DECYZJA RADY (UE) 2018/146
z dnia 22 stycznia 2018 r.
w sprawie zawarcia, w imieniu Unii, Eurośródziemnomorskiej umowy dotyczącej usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego 1 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Komisja w imieniu Unii oraz państw członkowskich wynegocjowała Eurośródziemnomorską umowę z Królestwem Maroka dotyczącą usług lotniczych (zwaną dalej "Umową"), zgodnie z decyzją Rady upoważniającą Komisję do rozpoczęcia negocjacji.
(2) Umowa została podpisana w dniu 12 grudnia 2006 r. zgodnie z decyzją 2006/959/WE Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie 2 . Umowę ratyfikowały wszystkie państwa członkowskie, z wyjątkiem Bułgarii, Rumunii i Chorwacji. Planuje się, że te trzy państwa przystąpią do Umowy zgodnie z art. 6 ust. 2 odpowiednich aktów przystąpienia.
(3) Uprawnienie do zatwierdzenia w imieniu Unii zmian niektórych załączników do Umowy, które to zmiany przyjmuje wspólny komitet ustanowiony na podstawie art. 22 Umowy, należy przekazać Komisji po konsultacji ze specjalnym komitetem wyznaczonym przez Radę.
(4) We wszystkich pozostałych przypadkach stanowiska, jakie mają zostać zajęte w imieniu Unii w ramach wspólnego komitetu w odniesieniu do kwestii wchodzących w zakres kompetencji Unii, należy ustalić oddzielnie dla każdego przypadku, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
(5) Z uwagi na fakt, że zarówno Unia Europejska, jak i jej państwa członkowskie są Stronami Umowy, kluczowe znaczenie ma bliska współpraca między nimi. Aby zapewnić bliską współpracę i jednolitą reprezentację we wspólnym komitecie - oraz bez uszczerbku dla postanowień Traktatów, w szczególności art. 16 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 218 ust. 9 TFUE - koordynacja stanowisk, jakie mają zostać zajęte w imieniu Unii i państw członkowskich w ramach wspólnego komitetu w odniesieniu do kwestii wchodzących w zakres kompetencji zarówno Unii, jak i państw członkowskich, powinna odbywać się przed każdym posiedzeniem wspólnego komitetu poświęconym takim kwestiom.
(6) Art. 2-5 decyzji 2006/959/WE zawierają przepisy o podejmowaniu przez Radę decyzji w różnych kwestiach określonych w Umowie, w tym ustalenia stanowisk, jakie mają zostać przyjęte w ramach wspólnego komitetu, i obowiązku informowania państw członkowskich w okresie tymczasowego stosowania Umowy. Przepisy te są zbędne lub należy zaprzestać ich stosowania w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie C-28/12 Komisja przeciwko Radzie 3 . Słusznym jest zatem, aby wszystkie te przepisy przestały mieć zastosowanie z dniem wejścia w życie niniejszej decyzji.
(7) Umowa powinna zostać zatwierdzona,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: