a także mając na uwadze, co następuje:(1) Wskaźniki referencyjne odgrywają istotną rolę przy ustalaniu cen licznych instrumentów finansowych i w ramach licznych umów finansowych oraz stosowane są do pomiaru wyników wielu funduszy inwestycyjnych. Przekazywanie danych na potrzeby ustalenia wskaźników referencyjnych i administrowanie wskaźnikami referencyjnymi jest w wielu przypadkach podatne na manipulację, a osoby zaangażowane często znajdują się w sytuacji konfliktu interesów.
(2) Aby wskaźniki referencyjne mogły odgrywać swoją rolę gospodarczą, muszą być reprezentatywne dla rynku bazowego lub sytuacji gospodarczej, które odzwierciedlają. Jeżeli dany wskaźnik referencyjny, taki jak międzybankowe oferowane stopy procentowe, przestaje być reprezentatywny dla danego rynku bazowego, istnieje ryzyko wystąpienia negatywnych skutków dla między innymi integralności rynku, finansowania gospodarstw domowych (pożyczki i kredyty hipoteczne) i przedsiębiorstw w Unii.
(3) Ryzyko dla użytkowników, rynków i gospodarki UE ogólnie wzrasta, gdy całkowita wartość instrumentów finansowych, umów finansowych i funduszy inwestycyjnych opartych na konkretnym wskaźniku referencyjnym jest wysoka. W rozporządzeniu (UE) 2016/1011 ustanowiono zatem różne kategorie wskaźników referencyjnych i przewidziano dodatkowe wymogi zapewniające rzetelność i solidność niektórych wskaźników referencyjnych uznawanych za kluczowe, w tym uprawnienie właściwych organów do nakładania, pod pewnymi warunkami, wymogu przekazywania danych na potrzeby ustalenia kluczowego wskaźnika referencyjnego lub administrowania nim.
(4) Dodatkowe obowiązki i uprawnienia organów właściwych dla administratorów kluczowych wskaźników referencyjnych powodują konieczność istnienia formalnego procesu określania kluczowych wskaźników referencyjnych. Zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/1011 wskaźnik referencyjny jest uznawany za kluczowy, jeżeli jest on wykorzystywany pośrednio lub bezpośrednio w zestawie wskaźników referencyjnych stosowanych jako odniesienie dla instrumentów finansowych lub umów finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych, o całkowitej wartości wynoszącej co najmniej 500 mld EUR szacowanej na podstawie wszystkich okresów zapadalności wskaźnika referencyjnego, w stosownych przypadkach.
(5) Londyńska międzybankowa stopa procentowa (LIBOR) mierzy niezabezpieczone międzybankowe oferowane stopy procentowe w pięciu walutach, w tym euro, z siedmioma okresami zapadalności wynoszącymi od jednego dnia do 12 miesięcy. Jest to jeden z najważniejszych wskaźników referencyjnych stóp procentowych na świecie. Jest on wykorzystywany jako zmienna stopa procentowa dla wielu umów finansowych, od swapów stopy procentowej po kredyty studenckie, kredyty hipoteczne i instrumenty finansowania przedsiębiorstw.
(6) Brytyjski urząd nadzoru finansowego (Financial Conduct Authority, FCA) stwierdził, że w październiku 2016 r. wartość instrumentów pochodnych powiązanych z LIBOR i będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym wynosiła około 156,8 bln USD.
(7) Ponadto FCA wskazuje, że powiązania z LIBOR występują często w przypadku giełdowych instrumentów pochodnych, rynków obligacji i papierów dłużnych przedsiębiorstw oraz że ekspozycje te są istotne w odniesieniu do ryzyka systemowego i gospodarki realnej.
(8) Wykaz kluczowych wskaźników referencyjnych ustanowiony rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/1368 2 powinien zatem zostać zmieniony poprzez dodanie LIBOR.
(9) Biorąc pod uwagę kluczowe znaczenie LIBOR dla rynku międzybankowego oraz wysoką liczbę instrumentów finansowych w Unii, które są z nią powiązane, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym.
(10) Zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1011 stosowanie niniejszego rozporządzenia jest uzależnione od posiadania przez administratora opracowującego kluczowy wskaźnik miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Unii.
(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: