uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
(1) Dyrektywa Rady 2000/29/WE 3 określa system ochrony zdrowia roślin.
(2) W dniu 21 listopada 2008 r. Rada zwróciła się do Komisji o przeprowadzenie oceny tego systemu ochrony zdrowia roślin.
(3) W świetle wyników tej oceny oraz doświadczenia zdobytego w trakcie stosowania dyrektywy 2000/29/WE, dyrektywa ta powinna zostać zastąpiona. W celu zapewnienia jednolitego stosowania nowych przepisów, akt zastępujący tę dyrektywę powinien mieć formę rozporządzenia.
(4) Zdrowie roślin jest bardzo ważne dla produkcji roślinnej, lasów, obszarów naturalnych i obsadzonych, naturalnych ekosystemów, usług ekosystemowych oraz różnorodności biologicznej w Unii. Zdrowiu roślin zagrażają gatunki szkodliwe dla roślin i produktów roślinnych, których ryzyko wprowadzenia na terytorium Unii wzrosło z powodu globalizacji wymiany handlowej i zmiany klimatu. W celu zwalczania tego zagrożenia niezbędne jest wprowadzenie środków dotyczących określania zagrożenia fitosanitarnego związanego z tymi agrofagami oraz ograniczania tego zagrożenia do dopuszczalnego poziomu.
(5) Potrzebę wprowadzenia takich środków uznano już dawno temu. Stały się one przedmiotem umów i konwencji międzynarodowych, w tym Międzynarodowej konwencji ochrony roślin (IPPC) z dnia 6 grudnia 1951 r. zawartej w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz jej nowego zmienionego tekstu zatwierdzonego podczas 29. sesji Konferencji FAO w listopadzie 1997 r. Unia i wszystkie jej państwa członkowskie są umawiającymi się stronami IPPC.
(6) Stało się oczywiste, że w celu określenia zakresu niniejszego rozporządzenia ważne jest uwzględnienie czynników biogeograficznych, aby uniknąć wprowadzania i rozprzestrzeniania się na terytorium Unii Europejskiej agrofagów, które na tym terytorium nie występują. W związku z powyższym z terytorialnego zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia należy wyłączyć Ceutę, Melillę oraz - z wyjątkiem Madery i Azorów - regiony najbardziej oddalone państw członkowskich, o których mowa w art. 355 ust. 1 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Odniesienia do państw trzecich należy traktować jako odniesienia również do tych wyłączonych terytoriów.
(7) Dyrektywa 2000/29/WE ustanawia przepisy dotyczące kontroli urzędowych, które mają być przeprowadzane przez właściwe organy w odniesieniu do środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych oraz przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie. Dyrektywa ta wymaga od państw członkowskich wprowadzenia odpowiednich i skutecznych środków kontroli. Takie odpowiednie i skuteczne środki kontroli urzędowych powinny nadal być stosowane również w przyszłości. W niniejszym rozporządzeniu, będącym częścią pakietu "Lepsze prawo - bezpieczniejsza żywność", należy przewidzieć jedynie ograniczoną liczbę przepisów dotyczących kontroli urzędowych, ponieważ przepisy te powinny zostać uwzględnione w ramach horyzontalnego prawodawstwa dotyczącego kontroli urzędowych.
(8) Należy ustanowić kryteria identyfikacji agrofagów, w odniesieniu do których konieczne jest przyjęcie środków służących zapobieganiu wprowadzania ich na terytorium Unii i ich rozprzestrzeniania się na całym tym terytorium. Agrofagi takie są zwane "agrofagami kwarantannowymi dla Unii". Należy także ustanowić kryteria służące identyfikacji agrofagów, w odniesieniu do których konieczne jest przyjęcie środków kontroli jedynie w odniesieniu do jednej lub większej liczby części tego terytorium. Agrofagi takie są zwane "agrofagami kwarantannowymi dla strefy chronionej". W przypadku gdy agrofagi te to rośliny, wykonywanie niniejszego rozporządzenia powinno koncentrować się w szczególności na roślinach, które są pasożytami dla innych roślin, gdy są one najbardziej szkodliwe dla zdrowia roślin.
(9) Aby działania Unii na rzecz kontroli agrofagów kwarantannowych dla Unii mogły koncentrować się na tych agrofagach, w przypadku których potencjalne skutki gospodarcze, społeczne lub środowiskowe ich występowania są najbardziej dotkliwe dla terytorium Unii, należy ustanowić ograniczony wykaz takich agrofagów (zwanych dalej "agrofagami priorytetowymi").
(10) Aby zapewnić podjęcie skutecznego i szybkiego działania w przypadku stwierdzenia występowania lub podejrzenia występowania agrofaga kwarantannowego dla Unii, do państw członkowskich, podmiotów profesjonalnych i społeczeństwa powinny mieć zastosowanie obowiązki w zakresie powiadamiania.
(11) W przypadku gdy obowiązki te wiążą się z ujawnianiem danych osobowych osób fizycznych lub prawnych właściwym organom, może to stanowić ograniczenie art. 8 (ochrona danych osobowych) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "Kartą"). Takie ograniczenie byłoby jednak niezbędne i proporcjonalne ze względu na osiągnięcie celu niniejszego rozporządzenia, który leży w interesie publicznym.
(12) Podmiot profesjonalny lub inna osoba, który podejrzewa występowanie agrofaga kwarantannowego dla Unii, lub dowie się o jego występowaniu, w roślinach, produktach roślinnych lub innych przedmiotach, które są lub były pod jego kontrolą, powinien być zobowiązany do powiadomienia o tym właściwego organu, do wprowadzenia wszelkich środków, które mogą być właściwe w celu wyeliminowania agrofaga oraz wycofania z obrotu lub wycofania od użytkowników danych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, a także przekazywania informacji właściwemu organowi, innym osobom w łańcuchu handlu oraz opinii publicznej.
(13) Państwa członkowskie powinny wprowadzić wszelkie niezbędne środki fitosanitarne w celu zwalczenia agrofagów kwarantannowych dla Unii, których występowanie stwierdzono na ich terytorium. Należy określić środki, które mogą być wprowadzone przez państwa członkowskie w takim przypadku. Należy także określić zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie mają zadecydować, jakie środki powinny zostać wprowadzone. Środki te powinny obejmować ustanowienie wyznaczonych obszarów składających się ze stref porażonych i stref buforowych oraz, w stosownych przypadkach, określenie działań, które powinny zostać podjęte przez podmiot profesjonalny lub inną osobę w celu wyeliminowania agrofagów kwarantannowych lub w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się takich agrofagów.
(14) W niektórych przypadkach państwa członkowskie powinny wprowadzić środki w celu zwalczania agrofagów kwarantannowych na roślinach na nieruchomościach prywatnych, ponieważ zwalczanie agrofagów może być skuteczne tylko wówczas, gdy wszystkie źródła porażenia zostaną usunięte. W tym celu właściwe organy państw członkowskich powinny posiadać prawny dostęp do takich nieruchomości. Może to stanowić ograniczenie art. 7 (poszanowanie życia prywatnego i rodzinnego) i art. 17 (prawo własności) Karty. Ograniczenie to powinno być niezbędne i proporcjonalne do celu niniejszego rozporządzenia, którego realizacja leży w interesie publicznym.
(15) Zapobieganie występowaniu agrofagów i ich wczesne wykrywanie jest niezwykle ważne dla ich szybkiego i skutecznego zwalczania. W związku z tym państwa członkowskie powinny prowadzić kontrole występowania agrofagów kwarantannowych dla Unii na obszarach, gdzie dotąd nie odnotowano ich występowania. Z uwagi na liczbę agrofagów kwarantannowych dla Unii oraz czas i zasoby niezbędne do przeprowadzenia tych kontroli występowania państwa członkowskie powinny ustanowić wieloletnie programy kontroli występowania.
(16) Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania środków w przypadku podejrzenia lub potwierdzenia występowania określonych agrofagów kwarantannowych dla Unii, dotyczących zwłaszcza ich zwalczania i ograniczania rozprzestrzeniania oraz ustanowienia obszarów wyznaczonych, kontroli występowania, planów awaryjnych, ćwiczeń symulacyjnych i planów działania.
(17) W przypadku gdy nastąpiło zadomowienie agrofaga kwarantannowego dla Unii na obszarze wyznaczonym i nie można go zwalczyć, Komisja powinna przyjąć środki unijne dotyczące ograniczenia rozprzestrzeniania tego agrofaga w tym obszarze.
(18) Aby zapewnić szybkie i skuteczne działanie przeciwko agrofagom, które nie są agrofagami kwarantannowymi dla Unii, lecz które zdaniem państw członkowskich mogą spełniać warunki włączenia do wykazu tych agrofagów kwarantannowych dla Unii, należy określić środki, jakie mają być wprowadzone przez państwa członkowskie w przypadku, gdy dowiedzą się o wystąpieniu takiego agrofaga. Podobne środki należy określić w odniesieniu do Komisji.
(19) Pod pewnymi warunkami państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjęcia bardziej rygorystycznych środków niż jest to wymagane na mocy prawodawstwa Unii.
(20) Do agrofagów priorytetowych powinny mieć zastosowanie przepisy szczególne, w szczególności w odniesieniu do informowania opinii publicznej, kontroli występowania, planów awaryjnych, ćwiczeń symulacyjnych, planów działań na rzecz zwalczania agrofagów i współfinansowania środków przez Unię.
(21) Agrofagi kwarantannowe, które występują na terytorium Unii, ale które nie występują na określonych częściach tego terytorium wyznaczonych jako "strefy chronione", a których wystąpienie spowodowałoby niedopuszczalne skutki gospodarcze, społeczne lub środowiskowe tylko w tych strefach chronionych, powinny być szczegółowo zidentyfikowane i włączone do wykazu jako "agrofagi kwarantannowe dla strefy chronionej". Wprowadzenie agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej do tych stref, ich przemieszczanie w nich oraz uwalnianie w odnośnych strefach chronionych powinno być zakazane.
(22) Należy ustanowić przepisy dotyczące uznawania, modyfikacji lub cofnięcia uznania stref chronionych, obowiązków w zakresie kontroli występowania w odniesieniu do stref chronionych, działań, które należy podjąć w przypadku stwierdzenia występowania agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej w danych strefach chronionych oraz ustanawiania tymczasowych stref chronionych. Bardziej rygorystyczne przepisy dotyczące zmiany wielkości i cofnięcia uznania tych stref chronionych powinny mieć zastosowanie w przypadku stwierdzenia występowania agrofaga kwarantannowego dla strefy chronionej w danej strefie chronionej.
(23) Agrofag, który nie jest agrofagiem kwarantannowym dla Unii, a który jest przenoszony głównie za pośrednictwem określonych roślin przeznaczonych do sadzenia, którego występowanie na tych roślinach przeznaczonych do sadzenia powoduje niedopuszczalne skutki gospodarcze w odniesieniu do planowanego wykorzystania tych roślin i który jest włączony do wykazu jako regulowany agrofag niekwarantannowy dla Unii, powinien być zwany "regulowanym agrofagiem niekwarantannowym dla Unii". Aby ograniczyć występowanie takich agrofagów, należy zakazać ich wprowadzania lub przemieszczania na terytorium Unii na danych roślinach przeznaczonych do sadzenia, w przypadkach gdy częstość występowania tych agrofagów przekracza określony próg.
(24) Określone rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty powodują niedopuszczalne zagrożenie z powodu dużego prawdopodobieństwa, że są żywicielami agrofaga kwarantannowego dla Unii. W przypadku niektórych z nich dostępne są dopuszczalne środki zmniejszające ryzyko. W zależności od dostępności dopuszczalnych środków zmniejszających ryzyko wprowadzanie lub przemieszczanie takich agrofagów na terytorium Unii powinno być zakazane lub podlegać szczególnym wymogom. Te rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty powinny zostać włączone do wykazu.
(25) Oprócz środków wprowadzanych w celu zarządzania niedopuszczalnym ryzykiem dotyczącym roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, niniejsze rozporządzenie powinno przewidywać - na podstawie wstępnej oceny tego wysokiego ryzyka - środki oparte na ryzyku i środki zapobiegawcze służące ochronie terytorium Unii przed agrofagami, które mogłyby być wprowadzone za pomocą rośliny, produktu roślinnego lub innego przedmiotu pochodzącego z państw trzecich. Ta ocena wstępna powinna uwzględniać konkretne kryteria odpowiednie dla danych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów. W tym celu należy uwzględnić opinie lub badania naukowe IPPC, Europejskiej i Śródziemnomorskiej Organizacji Ochrony Roślin (EPPO), Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) lub organów państw członkowskich. Na podstawie tej wstępnej oceny należy ustanowić wykaz tych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wysokiego ryzyka, których wprowadzanie na terytorium Unii powinno być zakazane, w oczekiwaniu na ocenę ryzyka przeprowadzoną zgodnie ze standardami IPPC. Te rośliny, produkty roślinne lub inne przedmioty nie powinny obejmować tych, których wprowadzanie na terytorium Unii jest zakazane lub podlega wymogom szczególnym lub równoważnym, na podstawie analizy zagrożenia agrofagami, lub które podlegają tymczasowym zakazom ustanowionym w niniejszym rozporządzeniu.
(26) Należy przewidzieć odstępstwa od zakazów lub wymogów szczególnych w odniesieniu do wprowadzania roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów na terytorium Unii. Komisja powinna być uprawniona do uznania określonych środków państw trzecich za równoważne wymogom dotyczącym przemieszczania na terytorium Unii odnośnych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów.
(27) Wspomniane zakazy lub wymogi nie powinny mieć zastosowania do niewielkich ilości określonych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów - innych niż rośliny przeznaczone do sadzenia - do celów niekomercyjnych i nieprofesjonalnych ani -w określonych przypadkach - do wprowadzania roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów do stref przygranicznych i przemieszczania w nich.
(28) Należy przewidzieć zwolnienia od zakazu wprowadzenia i przemieszczania na terytorium Unii agrofagów, roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów objętych tymi zakazami i przeznaczonych do określonych celów, takich jak badania urzędowe, cele naukowe lub edukacyjne, doświadczenia, selekcja odmianowa lub hodowla. Należy ustanowić odpowiednie zabezpieczenia i udzielać informacji zainteresowanym podmiotom.
(29) Rośliny wprowadzane do Unii z państw trzecich i przemieszczane przy użyciu usług pocztowych w wielu przypadkach nie spełniają unijnych wymogów fitosanitarnych. Aby zwiększyć świadomość w tym zakresie, należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące informacji, które mają być przekazywane podróżnym i klientom usług pocztowych.
(30) Należy przewidzieć - pod pewnymi warunkami - odstępstwo od przepisów Unii dotyczących wprowadzania i przemieszczania na terytorium Unii roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w tranzycie fitosanitarnym.
(31) Międzynarodowy handel roślinami, produktami roślinnymi i innymi przedmiotami, w przypadku których doświadczenie fitosanitarne jest ograniczone, może potencjalnie nieść ze sobą niedopuszczalne ryzyko zadomowienia się agrofagów kwarantannowych, które nie są jeszcze włączone do wykazu agrofagów kwarantannowych dla Unii i w odniesieniu do których nie wprowadzono środków na podstawie niniejszego rozporządzenia. Aby zapewnić szybkie i skuteczne działanie wobec tych nowo rozpoznanych lub podejrzewanych zagrożeń agrofagami związanych z roślinami, produktami roślinnymi i innymi przedmiotami, które nie podlegają stałym wymogom lub zakazom, ale które mogą kwalifikować się do takich stałych środków, Komisja powinna mieć możliwość przyjęcia środków tymczasowych zgodnie z zasadą ostrożności oraz identyfikacji tych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, uwzględniając obiektywne i stałe elementy.
(32) Niezbędne jest określenie zakazów i wymogów szczególnych, podobnych do tych, które są określone dla terytorium Unii, w odniesieniu do wprowadzania do stref chronionych i przemieszczania w nich roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, które mogłyby stwarzać niedopuszczalny poziom zagrożenia wynikający z dużego prawdopodobieństwa, że są żywicielami agrofaga kwarantannowego dla odnośnej strefy chronionej.
(33) Należy przyjąć ogólne wymogi dotyczące pojazdów, maszyn i materiału opakowaniowego wykorzystywanego na potrzeby roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w celu zapewnienia, aby były one wolne od agrofagów kwarantannowych.
(34) Państwa członkowskie powinny wyznaczyć obiekty zapewniające izolację i stacje kwarantanny. Należy określić wymogi dotyczące wyznaczania i funkcjonowania tych obiektów i stacji kwarantanny oraz dotyczące zezwoleń i nadzoru nad nimi, jak również uwalniania roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów z tych obiektów lub stacji. W przypadku gdy wymogi te obejmują prowadzenie wykazu personelu i osób odwiedzających wchodzących na teren obiektów i stacji, może to stanowić ograniczenie art. 8 Karty Unii Europejskiej (ochrona danych osobowych). Ograniczenie to byłoby jednak niezbędne i proporcjonalne ze względu na cel niniejszego rozporządzenia, którego realizacja leży w interesie publicznym.
(35) Komisja powinna prowadzić i aktualizować publicznie dostępny wykaz wszystkich otrzymanych przez nią powiadomień, dotyczących pojawiających się w państwach trzecich agrofagów, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia roślin na terytorium Unii.
(36) Aby zapewnić skuteczne wykonanie niniejszego rozporządzenia, określone podmioty profesjonalne podlegające obowiązkom wynikającym z niniejszego rozporządzenia powinny być wpisane do rejestrów ustanowionych przez państwa członkowskie. Należy określić wymogi dotyczące wpisywania do rejestru oraz zwolnienia od tych wymogów.
(37) Aby ułatwić wykrywanie źródła porażenia agrofagiem kwarantannowym, należy wprowadzić wymóg prowadzenia przez podmioty profesjonalne dokumentacji w odniesieniu do roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów dostarczanych im przez podmioty profesjonalne oraz dostarczanych przez nie innym podmiotom profesjonalnym. Biorąc pod uwagę okresy utajenia niektórych agrofagów kwarantannowych oraz czas wymagany do wykrycia źródeł porażenia, dokumentacja powinna być przechowywana przez co najmniej trzy lata.
(38) Podmioty profesjonalne powinny również dysponować systemami i procedurami umożliwiającymi identyfikację przemieszczania roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów na ich nieruchomościach i między nimi.
(39) Do celów wprowadzania określonych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów z państw trzecich na terytorium Unii oraz do stref chronionych powinno być wymagane świadectwo fitosanitarne. W celu zachowania przejrzystości te rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty powinny zostać włączone do wykazu.
(40) Do celów wprowadzania na terytorium Unii innych roślin z państw trzecich również należy wymagać świadectw fitosanitarnych. Jest to istotne w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa fitosanitarnego oraz skutecznego nadzoru nad przywozem tych roślin do Unii i związanymi z tym zagrożeniami. Rośliny te nie powinny jednak być objęte przepisami dotyczącymi kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej określonymi w odnośnym prawodawstwie Unii.
(41) Wspomniane świadectwa fitosanitarne powinny spełniać wymogi IPPC oraz poświadczać zgodność z wymogami i środkami ustanowionymi na podstawie niniejszego rozporządzenia. W celu zapewnienia wiarygodności świadectw fitosanitarnych należy ustanowić przepisy dotyczące warunków ich ważności i unieważniania.
(42) Przemieszczanie na terytorium Unii, a także do i wewnątrz stref chronionych, określonych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów powinno być dozwolone jedynie w przypadku, gdy dołączony jest do nich paszport roślin poświadczający zgodność z wymogami i środkami ustanowionymi na podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia. W celu zachowania przejrzystości te rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty powinny zostać włączone do wykazu.
(43) Paszporty roślin nie powinny być wymagane dla roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów dostarczanych bezpośrednio użytkownikom ostatecznym, w tym ogrodnikom amatorom. Należy jednak określić pewne wyjątki.
(44) W celu zapewnienia wiarygodności paszportów roślin należy ustanowić przepisy dotyczące ich treści i formatu.
(45) Paszporty roślin powinny być co do zasady wydawane przez upoważniony podmiot profesjonalny. Właściwe organy powinny mieć możliwość decydowania o wydawaniu paszportów roślin.
(46) Należy określić przepisy dotyczące wydawania paszportów roślin, badań wymaganych do ich wydania, umieszczania paszportów roślin, udzielania podmiotom profesjonalnym upoważnienia do wydawania paszportów roślin i nadzoru nad tymi podmiotami, obowiązków podmiotów upoważnionych oraz cofania takiego upoważnienia.
(47) Aby zmniejszyć obciążenia dla podmiotów upoważnionych, badania do celów wydania paszportów roślin, w stosownych przypadkach, powinny być połączone z badaniami wymaganymi na mocy dyrektyw Rady 66/401/EWG 4 , 66/402/EWG 5 ,68/193/EWG 6 , 2002/54/WE 7 , 2002/55/WE 8 , 2002/56/WE 9 , 2002/57/WE 10 , 2008/72/WE 11 i 2008/90/WE 12 .
(48) Upoważnione podmioty profesjonalne powinny posiadać niezbędną wiedzę w zakresie agrofagów.
(49) Niektóre upoważnione podmioty mogą chcieć ustanowić plan zarządzania ryzykiem dotyczącym agrofagów, zapewniający i wykazujący wysoki poziom kompetencji i świadomości na temat zagrożeń agrofagami w odniesieniu do punktów krytycznych w ich działalności profesjonalnej i uzasadniający szczególne uzgodnienia dotyczące kontroli z właściwymi organami. Należy ustanowić przepisy Unii dotyczące treści tych planów.
(50) Należy przewidzieć zastępowanie paszportów roślin oraz świadectw fitosanitarnych.
(51) W przypadku niezgodności z przepisami Unii paszporty roślin powinny być usuwane, unieważniane oraz - do celów identyfikowalności - przechowywane.
(52) Międzynarodowy Standard dla Środków Fitosanitarnych nr 15 - przepisy w sprawie drewnianego materiału opakowaniowego w obrocie międzynarodowym (ISPM15) - zawiera wymóg umieszczania na drewnianych materiałach opakowaniowych określonego oznaczenia, stosowanego przez należycie upoważnione i nadzorowane podmioty profesjonalne. Niniejsze rozporządzenie powinno określić wymogi dotyczące zabiegów, znakowania i naprawy drewnianego materiału opakowaniowego zgodnie z tym standardem. Niniejsze rozporządzenie powinno również określić przepisy dotyczące udzielania upoważnień stosującym to oznaczenie podmiotom profesjonalnym na terytorium Unii i sprawowania nadzoru nad nimi.
(53) W przypadku gdy jest to wymagane przez państwo trzecie, odnośne rośliny, produkty roślinne lub inne przedmioty powinny być przemieszczane z terytorium Unii do tego państwa trzeciego z fitosanitarnym świadectwem eksportowym lub reeksportowym. W odniesieniu do odpowiednich postanowień IPPC świadectwa te powinny być wydawane przez właściwe organy, z poszanowaniem treści wzoru świadectw eksportowych i reeksportowych określonych przez IPPC. Państwom trzecim należy zaproponować ochronę przed agrofagami kwarantannowymi dla Unii z uwagi na ich rozpoznany szkodliwy charakter, poza przypadkami, w których stwierdzono urzędowo, że taki agrofag jest obecny w danym państwie trzecim i nie jest objęty urzędową kontrolą, lub gdy można rozsądnie przypuszczać, że taki agrofag nie spełnia kryteriów, by kwalifikować się jako agrofag kwarantannowy dla danego państwa trzeciego.
(54) W przypadku gdy rośliny, produkty roślinne lub inne przedmioty są przemieszczane przez więcej niż jedno państwo członkowskie przed ich eksportem do państwa trzeciego, ważne jest, aby państwo członkowskie, w którym te rośliny, produkty roślinne lub inne przedmioty zostały wyprodukowane lub były przetwarzane, wymieniało się informacjami z państwem członkowskim wydającym fitosanitarne świadectwo eksportowe. Ta wymiana informacji jest istotna, aby umożliwić poświadczenie zgodności z wymogami państwa trzeciego. Dlatego też należy ustanowić zharmonizowane "świadectwo przedeksportowe" w celu zapewnienia, aby wymiana tych informacji odbywała się w jednolity sposób.
(55) Komisja powinna ustanowić elektroniczny system do powiadomień wymaganych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
(56) Aby uwzględnić najbardziej dotkliwe skutki gospodarcze, społeczne lub środowiskowe na terytorium Unii określonych agrofagów kwarantannowych dla Unii należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do sporządzania wykazów agrofagów priorytetowych.
(57) W celu zapewnienia, aby wyjątki dotyczące agrofagów kwarantannowych dla Unii i dla objętych zakazem wprowadzania na terytorium Unii roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów pochodzących z państw lub terytoriów trzecich, stosowanych do badań urzędowych, celów naukowych lub edukacyjnych, doświadczeń, selekcji odmianowej i hodowli, były wdrażane w sposób niestwarzający zagrożenia agrofagami dla terytorium Unii lub jego części, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do reguł dotyczących wymiany pomiędzy państwami członkowskimi a Komisją informacji w zakresie wprowadzania, przemieszczania, przetrzymywania, rozmnażania i wykorzystywania na terytorium Unii danych agrofagów i roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, procedury i warunków przyznawania odpowiednich zezwoleń, monitorowania zgodności oraz działań, jakie należy podjąć w przypadku braku zgodności.
(58) Aby zapewnić prawidłowe stosowanie odstępstw od obowiązku przeprowadzania corocznych kontroli występowania na obszarach wyznaczonych, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do dalszego określenia agrofagów, których dotyczą te odstępstwa, i warunków stosowania tych odstępstw.
(59) W celu zapewnienia, aby strefy chronione były ustanawiane i funkcjonowały w rzetelny sposób, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do szczegółowych przepisów dotyczących kontroli występowania przeprowadzanych w celu uznania stref chronionych, a także dotyczących przygotowania i zakresu kontroli występowania w odniesieniu do agrofagów kwarantannowych dla stref chronionych.
(60) W celu zapewnienia proporcjonalnego i ograniczonego stosowania zwolnień w odniesieniu do przemieszczania roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów do stref przygranicznych i w tych strefach, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przepisów dotyczących maksymalnej szerokości stref przygranicznych państw trzecich i stref przygranicznych państw złonkowskich, maksymalnej odległości, na którą mogą być przemieszczane rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty w strefach przygranicznych państw trzecich i strefach przygranicznych państw członkowskich, oraz procedur dotyczących zezwolenia na wprowadzanie do stref przygranicznych państw członkowskich i przemieszczanie w nich roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów.
(61) W celu zapewnienia, aby rejestracja podmiotów profesjonalnych była proporcjonalna do celu, jakim jest kontrolowanie zagrożenia agrofagami, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przepisów określających dalsze kategorie podmiotów profesjonalnych zwolnionych z obowiązku wpisu do rejestru, szczególne wymogi rejestracji określonych kategorii podmiotów profesjonalnych i maksymalny pułap małych ilości, które podmioty profesjonalne mogą dostarczać użytkownikom ostatecznym, aby być zwolnionym z obowiązku wpisu do rejestru.
(62) W celu zapewnienia wiarygodności świadectw fitosanitarnych państw trzecich, które nie są umawiającymi się stronami IPPC, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przepisów uzupełniających warunki przyjmowania świadectw fitosanitarnych z tych państw trzecich.
(63) W celu zminimalizowania zagrożenia agrofagami dla roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów przemieszczanych na terytorium Unii, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przepisów określających przypadki, w których zwolnienie z obowiązku wydawania paszportów roślin dla poszczególnych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów dotyczy wyłącznie małych ich ilości.
(64) W celu zapewnienia wiarygodności badań roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, przeprowadzanych w celu wydawania paszportów roślin, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przepisów dotyczących ocen wizualnych, pobierania próbek i przeprowadzania testów oraz częstotliwości i terminów badań.
(65) W celu zwiększenia wiarygodności paszportów roślin należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przepisów określających kryteria, które podmioty profesjonalne muszą spełnić, aby były upoważnione do wydawania paszportów roślin i w odniesieniu do procedur zapewniających spełnianie tych kryteriów.
(66) Aby zapewnić prawidłowe znakowanie drewnianego materiału opakowaniowego i uwzględnić rozwój standardów międzynarodowych, w szczególności ISPM15, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do zmiany i uzupełniania wymogów dotyczących drewnianego materiału opakowaniowego, w tym jego wprowadzania na terytorium Unii, i do określania wymogów dotyczących zezwoleń dla zarejestrowanych podmiotów na stosowanie oznaczenia drewnianego materiału opakowaniowego na terytorium Unii.
(67) W celu uwzględnienia rozwoju standardów międzynarodowych należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przepisów dotyczących poświadczeń dla roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, innych niż drewniane materiały opakowaniowe, które wymagałyby zastosowania szczególnego poświadczenia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.
(68) W celu zapewnienia przydatności i wiarygodności urzędowych poświadczeń należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przepisów określających treść poświadczeń urzędowych, udzielanie podmiotom profesjonalnym upoważnienia do wydawania tych poświadczeń i nadzór nad tymi podmiotami, a także elementy świadectw eksportowych, świadectw reeksportowych i świadectw przedeksportowych.
(69) W celu dostosowania do rozwoju wiedzy naukowej i technicznej oraz standardów międzynarodowych, w szczególności standardów IPPC i EPPO, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przepisów zmieniających załączniki do niniejszego rozporządzenia.
(70) Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te były prowadzone zgodnie z zasadami ustanowionymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 13 . W szczególności, aby zapewnić równe uczestnictwo w przygotowywaniu aktów delegowanych, Parlament Europejski i Rada otrzymują wszystkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach komisyjnych grup eksperckich zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(71) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do: sporządzania wykazu agrofagów kwarantannowych dla Unii; określenia formatu sprawozdań z kontroli występowania i instrukcji dotyczących sposobu ich sporządzania; określenia formatu wieloletnich programów kontroli występowania i związanych z nimi praktycznych ustaleń; ustanowienia środków skierowanych przeciwko konkretnym agrofagom kwarantannowym dla Unii; oraz przyjmowania tymczasowych środków w odniesieniu do zagrożeń stwarzanych przez agrofagi niewymienione jako agrofagi kwarantannowe dla Unii.
(72) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do ustanawiania wykazu stref chronionych i agrofagów kwarantannowych w tych strefach oraz zmiany wielkości lub cofania uznania stref chronionych.
(73) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do sporządzania wykazu regulowanych agrofagów niekwarantannowych dla Unii i odnośnych roślin przeznaczonych do sadzenia oraz do określania środków zapobiegania występowaniu regulowanych agrofagów niekwarantannowych dla Unii na odnośnych roślinach przeznaczonych do sadzenia.
(74) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do: sporządzania wykazów roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, których dotyczy zakaz wprowadzania na terytorium Unii, oraz odnośnych państw trzecich; sporządzania wykazu roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów objętych wymogami szczególnymi oraz wykazu wymogów szczególnych dotyczących ich wprowadzania i przemieszczania na terytorium Unii; sporządzania tymczasowego wykazu roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów powodujących duże ryzyko, których wprowadzenie na terytorium Unii ma być zakazane, oraz odnośnych państw trzecich; procedury oceny ryzyka w związku z tym wykazem; określania dla państw trzecich wymogów równoważnych wymogom dotyczącym przemieszczania na terytorium Unii roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów; określania sposobów przedstawiania i wykorzystywania plakatów i broszur dotyczących wprowadzania roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów na terytorium Unii; określania szczególnych warunków lub środków dotyczących wprowadzania konkretnych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów do stref przygranicznych państw członkowskich; przyjmowania środków tymczasowych dotyczących roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, które mogą stanowić nowo rozpoznane zagrożenie agrofagami lub inne podejrzewane zagrożenie fitosanitarne; przyjmowania decyzji w sprawie środków tymczasowych wprowadzanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do bezpośredniego niebezpieczeństwa; sporządzania wykazu roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, które objęte są zakazem wprowadzania do niektórych stref chronionych; sporządzania wykazu roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, których dotyczą wymogi szczególne, oraz wymogów szczególnych dotyczących ich wprowadzania do konkretnych stref chronionych i przemieszczania w nich; oraz określania zasad dotyczących wymogów co do stacji kwarantanny i obiektów zapewniających izolację, oraz zwalniania roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów z tych stacji i obiektów zapewniających izolację.
(75) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do ustanawiania krótszych lub dłuższych minimalnych okresów utrzymywania przez podmioty profesjonalne rejestrów dotyczących identyfikowalności oraz wymogów dotyczących dostępności tych rejestrów.
(76) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do: sporządzania wykazów roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów oraz odnośnych państw trzecich pochodzenia lub wysyłki, dla których to roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wymagane jest świadectwo fitosanitarne do celów ich wprowadzenia na terytorium Unii; sporządzania wykazów roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów oraz odnośnych państw trzecich pochodzenia lub wysyłki, dla których to roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wymagane jest świadectwo fitosanitarne do celów ich wprowadzania do niektórych stref chronionych z tych państw trzecich; sporządzania wykazów roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, odnośnych państw trzecich i maksymalnych ilości, do których stosuje się wyjątek od wymogu posiadania świadectwa fitosanitarnego przy wprowadzaniu na terytorium Unii; oraz określania rozwiązań technicznych dotyczących unieważniania elektronicznych świadectw fitosanitarnych.
(77) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do: sporządzania wykazów roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, dla których wymagany jest paszport roślin do celów przemieszczania na terytorium Unii; sporządzania wykazów roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, dla których wymagany jest paszport roślin do celów ich wprowadzania i przemieszczania w niektórych strefach chronionych; oraz określania agrofagów dla strefy chronionej, roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, dla których wymagany jest paszport roślin w strefach chronionych w przypadku bezpośredniego dostarczania użytkownikom ostatecznym.
(78) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do: określania formatu paszportu roślin; określania rodzajów i gatunków roślin przeznaczonych do sadzenia, w odniesieniu do których nie powinno stosować się wyjątku od wymogu podawania kodu identyfikacyjnego w paszporcie roślin; oraz określania rozwiązań technicznych wydawania elektronicznych paszportów roślin.
(79) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do: określania szczegółowych ustaleń dotyczących materiału, zabiegów i znakowania w kontekście naprawiania drewnianego materiału opakowaniowego; określania formatu poświadczeń innych niż znak drewnianego materiału opakowaniowego; określania procedur wydawania świadectw przedeksportowych; oraz ustalania szczególnych przepisów dotyczących przedkładania powiadomień.
(80) Uprawnienia wykonawcze przekazane Komisji powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 14 .
(81) Komisja powinna przyjąć akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie jeżeli, w uzasadnionych przypadkach związanych ze środkami, które mają zostać przyjęte przeciw konkretnym agrofagom kwarantannowym dla Unii lub agrofagom niewłączonym do wykazu jako agrofagi kwarantannowe dla Unii, dotyczących zakazu wprowadzania określonych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów na terytorium Unii lub do strefy chronionej lub poddania takiego wprowadzenia wymogom szczególnym i środkom tymczasowym dotyczącym roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, które mogą stanowić zagrożenie nowo rozpoznanymi agrofagami lub inne podejrzewane zagrożenie fitosanitarne, jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą.
(82) Dyrektywy Rady 74/647/EWG 15 oraz 2006/91/WE 16 określają środki w zakresie zwalczania zwójek występujących na goździku i tarcznika niszczyciela. Po wejściu w życie tych dyrektyw agrofagi te szeroko rozprzestrzeniły się na terytorium Unii, w związku z czym ograniczanie ich rozprzestrzeniania przestało być wykonalne. Należy zatem uchylić te dyrektywy.
(83) Dyrektywy Rady 69/464/EWG 17 , 93/85/EWG 18 , 98/57/WE 19 i 2007/33/WE 20 powinny zostać uchylone, ponieważ w odniesieniu do tych agrofagów należy przyjąć nowe środki zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Z uwagi na czas i zasoby potrzebne do przyjęcia tych nowych środków wspomniane dyrektywy powinny zostać uchylone ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2022 r.
(84) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 21 przewiduje, że dotacje na środki przeciwko agrofagom mają dotyczyć określonych agrofagów wymienionych w załącznikach do dyrektywy 2000/29/WE oraz określonych agrofagów niewymienionych w tych załącznikach, ale podlegających przyjętym w odniesieniu do nich tymczasowym środkom unijnym. W uzupełnieniu do przepisów tego rozporządzenia niniejsze rozporządzenie ustanawia kategorię agrofagów priorytetowych i konieczne jest, aby do dotacji unijnych kwalifikowały się określone środki wprowadzane przez państwa członkowskie, w szczególności w odniesieniu do agrofagów priorytetowych, w tym odszkodowania wypłacane podmiotom profesjonalnym za wartość roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, pod warunkiem ich zniszczenia zgodnie ze środkami zwalczania określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Należy zatem zmienić rozporządzenie (UE) nr 652/2014.
(85) Zmiany o charakterze technicznym powinny zostać również wprowadzone do rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013 22 i (UE) nr 1143/2014 23 .
(86) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie zapewnienie zharmonizowanego podejścia w odniesieniu do środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego skutki, złożoność oraz transgraniczny i międzynarodowy charakter możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, może ona przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(87) Niniejsze rozporządzenie nie powoduje nieproporcjonalnych obciążeń administracyjnych ani skutków gospodarczych dla małych i średnich przedsiębiorstw (zwanych dalej "MŚP"). Zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w oparciu o konsultacje z zainteresowanymi stronami, w miarę możliwości uwzględniono szczególną sytuację MŚP. Nie rozważano ewentualnego powszechnego zwolnienia dla mikroprzedsiębiorstw, które stanowią większość przedsiębiorstw, z uwagi na cel ochrony zdrowia roślin, który leży w interesie publicznym.
(88) Niniejsze rozporządzenie uwzględnia postanowienia IPPC, Porozumienia w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych oraz ustanowione na ich mocy wytyczne.
(89) Zgodnie z zasadą inteligentnych regulacji wykonywanie niniejszego rozporządzenia powinno być skoordynowane z wykonywaniem rozporządzenia (UE) nr 1143/2014, aby zapewnić stosowanie prawodawstwa Unii dotyczącego zdrowia roślin w pełni i w całości.
(90) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie, zwłaszcza poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawa własności, ochrony danych osobowych, wolności prowadzenia działalności gospodarczej oraz wolności sztuki i nauki. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane przez państwa członkowskie zgodnie z tymi prawami i zasadami,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
| W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
| M. SCHULZ | I. LESAY |
| Przewodniczący | Przewodniczący |
- zmieniony przez art. 165 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia nr (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.95.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 19 rozporządzenia nr 2024/3115 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3115) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 stycznia 2025 r.
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025
Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025
500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.2025
1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2016.317.4 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Rozporządzenie 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE |
| Data aktu: | 26/10/2016 |
| Data ogłoszenia: | 23/11/2016 |
| Data wejścia w życie: | 13/12/2016, 01/01/2017, 14/12/2019, 01/01/2021 |