KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 1 , w szczególności jego art. 122 ust. 2 akapit piąty,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 122 ust. 2 akapit czwarty rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, jeżeli kwota nienależnie wypłacona beneficjentowi nie może być odzyskana i jest to wynikiem błędu lub zaniedbania ze strony państwa członkowskiego, dane państwo członkowskie jest odpowiedzialne za zwrot takiej kwoty do budżetu Unii.
(2) Kwoty, których nie można odzyskać, przedstawia się na poziomie każdego priorytetu w dokumencie dotyczącym nieściągalnych należności przedkładanym Komisji przez instytucję certyfikującą jako część rocznego zestawienia wydatków zgodnie z art. 137 ust. 1 lit. b) i art. 138 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 za każdy rok od 2016 r. do 2025 r. włącznie. Dokument ten powinien również zawierać konkretne informacje dotyczące kwot, które nie powinny, zdaniem państwa członkowskiego, zostać zwrócone do budżetu Unii, w szczególności informacje dotyczące środków administracyjnych i prawnych zastosowanych przez państwa członkowskie w celu skutecznego odzyskania nieściągalnych należności. Ponieważ jednak dokument ten odnosi się do kwot poprzednio ujętych w poświadczonych zestawieniach wydatków składanych Komisji, należy go przedłożyć po raz pierwszy w 2017 r.
(3) Zgodnie z art. 126 lit. b) i art. 137 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 odliczenia dokonane przed przedłożeniem poświadczonego zestawienia wydatków nie mogą być uważane za kwoty odzyskane, jeżeli odnoszą się one do wydatków zawartych w ostatecznym wniosku o płatność okresową w danym roku obrachunkowym, w odniesieniu do którego przygotowywane jest zestawienie wydatków. Należy zatem wyjaśnić, że informacje o nieściągalnych kwotach przekazywane na podstawie niniejszego rozporządzenia delegowanego powinny dotyczyć wyłącznie kwot już uwzględnionych w poświadczonym zestawieniu wydatków przedłożonym uprzednio Komisji.
(4) Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności zwrócenia nieściągalnych kwot do budżetu Unii, państwa członkowskie powinny przedkładać wymagane informacje, na poziomie poszczególnych operacji i beneficjentów, przed terminem składania zestawienia wydatków ustanowionym w art. 59 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 2 . Zgodnie z tym powyższym artykułem powinno być również możliwe przesunięcie terminu składania dokumentu dotyczącego nieściągalnych kwot.
(5) Należy ustanowić kryteria, które pozwolą Komisji ocenić, czy państwo członkowskie popełniło błąd lub dopuściło się zaniedbania, stosując środki administracyjne i prawne celem odzyskania należności. Wystąpienie jednego lub kilku z tych kryteriów nie powinno automatycznie oznaczać, że państwo członkowskie rzeczywiście popełniło błąd lub dopuściło się zaniedbania.
(6) W celu zachowania pewności prawa Komisja powinna zakończyć ocenę w określonym terminie, a państwa członkowskie powinny następnie zareagować na tę ocenę również w ustalonym terminie. Z tych samych powodów Komisja powinna być w stanie zakończyć ocenę, nawet jeśli państwo członkowskie nie przedstawi dodatkowych informacji. W przypadkach poprzedzających upadłość lub w przypadkach, gdy podejrzewa się nadużycie finansowe, o których mowa w art. 122 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, terminy nie powinny mieć jednak zastosowania.
(7) Zgodnie z art. 122 ust. 2 akapit czwarty zdanie drugie rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 państwo członkowskie może podjąć decyzję o nieodzyskiwaniu od beneficjenta kwoty nienależnie wypłaconej na poziomie operacji w danym roku obrachunkowym, jeżeli kwota ta nie przekracza - bez odsetek - 250 EUR tytułem wkładu z funduszy polityki spójności. W takim przypadku nie jest konieczne zwrócenie tej kwoty do budżetu Unii. W przypadku kwot de minimis nie będzie wymagane udzielenie informacji.
(8) Jeśli chodzi o programy w ramach celu "Europejska współpraca terytorialna" objęte rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 3 , w rozporządzeniu tym nie ustanowiono odmiennego systemu dotyczącego kwot, o których mowa w art. 122 ust. 2 akapit czwarty zdanie drugie rozporządzenia (UE) nr 1303/2013. W związku z tym do państw członkowskich i państw trzecich uczestniczących w danym programie w dziedzinie europejskiej współpracy terytorialnej należy podjęcie decyzji, że ani beneficjent wiodący ani instytucja zarządzająca danym programem nie są zobowiązani do odzyskania nienależnie wypłaconej kwoty, która nie przekracza - bez odsetek - 250 EUR tytułem wkładu z funduszy polityki spójności,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 29 stycznia 2016 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Jean-Claude JUNCKER |
|
Przewodniczący |
