a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek o rejestrację nazwy "Suikerstroop" jako gwarantowanej tradycyjnej specjalności (GTS), złożony przez Niderlandy, został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 2 .
(2) "Suikerstroop" jest cieczą o konsystencji syropu otrzymywaną z cukrzycy uzyskiwanej z rośliny, z której produkt jest wytwarzany po ekstrakcji kryształków cukru. Nazwa oznacza "syrop cukrowy".
(3) W dniu 16 września 2014 r. Komisja otrzymała trzy zawiadomienia o sprzeciwie: od Finlandii, od Danii oraz od przedsiębiorstwa Nordic Sugar AB (z siedzibą w Danii).
(4) Zawiadomienia o sprzeciwie od Danii i Finlandii zostały przekazane Niderlandom.
(5) Na podstawie zawiadomienia przesłanego Komisji bezpośrednio przez Nordic Sugar AB nie rozpoczęto postępowania w sprawie sprzeciwu. Zgodnie z art. 51 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 osoba fizyczna lub prawna, która ma uzasadniony interes, mająca siedzibę lub miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo, z którego pochodzi złożony wniosek, może przedłożyć zawiadomienie o sprzeciwie w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę. Dlatego Nordic Sugar AB nie zezwolono na złożenie zawiadomienia o sprzeciwie lub oświadczenia o sprzeciwie bezpośrednio do Komisji.
(6) W dniu 13 listopada 2014 r. Komisja otrzymała uzasadnione oświadczenia o sprzeciwie od Finlandii. Uzasadnione oświadczenie o sprzeciwie od Danii było już zawarte w zawiadomieniu o sprzeciwie. Zarówno uzasadnione oświadczenie o sprzeciwie od Danii, jak i to od Finlandii uznano za dopuszczalne w rozumieniu art. 21 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.
(7) Zgodnie z art. 51 ust. 3 wyżej wymienionego rozporządzenia pismami z dnia 19 grudnia 2014 r. Komisja wezwała Niderlandy i Finlandię z jednej strony oraz Niderlandy i Danię z drugiej strony do podjęcia odpowiednich konsultacji w terminie trzech miesięcy od daty tych pism w celu osiągnięcia porozumienia.
(8) Na wniosek Niderlandów, zgodnie z art. 51 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, pismem z dnia 8 kwietnia 2015 r. Komisja przyznała przedłużenie terminu na konsultacje między zainteresowanymi stronami w ramach dwóch procedur sprzeciwu dotyczących wyżej wymienionego wniosku. Ostateczny termin postępowania ugodowego został zatem przedłużony do dnia 19 czerwca 2015 r.
(9) Nie osiągnięto porozumienia w wyznaczonym terminie. Pismem z dnia 22 lutego 2017 r. Niderlandy przesłały Komisji wyniki konsultacji z Finlandią i Danią. W związku z tym Komisja powinna podjąć decyzję dotyczącą rejestracji zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 52 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, uwzględniając wyniki tych konsultacji.
(10) W swoich uzasadnionych oświadczeniach o sprzeciwie Finlandia i Dania stwierdziły, że: 1) nazwa nie jest specyficzna (oznacza jedynie syrop cukrowy); 2) identyczna nazwa jest używana w odniesieniu do kilku podobnych produktów już obecnych na rynkach Danii, Finlandii, Niemiec i państw bałtyckich; 3) właściwości produktu i jego metoda produkcji nie są wyjątkowe dla produktu, ponieważ podobne produkty, wprowadzane do obrotu w Danii, Finlandii i Szwecji, mają takie same właściwości i metody produkcji. W szczególności Finlandia uważa, że produktu opisanego we wniosku nie można uznać za "szczególny" rodzaj syropu, ponieważ produkty inne niż "Suikerstroop" również są sporządzane w 100 % z buraków cukrowych lub z trzciny cukrowej.
(11) Ponadto Dania stwierdziła, że pkt 3.1 specyfikacji produktu, w którym stanowi się, że "treść" tradycyjny niderlandzki produkt "pojawi się na etykiecie w języku kraju, w którym produkt ten jest wprowadzany do obrotu", należy sformułować na nowo w celu zapewnienia zgodności z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. Z drugiej strony Finlandia zakwestionowała zastosowanie definicji "tradycyjnego niderlandzkiego produktu" jako nie specyficznej dla produktu opisanego we wniosku, gdyż podobne produkty wprowadzane do obrotu w Europie Północnej mogą również zostać uznane za tradycyjne.
(12) Podczas konsultacji z Niderlandami Finlandia wystąpiła następnie z wnioskiem o skreślenie ostatniego zdania w pkt 3.2: "Nie istnieją żadne inne produkty o tej samej nazwie ani produkty podobne o podobnie brzmiącej nazwie.", ponieważ jest ono błędne.
(13) Komisja oceniła argumenty przedstawione w uzasadnionych oświadczeniach o sprzeciwie i w informacjach przekazanych Komisji w odniesieniu do negocjacji między zainteresowanymi stronami i stwierdziła, że należy zarejestrować nazwę "Suikerstroop" jako TGS.
(14) Sprzeciwy zostały oparte na lit. a) i b) art. 21 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.
(15) W odniesieniu do niezgodności z warunkami rozporządzenia poruszono trzy kwestie: 1) nazwa nie jest specyficzna; 2) właściwości produktu i jego metoda produkcji nie są wyjątkowe dla produktu; 3) pkt 3.1 specyfikacji produktu nie jest zgodny z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 w zakresie, w jakim odnosi się on do "tradycyjnego niderlandzkiego produktu".
(16) Jeżeli chodzi o okoliczność, że nazwa jest zgodna z prawem, szeroko znana i gospodarczo znacząca w przypadku podobnych produktów rolnych i środków spożywczych, poruszono jedną kwestię: identyczna nazwa jest używana w odniesieniu do kilku podobnych produktów już obecnych na rynkach Danii, Finlandii, Niemiec i państw bałtyckich.
(17) Rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 nie zawiera wymogu, aby nazwa GTS była specyficzna. Było to wymagane na podstawie art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 509/2006 3 . Chociaż wniosek został przedłożony Komisji w chwili, gdy obowiązywało rozporządzenie (WE) nr 509/2006, został on następnie opublikowany na mocy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, a zatem ze względu na brak szczególnych przepisów przejściowych zastosowanie ma to ostatnie rozporządzenie. Zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 nazwa kwalifikuje się do zarejestrowania jako GTS, jeżeli jest tradycyjnie stosowana w odniesieniu do konkretnego produktu lub jeżeli oznacza tradycyjny lub specyficzny charakter danego produktu. W tym przypadku nazwa "Suikerstroop" była używana od wieków w celu określenia tego konkretnego produktu. Określa ona specyficzny charakter produktu, który jest syropem sporządzanym z płynu powstałego w trakcie produkcji cukru z buraków cukrowych lub z trzciny cukrowej. Nazwa spełnia zatem wymogi określone w rozporządzeniu (UE) nr 1151/2012.
(18) Rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 nie zawiera wymogu, aby nazwa GTS była wyjątkowa lub charakterystyczna. Musi być rozpoznawalna oraz możliwa do odróżnienia. Zgodnie z art. 18 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 nazwy nie można zarejestrować, jeżeli odnosi się ona jedynie do właściwości o charakterze ogólnym mających zastosowanie wobec szeregu produktów, lub do właściwości przewidzianych przez określone prawodawstwo unijne. "Suikerstroop" jest wyraźnie określony pod względem swoich właściwości i metody produkcji. Ponadto produkt objęty specyfikacją produktu nazwy "Suikerstroop" jest zgodny z wymogami określonymi w art. 18 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, ponieważ sposób produkcji odpowiada tradycyjnej praktyce w odniesieniu do tego produktu, a składniki są tradycyjnie stosowane.
(19) Zdanie w pkt 3.1 specyfikacji produktu: "Po zakończeniu procedury zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 przewiduje się, że treść" tradycyjny niderlandzki produkt "pojawi się na etykiecie w języku kraju, w którym produkt ten jest wprowadzany do obrotu." nie jest zgodne z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. Należy je zastąpić następującym zdaniem: "Nazwie towarzyszy oświadczenie" wytworzono zgodnie z tradycją Niderlandów"". Władze niderlandzkie zgodziły się, żeby zmiana ta została zawarta w specyfikacji produktu, którą należy opublikować w celach informacyjnych.
(20) Chociaż produkty podobne do "Suikerstroop" są wprowadzane do obrotu w innych państwach członkowskich pod nazwą, która uznawana jest za tłumaczenie terminu "Suikerstroop" na języki urzędowe tych państw członkowskich, nie można stwierdzić, że "identyczna nazwa" jest używana na rynku tych państw członkowskich dla podobnych produktów. Nazwa używana w tych państwach członkowskich ma istotnie takie samo znaczenie jak Suikerstroop w języku niderlandzkim, nie jest jednak identyczna z "Suikerstroop", ponieważ jest ona wyrażona w innym języku. Ponadto nazwa "Suikerstroop" nie jest chroniona jako taka, lecz wyłącznie w związku z oświadczeniem "wytworzono zgodnie z tradycją Niderlandów".
(21) W związku z tym można nadal stosować te nazwy produktów podobnych do produktu, o którym mowa we wniosku "Suikerstroop", wprowadzanych do obrotu na rynkach Danii, Szwecji, Finlandii, Niemiec i państw bałtyckich, które oznaczają "syrop cukrowy" i stanowią tłumaczenie nazwy "Suikerstroop" w ich odpowiednich językach. Nie są one identyczne z "Suikerstroop" i nie należy ich uznawać za naśladowanie lub przywołanie nazwy "Suikerstroop", ponieważ nazwie "Suikerstroop" - po zarejestrowaniu - będzie musiało towarzyszyć oświadczenie "wytworzono zgodnie z tradycją Niderlandów". Zatem ochrona tej nazwy ogranicza się do nazwy odnoszącej się do tradycji niderlandzkiej.
(22) Ponadto oczywiste jest, że rejestracja nazwy "Suikerstroop" nie może uniemożliwiać stosowania pojedynczych terminów "cukier" lub "syrop", które są nazwami zwyczajowymi.
(23) Niderlandy i Finlandia postanowiły również skreślić ostatnie zdanie pkt 3.2, które brzmi: "Nie istnieją żadne inne produkty o tej samej nazwie ani produkty podobne o podobnie brzmiącej nazwie.". Takie zdanie należy zatem usunąć ze specyfikacji produktu, która ma zostać ponownie opublikowana do celów informacyjnych.
(24) W świetle powyższego nazwę "Suikerstroop" należy wpisać do rejestru gwarantowanych tradycyjnych specjalności. Skonsolidowaną wersję jednolitego dokumentu należy opublikować do celów informacyjnych.
(25) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Polityki Jakości Produktów Rolnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
jest specyficzna sama w sobie
wyraża specyficzny charakter produktu rolnego lub środka spożywczego
