a także mając na uwadze, co następuje:(1) W decyzji wykonawczej Komisji 2014/908/UE 2 ustanowiono wykaz państw trzecich i terytoriów, których środki nadzorcze i regulacyjne uznano za równoważne z odpowiednimi środkami nadzorczymi i regulacyjnymi stosowanymi w Unii zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013.
(2) Komisja przeprowadziła dalsze oceny środków nadzorczych i regulacyjnych mających zastosowanie do instytucji kredytowych w państwach i na terytoriach trzecich. Oceny te pozwoliły Komisji na przeprowadzenie oceny równoważności środków do celów ustalenia sposobu traktowania danych kategorii ekspozycji wymienionych w art. 107, 114, 115, 116 i 142 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
(3) Równoważność została ustalona na podstawie opartej na wynikach analizy środków regulacyjnych i nadzorczych państwa trzeciego, w ramach której bada się ich zdolność do osiągnięcia tych samych celów ogólnych, jakie przyświecają środkom nadzorczym i regulacyjnym Unii. Cele odnoszą się w szczególności do: stabilności i spójności zarówno krajowego, jak i światowego systemu finansowego w całości; skuteczności i adekwatności ochrony deponentów i innych podmiotów korzystających z usług finansowych; współpracy między różnymi podmiotami działającymi w ramach systemu finansowego, w tym organami regulacyjnymi i nadzorczymi; niezależności i skuteczności nadzoru; oraz skutecznego wdrażania i egzekwowania stosownych norm uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym. W celu osiągnięcia tych samych celów ogólnych, jakie przyświecają środkom nadzorczym i regulacyjnym Unii, środki nadzorcze i regulacyjne państwa trzeciego powinny spełniać szereg standardów operacyjnych, organizacyjnych i nadzorczych odzwierciedlających istotne elementy wymogów nadzorczych i regulacyjnych Unii mających zastosowanie do odpowiednich kategorii instytucji finansowych.
(4) W swoich ocenach Komisja uwzględniła istotne zmiany ram nadzorczych i regulacyjnych od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/230 3 oraz biorąc pod uwagę dostępne źródła informacji, w tym oceny dokonane przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego w Nowej Zelandii i Turcji, jak również informacje dostarczone przez Danię na temat Wysp Owczych i Grenlandii.
(5) Komisja doszła do wniosku, że Turcja, Nowa Zelandia, Wyspy Owcze i Grenlandia dysponują środkami nadzorczymi i regulacyjnymi, które spełniają szereg standardów operacyjnych, organizacyjnych i nadzorczych odzwierciedlających istotne elementy środków nadzorczych i regulacyjnych Unii, mających zastosowanie do instytucji kredytowych. W związku z tym właściwe jest uznanie wymogów nadzorczych i regulacyjnych mających zastosowanie do instytucji kredytowych zlokalizowanych w tych państwach trzecich i na tych terytoriach trzecich za co najmniej równoważne z wymogami mającymi zastosowanie w Unii do celów art. 107 ust. 4, art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4, art. 116 ust. 5 i art. 142 ust. 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
(6) Należy zatem zmienić decyzję wykonawczą 2014/908/UE w celu włączenia tych państw trzecich i terytoriów trzecich do odpowiedniego wykazu państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi nadzorcze i regulacyjne są uznawane za równoważne z unijnymi do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013.
(7) Wykaz państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi uznaje się za równoważne do celów niniejszej decyzji, nie jest ostateczny. Komisja, przy wsparciu ze strony Europejskiego Organu Nadzoru Bankowego, będzie w dalszym ciągu regularnie monitorować rozwój środków regulacyjnych i nadzorczych państw trzecich i terytoriów trzecich w celu zaktualizowania, stosownie do przypadku i co najmniej raz na 5 lat, wykazu państw trzecich i terytoriów trzecich określonego w niniejszej decyzji, w szczególności w świetle stałego rozwoju środków nadzorczych i regulacyjnych w Unii i na całym świecie, a także z uwzględnieniem nowych dostępnych źródeł odpowiednich informacji.
(8) Regularny przegląd wymogów ostrożnościowych i nadzorczych mających zastosowanie w państwach trzecich i na terytoriach trzecich wymienionych w załącznikach powinien pozostać bez uszczerbku dla możliwości dokonania przez Komisję szczegółowego przeglądu dotyczącego danego państwa trzeciego lub terytorium trzeciego w dowolnym czasie poza okresem ogólnego przeglądu, w przypadku gdy rozwój sytuacji sprawia, że konieczne jest, by Komisja dokonała ponownej oceny uznania przyznanego na mocy niniejszej decyzji. Taka ponowna ocena może doprowadzić do wycofania uznania równoważności.
(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Bankowego.
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
