uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 50 ust. 1 i ust. 2 lit. g),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
(1) Dyrektywa Rady 82/891/EWG 3 , dyrektywa Rady 89/666/EWG 4 , dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/56/WE 5 , 2009/101/WE 6 , 2011/35/UE 7 oraz 2012/30/UE 8 zostały kilkakrotnie znacząco zmienione 9 . Dla zachowania przejrzystości i zrozumiałości należy je ujednolicić.
(2) Koordynacja przewidziana w art. 50 ust. 2 lit. g) Traktatu oraz w programie ogólnym mającym na celu zniesienie ograniczeń w swobodzie przedsiębiorczości, zapoczątkowana przez pierwszą dyrektywę Rady 68/151/EWG 10 , ma szczególną wagę w odniesieniu do spółek akcyjnych, ponieważ działalność tych spółek dominuje w gospodarce państw członkowskich oraz wykracza często poza ich terytorium.
(3) Dla zapewnienia równoważnej ochrony minimalnej, zarówno dla akcjonariuszy, jak i dla wierzycieli spółek akcyjnych, koordynacja przepisów prawa krajowego dotyczących tworzenia takich spółek, jak również utrzymania, podwyższenia i obniżenia ich kapitału, jest szczególnie istotna.
(4) W Unii statut lub akt założycielski spółki akcyjnej musi umożliwiać każdemu zainteresowanemu zapoznanie się z podstawowymi danymi spółki, w tym z dokładną strukturą jej kapitału.
(5) Ochrona osób trzecich powinna być zapewniona w drodze przepisów ograniczających w możliwie najszerszym zakresie przyczyny nieważności zobowiązań zaciągniętych w imieniu spółek akcyjnych, spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek komandytowo-akcyjnych.
(6) W celu zapewnienia pewności prawnej w stosunkach między spółką a osobami trzecimi, jak też między wspólnikami, niezbędne jest ograniczenie przypadków nieważności oraz retroaktywnego skutku orzeczenia stwierdzającego nieważność i ustalenie krótkiego terminu na zakwestionowanie przez osoby trzecie takiego orzeczenia.
(7) Koordynacja przepisów prawa krajowego dotyczących jawności, ważności zobowiązań spółek akcyjnych, spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek komandytowo-akcyjnych oraz nieważność umów takich spółek ma szczególne znaczenie, w szczególności w celu zapewnienia ochrony interesów osób trzecich.
(8) Podstawowe dokumenty spółki powinny być jawne w celu umożliwienia osobom trzecim zapoznania się z ich treścią oraz innymi informacjami dotyczącymi spółki, w szczególności z danymi osób, które są uprawnione do nabywania praw i zaciągania zobowiązań w imieniu spółki.
(9) Bez uszczerbku dla istotnych wymagań i formalności ustanowionych przez prawo krajowe państwa członkowskiego, spółki powinny mieć możliwość wyboru składania swoich obowiązkowych dokumentów i informacji w formie papierowej lub elektronicznej.
(10) Zainteresowane strony powinny mieć możliwość otrzymania z rejestru kopii takich dokumentów i informacji zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej.
(11) Należy zezwolić państwom członkowskim na wybór między prowadzeniem krajowego biuletynu przeznaczonego do publikacji obowiązkowych dokumentów i informacji, w formie papierowej lub elektronicznej, a ujawnianiem ich w równie skuteczny sposób.
(12) Transgraniczny dostęp do informacji o spółce powinien zostać ułatwiony poprzez umożliwienie, oprócz obowiązkowego ujawnienia dokonywanego w jednym z języków dopuszczonych w państwie członkowskim spółki, dobrowolnej rejestracji wymaganych dokumentów i informacji w dodatkowych językach. Osoby trzecie, działające w dobrej wierze, powinny móc polegać na tłumaczeniach tych dokumentów i informacji.
(13) Należy uściślić, że obowiązkowe informacje określone w niniejszej dyrektywie powinny być zamieszczane we wszystkich pismach i formularzach zamówień spółek, bez względu na to, czy stosowana jest forma papierowa, czy też inna. W świetle rozwoju technologicznego właściwe jest również zapewnienie umieszczania tych obowiązkowych informacji na stronie internetowej spółki.
(14) Otwarcie oddziału, podobnie jak utworzenie spółki zależnej, jest jedną z możliwości stworzonych obecnie spółkom dla wykonywania ich prawa przedsiębiorczości w innym państwie członkowskim.
(15) Brak koordynacji w odniesieniu do oddziałów, w szczególności w dziedzinie ujawniania danych, przyczynia się do pewnego zróżnicowania w zakresie ochrony udziałowców lub akcjonariuszy i osób trzecich między spółkami, które działają w innych państwach członkowskich, otwierając oddziały, i tymi, które działają w nich, tworząc spółki zależne.
(16) Dla zapewnienia ochrony osób nawiązujących stosunki ze spółkami za pośrednictwem oddziałów w państwie członkowskim, w którym oddział został utworzony, niezbędne jest podjęcie środków dotyczących ujawniania danych. Pod pewnymi względami oddziaływanie gospodarcze i społeczne oddziału może być porównywalne do oddziaływania spółki zależnej, a więc interes publiczny przemawia za ujawnianiem przy oddziale danych o spółce. Aby zapewnić takie ujawnianie danych, niezbędne jest wykorzystanie procedury już wprowadzonej dla spółek kapitałowych w Unii.
(17) Ujawnianie obejmuje szereg ważnych dokumentów i szczegółowych danych oraz ich zmiany.
(18) Ujawnienie, z wyjątkiem prawa reprezentacji, firmy, formy prawnej, likwidacji spółki i postępowania upadłościowego, którym spółka podlega, może być ograniczone do informacji dotyczących samych oddziałów wraz z odniesieniem do rejestru spółki, której oddział stanowi część, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi wszystkie informacje dotyczące samej spółki są dostępne w tym rejestrze.
(19) Przepisy krajowe, które wymagają ujawnienia dokumentów księgowych dotyczących oddziału, straciły swoje uzasadnienie w wyniku koordynacji prawa krajowego w zakresie sporządzania, kontroli i ujawniania dokumentów księgowych spółki. W konsekwencji wystarczające jest ujawnienie w rejestrze oddziału dokumentów księgowych, które zostały poddane badaniu i ogłoszone przez spółkę.
(20) Pisma i formularze zamówień handlowych używane przez oddział powinny podawać co najmniej te same informacje, co pisma i formularze zamówień handlowych spółki oraz oznaczenie rejestru, w którym wpisany jest oddział.
(21) Aby zapewnić pełną realizację celów niniejszej dyrektywy i aby uniknąć wszelkiej dyskryminacji ze względu na kraj pochodzenia spółki, niniejsza dyrektywa powinna odnosić się również do oddziałów utworzonych przez spółki podlegające prawu państw trzecich i zorganizowane w formie prawnej porównywalnej do formy spółek, których dotyczy niniejsza dyrektywa. W stosunku do takich oddziałów niezbędne jest stosowanie szczególnych przepisów odmiennych od tych, które stosowane są wobec oddziałów spółek podlegających prawu innych państw członkowskich, ponieważ niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do spółek z państw trzecich.
(22) Niniejsza dyrektywa nie wpływa w żaden sposób na wymogi ujawniania danych ciążące na oddziałach na podstawie innych przepisów, na przykład prawa pracy w zakresie uprawnień pracowników do informacji, prawa podatkowego lub do celów statystycznych.
(23) Integracja rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek jest środkiem niezbędnym do stworzenia warunków prawnych i podatkowych bardziej sprzyjających prowadzeniu działalności gospodarczej. Powinna ona sprzyjać wzmocnieniu konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw poprzez zmniejszenie obciążeń administracyjnych oraz zwiększenie pewności prawa, przyczyniając się w ten sposób do wyjścia ze światowego kryzysu gospodarczego i finansowego, co jest jednym z priorytetów strategii "Europa 2020". Integracja ta powinna się również przyczynić do poprawy transgranicznej komunikacji pomiędzy rejestrami poprzez wykorzystanie nowatorskich rozwiązań technologii informacyjno-komunikacyjnych.
(24) Wieloletni plan działania na lata 2009-2013 11 dotyczący europejskiego e-prawa przewidział utworzenie europejskiego portalu "e-Sprawiedliwość" (zwanego dalej "portalem") jako centralnego europejskiego elektronicznego punktu dostępu do informacji prawnych, organów sądowych i administracyjnych, rejestrów, baz danych i innych usług oraz uznał znaczenie integracji rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek.
(25) Poprawa w zakresie transgranicznego dostępu do informacji o spółkach i ich oddziałach utworzonych w innych państwach członkowskich może nastąpić jedynie pod warunkiem że wszystkie państwa członkowskie zaangażują się w umożliwianie komunikacji elektronicznej między rejestrami i przekazywanie indywidualnym użytkownikom w całej Unii informacji o takiej samej treści, w zestandaryzowanej formie i za pomocą technologii interoperacyjnych. Tę interoperacyjność rejestrów powinny zapewnić rejestry państw członkowskich (zwane dalej "rejestrami krajowymi"), dostarczając usługi, które powinny stanowić interfejsy dla europejskiej centralnej platformy (zwanej dalej "platformą"). Platforma powinna być scentralizowanym zestawem informatycznych narzędzi integrujących usługi i powinna tworzyć wspólny interfejs. Interfejs ten powinien być używany przez wszystkie rejestry krajowe. Platforma powinna także zapewniać usługi stanowiące interfejs dla portalu służącego jako europejski elektroniczny punkt dostępu oraz dla opcjonalnych punktów dostępu utworzonych przez państwa członkowskie. Platforma powinna być pojmowana jedynie jako narzędzie integracji rejestrów, a nie jako osobny podmiot posiadający osobowość prawną. Korzystając z niepowtarzalnych identyfikatorów, platforma powinna być w stanie przekazywać informacje z każdego z rejestrów państw członkowskich do właściwych rejestrów innych państw członkowskich z użyciem komunikatów w standardowym formacie (stanowiących elektroniczną formę wiadomości przesyłanych między systemami informatycznymi, na przykład xml) i w odpowiedniej wersji językowej.
(26) Niniejsza dyrektywa nie służy stworzeniu scentralizowanej bazy danych z rejestrów, przechowującej merytoryczne informacje o spółkach. Na etapie wdrażania systemu integracji rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek (zwanego dalej "systemem integracji rejestrów") należy określić tylko zestaw danych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania platformy. Zakres tych danych powinien w szczególności obejmować dane operacyjne, słowniki i glosariusze. Zakres tych danych należy określić, biorąc także pod uwagę potrzebę zapewnienia skutecznego działania systemu integracji rejestrów. Dane te należy wykorzystywać w celu umożliwienia platformie wykonywania jej funkcji i nie powinny one być nigdy udostępniane publicznie w bezpośredniej formie. Ponadto platforma nie powinna modyfikować treści danych dotyczących spółek gromadzonych w rejestrach krajowych ani informacji o spółkach przekazywanych za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.
(27) Ponieważ celem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/17/UE 12 nie było zharmonizowanie krajowych systemów rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek, dyrektywa ta nie zobowiązywała państw członkowskich do zmiany swoich wewnętrznych systemów rejestrów, w szczególności w odniesieniu do zarządzania danymi i ich przechowywania, opłat oraz wykorzystywania i ujawniania informacji do celów krajowych.
(28) Portal powinien obsługiwać, z użyciem platformy, wnoszone przez indywidualnych użytkowników zapytania dotyczące gromadzonych w rejestrach krajowych informacji na temat spółek i ich oddziałów utworzonych w innych państwach członkowskich. Powinno to umożliwić przedstawianie wyników wyszukiwania na portalu, w tym oznaczeń wyjaśniających we wszystkich językach urzędowych Unii, wymieniających przekazywane informacje. Ponadto w celu zwiększenia ochrony osób trzecich w innych państwach członkowskich należy udostępnić na portalu podstawowe informacje na temat mocy prawnej dokumentów i informacji ujawnianych na podstawie przepisów państw członkowskich przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą.
(29) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość utworzenia jednego lub większej liczby opcjonalnych punktów dostępu, co może mieć wpływ na wykorzystywanie i działanie platformy. Komisja powinna być zatem powiadamiana o ich utworzeniu i o wszelkich istotnych zmianach w ich działaniu, w szczególności o ich zamknięciu. Powiadomienie takie nie powinno w żaden sposób ograniczać uprawnień państw członkowskich do tworzenia i prowadzenia opcjonalnych punktów dostępu.
(30) Spółki i ich oddziały utworzone w innych państwach członkowskich powinny mieć niepowtarzalny identyfikator umożliwiający ich jednoznaczną identyfikację w Unii. Identyfikator ma służyć komunikacji między rejestrami za pośrednictwem systemu integracji rejestrów. W związku z tym spółki i oddziały nie powinny być zobowiązane do używania niepowtarzalnego identyfikatora w pismach lub formularzach zamówień spółek, o których mowa w niniejszej dyrektywie. Powinny one nadal korzystać z krajowych numerów wpisu do rejestru do własnych celów komunikacyjnych.
(31) Należy umożliwić stworzenie klarownego powiązania pomiędzy rejestrem danej spółki a rejestrami jej oddziałów utworzonych w innych państwach członkowskich, polegającego na wymianie informacji o wszczęciu i zakończeniu wszelkich postępowań likwidacyjnych lub upadłościowych oraz o wykreśleniu spółki z rejestru, jeżeli wiąże się to z konsekwencjami prawnymi w państwie członkowskim rejestru, w którym wpisana jest spółka. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość określenia procedur, które będą miały zastosowanie do oddziałów zarejestrowanych na ich terytorium; powinny one przynajmniej zapewnić, aby oddziały spółek rozwiązanych były wykreślane z rejestru bez nieuzasadnionej zwłoki i, w stosownych przypadkach, po zakończeniu procedur likwidacji danego oddziału. Obowiązek ten nie powinien mieć zastosowania do oddziałów spółek, które zostały wykreślone z rejestru, ale które mają następcę prawnego, jak ma to miejsce w przypadku zmiany formy prawnej spółki, połączenia lub podziału lub też transgranicznego przeniesienia jej siedziby.
(32) Przepisy niniejszej dyrektywy dotyczące integracji rejestrów nie powinny mieć zastosowania do oddziałów utworzonych w państwie członkowskim przez spółkę, która nie podlega prawu żadnego państwa członkowskiego.
(33) Państwa członkowskie powinny zapewnić aktualizację - bez nieuzasadnionej zwłoki - wszelkich informacji dotyczących spółek wprowadzonych do rejestrów w przypadku zmian tych informacji. Zaktualizowane dane powinny być ujawniane co do zasady w terminie 21 dni od otrzymania kompletnej dokumentacji dotyczącej tych zmian, w tym sprawdzenia zgodności z prawem na mocy przepisów krajowych. Ten termin należy rozumieć jako wymagający od państw członkowskich podjęcia rozsądnych starań, aby dotrzymać terminu wyznaczonego w niniejszej dyrektywie. Nie powinien on mieć zastosowania w odniesieniu do dokumentów księgowych, które spółki są zobowiązane przekazywać za każdy rok obrotowy. Wyłączenie to uzasadnione jest przeciążeniem rejestrów krajowych w okresach sprawozdawczych. Zgodnie z ogólnymi zasadami prawnymi wspólnymi dla wszystkich państw członkowskich bieg terminu 21 dni powinien zostać zawieszony w przypadku siły wyższej.
(34) Jeżeli Komisja podejmie decyzję o budowie lub prowadzeniu platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, powinno się to odbywać zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE, Euratom) nr 966/2012 13 . Odpowiednie zaangażowanie państw członkowskich w tym procesie powinno być zapewnione przez ustanowienie specyfikacji technicznych do celów procedury zamówień publicznych w drodze aktów wykonawczych przyjmowanych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 14 .
(35) Jeżeli Komisja podejmie decyzję o prowadzeniu platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, należy zapewnić ciągłość świadczenia usług przez system integracji rejestrów oraz właściwy nadzór publiczny nad funkcjonowaniem platformy. Szczegółowe zasady dotyczące zarządzania operacyjnego platformą powinny być przyjęte w drodze aktów wykonawczych przyjmowanych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W każdym przypadku zaangażowanie państw członkowskich w funkcjonowanie całego systemu należy zapewnić przez regularny dialog między Komisją a przedstawicielami państw członkowskich dotyczący kwestii działania systemu integracji rejestrów i jego przyszłego rozwoju.
(36) Integracja rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek wymaga koordynacji krajowych systemów posiadających różne charakterystyki techniczne. Wiąże się to z przyjmowaniem środków i specyfikacji technicznych, które muszą uwzględniać różnice między rejestrami. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszej dyrektywy należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do rozwiązywania tych kwestii technicznych i operacyjnych. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
(37) Niniejsza dyrektywa nie powinna ograniczać prawa państw członkowskich do pobierania opłat za udostępnianie informacji na temat spółek za pośrednictwem systemu integracji rejestrów, jeżeli opłaty takie są wymagane zgodnie z prawem krajowym. Środki i specyfikacje techniczne dotyczące systemu integracji rejestrów powinny zatem umożliwiać ustanowienie warunków dokonywania płatności. Niniejsza dyrektywa nie powinna przesądzać w tym względzie o jakimkolwiek konkretnym rozwiązaniu technicznym, ponieważ warunki dokonywania płatności powinny zostać określone na etapie przyjmowania aktów wykonawczych, przy uwzględnieniu ogólnodostępnych możliwości dokonywania płatności online.
(38) Za pożądane można by uznać umożliwienie w przyszłości uczestnictwa państw trzecich w systemie integracji rejestrów.
(39) Sprawiedliwe rozwiązanie dotyczące finansowania systemu integracji rejestrów wiąże się z uczestnictwem w finansowaniu tego systemu zarówno Unii, jak i jej państw członkowskich. Państwa członkowskie powinny ponieść ciężar finansowy dostosowania swoich rejestrów krajowych do tego systemu, natomiast elementy centralne, czyli platforma i portal działający jako europejski elektroniczny punkt dostępu, należy finansować w ramach odpowiedniej pozycji w budżecie ogólnym Unii. W celu uzupełnienia innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do pobierania opłat za udostępnianie informacji dotyczących przedsiębiorstw. Nie ma to wpływu na możliwość pobierania opłat przez rejestry krajowe, lecz mogłyby one stanowić opłatę dodatkową w celu współfinansowania utrzymania i funkcjonowania platformy. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z udziałem ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
(40) Przepisy unijne są konieczne w celu utrzymania kapitału, stanowiącego zabezpieczenie wierzycieli, w szczególności poprzez zakaz jego obniżania przez dokonywanie nienależnych wypłat na rzecz akcjonariuszy oraz ograniczenie prawa nabywania własnych akcji przez spółkę akcyjną.
(41) Ograniczenia w zakresie nabywania własnych akcji przez spółkę akcyjną powinny mieć zastosowanie nie tylko do transakcji dokonywanych przez samą spółkę, ale również do czynności dokonywanych przez każdą osobę działającą we własnym imieniu, ale na rzecz spółki.
(42) W celu zapobiegania posługiwaniu się przez spółkę akcyjną, dla realizacji nabywania własnych akcji przy braku poszanowania przewidzianych w takich transakcjach ograniczeń, inną spółką, w której pierwsza wymieniona spółka dysponuje większością głosów lub możliwością wywierania dominującego wpływu, uregulowania obowiązujące w przypadku nabywania przez spółkę swoich własnych akcji powinny obejmować najważniejsze i najczęściej występujące przypadki nabywania akcji przez wyżej wspomnianą inną spółkę. Uregulowania te powinny obejmować operacje subskrypcji akcji spółek akcyjnych.
(43) W celu zapobiegania obchodzeniu przepisów niniejszej dyrektywy należy objąć uregulowaniami, o których mowa w motywie 42, spółki akcyjne, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki komandytowo-akcyjne objęte przepisami niniejszej dyrektywy, jak również spółki podlegające prawu krajów trzecich mające porównywalną strukturę prawną.
(44) W przypadku gdy relacje między spółką akcyjną i inną spółką, o której mowa w motywie 42, mają charakter jedynie pośredni, należy zmniejszyć wymagania mające zastosowanie w przypadku gdy relacja ta ma charakter bezpośredni, dopuszczając zawieszenie prawa głosu jako minimalny środek pozwalający osiągnąć cele niniejszej dyrektywy.
(45) Ponadto uzasadnione jest wyłączenie sytuacji, w których specyficzny charakter danego rodzaju działalności zawodowej wyklucza zagrożenie dla realizacji celów niniejszej dyrektywy.
(46) Uwzględniając cele określone w art. 50 ust. 2 lit. g) Traktatu, niezbędne jest, aby przepisy państw członkowskich dotyczące podwyższania lub obniżania kapitału zapewniały przestrzeganie i zharmonizowanie zasad równego traktowania akcjonariuszy mających tę samą pozycję oraz ochrony wierzycieli, których roszczenia powstały przed podjęciem decyzji o obniżeniu kapitału.
(47) W celu wzmocnienia ujednoliconej ochrony wierzycieli we wszystkich państwach członkowskich wierzyciele powinni mieć możliwość, pod pewnymi warunkami, skorzystania z postępowania sądowego lub administracyjnego, w przypadku gdy ich wierzytelności są zagrożone w konsekwencji obniżenia kapitału spółki akcyjnej.
(48) Aby zapobiegać nadużyciom na rynku, państwa członkowskie powinny uwzględnić, do celów wykonania niniejszej dyrektywy, przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 15 .
(49) Ochrona interesów wspólników oraz osób trzecich wymaga, aby przepisy państw członkowskich dotyczące łączenia się spółek akcyjnych podlegały koordynacji oraz aby przepisy regulujące łączenie zostały zawarte w prawie wszystkich państw członkowskich.
(50) W kontekście takiej koordynacji szczególnie ważne jest, aby akcjonariusze spółek podlegających łączeniu byli odpowiednio i tak obiektywnie, jak to możliwe, informowani oraz aby ich prawa były odpowiednio chronione. Jednakże nie ma powodu, aby wymagać badania planu połączenia przez niezależnego biegłego działającego dla akcjonariuszy, w przypadku gdy wszyscy akcjonariusze uznają, że nie jest to konieczne.
(51) Wierzyciele, w tym posiadacze obligacji, oraz osoby posiadające inne roszczenia wobec łączących się spółek, powinni podlegać ochronie, tak aby połączenie nie naruszało ich interesów.
(52) Wymogi dotyczące jawności zmierzające do ochrony interesów wspólników oraz osób trzecich powinny objąć łączenie się spółek, tak aby osoby trzecie były odpowiednio informowane.
(53) Gwarancje udzielone wspólnikom i osobom trzecim w związku z łączeniem spółek akcyjnych powinny obejmować niektóre operacje prawne, podobne w istotnym zakresie do łączenia, tak aby nie można było uniknąć obowiązku zapewnienia takiej ochrony.
(54) W celu zapewnienia pewności prawa w zakresie stosunków pomiędzy danymi spółkami, pomiędzy nimi i osobami trzecimi oraz pomiędzy wspólnikami konieczne jest ograniczenie przypadków, w których może zachodzić nieważność, poprzez umożliwienie usuwania wad w każdym przypadku, gdzie jest to możliwe, oraz poprzez ograniczenie terminu, w którym postępowanie w sprawie unieważnienia może zostać wszczęte.
(55) Niniejsza dyrektywa ułatwia także transgraniczne łączenie spółek kapitałowych. Przepisy państw członkowskich powinny dopuszczać połączenie transgraniczne krajowej spółki kapitałowej ze spółką kapitałową z innego państwa członkowskiego, jeżeli prawo krajowe danych państw członkowskich dopuszcza łączenie się tego typu spółek.
(56) W celu ułatwienia połączeń transgranicznych należy określić, że każda spółka uczestnicząca w połączeniu transgranicznym i każda osoba trzecia, której to dotyczy, pozostają objęte zakresem przepisów i formalności prawa krajowego, które miałyby zastosowanie w przypadku połączenia krajowego, o ile niniejsza dyrektywa nie stanowi inaczej. Żadne przepisy i formalności prawa krajowego, do których odwołuje się niniejsza dyrektywa, nie powinny wprowadzać ograniczeń swobody przedsiębiorczości lub swobodnego przepływu kapitału, chyba że tego rodzaju ograniczenia mogą być uzasadnione zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, a w szczególności wymogami dobra ogólnego, i są one jednocześnie niezbędne i proporcjonalne do osiągnięcia tego rodzaju wymogów nadrzędnych.
(57) Wspólny plan połączenia transgranicznego należy sporządzać na tych samych warunkach dla każdej ze spółek, których dotyczy połączenie w różnych państwach członkowskich. W związku z tym powinna zostać ustalona minimalna treść wspólnego planu połączenia, przy jednoczesnym pozostawieniu spółkom swobody uzgodnienia dalszych warunków.
(58) W celu ochrony interesów wspólników i osób trzecich dla każdej z łączących się spółek należy ujawnić we właściwym rejestrze publicznym zarówno wspólny plan połączenia transgranicznego, jak i ukończenie połączenia transgranicznego.
(59) Przepisy wszystkich państw członkowskich powinny przewidywać sporządzenie na poziomie krajowym, przez jednego lub więcej biegłych w imieniu każdej z łączących się spółek, opinii na temat wspólnego planu połączenia transgranicznego. W celu ograniczenia kosztów biegłych, które są związane z połączeniem transgranicznym, powinna zostać przewidziana możliwość sporządzenia jednej opinii dla wszystkich wspólników spółek uczestniczących w połączeniu transgranicznym. Wspólny plan połączenia powinien zostać zatwierdzony przez zgromadzenie wspólników każdej ze spółek.
(60) W celu ułatwienia połączeń transgranicznych należy określić, że nadzór nad ukończeniem oraz zgodnością z prawem procedury podejmowania decyzji w każdej z łączących się spółek powinien być prowadzony przez właściwy dla każdej z tych spółek organ władz krajowych, podczas gdy nadzór nad ukończeniem oraz zgodnością z prawem połączenia transgranicznego powinien być prowadzony przez organ władz krajowych właściwy dla spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego. Takim organem władzy krajowej mógłby być sąd, notariusz lub jakikolwiek inny organ wyznaczony przez dane państwo członkowskie. Należy również ustalić, które prawo krajowe określa datę, z którą połączenie transgraniczne staje się skuteczne - powinno to być prawo właściwe dla spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego.
(61) W celu ochrony interesów wspólników i osób trzecich należy określić skutki prawne połączenia transgranicznego, wprowadzając rozróżnienie, czy spółka powstająca w wyniku połączenia jest spółką przejmującą czy spółką nowo zawiązaną. W interesie bezpieczeństwa prawnego, nie powinno być możliwe ogłoszenie unieważnienia połączenia transgranicznego po dacie, z którą połączenie transgraniczne staje się skuteczne.
(62) Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla stosowania przepisów dotyczących kontroli koncentracji przedsiębiorstw, zarówno na poziomie Unii w drodze rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 16 , jak i na poziomie państw członkowskich.
(63) Niniejsza dyrektywa nie narusza obowiązujących przepisów Unii ani wydanych na ich podstawie przepisów krajowych dotyczących instytucji pośrednictwa kredytowego i innych przedsiębiorstw finansowych.
(64) Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla przepisów państw członkowskich, zgodnie z którymi należy wskazać siedzibę zarządu głównego lub głównego zakładu spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego.
(65) Prawa pracowników inne niż prawo uczestnictwa powinny nadal podlegać przepisom krajowym, o których mowa w dyrektywach Rady 98/59/WE 17 i 2001/23/WE 18 oraz w dyrektywach Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/14/WE 19 i 2009/38/WE 20 .
(66) Jeżeli pracownicy jednej ze spółek biorących udział w połączeniu dysponują prawami uczestnictwa w okolicznościach określonych w niniejszej dyrektywie i jeżeli prawo krajowe państwa członkowskiego, na terenie którego spółka powstająca w wyniku połączenia transgranicznego ma swoją siedzibę, nie przewiduje takiego samego poziomu uczestnictwa jak w odpowiednich spółkach biorących udział w połączeniu, w tym uczestnictwa w komisjach organu nadzorczego mających uprawnienia decyzyjne, lub jeżeli prawo to nie przewiduje takiego samego uprawnienia do korzystania z prawa uczestnictwa przez pracowników zakładów powstających w wyniku połączenia transgranicznego, prawo uczestnictwa pracowników spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego i ich zaangażowanie w definiowaniu tych praw powinny zostać uregulowane. W tym celu jako podstawę przyjąć należy zasady i procedury określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2157/2001 21 i w dyrektywie Rady 2001/86/WE 22 , z zastrzeżeniem jednakże zmian uznanych za niezbędne w związku z tym, że powstająca w wyniku połączenia spółka podlegać będzie prawu krajowemu państwa członkowskiego siedziby spółki. Zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2001/86/WE państwa członkowskie mogą zapewnić pilne podjęcie negocjacji przewidzianych w art. 133 niniejszej dyrektywy, aby niepotrzebnie nie opóźniać połączeń.
(67) W celu ustalenia poziomu uczestnictwa pracowników w spółkach biorących udział w połączeniu powinna zostać uwzględniona także proporcja przedstawicieli pracowników w grupie zarządzającej, odpowiedzialnej za przynoszące zysk jednostki organizacyjne spółek, o ile istnieje system uczestnictwa pracowników.
(68) Ochrona interesów wspólników i osób trzecich wymaga koordynacji przepisów państw członkowskich dotyczących podziału spółek akcyjnych, o ile państwa członkowskie zezwalają na takie czynności.
(69) W ramach takiej koordynacji szczególnie istotne jest, aby akcjonariusze spółek uczestniczących w podziale byli należycie i w sposób jak najbardziej obiektywny informowani oraz aby ich prawa były odpowiednio chronione.
(70) Wierzyciele, w tym również posiadacze obligacji oraz osoby, którym przysługują inne wierzytelności wobec spółek uczestniczących w podziale spółek akcyjnych powinni być chronieni w taki sposób, aby podział nie naruszał ich interesów.
(71) Wymagania dotyczące ujawniania informacji na podstawie sekcji 1 rozdział III tytuł I niniejszej dyrektywy powinny objąć podziały spółek, tak aby osoby trzecie były należycie informowane.
(72) Gwarancje przyznane akcjonariuszom i osobom trzecim związane z podziałami powinny obejmować niektóre praktyki prawne, które w istotnych aspektach są podobne do podziału, tak aby nie można było uchylić się od obowiązku zapewnienia takiej ochrony.
(73) Aby zapewnić pewność prawa w zakresie stosunków zarówno między spółkami akcyjnymi uczestniczącymi w podziale, jak i między nimi a osobami trzecimi oraz między akcjonariuszami należy ograniczyć przypadki, w których może wystąpić nieważność, poprzez przyjęcie przepisów umożliwiających sanację, gdzie tylko jest to możliwe, oraz przez skrócenie terminu, w którym można wszcząć postępowanie o stwierdzenie nieważności.
(74) Strony internetowe spółek lub inne strony internetowe służą, w niektórych przypadkach, jako alternatywa dla publikacji informacji w rejestrach spółek. Państwa członkowskie powinny móc wyznaczać te inne strony internetowe, z których spółki mogłyby bezpłatnie korzystać w celu takich publikacji, takie jak strony internetowe stowarzyszeń przedsiębiorców lub izb handlowych lub centralna platforma elektroniczna, o której mowa w niniejszej dyrektywie. W przypadku gdy istnieje możliwość wykorzystywania stron internetowych spółek lub innych stron internetowych do celów publikacji planów połączeń lub planów podziałów oraz innych dokumentów, które w trakcie takich operacji należy udostępnić akcjonariuszom i wierzycielom, należy zagwarantować bezpieczeństwo stron internetowych i autentyczność dokumentów.
(75) Państwa członkowskie powinny móc postanowić, że nie ma potrzeby spełniania szczegółowych wymogów sprawozdawczych i informacyjnych dotyczących łączenia lub podziału spółek, o których mowa w tytule II rozdział I i III, jeżeli wszyscy akcjonariusze spółek uczestniczących w połączeniu lub podziale wyrażą zgodę na zwolnienie z takich wymogów.
(76) Wszelkie zmiany w tytule II rozdział I i III zezwalające na taką zgodę akcjonariuszy powinny pozostawać bez uszczerbku dla systemów ochrony interesów wierzycieli spółek uczestniczących oraz dla wszelkich przepisów mających na celu dostarczanie informacji pracownikom tych spółek oraz władzom publicznym, takim jak organy podatkowe, kontrolującym połączenie lub podział zgodnie z obowiązującym prawem Unii.
(77) Nie jest konieczne nakładanie wymogu sporządzania sprawozdań rachunkowych, w przypadku gdy emitent, którego papiery wartościowe dopuszczone są do obrotu na rynku regulowanym, publikuje półroczne sprawozdanie finansowe zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/109/WE 23 .
(78) Sprawozdanie niezależnego biegłego dotyczące wkładów niepieniężnych często nie jest konieczne, gdy obowiązek sporządzenia sprawozdania niezależnego biegłego chroniącego interesy akcjonariuszy lub wierzycieli istnieje również w kontekście łączenia lub podziału. W takich przypadkach państwa członkowskie powinny mieć zatem możliwość zwolnienia spółek z wymogu sprawozdawczego dotyczącego wkładów niepieniężnych lub dopuszczenia, aby obydwa sprawozdania mogły być przygotowane przez tego samego biegłego.
(79) Przetwarzanie danych osobowych, w tym elektroniczne przekazywanie danych osobowych w państwach członkowskich, reguluje dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE 24 oraz rozporządzeni Parlamentu Europejskiego i Rady e (WE) nr 45/2001 25 . Wszelkie przetwarzanie danych osobowych przez rejestry państw członkowskich, przez Komisję i, w stosownych przypadkach, przez jakąkolwiek osobę trzecią zaangażowaną w prowadzenie platformy powinno odbywać się zgodnie z tymi aktami. Akty wykonawcze przyjmowane w związku z systemem integracji rejestrów powinny w stosownych przypadkach zapewniać taką zgodność, w szczególności przez ustanowienie odpowiednich zadań i obowiązków wszystkich zainteresowanych uczestników oraz mających do nich zastosowanie zasad organizacyjnych i technicznych.
(80) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami zapisanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 8, w którym stwierdza się, że każdy ma prawo do ochrony danych osobowych, które go dotyczą.
(81) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego i dat rozpoczęcia stosowania dyrektyw określonych w załączniku III część B,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
A. TAJANI | H. DALLI |
Przewodniczący | Przewodniczący |
-zmieniony przez art. 1 pkt 2dyrektywy nr (UE) 2019/1151 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.186.80) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2019 r.
- zmieniony przez art. 2 pkt 6dyrektywy nr 2025/25 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 stycznia 2025 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr (UE) 2019/1151 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.186.80) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2019 r.
- zmieniony przez art. 2 pkt 7 dyrektywy nr 2025/25 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 stycznia 2025 r.
- dodany przez art. 1 pkt 4 dyrektywy nr (UE) 2019/1151 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.186.80) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2019 r.
- zmieniony przez art. 2 pkt 11 dyrektywy nr 2025/25 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 stycznia 2025 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr (UE) 2019/1151 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.186.80) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2019 r.
- zmieniony przez art. 2 pkt 23 dyrektywy nr 2025/25 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 stycznia 2025 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 13 dyrektywy nr (UE) 2019/1151 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.186.80) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. c dyrektywy nr 2019/2121 z dnia 27 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.321.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2020 r.
- zmieniony przez art. 2 pkt 28 dyrektywy nr 2025/25 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 stycznia 2025 r.
- zmieniony przez art. 92 pkt 1 rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 12 sierpnia 2022 r.
- zmieniony przez art. 91 pkt 1 dyrektywy nr 2025/1 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 stycznia 2025 r.
- zmieniona przez art. 92 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 12 sierpnia 2022 r.
- zmieniona przez art. 91 pkt 2 lit. a dyrektywy nr 2025/1 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 stycznia 2025 r.
- zmieniona przez art. 92 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 12 sierpnia 2022 r.
- zmieniony przez art. 91 pkt 2 lit. b dyrektywy nr 2025/1 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 stycznia 2025 r.
- zmieniony przez art. 92 pkt 3 rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 12 sierpnia 2022 r.
- zmieniony przez art. 91 pkt 3 dyrektywy nr 2025/1 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 stycznia 2025 r.
- zmieniona przez art. 92 pkt 4 lit. a rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 12 sierpnia 2022 r.
- zmieniona przez art. 91 pkt 4 lit. a dyrektywy nr 2025/1 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 stycznia 2025 r.
- zmieniona przez art. 92 pkt 4 lit. b rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 12 sierpnia 2022 r.
- zmieniona przez art. 91 pkt 4 lit. b dyrektywy nr 2025/1 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 stycznia 2025 r.
- zmieniona przez art. 92 pkt 5 lit. a rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 12 sierpnia 2022 r.
- zmieniona przez art. 91 pkt 5 lit. a dyrektywy nr 2025/1 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 stycznia 2025 r.
- zmieniona przez art. 92 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 12 sierpnia 2022 r.
- zmieniona przez art. 91 pkt 5 lit. b dyrektywy nr 2025/1 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 stycznia 2025 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 23 dyrektywy nr (UE) 2019/1151 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.186.80) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 24 dyrektywy nr 2019/2121 z dnia 27 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.321.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2020 r.
-art. 1 ust. 3art. 1 ust. 3i 44oraz art. 5aart. 5adyrektywy 89/666/EWG,
-art. 13art. 13dyrektywy 2005/56/WE,
-art. 3 ust. 1akapit drugi, art. 3bart. 3b, art. 3cart. 3c, art. 3dart. 3doraz art. 4a ust. 3-5art. 4a ust. 3-5dyrektywy 2009/101/WE.
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2017.169.46 |
Rodzaj: | Dyrektywa |
Tytuł: | Dyrektywa 2017/1132 w sprawie niektórych aspektów prawa spółek |
Data aktu: | 14/06/2017 |
Data ogłoszenia: | 30/06/2017 |
Data wejścia w życie: | 20/07/2017 |