Dyrektywa 2015/413 w sprawie ułatwień w zakresie transgranicznej wymiany informacji i wzajemnej pomocy w odniesieniu do przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2015/413

z dnia 11 marca 2015 r.

w sprawie ułatwień w zakresie transgranicznej wymiany informacji i wzajemnej pomocy w odniesieniu do przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego ¹

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 91 ust. 1 lit. c),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ² ,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ³ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Poprawa bezpieczeństwa ruchu drogowego jest jednym z głównych celów polityki transportowej Unii. Unia prowadzi politykę mającą na celu poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego, przyjmując za cel zmniejszenie liczby ofiar śmiertelnych, liczby rannych oraz strat materialnych. Istotnym elementem tej polityki jest spójne egzekwowanie kar za popełniane w Unii przestępstwa i wykroczenia w ruchu drogowym poważnie zagrażające bezpieczeństwu ruchu drogowego.

(2) Jednak z uwagi na brak właściwych procedur i niezależnie od możliwości istniejących na podstawie decyzji Rady 2008/615/WSiSW ⁴  oraz decyzji Rady 2008/616/WSiSW ⁵  (decyzje Prüm) sankcje w postaci kar pieniężnych za pewne przestępstwa lub wykroczenia w ruchu drogowym często nie są egzekwowane, jeśli te przestępstwa lub wykroczenia są popełniane przez kierujących pojazdami zarejestrowanymi w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym je popełniono. Celem niniejszej dyrektywy jest zapewnienie również w takich przypadkach skuteczności dochodzeń dotyczących przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego.

(3) W komunikacie z dnia 20 lipca 2010 r. zatytułowanym "W kierunku europejskiego obszaru bezpieczeństwa ruchu drogowego: kierunki polityki bezpieczeństwa ruchu drogowego na lata 2011-2020" Komisja podkreśliła, że egzekwowanie przepisów ruchu drogowego pozostaje jednym z kluczowych czynników w procesie tworzenia warunków dla istotnego zmniejszenia liczby ofiar śmiertelnych i liczby rannych. W konkluzjach z dnia 2 grudnia 2010 r. dotyczących bezpieczeństwa ruchu drogowego Rada wezwała również do rozważenia potrzeby dalszego wzmocnienia egzekwowania przepisów ruchu drogowego przez państwa członkowskie, a w odpowiednich przypadkach - na szczeblu unijnym. Rada zwróciła się do Komisji o zbadanie możliwości zharmonizowania, w stosownych przypadkach, przepisów ruchu drogowego na szczeblu unijnym i o przyjęcie dalszych środków ułatwiających transgraniczne egzekwowanie przepisów dotyczących przestępstw lub wykroczeń w ruchu drogowym, zwłaszcza w odniesieniu do przestępstw lub wykroczeń wiążących się z poważnymi wypadkami drogowymi.

(4) W dniu 19 marca 2008 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady wprowadzającej ułatwienia w transgranicznym egzekwowaniu prawa dotyczącego bezpieczeństwa drogowego, oparty na art. 71 ust. 1 lit. c) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (obecny art. 91 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE)). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/82/UE ⁶  została jednak przyjęta na podstawie art. 87 ust. 2 TFUE. Wyrokiem z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie C-43/12 ⁷  Trybunał Sprawiedliwości stwierdził nieważność dyrektywy 2011/82/UE z uwagi na fakt, że nie mogła ona zgodnie z prawem zostać przyjęta na podstawie art. 87 ust. 2 TFUE. Wyrok utrzymał jednak w mocy skutki dyrektywy 2011/82/UE do czasu wejścia w życie, w rozsądnym terminie nieprzekraczającym dwunastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku, nowej dyrektywy opartej na art. 91 ust. 1 lit. c) TFUE. W związku z tym nowa dyrektywa powinna zostać przyjęta na podstawie tego artykułu.

(5) Należy zachęcać do zwiększenia spójności środków kontroli między państwami członkowskimi, a Komisja powinna w związku z tym zbadać potrzebę opracowania wspólnych standardów dla urządzeń służących do automatycznej kontroli mającej na celu zapewnienie bezpieczeństwa ruchu drogowego.

(6) Należy poszerzać wiedzę obywateli Unii na temat obowiązujących w różnych państwach członkowskich przepisów bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz na temat wykonywania niniejszej dyrektywy, zwłaszcza przy pomocy odpowiednich środków gwarantujących przekazanie wystarczających informacji na temat konsekwencji nieprzestrzegania przepisów z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego w czasie podróżowania po państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie rejestracji.

(7) By poprawić bezpieczeństwo ruchu drogowego w Unii i by zapewnić równe traktowanie kierowców popełniających przestępstwa lub wykroczenia, niezależnie do tego, czy są rezydentami czy nie, należy ułatwić egzekwowanie przepisów niezależnie od państwa członkowskiego zarejestrowania pojazdu. W tym celu należy wykorzystać system transgranicznej wymiany informacji dotyczących pewnych określonych przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, niezależnie od tego, czy na mocy prawa danego państwa członkowskiego mają one charakter karny, czy administracyjny, zapewniając państwu członkowskiemu popełnienia przestępstwa lub wykroczenia dostęp do danych rejestracyjnych pojazdów państwa członkowskiego rejestracji.

(8) Skuteczniejsza transgraniczna wymiana danych rejestracyjnych pojazdów, która powinna ułatwić identyfikację osób podejrzanych o popełnienie przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, mogłaby zwiększyć efekt odstraszający i zachęcić do ostrożniejszej jazdy kierowców pojazdów zarejestrowanych w innym państwie członkowskim niż państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, co zmniejszy liczbę ofiar wypadków w ruchu drogowym.

(9) Przestępstwa lub wykroczenia związane z bezpieczeństwem ruchu drogowego objęte niniejszą dyrektywą nie są jednakowo traktowane w państwach członkowskich. Niektóre państwa członkowskie kwalifikują takie czyny na mocy swojego prawa krajowego jako delikty administracyjne, podczas gdy inne kwalifikują je jako wykroczenia lub przestępstwa. Niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie niezależnie od kwalifikacji tych czynów na mocy prawa krajowego.

(10) Państwa członkowskie powinny udostępniać sobie wzajemnie dane rejestracyjne pojazdów w celu usprawnienia wymiany informacji i przyspieszenia obowiązujących procedur. Dlatego w niniejszej dyrektywie powinny zostać w jak największym stopniu uwzględnione przepisy dotyczące specyfikacji technicznych i dostępności systemów automatycznej wymiany danych określone w decyzjach Prüm.

(11) Decyzja 2008/616/WSiSW określa aspekty bezpieczeństwa odnoszące się do istniejącego oprogramowania oraz powiązane z nimi wymogi techniczne dotyczące wymiany danych rejestracyjnych pojazdów. Bez uszczerbku dla ogólnego stosowania tej decyzji takie aspekty bezpieczeństwa i wymogi techniczne powinny - ze względów efektywności regulacyjnej i praktycznej - być stosowane do celów niniejszej dyrektywy.

(12) Istniejące oprogramowanie powinno być podstawą wymiany danych na mocy niniejszej dyrektywy, a jednocześnie powinno ułatwiać państwom członkowskim składanie sprawozdań Komisji. Takie oprogramowanie powinno umożliwiać sprawną, bezpieczną i poufną wymianę szczegółowych danych rejestracyjnych pojazdów między państwami członkowskimi. Należy wykorzystać komputerowy europejski system informacji o pojazdach i prawach jazdy (EUCARIS), obowiązkowy dla państw członkowskich na mocy decyzji Prüm w odniesieniu do danych rejestracyjnych pojazdów. Komisja powinna ocenić i przedstawić sprawozdanie z funkcjonowania oprogramowania stosowanego do celów niniejszej dyrektywy.

(13) Zakres stosowania tego oprogramowania powinien być ograniczony do procedur stosowanych przy wymianie informacji między krajowymi punktami kontaktowymi w państwach członkowskich. Procedury oraz zautomatyzowane procesy, w których informacje te mają być wykorzystywane, nie są objęte zakresem stosowania takiego oprogramowania.

(14) Strategia zarządzania informacjami do celów ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego UE ma na celu znalezienie najprostszych rozwiązań w zakresie wymiany danych, które najbardziej ułatwiają śledzenie wymiany danych oraz ograniczają koszty.

(15) Państwa członkowskie powinny być w stanie skontaktować się z właścicielem lub posiadaczem pojazdu lub ze zidentyfikowaną w inny sposób osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia związanego z bezpieczeństwem ruchu drogowego, by poinformować tę osobę o mających zastosowanie procedurach i konsekwencjach prawnych wynikających z przepisów państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia. Czyniąc to, państwa członkowskie powinny rozważyć wysłanie informacji o przestępstwie lub wykroczeniu związanym z bezpieczeństwem ruchu drogowego w języku dokumentu rejestracyjnego lub w języku, co do którego zachodzi najwyższe prawdopodobieństwo, że osoba ta go w pełni rozumie, tak by zrozumiała ona informacje, które są jej przekazywane. Państwa członkowskie powinny stosować odpowiednie procedury celem zapewnienia, by informowana była tylko osoba, której to dotyczy, nie zaś strona trzecia. W tym celu państwa członkowskie powinny korzystać ze szczegółowych rozwiązań podobnych do rozwiązań stosowanych w przypadku działań związanych z takimi przestępstwami lub wykroczeniami, obejmujących takie środki jak - w odpowiednich przypadkach - przesyłka polecona. Pozwoli to zainteresowanej osobie zareagować we właściwy sposób na to zawiadomienie, w szczególności wystąpić o dodatkowe informacje, zapłacić mandat lub skorzystać z prawa do obrony, w szczególności w przypadku błędu co do tożsamości. Dalsze postępowanie jest uregulowane w mających zastosowanie aktach prawnych, w tym w aktach prawnych dotyczących wzajemnej pomocy i wzajemnego uznawania, np. w decyzji ramowej Rady 2005/214/WSiSW ⁸ .

(16) Państwa członkowskie powinny zapewnić równoważne tłumaczenia zawiadomień wysyłanych przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, jak przewidziano w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/64/UE ⁹ .

(17) Mając na celu realizację polityki bezpieczeństwa ruchu drogowego zmierzającej do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony wszystkich użytkowników dróg w Unii oraz mając na uwadze niezmiernie różnorodne warunki istniejące na terytorium Unii, państwa członkowskie powinny podejmować działania - bez uszczerbku dla bardziej restrykcyjnych strategii i przepisów - w celu zapewnienia większej spójności przepisów ruchu drogowego oraz ich egzekwowania między państwami członkowskimi. W ramach sprawozdania dla Parlamentu Europejskiego i Rady ze stosowania niniejszej dyrektywy Komisja powinna zbadać potrzebę opracowania wspólnych standardów w celu ustanowienia porównywalnych metod, praktyk i minimalnych standardów na poziomie Unii, przy uwzględnieniu współpracy międzynarodowej i istniejących umów w dziedzinie bezpieczeństwa ruchu drogowego, w szczególności wiedeńskiej Konwencji o ruchu drogowym z dnia 8 listopada 1968 r.

(18) W sprawozdaniu dla Parlamentu Europejskiego i Rady ze stosowania niniejszej dyrektywy przez państwa członkowskie Komisja powinna zbadać potrzebę opracowania wspólnych kryteriów dotyczących dalszych procedur w państwach członkowskich w przypadku nieuiszczenia kary pieniężnej, zgodnie z przepisami i procedurami obowiązującymi w państwach członkowskich. W sprawozdaniu tym Komisja powinna zająć się takimi kwestiami, jak procedury stosowane między właściwymi organami państw członkowskich, dotyczące przekazywania ostatecznej decyzji o nałożeniu sankcji lub kary pieniężnej, jak też uznawanie i wykonywanie takiej ostatecznej decyzji.

(19) Przygotowując przegląd niniejszej dyrektywy, Komisja powinna przeprowadzić konsultacje z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, takimi jak organy ds. bezpieczeństwa ruchu drogowego lub właściwe organy, stowarzyszenia ofiar i inne organizacje pozarządowe działające w obszarze bezpieczeństwa ruchu drogowego.

(20) Bliższa współpraca organów ścigania powinna iść w parze z poszanowaniem praw podstawowych, w szczególności prawa do prywatności i ochrony danych osobowych, zagwarantowanych specjalnymi przepisami w zakresie ochrony danych. Przepisy te powinny uwzględniać szczególny charakter transgranicznego dostępu do elektronicznych baz danych. Konieczne jest, aby oprogramowanie, które ma zostać stworzone, umożliwiało wymianę informacji w bezpiecznych warunkach i zapewniało zachowanie poufności przekazywanych danych. Danych zgromadzonych zgodnie z niniejszą dyrektywą nie należy wykorzystywać do innych celów niż cele niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie powinny przestrzegać obowiązków dotyczących warunków wykorzystywania i tymczasowego przechowywania danych.

(21) Przewidziane w niniejszej dyrektywie przetwarzanie danych osobowych jest stosownym środkiem służącym osiągnięciu uzasadnionego celu niniejszej dyrektywy w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, to jest zapewnienia wysokiego poziomu ochrony wszystkich uczestników ruchu drogowego w Unii poprzez ułatwienie transgranicznej wymiany informacji dotyczących przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego i egzekwowania dzięki temu kar, a także nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(22) Dane związane z identyfikacją sprawcy przestępstwa lub wykroczenia są danymi osobowymi. Do przetwarzania danych dokonywanego w zastosowaniu niniejszej dyrektywy powinna mieć zastosowanie dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁰ . Bez uszczerbku dla wymogów proceduralnych dotyczących mechanizmów odwoływania się i dochodzenia roszczeń obowiązujących w zainteresowanych państwach członkowskich, osobę, której dotyczą dane, należy odpowiednio poinformować w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia o prawie dostępu do danych osobowych oraz o prawie do ich korekty i usunięcia, oraz o maksymalnym zgodnym z prawem okresie przechowywania tych danych. W tym kontekście osoba, której dotyczą dane, powinna również mieć prawo do sprostowania wszelkich nieprawidłowych danych osobowych lub natychmiastowego usunięcia wszelkich danych zgromadzonych niezgodnie z prawem.

(23) Zgodnie z decyzjami Prüm przetwarzanie danych rejestracyjnych pojazdów zawierających dane osobowe podlega szczegółowym przepisom dotyczącym danych osobowych określonych w decyzji 2008/615/WSiSW. W tym względzie państwa członkowskie mają możliwość stosowania tych szczegółowych przepisów do danych osobowych, które są przetwarzane również do celów niniejszej dyrektywy, pod warunkiem że zapewnią, by przetwarzanie danych dotyczących wszelkich przestępstw lub wykroczeń objętych niniejszą dyrektywą było zgodne z krajowymi przepisami wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE.

(24) Państwa trzecie powinny mieć możliwość uczestnictwa w wymianie danych rejestracyjnych pojazdów pod warunkiem zawarcia stosownej umowy z Unią. Taka umowa powinna zawierać niezbędne postanowienia dotyczące ochrony danych.

(25) Niniejsza dyrektywa potwierdza prawa podstawowe i zasady uznane w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w tym prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawo do ochrony danych osobowych, prawo do rzetelnego procesu sądowego, domniemanie niewinności i prawo do obrony.

(26) Aby osiągnąć cel, jakim jest wymiana informacji między państwami członkowskimi za pomocą interoperacyjnych środków, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do uwzględniania odnośnych zmian w decyzjach Prüm lub w przypadkach gdy wymagają tego unijne akty prawne mające bezpośrednie znaczenie dla aktualizacji załącznika I. Szczególnie ważne jest to, aby Komisja podczas prac przygotowawczych, zgodnie z przyjętą praktyką, prowadziła stosowne konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(27) Komisja powinna przeanalizować stosowanie niniejszej dyrektywy z myślą o określeniu dalszych skutecznych i wydajnych środków w celu poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego. Bez uszczerbku dla obowiązków dotyczących dokonania transpozycji niniejszej dyrektywy również Dania, Irlandia i Zjednoczone Królestwo powinny, w stosownych przypadkach, współpracować z Komisją przy tym zadaniu, aby zapewnić terminową i pełną sprawozdawczość w odniesieniu do tej kwestii.

(28) Z uwagi na fakt, że cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie zapewnienie wysokiego poziomu ochrony wszystkich uczestników ruchu drogowego w Unii poprzez ułatwienie transgranicznej wymiany informacji dotyczących przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, popełnionych podczas kierowania pojazdami zarejestrowanymi w innym państwie członkowskim niż państwo członkowskie, w którym popełniono przestępstwo lub wykroczenie, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, możliwe jest natomiast, ze względu na skalę i skutki działań, lepsze osiągnięcie tego celu na szczeblu unijnym, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu.

(29) Zważywszy na fakt, że Dania, Irlandia i Zjednoczone Królestwo nie były objęte dyrektywą 2011/82/UE i w związku z tym nie dokonały jej transpozycji, wskazane jest przyznanie tym państwom członkowskim dodatkowego czasu na dokonanie tego.

(30) Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ¹¹  skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 3 października 2014 r.,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1  ¹²

Cel

Celem niniejszej dyrektywy jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony wszystkich użytkowników dróg w Unii poprzez ułatwienie transgranicznej wymiany informacji w odniesieniu do przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego oraz poprzez ułatwienie egzekwowania kar, w przypadku gdy te przestępstwa lub wykroczenia popełniane są podczas kierowania pojazdami zarejestrowanymi w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym je popełniono.

Artykuł  2  ¹³

Zakres stosowania

1. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do następujących przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego:

a) przekroczenie dopuszczalnej prędkości;

b) niedopełnienie obowiązku korzystania z pasów bezpieczeństwa;

c) niezastosowanie się do czerwonego sygnału świetlnego;

d) kierowanie pojazdem pod wpływem alkoholu;

e) kierowanie pojazdem pod wpływem środków odurzających;

f) niedopełnienie obowiązku używania w czasie jazdy kasków ochronnych;

g) korzystanie z niedozwolonego pasa ruchu;

h) niezgodne z prawem korzystanie z telefonu komórkowego lub innych środków łączności podczas kierowania pojazdem;

i) niezachowanie bezpiecznej odległości od pojazdu z przodu;

j) niebezpieczne wyprzedzanie;

k) niebezpieczne parkowanie lub zatrzymanie;

l) przekroczenie co najmniej jednej linii ciągłej;

m) jazda pod prąd;

n) nieprzestrzeganie przepisów dotyczących tworzenia i korzystania z korytarzy życia lub ustępowania pierwszeństwa pojazdom służb ratunkowych;

o) korzystanie z przeciążonego pojazdu;

p) nieprzestrzeganie przepisów dotyczących ograniczeń ruchu pojazdów;

q) ucieczka z miejsca wypadku;

r) nieprzestrzeganie przepisów na przejazdach kolejowych.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego lit. p), niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do zachowań, które stanowią nieprzestrzeganie przepisów dotyczących ograniczeń ruchu pojazdów, w następujących przypadkach:

a) informacje na temat zakresu ograniczeń, zakazów lub obowiązków obowiązujących w określonych strefach, aktualnego statusu dostępu i warunków poruszania się w strefach ograniczonego ruchu pojazdów oraz dane dotyczące stałych ograniczeń ruchu pojazdów nie zostały utworzone i udostępnione za pośrednictwem krajowego punktu dostępu zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2022/670 ¹⁴ ;

b) kierowca nie przestrzega przepisów dotyczących opłat, które należy uiścić przed wjazdem na obszar podlegający ograniczeniom ruchu pojazdów.

2. Niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na prawa i obowiązki wynikające z następujących przepisów aktów prawnych Unii:

a) decyzji ramowej Rady 2005/214/WSiSW^{(15 )};

b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/41/UE^{(16 )};

c) procedur dotyczących doręczania dokumentów procesowych określonych w art. 5 Konwencji ustanowionej przez Radę zgodnie z art. 34 Traktatu o Unii Europejskiej o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej^{(17 )};

d) przepisów dotyczących praw osób podejrzanych i oskarżonych określonych w dyrektywach Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/64/UE^{(18 )}, 2012/13/UE^{(19 )}, 2013/48/UE^{(20 )}, (UE) 2016/343^{(21 )}, (UE) 2016/800^{(22 )} i (UE) 2016/1919^{(23 )}.

Artykuł  3

Definicje

Na użytek niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a) 24  "pojazd" oznacza każdy środek transportu podlegający rejestracji zgodnie z prawem państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, który jest zwykle używany do przewozu drogowego osób lub rzeczy, w tym zespoły pojazdów lub przyczepy;

b) "państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia" oznacza państwo członkowskie, w którym popełnione zostało przestępstwo lub wykroczenie;

c) "państwo członkowskie rejestracji" oznacza państwo członkowskie, w którym zarejestrowany jest pojazd, podczas kierowania którym popełniono przestępstwo lub wykroczenie;

d) "przekroczenie dopuszczalnej prędkości" oznacza przekroczenie ograniczeń prędkości obowiązujących na danej drodze lub dla danego rodzaju pojazdu w państwie członkowskim, w którym zostało popełnione przestępstwo lub wykroczenie;

e) "niedopełnienie obowiązku korzystania z pasów bezpieczeństwa" oznacza niedostosowanie się do wymogu zapięcia pasów bezpieczeństwa lub stosowania systemu mocowania dla dzieci, przewidzianego w dyrektywie Rady 91/671/EWG ²⁵  i w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

f) "niezastosowanie się do czerwonego sygnału świetlnego" oznacza przejazd na czerwonym sygnale nadawanym przez sygnalizator lub niezastosowanie się do innego odpowiedniego znaku nakazującego zatrzymanie się, określonego w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

g) "kierowanie pojazdem pod wpływem alkoholu" oznacza kierowanie pojazdem w stanie ograniczonej zdolności spowodowanej wpływem alkoholu, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

h) "kierowanie pojazdem pod wpływem środków odurzających" oznacza kierowanie pojazdem w stanie ograniczonej zdolności spowodowanej wpływem narkotyków lub innych substancji działających podobnie, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

i) "niedopełnienie obowiązku używania w czasie jazdy kasków ochronnych" oznacza jazdę bez kasku, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

j) 26  "korzystanie z niedozwolonego pasa ruchu" oznacza niezgodne z prawem wykorzystywanie już istniejącej stałej lub tymczasowej części jezdni, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

k) "niezgodne z prawem korzystanie z telefonu komórkowego lub innych środków łączności podczas kierowania pojazdem" oznacza niezgodne z prawem korzystanie z telefonu komórkowego lub innych środków łączności podczas kierowania pojazdem, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

l) 27  "krajowy punkt kontaktowy" oznacza organy wyznaczone do celów zautomatyzowanej wymiany przychodzących wniosków i wychodzących odpowiedzi na te wnioski w zakresie danych rejestracyjnych pojazdów, przychodzących i wychodzących wniosków o wzajemną pomoc w celu identyfikacji osoby zainteresowanej, przychodzących i wychodzących wniosków o wzajemną pomoc w celu wysłania do osoby zainteresowanej zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego lub dokumentów uzupełniających oraz przychodzących i wychodzących wniosków o wzajemną pomoc w egzekwowaniu ostatecznych decyzji administracyjnych dotyczących grzywien w ruchu drogowym nałożonych za przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego i odpowiedzi na te wnioski;

m) "automatyczne wyszukiwanie" oznacza procedurę dostępu on-line do zasobów bazy danych jednego, więcej niż jednego lub wszystkich państw członkowskich lub państw uczestniczących;

n) "posiadacz pojazdu" oznacza osobę, na której nazwisko pojazd jest zarejestrowany, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego rejestracji;

o) 28  "niezachowanie bezpiecznej odległości od pojazdu z przodu" oznacza niezachowanie wystarczającej odległości od pojazdu z przodu, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

p) 29  "niebezpieczne wyprzedzanie" oznacza wyprzedzanie innego pojazdu lub innego użytkownika drogi w sposób naruszający mające zastosowanie przepisy dotyczące wyprzedzania, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

q) 30  "niebezpieczne parkowanie lub zatrzymanie" oznacza parkowanie lub zatrzymanie pojazdu w sposób naruszający mające zastosowanie przepisy dotyczące parkowania lub niebezpiecznego zatrzymania, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia; nieuiszczenie opłat parkingowych oraz inne podobne przestępstwa lub wykroczenia nie są uznawane za niebezpieczne parkowanie lub zatrzymanie;

r) 31  "przekroczenie co najmniej jednej linii ciągłej" oznacza zmianę pasa ruchu podczas kierowania pojazdem poprzez niezgodne z prawem przekroczenie co najmniej jednej linii ciągłej, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

s) 32  "jazda pod prąd" oznacza kierowanie pojazdem niezgodnie z wyznaczonym kierunkiem ruchu, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

t) 33  "nieprzestrzeganie przepisów dotyczących tworzenia i korzystania z korytarzy życia lub ustępowania pierwszeństwa pojazdom służb ratunkowych" oznacza nieprzestrzeganie mających zastosowanie przepisów umożliwiających pojazdom służb ratunkowych, takim jak pojazdy policyjne, ratownicze lub wozy strażackie, przejazdu i dotarcia na miejsce sytuacji nadzwyczajnej, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

u) 34  "korzystanie z przeciążonego pojazdu" oznacza korzystanie z pojazdu, który nie spełnia wymogów określonych dla jego maksymalnej dopuszczalnej masy lub maksymalnego dopuszczalnego nacisku osi, określonych w krajowych przepisach ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych transponujących dyrektywę Rady 96/53/WE ³⁵  lub w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia w przypadku pojazdów lub operacji, dla których nie określono takich wymogów w tej dyrektywie;

v) 36  "zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego" oznacza pierwszą decyzję lub jakikolwiek inny pierwszy dokument wydane osobie zainteresowanej przez właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

w) 37  "dokument uzupełniający" oznacza każdą decyzję lub jakikolwiek inny dokument, które właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wydaje po zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego w związku z tym zawiadomieniem lub z danym przestępstwem lub wykroczeniem przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego przed etapem wniesienia odwołania do właściwego organu uprawnionego do przyjmowania prawnie wiążących decyzji;

x) 38  "osoba zainteresowana" oznacza osobę, którą zidentyfikowano zgodnie z prawem państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia jako osobiście odpowiedzialną za przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienione w art. 2 ust. 1, lub posiadacza, właściciela, użytkownika końcowego lub kierowcę pojazdu, podczas kierowania którym popełniono przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienione w art. 2 ust. 1, nawet jeżeli osoby tej nie zidentyfikowano jako osobiście odpowiedzialnej, zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

y) 39  "użytkownik końcowy" oznacza każdą osobę, która nie jest posiadaczem ani właścicielem pojazdu, lecz inną osobą wskazaną w rejestrze pojazdów państwa członkowskiego rejestracji, która jest upoważniona do korzystania z tego pojazdu lub bycia odpowiedzialną za jego bieżącą eksploatację, w szczególności na podstawie długoterminowej umowy leasingu lub wynajmu lub jako części parku samochodowego dostępnego dla pracowników;

z) 40  "państwo członkowskie zamieszkania" oznacza jakiekolwiek państwo członkowskie, co do którego można w rozsądnym stopniu pewności założyć, że jest miejscem, w którym osoba zainteresowana zwykle zamieszkuje;

aa) 41  "nieprzestrzeganie przepisów dotyczących ograniczeń ruchu pojazdów" oznacza nieprzestrzeganie wyraźnie i widocznie wyznaczonych przepisów dotyczących ograniczeń ruchu dla wszystkich lub niektórych kategorii pojazdów do celów bezpieczeństwa drogowego, na przykład w przypadku stref dla pieszych i stref szkolnych oraz pasów ruchu dla rowerów, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

ab) 42  "ucieczka z miejsca wypadku" oznacza sytuację, w której kierowca odjeżdża po spowodowaniu wypadku lub kolizji w ruchu drogowym, aby uniknąć poniesienia konsekwencji tego wypadku lub tej kolizji w ruchu drogowym, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

ac) 43  "nieprzestrzeganie przepisów na przejazdach kolejowych" oznacza niezatrzymanie się na przejeździe kolejowym lub niebezpieczne zachowanie na przejeździe kolejowym, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

ad) 44  "właściwy organ" oznacza organ odpowiedzialny za rejestrację pojazdów lub praw jazdy, za wszczynanie postępowań lub prowadzenie postępowań przygotowawczych w sprawach przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionych w art. 2 ust. 1 lub za egzekwowanie odpowiednich kar, zgodnie z prawem jego państwa członkowskiego.

Artykuł  3a  ⁴⁵

Krajowe punkty kontaktowe

1. Każde państwo członkowskie wyznacza co najmniej jeden krajowy punkt kontaktowy do celów:

a) zautomatyzowanej wymiany danych rejestracyjnych pojazdów zgodnie z art. 4;

b) przychodzących i wychodzących wniosków o wzajemną pomoc w identyfikacji osoby zainteresowanej oraz odpowiedzi na te wnioski zgodnie z art. 5c;

c) przychodzących i wychodzących wniosków o wzajemną pomoc w doręczeniu osobie zainteresowanej zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego lub dokumentów uzupełniających oraz odpowiedzi na te wnioski zgodnie z art. 5e; oraz

d) przychodzących i wychodzących wniosków o wzajemną pomoc w egzekwowaniu ostatecznych decyzji administracyjnych dotyczących grzywien w ruchu drogowym nałożonych za przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego oraz odpowiedzi na te wnioski zgodnie z art. 5f.

Uprawnienia krajowych punktów kontaktowych reguluje mające zastosowanie prawo danego państwa członkowskiego.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby ich odpowiednie krajowe punkty kontaktowe współpracowały ze sobą w celu zapewnienia wymiany wszystkich niezbędnych informacji w odpowiednim czasie oraz przestrzegania terminów określonych w art. 5a ust. 2 oraz art. 5c ust. 7 i 8.

Artykuł  4  ⁴⁶

Procedura wymiany danych rejestracyjnych pojazdów i wzajemnej pomocy między państwami członkowskimi

1. W przypadku postępowań przygotowawczych w sprawach przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionych w art. 2 ust. 1, które wykryto na terytorium państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, państwo członkowskie rejestracji przyznaje krajowym punktom kontaktowym państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia dostęp do następujących krajowych danych rejestracyjnych pojazdów, wraz z upoważnieniem do automatycznego wyszukiwania:

a) danych dotyczących pojazdów;

b) danych dotyczących posiadaczy oraz, w przypadku gdy są dostępne, właścicieli i użytkowników końcowych pojazdów.

Elementy danych, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b), konieczne do prowadzenia wyszukiwań, są elementami danych określonymi w załączniku.

2. Państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia zapewnia, aby jedynie jego właściwe organy miały - za pośrednictwem jego krajowych punktów kontaktowych - dostęp do danych rejestracyjnych pojazdów. Przy prowadzeniu wyszukiwania w formie wniosku wychodzącego właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia korzysta z pełnego numeru rejestracyjnego pojazdu.

Właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia zapewnia, aby każdy wychodzący wniosek zawierał nazwę właściwego organu składającego ten wniosek, nazwę użytkownika przypisaną osobie zajmującej się wnioskiem oraz numer sprawy, której dotyczy wniosek.

3. W celu ustalenia, czy dane przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego popełniono podczas kierowania danym pojazdem, właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia może zwrócić się - za pośrednictwem swojego krajowego punktu kontaktowego - najpierw o dostęp do danych technicznych dotyczących pojazdów, wymienionych w załączniku sekcja 2 część I i II, i tylko do tych danych technicznych.

W przypadku ustalenia, że dane przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego popełniono podczas kierowania danym pojazdem, właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia może zwrócić się - za pośrednictwem swojego krajowego punktu kontaktowego - o dostęp do danych osobowych dotyczących osoby zainteresowanej wymienionych w załączniku sekcja 2 część I i części III - VI.

4. Państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wykorzystuje dane uzyskane w ramach postępowania przygotowawczego w sprawach przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionych w art. 2 ust. 1 w celu ustalenia tożsamości osoby, która ponosi osobistą odpowiedzialność za te przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, zgodnie z definicją w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.

5. Krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego rejestracji zapewnia, aby przy uzyskiwaniu dostępu do danych rejestracyjnych pojazdów właściwe organy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia otrzymywały konkretną wiadomość informującą, przynajmniej w następujących przypadkach, o tym, że:

a) w chwili popełnienia przestępstwa lub wykroczenia pojazd był oznaczony jako zezłomowany;

b) w chwili popełnienia przestępstwa lub wykroczenia pojazd był oznaczony w jakimkolwiek krajowym rejestrze jako skradziony;

c) w chwili popełnienia przestępstwa lub wykroczenia tablica rejestracyjna pojazdu była oznaczona w jakimkolwiek krajowym rejestrze jako skradziona;

d) w chwili popełnienia przestępstwa lub wykroczenia w jakimkolwiek krajowym rejestrze nie można znaleźć żadnych informacji na temat pojazdu;

e) uznano dane wejściowe wyszukiwania za nieprawidłowe ze względu na pewne krajowe wymogi dotyczące składni;

f) wymagane informacje nie mogą zostać ujawnione, jeżeli ujawniłyby tożsamość osoby chronionej zgodnie z prawem państwa członkowskiego rejestracji.

6. Krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego rejestracji zapewnia, aby udostępniano wyłącznie elementy danych osobowych związane z popełnionym przestępstwem lub wykroczeniem przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego.

7. Do celów wzajemnej pomocy zgodnie z art. 5c, 5e lub 5f właściwe organy państw członkowskich zapewniają, aby każdy wniosek o wzajemną pomoc zawierał nazwę właściwego organu składającego ten wniosek, nazwę użytkownika przypisaną osobie zajmującej się wnioskiem oraz numer sprawy, której dotyczy wniosek.

Artykuł  4a  ⁴⁷

Krajowe rejestry pojazdów

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby elementy danych wymienionych w załączniku sekcja 2 części I-III i V były aktualne, w przypadku gdy elementy te są dostępne w ich krajowych rejestrach pojazdów.

2. Państwa członkowskie zatrzymują do celów niniejszej dyrektywy elementy danych wymienione w załączniku sekcja 2 części V i VI, w przypadku gdy są dostępne, w krajowych rejestrach pojazdów przez co najmniej 12 miesięcy po każdej zmianie posiadacza, właściciela lub użytkownika końcowego pojazdu i nie dłużej, niż to konieczne, zgodnie z definicją w prawie państw członkowskich.

Artykuł  5  ⁴⁸  

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego

1. Właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia podejmuje decyzję, czy wszcząć postępowanie dotyczące przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionego w art. 2 ust. 1.

W przypadku gdy właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia podejmie decyzję o wszczęciu takiego postępowania, ten właściwy organ, w terminie określonym w art. 5a ust. 2, wydaje zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego, w którym informuje osobę zainteresowaną o przestępstwie lub wykroczeniu przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego oraz, w stosownych przypadkach, o decyzji o wszczęciu postępowania.

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego może służyć celom innym niż cele określone w akapicie drugim, które są konieczne do egzekwowania przepisów, takim jak wniosek o ujawnienie tożsamości i adresu osoby odpowiedzialnej za przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, zapytanie dotyczące tego, czy osoba zainteresowana przyznaje się do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, lub wezwanie do uiszczenia opłaty.

2. Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego zawiera co najmniej następujące informacje:

a) wskazanie, że zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego wydano do celów niniejszej dyrektywy;

b) nazwę, adres pocztowy, numer telefonu i adres e-mail właściwego organu państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

c) wszystkie istotne informacje na temat przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, w szczególności dane pojazdu, podczas kierowania którym popełniono przestępstwo lub wykroczenie, w tym numer rejestracyjny pojazdu, miejsce, datę i godzinę popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, rodzaj przestępstwa lub wykroczenia, szczegółowe odniesienie do przepisów, które zostały naruszone, a także, w stosownych przypadkach, dane dotyczące urządzenia, przy pomocy którego wykryto dane przestępstwo lub wykroczenie;

d) szczegółowe informacje na temat kwalifikacji prawnej przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, mających zastosowanie kar i innych skutków prawnych przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, w tym informacje związane z zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych (w tym punktami karnymi lub innymi ograniczeniami nałożonymi na uprawnienia do kierowania pojazdami), zgodnie z prawem państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

e) szczegółowe informacje na temat tego, gdzie, kiedy i w jaki sposób można skorzystać z prawa do obrony lub gdzie, kiedy i w jaki sposób można odwołać się od decyzji o prowadzeniu postępowania w sprawie przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, w tym wymogów dotyczących dopuszczalności takiego odwołania i terminu jego wniesienia, a także informacje o tym, czy i na jakich warunkach mają zastosowanie postępowania zaoczne, zgodnie z prawem państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

f) w stosownych przypadkach informacje o środkach przyjętych w celu zidentyfikowania osoby zainteresowanej zgodnie z art. 5d oraz o konsekwencjach braku współpracy;

g) w stosownych przypadkach szczegółowe informacje dotyczące nazwy, adresu i międzynarodowego numeru rachunku bankowego (IBAN) organu, w którym można uregulować nałożoną karę pieniężną, terminu płatności oraz sprawnie funkcjonujących alternatywnych i dostępnych metod płatności, w szczególności specjalnych aplikacji, o ile metody te są dostępne zarówno dla rezydentów, jak i osób niebędących rezydentami;

h) jasne i kompleksowe informacje o mających zastosowanie przepisach o ochronie danych i prawach osób, których dane dotyczą, w tym wskazanie miejsca, w którym można uzyskać informacje przekazane na podstawie art. 13 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 ⁴⁹  lub na podstawie art. 13 i 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 ⁵⁰ , w tym informacje na temat źródła, z jakiego pochodzą dane osobowe, lub wskazanie, że na portalu CBE, o którym mowa w art. 8 niniejszej dyrektywy, dostępne są mające ogólne zastosowanie przepisy o ochronie danych;

i) w stosownych przypadkach szczegółowe informacje o tym, czy i w jaki sposób można złagodzić kary za przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienione w art. 2 ust. 1, w tym poprzez wczesną zapłatę kary pieniężnej;

j) w okresie przejściowym, o którym mowa w art. 5h ust. 2, oraz w stosownych przypadkach wyraźne wskazanie, że prywatny podmiot prawny, który wysłał zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego, jest uprawniony przez właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, o czym mowa w art. 5h ust. 1, oraz jasne rozgraniczenie między kwotami roszczeń pieniężnych w oparciu o ich podstawę prawną;

k) link i w miarę możliwości kod QR do portalu CBE, o którym mowa w art. 8.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia zapewnia, aby kierowca niebędący rezydentem otrzymał zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego, o którym mowa w ust. 2, w przypadku gdy:

a) kierowca niebędący rezydentem został poddany kontroli na miejscu w ramach kontroli drogowej; oraz

b) właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia nie wyegzekwował na miejscu kary związanej z popełnionym przestępstwem lub wykroczeniem.

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego przesyła się kierowcy niebędącemu rezydentem zgodnie z art. 5a ust. 1 i 2.

4. Właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia zapewnia, aby w przypadku gdy kierowca niebędący rezydentem został poddany kontroli na miejscu w ramach kontroli drogowej, a ten właściwy organ wyegzekwował na miejscu karę w związku z popełnionym przestępstwem lub wykroczeniem, ten kierowca niebędący rezydentem otrzymał co najmniej:

a) pokwitowanie transakcji finansowej lub zawiadomienie o nałożeniu kary pieniężnej, która ma zostać uiszczona w określonym terminie;

b) dane kontaktowe właściwego organu;

c) informacje o popełnionych przestępstwach lub wykroczeniach oraz, w stosownych przypadkach, o sposobach przestrzegania przepisów w przyszłości;

d) w miarę możliwości link lub kod QR do portalu CBE, o którym mowa w art. 8.

Dokumenty i informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, przekazuje się w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia lub w jakimkolwiek innym języku urzędowym instytucji Unii uznanym za odpowiedni przez właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.

5. Na wniosek osoby zainteresowanej oraz zgodnie z prawem państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia zapewnia dostęp do wszystkich informacji będących w jego posiadaniu związanych z postępowaniem przygotowawczym w sprawach przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionych w art. 2 ust. 1. Właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia może potraktować taki wniosek jako wniosek o skorzystanie ze środka zaskarżenia nałożonej kary, w którym to przypadku w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego informuje w jasny i zwięzły sposób osobę zainteresowaną o tym fakcie, a także o prawnych i proceduralnych skutkach takiego wniosku.

6. Państwa członkowskie zapewniają, aby początek biegu terminów, w których osoby niebędące rezydentami mogą skorzystać z prawa do odwołania się lub złagodzenia kary zgodnie z ust. 2 lit. e) oraz i), odpowiednio, był proporcjonalny, aby zapewnić skuteczne korzystanie z takich praw, oraz odpowiadał dacie wysłania pocztą lub w formie elektronicznej lub otrzymania zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego lub urzędowej decyzji o odpowiedzialności osoby zainteresowanej.

Artykuł  5a  ⁵¹  

Doręczanie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego oraz dokumentów uzupełniających

1. Właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia przesyła zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego oraz dokumenty uzupełniające danym osobom za pomocą poczty, rejestrowanego doręczenia, listu poleconego lub równoważnego środka elektronicznego zgodnie z rozdziałem III sekcja 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 ⁵² , zgodnie z prawem państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.

2. Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego skierowane do posiadacza, właściciela lub użytkownika końcowego pojazdu wydaje się nie później niż 11 miesięcy po popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, w przypadku gdy automatyczne wyszukiwanie, o którym mowa w art. 4 ust. 1, powiodło się, a właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia ustalił tożsamość i adres posiadacza, właściciela lub użytkownika końcowego pojazdu w stopniu pewności wymaganym w jego prawie krajowym.

W przypadku gdy automatyczne wyszukiwanie, o którym mowa w art. 4 ust. 1, nie powiodło się lub właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia nie był w stanie ustalić tożsamości i adresu posiadacza, właściciela lub użytkownika końcowego pojazdu w stopniu pewności wymaganym w jego prawie krajowym, zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego wydaje się nie później niż 5 miesięcy po ustaleniu tych informacji przez właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.

3. Zachęca się państwa członkowskie do zezwalania osobom zainteresowanym na zdalny udział w postępowaniu sądowym za pomocą łącza wideo.

Artykuł  5b  ⁵³

Tłumaczenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego oraz istotnych dokumentów uzupełniających

1. W przypadku gdy właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia podejmuje decyzję o wszczęciu postępowania dotyczącego przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionych w art. 2 ust. 1, wydaje zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego oraz wszelkie istotne dokumenty uzupełniające w języku dokumentu rejestracyjnego pojazdu.

Do celów niniejszego artykułu właściwe organy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia decydują, czy dany dokument uzupełniający jest istotny. Właściwe organy biorą jednak pod uwagę fakt, że osoba zainteresowana musi zrozumieć zarzuty oraz musi być w stanie w pełni skorzystać z prawa do obrony. Obejmuje to w szczególności wszystkie odpowiednie informacje dotyczące przestępstwa lub wykroczenia, charakter popełnionego

przestępstwa lub wykroczenia, wymierzoną karę, dostępne środki zaskarżenia tej decyzji, przewidziany w tym celu termin oraz wskazanie organu, do którego należy wnieść odwołanie.

2. W każdej sprawie właściwe organy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia decydują, czy jakikolwiek inny dokument jest istotny.

3. Nie wymaga się tłumaczenia części istotnych dokumentów, które nie mają znaczenia dla umożliwienia danym osobom zapoznania się z postępowaniem prowadzonym przeciwko nim. Właściwe organy decydują, czy części te mają znaczenie dla tych celów, biorąc pod uwagę elementy, o których mowa w ust. 1 akapit drugi.

4. Na wniosek osoby zainteresowanej właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia zezwala tej osobie na otrzymanie dokumentów uzupełniających w jednym dodatkowym języku urzędowym instytucji Unii, który nie jest językiem dokumentu rejestracyjnego pojazdu.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby jakość tłumaczenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego oraz dokumentów uzupełniających odpowiadała co najmniej jakości wymaganej na podstawie art. 3 ust. 9 dyrektywy 2010/64/UE.

6. Państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia zapewnia, na wniosek osoby zainteresowanej, aby dany właściwy organ dokonał skutecznie i szybko weryfikacji zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia lub dokumentów uzupełniających wydanych tej osobie, z tego powodu, że to zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia lub te dokumenty uzupełniające nie są zgodne z niniejszym artykułem, z art. 5, 5a lub 5e.

Artykuł  5c  ⁵⁴

Wzajemna pomoc w identyfikacji osoby zainteresowanej

1. Państwa członkowskie udzielają sobie wzajemnej pomocy, w przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, po wyczerpaniu wszelkich innych dostępnych im środków, w szczególności gdy -po przeprowadzeniu automatycznego wyszukiwania zgodnie z art. 4 ust. 1 oraz po przeprowadzeniu wyszukiwania w innych bazach danych wyraźnie dopuszczonych zgodnie z przepisami unijnymi i krajowymi - nadal nie mogą one zidentyfikować osoby zainteresowanej w stopniu pewności wymaganym w prawie krajowym państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia do wszczęcia lub przeprowadzenia postępowania, o którym mowa w art. 5 ust. 1.

2. Państwa członkowskie udzielają sobie wzajemnej pomocy na podstawie niniejszego artykułu. Jeżeli jednak po dokonaniu oceny okoliczności poszczególnych przypadków zostanie stwierdzone, że spełnione są warunki określone w art. 6 dyrektywy 2014/41/UE, państwa członkowskie związane tą dyrektywą mogą stosować między sobą wyłącznie tę dyrektywę.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia podejmuje decyzję, czy wystąpić z wnioskiem o wzajemną pomoc w celu uzyskania dodatkowych informacji, o których mowa w ust. 5.

Wniosek o wzajemną pomoc może zostać złożony wyłącznie przez właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, zgodnie z prawem tego państwa członkowskiego.

Właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wykorzystuje dane uzyskane w drodze wzajemnej pomocy w celu ustalenia tożsamości osoby, która ponosi osobistą odpowiedzialność za przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienione w art. 2 ust. 1, popełnione na terytorium tego państwa członkowskiego.

4. W przypadku gdy właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia podejmie decyzję o wystąpieniu z wnioskiem o wzajemną pomoc zgodnie z ust. 1, za pośrednictwem swojego krajowego punktu kontaktowego przesyła ustrukturyzowany wniosek elektroniczny do krajowego punktu kontaktowego państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania.

5. Właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia może zwrócić się do państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania o:

a) ustalenie tożsamości i adresu osoby zainteresowanej, zgodnie z prawem państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania, w tym za pomocą krajowych baz danych, takich jak rejestry praw jazdy lub rejestry ludności;

b) wezwanie posiadacza, właściciela lub użytkownika końcowego pojazdu, podczas kierowania którym popełniono przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, o przekazanie informacji na temat tożsamości, adresu oraz, w przypadku gdy są dostępne, innych danych kontaktowych osoby odpowiedzialnej za przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, zgodnie z procedurami krajowymi państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania, które mają być stosowane tak, jak gdyby dana czynność dochodzeniowo-śledcza została zarządzona przez organy tego państwa członkowskiego.

6. Ustrukturyzowany wniosek elektroniczny zawiera następujące informacje:

a) elementy danych dotyczące osoby zainteresowanej uzyskane w wyniku automatycznego wyszukiwania przeprowadzonego zgodnie z art. 4 ust. 1;

b) jeżeli jest dostępny, zarejestrowany wizerunek kierowcy pochodzący z urządzenia wykrywającego, w szczególności rejestrującego prędkość;

c) dane dotyczące przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionych w art. 2 ust. 1;

d) dane dotyczące pojazdu, podczas kierowania którym popełniono przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego;

e) powód złożenia wniosku o wzajemną pomoc.

7. Właściwe organy państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania gromadzą bez zbędnej zwłoki wymagane informacje, o których mowa w ust. 5, chyba że zadecydują o powołaniu się na jedną z podstaw odmowy wymienionych w ust. 8 lub gromadzenie wymaganych informacji nie jest możliwe.

Bez zbędnej zwłoki oraz nie później niż 2 miesiące od dnia, w którym właściwy organ państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania zgromadził wymagane informacje, odpowiada on na wniosek drogą elektroniczną za pośrednictwem swojego krajowego punktu kontaktowego.

Właściwe organy państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania, gromadząc wymagane informacje, przestrzegają formalności i procedur wyraźnie wymaganych przez właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia w zakresie, w jakim nie są one niezgodne z ich przepisami krajowymi.

8. Właściwy organ państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania może odmówić udzielenia wymaganych dodatkowych informacji, o których mowa w ust. 5. Czyni to wyłącznie w jednym lub kilku z następujących przypadków:

a) w prawie państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania istnieje immunitet lub przywilej, który uniemożliwia przekazanie informacji;

b) przekazanie wymaganych informacji byłoby sprzeczne z zasadą ne bis in idem;

c) przekazanie wymaganych informacji zagrażałoby prowadzonemu postępowaniu przygotowawczemu w sprawie przestępstwa;

d) przekazanie wymaganych informacji byłoby sprzeczne z żywotnymi interesami w zakresie bezpieczeństwa narodowego państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania lub szkodziłoby tym interesom, narażałoby na niebezpieczeństwo źródło informacji lub wiązałoby się z wykorzystaniem informacji niejawnych odnoszących się do określonych działań wywiadu;

e) istnieją istotne przesłanki uznania, że przekazanie wymaganych informacji byłoby sprzeczne z obowiązkami państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania zgodnie z art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej i z Karty praw podstawowych Unii Europejskiej;

f) przekazanie wymaganych informacji naraziłoby na niebezpieczeństwo jakąkolwiek osobę lub doprowadziło do ujawnienia tożsamości osoby chronionej zgodnie z prawem państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania.

Nie później niż 2 miesiące od dnia, w którym właściwy organ państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania podejmie decyzję o zastosowaniu podstawy odmowy lub stwierdzi, że nie jest możliwe zgromadzenie wymaganych informacji, informuje o tym państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia za pośrednictwem swojego krajowego punktu kontaktowego. Właściwy organ państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania może zadecydować o niewskazaniu, która podstawa odmowy ma zastosowanie w przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), d) i f).

Artykuł  5d  ⁵⁵

Środki krajowe ułatwiające identyfikację osoby odpowiedzialnej

1. W celu skutecznej identyfikacji osoby odpowiedzialnej za przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego (zwanej dalej "osobą odpowiedzialną") państwa członkowskie mogą podejmować wszelkie środki w odniesieniu do przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionych w art. 2 ust. 1, określone w ich prawie krajowym, takie jak środki dotyczące obowiązku współpracy posiadacza, właściciela lub użytkownika końcowego pojazdu przy identyfikacji osoby odpowiedzialnej, pod warunkiem że przestrzegane są prawa podstawowe i prawa procesowe wynikające z prawa unijnego i krajowego.

2. Właściwe organy mogą w szczególności:

a) doręczać osobom zainteresowanym dokumenty w związku z przestępstwami lub wykroczeniami przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionymi w art. 2 ust. 1, w tym dokumenty wzywające osoby zainteresowane do potwierdzenia ich odpowiedzialności za przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego;

b) stosować w możliwie najszerszym zakresie obowiązki - w tym powiązane z nimi kary - nałożone na osoby zainteresowane, które są istotne dla identyfikacji osoby odpowiedzialnej.

Artykuł  5e  ⁵⁶

Wzajemna pomoc w doręczaniu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego oraz dokumentów uzupełniających

1. Właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia może wysłać zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego lub dokumenty uzupełniające do osób zainteresowanych za pośrednictwem właściwych organów państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania w następujących przypadkach:

a) adres osoby, do której skierowany jest dokument, jest nieznany, niepełny lub niepewny;

b) przepisy proceduralne wynikające z prawa państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wymagają dowodu doręczenia dokumentu innego niż dowód, który można uzyskać za pomocą poczty, rejestrowanego doręczenia, listu poleconego lub równoważnego środka elektronicznego, o których mowa w art. 5a ust. 1;

c) doręczenie dokumentu za pomocą poczty, rejestrowanego doręczenia, listu poleconego lub równoważnego środka elektronicznego, o którym mowa w art. 5a ust. 1, było niemożliwe;

d) państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia z uzasadnionych przyczyn uważa, że doręczenie dokumentu za pomocą poczty, rejestrowanego doręczenia, listu poleconego lub równoważnego środka elektronicznego, o którym mowa w art. 5a ust. 1, w tym konkretnym przypadku będzie nieskuteczne lub jest nieodpowiednie.

Właściwe organy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia oraz państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania komunikują się ze sobą za pośrednictwem swoich odpowiednich krajowych punktów kontaktowych.

2. Państwo członkowskie rejestracji lub państwo członkowskie zamieszkania zapewniają, aby zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego oraz dokumenty uzupełniające, które mają zostać doręczone zgodnie z ust. 1, były doręczane zgodnie z ich prawem krajowym albo - jeżeli jest to należycie uzasadnione - za pomocą konkretnej metody wymaganej przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, o ile taka metoda nie jest niezgodna z ich prawem krajowym.

3. Państwo członkowskie rejestracji lub państwo członkowskie zamieszkania zapewniają, aby ich właściwy organ udzielił ustrukturyzowanej odpowiedzi elektronicznej obejmującej:

a) w przypadku gdy doręczenie się powiedzie - datę doręczenia i dane osoby odbierającej dokument;

b) w przypadku gdy doręczenie nie powiedzie się - powód niedostarczenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego lub dokumentu uzupełniającego.

Odpowiedź dotyczącą doręczenia, które się powiodło, uznaje się za dowód doręczenia dokumentu.

Artykuł  5f  ⁵⁷

Wzajemna pomoc w działaniach związanych z egzekwowaniem przepisów

1. Państwa członkowskie udzielają sobie pomocy w egzekwowaniu przepisów w przypadku nieuiszczenia grzywny w ruchu drogowym nałożonej za popełnienie przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionego w art. 2 ust. 1.

2. Po doręczeniu osobie zainteresowanej zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego oraz w przypadku nieuiszczenia grzywny w ruchu drogowym nałożonej przez właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, ten właściwy organ może zwrócić się do właściwego organu państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania o pomoc w egzekwowaniu decyzji administracyjnych dotyczących grzywien w ruchu drogowym związanych z przestępstwami lub wykroczeniami przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionymi w art. 2 ust. 1.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, składa się tylko wtedy, gdy spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) decyzja dotycząca grzywny w ruchu drogowym ma charakter administracyjny, jest ostateczna i egzekwowalna zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami ustawowymi i wykonawczymi państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

b) państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia posiada dowód doręczenia osobie zainteresowanej wezwania do zapłaty grzywny w ruchu drogowym;

c) osoba zainteresowana została poinformowana o środkach zaskarżenia decyzji administracyjnej nakładającej grzywnę w ruchu drogowym zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami ustawowymi i wykonawczymi państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia oraz miała możliwość skorzystania z tych środków zaskarżenia;

d) grzywna w ruchu drogowym jest wyższa niż 70 EUR.

4. Właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia przesyła - za pośrednictwem swojego krajowego punktu kontaktowego - państwu członkowskiemu rejestracji lub państwu członkowskiemu zamieszkania ustrukturyzowany wniosek elektroniczny, o którym mowa w ust. 2.

5. Jeżeli osoba zainteresowana może wykazać, że dokonano płatności grzywny w ruchu drogowym, właściwy organ państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania niezwłocznie powiadamia o tym właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.

6. Właściwe organy państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania uznają decyzję administracyjną dotyczącą grzywny w ruchu drogowym, która została przesłana na podstawie niniejszego artykułu bez konieczności jakichkolwiek dalszych formalności, oraz niezwłocznie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu jej wyegzekwowania, chyba że ten właściwy organ podejmie decyzję o powołaniu się na jedną z podstaw odmowy uznania lub wyegzekwowania przewidzianych w ust. 8.

7. Egzekwowanie decyzji w sprawie grzywny w ruchu drogowym podlega przepisom ustawowym i wykonawczym mającym zastosowanie w państwie członkowskim rejestracji lub państwie członkowskim zamieszkania.

8. Właściwy organ państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania może odmówić uznania i egzekwowania decyzji administracyjnej dotyczącej grzywny w ruchu drogowym. Czyni to wyłącznie, jeżeli ustalił którekolwiek z poniższych:

a) egzekwowanie decyzji w sprawie grzywny w ruchu drogowym byłoby sprzeczne z zasadą ne bis in idem;

b) w prawie państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania istnieje immunitet, który uniemożliwia egzekwowanie decyzji administracyjnej dotyczącej grzywny w ruchu drogowym;

c) decyzja w sprawie grzywny w ruchu drogowym nie jest już egzekwowalna na podstawie prawa państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania ze względu na upływ czasu;

d) decyzja dotycząca grzywny w ruchu drogowym nie jest ostateczna;

e) decyzja dotycząca grzywny w ruchu drogowym lub co najmniej jej istotna treść nie zostały przetłumaczone, jak przewidziano w art. 5b;

f) wniosek jest niekompletny i nie może zostać uzupełniony przez właściwe organy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;

g) naruszenie praw podstawowych lub podstawowych zasad prawnych zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

W przypadku odrzucenia wniosku właściwy organ państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania powiadamia właściwy organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, podając przyczyny odrzucenia wniosku.

9. Kwota pieniężna uzyskana w wyniku egzekwowania decyzji dotyczącej grzywny w ruchu drogowym przypada państwu członkowskiemu rejestracji lub państwu członkowskiemu zamieszkania, chyba że państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia oraz państwo członkowskie rejestracji lub państwo członkowskie zamieszkania uzgodniły inaczej. Środki pieniężne są gromadzone w walucie państwa członkowskiego rejestracji lub państwa członkowskiego zamieszkania - w zależności od tego, które z nich otrzymało wniosek.

10. Ust. 1-9 niniejszego artykułu nie wykluczają stosowania decyzji ramowej 2005/214/WSiSW, dwustronnych lub wielostronnych umów lub porozumień między państwami członkowskimi w zakresie, w jakim takie umowy lub porozumienia przyczyniają się do dalszego uproszczenia lub ułatwienia procedur egzekwowania kar pieniężnych wchodzących w zakres stosowania niniejszej dyrektywy.

Artykuł  5g  ⁵⁸

Specyfikacje techniczne wymiany danych rejestracyjnych pojazdów i wzajemnej pomocy

1. Do wymiany informacji lub wzajemnej pomocy, zgodnie z art. 3a ust. 1, państwa członkowskie wykorzystują specjalnie zaprojektowane i wysoce zabezpieczone oprogramowanie europejskiego systemu informacji o pojazdach i prawach jazdy (EUCARIS) w jego aktualnej wersji.

Państwa członkowskie zapewniają, aby przetwarzanie danych było bezpieczne, opłacalne, szybkie i niezawodne oraz przeprowadzane za pomocą środków interoperacyjnych w ramach struktury zdecentralizowanej.

2. Informacje wymieniane za pośrednictwem EUCARIS przekazuje się w formie zaszyfrowanej.

3. Do dnia 20 stycznia 2026 r. Komisja przyjmie akty wykonawcze w celu ustanowienia procedur, treści i specyfikacji technicznych oprogramowania, w tym środków cyberbezpieczeństwa w odniesieniu do ustrukturyzowanych wniosków i odpowiedzi elektronicznych związanych z art. 3a ust. 1 lit. a), oraz sposobów przekazywania informacji na potrzeby wzajemnej pomocy, w tym stosowania jednolitych wzorów, oraz procedur określonych w art. 4, 5c, 5e i 5f. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 10a ust. 2.

4. Ustanawiając te akty wykonawcze, Komisja bierze pod uwagę następujące względy:

a) jeżeli wniosek nie pochodzi od znanego członka platformy komunikacji elektronicznej, właściwe organy mają mieć możliwość identyfikacji bezpośredniego i pośredniego dostępu;

b) właściwe organy mają mieć możliwość zapoznania się z wnioskami w celu zagwarantowania, aby były one należycie uzasadnione i zgodne z wymogami niniejszej dyrektywy;

c) konieczność ustanowienia procedur umożliwiających państwom członkowskim podejmowanie odpowiednich środków w odpowiedzi na automatyczne powiadomienia i niestandardowe wnioski w celu ograniczenia ryzyka związanego z danymi, a także organizowanie współpracy między państwami członkowskimi w zakresie monitorowania ryzyka, zarządzania nim i jego ograniczania, w szczególności w odniesieniu do nieprzesyłania danych w odpowiedzi na niestandardowe wnioski, na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 1;

d) państwo członkowskie rejestracji ma mieć możliwość zwrócenia się o szczegółowe informacje dotyczące przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego przed przekazaniem danych rejestracyjnych państwu członkowskiemu popełnienia przestępstwa lub wykroczenia oraz odmowy przekazania danych rejestracyjnych, jeżeli państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia nie odpowiedziało na ten wniosek w ciągu miesiąca;

e) konieczność prowadzenia rejestru konsultacji powodującego automatyczne powiadamianie członków w przypadku niestandardowych wniosków;

f) w przypadku gdy właściwe organy mają mieć możliwość wymiany danych w synchronicznym trybie pojedynczym oraz w przypadku gdy mają one mieć możliwość wymiany danych w asynchronicznym trybie wsadowym.

5. Do czasu rozpoczęcia stosowania aktów wykonawczych, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, automatyczne wyszukiwanie, o którym mowa w art. 4 ust. 1 niniejszej dyrektywy, przeprowadza się zgodnie z procedurami opisanymi w rozdziale 3 pkt 2 i 3 załącznika do decyzji Rady 2008/616/WSiSW ⁵⁹ , stosowanymi łącznie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

6. Każde państwo członkowskie ponosi swoje własne koszty powstałe w wyniku administracji EUCARIS i jego zmienionymi wersjami oraz w wyniku wykorzystywania, utrzymania i aktualizacji EUCARIS i jego zmienionych wersji.

Artykuł  5h  ⁶⁰

Prywatne podmioty prawne

1. Do dnia 20 lipca 2029 r. państwa członkowskie zapewniają, aby ich właściwe organy nie upoważniały podmiotów prawnych będących własnością prywatną lub prywatnie zarządzanych, mających odrębną osobowość prawną, do prowadzenia jakiejkolwiek działalności związanej ze stosowaniem niniejszej dyrektywy.

2. W okresie do dnia, o którym mowa w ust. 1 (zwanym dalej "okresem przejściowym"), państwa członkowskie zapewniają, aby wyłącznie właściwym organom wolno było inicjować i przeprowadzać procedury związane z przestępstwami lub wykroczeniami przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionymi w art. 2 ust. 1, takie jak procedury odnoszące się do wymiany informacji, egzekwowania przepisów lub wszelkiego rodzaju wzajemnej pomocy na podstawie niniejszej dyrektywy.

Artykuł  6  ⁶¹

Sprawozdawczość i monitorowanie

1. Do dnia 20 stycznia 2029 r., a następnie co cztery lata każde państwo członkowskie przesyła Komisji sprawozdanie ze stosowania niniejszej dyrektywy. Sprawozdanie zawiera dane i statystyki dotyczące każdego roku kalendarzowego w okresie sprawozdawczym.

2. W sprawozdaniu tym podaje się liczbę automatycznych wyszukiwań przeprowadzonych przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia zgodnie z art. 4 ust. 1 i skierowanych do krajowego punktu kontaktowego państwa członkowskiego rejestracji w związku z przestępstwami lub wykroczeniami przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionymi w art. 2 ust. 1, które popełniono na jego terytorium, wraz z rodzajem przestępstw lub wykroczeń, których dotyczyły wnioski, oraz ustrukturyzowaną liczbą wniosków, które nie dały rezultatu, według przyczyny braku rezultatu. Informacje te mogą być oparte na danych udostępnionych za pośrednictwem EUCARIS.

Sprawozdanie to obejmuje także opis sytuacji na poziomie krajowym w odniesieniu do działań podjętych w związku z przestępstwami lub wykroczeniami przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego oraz opis wszelkich powiązanych problemów napotkanych przez państwa członkowskie. W opisie tym określa się co najmniej:

a) całkowitą liczbę zarejestrowanych przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionych w art. 2 ust. 1, które zostały wykryte automatycznie lub bez identyfikacji osoby zainteresowanej na miejscu;

b) liczbę zarejestrowanych przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionych w art. 2 ust. 1, które zostały popełnione podczas korzystania z pojazdów zarejestrowanych w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym miało miejsce przestępstwo lub wykroczenie, i wykryte automatycznie lub bez identyfikacji osoby zainteresowanej na miejscu;

c) liczbę zamontowanych na stałe lub przenośnych urządzeń do automatycznego wykrywania, w tym urządzeń rejestrujących prędkość;

d) liczbę kar pieniężnych zapłaconych dobrowolnie przez osoby niebędące rezydentami;

e) liczbę przekazanych drogą elektroniczną wniosków o wzajemną pomoc zgodnie z art. 5c i odpowiedzi na nie oraz liczbę wniosków, w przypadku których informacje nie zostały przekazane;

f) liczbę przekazanych drogą elektroniczną wniosków o wzajemną pomoc zgodnie z art. 5e i odpowiedzi na nie oraz liczbę wniosków, w przypadku których doręczenie dokumentów było niemożliwe;

g) liczbę przekazanych drogą elektroniczną wniosków o wzajemną pomoc zgodnie z art. 5f i odpowiedzi na nie, liczbę wniosków, w przypadku których wyegzekwowanie kar było możliwe, oraz liczbę wniosków, w przypadku których wyegzekwowanie kar nie było możliwe.

3. W sprawozdaniu wskazuje się również liczbę i rodzaj przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionych w art. 2 ust. 1, popełnionych przez kierowców pojazdów zarejestrowanych w państwie trzecim.

4. Komisja ocenia sprawozdania przesłane przez państwa członkowskie oraz informuje o ich treści komitet, o którym mowa w art. 10a ust. 1, nie później niż 6 miesięcy po otrzymaniu sprawozdań od wszystkich państw członkowskich.

Artykuł  7  ⁶²

Obowiązki dodatkowe

Podmioty prawne występujące jako posiadacze, właściciele lub użytkownicy końcowi pojazdów podlegających wymianie danych na podstawie niniejszej dyrektywy mają prawo do uzyskania informacji dotyczących przetwarzania swoich danych.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o incydentach w cyberbezpieczeństwie zgłoszonych na podstawie art. 23 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2555 ⁶³ , w przypadku gdy incydenty te dotyczą danych przechowywanych w wirtualnych chmurach lub wirtualnych lub fizycznych usługach hostingowych w chmurze.

Artykuł  7a  ⁶⁴

Wsparcie finansowe na rzecz współpracy transgranicznej

Komisja udziela wsparcia finansowego na rzecz inicjatyw, które przyczyniają się do współpracy transgranicznej w zakresie egzekwowania przepisów ruchu drogowego związanych z bezpieczeństwem ruchu drogowego w Unii, w szczególności wymiany najlepszych praktyk, oraz do stosowania inteligentnych metod i technik egzekwowania przepisów w państwach członkowskich, co zwiększa budowanie zdolności organów ścigania. Wsparcie finansowe można również zapewnić na rzecz kampanii uświadamiających dotyczących transgranicznego egzekwowania przepisów ruchu drogowego związanych z bezpieczeństwem ruchu drogowego oraz kampanii informacyjnych w całej Unii dotyczącej różnic w przepisach krajowych.

Artykuł  8  ⁶⁵

Portal informacyjny dotyczący przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego (portal CBE)

1. Komisja tworzy i utrzymuje internetowy portal dotyczący przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego (zwany dalej »portalem CBE«) dostępny we wszystkich językach urzędowych instytucji Unii, przeznaczony do udostępniania użytkownikom dróg informacji na temat obowiązujących w państwach członkowskich przepisów w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą, w tym, w przypadku gdy ma to szczególne znaczenie, sposobów przestrzegania przepisów. Portal CBE zawiera informacje na temat środków zaskarżenia, wszelkich praw przyznanych danym osobom na podstawie niniejszej dyrektywy, w tym opcji językowych, informacje o przepisach o ochronie

danych i mających zastosowanie karach, w tym, w stosownych przypadkach, o mających zastosowanie konsekwencjach niefinansowych, a także o systemach i dostępnych środkach płatności grzywien nałożonych w przypadku przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego.

2. Portal CBE musi być kompatybilny z interfejsem ustanowionym na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1724 ⁶⁶  oraz z innymi portalami lub platformami o podobnym przeznaczeniu, takimi jak europejski portal »e-Sprawiedliwość«.

3. Państwa członkowskie przekazują Komisji aktualne informacje do celów niniejszego artykułu. Państwa członkowskie zapewniają, aby link do portalu internetowego znajdował się na stronach internetowych właściwych organów.

Artykuł  8a  ⁶⁷

Dwu- i wielostronne umowy między państwami członkowskimi

Niniejsza dyrektywa nie wyklucza stosowania dwustronnych lub wielostronnych umów lub porozumień między państwami członkowskimi w zakresie, w jakim takie umowy lub porozumienia zawierają dodatkowe wymogi w uzupełnieniu do wymogów nałożonych niniejszą dyrektywą oraz przyczyniają się do dalszego uproszczenia lub ułatwienia procedur w niej określonych.

Artykuł  9  ⁶⁸

Akty delegowane

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 10 w celu zmiany załącznika polegającej na jego aktualizacji w świetle postępu technicznego lub w przypadku, gdy wymagają tego akty prawne Unii mające znaczenie dla aktualizacji załącznika.

Artykuł  10

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 9, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 13 marca 2015 r. Nie później niż dziewięć miesięcy przed upływem powyższego okresu pięciu lat Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień. Przekazanie uprawnień jest w sposób dorozumiany przedłużane na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 9, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Staje się ona skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Szczególnie ważne jest, by przed przyjęciem tych aktów delegowanych Komisja, zgodnie ze swoją zwyczajową praktyką, przeprowadziła konsultacje z ekspertami, w tym ekspertami z państw członkowskich. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 9 wchodzi w życie, tylko pod warunkiem że w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec tego aktu lub pod warunkiem że przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformują Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o dwa miesiące.

Artykuł  10a  ⁶⁹

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ⁷⁰ .

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

W przypadku gdy komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł  10b  ⁷¹

Przedstawianie sprawozdań przez Komisję

Do dnia 20 lipca 2030 r., a następnie co 18 miesięcy po otrzymaniu sprawozdań, o których mowa w art. 6 ust. 2, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze stosowania niniejszej dyrektywy przez państwa członkowskie.

Artykuł  10c  ⁷²

Sprawozdawczość przejściowa

Do dnia 6 maja 2026 r. państwa członkowskie prześlą Komisji kompleksowe sprawozdanie zgodnie z akapitami drugim i trzecim niniejszego artykułu.

W tym kompleksowym sprawozdaniu podaje się liczbę automatycznych wyszukiwań przeprowadzonych przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia skierowanych do krajowych punktów kontaktowych państw członkowskich rejestracji w związku z przestępstwami lub wykroczeniami popełnionymi na jego terytorium, wraz z rodzajem przestępstw lub wykroczeń, których dotyczyły wnioski, oraz liczbą wniosków, które nie dały rezultatu.

Kompleksowe sprawozdanie obejmuje także opis sytuacji na poziomie krajowym w odniesieniu do działań podjętych w związku z przestępstwami lub wykroczeniami przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, w oparciu o odsetek takich przestępstw lub wykroczeń, w związku z którymi wysłano zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego.

Artykuł  11  ⁷³

Przegląd

Do dnia 20 lipca 2030 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze stosowania niniejszej dyrektywy przez państwa członkowskie. W stosownych przypadkach sprawozdaniu towarzyszyć będzie wniosek do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie dalszego przeglądu niniejszej dyrektywy w odniesieniu do włączenia innych przestępstw lub wykroczeń, o ile dane państw członkowskich wykazują, że ma to pozytywny i wymierny wpływ na bezpieczeństwo ruchu drogowego.

Artykuł  12

Transpozycja

1. Państwa członkowskie wprowadzą w życie najpóźniej do dnia 6 maja 2015 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego Królestwo Danii, Irlandia i Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej mogą przedłużyć termin, o którym mowa w akapicie pierwszym, do dnia 6 maja 2017 r.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł  13

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie czwartego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  14

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 11 marca 2015 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
M. SCHULZ	Z. KALNIŅA-LUKAŠEVICA
Przewodniczący	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I  ⁷⁴

Elementy danych niezbędne do prowadzenia wyszukiwania, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 3

1. Elementy danych dla początkowego wyszukiwania (wniosek wychodzący)

Pozycja	O (1)	Uwagi
Państwo członkowskie rejestracji	O	Znak wyróżniający (2) państwa członkowskiego rejestracji pojazdu
Numer rejestracyjny	O	Pełny numer rejestracyjny pojazdu
Dane dotyczące przestępstwa lub wykroczenia i/lub kontroli pojazdu
Miejsce popełnienia przestępstwa lub wykroczenia lub kontroli pojazdu	O	Adres lub oznaczenie kilometra drogi, gdzie popełniono przestępstwo lub wykroczenie lub dokonano kontroli pojazdu
Państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia lub kontroli pojazdu	O	Znak wyróżniający (2) państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia
Właściwy organ	O	Nazwa właściwego organu odpowiedzialnego za złożenie wniosku o udostępnienie danych lub odpowiedzialnego za postępowanie
Nazwa użytkownika	O	Nazwa użytkownika osoby odpowiedzialnej za złożenie wniosku o udostępnienie danych lub odpowiedzialnej za postępowanie
Numer sprawy	O	Numer sprawy nadany przez właściwy organ odpowiedzialny za złożenie wniosku o udostępnienie danych lub odpowiedzialny za postępowanie
Data popełnienia przestępstwa lub wykroczenia lub kontroli pojazdu	O
Godzina popełnienia przestępstwa lub wykroczenia lub kontroli pojazdu	O
Cel wyszukiwania	O	Kod wskazujący na rodzaj przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego wymienionego w art. 2 ust. 1 1. = przekroczenie dopuszczalnej prędkości 2. = kierowanie pojazdem pod wpływem alkoholu 3. = niedopełnienie obowiązku korzystania z pasów bezpieczeństwa 4. = niezastosowanie się do czerwonego sygnału świetlnego 5. = korzystanie z niedozwolonego pasa ruchu 10. = kierowanie pojazdem pod wpływem środków odurzających 11. = niedopełnienie obowiązku używania w czasie jazdy kasków ochronnych 12. = niezgodne z prawem korzystanie z telefonu komórkowego lub innych środków łączności podczas kierowania pojazdem 14. = niezachowanie bezpiecznej odległości od pojazdu z przodu 15. = niebezpieczne wyprzedzanie 16. = niebezpieczne parkowanie lub zatrzymanie 17. = przekroczenie co najmniej jednej linii ciągłej 18. = jazda pod prąd 19. = nieprzestrzeganie przepisów dotyczących tworzenia i korzystania z korytarzy życia lub ustępowania pierwszeństwa pojazdom służb ratunkowych 20. = korzystanie z przeciążonego pojazdu 33. = nieprzestrzeganie przepisów dotyczących ograniczeń w ruchu pojazdów 34. = ucieczka z miejsca wypadku 35. = nieprzestrzeganie przepisów na przejazdach kolejowych

⁽¹⁾ O = obowiązkowe podawanie elementu danych.

⁽²⁾ Znak wyróżniający zgodnie z art. 37 Konwencji o ruchu drogowym sporządzonej w Wiedniu w dniu 8 listopada 1968 r. lub kod

państwa członkowskiego w systemie EUCARIS.

2. Elementy danych przekazane w wyniku początkowego wyszukiwania przeprowadzonego na podstawie art. 4 ust. 1 i 3

Część  I.

Dane dotyczące pojazdów przekazane zgodnie z art. 4 ust. 1 i 3

Pozycja	O/N (2)	Uwagi (3)
Numer rejestracyjny	O	(Kod A) Pełny numer rejestracyjny pojazdu
Numer podwozia/VIN (1)	O	(Kod E) Pełny numer podwozia/VIN pojazdu
Państwo członkowskie rejestracji	O	Znak wyróżniający (4) państwa członkowskiego rejestracji pojazdu
Marka	O	(Kod D.1) Marka pojazdu, np. Ford, Opel, Renault
Nazwa handlowa lub nazwy handlowe	O	(Kod D.3) Nazwa handlowa pojazdu, np. Focus, Astra, Megane
Kod kategorii UE	O	(Kod J) np. N1, M2, N2, L, T
Data pierwszej rejestracji	O	(Kod B) Data pierwszej rejestracji pojazdu
Data ostatniej rejestracji	O	(Kod I) Data ostatniej rejestracji pojazdu
Język	O	Język dokumentu rejestracyjnego pojazdu
Poprzednie zapytania	N	Daty poprzednich zapytań w sprawie pojazdu

⁽¹⁾ VIN = numer identyfikacyjny pojazdu.

⁽²⁾ O = obowiązkowe podawanie elementu danych, jeżeli znajduje się w jakimkolwiek krajowym rejestrze państwa członkowskiego, N =

nieobowiązkowe podawanie elementu danych.

⁽³⁾ Kody są zharmonizowane zgodnie z załącznikami I i II do dyrektywy Rady 1999/37/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie

dokumentów rejestracyjnych pojazdów (Dz.U. L 138 z 1.6.1999, s. 57).

⁽⁴⁾ Znak wyróżniający zgodnie z art. 37 Konwencji o ruchu drogowym sporządzonej w Wiedniu w dniu 8 listopada 1968 r. lub kod

państwa członkowskiego w systemie EUCARIS.

Część  II.

Dane dotyczące pojazdów przekazane zgodnie z art. 4 ust. 1 i 3

Pozycja		O/N (1)		Uwagi (2)
Maksymalna masa całkowita pojazdu, z wyłączeniem motocykli i motorowerów		O		(Kod F.1)
Dopuszczalna masa całkowita pojazdu dopuszczonego do ruchu w państwie członkowskim rejestracji		O		(Kod F.2)
Dopuszczalna masa całkowita całego pojazdu dopuszczonego do ruchu w państwie członkowskim rejestracji		O		(Kod F.3)
Masa własna pojazdu dopuszczonego do ruchu, obejmująca nadwozie; w przypadku pojazdu ciągnącego dopuszczonego do ruchu innego niż kategorii M1 masa własna pojazdu obejmuje urządzenie sprzęgające (w kg)		O		(Kod G)
Liczba osi		O		(Kod L)
Rozstaw osi (w mm)		O		(Kod M)
W odniesieniu do pojazdów o masie całkowitej przekraczającej 3 500 kg rozdział maksymalnej masy całkowitej między osiami:		O
oś 1 (w kg)				(Kod N.1)
oś 2 (w kg), gdzie właściwe				(Kod N.2)
oś 3 (w kg), gdzie właściwe				(Kod N.3)
oś 4 (w kg), gdzie właściwe				(Kod N.4)
oś 5 (w kg), gdzie właściwe				(Kod N.5)
Maksymalna technicznie dopuszczalna masa holownicza przyczepy:		O
z hamulcem (w kg)				(Kod O.1)
bez hamulca (w kg)				(Kod O.2)
Silnik:		N
Rodzaj paliwa lub źródło mocy			(Kod P.3)
Norma Euro	N		(Kod V.9)

⁽¹⁾ O = obowiązkowe podawanie elementu danych, jeżeli znajduje się w jakimkolwiek krajowym rejestrze państwa członkowskiego, N = nieobowiązkowe podawanie elementu danych.

⁽²⁾ Kody są zharmonizowane zgodnie z załącznikami I i II do dyrektywy Rady 1999/37/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów (Dz.U. L 138 z 1.6.1999, s. 57).

Część  III.

Dane dotyczące posiadaczy i właścicieli pojazdów

Pozycja	O/N (1)	Uwagi (2)
Dane dotyczące posiadaczy pojazdu		(Kod C.1) Dane odnoszące się do posiadacza dowodu rejestracyjnego
Nazwisko lub nazwa firmy	O	(Kod C.1.1) Osobne pola na nazwisko lub nazwę firmy, infiksy i tytuły podane w formacie do wydruku
Imię	O	(Kod C.1.2) Osobne pola na imię (imiona) i inicjały podane w formacie do wydruku
Adres	O	(Kod C.1.3) Osobne pola na ulicę, numer domu i numer dodatkowy, kod pocztowy, miejsce zamieszkania, kraj zamieszkania itd., a także adres podany w formacie do wydruku
Elektroniczne środki komunikacji	N	Adres e-mail dla usług rejestrowanego doręczenia elektronicznego zgodnie z art. 5a ust. 1
Płeć	N	Mężczyzna, kobieta
Data urodzenia	O
Status prawny	O	Osoba fizyczna lub prawna
Miejsce urodzenia	N
Numer identyfikacyjny	O	Identyfikator jednoznacznie określający osobę lub przedsiębiorstwo
Dane dotyczące właścicieli pojazdu		(Kod C.2) Dane odnoszą się do właściciela pojazdu
Nazwisko lub nazwa firmy	O	(Kod C.2.1) Osobne pola na nazwisko lub nazwę firmy, infiksy i tytuły podane w formacie do wydruku
Imię	O	(Kod C.2.2) Osobne pola na imię (imiona) i inicjały podane w formacie do wydruku
Adres	O	(Kod C.2.3)
Elektroniczne środki komunikacji	N	Adres e-mail dla usług rejestrowanego doręczenia elektronicznego zgodnie z art. 5a ust. 1
Płeć	N	Mężczyzna, kobieta
Data urodzenia	O
Status prawny	O	Osoba fizyczna lub prawna
Miejsce urodzenia	N
Numer identyfikacyjny	O	Identyfikator jednoznacznie określający osobę lub przedsiębiorstwo

⁽¹⁾ O = obowiązkowe podawanie elementu danych, jeżeli znajduje się w jakimkolwiek krajowym rejestrze państwa członkowskiego, N = nieobowiązkowe podawanie elementu danych.

⁽²⁾ Kody są zharmonizowane zgodnie z załącznikami I i II do dyrektywy Rady 1999/37/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów (Dz.U. L 138 z 1.6.1999, s. 57).

Część  IV.

Dane dotyczące użytkowników końcowych pojazdów

Pozycja	O/N (1)	Uwagi
Dane dotyczące użytkowników końcowych pojazdu		Dane odnoszą się do użytkownika końcowego pojazdu
Nazwisko lub nazwa firmy	O	Osobne pola na nazwisko lub nazwę firmy, infiksy i tytuły podane w formacie do wydruku
Imię	O	Osobne pola na imię (imiona) i inicjały podane w formacie do wydruku
Adres	O	Osobne pola na ulicę, numer domu i numer dodatkowy, kod pocztowy, miejsce zamieszkania, kraj zamieszkania itd., a także adres podany w formacie do wydruku
Elektroniczne środki komunikacji	N	Adres e-mail dla usług rejestrowanego doręczenia elektronicznego zgodnie z art. 5a ust. 1
Płeć	N	Mężczyzna, kobieta
Data urodzenia	O
Status prawny	O	Osoba fizyczna lub prawna
Miejsce urodzenia	N
Numer identyfikacyjny	O	Identyfikator jednoznacznie określający osobę lub przedsiębiorstwo

⁽¹⁾ O = obowiązkowe podawanie elementu danych, jeżeli znajduje się w jakimkolwiek krajowym rejestrze państwa członkowskiego, N =

nieobowiązkowe podawanie elementu danych.

Część  V.

Dane w momencie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego odnoszące się do poprzednich posiadaczy i właścicieli pojazdu, który jest przedmiotem początkowego wyszukiwania w sekcji 1 niniejszego załącznika, zgodnie z art. 4a ust. 2

Pozycja	O/N (1)	Uwagi (2)
Dane dotyczące poprzednich posiadaczy pojazdu		(Kod C.1) Dane odnoszące się do posiadacza dowodu rejestracyjnego
Nazwisko lub nazwa firmy	O	(Kod C.1.1) Osobne pola na nazwisko lub nazwę firmy, infiksy i tytuły podane w formacie do wydruku
Imię	O	(Kod C.1.2) Osobne pola na imię (imiona) i inicjały podane w formacie do wydruku
Adres	O	(Kod C.1.3) Osobne pola na ulicę, numer domu i numer dodatkowy, kod pocztowy, miejsce zamieszkania, kraj zamieszkania itd., a także adres podany w formacie do wydruku
Elektroniczne środki komunikacji	N	Adres e-mail dla usług rejestrowanego doręczenia elektronicznego zgodnie z art. 5a ust. 1
Płeć	N	Mężczyzna, kobieta
Data urodzenia	O
Status prawny	O	Osoba fizyczna lub prawna
Miejsce urodzenia	N
Numer identyfikacyjny	O	Identyfikator jednoznacznie określający osobę lub przedsiębiorstwo
Dane dotyczące poprzednich właścicieli pojazdu		(Kod C.2) Dane odnoszą się do poprzedniego właściciela pojazdu
Nazwisko lub nazwa firmy	O	(Kod C.2.1) Osobne pola na nazwisko lub nazwę firmy, infiksy i tytuły podane w formacie do wydruku
Imię	O	(Kod C.2.2) Osobne pola na imię (imiona) i inicjały podane w formacie do wydruku
Adres	O	(Kod C.2.3)
Elektroniczne środki komunikacji	N	Adres e-mail dla usług rejestrowanego doręczenia elektronicznego zgodnie z art. 5a ust. 1
Płeć	N	Mężczyzna, kobieta
Data urodzenia	O
Status prawny	O	Osoba fizyczna lub prawna
Miejsce urodzenia	N
Numer identyfikacyjny	O	Identyfikator jednoznacznie określający osobę lub przedsiębiorstwo

⁽¹⁾ O = obowiązkowe podawanie elementu danych, jeżeli znajduje się w jakimkolwiek krajowym rejestrze państwa członkowskiego, N = nieobowiązkowe podawanie elementu danych.

⁽²⁾ Kody są zharmonizowane zgodnie z załącznikami I i II do dyrektywy Rady 1999/37/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów (Dz.U. L 138 z 1.6.1999, s. 57).

Część  VI.

Dane w momencie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia odnoszące się do poprzedniego użytkownika końcowego pojazdu, który jest przedmiotem początkowego wyszukiwania w sekcji 1 niniejszego załącznika, zgodnie z art. 4a ust. 2

Pozycja	O/N (1)	Uwagi
Dane dotyczące poprzednich użytkowników końcowych pojazdu		Dane odnoszą się do poprzedniego użytkownika końcowego pojazdu
Nazwisko lub nazwa firmy	O	Osobne pola na nazwisko lub nazwę firmy, infiksy i tytuły podane w formacie do wydruku
Imię	O	Osobne pola na imię (imiona) i inicjały podane w formacie do wydruku
Adres	O	Osobne pola na ulicę, numer domu i numer dodatkowy, kod pocztowy, miejsce zamieszkania, kraj zamieszkania itd., a także adres podany w formacie do wydruku
Elektroniczne środki komunikacji	N	Adres e-mail dla usług rejestrowanego doręczenia elektronicznego zgodnie z art. 5a ust. 1
Płeć	N	Mężczyzna, kobieta
Data urodzenia	O
Status prawny	O	Osoba fizyczna lub prawna
Miejsce urodzenia	N
Numer identyfikacyjny	O	Identyfikator jednoznacznie określający osobę lub przedsiębiorstwo

⁽¹⁾ O = obowiązkowe podawanie elementu danych, jeżeli znajduje się w jakimkolwiek krajowym rejestrze państwa członkowskiego, N = nieobowiązkowe podawanie elementu danych.

ZAŁĄCZNIK  II  ⁷⁵

 (uchylony)

1 Tytuł aktu zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

2 Dz.U. C 12 z 15.1.2015, s. 115.

3 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 11 lutego 2015 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 2 marca 2015 r.

4 Decyzja Rady 2008/615/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (Dz.U. L 210 z 6.8.2008, s. 1).

5 Decyzja Rady 2008/616/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie wdrożenia decyzji 2008/615/WSiSW w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (Dz.U. L 210 z 6.8.2008, s. 12).

6 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/82/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie ułatwień w zakresie transgranicznej wymiany informacji dotyczących przestępstw lub wykroczeń związanych z bezpieczeństwem ruchu drogowego (Dz.U. L 288 z 5.11.2011, s. 1).

7 Wyrok w sprawie C-43/12 Komisja przeciwko Parlamentowi i Radzie, EU:C:2014:298.

8 Decyzja ramowa Rady 2005/214/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do kar o charakterze pieniężnym (Dz.U. L 76 z 22.3.2005, s. 16).

9 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/64/UE z dnia 20 października 2010 r. w sprawie prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym (Dz.U. L 280 z 26.10.2010, s. 1).

10 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

11 Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

12 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

13 Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

14 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2022/670 z dnia 2 lutego 2022 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE w odniesieniu do świadczenia ogólnounijnych usług informacyjnych w czasie rzeczywistym dotyczących ruchu (Dz.U. L 122 z 25.4.2022, s. 1).

15 Decyzja ramowa Rady 2005/214/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do kar o charakterze pieniężnym (Dz.U. L 76 z 22.3.2005, s. 16).

16 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/41/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego w sprawach karnych (Dz.U. L 130 z 1.5.2014, s. 1).

17 Dz.U. C 197 z 12.7.2000, s. 3.

18 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/64/UE z dnia 20 października 2010 r. w sprawie prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym (Dz.U. L 280 z 26.10.2010, s. 1).

19 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/13/UE z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie prawa do informacji w postępowaniu karnym (Dz.U. L 142 z 1.6.2012, s. 1).

20 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/48/UE z dnia 22 października 2013 r. w sprawie prawa dostępu do adwokata w postępowaniu karnym i w postępowaniu dotyczącym europejskiego nakazu aresztowania oraz w sprawie prawa do poinformowania osoby trzeciej o pozbawieniu wolności i prawa do porozumiewania się z osobami trzecimi i organami konsularnymi w czasie pozbawienia wolności (Dz. U. L 294 z 6.11.2013, s. 1).

21 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/343 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie wzmocnienia niektórych aspektów domniemania niewinności i prawa do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym (Dz.U. L 65 z 11.3.2016, s. 1).

22 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/800 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie gwarancji procesowych dla dzieci będących podejrzanymi lub oskarżonymi w postępowaniu karnym (Dz.U. L 132 z 21.5.2016, s. 1).

23 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1919 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie pomocy prawnej z urzędu dla podejrzanych i oskarżonych w postępowaniu karnym oraz dla osób, których dotyczy wniosek w postępowaniu dotyczącym europejskiego nakazu aresztowania (Dz.U. L 297 z 4.11.2016, s. 1).

24 Art. 3 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 4 lit. a dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

25 Dyrektywa Rady 91/671/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. odnosząca się do obowiązkowego stosowania pasów bezpieczeństwa i systemów mocowania dla dzieci w pojazdach (Dz.U. L 373 z 31.12.1991, s. 26).

26 Art. 3 lit. j) zmieniona przez art. 1 pkt 4 lit. b dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

27 Art. 3 lit. l) zmieniona przez art. 1 pkt 4 lit. c dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

28 Art. 3 lit. o) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

29 Art. 3 lit. p) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

30 Art. 3 lit. q) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

31 Art. 3 lit. r) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

32 Art. 3 lit. s) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

33 Art. 3 lit. t) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

34 Art. 3 lit. u) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

35 Dyrektywa Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiająca dla niektórych pojazdów drogowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym (Dz.U. L 235 z 17.9.1996, s. 59).

36 Art. 3 lit. v) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

37 Art. 3 lit. w) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

38 Art. 3 lit. x) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

39 Art. 3 lit. y) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

40 Art. 3 lit. z) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

41 Art. 3 lit. aa) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

42 Art. 3 lit. ab) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

43 Art. 3 lit. ac) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

44 Art. 3 lit. ad) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

45 Art. 3a dodany przez art. 1 pkt 5 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

46 Art. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 6 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

47 Art. 4a dodany przez art. 1 pkt 7 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

48 Art. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 8 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

49 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylająca decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 89).

50 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

51 Art. 5a dodany przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

52 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73).

53 Art. 5b dodany przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

54 Art. 5c dodany przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

55 Art. 5d dodany przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

56 Art. 5e dodany przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

57 Art. 5f dodany przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

58 Art. 5g dodany przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

59 Decyzja Rady 2008/616/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie wdrożenia decyzji 2008/615/WSiSW w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (Dz.U. L 210 z 6.8.2008, s. 12).

60 Art. 5h dodany przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

61 Art. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 10 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

62 Art. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 11 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

63 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2555 z dnia 14 grudnia 2022 r. w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu cyberbezpieczeństwa na terytorium Unii, zmieniająca rozporządzenie (UE) nr 910/2014 i dyrektywę (UE) 2018/1972 oraz uchylająca dyrektywę (UE) 2016/1148 (dyrektywa NIS 2) (Dz.U. L 333 z 27.12.2022, s. 80).

64 Art. 7a dodany przez art. 1 pkt 12 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

65 Art. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 13 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

66 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1724 z dnia 2 października 2018 r. w sprawie utworzenia jednolitego portalu cyfrowego w celu zapewnienia dostępu do informacji, procedur oraz usług wsparcia i rozwiązywania problemów, a także zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 1).

67 Art. 8a dodany przez art. 1 pkt 14 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

68 Art. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 15 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

69 Art. 10a dodany przez art. 1 pkt 16 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

70 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

71 Art. 10b dodany przez art. 1 pkt 16 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

72 Art. 10c dodany przez art. 1 pkt 16 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

73 Art. 11 zmieniony przez art. 1 pkt 17 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

74 Załącznik I zmieniony przez art. 1 pkt 18 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

75 Załącznik II uchylony przez art. 1 pkt 19 dyrektywy nr 2024/3237 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3237) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 stycznia 2025 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2015.68.9
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 2015/413 w sprawie ułatwień w zakresie transgranicznej wymiany informacji i wzajemnej pomocy w odniesieniu do przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego
• Data aktu: 11/03/2015
• Data ogłoszenia: 13/03/2015
• Data wejścia w życie: 17/03/2015