uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
(1) Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące ustalania i przydziału uprawnień do połowów.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 1 zawiera wymóg przyjmowania środków ochronnych przy uwzględnieniu dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, w tym w stosownych przypadkach sprawozdań sporządzonych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) i inne organy doradcze, jak również w świetle porad otrzymywanych od komitetów doradczych.
(3) Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym -w stosownych przypadkach - określonych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów należy ustalać zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa (zwanej dalej "WPRyb") określonymi w art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia. Zgodnie z art. 16 ust. 1 tego rozporządzenia uprawnienia do połowów należy przydzielić państwom członkowskim w taki sposób, aby zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju rybołówstwa.
(4) Całkowity dopuszczalny połów (zwany dalej "TAC") należy zatem ustalić, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013, na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności podczas spotkań z komitetami doradczymi.
(5) Zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 obowiązek wyładunku ma być w pełni stosowany najpóźniej od dnia 1 stycznia 2019 r. W przypadku gdy połowy podlegają obowiązkowi wyładunku, wyładowywać należy wszystkie gatunki podlegające limitom połowowym w danym łowisku. Art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 przewiduje, że w sytuacji gdy wprowadzony zostaje obowiązek wyładunku w odniesieniu do danego stada ryb, uprawnienia do połowów ustala się przy uwzględnieniu przejścia od ustalania uprawnień do połowów, które odzwierciedlają wyładunki, do ustalania uprawnień do połowów, które odzwierciedlają połowy. Na podstawie wspólnych zaleceń przekazanych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Komisja przyjęła szereg rozporządzeń delegowanych ustalających szczegóły wdrożenia obowiązku wyładunku w formie konkretnych planów w zakresie odrzutów, które stosuje się tymczasowo i na okres nie dłuższy niż trzy lata.
(6) Uprawnienia do połowów w odniesieniu do stad gatunków objętych obowiązkiem wyładunku od dnia 1 stycznia 2019 r. powinny uwzględniać fakt, że odrzuty nie będą już co do zasady dozwolone. W związku z tym uprawnienia do połowów powinny być oparte na opiniach Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) zawierających dane liczbowe dotyczące całkowitych połowów (zamiast danych liczbowych dotyczących całkowitych wyładunków). Ilości, które w drodze wyjątku mogą nadal być odrzucane podczas stosowania obowiązku wyładunku, należy odjąć od danych liczbowych dotyczących całkowitych połowów.
(7) Istnieją pewne stada, dla których ICES wydała opinię naukową zalecającą ustalenie połowów na poziomie zerowym. W przypadku ustalenia TAC dla tych stad na poziomie wskazanym w opinii naukowej obowiązek wyładunku wszystkich połowów w połowach wielogatunkowych z przyłowami tych stad doprowadziłby do występowania zjawiska "gatunków dławiących". W celu osiągnięcia właściwej równowagi między kontynuowaniem połowów ze względu na potencjalnie poważne skutki społeczno-gospodarcze a potrzebą osiągnięcia dobrego stanu biologicznego tych stad, należy ustanowić szczególne TAC dla przyłowów tych stad, biorąc pod uwagę trudności w prowadzeniu połowów wszystkich stad w ramach połowów wielogatunkowych przy jednoczesnym uwzględnieniu maksymalnego podtrzymywalnego połowu. Takie TAC należy ustalić na takim poziomie, aby śmiertelność tych stad nie wzrosła, i który stanowi zachętę do poprawy selektywności i unikania przyłowów. Aby w miarę możliwości zagwarantować wykorzystanie uprawnień do połowów w połowach wielogatunkowych zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, właściwe jest ustanowienie rezerwy na wymiany kwot dla tych państw członkowskich, które nie dysponują kwotą, która pokrywałaby ich nieuniknione przyłowy.
(8) Aby stopniowo zmniejszać niechciane połowy danych stad, począwszy od 2019 r. państwa członkowskie powinny wdrażać wieloletnie plany zmniejszania przyłowów w ramach odpowiednich połowów z myślą o stopniowym zmniejszaniu niechcianych połowów danych stad poprzez wprowadzanie środków krajowych oraz - w stosownych przypadkach - poprzez współpracę na poziomie regionalnym w celu przedstawienia Komisji w 2019 r. wspólnych zaleceń. Te plany zmniejszania przyłowów powinny zostać ocenione przez STECF oraz poddane przeglądowi dwa lata po rozpoczęciu ich stosowania. Ponadto wszystkie statki korzystające z tych szczególnych TAC powinny prowadzić pełną dokumentację połowów od 2019 r.
(9) Z opinii naukowej wynika, że stan stada labraksa (Dicentrarchus labrax) w Morzu Celtyckim, kanale La Manche, Morzu Irlandzkim i w południowej części Morza Północnego (rejony ICES 4b, 4c, 7a oraz 7d-7h) nadal jest zagrożony. Biomasa stada tarłowego zmniejszała się od 2005 r. i znajduje się obecnie poniżej granicznego punktu odniesienia biomasy (Blim). Śmiertelność połowowa zwiększyła się w szeregu czasowym, osiągając najwyższy poziom w 2013 r., a następnie gwałtownie spadła poniżej poziomu maksymalnego podtrzymywalnego połowu (FMSY). Szacuje się, że od 2008 r. liczebność uzupełnienia jest słaba, z wyjątkiem roczników 2013 i 2014, które szacunkowo wykazują średnią liczebność uzupełnienia. Zgodnie z zaleceniem ICES przy zastosowaniu podejścia opartego na maksymalnym podtrzymywalnym połowie (MSY) całkowite połowy w 2019 r. nie powinny przekraczać 1 789 ton, co jest ilością wyższą niż przewidziana w opinii na 2018 r. Zatem większe połowy mogłyby być dozwolone w odniesieniu do tych gatunków w przypadku połowów przy użyciu haków i lin. Należy też kontynuować stosowanie zestawu środków dotyczących nieuniknionych przyłowów labraksa przy użyciu niektórych innych narzędzi, zapewniając jednocześnie ograniczony wzrost uprawnień do połowów. Należy dostosować środki w zakresie zarządzania połowami rekreacyjnymi labraksa z uwzględnieniem znaczącego wpływu takich połowów na dane stada. W granicach określonych w opinii naukowej należy kontynuować połowy typu "złów i wypuść" oraz limit ilościowy, lecz stosując je przez dłuższy okres.
(10) W odniesieniu do stada węgorza europejskiego (Anguilla anguilla L.) ICES zalecił zmniejszenie do zera lub ograniczenie do poziomu jak najbliższego zeru wszelkiej śmiertelności wywoływanej działalnością człowieka, w tym w wyniku połowów rekreacyjnych i przemysłowych. Ponadto Generalna Komisja Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM) przyjęła zalecenie GFCM/42/2018/1 ustanawiające środki zarządzania dotyczące węgorza europejskiego w Morzu Śródziemnym. Należy ustanowić równe warunki działania w całej Unii i w związku z tym ustanowić również dla wód Unii obszaru ICES, a także wód słonawych, takich jak estuaria, laguny przybrzeżne i wody przejściowe, okres zamknięcia obejmujący trzy kolejne miesiące w odniesieniu do wszystkich połowów węgorza europejskiego we wszystkich stadiach życia. Okres zamknięcia połowów powinien być spójny z celami w zakresie ochrony określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1100/2007 2 oraz z czasowymi modelami migracji węgorza europejskiego, dlatego w wodach Unii obszaru ICES należy stosować ten okres między dniem 1 sierpnia 2019 r. a dniem 29 lutego 2020 r.
(11) Przez kilka lat niektóre TAC dla stad ryb spodoustych (rajokształtne, rekiny) były ustalone na poziomie zerowym oraz powiązane z obowiązkiem natychmiastowego uwalniania przypadkowo złowionych ryb. Powodem szczególnego traktowania tych stad jest zły stan ich ochrony oraz założenie, że ze względu na ich wysoki wskaźnik przeżywalności odrzuty nie spowodują wzrostu ich wskaźników śmiertelności połowowej i będą korzystne dla ochrony tych gatunków. Jednakże od dnia 1 stycznia 2019 r. połowy tych gatunków muszą być wyładowywane, chyba że są one objęte którymkolwiek z odstępstw od obowiązku wyładunku przewidzianych w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Art. 15 ust. 4 lit. a) tego rozporządzenia dopuszcza takie odstępstwa w odniesieniu do gatunków, których poławianie jest zabronione i które są jako takie określone w akcie prawnym Unii przyjętym w obszarze objętym WPRyb. Należy zatem zakazać połowów tych gatunków w danych obszarach.
(12) Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do stad objętych poszczególnymi planami wieloletnimi TAC należy ustalać zgodnie z zasadami określonymi w tych planach.
(13) Plan wieloletni dla Morza Północnego został ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/973 3 i wszedł w życie w 2018 r. Uprawnienia do połowów stad wymienionych w art. 1 tego planu należy określić zgodnie z wartościami docelowymi (przedziały FMSY) i środkami ochronnymi na warunkach przewidzianych w tym planie. Przedziały FMSY zostały określone w stosownych opiniach ICES. Uprawnienia do połowów w Morzu Północnym w odniesieniu do stad stanowiących przyłów należy ustanowić zgodnie z podejściem ostrożnościowym, jak przewidziano w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/973. W celu ograniczenia wahań w uprawnieniach do połowów między następującymi po sobie latami zgodnie z art. 4 ust. 5 lit. c) tego rozporządzenia właściwe jest stosowanie wyższego przedziału FMSY dla soli w rejonie ICES 2a i podobszarze ICES 4.
(14) TAC w odniesieniu do stad soli w zachodniej części kanału La Manche oraz tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym należy ustanowić zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 509/2007 4 i rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1627 5 . Celem dla południowego stada morszczuka określonym w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2166/2005 6 jest odbudowa biomasy odnośnych stad do poziomu w ramach bezpiecznych granic biologicznych, przy jednoczesnym zachowaniu zgodności z danymi naukowymi. Zgodnie z opinią naukową, przy braku ostatecznych danych dotyczących docelowej biomasy stada tarłowego oraz z uwzględnieniem zmian w bezpiecznych granicach biologicznych, należy - z myślą o przyczynieniu się do realizacji celów WPRyb - ustalić TAC na podstawie zalecenia dotyczącego maksymalnego podtrzymywalnego połowu przedstawionej przez ICES.
(15) Na podstawie niedawnej analizy porównawczej stada śledzia atlantyckiego na zachód od Szkocji ICES przedstawiła opinię dotyczącą stad śledzia atlantyckiego łącznie w rejonach 6a, 7b i 7c (na zachód od Szkocji, na zachód od Irlandii). Zalecenie to obejmuje dwa oddzielne TAC (dla rejonów 6aS, 7b i 7c, z jednej strony, oraz dla rejonów 5b, 6b i 6aN, z drugiej strony). Według ICES należy opracować plan odnowy dla tych stad. Ponieważ, zgodnie z opinią naukową, plan zarządzania w odniesieniu do stada północnego 7 nie może być zastosowany wobec stad łącznie, a nie jest możliwe ustalenie osobnych uprawnień do połowów dla tych dwóch stad, TAC należy ustalić w taki sposób, aby zezwolić na ograniczone połowy w ramach naukowego programu pobierania próbek prowadzonego na zasadach komercyjnych.
(16) W przypadku stad, dla których nie ma wystarczających lub rzetelnych danych pozwalających na oszacowanie ich wielkości, środki w zakresie zarządzania oraz poziomy TAC powinny być zgodne z podejściem ostrożnościowym do zarządzania rybołówstwem, określonym w art. 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, przy jednoczesnym uwzględnieniu czynników charakterystycznych dla danego stada, w tym, w szczególności, dostępnych informacji o tendencjach zachodzących w stadzie oraz kwestii związanych z połowami wielogatunkowymi.
(17) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 847/96 8 wprowadzono dodatkowe warunki dotyczące corocznego zarządzania TAC, w tym, w art. 3 i 4 tego rozporządzenia, przepisy dotyczące elastyczności w odniesieniu do zasobów objętych przezornościowymi i analitycznymi TAC. Zgodnie z art. 2 tego rozporządzenia, ustalając TAC, Rada ma wskazać, do których stad nie będą miały zastosowania jego art. 3 lub 4, w szczególności ze względu na biologiczny stan tych stad. Ostatnio dla wszystkich stad objętych obowiązkiem wyładunku został wprowadzony na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 mechanizm obejmującej kolejny rok elastyczności. W związku z tym, w celu uniknięcia nadmiernej elastyczności, która zagroziłaby zasadzie racjonalnej i odpowiedzialnej eksploatacji zasobów biologicznych morza, utrudniłaby realizację celów WPRyb i pogorszyłaby biologiczny stan stad, należy określić, że art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 mają zastosowanie do analitycznych TAC tylko wówczas, gdy nie korzysta się z obejmującej kolejny rok elastyczności przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(18) W przypadku gdy TAC dla danego stada przydzielany jest tylko jednemu państwu członkowskiemu, należy upoważnić to państwo członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 1 Traktatu do ustalenia poziomu tego TAC. Należy ustanowić przepisy w celu zapewnienia, aby przy ustalaniu poziomu TAC dane państwo członkowskie postępowało w sposób w pełni zgodny z zasadami i przepisami WPRyb.
(19) Niezbędne jest ustalenie pułapów nakładu połowowego na 2019 r. zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 509/2007 oraz art. 5, 6, 7 i 9 rozporządzenia (UE) 2016/1627 i załącznika I do tego rozporządzenia.
(20) W celu zagwarantowania pełnego wykorzystania uprawnień do połowów należy zezwolić na wdrażanie elastycznych ustaleń pomiędzy niektórymi obszarami TAC, w przypadku gdy dotyczy to tych samych stad biologicznych.
(21) W przypadku niektórych gatunków, takich jak pewne gatunki rekinów, nawet ograniczona działalność połowowa mogłaby stanowić poważne zagrożenie dla ich ochrony. Uprawnienia do połowów takich gatunków powinny zatem zostać całkowicie ograniczone poprzez wprowadzenie ogólnego zakazu ich połowów.
(22) Na 12. konferencji stron Konwencji o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt, która odbyła się w Manili w dniach 23-28 października 2017 r., do wykazów gatunków chronionych w dodatkach I i II do konwencji dodano szereg gatunków. Dlatego należy zapewnić ochronę tych gatunków w odniesieniu do unijnych statków rybackich prowadzących połowy we wszystkich wodach i statków rybackich spoza Unii prowadzących połowy w wodach Unii.
(23) Korzystanie z określonych w niniejszym rozporządzeniu uprawnień do połowów dostępnych dla unijnych statków rybackich podlega rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 9 , a w szczególności art. 33 i 34 tego rozporządzenia, dotyczącym zapisu połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. Niezbędne jest zatem określenie kodów, które mają być stosowane przez państwa członkowskie przy przesyłaniu Komisji danych dotyczących wyładunków stad podlegających niniejszemu rozporządzeniu.
(24) Zgodnie z opinią ICES należy utrzymać szczególny system zarządzania dobijakami i powiązanymi przyłowami w wodach Unii rejonów ICES 2a i 3a oraz podobszaru ICES 4. Zważywszy, że opinia naukowa ICES ma być dostępna dopiero w lutym 2019 r., TAC i kwoty dla tego stada należy tymczasowo ustalić na poziomie zerowym, do czasu wydania takiej opinii.
(25) Zgodnie z procedurą przewidzianą w umowach lub protokołach dotyczących stosunków w zakresie rybołówstwa z Norwegią 10 i Wyspami Owczymi 11 Unia przeprowadziła z tymi partnerami konsultacje w sprawie uprawnień do połowów. Zgodnie z procedurą przewidzianą w umowie i protokole w sprawie połowów z Grenlandią 12 wspólny komitet ustalił poziom uprawnień do połowów dostępnych w 2019 r. dla Unii w wodach Grenlandii. Te uprawnienia do połowów należy zatem uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.
(26) Na dorocznym posiedzeniu w 2018 r. Komisja ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) przyjęła środki ochronne dotyczące dwóch stad karmazynów w Morzu Irmingera. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(27) Na dorocznym posiedzeniu w 2017 r. Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) uzgodniła, że w 2018 i 2019 r. Unia może rozdzielić nieprzydzielone zasoby tuńczyka błękitnopłetwego na rok 2019 i 2020, uwzględniając w szczególności potrzeby przybrzeżnych rozwijających się umawiających się stron ICCAT oraz niebędących umawiającymi się stronami współpracujących stron, podmiotów lub podmiotów rybackich (CPC) w ramach ich łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego. Ten rozdział został uzgodniony na posiedzeniu międzysesyjnym panelu 2 ICCAT, które odbyło się w Madrycie w marcu 2018 r., w oparciu - jeżeli chodzi o przydział dla Unii - o informacje otrzymane od państw członkowskich, w szczególności Grecji, Hiszpanii i Portugalii. W wyniku powyższego Unia otrzymała szczególne uprawnienia do połowów 87 ton w 2019 r. i 100 ton w 2020 r. do wykorzystania w ramach unijnego tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego w niektórych regionach Unii. Przydział nowych uprawnień połowowych został zatwierdzony przez ICCAT na jej dorocznym posiedzeniu w 2018 r., istotne jest zatem ustalenie klucza podziału dla tych dodatkowych uprawnień.
(28) W 2019 r. TAC dla włócznika w Morzu Śródziemnym został zmniejszony zgodnie z zaleceniem ICCAT 16 05. Podobnie jak ma to już miejsce w przypadku stada tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, połowy dokonywane w ramach połowów rekreacyjnych w odniesieniu do wszystkich pozostałych stad ICCAT powinny podlegać limitom połowowym przyjętym przez ICCAT. Unijne statki rybackie o długości co najmniej 20 metrów poławiające opastuna w obszarze objętym konwencją ICCAT powinny ponadto podlegać ograniczeniu zdolności przyjętym przez ICCAT w zaleceniu ICCAT 15 01. Wszystkie te środki należy wprowadzić do prawa Unii.
(29) Na 37. dorocznym posiedzeniu w 2018 r. Strony Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR) przyjęły na okres od dnia 1 grudnia 2018 r. do dnia 30 listopada 2019 r. limity połowowe zarówno w odniesieniu do gatunków docelowych, jak i do gatunków stanowiących przyłowy. Przy ustalaniu uprawnień do połowów na 2019 r. należy uwzględnić wykorzystanie kwot w 2018 r.
(30) Na dorocznym posiedzeniu w 2017 r. Komisja ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) przyjęła nowe limity połowowe w odniesieniu do tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares), które nie mają wpływu na limity połowowe Unii w IOTC. Zmniejszyła również możliwości używania urządzeń do sztucznej koncentracji ryb i wykorzystywania statków dostawczych. Przepisy te nie zostały zmienione podczas dorocznego posiedzenia w 2018 r. i w związku z tym powinny być nadal wprowadzane do prawa Unii.
(31) Doroczne posiedzenie Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO) odbędzie się w dniach 23-27 stycznia 2019 r. Do czasu tego dorocznego posiedzenia należy tymczasowo utrzymać obowiązujące środki w obszarze objętym konwencją SPRFMO.
(32) Na dorocznym posiedzeniu w 2017 r. Międzyamerykańska Komisja ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC) przyjęła środek ochronny dla tuńczyka żółtopłetwego, opastuna oraz tuńczyka bonito na lata 2018-2020. Środek ten nie został zmieniony podczas dorocznego posiedzenia w 2018 r. i w związku z tym powinien być nadal wprowadzany do prawa Unii.
(33) Na dorocznym posiedzeniu w 2018 r. Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Południowego (CCSBT) potwierdziła TAC dla tuńczyka południowego na lata 2018-2020, przyjęty na dorocznym posiedzeniu w 2016 r. Obowiązujące obecnie środki dotyczące przydziału uprawnień do połowów przyjęte przez CCSBT należy wprowadzić do prawa Unii.
(34) Na dorocznym posiedzeniu w 2018 r. Organizacja Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO) przyjęła TAC w odniesieniu do głównych gatunków objętych zakresem jej kompetencji. Obowiązujące środki dotyczące przydziału uprawnień do połowów przyjęte przez SEAFO należy wprowadzić do prawa Unii.
(35) Na 15. dorocznym posiedzeniu w 2018 r. Komisja ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC) przyjęła środki ochrony i zarządzania. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii w drodze zmiany tych uprawnień do połowów na rok 2019.
(36) Na 40. dorocznym posiedzeniu w 2018 r. Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO) przyjęła na 2019 r. szereg uprawnień do połowów niektórych stad w podobszarach 1-4 obszaru objętego konwencją NAFO. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(37) Na 42. dorocznym posiedzeniu w 2018 r. Generalna Komisja ds. Łowisk w Basenie Morza Śródziemnego (GFCM) przyjęła limity połowowe i ograniczenia nakładu połowowego w odniesieniu do niektórych małych stad pelagicznych na lata 2019, 2020 i 2021 w podobszarach geograficznych 17 i 18 (Morze Adriatyckie) obszaru objętego porozumieniem GFCM. Należy wprowadzić te środki do prawa Unii. Maksymalne limity połowowe określone w załączniku IL są ustalone wyłącznie na jeden rok oraz bez uszczerbku dla wszelkich innych środków przyjmowanych w przyszłości, a także wszelkiego ewentualnego podziału między państwa członkowskie.
(38) Na 42. dorocznym posiedzeniu w 2018 r. Generalna Komisja ds. Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM) przyjęła zalecenie GFCM/42/2018/1 ustanawiające środki zarządzania dotyczące węgorza europejskiego (Anguilla anguilla L.) w Morzu Śródziemnym. Środki te zostały już wprowadzone na poziomie Unii w drodze rozporządzenia (WE) nr 1100/2007. Zalecenie obejmuje także coroczny okres zamknięcia wynoszący kolejne trzy miesiące - należy dokonać jego transpozycji do prawa Unii, a każde państwo członkowskie powinno dokonać jego zdefiniowania zgodnie z celami w zakresie ochrony określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1100/2007, swoim krajowym planem zarządzania węgorzem oraz czasowymi modelami migracji węgorza w danym państwie członkowskim. Zamknięcie ma zastosowanie do wszystkich wód morskich Morza Śródziemnego, a także wód słonawych, takich jak estuaria, laguny przybrzeżne i wody przejściowe, zgodnie z zaleceniem.
(39) Uwzględniając specyfikę floty słoweńskiej i jej marginalny wpływ na stada małych gatunków pelagicznych, należy zachować istniejące wzorce połowowe oraz zapewnić dostęp floty słoweńskiej do określonej minimalnej ilości małych gatunków pelagicznych.
(40) Na 5. spotkaniu stron Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (SIOFA) w 2018 r. przyjęto środki ochrony i zarządzania dotyczące stad objętych zakresem Porozumienia. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(41) Niektóre środki międzynarodowe, które ustanawiają lub ograniczają uprawnienia do połowów dla Unii, są przyjmowane przez stosowne regionalne organizacje ds. rybołówstwa (zwane dalej "RFMO") pod koniec roku i zaczną obowiązywać przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. Przepisy wprowadzające takie środki do prawa Unii powinny mieć zatem zastosowanie z mocą wsteczną. W szczególności - ze względu na to, że okres połowu w obszarze objętym konwencją CCAMLR trwa od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada, a co za tym idzie, niektóre uprawnienia do połowów lub zakazy na obszarze objętym konwencją CCAMLR ustanawia się na okres rozpoczynający się dnia 1 grudnia 2018 r. - odpowiednie przepisy niniejszego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie od tej daty. Takie zastosowanie z mocą wsteczną pozostaje bez uszczerbku dla zasady uzasadnionych oczekiwań, ponieważ członkowie CCAMLR nie mogą poławiać w obszarze objętym konwencją CCAMLR bez upoważnienia.
(42) W odniesieniu do uprawnień do połowów kraba śnieżnego na obszarze wokół Svalbardu, traktat paryski z 1920 r. przyznaje wszystkim jego stronom równy i niedyskryminacyjny dostęp do zasobów, w tym również w zakresie połowów. Stanowisko Unii w sprawie tego dostępu w odniesieniu do połowów kraba śnieżnego na obszarze szelfu kontynentalnego wokół Svalbardu zostało przedstawione w dwóch notach werbalnych skierowanych do Norwegii: z dnia 25 października 2016 r. i z dnia 24 lutego 2017 r. W celu zapewnienia, aby eksploatacja kraba śnieżnego w obszarze wokół Svalbardu była zgodna z niedyskryminacyjnymi zasadami zarządzania, które mogą zostać określone przez Norwegię, której przysługuje suwerenność i która sprawuje jurysdykcję nad obszarem objętym wspomnianym traktatem, należy ustalić liczbę statków upoważnionych do prowadzenia takich połowów. Podział takich uprawnień do połowów między państwa członkowskie jest ograniczony do 2019 r. Przypomina się, że w Unii podstawowa odpowiedzialność za zapewnienie zgodności z mającym zastosowanie prawem leży po stronie państw członkowskich bandery.
(43) Zgodnie z deklaracją Unii skierowaną do Boliwariańskiej Republiki Wenezueli w sprawie przyznania uprawnień do połowów na wodach Unii w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej 13 statkom rybackim pływającym pod banderą Boliwariańskiej Republiki Wenezueli, niezbędne jest ustalenie uprawnień do połowów dostępnych dla Wenezueli w wodach Unii w odniesieniu do lucjanowatych.
(44) Z uwagi na fakt, że niektóre przepisy są stosowane w sposób ciągły, a także aby uniknąć braku pewności prawa w okresie między końcem 2019 r. a datą wejścia w życie rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów na 2020 r., przepisy dotyczące zakazów i okresów zamkniętych zawarte w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć nadal zastosowanie na początku 2020 r., do czasu wejścia w życie rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów na 2020 r.
(45) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do upoważniania poszczególnych państw członkowskich do zarządzania przydziałami nakładu połowowego według systemu opartego na kilowatodniach. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 14 .
(46) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do przyznania dodatkowych dni przebywania na morzu za trwałe zaprzestanie działalności połowowej oraz za zwiększenie obecności obserwatorów naukowych, a także w odniesieniu do ustanowienia formatów arkuszy kalkulacyjnych służących do gromadzenia i przekazywania informacji dotyczących transferu dni przebywania na morzu między statkami pływającymi pod banderą państwa członkowskiego. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
(47) Aby uniknąć przerwy w działalności połowowej oraz zapewnić rybakom unijnym środki do życia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2019 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących ograniczeń nakładów połowowych, które powinny mieć zastosowanie od dnia 1 lutego 2019 r., oraz niektórych przepisów dotyczących poszczególnych regionów, które powinny mieć określoną datę rozpoczęcia stosowania. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.
(48) Uprawnienia do połowów należy stosować w pełnej zgodności z mającym zastosowanie prawem Unii,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
W imieniu Rady | |
G. CIAMBA | |
Przewodniczący |
WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW
ZAŁĄCZNIK I: TAC mające zastosowanie do unijnych statków rybackich na obszarach, gdzie istnieją TAC, w podziale na gatunki i obszary
ZAŁĄCZNIK IA: Cieśnina Skagerrak, cieśnina Kattegat, podobszary ICES 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12 i 14, wody Unii obszarów CECAF, wody Gujany Francuskiej
ZAŁĄCZNIK IB: Północno-wschodni Atlantyk i Grenlandia, podobszary ICES 1, 2, 5, 12 i 14 oraz wody Grenlandii obszaru NAFO 1
ZAŁĄCZNIK IC: Północno-zachodni Atlantyk - obszar objęty konwencją NAFO
ZAŁĄCZNIK ID: Obszar objęty konwencją ICCAT
ZAŁĄCZNIK IE: Antarktyka - obszar objęty konwencją CCAMLR
ZAŁĄCZNIK IF: Południowo-wschodni Ocean Atlantycki - obszar objęty konwencją SEAFO
ZAŁĄCZNIK IG: Tuńczyk południowy - obszary występowania
ZAŁĄCZNIK IH: Obszar objęty konwencją WCPFC
ZAŁĄCZNIK IJ: Obszar objęty konwencją SPRFMO
ZAŁĄCZNIK IK: Obszar podlegający kompetencji IOTC
ZAŁĄCZNIK IL: Obszar objęty porozumieniem GFCM
ZAŁĄCZNIK IIA: Nakład połowowy statków w kontekście odbudowy niektórych południowych stad morszczuka i stad homarca w rejonach ICES 8c i 9a, z wyłączeniem Zatoki Kadyksu
ZAŁĄCZNIK IIB: Nakład połowowy statków w kontekście zarządzania stadami soli w zachodniej części kanału La Manche w rejonie ICES 7e
ZAŁĄCZNIK IIC: Obszary zarządzania dobijakami w rejonach ICES 2a i 3a oraz podobszarze ICES 4
ZAŁĄCZNIK III: Maksymalna liczba upoważnień do połowów dla unijnych statków rybackich prowadzących połowy w wodach państw trzecich
ZAŁĄCZNIK IV: Obszar objęty konwencją ICCAT
ZAŁĄCZNIK V: Obszar objęty konwencją CCAMLR
ZAŁĄCZNIK VI: Obszar podlegający kompetencji IOTC
ZAŁĄCZNIK VII: Obszar objęty konwencją WCPFC
ZAŁĄCZNIK VIII: Ograniczenia ilościowe upoważnień do połowów w odniesieniu do statków państw trzecich prowadzących połowy w wodach Unii
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2019/529 z dnia 28 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.88.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/1097 z dnia 26 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.175.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1601/2019 z dnia 26 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.250.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1601/2019 z dnia 26 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.250.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2019 r.
- zmieniony przez art. 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1838/2019 z dnia 30 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.281.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
- zmieniony przez art. 11 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1838/2019 z dnia 30 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.281.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2019/529 z dnia 28 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.88.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1601/2019 z dnia 26 września 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.250.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2019/529 z dnia 28 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.88.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
- zmieniony przez art. 11 ust. 2 rozporządzenia nr 1838/2019 z dnia 30 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.281.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2019/529 z dnia 28 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.88.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 lit. d rozporządzenia nr (UE) 2019/1097 z dnia 26 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.175.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2019.29.1 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie 2019/124 ustalające uprawnienia do połowów na rok 2019 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz, dla unijnych statków rybackich, w niektórych wodach nienależących do Unii |
Data aktu: | 30/01/2019 |
Data ogłoszenia: | 31/01/2019 |
Data wejścia w życie: | 01/02/2019, 01/01/2019 |