KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/686/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyposażenia ochrony osobistej 1 , w szczególności jej art. 5 ust. 4,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE 2 , w szczególności jego art. 11 ust. 1 lit. a),
uwzględniając opinię Komitetu ustanowionego na podstawie art. 22 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Jeśli norma krajowa stanowiąca transpozycję normy zharmonizowanej, do której odniesienie zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, obejmuje jedno lub więcej podstawowych wymagań bezpieczeństwa i ochrony zdrowia określonych w załączniku II do dyrektywy 89/686/EWG, sprzęt produkowany zgodnie z tą normą uważa się za spełniający odnośne podstawowe wymagania bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
(2) W dniu 12 lutego 2000 r. Komisja Europejska, po opublikowaniu wykazu norm zharmonizowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, wydała ostrzeżenie odnoszące się do zharmonizowanej normy EN 795:1996. Wyjaśniono w nim, że "niniejsza publikacja nie dotyczy urządzeń opisanych w klasach A, C i D [...], w odniesieniu do których nie gwarantuje ona domniemania zgodności z przepisami dyrektywy 89/686/EWG".
(3) W wyroku z dnia 21 października 2010 r. w sprawie C-185/08 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że przepisy normy EN 795 dotyczące urządzeń kotwiczących klasy A1 nie są objęte zakresem dyrektywy 89/686/EWG.
(4) W dniu 3 sierpnia 2012 r. Francja wniosła formalne zastrzeżenie do normy EN 795:2012 "Ochrona przed upadkiem z wysokości - Urządzenia kotwiczące", zharmonizowanej na podstawie dyrektywy 89/686/EWG. Norma ta została zatwierdzona przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) w dniu 9 czerwca 2012 r., ale odniesienie do niej nie zostało jeszcze opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
(5) Formalne zastrzeżenie opiera się na fakcie, że stałe urządzenia kotwiczące, do których przymocowane są środki ochrony indywidualnej chroniące przed upadkiem z wysokości - takie jak uprząż, linki kotwiczące z amortyzatorem i inne elementy łączące - stanowią integralną część konstrukcji lub ściany skalnej. Urządzenia kotwiczące, które stanowią integralną część konstrukcji, nie stanowią środków ochrony indywidualnej, ale urządzenia zewnętrzne środków ochrony indywidualnej, a zatem mają charakter uzupełniający. W takim przypadku jedynie elementy łączące należy uznać za środki ochrony indywidualnej.
(6) Norma EN 795:2012 dotyczy zarówno stałych, jak i ruchomych punktów kotwiczenia. Jednakże tylko ruchome punkty kotwiczenia (tzn. przenośne i tymczasowe), a nie te na stałe przymocowane do konstrukcji, wchodzą w zakres dyrektywy 89/686/EWG.
(7) Urządzenia kotwiczące, których dotyczy norma EN 795:2012, należą do jednej z pięciu kategorii, w zależności od ich charakterystyki:
klasa A: urządzenia kotwiczące, z jednym lub większą liczbą stałych punktów kotwiczenia, wymagające przymocowania ich do konstrukcji za pomocą strukturalnych punktów kotwiczenia lub elementów mocujących;
klasa B: urządzenia kotwiczące, z jednym lub większą liczbą stałych punktów kotwiczenia, niewymagające przymocowania ich do konstrukcji za pomocą strukturalnych punktów kotwiczenia lub elementów mocujących;
klasa C: urządzenia kotwiczące wyposażone w giętkie, poziome prowadnice;
klasa D: urządzenia kotwiczące wyposażone w sztywne, poziome prowadnice;
klasa E: urządzenia kotwiczące do użytku na dużych poziomych płaszczyznach; ich zasada działania polega na powstrzymaniu spadania człowieka za pomocą łącznego działania sił bezwładności oraz siły tarcia o podłoże (bezwładne masy kotwiczące).
(8) Po zbadaniu normy EN 795:2012 Komisja ustaliła, że tylko urządzenia kotwiczące klasy B i E stanowią przenośne urządzenia kotwiczące, które nie są na stałe mocowane do konstrukcji, a zatem stanowią środki ochrony indywidualnej objęte dyrektywą 89/686/EWG.
(9) Przeprowadzono konsultacje z europejskimi organizacjami normalizacyjnymi, europejskimi organizacjami zainteresowanych stron otrzymującymi finansowanie z Unii oraz grupą roboczą ds. środków ochrony indywidualnej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
