a także mając na uwadze, co następuje:1. PROCEDURA
1.1. Obowiązujące środki
(1) W następstwie dochodzenia antydumpingowego ("dochodzenie pierwotne") Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 1193/2008 2 , ostateczne cło antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego objętego obecnie kodami CN 2918 14 00 i ex 2918 15 00, pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL") ("środki pierwotne"). Środki przybrały formę cła ad valorem na poziomie od 6,6 % do 42,7 %.
(2) Komisja Europejska ("Komisja") przyjęła, decyzją 2008/899/WE 3 , zobowiązania cenowe zaproponowane przez sześciu chińskich producentów eksportujących (w tym grupę producentów eksportujących) wraz z Chińską Izbą Handlową Importerów i Eksporterów Metali, Minerałów i Substancji Chemicznych (China Chamber of Commerce of Metals, Minerals & Chemicals Importers & Exporters).
(3) Komisja wycofała, decyzją 2012/501/UE 4 , zobowiązanie złożone przez jednego producenta eksportującego -Laiwu Taihe Biochemistry Co. Ltd ("Laiwu").
1.2. Wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia
(4) Po opublikowaniu zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu 5 środków pierwotnych Komisja otrzymała w dniu 2 sierpnia 2013 r. wniosek o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia tych środków na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Wniosek został złożony przez SA Citrique Belge i Jungbunzlauer Austria AG ("wnioskodawcy") w imieniu producentów reprezentujących 100 % unijnej produkcji kwasu cytrynowego.
(5) W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.
1.3. Wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego
(6) Wnioskodawcy złożyli również wniosek o częściowy przegląd okresowy na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, którego zakres ograniczono do zbadania dumpingu w odniesieniu do Laiwu. Wnioskodawcy przedstawili dowody prima facie świadczące o tym, że od ostatniego okresu objętego dochodzeniem przedsiębiorstwo Laiwu zwiększyło swoje moce produkcyjne i rozszerzyło asortyment produktów.
(7) Mając na uwadze, że w ramach dochodzenia pierwotnego Laiwu przyznano traktowanie na zasadach rynkowych, wnioskodawcy przedstawili obliczenia dotyczące marginesu dumpingu na podstawie porównania normalnej wartości skonstruowanej (koszty wytworzenia, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne i zysk) w ChRL w sytuacji domniemanego braku reprezentatywnej sprzedaży krajowej oraz ceny eksportowej stosowanej przez Laiwu wobec Unii. Wykazano, że margines dumpingu jest wyższy od obecnego poziomu środków. W związku z powyższym wnioskodawcy stwierdzili, że dalsze stosowanie środków na obecnym poziomie, ustalonym na podstawie wcześniej określonego poziomu dumpingu, byłoby niewystarczające do zrównoważenia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę. Wnioskodawcy stwierdzili również, że Laiwu może już nie kwalifikować się do traktowania na zasadach rynkowych.
1.4. Wszczęcie przeglądu wygaśnięcia i przeglądów okresowych
(8) W dniu 30 listopada 2013 r. Komisja wszczęła dochodzenie antydumpingowe w odniesieniu do przywozu do Unii kwasu cytrynowego pochodzącego z ChRL ("państwo, którego dotyczy postępowanie") i opublikowała zawiadomienie o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 6 ("zawiadomienie o wszczęciu"). Wszczęcie postępowania składało się z:
- przeglądu wygaśnięcia wszczętego na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego,
- częściowego przeglądu okresowego ograniczonego do zbadania dumpingu Laiwu, wszczętego na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego,
- częściowego przeglądu okresowego ograniczonego do zbadania formy środków, wszczętego z inicjatywy Komisji na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego oraz
- częściowego przeglądu okresowego ograniczonego do zbadania szkody, wszczętego z inicjatywy Komisji na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.
1.5. Zainteresowane strony
(9) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała wnioskodawców, znanych producentów eksportujących, władze chińskie, znanych importerów i użytkowników o wszczęciu przeglądów oraz zaprosiła ich do uczestnictwa. W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja poinformowała zainteresowane strony, że zamierza wybrać Kanadę jako państwo trzecie o gospodarce rynkowej ("państwo analogiczne") w rozumieniu art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego. W związku z powyższym Komisja poinformowała także producentów w Kanadzie o wszczęciu postępowania i zaprosiła ich do uczestnictwa.
(10) Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz możliwość wnioskowania o przesłuchanie przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach handlowych.
1.6. Kontrola wyrywkowa
(11) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja oznajmiła, że może dokonać doboru próby producentów eksportujących i importerów zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.
1.6.1. Kontrola wyrywkowa importerów
(12) Aby zdecydować, czy dobór próby jest konieczny, a jeżeli tak, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała importerów niepowiązanych do przedłożenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu.
(13) Sześciu niepowiązanych importerów dostarczyło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja wybrała próbę złożoną z trzech niepowiązanych importerów, kierując się najwyższą wielkością przywozu do Unii. Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zasięgnęła opinii wszystkich znanych importerów, których dotyczy postępowanie, w kwestii doboru próby. Żaden z nich nie przedłożył uwag.
1.6.2. Kontrola wyrywkowa producentów eksportujących w ChRL
(14) Aby zdecydować, czy dobór próby jest konieczny, a jeżeli tak, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w ChRL do podania wszelkich informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Poza tym Komisja zwróciła się do misji ChRL przy Unii Europejskiej o zidentyfikowanie pozostałych producentów eksportujących, którzy mogliby być zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi, jeżeli tacy producenci istnieją.
(15) Dziewięciu producentów eksportujących, z których dwóch jest wzajemnie powiązanych, z państwa, którego dotyczy postępowanie, przedstawiło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Mając na uwadze złożony charakter sprawy i strukturę przemysłu, którego dotyczy postępowanie, Komisja zdecydowała, że kontrola wyrywkowa nie była konieczna. Żaden z producentów eksportujących nie przedstawił uwag w sprawie kontroli wyrywkowej. Siedmiu z dziewięciu producentów eksportujących przedłożyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, a dwóch wycofało się ze współpracy.
1.7. Formularz wniosku o traktowanie na zasadach rynkowych ("MET")
(16) Do celów art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego Komisja przesłała formularz wniosku o MET do Laiwu.
1.8. Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu
(17) Komisja przesłała kwestionariusze do siedmiu współpracujących producentów eksportujących, aby ocenić prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu. Siedmiu producentów eksportujących udzieliło odpowiedzi. Komisja przesłała odrębny formularz do Laiwu, aby ocenić trwały charakter zmienionych okoliczności w odniesieniu do dumpingu. Przedsiębiorstwo udzieliło odpowiedzi.
1.9. Wizyty weryfikacyjne
(18) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uważane za niezbędne w celu ustalenia dumpingu, wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne przeprowadzone na mocy art. 16 rozporządzenia podstawowego zostały przeprowadzone w siedzibach następujących przedsiębiorstw:
a) producenci unijni
- SA Citrique Belge N.V., Tienen, Belgia,
- Jungbunzlauer Austria AG, Wiedeń, Austria,
- Jungbunzlauer Ladenburg GmbH, Ladenburg, Niemcy;
b) importerzy
- Azelis SA, Luksemburg, Luksemburg,
- RFI Food Ingredients Handelsgesellschaft mbH, Düsseldorf, Niemcy;
c) użytkownicy
- Bristol-Myers Squibb France Sarl, Rueil Malmaison, Francja,
- Procter & Gamble International Operations, Petit Lancy, Szwajcaria,
- Reckitt Benckiser (ENA) BV, Schiphol, Niderlandy;
d) producenci eksportujący w ChRL
- Cofco Biochemical (Anhui) Co., Ltd., Bengbu,
- Laiwu Taihe Biochemistry Co., Ltd., Laiwu,
- RZBC Group, Rizhao,
- Weifang Ensign Industry Co., Ltd., Changle, Weifang;
e) producenci w państwie analogicznym
- Jungbunzlauer Canada Inc., Port Colborne, Kanada.
1.10. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym i okres badany
(19) Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 października 2012 r. do dnia 30 września 2013 r. ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym" lub "ODP"). Analiza trendów mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym ("okres badany").
2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
2.1. Produkt objęty postępowaniem
(20) Produkt objęty postępowaniem to kwas cytrynowy (w tym cytrynian trisodu, dihydrat) pochodzący z ChRL, objęty obecnie kodami CN 2918 14 00 i ex 2918 15 00 ("produkt objęty postępowaniem").
(21) Kwas cytrynowy ma wiele zastosowań jako regulator kwasowości i pH np. w napojach, żywności, detergentach, kosmetykach oraz produktach leczniczych. Głównymi surowcami do jego produkcji są cukier/melasa, tapioka, kukurydza lub glukoza (otrzymywana ze zbóż) oraz różne środki do wgłębnej fermentacji mikrobiologicznej węglowodanów.
2.2. Produkt podobny
(22) W toku dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne oraz podstawowe zastosowania:
1) produkt objęty postępowaniem;
2) produkt produkowany i sprzedawany na rynku krajowym ChRL;
3) produkt produkowany i sprzedawany na rynku krajowym Kanady, która posłużyła jako państwo analogiczne; oraz
4) produkt produkowany i sprzedawany w Unii przez przemysł unijny.
(23) Komisja zdecydowała, że wymienione produkty są zatem produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
3. DUMPING
3.1. Prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w ramach przeglądu wygaśnięcia
(24) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy obecnie ma miejsce dumping i czy ewentualne wygaśnięcie środków mających zastosowanie do przywozu z ChRL mogłoby doprowadzić do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu.
3.1.1. Wartość normalna
- Państwo analogiczne
(25) Jako że ChRL jest uważana za państwo nieposiadające gospodarki rynkowej, wartość normalna została określona na podstawie ceny na rynku państwa trzeciego o gospodarce rynkowej, zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego. W tym celu należało wybrać państwo analogiczne (zob. powyższy motyw 9).
(26) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja poinformowała zainteresowane strony, że planuje wybrać Kanadę jako odpowiednie państwo analogiczne i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag. Żadna ze stron nie przedłożyła uwag.
(27) W pierwotnym dochodzeniu państwem analogicznym była Kanada. Jako że przedsiębiorstwo kanadyjskie, które wyraziło chęć współpracy, było jedynym producentem kwasu cytrynowego w Kanadzie i było powiązane z jednym ze skarżących producentów, Komisja zbadała możliwości współpracy z innymi znanymi państwami będącymi producentami, np. USA, Brazylią, Tajlandią i Ukrainą. Jedno przedsiębiorstwo z Brazylii i jedno przedsiębiorstwo z Tajlandii wyraziły chęć współpracy, ale ostatecznie nie udzieliły odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Tylko jedyny producent kwasu cytrynowego w Kandzie przedłożył wymagane informacje.
(28) W przeciwieństwie do USA, Brazylii, Tajlandii i Ukrainy, Kanada nie wprowadziła ceł antydumpingowych obowiązujących względem przywozu kwasu cytrynowego. Ponadto konwencyjna stawka celna wynosi 0 % 7 .
(29) Z uwagi na wolną konkurencję na rynku kanadyjskim Komisja stwierdziła, że Kanada jest właściwym państwem analogicznym zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego. Komisja ustaliła wartość normalną na podstawie sprzedaży krajowej na rzecz niepowiązanych klientów producenta kanadyjskiego.
(30) Jeden rodzaj produktu nie był produkowany i sprzedawany w państwie analogicznym i nie mógł być zatem zestawiony z rodzajem produktu produkowanym w ChRL i wywożonym do Unii. W związku z powyższym wartość normalna dla tego rodzaju produktu musiała zostać skonstruowana zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego na podstawie kosztów produkcji produktu podobnego ponoszonych przez producenta z państwa analogicznego powiększonych o rozsądne koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne i zysk.
3.1.2. Cena eksportowa
(31) Komisja ustaliła cenę eksportową na podstawie cen eksportowych faktycznie zapłaconych przez niezależnych klientów w Unii lub od nich należnych. Wszyscy współpracujący producenci eksportujący, z wyjątkiem Laiwu, dokonywali wywozu do Unii bezpośrednio do niezależnych klientów na warunkach zobowiązania.
3.1.3. Porównanie
(32) Komisja porównała wartość normalną i cenę eksportową współpracujących producentów eksportujących na podstawie ceny ex-works.
(33) W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia uczciwego porównania Komisja skorygowała wartość normalną lub cenę eksportową o różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dokonano korekt w odniesieniu do kosztów transportu, ubezpieczenia, przeładunku, załadunku, kosztów dodatkowych, kosztów opakowania i kosztów kredytów oraz prowizji.
3.1.4. Margines dumpingu
(34) W przypadku współpracujących producentów eksportujących Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną każdego rodzaju produktu podobnego w państwie analogicznym ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.
(35) Na tej podstawie margines dumpingu, wyrażony jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, został ustalony w wysokości 38 % w ODP.
(36) Poziom współpracy był wysoki, ponieważ wywóz współpracujących producentów eksportujących stanowił prawie cały wywóz do Unii w ODP.
(37) Obliczenia wykazały dumping nawet w odniesieniu do producentów eksportujących objętych zobowiązaniami. Należy przypomnieć, że minimalna cena importowa ("MCI") zawarta w zobowiązaniach była oparta na cenie niewyrządzającej szkody (zasada niższego cła), a tym samym zobowiązania nie usunęły całkowicie dumpingu ustalonego w dochodzeniu pierwotnym.
3.2. Zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków
3.2.1. Prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu
(38) W odniesieniu do określenia cen eksportowych w toku obecnego dochodzenia starano się ustalić, czy istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu. Określenie cen eksportowych nie może ograniczać się do zbadania polityki eksporterów w przeszłości, lecz należy przeanalizować również prawdopodobny rozwój cen eksportowych w przyszłości. Innymi słowy, należy określić, czy ceny eksportowe stosowane w przeszłości dostarczają wiarygodnych wskazówek na temat prawdopodobnego poziomu cen eksportowych w przyszłości. W tym kontekście należy przypomnieć, że pięć przedsiębiorstw dokonywało wywozu do Unii na warunkach określonych w zobowiązaniu. Komisja przeanalizowała zatem, czy istnienie takich zobowiązań wpłynęło na poziom cen eksportowych w przeszłości w sposób uniemożliwiający wiarygodne ustalenie przyszłej polityki eksportowej.
(39) Aby zbadać, czy ceny eksportowe stosowane wobec Unii były wiarygodne, przy uwzględnieniu istnienia zobowiązań, ceny te zostały przeanalizowane w związku z MCI zawartą w zobowiązaniach. Było to w istocie niezbędne, aby stwierdzić, czy ceny eksportowe stosowane wobec Unii zostały określone na pewnym poziomie głównie z powodu MCI zawartej w zobowiązaniach, a zatem czy były one stabilne. W tym względzie Komisja rozpatrzyła, w oparciu o średnią ważoną na poziomie każdego przedsiębiorstwa, czy ceny eksportowe stosowane wobec Unii były znacznie wyższe od MCI. Komisja zbadała również, w jaki sposób te ceny odnoszą się do cen stosowanych w wywozie do państw trzecich.
(40) Dla wszystkich przedsiębiorstw objętych zobowiązaniem ceny eksportowe stosowane wobec Unii były w ujęciu średnim na poziomie MCI. Ponadto ich ceny eksportowe stosowane wobec Unii były znacznie wyższe od cen eksportowych stosowanych wobec państw trzecich. W konsekwencji bardzo prawdopodobne jest, iż w przypadku braku zobowiązań ceny eksportowe stosowane wobec Unii byłyby zbliżone do poziomu cen eksportowych stosowanych wobec państw trzecich.
(41) Stwierdzono zatem, że zobowiązania miały wpływ na ceny eksportowe stosowane wobec Unii w ODP przez przedsiębiorstwa objęte zobowiązaniem. W konsekwencji ceny te nie były wystarczająco wiarygodne, aby je wykorzystać w celu ustalenia w kontekście przeglądu wygaśnięcia, czy dumping będzie kontynuowany.
(42) W sytuacji braku wiarygodnej ceny eksportowej w odniesieniu do tych chińskich producentów eksportujących, wynikającej z istnienia zobowiązań w tym konkretnym przypadku, Komisja rozważyła inną możliwość ustalenia ceny eksportowej, aby ocenić, czy prawdopodobna byłaby kontynuacja dumpingu. Mając na uwadze, że współpracujący producenci eksportujący sprzedawali kwas cytrynowy na rynku światowym, Komisja zbadała, czy ceny eksportowe faktycznie zapłacone przez wszystkie państwa trzecie w ODP lub od nich należne były dumpingowe.
(43) Komisja porównała te ceny eksportowe z wartością normalną ustaloną w państwie analogicznym (zob. powyższy motyw 26 i następne motywy). Marginesy dumpingu określone w ten sposób wahają się od 43 % do 85 %. Te marginesy dumpingu są wyższe od marginesów ustalonych na podstawie cen eksportowych stosowanych wobec Unii podczas ODP (zob. powyższy motyw 36).
3.2.2. Moce produkcyjne i konsumpcja w państwie, którego dotyczy postępowanie
(44) We wniosku o przegląd wnioskodawcy oszacowali wolne moce produkcyjne w zakresie kwasu cytrynowego w ChRL jako wyższe od łącznego rocznego popytu na kwas cytrynowy w UE. Całkowite moce produkcyjne w zakresie kwasu cytrynowego zostały oszacowane na 1 800 000 ton. Komisja uważa, że wnioskodawcy przeszacowali wolne moce produkcyjne.
(45) Niemniej jednak w toku dochodzenia wykazano, że chińscy producenci eksportujący dysponują znaczącymi wolnymi mocami produkcyjnymi. Wolne moce produkcyjne współpracujących producentów eksportujących w ChRL wynoszą około 192 000 ton i odpowiadają około 41 % konsumpcji w UE.
(46) Ponadto w analizie branżowej - IHS Chemical Economics Handbook 8 - do której wiele stron odniosło się podczas dochodzenia, oszacowano łączne roczne moce produkcyjne w ChRL w 2012 r. na poziomie wielokrotnie przekraczającym łączną konsumpcję na rynku unijnym. ChRL odpowiadała za "59 % światowej produkcji w 2012 r.; w 2012 r. ChRL reprezentowała również 69 % światowych mocy produkcyjnych, 74 % światowego wywozu i 12 % światowej konsumpcji" 9 . Te dane sugerują, że ChRL dysponuje w ogólnym ujęciu znaczącymi mocami produkcyjnymi.
(47) O ile przewiduje się, że konsumpcja wzrośnie w ChRL, w IHS Chemical Economics Handbook oszacowano, iż łączna roczna konsumpcja w Chinach jest znacznie niższa od konsumpcji na rynku unijnym. Wzrost do 2018 r. nie przekroczy obecnej konsumpcji w Unii.
(48) Te dane potwierdzają, że chińska produkcja i moce produkcyjne są przede wszystkim ukierunkowane na eksport.
3.2.3. Stosunek między cenami w Unii a cenami w państwie, którego dotyczy postępowanie
(49) Zgodnie z danymi na temat cen kwasu cytrynowego uzyskanymi w toku dochodzenia chińskie ceny krajowe były o około 48 % niższe od cen na rynku unijnym w ujęciu łącznym.
(50) Rynek unijny jest zatem wciąż atrakcyjny dla wywozu chińskich producentów eksportujących.
3.2.4. Stosunek między cenami stosowanymi wobec państw trzecich oraz cenami na rynku unijnym
(51) Podczas ODP ceny stosowane wobec państw trzecich były średnio o 40 % niższe od cen stosowanych wobec Unii.
(52) Jeżeli środki zostałyby uchylone, stanowiłoby to silną zachętę cenową dla chińskich eksporterów, by przekierować swój wywóz do Unii.
(53) Poziom cen wywozu Laiwu do Unii oraz różnica cen stosowanych przez Laiwu wobec Unii i państw trzecich jeszcze wyraźniej prowadzą do sformułowania takiego wniosku.
(54) Niskie ceny eksportowe stosowane wobec Unii przy wywozie niewielkich ilości przez producentów eksportujących, którzy nie współpracowali w obecnym dochodzeniu, również skłaniają do wyciągnięcia powyższego wniosku.
3.2.5. Wnioski dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu
(55) Łączne moce produkcyjne (w tym wolne moce) w ChRL w porównaniu z rozmiarem rynku unijnego sugerują, że wywóz do Unii prawdopodobnie by wzrósł w przypadku uchylenia środków. Taki wywóz prawdopodobnie byłby kontynuowany po zdecydowanie dumpingowych cenach.
(56) W następstwie ujawnienia ustaleń zainteresowane strony zakwestionowały wnioski, zgodnie z którymi ceny stosowane wobec rynku UE w ramach MCI w ubiegłych latach nie są stabilne i mogą się znacząco obniżyć, zbliżając się nawet do poziomu cen eksportowych naliczanych przez państwa trzecie. Strony te podały również w wątpliwość to, że chiński wywóz, który jest stabilny, mógłby wzrosnąć pod względem ilościowym i w dalszym ciągu napływać po cenach dumpingowych, jeżeli wygasłyby obowiązujące środki. W toku dochodzenia wyraźnie jednak wykazano kontynuację dumpingu nawet na podstawie cen eksportowych, które są uważane za niewiarygodne, ponieważ są zawyżone przez MCI w ramach zobowiązań. Ustalono, że w przypadku wszystkich producentów eksportujących objętych zobowiązaniami ceny te były znacznie wyższe od cen eksportowych stosowanych wobec innych rynków. Wskazani producenci eksportujący dokonują zazwyczaj wywozu po cenach niższych od cen stosowanych wobec UE. Ponadto należy przypomnieć, że w toku dochodzenia pierwotnego ustalono, że tani dumpingowy przywóz z ChRL do Unii wzrósł o 37 % między 2004 r. a okresem dwunastu miesięcy, który upłynął w czerwcu 2007 r. (okres objęty dochodzeniem pierwotnym) 10 . Wszystkie te elementy, wraz ze znaczącymi wolnymi mocami produkcyjnymi w ChRL, których istnienie nie było kwestionowane, stanowią wyraźne poparcie dla wniosku, że w przypadku wygaśnięcia środków wywóz do Unii będzie prawdopodobnie kontynuowany po cenach dumpingowych oraz w zwiększonych ilościach.
3.3. Częściowy przegląd okresowy ograniczony do zbadania dumpingu stosowanego przez Laiwu
3.3.1. Wartość normalna
3.3.1.1. Traktowanie na zasadach rynkowych ("MET")
(57) Na podstawie art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego Komisja ustaliła, czy wartość normalna mogłaby być określona zgodnie z art. 2 ust. 1-6 rozporządzenia podstawowego, jeżeli Laiwu spełniłoby kryteria zawarte w art. 2 ust. 7 lit. c) tego rozporządzenia i w związku z tym można by było przyznać mu MET.
(58) Dla ułatwienia kryteria te przedstawiono skrótowo poniżej:
- decyzje gospodarcze i koszty są odpowiedzią na sygnały rynkowe i brak jest znacznej ingerencji ze strony państwa; koszty ważniejszych nakładów w znacznym stopniu odzwierciedlają wartość rynkową,
- przedsiębiorstwa posiadają jeden pełny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, która jest niezależnie kontrolowana zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości oraz jest stosowana do wszystkich celów,
- nie występują znaczne zniekształcenia przeniesione z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej,
- prawo upadłościowe i prawo rzeczowe gwarantują stabilność i pewność prawną oraz
- przeliczanie walut odbywa się po kursie rynkowym.
(59) W celu określenia czy kryteria w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego są spełnione Komisja poprosiła Laiwu o wypełnienie formularza wniosku o MET. Laiwu udzieliło odpowiedzi w terminie. Komisja zweryfikowała przedłożone informacje na terenie przedsiębiorstwa Laiwu.
(60) Komisja ustaliła, że Laiwu nie spełniło kryterium 2 i 3 dotyczącego MET z art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.
(61) W odniesieniu do kryterium 2 przedsiębiorstwo nie wykazało, że posiada pełny zestaw dokumentacji księgowej, która jest zgodna z międzynarodowymi standardami rachunkowości. Ponadto w jego księgach brakowało dowodów na poparcie dokładność i kompletność jego rachunków. Przedsiębiorstwo nie dysponowało również dokumentami poświadczającymi niektóre zapisy księgowe w jego rachunkach. Co więcej, jego sprawozdania finansowe nie zawierały sprawozdania ze zmian w kapitale własnym dla niektórych okresów. Te niedociągnięcia naruszyły zasadę wiernego odzwierciedlenia informacji księgowych i sprawozdań finansowych, a ponadto nie zostały dostrzeżone przez audytora. W konsekwencji ani prowadzenie rejestrów, ani audyt nie odbywały się zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości.
(62) Laiwu stwierdziło, że jego księgi rachunkowe były wystarczająco zrozumiałe, by spełnić wymagania chińskich ogólnych zasad rachunkowości. Przedsiębiorstwo utrzymywało, że nieścisłości wskazane w dokumencie ujawniającym ustalenia dotyczące MET nie miały wpływu na wiarygodność jego rachunków. Przedsiębiorstwo uważa, że wymogi rachunkowości powinny być postrzegane w świetle ich celów (np. ochrony inwestorów).
(63) Komisja zauważa, że art. 2 ust. 7 lit. c) tiret drugie rozporządzenia podstawowego stanowi, iż przedsiębiorstwa powinny posiadać jeden wyraźny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, która jest niezależnie kontrolowana zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości. Jest to wymóg formalny. W przeciwieństwie do stwierdzenia przedsiębiorstwa rachunki muszą być zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości niezależnie od statusu przedsiębiorstwa określonego przez krajowe prawo o rachunkowości.
(64) Komisja uważa również, że rachunki Laiwu nie były prowadzone zgodnie z chińskim prawem o rachunkowości, ponieważ audytor nie przedstawił uwag w sprawie naruszeń tego prawa, o których mowa w motywie 61.
(65) W świetle powyższych ustaleń stwierdzenia te musiały zostać odrzucone.
(66) W odniesieniu do kryterium 3 przedsiębiorstwo nie wykazało, że nie podlegało znaczącym zniekształceniom przeniesionym z systemu gospodarki nierynkowej. W bardziej szczegółowym ujęciu, przedsiębiorstwo jako "przedsiębiorstwo wykorzystujące zaawansowane i nowe technologie" korzysta z preferencyjnego systemu podatku od przedsiębiorstw, co ma znaczący wpływ na jego sytuację finansową.
(67) Laiwu stwierdziło, że preferencyjny system podatkowy nie podlega kryterium 3 dotyczącemu MET, ponieważ stanowi formę subsydium.
(68) Komisja zauważa, że ocena w ramach kryterium 3 dotyczącego MET ma na celu ustalenie, czy producenci podlegają znacznym zniekształceniom przeniesionym z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej.
(69) Korzyści przekazane przez państwo na rzecz Laiwu w formie preferencyjnej stawki podatku są korzyścią o charakterze trwałym, o której mowa w art. 28 ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw przyjętej w 2007 r. Ta korzyść została ustanowiona zgodnie z preambułą konstytucji ChRL, w której wskazano, że "Strona musi stać na straży podstawowego systemu gospodarczego i usprawniać ten system, w którym dominującą rolę odgrywa własność publiczna, a poszczególne sektory gospodarki wspólnie rozwijają się...".
(70) Jednym z celów przyznania korzyści jest przyciąganie kapitału po obniżonych stawkach. Powoduje to zakłócenia na rynkach kapitałowych. W istocie system podatku dochodowego, który sprzyja niektórym przedsiębiorstwom uważanym przez rząd za strategiczne, wskazuje, iż taki system nie jest właściwy dla gospodarki rynkowej, lecz wciąż podlega silnym wpływom planowania rządowego, będącego cechą charakterystyczną dla systemów gospodarki nierynkowej. Komisja uważa, że zakłócenia spowodowane ulgami podatkowymi są także znaczne, ponieważ zmieniają wysokość zysków przed opodatkowaniem, jaką przedsiębiorstwo musi osiągnąć, aby być atrakcyjnym dla inwestorów.
(71) W świetle powyższych ustaleń stwierdzenia te musiały zostać odrzucone.
(72) Komisja ujawniła Laiwu, władzom ChRL i wnioskodawcom wyniki dochodzenia w sprawie MET. Komisja poprosiła ich o uwagi i o składanie wniosków o przesłuchanie. Otrzymane uwagi nie były wystarczające, by zmienić wstępne ustalenia Komisji.
(73) Laiwu stwierdziło, że Komisja zaproponowała odmowę przyznania MET na podstawie innej od tej, która doprowadziła do wszczęcia dochodzenia. Zdaniem przedsiębiorstwa Komisja powinna ograniczyć ocenę MET do kryterium 1 dotyczącego MET.
(74) Po pierwsze należy zauważyć, że art. 2 ust. 7 lit. c) wymienia pięć kryteriów, które muszą być spełnione łącznie w celu przyznania MET. Oprócz tego ciężar dowodu spoczywa na przedsiębiorstwie wnioskującym o MET.
(75) Ponadto w pkt 5.2 zawiadomienia o wszczęciu 11 wskazano podstawy wszczęcia postępowania, które odnoszą się do wzrostu mocy produkcyjnych Laiwu i poszerzonego asortymentu produktów w ramach jego sprzedaży. Zawiadomienie o wszczęciu nie ogranicza w żaden sposób zakresu dochodzenia do oceny kryterium 1 dotyczącego MET. Ponadto dowody prima facie są oceniane osobno w celu uzasadnienia wszczęcia dochodzenia. Ocena MET zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego stanowi pełną analizę tego, czy konkretny producent prowadzi działalność na warunkach gospodarki rynkowej, jak wskazano w pkt 6.1.1.2 zawiadomienia o wszczęciu.
(76) Wreszcie Komisja zauważa, że Laiwu przedłożyło formularz wniosku o MET stwierdzający, że przedsiębiorstwo spełniło wszystkie pięć kryteriów dotyczących MET. W ramach odpowiednich przepisów rozporządzenia podstawowego przedsiębiorstwo wnioskujące o MET jest zobowiązane udowodnić, że prowadzi działalność na warunkach gospodarki rynkowej, tj. ciężar dowodu w zakresie należytego poparcia wniosku o MET spoczywa na przedsiębiorstwie. W związku z powyższym stwierdzenie Laiwu zostało odrzucone.
(77) Po przedłożeniu państwom członkowskim informacji o analizie wniosku o MET, zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. c), Komisja poinformowała zainteresowane strony o ostatecznych ustaleniach w sprawie MET.
3.3.1.2. Państwo analogiczne
(78) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalna dla Laiwu została określona na podstawie ceny w państwie trzecim o gospodarce rynkowej. W tym celu Komisja wybrała państwo trzecie o gospodarce rynkowej - Kanadę (zob. powyższe motywy 26 i następne).
(79) Komisja ustaliła wartość normalną na podstawie sprzedaży krajowej na rzecz niepowiązanych klientów producenta kanadyjskiego.
3.3.2. Cena eksportowa
(80) Komisja ustaliła cenę eksportową na podstawie cen eksportowych faktycznie zapłaconych przez niezależnych klientów w Unii lub od nich należnych, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.
3.3.3. Porównanie
(81) Komisja dokonała porównania wartości normalnej i ceny eksportowej na podstawie cen ex-works.
(82) W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia uczciwego porównania Komisja skorygowała wartość normalną lub cenę eksportową o różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dokonano korekt w odniesieniu do kosztów transportu, ubezpieczenia, przeładunku, załadunku, kosztów dodatkowych, kosztów opakowania i kosztów kredytów oraz prowizji.
3.3.4. Margines dumpingu
(83) Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną każdego rodzaju produktu podobnego w państwie analogicznym ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.
(84) Na tej podstawie średni ważony margines dumpingu dla Laiwu, wyrażony jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, wynosi 37,8 %.
3.3.5. Trwały charakter zmienionych okoliczności
(85) Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy można racjonalnie stwierdzić, że zmiana okoliczności w odniesieniu do dumpingu ma trwały charakter.
(86) Fakt, że Laiwu przekształciło się z najmniejszego w największego producenta eksportującego do UE, jest uważany za zmianę o trwałym charakterze. Istotnie przedsiębiorstwo to potwierdziło w swoich odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, że utrzyma swoją wielkość wywozu i nie zmieni jego struktury.
4. SZKODA
4.1. Definicja przemysłu unijnego i produkcji unijnej
(87) Produkt podobny był wytwarzany przez dwóch producentów w Unii w ODP. Producenci ci reprezentują przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
(88) Ponieważ przemysł unijny składa się z tylko dwóch producentów, wszystkie dane liczbowe odnoszące się do danych poufnych musiały być zindeksowane lub podane w formie przedziału dla zachowania ich poufności.
4.2. Konsumpcja w Unii
(89) Komisja określiła konsumpcję w Unii, sumując sprzedaż przemysłu unijnego na rynku unijnym oraz przywóz z ChRL i innych państw trzecich na podstawie danych Eurostatu i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.
(90) Konsumpcja w Unii kształtowała się w następujący sposób:
Tabela 1
Konsumpcja w Unii
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Konsumpcja w tonach (przedziały) |
450 000- 500 000 |
430 000- 480 000 |
470 000- 520 000 |
450 000- 500 000 |
| Indeks |
100 |
95 |
105 |
101 |
| Źródło: Eurostat i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
(91) Konsumpcja w Unii wahała się w przedziale +/- 5 % w okresie badanym. Jednak zmiany nie wykazują wyraźnego trendu w całym okresie badanym.
4.3. Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie
4.3.1. Wielkość i udział w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie
(92) Komisja określiła wielkość przywozu na podstawie danych Eurostatu. Udział przywozu w rynku został ustalony na podstawie konsumpcji w Unii określonej w powyższych motywach 88 i następnych.
(93) Przywóz do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się w następujący sposób:
Tabela 2
Wielkość przywozu i udział w rynku
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Wielkość przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie (w tonach) |
202 391 |
176 451 |
206 222 |
183 026 |
| Indeks |
100 |
87 |
102 |
90 |
| Udział w rynku (przedział) |
40-45 % |
36-41 % |
38-43 % |
35-40 % |
| Udział w rynku (indeks) |
100 |
92 |
97 |
90 |
| Źródło: Eurostat. |
(94) Wielkość przywozu wahała się w badanym okresie. Wahania te wydają się być zbieżne w pewnym stopniu z trendem konsumpcji w Unii. W 2011 r., kiedy konsumpcja była niska, chiński przywóz był na najniższym poziomie. W 2012 r., kiedy konsumpcja osiągnęła maksymalny poziom, chiński przywóz również osiągnął najwyższy poziom.
(95) Chiński przywóz nie podążył za tym trendem tylko w ODP, kiedy był o około 10 % niższy niż w 2010 r., pomimo porównywalnego poziomu konsumpcji w Unii. Mimo tego spadku chiński przywóz utrzymał w całym okresie badanym znaczący udział w rynku unijnym wynoszący 35-45 %.
4.3.2. Ceny produktów przywożonych z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz podcięcie cenowe
(96) Komisja określiła ceny importowe na podstawie danych Eurostatu. Średnia cena przywozu do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtuje się w następujący sposób:
Tabela 3
Ceny importowe
| (w EUR/tonę) |
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| ChRL |
806 |
938 |
1 000 |
933 |
| Indeks |
100 |
116 |
124 |
116 |
| Źródło: Eurostat. |
(97) Ceny importowe chińskiego kwasu cytrynowego wzrosły o 24 % między 2010 r. i 2012 r., a następnie spadły o 8 punktów procentowych między 2012 r. a ODP. W całym okresie badanym ceny te podążały za zmianami cen surowców, np. kukurydzy.
(98) W następstwie ujawnienia ustaleń jedna zainteresowana strona zakwestionowała dokładność danych Eurostatu, nie podając żadnych dowodów uzasadniających to stwierdzenie. W związku z tym argument ten nie mógł być przyjęty.
(99) Komisja określiła podcięcie cenowe w ODP przez porównanie:
1) średnich ważonych cen sprzedaży poszczególnych rodzajów produktu naliczanych przez producentów unijnych niepowiązanym klientom na rynku unijnym, skorygowanych do poziomu cen ex-works; oraz
2) odnośnych średnich ważonych cen przywozu poszczególnych rodzajów produktu, dokonywanego przez współpracujących chińskich producentów eksportujących na rzecz pierwszego niezależnego klienta, ustalonych na podstawie CIF (koszt, ubezpieczenie i fracht) z odpowiednimi korektami uwzględniającymi konwencyjną stawkę celną i koszty związane z przywozem.
(100) W przypadku producentów eksportujących nieuczestniczących w zobowiązaniu wskazanym w powyższym motywie 2 do porównania wykorzystano cenę stosowaną wobec pierwszego niezależnego klienta w Unii. W przypadku producentów eksportujących uczestniczących w zobowiązaniu ceny stosowane wobec pierwszego niezależnego klienta w Unii nie mogły zostać zastosowane, ponieważ miały na nie wpływ warunki zobowiązania. Dla tych eksporterów podcięcie cenowe ustalono na podstawie cen stosowanych wobec pierwszego niezależnego klienta w państwach trzecich.
(101) W następstwie ujawnienia ustaleń zainteresowane strony stwierdziły, że również w przypadku stron nieobjętych zobowiązaniem cena naliczana pierwszemu niezależnemu klientowi w państwach trzecich powinna zostać uwzględniona przy obliczaniu podcięcia cenowego. W toku dochodzenia wykazano jednak, że strony nieobjęte zobowiązaniem stosowały ceny znacznie niższe od cen naliczanych przez strony objęte zobowiązaniem. Wskazuje to na fakt, że zobowiązanie nie miało wpływu na ich ceny, a zatem mogły one być wykorzystane przy ustalaniu podcięcia.
(102) Porównania cen dokonano według poszczególnych rodzajów produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, z zastosowaniem w razie potrzeby odpowiednich korekt dotyczących prowizji i rozbrylania produktu.
(103) W następstwie ujawnienia ustaleń zainteresowane strony stwierdziły, że korekta dotycząca rozbrylania nie jest uzasadniona, ponieważ rozbrylanie chińskiego kwasu cytrynowego nie jest już konieczne. W toku dochodzenia ustalono jednak, że rozbrylanie jest wciąż stosowane w pewnych przypadkach, a tym samym korekta ta jest uzasadniona.
(104) W odniesieniu do niewspółpracujących producentów eksportujących podcięcie cenowe nie mogło zostać ustalone przy wykorzystaniu cen za rodzaj produktu, ponieważ takie informacje nie były dostępne. W związku z powyższym podcięcie cenowe zostało ustalone poprzez porównanie ogólnych średnich ważonych cen sprzedaży dla producentów unijnych i niewspółpracujących chińskich producentów eksportujących.
(105) Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów producentów unijnych w ODP. Wykazał on ogólny średni ważony margines podcięcia cenowego od 20 do 45 %.
4.4. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego
4.4.1. Uwaga ogólna
(106) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł unijny zawierało ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych, które wywierają wpływ na przemysł unijny w badanym okresie.
4.4.2. Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
(107) Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 4
Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Wielkość produkcji w tonach (przedziały) |
270 000- 300 000 |
290 000- 320 000 |
300 000- 330 000 |
300 000- 330 000 |
| Indeks |
100 |
106 |
108 |
107 |
| Moce produkcyjne w tonach (przedziały) |
300 000- 350 000 |
300 000- 350 000 |
300 000- 350 000 |
300 000- 350 000 |
| Indeks |
100 |
101 |
101 |
101 |
| Wykorzystanie mocy produkcyjnych - Indeks |
100 |
105 |
106 |
106 |
| Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
(108) W okresie badanym wielkość produkcji zwiększała się. Między 2010 r. i 2011 r. produkcja wzrosła o 6 % i nieznacznie zmieniała się w kolejnych latach.
(109) Zważywszy, że moce produkcyjne utrzymywały się na prawie niezmienionym poziomie, wykorzystanie mocy produkcyjnych odzwierciedlało zmiany wielkości produkcji. Między 2010 r. i 2011 r. wykorzystanie mocy produkcyjnych znacznie wzrosło o 5 % i pozostało na prawie niezmienionym poziomie w kolejnych latach.
4.4.3. Wielkość sprzedaży i udział w rynku
(110) Wielkość sprzedaży i udział w rynku przemysłu unijnego kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 5
Wielkość sprzedaży i udział w rynku
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Łączna wielkość sprzedaży na rynku unijnym - indeks |
100 |
108 |
108 |
108 |
| Udział w rynku - indeks |
100 |
111 |
102 |
107 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
(111) Przemysł unijny był w stanie zwiększyć wielkość sprzedaży o 8 % między 2010 r. i 2011 r. Następnie wielkość sprzedaży była na takim samym poziomie aż do ODP.
(112) Udziały w rynku zmieniały się w sposób podobny i wzrosły o 7 % w okresie badanym. W 2011 r. i 2012 r. na udziały w rynku miały również wpływ zmiany konsumpcji w Unii opisane w powyższym motywie 91.
4.4.4. Wzrost
(113) Przemysł unijny był w stanie zwiększyć wielkość sprzedaży o 8 % i swoje udziały w rynku o 7 %. Jednocześnie wielkość produkcji wzrosła w podobny sposób. Przemysł unijny był zatem w stanie skorzystać z możliwości wzrostu poprzez powiększenie swoich udziałów w raczej stabilnym rynku.
4.4.5. Zatrudnienie i wydajność
(114) Zatrudnienie i wydajność w badanym okresie kształtowały się następująco:
Tabela 6
Zatrudnienie i wydajność
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Liczba zatrudnionych - indeks |
100 |
101 |
105 |
106 |
| Wydajność (w tonach na pracownika) - indeks |
100 |
105 |
102 |
101 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
(115) Zatrudnienie wzrosło w okresie badanym o 6 %. Jednocześnie wydajność w przeliczeniu na pracownika utrzymywała się na raczej stabilnym poziomie w całym okresie badanym.
4.4.6. Wielkość marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu
(116) Ustalono, że marginesy dumpingu znacznie przekraczały poziom de minimis. Wpływ wielkości rzeczywistych marginesów dumpingu na przemysł unijny był jednak umiarkowany, ponieważ zobowiązanie miało wpływ na poziom cen wielu chińskich producentów eksportujących. W przypadku innych producentów eksportujących szkodliwy wpływ został zrównoważony przez działanie ceł. Można zatem stwierdzić, że sytuacja przemysłu unijnego uległa poprawie po szkodzie wyrządzonej w przeszłości przez dumping ze strony chińskich producentów eksportujących.
4.4.7. Ceny i czynniki oddziałujące na ceny
(117) Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży producentów unijnych stosowane wobec niepowiązanych klientów w Unii w okresie badanym zmieniały się następująco:
Tabela 7
Ceny sprzedaży w Unii
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Jednostkowe ceny sprzedaży w Unii (w EUR/tonę) - przedziały |
1 000-1 150 |
1 050-1 200 |
1 150-1 300 |
1 150-1 300 |
| Indeks |
100 |
103 |
113 |
115 |
| Jednostkowy koszt produkcji (w EUR/tonę) - przedziały |
750-900 |
850-1 000 |
850-1 000 |
850-1 000 |
| Indeks |
100 |
113 |
111 |
115 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
(118) Średni ważony jednostkowy koszt produkcji wzrósł o 13 % między 2010 r. a 2011 r. i następnie rósł o kolejne 2 punkty procentowe aż do ODP.
(119) Ceny sprzedaży rozwijały się w podobny sposób, ale z około rocznym opóźnieniem. Dopiero w 2012 r. przemysł unijny był w stanie w pełni przenieść na swoich klientów wzrost kosztów poniesionych w 2011 r. Spowodowało to niższą rentowność w 2011 r., jak wskazują poniższe motywy 120 i następne.
4.4.8. Koszty pracy
(120) Średni koszt pracy producentów unijnych w badanym okresie kształtował się następująco:
Tabela 8
Średni koszt pracy na pracownika
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Średnia płaca na pracownika - indeks |
100 |
103 |
114 |
118 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
(121) Średnie koszty pracy na pracownika wzrosły o łącznie 18 %, głównie z powodu znaczącego wzrostu wynoszącego 11 punktów procentowych między 2011 r. i 2012 r.
4.4.9. Zapasy
(122) Stan zapasów producentów unijnych w badanym okresie kształtował się następująco:
Tabela 9
Zapasy
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego w tonach (przedziały) |
14 000-16 000 |
14 000-16 000 |
17 000-19 000 |
22 000-24 000 |
| Indeks |
100 |
101 |
121 |
155 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
(123) Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego znacząco wzrósł w okresie badanym. Na wyższy stan zapasów na końcu ODP mają wpływ czynniki sezonowe. O ile w innych okresach stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jest uwzględniany na koniec grudnia, w odniesieniu do końca ODP jest on uwzględniony na koniec czerwca, przed okresem raczej wysokiego popytu, z uwagi na zwiększoną konsumpcję napojów i raczej niską produkcję spowodowaną zbliżającymi się wakacjami letnimi. Zrozumiały jest zatem nieco wyższy stan zapasów w tym okresie roku.
4.4.10. Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału
(124) Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje oraz zwrot z inwestycji producentów unijnych kształtowały się w badanym okresie następująco:
Tabela 10
Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje i zwrot z inwestycji
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Rentowność sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii (przedział) |
12-17 % |
7-12 % |
12-17 % |
12-17 % |
| Indeks |
100 |
69 |
103 |
103 |
| Przepływy środków pieniężnych - Indeks |
100 |
50 |
86 |
80 |
| Inwestycje - Indeks |
100 |
162 |
123 |
106 |
| Zwrot z inwestycji (przedział) |
30-40 % |
15-25 % |
25-35 % |
25-35 % |
| Indeks |
100 |
59 |
93 |
90 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
(125) Komisja określiła rentowność producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów w ramach tej sprzedaży. Prawie w całym okresie badanym była to wartość na stabilnym poziomie. Rentowność osiągnięta przez przemysł unijny przekraczała zysk docelowy ustalony w dochodzeniu pierwotnym w całym okresie badanym.
(126) Przepływy środków pieniężnych netto to zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Zmiany tych przepływów utrzymywały się na satysfakcjonującym poziomie w całym okresie badanym.
(127) Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Jego zmiany odzwierciedlały w dużej mierze zmiany rentowności i utrzymywały się na satysfakcjonującym poziomie prawie w całym okresie badanym.
(128) Żaden z producentów unijnych nie odnotował żadnych trudności związanych z pozyskiwaniem kapitału w okresie badanym.
4.4.11. Wnioski dotyczące szkody
(129) Większość wskaźników szkody, takich jak produkcja, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, zatrudnienie, koszty pracy i ceny sprzedaży, zmieniła się w sposób pozytywny. O ile zmiany wskaźników finansowych, takich jak rentowność, przepływy środków pieniężnych i zwrot z inwestycji, wykazują zróżnicowane tendencje, o tyle wartości bezwzględne są satysfakcjonujące i nie wskazują na występowanie szkody.
(130) W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że sytuacja przemysłu unijnego poprawiła się po szkodzie wyrządzonej wcześniejszym dumpingiem oraz, że przemysł ten nie ponosi istotnej szkody w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.
4.5. Prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody
(131) Powyższe trendy dotyczące cen i wielkości przywozu produktu objętego postępowaniem z Chin wykazują, że o ile chińscy eksporterzy utrzymali znaczącą obecność na rynku unijnym, o tyle obowiązujące środki (cło i zobowiązania) doprowadziły do wzrostu cen i spadku wielkości. Przemysł unijny był głównym beneficjentem tych zmian, ponieważ obecność innych państw trzecich na rynku była raczej niewielka. Wskazuje to, że usunięcie szkody wynika głównie z istnienia obowiązujących środków.
(132) Jak wskazano w powyższym motywie 45, producenci eksportujący z ChRL dysponują wolnymi mocami produkcyjnymi umożliwiającymi szybkie zwiększenie ich wywozu. Ponadto mając na uwadze wyższe ceny na rynku UE w porównaniu do cen na większości rynków państw trzecich, prawdopodobne jest, że znaczące ilości obecnie wywożone do tych państw mogłyby także zostać przekierowane na rynek UE, jeżeli dopuszczono by do wygaśnięcia środków antydumpingowych.
(133) Co więcej, główne międzynarodowe rynki, takie jak USA, Brazylia, Tajlandia i Ukraina, nałożyły cła antydumpingowe na chiński kwas cytrynowy. Chińscy producenci eksportujący będą zatem mieli większe trudności w sprzedaży na tych rynkach niż na niechronionym rynku UE, jeżeli dopuści się do wygaśnięcia środków antydumpingowych.
(134) Dodatkowo poziom cen chińskich producentów eksportujących nieobjętych zobowiązaniem znacznie podcina ceny przemysłu UE o 20-45 %. Podobnie ceny stosowane wobec rynków państw trzecich przez producentów eksportujących objętych zobowiązaniami podcinają ceny przemysłu UE o 20-39 %. Odzwierciedla to poziomy cen, które prawdopodobnie stosowaliby chińscy producenci eksportujący na rynku unijnym w przypadku braku środków.
(135) Prawdopodobieństwo pojawienia się taniego wywozu z Chin w przypadku braku środków antydumpingowych jest potwierdzone przez liczne dochodzenia antydumpingowe w sprawie chińskiego kwasu cytrynowego w innych państwach, o których mowa w powyższym motywie 133.
(136) Chińscy producenci eksportujący mogą znacząco zwiększyć swój już istotny udział w rynku przy zastosowaniu cen, które w dużym stopniu podcinałyby ceny przemysłu unijnego, powodując szkodę dla tego przemysłu.
(137) W następstwie ujawnienia ustaleń zainteresowane strony stwierdziły, że chińscy producenci eksportujący prawdopodobnie nie obniżą swoich cen do poziomu cen stosowanych na rynkach innych państw trzecich. Ten argument nie znajduje jednak poparcia w faktach ustalonych podczas dochodzenia. Jak wskazano w powyższym motywie 134, marginesy podcięcia ustalone dla chińskich producentów eksportujących nieobjętych zobowiązaniami na rynku unijnym (20-45 %) są bardzo podobne do marginesów ustalonych dla chińskich producentów eksportujących objętych zobowiązaniami na rynkach państw trzecich (20-39 %), Prawdopodobne jest zatem, że w przypadku braku środków chińskie ceny na rynku unijnym będą podobne do cen naliczanych przez chińskich producentów eksportujących na innych rynkach.
(138) Stwierdzono zatem, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody, jeżeli dopuści się do wygaśnięcia środków.
5. INTERES UNII
(139) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy wprowadzenie środków antydumpingowych wobec przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z ChRL w następstwie ustaleń obecnego przeglądu wygaśnięcia nie byłoby w interesie Unii jako całości. Ustalenie interesu Unii oparto na ocenie wszystkich zaangażowanych interesów, m.in. interesu przemysłu unijnego, interesu importerów oraz interesu użytkowników. Wszystkie zainteresowane strony otrzymały możliwość przedstawienia swoich opinii zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
5.1. Interes przemysłu unijnego
(140) Obaj producenci unijni, którzy reprezentowali wspólnie 100 % produkcji unijnej, współpracowali w niniejszym dochodzeniu. Jak wskazano w powyższym motywie 130, sytuacja przemysłu unijnego poprawiła się po szkodzie wyrządzonej wcześniejszym dumpingiem.
(141) Obowiązujące środki umożliwiły przemysłowi unijnemu poprawę sytuacji po wyrządzonej szkodzie. Jednocześnie przemysł unijny wykazał, że jego działalność jest rentowna, o ile nie podlega nieuczciwej konkurencji ze strony przywozu dumpingowego.
(142) Ponadto uchylenie środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do wzrostu nieuczciwej konkurencji ze strony chińskiego przywozu po cenach dumpingowych, zagrażając dalszej działalności pozostałych producentów w ramach rentownego przemysłu. Przypomina się, że trzech producentów w Unii zakończyło działalność przed wprowadzeniem środków wobec chińskiego przywozu.
(143) Stwierdza się zatem, że utrzymanie obowiązujących środków leży w interesie przemysłu unijnego.
5.2. Interes niepowiązanych importerów
(144) Jak wskazano w powyższym motywie 13, sześciu niepowiązanych importerów przedłożyło odpowiedzi w ramach kontroli wyrywkowej. Trzech największych importerów było objętych próbą, lecz jeden importer nie przedstawił wiarygodnych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Ostateczna próba składała się z pozostałych dwóch importerów.
(145) Obaj importerzy prowadzą handel dotyczący szerokiego asortymentu produktów. Znaczenie kwasu cytrynowego w ich ogólnym obrocie jest bardzo zróżnicowane. W przypadku jednego importera kwas cytrynowy reprezentuje niewielki udział ogólnego obrotu, a w odniesieniu do drugiego importera jest to jeden z najważniejszych produktów.
(146) Obaj objęci próbą importerzy nie sprzeciwili się wyraźnie obowiązującym środkom, ale wskazali na fakt, że obecny poziom MCI jest za wysoki i prowadzi do znaczących zysków dla przemysłu unijnego. Wymienieni importerzy zaproponowali zatem obniżenie poziomu MCI.
5.3. Interes użytkowników
(147) Komisja otrzymała sześć pełnych odpowiedzi od użytkowników, głównie z przemysłu chemicznego i farmaceutycznego. Mimo że przemysł spożywczy jest zdecydowanie największym użytkownikiem kwasu cytrynowego i odpowiada za przynajmniej 50 % łącznej konsumpcji, żaden użytkownik z tego sektora nie współpracował w pełni.
(148) Użytkownicy wyrazili obawy dotyczące bezpieczeństwa dostaw. Jedna z tych obaw dotyczyła niezdolności przemysłu unijnego do zaspokojenia w pełni popytu na rynku unijnym. Obowiązujące środki nie powstrzymały jednak napływu chińskiego przywozu na rynek unijny w znaczących ilościach, umożliwiając mu zapewnienie dostaw dla tej części rynku, która nie może być zaopatrywana przez przemysł unijny.
(149) W odniesieniu do szerokiej grupy użytkowników, takich jak przemysł farmaceutyczny i spożywczy, kwas cytrynowy jest wykorzystywany tylko w niewielkim stopniu w ich produktach. Zdaniem tych sektorów zastąpienie kwasu cytrynowego nie jest łatwe, dlatego bezpieczeństwo dostaw ma często większe znaczenie niż cena. Finansowy wpływ środków na tych użytkowników nie jest duży z uwagi na bardzo niskie znaczenie kwasu cytrynowego w ich strukturze kosztów.
(150) W odniesieniu do użytkowników wytwarzających produkty chemiczne, reprezentujących około 25 % łącznej konsumpcji w UE, kwas cytrynowy ma umiarkowane znaczenie i stanowi około 5 % kosztów surowców. Zdaniem tych producentów środki antydumpingowe nie powinny być utrzymane. Niektórzy użytkownicy wskazali także na dobrą sytuację finansową producentów UE. Wpływ środków na tych użytkowników jest bardziej istotny niż na sektor spożywczy i farmaceutyczny. Niemniej jednak informacje dostarczone przez współpracujących użytkowników produkujących produkty chemiczne wskazują, że byli oni w stanie osiągnąć rozsądne zyski pomimo obowiązujących środków. Wpływ środków na tych użytkowników został zatem uznany za ograniczony.
(151) W następstwie ujawnienia ustaleń zainteresowane strony prowadzące działalność w branży detergentów stwierdziły, że w przypadku niektórych produktów kwas cytrynowy stanowi wyższy odsetek kosztów niż wskazana powyżej średnia wielkość wynosząca 5 %. Strony te nie przedstawiły jednak żadnych dowodów na to, że ta średnia wartość w przypadku branży detergentów jest różna od poziomu 5 % ustalonego dla całego przemysłu chemicznego w ujęciu ogólnym. Stwierdza się zatem, że wnioski dotyczące przemysłu chemicznego w ujęciu ogólnym mają również zastosowanie do branży detergentów w ujęciu szczególnym.
(152) W następstwie ujawnienia ustaleń zainteresowane strony stwierdziły również, że przyszły zakaz dotyczący stosowania fosforanów w detergentach przeznaczonych do automatycznych zmywarek do naczyń doprowadzi do wzrostu konsumpcji kwasu cytrynowego w Unii od 2017 r. O ile oczywiste jest, że fosforany będą musiały zostać zastąpione do tego czasu przez inne substancje, o tyle nie wiadomo jeszcze, czy fosforany zastąpi kwas cytrynowy, czy też inne substancje. Strony nie przedstawiły również żadnych udokumentowanych informacji dotyczących ogólnego wpływu tej zmiany.
(153) Podsumowując, pozytywny wpływ środków na przemysł unijny zdecydowanie przewyższa ograniczony lub nieznaczny negatywny wpływ obowiązujących środków na użytkowników.
5.4. Źródła dostaw na rynku unijnym
(154) Zainteresowane strony skarżyły się na rzekomy brak konkurencji na rynku unijnym. Istotnie w UE jest tylko dwóch producentów unijnych. W celu sprostania popytowi użytkowników UE rynek unijny musi korzystać z przywozu pochodzącego głównie z ChRL.
(155) Fakt, że w Unii pozostało tylko dwóch producentów wynika jednak z praktyk dumpingowych chińskich producentów eksportujących, które to praktyki doprowadziły do wprowadzenia środków objętych przeglądem. W 2004 r., na początku okresu badanego objętego pierwotnym dochodzeniem, w Unii jeszcze pięciu producentów konkurowało ze znacznymi ilościami chińskiego przywozu po cenach dumpingowych. W kolejnych latach (2004-2007), kiedy Unia była narażona na duże ilości wywozu z ChRL po cenach zdecydowanie dumpingowych, trzech producentów unijnych musiało opuścić rynek, co doprowadziło do obecnego duopolu.
(156) Od momentu wprowadzenia obowiązujących środków można było powstrzymać tendencję spadkową dotyczącą liczby producentów unijnych. Jeżeli chińscy producenci eksportujący mogliby powrócić do praktyk dumpingowych w nieograniczonych ilościach, przemysł unijny znowu odczułby szkodę, włącznie z utratą udziałów w rynku na rzecz przywozu chińskiego.
(157) Producenci unijni nie mają możliwości pełnego zaspokojenia popytu na rynku unijnym (zob. powyższy motyw 107). Pomimo istnienia obowiązujących środków chiński przywóz wciąż napływał na rynek unijny w znaczących ilościach, utrzymując udziały w rynku na poziomie od 35 do 45 % w całym okresie badanym, jak wyjaśniono w powyższym motywie 93.
(158) Brak środków mógłby zmusić również dwóch jedynych producentów istniejących w UE do wycofania się z rynku UE. Przy takim scenariuszu wydarzeń użytkownicy w UE staliby się jeszcze bardziej zależni od jedynego źródła przywozu - ChRL - co, mając na uwadze przywołane powyżej znaczenie bezpieczeństwa dostaw, nie leży w interesie Unii.
5.5. Wnioski dotyczące interesu Unii
(159) Na podstawie powyższego Komisja ustaliła, że nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, że utrzymanie środków w odniesieniu do przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z ChRL nie leży w interesie Unii.
6. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
6.1. Przegląd okresowy ograniczony do zbadania szkody
(160) Większość współpracujących chińskich producentów eksportujących jest objęta zobowiązaniami, o których mowa w powyższym motywie 2. Dochodzenie w ramach przeglądu wygaśnięcia wykazało w powyższym motywie 41, że ich ceny eksportowe stosowane wobec UE były uwarunkowane zobowiązaniem cenowym, w którym ustalone są minimalne ceny importowe (MCI). Dlatego też te ceny eksportowe nie zostały uznane za wystarczająco wiarygodne, by je wykorzystać do analizy prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w konkretnych okolicznościach niniejszego dochodzenia. Podobnie, jak wskazano w powyższym motywie 100, te ceny eksportowe nie mogą być uznane za wiarygodny wskaźnik przy przeprowadzaniu wiarygodnych i znaczących obliczeń dotyczących podcięcia cenowego. Z tego samego powodu te ceny nie są również wystarczająco wiarygodne, by obliczyć nowy poziom usuwający szkodę.
(161) W odniesieniu do współpracującego chińskiego producenta eksportującego nieobjętego zobowiązaniem - Laiwu - ceny eksportowe nie były uwarunkowane zobowiązaniem i mogły być zatem wykorzystane do ustalenia nowego poziomu usuwającego szkodę.
6.2. Poziom usuwający szkodę
(162) W celu określenia poziomu środków Komisja najpierw ustaliła kwotę cła niezbędną do uniknięcia ponownego wystąpienia szkody wobec przemysłu unijnego.
(163) Szkoda nie wystąpi ponownie, gdy przemysł unijny będzie w stanie pokryć koszty produkcji oraz osiągnąć zysk przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego na rynku unijnym, jaki tego rodzaju przemysł może zazwyczaj osiągnąć w tym sektorze w normalnych warunkach konkurencji, tj. przy braku przywozu towarów po cenach dumpingowych. Marża zysku określona do celów dochodzenia pierwotnego wynosiła 6 %.
(164) Na tej podstawie Komisja obliczyła cenę produktu podobnego niewyrządzającą szkody przemysłowi unijnemu poprzez odjęcie od cen sprzedaży przemysłu unijnego rzeczywistej marży zysku osiągniętej w ODP i zastąpienie jej wyżej wskazaną marżą zysku wynoszącą 6 %.
(165) Jedna zainteresowana strona stwierdziła, że marża zysku przed opodatkowaniem wynosząca 6 % jest zbyt niska, ponieważ z uwagi na wysoką stawkę podatkową zysk pozostały po opodatkowaniu nie zapewnia niezbędnych zasobów.
(166) W tym względzie należy wskazać, że marża zysku wykorzystana do ustalenia poziomu usuwającego szkodę odzwierciedla marżę zysku w sytuacji braku przywozu po cenach dumpingowych. Zainteresowana strona nie przedłożyła żadnych argumentów wykazujących, że marża zysku wynosząca 6 %, która jest rzeczywistą ustaloną podczas dochodzenia pierwotnego marżą zysku osiąganą przez przemysł unijny w sytuacji braku przywozu po cenach dumpingowych, nie jest odpowiednia do tego celu.
(167) Komisja ustaliła następnie poziom usuwający szkodę poprzez porównanie średniej ważonej ceny importowej Laiwu, ustalonej na potrzeby obliczeń podcięcia cenowego, ze średnią ważoną niewyrządzającej szkody ceny produktu podobnego sprzedawanego przez producentów unijnych na rynku unijnym w ODP. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały wyrażone w formie odsetka średniej ważonej wartości importowej CIF.
6.3. Ostateczne środki antydumpingowe
(168) W odniesieniu do Laiwu Taihe Biochemistry Co., Ltd. ostateczne środki antydumpingowe powinny zostać wprowadzone wobec przywozu produktu objętego postępowaniem zgodnie z zasadą niższego cła określoną w art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Komisja porównała margines szkody z marginesem dumpingu. Stawka celna powinna być ustalona na poziomie niższego z poziomów usuwających dumping lub szkodę.
(169) W związku z powyższym stawka ostatecznego cła antydumpingowego, wyrażona w cenach CIF na granicy Unii, przed ocleniem, powinna być następująca:
| Przedsiębiorstwo |
Margines dumpingu |
Poziom usuwający szkodę |
Ostateczne cło antydumpingowe |
| Laiwu Taihe Biochemistry Co., Ltd. |
37,8 % |
15,3 % |
15,3 % |
(170) W ramach przeglądu wygaśnięcia, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, środki antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z ChRL powinny zostać utrzymane. Przypomina się, że te środki przyjmują formę cła ad valorem o rożnych stawkach i uwarunkowanego zobowiązaniami w przypadku niektórych przedsiębiorstw.
(171) Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustanowione na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlały one zatem sytuację ustaloną podczas niniejszego dochodzenia dotyczącą tych przedsiębiorstw. Te stawki celne mają zastosowanie wyłącznie dla przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymienione osoby prawne. Przywożony produkt objęty postępowaniem wytworzony przez jakiekolwiek inne przedsiębiorstwo, które nie zostało wyraźnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami wyraźnie wymienionymi, powinien podlegać stawce celnej mającej zastosowanie do "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw". Nie powinien on być objęty żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.
(172) Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie indywidualnych stawek cła antydumpingowego w przypadku zmiany nazwy lub adresu. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji 12 . Musi on zawierać wszystkie właściwe informacje, aby wykazać, że taka zmiana nie ma wpływu na prawo przedsiębiorstwa do skorzystania ze stawki celnej, która ma do niego zastosowanie. Jeżeli zmiana nazwy lub adresu przedsiębiorstwa nie ma wpływu na jego prawo do skorzystania ze stawki celnej, która ma do niego zastosowanie, zawiadomienie informujące o zmianie nazwy lub adresu zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
(173) Dwóch eksportujących producentów poinformowało Komisję o zmianie ich adresów. Jedno z tych przedsiębiorstw poinformowało Komisję również o zmianie jego nazwy. Zmiany te nie mają wpływu na ich działalność w zakresie, w jakim dotyczy to produktu objętego postępowaniem.
(174) Inny producent eksportujący nie powinien być uprawniony do indywidualnej stawki celnej, ponieważ już nie istnieje.
(175) Ustalenia z powyższych motywów 173 i 174 zostały ujawnione, ale nie otrzymano żadnych uwag.
7. FORMA ŚRODKÓW
(176) W ramach przeglądu formy środków Komisja rozważyła strukturę MCI zawartej w zobowiązaniu. W szczególności Komisja zbadała mechanizm indeksacji.
(177) MCI była pierwotnie indeksowana na podstawie zmian cen kukurydzy w USA. Kiedy wprowadzono pierwotne środki, producenci eksportujący, którzy złożyli zobowiązanie, nie mogli znaleźć publicznie dostępnego źródła odniesienia dla ceny kukurydzy w UE. Takie źródło jest obecnie dostępne i jest uważane za bardziej stosowne, mając na uwadze to, że MCI jest oparta na cenie niewyrządzającej szkody przemysłowi unijnemu.
(178) Komisja zbadała również czynnik indeksacji dotyczący konsumpcji surowców w przeliczeniu na tonę kwasu cytrynowego i uznała, że jest on prawidłowy.
(179) W następstwie ujawnienia ustaleń zainteresowane strony stwierdziły, że zamiast przeprowadzać opisaną powyżej indeksację MCI, należało zastosować stałą minimalną cenę albo indeksację opartą na cenach pozostałych surowców, a nie tylko kukurydzy, ponieważ nie wszyscy producenci unijni wykorzystują kukurydzę jako surowiec do produkcji kwasu cytrynowego. Mając jednak na uwadze znaczące wahania kosztów produkcji i cen kwasu cytrynowego, stała minimalna cena może się szybko zdezaktualizować i stać się za wysoka lub za niska. Ponadto indeksacja na podstawie surowców o raczej stałej cenie, w przypadku których brak jest wiarygodnych ogólnodostępnych źródeł, oraz w sytuacji gdy ceny kwasu cytrynowego ulegają znaczącym wahaniom, nie jest uważana za właściwą.
(180) Dlatego stwierdza się, że stała minimalna cena albo indeksacja oparta na różnych surowcach nie jest bardziej wiarygodna od indeksacji na podstawie cen kukurydzy. Zważywszy jednak, że kukurydza nie jest podstawowym surowcem dla wszystkich producentów unijnych, uznano za właściwe dokonanie przeglądu czynnika indeksacji dotyczącego konsumpcji surowców w celu lepszego odzwierciedlenia średniej ważonej konsumpcji kukurydzy w przemyśle unijnym oraz zmian ceny niewyrządzającej szkody stosowanej przez przemysł unijny w ujęciu ogólnym.
(181) W ramach częściowego przeglądu okresowego ograniczonego do zbadania szkody Komisja ustaliła nową cenę niewyrządzającą szkody przemysłowi unijnemu. Na tej podstawie MCI powinna zostać poddana przeglądowi i zaktualizowana w celu dalszego obowiązywania zobowiązań.
(182) W następstwie ujawnienia ostatecznych ustaleń pięciu współpracujących producentów eksportujących, w tym grupa producentów eksportujących, którzy podlegają obecnie zobowiązaniom, wraz z Chińską Izbą Handlową Importerów i Eksporterów Metali, Minerałów i Substancji Chemicznych (zob. powyższe motywy 2 i 3), złożyli nowe, możliwe do przyjęcia zobowiązania cenowe.
(183) Komisja przyjęła, decyzją wykonawczą (UE) 2015/87 13 , te nowe zobowiązania zastępujące obowiązujące zobowiązania. Nowe zobowiązanie usuwa wyrządzający szkodę wpływ dumpingu oraz ogranicza w wystarczającym stopniu ryzyko obejścia środków.
(184) Aby umożliwić Komisji i organom celnym skuteczne monitorowanie przestrzegania zobowiązań przez przedsiębiorstwa, w przypadku gdy zgłoszenie o dopuszczenie do swobodnego obrotu jest przedkładane właściwym organom celnym, zwolnienie z cła antydumpingowego jest uzależnione od:
(i) przedstawienia faktury w ramach zobowiązania, która jest fakturą handlową zawierającą co najmniej informacje i oświadczenie przewidziane w załączniku;
(ii) spełnienia warunku, aby przywożone produkty zostały wytworzone, wysłane i zafakturowane bezpośrednio przez dane przedsiębiorstwa na rzecz pierwszego niezależnego klienta w Unii; oraz
(iii) spełnienia warunku, aby towary zgłoszone i przedstawione organom celnym odpowiadały dokładnie opisowi zawartemu na fakturze w ramach zobowiązania.
W przypadku gdy przedstawione wyżej warunki nie są spełnione, odpowiednie cło antydumpingowe jest należne w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do swobodnego obrotu.
(185) W przypadku gdy Komisja wycofa, na mocy art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, swoją zgodę na zobowiązanie z uwagi na naruszenie, w odniesieniu do konkretnych transakcji, oraz oświadczy, że odpowiednie faktury w ramach zobowiązania są nieważne, dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu.
(186) Importerzy powinni być świadomi, że istnieje możliwość powstania długu celnego w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu, co stanowi zwykłe ryzyko handlowe, jak opisano w powyższych motywach 184 i 185, nawet jeżeli zobowiązanie złożone przez wytwórcę, od którego bezpośrednio lub pośrednio nabywają towary, zostało przyjęte przez Komisję.
(187) Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego nie wydał opinii.
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
