a także mając na uwadze, co następuje:(1) W art. 15 ust. 2a rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 809/2014 2 określono termin, w którym beneficjenci mogą zmieniać swoje pojedyncze wnioski lub wnioski o płatność w następstwie zgłoszenia wyników kontroli wstępnych. W celu zagwarantowania beneficjentom równego traktowania należy zapewnić, aby wszystkim beneficjentom zawsze przysługiwała taka sama liczba dni po terminie zgłoszenia wyników kontroli wstępnych na zmianę pojedynczych wniosków lub wniosków o płatność.
(2) W art. 24 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 określono, że inspekcje fizyczne w terenie wymagane są zawsze wtedy, gdy fotointerpretacja obrazów satelitarnych lub lotniczych nie dostarcza jednoznacznych wyników dotyczących zgodności z kryteriami kwalifikowalności lub właściwej powierzchni obszaru, który jest przedmiotem kontroli administracyjnej lub kontroli na miejscu. Nowe technologie, takie jak bezzałogowe systemy powietrzne, geotagowanie zdjęć, odbiorniki GNSS połączone z EGNOS i Galileo, dane zbierane przez satelity Sentinel programu Copernicus i inne, zapewniają istotne dane dotyczące działań prowadzonych na użytkach rolnych. Aby ograniczyć obciążenie kontrolami spoczywające na właściwych organach i beneficjentach, szczególnie liczbę inspekcji fizycznych w terenie, i zwiększyć wykorzystywanie nowych technologii w zintegrowanym systemie zarządzania i kontroli, należy dopuścić wykorzystywanie odpowiednich dowodów zgromadzonych przy użyciu takich technologii, a także wszystkich innych odpowiednich dowodów w postaci dokumentu do kontroli zgodności z kryteriami kwalifikowalności, zobowiązań lub innych obowiązków dotyczących danego programu pomocy lub środka wsparcia, oraz zgodności z odpowiednimi wymogami i normami dotyczącymi zasady wzajemnej zgodności. Należy utrzymać obowiązek przeprowadzania inspekcji fizycznych w terenie w przypadku, gdy dowody te nie dostarczą jednoznacznych wyników.
(3) Satelity Sentinel programu Copernicus zapewniają odpowiednie i pełne, bezpłatne i otwarte dane umożliwiające monitorowanie wszystkich użytków rolnych w państwach członkowskich. Należy pozwolić państwom członkowskim lub regionom na stosowanie alternatywnej metody prowadzenia kontroli przy systematycznym wykorzystywaniu tych lub podobnych danych i przetwarzaniu ich w automatyczny sposób, a także na prowadzenie działań następczych w przypadkach, w których automatyczne przetwarzanie danych nie przyniosło jednoznacznych wyników, bez obniżania skuteczności systemu w zapewnianiu wymaganego poziomu ufności pod względem zgodności z prawem i prawidłowości wydatków (zwanej dalej "monitorowaniem"). Należy zatem zapewnić ramy prawne określające warunki, na jakich kontrole w formie monitorowania mogą w danym państwie członkowskim lub regionie zastąpić obszarowe kontrole na miejscu.
(4) W przypadku gdy kontrola w formie monitorowania umożliwia właściwemu organowi ustalenie, czy konieczne jest nałożenie kary administracyjnej określonej w art. 19a ust. 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 640/2014 3 , należy ustanowić przepis, zgodnie z którym nie jest konieczna kontrola na miejscu przeprowadzana jako działanie następcze zgodnie z art. 33a rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014.
(5) Uwzględniając, że aby zastąpić obecną metodę kontroli na miejscu kontrolami w formie monitorowania, właściwe organy potrzebują inwestycji początkowej, należy zapewnić pewien stopień elastyczności, która umożliwi prowadzenie kontroli w formie monitorowania wyłącznie w przypadku niektórych programów pomocy, środków wsparcia lub rodzajów operacji oraz zapewni możliwość stopniowego wprowadzania kontroli w formie monitorowania w stosunku do niektórych programów pomocy lub środków wsparcia. Podczas okresu stopniowego wprowadzania, który powinien być ograniczony w czasie aby zapewnić równe traktowanie beneficjentów, nowe przepisy powinny umożliwić państwom członkowskim lub regionom stopniowe rozszerzenie kontroli w formie monitorowania na cały obszar objęty programem pomocy lub środkiem wsparcia. Podejście takie umożliwi państwom członkowskim lub regionom przygotowanie do pełnego wdrożenia monitorowania i dostosowanie procedur działań następczych i narzędzi IT wykorzystywanych do analizowania danych. Jeżeli kontrole w formie monitorowania ograniczają się do obszaru wybranego na podstawie jasno zdefiniowanych, obiektywnych i niedyskryminujących kryteriów, wszyscy beneficjenci na tym obszarze powinni podlegać kontrolom w formie monitorowania.
(6) Należy określić minimalny wskaźnik kontroli w celu zapewnienia skuteczności kontroli dotyczących zgodności z warunkami kwalifikowalności, wymogami i innymi obowiązkami w okolicznościach, w których dane dostarczone przez satelity Sentinel programu Copernicus nie są odpowiednie. Inspekcje fizyczne w terenie powinny być konieczne wyłącznie wtedy, gdy dowody zgromadzone przy użyciu nowych technologii, takich jak geotagowane zdjęcia i bezzałogowe systemy powietrzne lub inne dowody w postaci dokumentu nie przynoszą jednoznacznych rezultatów, lub gdy właściwe organy przewidują, że żaden z dowodów tego rodzaju nie będzie wystarczający do celów kontroli zgodności z warunkami kwalifikowalności, wymogami i innymi obowiązkami, których nie można monitorować.
(7) Wyniki zautomatyzowanej analizy danych z satelitów Sentinel programu Copernicus lub podobnych danych mogą stanowić narzędzie, które pomoże beneficjentom w przestrzeganiu wymogów. Należy ostrzegać beneficjentów o możliwej niezgodności, a organy krajowe powinny być zobowiązane do ustanowienia w tym celu odpowiednich narzędzi. Należy zapewnić, aby komunikacja z beneficjentami dotycząca tych wyników nie była uznawana za powiadomienie beneficjenta o zamiarze przeprowadzenia przez właściwy organ kontroli na miejscu. Należy również umożliwić beneficjentom zmianę wniosków o przyznanie pomocy lub wniosków o płatność tak, aby mogli oni dokonać korekty swoich deklaracji użytkowania użytków rolnych, o ile przedmiotowe wymogi zostały spełnione. Należy również pozwolić państwom członkowskim na określenie terminu, w jakim zmiany te mogą zostać zaakceptowane.
(8) Należy wyjaśnić, że wnioski uznane za niedopuszczalne lub wnioskodawcy uznani za niekwalifikujących się do płatności w momencie kontroli na miejscu nie powinny lub nie powinni stanowić części populacji kontrolnej, z której dobrano próby, aby osiągnąć minimalne wskaźniki kontroli. Należy również zapewnić, by takie wnioski lub dane dotyczące tych wnioskodawców były wykorzystywane do celów kontroli krzyżowych, tak aby można było wykrywać przypadki podwójnego ubiegania się o pomoc w odniesieniu do dopuszczalnych wniosków oraz informacji istotnych przy aktualizacji systemu identyfikacji działki.
(9) Aby uściślić zakres kontroli na miejscu w odniesieniu do obowiązku ponownego przekształcenia w przypadkach nieprzestrzegania obowiązku dotyczącego wrażliwych pod względem środowiskowym obszarów trwałych użytków zielonych należy zapewnić, aby kontrole na miejscu były prowadzone na działkach, które mają zostać ponownie przekształcone, żeby skontrolować, czy spełniony został obowiązek dotyczący ponownego przekształcenia.
(10) Aby umożliwić państwom członkowskim zoptymalizowanie wyboru próby, należy zapewnić większy stopień elastyczności w wyborze prób kontrolnych, jak określono w art. 30-33 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014. Obowiązkową metodę wyboru próby należy zastąpić ogólnymi zasadami dotyczącymi sposobu łączenia prób. Ponadto, aby uzyskać reprezentatywny poziom błędu, należy zapewnić minimalną próbę losową w odniesieniu do każdego z programów pomocy i środków wsparcia. Aby utrzymać podejście oparte na analizie ryzyka w odniesieniu do płatności z tytułu zazieleniania, należy również określić metodę wyboru dla odpowiednich prób kontrolnych.
(11) Aby ułatwić wdrażanie zintegrowanego systemu i skrócić czas prowadzenia kontroli, należy rozszerzyć możliwość ograniczenia kontroli dotyczących pomiaru obszaru do próby losowej w wysokości 50 % zadeklarowanych działek rolnych również na kontrole dotyczące kwalifikowalności.
(12) Aby monitorować proces wdrażania kontroli w formie monitorowania należy wprowadzić obowiązek zgłaszania dotyczący państw członkowskich.
(13) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 809/2014.
(14) Aby umożliwić państwom członkowskim jak najszybsze stosowanie nowych technologii w ich zintegrowanych systemach zarządzania i kontroli, nowe przepisy dotyczące pojedynczych wniosków i wniosków o płatność i kontroli powinny mieć zastosowanie od roku składania wniosków 2018. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Płatności Bezpośrednich i Komitetu ds. Rozwoju Obszarów Wiejskich,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: