(notyfikowana jako dokument nr C(2015) 8162)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 27 listopada 2015 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich w sprawie produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz uchylającą dyrektywę 2001/37/WE 1 , w szczególności jej art. 5 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 2014/40/UE stanowi, że producenci i importerzy wyrobów tytoniowych muszą przekazywać właściwym organom zainteresowanych państw członkowskich informacje o składnikach i substancjach wydzielanych przez wyroby tytoniowe oraz o wielkości sprzedaży. Informacje te powinny być przekazywane przed wprowadzeniem do obrotu nowych lub zmodyfikowanych wyrobów. Należy określić format przekazywania i udostępniania tych informacji.
(2) Przy opracowywaniu nowego formatu należy w stosownych przypadkach uwzględnić doświadczenia i wiedzę zdobyte w związku z istniejącymi formatami sprawozdań dotyczących składników wyrobów tytoniowych.
(3) Wspólny elektroniczny format sprawozdawczy przekazywania informacji o składnikach i substancjach wydzielanych przez wyroby tytoniowe powinien umożliwić państwom członkowskim i Komisji przetwarzanie, porównanie, analizę oraz wyciąganie wniosków z otrzymanych informacji. Dane te pomogą również zidentyfikować dodatki, które mają być uwzględniane przy aktualizacjach priorytetowego wykazu, o którym mowa w art. 6 dyrektywy 2014/40/UE, stanowić będą podstawę do podjęcia decyzji, czy maksymalne poziomy powinny być określane na podstawie art. 7 ust. 5 i 11 tej dyrektywy, oraz ułatwią spójne egzekwowanie zakazu wyrobów o charakterystycznym aromacie, przewidzianego w art. 7 ust. 1 tej dyrektywy.
(4) Wspólny elektroniczny punkt przekazywania danych jest konieczny do zapewnienia jednolitego stosowania obowiązków sprawozdawczych określonych w dyrektywie 2014/40/UE. W szczególności wspólny punkt ułatwia i harmonizuje przekazywanie danych od producenta lub importera do państw członkowskich. Usprawnienie procesu przekazywania zmniejsza również obciążenie administracyjne dla producentów, importerów i krajowych prawodawców oraz ułatwia porównywanie danych. W celu ułatwienia wielokrotnego załadowywania na poziomie wspólnego punktu można ustanowić repozytorium, aby umożliwić odniesienia do niepoufnych dokumentów.
Wspólny punkt powinien przewidywać narzędzia umożliwiające przekazywanie informacji, które to narzędzia są odpowiednie zarówno dla przedsiębiorstw posiadających kompleksowe rozwiązania informatyczne (przekazywanie z systemu do systemu), jak i dla przedsiębiorstw nieposiadających takich rozwiązań, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwa otrzymają numer identyfikacyjny, który należy stosować za każdym razem, gdy dane przedsiębiorstwo przekazuje informacje.
(5) Państwa członkowskie powinny mieć swobodę udostępniania narzędzi służących do przekazywania informacji o składnikach i wydzielanych substancjach określonych w niniejszej decyzji na potrzeby zgłaszania nowatorskich wyrobów tytoniowych przed ich wprowadzeniem do obrotu, zgodnie z art. 19 dyrektywy 2014/40/UE. Narzędzia te mogłyby również ułatwić przekazywanie informacji dotyczących wyrobów ziołowych do palenia na podstawie art. 22 dyrektywy 2014/40/UE oraz przekazywanie innych istotnych informacji dotyczących wyrobów tytoniowych.
(6) Podczas ponownego przekazywania danych, w tym korygowania błędów we wcześniej przekazanych danych, informacje powinny być przekazywane przez wspólny punkt.
(7) Pełna odpowiedzialność za gromadzenie, weryfikowanie, w odpowiednich przypadkach analizowanie, przechowywanie i rozpowszechnianie danych zebranych zgodnie z niniejszą decyzją spoczywa na państwach członkowskich, powinny one jednak mieć możliwość przechowywania przekazanych im danych w obiektach Komisji. W ramach usług świadczonych przez Komisję państwa członkowskie powinny otrzymać narzędzia techniczne ułatwiające wypełnianie ich obowiązków wynikających z art. 5 dyrektywy 2014/40/UE. Komisja opracuje do tego celu standardową umowę o gwarantowanym poziomie usług. Komisja powinna przechowywać kopię offline danych przekazanych za pośrednictwem wspólnego punktu do celów stosowania dyrektywy 2014/40/UE.
(8) Producenci i importerzy powinni być zachęcani do uaktualniania danych dostarczonych państwom członkowskim. Aby ułatwić porównywanie danych wewnątrz Unii, państwa członkowskie powinny zachęcać producentów i importerów do składania aktualizacji danych, takich jak dane dotyczące sprzedaży rocznej, podczas pierwszej połowy następnego roku kalendarzowego. Państwa członkowskie powinny zachęcać producentów i importerów, w przypadku niewielkich wahań między poszczególnymi partiami, do przedstawiania informacji na temat faktycznych ilości składników wyrobów tytoniowych raz do roku oraz do aktualizowania tych informacji.
(9) Przy przekazywaniu informacji na temat wyrobów o tym samym składzie i konstrukcji producenci i importerzy powinni w miarę możliwości stosować ten sam numer identyfikacyjny wyrobu, niezależnie od marki i podtypu oraz tego, czy wyroby są wprowadzane do obrotu w jednym czy w kilku państwach członkowskich.
(10) Należy ustanowić przepisy dotyczące postępowania przez Komisję z danymi poufnymi, aby zapewnić jak największą przejrzystość informacji o wyrobach dla ogółu społeczeństwa, zapewniając jednocześnie należyte uwzględnienie tajemnic handlowych. Uzasadnione oczekiwanie przez konsumentów dostępu do odpowiednich informacji dotyczących zawartości wyrobów, których zamierzają używać, należy wyważyć względem interesów producentów polegających na ochronie receptur ich wyrobów. Biorąc pod uwagę te sprzeczne interesy, w szczególności dane, które mogłyby ujawniać aromaty stosowane w małych ilościach w określonych wyrobach, powinny być traktowane jako poufne.
(11) Dane osobowe powinny być przetwarzane zgodnie z zasadami i środkami zabezpieczającymi ustanowionymi dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 2 oraz rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady 3 .
(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 25 dyrektywy 2014/40/UE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
