uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie 1 , w szczególności jej art. 13 ust. 1,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności 2 , w szczególności jego art. 51,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt 3 ("Prawo o zdrowiu zwierząt"), w szczególności jego art. 23 akapit pierwszy lit. c),
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/ EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE 4 , w szczególności jego art. 104 akapit pierwszy lit. a), b) i c),
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/ WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG 5 ("rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych"), w szczególności jego art. 58 akapit pierwszy lit. a), art. 75 ust. 2 akapit pierwszy lit. a), b) i c), art. 90 akapit pierwszy lit. f), art. 102 ust. 6 akapit pierwszy lit. a) i b), art. 103 ust. 6 oraz art. 134 akapit pierwszy lit. a)-g),
(1) W rozporządzeniu (UE) 2017/625 ustanawia się między innymi przepisy dotyczące przeprowadzania przez państwa członkowskie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych dotyczących zwierząt i towarów, które wprowadza się na terytorium Unii, w celu zapewnienia właściwego stosowania prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego.
(2) Zawiera ono wymóg, aby Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi, utworzyła komputerowy system zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych (system IMSOC) służący do zarządzania i posługiwania się danymi, informacjami i dokumentami dotyczącymi kontroli urzędowych oraz do automatycznej wymiany tych danych, informacji i dokumentów, jak również aby zarządzała tym systemem. System IMSOC powinien umożliwiać integrację i w razie potrzeby aktualizację pewnych systemów informacyjnych zarządzanych przez Komisję oraz powinien pełnić rolę łączącego je systemu zapewniającego interoperacyjność oraz, w określonych przypadkach, łączącego również istniejące systemy krajowe państw członkowskich i systemy informacyjne państw trzecich oraz organizacji międzynarodowych ("inne systemy").
(3) Systemy informacyjne zarządzane przez Komisję, które mają być zintegrowane z systemem IMSOC, obejmują: system wczesnego ostrzegania o niebezpiecznej żywności i paszach (system RASFF) służący do powiadamiania o bezpośrednim lub pośrednim niebezpieczeństwie grożącym zdrowiu ludzkiemu i związanym z żywnością, materiałem do kontaktu z żywnością lub paszą, ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 oraz rozszerzony rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady 6 , system służący powiadamianiu oraz zgłaszaniu informacji o chorobach zwierzęcych (ADIS - ang. Animal Disease Information System), który ma zostać ustanowiony na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/429, system służący powiadamianiu o występowaniu agrofagów w roślinach i produktach roślinnych (system EUROPHYT), który ma zostać ustanowiony na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/2031, narzędzia techniczne służące pomocy i współpracy administracyjnej oraz system TRACES, o których mowa w rozporządzeniu (UE) 2017/625.
(4) Systemy informacyjne zarządzane przez Komisję zostały ustanowione w różnym czasie i od tego momentu były modyfikowane z przyczyn praktycznych i prawnych. W związku z tym w celu zaktualizowania i zintegrowania ich zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/625 należy zebrać w tym samym akcie wszystkie przepisy związane z funkcjonowaniem systemu IMSOC i jego składników systemowych oraz ustanowić zasady dotyczące wymiany danych, informacji i dokumentów z innymi systemami na podstawie uprawnień przyznanych Komisji rozporządzeniami (WE) nr 178/2002, (UE) 2016/429, (UE) 2016/2031 oraz (UE) 2017/625 i uchylić istniejące akty wykonawcze.
(5) Rozporządzenie (UE) 2017/625 stanowi, że państwa członkowskie i Komisja powinny przetwarzać dane osobowe za pośrednictwem systemu IMSOC i każdym z jego składników systemowych wyłącznie na potrzeby kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu weryfikacji zgodności z odpowiednimi przepisami Unii w obszarach, o których mowa w art. 1 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia, w tym historii podmiotów pod względem zgodności z tymi przepisami.
(6) Kontrole urzędowe i inne czynności urzędowe przeprowadza się w stosunku do podmiotów przez cały okres ich działalności, a w niektórych przypadkach - takich jak kontrole dobrostanu zwierząt lub kontrole urzędowe produktów o długim okresie przechowywania, np. żywności konserwowanej w puszkach lub materiałów do kontaktu z żywnością - na tych samych zwierzętach i towarach w różnych momentach. W związku z tym, aby móc odpowiednio śledzić historię podmiotów, należy ustanowić maksymalny okres przechowywania danych osobowych wynoszący dziesięć lat, co powinno umożliwiać identyfikowalność w przypadku ognisk chorób przenoszonych przez żywność, ognisk chorób zwierząt, kontroli dobrostanu zwierząt oraz pojawów agrofagów roślin.
(7) Aby wdrożyć środki zgodne z zasadą "uwzględniania ochrony danych w fazie projektowania" ustanowioną w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 7 oraz rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 8 , składniki systemowe systemu IMSOC powinny mieć ograniczoną możliwość wprowadzania nieustrukturyzowanych informacji. Z możliwości tej należy korzystać wyłącznie wówczas, gdy takie informacje są niezbędne, a nie można ich łatwo zapewnić w zorganizowany sposób. Ponadto nawet przy braku bezpośrednich odniesień do zasad ochrony danych osobowych, są one uwzględnione w każdym przepisie niniejszego rozporządzenia, w szczególności jeżeli chodzi o identyfikację administratorów danych, okresy przechowywania danych osobowych, dostęp do danych osobowych, przesyłanie i przekazywanie danych osobowych oraz bezpieczeństwo danych.
(8) Wielopoziomowe zarządzanie systemem IMSOC przez Komisję we współpracy z państwami członkowskimi jest niezbędne, aby zapewnić jednolite kierowanie rozwojem ogólnych rozwiązań mających zastosowanie do systemu IMSOC oraz spójną rozbudowę i stosowanie jego składników systemowych, tak aby ograniczyć obciążenie administracyjne oraz ustanawianie różnych procedur, gdy nie jest to bezwzględnie konieczne.
(9) W tym celu na potrzeby każdego składnika systemowego systemu IMSOC należy ustanowić sieć członków, w skład której wejdzie Komisja i oraz, w stosownych przypadkach, agencje UE, a Komisja powinna ustanowić struktury zarządzania w celu odbierania od państw członkowskich bieżących informacji zwrotnych na temat planowanych zmian oraz nowych funkcji, aby kierować rozwojem systemu IMSOC i jego składników systemowych.
(10) Choć każdy składnik systemowy systemu IMSOC ma swoje cechy szczególne, w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić zasady ogólne, z którymi wszystkie składniki systemowe muszą być zgodne pod względem własności i odpowiedzialności w zakresie danych, informacji i dokumentów za nie oraz wymiany z innymi systemami. Ponadto należy w nim ustanowić obowiązki i prawa Komisji, jeżeli chodzi o system IMSOC i przepisy o ochronie danych osobowych w rozporządzeniu (UE) 2016/679, dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 9 i rozporządzeniu (UE) 2018/1725.
(11) Ponieważ rozporządzenie (UE) 2017/625 stanowi, że z systemem IMSOC ma zostać zintegrowany system RASFF, w rozporządzeniu należy określić środki wykonawcze zapewniające sprawne funkcjonowanie systemu RASFF w ramach systemu IMSOC na podstawie warunków i procedur mających zastosowanie do przekazywania powiadomień obecnie ustanowionych rozporządzeniem Komisji (UE) nr 16/2011 10 , w tym definicje różnych rodzajów powiadomień sklasyfikowanych według rodzajów ryzyka.
(12) Ponieważ przepisy dotyczące pomocy i współpracy administracyjnej, o których mowa w tytule IV rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 11 , oraz środki wykonawcze z decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/1918 12 ustanawiającej system pomocy i współpracy administracyjnej zostały obecnie włączone do tytułu IV rozporządzenia (UE) 2017/625, w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić zasady postępowania oraz standardowy format wymiany informacji w transgranicznych przypadkach braku zgodności w ramach systemu IMSOC, zgodnie z uprawnieniami przyznanymi Komisji rozporządzeniem (UE) 2017/625.
(13) Z uwagi na złożony charakter niektórych przypadków braku zgodności, w których ryzyko może nie zostać natychmiast rozpoznane, oraz w celu zapewnienia szybkiej i odpowiedniej koordynacji między różnymi właściwymi organami z wykorzystaniem prawidłowej procedury, w niniejszym rozporządzeniu należy zawrzeć przepisy służące wyraźnemu rozróżnieniu między niezgodnościami stanowiącymi ryzyko a innymi niezgodnościami, aby usprawnić oraz ułatwić wybór odpowiednio między procedurą systemu RASFF lub procedurą systemu pomocy i współpracy administracyjnej.
(14) Ponadto niniejsze rozporządzenie powinno także harmonizować, na tyle, na ile to możliwe, rodzaj informacji wymienianych za pośrednictwem procedur systemu RASFF lub systemu pomocy i współpracy administracyjnej, aby umożliwić szybką zmianę procedury, jeżeli udokumentowane informacje wskazują na występowanie lub brak ryzyka.
(15) Na konferencji ministerialnej w dniu 26 września 2017 r. 13 w następstwie przypadku skażenia fipronilem Komisja i państwa członkowskie uzgodniły konkretne środki i skoordynowane działania, aby lepiej zwalczać fałszowanie żywności. Ustalono, że luka między systemem RASFF oraz systemem pomocy i współpracy administracyjnej zostanie zlikwidowania za pomocą połączonej platformy, która ma stanowić jeden środek w celu zapewnienia jak najskuteczniejszej wymiany informacji. W tym celu w niniejszym rozporządzeniu należy utworzyć wspólne narzędzie informatyczne (system iRASFF), które zostanie zintegrowane z systemem IMSOC i połączy system RASFF oraz system pomocy i współpracy administracyjnej, na potrzeby wymiany informacji wymaganych w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002 oraz rozporządzeniu (UE) 2017/625.
(16) Aby zapewnić prawidłowe i skuteczne funkcjonowanie systemu iRASFF, punkty kontaktowe sieci systemu RASFF i systemu pomocy i współpracy administracyjnej w państwach członkowskich powinny być reprezentowane przez podmiot nazywanym pojedynczym punktem kontaktowym. W jego skład powinny wchodzić osoby zarządzające obiema sieciami, niezależnie od tego, czy fizycznie znajdują się w tej samej jednostce administracyjnej, oraz powinien on przekazywać informacje właściwemu organowi krajowemu oraz rutynowo stanowić pierwszy punkt kontaktowy dla Komisji.
(17) Ponadto mając na uwadze występowanie działalności przestępczej w łańcuchu pasz i żywności oraz fakt, że stanowi ona przedmiot zainteresowania właściwych organów oraz policji lub organów sądowych, do unijnej sieci na rzecz przeciwdziałania fałszowaniu żywności należy włączyć Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), a w stosownych przypadkach należy informować Europejską Jednostkę Współpracy Sądowej (Eurojust).
(18) W rozporządzeniu należy również ustanowić wspólne zasady dla punktów kontaktowych iRASFF oraz rolę koordynującą Komisji w zakresie weryfikowania powiadomień oraz pomocy w identyfikowaniu powtarzających się zagrożeń oraz zgłoszonych w nich podmiotów.
(19) Ponadto w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić zasady informowania opinii publicznej i państw trzecich, z zachowaniem równowagi między potrzebą informowania a potrzebą ochrony podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa, ponieważ rozporządzenie (WE) nr 178/2002 nakłada na organy publiczne wymóg informowania opinii publicznej między innymi o ryzyku dla zdrowia ludzi, a państwa trzecie o pewnych powiadomieniach.
(20) W rozporządzeniu (UE) 2016/429 ustanowiono przepisy dotyczące chorób zwierząt przenoszących się lub przenoszonych na zwierzęta lub na ludzi, w tym wymogi dotyczące powiadamiania o chorobach i sprawozdawczości dotyczącej chorób. Nakłada ono na Komisję obowiązek ustanowienia komputerowego systemu informacyjnego do obsługi mechanizmów i narzędzi związanych z tymi wymogami (system ADIS) i zarządzania tym systemem informacyjnym, który należy zintegrować z systemem IMSOC.
(21) W niniejszym rozporządzeniu należy określić odroczone zasady zakładania sieci na rzecz funkcjonowania systemu ADIS, ponieważ rozporządzenie (UE) 2016/429 będzie stosowane od dnia 21 kwietnia 2021 r.
(22) W rozporządzeniu (UE) 2016/2031 określono środki zapobiegające wprowadzeniu agrofagów roślin lub ich rozprzestrzenieniu się na terytorium Unii, w tym wymogi dotyczące powiadamiania o występowaniu agrofagów oraz o podjętych środkach fitosanitarnych. Nakłada ono na Komisję obowiązek ustanowienia systemu elektronicznego, za którego pośrednictwem państwa członkowskie będą przesyłać powiadomienia i który powinien być połączony i kompatybilny z systemem IMSOC.
(23) W tym celu rozporządzenie to upoważnia Komisję do określenia przepisów szczegółowych w sprawie powiadomień, zwłaszcza jeżeli chodzi o pozycje, które należy w nich zawrzeć, ich format i sposób ich sporządzania oraz terminy przedstawiania poszczególnych pozycji.
(24) Internetowy system powiadomień EUROPHYT-Przechwycenia przesyłek 14 to system opracowany przez Komisję wraz z państwami członkowskimi, służący powiadamianiu o przechwyceniu przesyłek roślin i produktów roślinnych z innych państw członkowskich lub państw trzecich, które to przesyłki mogą stwarzać bezpośrednie zagrożenie w wyniku wprowadzenia agrofagów lub ich rozprzestrzenienia się. Procedurę oraz standardowy format, jakie należy stosować do celów powiadamiania o przechwyceniu takich przesyłek z państwa trzeciego, określono w dyrektywie Komisji 94/3/WE 15 .
(25) Opracowany został równoległy internetowy system powiadomień EUROPHYT-Pojawy agrofagów, aby pomóc państwom członkowskim w powiadamianiu o urzędowym potwierdzeniu występowania agrofagów na ich terytorium oraz o środkach wprowadzonych w celu zwalczenia lub zapobiegania rozprzestrzenieniu się agrofagów niezależnie od tego, czy zostały uznane za szkodliwe na szczeblu UE, czy nie. W decyzji wykonawczej Komisji 2014/917/UE 16 określono informacje, które należy podać w takim powiadomieniu, oraz termin ich przedłożenia. Ponadto decyzja nakłada na powiadamiające państwo członkowskie obowiązek jak najszybszego przekazywania zaktualizowanych wersji powiadomienia w przypadku uzyskania jakichkolwiek nowych, istotnych informacji lub wprowadzenia jakichkolwiek nowych, istotnych środków.
(26) Aby umożliwić państwom członkowskim powiadamianie o przechwyceniu przesyłek i pojawach agrofagów zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) 2016/2031, w niniejszym rozporządzeniu należy określić zasady powiadamiania o przechwyceniu przesyłek i pojawach agrofagów zgodnie z procedurami podobnymi do procedur wykorzystywanych w przypadku przechwytywania na podstawie dyrektywy 94/3/WE oraz pojawów na podstawie decyzji wykonawczej 2014/917/UE.
(27) Ponieważ powiadomienia wprowadzone do systemu EUROPHYT-Przechwycenia przesyłek są podobne do danych i informacji o przywozie oraz handlu wewnątrzunijnym dotyczącym zwierząt oraz produktów pochodzenia zwierzęcego i przekazywanych do systemu TRACES, funkcje EUROPHYT-Przechwycenia przesyłek dla towarów przechwyconych na granicy oraz w obrębie Unii powinny być dostępne w systemie TRACES, a nie w EUROPHYT.
(28) Ponadto rozporządzenie (UE) 2017/625 stanowi, że system IMSOC powinien umożliwiać tworzenie, wykorzystywanie i przekazywanie wspólnych zdrowotnych dokumentów wejścia ("dokumenty CHED") oraz świadectw urzędowych, jak również upoważnia Komisję do przyjmowania przepisów w sprawie formatu dokumentów CHED, instrukcji dotyczących ich przedkładania i stosowania, jak również zasad wydawania świadectw elektronicznych i stosowania podpisów elektronicznych.
(29) Aby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa elektronicznych środków identyfikacji i elektronicznej certyfikacji, zdigitalizować i zharmonizować proces certyfikacji, wydawanie elektronicznych świadectw urzędowych i dokumentów CHED powinno spełniać normy dotyczące podpisów elektronicznych, pieczęci elektronicznych oraz elektronicznych znaczników czasu o różnych poziomach bezpieczeństwa tożsamości określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 17 oraz decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/1506 18 przyjętej zgodnie z tym rozporządzeniem, jak również stosować jako podstawę istniejące przepisy dotyczące elektronicznych świadectw fitosanitarnych określone w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2018/1553 19 .
(30) Ponieważ jednak rozporządzenie (UE) 2016/2031 stanowi, że elektroniczne świadectwa fitosanitarne na potrzeby wprowadzania na terytorium Unii określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów są przyjmowane tylko wówczas, gdy są przekazywane poprzez system IMSOC lub w drodze wymiany elektronicznej z tym systemem, w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić zasady wydawania takich świadectw zgodnie z tymi przepisami.
(31) Ponadto, aby zachować ciągłość z obecną praktyką operacyjną, pozycje ze wspólnotowego świadectwa weterynaryjnego dla wwozu i przewozu (CVED) dla produktów określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 20 , CVED dla zwierząt określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 282/2004 21 oraz wspólnotowego dokumentu wejścia określonego w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 669/2009 22 powinny stanowić podstawę do ustanowienia w niniejszym rozporządzeniu pozycji w dokumentach CHED w odniesieniu do odpowiednich kategorii zwierząt i towarów.
(32) W przypadku przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wprowadzanych z państw trzecich, w związku z którymi wymaga się świadectwa fitosanitarnego, w niniejszym rozporządzeniu należy również ustanowić formularz dokumentu CHED z pozycjami odnoszącymi się do roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c)-f) rozporządzenia (UE) 2017/625 oraz w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/66 23 . Co więcej, te pozycje powinny być dostosowane do pozycji, które mają znaleźć się w powiadomieniach wprowadzanych do systemu EUROPHYT-Przechwycenia przesyłek.
(33) Z uwagi na fakt, że podmioty powinny używać dokumentów CHED, aby z wyprzedzeniem powiadamiać właściwe organy o przybyciu przesyłek, oraz że te organy powinny w tych dokumentach odnotowywać wynik kontroli urzędowych oraz decyzję dotyczącą przesyłki, dokumenty CHED należy podzielić na trzy części: część, którą wypełnia osoba odpowiedzialna za przesyłkę; część, którą wypełnia właściwy organ podejmujący decyzję dotyczącą przesyłki, oraz część, którą wypełnia właściwy organ wykonujący działania następcze związane z przesyłką. W niniejszym rozporządzeniu należy określić instrukcje dotyczące wypełniania poszczególnych części dokumentu CHED, w tym wymogi językowe.
(34) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE 24 nakłada na Komisję i państwa członkowskie obowiązek utworzenia bezpiecznych, zintegrowanych, interoperacyjnych i dostępnych elektronicznych systemów celnych, zapewniających usługi w formie pojedynczych punktów kontaktowych na potrzeby niezakłóconego przepływu danych między podmiotami gospodarczymi a organami celnymi, między organami celnymi a Komisją oraz między organami celnymi a innymi administracjami lub agencjami. Ponieważ cele te są podobne do celów rozporządzenia (UE) 2017/625, w niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć podobne ustalenia dotyczące współpracy między organami zajmującymi się sprawami związanymi ze zwierzętami i towarami wprowadzanymi do Unii oraz stosującymi system TRACES.
(35) Aby zapewnić spójne gromadzenie informacji oraz zapobiec zanieczyszczeniu baz danych państw członkowskich i Komisji, wymiany danych między systemem TRACES a systemami krajowymi państw członkowskich powinny bazować na danych referencyjnych udostępnionych przez Komisję w systemie TRACES.
(36) W tym celu państwa członkowskie powinny udostępnić Komisji informacje niezbędne do funkcjonowania systemu TRACES, takie jak wykazy punktów kontroli granicznej oraz punktów kontroli wyznaczonych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/625, wykazy jednostek kontrolnych wyznaczonych na potrzeby systemu TRACES, wykazy zakładów przedsiębiorstwa spożywczego zatwierdzonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 25 oraz wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów zajmujących się produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego lub produktami pochodnymi, zatwierdzonych lub zarejestrowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady 26 .
(37) Przepisy dyrektywy 94/3/WE, rozporządzenia (UE) nr 16/2011 oraz decyzji wykonawczych 2014/917/UE, (UE) 2015/1918 i (UE) 2018/1553 zostały poddane przeglądowi i są obecnie włączone do niniejszego rozporządzenia. Z uwagi na jasność i spójność wymienione akty należy uchylić ze skutkiem od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2017/625.
(38) Decyzje Komisji 92/486/EWG 27 , 2003/24/WE 28 , 2003/623/WE 29 , 2004/292/WE 30 , 2004/675/WE 31 i 2005/123/WE 32 , przyjęte w związku z systemem TRACES zgodnie z dyrektywą Rady 90/425/EWG 33 i decyzją Rady 92/438/EWG 34 , stały się nieaktualne. Z uwagi na jasność i spójność wymienione decyzje również należy uchylić ze skutkiem od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2017/625.
(39) Niniejsze rozporządzenie omówiono z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz Europejskim Inspektorem Ochrony Danych.
(40) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
W imieniu Komisji | |
Jean-Claude JUNCKER | |
Przewodniczący |
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2019.261.37 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie wykonawcze 2019/1715 ustanawiające przepisy dotyczące funkcjonowania systemu zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych oraz jego składników systemowych (rozporządzenie w sprawie systemu IMSOC) |
Data aktu: | 30/09/2019 |
Data ogłoszenia: | 14/10/2019 |
Data wejścia w życie: | 21/04/2021, 14/12/2019, 03/11/2019 |