PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 175 akapit trzeci,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1927/2006 3 ustanowiono Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) na czas obowiązywania wieloletnich ram finansowych od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. Fundusz ten ustanowiono, aby umożliwić Unii okazanie solidarności pracownikom zwolnionym w wyniku poważnych zmian strukturalnych w kierunkach światowego handlu spowodowanych globalizacją.
(2) W 2009 r. rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 546/2009 4 rozszerzono, w ramach Europejskiego planu naprawy gospodarczej, zakres EFG na pracowników zwolnionych z pracy bezpośrednio w wyniku światowego kryzysu finansowego i gospodarczego.
(3) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 5 ustanowiono EFG na czas obowiązywania wieloletnich ram finansowych od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Rozporządzeniem tym rozszerzono również zakres EFG, tak aby obejmował on nie tylko zwolnienia wynikające ze spowodowanych globalizacją poważnych zmian strukturalnych w kierunkach światowego handlu i zwolnienia wywołane poważnymi zakłóceniami gospodarczymi w wyniku dalszego trwania światowego kryzysu finansowego i gospodarczego, o czym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 546/2009, ale również zwolnienia wynikające z nowego światowego kryzysu finansowego i gospodarczego. Ponadto rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 6 zmieniono rozporządzenie (UE) nr 1309/2013 w celu wprowadzenia między innymi przepisów umożliwiających wyjątkowo finansowanie z EFG wniosków zbiorowych dotyczących małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) położonych w jednym regionie i działających w różnych sektorach gospodarki określonych w klasyfikacji NACE Rev. 2, w przypadku gdy wnioskujące państwo członkowskie wykaże, że MŚP są głównym lub jedynym rodzajem działalności w tym regionie.
(4) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (zwane dalej "Zjednoczonym Królestwem") złożyło notyfikację o zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, o ile Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem nie podejmie jednomyślnie decyzji o przedłużeniu tego okresu.
(5) Po wyrażeniu zgody na pierwsze przedłużenie w dniu 22 marca 2019 r. Rada Europejska w dniu 11 kwietnia 2019 r.,, przyjęła decyzję (UE) 2019/584 7 , w której, na kolejny wniosek Zjednoczonego Królestwa, wyraziła zgodę na przedłużenie okresu przewidzianego w art. 50 ust. 3 TUE do dnia 31 października 2019 r. O ile umowa o wystąpieniu zawarta ze Zjednoczonym Królestwem nie wejdzie w życie przed dniem następującym po dniu, w którym Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa lub Rada Europejska, w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem, nie podejmie jednomyślnie decyzji o przedłużeniu okresu przewidzianego w art. 50 ust. 3 TUE po raz trzeci, okres przewidziany w art. 50 ust.3 TUE upłynie w dniu 31 października 2019 r.
(6) Wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii bez umowy o wystąpieniu prawdopodobnie wywrze istotny negatywny wpływ na niektóre gałęzie przemysłu i usługi, prowadząc do zwolnień osób pracujących w tych sektorach. Niniejsze rozporządzenie powinno zmienić rozporządzenie (UE) nr 1309/2013, tak aby stanowiło ono, że takie zwolnienia wchodzą w zakres EFG. Zapewniłoby to skuteczną reakcję EFG przez objęcie pomocą pracowników zwolnionych w obszarach, sektorach, na terytoriach lub na rynkach pracy, które doświadczają poważnych zakłóceń gospodarczych z powodu wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii bez umowy o wystąpieniu.
(7) Z uwagi na pilną potrzebę spowodowaną wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii, uznano za właściwe przewidzenie wyjątku od terminu ośmiu tygodni, o którym mowa w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do TUE, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
(8) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i powinno się stosować od dnia następującego po dniu, w którym Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa. Nie należy go jednak stosować, jeżeli do tego dnia wejdzie w życie umowa o wystąpieniu zawarta ze Zjednoczonym Królestwem zgodnie z art. 50 ust. 2 TUE,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
