DECYZJA RADY (UE) 2016/1123
z dnia 17 czerwca 2016 r.
określająca stanowisko, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej we właściwych komitetach Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ w odniesieniu do wniosków dotyczących poprawek do regulaminów ONZ nr 9, 11, 13, 13-H, 14, 16, 30, 41, 44, 49, 54, 55, 60, 64, 75, 78, 79, 83, 90, 106, 113, 115, 117, 129 i 134, propozycji zmian do ogólnych przepisów technicznych ONZ nr 15 i 16, wniosków dotyczących nowego regulaminu ONZ w sprawie układów wspomagania hamowania (BAS), w sprawie elektronicznej kontroli stateczności (ESC), w sprawie systemów monitorowania ciśnienia w oponach (TPMS) oraz w sprawie instalacji opon, wniosku dotyczącego nowych ogólnych przepisów technicznych ONZ w sprawie procedury pomiaru emisji dla pojazdów dwu- lub trzykołowych wyposażonych w silnik spalinowy oraz wniosku dotyczącego nowej specjalnej rezolucji nr 2 (S.R.2) dotyczącej poprawy wdrażania globalnego porozumienia z 1998 r.
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z decyzją Rady 97/836/WE 1 Unia przystąpiła do Porozumienia Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych ("EKG ONZ") dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań ("zrewidowane porozumienie z 1958 r.").
(2) Zgodnie z decyzją Rady 2000/125/WE 2 Unia przystąpiła do Porozumienia dotyczącego ustanowienia ogólnych przepisów technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być montowane lub stosowane w pojazdach kołowych ("porozumienie równoległe").
(3) W dyrektywie 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 3 zastąpiono systemy homologacji państw członkowskich unijną procedurą homologacji oraz ustanowiono zharmonizowane ramy obejmujące przepisy administracyjne i ogólne wymagania techniczne odnoszące się do wszystkich nowych pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych. Dyrektywą tą włączono regulaminy przyjęte na mocy zrewidowanego porozumienia z 1958 r. (zwane dalej "regulaminami ONZ") do unijnego systemu homologacji typu, albo jako wymagania dotyczące homologacji typu, balbo jako przepisy alternatywne wobec przepisów Unii. Od czasu przyjęcia tej dyrektywy regulaminy ONZ w coraz większym stopniu są włączane do przepisów Unii w ramach unijnego systemu homologacji typu.
(4) W świetle zdobytego doświadczenia i rozwoju technicznego wymagania odnoszące się do niektórych elementów lub cech objętych regulaminami ONZ nr 9, 11, 13, 13-H, 14, 16, 30, 41, 44, 49, 54, 55, 60, 64, 75, 78, 79, 83, 90, 106, 113, 115, 117, 129 i 134 oraz ogólnymi przepisami technicznym ONZ (GTR) nr 15 i 16 muszą zostać dostosowane do postępu technicznego.
(5) Aby ustanowić jednolite przepisy dotyczące homologacji układów wspomagania hamowania (BAS), elektronicznej kontroli stateczności (ESC), systemów monitorowania ciśnienia w oponach (TPMS) oraz instalacji opon, należy przyjąć cztery nowe regulaminy ONZ.
(6) Aby ustanowić jednolite przepisy techniczne dotyczące procedury pomiaru dla pojazdów dwu- lub trzykołowych wyposażonych w silnik spalinowy w odniesieniu do określonych rodzajów emisji, należy przyjąć nowe ogólne przepisy techniczne ONZ (GTR).
(7) Aby usprawnić wdrażanie porozumienia z 1998 r., należy przyjąć nową specjalną rezolucję nr 2 (S.R.2).
(8) Należy zatem ustalić stanowisko, które ma być przyjęte w imieniu Unii we właściwych komitetach EKG ONZ, mianowicie w Komitecie Administracyjnym Zrewidowanego Porozumienia z 1958 r. oraz w Komitecie Wykonawczym Porozumienia Równoległego w odniesieniu do przyjęcia aktów ONZ, o których wyżej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
