a także mając na uwadze, co następuje:1. PROCEDURA
1.1. Poprzednie dochodzenia i obowiązujące środki
(1) Rada nałożyła, rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 861/2013 2 , ostateczne cło wyrównawcze na przywóz niektórych drutów ze stali nierdzewnej pochodzących z Indii.
(2) Rada nałożyła, rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1106/2013 3 , ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych drutów ze stali nierdzewnej pochodzących z Indii ("dochodzenie pierwotne").
(3) We wrześniu 2015 r. środki antydumpingowe zostały zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/1483 4 w następstwie ponownego dochodzenia w sprawie absorpcji na podstawie art. 12 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 5 .
(4) Obecnie obowiązujące cło antydumpingowe stosowane wobec przywozu z Venus Wire Industries Pvt. Ltd wynosi 9,4 % (obowiązujący obecnie margines dumpingu wynoszący 12,4 % pomniejszony o cło wyrównawcze wynoszące 3 %), a wobec przywozu z Garg Inox Ltd wynosi 8,4 % (obowiązujący obecnie margines dumpingu wynoszący 11,8 % pomniejszony o cło wyrównawcze wynoszące 3,4 %). Cło antydumpingowe mające obecnie zastosowanie do przywozu od producentów eksportujących z Indii, którzy nie współpracowali w dochodzeniu pierwotnym, wynosi 12,5 % (margines dumpingu wynoszący 16,2 % pomniejszony o cło wyrównawcze w wysokości 3,7 %).
1.2. Wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego
(5) Komisja otrzymała dwa wnioski o przeprowadzenie częściowego przeglądu okresowego obowiązujących środków antydumpingowych, ograniczonego do zbadania dumpingu.
(6) Jeden wniosek o dokonanie przeglądu został złożony przez grupę Venus (zwaną dalej "Venus" lub "grupą") - grupę producentów eksportujących z Indii ("państwo, którego dotyczy postępowanie"). Grupa Venus obejmuje przedsiębiorstwa: Venus Wire Industries Pvt. Ltd, Precision Metals, Hindustan Inox. Ltd, Sieves Manufacturer India, Pvt. Ltd oraz powiązanego importera Venus Edelstahl GmbH.
(7) Kolejny wniosek o dokonanie przeglądu został złożony przez Garg Inox Ltd ("Garg"), - producenta eksportującego z Indii. Venus i Garg określa się wspólnie jako "wnioskodawców".
(8) W swoim wniosku wnioskodawcy argumentowali, że okoliczności, na podstawie których wprowadzono środki antydumpingowe, uległy zmianie i że są to zmiany o charakterze trwałym. Wnioskodawcy przedstawili dowody prima facie świadczące o tym, iż utrzymywanie środków na dotychczasowym poziomie nie jest już konieczne do przeciwdziałania dumpingowi wyrządzającemu szkodę.
1.3. Wszczęcie częściowego przeglądu okresowego
(9) Ustaliwszy, po poinformowaniu państw członkowskich, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia częściowego przeglądu okresowego ograniczonego do zbadania dumpingu w odniesieniu do wnioskodawców, Komisja ogłosiła w drodze zawiadomienia opublikowanego w dniu 11 grudnia 2015 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 6 wszczęcie częściowego przeglądu okresowego ograniczonego do zbadania dumpingu w odniesieniu do wnioskodawców, zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej.
1.4. Dochodzenie
(10) W celu uzyskania informacji niezbędnych dla dochodzenia Komisja przesłała producentom eksportującym objętym dochodzeniem kwestionariusz i otrzymała od nich odpowiedź w ustalonym terminie.
(11) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje, które uznała za niezbędne do stwierdzenia dumpingu. Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego miały miejsce na terenie następujących przedsiębiorstw:
- Venus Wire Industries Pvt. Ltd, Bombaj, Maharasztra, Indie,
- Precision Metals, Bombaj, Maharasztra, Indie,
- Hindustan Inox. Ltd, Bombaj, Maharasztra, Indie,
- Venus Edelstahl GmbH, Hagen, Niemcy, oraz
- Garg Inox Ltd, Bahadurgarh, Haryana, Indie.
(12) Na wniosek Venus przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu miało miejsce dnia 26 lipca 2016 r.
1.5. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
(13) Dochodzenie w sprawie poziomu dumpingu obejmowało okres od dnia 1 października 2014 r. do dnia 30 września 2015 r. ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym").
2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
2.1. Produkt objęty postępowaniem
(14) Produkt objęty dochodzeniem to druty ze stali nierdzewnej zawierające:
- 2,5 % lub więcej masy niklu, inne niż druty zawierające 28 % lub więcej, ale nie więcej niż 31 % masy niklu i 20 % lub więcej, ale nie więcej niż 22 % masy chromu,
- mniej niż 2,5 % masy niklu, inne niż druty zawierające 13 % lub więcej, ale nie więcej niż 25 % masy chromu i 3,5 % lub więcej, ale nie więcej niż 6 % masy aluminium,
pochodzące z Indii, obecnie objęte kodami CN 7223 00 19 i 7223 00 99 ("produkt objęty postępowaniem").
2.2. Produkt podobny
(15) W toku dochodzenia przeglądowego potwierdzono, że druty ze stali nierdzewnej, jak określono w motywie 14 powyżej, produkowane przez wnioskodawców i sprzedawane na rynku krajowym posiadają takie same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne oraz to samo podstawowe zastosowanie jak produkt objęty postępowaniem wywożony do Unii.
(16) Komisja zdecydowała, że wymienione produkty są zatem produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
3. TRWAŁY CHARAKTER ZMIANY OKOLICZNOŚCI
(17) Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy zmianę okoliczności, która według wnioskodawców zaistniała, można w sposób uzasadniony uznać za trwałą.
Venus
(18) Należy przypomnieć, że w dochodzeniu pierwotnym w odniesieniu do Venus zastosowano art. 18 rozporządzenia podstawowego w celu określenia kosztów produkcji i obliczenia marginesu dumpingu. Wynikało to z faktu, że informacje dotyczące gatunków stali zostały uznane za niewiarygodne, ponieważ dokładne śledzenie poszczególnych gatunków stali na wszystkich etapach procesu produkcji nie było możliwe.
(19) W swoim wniosku o dokonanie przeglądu Venus stwierdziło, że wprowadziło zmiany w systemie księgowości i zarządzania zapasami. Dowody zgromadzone i zweryfikowane podczas dochodzenia wskazały, że Venus wprowadziło, za pośrednictwem nowego oprogramowania, kontrole w systemie zarządzania zapasami, umożliwiające śledzenie poszczególnych gatunków stali w trakcie całego procesu produkcji. Kontrole te mają wyeliminować ryzyko rozbieżności na poziomie poszczególnych gatunków stali. W związku z tym zgłoszony podział surowców według gatunku stali może być uznany za wiarygodny w celu ustalenia kosztów i cen sprzedaży poszczególnych rodzajów produktu, mających wpływ na koszty produkcji produktu objętego postępowaniem i na obliczenie marginesu dumpingu. Jest mało prawdopodobne, by opisana powyżej okoliczność uległa zmianie w najbliższej przyszłości w sposób, który wpłynąłby na przedstawione ustalenia.
(20) Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że w odniesieniu do Venus zmiana okoliczności ma trwały charakter.
Garg
(21) W pierwotnym dochodzeniu Garg dokonywało znacznego wywozu za pośrednictwem importera powiązanego w Unii. Przedsiębiorstwo stwierdziło, że od momentu zamknięcia jego spółki zależnej w Unii powiązania między tymi dwoma podmiotami już nie występują, co spowodowało znaczną zmianę w obliczeniach marginesu dumpingu, ponieważ ceny eksportowe nie musiały już być konstruowane zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego.
(22) W toku dochodzenia potwierdzono zamknięcie wspomnianej spółki zależnej w Unii. Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że w odniesieniu do Garg zmiana okoliczności ma znaczący i trwały charakter.
4. DUMPING
a) Wprowadzenie
(23) Jak przedstawiono poniżej, pojawiło się kilka kwestii dotyczących Garg, które sprawiły, że Komisja rozważała zastosowanie art. 18 rozporządzenia podstawowego.
(24) Weryfikacja przeprowadzona na miejscu w Garg wykazała, że przedsiębiorstwo posiadało prowizje od transakcji wywozowych należne byłemu importerowi powiązanemu w Unii w okresie objętym dochodzeniem w ramach przeglądu okresowego, lecz nie zgłosiło ich w swojej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.
(25) Pismem z dnia 30 maja 2016 r. Komisja poinformowała Garg, że ze względów wskazanych w motywie 24 zamierzała wykorzystać dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego w zakresie, w jakim dotyczy to wspomnianych prowizji.
(26) Przedsiębiorstwo przedstawiło swoje uwagi w odniesieniu do zamiaru wykorzystania przez Komisję dostępnych faktów w dniu 15 czerwca 2016 r. i zgodziło się, że prowizje za niektóre transakcje nie zostały zgłoszone oraz że na tej podstawie dostępne fakty mogą zostać wykorzystane w celu ustalenia kwoty prowizji.
(27) Komisja przeanalizowała uwagi przedsiębiorstwa i stwierdziła, że przedsiębiorstwo nie zakwestionowało powodów określonych w motywie 24. W związku z powyższym zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego Komisja zastosowała najlepsze dostępne fakty dotyczące prowizji przy obliczaniu marginesu dumpingu.
b) Wartość normalna
(28) Komisja najpierw przeanalizowała, czy łączna wartość sprzedaży krajowej w przypadku wnioskodawców była reprezentatywna w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajową uznaje się za reprezentatywną, jeśli w przypadku każdego wnioskodawcy łączna wielkość sprzedaży krajowej produktu podobnego niezależnym klientom na rynku krajowym stanowi co najmniej 5 % jego łącznej wielkości sprzedaży eksportowej produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Według tego kryterium łączna sprzedaż produktu podobnego dokonana na rynku krajowym była w odniesieniu do wnioskodawców reprezentatywna.
(29) Następnie Komisja określiła dla każdego wnioskodawcy te rodzaje produktu sprzedawane na rynku krajowym, które były identyczne lub porównywalne z rodzajami produktów sprzedawanymi na wywóz do Unii.
(30) W dalszej kolejności Komisja przeanalizowała, czy krajowa sprzedaż dokonywana przez każdego wnioskodawcę na rynku krajowym w przypadku każdego rodzaju produktu, który jest identyczny lub porównywalny z rodzajem produktu sprzedawanego na wywóz do Unii, była reprezentatywna zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajowa danego rodzaju produktu jest reprezentatywna, jeżeli łączna wielkość sprzedaży krajowej tego rodzaju produktu niezależnym klientom w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym stanowi co najmniej 5 % łącznej wielkości sprzedaży eksportowej identycznego lub porównywalnego rodzaju produktu do Unii.
(31) Komisja ustaliła, że w odniesieniu do Garg w przypadku większości rodzajów produktu sprzedaż była reprezentatywna. W odniesieniu do Venus sprzedaż była reprezentatywna tylko w przypadku niektórych rodzajów produktu. W odniesieniu do rodzajów produktu, dla których sprzedaż nie była reprezentatywna, Komisja postąpiła zgodnie z opisem zawartym w motywach 36 i 37.
(32) Następnie Komisja określiła w odniesieniu do każdego rodzaju produktu udział sprzedaży z zyskiem niezależnym klientom na rynku krajowym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, by móc zdecydować, czy do obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego należy zastosować rzeczywistą sprzedaż krajową.
(33) Wartość normalna opiera się na rzeczywistej cenie krajowej każdego rodzaju produktu niezależnie od tego, czy sprzedaż ta jest dokonywana z zyskiem, jeżeli:
a) wielkość sprzedaży danego rodzaju produktu, sprzedawanego po cenie sprzedaży netto równej obliczonym kosztom produkcji lub wyższej od nich, stanowiła ponad 80 % łącznej wielkości sprzedaży tego rodzaju produktu; oraz
b) średnia ważona cena sprzedaży tego rodzaju produktu jest równa jednostkowym kosztom produkcji lub od nich wyższa.
(34) W niniejszym przypadku wartość normalna jest średnią ważoną cen całej sprzedaży krajowej tego rodzaju produktu w okresie objętym dochodzeniem.
(35) Za wartość normalną przyjmuje się rzeczywistą cenę krajową danego rodzaju produktu wyłącznie dla krajowej sprzedaży z zyskiem w okresie objętym dochodzeniem, jeżeli:
a) wielkość sprzedaży z zyskiem tego rodzaju produktu odpowiada nie więcej niż 80 % łącznej wielkości sprzedaży tego rodzaju; lub
b) średnia ważona cena tego rodzaju produktu jest niższa od jednostkowych kosztów produkcji.
(36) W wyniku powyższych analiz wartość normalną dla każdego wnioskodawcy obliczono jako średnią ważoną ich sprzedaży z zyskiem, z wyjątkiem przypadków, w których sprzedaż danego rodzaju produktu podobnego w zwykłym obrocie handlowym nie miała miejsca lub była niedostateczna, bądź jeżeli danego rodzaju produktu nie sprzedawano w reprezentatywnych ilościach na rynku krajowym, wtedy bowiem Komisja konstruowała wartość normalną zgodnie z art. 2 ust. 3 i 6 rozporządzenia podstawowego.
(37) Wartość normalną konstruowano poprzez dodanie do średniego kosztu produkcji produktu podobnego wytwarzanego przez wnioskodawcę, którego dotyczy postępowanie, w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym następujących elementów:
a) średniej ważonej kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych ("SG&A") ponoszonych przez każdego z wnioskodawców przy krajowej sprzedaży produktu podobnego w zwykłym obrocie handlowym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym; oraz
b) średniej ważonej zysku osiąganego przez każdego z wnioskodawców z tytułu krajowej sprzedaży produktu podobnego w zwykłym obrocie handlowym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.
W stosowanych przypadkach skorygowano koszt produkcji.
c) Cena eksportowa
(38) Venus dokonywało wywozu do Unii bezpośrednio do niezależnych klientów lub za pośrednictwem przedsiębiorstwa powiązanego działającego jako importer.
(39) W przypadku wywozu produktu objętego postępowaniem bezpośrednio do niezależnych klientów w Unii cena eksportowa została ustalona zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego na podstawie faktycznie zapłaconych lub należnych cen eksportowych.
(40) W przypadku gdy sprzedaży eksportowej do Unii dokonano za pośrednictwem przedsiębiorstwa powiązanego działającego jako importer, cena eksportowa została ustalona, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, na podstawie ceny, po której przywiezione produkty zostały po raz pierwszy odsprzedane niezależnemu nabywcy, z właściwym uwzględnieniem wszystkich kosztów poniesionych między przywozem a odsprzedażą oraz odpowiedniej marży dla SG&A i zysków. Wykorzystano koszty SG&A importera powiązanego oraz - z uwagi na niewiarygodność marży zysku importera powiązanego i wobec braku informacji na temat zysku od importera niepowiązanego w niniejszym dochodzeniu - wykorzystano stopę zysku zastosowaną w dochodzeniu pierwotnym, a mianowicie 5 %.
(41) W odniesieniu do Garg cała sprzedaż eksportowa do Unii była dokonywana bezpośrednio na rzecz niezależnych klientów, a zatem Komisja ustaliła cenę eksportową na podstawie cen faktycznie zapłaconych lub należnych za sprzedaż produktu objętego postępowaniem do Unii, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.
d) Porównanie
(42) Komisja porównała wartość normalną z ceną eksportową wnioskodawców na podstawie ceny ex-works.
(43) W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia rzetelnego porównania Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.
(44) Dostosowań dokonano w odniesieniu do kosztów związanych z transportem, kosztów przeładunku, załadunku i kosztów dodatkowych, opłat przywozowych, kosztów kredytu, opłat bankowych i prowizji, a w przypadku Garg Komisja wykorzystała dostępne fakty dotyczące wysokości prowizji przy wywozie do Unii.
e) Margines dumpingu
(45) W przypadku producentów eksportujących Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną każdego rodzaju produktu podobnego ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.
(46) Na tej podstawie średni ważony margines dumpingu dla Venus, wyrażony jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, wyniósł 9,9 %, a dla Garg - 19,2 %.
(47) Biorąc pod uwagę, że zmieniony margines dumpingu dla Garg jest wyższy niż margines dumpingu dla wszystkich pozostałych przedsiębiorstw współpracujących w dochodzeniu pierwotnym, Komisja zdecydowała skorygować również margines dumpingu dla wszystkich pozostałych przedsiębiorstw niewspółpracujących w dochodzeniu pierwotnym do poziomu marginesu dumpingu Garg, który jest teraz najwyższy spośród marginesów wszystkich przedsiębiorstw współpracujących.
5. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
(48) Venus, Garg i przemysł unijny zostały poinformowane o podstawowych faktach i względach, w oparciu o które zamierzano dokonać zmiany stawki cła mającej zastosowanie do Venus i Garg; miały one także możliwość przedstawienia swoich uwag.
(49) Po ujawnieniu ustaleń jeden z producentów eksportujących zakwestionował odejście od metody obliczania zastosowanej w dochodzeniu pierwotnym. Producent eksportujący twierdził, że (i) Komisja zmieniła klasyfikację niektórych rodzajów produktu objętego postępowaniem w porównaniu z klasyfikacją zastosowaną w dochodzeniu pierwotnym, (ii) że Komisja użyła innej metody alokacji kosztów niż w dochodzeniu pierwotnym, co jest sprzeczne z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego i że (iii) wyłączenie pewnych gatunków stali z obliczenia marginesu dumpingu było nieuzasadnione.
(50) Komisja postanowiła dostosować klasyfikację niektórych rodzajów produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego według grup rodzajów produktu na podstawie właściwości fizycznych tych produktów do celów testu zwykłego obrotu handlowego i porównania. Właściwości fizyczne nie uzasadniają klasyfikacji dokonanej przez wspomnianego producenta eksportującego. To kwestia dokładnej klasyfikacji właściwości produktu objętego postępowaniem pozwala na precyzyjną klasyfikację w obrębie rodzajów produktu. Dostosowanie to nie dotyczy "metodologii", o której mowa w art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, ale prawidłowego ustalenia wartości normalnej w oparciu o fakty zgromadzone i zweryfikowane podczas dochodzenia. W związku z tym nie stanowi to zmiany metodologii. Powyższe twierdzenie należy zatem odrzucić.
(51) W dochodzeniu pierwotnym Komisja wykorzystała dostępne fakty dotyczące ostatecznego ustalenia kosztów produkcji i obliczenia marginesu dumpingu dla tego producenta eksportującego. Producent eksportujący twierdził, że okoliczności dotyczące elementów konstytutywnych obliczania dumpingu, tj. kosztów produkcji, uległy zmianie i że zmiana ta ma charakter trwały. Należy przypomnieć, że w dochodzeniu pierwotnym do ustalenia kosztów surowców Komisja wykorzystała dostępne fakty. Istotą zmian w obecnym dochodzeniu jest to, że Komisja zdecydowała się wykorzystać dane dotyczące kosztów surowców pochodzące od producenta eksportującego. Nie stanowi to zmiany metodologii. Mimo to, nawet jeśli potraktować obecną metodę obliczania jako zmianę metodologii, celem obecnego dochodzenia przeglądowego jest dokonanie nowych ustaleń ze względu na zmienione okoliczności w odniesieniu do elementów konstytutywnych obliczania dumpingu, tj. kosztów produkcji. Fakt, że przyjęto argument producenta eksportującego odnoszący się do zmienionych okoliczności, uzasadniałby zmianę metodologii. Producent eksportujący twierdził, że Komisja powinna była zastosować tę samą metodę alokacji kosztów przetwarzania, którą wykorzystała w dochodzeniu pierwotnym. Ta metoda alokacji kosztów została jednak zastosowana w konkretnych okolicznościach, w których do określenia kosztów produkcji wykorzystano dostępne fakty. Biorąc pod uwagę, że w obecnym dochodzeniu Komisja wykorzystuje dane własne producenta eksportującego, Komisja mogła zastosować właściwą metodę alokacji kosztów, co nie było możliwe w dochodzeniu pierwotnym ze względu na wykorzystanie dostępnych faktów. Ponadto metodologia zaproponowana przez producenta eksportującego została ustanowiona wyłącznie do celów niniejszego dochodzenia antydumpingowego, nie odzwierciedlała zasad rachunkowości stosowanych w przeszłości, nie mogła być zastosowana do całej produkcji przedsiębiorstwa i nie odzwierciedlała właściwie czynników kosztotwórczych w produkcji produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego. Zgodnie z art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja postanowiła wykorzystać metodę alokacji kosztów opartą na wartości dodanej do kosztów surowców w procesie produkcji, co stanowi odmianę podziału kosztów opartego na obrocie neutralizującą znaczny wpływ, jaki koszty surowców mogą mieć na obroty w przypadku każdego rodzaju produktu.
(52) Ten sam producent eksportujący twierdził, że przy obliczaniu kosztu produkcji Komisja niesłusznie pominęła pewne ilości zakupionej stali. Rodzaj stosowanego surowca stanowi kryterium klasyfikacji produktu objętego postępowaniem w teście zwykłego obrotu handlowego i do celów porównawczych. W celu obliczenia kosztów surowca w odniesieniu do każdego rodzaju produktu sprzedawanego przez przedsiębiorstwo Komisja zachowała ewidencję kosztów, które spełniały wymogi klasyfikacji produktu objętego postępowaniem i które można bezpośrednio powiązać ze sprzedażą odnotowaną przez przedsiębiorstwo w ramach tej klasyfikacji. Podziału surowców na grupy na innym poziomie zgodnie z propozycją przedsiębiorstwa nie uznano za spójną i wiarygodną alternatywę. Z tego względu argument ten należy odrzucić.
(53) Drugi producent eksportujący utrzymywał, że ponowne dochodzenie w sprawie absorpcji jest dochodzeniem, które doprowadziło do nakładanego aktualnie cła i że zgodnie z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego Komisja powinna zastosować tę samą metodologię co w przypadku ponownego dochodzenia w sprawie absorpcji. Odnosi się to w szczególności (i) do obliczenia kosztów produkcji dla każdego rodzaju produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego, niezależnie od tego, czy był on sprzedawany na rynku krajowym, czy na rynkach eksportowych oraz (ii) do dostosowania w podziale różnych rodzajów produktów na grupy o podobnych cechach na potrzeby testu zwykłego obrotu handlowego i do celów porównawczych, co ma służyć uwzględnieniu konkretnego rodzaju produktu i wyłączeniu pewnych grup produktów specyficznych dla poszczególnych przedsiębiorstw.
(54) Dochodzeniem, które doprowadziło do nałożenia cła na dotychczasowym poziomie, jest dochodzenie pierwotne. Ponowne dochodzenie w sprawie absorpcji nie doprowadziło do zmiany stawki celnej dla tego producenta eksportującego. Zatem argument, że Komisja powinna była zastosować tę samą metodologię co w dochodzeniu w sprawie absorpcji, musi zostać odrzucony.
(55) W dochodzeniu pierwotnym koszty produkcji producenta eksportującego opierały się na kosztach produkcji pozostałych współpracujących producentów eksportujących, bez rozróżnienia na produkty sprzedawane na rynku krajowym i te sprzedawane na rynkach eksportowych. Twierdzenie, że Komisja odeszła od metodologii stosowanej w pierwotnym dochodzeniu, gdyż obliczyła jeden koszt produkcji dla każdego rodzaju produktu, niezależnie od tego, czy był on sprzedawany na rynku krajowym, czy na rynkach eksportowych, jest zatem bezpodstawne i musi zostać odrzucone.
(56) W odniesieniu do dostosowania podziału poszczególnych rodzajów produktów na grupy na potrzeby testu zwykłego obrotu handlowego i do celów porównania Komisja postanowiła dokładniej określić zakres jednego rodzaju produktu na podstawie jego właściwości fizycznych. Podczas wizyty weryfikacyjnej producent eksportujący wyjaśnił, że ten rodzaj produktu był sprzedawany na niszowym rynku, a jego koszty produkcji były podobne do kosztów produkcji innych produktów z tej samej grupy, ale jego ceny były znacznie wyższe. Komisja stwierdziła, że miało to wpływ na ceny i ich porównywalność, w związku z czym dokonanie dostosowania ze względu na różnice w cechach fizycznych zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. a) rozporządzenia podstawowego było uzasadnione. Jest to kwestia dokładnej klasyfikacji właściwości produktu objętego postępowaniem, która pozwala na precyzyjną klasyfikację w obrębie rodzajów produktu i precyzyjne porównanie. Dostosowanie nie stanowi więc modyfikacji metodologii, a zatem argument ten musi zostać odrzucony.
(57) Po ujawnieniu ustaleń producent eksportujący złożył wniosek o wyrównanie w górę do ceny eksportowej w odniesieniu do kredytów związanych z programami Duty Drawback i Focus Market oraz o uwzględnienie kosztów kredytu podczas konstruowania wartości normalnej. Jednakże zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. b) rozporządzenia podstawowego, dostosowania wartości normalnej, jeżeli jest ono uzasadnione, dokonuje się wyłącznie w odniesieniu do opłat przywozowych, a nie w odniesieniu do ceny eksportowej. Jeśli chodzi o wniosek dotyczący dostosowania konstruowanej wartości normalnej o koszty kredytu, należy zauważyć, że takie dostosowanie przewiduje się na podstawie art. 2 ust. 10 lit. g) rozporządzenia podstawowego wyłącznie w przypadku, gdy wartość normalna określana jest na podstawie pobieranych cen, nie zaś gdy w braku takich cen wartość normalna jest konstruowana. Z tego względu oba te twierdzenia należy odrzucić.
(58) Komisja przyjęła argumenty przedmiotowego producenta eksportującego dotyczące wyłączenia pewnych specyficznych dla danego przedsiębiorstwa grup rodzajów produktu oraz kilku błędów pisarskich dotyczących podwójnego księgowania ulgi, korekty zapasów i zasad alokacji kosztów przetwarzania. Przyjęcie tych argumentów doprowadziło do zmniejszenia marginesu dumpingu tego producenta eksportującego.
(59) Po ujawnieniu ustaleń Eurofer stwierdził, że w jawnej wersji akt zawarte są zbyt ograniczone informacje, by mógł przedstawić jakiekolwiek istotne uwagi na temat dochodzenia, jednak popiera wnioski Komisji.
(60) Zgodnie z art. 19 ust. 1 rozporządzenia podstawowego informacje będące z natury rzeczy poufnymi lub przekazywane z klauzulą poufności przez strony dochodzenia są traktowane jako poufne. Ponieważ producenci eksportujący dostarczyli jawne streszczenia wszelkich poufnych informacji, które umożliwiają prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności, Komisja odrzuciła ten argument.
(61) Zmieniony margines dumpingu i stawka celna zostały ujawnione stronom objętym postępowaniem. W następstwie dodatkowego ujawnienia ostatecznych ustaleń obaj producenci eksportujący powtórzyli swoje wcześniejsze uwagi.
(62) W następstwie dochodzenia przeglądowego zmieniona stawka cła antydumpingowego, która miałaby zastosowanie do przywozu produktu objętego postępowaniem wytwarzanego przez Venus, wynosi 6,9 % (tzn. margines dumpingu wynoszący 9,9 % pomniejszony o cło wyrównawcze w wysokości 3 %).
(63) Zmieniona stawka cła antydumpingowego, która miałaby zastosowanie do przywozu produktu objętego postępowaniem wytwarzanego przez Garg, wynosi 10,3 % (tzn. margines dumpingu wynoszący 13,7 % pomniejszony o cło wyrównawcze w wysokości 3,4 %).
(64) Zważywszy, że w następstwie ujawnienia ostatecznych ustaleń zmieniona stawka marginesu dumpingu dotycząca Garg nie jest już wyższa od marginesu dumpingu dotyczącego wszystkich pozostałych przedsiębiorstw niewspółpracujących w dochodzeniu pierwotnym, margines dumpingu oraz stawka celna dotyczące wszystkich pozostałych przedsiębiorstw niewspółpracujących w dochodzeniu pierwotnym nie powinny być zmieniane, jak określono w powyższym motywie 47.
(65) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
