KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE 1 , w szczególności jego art. 11,
uwzględniając wspólną rekomendację Danii, Niemiec i Szwecji,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 państwa członkowskie są upoważnione do przyjmowania na swoich wodach środków ochronnych rybołówstwa, które są niezbędne do wypełnienia ich obowiązków wynikających z unijnego przepisów prawa w dziedzinie ochrony środowiska, w tym art. 6 dyrektywy Rady 92/43/EWG 2 .
(2) Artykuł 6 dyrektywy 92/43/EWG zobowiązuje państwa członkowskie do ustanawiania koniecznych środków ochronnych w odniesieniu do specjalnych obszarów ochrony, odpowiadających ekologicznym wymaganiom typów siedlisk przyrodniczych i gatunków żyjących na tych obszarach. Ponadto zgodnie z tym artykułem państwa członkowskie podejmują odpowiednie działania w celu uniknięcia na specjalnych obszarach ochrony pogorszenia stanu siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków, jak również w celu uniknięcia niepokojenia gatunków, dla których zostały wyznaczone takie obszary.
(3) Dania uważa, że w celu zapewnienia zgodności z art. 6 dyrektywy Rady 92/43/EWG należy przyjąć środki ochronne na niektórych obszarach podlegających jej suwerenności w cieśninie Kattegat i Morzu Bałtyckim. Jeżeli niezbędne środki ochronne rybołówstwa mają wpływ na połowy innego państwa członkowskiego, państwa członkowskie mogą przedłożyć Komisji te środki we wspólnych rekomendacjach.
(4) Niemcy i Szwecja mają bezpośredni interes w zarządzaniu połowami, których mają dotyczyć takie środki. Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Dania przedstawiła Niemcom i Szwecji odpowiednie informacje na temat wymaganych środków, w tym ich uzasadnienie, dowody naukowe i szczegóły ich praktycznego wykonywania oraz egzekwowania.
(5) W dniu 13 marca 2015 r. Dania, Niemcy i Szwecja przedstawiły Komisji dwie wspólne rekomendacje dotyczące środków ochronnych rybołówstwa służące ochronie struktur rafowych na duńskich obszarach Natura 2000. Rekomendacje te przedstawiono po konsultacji z zainteresowanymi stronami, Komitetem Doradczym ds. Morza Bałtyckiego oraz Regionalnym Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego.
(6) Zalecane środki dotyczą siedmiu obszarów sieci Natura 2000 na Morzu Bałtyckim i trzech obszarów w cieśninie Kattegat. Obejmują one zakaz połowów przy użyciu narzędzi mających kontakt z dnem na obszarach występowania rafy oraz zakaz wszelkiej działalności połowowej na obszarach występowania rafy "bąbelkowej".
(7) W swojej opinii Komitet Naukowo-Techniczny i Gospodarczy ds. Rybołówstwa (STECF) 3 stwierdza, że celów ochrony na specjalnych obszarach określonych we wspólnych rekomendacjach nie można w pełni osiągnąć bez odpowiednich środków zapobiegających działalności połowowej na tych obszarach.
(8) Połowy denne przy użyciu ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem wywierają negatywny wpływ na siedliska rafy, ponieważ taka działalność wpływa zarówno na struktury rafowe, jak i na różnorodność biologiczną obecną na rafie. Zatem zakaz połowów przy użyciu takich narzędzi połowowych na odnośnych obszarach występowania rafy, jak określono we wspólnych rekomendacjach, należy włączyć do niniejszego rozporządzenia.
(9) Rafy "bąbelkowe" są to szczególnie niestabilne struktury i wszelki wpływ fizyczny stanowi zagrożenie dla stanu ich ochrony. Zatem zakaz wszelkich połowów na odnośnych obszarach występowania rafy "bąbelkowej", jak określono we wspólnych rekomendacjach, należy włączyć do niniejszego rozporządzenia.
(10) STECF formułuje pewne obawy w odniesieniu do kontroli i egzekwowania środków ochronnych i uważa, że dodatkowe środki kontroli mogą być właściwe. Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 4 . Państwa członkowskie mają obowiązek przyjąć odpowiednie środki, przeznaczyć odpowiednie zasoby oraz stworzyć struktury niezbędne do zapewnienia kontroli, inspekcji i egzekwowania przepisów w odniesieniu do działalności prowadzonej w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb). W odpowiedzi na obawy STECF może to obejmować środki takie jak wymóg przekazywania z większą częstotliwością pozycji VMS przez wszystkie statki, których to dotyczy, lub wymóg uznawania obszarów za obszary wysokiego ryzyka w krajowym systemie kontroli opartym na zarządzaniu ryzykiem.
(11) Właściwe jest zapewnienie oceny środków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności w odniesieniu do kontroli przestrzegania zakazów połowów.
(12) Środki ochronne rybołówstwa ustanowione w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla jakichkolwiek innych bieżących lub przyszłych środków zarządzania mających na celu ochronę danego obszaru, w tym środków ochronnych rybołówstwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 25 czerwca 2015 r.
|
W imieniu Komisj |
|
Jean-Claude JUNCKER |
|
Przewodniczący |
