a także mając na uwadze, co następuje:(1) Administrator wskaźnika referencyjnego mający siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie trzecim może ubiegać się o uznanie w Unii. We wniosku o uznanie ten administrator musi obszernie przedstawić rozwiązania, zasady i procedury, które ustanowił w celu spełnienia obowiązujących wymogów określonych w rozporządzeniu (UE) 2016/1011. Niniejsze rozporządzenie ma na celu zapewnienie, aby właściwe organy w całej Unii otrzymywały od ubiegających się o uznanie administratorów wskaźników referencyjnych z państw spoza UE jednolite i spójne informacje.
(2) Wniosek o uznanie powinien zawierać informacje dotyczące wyboru państwa członkowskiego odniesienia, zgodnie z art. 32 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/1011, i przedstawiciela prawnego w tym państwie. Informacje te powinny umożliwić właściwemu organowi państwa członkowskiego odniesienia upewnienie się, że państwo członkowskie odniesienia zostało prawidłowo określone, a przedstawiciel prawny administratora z państwa spoza UE ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym państwie członkowskim oraz ma prawo do działania zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) 2016/1011.
(3) Aby właściwy organ mógł ocenić, czy występują konflikty interesów wynikające z interesów gospodarczych właścicieli wnioskodawcy, które mogą mieć wpływ na niezależność wnioskodawcy i tym samym niekorzystnie wpływać na dokładność i rzetelność jego wskaźników referencyjnych, wnioskodawca powinien przekazać informacje dotyczące działalności jego właścicieli i struktury własnościowej jego jednostki dominującej.
(4) Wnioskodawca powinien przekazać informacje na temat składu, funkcjonowania i stopnia niezależności jego organów zarządzających w celu umożliwienia właściwemu organowi oceny, czy struktura ładu korporacyjnego gwarantuje niezależność administratora przy obliczaniu wskaźnika referencyjnego oraz unikanie konfliktów interesów.
(5) Do celów oceny sposobów eliminowania konfliktów interesów lub zarządzania nimi i ich ujawniania wnioskodawca powinien przedstawić właściwemu organowi wyjaśnienie, w jaki sposób ewentualne konflikty interesów są identyfikowane, rejestrowane, łagodzone, a także w jaki sposób się nimi zarządza, im zapobiega i je eliminuje.
(6) W celu umożliwienia właściwemu organowi oceny zasadności i rzetelności ram dotyczących struktury kontroli wewnętrznej, nadzoru i odpowiedzialności wnioskodawca powinien przedstawić właściwemu organowi zasady i procedury monitorowania działalności polegającej na opracowywaniu wskaźnika referencyjnego lub rodziny wskaźników referencyjnych.
(7) Wniosek o uznanie powinien zawierać informacje wykazujące, że kontrole danych wejściowych, na podstawie których obliczane są wskaźniki referencyjne opracowywane przez wnioskodawcę, są odpowiednie do zapewnienia reprezentatywności, dokładności i rzetelności takich danych.
(8) W celu umożliwienia właściwemu organowi oceny, czy wskaźniki referencyjne opracowywane przez wnioskodawcę są odpowiednie do ich dalszego lub przyszłego stosowania w Unii, przy czym ostatecznym celem jest ich umieszczenie w rejestrze przewidzianym w art. 36 rozporządzenia (UE) 2016/1011, we wniosku o uznanie należy podać wykaz wszystkich wskaźników referencyjnych opracowywanych przez wnioskodawcę, które są już lub które mają być stosowane w Unii w przyszłości, wraz z ich opisem.
(9) Informacje dotyczące charakteru i właściwości wskaźników referencyjnych opracowywanych przez wnioskodawcę są niezbędne do umożliwienia właściwemu organowi stwierdzenia, czy należy dokonać oceny spełnienia obowiązujących wymogów rozporządzenia (UE) 2016/1011 w odniesieniu do mających zastosowanie przepisów szczególnych, wskaźników referencyjnych danych regulowanych i towarowych wskaźników referencyjnych nieopierających się na danych pochodzących od podmiotów przekazujących dane, z których większość stanowią podmioty nadzorowane, jak określono w rozporządzeniu (UE) 2016/1011.
(10) W przypadku gdy wnioskodawca uznaje jeden lub większą liczbę spośród swoich wskaźników referencyjnych za istotne lub pozaistotne, powinien zawrzeć we wniosku o uznanie informacje dotyczące stopnia stosowania takiego wskaźnika referencyjnego lub takich wskaźników referencyjnych w Unii, tak aby właściwy organ mógł ocenić, czy sklasyfikowanie wskaźników referencyjnych jako istotne lub pozaistotne jest prawidłowe. Wskaźniki referencyjne opracowywane przez wnioskodawcę, które nie są jeszcze stosowane w Unii i które są uwzględnione we wniosku o uznanie ze względu na ich ewentualne stosowanie w Unii w przyszłości, uznaje się - zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 27 rozporządzenia (UE) 2016/1011 - za pozaistotne wskaźniki referencyjne.
(11) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).
(12) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 2 .
(13) Administratorzy powinni mieć wystarczająco dużo czasu na przygotowanie wniosków i zapewnienie zgodności z wymogami niniejszego rozporządzenia i regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w załączniku. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem zacząć obowiązywać po upływie dwóch miesięcy od dnia jego wejścia w życie,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: