a także mając na uwadze, co następuje:(1) Społeczność międzynarodowa stoi w obliczu bezprecedensowego kryzysu migracyjnego i uchodźczego, który wymaga solidarności i skutecznego uruchamiania zasobów finansowych oraz wzywa do wspólnego zmierzenia się z obecnymi problemami i ich przezwyciężenia. Konieczna jest współpraca wszystkich podmiotów na rzecz wprowadzenia w życie trwałych, średnio- i długoterminowych polityk, a także skutecznego wykorzystywania istniejących programów w celu opracowywania i wspierania inicjatyw, które przyczyniają się do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) oraz do zajęcia się politycznymi, społecznymi, gospodarczymi i środowiskowymi czynnikami stanowiącymi pierwotne przyczyny migracji, w tym - choć nie tylko - ubóstwem, nierównością, wzrostem demograficznym, brakiem zatrudnienia, ograniczonym dostępem do możliwości kształcenia i brakiem możliwości gospodarczych, brakiem stabilności, konfliktami, zmianą klimatu i długotrwałymi skutkami przymusowego wysiedlenia.
(2) Chociaż zapewnienie zasobów na zaradzenie pierwotnym przyczynom migracji jest ogromnie ważne, Unia pozostaje w pełni zaangażowana na rzecz polityk w innych obszarach o priorytetowym znaczeniu strategicznym, zgodnie z tym, co nakreślono w globalnej strategii na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej.
(3) Opracowano nowe, zorientowane na wyniki, ramy partnerstwa z państwami trzecimi, które to ramy uwzględniają wszystkie unijne polityki i instrumenty. W obrębie tych nowych ram partnerstwa ustanowiono unijny plan inwestycji zewnętrznych mający wspierać inwestycje w regionach położonych poza granicami Unii, a jednocześnie przyczyniać się do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju ONZ i zaradzić pierwotnym przyczynom migracji. Plan ten powinien również służyć realizacji celów agendy ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 oraz Porozumienia paryskiego do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (zwanego dalej "Porozumieniem paryskim"), a także celów pozostałych instrumentów na rzecz finansowania działań zewnętrznych.
(4) W dniu 28 czerwca 2016 r. Rada Europejska zatwierdziła propozycję Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI), aby do realizacji planu inwestycji zewnętrznych wykorzystać Inicjatywę EBI na rzecz budowania odporności w krajach południowego sąsiedztwa i Bałkanów Zachodnich, która została utworzona w celu promowania inwestycji.
(5) Jednym z głównych elementów Inicjatywy EBI na rzecz budowania odporności jest rozszerzenie - zarówno w kategoriach ilościowych, jak i jakościowych - upoważnienia EBI do udzielania pożyczek na rzecz państw trzecich. Dzięki temu EBI powinien być w stanie szybko przyczyniać się do realizacji celów planu inwestycji zewnętrznych, w szczególności poprzez zapewnienie dodatkowego finansowania beneficjentom z sektora prywatnego, z myślą o tym, by przyciągać inwestycje prywatne i pobudzać inwestycje długoterminowe.
(6) Rada strategiczna Europejskiego Funduszu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju, w której reprezentowany jest EBI, zapewni wskazówki dotyczące komplementarności między Inicjatywą EBI na rzecz budowania odporności a komponentami planu inwestycji zewnętrznych, zgodnie ze swoim regulaminem wewnętrznym i bez uszczerbku dla wewnętrznych zasad zarządzania EBI.
(7) EBI udzielono gwarancji budżetowej w związku z działaniami z zakresu finansowania realizowanymi poza granicami Unii (zwanej dalej "gwarancją UE") decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 466/2014/UE 2 .
(8) Zgodnie z decyzją nr 466/2014/UE Komisja, we współpracy z EBI, przygotowała, w oparciu o niezależną ocenę zewnętrzną, sprawozdanie z przeglądu śródokresowego zawierające ocenę stosowania tej decyzji.
(9) Długoterminowa odporność gospodarcza uchodźców, migrantów, społeczności przyjmujących i tranzytowych oraz społeczności pochodzenia, będąca strategiczną odpowiedzią na potrzebę zaradzenia pierwotnym przyczynom migracji, powinna zostać dodana jako nowy cel wspierany za pomocą gwarancji UE (zwany dalej "nowym celem").
(10) Operacje wspierane w ramach nowego celu powinny być odrębne od działań Unii w zakresie kontroli granic.
(11) Aby EBI był w stanie reagować w ramach swojego upoważnienia do udzielania pożyczek na rzecz państw trzecich na potencjalne nadchodzące zagrożenia i realizować priorytety Unii, a także realizować nowy cel, maksymalny pułap dla działań EBI z zakresu finansowania objętych gwarancją UE należy podwyższyć do 32 300 000 000 EUR.
(12) W ramach upoważnienia ogólnego należy przeznaczyć 1 400 000 000 EUR na projekty w sektorze publicznym służące realizacji nowego celu.
(13) W ramach nowego upoważnienia do udzielania pożyczek sektorowi prywatnemu, na projekty służące realizacji nowego celu należy przeznaczyć - w ramach maksymalnego podwyższonego pułapu - kwotę w maksymalnej wysokości 2 300 000 000 EUR, która powinna być objęta gwarancją ogólną Unii.
(14) Powodzenie jednego z głównych celów EBI w ramach upoważnienia do udzielania pożyczek na rzecz państw trzecich, czyli wsparcie rozwoju lokalnego sektora prywatnego, w szczególności wsparcie dla mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), jest uzależnione od takich czynników jak dostęp MŚP do finansowania, kredytów i pomocy technicznej, od promowania przedsiębiorczości i od działań służących stymulowaniu przejścia z niestabilnej gospodarki nieformalnej do gospodarki formalnej. W tym kontekście działania EBI z zakresu finansowania powinny dążyć do wspierania małych projektów inwestycyjnych realizowanych przez MŚP, a także projektów inwestycyjnych w oddalonych obszarach wiejskich oraz w dziedzinie uzdatniania wody pitnej, odprowadzania ścieków oraz w dziedzinie energii odnawialnej.
(15) Należy zapewnić komplementarność i koordynację z unijnymi inicjatywami służącymi zaradzeniu pierwotnym przyczynom migracji, w tym poprzez wsparcie Unii na rzecz trwałej reintegracji powracających migrantów w krajach ich pochodzenia.
(16) W związku z Porozumieniem paryskim EBI powinien starać się utrzymać wysoki poziom operacji związanych z klimatem, które - pod względem wielkości - powinny stanowić co najmniej 25 % ogółu działań EBI z zakresu finansowania poza granicami Unii. Działania EBI z zakresu finansowania objęte decyzją nr 466/2014/UE powinny być spójne z osiągnięciem celu, który zakłada, że do 2020 r. co najmniej 35 % ogółu działań EBI z zakresu finansowania przypadnie na gospodarki wschodzące i kraje rozwijające się poza Unią. EBI powinien uwzględnić konkluzje Rady Europejskiej z dnia 22 maja 2013 r. dotyczące stopniowego wycofywania środowiskowo lub ekonomicznie szkodliwych dotacji, w tym do paliw kopalnych.
(17) Ryzyko dla budżetu ogólnego Unii związane z działaniami EBI z zakresu finansowania prowadzonymi w ramach upoważnienia do udzielania pożyczek sektorowi prywatnemu powinno być wyceniane. Dochody wygenerowane z takiej wyceny ryzyka powinny być wpłacane do Funduszu Gwarancyjnego dla działań zewnętrznych ustanowionego rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 3 w celu pokrycia ryzyka gospodarczego i uniknięcia zakłóceń rynku.
(18) W swoich ramach pomiaru wyników EBI powinien opracować i wdrożyć zestaw wskaźników dla projektów służących realizacji nowego celu. Sprawozdania na temat działań EBI z zakresu finansowania, które Komisja przedstawia corocznie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, powinny zatem obejmować ocenę wkładu działań EBI z zakresu finansowania na rzecz realizacji nowego celu, w tym - w stosownych przypadkach - ocenę wkładu na rzecz osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju ONZ, ocenę zaangażowania lokalnego społeczeństwa obywatelskiego, a także ocenę dostosowania do priorytetów Unii w dziedzinie polityki zewnętrznej oraz do priorytetów budżetowych Unii.
(19) Należy zapewnić wyeksponowanie i przejrzystość działań EBI z zakresu finansowania objętych decyzją nr 466/2014/UE, w szczególności w odniesieniu do projektów finansowanych z udziałem instytucji pośrednictwa finansowego, poprzez poprawę dostępu instytucji Unii oraz ogółu społeczeństwa do informacji, z uwzględnieniem potrzeby ochrony informacji poufnych oraz szczególnie chronionych informacji handlowych.
(20) Stosowna polityka unijna dotycząca jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych została określona w aktach prawnych Unii oraz w konkluzjach Rady, w szczególności w załączniku do nich z dnia 8 listopada 2016 r., oraz w kolejnych aktualizacjach.
(21) Analiza due diligence dotycząca działań EBI z zakresu finansowania objętych decyzją nr 466/2014/UE powinna zawierać staranne sprawdzenie zgodności z mającym zastosowanie prawodawstwem Unii oraz uzgodnionymi normami międzynarodowymi i unijnymi w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy, zwalczania finansowania terroryzmu, oszustw podatkowych i unikania opodatkowania. Ponadto, w ramach sprawozdawczości w zakresie upoważnienia EBI do udzielania pożyczek na rzecz państw trzecich, EBI powinien dostarczać informacje, z podziałem na poszczególne kraje, na temat zgodności swoich działań z zakresu finansowania ze swoją polityką dotyczącą jurysdykcji niechętnych współpracy, a także wykaz pośredników, z którymi współpracuje.
(22) W dniu 12 października 2016 r. EBI zatwierdził realizację Inicjatywy EBI na rzecz budowania odporności. Projekty realizowane w ramach Inicjatywy EBI na rzecz budowania odporności, które zostały zatwierdzone po tej dacie i przed wejściem w życie niniejszej decyzji, a także przed zawarciem porozumienia dotyczącego gwarancji, powinny móc zostać objęte gwarancją UE, z zastrzeżeniem potwierdzenia przez Komisję, iż są one zgodne z nowym celem oraz z warunkami porozumienia dotyczącego gwarancji.
(23) Działania EBI z zakresu finansowania realizowane z udziałem przedsiębiorstw powinny korzystać z gwarancji ogólnej dla sektora prywatnego wyłącznie wtedy, gdy działania te promują wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu i intensywne tworzenie miejsc pracy oraz nie są one adekwatnie obsługiwane przez lokalne rynki finansowe.
(24) Działania EBI z zakresu finansowania powinny być spójne z zasadami określonymi w komunikacie Komisji z dnia 25 października 2011 r. zatytułowanym "Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw", w tym w odniesieniu do instytucji pośrednictwa finansowego.
(25) Pułap dotyczący możliwości realokowania przez EBI środków między poszczególnymi regionami w okresie objętym upoważnieniem powinien zostać zwiększony z 10 % do 20 % w przypadku zmiany priorytetów polityki zewnętrznej Unii lub w sytuacjach naglących i kryzysowych, które mogą zaistnieć w okresie objętym upoważnieniem, oraz zgodnie ze stosownymi rezolucjami Parlamentu oraz decyzjami i konkluzjami Rady. Komisja powinna regularnie informować Parlament Europejski i Radę o takich realokacjach.
(26) Z uwagi na znaczenie Inicjatywy EBI na rzecz budowania odporności w unijnej strategii dotyczącej zaradzenia pierwotnym przyczynom migracji oraz z uwagi na potrzeby społeczności tranzytowych i przyjmujących, rzeczą niezwykłej wagi pozostaje, by kwoty przeznaczone w ramach pułapów upoważnienia do udzielania pożyczek na rzecz państw trzecich na projekty służące realizacji nowego celu były w pełni wykorzystywane. Niemniej jednak, jeżeli w wyniku nieprzewidzianych okoliczności przeznaczone kwoty nie mogą zostać całkowicie wykorzystane, należy również dopuścić pewną zwiększoną elastyczność. W związku z tym, jeżeli do dnia 30 czerwca 2019 r. EBI stwierdzi, że nie jest w stanie wykorzystać swojej prognozowanej docelowej kwoty w ramach Inicjatywy EBI na rzecz budowania odporności, powinno być możliwe realokowanie do 20 % kwoty 1 400 000 000 EUR przeznaczonej na mocy ogólnego upoważnienia na projekty w sektorze publicznym oraz do 20 % kwoty 2 300 000 000 EUR w ramach upoważnienia do udzielania pożyczek sektorowi prywatnemu pomiędzy krajami ubiegającymi się o członkostwo i beneficjentami oraz krajami objętymi polityką sąsiedztwa i partnerstwa, lub w ich obrębie. Każda taka realokacja powinna wymagać uprzedniego porozumienia między Komisją a EBI.
(27) Należy zmienić wykaz regionów i krajów kwalifikujących się oraz wykaz regionów i krajów potencjalnie kwalifikujących się, aby wyłączyć regiony i kraje o wysokim dochodzie i wysokim ratingu kredytowym, mianowicie Brunei, Chile, Islandię, Izrael, Koreę Południową, Singapur i Tajwan. Do wykazu regionów i krajów potencjalnie kwalifikujących się należy natomiast dodać Iran.
(28) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję nr 466/2014/UE,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ: