RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego 1 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Unia stała się stroną Konwencji wiedeńskiej o ochronie warstwy ozonowej (zwanej dalej "Konwencją wiedeńską") i Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (zwanego dalej "Protokołem montrealskim") na mocy decyzji Rady 88/540/EWG 2 . Następnie zatwierdzone zostały następujące poprawki do Protokołu montrealskiego: pierwsza poprawka - decyzją Rady 91/690/EWG 3 , druga poprawka - decyzją Rady 94/68/WE 4 , trzecia poprawka - decyzją Rady 2000/646/WE 5 oraz czwarta poprawka - decyzją Rady 2002/215/WE 6 .
(2) Na 28. spotkaniu Stron Protokołu montrealskiego, które odbyło się w dniach 10-15 października 2016 r. w Kigali (Rwanda), przyjęto tekst kolejnej poprawki do Protokołu montrealskiego (zwanej dalej "poprawką z Kigali"), w której do środków kontroli w Protokole montrealskim dodano stopniowe zmniejszanie zużycia i produkcji wodorofluorowęglowodorów.
(3) Stopniowe zmniejszenie zużycia i produkcji wodorofluorowęglowodorów jest konieczne, aby zredukować wpływ tych substancji na zmianę klimatu oraz zapobiec ich nieograniczonemu wprowadzaniu do użytku, zwłaszcza w krajach rozwijających się.
(4) Poprawka z Kigali stanowi niezbędny wkład w realizację celu porozumienia paryskiego, zatwierdzonego decyzją Rady (UE) 2016/1841 7 , który to cel polega na utrzymaniu światowego wzrostu temperatury znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie 1,5 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej.
(5) Zakres kompetencji wykonywanych przez Unię odnoszących się do spraw regulowanych przez Konwencję wiedeńską i Protokół montrealski znacznie się poszerzył od 1988 r. Depozytariusz powinien zostać poinformowany zgodnie z art. 13 ust. 3 Konwencji wiedeńskiej o każdej istotnej zmianie w zakresie kompetencji Unii w tych sprawach.
(6) Unia przyjęła już instrumenty w sprawach objętych poprawką z Kigali, w tym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 8 .
(7) Poprawka z Kigali powinna zostać zatwierdzona,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Zgoda z dnia 5 lipca 2017 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
2 Decyzja Rady 88/540/EWG z dnia 14 października 1988 r. dotycząca zawarcia Konwencji wiedeńskiej o ochronie warstwy ozonowej oraz Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 297 z 31.10.1988, s. 8).
3 Decyzja Rady 91/690/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca zawarcia poprawek do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, przyjętych w czerwcu 1990 r. w Londynie przez strony Protokołu (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, s. 28).
4 Decyzja Rady 94/68/WE z dnia 2 grudnia 1993 r. dotycząca zawarcia poprawek do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 33 z 7.2.1994, s. 1).
5 Decyzja Rady 2000/646/WE z dnia 17 października 2000 r. dotycząca zawarcia zmiany do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 272 z 25.10.2000, s. 26).
6 Decyzja Rady 2002/215/WE z dnia 4 marca 2002 r. dotycząca zawarcia czwartej zmiany do Protokołu Montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 72 z 14.3.2002, s. 18).
7 Decyzja Rady (UE) 2016/1841 z dnia 5 października 2016 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, porozumienia paryskiego przyjętego na mocy Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (Dz.U. L 282 z 19.10.2016, s. 1).
8 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 842/2006 (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 195).
9 Data wejścia w życie poprawki z Kigali zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.