uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE 1 , w szczególności jego art. 6 ust. 5, art. 12 ust. 5, art. 17 ust. 2 i 3 oraz art. 19 ust. 13 i 14,
(1) W rozporządzeniu (UE) nr 596/2014 powierzono Komisji uprawnienie do przyjęcia aktów delegowanych w odniesieniu do szeregu powiązanych spraw dotyczących wyłączenia niektórych organów publicznych i banków centralnych państw trzecich z zakresu stosowania tego rozporządzenia, okoliczności wskazujących na manipulację na rynku, progów powodujących powstanie obowiązku podania do wiadomości publicznej informacji poufnych przez uczestników rynku uprawnień do emisji, określania właściwych organów do celów powiadomień o opóźnieniach w podawaniu do wiadomości publicznej informacji poufnych, okoliczności, w których obrót w okresie zamkniętym może być dokonywany za zgodą emitenta, oraz rodzajów transakcji wykonywanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze podlegających obowiązkowi powiadomienia.
(2) Państwa członkowskie, członkowie Europejskiego Systemu Banków Centralnych, ministerstwa i inne agencje oraz spółki celowe jednego państwa członkowskiego lub kilku państw członkowskich, a także Unia i niektóre inne organy publiczne lub osoby działające w ich imieniu nie powinny być ograniczane w prowadzeniu polityki pieniężnej, dewizowej lub zarządzania długiem publicznym, jeżeli te działania są podejmowane w interesie publicznym i wyłącznie w celu prowadzenia wspomnianej polityki.
(3) Wyłączenie z zakresu stosowania rozporządzenia (UE) nr 596/2014 działań podejmowanych w interesie publicznym może zgodnie z art. 6 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 596/2014 zostać rozszerzone na niektóre organy publiczne, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, i banki centralne państw trzecich po spełnieniu przez nie odpowiednich wymogów. W tym celu Komisja opracowała i przedstawiła Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające ocenę sposobu postrzegania na arenie międzynarodowej niektórych organów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, i banków centralnych państw trzecich. Sprawozdanie to objęło analizę porównawczą sposobu postrzegania niektórych organów i banków centralnych w ramach prawnych państw trzecich, a także normy zarządzania ryzykiem mające zastosowanie do transakcji dokonywanych przez te organy publiczne i banki centralne w tych jurysdykcjach. W sprawozdaniu w analizie porównawczej stwierdzono zasadność rozszerzenia wyłączenia transakcji, zleceń lub zachowań podejmowanych w ramach realizacji polityki pieniężnej, dewizowej lub polityki zarządzania długiem publicznym również na niektóre organy publiczne i banki centralne tych państw trzecich.
(4) W razie konieczności należy przedstawić wykaz organów publicznych i banków centralnych państw trzecich podlegających wyłączeniu i poddać go rewizji.
(5) Należy koniecznie określić okoliczności wskazujące na zachowania manipulacyjne związane z wprowadzaniem w błąd oraz utrzymaniem cen, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 596/2014, w celu wyjaśnienia ich elementów oraz uwzględnienia zmian technicznych na rynkach finansowych. W związku z tym należy stworzyć niewyczerpujący wykaz takich okoliczności, w tym podać przykłady stosowanych praktyk.
(6) W przypadku niektórych praktyk należy określić dodatkowe okoliczności, ponieważ dzięki nim można, odpowiednio, wyjaśnić i zilustrować takie praktyki. Takich okoliczności nie należy postrzegać jako wyczerpujących ani jako decydujących ani też nie należy postrzegać ich powiązań z jednym przykładem praktyki lub z ich większą liczbą jako zbioru zamkniętego. Przykładów praktyk nie należy traktować samych w sobie jako manipulacji na rynku, należy je jednak brać pod uwagę, w przypadku gdy transakcje lub zlecenia zawarcia transakcji są poddawane ocenie przez uczestników rynku i właściwe organy.
(7) Należy postępować zgodnie z podejściem proporcjonalnym, mając na uwadze charakter i specyficzne cechy instrumentów finansowych oraz przedmiotowych rynków. Przykłady mogą być powiązane z jedną okolicznością wskazującą na manipulację na rynku lub z ich większą liczbą, a także mogą je ilustrować, jak wskazano w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 596/2014. W rezultacie określona praktyka może wiązać się z więcej niż jedną okolicznością wskazującą na manipulację na rynku wskazaną w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 596/2014 w zależności od tego, jak się ją stosuje; w pewnym stopniu mogą się one również pokrywać. Podobnie istnieją inne praktyki nieuwzględnione w niniejszym rozporządzeniu, które mogą ilustrować każdą z okoliczności przedstawionych w niniejszym rozporządzeniu. Uczestnicy rynku i właściwe organy powinny zatem uwzględnić inne niesprecyzowane okoliczności, które można uznać za możliwą manipulację na rynku zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (UE) nr 596/2014.
(8) W pewnych przykładach praktyk przedstawionych w niniejszym rozporządzeniu opisano przypadki, które zawierają się w pojęciu manipulacji na rynku lub które w niektórych aspektach odnoszą się do zachowania manipulacyjnego. Z drugiej strony niektóre przykłady praktyk można uznać za uprawnione, jeżeli na przykład osoba zawierająca transakcje lub składająca zlecenia, które można uznać za stanowiące manipulację na rynku, może być w stanie wykazać, że zawierając takie transakcje lub wydając takie zlecenia, kierowała się uprawnionymi powodami oraz że powody te były zgodne z praktyką przyjętą na danym rynku.
(9) Do celów sporządzenia wykazu przykładów praktyk odnoszących się do okoliczności wskazujących na manipulacje na rynku, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 596/2014, odniesienia do tego załącznika w załączniku II do niniejszego rozporządzenia zawierają zarówno odpowiedni przykład praktyk, jak i dodatkową okoliczność związaną z tym przykładem.
(10) Do celów okoliczności wskazujących na zachowanie manipulacyjne przedstawionych w niniejszym rozporządzeniu każde odniesienie do "zlecenia zawarcia transakcji" obejmuje wszystkie typy zleceń, w tym zlecenia początkowe, modyfikacje, aktualizacje i przypadki anulowania, niezależnie od tego, czy je wykonano, czy też nie, niezależnie od środków wykorzystanych w celu uzyskania dostępu do systemu obrotu, do przeprowadzenia transakcji lub do wprowadzenia zlecenia transakcji oraz niezależnie od tego, czy zlecenie wprowadzono do arkusza zleceń systemu obrotu.
(11) Uczestnicy rynku uprawnień do emisji są szczególną podgrupą podmiotów uczestniczących w rynku uprawnień do emisji. Spośród podmiotów uczestniczących w rynku uprawnień do emisji podmioty przekraczające pewne progi minimalne powinny kwalifikować się jako uczestnicy rynku uprawnień do emisji i wymóg podawania do wiadomości publicznej informacji poufnych powinien mieć zastosowanie tylko do nich. Zdecydowanie należy zatem ustanowić te minimalne progi.
(12) Zgodnie z definicją informacji poufnych zawartą w art. 7 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 596/2014 uczestnik rynku uprawnień do emisji musi na podstawie indywidualnych przypadków ocenić, czy dana informacja spełnia kryteria informacji poufnej. Oznacza to, że nie oczekuje się od uczestnika rynku uprawnień do emisji, aby podał on do wiadomości publicznej wszystkie informacje na temat swojej rzeczywistej działalności. Uczestnik rynku uprawnień do emisji powinien w należyty sposób ocenić daną informację, uwzględniając okoliczności panujące na rynku, oraz pozostałe czynniki zewnętrzne, które mogą mieć wpływ na cenę uprawnienia do emisji w określonym momencie, w którym ta informacja powstaje.
(13) Wyłączenie wskazane w art. 17 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 596/2014 skutkuje wyłączeniem z definicji uczestnika rynku uprawnień do emisji danych podmiotów uczestniczących w rynku uprawnień do emisji, jeżeli instalacje lub działalność lotnicza, które podmioty te posiadają, kontrolują lub za które są odpowiedzialne, nie przekroczyły w poprzednim roku minimalnego poziomu emisji ekwiwalentu dwutlenku węgla, oraz - w przypadku prowadzenia procesów spalania - którego nominalna moc cieplna nie przekroczyła minimalnego poziomu. Dlatego minimalne progi powinny odnosić się do wszelkiej działalności, w tym działalności lotniczej i instalacji, które dany podmiot uczestniczący w rynku uprawnień do emisji lub jednostka wobec niego dominująca lub z nim powiązana posiada lub kontroluje lub za których kwestie operacyjne dany podmiot lub jednostka dominująca lub powiązana z nim odpowiada w całości lub częściowo.
(14) Ponadto, aby wspomniany wymóg nie miał zastosowania, należy kumulatywnie uwzględnić próg rocznej emisji ekwiwalentu dwutlenku węgla i nominalnej mocy cieplnej. W związku z tym przekroczenie jednego z dwóch wspomnianych progów powinno wystarczyć do powstania obowiązku ujawnienia informacji na mocy art. 17 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 596/2014.
(15) W celu zwiększenia integralności rynku przy jednoczesnym uniknięciu nadmiernego ujawniania informacji należy ustalić progi minimalne na takim poziomie, aby doszło do wyłączenia przedsiębiorstw, w przypadku których jest mało prawdopodobne, że posiadają informacje poufne.
(16) W stosownych przypadkach należy dokonać przeglądu minimalnych progów, aby móc ocenić ich funkcjonowanie w odniesieniu między innymi do oczekiwanego zwiększenia przejrzystości rynku uprawnień do emisji, w tym liczby zgłaszanych przypadków i powiązanych obciążeń administracyjnych, rozwoju i dojrzałości rynku uprawnień do emisji, liczby podmiotów uczestniczących w rynku uprawnień do emisji oraz wpływu na dostępność informacji dotyczących poszczególnych przedsiębiorstw, kształtowanie się cen lub decyzje inwestycyjne na rynku uprawnień do emisji.
(17) Biorąc pod uwagę rozszerzony zakres stosowania rozporządzenia (UE) nr 596/2014 pod kątem uwzględnionych instrumentów finansowych, fakt, że wymóg powiadomienia ex post właściwego organu ma zastosowanie do emitentów ubiegających się o dopuszczenie swoich instrumentów finansowych do obrotu na rynku regulowanym w państwie członkowskim lub których instrumenty finansowe zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, lub - w przypadku instrumentów będących w obrocie jedynie na wielostronnej platformie obrotu (MTF) lub na innych typach zorganizowanych platform obrotu (OTF) - emitentów, których instrumenty finansowe zostały dopuszczone do obrotu na MTF lub OTF lub są przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na MTF w państwie członkowskim, a także fakt, że instrumenty finansowe takich emitentów mogą zostać dopuszczone do obrotu lub być w obrocie w systemach obrotu w różnych państwach członkowskich, należy zapewnić, aby we wszystkich przypadkach jedynym właściwym organem otrzymującym powiadomienie był organ, któremu najbardziej zależy na sprawowaniu nadzoru rynku, oraz aby uniknąć stosowania uznaniowości przez emitenta. To podejście opiera się na zastosowaniu pojęcia udziałowych papierów wartościowych.
(18) Obowiązek powiadomienia właściwego organu o opóźnieniach w ujawnianiu informacji poufnych określony w art. 17 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 596/2014 ma również zastosowanie do uczestników rynku uprawnień do emisji. Jeżeli chodzi o zakres stosowania, rozporządzenie (UE) nr 596/2014 ma zastosowanie do uczestników rynku uprawnień do emisji aktywnych na rynku pierwotnym uprawnień do emisji albo na rynku produktów sprzedawanych na aukcji opartych na uprawnieniach do emisji (składanie ofert na aukcjach) oraz na rynkach wtórnych uprawnień do emisji i związanych z nimi instrumentów pochodnych.
(19) W celu zapewnienia, aby dla uczestników rynku uprawnień do emisji wyznaczony został z całą pewnością jeden właściwy organ, właściwym organem do celów powiadomień na mocy art. 17 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 596/2014 powinien być właściwy organ państwa członkowskiego, w którym uczestnik rynku uprawnień do emisji został zarejestrowany, jak określono w art. 19 ust. 2 tego rozporządzenia, a nie właściwy organ każdego z systemów obrotu, w ramach których dochodzi do obrotu uprawnieniami do emisji.
(20) Wybór właściwego organu państwa członkowskiego, w którym uczestnik rynku uprawnień do emisji został zarejestrowany, stanowi rozwiązanie, dzięki któremu zawsze z całą pewnością wyznaczony zostanie jeden właściwy organ, co ogranicza liczbę obciążeń administracyjnych spoczywających na uczestnikach rynku uprawnień do emisji poprzez zapewnienie, że nie muszą oni składać wielu równoległych powiadomień do kilku właściwych organów.
(21) W wyjątkowych okolicznościach emitent może zezwolić osobie pełniącej obowiązki zarządcze na przeprowadzenie natychmiastowej sprzedaży jego akcji w okresie zamkniętym w wyjątkowych okolicznościach. Emitent powinien udzielić zgody na podstawie analizy poszczególnych przypadków, a pierwszym kryterium powinno być złożenie przez osobę pełniąca obowiązki zarządcze, przed rozpoczęciem jakiegokolwiek obrotu, wniosku o zgodę emitenta na obrót i otrzymanie takiej zgody. Aby umożliwić emitentowi przeprowadzenie oceny poszczególnych okoliczności każdego pojedynczego przypadku, wniosek ten powinien zostać umotywowany oraz powinien zawierać uzasadnienie planowanej transakcji i opis wyjątkowego charakteru tych okoliczności.
(22) Decyzję o udzieleniu zgody na obrót należy rozpatrywać jedynie w przypadku, gdy powód złożenia wniosku o zgodę na zawarcie transakcji ma wyjątkowy charakter. To wyłączenie należy interpretować w sposób zawężający, a zakresu stosowania wyłączenia z zakazu obrotu w okresie zamkniętym nie należy bezpodstawnie rozszerzać. Okoliczności, w których można przyznać wyłączenie, powinny być nie tylko niezwykle pilne, lecz również nieprzewidziane i istotne, a także nie powinny powstać na skutek działania osoby pełniącej obowiązki zarządcze.
(23) W przypadku gdy osoby pełniące obowiązki zarządcze przedstawią sytuacje, które są nieprzewidziane, istotne i poza ich kontrolą, należy im umożliwić sprzedaż akcji jedynie w celu uzyskania niezbędnych zasobów finansowych. Sytuacje te mogą wynikać z zobowiązań finansowych, które osoba pełniąca obowiązki zarządcze musi wypełnić, takich jak możliwe do wyegzekwowania na drodze prawnej żądanie, w tym orzeczenie sądowe, i pod warunkiem że osoba pełniąca obowiązki zarządcze nie może racjonalnie wypełnić tego zobowiązania inaczej niż poprzez sprzedaż przedmiotowych akcji. Może to również wynikać z sytuacji, w której osoba pełniąca obowiązki zarządcze znalazła się przed rozpoczęciem okresu zamkniętego (np. zobowiązanie podatkowe) i w której wymaga się płatności danej kwoty na rzecz osoby trzeciej, której osoba pełniąca obowiązki zarządcze nie może w całości ani w części zrealizować w inny sposób niż poprzez sprzedaż akcji emitenta.
(24) W odniesieniu do transakcji dokonywanych w ramach programu akcji pracowniczych, programów oszczędnościowych, kwalifikacji lub uprawnień do akcji należy ustalić, czy emitent może udzielić na nie zgody. Należy zatem jasno zidentyfikować i szczegółowo określić niektóre rodzaje transakcji. Cechy takich transakcji odnoszą się do charakteru transakcji (np. transakcji kupna lub sprzedaży, skorzystania z prawa opcji lub z innych uprawnień), czasu zawarcia transakcji lub przystąpienia osoby pełniącej obowiązki zarządcze do konkretnego programu oraz faktu, czy transakcję i jej cechy charakterystyczne (np. datę wykonania, kwotę) uzgodniono, zaplanowano i zorganizowano w rozsądnym czasie przed rozpoczęciem okresu zamkniętego.
(25) Ponadto transakcje, w przypadku których korzyść nie ulega zmianie, można podjąć z inicjatywy osoby pełniącej obowiązki zarządcze, pod warunkiem że osoba ta złożyła wniosek o zgodę emitenta na zawarcie planowanej transakcji i zgodę tę otrzymała. Przedmiotowa transakcja powinna odnosić się jedynie do przeniesienia przedmiotowych instrumentów między rachunkami osoby pełniącej obowiązki zarządcze (np. między programami) bez pociągania za sobą zmiany w cenie przenoszonych instrumentów. To podejście nie obejmuje przeniesienia instrumentów finansowych ani innych transakcji, takich jak sprzedaż lub kupno, między osobą pełniącą obowiązki zarządcze a inną osobą, w szczególności podmiotem prawnym, którego właścicielem w całości jest osoba pełniąca obowiązki zarządcze.
(26) Rozporządzeniem (UE) nr 596/2014 na osoby pełniące obowiązki zarządcze oraz na osoby blisko z nimi związane nałożono obowiązki powiadomienia emitenta i właściwego organu o każdej transakcji zawieranej na ich własny rachunek w odniesieniu do akcji lub instrumentów dłużnych tego emitenta lub do instrumentów pochodnych bądź innych powiązanych z nimi instrumentów finansowych. Osoby pełniące obowiązki zarządcze oraz osoby blisko z nimi związane powinny również powiadomić uczestników rynku uprawnień do emisji o każdej transakcji zawieranej na ich własny rachunek w odniesieniu do uprawnień do emisji, opartych na nich produktów sprzedawanych na aukcji lub powiązanych z nimi instrumentów pochodnych.
(27) Powiadomienie o transakcjach dokonanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze u emitenta lub u uczestnika rynku uprawnień do emisji na ich własny rachunek lub przez osoby blisko z nimi związane jest nie tylko cenną informacją dla uczestników rynku, lecz również stanowi dodatkowe środki nadzoru rynku dla właściwych organów. Obowiązek powiadomienia o transakcjach spoczywający na takich osobach pozostaje bez uszczerbku dla ich obowiązku powstrzymywania się od dokonywania nadużyć na rynku, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 596/2014.
(28) Obowiązek powiadomienia o transakcjach dokonanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze lub osobę blisko z nimi związaną ma zastosowanie do szerokiego spektrum czynności, w tym do każdej transakcji dokonanej na własny rachunek. Należy zatem sporządzić rozbudowany, niewyczerpujący wykaz konkretnych rodzajów transakcji, w przypadku których powstaje obowiązek powiadomienia. Powinno to nie tylko ułatwić osiągnięcie pełnej przejrzystości transakcji dokonywanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze i osoby blisko z nimi związane, lecz również zmniejszyć ryzyko obchodzenia wymogu powiadomienia dzięki identyfikacji poszczególnych rodzajów transakcji podlegających obowiązkowi powiadomienia.
(29) W związku z tym że zakres transakcji, które mają zostać objęte uprawnieniem na podstawie art. 19 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 596/2014, jest szeroki i nie można go ograniczyć do jedynie trzech rodzajów transakcji wyraźnie wskazanych w art. 19 ust. 7 tego rozporządzenia, należy sporządzić rozbudowany, niewyczerpujący wykaz konkretnych rodzajów transakcji, w przypadku których powstaje obowiązek powiadomienia.
(30) W odniesieniu do transakcji warunkowych wymóg powiadomienia powstaje na skutek wystąpienia przedmiotowego warunku lub przedmiotowych warunków, a zatem w przypadku gdy przedmiotowa transakcja rzeczywiście ma miejsce. W związku z tym nie należy wprowadzać żadnego wymogu powiadamiania o umowach warunkowych ani o transakcjach dokonywanych po spełnieniu tych warunków, ponieważ takie powiadomienie byłoby mylące w praktyce, w szczególności w przypadku niewystąpienia warunków i niedokonania transakcji.
(31) Odpowiednie przepisy i uprawnienia określone w rozporządzeniu (UE) nr 596/2014 będą miały zastosowanie dopiero od dnia 3 lipca 2016 r. Jest zatem ważne, aby przepisy wprowadzone niniejszym rozporządzeniem miały zastosowanie również od tej samej daty.
(32) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Grupy Ekspertów Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
W imieniu Komisji | |
Jean-Claude JUNCKER | |
Przewodniczący |
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2016.88.1 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie delegowane 2016/522 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w kwestiach dotyczących wyłączenia niektórych organów publicznych i banków centralnych państw trzecich, okoliczności wskazujących na manipulację na rynku, progów powodujących powstanie obowiązku podania informacji do wiadomości publicznej, właściwych organów do celów powiadomień o opóźnieniach, zgody na obrót w okresach zamkniętych oraz rodzajów transakcji wykonywanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze podlegających obowiązkowi powiadomienia |
Data aktu: | 17/12/2015 |
Data ogłoszenia: | 05/04/2016 |
Data wejścia w życie: | 25/04/2016, 03/07/2016 |