a także mając na uwadze, co następuje:(1) W komunikacie Komisji z dnia 14 września 2016 r. zatytułowanym "Łączność dla konkurencyjnego jednolitego rynku cyfrowego: w kierunku europejskiego społeczeństwa gigabitowego", określającym europejską wizję łączności internetowej dla obywateli i przedsiębiorstw na jednolitym rynku cyfrowym, przedstawiono szereg możliwych środków służących zwiększaniu łączności w Unii.
(2) W komunikacie z dnia 26 sierpnia 2010 r. zatytułowanym "Europejska agenda cyfrowa" Komisja przypomniała, że w strategii "Europa 2020" podkreślono znaczenie upowszechnienia internetu szerokopasmowego dla propagowania włączenia społecznego i konkurencyjności w Unii, oraz potwierdziła cel, jakim jest zapewnienie, by do 2020 r. wszyscy Europejczycy mieli dostęp do internetu o szybkości powyżej 30 Mb/s, a przynajmniej połowa europejskich gospodarstw domowych uzyskała dostęp do łączy internetowych o przepustowości przekraczającej 100 Mb/s.
(3) Wśród środków mających na celu wspieranie wizji łączności internetowej w Unii w swoim komunikacie z dnia 14 września 2016 r. Komisja propaguje tworzenie lokalnych punktów dostępu bezprzewodowego przez uproszczenie procedur planowania i zmniejszenie przeszkód regulacyjnych. Takie punkty dostępu, w tym mające charakter pomocniczy w stosunku do świadczenia usług publicznych lub mające charakter niekomercyjny, mogą w znacznym stopniu przyczynić się do polepszenia istniejących bezprzewodowych sieci łączności i do tworzenia przyszłych generacji takich sieci przez ułatwianie zagęszczenia sieci łączności zgodnie ze zmieniającymi się potrzebami. Wspomniane punkty dostępu powinny być w stanie tworzyć sieć z jednolitym systemem uwierzytelnienia obowiązującym na terenie całej Unii, do którego inne lokalne sieci bezpłatnej łączności bezprzewodowej powinny być w stanie dołączać. System ten powinien być zgodny z unijnymi wymogami w zakresie ochrony danych oraz z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2120 4 .
(4) W kontekście niniejszego rozporządzenia lokalna łączność bezprzewodowa, która jest świadczona bezpłatnie i na niedyskryminujących warunkach, oznacza, w odniesieniu do bezpłatności, że jest ona świadczona bez odpowiadającego jej wynagrodzenia, zarówno w postaci bezpośrednich płatności, jak i innych form rekompensaty, takich jak reklama handlowa lub udostępnianie danych osobowych w celach komercyjnych. W odniesieniu do braku warunków dyskryminujących oznacza to, że jest ona świadczona bez uszczerbku dla ograniczeń wymaganych na mocy prawa Unii lub prawa krajowego zgodnego z prawem Unii, a także że służy ona potrzebie zapewnienia sprawnego funkcjonowania sieci, w szczególności potrzebie zapewnienia sprawiedliwej alokacji zdolności przepustowej między użytkownikami w okresach szczytowych.
(5) Konkurencyjny rynek, a także ramy ustawodawcze zdolne do dostosowania się do rozwoju i zachęcające do konkurencji, inwestycji oraz szerokiej dostępności i korzystania z mechanizmów transmisji o bardzo dużej przepustowości oraz sieci transeuropejskie i nowe modele biznesowe są istotnymi czynnikami pobudzającymi inwestycje w sieciach o dużej i bardzo dużej przepustowości, które mogą zapewnić łączność obywatelom w całej Unii.
(6) W świetle komunikatu Komisji z dnia 14 września 2016 r. oraz w celu promowania włączenia cyfrowego Unia powinna wspierać zapewnianie w ośrodkach lokalnego życia społecznego, w tym w przestrzeniach zewnętrznych dostępnych publicznie, wysokiej jakości lokalnej łączności bezprzewodowej, która jest świadczona bezpłatnie i na niedyskryminujących warunkach. Takie wsparcie nie jest objęte rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 5 ani (UE) nr 283/2014 6 .
(7) Takie wsparcie powinno zachęcać organy sektora publicznego, określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102 7 , do udostępniania lokalnej łączności bezprzewodowej, która jest świadczona bezpłatnie i na niedyskryminujących warunkach, jako usługi pomocniczej w stosunku do ich zadania publicznego, aby umożliwić członkom społeczności lokalnych korzystanie z szybkich łączy szerokopasmowych i doskonalenie swoich umiejętności cyfrowych w ośrodkach życia społecznego. Do organów takich mogłyby należeć organy gminne, zrzeszenia gmin, inne lokalne organy i instytucje publiczne, biblioteki i szpitale.
(8) Lokalna łączność bezprzewodowa, która jest świadczona bezpłatnie i na niedyskryminujących warunkach, mogłaby przyczyniać się do zmniejszenia przepaści cyfrowej, zwłaszcza w społecznościach o słabiej rozwiniętych umiejętnościach cyfrowych, w tym na obszarach wiejskich i oddalonych.
(9) Poprawa dostępu do szybkich i bardzo szybkich usług szerokopasmowych, a w konsekwencji do usług online, zwłaszcza na obszarach wiejskich i oddalonych, mogłaby podnieść jakość życia przez ułatwienie dostępu do usług, takich jak e-zdrowie i e-administracja, i wspierać rozwój lokalnych małych i średnich przedsiębiorstw.
(10) W celu zagwarantowania powodzenia wsparcia udzielanego na mocy niniejszej dyrektywy i promowania działań Unii w tej dziedzinie Komisja powinna zapewnić, by podmioty, które wdrażają projekty korzystające z pomocy finansowej Unii dostępnej na mocy niniejszego rozporządzenia, przekazywały użytkownikom końcowym jak najwięcej informacji na temat dostępności usług, a także zwrócić uwagę na fakt, że Unia udzieliła finansowania. Takie informacje mogłyby również zapewniać użytkownikom końcowym łatwy dostęp do informacji na temat Unii.
(11) Promowanie w ośrodkach życia społecznego lokalnej łączności bezprzewodowej, która jest świadczona bezpłatnie i na niedyskryminujących warunkach, należy uznać - ze względu na szczególny cel tego działania i jego ukierunkowanie na potrzeby lokalne - za odrębny projekt będący przedmiotem wspólnego zainteresowania w sektorze telekomunikacji w rozumieniu rozporządzeń (UE) nr 1316/2013 i (UE) nr 283/2014.
(12) Aby zapewnić odpowiednie finansowanie promowania łączności internetowej w społecznościach lokalnych oraz powodzenie jego realizacji, pula środków finansowych przeznaczona na wdrożenie instrumentu "Łącząc Europę" w sektorze telekomunikacji powinna zostać zwiększona o 25 000 000 EUR, a może zostać zwiększona do 50 000 000 EUR.
(13) Biorąc pod uwagę niekomercyjny charakter wsparcia, które ma być udzielone na mocy niniejszego rozporządzenia, oraz oczekiwaną małą skalę poszczególnych projektów, obciążenia administracyjne powinny zostać ograniczone do minimum i być proporcjonalne do przewidywanych korzyści, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia rozliczalności oraz należytej równowagi między uproszczeniem a kontrolą. W związku z tym niniejsze rozporządzenie powinno być wdrażane przy wykorzystaniu najbardziej odpowiednich form pomocy finansowej, w szczególności dotacji, np. w formie voucherów dostępnych w ramach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 8 , obecnie lub w przyszłości. Wsparcie, które ma być udzielone na mocy niniejszego rozporządzenia, nie powinno być finansowane z wykorzystaniem instrumentów finansowych. Zastosowanie powinna mieć zasada należytego zarządzania finansami.
(14) Z uwagi na ograniczoną ilość środków finansowych w stosunku do ewentualnej dużej liczby wniosków należy uprościć procedury administracyjne, aby umożliwić terminowe podejmowanie decyzji. Należy wprowadzić zmiany do rozporządzenia (UE) nr 1316/2013, aby umożliwić państwom członkowskim zatwierdzanie kategorii wniosków zgodnie z kryteriami określonymi w sekcji 4 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 283/2014 w celu uniknięcia pojedynczego zatwierdzania wniosków oraz zapewnienia, aby poświadczanie wydatków ani coroczne przekazywanie Komisji informacji nie było obowiązkowe w przypadku dotacji lub innych form pomocy finansowej przyznawanych na mocy niniejszego rozporządzenia.
(15) Z uwagi na ograniczony zasięg poszczególnych lokalnych punktów dostępu bezprzewodowego oraz niewielką wartość poszczególnych projektów objętych działaniem punkty dostępu korzystające z pomocy finansowej na mocy niniejszego rozporządzenia nie powinny stanowić konkurencji dla ofert handlowych. W celu dodatkowego zagwarantowania, że taka pomoc finansowa nie będzie nadmiernie zakłócać konkurencji, wypierać inwestycji prywatnych ani zniechęcać prywatnych operatorów do inwestowania, wsparcie udzielane na mocy niniejszego rozporządzenia powinno być ograniczone do projektów, które nie powielają w tej samej przestrzeni publicznej już istniejących bezpłatnych ofert prywatnych lub publicznych o podobnych cechach. Niniejsze rozporządzenie nie powinno uniemożliwiać ustanawiania ograniczeń w warunkach świadczenia usług, takich jak ograniczanie łączności do określonego czasu lub do wyczerpania rozsądnego limitu transmisji danych.
(16) Dodatkowe wsparcie mogłoby przyczynić się do uzyskania bardziej znaczących rezultatów, dlatego też nie powinno być wykluczone. Takie dodatkowe wsparcie mogłoby być udzielane z innych źródeł finansowania, takich jak fundusze unijne lub krajowe, w tym Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, lub z prywatnych źródeł finansowania.
(17) Dostępne środki powinny zostać przydzielone państwom członkowskim w sposób wyważony pod względem geograficznym i - co do zasady - według kolejności zgłoszeń. Mechanizm mający zapewnić przydział wyważony pod względem geograficznym powinien zostać włączony do odpowiednich programów prac przyjmowanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1316/2013, a w stosownych przypadkach doprecyzowany w zaproszeniach do składania wniosków przyjętych zgodnie z tym rozporządzeniem, na przykład przez umożliwienie większego udziału wnioskodawców z państw członkowskich, które w stosunkowo niewielkim stopniu korzystały z dotacji lub innych form pomocy finansowej.
(18) Aby zagwarantować szybkie zapewnienie łączności zgodnej z niniejszym rozporządzeniem, pomocy finansowej należy udzielić z jak najszerszym wykorzystaniem narzędzi internetowych umożliwiających szybkie składanie i rozpatrywanie wniosków oraz wspierających uruchamianie, monitorowanie i kontrolowanie założonych lokalnych punktów dostępu bezprzewodowego. Komisja i odpowiednie organy w państwach członkowskich powinny wspierać ten projekt będący przedmiotem wspólnego zainteresowania.
(19) Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla przepisów prawa krajowego, które są zgodne z prawem Unii, takich jak krajowe przepisy uniemożliwiające gminom bezpośrednie dostarczanie bezpłatnej łączności bezprzewodowej, przy jednoczesnym umożliwieniu im dostarczania takiej łączności za pośrednictwem podmiotów prywatnych.
(20) Biorąc pod uwagę pilną potrzebę łączności internetowej w Unii oraz wspierania dostępu do sieci, która może zapewnić w całej Unii - w tym na obszarach wiejskich i oddalonych - korzystanie z wysokiej jakości internetu opartego przynajmniej na bardzo szybkich usługach szerokopasmowych, najlepiej przy jednoczesnym spełnianiu celów europejskiego społeczeństwa gigabitowego, należy dążyć do tego, by pomoc finansowa przyznawana była w sposób wyważony pod względem geograficznym.
(21) Ponadto podmioty korzystające powinny być zobowiązane do oferowania usług łączności bezprzewodowej przez okres co najmniej trzech lat.
(22) W ramach działań finansowanych na mocy niniejszego rozporządzenia należy stosować najnowsze i najlepsze dostępne urządzenia zdolne do zapewnienia użytkownikom łatwo dostępnej i odpowiednio zabezpieczonej łączności o dużej prędkości, która jest świadczona bezpłatnie i na niedyskryminujących warunkach.
(23) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie wspieranie zapewniania wysokiej jakości łączności bezprzewodowej społecznościom lokalnym w całej Unii, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego rozmiary i skutki możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(24) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (UE) nr 1316/2013 oraz (UE) nr 283/2014,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: