a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 2 uznaje, że niektóre rodzaje pomocy są zgodne z rynkiem wewnętrznym i zwolnione z wymogu zgłaszania ich Komisji przed przyznaniem. W rozporządzeniu (UE) nr 651/2014 Komisja zapowiedziała, że po zdobyciu odpowiedniego doświadczenia zamierza dokonać przeglądu zakresu tego rozporządzenia w celu objęcia nim innych rodzajów pomocy, w szczególności pomocy przeznaczonej na infrastrukturę portową i portów lotniczych.
(2) W świetle doświadczeń zdobytych przez Komisję oraz aby uprościć i doprecyzować zasady pomocy państwa, a także ograniczyć obciążenia administracyjne związane ze zgłaszaniem środków pomocy państwa o prostej strukturze i umożliwić Komisji skupienie się na przypadkach potencjalnie najbardziej zakłócających konkurencję, pomoc na infrastrukturę portową i portów lotniczych należy objąć zakresem rozporządzenia (UE) nr 651/2014.
(3) Pomoc inwestycyjna dla regionalnych portów lotniczych o średnim rocznym przepływie pasażerów nieprzekraczającym 3 mln osób może zwiększyć dostępność niektórych regionów oraz pobudzić rozwój lokalny, w zależności od specyfiki każdego portu lotniczego. Taka pomoc inwestycyjna jest zatem zgodna z priorytetami strategii "Europa 2020" i przyczynia się do dalszego wzrostu gospodarczego i realizacji celów leżących we wspólnym interesie Unii. Doświadczenia zdobyte przy stosowaniu Wytycznych dotyczących pomocy państwa na rzecz portów lotniczych i przedsiębiorstw lotniczych 3 wskazują, że pomoc inwestycyjna dla regionalnych portów lotniczych nie powoduje nadmiernych zakłóceń handlu i konkurencji, o ile spełnione są pewne warunki. Pomoc inwestycyjna dla regionalnych portów lotniczych powinna być zatem objęta wyłączeniem grupowym w rozporządzeniu (UE) nr 651/2014, pod warunkiem że te warunki są spełnione. Nie byłoby właściwe ustanawianie progów powodujących obowiązek zgłoszenia pomocy ze względu na kwotę pomocy, jako że skutki dla konkurencji wywołane środkiem pomocy zależą głównie od wielkości portu lotniczego, a nie od kwoty pomocy.
(4) Warunki wyłączenia pomocy inwestycyjnej z obowiązku zgłoszenia powinny mieć na celu ograniczenie zakłóceń konkurencji - które mogą naruszać równe warunki działania na rynku wewnętrznym - w szczególności przez zapewnienie proporcjonalności kwoty pomocy. Aby zachować proporcjonalność, pomoc inwestycyjna powinna spełniać dwa warunki. Intensywność pomocy nie powinna przekraczać maksymalnego dopuszczalnego poziomu, który różni się w zależności od wielkości portu lotniczego. Ponadto kwota pomocy nie powinna przekraczać różnicy między kosztami kwalifikowalnymi a zyskiem operacyjnym z inwestycji. W przypadku bardzo małych portów lotniczych o przepływie pasażerów nieprzekraczającym 200 000 pasażerów rocznie, należy wymagać, by pomoc inwestycyjna spełniała tylko jeden z tych warunków. Warunki dotyczące zgodności z rynkiem wewnętrznym powinny zapewnić otwarty i niedyskryminujący dostęp do infrastruktury. Wyłączenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy inwestycyjnej przyznanej portom lotniczym położonym w sąsiedztwie istniejącego portu lotniczego, na którym obsługiwane są regularne przewozy lotnicze, ponieważ pomoc dla takich portów lotniczych jest obarczona wyższym ryzykiem zakłócenia konkurencji i dlatego powinna być zgłaszana Komisji, z wyjątkiem pomocy przyznanej bardzo małym portom lotniczym obsługującym do 200 000 pasażerów rocznie, w przypadku których jest mało prawdopodobne, by skutkowało to znacznym zakłóceniem konkurencji.
(5) Pomoc operacyjna dla bardzo małych portów lotniczych obsługujących do 200 000 pasażerów rocznie nie powoduje nadmiernych zakłóceń handlu i konkurencji, o ile spełnione są pewne warunki. Warunki dotyczące zgodności powinny w szczególności zapewniać, aby kwota pomocy nie przekraczała strat operacyjnych i rozsądnego zysku oraz aby dostęp do infrastruktury był otwarty i niedyskryminujący. Ponadto pomocy nie należy przyznawać pod warunkiem że operator portu lotniczego dokona ustaleń z co najmniej jednym przedsiębiorstwem lotniczym dotyczących opłat lotniskowych, opłat marketingowych lub innych aspektów finansowych działalności danego przedsiębiorstwa lotniczego w tym porcie lotniczym. Ustalenia między portem lotniczym, który dysponuje zasobami publicznymi, a przedsiębiorstwem lotniczym mogą, w pewnych okolicznościach, stanowić pomoc państwa dla tego przedsiębiorstwa lotniczego 4 , i tego rodzaju pomoc powinna nadal w pełni podlegać obowiązkowi zgłoszenia ustanowionemu w art. 108 ust. 3 Traktatu.
(6) Porty morskie mają strategiczne znaczenie dla osiągnięcia sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz wzmocnienia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej, jak określono między innymi w strategii "Europa 2020" i białej księdze Komisji "Plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu - dążenie do osiągnięcia konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu" 5 . Jak podkreślono w komunikacie "Porty: motor wzrostu" 6 , skuteczne działanie portów we wszystkich morskich regionach Unii wymaga racjonalnych inwestycji publicznych i prywatnych. Inwestycje są konieczne w szczególności, aby dostosować infrastrukturę zapewniającą dostęp do portów oraz infrastrukturę portową do zwiększonej i bardziej złożonej floty, do wykorzystania infrastruktury paliw alternatywnych oraz do bardziej surowych wymogów dotyczących wpływu na środowisko. Brak wysokiej jakości infrastruktury portowej prowadzi do przeciążeń i dodatkowych kosztów dla wysyłających, przewoźników towarów i konsumentów.
(7) Rozwój portów śródlądowych i ich włączenie do struktury transportu multimodalnego jest jednym z głównych celów polityki transportowej Unii. W przepisach Unii wyraźnie dąży się do wzmocnienia intermodalności transportu oraz do przejścia na bardziej przyjazne środowisku rodzaje transportu, takie jak transport koleją, transport morski oraz śródlądowy transport wodny.
(8) Warunki wyłączenia pomocy dla portów z obowiązku zgłoszenia powinny mieć na celu ograniczenie zakłóceń konkurencji - które mogą naruszać równe warunki działania na rynku wewnętrznym - w szczególności przez zapewnienie proporcjonalności kwoty pomocy. Aby zachować proporcjonalność, pomoc powinna spełniać dwa warunki. Intensywność pomocy nie powinna przekraczać maksymalnego dopuszczalnego poziomu, który w przypadku portów morskich różni się w zależności od wielkości projektu inwestycyjnego. Ponadto kwota pomocy nie powinna przekraczać różnicy między kosztami kwalifikowalnymi a zyskiem operacyjnym z inwestycji, z wyjątkiem bardzo niewielkich kwot pomocy, w przypadku których właściwe jest stosowanie uproszczonego podejścia w celu zmniejszenia obciążenia administracyjnego. Warunki dotyczące zgodności z rynkiem wewnętrznym powinny także zapewniać, aby wszelkie koncesje lub inne formy powierzenia osobie trzeciej budowy, modernizacji, obsługi lub wynajmu infrastruktury portowej, na którą udzielono pomocy, były udzielane na zasadzie konkurencyjności, w sposób przejrzysty, niedyskryminujący i bezwarunkowy, w stosownych przypadkach bez uszczerbku dla unijnych przepisów dotyczących zamówień publicznych i koncesji. Należy również zapewnić równy i niedyskryminacyjny dostęp do infrastruktury.
(9) Inwestycje objęte planami prac dotyczących korytarzy sieci bazowej ustanowionych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 7 stanowią projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania posiadające szczególne strategiczne znaczenie dla Unii. Porty morskie będące częścią tych sieci stanowią punkty wprowadzenia towarów transportowanych do Unii i wyprowadzenia ich z niej. Porty śródlądowe będące częścią tych sieci są kluczowymi elementami umożliwiającymi multimodalność sieci. Inwestycje mające na celu poprawę efektywności tych portów powinny zatem korzystać z wyższych progów powodujących obowiązek zgłoszenia.
(10) W świetle doświadczeń zdobytych podczas stosowania rozporządzenia (UE) nr 651/2014 i rozporządzenia Komisji (UE) nr 702/2014 8 należy również dostosować niektóre przepisy tych rozporządzeń.
(11) W szczególności jeśli chodzi o programy regionalnej pomocy operacyjnej skierowane do regionów najbardziej oddalonych, stosowanie różnych przepisów w odniesieniu do pokrywania dodatkowych kosztów transportu i innych kosztów dodatkowych okazało się trudne w praktyce i nieodpowiednie do uwzględnienia niekorzystnych warunków strukturalnych, o których mowa w art. 349 Traktatu, oddalenia, charakteru wyspiarskiego, niewielkich rozmiarów, trudnej topografii i klimatu, ich zależności gospodarczej od niewielkiej liczby produktów, gdzie trwałość i łączne występowanie tych czynników poważnie szkodzą ich rozwojowi, należy więc zastąpić wspomniane wyżej przepisy metodą mającą zastosowanie do wszystkich rodzajów kosztów dodatkowych. Wdrażanie w regionach najbardziej oddalonych środków regionalnej pomocy inwestycyjnej i operacyjnej przynoszących korzyści m.in. przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w sektorze rybołówstwa powinno odbywać się z poszanowaniem obowiązków Unii wynikających z umów międzynarodowych, których jest ona stroną. W związku z tym takie środki regionalnej pomocy inwestycyjnej i operacyjnej nie powinny przynosić korzyści statkom prowadzącym nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy ani przyczyniać się do przełowienia lub zwiększenia zdolności połowowej statków.
(12) Jako że w przypadku pomocy na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego oraz pomocy na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną negatywne skutki takiej pomocy dla konkurencji są ograniczone, należy podwyższyć progi powodujące obowiązek zgłoszenia pomocy w tych dziedzinach.
(13) Aby uprościć obliczanie kosztów kwalifikowalnych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 651/2014 i rozporządzenia (UE) nr 702/2014 dla działań, które są przynajmniej częściowo finansowane z funduszu unijnego, który pozwala na wykorzystanie form kosztów uproszczonych, należy dostosować przepisy dotyczące kosztów kwalifikowalnych.
(14) Projekty finansowane z przewidzianego w programie "Horyzont 2020" instrumentu przeznaczonego dla MŚP, o którym mowa w art. 22 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1291/2013 9 , mogą uzyskać przyznawany przez Komisję znak jakości określany mianem pieczęci doskonałości. Zgodnie z przepisami rozporządzenia (UE) nr 651/2014 tego rodzaju projekty mogą zostać zwolnione z obowiązku zgłoszenia, ponieważ w ich przypadku kwoty pomocy są ograniczone do 2,5 mln EUR na projekt, a projekty mogą być realizowane wyłącznie przez MŚP.
(15) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 651/2014 oraz rozporządzenie (UE) nr 702/2014,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: