Decyzja wykonawcza 2016/413 określająca lokalizację infrastruktury naziemnej systemu ustanowionego w ramach programu Galileo i ustanawiająca środki konieczne do zapewnienia jego funkcjonowania oraz uchylająca decyzję wykonawczą 2012/117/UE

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/413
z dnia 18 marca 2016 r.
określająca lokalizację infrastruktury naziemnej systemu ustanowionego w ramach programu Galileo i ustanawiająca środki konieczne do zapewnienia jego funkcjonowania oraz uchylająca decyzję wykonawczą 2012/117/UE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1285/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie realizacji i eksploatacji europejskich systemów nawigacji satelitarnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 876/2002 i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 683/2008 1 , w szczególności jego art. 12 ust. 3 lit. c),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 12 rozporządzenia (UE) nr 1285/2013 przewiduje, że Komisja ponosi ogólną odpowiedzialność za program Galileo, oraz nadaje jej uprawnienia wykonawcze w celu określenia lokalizacji infrastruktury naziemnej systemu ustanowionego w ramach tego programu i zapewnienia jego funkcjonowania. W skład tej infrastruktury wchodzą centra i stacje naziemne.

(2) Decyzją wykonawczą 2012/117/UE 2  Komisja określiła w dużej mierze lokalizację infrastruktury naziemnej systemu ustanowionego w ramach programu Galileo.

(3) Decyzję wykonawczą 2012/117/UE przyjęto na podstawie przepisów art. 12 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 683/2008 3 , które to rozporządzenie zostało uchylone i zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1285/2013. Aby zapewnić ciągłość programu i uwzględnić ograniczenia i nowe potrzeby powstałe w trakcie jego rozwoju, należy ponownie określić lokalizację infrastruktury naziemnej systemu ustanowionego w ramach programu Galileo i ustanowić środki konieczne do zapewnienia jego prawidłowego funkcjonowania. Należy przypomnieć, że przy wyborze liczby i lokalizacji centrów i stacji, o których mowa w decyzji wykonawczej 2012/117/UE, bierze się pod uwagę ograniczenia geograficzne i techniczne związane z ich optymalnym rozmieszczeniem na całej Ziemi oraz ewentualne istnienie wcześniejszych instalacji i urządzeń przystosowanych do realizacji wyznaczonych zadań, a także przestrzeganie wymogów bezpieczeństwa właściwych dla każdego centrum i każdej stacji i wymogów bezpieczeństwa narodowego każdego państwa członkowskiego.

(4) Należy jednak uwzględnić ograniczenia i nowe potrzeby powstałe w trakcie rozwoju programu w odniesieniu do niektórych elementów związanych z centrami i stacjami wymienionymi w decyzji wykonawczej 2012/117/UE.

(5) Po pierwsze zatem, jeśli chodzi o centra, oraz w trosce o lepszą eksploatację systemu, pojawiła się konieczność realizacji siódmego centrum - centrum zintegrowanego wsparcia logistycznego (zwanego dalej "centrum ILS") - którego zadaniem będzie przechowywanie w sposób scentralizowany różnorodnych urządzeń i części zamiennych infrastruktury.

(6) Wybór lokalizacji centrum ILS był przedmiotem otwartej i przejrzystej procedury przebiegającej dwuetapowo. Komisja skierowała najpierw do państw członkowskich zaproszenie do wyrażenia zainteresowania, po czym wybrano kandydatury Belgii i Republiki Czeskiej. W drugim etapie, w celu wybrania jednego z dwóch kandydatów, poproszono oba państwa członkowskie o przedstawienie szczegółowych propozycji. W wyniku oceny tych propozycji - prowadzonej pod kątem kryteriów bezpieczeństwa, zagrożeń, harmonogramu i kosztów - przez komisję składającą się z przedstawicieli Komisji Europejskiej, Europejskiej Agencji Kosmicznej i Agencji Europejskiego GNSS, propozycja Belgii okazała się bardziej odpowiednia, gdyż architektura i projekt budynku w Transinne są faktycznie w pełni zoptymalizowane, by zapewnić logistykę systemu ustanowionego w ramach programu Galileo. Centrum powinno być zrealizowane w 2016 r. i być przedmiotem umowy z Belgią.

(7) W 2014 r. zakończono także realizację dwóch centrów kontrolnych (GCC), które powinny stanowić przedmiot umów z Niemcami i Włochami; realizację centrum monitorowania bezpieczeństwa systemu Galileo (GSMC) rozpoczęto w 2013 r. i była ona przedmiotem umów podpisanych w 2013 r. z Francją i Zjednoczonym Królestwem; jego ukończenie powinno jednak nastąpić w 2017 r., a nie w 2015 r.; realizacja centrum usług GNSS (GSC) była przedmiotem umowy podpisanej z Hiszpanią w dniu 30 czerwca 2014 r., a nie w 2013 r.; realizacja centrum usług SAR trwała od 2012 r. do 2014 r. i powinna być przedmiotem umowy ramowej na świadczenie usług z francuskim krajowym centrum badań przestrzeni kosmicznej (CNES), a nie umowy z Francją; realizacja centrum referencyjnego Galileo (GRC), mieszczącego się w Noordwijk w Niderlandach w pobliżu ESTEC, ale nie na terenie ESTEC, powinna trwać od 2015 r. do 2017 r., a nie od 2013 r. do 2016 r., i być przedmiotem umowy z Niderlandami w 2016 r.; realizacja stacji testów orbitalnych w Redu nie stała się przedmiotem umowy ze spółką Spaceopal.

(8) Po drugie, jeśli chodzi o stacje, realizacja stacji TTC na Reunion i w Numei miała faktycznie miejsce w latach 2012-2014, ale realizacja stacji TTC w Papeete na Tahiti powinna nastąpić dopiero w 2016/2017 r. Ponadto, o ile w latach 2012-2014 nastąpiło faktycznie rozmieszczenie stacji GSS w Kirunie, Jan Mayen, na Azorach, Wyspach Kerguelena, Saint Pierre i Miquelon, Wyspie Wniebowstąpienia i na Falklandach, to realizację stacji GSS na Wyspach Kanaryjskich i na Maderze anulowano, realizację stacji GSS na Wallis przełożono na 2016/2017 r., a ewentualna realizacja stacji GSS w Tokio, na Ziemi Adeli i w Diego Garcia pozostaje w fazie badań, podczas gdy zrealizowano stację GSS w Redu.

(9) Realizacja zgodnie z planem stacji SAR odbyła się i była przedmiotem umów i protokołu ustaleń, należy jednak zaznaczyć, że to były to dwa rodzaje stacji: z jednej strony były to stacje zwane "Meolut" (Medium Earth Orbit Local User terminal), które otrzymywały sygnały alarmowe przekazywane przez satelity i które znajdują się w Makarios, Maspalomas i na Svalbardzie; z drugiej strony były to stacje składające się ze znacznika referencyjnego SAR, które wysyłają referencyjne sygnały alarmowe pozwalające skalibrować system i dokonać pomiarów osiągów i które również znajdują się w Makarios, Maspalomas i Svalbardzie, ale także w Tuluzie i w Santa Maria na Azorach.

(10) Ponadto, ponieważ niniejsza decyzja zastępuje decyzję wykonawczą 2012/117/UE, należy uchylić tę ostatnią decyzję. W celu zapewnienia jasności prawa i należytego zarządzania administracyjnego elementy zawarte w załączniku do decyzji wykonawczej 2012/117/UE i nowe elementy określone w niniejszej decyzji zostają skonsolidowane w załączniku.

(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na podstawie art. 36 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1285/2013,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Lokalizacja infrastruktury naziemnej systemu ustanowionego w ramach programu Galileo i środki konieczne do zapewnienia jego funkcjonowania znajdują się w załączniku.

Artykuł  2

Decyzja wykonawcza 2012/117/UE traci moc.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 marca 2016 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK 4  

Nazwa Lokalizacja i środki realizacji służące prawidłowemu funkcjonowaniu
Centra naziemne
Dwa centra kontrolne Galileo (GCC) Obydwa centra kontrolne zrealizowano pomiędzy 2009 a 2014 r., odpowiednio w Oberpfaffenhofen (Niemcy) i Fucino (Włochy). Powinny one być przedmiotem dwóch umów podpisanych odpowiednio z Niemcami i Włochami.
Centrum monitorowania bezpieczeństwa Galileo (GSMC) Centrum monitorowania bezpieczeństwa Galileo, podzielone na dwie części, powstaje we Francji i w Hiszpanii. Realizację ośrodka we Francji zakończono w 2017 r. i przeprowadzono na podstawie umowy podpisanej z Francją w 2013 r. Realizacja ośrodka w Hiszpanii rozpocznie się w marcu 2018 r. przy ograniczonym zakresie instalacji i powinna zostać całkowicie zakończona w marcu 2019 r. W 2018 r. należy podpisać w jej sprawie umowę z Hiszpanią.
Centrum usług GNSS (GSC) Centrum usług GNSS powstaje stopniowo w Madrycie (Hiszpania). Realizacja rozpoczęła się w 2011 r. i powinna się zakończyć w 2016 r. Realizacja ta była przedmiotem umowy podpisanej z Hiszpanią w 2014 r.
Centrum usług SAR Centrum usług SAR powstało w Tuluzie (Francja), pomiędzy 2012 a 2014 r. Powinno ono być przedmiotem umowy ramowej na świadczenie usług zawartej z francuskim krajowym centrum badań przestrzennych (CNES).
Centrum referencyjne Galileo (GRC) Centrum referencyjne Galileo powstaje stopniowo w Noordwijk (Niderlandy). Realizacja rozpoczęła się w 2015 r. i powinna zakończyć się w 2017 r. Realizacja ta powinna być przedmiotem umowy podpisanej z Niderlandami w 2016 r.
Centrum ILS Centrum zintegrowanego wsparcia logistycznego (zwane dalej "centrum ILS") powinno być oddane do użytku w Transinne (Belgia) w trakcie 2016 r. i być przedmiotem umowy z Belgią.
Stacja testów orbitalnych Stacja testów orbitalnych powstała w 2010 r. w Redu (Belgia).
Naziemne stacje oddalone
Stacje TTC Stacje TTC powstały między 2010 a 2014 r. w Kirunie (Szwecja), w Kourou (Francja), na Reunion (Francja) i w Numei (Nowa Kaledonia).

Jedna stacja TTC powinna powstać w Papeete (Polinezja Francuska) w 2016/2017 r.

Realizacja tych stacji TTC jest przedmiotem umów zawartych między Europejską Agencją Kosmiczną a usługodawcami.

Stacje GSS Stacje GSS powstały między 2009 a 2014 r. na Azorach (Portugalia), w Fucino (Włochy), Jan Mayen (Norwegia), na Wyspach Kerguelena, w Kirunie (Szwecja), w Kourou (Francja), na Reunion (Francja), w Numei (Nowa Kaledonia), Papeete (Polinezja Francuska), Redu (Belgia), Saint Pierre i Miquelon, na Svalbardzie (Norwegia) i w Troll (Norwegia).

Jedna stacja GSS powinna powstać na Wallis w 2016/2017 r.

Realizacja tych stacji GSS jest przedmiotem umów zawartych między Europejską Agencją Kosmiczną a usługodawcami.

Stacje ULS Stacje ULS powstały między 2009 a 2011 r. na Tahiti (Polinezja Francuska), w Kourou (Francja), na Reunion (Francja), w Nowej Kaledonii i na Svalbardzie (Norwegia).

Realizacja tych stacji ULS jest przedmiotem umów zawartych między Europejską Agencją Kosmiczną a usługodawcami.

Stacje SAR Stacje SAR zwane "Meolut" powstały w 2012 i 2013 r. w Makarios (Cypr), Maspalomas (Hiszpania) i na Svalbardzie (Norwegia). Stacje SAR, składające się ze znacznika referencyjnego SAR, powstały w Makarios (Cypr), Maspalomas (Hiszpania), Santa Maria (Portugalia), Tuluzie (Francja) i na Svalbardzie (Norwegia).

Realizacja tych stacji SAR była przedmiotem umów między Europejską Agencją Kosmiczną a usługodawcami w odniesieniu do stacji w Maspalomas, Santa Maria i na Svalbardzie, protokołu ustaleń między Komisją a Cyprem w odniesieniu do stacji w Makarios, umowy między Komisją a usługodawcą w odniesieniu do stacji w Tuluzie.

1 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 1.
2 Decyzja wykonawcza Komisji 2012/117/UE z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie stworzenia wykazu ważnych momentów decyzyjnych do celów oceny realizacji programu Galileo w odniesieniu do centrów i stacji naziemnych, które mają powstać w ramach fazy rozwoju i fazy rozmieszczania programu (Dz.U. L 52 z 24.2.2012, s. 28).
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 683/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie dalszej realizacji europejskich programów nawigacji satelitarnej (EGNOS i Galileo) (Dz.U. L 196 z 24.7.2008, s. 1).
4 Załącznik:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2018/115 z dnia 24 stycznia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.20.14) zmieniającej nin. decyzję z dniem 14 lutego 2018 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2019/488 z dnia 25 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.84.4) zmieniającej nin. decyzję z dniem 30 marca 2019 r.

Zmiany w prawie

Senatorowie nie zgodzili się na podniesienie kar grzywny dla pracodawców

Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.

Grażyna J. Leśniak 13.03.2025
Wyższe kary dla pracodawców zostaną – rząd przeciwny ich usuwaniu z ustawy o cudzoziemcach

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.

Grażyna J. Leśniak 11.03.2025
Rząd zostawił przedsiębiorców na lodzie

Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.

Grażyna J. Leśniak 27.02.2025
Wyższe kary dla pracodawców - sejmowa wrzutka na ostatniej prostej

Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.

Grażyna J. Leśniak 25.02.2025
Jaka wysokość diety dla członków komisji wyborczych w wyborach Prezydenta

500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia

Robert Horbaczewski 20.01.2025
Zmiany w podatkach 2025 - przybędzie obowiązków sprawozdawczych

1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.

Monika Pogroszewska 02.01.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2016.74.45

Rodzaj: Decyzja
Tytuł: Decyzja wykonawcza 2016/413 określająca lokalizację infrastruktury naziemnej systemu ustanowionego w ramach programu Galileo i ustanawiająca środki konieczne do zapewnienia jego funkcjonowania oraz uchylająca decyzję wykonawczą 2012/117/UE
Data aktu: 18/03/2016
Data ogłoszenia: 19/03/2016
Data wejścia w życie: 08/04/2016