RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 26 ust. 2 oraz art. 31 ust. 1, uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia; rozdział III tej strategii zawiera wykaz działań służących zwalczaniu rozprzestrzeniania tej broni, które powinny zostać podjęte zarówno w Unii, jak i w państwach trzecich.
(2) Unia aktywnie wdraża tę strategię oraz prowadzi działania wymienione w jej rozdziale III, w szczególności przez uruchamianie zasobów finansowych, aby wspierać konkretne projekty realizowane przez instytucje wielostronne, przez dostarczanie państwom, które tego potrzebują, pomocy technicznej i wiedzy fachowej w odniesieniu do szerokiego spektrum środków na rzecz nieproliferacji, a także przez wspieranie roli, jaką odgrywa Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ).
(3) W dniu 28 kwietnia 2004 r. RB ONZ przyjęła rezolucję nr 1540 (2004), która była pierwszym instrumentem międzynarodowym zajmującym się - w sposób zintegrowany i wszechstronny - kwestią broni masowego rażenia, środków jej przenoszenia i powiązanych z nią materiałów. W rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) zawarto wiążące dla wszystkich państw zobowiązania, które mają zapobiegać uzyskiwaniu dostępu do takiej broni i powiązanych z nią materiałów przez podmioty niepaństwowe. Rezolucja RB ONZ nr 1540 (2004) wzywa państwa, by przedstawiły ustanowionemu w niej komitetowi Rady Bezpieczeństwa (zwanemu dalej "Komitetem 1540") sprawozdania dotyczące działań, które państwa te podjęły lub mają zamiar podjąć w celu wdrożenia rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004).
(4) W dniu 27 kwietnia 2006 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 1673 (2006) i postanowiła, że Komitet 1540 ma zwiększyć wysiłki na rzecz upowszechniania pełnego wdrożenia rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004), czemu służyć mają programy prac, działania informacyjne, pomoc, dialog i współpraca. Wezwała także Komitet 1540, by przeanalizował wraz z państwami, a także z organizacjami międzynarodowymi, regionalnymi i subregionalnymi, w jaki sposób można wymieniać zgromadzone doświadczenia i zdobytą wiedzę, oraz zweryfikował dostępność programów, które mogą ułatwić wdrożenie rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004).
(5) W dniu 20 kwietnia 2011 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 1977 (2011) i postanowiła przedłużyć mandat Komitetu 1540 na okres 10 lat, czyli do dnia 25 kwietnia 2021 r. Postanowiła także, że Komitet 1540 ma nadal zwiększać wysiłki na rzecz upowszechniania pełnego wdrożenia przez wszystkie państwa rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004), na rzecz aktywnego zaangażowania w dopasowywanie ofert dotyczących pomocy do wniosków o pomoc, poprzez takie środki, jak wizyty przeprowadzane na zaproszenie poszczególnych państw, szablony pomocy, plany działania lub inne informacje przedkładane Komitetowi 1540, jak również na rzecz dokonania do grudnia 2016 r. kompleksowego przeglądu stanu wdrożenia rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004).
(6) W dniu 15 grudnia 2016 r. Rada Bezpieczeństwa jednogłośnie przyjęła rezolucję nr 2325 (2016), a tym samym zatwierdziła wyniki kompleksowego przeglądu rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) przeprowadzonego w 2016 r. Wezwała wszystkie państwa do wzmocnienia krajowych środków w zakresie wdrażania rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) oraz zaapelowała o większe wsparcie dla budowania zdolności państwa w tym zakresie, w tym poprzez dobrowolne wkłady, jak również o ściślejszą współpracę między zainteresowanymi stronami, społeczeństwem obywatelskim i środowiskiem akademickim.
(7) Dzięki wdrożeniu wspólnego działania Rady 2006/419/WPZiB 1 , wspólnego działania Rady 2008/368/WPZiB 2 oraz decyzji Rady 2013/391/WPZiB 3 znacznie zmniejszyła się liczba państw, które nie przedstawiły sprawozdania, oraz państw, które nie przedłożyły dodatkowych informacji wymaganych przez Komitet 1540 w związku z tym, że przedłożone sprawozdania były niekompletne.
(8) Biuru ds. Rozbrojenia Sekretariatu ONZ (UNODA), które jest odpowiedzialne za zapewnianie Komitetowi 1540 i jego grupie ekspertów pomocy merytorycznej i logistycznej, należy powierzyć zadanie technicznego wdrażania projektów, które mają być realizowane na mocy niniejszej decyzji.
(9) Niniejsza decyzja powinna być wdrażana zgodnie z ramową umową finansowo-administracyjną, zawartą przez Komisję z ONZ, dotyczącą zarządzania przez Unię wkładami finansowymi do programów lub projektów zarządzanych przez ONZ,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: