KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylające decyzję nr 280/2004/WE 1 , w szczególności jego art. 10 ust. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Art. 19 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 2 zawiera wymóg, by wszystkie uprawnienia wydawane począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r. były przechowywane w rejestrze Unii. Rejestr Unii został pierwotnie ustanowiony rozporządzeniem Komisji (UE) nr 920/2010 3 .
(2) Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 389/2013 4 uchylono rozporządzenie (UE) nr 920/2010 w celu ustanowienia wymogów ogólnych oraz wymagań dotyczących prowadzenia i utrzymania rejestru Unii w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się w dniu 1 stycznia 2013 r. i w kolejnych okresach oraz niezależnego dziennika transakcji przewidzianego w art. 20 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE, a także rejestrów przewidzianych w art. 6 decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 5 .
(3) Art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 przewiduje ustanowienie rejestrów w celu wypełnienia zobowiązań wynikających z protokołu z Kioto. Rozporządzenie (UE) nr 389/2013 reguluje również funkcjonowanie tych rejestrów.
(4) Konferencja Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, służąca za spotkanie stron protokołu z Kioto, przyjęła poprawkę dauhańską ustanawiającą drugi okres rozliczeniowy protokołu z Kioto, rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2013 r. i kończący się dnia 31 grudnia 2020 r. ("poprawka dauhańska"). Unia zatwierdziła poprawkę dauhańską decyzją Rady (UE) 2015/1339 6 . Konieczne jest wdrożenie poprawki dauhańskiej do protokołu z Kioto w ramach rejestru Unii i krajowych rejestrów PzK. Odpowiednie przepisy powinny mieć jednak zastosowanie dopiero od daty wejścia w życie poprawki dauhańskiej do protokołu z Kioto.
(5) Norwegia i Liechtenstein uczestniczą w unijnym systemie handlu uprawnieniami do emisji ustanowionym dyrektywą 2003/87/WE, ale nie są stronami porozumienia o wspólnej realizacji zobowiązań 7 w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto. W związku z tym na koniec drugiego okresu rozliczeniowego należy ustanowić szczególny proces rozliczania, o którym mowa w art. 10 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 525/2013.
(6) Wszystkie operacje wymagane w odniesieniu do trzeciego okresu rozliczeniowego unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji między 2013 a 2020 r. powinny zostać zakończone zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 389/2013. Ponieważ w dyrektywie 2003/87/WE zezwolono na wykorzystanie międzynarodowych jednostek emisji wygenerowanych zgodnie z protokołem z Kioto, rozporządzenie to będzie nadal mieć zastosowanie do tych operacji do dnia 1 lipca 2023 r., czyli do końca dodatkowego okresu wyznaczonego na wypełnienie zobowiązań w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto. Aby zapewnić jasność co do przepisów mających zastosowanie do wszystkich operacji związanych z trzecim okresem rozliczeniowym zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE, zmienioną dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE 8 , z jednej strony, i przepisów mających zastosowanie do wszystkich operacji związanych z czwartym okresem rozliczeniowym zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE, zmienioną dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/410 9 , z drugiej strony, zakres stosowania tych przepisów rozporządzenia (UE) nr 389/2013, które w dalszym ciągu mają zastosowanie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia do operacji związanych z trzecim okresem rozliczeniowym, będzie ograniczony do tego celu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: