(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 6280)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 6 października 2016 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności 1 , w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii);
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 ustanowiono ogólne zasady dotyczące żywności i pasz, a w szczególności bezpieczeństwa żywności i pasz, na poziomie unijnym i krajowym. W rozporządzeniu tym przewiduje się wprowadzenie środków nadzwyczajnych, gdy nie ma wątpliwości, że żywność lub pasza przywożona z państwa trzeciego może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia człowieka, zdrowia zwierząt lub dla środowiska i gdy zagrożenia tego nie można w zadowalającym stopniu opanować środkami wprowadzanymi przez państwa członkowskie.
(2) Dyrektywa Rady 96/23/WE 2 przewiduje, że proces produkcyjny zwierząt i podstawowych produktów pochodzenia zwierzęcego powinien być monitorowany w celu wykrywania obecności niektórych pozostałości i substancji u żywych zwierząt, w ich wydalinach, płynach ustrojowych i tkankach, w produktach pochodzenia zwierzęcego, paszach dla zwierząt oraz wodzie pitnej.
(3) Decyzja Komisji 2010/381/UE 3 stanowi, że co najmniej 10 % przesyłek produktów akwakultury pochodzących z Indii przeznaczonych do spożycia przez ludzi należy badać pod kątem obecności substancji farmakologicznie czynnych określonych w art. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 4 , a w szczególności chloramfenikolu, tetracykliny, oksytetracykliny i chlorotetracykliny oraz metabolitów nitrofuranów.
(4) Wyniki testów analitycznych przeprowadzonych przez laboratoria urzędowej kontroli wykazują, że poziom zgodności produktów akwakultury pochodzących z Indii i przeznaczonych do spożycia przez ludzi pod kątem występowania pozostałości chloramfenikolu, tetracykliny, oksytetracykliny, chlorotetracykliny oraz metabolitów nitrofuranów jest niezadowalający.
(5) Wyniki inspekcji przeprowadzonej w Indiach w marcu 2014 r. przez służbę kontrolną Komisji potwierdziły, że indyjskie gwarancje dotyczące statusu pozostałości w produktach akwakultury w dużym stopniu polegają na dodatkowych programach badań przed zbiorami i przed wywozem i łagodzą do pewnego stopnia od dawna występujące niedociągnięcia w zakresie urzędowych kontroli w gospodarstwach, a w szczególności bardzo niezadowalające kontrole urzędowe w zakresie stosowania weterynaryjnych produktów leczniczych. Niemniej jednak stosunkowo niewielka liczba substancji badanych w ramach tych dodatkowych programów osłabia wiarygodność tych gwarancji. Do chwili obecnej zalecenia ze sprawozdania z inspekcji dotyczące urzędowego monitorowania gospodarstw akwakultury nie zostały uwzględnione w sposób zadowalający.
(6) Należy dostosować przepisy decyzji 2010/381/UE w odniesieniu do wszystkich produktów akwakultury przywożonych z Indii i przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Obowiązek prowadzenia badań powinien zostać wzmocniony, aby w dalszym ciągu zniechęcać producentów w Indiach do nadużywania danych substancji i minimalizować ryzyko dla zdrowia ludzi w Unii Europejskiej.
(7) W wyniku wdrożenia zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego ("TRACES") zgodnie z art. 3 decyzji Komisji 2004/292/WE 5 oraz lepszego wykorzystania modułu dotyczącego przywozu w systemie TRACES w odniesieniu do informacji dotyczących wyników badań laboratoryjnych państwa członkowskie powinny zostać zwolnione z obowiązku składania sprawozdań kwartalnych określonego w art. 5 ust. 2 decyzji 2010/381/UE.
(8) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2010/381/UE.
(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
