uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej 1 , w szczególności jego art. 7 ust. 4,
po konsultacji z państwami członkowskimi,
1. PROCEDURA
1.1. Wszczęcie postępowania
(1) W dniu 4 stycznia 2016 r. Europejskie Stowarzyszenie Hutnictwa Stali ("Eurofer" lub "skarżący") złożyło skargę w imieniu producentów reprezentujących ponad 90 % ogólnej produkcji unijnej niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco, z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej. W skardze przedstawiono dowody na wystąpienie dumpingu i wynikającego z niego ryzyka istotnej szkody, które uznano za wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia.
(2) W następstwie skargi w dniu 13 lutego 2016 r. Komisja Europejska ("Komisja") wszczęła dochodzenie antydumpingowe w odniesieniu do przywozu do Unii niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco, z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL" lub "państwo, którego dotyczy postępowanie") na podstawie art. 5 rozporządzenia Rady (UE) nr 2009/1225 2 ("rozporządzenie podstawowe"). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 3 ("zawiadomienie o wszczęciu postępowania").
(3) Następnie Komisja wszczęła również następujące dwa dochodzenia:
a) w dniu 13 maja 2016 r. 4 postępowanie antysubsydyjne dotyczące przywozu tych samych wyrobów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej;
b) w dniu 7 lipca 2016 r. 5 postępowanie antysubsydyjne dotyczące przywozu tych samych wyrobów pochodzących z Brazylii, Iranu, Rosji, Serbii i Ukrainy.
1.2. Rejestracja
(4) W dniu 5 kwietnia 2016 r. skarżący złożył wniosek o rejestrację przywozu z ChRL produktu objętego postępowaniem. W dniu 2 czerwca 2016 r. skarżący uaktualnił wniosek, uwzględniając w nim nowsze dane finansowe, jednak w dniu 11 sierpnia 2016 r. wycofał swój wniosek.
1.3. Zainteresowane strony
(5) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do zgłoszenia się w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Komisja wyraźnie poinformowała skarżącego, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących, władze chińskie, znanych importerów, dostawców i użytkowników, przedsiębiorstwa handlowe, a także stowarzyszenia, o których wiadomo, że są zainteresowane, o wszczęciu dochodzenia i zaprosiła te podmioty do wzięcia w nim udziału.
(6) Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia swoich uwag na piśmie oraz złożenia wniosku o przesłuchanie przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Wszystkie zainteresowane strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać przesłuchane, uzyskały taką możliwość.
1.4. Kontrola wyrywkowa
(7) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać doboru próby zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.
1.4.1. Kontrola wyrywkowa producentów unijnych
(8) Komisja ogłosiła w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, że ze względu na dużą liczbę producentów unijnych dokona doboru próby spośród nich. Następnie Komisja dokonała doboru próby na podstawie największej reprezentatywnej wielkości produkcji i sprzedaży, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniego rozproszenia geograficznego. Poinformowała wybrane wstępnie przedsiębiorstwa oraz skarżącego o tym doborze. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie opinii w sprawie wstępnie dobranej próby.
(9) Jeden ze wstępnie wybranych producentów unijnych poinformował Komisję, że nie będzie mógł z nią współpracować w tej sprawie. Ponadto Włoskie Stowarzyszenie Żelaza i Stali (Federacciai) oraz Eurofer zauważyły, że we wstępnie dobranej próbie nie było reprezentacji Europy Południowej. Aby zapewnić bardziej odpowiednie rozproszenie geograficzne, Komisja zastąpiła producenta unijnego, który odmówił współpracy, producentem unijnym z Europy Południowej.
(10) W rezultacie na ostateczną próbę złożyło się pięciu producentów unijnych z pięciu różnych państw członkowskich. Producenci ci odpowiadają za ponad 45 % wielkości produkcji unijnej.
1.4.2. Kontrola wyrywkowa niepowiązanych importerów
(11) Aby podjąć decyzję co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i - w razie stwierdzenia takiej konieczności - w celu dokonania doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.
(12) Czterech importerów przedstawiło wymagane informacje. Dobór próby nie był więc konieczny - kwestionariusze przesłano do wszystkich spośród tych importerów.
(13) Mimo że Komisja skontaktowała się z wybranymi w ten sposób niepowiązanymi importerami, aby uzyskać stosowne informacje, żaden z nich nie udzielił jednak pełnej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w stopniu wystarczającym do celów przedmiotowego dochodzenia.
1.4.3. Kontrola wyrywkowa producentów eksportujących w ChRL
(14) Aby podjąć decyzję, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, i ewentualnie dokonać odpowiedniego doboru próby, Komisja zwróciła się do producentów eksportujących w ChRL o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub o skontaktowanie się z takimi producentami.
(15) Trzynaście grup producentów eksportujących w ChRL przedstawiło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Komisja zaproponowała próbę złożoną z trzech grup przedsiębiorstw, opierając się na największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą można było realistycznie zbadać w dostępnym czasie. Komisja zwróciła się do wszystkich znanych zainteresowanych producentów eksportujących oraz do władz ChRL o przedstawienie opinii w sprawie zaproponowanej próby.
(16) Jeden z producentów eksportujących, Jiangsu Tiangong Tools Company Limited ("Tiangong Tools") wyraził opinię, że powinien zostać włączony do próby, ponieważ - w odróżnieniu od wybranych producentów eksportujących - wytwarza stal narzędziową oraz stal szybkotnącą. Producent ten argumentował, że jeśli jego produkt jest uważany za produkt objęty postępowaniem, próba powinna być bardziej reprezentatywna i obejmować również jego.
(17) Wniosek ten został odrzucony. Przedsiębiorstwo Tiangong Tools wywozi bowiem jedynie niewielkie ilości produktów tego konkretnego typu do Unii. Dlatego też próba nie stałaby się bardziej reprezentatywna przez włączenie do niej tego producenta eksportującego. Komisja poddała kwestię reprezentatywności dalszej analizie pod względem zakresu produkcji.
(18) W jej następstwie zdecydowała się zachować skład proponowanej próby złożonej z trzech grup producentów eksportujących. Producenci eksportujący objęci próbą odpowiadają za ponad 57 % całkowitego przywozu do Unii z ChRL produktu objętego postępowaniem oraz za 58 % całkowitego przywozu tego produktu do Unii ze strony współpracujących chińskich producentów eksportujących.
1.5. Badanie indywidualne
(19) Tylko jeden producent eksportujący - Tiangong Tools - złożył wniosek o indywidualne badanie na podstawie art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego i wypełnił w tym celu kwestionariusz. Komisja wstępnie przyjęła ten wniosek i zweryfikowała podane informacje w siedzibie przedsiębiorstwa.
(20) Dochodzenie wykazało jednak, że firma ta wytwarza i wywozi do Unii tylko stal narzędziową i szybkotnącą. W związku z tym - jak opisano w motywach 29-35 poniżej - Komisja postanowiła tymczasowo wyłączyć stal narzędziową i szybkotnącą z zakresu omawianego dochodzenia i nie ustalono tymczasowego marginesu dumpingu w odniesieniu do przedsiębiorstwa Tiangong Tools. Niemniej jednak jeśli Komisja zmieni decyzję dotyczącą zakresu definicji produktu na ostatecznym etapie dochodzenia, wniosek o indywidualne badanie tego producenta eksportującego zostanie rozpatrzony ponownie.
1.6. Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu
(21) Komisja rozesłała kwestionariusze do wszystkich znanych zainteresowanych stron oraz do wszystkich innych przedsiębiorstw, które zgłosiły się w terminach wskazanych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od Euroferu, pięciu producentów unijnych i ich powiązanych centrów usług stalowych, jednego użytkownika, trzech grup producentów eksportujących w ChRL i jednego producenta w państwie analogicznym.
1.7. Wizyty weryfikacyjne
(22) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje, które uznała za niezbędne do tymczasowego stwierdzenia dumpingu oraz określenia wynikającego z niego ryzyka szkody oraz ryzyka dla interesów unijnych. Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw/stowarzyszeń:
stowarzyszenie producentów unijnych:
- Eurofer, Bruksela, Belgia
producenci unijni:
- ThyssenKrupp Steel Europe AG, Duisburg, Niemcy
- Tata Steel IJmuiden BV, Velsen-Noord, Niderlandy
- Tata Steel UK Limited, Port Talbot, South Wales, Zjednoczone Królestwo
- ArcelorMittal France S.A., Francja, posiadający następujące spółki zależne:
- ArcelorMittal Mediterranee SAS, Fos-sur-Mer, Francja
- ArcelorMittal Atlantique Et Lorraine, Dunkierka, France
- ArcelorMittal España SA, Gozón, Hiszpania
użytkownik:
- Marcegaglia Carbon Steel Spa, Gazoldo degli Ippoliti, Włochy producenci eksportujący w ChRL i powiązane przedsiębiorstwa handlowe:
- Benxi Iron & Steel Group:
- Bengang Steel Plates Co., Ltd, Benxi, prowincja Liaoning, ChRL
- Benxi Iron & Steel Hong Kong Limited, Hongkong
- Jiangsu Shagang Group Co., Ltd.:
- Zhangjiagang Hongchang Plate Co., Ltd. Jinfeng Town, Zhangjiagang City, prowincja Jiangsu, ChRL
- Zhangjiagang GTA Plate Co., Ltd., Jinfeng Town, Zhangjiagang City, prowincja Jiangsu, ChRL
- Jiangsu Shagang International Trade Co., Ltd., Jinfeng Town, Zhangjiagang City, prowincja Jiangsu, ChRL
- Shagang South-Asia Trading Co., Hongkong
- Xinsha International PTE. Ltd., Singapur
- Hebei Iron and Steel Group (HBIS):
- Handan Iron & Steel Group Han-Bao Co., Ltd., Handan City, prowincja Hebei, ChRL
- Hebei Iron & Steel Co., Ltd. Tangshan Branch, Tangshan City, prowincja Hebei, ChRL
- Hebei Iron & Steel Co., Ltd. Chengde Branch, Chengde City, prowincja Hebei, ChRL
- Handan Iron and Steel Group Import and Export Co Ltd, Handan City, prowincja Hebei, ChRL
- Hebei Iron and Steel (Singapore) PTE Ltd, Handan City, prowincja Hebei, ChRL
- Hebei Iron and Steel (Hong Kong) International Trade Co Ltd, Handan City, prowincja Hebei, ChRL
- Hebei Iron and Steel Group (Shanghai) International Trade Co Ltd, Handan City i Chengde City, prowincja Hebei, ChRL
- Tangshan Iron and Steel Group Co Ltd, Tangshan City, prowincja Hebei, ChRL
- Sinobiz Holdings Limited (British Virgin Islands), Tangshan City, prowincja Hebei, ChRL
- Chengde Steel Logistics Co Ltd, Chengde City, prowincja Hebei, ChRL
- Duferco SA, Lugano, Szwajcaria
- Jiangsu Tiangong Tools Company Limited:
- Tiangong Aihe Company Limited, Danbei County, Danyang City, prowincja Jiangsu, ChRL\
powiązani importerzy w Unii:
- Benxi Iron and Steel Group Europe GmbH, Dusseldorf, Niemcy
- Duferco Commerciale SPA, Genua, Włochy
producent w państwie analogicznym:
- ArcelorMittal USA, Chicago, Stany Zjednoczone
1.8. Okres objęty dochodzeniem i okres badany
(23) Dochodzenie dotyczące dumpingu i szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. ("okres objęty dochodzeniem" lub "OD"). Badanie tendencji umożliwiających właściwe oszacowanie szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany").
2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
2.1. Produkt objęty postępowaniem
(24) Produkty objęte postępowaniem to niektóre wyroby walcowane płaskie z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, w zwojach lub nie (w tym wyroby cięte na wymiar i taśmy), niepoddane innej obróbce niż walcowanie na gorąco, nieplaterowane, niepowleczone ani niepokryte.
Z definicji produktu objętego postępowaniem wyklucza się:
- wyroby ze stali nierdzewnej i ze stali krzemowej elektrotechnicznej o ziarnach zorientowanych,
- wyroby ze stali narzędziowej i szybkotnącej 6 ,
- wyroby, nie w zwojach, bez wypukłych wzorów o grubości przekraczającej 10 mm i szerokości co najmniej 600 mm,
- wyroby, nie w zwojach, bez wypukłych wzorów o grubości od 4,75 mm do 10 mm i szerokości co najmniej 2 050 mm.
Produkty objęte postępowaniem to wyroby obecnie oznaczone kodami NS 7208 10 00, 7208 25 00, 7208 26 00, 7208 27 00, 7208 36 00, 7208 37 00, 7208 38 00, 7208 39 00, 7208 40 00, 7208 52 10, 7208 52 99, 7208 53 10, 7208 53 90, 7208 54 00, 7211 13 00, 7211 14 00, 7211 19 00, ex 7225 19 10, 7225 30 90, ex 7225 40 60, 7225 40 90, ex 7226 19 10, 7226 91 91 i 7226 91 99, pochodzące z ChRL.
(25) Płaskie wyroby ze stali walcowane na gorąco wytwarzane są przez walcowanie na gorąco. Jest to proces obróbki plastycznej metalu, podczas którego gorący metal jest poddawany naciskowi co najmniej jednej pary gorących walców, co ma na celu zmniejszenie grubości tego metalu oraz jej ujednolicenie. Podczas tego procesu temperatura metalu jest wyższa od jego temperatury rekrystalizacji. Wyroby te mogą być wytwarzane w różnych formach: w zwojach (naoliwionych lub nienaoliwionych, poddanych lub niepoddanych trawieniu), cięte na wymiar (arkusze) lub jako taśmy.
(26) Płaskie wyroby ze stali walcowane na gorąco mają dwa główne zastosowania. Po pierwsze stanowią główny materiał do produkcji różnych produktów ze stali na dalszych poziomach łańcucha produkcyjnego tworzącego wartość dodaną, takich jak walcowane na zimno 7 wyroby płaskie ze stali i stali powleczonej. Po drugie są one wyrobami przemysłowymi kupowanymi przez użytkowników końcowych w różnych celach, m.in. w sektorze budowlanym (produkcja rur stalowych), przemyśle stoczniowym, przy produkcji zbiorników na gaz, samochodów, zbiorników ciśnieniowych czy rurociągów energetycznych.
2.2. Produkt podobny
(27) W ramach dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają te same podstawowe właściwości fizyczne, a także te same podstawowe zastosowania:
a) produkt objęty postępowaniem,
b) produkt wytwarzany i sprzedawany na rynku krajowym ChRL i Stanów Zjednoczonych,
c) produkt wytwarzany i sprzedawany w UE przez przemysł unijny.
(28) Komisja uznała na tym etapie postępowania, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
2.3. Argumenty dotyczące zakresu definicji produktu
(29) Jeden producent eksportujący (Jiangsu Tiangong Tools Company Limited) oraz jeden importer powiązany z innym chińskim producentem eksportującymi (Duferco S.A.) wnioskowali, by niektóre rodzaje płaskich wyrobów ze stali walcowanych na gorąco, znane w branży jako stal narzędziowa i szybkotnąca, zostały wykluczone z zakresu definicji produktu. Argumentowali, że stal narzędziowa i szybkotnąca ma w istotnym zakresie odmienne właściwości, ceny, specyfikacje i zastosowania.
(30) W dniu 21 kwietnia 2016 r. odbyło się przesłuchanie wspomnianego chińskiego producenta eksportującego przed rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Ponadto w dniu 22 czerwca 2016 r. miało miejsce przesłuchanie importera w sprawie jego wniosku o wyłączenie produktu.
(31) Skarżący uznał, że wyżej wymienione argumenty nie są należycie uzasadnione, oraz że jeśli argumenty te zostaną zaakceptowane przez Komisję, pojawi się ryzyko obchodzenia cła.
(32) Komisja stwierdziła, że rzeczywiście istnieją znaczne różnice fizyczne i chemiczne pomiędzy rodzajami produktu objętego postępowaniem innymi niż stal narzędziowa i szybkotnąca z jednej strony a stalą narzędziową i szybkotnącą z drugiej strony. W stali narzędziowej i szybkotnącej obecnych jest nieodłącznie kilka pierwiastków chemicznych 8 , które nie występują w produkcie objętym postępowaniem.
(33) Ponadto pomiędzy stalą narzędziową i szybkotnącą a innymi rodzajami produktu objętego postępowaniem występują różnice w procesie produkcyjnym, zastosowaniach, a także znaczne różnice cen. Przykładowo stal narzędziową i szybkotnącą, w odróżnieniu od innych rodzajów produktu objętego postępowaniem, stosuje się do obróbki, wyciskania, cięcia, tłoczenia i perforacji innych materiałów. Nie są to konwencjonalne zastosowania innych rodzajów produktu objętego postępowaniem. Co więcej, stal narzędziowa jest wytwarzana w ramach odmiennego procesu produkcyjnego, w którym na wszystkich etapach uzyskuje się określone właściwości. Różnice w procesie produkcyjnym sprawiają, że produkcja stali narzędziowej i szybkotnącej jest bardziej kosztowna, co w pewnej mierze wyjaśnia także różnice cen w porównaniu z innymi rodzajami produktu objętego postępowaniem.
(34) Przywóz stali narzędziowej i szybkotnącej stanowił pod względem wielkości około 1,25 % całkowitego chińskiego przywozu w 2015 r. Stal narzędziowa i szybkotnąca jest też objęta innymi, określonymi kodami NS.
(35) W związku z powyższym Komisja tymczasowo wyłączyła stal narzędziową i szybkotnącą z zakresu definicji produktu oraz poinformowała krajowe organy celne o potencjalnym ryzyku obchodzenia cła.
(36) W dniu 5 sierpnia 2016 r. włoski użytkownik, Marcegaglia Carbon Steel Spa, wyraził opinię, że następujące rodzaje produktu objętego postępowaniem powinny zostać wykluczone z zakresu definicji produktu: stal bez atomów międzywęzłowych (IF), stal dwufazowa, stal wysokowęglowa oraz stal o ziarnach niezorientowanych. Uzasadnienie wniosku o wyłączenie tych rodzajów produktu przedstawiało się w skrócie następująco:
a) te rodzaje produktu mają w istotnym zakresie odmienne właściwości, zastosowania i ceny od wszystkich pozostałych rodzajów produktu objętego postępowaniem;
b) produkty te nie mogą być stosowane zamiennie z innymi rodzajami produktu objętego postępowaniem.
(37) Wymieniony wyżej użytkownik wnioskował również o to, by te rodzaje produktu, które są używane w procesie walcowania na zimno, zostały wykluczone ze względu na ich wykorzystanie na dalszych etapach łańcucha produkcyjnego.
(38) Komisja stwierdziła w odniesieniu do wniosku o wykluczenie produktów ze stali bez atomów międzywęzłowych (IF), stali dwufazowej, stali wysokowęglowej oraz stali o ziarnach niezorientowanych, że nie wykazano, by te produkty miały odmienne właściwości i zastosowania. Ponadto ostateczny szczegółowy wniosek o wykluczenie produktu wpłynął na bardzo późnym etapie postępowania. W związku z tym na tym etapie Komisja odrzuciła ten wniosek, podejmie jednak dalsze dochodzenie w tej sprawie.
(39) Odnosząc się do rodzajów produktu wykorzystywanych w procesie ponownego walcowania, stwierdzono, że jest to jedno z głównych zastosowań produktu objętego postępowaniem, jak wspomniano w motywie 26 powyżej. Sam fakt odmiennego zastosowania nie jest powodem do wykluczenia produktu. Co więcej, wykluczenie tych rodzajów produktu doprowadziłoby do wykluczenia większości przywożonych rodzajów produktu objętego postępowaniem oraz do skomplikowanego lub wręcz niemożliwego do przeprowadzenia procesu kontroli administracyjnej mającej na celu identyfikację produktu objętego postępowaniem wśród produktów używanych i nieużywanych w procesie ponownego walcowania. W związku z tym na tym etapie Komisja odrzuciła także ten wniosek.
3. DUMPING
3.1. Wartość normalna
(40) Na podstawie art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego Komisja ustala wartość normalną zgodnie z art. 2 ust. 1-6 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do producentów eksportujących w ChRL, którzy spełniają kryteria zawarte w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, i którym można przyznać status podmiotu traktowanego na zasadach rynkowych. Żaden ze współpracujących producentów eksportujących nie wnioskował jednak o przyznanie tego statusu.
(41) Dlatego zgodnie z przepisami art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną należało ustalić na podstawie cen panujących na rynku wyznaczonego państwa trzeciego posiadającego gospodarkę rynkową ("państwo analogiczne") lub na wartości normalnej skonstruowanej w odniesieniu do takiego państwa.
(42) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja zawarła propozycję wykorzystania państwa trzeciego o gospodarce rynkowej ("państwo analogiczne") w rozumieniu art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego. Komisja rozesłała kwestionariusze do wszystkich znanych producentów w 11 państwach o gospodarce rynkowej wymienionych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania 9 oraz do 8 innych państw, co do których posiadała informacje wskazujące na to, że wytwarza się w nich i sprzedaje produkt podobny, to znaczy do Argentyny, Australii, Egiptu, Iranu, Japonii, Republiki Południowej Afryki, Korei Południowej i Tajwanu. Łącznie skontaktowano się z 62 producentami w 19 potencjalnych państwach analogicznych. Jednak tylko jedno przedsiębiorstwo ze Stanów Zjednoczonych (ArcelorMittal USA) wyraziło wolę współpracy i przedstawiło odpowiedzi na kwestionariusz.
(43) Stany Zjednoczone wydają się odpowiednim państwem analogicznym, ponieważ ich rynek jest otwarty i jest na nim obecnych dziesięciu producentów krajowych produktu podobnego, a przywóz z innych krajów stanowi ponad 10 % całkowitej konsumpcji. Dlatego też - oraz biorąc pod uwagę fakt, że tylko jeden producent ze Stanów Zjednoczonych wyraził wolę współpracy - wstępnie wybrano Stany Zjednoczone jako odpowiednie państwo analogiczne.
(44) Zainteresowane strony zaproszono do wyrażenia opinii odnośnie do tego wyboru. Ponieważ nie zgłoszono żadnych uwag, wybrano Stany Zjednoczone na państwo analogiczne.
(45) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała najpierw, czy sprzedaż produktu podobnego w Stanach Zjednoczonych niezależnym klientom jest reprezentatywna. Wielkość sprzedaży produktu podobnego przez współpracującego producenta na rynku krajowym została uznana za reprezentatywną w porównaniu z produktem objętym postępowaniem wywożonym do Unii przez chińskich producentów eksportujących objętych próbą.
(46) Następnie Komisja zbadała, czy sprzedaż ta może być uznana za prowadzoną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Stwierdzono to poprzez ustalenie odsetka sprzedaży z zyskiem niezależnym klientom. Transakcje sprzedaży uznawano za przynoszące zysk, gdy cena jednostkowa była równa kosztowi wytworzenia lub od niego wyższa. W tym celu określono koszt produkcji poniesiony przez amerykańskiego producenta w okresie objętym dochodzeniem.
(47) W odniesieniu do tych rodzajów produktu, w przypadku których ponad 80 % wielkości sprzedaży danego rodzaju produktu na rynku krajowym zostało zrealizowane powyżej kosztów, a średnia ważona cena sprzedaży danego rodzaju była równa jednostkowemu kosztowi produkcji lub wyższa od niego, wartość normalna dla każdego rodzaju produktu została wyliczona jako średnia ważona rzeczywistych cen krajowych całej sprzedaży rozpatrywanego rodzaju, niezależnie od tego, czy była to sprzedaż z zyskiem czy nie.
(48) W przypadku gdy wielkość sprzedaży danego rodzaju produktu z zyskiem stanowiła 80 % lub mniej łącznej wielkości sprzedaży danego rodzaju, lub gdy średnia ważona cena danego rodzaju była niższa niż jednostkowy koszt produkcji, wartość normalna oparta była na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona cena wyłącznie krajowej sprzedaży z zyskiem danego rodzaju produktu w okresie objętym dochodzeniem.
(49) W odniesieniu do rodzajów produktu nieprzynoszących zysku wartość normalną skonstruowano zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego na podstawie kosztu wytworzenia poniesionego przez amerykańskiego producenta wraz z kosztami sprzedaży, kosztami ogólnymi i administracyjnymi oraz zyskiem - dla rodzajów produktu amerykańskiego producenta przynoszących zysk.
(50) Niektórych rodzajów produktu wytwarzanych w państwie analogicznym nie można było zestawić z rodzajami produktu wywożonymi z ChRL do Unii, ponieważ amerykański producent nie prowadzi ich sprzedaży. W związku z tym wartość normalną rodzajów produktu, których nie można było zestawić z innymi, trzeba było skonstruować zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego na podstawie kosztu wytworzenia poniesionego przez producenta z państwa analogicznego. Komisja wykorzystała dane na temat tych kosztów dla najbardziej zbliżonego rodzaju produktu i skorygowała je o koszt prac modyfikacyjnych (krojenia lub cięcia) w celu zapewnienia rzetelnego porównania. Następnie Komisja dodała zasadne kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych (7-13 %) na podstawie aktualnych danych dotyczących produkcji i sprzedaży, zgodnie z art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Na koniec Komisja dodała zasadną kwotę zysku (10-15 %) przez zastosowanie średniej marży zysku ze sprzedaży produktów przynoszących zysk.
3.2. Ceny eksportowe
(51) Producenci eksportujący objęci próbą dokonywali wywozu do Unii bezpośrednio do niezależnych klientów oraz za pośrednictwem przedsiębiorstw powiązanych.
(52) Ceny eksportowe dotyczące bezpośredniej sprzedaży określono na podstawie cen faktycznie zapłaconych lub należnych za produkt objęty postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.
(53) W odniesieniu do transakcji, w których producenci eksportujący dokonywali wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii za pośrednictwem przedsiębiorstw powiązanych, działając jako importer, cena eksportowa została ustalona na podstawie ceny, po której produkt przywieziony został po raz pierwszy odsprzedany niezależnym klientom w Unii, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. W takim przypadku dokonano korekty ceny o wszystkie koszty poniesione pomiędzy przywozem a odsprzedażą.
3.3. Porównanie
(54) Wartość normalną i ceny eksportowe porównywano na podstawie ceny ex-works. Marginesy dumpingu zostały ustalone przez porównanie poszczególnych cen ex-works producentów eksportujących włączonych do próby z krajowymi cenami sprzedaży producenta z państwa analogicznego lub ewentualnie ze skonstruowaną wartością normalną.
(55) Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.
(56) Na tej podstawie w stosownych przypadkach dokonano korekty o koszty transportu, ubezpieczenia, przeładunku, załadunku i koszty dodatkowe (4 %), opłaty bankowe (0,02 %), koszty kredytu (0,05 %), prowizje (0,6 %) i podatki pośrednie (4 %).
3.4. Margines dumpingu
(57) W przypadku objętych próbą producentów eksportujących średnią ważoną wartość normalną każdego rodzaju produktu podobnego w Stanach Zjednoczonych porównano ze średnią ważoną ceną eksportową podobnego rodzaju produktu, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.
(58) Margines dumpingu w przypadku współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą ustalono zgodnie z przepisami art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Margines ten został obliczony jako średnia ważona na podstawie marginesów ustalonych dla producentów eksportujących objętych próbą.
(59) W odniesieniu do wszystkich pozostałych producentów eksportujących w ChRL Komisja ustaliła poziom współpracy w ChRL. Zmierzono go szacując stosunek wielkości wywozu do Unii dokonywanego przez współpracujących producentów do całkowitej wielkości wywozu do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie.
(60) Poziom współpracy był wysoki. Na tej podstawie rezydualny margines dumpingu mający zastosowanie do wszystkich pozostałych producentów eksportujących w ChRL ustalono tymczasowo na poziomie odpowiadającym najwyższemu marginesowi dumpingu stwierdzonemu dla współpracujących producentów eksportujących objętych próbą.
(61) Tymczasowe marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed dokonaniem płatności celnych, są następujące:
Tabela 1
Marginesy dumpingu, ChRL
| Przedsiębiorstwo | Tymczasowy margines dumpingu |
| Bengang Steel Plates Co., Ltd. | 96,5 % |
| Hebei Iron & Steel Group | 95,0 % |
| Jiangsu Shagang Group | 106,9 % |
| Pozostałe przedsiębiorstwa współpracujące | 100,1 % |
| Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 106,9 % |
4. SZKODA
4.1. Definicja przemysłu unijnego i produkcji unijnej
(62) W obrębie Unii 17 przedsiębiorstw dostarczyło dane dotyczące produkcji i sprzedaży na etapie badania sytuacji i wskazało, że wytwarzało produkt podobny w okresie objętym dochodzeniem. Z dostępnych informacji zawartych w skardze wynika, że te 17 przedsiębiorstw wytwarza około 90 % produkcji unijnej produktu podobnego.
(63) Oprócz tych 17 przedsiębiorstw 5 innych przedsiębiorstw wytwarzało produkt podobny w okresie objętym dochodzeniem.
(64) Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem wyniosła około 74,7 mln ton. Komisja ustaliła tę wartość w oparciu o wszystkie dostępne informacje dotyczące przemysłu unijnego, takie jak informacje od skarżącego oraz informacje od wszystkich znanych producentów w Unii. Jak wskazano w motywie 10, do próby wybrano pięciu producentów unijnych, którzy odpowiadają za 45 % całkowitej produkcji produktu podobnego w Unii. Jest to próba reprezentatywna.
(65) Producenci unijni, których produkcja obejmuje całość produkcji Unii, stanowią przemysł unijny w myśl art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i są oni dalej określani terminem "przemysł unijny".
(66) Producentów unijnych różni między sobą model biznesu i stopień integracji pionowej. Niemniej jednak przemysł unijny można ogólnie określić jako przemysł o wysokim stopniu integracji pionowej, jak opisano to szerzej w motywie 68 poniżej.
4.2. Konsumpcja w Unii
(67) Jak wspomniano w motywie 24 powyżej, produkt objęty postępowaniem wchodzi w zakres szeregu kodów NS, w tym określonych kodów ex. Aby uniknąć niedoszacowania konsumpcji w Unii i w świetle wyraźnie niewielkiego wpływu takich kodów na całkowitą konsumpcję, na potrzeby obliczenia konsumpcji w Unii w pełni uwzględniono wielkości przywozu dotyczące kodów NS ex.
(68) Ponieważ przemysł unijny jest zintegrowany głównie pionowo, a produkt objęty postępowaniem uznaje się za główny materiał do produkcji różnych produktów na dalszych poziomach łańcucha produkcyjnego tworzącego wartość dodaną, np. wyrobów walcowanych na zimno, konsumpcję na rynku sprzedaży wewnętrznej i konsumpcję na wolnym rynku przeanalizowano osobno.
(69) Rozróżnienie rynku sprzedaży wewnętrznej i wolnego rynku ma znaczenie dla analizy szkody, ponieważ produkty przeznaczone na użytek własny nie są narażone na bezpośrednią konkurencję ze strony przywozu, a ceny transferowe są określane w ramach grup zgodnie z różnymi politykami cenowymi. Natomiast produkcja przeznaczona na wolny rynek bezpośrednio konkuruje z przywozem produktu objętego postępowaniem, a ceny są cenami wolnorynkowymi.
(70) Aby przedstawić możliwie najbardziej kompletny obraz przemysłu unijnego, Komisja uzyskała dane dotyczące całej działalności związanej z produktem podobnym i określiła, czy produkcja była przeznaczona na użytek własny, czy na wolny rynek. Komisja ustaliła, że około 60 % całkowitej produkcji producentów unijnych było przeznaczone na użytek własny.
4.2.1. Konsumpcja własna na rynku unijnym
(71) Komisja ustaliła wielkość unijnej konsumpcji własnej na podstawie wielkości użytku własnego i wielkości sprzedaży na wewnętrzne potrzeby na rynku unijnym wszystkich znanych producentów w Unii. Na tej podstawie sporządzono następujące zestawienie obrazujące unijną konsumpcję własną:
Tabela 2
Konsumpcja własna na rynku unijnym (w tonach)
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Konsumpcja własna | 40 775 889 | 42 418 062 | 42 887 175 | 42 271 071 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 104 | 105 | 104 |
| Źródło: odpowiedzi udzielone przez Eurofer na pytania zawarte w kwestionariuszu | ||||
(72) W badanym okresie konsumpcja własna na rynku unijnym wzrosła o około 4 %. Wzrost ten wynika głównie ze wzrostu na rynkach sprzedaży wewnętrznej, m.in. produkujących części np. dla sektora motoryzacyjnego.
4.2.2. Unijna konsumpcja na wolnym rynku
(73) Komisja ustaliła wielkość unijnej konsumpcji na wolnym rynku na podstawie a) wielkości sprzedaży na rynku unijnym wszystkich znanych producentów w Unii oraz b) przywozu do Unii ze wszystkich państw trzecich zgodnie z danymi Eurostatu, uwzględniając przy tym dane przedstawione przez współpracujących producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie. Na tej podstawie sporządzono następujące zestawienie, obrazujące unijną konsumpcję na wolnym rynku:
Tabela 3
Konsumpcja na wolnym rynku (w tonach)
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Konsumpcja na wolnym rynku | 31 405 157 | 32 292 192 | 33 139 474 | 35 156 318 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 103 | 106 | 112 |
| Źródło: odpowiedzi udzielone przez Eurofer na pytania zawarte w kwestionariuszu | ||||
(74) W badanym okresie unijna konsumpcja na wolnym rynku wzrosła o około 12 %. Wzrost ten wynika głównie z ożywienia gospodarczego w sektorach przemysłu działających na dalszych etapach łańcucha wartości dodanej.
4.3. Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie
4.3.1. Wielkość i udział w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie
(75) Komisja określiła wielkość przywozu na podstawie bazy danych Eurostatu. Udział przywozu w rynku został określony przez porównanie wielkości przywozu z unijną konsumpcją na wolnym rynku przedstawioną w tabeli w motywie 73 powyżej.
(76) Przywóz do Unii z ChRL kształtował się następująco:
Tabela 4
Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Wielkość przywozu z ChRL | 246 720 | 336 028 | 592 104 | 1 519 304 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 136 | 240 | 616 |
| Udział w rynku ChRL | 0,79 % | 1,04 % | 1,79 % | 4,32 % |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 132 | 227 | 550 |
| Źródło: Eurostat | ||||
(77) Z powyższej tabeli wynika, że w liczbach bezwzględnych przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie znacznie wzrósł w badanym okresie. Jednocześnie w badanym okresie odnotowano ponad pięciokrotny wzrost całkowitego udziału w rynku przywozu z ChRL do Unii.
4.3.2. Ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie a podcięcie cenowe
(78) Komisja określiła ceny przywozu towarów na podstawie danych Eurostatu. Średnia ważona cena produktów przywożonych do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:
Tabela 5
Ceny przywozu (w EUR/t)
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Średnia cena przywozu towarów po cenach dumpingowych | 600 | 505 | 463 | 404 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 84 | 77 | 67 |
| Źródło: Eurostat | ||||
(79) Średnie ceny przywozu towarów spadły z 600 EUR/t w 2012 r. do 404 EUR/t w okresie objętym dochodzeniem. W badanym okresie odnotowano spadek średniej ceny jednostkowej przywozu towarów po cenach dumpingowych o około 33 %.
(80) Komisja oceniła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:
- średnich ważonych cen sprzedaży poszczególnych rodzajów produktu naliczanych przez pięciu producentów unijnych klientom niepowiązanym na wolnym rynku unijnym, skorygowanych do poziomu cen ex-works; oraz
- odnośnych średnich ważonych cen CIF na granicy Unii w odniesieniu do przywozu poszczególnych rodzajów produktu dokonywanego przez współpracujących producentów z państwa, którego dotyczy postępowanie, na rzecz pierwszego niezależnego klienta na rynku unijnym, z odpowiednimi korektami uwzględniającymi koszty ponoszone po przywozie.
(81) Porównania cen dokonano z rozróżnieniem na rodzaje produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, w razie konieczności odpowiednio skorygowanych oraz po odliczeniu bonifikat i rabatów. Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem. Korekty dotyczyły głównie kosztów dostawy (wynoszących od 2,7 % do 6,3 % dla poszczególnych producentów unijnych objętych próbą) oraz bonifikat (w wysokości od 0,1 % do 19,5 %). Ponieważ żaden importer niepowiązany nie przedstawił uwag w tej sprawie, dodano koszty ponoszone po przywozie w wysokości 7 EUR/t - takie korekty przyjęto w postępowaniu dotyczącym niektórych płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno 10 . Uznano to za najbardziej odpowiedni sposób wyliczenia w obecnym dochodzeniu, ponieważ produkt objęty postępowaniem jest pod wieloma względami podobny do niektórych płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno, jak objaśniono w motywie 221.
(82) Na podstawie powyższych ustaleń stwierdzono, że przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL powodował podcięcie cen przemysłu unijnego o 2,7-5,6 %.
4.4. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego
4.4.1. Uwagi ogólne
(83) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł unijny obejmuje ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu unijnego w badanym okresie.
(84) Wskaźniki makroekonomiczne (produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, zapasy, wzrost, udział w rynku, zatrudnienie, wydajność i wielkość marginesów dumpingu) oceniono na poziomie całego przemysłu unijnego. Ocenę oparto na informacjach przedstawionych przez skarżącego, porównanych z danymi przedstawionymi przez producentów unijnych i dostępnymi statystykami publicznymi (Eurostatu).
(85) Analiza wskaźników mikroekonomicznych (cen sprzedaży, rentowności, przepływów pieniężnych, inwestycji, zwrotów z inwestycji, zdolności do pozyskania kapitału, płac i kosztów produkcji) została przeprowadzona na poziomie producentów unijnych objętych próbą. Oceny dokonano na podstawie pochodzących od nich informacji, które zostały należycie zweryfikowane.
(86) Aby przedstawić możliwie najbardziej kompletny obraz przemysłu unijnego, Komisja uzyskała dane dotyczące całej produkcji produktu objętego postępowaniem i określiła, czy produkcja była przeznaczona na użytek własny, czy na wolny rynek. W przypadku niektórych wskaźników szkody dotyczących przemysłu unijnego Komisja oddzielnie zbadała dane odnoszące się do wolnego rynku i dane odnoszące się do rynku sprzedaży wewnętrznej oraz przeprowadziła analizę porównawczą. Czynniki te obejmują: sprzedaż, udział w rynku, cenę jednostkową, koszt jednostkowy, rentowność oraz przepływ pieniężny. Inne wskaźniki gospodarcze można było jednak wymiernie zbadać jedynie poprzez odniesienie się do całkowitej działalności, w tym wykorzystywania przez przemysł unijny na użytek własny, ponieważ zależą one od całkowitej działalności, bez względu na to, czy produkcja jest przeznaczona na użytek własny, czy też do sprzedaży na wolnym rynku. Czynniki te obejmują: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, inwestycje, zwrot z inwestycji, zatrudnienie, produktywność, zapasy i koszty pracy. W przypadku tych czynników, aby uzyskać kompletny obraz szkody, jaką poniósł przemysł unijny, należy przeprowadzić analizę całego przemysłu unijnego, ponieważ przedmiotowych danych nie można podzielić na dane dotyczące wolnego rynku i dane dotyczące sprzedaży wewnętrznej.
4.4.2. Wskaźniki makroekonomiczne
4.4.2.1. Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
(87) Łączna produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 6
Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Wielkość produkcji (w tonach) | 73 050 974 | 74 588 182 | 75 509 517 | 74 718 189 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 102 | 103 | 102 |
| Moce produkcyjne (w tonach) | 102 247 218 | 100 667 836 | 100 040 917 | 98 093 841 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 99 | 98 | 96 |
| Wykorzystanie mocy produkcyjnych | 71,4 % | 74,1 % | 75,5 % | 76,2 % |
| Źródło: odpowiedzi udzielone przez Eurofer na pytania zawarte w kwestionariuszu | ||||
(88) W badanym okresie wielkość produkcji przemysłu unijnego wzrosła o 2 %, mimo że w tym samym okresie jeden producent unijny z Włoch znacznie zmniejszył swoją produkcję (o 3 mln ton).
(89) Zgłoszone wartości mocy produkcyjnych dotyczyły zdolności technicznej, co oznacza, że uwzględniono dostosowania, uznawane w przemyśle za normy, obejmujące czas przygotowawczy, prace konserwacyjne, wąskie gardła i inne normalne przerwy w produkcji. Moce produkcyjne uległy zmniejszeniu w okresie badanym z powodu przerw w produkcji w Belgii i we Włoszech.
(90) Wzrost wskaźnika wykorzystania mocy produkcyjnych wynikał z nieznacznego wzrostu wielkości produkcji spowodowanego przede wszystkim wzrostem konsumpcji własnej (+ 4 %) i konsumpcji na wolnym rynku (+ 12 %), pomimo znacznego zmniejszenia wielkości produkcji - głównie przez jednego producenta unijnego z Włoch.
4.4.2.2. Wielkość sprzedaży i udział w rynku
(91) Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego i udział tego przemysłu w wolnym rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 7
Wielkość sprzedaży i udział w rynku (wolny rynek)
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Wielkość sprzedaży (w tonach) | 27 273 319 | 27 468 243 | 27 910 748 | 27 327 906 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 101 | 102 | 100 |
| Udział w rynku | 86,8 % | 85,1 % | 84,2 % | 77,7 % |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 98 | 97 | 90 |
| Źródło: odpowiedzi na pytania udzielone przez Eurofer zawarte w kwestionariuszu oraz dane Eurostatu | ||||
(92) Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym pozostawała stosunkowo stabilna w badanym okresie i utrzymywała się na poziomie 27-28 mln ton.
(93) W badanym okresie udział w rynku przemysłu unijnego w odniesieniu do konsumpcji unijnej zmniejszył się o ponad 9 punktów procentowych, tj. z 86,8 % do 77,7 %. Spadek udziału przemysłu unijnego w rynku znacznie przekroczył niewielki wzrost sprzedaży na wolnym rynku unijnym.
(94) Na unijnym rynku sprzedaży wewnętrznej wielkość produkcji na użytek własny i udział w rynku kształtowały się w badanym okresie następująco:
Tabela 8
Wielkość produkcji na użytek własny na rynku unijnym i udział w rynku
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Wielkość produkcji na użytek własny na rynku unijnym (w tonach) | 40 775 889 | 42 418 062 | 42 887 175 | 42 271 071 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 104 | 105 | 104 |
| Łączna produkcja przemysłu unijnego (w tonach) | 73 050 974 | 74 588 182 | 75 509 517 | 74 718 189 |
| Procentowy stosunek wielkości produkcji na użytek własny do łącznej produkcji | 55,7 % | 56,7 % | 56,6 % | 56,4 % |
| Źródło: odpowiedzi na pytania udzielone przez Eurofer zawarte w kwestionariuszu oraz dane Eurostatu | ||||
(95) Wielkość produkcji własnej przemysłu unijnego (na którą składają się produkcja na użytek własny i do celów sprzedaży na wewnętrzne potrzeby) na rynku unijnym wzrosła o 4 % w badanym okresie, z około 40,7 mln ton w 2011 r. do 42,2 mln ton w okresie objętym dochodzeniem.
(96) Udział przemysłu unijnego w rynku sprzedaży wewnętrznej (wyrażony jako odsetek łącznej produkcji) pozostawał stabilny w badanym okresie i utrzymywał się na poziomie 55,7-56,7 %.
4.4.2.3. Zatrudnienie i wydajność
(97) Poziom zatrudnienia obliczono uwzględniając tylko pracowników bezpośrednio pracujących przy wytwarzaniu produktu podobnego w różnych hutach stali producentów unijnych. Dzięki tej metodzie uzyskano dokładne, stosunkowo łatwe do ustalenia dane.
(98) Zatrudnienie i wydajność w okresie badanym kształtowały się następująco:
Tabela 9
Zatrudnienie i wydajność
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
|
Liczba zatrudnionych (zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy/pracownika) |
18 729 | 18 632 | 17 739 | 17 829 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 99 | 95 | 95 |
| Wydajność (ton/pracownika) | 3 900 | 4 003 | 4 257 | 4 191 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 103 | 109 | 107 |
| Źródło: odpowiedzi udzielone przez Eurofer na pytania zawarte w kwestionariuszu | ||||
(99) W badanym okresie odnotowano spadek poziomu zatrudnienia w przemyśle unijnym, który miał służyć ograniczeniu kosztów produkcji i osiągnięciu przyrostu wydajności w świetle rosnącej konkurencji na rynku ze strony przywozu z ChRL oraz innych państw. Doprowadziło to do redukcji zatrudnienia o 5 % w badanym okresie, bez uwzględnienia zatrudnienia pośredniego. W rezultacie i w świetle nieznacznego wzrostu wielkości produkcji (+ 2 %) w badanym okresie, wzrost wydajności siły roboczej przemysłu unijnego, mierzonej jako roczna produkcja na osobę zatrudnioną, był znacznie większy (+ 7 %) niż wzrost faktycznej produkcji. Pokazuje to, że przemysł unijny był gotowy przystosować się do zmieniających się warunków rynkowych, aby pozostać konkurencyjnym.
4.4.2.4. Zapasy (100) Poziom zapasów producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:
Tabela 10
Zapasy
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego (w tonach) | 2 908 745 | 2 646 989 | 2 653 224 | 2 798 420 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 91 | 91 | 96 |
| Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako wartość procentowa produkcji | 4,0 % | 3,5 % | 3,5 % | 3,7 % |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 89 | 88 | 94 |
| Źródło: odpowiedzi udzielone przez Eurofer na pytania zawarte w kwestionariuszu | ||||
(101) W badanym okresie stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego nieznacznie się zmniejszył. Większość rodzajów produktu podobnego jest wytwarzanych przez przemysł unijny na konkretne zamówienia od użytkowników. Zapasy nie są zatem uznawane za istotny wskaźnik szkody w przypadku tego przemysłu. Potwierdza to także analiza zmian stanu zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako wartości procentowej produkcji. Jak widać w powyższej tabeli, wskaźnik ten pozostawał stosunkowo stabilny i utrzymywał się na poziomie około 3,5-4 % wielkości produkcji.
4.4.2.5. Wielkość marginesu dumpingu
(102) Wszystkie marginesy dumpingu znacznie przekraczały poziom de minimis. Wpływ wielkości rzeczywistych dużych marginesów dumpingu na przemysł unijny nie był nieznaczny, jeżeli weźmie się pod uwagę wielkość i ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie.
4.4.2.6. Wzrost
(103) W badanym okresie konsumpcja unijna (wolny rynek) wzrosła o około 12 %, natomiast wielkość sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym pozostała na stabilnym poziomie. Przemysł unijny odnotował zatem utratę udziału w rynku, w przeciwieństwie do udziału w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie - udział ten w badanym okresie znacznie wzrósł.
4.4.3. Wskaźniki mikroekonomiczne
4.4.3.1. Ceny i czynniki wpływające na ceny
(104) Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez unijnych producentów na wolnym rynku w Unii kształtowały się w badanym okresie w następujący sposób:
Tabela 11
Ceny sprzedaży na wolnym rynku w Unii
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Cena sprzedaży (EUR/t) | 553 | 498 | 471 | 427 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 90 | 85 | 77 |
| Jednostkowy koszt produkcji (EUR/t) | 572 | 511 | 469 | 431 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 89 | 82 | 75 |
| Źródło: odpowiedzi udzielone przez producentów unijnych objętych próbą na pytania zawarte w kwestionariuszu | ||||
(105) W powyższej tabeli przedstawiono zmiany jednostkowych cen sprzedaży na unijnym wolnym rynku w porównaniu z odpowiadającymi im kosztami produkcji. Ceny sprzedaży były średnio niższe od jednostkowego kosztu produkcji, z wyjątkiem roku 2014, w którym rozpoczęło się ożywienie na rynku, a udział przywozu z Chin w rynku był mniejszy niż w okresie objętym dochodzeniem.
(106) W 2012 i 2013 r. skutki kryzysu zadłużeniowego w strefie euro oraz spadek popytu na stal w 2012 r. niekorzystnie wpłynęły na wyniki przemysłu unijnego. W 2014 r. oraz w pierwszej połowie 2015 r. nastąpiła poprawa sytuacji przemysłu unijnego dzięki zwiększeniu wysiłków na rzecz zachowania jego konkurencyjności, w szczególności przez poprawę wydajności pracy - o czym wspomniano w motywie 99 - co przełożyło się na wzrost wydajności oraz lepsze wykorzystanie mocy produkcyjnych.
(107) Mimo podjętych wysiłków koszt produkcji pozostawał zasadniczo wyższy od spadających cen sprzedaży. Aby ograniczyć stratę udziału w rynku, producenci unijni dostosowali się do postępującego spadku cen i znacznie obniżyli swoje ceny sprzedaży, zwłaszcza w 2015 r. Musieli się oni dostosować do spirali spadających cen, ponieważ produkt objęty postępowaniem jest towarem kwotowanym na giełdach.
(108) Wśród producentów objętych próbą niektóre płaskie wyroby ze stali walcowane na gorąco z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej przeznaczone do celów konsumpcji własnej były przekazywane lub dostarczane po cenach transferowych do celów dalszego przetwarzania przy zastosowaniu różnych polityk cenowych (koszt, koszt plus, cena rynkowa). W związku z tym nie można wyciągnąć żadnego znaczącego wniosku ze zmiany ceny produktów na użytek własny.
4.4.3.2. Koszty pracy
(109) Średnie koszty pracy producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 12
Średnie koszty pracy na pracownika
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Średnie koszty pracy na pracownika (w EUR) | 63 722 | 63 374 | 66 039 | 66 023 |
| Wskaźnik (2011 = 100) | 100 | 99 | 104 | 104 |
| Źródło: odpowiedzi udzielone przez producentów unijnych objętych próbą na pytania zawarte w kwestionariuszu | ||||
(110) W badanym okresie średnie wynagrodzenie na jednego pracownika zwiększyło się o 4 %.
4.4.3.3. Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału
(111) Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje i zwrot z inwestycji producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 13
Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje i zwrot z inwestycji
| 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Rentowność sprzedaży na wolnym rynku w Unii (% obrotu ze sprzedaży) | - 3,3 % | - 2,7 % | 0,4 % | - 0,8 % |
| Przepływy pieniężne (w tys. EUR) | 150 190 | 139 285 | 221 982 | 122 723 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 93 | 148 | 82 |
| Inwestycje (w tys. EUR) | 334 789 | 256 013 | 289 581 | 291 771 |
| Wskaźnik (2012 = 100) | 100 | 76 | 86 | 87 |
| Zwrot z inwestycji | - 4,5 % | - 3,5 % | 0,5 % | - 1,0 % |
| Źródło: odpowiedzi udzielone przez producentów unijnych objętych próbą na pytania zawarte w kwestionariuszu | ||||
(112) Komisja określiła rentowność producentów unijnych, wyrażając stratę netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego na wolnym rynku w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.
(113) Rentowność wykazała tendencję spadkową w badanym okresie: we wszystkich trzech latach, z wyjątkiem roku 2014, poniesiono straty. Straty w 2012 i 2013 r. były częściowo związane ze skutkami kryzysu zadłużeniowego w strefie euro (oraz ze spadkiem popytu na stal w 2012 r.), natomiast w roku 2014 oraz pierwszej połowie 2015 r. sytuacja producentów unijnych trochę się poprawiła.
(114) Przepływy pieniężne netto to zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Przepływy pieniężne netto ulegały znacznym zmianom w badanym okresie, ale pozostawały zasadniczo w przeważającej mierze dodatnie, głównie z uwagi na koszty niepieniężne, takie jak amortyzacja.
(115) Ponieważ zwrot z inwestycji wykazywał ogólnie tendencję spadkową we wszystkich trzech latach, z wyjątkiem roku 2014, przemysł unijny obniżył poziom inwestycji o 13 % w okresie między 2012 a 2015 r. Straty poniesione w okresie badanym miały wpływ na zdolność do pozyskania kapitału, co uwidoczniło się w spadku inwestycji.
(116) Poniższa tabela przedstawia dane w podziale na kwartały 2015 r. z uwagi na fakt, iż skarżący stwierdził w skardze, że w drugiej połowie 2015 r. nastąpiło znaczące pogorszenie sytuacji. Dane w tabeli rzeczywiście potwierdzają, że w drugiej połowie 2015 r. nastąpiło znaczące pogorszenie rentowności i wartości sprzedaży netto z powodu postępującego spadku cen na wolnym rynku unijnym.
Tabela 14
Rentowność producentów unijnych objętych próbą w podziale na kwartały
| Kwartał 2015 r. |
Rentowność (strata) przedsiębiorstw w danym kwartale (w mln EUR) |
Cena sprzedaży netto za tonę |
Sprzedaż netto na wolnym rynku (w mln EUR) |
Procent rentowności |
| Pierwszy | 37,98 | 444,71 | 1 073,34 | 3,5 % |
| Drugi | 22,78 | 436,19 | 1 001,60 | 2,3 % |
| Trzeci | - 22,92 | 426,36 | 857,49 | - 2,7 % |
| Czwarty | - 69,80 | 392,92 | 699,47 | - 10,0 % |
| Razem | - 31,9 | 427,2 | 3 631,9 | - 0,8 % |
| Źródło: odpowiedzi udzielone przez producentów unijnych objętych próbą na pytania zawarte w kwestionariuszu | ||||
4.4.4. Wnioski dotyczące istotnej szkody
(117) Z jednej strony przemysł unijny jako całość mógł nieznacznie zwiększyć wielkość swojej produkcji (pomimo znacznego zmniejszenia wielkości produkcji głównie przez jednego dużego włoskiego producenta) i poprawić wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych dzięki wzrostowi konsumpcji własnej i konsumpcji na wolnym rynku. Przemysł ten podjął także konkretne działa mające na celu poprawę wydajności przez utrzymywanie ścisłej kontroli nad kosztami produkcji (głównie surowców) i przez zwiększenie wielkości produkcji przypadającej na osobę zatrudnioną. W rezultacie koszty produkcji spadły o 25 %. Ponadto przepływy pieniężne w całym badanym okresie były dodatnie. Producenci unijni objęci próbą byli w stanie w dalszym ciągu inwestować około 250-330 mln EUR rocznie w badanym okresie.
(118) Z drugiej strony, mimo wysiłków podjętych przez przemysł unijny w badanym okresie w celu poprawy ogólnych wyników pozostałe wskaźniki szkody wykazały pogorszenie sytuacji na wolnym rynku: z wyjątkiem 2014 r. i początku 2015 r. - kiedy sytuacja przemysłu unijnego zaczęła się nieznacznie poprawiać - w całym badanym okresie odnotowano straty, które w drugiej połowie 2015 r. osiągnęły niebezpieczny poziom. Mimo że wielkość sprzedaży na wolnym rynku unijnym pozostawała stosunkowo stabilna, przemysł unijny odnotował utratę udziału w rynku i musiał ograniczyć inwestycje z powodu ujemnego zwrotu z inwestycji.
(119) W związku z powyższym na tym etapie postępowania stwierdza się, że wyżej wymienione dane pokazują, że przemysł unijny znajdował się w trudnej sytuacji pod koniec okresu objętego dochodzeniem, jednak nie w takim stopniu, by poniósł w badanym okresie istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.
5. RYZYKO WYSTĄPIENIA SZKODY
5.1. Wprowadzenie
(120) Podczas analizy ryzyka wystąpienia istotnej szkody dla przemysłu unijnego, zgodnie z art. 3 ust. 9 akapit drugi rozporządzenia podstawowego, uwzględnione zostały czynniki takie jak:
(i) znacząca stopa wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych na rynek Unii, wskazująca na prawdopodobieństwo znacznego wzrostu przywozu;
(ii) swobodne dysponowanie dostatecznymi rezerwami mocy produkcyjnych przez producenta eksportującego po stronie eksportera lub nieuchronność znacznego zwiększenia tych mocy, wskazujące na prawdopodobieństwo znacznego wzrostu wywozu towarów po cenach dumpingowych do Unii, przy uwzględnieniu dostępności innych rynków eksportowych, mogących wchłonąć dodatkowy wywóz;
(iii) fakt, czy ceny przywożonych produktów mogą w istotnym stopniu obniżyć ceny bądź uniemożliwić wzrost cen, który miałby miejsce w przeciwnym wypadku i mógłby prawdopodobnie zwiększyć popyt na dalszy przywóz; oraz
(iv) stan zapasów.
(121) Ze sformułowania "takie jak" w art. 3 ust. 9 akapit drugi wynika, że również inne czynniki poza wymienionymi czterema mogą być brane pod uwagę przy ustalaniu ryzyka wystąpienia szkody. Komisja poddała w szczególności analizie również czynniki takie jak rentowność i liczba zamówień, dla których dysponowała danymi z okresu objętego dochodzeniem i z okresu po zakończeniu dochodzenia.
(122) Odnośnie do okresu badanego Komisja ponownie przeanalizowała dane zgromadzone dla lat 2012-2015, z uwagi na to, że do ustalenia, czy występuje ryzyko szkody dla przemysłu unijnego 11 , konieczne jest zrozumienie jego obecnej sytuacji. Następnie Komisja przeprowadziła analizę prospektywną z uwzględnieniem wszystkich czynników. Ponadto Komisji udało się uzyskać dane dotyczące przywozu towarów po cenach dumpingowych, chińskich mocy produkcyjnych oraz cen importowych w okresie od stycznia do czerwca 2016 r., umożliwiające potwierdzenie lub obalenie prognoz, zgodnie z wymogiem ustanowionym przez Trybunał 12 . Jednak kompleksowe dane dotyczące rentowności i liczby zamówień za okres od stycznia do czerwca 2016 r. nie były dostępne, a za okres do końca marca 2016 r. dostępne były tylko dane częściowe. Nie znaleziono żadnych danych kompleksowych dotyczących stanu zapasów do końca czerwca 2016 r., w szczególności dotyczących przemysłu unijnego Te dane zostaną jednak zaktualizowane po publikacji niniejszego rozporządzenia. Będą analizowane również inne czynniki w przypadkach, gdy jest to możliwe. Na tym etapie dane dotyczące rentowności, liczby zamówień oraz stanu zapasów stanowiły najlepsze dostępne dane.
(123) Na koniec, art. 3 ust. 9 akapit pierwszy, zdanie drugie rozporządzenia podstawowego zawiera wymóg, że zmiany okoliczności muszą być jednoznacznie przewidziane i nieuchronne.
5.2. Ryzyko wystąpienia szkody
5.2.1. Znacząca stopa wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych na rynek Unii, wskazująca na prawdopodobieństwo znacznego wzrostu przywozu
(124) Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, wzrósł znacząco z poziomu 246 720 ton do 1 519 304 ton pomiędzy 2012 r. a okresem objętym dochodzeniem, co pokazuje tabela zawarta w motywie 76 powyżej. Te przywozy stale odbywały się przy utrzymującym się spadku cen. Znaczny wzrost udziału w rynku przywozu chińskich towarów po cenach dumpingowych (+ 550 %) potwierdza, że zmiany wielkości tego przywozu nie były wyłącznie rezultatem wzrostu popytu (+ 12 %). Chińscy producenci eksportujący penetrują nowy rynek i zdobywają udział w rynku poprzez przywóz towarów o niskich cenach kosztem innych podmiotów ekonomicznych, w tym producentów unijnych, Wielkość przywozu z Chin dalej się zwiększała (o 8,5 %) w pierwszej połowie 2016 r. (773 275 ton) (źródło: Eurostat), w porównaniu z pierwszą połową 2015 r. (712 390 ton). Dostępne dane pokazują nie tylko znaczny wzrost przywozu towarów z Chin po cenach dumpingowych w badanym okresie, lecz również fakt, że tendencja ta nie uległa zahamowaniu ani odwróceniu w okresie po zakończeniu dochodzenia.
5.2.2. Swobodne dysponowanie dostatecznymi rezerwami mocy produkcyjnych 5.2.2.1. Moce produkcyjne w ChRL (stal surowa i produkty podobne)
(125) Dostępne informacje dotyczące chińskich mocy produkcyjnych w zakresie stali surowej wskazują na ich szybki wzrost od dłuższego czasu. W 2004 r. ChRL wytwarzała 25,6 % całkowitej światowej produkcji stali surowej 13 , lecz poziom faktycznej produkcji prawie się podwoił, sięgając 50,3 % w 2015 r. Komunikat Komisji dotyczący stali w następujący sposób odnosi się do tej kwestii: "[...] w niektórych państwach trzecich, w szczególności w Chinach, znacznie wzrosły niewykorzystane moce produkcyjne. Tę nadwyżkę mocy produkcyjnych, w szczególności w samych Chinach, szacuje się na ok 350 mln, co stanowi niemal dwukrotność produkcji rocznej Unii." 14 .
(126) Odnosząc się do tej kwestii, OECD oszacowała całkowite chińskie moce produkcyjne w zakresie stali na 1 140 mln ton 15 w 2014 r., a faktyczną chińską produkcję skalkulowała na 822,8 mln ton 16 . Dane te wskazują, że dostępna w Chinach nadwyżka mocy produkcyjnych na pewno przekracza 300 mln ton.
(127) Taka nadwyżka mocy produkcyjnych w zakresie stali nie odpowiada także popytowi na produkt podobny w ChRL czy innych państwach. Na rynkach światowych widać spowolnienie wzrostu popytu, a luka pomiędzy mocami produkcyjnymi a popytem się poszerza, na co wskazują niedawne badania prowadzone przez OECD 17 .
(128) Władze Chin nie kwestionują faktu, że państwo, którego dotyczy postępowanie, ma olbrzymią nadwyżkę mocy produkcyjnych w zakresie stali: po pierwsze 1 lutego 2016 r. chińska Rada Państwa wydała "Opinię dla przemysłu stalowego w sprawie ograniczenia nadwyżki mocy produkcyjnych" (ang. "Opinion for the steel industry to resolve excess capacity"), która przedstawia ogólny plan Chin w zakresie bardziej zdecydowanej walki z nadwyżką mocy produkcyjnych w chińskim przemyśle stalowym. Proponowane rozwiązania obejmują m.in. redukcję mocy produkcyjnych w zakresie stali surowej o 100-150 mln ton w ciągu 5 lat oraz ścisły zakaz tworzenia nowych mocy produkcyjnych. Po drugie Chińskie Stowarzyszenie Żelaza i Stali (CISA) również wspomniało w przekazanej informacji, że "w ciągu ostatnich kilku lat chiński rząd oraz chińskie stowarzyszenie producentów stali podjęły skuteczne kroki [...]. Począwszy od 2011 r. Chiny aktywnie likwidują przestarzałe moce produkcyjne oraz intensyfikują działania w dziedzinie oszczędzania energii." 18 .
(129) Ostatnio pojawiły się jednak następujące doniesienia o rozbieżnościach pomiędzy powyższą chińską zapowiedzią dotyczącą ograniczania mocy produkcyjnych po okresie objętym dochodzeniem a stanem faktycznym:
- są doniesienia, że w państwie, którego dotyczy postępowanie, występuje zjawisko tzw. hut stali "zombie" 19 : są to huty, o których zamknięciu stale się mówi, lecz fakt ten nie następuje.
- Doniesienie z innego źródła mówi o ponownym otwarciu 41 wielkich pieców, a nowsze raporty wskazują nawet na ponowne uruchomienie w ChRL mocy produkcyjnych w zakresie stali na poziomie ponad 50 mln ton od początku 2016 r. 20 .
- Światowe Stowarzyszenie Producentów Stali opublikowało następujące dane dotyczące światowej produkcji stali surowej w ciągu pierwszego półrocza 2016 r.: "Światowa produkcja stali surowej w pierwszym półroczu 2016 r. wyniosła 794,8 mln t, co oznacza spadek o 1,9 % w stosunku do tego samego okresu roku 2015 [...] Produkcja stali surowej [...] zmniejszyła się o 6,1 % w UE 28 [...]. Produkcja stali surowej w Chinach w czerwcu 2016 r. wyniosła 69,5 mln t, co odpowiada wzrostowi o 1,7 % w porównaniu z czerwcem 2015 r. [...]." 21 .
(130) Na koniec Komisja zbadała deklaracje i zobowiązania władz chińskich wymienione w motywie 128. Pomimo złożenia tych zapowiedzi na początku 2016 r. nie zostały one jeszcze wprowadzone w życie.
(131) W związku z tym uważa się, że kwestia nadwyżki mocy produkcyjnych w sektorze stalowym w ChRL jest powszechnie znana, i że również chińskie władze to przyznają.
(132) Ocenia się, że z następującego powodu produkty podobne stanowią dużą część całkowitej produkcji stali surowej: całkowita chińska produkcja stali surowej wyniosła w latach 2013 i 2014 odpowiednio 822 000 mln ton i 822 698 mln ton, a całkowita chińska produkcja wyrobów płaskich walcowanych na gorąco wyniosła odpowiednio 311 564 mln ton (czyli ok. 37,9 % całkowitej produkcji stali surowej) oraz 317 387 mln ton (czyli ok. 38,6 % całkowitej produkcji stali surowej) 22 . Stąd powyższe dane dotyczące stali surowej stanowią jednocześnie dobry wskaźnik nadwyżki mocy produkcyjnych w zakresie produktu podobnego w ChRL.
(133) Po drugie należy zwrócić uwagę na tabele zamieszczoną w motywie 185, w której faktyczna produkcja produktu podobnego w ChRL porównana jest z faktyczną produkcją w innych państwach w latach 2014 i 2013. Tabela ta pokazuje na przykład, że faktyczna produkcja produktu podobnego w 2014 r. w ChRL (317,4 mln ton) jest około pięciokrotnie większa niż całkowita łączna produkcja Rosji, Ukrainy, Iranu i Brazylii (57,4 mln ton). Świadczy to o olbrzymich mocach produkcyjnych w zakresie produktu podobnego w ChRL.
(134) Po trzecie postępowanie potwierdziło, że w okresie objętym dochodzeniem chińscy producenci eksportujący objęci próbą wykorzystywali średnio 65 % posiadanych mocy produkcyjnych. Odpowiada to ponad 14 milionom ton metrycznych swobodnie dostępnych rezerw mocy produkcyjnych w zakresie produktu objętego postępowaniem i to jedynie w trzech przedsiębiorstwach. Jest to kolejny wskaźnik niewykorzystanych mocy produkcyjnych w zakresie produktu podobnego. Zakładając podobne wskaźniki u innych chińskich producentów płaskich wyrobów ze stali walcowanych na gorąco (HRF), można wywnioskować, że w Chinach występuje wysoki całkowity poziom niewykorzystanych mocy produkcyjnych w zakresie HRF.
(135) Ponadto rynek unijny jest rynkiem otwartym, przyjmującym wiele towarów przywożonych z różnych państw, co pokazuje tabela w motywie 177. Jak pokazuje tabela 4 pod motywem 76, Chińscy producenci eksportujący dokonują przywozu na rynek unijny zwłaszcza od 2012 r. i szybko zdobywają udziały rynkowe dzięki przywozowi towarów o niskich cenach, co odbywa się kosztem innych podmiotów gospodarczych, w tym producentów unijnych. Świadczy to o tym, że penetracja rynku okazała się dla chińskich producentów eksportujących stosunkowo łatwa i bardzo skuteczna w okresie objętym dochodzeniem, co świadczy o atrakcyjności rynku unijnego dla producentów eksportujących z Chin i innych państw.
5.2.2.2. Zdolność absorpcyjna państw trzecich
(136) Zgodnie z art. 3 ust. 9 akapit drugi, litera b) rozporządzenia podstawowego, Komisja zbadała dostępność innych rynków eksportowych, mogących wchłonąć dodatkowy wywóz, dla chińskich producentów eksportujących.
(137) Dostęp do niektórych (głównych) rynków eksportowych staje się dla chińskich producentów eksportujących coraz trudniejszy ze względu na środki ochrony handlu (państwa takie jak Stany Zjednoczone, Malezja, Indie i Meksyk) i/lub dochodzenia (państwa takie jak Tajlandia) lub zwiększone stawki celne (RPA).
(138) Statystyczne dane na temat wywozu za 2015 r. oraz za pierwsze 6 miesięcy 2016 r. dotyczące określonej próby 23 kodów NS odnoszącej się do produktu podobnego pokazują jednak status quo wielkości wywozu z Chin do pozostałych państw świata.
(139) Po pierwsze państwo, którego dotyczy postępowanie, wywiozło w przybliżeniu taką samą ilość towarów w pierwszym półroczu 2016 r., w ujęciu rocznym, w porównaniu z 2015 r. W pierwszym półroczu 2016 r. średnia cena sprzedaży jednostkowej była jednak niższa niż w 2015 r. Po drugie spadek udziału w rynku niektórych państw (takich jak Indonezja i Wietnam) w ciągu pierwszych 6 miesięcy 2016 r. w porównaniu z 2015 r. jest kompensowany wzrostem udziału w rynku innych państw (takich jak Bangladesz oraz Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna). Komisja doszła więc do wniosku, że jest mało prawdopodobne, aby państwa trzecie same wchłonęły olbrzymią ilość swobodnie dostępnych chińskich rezerw mocy produkcyjnych. Nawet jeśli istnieje obecnie status quo w zakresie wywozu towarów chińskich do państw trzecich, prawdopodobne jest, że atrakcyjny rynek unijny, jak wspomniano w motywie 135, będzie nadal stanowił jeden z głównych rynków wywozu chińskich towarów po cenach dumpingowych.
5.2.2.3. Zdolność absorpcyjna ChRL
(140) W ChRL również nie występuje dostateczna zdolność absorpcyjna. Popyt krajowy na stal w ChRL ulega spowolnieniu: Według Światowego Stowarzyszenia Producentów Stali początkowo oczekiwano spadku popytu na stal w Chinach o - 3,5 % w 2015 r., a następnie o - 2,0 % w 2016 r., po szczytowym popycie w 2013 r. 24 . Liczby te zostały jednak później zaktualizowane przez to samo stowarzyszenie, w sposób następujący: "prognozowany jest spadek popytu na stal w Chinach o - 4,0 % w 2016 r., a następnie o - 3,0 % w 2017 r. Wskazuje to na możliwość ukształtowania się popytu na poziomie 626,1 mln t stali (spadek o 15 % w porównaniu do 2013 r.) w 2017 r., zmniejszenie udziału w światowej konsumpcji stali do poziomu 41,9 % - z poziomu 47,9 % w 2009 r. oraz 44,8 % w 2015 r." 25 .
5.2.2.4. Wniosek dotyczący mocy produkcyjnych
(141) Podsumowując, prawdopodobne jest, że znaczne ilości olbrzymiej nadwyżki mocy produkcyjnych, w tym produktu podobnego, nadal będą kierowane na rynek unijny. Obecne nadwyżki mocy produkcyjnych oraz niedostateczna zdolność absorpcyjna państw trzecich czy też samej ChRL wskazują na prawdopodobieństwo znacznego wzrostu wywozu chińskich towarów do Unii, gdzie w omawianym okresie penetracja rynku okazała się stosunkowo łatwa i bardzo skuteczna.
5.2.3. Poziom cen przywozu
(142) W badanym okresie, jak opisano w motywie 78, średnie ceny przywozu towarów z państwa, którego dotyczy postępowanie, spadły o 33 %, z 600 EUR/t w 2012 r. do 404 EUR/t w 2015 r.
(143) Poniższa tabela porównuje średnią jednostkową cenę chińskiego przywozu ze średnią jednostkową ceną sprzedaży towarów pięciu producentów unijnych objętych próbą:
Tabela 15
Ceny sprzedaży na wolnym rynku w Unii w porównaniu do cen chińskiego przywozu w badanym okresie
| Zob. motyw | 2012 | 2013 | 2014 | OD | |
| Cena sprzedaży towarów pięciu producentów unijnych objętych próbą (EUR/t) | 104 | 553 | 498 | 471 | 427 |
|
Średnia cena przywozu z Chin według Eurostatu (EUR/t) |
78 | 600 | 505 | 463 | 404 |
| Różnica (EUR/t) | - 47 | - 7 | + 8 | + 23 | |
| Źródło: odpowiedzi udzielone przez producentów unijnych objętych próbą na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz dane Eurostatu | |||||
(144) W 2012 r. średnie chińskie ceny były znacznie wyższe od cen producentów unijnych. Natomiast w 2015 r. ceny przywozu z Chin były już znacznie niższe (404 EUR/t) od cen przemysłu unijnego (427 EUR/t). Potwierdza to analiza podcięcia cenowego zawarta w motywie 82 powyżej.
(145) Poniższa tabela pokazuje dalszy ciągły spadek chińskich cen jednostkowych na rynku unijnym po okresie objętym dochodzeniem - od stycznia do czerwca 2016 r.
Tabela 16
Ceny chińskiego przywozu po okresie objętym dochodzeniem
| Średnia cena przywozu z Chin (EUR/t) | Styczeń 2016 r. | Luty 2016 r. | Marzec 2016 r. | Kwiecień 2016 r. | Maj 2016 r. | Czerwiec 2016 r. |
| 326 | 318 | 313 | 303 | 299 | 308 | |
| Źródło: Eurostat | ||||||
(146) Negatywny wpływ niskich cen przywozu z Chin jest dwojakiego rodzaju:
Sporządzono w Brukseli dnia 6 października 2016 r.
| W imieniu Komisji | |
| Jean-Claude JUNCKER | |
| Przewodniczący |
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025
Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025
500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.2025
1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2016.272.33 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Rozporządzenie wykonawcze 2016/1778 nakładające tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco, z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej |
| Data aktu: | 06/10/2016 |
| Data ogłoszenia: | 07/10/2016 |
| Data wejścia w życie: | 08/10/2016 |