Protokół ustalający na okres czterech lat uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie partnerskiej w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską a Islamską Republiką Mauretańską. Bruksela.2015.11.16.

PROTOKÓŁ

ustalający na okres czterech lat uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie partnerskiej w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską a Islamską Republiką Mauretańską

Artykuł  1

Okres stosowania i uprawnienia do połowów

1. Począwszy od dnia tymczasowego stosowania protokołu i na okres czterech (4) lat, uprawnienia do połowów przyznane na mocy art. 5 i 6 umowy są ustalone w tabeli dołączonej do niniejszego protokołu, zgodnie z warunkami określonymi w arkuszach technicznych przedstawionych w załączniku 1 do niniejszego protokołu.

2. Dostęp do zasobów rybnych w mauretańskich obszarach połowowych jest przyznawany flotom zagranicznym pod warunkiem istnienia nadwyżki, zgodnie z definicją w art. 62 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza ¹ , oraz po uwzględnieniu zdolności eksploatacyjnej krajowych flot Mauretanii.

3. Zgodnie z ustawodawstwem mauretańskim cele w zakresie zagospodarowania i zrównoważonego zarządzania, jak również całkowite dopuszczalne połowy, są ustalane co roku przez Mauretanię, zgodnie z opinią instytucji ds. badań oceanograficznych w Mauretanii oraz właściwych regionalnych organizacji ds. rybołówstwa.

4. Niniejszy protokół gwarantuje flocie Unii Europejskiej pierwszeństwo w dostępie do nadwyżek dostępnych w obszarze połowowym Mauretanii. Uprawnienia do połowów przydzielane flotom Unii Europejskiej zgodnie z ustaleniami w załączniku 1 do protokołu są przyznawane z nadwyżek dostępnych w pierwszej kolejności w odniesieniu do uprawnień do połowów przydzielanych innym flotom zagranicznym upoważnionym do prowadzenia połowów w obszarze połowowym Mauretanii.

5. Wszystkie środki techniczne z zakresu ochrony i zagospodarowania zasobów i zarządzania nimi, jak również warunki finansowe, opłaty, publiczny wkład finansowy i inne podatki warunkujące przyznanie upoważnień do połowów, zgodnie z tym co określono w odniesieniu do każdego rodzaju połowów w załączniku 1 do niniejszego protokołu, będą stosowane wobec każdej zagranicznej floty prowadzącej połowy w obszarach połowowych Mauretanii w warunkach technicznych podobnych do warunków, w których prowadzą połowy floty Unii Europejskiej.

6. Mauretania zobowiązuje się do publikowania wszelkich umów publicznych lub prywatnych zezwalających na dostęp statków zagranicznych do jej wyłącznej strefy ekonomicznej, w tym podając do wiadomości:

- państwa lub inne podmioty uczestniczące w umowie;

- okres lub okresy objęte umową;

- liczbę statków i rodzaj narzędzi połowowych dopuszczonych do połowów;

- gatunki lub stada, które mogą być poławiane oraz wszelkie mające zastosowanie limity połowowe;

- konieczne działania w zakresie sprawozdawczości, monitorowania, kontroli i nadzoru;

- kopię pisemnej umowy.

7. Do celów stosowania ust. 4 i 5, Mauretania przekazuje co roku Unii Europejskiej szczegółowe sprawozdanie określające liczbę upoważnień do połowów, w podziale na kategorie połowowe, wydanych statkom pływającym pod banderą innych państw trzecich, odpowiednie wielkości dopuszczalne połowów, połowy faktycznie dokonane oraz warunki finansowe i techniczne dostępu tych statków do obszaru połowowego Mauretanii. Sprawozdanie to jest analizowane przez wspólny komitet i może zostać udostępnione niezależnemu wspólnemu komitetowi naukowemu przewidzianemu w art. 4.

8. W zastosowaniu art. 6 umowy statki pływające pod banderą państwa członkowskiego Unii Europejskiej mogą prowadzić działalność połowową w obszarze połowowym Mauretanii jedynie pod warunkiem posiadania upoważnienia do połowów wydanego w ramach niniejszego protokołu oraz zgodnie ze szczegółowymi zasadami opisanymi w załączniku 1 do niniejszego protokołu.

9. Obie Strony przestrzegają zaleceń i uchwał Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) oraz konsultują się przed corocznymi posiedzeniami tej organizacji.

Artykuł  2

Rekompensata finansowa z tytułu dostępu

1. Roczną rekompensatę finansową z tytułu dostępu statków Unii Europejskiej do obszaru połowowego Mauretanii, o którym mowa w art. 7 umowy, ustala się na pięćdziesiąt pięć (55) mln EUR. Niniejszy ustęp stosuje się z zastrzeżeniem art. 5-10 i art. 16 niniejszego protokołu.

2. Rekompensata finansowa, o której mowa w ust. 1 i która dotyczy dostępu statków Unii Europejskiej do obszaru połowowego Mauretanii, wypłacana jest przez Unię Europejską najpóźniej trzy (3) miesiące po rozpoczęciu tymczasowego stosowania protokołu w odniesieniu do pierwszego roku i najpóźniej do dnia rocznicy jego tymczasowego stosowania w odniesieniu do kolejnych lat. Działalność połowowa statków Unii Europejskiej w obszarze połowowym Mauretanii może się rozpocząć dopiero od daty rozpoczęcia tymczasowego stosowania.

3. Całkowite dopuszczalne połowy (kategorie 1, 2, 3, 6, 7 i 8) oraz pojemności referencyjne (kategorie 4 i 5) określone są w arkuszach technicznych zawartych w załączniku 1 do niniejszego protokołu. Są one ustalane w oparciu o rok kalendarzowy od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. W przypadku gdy pierwszy i ostatni okres stosowania protokołu nie odnoszą się do roku kalendarzowego, całkowite dopuszczalne połowy ustala się pro rata temporis i z uwzględnieniem, według kategorii połowów, tendencji dystrybucji połowów w poprzednim roku.

4. Z wyjątkiem kategorii 4 i 5 (pojemności referencyjne) oraz postanowień szczególnych dotyczących całkowitych dopuszczalnych połowów w kategorii 6, całkowite dopuszczalne połowy dokonywane przez statki Unii Europejskiej w obszarze połowowym Mauretanii nie mogą przekroczyć całkowitych dopuszczalnych połowów. W przypadku przekroczenia zastosowane zostaną zasady odliczania kwot połowowych na mocy przepisów Unii Europejskiej.

5. W zastosowaniu ust. 3 Mauretania i Unia Europejska wspólnie zapewniają monitorowanie działalności statków rybackich Unii w obszarze połowowym Mauretanii w celu zagwarantowania odpowiedniego zarządzania wymienionymi powyżej całkowitymi dopuszczalnymi połowami. Podczas tego monitorowania Mauretania i Unia Europejska informują się wzajemnie, kiedy połowy dokonywane przez statki rybackie Unii w obszarze połowowym Mauretanii dochodzą do poziomu 80 % całkowitych dopuszczalnych połowów w odpowiedniej kategorii połowowej. Unia Europejska następnie informuje o tym państwa członkowskie.

6. Kiedy połowy osiągną 80 % odpowiedniego całkowitego dopuszczalnego połowu, Mauretania i Unia Europejska zapewniają comiesięczne monitorowanie połowów dokonywanych przez statki rybackie Unii. Monitorowanie to będzie prowadzone codziennie po wprowadzeniu elektronicznego systemu monitorowania połowów (ERS), o którym mowa w rozdziale IV ust. 4 załącznika 1 do niniejszego protokołu. W chwili gdy odpowiedni całkowity dopuszczalny połów zostanie osiągnięty, Mauretania i Unia Europejska niezwłocznie informują się o tym wzajemnie. Następnie Unia Europejska informuje o tym odpowiednio państwa członkowskie w celu wstrzymania działalności połowowej.

7. W przypadku kategorii połowów 4 i 5, jeśli wielkość połowów dokonanych przez sejnery tuńczykowe Unii Europejskiej w obszarze połowowym Mauretanii przekroczy pojemność referencyjną przewidzianą dla każdej z tych kategorii, kwota rekompensaty finansowej w wysokości 55 mln EUR zostanie zwiększona, za każdą dodatkową złowioną tonę, o opłatę określoną w odpowiednich arkuszach technicznych dla danego roku. Niemniej jednak kwota płacona przez Unię Europejską z tytułu przekroczenia nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej dwukrotności pojemności referencyjnej. W przypadku gdy ilość ryb złowionych przez statki Unii Europejskiej przekroczy ilość odpowiadającą dwukrotności odpowiedniej pojemności referencyjnej, kwota należna za ilość przekraczającą ten limit zostanie wypłacona w roku następnym.

8. Rekompensata finansowa wskazana w ust. 1 niniejszego artykułu jest wpłacana na rachunek Skarbu Państwa w Centralnym Banku Mauretanii. Dane dotyczące rachunku bankowego są co roku przekazywane Unii Europejskiej przez władze mauretańskie w ciągu sześciu (6) miesięcy przed planowaną datą płatności.

Artykuł  3

Wsparcie finansowe na propagowanie zrównoważonego rybołówstwa

1. Przedmiot, kwota i warunki

1.1. W celu wzmocnienia partnerstwa strategicznego między obiema Stronami, oprócz rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 1, przewiduje się wsparcie finansowe na rzecz promowania zrównoważonego rybołówstwa na łączną kwotę szesnastu milionów pięciuset tysięcy (16,5 mln) EUR na okres obowiązywania protokołu.

1.2. Wsparcie finansowe, o którym mowa w pkt 1.1, stanowi pomoc na rzecz rozwoju zrównoważonego rybołówstwa w Mauretanii, niezależną od kwestii dostępu statków Unii Europejskiej do obszaru połowowego Mauretanii, przyczyniając się z jednej strony do wprowadzenia w życie krajowych strategii sektorowych w zakresie zrównoważonego rozwoju sektora rybołówstwa, z drugiej zaś do ochrony środowiska w chronionych obszarach morskich i nadbrzeżnych, zgodnie z obowiązującymi ramami strategicznymi walki z ubóstwem.

1.3. Unia Europejska przekazuje wsparcie finansowe, o którym mowa w ust. 1, w ratach. Decyzja o wypłacie transzy podejmowana jest w zależności od realizacji celów wspólnie określonych i ocenionych w ramach wspólnego komitetu zgodnie z art. 7 ust. 2 i art. 10 ust. 1 lit. b) umowy. Praktyczne zasady realizacji są określane zgodnie z ust. 2 i 3 niniejszego artykułu oraz z załącznikiem 2 do niniejszego protokołu. W stosownych przypadkach wspólny komitet może doprecyzować lub zmienić wspomniane praktyczne zasady realizacji.

1.4. Wsparcie finansowe, o którym mowa w pkt 1.1, przeznaczone jest na konkretne, wspólnie określone działania i projekty. Nie może być wykorzystane na pokrycie wydatków operacyjnych beneficjentów, z wyjątkiem środków, o których mowa w pkt 2.2, przeznaczonych na działania komórki wykonawczej, i w pkt 2.3 - przeznaczonych na audyt zewnętrzny.

2. Warunki wdrażania

2.1. Wsparcie sektorowe jest wdrażane przez komórkę wykonawczą odpowiedzialną za wykonanie decyzji wspólnego komitetu. Komórka wykonawcza wyznaczana jest przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa i pracuje pod jego nadzorem.

2.2. Komórka wykonawcza, o której mowa w pkt 2.1, jest finansowana ze środków przeznaczonych konkretnie na wsparcie sektorowe i których roczna kwota powinna zostać określona przez wspólny komitet. Bez uszczerbku dla postanowień art. 8, 9 i 10 niniejszego protokołu, środki te przekazywane będą co roku przez Stronę europejską, aby umożliwić komórce wykonawczej nieprzerwane działanie przez dokładnie określony czas, niezależnie od reszty wsparcia sektorowego, którego przekazywanie jest uzależnione od postanowień zawartych w niniejszym artykule i w załączniku 2.

2.3. Skład i zasady funkcjonowania komórki wykonawczej zostaną zatwierdzone przez wspólny komitet. Komórka wykonawcza zapewnia realizację wsparcia sektorowego według standardów zgodnych z zasadami zarządzania finansami Unii Europejskiej, w szczególności w odniesieniu do zamówień publicznych i przyznawania dotacji. Jej funkcjonowanie będzie podlegało audytowi zewnętrznemu finansowanemu ze wsparcia sektorowego.

2.4. Komórka wykonawcza określa projekty i działania, które mogą być finansowane ze wsparcia sektorowego i struktury, które mogą realizować te projekty. Zgodnie z pkt 4 załącznika 2 przygotowuje ona programowanie wieloletnie wsparcia sektorowego podlegające zatwierdzeniu przez wspólny komitet. Wspomniane programowanie wieloletnie składa się z rocznego programowania, które zawiera szczegółowe działania i projekty, które muszą zostać przedstawione ministrowi, a następnie zatwierdzone przez wspólny komitet przed przekazaniem Stronie mauretańskiej odpowiedniej transzy wsparcia sektorowego, w granicach środków dostępnych w ramach tego wsparcia.

2.5. Komórka wykonawcza koordynuje realizację wraz z beneficjentami, niezależnie od ich organu regulacyjnego, a także kontroluje prawidłowość realizacji działań i projektów. Każde działanie komórki wykonawczej mające konsekwencje finansowe musi najpierw zostać zatwierdzone przez ministra, po zapoznaniu się z opinią wyznaczonego przedstawiciela Unii Europejskiej i, w stosownych przypadkach, właściwego organu regulacyjnego. W przypadku braku porozumienia komórka wykonawcza proszona jest o zmianę swojego projektu decyzji przed ponownym przedstawieniem go do zatwierdzenia ministrowi.

2.6. Komórka wykonawcza powinna przekazywać ministrowi ogłoszenia o przetargach, protokoły komisji selekcyjnych i podpisane umowy dotyczące projektów finansowanych z przedmiotowego wsparcia najpóźniej 48 godzin po ich publikacji i podpisaniu.

2.7. W trakcie realizacji projektu minister może zainicjować zmianę finansowanych działań, wytycznych, celów, kryteriów i wskaźników oceny, a wszelkie takie zmiany muszą zostać zatwierdzone przez obie Strony w ramach wspólnego komitetu. Zatwierdzenie to jest warunkiem koniecznym do przekazania przez Unię Europejską kolejnej transzy po wprowadzeniu wspomnianej zmiany.

2.8. Komórka wykonawcza, w porozumieniu z ministrem, może zaproponować partnerom technicznym i finansowym wniesienie wkładu finansowego lub technicznego w realizację projektów, przed ich zatwierdzeniem przez wspólny komitet. Jeden lub więcej partnerów technicznych i finansowych może również otrzymać uprawnienia do realizacji projektów od wspólnego komitetu na podstawie wspólnie ustalonych zasad.

3. Monitorowanie i widoczność

3.1. Raz w miesiącu organizowane jest spotkanie w celu monitorowania wdrażania wsparcia sektorowego z udziałem komórki wykonawczej, przedstawiciela ministra i wyznaczonego przedstawiciela Unii Europejskiej. Komórka wykonawcza przygotowuje sprawozdanie z tego spotkania, które jest zatwierdzane przez uczestników spotkania i przekazywane po zatwierdzeniu wspólnemu komitetowi.

3.2. Przed dniem 31 grudnia każdego roku komórka wykonawcza przedstawia wspólnemu komitetowi szczegółowe sprawozdanie z realizacji zgodnie ze wzorem znajdującym się w załączniku 2. Sprawozdanie powinno zostać przyjęte przez obie Strony podczas posiedzenia wspólnego komitetu odbywającego się po jego przedłożeniu.

3.3. Ponadto komórka wykonawcza przedstawia wspólnemu komitetowi sprawozdanie końcowe dla każdego z działań i każdego ukończonego projektu w ramach wsparcia sektorowego przewidzianego w ramach niniejszego protokołu, obejmujące ich przewidywane skutki społeczne i gospodarcze, a w szczególności wpływ na zasoby rybne, zatrudnienie i inwestycje. Sprawozdanie to powinno zostać przyjęte przez obie Strony podczas pierwszego posiedzenia wspólnego komitetu odbywającego się po zakończeniu działań w ramach projektu.

3.4. Ponadto przed wygaśnięciem protokołu komórka wykonawcza przedstawia wspólnemu komitetowi sprawozdanie końcowe z wdrożenia całości wsparcia sektorowego przewidzianego na podstawie niniejszego protokołu, obejmujące elementy zawarte w pkt 3.2 i 3.3.

3.5. W razie potrzeby obie Strony będą kontynuować monitorowanie wdrażania wsparcia sektorowego po terminie wygaśnięcia niniejszego protokołu oraz, w stosownych przypadkach, w przypadku jego zawieszenia, zgodnie z trybem określonym w niniejszym protokole.

3.6. Mauretania i Unia Europejska wspólnie zapewnią widoczność działań finansowanych ze wsparcia sektorowego na podstawie protokołów z lat 2008-2012, 2013-2014 i niniejszego protokołu, w razie potrzeby przy wsparciu operacyjnym komórki wykonawczej.

3.7. Główni beneficjenci instytucjonalni i pozainstytucjonalni wsparcia będą raz w roku zapraszani przez obie Strony do udziału w warsztatach na temat prezentacji i programowania działań finansowanych w ramach wsparcia sektorowego.

3.8. Sprawozdania, o których mowa w pkt 3.2, 3.3 i 3.4, oraz przeprowadzenie warsztatów, o których mowa w pkt 3.7, stanowią warunki konieczne do przekazania przez Unię Europejską kolejnych transz wsparcia finansowego, o którym mowa w ust. 1.

3.9. Z wyjątkiem środków, o których mowa w pkt 2.2, przeznaczonych na funkcjonowanie komórki wykonawczej, wsparcie finansowe na podstawie niniejszego protokołu może zostać uruchomione dopiero wtedy, gdy kwota niewykorzystanych środków wsparcia finansowego na lata 2013-2014 (którego wysokość zostanie zatwierdzona po dokonaniu przeglądu przez obie Strony) zostanie przekazana na rachunek określony w pkt 3.10 i wykorzystana zgodnie z planem zatwierdzonym przez wspólny komitet. Niemniej jednak wspomniana kwota niewykorzystanych środków wsparcia sektorowego na lata 2013-2014 musi zostać zużyta najpóźniej piętnaście (15) miesięcy po dniu rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu, a w przeciwnym razie zostanie uznana za wyczerpaną i nie będzie mogła zostać wypłacona.

3.10. Wsparcie finansowe, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przelewane jest na rachunek Skarbu Państwa w Centralnym Banku Mauretanii, który zostanie otwarty dla Ministerstwa Rybołówstwa i będzie przeznaczony wyłącznie dla wsparcia sektorowego. Dane dotyczące rachunku bankowego zostaną przekazane Unii Europejskiej przez władze mauretańskie po jego otwarciu.

Artykuł  4

Współpraca naukowa na rzecz zrównoważonego rybołówstwa

1. Strony zobowiązują się do promowania odpowiedzialnego rybołówstwa w obszarze połowowym Mauretanii w oparciu o zasady zrównoważonej eksploatacji zasobów rybnych i ekosystemów morskich.

2. W okresie obowiązywania niniejszego protokołu Strony będą prowadziły współpracę mającą na celu monitorowanie stanu zasobów i łowisk w obszarze połowowym Mauretanii. W tym celu raz na miesiąc organizowane będzie posiedzenie niezależnego wspólnego komitetu naukowego, na przemian w Mauretanii i w Unii Europejskiej.

3. Podczas swojego pierwszego posiedzenia niezależny wspólny komitet naukowy przyjmuje swój regulamin wewnętrzny. Regulamin ten zostaje zatwierdzony przez wspólny komitet. W uzupełnieniu art. 4 ust. 1 umowy udział w niezależnym wspólnym komitecie naukowym może w razie potrzeby zostać rozszerzony o naukowców będących stroną trzecią, jak również obserwatorów, przedstawicieli zainteresowanych stron lub regionalnych organizacji zarządzania rybołówstwem, takich jak Komitet ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku (CECAF).

4. Mandat niezależnego wspólnego komitetu naukowego obejmuje między innymi następujące działania:

a) opracowanie rocznego sprawozdania naukowego na temat łowisk będących przedmiotem niniejszego protokołu, jak również ocen odpowiednich stad. Przy sporządzaniu swojego sprawozdania niezależny wspólny komitet naukowy bierze pod uwagę informacje dotyczące działalności krajowych flot Mauretanii i innych flot zagranicznych oraz środki i plany zarządzania przyjęte przez Mauretanię;

b) określenie i proponowanie wspólnemu komitetowi wdrożenia programów lub działań służących lepszemu zrozumieniu dynamiki łowisk, stanu zasobów i zmian w ekosystemach morskich;

c) analizę zagadnień naukowych pojawiających się w trakcie wykonania niniejszego protokołu oraz, jeżeli to konieczne na wniosek wspólnego komitetu, oficjalne sformułowanie opinii naukowej zgodnie z procedurą przyjętą w drodze konsensusu w komitecie;

d) zbieranie i analizę danych dotyczących nakładu, połowów ich wprowadzania do obrotu dla każdego segmentu krajowych, unijnych i nienależących do Unii flot rybackich, prowadzących połowy w obszarze połowowym Mauretanii w odniesieniu do zasobów i łowisk będących przedmiotem niniejszego protokołu;

e) opracowanie i programowanie prowadzenia corocznych procesów oceny stad w celu określenia nadwyżek, uprawnień do połowów i możliwości eksploatacji gwarantujących ochronę zasobów i ich ekosystemów;

f) formułowanie, z inicjatywy własnej lub na żądanie wspólnego komitetu lub jednej ze Stron, wszelkich opinii naukowych dotyczących celów, strategii i środków zarządzania, które byłyby uznane za konieczne do zrównoważonej eksploatacji stad i łowisk będących przedmiotem niniejszego protokołu;

g) proponowanie, w razie potrzeby, w ramach wspólnego komitetu programu zmieniającego uprawnienia do połowów, w zastosowaniu art. 1 niniejszego protokołu.

5. Do celów stosowania ust. 2, 3 i 4 oraz w uzupełnieniu postanowień przewidzianych w art. 1 ust. 7 Mauretania przekazuje co roku niezależnemu wspólnemu komitetowi naukowemu oraz Unii Europejskiej szczegółowe sprawozdanie przedstawiające, według kategorii połowów, liczbę statków pływających pod banderą mauretańską upoważnionych do połowów, odpowiednie wielkości dopuszczalne połowów, połowy faktycznie dokonane oraz wszelkie istotne informacje dotyczące środków zarządzania rybołówstwem przyjęte i wdrożone przez Mauretanię.

Artykuł  5

Połowy dokonywane w ramach badań naukowych, zwiad rybacki i nowe uprawnienia do połowów

1. Połowy dokonywane w ramach badań naukowych

1.1. Wspólny komitet może zezwolić na prowadzenie kampanii naukowych w celu gromadzenia danych i informacji o żywych zasobach i ekosystemach morskich z udziałem statków Unii Europejskiej lub Mauretanii, na podstawie opinii niezależnego wspólnego komitetu naukowego. Kampanie te powinny być prowadzone na wspólną odpowiedzialność mauretańskich i europejskich instytutów naukowobadawczych.

1.2. Sposób wyposażenia i czarteru statków Unii Europejskiej lub Mauretanii zostaną określone przez obie Strony w ramach wspólnego komitetu w odniesieniu do każdej z tych kampanii.

1.3. Wyniki tych kampanii będą wykorzystywane w celu ulepszenia oceny stad i umożliwienia przyjęcia odpowiednich środków zakresie zarządzania.

1.4. W odniesieniu do kategorii 8 (głowonogi) wyniki programu naukowego lub ocen prowadzonych zgodnie z art. 4 będą mogły prowadzić do przeglądu limitów połowowych i środków ochrony mających zastosowanie do statków Unii Europejskiej.

2. Zwiad rybacki

2.1. W przypadku zainteresowania ze strony statków rybackich Unii prowadzeniem działalności połowowej, która nie została przewidziana w art. 1, Strony konsultują się w ramach wspólnego komitetu w sprawie ewentualnego zezwolenia na tą nową działalność w zastosowaniu art. 6 ust. 2 umowy. W razie potrzeby wspólny komitet uzgadnia warunki mające zastosowanie do tych nowych uprawnień do połowów oraz, w razie konieczności, wprowadza zmiany do niniejszego protokołu i jego załącznika zgodnie z art. 6 protokołu.

2.2. Zezwolenie na prowadzenie działalności połowowej przewidziane w pkt 2.1 jest przyznawane przy uwzględnieniu najlepszych dostępnych opinii naukowych na szczeblu krajowym i regionalnym, a w stosownych przypadkach, na podstawie wyników kampanii naukowych zatwierdzonych przez niezależny wspólny komitet naukowy.

2.3. W wyniku konsultacji, o których mowa w pkt 2.1, wspólny komitet może zezwolić na prowadzenie zwiadów rybackich w obszarze połowowym Mauretanii w celu przetestowania wykonalności technicznej i opłacalności ekonomicznej nowych łowisk. W tym celu wspólny komitet określa w każdym indywidualnym przypadku gatunki, warunki i inne właściwe parametry zgodnie z rozdziałem XI załącznika 1 do niniejszego protokołu. Strony będą prowadziły zwiady rybackie zgodnie z warunkami określonymi przez niezależny wspólny komitet naukowy.

Artykuł  6

Wspólny komitet

1. W uzupełnieniu funkcji sprawowanych przez wspólny komitet zgodnie z art. 10 umowy, powierzone mu zostają uprawnienia decyzyjne dotyczące zatwierdzania zmian w niniejszego protokole, jego załącznikach i dodatkach dotyczących:

a) w stosownych przypadkach, przeglądu uprawnień do połowów i związanej z nimi rekompensaty finansowej;

b) warunków wsparcia sektorowego przewidzianego w art. 3 i w załączniku 2;

c) warunków dokonywania połowów przez statki Unii Europejskiej.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lit. a), rekompensata finansowa zostaje dostosowana proporcjonalnie i pro rata temporis.

3. Zmiany wprowadzone do protokołu, załączników i dodatków zgodnie z ust. 1 są przedmiotem decyzji wspólnego komitetu. Decyzja ta wchodzi w życie z dniem, w którym Strony powiadomią się nawzajem o dopełnieniu procedur koniecznych do przyjęcia tej decyzji.

4. Wspólny komitet sprawuje swoje funkcje zgodnie z celami umowy oraz stosownymi przepisami przyjętymi przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa.

5. Pierwsze posiedzenie wspólnego komitetu odbędzie się najpóźniej trzy (3) miesiące po dniu rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu.

Artykuł  7

Promowanie współpracy między podmiotami gospodarczymi

Strony starają się stworzyć korzystne warunki do promowania technicznych, gospodarczych i handlowych więzi między przedsiębiorstwami z państw Stron, tworząc klimat przyjazny dla rozwoju przedsiębiorczości i inwestycji. Strony zachęcają podmioty gospodarcze do kontaktów i wspierają współpracę między nimi, także w związku ze wsparciem finansowym, o którym mowa w art. 3, w następujących dziedzinach:

a) rozwój strefy wolnego obszaru celnego w Nouadhibou;

b) rozwój chronionych obszarów morskich (parki narodowe Banc d'Arguin i Diawling);

c) zarządzanie portami;

d) rozwój przemysłu związanego z rybołówstwem;

e) rozwój współpracy mającej na celu poprawę kształcenia zawodowego, zwłaszcza w sektorze rybołówstwa, zagospodarowania łowisk, akwakultury i rybołówstwa śródlądowego, stoczni i nadzoru morskiego;

f) wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa;

g) akwakultura.

Artykuł  8

Wypowiedzenie z powodu zmniejszonego poziomu wykorzystania uprawnień do połowów

W przypadku zmniejszonego poziomu wykorzystania uprawnień do połowów Unia Europejska powiadamia listownie Stronę mauretańską o swoim zamiarze wypowiedzenia protokołu. Wypowiedzenie to nastąpi po czterech (4) miesiącach po dniu powiadomienia.

Artykuł  9

Zawieszenie wykonywania protokołu

1. Wykonywanie niniejszego protokołu może zostać zawieszone na wniosek jednej ze Stron w przypadku zaistnienia jednego lub kilku z następujących warunków:

a) nadzwyczajnych okoliczności, innych niż zjawiska naturalne, uniemożliwiających prowadzenie działalności połowowej w obszarze połowowym Mauretanii;

b) znaczących zmian w opracowywaniu i wdrażaniu polityki rybołówstwa jednej lub drugiej Strony mających wpływ na postanowienia niniejszego protokołu;

c) uruchomienia mechanizmów konsultacji przewidzianych w art. 96 umowy z Kotonu dotyczących naruszenia elementów zasadniczych i podstawowych praw człowieka określonych w art. 9 wspomnianej umowy;

d) niedokonania przez Unię Europejską płatności rekompensaty finansowej przewidzianej w art. 2 z powodów innych niż określone w art. 8 i 10 niniejszego protokołu;

e) poważnego i nierozstrzygniętego sporu między Stronami dotyczącego stosowania lub interpretacji niniejszego protokołu;

f) poważnego i nierozstrzygniętego sporu dotyczącego wdrażania wsparcia finansowego przewidzianego w art. 3 niniejszego protokołu;

g) poważnego i nierozstrzygniętego sporu dotyczącego stosowania art. 1 ust. 4-7 niniejszego protokołu.

2. W przypadku gdy zawieszenie stosowania protokołu następuje z przyczyn innych niż te, które wymieniono w ust. 1 lit. c), zainteresowana Strona zobowiązana jest powiadomić o swoim zamiarze na piśmie co najmniej cztery (4) miesiące przed dniem planowanego wejścia w życie zawieszenia. Zawieszenie protokołu z przyczyn wyszczególnionych w pkt 1 lit. c), stosuje się niezwłocznie po podjęciu decyzji o zawieszeniu.

3. W przypadku zawieszenia Strony nadal prowadzą konsultacje, poszukując polubownego rozwiązania sporu, który je poróżnił. Z chwilą znalezienia takiego rozwiązania wznawiane jest stosowanie protokołu, a kwota rekompensaty finansowej przewidzianej w art. 2 i wsparcia finansowego przewidzianego w art. 3 są zmniejszane proporcjonalnie i pro rata temporis, w zależności od okresu, w którym stosowanie protokołu było zawieszone.

Artykuł  10

Zawieszenie i przegląd płatności rekompensaty finansowej i wsparcia sektorowego

1. Rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2, może zostać zmieniona lub zawieszona w przypadku zaistnienia jednego lub kilku z następujących warunków:

a) nadzwyczajnych okoliczności, innych niż zjawiska naturalne, uniemożliwiających prowadzenie działalności połowowej w obszarze połowowym Mauretanii;

b) znaczących zmian w opracowywaniu i wdrażaniu polityki rybołówstwa jednej lub drugiej Strony mających wpływ na postanowienia niniejszego protokołu;

c) uruchomienia mechanizmów konsultacji przewidzianych w art. 96 umowy z Kotonu dotyczących naruszenia elementów zasadniczych i podstawowych praw człowieka określonych w art. 9 wspomnianej umowy;

2. Unia Europejska może częściowo lub całkowicie zmienić lub zawiesić płatność wsparcia sektorowego przewidzianego w art. 3 niniejszego protokołu, w przypadku gdy stwierdzone zostanie zaistnienie warunków określonych w ust. 1 lit. b) i c), w przypadku gdy wsparcie sektorowe nie jest wypłacane lub w przypadku gdy wspólny komitet stwierdzi w wyniku przeprowadzonej oceny, że osiągnięte wyniki nie są zgodne z planem.

3. Płatność rekompensaty finansowej przewidzianej w art. 2 lub wsparcia finansowego przewidzianego w art. 3 jest wznawiana po konsultacjach i osiągnięciu porozumienia przez Strony, z chwilą przywrócenia sytuacji sprzed wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, lub gdy wyniki wdrażania wsparcia finansowego, o których mowa w ust. 2, to uzasadniają. Niemniej jednak płatność wsparcia finansowego przewidzianego w art. 3 nie może zostać uruchomiona w terminie przekraczającym okres sześciu (6) miesięcy po wygaśnięciu protokołu.

Artykuł  11

Komputeryzacja wymiany informacji

1. Mauretania i Unia Europejska zobowiązują się wprowadzić w jak najkrótszym terminie systemy informatyczne niezbędne do wymiany elektronicznej wszystkich informacji i dokumentów związanych z wdrożeniem umowy.

2. Z chwilą uruchomienia systemów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wersja elektroniczna dokumentu będzie uznawana za całkowicie równoważną jego wersji papierowej.

3. Mauretania i Unia Europejska powiadamiają się niezwłocznie o wszelkich awariach systemu informatycznego. Informacje i dokumenty związane ze stosowaniem umowy są wówczas automatycznie zastępowane ich wersją papierową zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku 1.

Artykuł  12

Poufność danych

Mauretania zobowiązuje się, aby wszystkie dane osobowe dotyczące statków Unii Europejskiej i ich działalności połowowej uzyskane w ramach umowy były zawsze traktowane z ostrożnością i zgodnie z zasadami poufności i ochrony danych. Dane te są wykorzystywane wyłącznie do celów wykonania umowy.

Artykuł  13

Obowiązujące przepisy prawa krajowego

Z zastrzeżeniem postanowień zawartych w protokole oraz jego załącznikach i dodatkach usługi portowe oraz zakup dostaw dla statków prowadzących działalność w zastosowaniu niniejszego protokołu oraz jego załączników i dodatków regulują przepisy ustawowe i wykonawcze obowiązujące w Mauretanii.

Artykuł  14

Tymczasowe stosowanie

Niniejszy protokół oraz jego załączniki i dodatki stosuje się tymczasowo od dnia jego podpisania przez Strony. Data podpisania musi być wyraźnie odróżniona od daty parafowania oznaczającego koniec negocjacji. Działalność połowowa statków Unii Europejskiej w obszarze połowowym Mauretanii może się rozpocząć dopiero od dnia rozpoczęcia tymczasowego stosowania.

Artykuł  15

Okres obowiązywania

Niniejszy protokół oraz jego załączniki i dodatki stosuje się przez okres czterech (4) lat, począwszy od dnia rozpoczęcia tymczasowego stosowania, chyba że nastąpi jego wypowiedzenie.

Artykuł  16

Wypowiedzenie

W przypadku wypowiedzenia protokołu, innego niż przewidziane w art. 8, Strona wypowiadająca powiadamia drugą Stronę o swoim zamiarze wypowiedzenia protokołu na piśmie, co najmniej cztery (4) miesiące przed dniem, w którym wypowiedzenie to wchodzi w życie.

Wysłanie powiadomienia, o którym mowa w poprzednim ustępie, oznacza rozpoczęcie konsultacji przez Strony.

Artykuł  17

Wejście w życie

Niniejszy protokół oraz jego załączniki i dodatki wchodzą w życie z dniem, w którym Strony powiadomią się nawzajem o dopełnieniu koniecznych do tego procedur.

Съставено в Брюксел на шестнадесети ноември две хиляди и петнадесета година.

Hecho en Bruselas, el dieciseis de noviembre de dos mil quince.

V Bruselu dne šestnáctého listopadu dva tisíce patnáct.

Udfærdiget i Bruxelles den sekstende november to tusind og femten.

Geschehen zu Brüssel am sechzehnten November zweitausendfünfzehn.

Kahe tuhande viieteistkümnenda aasta novembrikuu kuueteistkümnendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα έξι Νοεμβρίου δύο χιλιάδες δεκαπέντε.

Done at Brussels on the sixteenth day of November in the year two thousand and fifteen.

Fait à Bruxelles, le seize novembre deux mille quinze.

Sastavljeno u Bruxellesu šesnaestog studenoga dvije tisuće petnaeste.

Fatto a Bruxelles, addì sedici novembre duemilaquindici.

Briselē, divi tūkstoši piecpadsmitā gada sešpadsmitajā novembrī.

Priimta du tūkstančiai penkioliktų metų lapkričio šešioliktą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kéteze-tizenötödik év november havának tzenhatodik napján.

Magħmul fi Brussell, fis-sittax-il jum ta’ Novembru fis-sena elfejn u ħmistax.

Gedaan te Brussel, de zestiende november tweeduizend vijftien.

Sporządzono w Brukseli dnia szesnastego listopada roku dwa tysiące piętnastego.

Feito em Bruxelas, em dezasseis de novembro de dois mil e quinze.

Întocmit la Bruxelles la ș aisprezece noiembrie două mii cincisprezece.

V Bruseli šestnásteho novembra dvetisíctridsať.

V Bruslju, dne šestnajstega novembra leta dva tisoč petnajst.

Tehty Brysselissä kuudentenatoista päivänä marraskuuta vuonna kaksituhattaviisitoista.

Som skedde i Bryssel den sextonde november år tjugohundrafemton.

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

(podpis pominięto)

За Ислямска република Мавритания

Por la República Islámica de Mauritania

Za Mauritánskou islámskou republiku

For Den Islamiske Republik Mauretanien

Für die Islamische Republik Mauretanien

Mauritaania Islamivabariigi nimel

Για την Ισλαμική Δημοκρατία της Μαυριτανίας

For the Islamic Republic of Mauritania

Pour la République islamique de Mauritanie

Za Islamsku Republiku Mauritaniju

Per la Repubblica islamica di Mauritania

Mauritānijas Islāma Republikas vārdā –

Mauritanijos Islamo Respublikos vardu

A Mauritániai Iszlám Köztársaság részéről

Għar-Repubblika Iżlamika tal-Mauritania

Voor de Islamitische Republiek Mauritanië

W imieniu Islamskiej Republiki Mauretańskiej

Pela República Islâmica da Mauritânia

Pentru Republica Islamică Mauritania

Za Mauritánsku islámsku republiku

Za Islamsko republiko Mavretanijo

Mauritanian islamilaisen tasavallan puolesta

För Islamiska republiken Mauretanien

(podpis pominięto)

Tabela kategorii połowów, o której mowa w art. 1 ust. 1

Kategoria połowów		Całkowite dopuszczalne połowy i pojemności referencyjne
1	Statki wyspecjalizowane w połowach skorupiaków, z wyjątkiem langusty i kraba	5 000 ton
2	Trawlery (niebędące zamrażalniami) i taklowce głębinowe do połowów morszczuka czarnego	6 000 ton
3	Statki poławiające gatunki głębinowe inne niż morszczuk czarny, z użyciem narzędzi innych niż włoki	3 000 ton
4	Sejnery tuńczykowe	12 500 ton (pojemność referencyjna)
5	Klipry do połowów tuńczyka i taklowce powierzchniowe	7 500 ton (pojemność referencyjna)
6	Trawlery zamrażalnie do połowów pelagicznych	225 000 ton (*)
7	Statki rybackie do połowów pelagicznych ryb świeżych	15 000 ton (**)
8	Głowonogi	[pm] ton
(*) Z dozwolonym przekroczeniem o 10 % bez wpływu na rekompensatę finansową wypłacaną przez Unię Europejską z tytułu dostępu. (**) Jeżeli te uprawnienia do połowów zostaną wykorzystane, należy je odliczyć od całkowitego dopuszczalnego połowu przewidzianego dla kategorii 6.
Na podstawie dostępnych opinii naukowych obie Strony będą mogły na forum wspólnego komitetu osiągnąć porozumienie w sprawie przyznania uprawnień do połowów dla trawlerów zamrażalni poławiających gatunki denne, w przypadku których stwierdzono istnienie nadwyżek.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  1

WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW W MAURETAŃSKICH OBSZARACH POŁOWOWYCH PRZEZ STATKI UNII EUROPEJSKIEJ

ROZDZIAŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

1. Wyznaczanie właściwego organu

Na potrzeby niniejszego załącznika oraz o ile nie wskazano inaczej, każde odesłanie do Unii Europejskiej lub do Mauretanii z tytułu właściwego organu oznacza:

- w odniesieniu do Unii Europejskiej: Komisję Europejską w stosownych przypadkach za pośrednictwem delegatury Unii Europejskiej w Nouakchott (punkt centralny);

- w odniesieniu do Mauretanii: ministerstwo ds. rybołówstwa, za pośrednictwem dyrekcji odpowiedzialnej za programowanie i współpracę (punkt centralny), zwane dalej "ministerstwem".

2. Obszar połowowy Mauretanii

Dane obszaru połowowego Mauretanii podane są w dodatku 2. Statki Unii Europejskiej będą mogły prowadzić działalność połowową w granicach określonych dla każdej kategorii w arkuszach technicznych znajdujących się w dodatku 1.

3. Identyfikacja statków

3.1. Znaki identyfikacyjne wszystkich statków Unii Europejskiej muszą być zgodne z odpowiednimi przepisami Unii Europejskiej w tej dziedzinie. Ministerstwo musi zostać poinformowane o tych przepisach przed rozpoczęciem tymczasowego stosowania protokołu. Ministerstwo musi być powiadomione o wszelkich zmianach dotyczących tych przepisów co najmniej na jeden miesiąc przed ich wejściem w życie.

3.2. Każdy statek, który pozbywa się swego oznakowania, swej nazwy lub swej rejestracji, naraża się na kary przewidziane przez obowiązujące prawo mauretańskie.

4. Rachunki bankowe

Przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego protokołu Mauretania przesyła Unii Europejskiej numer rachunku bankowego/rachunków bankowych (kod BIC i IBAN), na który/na które mają być wpłacane kwoty finansowe należne od statków Unii Europejskiej w ramach protokołu. Koszty przelewów bankowych ponoszą armatorzy.

5. Szczegółowe zasady płatności

5.1. Płatności są dokonywane w euro, zgodnie z następującymi zasadami:

- w odniesieniu do opłat: przelewem na jeden z rachunków bankowych, o którym mowa w ust. 4, na rzecz mauretańskiego Skarbu Państwa.

- w odniesieniu do opłaty parafiskalnej: przelewem na jeden z rachunków bankowych, o którym mowa w ust. 4, na rzecz mauretańskiej straży przybrzeżnej.

- w odniesieniu do grzywien: przelewem na jeden z rachunków bankowych, o których mowa w ust. 4, na rzecz mauretańskiego Skarbu Państwa.

5.2. Kwoty, o których mowa w ust. 5.1, uznaje się za faktycznie wpłacone po otrzymaniu potwierdzenia ze Skarbu Państwa lub ministerstwa, na podstawie powiadomienia dokonanego przez Centralny Bank Mauretanii.

6. Wyznaczenie agenta

Każdy statek UE, który ma zamiar dokonać wyładunku lub przeładunku w jednym z portów Mauretanii, lub do celów innych obowiązków lub praktycznych aspektów wynikających z tej umowy, musi być reprezentowany przez lokalnego agenta.

ROZDZIAŁ  II

LICENCJE

Na mocy niniejszego załącznika licencje wydane przez Mauretanię statkom Unii Europejskiej są równoważne upoważnieniu do połowów przewidzianemu w obowiązującym prawodawstwie Unii Europejskiej.

Strony uzgadniają, że podejmą działania na rzecz wprowadzenia elektronicznego systemu licencji.

1. Wnioski o wydanie licencji

1.1. Unia Europejska przekazuje ministerstwu wykazy statków zamierzających prowadzić działalność połowową w granicach określonych dla każdej kategorii połowów w arkuszach technicznych zawartych w protokole, co najmniej na dwadzieścia (20) dni kalendarzowych przed rozpoczęciem okresu ważności wnioskowanych licencji. Do wspomnianych wykazów dołącza się wymaganą dokumentację i dowody wpłaty i przekazuje się je w miarę możliwości drogą elektroniczną. Wnioski o wydanie licencji, które nie wpłynęły w terminie, mogą nie być rozpatrywane.

1.2. Dla każdej z kategorii połowów wspomniana dokumentacja zawiera:

a) liczbę statków;

b) charakterystykę techniczną każdego statku zgodną z opisem w rejestrze statków rybackich Unii Europejskiej;

c) narzędzia połowowe;

d) wysokość należnych opłat, w podziale na rubryki;

e) liczbę mauretańskich marynarzy, którzy zostaną zokrętowani zgodnie z rozdziałem IX niniejszego załącznika.

1.3. Podczas odnawiania licencji w ramach niniejszego protokołu, co dwa lub trzy miesiące lub co roku, w przypadku statków, których dane techniczne nie uległy zmianie, do wniosków o odnowienie licencji dołącza się wyłącznie dowody uiszczenia opłat i opłaty parafiskalnej.

2. Dokumenty wymagane do wniosków o wydanie licencji

2.1. Podczas składania przez każdy statek pierwszego wniosku o wydanie licencji, Unia Europejska przesyła ministerstwu formularz wniosku o wydanie licencji stosownie wypełniony w odniesieniu do każdego statku ubiegającego się o licencję, zgodnie ze wzorem określonym w dodatku 3 do niniejszego załącznika. W formularzu tym podaje się w szczególności liczbę mauretańskich rybaków, którzy zostaną zokrętowani zgodnie z rozdziałem IX niniejszego załącznika.

2.2. Składając wniosek po raz pierwszy, do wniosku o wydanie licencji armator jest zobowiązany dołączyć następujące dokumenty, w miarę możliwości w formie elektronicznej:

a) uwierzytelnioną przez państwo bandery kopię międzynarodowego świadectwa pomiarowego statku, podającego pojemność statku wyrażoną w GT, poświadczoną przez upoważnione organizacje międzynarodowe;

b) aktualne kolorowe zdjęcie (nie starsze niż jeden rok) poświadczone przez właściwe organy państwa bandery, przestawiające statek od strony burty w jego obecnym stanie, na którym widoczna jest nazwa statku, jak również w stosownych przypadkach, jego międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy. Minimalna wymagana rozdzielczość fotografii przekazanej w formie elektronicznej wynosi 72 dpi (1 400 × 1 050 pikseli). Jeżeli zdjęcie jest przesyłane w formie papierowej, jego minimalne wymiary wynoszą 15 cm × 10 cm;

c) dokumenty wymagane przy wpisaniu do krajowego rejestru statków w Mauretanii. Wpisanie do rejestru nie wymaga dokonywania żadnej opłaty. Inspekcje przewidziane z tytułu wpisania do krajowego rejestru statków mają charakter czysto administracyjny.

2.3. Wszelkie zmiany pojemności statku zobowiązują danego armatora do przedstawienia uwierzytelnionej przez państwo bandery kopii nowego świadectwa pomiarowego statku wyrażonego w GT oraz wszelkich dokumentów towarzyszących dotyczących zmiany, a w szczególności kopii wniosku złożonego przez armatora do właściwych organów, zatwierdzenia przez powyższe organy oraz szczegółów na temat wprowadzonych zmian. W przypadku zmiany konstrukcji lub wyglądu zewnętrznego statku należy też przedstawić jego nową fotografię, poświadczoną przez właściwe organy państwa bandery.

3. Kwalifikowalność do prowadzenia połowów

3.1. Wnioski o wydanie licencji połowowej są przyjmowane wyłącznie w odniesieniu do statków, dla których przekazane zostały wymagane dokumenty, zgodnie z pkt 2.1 i 2.2.

3.2. Każdy statek, który chce prowadzić połowy w ramach niniejszego protokołu, musi być wpisany do rejestru statków połowowych Unii Europejskiej oraz kwalifikować się do prowadzenia połowów w obszarze połowowym Mauretanii. Statek ten nie może figurować w wykazie statków NNN.

3.3. Aby statek się kwalifikował, jego armator, kapitan i sam statek nie mogą być objęte zakazem prowadzenia połowów w Mauretanii. Ich sytuacja wobec administracji mauretańskiej powinna być zgodna z przepisami, w tym znaczeniu, że muszą wywiązać się ze wszelkich poprzednich zobowiązań wynikających z ich działalności połowowej w Mauretanii.

4. Wydawanie licencji

4.1. Ministerstwo wydaje licencje statkom po przedstawieniu przez przedstawiciela armatora dowodów wpłat dokonanych przez dany statek (pokwitowań wydanych przez mauretański Skarb Państwa), określonych w rozdziale I, co najmniej na dziesięć (10) dni kalendarzowych przed rozpoczęciem okresu ważności licencji.

4.2. Oryginały licencji można otrzymać w urzędach ministerstwa w Nouadhibou (regionalna dyrekcja morska). Zeskanowaną kserokopię oryginałów dokumentów ministerstwo przekazuje drogą elektroniczną Unii Europejskiej.

4.3. Wspomniane licencje zawierają również okres ważności, cechy techniczne statku, liczbę mauretańskich marynarzy oraz dane dotyczące płatności.

4.4. Statki, które otrzymają licencję, zostaną wpisane do wykazu statków uprawnionych do dokonywania połowów, który niezwłocznie zostanie przekazany jednocześnie mauretańskiej straży przybrzeżnej i Unii Europejskiej.

Unia Europejska jest powiadamiana o wnioskach o wydanie licencji rozpatrzonych negatywnie przez ministerstwo. Tam gdzie jest to stosowne, ministerstwo wystawi notę uznaniową dotyczącą płatności za wnioski, po potrąceniu bilansu wszelkich niezapłaconych grzywien.

4.5. Licencja połowowa musi stale znajdować się na statku, który z niej korzysta, i być podczas każdej kontroli okazywana upoważnionym organom. Tymczasowo w okresie nie dłuższym niż 30 dni kalendarzowe po dniu wydania licencji, statek jest uprawniony do posiadania kopii tej licencji, pod warunkiem że statek jest faktycznie wpisany do wykazu statków uprawnionych do dokonywania połowów, o którym mowa w pkt 4.4. W tej sytuacji kopia będzie uznawana za równoważną z oryginałem.

5. Ważność licencji i ich wykorzystywanie

5.1. Licencja jest ważna wyłącznie przez okres odpowiadający uiszczonej opłacie na warunkach określonych w arkuszu technicznym.

Licencje wydaje się na okresy 2 miesięcy na połowy krewetek oraz 3 lub 12 miesięcy dla innych kategorii połowów. Licencje są odnawialne.

Ważność licencji rozpoczyna się pierwszego dnia wnioskowanego okresu.

Okres ważności licencji określa się na podstawie rocznych okresów kalendarzowych od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia. Pierwszy okres obowiązywania protokołu rozpoczyna się od daty jego tymczasowego stosowania, a kończy dnia 31 grudnia tego samego roku. Ostatni okres ważności protokołu kończy się wraz z końcem obowiązywania protokołu. Okres ważności licencji nie może zaczynać się w czasie jednego rocznego okresu i kończyć podczas następnego rocznego okresu.

Sejnery tuńczykowe, klipry tuńczykowe i taklowce posiadające licencję połowową w krajach podregionu mogą wpisać we wniosku o wydanie licencji kraj, gatunki oraz okres ważności licencji, w celu ułatwienia wielokrotnych wejść i wyjść w obrębie obszaru połowowego.

5.2. Wydanie licencji nie przesądza o obecności statku w obszarze połowowym Mauretanii w okresie ważności tej licencji.

5.3. Każda licencja jest wydawana dla określonego statku. Licencji nie można przenosić. Jednakże w przypadku jej zgubienia lub trwającego dłużej okresu unieruchomienia statku z przyczyn poważnej awarii technicznej licencję pierwszego statku zastępuje się licencją dla innego statku należącego do tej samej kategorii połowowej, jeżeli jego pojemność dla tej kategorii połowowej nie ulegnie zwiększeniu.

5.4. Armator unieruchomionego statku lub jego przedstawiciel zwraca departamentowi anulowaną licencję.

5.5. W przypadku zastąpienia licencji konieczne dopłaty do kwot już wpłaconych są dokonywane przed wydaniem licencji zastępującej.

6. Kontrole techniczne

6.1. Raz do roku oraz po każdej zmianie dotyczącej pojemności lub zmianie kategorii połowów, wymagającej stosowania innego rodzaju narzędzi połowowych, każdy statek Unii Europejskiej musi przybyć do portu w Nouadhibou w celu poddania się kontroli technicznej wymaganej na mocy obowiązujących przepisów. Kontrole takie przeprowadza się w ciągu 48 godzin od wejścia statku do portu.

W przypadku sejnerów tuńczykowych, kliprów tuńczykowych i taklowców powierzchniowych przed otrzymaniem licencji każdy statek dokonujący po raz pierwszy połowów w ramach umowy poddawany jest inspekcjom wymaganym na mocy obowiązujących przepisów. Inspekcje te mogą odbywać się w uzgodnionym porcie zagranicznym. Wszelkie koszty związane z takimi inspekcjami są ponoszone przez armatora statku.

6.2. Po pomyślnym zakończeniu kontroli technicznej kapitan statku otrzymuje świadectwo zgodności o tym samym okresie ważności co licencja, które jest bez opłat przedłużane automatycznie dla statków przedłużających licencję w ciągu tego samego roku. Świadectwo to musi być zawsze przechowywane na statku. Świadectwo to musi ponadto zawierać informację o zdolności statków do połowów pelagicznych do dokonywania przeładunku.

6.3. Inspekcja techniczna sprawdza zgodność cech technicznych statku oraz narzędzi połowowych i zapewnia, aby postanowienia dotyczące jego załogi mauretańskiej były przestrzegane.

6.4. Koszty kontroli są ponoszone przez armatorów według tabeli stawek ustanowionych w prawodawstwie mauretańskim, o czym powiadomiona jest Unia Europejska. Nie mogą one być większe niż kwoty zazwyczaj płacone przez inne statki za te same usługi.

6.5. Nieprzestrzeganie postanowień przewidzianych w pkt 6.1 i 6.2 powoduje automatyczne zawieszenie licencji połowowej do czasu wypełnienia przez armatora jego zobowiązań.

ROZDZIAŁ  III

OPŁATY

1. Opłaty

1.1. Opłaty są obliczane dla każdego statku na warunkach i na podstawie stawek określonych w arkuszach technicznych zawartych w protokole. Wysokość opłat zawiera wszystkie inne powiązane opłaty lub podatki, z wyjątkiem opłaty parafiskalnej, opłat portowych lub opłat serwisowych.

1.2. Opłaty są obliczane przez ministerstwo przy uwzględnieniu połowów dokonanych podczas okresu ważności licencji i po odliczeniu zaliczek wypłaconych na przyznanie tych licencji.

1.3. W terminie jednego miesiąca następującego po dacie upływu ważności licencji ministerstwo powiadamia armatorów lub ich agentów o rozliczeniu opłat. Kopia tego rozliczenia jest równocześnie przekazywana Unii Europejskiej.

1.4. Opłaty uiszcza się przelewem na jeden z rachunków bankowych, o których mowa w pkt 4 rozdziału I. W przypadku nadpłaty mauretański Skarb Państwa przekazuje armatorowi lub jego agentowi notę z wysokością salda: kwotę tę można odliczyć przy późniejszych płatnościach.

1.5. W przypadku sporu w sprawie wysokości ustalonych opłat, obie Strony niezwłocznie przeprowadzają konsultacje, w tym w razie konieczności w ramach wspólnego komitetu, oraz przeprowadzają weryfikację zadeklarowanych połowów i wyliczenia odpowiednich opłat.

2. Opłaty w naturze

2.1. Armatorzy Unii Europejskiej trawlerów zamrażalni do połowów pelagicznych i statków poławiających krewetki (w odniesieniu do ich przyłowów ryb) prowadzący połowy w ramach niniejszego protokołu wnoszą wkład w politykę dystrybucji ryb na rzecz potrzebującej ludności w wysokości 2 % ich połowów pelagicznych przeładowanych lub wyładowanych na koniec jednego rejsu połowowego.

2.2. Te 2 % należy obliczyć w stosunku do całości połowów bez względu na gatunek, niezależnie od ich wartości handlowej, i dodać do całkowitego dopuszczalnego połowu. Połowy przekazane w ramach opłaty w naturze powinny odzwierciedlać skład gatunkowy wszystkich połowów znajdujących się na statku w momencie przeładunku tych 2 %.

Niemniej jednak w przypadku statków dokonujących połowów ostroboka i makreli, te 2 % może zostać przekazane z połowów ostroboka (rozmiar L lub w przypadku jego braku rozmiar M) lub w przypadku jego braku z połowów sardyneli (rozmiar L lub w przypadku jego braku rozmiar M). W przypadku statków dokonujących połowów sardynek, te 2 % zostanie pobrane w równych częściach z połowów ostroboka i sardyneli zatrzymanych na statku lub w przypadku ich braku - z połowów sardynek zatrzymanych na statku.

2.3. Przekazanie połowów z tytułu opłaty w naturze dokonywane jest na rzecz krajowego stowarzyszenia dystrybucji ryb. Formularz odbioru tej opłaty w naturze jest systematycznie sporządzany i podpisywany przez przedstawiciela krajowego stowarzyszenia dystrybucji ryb: kopia tego formularza przekazywana jest kapitanowi statku.

2.4. Przekazanie połowów z tytułu opłaty w naturze może zostać dokonane poprzez wyładunek w porcie lub przeładunek na redzie. W przypadku przeładunku na redzie jednostki pływające przeznaczone do przeładunku tych połowów muszą być w pełni dostosowane do wymaganych operacji, aby zapewnić ich prawidłowy przebieg. Kapitan statku do połowów pelagicznych w porozumieniu ze swoim agentem i z krajowym stowarzyszeniem dystrybucji ryb może wybrać mauretańską jednostkę pływającą najlepiej nadającą się do przeprowadzenia tych operacji.

2.5. W przypadku ryzyka lub ewidentnego naruszenia bezpieczeństwa statku rybackiego, jednostki pływającej lub ich załóg, kapitan statku rybackiego może odmówić przeprowadzenia operacji wyładunku połowów na wspomnianą mauretańską jednostkę pływającą: zwraca się wówczas do przedstawiciela krajowego stowarzyszenia dystrybucji ryb, który kieruje do niego inną łódź.

2.6. Czynności związane z wyładunkiem połowów z tytułu opłaty w naturze muszą być zaplanowane i zorganizowane w sposób, który nie będzie dezorganizował sprawnego prowadzenia działalności połowowej przez statek.

2.7. W przypadku braku miejsca do przechowywania ryb w punkcie wyładunku połowów, kapitan statku rybackiego zostaje zwolniony z obowiązku wyładunku opłaty w naturze, w sposób całkowity i ostateczny w odniesieniu do danego rejsu połowowego. Otrzymuje on zaświadczenie od przedstawiciela krajowego stowarzyszenia dystrybucji ryb poświadczające, że opłata w naturze nie mogła zostać wyładowana z powodu braku przestrzeni magazynowych na lądzie. Połowy niewyładowane z powodu braku miejsca do przechowywania ryb i zatrzymane na pokładzie powinny zostać odliczone od całkowitego dopuszczalnego połowu.

2.8. Opłata w naturze wyklucza wyraźnie wszelkie inne formy narzuconego wkładu. W żadnym wypadku nie może ona stanowić podstawy do przeliczenia na ekwiwalent pieniężny lub uznania za dług.

2.9. Połowy odpowiadające opłacie w naturze są przejmowane przez krajowe stowarzyszenie dystrybucji ryb, które zbywa je na rzecz potrzebującej ludności na warunkach określonych w prawodawstwie mauretańskim.

2.10. Krajowe stowarzyszenie dystrybucji ryb przygotowuje co roku sprawozdanie na temat wykorzystania tej opłaty w naturze, jej beneficjentów, zbytych ilości oraz warunków dystrybucji tych ilości. Sprawozdanie to jest oceniane przez wspólny komitet.

2.11. W przypadku trudności w stosowaniu niniejszych postanowień Strony konsultują się, w tym w ramach wspólnego komitetu, w celu wymiany wszystkich istotnych informacji dotyczących ich stosowania oraz znalezienia najbardziej odpowiednich rozwiązań tych trudności.

3. Opłaty parafiskalne

3.1. Stawki opłaty parafiskalnej dla statków do połowów paszowych, płatne w walucie obcej, zgodnie z dekretem dotyczącym ustanowienia opłaty parafiskalnej, są następujące:

Kategoria połowów skorupiaki, głowonogi i przydenne

Pojemność (GT)	Wysokość na kwartał (MRO)
< 99	50 000
100-200	100 000
200-400	200 000
400-600	400 000
> 600	600 000

Kategoria połowów gatunków daleko migrujących i pelagicznych:

Pojemność	Wysokość na mie (MRO)
< 2 000	50 000
2 000-3 000	150 000
3 000-5 000	500 000
5 000-7 000	750 000
7 000-9 000	1 000 000
> 9 000	1 300 000

3.2. Z wyjątkiem kategorii 4 i 5 opłata parafiskalna jest należna za cały kwartał lub jego wielokrotność, niezależnie od ewentualnego wprowadzenia okresu ochronnego.

3.3. Kurs walutowy (MRO/EUR), stosowany przy wnoszeniu opłaty parafiskalnej za dany rok kalendarzowy, jest średnim kursem rocznym z roku poprzedniego, obliczonym przez Bank Centralny Mauretanii i przekazanym ministerstwu najpóźniej do dnia 1 grudnia roku poprzedzającego jego stosowanie.

3.4. Kwartał odpowiada jednemu z trzymiesięcznych okresów, począwszy od dnia 1 października, 1 stycznia, 1 kwietnia lub 1 lipca, z wyjątkiem pierwszego i ostatniego okresu obowiązywania protokołu.

4. Warunki szczegółowe mające zastosowanie do sejnerów tuńczykowych

4.1. Raporty połowowe sporządzane przez każdego kapitana sejnera tuńczykowego są rozpatrywane i sprawdzane przez instytuty naukowe odpowiedzialne za weryfikację danych dotyczących połowów tuńczyka w państwach członkowskich, takie jak IRD (Institut de recherche pour le développement), IEO (Instituto Español de Oceanografia), INIAP (Instituto Nacional de Investigação Agraria e das Pescas), a kopia wszystkich dzienników połowowych wysyłana jest do IMROP (Institut Mauritanien de Recherches Océanographiques et des Pêches).

4.2. Unia Europejska sporządza dla każdego statku poławiającego tuńczyka w oparciu o te raporty połowowe sprawdzone przez instytuty naukowe, rozliczenie końcowe opłat należnych od statku z tytułu rocznej kampanii połowowej za poprzedni rok kalendarzowy.

4.3. Unia Europejska przedstawia to rozliczenie końcowe Mauretanii i armatorowi przed dniem 30 czerwca roku następującym po roku, w którym dokonano połowów. W przypadku gdy rozliczenie końcowe dotyczy roku bieżącego, jest przedstawiane Mauretanii i armatorowi najpóźniej jeden (1) miesiąc po dniu wygaśnięcia protokołu.

4.4. W terminie 30 dni po dniu przekazania rozliczenia końcowego Mauretania może je zakwestionować w oparciu o elementy uzasadniające. W razie sporu Strony przeprowadzają wzajemne konsultacje w ramach wspólnego komitetu. Jeżeli Mauretania nie zgłosi zastrzeżeń w terminie 30 dni, rozliczenie końcowe jest uznane za przyjęte.

4.5. Jeżeli wartość rozliczenia końcowego jest wyższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry uiszczona w celu uzyskania licencji, armator wpłaca saldo Mauretanii w terminie 45 dni począwszy od dnia zatwierdzenia rozliczenia przez Mauretanię. Jeżeli zaś wartość rozliczenia końcowego jest niższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry, różnica nie jest zwracana armatorowi.

4.6. Opłata parafiskalna będzie natomiast uiszczona proporcjonalnie do czasu spędzonego w mauretańskim obszarze połowowym. Odpowiednie opłaty miesięczne odpowiadają faktycznym, trzydziestodniowym okresom połowów. Niniejsze postanowienie utrzymuje niepodzielny charakter opłaty parafiskalnej opłata jest należna za każdy rozpoczęty okres miesięczny.

4.7. Statek, który dokonywał połowów przez okres od jednego do trzydziestu dni, dokonuje opłaty za jeden miesiąc. Opłata za drugi miesiąc jest należna po upływie pierwszego trzydziestodniowego okresu i tak dalej. Dodatkowe opłaty miesięczne należy uiścić najpóźniej do dziesiątego (10) dnia od rozpoczęcia każdego okresu dodatkowego.

ROZDZIAŁ  IV

RAPORTOWANIE POŁOWÓW

1. Dziennik połowowy

1.1. Kapitanowie statków sporządzają dzienny rejestr czynności wymienionych w dzienniku połowowym według wzoru określonego w dodatku 4 do niniejszego załącznika, który może zostać zmieniony zgodnie z przepisami Mauretanii. Dokument ten musi być poprawnie i czytelnie wypełniony oraz podpisany przez kapitana statku. Postanowienia pkt 8 niniejszego rozdziału stosuje się do statków poławiających gatunki daleko migrujące.

1.2. Dzienniki połowowe składa się w następujący sposób:

a) w odniesieniu do statków podlegających obowiązkowi wyładunku lub przeładunku - oryginał każdego dziennika połowowego jest przekazywany mauretańskiej straży przybrzeżnej, która pisemnie potwierdza jego odbiór;

b) w odniesieniu do innych statków w przypadku wyjścia z obszaru połowowego Mauretanii bez uprzedniego zawijania do któregoś z portów Mauretanii- oryginał każdego dziennika połowowego jest przesyłany w terminie 7 dni po zawinięciu do jakiegokolwiek innego portu, a w każdym razie w terminie 20 dni po dniu wyjścia z obszaru połowowego Mauretanii;

c) w tych samych terminach armator jest zobowiązany przekazać kopię dziennika organom krajowym swojego państwa członkowskiego bandery, jak również Unii Europejskiej, za pośrednictwem delegatury;

d) najlepiej pocztą elektroniczną na adres podany przez Mauretanię i znajdujący się w dodatku 12;

e) lub faksem na numer podany przez Mauretanię;

f) lub pismem wysłanym do Mauretanii.

1.3. Nieprzestrzeganie jednego z postanowień pkt 1.1 lub 1.2 powoduje, niezależnie od kar przewidzianych w prawodawstwie mauretańskim, automatyczne zawieszenie licencji połowowej do czasu wywiązania się przez armatora ze swoich zobowiązań.

2. Załącznik do dziennika połowowego (Deklaracje wyładunku i przeładunku)

2.1. Podczas wyładunków lub przeładunków kapitanowie statków mają obowiązek wypełniania w sposób czytelny i poprawny oraz podpisywania załącznika do dziennika połowowego, którego wzór znajduje się w dodatku 6 do niniejszego załącznika.

2.2. Po zakończeniu każdego wyładunku armator niezwłocznie przesyła oryginał załącznika do dziennika połowowego mauretańskiej straży przybrzeżnej, z kopią do ministerstwa. W ciągu 7 dni roboczych przekazuje się kopię organom krajowym państwa członkowskiego bandery, jak również Unii Europejskiej, za pośrednictwem delegatury.

2.3. Po zakończeniu każdego dozwolonego przeładunku kapitan niezwłocznie przesyła oryginał załącznika do dziennika połowowego mauretańskiej straży przybrzeżnej, z kopią do ministerstwa. W ciągu 7 dni roboczych przekazuje się kopię organom krajowym państwa członkowskiego bandery, jak również Unii Europejskiej, za pośrednictwem delegatury.

2.4. Nieprzestrzeganie postanowień przewidzianych w pkt 2.1, 2.2 i 2.3 powoduje automatyczne zawieszenie licencji połowowej do czasu wypełnienia przez armatora tych zobowiązań.

3. Niezawodność danych

3.1. Informacje zawarte w dokumentach, o których mowa w punktach powyżej, muszą odzwierciedlać faktyczne połowy, aby mogły stanowić jedną z podstaw monitorowania zmian w zasobach rybnych.

3.2. Dodatek 7 zawiera mające zastosowanie obowiązujące przepisy Mauretanii dotyczące minimalnej wielkości złowionych organizmów morskich przetrzymywanych na statku.

3.3. Wykaz współczynników przeliczeniowych mających zastosowanie do złowionych ryb odgłowionych/z głowami i wypatroszonych/w całości znajduje się w dodatku 8.

4. Przejście na system elektroniczny

Strony ustanawiają protokół wymiany wszelkich danych dotyczących połowów i raportowania drogą elektroniczną (system elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania - ERS - Electronic Reporting System), zwanych dalej "danymi ERS", który zamieszczono w dodatku 10. Obie Strony przewidują wdrożenie protokołu i zastąpienie papierowej wersji raportu połowowego przez dane ERS, kiedy Mauretania będzie dysponować odpowiednim sprzętem i oprogramowaniem.

5. Margines tolerancji

Na podstawie reprezentatywnego pobierania próbek margines tolerancji pomiędzy połowami zadeklarowanymi w dzienniku połowowym a oszacowaniem połowów w czasie inspekcji lub wyładunku nie przekracza:

9 % dla połowów ryb świeżych,

4 % dla połowów gatunków innych niż pelagiczne i pelagicznych, mrożonych,

6. Przyłowy

Przyłowy określono w arkuszach technicznych znajdujących się w niniejszym protokole. Wszelkie przekroczenie dozwolonego odsetka przyłowów podlega karom.

7. Kwartalne raporty skumulowanych połowów

7.1. Unia Europejska powiadamia Mauretanię, w formie elektronicznej i w formacie podanym w dodatku 9, o skumulowanych ilościach złowionych przez jej statki w odniesieniu do każdej kategorii, przed końcem każdego bieżącego kwartału w stosunku do kwartału poprzedniego.

7.2. Dane są przedstawione w podziale na miesiąc, kategorię połowów, statek i gatunek.

7.3. Ostateczne rozliczenie rocznych połowów jest uzgadniane przez obie Strony na forum wspólnego komitetu.

7.4. Współczynniki przeliczeniowe stosowane do połowów pelagicznych ryb odgłowionych/z głowami i wypatroszonych/w całości znajdują się w dodatku 8.

8. Warunki szczegółowe mające zastosowanie do sejnerów tuńczykowych

8.1. Dziennik pokładowy zgodny ze wzorem załączonym w dodatku 5 do niniejszego załącznika jest przechowywany na sejnerach tuńczykowych dla każdego okresu połowowego odbytego na wodach mauretańskich. Taki dziennik wypełnia się nawet w przypadku, gdy nie są prowadzone żadne połowy.

8.2. Dzienniki połowowe składa się w następujący sposób:

a) w przypadku zawijania do portu w Mauretanii - oryginał każdego dziennika połowowego jest przekazywany mauretańskiej straży przybrzeżnej, która pisemnie potwierdza jego odbiór;

b) w przypadku wyjścia z obszaru połowowego Mauretanii bez uprzedniego zawijania do któregoś z portów Mauretanii - oryginał każdego dziennika połowowego jest przesyłany w terminie 14 dni po zawinięciu do jakiegokolwiek innego portu, a w każdym razie w terminie 45 dni po wyjściu z obszaru połowowego Mauretanii;

c) w tych samych terminach armator jest zobowiązany przekazać, za pośrednictwem delegatury, kopię dziennika organom krajowym swojego państwa członkowskiego bandery, jak również Unii Europejskiej, za pośrednictwem delegatury;

d) najlepiej pocztą elektroniczną na adres podany przez Mauretanię i znajdujący się w dodatku 12;

e) lub faksem na numer podany przez Mauretanię;

f) lub pismem wysłanym do Mauretanii.

8.3. Sejnery tuńczykowe stosują się do wszelkich zaleceń przyjętych przez ICCAT (Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego).

ROZDZIAŁ  V

WYŁADUNKI I PRZEŁADUNKI

1. Wyładunki

1.1. Flota prowadząca połowy denne podlega obowiązkowi wyładunku.

1.2. Na prośbę armatora flocie poławiającej krewetki podczas okresów upałów, w szczególności w sierpniu i wrześniu, przyznawane są specjalne odstępstwa.

1.3. Obowiązek wyładunku nie powoduje obowiązku magazynowania i przetwarzania.

1.4. Flota poławiająca gatunki pelagiczne świeże podlega obowiązkowi wyładunku w granicach zdolności przyjmowania jednostek przetwórczych w Nouadhibou oraz w zależności od widocznego zapotrzebowania na rynku.

1.5. Ostatni rejs (rejs poprzedzający wyjście z mauretańskich obszarów połowowych na okres nie krótszy niż trzy miesiące) nie podlega obowiązkowi wyładunku. W odniesieniu do statków poławiających krewetki okres ten wynosi dwa miesiące.

1.6. Kapitan statku Unii Europejskiej powiadamia władze autonomicznego portu w Nouadhibou (PAN) i mauretańską straż przybrzeżną faksem lub pocztą elektroniczną z kopią do delegatury Unii Europejskiej przynajmniej z 24 godzinnym wyprzedzeniem o terminie wyładunku, podając następujące dane:

a) nazwę statku rybackiego, który dokona wyładunku;

b) dzień i godzinę planowanego wyładunku;

c) ilość (wyrażoną w kg masy w relacji pełnej dla każdego gatunku przeznaczonego do wyładunku (zidentyfikowanego kodem Alfa 3 FAO).

1.7. W odpowiedzi na powiadomienie, o którym mowa powyżej, w terminie następnych 12 godzin mauretańska straż przybrzeżna powiadamia o swojej zgodzie kapitana lub jego przedstawiciela, faksem lub pocztą elektroniczną z kopią do delegatury Unii Europejskiej.

1.8. Statki Unii Europejskiej dokonujące wyładunku w porcie w Mauretanii są zwolnione z wszelkich podatków lub opłat mających równoważny skutek, innych niż podatki i opłaty portowe, które stosuje się na takich samych warunkach w odniesieniu do statków mauretańskich.

1.9. Wyładowywane produkty rybołówstwa podlegają ustaleniom dotyczącym kontroli celnej zgodnie z obowiązującym prawodawstwem mauretańskim. Są więc zwolnione z wszelkich procedur celnych oraz ceł lub opłat mających równoważny skutek w przypadku, gdy są wwożone do portu mauretańskiego lub w chwili wywozu, oraz są traktowane jako "towary dopuszczone tymczasowo" ("składowanie czasowe").

1.10. Armatorzy sami podejmują decyzje dotyczące przeznaczenia produkcji pochodzącej z ich statków. Może być ona przetwarzana, przechowywana pod dozorem celnym, sprzedawana w Mauretanii lub wywożona (w walucie obcej).

1.11. Sprzedaż w Mauretanii przeznaczona na rynek mauretański podlega takim samym opłatom i podatkom jak mauretańskie produkty rybołówstwa.

1.12. Zyski mogą być wywożone bez dodatkowych opłat (zwolnienie z ceł i opłat mających równoważny skutek).

2. Przeładunki

2.1. Każdy statek zamrażalnia do połowów pelagicznych, który może dokonać przeładunku zgodnie ze świadectwem zgodności, podlega obowiązkowi przeładunku w porcie lub na boi 10 redy autonomicznego portu w Nouadhibou, z wyjątkiem ostatniego rejsu.

2.2. W ramach projektów w zakresie rozwoju gospodarczego, odzwierciedlających cele art. 7 protokołu, władze mauretańskie mogą przewidzieć uregulowanie warunków dotyczących wyładunku i przeładunku. Obie Strony przeprowadzą rozmowy na ten temat na forum wspólnego komitetu.

2.3. Statki Unii Europejskiej dokonujące przeładunku w autonomicznym porcie w Nouadhibou są zwolnione z wszelkich podatków lub opłat mających równoważny skutek, innych niż podatki i opłaty portowe, które stosuje się na takich samych warunkach jak w odniesieniu do statków mauretańskich.

2.4. Ostatni rejs (rejs poprzedzający wyjście z mauretańskich obszarów połowowych na okres nie krótszy niż trzy miesiące) nie podlega obowiązkowi przeładunku.

2.5. Kapitan statku Unii Europejskiej powiadamia władze autonomicznego portu w Nouadhibou (PAN) i mauretańską straż przybrzeżną faksem lub pocztą elektroniczną z kopią do delegatury Unii Europejskiej przynajmniej z 24 godzinnym wyprzedzeniem o terminie przeładunku, podając następujące dane:

a) nazwę statku rybackiego, który dokona przeładunku;

b) dzień i godzinę planowanego przeładunku;

c) ilość (wyrażona w kg masy w relacji pełnej dla każdego gatunku przeznaczonego do przeładunku (zidentyfikowanego kodem Alfa 3 FAO).

2.6. W odpowiedzi na powiadomienie, o którym mowa powyżej, w terminie następnych 12 godzin mauretańska straż przybrzeżna powiadamia o swojej zgodzie kapitana lub jego przedstawiciela, faksem lub pocztą elektroniczną z kopią do delegatury Unii Europejskiej.

2.7. Mauretania zastrzega sobie prawo do odmowy przeładunku, jeśli statek transportowy dokonywał nielegalnych, niezgłoszonych lub nieuregulowanych połowów, zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz mauretańskich obszarów połowowych.

ROZDZIAŁ  VI

KONTROLA

1. Wejścia do obszaru połowowego Mauretanii i wyjścia z niego

1.1. Każde wejście na obszar połowowy Mauretanii lub wyjście z niego statku UE posiadającego upoważnienie do połowów musi być zgłoszone Mauretanii najpóźniej 36 godzin przed wejściem lub wyjściem, z wyjątkiem sejnerów tuńczykowych, kliprów tuńczykowych i taklowców, dla których okres ten jest skrócony do 6 godzin.

1.2. Zgłaszając wejście lub wyjście, statek podaje w szczególności:

a) nazwę statku;

b) sygnał rozpoznawczy statku;

c) przewidzianą datę (dd/mm/rrrr), godzinę (UTC) i miejsce (Stop. Min. Sek.)

d) ilości każdego gatunku znajdujące się na statku, określone za pomocą kodu Alfa 3 FAO oraz wyrażone w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk;

e) zestawienie form produktów.

1.3. Zgłoszenie dokonywane jest w pierwszej kolejności pocztą elektroniczną, a w przypadku jej braku - faksem lub drogą radiową, na adres elektroniczny, numer telefonu lub częstotliwość radiową podane przez Mauretanię, znajdujące się w dodatku 12. Mauretania niezwłocznie potwierdza odbiór zgłoszenia pocztą elektroniczną lub faksem.

1.4. Informacje dotyczące wejść i wyjść statków są też równocześnie przesyłane do delegatury Unii Europejskiej w Mauretanii na adres e-mail znajdujący się w dodatku 12.

1.5. Mauretania powiadamia niezwłocznie odnośne statki i UE o wszelkich zmianach adresu elektronicznego, numeru telefonu lub częstotliwości radiowej. Zmiany te są odnotowywane w załączniku do protokołu posiedzenia wspólnego komitetu po wystąpieniu zmiany.

1.6. Każdy statek przyłapany na prowadzeniu połowów w obszarze połowowym Mauretanii bez uprzedniego zgłoszenia swojej obecności jest uważany za statek dokonujący połowów bez upoważnienia.

1.7. Zgłoszenia wejścia i wyjścia są przechowywane na statku przez okres przynajmniej jednego roku od daty zgłoszenia.

1.8. Przebywając w obszarze połowowym Mauretanii, statki Unii Europejskiej muszą stale prowadzić nasłuch częstotliwości sygnałów międzynarodowych (VHF Canal 16 lub HF 2 182 KHz).

1.9. Przyjmując wiadomości o wyjściu z obszaru połowowego, władze mauretańskie zachowują sobie prawo do decydowania o dokonywaniu kontroli na zasadzie próby losowej przed wyjściem z niego statków w porcie Nouadhibou lub w Nouakchott.

1.10. Działania kontrolne nie powinny trwać dłużej niż 6 godzin dla statków do połowów pelagicznych (kategoria 6 i 7) i 3 godzin dla statków wszystkich pozostałych kategorii.

1.11. Nieprzestrzeganie postanowień powyższych punktów podlega następującym karom:

a) za pierwszym razem:

- statek zostaje zawrócony, jeśli będzie to możliwe;

- ładunek zostaje wyładowany i skonfiskowany na rzecz Skarbu Państwa;

- statek musi zapłacić minimalną grzywnę przewidzianą w prawie mauretańskim;

b) za drugim razem:

- statek zostaje zawrócony, jeśli będzie to możliwe;

- ładunek zostaje wyładowany i skonfiskowany na rzecz Skarbu Państwa;

- statek płaci grzywnę w maksymalnej wysokości przewidzianej przepisami prawa mauretańskiego;

- licencja zostaje anulowana na pozostały czas jej okresu ważności;

c) za trzecim razem:

- statek zostaje zawrócony, jeśli będzie to możliwe;

- ładunek zostaje wyładowany i skonfiskowany na rzecz Skarbu Państwa;

- licencja zostaje definitywnie cofnięta;

- kapitanowi i statkowi zakazuje się prowadzenia działalności w Mauretanii.

1.12. W przypadku ucieczki statku naruszającego przepisy ministerstwo informuje Unię Europejską i państwo członkowskie bandery w celu zastosowania kar przewidzianych w pkt 1.11.

2. Przepisy dotyczące inspekcji na morzu i w porcie

2.1. Mauretania podejmuje środki niezbędne do zapewnienia, aby inspekcje przeprowadzane w ramach niniejszej umowy na statkach Unii Europejskiej na morzu i w portach:

a) były przeprowadzane przez statki lub pracowników straży przybrzeżnej wyraźnie do tego upoważnionych i zidentyfikowanych jako zatrudnieni przez Mauretanię do kontroli rybołówstwa. Każdy pracownik mauretańskiej straży przybrzeżnej musi zostać przeszkolony w zakresie kontroli rybołówstwa i posiadać legitymację służbową wydaną przez Mauretanię, na której będzie podana jego tożsamość i kwalifikacje;

b) w żaden sposób nie narażały bezpieczeństwa statku i załogi.

2.2. W przypadku inspekcji na morzu pracownicy mauretańskiej straży przybrzeżnej nie mogą wejść na pokład statku Unii Europejskiej bez wcześniejszego powiadomienia przekazanego drogą radiową VHF lub przy użyciu Międzynarodowego Kodu Sygnałowego. Wszelkie środki transportu wykorzystywane do kontroli muszą mieć w sposób jasny i widoczny wywieszoną oficjalną flagę lub symbol pokazujący, że są przeznaczone do wykonywania zadań związanych z kontrolą rybołówstwa w imieniu Mauretanii.

2.3. Kapitan statku Unii Europejskiej ułatwia wejście na pokład i wykonywanie zadań przez pracowników mauretańskiej straży przybrzeżnej. Jest zobowiązany do współpracy z pracownikami mauretańskiej straży przybrzeżnej.

2.4. Inspekcja zostanie przeprowadzona przez pracowników mauretańskiej straży przybrzeżnej w liczbie dostosowanej do warunków inspekcji i będą oni są zobowiązani do przedstawienia swojej tożsamość i kwalifikacji przed rozpoczęciem inspekcji.

2.5. Pracownicy mauretańskiej straży przybrzeżnej mogą badać wszystkie pomieszczenia, sprzęt, narzędzia połowowe, połowy, dokumenty i zapisy danych, które uznają za niezbędne w celu sprawdzenia zgodności z niniejszą umową. Mogą oni również zadawać pytania kapitanowi, członkom załogi lub innym osobom przebywającym na pokładzie kontrolowanego statku. Mogą wykonywać kopie wszystkich dokumentów, które uznają za istotne.

2.6. Pracownicy mauretańskiej straży przybrzeżnej nie mogą naruszać prawa kapitana statku Unii Europejskiej do komunikowania się z właścicielem statku lub organem państwa bandery.

2.7. Pracownicy mauretańskiej straży przybrzeżnej pozostaną na statku Unii Europejskiej jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją. W każdym razie czas trwania inspekcji nie może przekraczać 3 godzin dla statków do połowów pelagicznych i 1,5 godziny dla pozostałych kategorii, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.

2.8. Pracownicy mauretańskiej straży przybrzeżnej przeprowadzą inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, prowadzonej przez niego działalności połowowej i jego ładunku oraz operacji wyładunku lub przeładunku.

2.9. Mauretania zapewnia, aby wszelkie skargi związane z inspekcją statku Unii Europejskiej były rozpatrywane sprawiedliwie i wnikliwie zgodnie z prawodawstwem krajowym.

2.10. Mauretania może zezwolić Unii Europejskiej na uczestniczenie w inspekcji na morzu w roli obserwatora.

2.11. Na zakończenie każdej inspekcji pracownicy mauretańskiej straży przybrzeżnej sporządzają sprawozdanie z inspekcji zawierające jej wyniki, domniemane naruszenia i ewentualne dalsze środki, które mogłyby zostać podjęte przez Mauretanię.

2.12. Kapitan statku Unii Europejskiej ma prawo do wprowadzenia swoich uwag do sprawozdania z inspekcji.

2.13. Sprawozdanie z inspekcji musi zostać podpisane przez pracownika mauretańskiej straży przybrzeżnej, które je sporządził, oraz przez kapitana statku Unii Europejskiej. Podpis kapitana oznacza jedynie potwierdzenie odbioru kopii sprawozdania. Jeśli kapitan nie zgadza się na podpisanie sprawozdania z inspekcji, wpisuje w sprawozdaniu z inspekcji powody swojej odmowy i nanosi zapis "odmowa podpisania".

2.14. Jeżeli sprawozdanie z inspekcji sporządza się ręcznie, pismo musi być czytelne, a zastosowany tusz nieścieralny.

2.15. Pracownicy mauretańskiej straży przybrzeżnej przekazują kopię sprawozdania z inspekcji kapitanowi statku Unii Europejskiej przed opuszczeniem statku. Mauretania przesyła kopię sprawozdania z inspekcji Unii Europejskiej w terminie 4 dni (inspekcja na morzu) i 24 godzin (inspekcja w porcie) po inspekcji, niezależnie od wyników inspekcji.

3. System jednoczesnej obserwacji kontroli na lądzie i na morzu

3.1. Obie Strony mogą podjąć decyzję o wprowadzeniu jednoczesnej obserwacji kontroli na lądzie i na morzu. W tym celu wyznaczają przedstawicieli, którzy obserwują działania kontrolne oraz inspekcje przeprowadzane przez właściwe krajowe organy kontroli i mogą przedstawiać uwagi dotyczące wykonania niniejszego protokołu.

3.2. Wspomniani przedstawiciele muszą posiadać:

- kwalifikacje zawodowe,

- stosowne doświadczenie w dziedzinie rybołówstwa,

- dokładną znajomość postanowień umowy i niniejszego protokołu.

3.3. Inspekcje przeprowadzają krajowe służby kontroli, a obecny przy nich przedstawiciel nie może z własnej inicjatywy wykonywać uprawnień inspekcyjnych nadanych urzędnikom krajowym.

3.4. Ponieważ przedstawiciele ci towarzyszą urzędnikom krajowym, mają dostęp do statków, pomieszczeń i dokumentów które są przedmiotem inspekcji dokonywanych przez tych urzędników, aby zbierać dane o charakterze nieimiennym, konieczne do wypełniania ich zadań.

3.5. Przedstawiciele towarzyszą krajowym służbom kontrolnym w trakcie ich kontroli w porcie, na pokładzie statków na postoju w porcie, w publicznych domach aukcyjnych, hurtowniach rybnych, chłodniach oraz innych pomieszczeniach do wyładunku ryb przed ich pierwszą sprzedażą na terytorium, na którym po raz pierwszy są wprowadzane do obrotu.

3.6. Co cztery miesiące przedstawiciele opracowują i przekazują sprawozdanie zawierające szczegóły dotyczące obserwowanych kontroli. Sprawozdanie to jest kierowane do właściwych organów, które przesyłają kopię sprawozdania drugiej Umawiającej się Stronie.

3.7. Obie Strony mogą podjąć decyzję o przeprowadzeniu co najmniej dwóch inspekcji rocznie, na przemian w Mauretanii i Europie.

3.8. Przedstawiciel obserwujący przeprowadzane wspólne kontrole traktuje z właściwą dbałością urządzenia i sprzęt znajdujące się na pokładzie statku, jak również wszelkie inne instalacje, a także przestrzega poufności wszelkich dokumentów, do których ma dostęp. Obie Strony są zgodne co do zapewnienia jak największej poufności podczas wykonywania kontroli. Przedstawiciel ujawnia informacje o wynikach pracy jedynie właściwym organom.

3.9. Niniejszy program stosuje się do portów wyładunku Unii Europejskiej i portów mauretańskich.

3.10. Każda Umawiająca się Strona ponosi koszty swojego przedstawiciela obserwującego przeprowadzane wspólne kontrole, w tym koszty podróży i zakwaterowania.

ROZDZIAŁ  VII

NARUSZENIA PRZEPISÓW

1. Sprawozdanie z kontroli i protokół dotyczący naruszenia przepisów

1.1. Uznanie, że statek Unii Europejskiej popełnił naruszenie musi opierać się na obiektywnym i materialnym stwierdzeniu przez pracowników mauretańskiej straży przybrzeżnej faktów pozwalających na zakwalifikowanie tego naruszenia. Nie można domniemywać popełnienia naruszenia.

1.2. Sprawozdanie z inspekcji wyszczególniające przyczyny i okoliczności naruszenia przepisów, musi zostać podpisane przez kapitana statku, który może w nim zawrzeć swoje zastrzeżenia, przy czym kopia sprawozdania jest mu natychmiast przekazywana przez mauretańską straż przybrzeżną zgodnie z pkt 2.15 rozdziału VI. Podpis ten nie przesądza o prawach i środkach obrony, jakie kapitan może podjąć w celu obrony przed zarzutem naruszenia przepisów, które jest mu zarzucane.

1.3. Protokół dotyczący naruszenia przepisów jest sporządzany przez mauretańską straż przybrzeżną w sposób wierny, na podstawie ewentualnych stwierdzonych naruszeń, przedstawionych w sprawozdaniu z kontroli, opracowanym po zakończeniu kontroli na statku. Dołącza się do niego wszelkie istotne dowody obiektywnie uzasadniające wystąpienie stwierdzonego naruszenia.

1.4. Podczas kontroli musi zostać uwględniona zgodność charakterystyki technicznej (rozdział II) statku.

2. Powiadomienie o naruszeniu przepisów

2.1. W przypadku naruszenia przepisów mauretańska straż przybrzeżna niezwłocznie przekazuje listownie przedstawicielowi statku treść protokołu dotyczącego naruszenia przepisów wraz ze sprawozdaniem z kontroli. Mauretańska straż przybrzeżna informuje o tym niezwłocznie Unię Europejską i przekazuje jej odpowiednie dokumenty.

2.2. W przypadku naruszenia przepisów, którego nie można zaprzestać na morzu, na żądanie mauretańskiej straży przybrzeżnej kapitan musi wprowadzić swój statek do portu w Nouadhibou (zawrócenie statku), a mauretańska straż przybrzeżna niezwłocznie informuje o tym Unię Europejską. W przypadku naruszenia przepisów uznanego przez kapitana statku, którego można zaprzestać na morzu, statek kontynuuje połów. W obydwu przypadkach statek kontynuuje połów po zaprzestaniu stwierdzonego naruszenia przepisów.

3. Uregulowanie naruszenia bez zawrócenia statku

3.1. Zgodnie z niniejszym protokołem kwestie dotyczące naruszeń przepisów mogą być uregulowane w drodze ugody albo sądowej.

3.2. Przed uregulowaniem naruszenia i nie później niż 24 godziny po zgłoszeniu naruszenia Unia Europejska otrzymuje od Mauretanii wszystkie szczegółowe informacje dotyczące okoliczności naruszenia i ewentualnych działań następczych.

3.3. Mauretańska straż przybrzeżna powołuje komitet pojednawczy. Wszelkie informacje dotyczące postępowania ugodowego lub sądowego, związanego z naruszeniami przepisów popełnionymi przez statki Unii Europejskiej, są niezwłocznie przekazywane Unii Europejskiej. W razie konieczności armator może być reprezentowany w komitecie pojednawczym przez dwie osoby, w drodze odstępstwa przyznanego przez przewodniczącego tego komitetu. Jest on upoważniony do przedstawienia swoich argumentów i wszelkich dodatkowych informacji dotyczących okoliczności sprawy.

3.4. Wnioski komitetu pojednawczego są bezzwłocznie przekazywane armatorowi lub jego przedstawicielowi, jak również Unii Europejskiej, za pośrednictwem delegatury.

3.5. Ewentualna kwota grzywny musi zostać wpłacona przelewem najpóźniej 30 dni po ugodzie. Jeśli statek chce opuścić obszar połowowy Mauretanii, płatność musi być faktycznie dokonana przed jej opuszczeniem. Pokwitowanie wydane przez Skarb Państwa lub, w razie jego braku, SWIFT poświadczony przez Centralny Bank Mauretański w dni wolne od pracy stanowią dowód dokonania płatności grzywny.

3.6. Jeżeli postępowanie ugodowe nie przyniesie skutku, ministerstwo przekazuje niezwłocznie sprawę do prokuratora (procureur de la République). W przypadku orzeczenia sądowego skazującego na karę grzywny płatność grzywny musi zostać dokonana przelewem najpóźniej 30 dni po wydaniu orzeczenia skazującego. Pokwitowanie wydane przez Skarb Państwa lub, w razie jego braku, SWIFT poświadczony przez Centralny Bank Mauretański w dni wolne od pracy stanowią dowód dokonania płatności grzywny.

4. Uregulowanie naruszenia z zawróceniem statku

4.1. Statek zawrócony z kursu w następstwie stwierdzenia naruszenia zostaje zatrzymany w porcie do czasu zakończenia postępowania ugodowego.

4.2. Przed wszczęciem jakiegokolwiek postępowania sądowego podejmowane są próby uregulowania domniemanego naruszenia w drodze postępowania ugodowego na warunkach określonych w pkt 3.3-3.5. Postępowanie to kończy się najpóźniej w terminie trzech dni roboczych po dniu rozpoczęcia zawrócenia statku z kursu.

4.3. Przed rozpoczęciem postępowania ugodowego i w terminie 48 godzin od rozpoczęcia zawrócenia z kursu Unia Europejska otrzymuje od Mauretanii wszystkie szczegółowe informacje dotyczące okoliczności naruszenia i ewentualnych działań następczych.

4.4. Jeżeli postępowanie ugodowe nie przyniesie skutku, ministerstwo przekazuje niezwłocznie sprawę do prokuratora (procureur de la République). W przypadku orzeczenia sądowego skazującego na karę grzywny płatności grzywny doknuje się zgodnie z pkt 3.6.

4.5. Zgodnie z obowiązującym prawodawstwa armator składa gwarancję bankową, ustaloną przez właściwy organ lub właściwy sąd w ciągu maksymalnie 72 godzin od zakończenia postępowania ugodowego, z uwzględnieniem kosztów wynikających z przeszukania statku, jak również kwoty kar pieniężnych oraz rekompensat ciążących na tym, kto ponosi odpowiedzialność za naruszenie. Gwarancja bankowa nie podlega zwrotowi przed zakończeniem postępowania sądowego. Gwarancja bankowa zostaje zwolniona w przypadku zakończenia postępowania sądowego bez orzeczenia skazującego. W przypadku skazania na karę grzywny niższą od złożonej gwarancji, właściwy organ Mauretanii zwalnia saldo.

4.6. Zwolnienie statku odbywa się:

a) po wywiązaniu się z obowiązków wynikających z postępowania ugodowego;

b) albo po złożeniu gwarancji bankowej, o której mowa w pkt 4.5, i po jej przyjęciu przez ministerstwo, w oczekiwaniu na zakończenie postępowania sądowego. Pokwitowanie wydane przez Skarb Państwa lub, w razie jego braku, SWIFT poświadczony przez Centralny Bank Mauretanii w dni wolne od pracy stanowią dowód dokonania płatności grzywny do celów zwolnienia statku.

5. Wymiana informacji na temat kontroli i naruszeń

Obie Strony zobowiązują się do wzmocnienia procedur niezbędnych do stałego dialogu na temat przeprowadzanych działań kontrolnych, toczących się postępowań w sprawie naruszenia przepisów, wyników postępowań ugodowych i wszelkich trudności związanych z przeprowadzaniem kontroli i monitorowaniem postępowań w sprawie naruszenia przepisów.

ROZDZIAŁ  VIII

SATELITARNY SYSTEM MONITOROWANIA (VMS)

Satelitarne monitorowanie statków rybackich Unii Europejskiej odbywa się w drodze podwójnego przesyłania w systemie trójkątnym w następującym trybie:

1) statek UE - CMR państwa bandery - CMR Mauretanii

2) statek UE - CMR Mauretanii- CMR państwa bandery

W przypadku trudności we wdrażaniu przesyłania w systemie trójkątnym Strony przyjmują w ramach wspólnego komitetu środki niezbędne do rozwiązania tych trudności.

1. Komunikaty dotyczące pozycji statków - system VMS

Podczas przebywania w obszarze połowowym Mauretanii statki Unii Europejskiej posiadające upoważnienie do połowów muszą być wyposażone w satelitarny system monitorowania (Vessel Monitoring System - VMS), który zapewnia automatyczne, stałe i cogodzinne przekazywanie informacji o ich pozycji do Centrum Monitorowania Rybołówstwa (CMR) ich państwa bandery.

2. Tryb przesyłania

2.1. Każdy komunikat o pozycji musi zawierać następujące informacje:

a) identyfikację statku;

b) ostatnią pozycję geograficzną statku (długość, szerokość geograficzną) z marginesem błędu pozycji poniżej 500 metrów i przedziałem ufności wynoszącym 99 %;

c) dzień i godzinę zarejestrowania pozycji;

d) prędkość i kurs statku;

e) musi być skonfigurowany w formacie podanym w dodatku 9 do niniejszego załącznika.

2.2. Pierwsza pozycja zarejestrowana po wejściu na obszar połowowy Mauretanii oznaczana jest kodem "ENT". Wszystkie następne pozycje są oznaczone kodem "POS", z wyjątkiem pierwszej pozycji zarejestrowanej po wyjściu z obszaru połowowego Mauretanii, która jest oznaczona kodem "EXI".

2.3. CMR państwa bandery i CMR Mauretanii zapewniają automatyczne przetwarzanie oraz, w razie potrzeby, elektroniczne przesyłanie komunikatów o pozycji. Komunikaty o pozycji powinny być rejestrowane w sposób bezpieczny i zachowywane przez okres trzech lat.

3. Przesyłanie informacji przez statek w przypadku awarii systemu VMS

3.1. Kapitan powinien stale zapewniać, aby system VMS był w pełni operacyjny, a komunikaty o pozycji prawidłowo przesyłane do CMR państwa bandery.

3.2. W przypadku awarii lub usterki sprzętu monitorowania satelitarnego zainstalowanego na pokładzie statku połowowego kapitan tego statku przesyła w odpowiednim czasie pocztą elektroniczną, drogą radiową lub faksem informacje przewidziane w pkt 2.1 do CMR państwa bandery. W takiej sytuacji konieczne będzie wysyłanie ogólnego raportu o pozycji co 4 godziny. CMR państwa bandery przesyła niezwłocznie te komunikaty do CMR Mauretanii.

3.3. W przypadku awarii lub nieprawidłowego działania systemu VMS na statku kapitan lub właściciel dokonują naprawy lub wymiany systemu w terminie nieprzekraczającym 5 dni. Po przekroczeniu tego terminu dany statek będzie musiał opuścić obszar połowowy Mauretanii lub zawinąć do jednego z jej portów. Jeżeli w okresie tych 5 dni statek zawija do portu w Mauretanii, wówczas nie może ponownie podjąć działalności połowowej w obszarze połowowym Mauretanii do czasu przywrócenia pełnej sprawności jego systemu VMS, chyba że Mauretania udzieli mu odpowiedniego zezwolenia. W razie poważnego problemu technicznego, wymagającego dodatkowego czasu, na wniosek kapitana może być przyznany maksymalny okres dodatkowych 15 dni.

3.4. Statek rybacki może opuścić port po awarii technicznej swojego systemu VMS tylko jeśli:

- system ten będzie ponownie sprawny, w stopniu zadowalającym dla państwa bandery lub

- otrzyma upoważnienie państwa bandery. W tym ostatnim przypadku państwo bandery informuje Mauretanię o swojej decyzji przed opuszczeniem portu przez statek.

4. Bezpieczne przesyłanie komunikatów o pozycji pomiędzy CMR państwa bandery a CMR Mauretanii.

4.1. CMR państwa bandery przesyła automatycznie i niezwłocznie komunikaty o pozycji odnośnych statków do CMR Mauretanii. CMR państwa bandery i CMR Mauretanii przekazują sobie nawzajem swoje adresy elektroniczne oraz informują się niezwłocznie o wszelkich zmianach tych adresów.

4.2. Przesyłanie komunikatów o pozycji pomiędzy CMR państwa bandery i CMR Mauretanii odbywa się drogą elektroniczną zgodnie z systemem bezpiecznej komunikacji.

4.3. CMR Mauretanii informuje niezwłocznie drogą elektroniczną CMR państwa bandery o wszelkich następujących po sobie przerwach w odbiorze komunikatów o pozycji statku posiadającego upoważnienie do połowów, w przypadku gdy odnośny statek nie zgłosił swojego wyjścia z obszaru połowowego Mauretanii.

5. Nieprawidłowe działanie systemu łączności

5.1. Mauretania sprawdza kompatybilność swojego sprzętu elektronicznego ze sprzętem CMR państwa bandery. Mauretania informuje niezwłocznie Unię Europejską o wszelkich zakłóceniach w łączności i w odbiorze komunikatów o pozycji, w celu jak najszybszego znalezienia rozwiązania technicznego. Wszelkie ewentualne spory będą rozstrzygane przez wspólny komitet.

5.2. Kapitan będzie uznawany za odpowiedzialnego za wszelką dowiedzioną interwencję w systemie VMS mającą na celu zakłócenie funkcjonowania systemu lub sfałszowanie komunikatów o pozycji. Wszelkie naruszenie przepisów podlega karom przewidzianym w protokole.

6. Zmiana częstotliwości wysyłania komunikatów o pozycji

6.1. Na podstawie uzasadnionych przesłanek, które wskazują na istnienie naruszenia, Mauretania może zwrócić się z prośbą do CMR państwa bandery, wysyłając kopię prośby do Unii Europejskiej, o skrócenie do 30 minut przerw pomiędzy kolejnymi komunikatami o pozycji statku w okresie wyznaczonym na przeprowadzenie dochodzenia. Mauretania powinna przesłać odnośne dowody do CMR państwa bandery i Unii Europejskiej. CMR państwa bandery wysyła niezwłocznie z nową częstotliwością komunikaty o pozycji do Mauretanii.

6.2. Po zakończeniu okresu wyznaczonego na przeprowadzenie dochodzenia Mauretania informuje CMR państwa bandery i Unii Europejskiej o ewentualnych czynnościach następczych.

ROZDZIAŁ  IX

OKRĘTOWANIE RYBAKÓW MAURETAŃSKICH

1. Wymagana liczba mauretańskich rybaków, którzy mają zostać zaokrętowani

1.1. Właściciel statku rybackiego zaokrętowuje mauretańskich rybaków do pracy na pokładzie swojego statku rybackiego Unii Europejskiej jako członków załogi na czas trwania działalności połowowej statku w obszarze połowowym Mauretanii.

1.2. Ministerstwo sporządza i prowadzi, zgodnie z międzynarodowymi standardami, wykaz zawierający wystarczającą liczbę mauretańskich rybaków - odpowiednio przeszkolonych, posiadających certyfikaty, doświadczenie i zdolności, z którego właściciele statków rybackich Unii Europejskiej wybierają swobodnie rybaków, którzy mają być zaokrętowani na ich statkach zgodnie z pkt 1.1. Wykazy te są przekazywane armatorom, Unii Europejskiej oraz państwom członkowskim bandery.

1.3. Minimalna liczba mauretańskich rybaków, którzy mają zostać zaokrętowani na podstawie pkt 1.1 i 1.2 jest następująca:

a) dla sejnerów tuńczykowych - jeden na statek;

b) dla kliprów tuńczykowych - trzech na statek;

c) dla statków poławiających krewetki i gatunki przydenne - 60 % załogi zaokrąglone w dół do najbliższej liczby całkowitej, nie wliczając w to oficerów;

d) dla trawlerów do połowów gatunków pelagicznych - 60 % personelu zatrudnionego przy produkcji (przetwórnia, pakowanie i mrożenie), zgodnie z danymi podanymi w planie załogi statku należycie zatwierdzonymi przez właściwy organ państwa bandery.

1.4. Jeżeli właściciel statku rybackiego przyjmuje na pokład mauretańskich oficerów stażystów, ich liczba jest odejmowana od minimalnej liczby mauretańskich rybaków wymaganej zgodnie z pkt 1.3.

1.5. Właściciel statku rybackiego, o którym mowa w pkt 1.3 lit. d), jest uprawniony do korzystania z usług wymaganej liczby mauretańskich rybaków w ramach systemu rotacyjnego (na pokładzie/na lądzie), udokumentowanego i zaplanowanego, który umożliwi mu zarządzanie statkiem rybackim w sposób odpowiedzialny i skuteczny, z poszanowaniem środków przyjętych przez państwo bandery na mocy jego przepisów krajowych i zgodnie z prawem UE.

1.6. Kapitan prowadzi rejestr rybaków pracujących na pokładzie swojego statku poprzez sporządzenie wykazu członków załogi należycie podpisanego przez kapitana lub przez dowolną inną osobę upoważnioną przez kapitana. Wykaz członków załogi jest aktualizowany i zawiera dane szczegółowe każdego rybaka dotyczące przynajmniej:

a) jego stopnia lub funkcji;

b) obywatelstwa;

c) daty i miejsca urodzenia;

d) rodzaju i numeru dokumentu tożsamości.

1.7. Kontrola przestrzegania wymogów określonych w pkt 1 dotyczy wykazu członków załogi statku rybackiego Unii Europejskiej podczas inspekcji, sporządzonego i podpisanego przez kapitana lub przez jakąkolwiek inną osobę upoważnioną przez kapitana.

2. Warunki dostępu rybaków mauretańskich do statków rybackich Unii Europejskiej

2.1. Ministerstwo zapewnia, aby wykaz, o którym mowa w pkt 1.2, zawierał szczegółowe dane każdego rybaka, w tym co najmniej jego imię i nazwisko, datę urodzenia, miejsce urodzenia, kwalifikacje oraz dokumenty związane z jego statusem rybaka i jego doświadczeniem.

2.2. Ministerstwo zapewnia, aby każdy rybak wpisany do wykazu, o którym mowa w pkt 1.2, spełniał przynajmniej następujące wymagania: rybak

a) zna podstawowe słownictwo w zakresie bezpieczeństwa w jednym z następujących języków roboczych: francuski, hiszpański lub angielski;

b) posiada ważny paszport Mauretanii;

c) posiada ważną mauretańską książeczkę żeglarską lub równoważny dokument;

d) posiada ważne świadectwo potwierdzające, że przeszedł podstawowe szkolenie z zakresu bezpieczeństwa na morzu dla załóg statków rybackich zgodnie z obowiązującymi normami międzynarodowymi;

e) posiada ważne zaświadczenie lekarskie potwierdzające jego zdolność do pełnienia obowiązków na pokładzie statków rybackich oraz stwierdzające, że nie jest nosicielem żadnej choroby zakaźnej i nie występują u niego żadne zaburzenia, które mogłyby zagrozić bezpieczeństwu i zdrowiu innych osób na pokładzie; badanie lekarskie musi zostać przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi normami międzynarodowymi i musi obejmować badania radiologiczne pod kątem gruźlicy;

f) posiada dokumenty, które można włączyć do książeczki żeglarskiej lub dokumentu, o którym mowa w pkt 2.2 lit. c), opisujące szczegółowo nabyte przez niego umiejętności oraz, w odniesieniu do każdego statku rybackiego, na którym pracował, jego nazwę i typ, jego stopień lub piastowaną przez niego funkcję pokładzie i staż pracy na pokładzie;

g) posiada należycie podpisany oryginał umowy o pracę marynarza;

h) posiada wszelkie inne dokumenty wymagane przez państwo bandery statku rybackiego lub właściciela statku rybackiego.

2.3. Każdy dokument, o którym mowa w pkt 2.2 lit. c)-h), wydaje się w urzędowym języku lub językach Islamskiej Republiki Mauretańskiej lub kraju wydania oraz towarzyszy mu tłumaczenie na język angielski.

2.4. Zgodnie z obowiązującymi normami międzynarodowymi każdy dokument, o którym mowa w pkt 2.2 lit. c)-h), zostanie uznany za ważny, tylko jeżeli będzie w pełni zgodny z postanowieniami pkt 2.3 i należycie podpisany, w chwili zaokrętowania będzie ważny, a państwo bandery statku rybackiego gwarantuje, że szkolenie lub egzamin, w odniesieniu do których dokument został wydany, w pełni odpowiada wymogom ustanowionym przez państwo bandery.

W tym celu Mauretania upoważnia urzędników mianowanych przez państwo bandery do przeprowadzania na swoim terytorium niezbędnych ocen i audytów. Zgodnie z zasadą lojalnej współpracy, państwa członkowskie Unii Europejskiej współpracują ze sobą przy wykonywaniu zadań wynikających z tego punktu w celu zmniejszenia obciążenia administracyjnego Islamskiej Republiki Mauretańskiej.

2.5. Rybacy mauretańscy przedstawiają kapitanowi na żądanie dokumenty wymienione w pkt 2.2 do celów kontroli. Kapitan może przechowywać kopie wyżej wymienionych dokumentów do celów administracyjnych.

2.6. Właściciel statku rybackiego lub kapitan działający w jego imieniu ma prawo odmówić zgody na zaokrętowanie rybaka mauretańskiego na swój statek rybacki UE, jeśli rybak ten nie spełnia wymogów określonych w pkt 2.2-2.4.

3. Podstawowe zasady i prawa w pracy

3.1. Rybacy mauretańscy zaokrętowani do pracy na statkach rybackich Unii Europejskiej, ich zleceniodawcy i właściciele odnośnych statków rybackich są traktowani zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi wdrożenia ośmiu podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP), które według deklaracji MOP z 1998 r. dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy, muszą być promowane i realizowane przez jej członków. Konwencje te dotyczą kwestii wolności zrzeszania się i rzeczywistego uznawania prawa do negocjacji zbiorowych pracowników, wykluczenia wszelkich form pracy przymusowej lub obowiązkowej; skutecznego zniesienia pracy dzieci; usunięcia form dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i zawodu.

3.2. Marynarze mauretańscy zaokrętowani na statkach rybackich UE korzystają z ochrony na podstawie pisemnej umowy o pracę, sporządzonej zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz układami zbiorowymi pracy i zawierającej szczegółowe informacje dotyczące warunków pracy i życia na statku.

4. Tymczasowe pozwolenie na posiadanie na statku mniejszej liczby mauretańskich rybaków

4.1. Statki rybackie Unii Europejskiej mogą wypłynąć w morze z mniejszą liczbą mauretańskich rybaków na pokładzie niż minimalna wymagana liczba, o której mowa w pkt 1, niezwłocznie po poinformowaniu o tym właściwych organów portu zaokrętowania, jeżeli:

a) wykaz, o którym mowa w pkt 1.2, nie został udostępniony armatorowi lub jego przedstawicielowi przez właściwy organ mauretański przy zatrudnianiu marynarzy;

b) w wykazie, o którym mowa w pkt 1.2, nie ma wystarczającej liczby odpowiednio przeszkolonych, posiadających certyfikaty, doświadczenie i zdolności mauretańskich rybaków;

c) właściciel statku rybackiego lub kapitan działający w jego imieniu odmówili zgody na zaokrętowanie, zgodnie z pkt 2.6, jednemu lub większej liczbie mauretańskich rybaków, którzy stawili się na statku w odpowiednim czasie;

d) jeden lub większa liczba mauretańskich rybaków, którzy mieli zostać zaokrętowani do pracy na statku rybackim, nie stawiła się w momencie ogłoszenia opuszczenia portu przez statek. Właściwy organ portu zaokrętowania niezwłocznie informuje o tym mauretańską straż przybrzeżną i regionalną dyrekcję morską i niezwłocznie przesyła kopię tego powiadomienia właścicielowi statku rybackiego lub agentowi działającemu w jego imieniu.

4.2. Jeśli mauretański rybak zaokrętowany do pracy na statku rybackim Unii Europejskiej musi zostać przewieziony na ląd podczas przebywania statku w obszarze połowowym Mauretanii z powodu lub powodów dających mu prawo do repatriacji, statek może kontynuować lub ponownie podjąć swój rejs połowowy bez zastępowania danego rybaka innym nowym mauretańskim rybakiem.

4.3. Do celów stosowania pkt 4.1-4.2 mauretańscy rybacy przebywający na lądzie w ramach systemu rotacyjnego (na pokładzie/na lądzie), udokumentowanego i zaplanowanego, o którym mowa w pkt 1.6, uznawani są za przebywających na statku, pod warunkiem że podpisane egzemplarze ich umów o pracę rybaka znajdują się na pokładzie statku.

5. Kary i grzywny nakładane w innych przypadkach nieprzestrzegania wymaganej liczby mauretańskich rybaków na statku

5.1. Jeżeli właściciel statku rybackiego nie zaokrętuje na statek wymaganej liczby mauretańskich rybaków zgodnie z pkt 1, z powodów innych niż wymienione w pkt 4, właściciel statku rybackiego zobowiązany jest do zapłacenia zryczałtowanej grzywny w wysokości 20 EUR za brakującego mauretańskiego rybaka za każdy dzień połowów w obszarze połowowym Mauretanii bez wymaganej liczby mauretańskich rybaków na statku.

5.2. Faktura opiewająca na kwotę grzywny należną z tytułu pkt 5.1 jest przekazywana przez ministerstwo właścicielowi statku rybackiego, a jej wysokość oblicza się na podstawie faktycznej liczby dni połowów, a nie na podstawie okresu ważności licencji.

5.3. Właściciel statku rybackiego lub agent działający w jego imieniu płaci fakturę, o której mowa w pkt 5.2, w terminie trzech miesięcy po dniu stwierdzenia niezgodności, o której mowa w pkt 5.1, lub w terminie późniejszym, jeżeli ten termin jest określony na fakturze. Należna kwota zostaje wpłacona na rachunek wskazany w rozdziale I "Postanowienia ogólne" niniejszego załącznika.

5.4. Powtarzający się brak zgodności, o którym mowa w pkt 5.1, powoduje automatyczne zawieszenie licencji połowowej statku do czasu osiągnięcia wymaganej liczby mauretańskich rybaków zaokrętowanych do pracy na statku.

5.5. Kwoty wypłacone z tytułu pkt 5.1 są przeznaczane wyłącznie na szkolenie mauretańskich rybaków zapisanych do krajowej szkoły kształcącej marynarzy i rybaków.

6. Informacje, które należy przekazać ministerstwu

6.1. Każde państwo bandery, będące państwem członkowskim Unii Europejskiej, przekazuje ministerstwu w formie wykazu sporządzonego i prowadzonego przez Unię Europejską nazwę swojego właściwego organu, o którym mowa w pkt 2.4.

6.2. Mając na uwadze pkt 2.2 lit. d) i h) państwo bandery informuje odpowiednio ministerstwo, za pośrednictwem Unii Europejskiej, o swoich wymaganiach dotyczących dodatkowych dokumentów wymaganych od rybaków zaokrętowanych lub pracujących na statkach rybackich pływających pod jego banderą.

6.3. Właściciel statku rybackiego lub agent działający w jego imieniu informuje ministerstwo o zaokrętowaniu mauretańskich rybaków do pracy na swoim statku za pomocą wykazu członków załogi, o którym mowa w pkt 1.7.

6.4. Ministerstwo przekazuje właścicielowi statku lub agentowi działającemu w jego imieniu podpisane pokwitowanie po otrzymaniu informacji wymienionych w pkt 6.3.

6.5. Właściciel statku rybackiego lub agent działający w jego imieniu przesyła kopię umowy o pracę rybaka bezpośrednio do ministerstwa w terminie dwóch miesięcy po jej podpisaniu.

6.6. Po otrzymaniu kopii umowy o pracę rybaka zgodnie z pkt 6.5 ministerstwo przekazuje właścicielowi statku lub agentowi działającemu w jego imieniu podpisane pokwitowanie.

6.7. W przypadku trudności w stosowaniu postanowień niniejszego rozdziału Strony konsultują się, w tym w ramach wspólnego komitetu, w celu wymiany wszystkich istotnych informacji dotyczących ich stosowania oraz znalezienia najbardziej odpowiednich rozwiązań tych trudności.

ROZDZIAŁ  X

OBSERWATORZY NAUKOWI

1. Ustanawia się system obserwacji naukowej na statkach UE.

2. W odniesieniu do każdej kategorii połowów Strony wyznaczają co najmniej dwa statki rocznie, które muszą zaokrętować mauretańskiego obserwatora naukowego, z wyjątkiem sejnerów tuńczykowych, na które zaokrętowanie obserwatora odbywa się na wniosek ministerstwa. W tym samym czasie na statku może znajdować się tylko jeden obserwator.

3. Okres spędzony na pokładzie statku przez obserwatora naukowego trwa przez cały rejs. Na wyraźny wniosek ministerstwa okres ten może jednak zostać podzielony na kilka rejsów, zgodnie ze średnią długością rejsu dla danego statku.

4. Ministerstwo informuje Unię Europejską o nazwiskach wyznaczonych obserwatorów naukowych, przekazując wymagane dokumenty co najmniej na siedem dni roboczych przed zaplanowaną datą ich wejścia na statek.

5. Wszelkie koszty wynikające z działalności obserwatorów, włączając ich uposażenia, wynagrodzenie i diety, będą ponoszone przez ministerstwo.

6. Ministerstwo podejmuje wszelkie kroki związane z zaokrętowaniem i wyokrętowaniem obserwatora naukowego.

7. Obserwatorzy korzystają z takiego samego traktowania na pokładzie statku jak oficerowie.

8. Obserwatorzy naukowi posiadają dostęp do wszelkich urządzeń niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków. Kapitan udostępnia im środki łączności potrzebne do wykonania ich obowiązków, dokumenty bezpośrednio związane z działalnością połowową statku, tj. dziennik połowowy, załącznik do dziennika połowowego oraz dziennik żeglugi, jak również te części statku, które są niezbędne w celu ułatwienia wykonywania zadań w charakterze obserwatora.

9. Obserwatorzy stawiają się przed kapitanem wyznaczonego statku na dzień przed planowaną datą zaokrętowania. W razie niestawienia się obserwatora naukowego kapitan statku informuje o tym ministerstwo i Unię Europejską. W takim przypadku statek ma prawo opuścić port. Niemniej jednak ministerstwo może, niezwłocznie i na swój koszt, doprowadzić do zaokrętowania nowego obserwatora naukowego, nie zakłócając działalności połowowej statku.

10. Obserwator naukowy musi posiadać:

- kwalifikacje zawodowe,

- stosowne doświadczenie w dziedzinie rybołówstwa i dokładną znajomość postanowień niniejszego protokołu.

11. Obserwatorzy naukowi zapewniają przestrzeganie postanowień niniejszego protokołu przez statki Unii Europejskiej prowadzące połowy w obszarze połowowym Mauretanii.

Przygotowują oni sprawozdanie na ten temat. W szczególności:

- obserwują działalność połowową statków,

- sprawdzają pozycję statków biorących udział w działalności połowowej,

- pobierają próbki biologiczne będące częścią programów naukowych,

- zapisują szczegółowe dane dotyczące narzędzi połowowych oraz rozmiarów oczek w używanych sieciach.

12. Obserwacja jest ograniczona do działalności połowowej oraz związanych z nią działań, regulowanych niniejszym protokołem.

13. Obserwator naukowy:

- podejmuje wszelkie odpowiednie działania, aby warunki jego zaokrętowania i obecności na statku nie zakłócały ani nie utrudniały prowadzenia połowów,

- wykorzystuje zatwierdzone narzędzia i procedury pomiaru rozmiarów oczek sieci stosowanych w ramach niniejszego protokołu,

- dba o majątek i sprzęt znajdujący się na pokładzie statku oraz przestrzega poufnego charakteru wszelkich dokumentów statku.

14. Na koniec okresu obserwacji oraz przed opuszczeniem statku obserwator opracowuje sprawozdanie zgodnie ze wzorem określonym w dodatku 11 do niniejszego załącznika. Podpisuje je w obecności kapitana, który może dodać do sprawozdania lub zlecić dodanie wszelkich uwag, jakie uzna za stosowne, a następnie je podpisuje. Kopia sprawozdania przekazywana jest kapitanowi statku, ministerstwu i Unii Europejskiej w chwili wyokrętowania obserwatora naukowego.

ROZDZIAŁ  XI

SZCZEGÓŁY DOTYCZĄCE PROWADZENIA ZWIADU RYBACKIEGO

1. Strony wspólnie decydują:

(i) które podmioty europejskie będą prowadzić zwiad rybacki;

(ii) jaki okres będzie do tego celu najkorzystniejszy oraz

(iii) jakie warunki będą miały zastosowanie. Aby ułatwić statkom prowadzenie prac badawczych, ministerstwo przekazuje im informacje naukowe i inne istotne dane, którymi dysponuje. Strony ustalą wspólnie protokół badawczy, który będzie realizowany jako uzupełnienie zwiadu rybackiego, i przekażą go zainteresowanym podmiotom.

2. Mauretański sektor rybołówstwa aktywnie w tym uczestniczy (koordynacja i dialog w sprawie warunków wprowadzania zwiadu rybackiego).

3. Długość kampanii wynosi co najmniej trzy miesiące i maksymalnie sześć miesięcy, chyba że Strony, za obopólną zgodą, zadecydują o jej zmianie.

4. Unia Europejska powiadamia Mauretanię o wnioskach o wydanie licencji na zwiad rybacki. Dostarcza dokumentację techniczną zawierającą:

a) dane techniczne statku;

b) poziom wiedzy specjalistycznej oficerów statku dotyczący łowiska,

c) wniosek dotyczący parametrów technicznych połowów (czas trwania, narzędzia, rejony poszukiwań itp.).

d) sposób finansowania.

5. W razie potrzeby Mauretania organizuje dialog z Unią Europejską dotyczący aspektów technicznych i finansowych oraz, w stosownych przypadkach, z zainteresowanymi armatorami.

6. Przed rozpoczęciem zwiadu rybackiego statek Unii Europejskiej będzie musiał zawinąć do portu mauretańskiego w celu poddania się kontrolom przewidzianym pkt 6 rozdziału II niniejszego załącznika.

7. Przed rozpoczęciem kampanii armatorzy przekazują Mauretanii i Unii Europejskiej:

a) raport połowowy dotyczący połowu znajdującego się już na statku,

b) dane techniczne narzędzi połowowych, które będą używane podczas połowów,

c) gwarancję, że będą przestrzegać wymogów mauretańskich przepisów w dziedzinie rybołówstwa.

8. Podczas połowów na morzu zainteresowani armatorzy:

a) przekazują ministerstwu i Unii Europejskiej cotygodniowy raport dotyczący połowów dokonywanych każdego dnia i w trakcie każdego zaciągu sieci, określając parametry techniczne połowu (pozycja, głębokość, data i godzina, połów i inne uwagi lub komentarze),

b) wskazują za pomocą VMS pozycję i prędkość statku oraz obrany przez niego kierunek,

c) zapewniają, aby obserwator naukowy będący obywatelem mauretańskim lub wyznaczony przez władze mauretańskie, był obecny na pokładzie. Rola obserwatora polega na gromadzeniu informacji naukowych na podstawie połowów, jak również na pobieraniu próbek połowów. Obserwator traktowany jest jak oficer statku, a koszty jego utrzymania w czasie pobytu na statku pokrywa armator. Decyzje w sprawie terminu pobytu obserwatora na statku, długości jego pobytu, portu wejścia na statek i zejścia na ląd są podejmowane w porozumieniu z władzami Mauretanii. O ile Strony nie postanowią inaczej, statek nie jest zobowiązany zawijać do portu częściej niż raz na dwa miesiące,

d) przedstawiają swój statek do inspekcji przed opuszczeniem przez niego obszaru połowowego Mauretanii, jeśli władze Mauretanii tego żądają,

e) przestrzegają przepisów Mauretanii w dziedzinie rybołówstwa.

9. Połowy, włączając przyłowy, uzyskane podczas kampanii naukowej, pozostają własnością armatora, pod warunkiem że są one zgodne z postanowieniami przyjętymi w tym zakresie przez wspólny komitet i postanowieniami protokołu badawczego.

10. Ministerstwo wyznacza osobę odpowiedzialną za kontakty, której zadaniem jest zajmowanie się wszelkimi nieprzewidzianymi problemami, które mogą utrudniać rozwój zwiadu rybackiego.

Dodatki

1. Arkusze techniczne

2. Granice obszaru połowowego Mauretanii

3. Formularz wniosku o wydanie licencji połowowej

4. Dziennik połowowy Islamskiej Republiki Mauretańskiej

5. Dziennik połowowy ICCAT dla połowów tuńczyka

6. Deklaracja wyładunkowa i przeładunkowa

7. Obowiązujące przepisy dotyczące minimalnej wielkości złowionych ryb zatrzymanych na burcie

8. Wykaz współczynników przeliczeniowych

9. Przekazywanie wiadomości VMS Mauretanii

10. Protokół ERS

11. Sprawozdanie obserwatora naukowego

12. Dane kontaktowe właściwych organów Unii Europejskiej i Mauretanii

13. Modele kwartalnych deklaracji połowowych

Dodatek  1  ²

KATEGORIA POŁOWOWA 1:
STATKI POŁAWIAJĄCE SKORUPIAKI, Z WYJĄTKIEM LANGUSTY I KRABA
1. Obszar połowowy
Połowy są dozwolone na zachód od linii określonej jak następuje:
a) Na północ od równoleżnika 19°00,00 N: obszar wyznaczony za pomocą następujących punktów:
20° 46' 30" N 17° 03' 00" W
20° 40' 00" N 17° 08' 30" W
20° 10' 12" N 17° 16' 12" W
19° 35' 24" N 16° 51' 00" W
19° 19' 12" N 16° 45' 36" W
19° 19' 12" N 16° 41' 24" W
19° 00' 00" N 16° 22' 00" W
b) Na południe od równoleżnika 19°00,00 N, do równoleżnika 17°50,00 N, 9 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody.
c) Na południe od równoleżnika 17°50,00 N: 6 mil morskich, licząc od najniższego stanu wody.
Dla obszarów obliczanych od najniższego stanu wody wspólny komitet może zastąpić linie wyznaczające obszary serią współrzędnych geograficznych.
2. Dopuszczalne narzędzia połowowe
- Włok denny do połowu krewetek, w tym wyposażony w łańcuch przegubowy lub każde inne urządzenie selektywne.
Łańcuch przegubowy jest częścią składową wyposażenia włoków krewetkowych uzbrojonych we wytyki. Składa się on z jednej długości łańcucha o ogniwach o maksymalnej średnicy 12 mm i jest przymocowany do rozpornic przed pertą.
- Obowiązkowe stosowanie narzędzi selektywnych zależy od decyzji wspólnego komitetu, podejmowanej w oparciu o ocenę naukową, techniczną i powiązaną z nimi ocenę ekonomiczną.
- Zabrania się podwajania worka włoka
- Zabrania się podwajania przędzy tworzącej worek włoka.
- Stosowanie fartuchów ochronnych jest dozwolone.
3. Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek
50 mm
4. Minimalne rozmiary
W odniesieniu do krewetek głębinowych ich minimalny rozmiar należy mierzyć od czubka otworu gębowego do końca ogona. Czubek otworu gębowego oznacza przedłużenie skorupy, które znajduje się w przedniej części linii środkowej karapaksu.
- Krewetki głębokowodne: krewetka różowata lub Gamba (Parapeneus longirostrus) 06 cm
- Krewetki przybrzeżne: kreweta lub Langostino (Penaeus notialis) i garnela (Penaeus kerathurus) 200 sztuk/kg
Wspólny komitet może określić minimalny rozmiar dla gatunków tu niewymienionych.
5. Przyłowy
Dopuszczone				Zakazane
- 15 % ryb, z czego 2 % opłaty w naturze				Langusty
- 10 % krabów
- 8 % głowonogów
Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków tu niewymienionych.
6. Uprawnienia do połowów/Opłaty
Okres	Rok
Całkowite dopuszczalne połowy (w tonach)	5 000
Opłata	400 EUR/t
	Opłatę oblicza się po zakończeniu każdego dwumiesięcznego okresu, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów, uwzględniając połowy dokonane podczas tego okresu. Przyznanie licencji będzie uzależnione od uiszczenia zaliczki wynoszącej 1 000 EUR na statek, która zostanie odliczona od ogólnej kwoty opłaty oraz wpłacona na początku każdego z dwumiesięcznych okresów, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów. Liczba statków upoważnionych jednocześnie do połowów wynosi maksymalnie 25 statków.
7. Okres ochronny
W stosownych przypadkach będzie można ustalić okresy ochronne na podstawie najlepszych opinii naukowych. Wszelkie zmiany okresu ochronnego po uzyskaniu opinii naukowej są przekazywane niezwłocznie Unii Europejskiej.
8. Uwagi
Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu.
KATEGORIA POŁOWOWA 2: TRAWLERY (NIEBĘDĄCE ZAMRAŻALNIAMI) I TAKLOWCE GŁĘBINOWE DO POŁOWÓW MORSZCZUKA CZARNEGO
1. Obszar połowowy
a) Na północ od równoleżnika 19°15,60 N: na zachód od linii łączącej następujące punkty:
20° 46' 30" N 17 ° 03' 00" W
20° 36' 00" N 17° 11' 00" W
20° 36' 00" N 17° 36' 00" W
20° 03' 00" N 17° 36' 00" W
19 ° 45' 70" N 17° 03' 00" W
19 ° 29' 00" N 16 ° 51' 50" W
19 ° 15' 60" N 16 ° 51' 50" W
19 ° 15' 60" N 16 ° 49' 60" W
b) Na południe od równoleżnika 19°15,60 N do równoleżnika 17°50,00 N, na zachód od linii 18 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody;
c) Na południe od równoleżnika 17°50,00 N: na zachód od linii 12 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody.
Dla obszarów obliczanych od najniższego stanu wody wspólny komitet może zastąpić linie wyznaczające obszary serią współrzędnych geograficznych.
2. Dopuszczalne narzędzia połowowe
- Takle denne.
- Włok denny do połowów morszczuka.
- Zabrania się podwajania worka włoka
- Zabrania się podwajania przędzy tworzącej worek włoka.
3. Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek
70 mm (włok)
4. Minimalne rozmiary
1) W odniesieniu do ryb ich minimalny rozmiar należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita) (zob. dodatek 7).
Wspólny komitet może określić minimalny rozmiar dla gatunków tu niewymienionych.
5. Przyłowy
Dopuszczone				Zakazane
Trawlery: 25 % ryb Taklowce: 50 % ryb				Głowonogi i skorupiaki
Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków tu niewymienionych.
6. Uprawnienia do połowów/Opłaty
Okres	Rok
Całkowite dopuszczalne połowy (w tonach)	6 000
Opłata	90 EUR/t
	Opłatę oblicza się po zakończeniu każdego trzymiesięcznego okresu, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów, uwzględniając połowy dokonane podczas tego okresu. Przyznanie licencji będzie uzależnione od uiszczenia zaliczki wynoszącej 1 000 EUR na statek, która zostanie odliczona od ogólnej kwoty opłaty oraz która zostanie wpłacona na początku każdego z trzymiesięcznych okresów, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów. Liczba statków upoważnionych jednocześnie do połowów wynosi maksymalnie 6 statków.
7. Okres ochronny
W razie potrzeby wspólny komitet może zarządzić okres ochronny w oparciu o opinię naukową wspólnego komitetu naukowego.
8. Uwagi
Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu.
KATEGORIA POŁOWOWA 3: STATKI POŁAWIAJĄCE GATUNKI DENNE INNE NIŻ MORSZCZUK CZARNY PRZY POMOCY NARZĘDZI INNYCH NIŻ WŁOKI
1. Obszar połowowy
a) Na północ od równoleżnika 19°48,50 N, od linii 3 mil morskich, licząc od linii podstawowej Cap Blanc-Cap Timiris
b) Na południe od równoleżnika 19°48,50 N do równoleżnika 19°21,00 N: na zachód od południka 16°45,00 W.
c) Na południe od równoleżnika 19°21,00 N od linii 3 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody.
Dla obszarów obliczanych od najniższego stanu wody wspólny komitet może zastąpić linie wyznaczające obszary serią współrzędnych geograficznych.
2. Dopuszczalne narzędzia połowowe
- Takle
- Sieć skrzelowa stawna o maksymalnej głębokości 7 m oraz maksymalnej długości 100 m. Stosowanie pojedynczych włókien poliamidowych jest zakazane.
- Węda ręczna
- Pułapki
- Niewód do połowów na przynętę
3. Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek
- 120 mm w przypadku sieci skrzelowych.
- 20 mm w przypadku sieci do połowów na żywą przynętę
4. Minimalne rozmiary
W odniesieniu do ryb ich minimalny rozmiar należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita) (zob. dodatek 7).
Wspólny komitet może określić minimalny rozmiar dla gatunków tu niewymienionych, w oparciu o opinie naukowe.
5. Przyłowy
Dopuszczone				Zakazane
10 % całkowitej dozwolonej ilości danego gatunku lub grupy gatunków (masa w relacji pełnej)
Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków tu niewymienionych.
6. Uprawnienia do połowów/Opłaty
Okres	Rok
Całkowite dopuszczalne połowy (w tonach)	3 000
Opłata	105 EUR/t
	Opłatę oblicza się po zakończeniu każdego trzymiesięcznego okresu, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów, uwzględniając połowy dokonane podczas tego okresu. Przyznanie licencji będzie uzależnione od uiszczenia zaliczki wynoszącej 1 000 EUR na statek, która zostanie odliczona od ogólnej kwoty opłaty oraz która zostanie wpłacona na początku każdego z trzymiesięcznych okresów, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów. Liczba statków upoważnionych jednocześnie do połowów wynosi maksymalnie 6 statków.
7. Okres ochronny
W razie potrzeby wspólny komitet może zarządzić okres ochronny w oparciu o opinię naukową wspólnego komitetu naukowego.
8. Uwagi
Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu. Niewody mogą być wykorzystywane jedynie w przypadku połowów na przynętę, w połowach przy pomocy wędy i pułapek. Stosowanie pułapek jest dozwolone dla maksymalnie 7 statków o pojemności indywidualnej mniejszej niż 135 GT.
KATEGORIA POŁOWOWA 4: SEJNERY TUŃCZYKOWE
1. Obszar połowowy
a) Na północ od równoleżnika 19°21,00 N: na zachód od linii 30 mil morskich liczonych od linii podstawowej Cap Blanc-Cap Timiris.
b) Na południe od równoleżnika 19°21,00 N: na zachód od linii 30 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody.
Dla obszarów obliczanych od najniższego stanu wody wspólny komitet może zastąpić linie wyznaczające obszary serią współrzędnych geograficznych.
2. Dopuszczalne narzędzia połowowe
Niewód
3. Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek
-
4. Minimalne rozmiary
W odniesieniu do ryb ich minimalny rozmiar należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita).
Wspólny komitet może określić minimalny rozmiar dla gatunków niewymienionych w dodatku 7.
5. Przyłowy
Dopuszczone				Zakazane
-				Inne gatunki niż gatunek lub grupa gatunków docelowych
Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków niewymienionych w dzienniku pokładowym przyjętym przez ICCAT.
6. Uprawnienia do połowów/Opłaty
Pojemność referencyjna	12 500 ton gatunków daleko migrujących i powiązanych
Łączna liczba uprawnionych statków:	25 sejnerów tuńczykowych;
Ryczałtowa opłata roczna	1 750 EUR za sejner tuńczykowy
Część obliczona w odniesieniu do połowów	60 EUR/t w pierwszym i drugim roku, 65 EUR/t w trzecim roku, 70 EUR/t w czwartym roku
7. Okres ochronny
-
8. Uwagi
Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu.
KATEGORIA POŁOWOWA 5:
KLIPRY DO POŁOWÓW TUŃCZYKA I TAKLOWCE POWIERZCHNIOWE
1. Obszar połowowy
Taklowce powierzchniowe
a) Na północ od równoleżnika 19°21,00 N: na zachód od linii 15 mil morskich liczonych od linii podstawowej Cap Blanc-Cap Timiris.
b) Na południe od równoleżnika 19°21,00 N: na zachód od linii 12 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody.
Klipry tuńczykowe
a) Na północ od równoleżnika 19°21,00 N: na zachód od linii 15 mil morskich liczonych od linii podstawowej Cap Blanc-Cap Timiris.
b) Na południe od równoleżnika 19°21,00 N: na zachód od linii 12 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody.
Połowy na żywą przynętę
a) Na północ od równoleżnika 19°48,50 N: na zachód od linii 3 mil morskich liczonych od linii podstawowej Cap Blanc-Cap Timiris.
b) Na południe od równoleżnika 19°48,50 N do równoleżnika 19°21,00 N: na zachód od południka 16° 45' 00" W
c) Na południe od równoleżnika 19°21,00 N: na zachód od linii 3 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody.
Dla obszarów obliczanych od najniższego stanu wody wspólny komitet może zastąpić linie wyznaczające obszary serią współrzędnych geograficznych.
2. Dopuszczalne narzędzia połowowe
- Klipry tuńczykowe: węda i włok (w przypadku sieci do połowów na żywą przynętę)
- Taklowce powierzchniowe: takla powierzchniowa
3. Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek
16 mm (połowy na żywą przynętę)
4. Minimalne rozmiary
W odniesieniu do ryb ich minimalny rozmiar należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita) (zob. dodatek 7).
Wspólny komitet może określić minimalny rozmiar dla gatunków niewymienionych w dodatku 7.
5. Przyłowy
Dopuszczone				Zakazane
-				Inne gatunki niż gatunek lub grupa gatunków docelowych
Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków tu niewymienionych.
6. Uprawnienia do połowów/Opłaty
Pojemność referencyjna	7 500 ton gatunków daleko migrujących i powiązanych
Łączna liczba uprawnionych statków:	15 kliprów tuńczykowych lub taklowców powierzchniowych
Ryczałtowa opłata roczna	- EUR za kliper tuńczykowy oraz
	- EUR za taklowiec powierzchniowy
Część obliczona w odniesieniu do połowów	60 EUR/t w pierwszym i drugim roku, 65 EUR/t w trzecim roku, 70 EUR/t w czwartym roku
7. Okres ochronny
-
8. Uwagi
Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu.
Połowy na żywą przynętę
- Wspólny komitet zdecyduje o liczbie dni w miesiącu, w których dozwolone będą połowy na przynętę. Informacja o dacie początkowej i końcowej takich połowów zostanie przekazana mauretańskiej straży przybrzeżnej.
- Strony uzgodnią praktyczne metody dokonywania połowów lub pozyskiwania żywej przynęty niezbędnej do prowadzenia działań połowowych przez statki. W przypadku gdy działania te odbywają się na obszarach wrażliwych lub z wykorzystaniem niestandardowych narzędzi połowowych, metody te zostaną ustalone w oparciu o zalecenia IMROP i w porozumieniu z mauretańską strażą przybrzeżną.
Rekiny
Zgodnie z odpowiednimi zaleceniami ICCAT i FAO połowy rekina olbrzymiego (Cetorhinus maximus), żarłacza białego (Carcharodon carcharias), piaskowego rekina tygrysiego (Carcharias taurus) oraz żarłacza szarego (Galeorhinus galeus) są zakazane.
Zgodnie z odpowiednimi zaleceniami ICCAT 04-10 i 05-05 w sprawie ochrony rekinów złowionych w związku z połowami zarządzanymi przez ICCAT.
KATEGORIA POŁOWOWA 6:
TRAWLERY ZAMRAŻALNIE DO POŁOWÓW GATUNKÓW PELAGICZNYCH
1. Obszar połowowy
Połowy są dozwolone na zachód od linii określonej jak następuje:
a) Na północ od równoleżnika 19°00'00 N: linia łącząca następujące punkty:
20° 46' 30" N 17° 03' 00" W
20° 36' 00" N 17° 11' 00" W
20° 36' 00" N 17° 30' 00" W
20° 21' 50" N 17° 30' 00" W
20° 10' 00" N 17° 35' 00" W
20° 00' 00" N 17° 30' 00" W
19° 45' 00" N 17° 05' 00" W
19° 00' 00" N 16° 34' 50" W
19° 00' 00" N 16° 39' 50" W
b) Na południe od równoleżnika 19°00,00 N do równoleżnika 17°30 N, 20 mil morskich, licząc od najniższego stanu wody.
c) Na południe od równoleżnika 17°30 N: linia łącząca następujące punkty:
17° 30' 00" N 16° 17' 00" W
17° 12' 00" N 16° 23' 00" W
16° 36' 00" N 16° 42' 00" W
16° 13' 00" N 16° 40' 00" W
16° 04' 00" N 16° 41' 00" W
Dla obszarów obliczanych od najniższego stanu wody wspólny komitet może zastąpić linie wyznaczające obszary serią współrzędnych geograficznych.
2. Dopuszczalne narzędzia połowowe
Włok pelagiczny:
Worek włoka pelagicznego może zostać wzmocniony tkaniną sieciową o minimalnym rozmiarze oczek po rozciągnięciu: 400 mm i obręczach oddalonych od siebie o co najmniej półtora metra (1,5 m), z wyjątkiem obręczy umieszczonej z tyłu worka, która nie może być oddalona o mniej niż 2 m od światła worka. Zabronione jest wzmacnianie lub podwajanie worka w jakikolwiek inny sposób. Włok nie może w żadnym wypadku służyć do połowu innych gatunków niż małe gatunki pelagiczne objęte upoważnieniem.
3. Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek
40 mm
4. Minimalne rozmiary
W odniesieniu do ryb ich minimalny rozmiar należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita) (zob. dodatek 7).
Wspólny komitet może określić minimalny rozmiar dla gatunków tu niewymienionych.
5. Przyłowy
Dopuszczone				Zakazane
3 % całkowitej dozwolonej ilości docelowego gatunku lub grupy gatunków (masa w relacji pełnej)				Skorupiaki lub głowonogi, z wyjątkiem kalmarów
Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków niewymienionych w dodatku 7.
6. Uprawnienia do połowów/Opłaty
Okres	Rok
Całkowite dopuszczalne połowy (w tonach)	225 000 ton, z dozwolonym przekroczeniem o 10 % bez wpływu na rekompensatę finansową wypłacaną przez Unię Europejską z tytułu dostępu
Opłata	123 EUR/t
	Opłatę oblicza się po zakończeniu każdego trzymiesięcznego okresu, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów, uwzględniając połowy dokonane podczas tego okresu.
	Przyznanie licencji będzie uzależnione od uiszczenia zaliczki wynoszącej 5 000 EUR na statek, która zostanie odliczona od ogólnej kwoty opłaty oraz która zostanie wpłacona na początku każdego z trzymiesięcznych okresów, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów.
	Liczba statków upoważnionych jednocześnie do połowów wynosi maksymalnie 19 statków.
7. Okres ochronny
Strony mogą zarządzić okres ochronny w ramach wspólnego komitetu w oparciu o opinie naukowe wspólnego komitetu naukowego.
8. Uwagi
Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu.
Współczynniki przeliczeniowe dla małych gatunków pelagicznych określono w dodatku 8.
Uprawnienia do połowów niewykorzystane dla kategorii 8 mogą być wykorzystane dla maksymalnie 2 licencji miesięcznie.
KATEGORIA POŁOWOWA 7:
STATKI RYBACKIE DO POŁOWÓW PELAGICZNYCH RYB ŚWIEŻYCH
1. Obszar połowowy
Połowy są dozwolone na zachód od linii określonej jak następuje:
a) Na północ od równoleżnika 19°00,00 N: linia łącząca następujące punkty:
20° 46' 30" N 17° 03' 00" W
20° 36' 00" N 17° 11' 00" W
20° 36' 00" N 17° 30' 00" W
20° 21' 50" N 17° 30' 00" W
20° 10' 00" N 17° 35' 00" W
20° 00' 00" N 17° 30' 00" W
19° 45' 00" N 17° 05' 00" W
19° 00' 00" N 16° 34' 50" W
19° 00' 00" N 16° 39' 50" W
b) Na południe od równoleżnika 19°00,00 N do równoleżnika 17°30 N, 20 mil morskich, licząc od najniższego stanu wody.
c) Na południe od równoleżnika 17°30 N: linia łącząca następujące punkty:
17° 30' 00" N 16° 17' 00" W
17° 12' 00" N 16° 23' 00" W
16° 36' 00" N 16° 42' 00" W
16° 13' 00" N 16° 40' 00" W
16° 04' 00" N 16° 41' 00" W
Dla obszarów obliczanych od najniższego stanu wody wspólny komitet może zastąpić linie wyznaczające obszary serią współrzędnych geograficznych.
2. Dopuszczalne narzędzia połowowe
Włok do połowów pelagicznych i okrężnica do połowów paszowych: Worek włoka pelagicznego może zostać wzmocniony tkaniną sieciową o minimalnym rozmiarze oczek po rozciągnięciu: 400 mm i obręczach oddalonych od siebie o co najmniej półtora metra (1,5 m), z wyjątkiem obręczy umieszczonej z tyłu worka, która nie może być oddalona o mniej niż 2 m od światła worka. Zabronione jest wzmacnianie lub podwajanie worka w jakikolwiek inny sposób. Włok nie może w żadnym wypadku służyć do połowu innych gatunków niż małe gatunki pelagiczne objęte upoważnieniem.
3. Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek
40 mm dla włoków i 20 mm dla okrężnic
4. Minimalne rozmiary
W odniesieniu do ryb ich minimalny rozmiar należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita). (Zob. dodatek 7).
Wspólny komitet może określić minimalny rozmiar dla gatunków tu niewymienionych.
5. Przyłowy
Dopuszczone				Zakazane
3 % całkowitej dozwolonej ilości docelowego gatunku lub grupy gatunków (wyrażonej w masie w relacji pełnej)				Skorupiaki i głowonogi, z wyjątkiem kalmarów
Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków tu niewymienionych.
6. Uprawnienia do połowów/Opłaty
Całkowite dopuszczalne połowy (w tonach)	15 000 ton rocznie Jeżeli te uprawnienia do połowów zostaną wykorzystane, należy je odliczyć od całkowitego dopuszczalnego połowu przewidzianego dla kategorii 6.
Okres	Rok
Opłata	123 EUR/t
	Opłatę oblicza się po zakończeniu każdego trzymiesięcznego okresu, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów, uwzględniając połowy dokonane podczas tego okresu. Przyznanie licencji będzie uzależnione od uiszczenia zaliczki wynoszącej 5 000 EUR, która zostanie odliczona od ogólnej kwoty opłaty oraz która zostanie wpłacona na początku każdego z trzymiesięcznych okresów, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów. Liczba statków upoważnionych jednocześnie do połowów wynosi maksymalnie 2 statki, co równa się 2 licencjom trzymiesięcznym dla trawlerów zamrażalni do połowów pelagicznych kategorii 6.
7. Okres ochronny
Strony mogą zarządzić okres ochronny w ramach wspólnego komitetu w oparciu o opinie naukowe wspólnego komitetu naukowego.
8. Uwagi
Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu. Współczynniki przeliczeniowe dla małych gatunków pelagicznych określono w dodatku 8.
KATEGORIA POŁOWOWA 8: GŁOWONOGI
1. Obszar połowowy
p.m.
2. Dopuszczalne narzędzia połowowe
p.m.
3. Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek
p.m.
4. Przyłowy
Dopuszczone			Zakazane
p.m.			p.m.
5. Dopuszczalna pojemność/Opłaty
Okres		Rok 1			Rok 2
Wielkość dopuszczalnych połowów (w tonach)		p.m.			p.m.
Opłata		p.m.			p.m.
6. Okres ochronny
p.m.
7. Uwagi
p.m.

Dodatek  2

GRANICE OBSZARU POŁOWOWEGO MAURETANII

Granica południowa	16°04 N	19°33,5 W
Współrzędne geograficzne	16°17 N	19°32,5 W
Współrzędne geograficzne	16°28,5 N	19°32,5 W
Współrzędne geograficzne	16°38 N	19°33,2 W
Współrzędne geograficzne	17°00 N	19°32,1 W
Współrzędne geograficzne	17°06 N	19°36,8 W
Współrzędne geograficzne	17°26,8 N	19°37,9 W
Współrzędne geograficzne	17°31,9 N	19°38 W
Współrzędne geograficzne	17°44,1 N	19°38 W
Współrzędne geograficzne	17°53,3 N	19°38 W
Współrzędne geograficzne	18°02,5 N	19°42,1 W
Współrzędne geograficzne	18°07,8 N	19°44,2 W
Współrzędne geograficzne	18°13,4 N	19°47 W
Współrzędne geograficzne	18°18,8 N	19°49 W
Współrzędne geograficzne	18°24 N	19°51,5 W
Współrzędne geograficzne	18°28,8 N	19°53,8 W
Współrzędne geograficzne	18°34,9 N	19°56 W
Współrzędne geograficzne	18°44,2 N	20°00 W
Współrzędne geograficzne	19°00 N	19°43 W
Współrzędne geograficzne	19°23 N	20°01 W
Współrzędne geograficzne	19°30 N	20°04 W
Współrzędne geograficzne	20°00 N	20°14,5 W
Współrzędne geograficzne	20°30 N	20°25,5 W
Granica północna	20°46 N	20°04,5 W

Dodatek  3

WNIOSEK O WYDANIE LICENCJI POŁOWOWEJ

grafika

Dodatek  4

DZIENNIK POŁOWOWY

grafika

Dodatek  5

DZIENNIK POŁOWOWY ICCAT DLA POŁOWÓW TUŃCZYKA

grafika

Dodatek  6

DEKLARACJA WYŁADUNKOWA/PRZEŁADUNKOWA

grafika

Dodatek  7

OBOWIĄZUJĄCE PRZEPISY DOTYCZĄCE MINIMALNEJ WIELKOŚCI ZŁOWIONYCH RYB ZATRZYMANYCH NA BURCIE

Sekcja III: Minimalna wielkość i masa dla danego gatunku

1. Minimalną wielkość dla danego gatunku mierzy się:

- w odniesieniu do ryb - ich wielkość jest mierzona od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (całkowita długość);

- w odniesieniu do głowonogów - wyłącznie długość ciała (tułów) bez ramion;

- w odniesieniu do skorupiaków - od czubka otworu gębowego do końca ogona.

Czubek otworu gębowego oznacza przedłużenie skorupy, które znajduje się w przedniej części linii środkowej karapaksu. Dla langusty różowej punktem odniesienia powinien być środek wypukłej części pancerza znajdujący się pomiędzy przednimi kolcami.

2. Minimalna wielkość i masa dla ryb morskich, głowonogów i skorupiaków dozwolonych do poławiania jest następująca:

a) Ryby morskie:

- Sardynela (Sardinella aurita i Sardinella maderensis) 18 cm

- Sardynka (Sardina pilchardus) 16 cm

- Ostrobok europejski i ostrobok czarny afrykański (Trachurus spp.) 19 cm

- Ostrobok żółty (Decapturus rhonchus) 19 cm

- Makrela kolias (Scomber japonicus) 25 cm

- Dorada (Sparus aurata) 20 cm

- Pagrus zapata (Sparus coeruleostictus) 23 cm

- Pagrus pasiasty (Sparus auriga), Pagrus różowy (Sparus pagrus) 23 cm

- Kielczak (Dentex spp.) 15 cm

- Morlesz szkarłatny, morlesz krwisty (Pagellus bellottii, Pagellus acarne) 19 cm

- Parma (Plectorhynchus mediterraneus) 25 cm

- Perka marmurkowa 25 cm

- Kulbak czarny (Sciana umbra) 25 cm

- Kulbin (Argirosomus regius) i otol (Pseudotholithus senegalensis) 70 cm

- Granik, strzępiel koralowy, wrakoń, garoupa, abae (Epinephelus spp.) 40 cm

- Tassergal, (Pomatomus saltator) 30 cm

- Sułtanka, (Pseudupeneus prayensis) 17 cm

- Cefal, Cabezote (Mugil Spp) 20 cm

- Koleń, Tollos, Cazon, (Mustellus mustellus, Leptocharias smithi) 60 cm

- Strzępiel cętkowany, Baila (Dicentrarchus punctatus) 20 cm

- Ciosanka sole-langue (Cynoglossus canariensis, Cynoglossus monodi) 20 cm

- Ciosanka sole-langue (Cynoglossus cadenati, Cynoglossus senegalensis) 30 cm

- Morszczuk (Merliccius spp.) 30 cm

b) Głowonogi:

- Ośmiornica pospolita Tako (Octopus vulgaris) 500 gr

(ogłowiona)

- Kalmar pospolity (Loligo vulgaris) 13 cm

- Mątwa zwyczajna (Sepia officinalis) 13 cm

- Mątwa (Sepia bertheloti) 07 cm

c) Skorupiaki:

- Langusta zielona (Panulirus regius) 21 cm

- Langusta różowata (Palinurus mauritanicus) 23 cm

- Gamba lub krewetka głębokowodna (Parapeneus longriostrus) 06 cm

- Krab (Geyryon maritae) 06 cm

- Kreweta, Langostino (Penaeus notialis, Penaeus kerathurus) 200 sztuk/kg

Dodatek  8

WYKAZ WSPÓŁCZYNNIKÓW PRZELICZENIOWYCH

WSPÓŁCZYNNIK PRZELICZENIOWY STOSOWANY DO KOŃCOWYCH PRODUKTÓW RYBOŁÓWSTWA OTRZYMANYCH Z MAŁYCH GATUNKÓW PELAGICZNYCH PRZETWORZONYCH NA TRAWLERACH

Produkcja	Sposób przetworzenia	Współczynnik przeliczeniowy
Sardynela
Odgłowiona	Rozbiór ręczny	1,416
Odgłowiona, wypatroszona	Rozbiór ręczny	1,675
Odgłowiona, wypatroszona	Rozbiór mechaniczny	1,795
Makrela
Odgłowiona	Rozbiór ręczny	1,406
Odgłowiona, wypatroszona	Rozbiór ręczny	1,582
Odgłowiona	Rozbiór mechaniczny	1,445
Odgłowiona, wypatroszona	Rozbiór mechaniczny	1,661
Pałasz
Odgłowiony, wypatroszony	Rozbiór ręczny	1,323
Tuszki	Rozbiór ręczny	1,340
Odgłowiony, wypatroszony (rozbiór specjalny)	Rozbiór ręczny	1,473
Sardynka
Odgłowiona	Rozbiór ręczny	1,416
Odgłowiona, wypatroszona	Rozbiór ręczny	1,704
Odgłowiona, wypatroszona	Rozbiór mechaniczny	1,828
Ostrobok
Odgłowiony	Rozbiór ręczny	1,570
Odgłowiony	Rozbiór mechaniczny	1,634
Odgłowiony, wypatroszony	Rozbiór ręczny	1,862
Odgłowiony, wypatroszony	Rozbiór mechaniczny	1,953
UWAGI: Przy przetwarzaniu na mączkę rybną stosowany jest współczynnik przeliczania wynoszący 5,5 ton świeżej ryby na 1 tonę mączki.

Dodatek  9

PRZEKAZYWANIE WIADOMOŚCI VMS MAURETANII

RAPORT O POZYCJI

Dane	Kod	Obowiązkowe/ Fakultatywne	Uwagi
Początek zapisu	SR	O	Dane dotyczące systemu - wskazują początek rejestracji
Odbiorca	AD	O	Dane dotyczące wiadomości - odbiorca. Kod ISO Alfa 3 kraju
Nadawca	FS	O	Dane dotyczące wiadomości - nadawca. Kod ISO Alfa 3 kraju
Typ wiadomości	TM	O	Dane dotyczące komunikatu - typ komunikatu "POS"
Radiowy sygnał wywołania	RC	O	Dane dotyczące statku - międzynarodowy radiowy sygnał wywołania statku
Wewnętrzny numer referencyjny dla Umawiającej się Strony	IR	(F)	Dane dotyczące statku - niepowtarzalny numer Umawiającej się Strony (kod ISO-3 państwa bandery, po którym następuje numer)
Zewnętrzny numer rejestracyjny	XR	F	Dane dotyczące statku - numer znajdujący się na burcie statku
Państwo bandery	FS	F	Dane dotyczące państwa bandery
Szerokość geograficzna	LA	O	Dane dotyczące pozycji statku - pozycja w stopniach i minutach N/S DDMM (WGS-84)
Długość geograficzna	LO	O	Dane dotyczące pozycji statku - pozycja w stopniach i minutach E/W DDDMM (WGS84)
Data	DA	O	Dane dotyczące pozycji statku - data rejestracji pozycji TUC (RRRRMMDD)
Godzina	TI	O	Dane dotyczące pozycji statku - godzina rejestracji pozycji TUC (HHMM)
Koniec rejestracji	ER	O	Dane dotyczące systemu - wskazują koniec rejestracji

Zestaw znaków: ISO 8859.1

Każda transmisja danych posiada następującą strukturę:

podwójny ukośnik (//) i litery "SR" wskazują początek komunikatu;

podwójny ukośnik (//) i kod pola wskazują początek elementu danych;

pojedynczy ukośnik (/) oddziela kod od danych;

pary danych są oddzielone spacją;

znaki "ER" oraz podwójny ukośnik (//) na końcu wskazują koniec rejestracji.

Dane nieobowiązkowe muszą być wprowadzane między początkiem a końcem zapisu.

Dodatek  10

PROTOKÓŁ

WDROŻENIA SYSTEMU ELEKTRONICZNEJ REJESTRACJI I ELEKTRONICZNEGO RAPORTOWANIA DANYCH DOTYCZĄCYCH DZIAŁALNOŚCI POŁOWOWEJ I ZARZĄDZANIA NIM (SYSTEM ERS)

 Postanowienia ogólne

1. Podczas prowadzenia połowów w obszarze połowowym Mauretanii każdy statek rybacki UE musi być wyposażony w elektroniczny system, zwany dalej "systemem ERS", umożliwiający rejestrowanie i przekazywanie danych o działalności połowowej statku, zwanych dalej "danymi ERS".

2. Statek UE, który nie jest wyposażony w system ERS, lub którego system ERS nie działa, nie jest upoważniony do wejścia na obszar połowowy Mauretanii w celu prowadzenia działalności połowowej.

3. Dane ERS są przekazywane zgodnie z procedurami państwa bandery statku do CMR państwa bandery.

4. CMR państwa bandery automatycznie i niezwłocznie przekazuje bieżące komunikaty (COE, COX, PNO) nadawane przez statek do CMR Mauretanii. Dzienne raporty połowowe (FAR) są automatycznie i niezwłocznie udostępniane CMR Mauretanii.

5. Państwo bandery i Mauretania zapewniają, aby ich CMR były wyposażone w sprzęt informatyczny i oprogramowanie niezbędne do automatycznego przekazywania danych ERS w formacie XML dostępnym na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Rybołówstwa i Gospodarki Morskiej Komisji Europejskiej oraz aby dysponowały procedurami archiwizacji, umożliwiającymi rejestrowanie i przechowywanie danych ERS przez okres co najmniej trzech lat w formacie pozwalającym odczytanie ich na komputerze.

6. Wszelkie zmiany lub aktualizacje wspomnianego formatu muszą być identyfikowane i datowane i będą operacyjne po upływie sześciu miesięcy od ich wejścia w życie.

7. Przekazywanie danych ERS musi odbywać się przy użyciu elektronicznych środków komunikacji, którymi zarządza Komisja Europejska w imieniu UE, określonymi jako DEH (Data Exchange Highway).

8. Państwo bandery i Mauretania wyznaczają swoich korespondentów ERS, którzy będą pełnić funkcję punktów kontaktowych.

9. Korespondenci ERS są wyznaczani na okres co najmniej sześciu miesięcy.

10. CMR państwa bandery i Mauretanii przekażą sobie nawzajem dane swoich korespondentów ERS (nazwisko, adres, telefon, teleks, adres e-mail), z chwilą gdy system ERS będzie operacyjny. O wszelkich zmianach danych korespondentów ERS należy niezwłocznie informować.

 Sporządzanie i przekazywanie danych ERS

11. Statek rybacki UE musi:

a) na bieżąco rejestrować dane ERS w odniesieniu do każdego dnia przebywania w obszarze połowowym Mauretanii;

b) rejestrować - w odniesieniu do każdego zastawienia niewodu, zaciągu włoka lub dryfowania takli - ilości każdego złowionego gatunku znajdującego się na statku jako gatunku docelowego, przyłowu lub odrzutu;

c) deklarować w odniesieniu do każdego gatunku wymienionego w upoważnieniu do połowów wydanym przez Mauretanię także połowy o wyniku zerowym;

d) określać każdy gatunek przy pomocy kodu Alfa-3 nomenklatury FAO;

e) wyrażać ilości w kg masy w relacji pełnej lub, oraz jeśli jest to wymagane, w liczbie sztuk;

f) rejestrować w danych ERS w stosunku do każdego gatunku ilości przeładowane lub wyładowane;

g) rejestrować w danych ERS przy każdym wejściu na obszar połowowy Mauretanii (komunikat COE) i wyjściu z niego (komunikat COX) szczegółowy komunikat zawierający, w odniesieniu do każdego gatunku określonego w wydanym przez Mauretanię upoważnieniu do połowów, ilości znajdujące się na statku w momencie omawianego manewru;

h) przekazywać codziennie dane ERS CMR państwa bandery drogą elektroniczną i w formacie XML, o którym mowa w pkt 4, najpóźniej o godz. 23:59 czasu UTC.

12. Kapitan odpowiada za dokładność rejestrowanych i przekazywanych danych ERS.

13. CMR państwa bandery udostępnia dane ERS automatycznie i w jak najkrótszym terminie CMR Mauretanii w formacie XML, o którym mowa w pkt 4.

14. CMR Mauretanii zobowiązane jest do potwierdzenia odbioru wszystkich otrzymanych komunikatów ERS w formie wiadomości zwrotnej (RET).

15. CMR Mauretanii traktuje wszystkie dane ERS jako poufne.

Awaria systemu ERS na statku lub systemu przekazywania danych ERS między statkiem a CMR państwa bandery

16. Państwo bandery informuje niezwłocznie kapitana lub właściciela statku, który pływa pod jego banderą, lub jego przedstawiciela, o każdej awarii technicznej systemu ERS zainstalowanego na statku lub o tym, że nie działa przekazywanie danych ERS między statkiem a CMR państwa bandery.

17. Państwo bandery informuje Mauretanię o wykrytej awarii i podjętych środkach naprawczych.

18. W razie awarii systemu ERS na statku kapitan lub właściciel dokonują naprawy lub wymiany systemu ERS w terminie 10 dni roboczych. Jeżeli w terminie tych 10 dni roboczych statek zawija do portu w Mauretanii, wówczas nie może ponownie podjąć działalności połowowej w obszarze połowowym Mauretanii aż do przywrócenia pełnej sprawności swojego systemu ERS, chyba że Mauretania udzieli mu odpowiedniego zezwolenia.

19. Statek rybacki nie może opuścić portu po awarii technicznej systemu ERS zanim:

a) system ten nie będzie ponownie sprawny, w stopniu zadowalającym dla państwa bandery; lub

b) wcześniej, jeżeli otrzyma upoważnienie państwa bandery. W tym ostatnim przypadku państwo bandery informuje Mauretanię o swojej decyzji przed opuszczeniem portu przez statek.

20. Każdy statek UE, który prowadzi działalność na obszarze połowowym Mauretanii podczas awarii systemu ERS, przekazuje codziennie najpóźniej o godz. 23:59 czasu UTC dane ERS CMR państwa bandery przy pomocy wszelkich innych dostępnych środków komunikacji elektronicznej.

21. Dane ERS, o których mowa w pkt 11 i których nie można było udostępnić Mauretanii ze względu na awarię, są przekazywane przez CMR państwa bandery CMR Mauretanii w innej ustalonej przez Strony formie elektronicznej. Dane przekazywane w taki alternatywny sposób będą uznawane za priorytetowe, wziąwszy pod uwagę że normalnie stosowane terminy przekazywania mogą być niedotrzymane.

22. Jeśli CMR Mauretanii nie otrzymuje danych ERS ze statku przez trzy kolejne dni, Mauretania może wydać statkowi instrukcję natychmiastowego udania się do portu wyznaczonego przez Mauretanię na potrzeby śledztwa.

 Awaria CMR - nieotrzymanie danych ERS przez CMR Mauretanii

23. Jeżeli CMR nie otrzymuje danych ERS, jego korespondent ERS informuje o tym niezwłocznie korespondenta ERS drugiego CMR i w razie potrzeby współpracuje z nim w celu rozwiązania problemu przez niezbędny do tego czas.

24. CMR państwa bandery i CMR Mauretanii uzgadniają wspólnie alternatywne środki komunikacji elektronicznej, które należy stosować do przekazywania danych ERS w razie awarii w CMR, i niezwłocznie informują się nawzajem o wszelkich zmianach.

25. Gdy CMR Mauretanii sygnalizuje, że nie otrzymał danych ERS, CMR państwa bandery identyfikuje przyczyny problemu i podejmuje odpowiednie środki, aby problem ten rozwiązać. CMR państwa bandery informuje CMR Mauretanii i UE o wynikach swojej analizy i podjętych środkach w terminie 24 godzin.

26. Jeżeli usunięcie problemu wymaga więcej czasu niż 24 godziny, CMR państwa bandery przekazuje niezwłocznie brakujące dane ERS do CMR Mauretanii przy pomocy któregoś z alternatywnych środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w pkt 24.

27. Mauretania przekazuje swoim właściwym służbom kontrolnym informację o awarii w CMR, aby statków UE nie uznano w związku z tym za popełniające naruszenie polegające na nieprzekazywaniu danych ERS.

 Konserwacja CMR

28. Zaplanowane czynności konserwacyjne w CMR (program obsługi technicznej), które mogą wpłynąć na wymianę danych ERS, muszą zostać zgłoszone drugiemu CMR z wyprzedzeniem co najmniej 72 godzin, wskazując w miarę możliwości dzień i czas trwania konserwacji. Informacje o niezaplanowanych czynnościach konserwacyjnych przekazuje się jak najszybciej drugiemu CMR.

29. W czasie konserwacji udostępnienie danych ERS może zostać wstrzymane do czasu, gdy system będzie ponownie operacyjny. Dane ERS są udostępniane natychmiast po zakończeniu konserwacji.

30. Jeżeli czynności konserwacyjne trwają ponad 24 godziny, dane ERS są przekazywane innemu CMR przy pomocy jednego z alternatywnych środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w pkt 24.

31. Mauretania przekazuje swoim właściwym służbom kontrolnym informację o czynnościach konserwacyjnych w CMR, aby statków UE nie uznano w związku z nimi za popełniające naruszenie polegające na nieprzekazywaniu danych ERS.

Dodatek  11

RAPORT OBSERWATORA NAUKOWEGO

grafika

Dodatek  12

DANE KONTAKTOWE WŁAŚCIWYCH ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ I MAURETANII

Szczegółowe dane wymienionych poniżej różnych instytucji zostaną przekazane przez obie Strony podczas pierwszego posiedzenia wspólnego komitetu.

UNIA EUROPEJSKA

- Komisja Europejska - Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa (DG MARE)

- Delegatura Unii Europejskiej w Nouakchott (Mauretania)

MAURETANIA

- Ministerstwo Rybołówstwa i Gospodarki Morskiej

- Mauretańska straż przybrzeżna

- Regionalne dyrekcje morskie

Dodatek  13

MODELE KWARTALNYCH DEKLARACJI POŁOWOWYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK  2

WSPARCIE FINANSOWE NA PROPAGOWANIE ODPOWIEDZIALNEGO I ZRÓWNOWAŻONEGO RYBOŁÓWSTWA

1. Przedmiot wsparcia i jego wysokość

Zgodnie z art. 3 protokołu wsparcie finansowe na propagowanie odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa składa się z trzech następujących osi interwencji:

	Możliwe działania
Oś I: WSPÓŁPRACA NAUKOWO-TECHNICZNA I SZKOLENIA	Monitorowanie i zarządzanie zasobami oraz wdrożenie planów zagospodarowania łowisk
Oś II NADZÓR	Nadzór morski w dziedzinie rybołówstwa
Oś III ŚRODOWISKO	Ochrona środowiska morskiego i nadbrzeżnego
Oś IV INFRASTRUKTURA I ROZWÓJ	Wsparcie na rozwój sektora przetwarzania na lądzie produktów morskich

2. Ramy wdrażania

Unia Europejska i Mauretania uzgadniają - w ramach wspólnego komitetu przewidzianego w art. 10 umowy w wyniku wejścia w życie niniejszego protokołu - warunki kwalifikowalności do niniejszego wsparcia, podstawę prawną, programowanie, monitorowanie i ocenę oraz szczegółowe zasady przekazywania płatności Stronie mauretańskiej.

3. Przejrzystość i zarządzanie środkami wsparcia sektorowego

Aby osiągnąć przejrzyste i skuteczne zarządzanie środkami wsparcia sektorowego, mechanizm wprowadzania w życie wsparcia sektorowego powinien być narzędziem, któremu będą towarzyszyć proste sposoby weryfikacji przez obie Strony, obejmujące w szczególności:

- Powiadomienie o przekazaniu transzy wsparcia sektorowego przez UE (dokument przekazywany Mauretanii przez Unię Europejską);

- Przekazanie ustawy o finansach lub jakiegokolwiek innego aktu prawnego uzasadniającego przeznaczenie transzy przekazanej z tytułu wsparcia sektorowego na rachunek, o którym mowa w art. 3 pkt 3.10 protokołu (dokument przekazywany Unii Europejskiej przez Mauretanię);

- Weryfikację skuteczności realizacji projektów w terenie, w szczególności za pośrednictwem sprawozdań przekazywanych Unii Europejskiej przez podmioty, którym powierzono ich wykonanie, wspólnych misji w terenie UE/ Ministerstwo rybołówstwa oraz widoczności tych działań w prasie i oficjalnej inauguracji z uczestnictwem szefa delegatury UE.

4. Programowanie wieloletnie

W zastosowaniu art. 2 ust. 4 protokołu komórka wykonawcza przekazuje obu Stronom, w ciągu trzech miesięcy od jej ustanowienia, propozycję programowania wieloletniego mającą na celu wykorzystanie wsparcia sektorowego, podając między innymi:

- projekty, które mają być finansowane;

- właściwe struktury odpowiedzialne za realizację;

- potrzeby finansowe każdego projektu;

- wskaźnik monitoringu dla każdego projektu;

- orientacyjny harmonogram wprowadzenia w życie;

- wskaźniki dotyczące wpływu na mauretański sektor rybołówstwa;

- podział kwot na poszczególne lata i na projekty.

Strony mogą zgłosić swoje uwagi w ciągu 30 dni od otrzymania programowania wieloletniego. Programowanie to jest następnie wspólnie zatwierdzane na forum wspólnego komitetu. Przed jego zatwierdzeniem wspólny komitet upewnia się czy środki przyznane różnym projektom i ich rozłożenie w skali rocznej są spójne w odniesieniu do natury tych projektów oraz warunków i trudności związanych z ich realizacją

5. Wskaźniki monitoringu i wskaźniki dotyczące wpływu

Wskaźniki monitoringu

Komórka wykonawcza, o której mowa w art. 3 protokołu, określa dla każdego projektu wpisanego do swojego programowania wskaźnik monitoringu, precyzując ostateczny cel, cel do osiągnięcia dla każdego roku realizacji (N + 1,2,3) i kwotę przeznaczoną na ten wskaźnik na rok, jako część rocznej transzy przelanej z tytułu wsparcia sektorowego. Wskaźnik musi być weryfikowalny pod kątem ilościowym.

Wskaźniki dotyczące wpływu na mauretański sektor rybołówstwa

Komórka wykonawcza, o której mowa w art. 3 protokołu, podaje dla każdego projektu wpisanego do swojego programowania zestaw wskaźników dotyczących wpływu na sektor rybołówstwa Wskaźniki te opierają się na danych statystycznych niezależnie od tego czy są one publikowane czy nie, weryfikowalnych pod kątem ilościowym lub jakościowym i są przedstawione w sposób umożliwiający przegląd skutków gospodarczych i społecznych oczekiwanych od realizacji każdego projektu finansowanego ze wsparcia sektorowego.

6. Programowanie roczne i sprawozdawczość

Zgodnie z art. 3 protokołu wsparcie sektorowe podlega programowaniu rocznemu i stałemu monitorowaniu oraz przekazywaniu rocznych sprawozdawań dotyczących wyników.

Zgodnie z art. 3 pkt 3.2 protokołu komórka wykonawcza przekazuje do dnia 31 grudnia każdego roku sprawozdanie dotyczące postępów w realizacji projektów w minionym roku, jak również programowanie dotyczące projektów, które będą realizowane w kolejnym roku zgodnie ze standardowym wzorem przedstawionym w niniejszym załączniku, który obejmuje w szczególności następujące elementy:

- przypomnienie programowania wsparcia sektorowego dla roku N wraz z celami dla minionego roku N, w podziale na projekty;

- wskaźniki wyników i określone cele, osiągnięte i nieosiągnięte, z wyszczególnieniem stwierdzonych trudności i zastosowanych środków zaradczych, jak również zużycia transzy wypłaconej przez UE;

- ocenę rocznej transzy do przekazania przez UE na podstawie kwoty do wypłacenia na każdy osiągnięty wskaźnik. Każdemu z celów określonych dla projektu i osiągniętych w roku N odpowiada część rocznej koperty określona w programowaniu rocznym;

- prezentację programowania rocznego dla roku N + 1 oraz aktualizację programowania wieloletniego.

Najpóźniej 30 dni po ich przekazaniu sprawozdanie z postępów dla roku N oraz programowanie dla roku N + 1 są wspólnie zatwierdzane na forum wspólnego komitetu. Jeżeli niemożliwe byłoby zorganizowanie posiedzenia wspólnego komitetu w tym terminie, zatwierdzenie mogłoby zostać przeprowadzone w drodze procedury pisemnej poprzez wymianę listów.

Obie Strony zachęcają do wspólnych misji technicznych, które można organizować na życzenie jednej ze Stron, umożliwiających zgromadzenie informacji uzupełniających potrzebnych do dobrego zarządzania funduszami.

7. Sposoby przekazywania wsparcia sektorowego przez Unię Europejską

Po zatwierdzeniu programowania dla roku N + 1 Unia Europejska dokonuje transferu transzy wsparcia sektorowego. Sposoby przekazywania przez Unię Europejską transzy wsparcia sektorowego opierają się na wynikach realizacji projektów w następujący sposób:

(i) Kwota wsparcia sektorowego przekazana w pierwszym roku obowiązywania protokołu odpowiada kwocie zatwierdzonej przez wspólny komitet w programowaniu wieloletnim i programowaniu rocznym;

(ii) Przekazywanie transzy wsparcia sektorowego w odniesieniu do kolejnych lat dokonywane jest w następujący sposób:

- transfer całkowity: Unia Europejska przekazuje 100 % koperty rocznej (X mln EUR) dla roku N + 1, jeśli wszystkie wskaźniki monitoringu dla poszczególnych projektów - określone w programowaniu rocznym - zostały osiągnięte dla roku N.

- transfer częściowy: w odniesieniu do danego projektu, jeśli wskaźnik monitoringu nie został osiągnięty w 100 %, transfer dla roku N + 1 będzie odpowiadał wynikowi (i) wartości procentowej osiągniętego wskaźnika i (ii) części rocznej koperty wsparcia sektorowego przeznaczonego dla danego projektu. Wartość procentowa osiągniętego wskaźnika odpowiada stosunkowi pomiędzy (i) poziomem wskaźnika faktycznie osiągniętego i (ii) poziomem docelowym wskaźnika do osiągnięcia podczas rozpatrywanego roku. Nieprze-kazana nadwyżka części koperty rocznej przeznaczonej na projekt będzie mogla zostać przekazana w terminie nieprzekraczającym 6 miesięcy od daty początkowej uruchomienia środków, jeśli wskaźnik dotyczący wpływu ustalony dla roku N został w pełni osiągnięty. W przeciwnym przypadku nieprzekazana nadwyżka części koperty rocznej przeznaczonej na projekt zostanie przeniesiona na przegląd śródokresowy kolejnego roku.

- transfer zerowy: jeśli poziom realizacji wskaźnika dotyczącego projektu nie został precyzyjnie określony lub uzasadniony w sprawozdaniu z postępów, część koperty rocznej przeznaczonej dla przedmiotowego projektu nie będzie mogla zostać przekazana przez Unię Europejską dla roku N + 1. Nieprzekazana część koperty rocznej przeznaczonej dla projektu będzie mogla zostać przekazana w terminie nieprzekraczającym 6 miesięcy od daty początkowej uruchomienia środków, jeśli wskaźnik dotyczący wpływu ustalony dla roku N został ostatecznie wskazany lub uzasadniony.

(iii) Podczas zatwierdzania programowania dla roku N + 1 wspólny komitet uwzględnia faktyczny poziom wykorzystania w roku N kopert rocznych przeznaczonych dla każdego z projektów.

(iv) Jeśli okoliczności niezależne od woli promotora projektu zakłóciły pierwotnie przewidzianą realizację danego projektu, wspólny komitet może podczas zatwierdzania programowania na rok N + 1 podjąć decyzję o zastosowaniu poziomu transferu innego niż ten, który wynikałby z zastosowania zasad określonych w ppkt (ii), wyjątkowo i na odpowiednie uzasadnienie promotora projektu.

8. Przegląd i zawieszenie

W przypadku pojawienia się trudności przy wykonywaniu przepisów przewidzianych w niniejszym załączniku i w art. 3 protokołu, obie Strony skonsultują się bezzwłocznie w celu znalezienia środków zaradczych pozwalających na przezwyciężenie tych trudności.

W przypadku nieprzestrzegania zasad przewidzianych w niniejszym załączniku i art. 3 protokołu obie Strony skonsultują się bezzwłocznie w celu znalezienia środków zaradczych pozwalających na osiągnięcie zgodności z realizacją wsparcia sektorowego. W stosownych przypadkach Unia Europejska rezerwuje sobie możliwość zawieszenia każdej kolejnej płatności zgodnie z art. 10 protokołu.

9. Rozpoznawalność

Mauretania zapewnia rozpoznawalność działań wdrażanych dzięki niniejszemu wsparciu. Z tego względu beneficjenci współpracują z delegaturą Unii Europejskiej w Nouakchott w celu opracowania wytycznych dotyczących rozpoznawalności zgodnie z definicją opracowaną przez Komisję Europejską. W szczególności każdemu projektowi musi towarzyszyć klauzula rozpoznawalności w odniesieniu do wsparcia UE, w szczególności dotycząca obecności logo ("flaga UE"). Każda inauguracja jest poza tym organizowana i realizowana przez Mauretanię w bliskiej współpracy z Unią Europejską.

WZÓR

SPRAWOZDAWCZOŚĆ/SPRAWOZDANIE Z WYKORZYSTANIA TRANSZY WSPARCIA SEKTOROWEGO

I. Projekty rozpoczęte w ramach wsparcia sektorowego

Podczas [N-tego] roku protokołu rozpoczęto [X] projektów i [Y] innych było kontynuowane zgodnie z decyzjami wspólnego komitetu podjętymi [miesiąc/rok]. W celu przypomnienia opis tych projektów, ich bieżący stopień zaawansowania i oczekiwane skutki są wyszczególnione poniżej:

1) Projekt 1

a) Opis projektu

b) Stopień zaawansowania projektu

c) Przypomnienie wcześniejszych wypłat dokonanych na rzecz projektu i transzy wsparcia sektorowego, która jest na niego przeznaczona

d) Przypomnienie/aktualizacja oczekiwanych skutków gospodarczych

2) Projekt 2

a) Opis projektu

b) Stopień zaawansowania projektu

c) Przypomnienie wcześniejszych wypłat dokonanych na rzecz projektu i transzy wsparcia sektorowego, która jest na niego przeznaczona

d) Przypomnienie/aktualizacja oczekiwanych skutków gospodarczych

3) Projekt N

a) Opis projektu

b) Stopień zaawansowania projektu

c) Przypomnienie wcześniejszych wypłat dokonanych na rzecz projektu i transzy wsparcia sektorowego, która jest na niego przeznaczona

d) Przypomnienie/aktualizacja oczekiwanych skutków gospodarczych

II. Zestawienie projektów rozpoczętych w roku N

Następująca tabela podsumowująca zawiera poziomy realizacji wskaźników monitoringu ustalonych w odniesieniu do danego roku, jak również przepływy finansowe projektów zgodnie z następującym wzorem:

Projekt	Inwestycje ogółem (MRO)	Wysokość wsparcia sektorowego przeznaczonego dla projektu w roku N (mln EUR)	Wskaźnik monitoringu na czas trwania projektu	Wartość docelowa wskaźnika dla roku N	Realizacja w roku N	Procent realizacji wskaźnika w roku N
Projekt 1
Projekt 2
Projekt 3
Projekt N
Ogółem		X mln EUR

III. Prezentacja projektów w odniesieniu do roku N + 1

Projekt	Inwestycje ogółem (MRO)	Początkowa kwota wsparcia sektorowego przeznaczonego dla projektu w roku bieżącym (mln EUR) (1)	Wskaźnik monitoringu	Przypomnienie stopnia osiągnięcia wskaźnika w roku N - 1	Wartość docelowa wskaźnika na koniec bieżącego roku	Całkowita kwota wsparcia sektorowego przeznaczonego dla projektu w ciągu roku (mln EUR)
Projekt 1
Projekt 2
Projekt 3
Projekt N
Ogółem						X mln EUR
(1) Odpowiada części kwoty wsparcia sektorowego przeznaczonego na dany projekt przy założeniu, że całość transzy z poprzedniego roku została całkowicie przelana.

IV. Propozycja transferu

Uwzględniając tę ocenę oraz kryteria wypłaty transz określone w powyższym punkcie, komórka wykonawcza uznaje, ze stopień zaawansowania realizacji wsparcia sektorowego uzasadnia transfer w wysokości [podać całkowitą kwotę].

Załączniki

1. Wniosek o transfer

2. Dokumenty potwierdzające (dla wszystkich wskaźników)

1 Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza (wraz z aneksami, aktem końcowym oraz protokołami zmian aktu końcowego z dnia 3 marca 1986 r. i 26 lipca 1993 r.) zawarta w Montego Bay dnia 10 grudnia 1982 r. (Zbiór traktatów Narodów Zjednoczonych z 16.11.1994 r., tom 1834,. I-31363, s. 3-178).

2 Załącznik 1 dodatek 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 20 grudnia 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.345.136).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2015.315.3
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Protokół ustalający na okres czterech lat uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie partnerskiej w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską a Islamską Republiką Mauretańską. Bruksela.2015.11.16.
• Data aktu: 16/11/2015
• Data ogłoszenia: 01/12/2015
• Data wejścia w życie: 16/11/2015