Akty Prawne
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej - Seria L
Dz.U.UE.L.2015.11.1

Rozporządzenie delegowane 2015/61 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/61

z dnia 10 października 2014 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 1 , w szczególności jego art. 460,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na wczesnym etapie "problemu z płynnością" podczas kryzysu finansowego, który zaczął się w 2007 r., pomimo utrzymania odpowiednich poziomów kapitałowych wiele instytucji kredytowych doświadczało znacznych trudności, ponieważ nie zarządzały one swoim ryzykiem płynności w ostrożny sposób. Niektóre instytucje kredytowe nadmiernie uzależniły się od finansowania krótkoterminowego, które szybko się skończyło wraz z nadejściem kryzysu. Takie instytucje kredytowe stały się podatne na nagłe potrzeby płynności, ponieważ nie posiadały one aktywów płynnych w ilości wystarczającej do zrealizowania żądań wycofania środków (wypływów) w okresie występowania warunków skrajnych. Instytucje kredytowe były następnie zmuszone do upłynnienia aktywów w ramach gwałtownej wyprzedaży, co spowodowało samonapędzającą się spiralę spadku cen i brak zaufania do rynku, co z kolei doprowadziło do kryzysu niewypłacalności. Ostatecznie wiele instytucji kredytowych nadmiernie uzależniło się od zapewniania płynności przez banki centralne i wymagało dofinansowania w postaci zastrzyku ogromnych kwot ze środków publicznych. Konieczne okazało się zatem opracowanie szczegółowego wymogu pokrycia wypływów netto, którego celem powinno być uniknięcie ryzyka wystąpienia takiej sytuacji poprzez ograniczenie uzależnienia instytucji kredytowych od finansowania krótkoterminowego i zapewniania płynności przez banki centralne oraz poprawę ich odporności na nagłe spadki płynności.

(2) W art. 412 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 nakłada się na instytucje kredytowe wymóg pokrycia wypływów netto sformułowany w ogólny sposób jako zobowiązanie, zgodnie z którym instytucje "utrzymują aktywa płynne, których łączna wartość pokrywa wypływy płynności pomniejszone o wpływy płynności w warunkach skrajnych". Zgodnie z art. 460 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 Komisja jest uprawniona do szczegółowego określenia wymogu pokrycia wypływów netto oraz okoliczności, w jakich właściwe organy muszą nałożyć na instytucje kredytowe określone poziomy wpływów i wypływów w celu uwzględnienia szczególnych rodzajów ryzyka, na które są one narażone. Zgodnie z motywem 101 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 przedmiotowe zasady powinny być porównywalne ze wskaźnikiem pokrycia wypływów netto określonym w ramach międzynarodowych Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego dotyczących pomiaru ryzyka płynności, standardów i monitorowania przy uwzględnieniu specyfiki unijnej i krajowej. Do czasu pełnego wdrożenia wymogu pokrycia wypływów netto od dnia 1 stycznia 2018 r. państwa członkowskie powinny być w stanie stosować wymóg pokrycia wypływów netto wynoszący do 100 % w odniesieniu do instytucji kredytowych zgodnie z prawem krajowym.

(3) Zgodnie z standardami dotyczącymi płynności Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego należy przyjąć zasady w celu zdefiniowania wymogu pokrycia wypływów netto jako stosunek posiadanego przez instytucję kredytową zabezpieczenia w postaci "aktywów płynnych" do jej "wypływów płynności netto" przez okres występowania warunków skrajnych trwający 30 dni kalendarzowych. "Wypływy płynności netto" należy obliczać, odejmując wpływy płynności danej instytucji kredytowej od jej wypływów płynności. Wskaźnik pokrycia wypływów netto należy wyrażać jako odsetek i powinien być ustalony na minimalnym poziomie wynoszącym 100 %, po pełnym wdrożeniu wskaźnika, co oznacza, że dana instytucja kredytowa posiada wystarczające aktywa płynne do pokrycia swoich wypływów płynności netto przez trzydziestodniowy okres występowania warunków skrajnych. W takim okresie instytucja kredytowa powinna być w stania szybko spieniężyć swoje aktywa płynne bez korzystania z płynności udostępnianej przez bank centralny lub ze środków publicznych, co może skutkować tymczasowym obniżeniem się wskaźnika pokrycia wypływów netto danej instytucji poniżej poziomu 100 %. W przypadku wystąpienia takiej sytuacji lub jeżeli oczekuje się, że taka sytuacja może wystąpić w każdej chwili, instytucje kredytowe powinny spełnić wymogi szczegółowe określone w art. 414 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w celu szybkiego przywrócenia minimalnego poziomu wskaźnika pokrycia wypływów netto.

(4) Do celów zabezpieczeń przed utratą płynności posiadanych przez instytucje kredytowe jako "aktywa płynne" należy określać jedynie swobodnie transferowalne aktywa, które można szybko spieniężyć na rynkach prywatnych w krótkim terminie i bez znacznej utraty wartości. Zgodnie z częścią szóstą rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i klasyfikacją aktywów płynnych Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego, w ramach odpowiednich zasad należy zastosować rozróżnienie na aktywa charakteryzujące się wyjątkowo wysoką płynnością i jakością kredytową, czyli aktywa poziomu 1, oraz aktywa charakteryzujące się wysoką płynnością i jakością kredytową, czyli aktywa poziomu 2. Drugi rodzaj aktywów należy dalej podzielić na aktywa poziomu 2A i 2B. Instytucje kredytowe powinny posiadać odpowiednio zdywersyfikowane zabezpieczenie w postaci aktywów płynnych, z uwzględnieniem ich względnej płynności i jakości kredytowej. Odpowiednio każdy poziom i podpoziom powinien podlegać wymogom szczegółowym dotyczącym redukcji wartości i limitów dotyczących ogólnego zabezpieczenia, a także w razie potrzeby należy stosować różne wymogi dla poszczególnych poziomów lub podpoziomów oraz dla poszczególnych kategorii aktywów płynnych należących do tego samego poziomu lub podpoziomu, przy czym im niższy poziom aktywów w klasyfikacji ich płynności tym wymogi te powinny być bardziej rygorystyczne.

(5) W odniesieniu do aktywów płynnych należy stosować określone wymogi ogólne i operacyjne w celu zapewnienia, aby takie aktywa można było spieniężyć w krótkim czasie, w stosownych przypadkach z zastrzeżeniem pewnych wyjątków dotyczących określonych aktywów poziomu 1. W ramach przedmiotowych wymogów należy stwierdzić, że nie mogą istnieć żadne bariery uniemożliwiające zbycie posiadanych aktywów płynnych, a takie aktywa powinny być łatwe do wyceny oraz powinny być notowane na uznanych giełdach lub zbywalne na aktywnych rynkach sprzedaży lub odkupu. W ramach wymogów należy także zapewnić, aby funkcja zarządzania płynnością instytucji kredytowej zawsze miała dostęp do aktywów płynnych instytucji i kontrolowała takie aktywa, a także aby aktywa tworzące zabezpieczenie przed utratą płynności były odpowiednio zdywersyfikowane. Dywersyfikacja ma duże znaczenie dla zapewnienia, aby nie doszło do zmniejszenia zdolności danej instytucji kredytowej do szybkiego upłynnienia aktywów płynnych bez znacznej utraty wartości wskutek podatności tych aktywów na wspólny czynnik ryzyka. Instytucje kredytowe powinny także być zobowiązane do zapewnienia spójności swoich aktywów płynnych i wypływów płynności netto pod względem waluty, aby nie doszło do ograniczenia ich zdolności do wykorzystania ich zabezpieczenia przed utratą płynności do pokrycia wypływów płynności netto w okresie występowania warunków skrajnych wskutek nadmiernego niedopasowania walutowego.

(6) Zgodnie z zaleceniami wydanymi przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB) w swoim sprawozdaniu z dnia 20 grudnia 2013 r., sporządzonym na podstawie art. 509 ust. 3 i 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, wszystkim rodzajom obligacji emitowanych lub gwarantowanych przez rządy centralne i banki centralne państw członkowskich oraz obligacji emitowanych lub gwarantowanych przez organizacje ponadnarodowe należy nadać status aktywów poziomu 1. Jak zauważył EUNB, z nadzorczego punktu widzenia istnieją mocne argumenty za tym, aby nie traktować odmiennie poszczególnych państw członkowskich, ponieważ wyłączenie określonych obligacji skarbowych z poziomu 1 stworzyłoby zachęty do inwestowania w inne obligacje skarbowe w Unii, co skutkowałoby fragmentacją rynku wewnętrznego i wzrostem ryzyka wzajemnego efektu domina w czasie kryzysu między instytucjami kredytowymi a ich państwami ("więź bank-państwo"). Jeżeli chodzi o państwa trzecie, status aktywów poziomu 1 należy nadać ekspozycjom wobec banków centralnych i państw, wobec których stosuje się wagę ryzyka równą 0 % na mocy przepisów dotyczących ryzyka kredytowego zawartych w części trzeciej tytuł II rozporządzenia (UE) nr 575/2013, tak jak przewidziano w standardzie Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego. Ekspozycjom wobec samorządów regionalnych, władz lokalnych i podmiotów sektora publicznego należy nadać status aktywów poziomu 1 wyłącznie, jeżeli traktuje się je jako ekspozycje wobec rządu centralnego tych podmiotów, który objęty jest wagą ryzyka 0 % zgodnie z tymi samymi przepisami dotyczącymi ryzyka kredytowego. Ten sam status należy stosować w odniesieniu do ekspozycji wobec wielostronnych banków rozwoju i organizacji międzynarodowych o wadze ryzyka 0 %. Ze względu na wyjątkowo wysoką płynność i jakość kredytową, którymi charakteryzują się przedmiotowe aktywa, instytucje kredytowe powinny mieć możliwość uwzględniania ich w swoich zabezpieczeniach bez ograniczeń; aktywa te nie powinny podlegać redukcji wartości ani wymogowi dywersyfikacji.

(7) O ile aktywów emitowanych przez instytucje kredytowe zasadniczo nie należy uznawać za aktywa płynne, to jednak aktywa banków wspierane przez rządy państw członkowskich, takie jak aktywa kredytodawców uprzywilejowanych i państwowych oraz aktywa banków prywatnych objęte wyraźną gwarancją państwową, należy traktować w sposób odpowiedni dla poziomu 1. Aktywa banków prywatnych objęte wyraźną gwarancją państwową stanowią pozostałość po kryzysie finansowym, którą należy stopniowo wycofać, i odpowiednio jedynie aktywa banków objęte gwarancją państwową udzieloną lub zatwierdzoną przed dniem 30 czerwca 2014 r. kwalifikują się jako aktywa płynne. Podobnie obligacje uprzywilejowane emitowane przez określone agencje zarządzania aktywami niektórych państw członkowskich należy traktować jako aktywa poziomu 1, z zastrzeżeniem tych samych wymogów stosowanych w odniesieniu do ekspozycji wobec rządu centralnego odpowiadającego im państwa członkowskiego, jednak jedynie ze skutkiem ograniczonym w czasie.

(8) Obligacje zabezpieczone są to instrumenty dłużne emitowane przez instytucje kredytowe i zabezpieczone zbiorem aktywów stanowiących zabezpieczenie, na który zazwyczaj składają się kredyty hipoteczne lub dług sektora publicznego, wobec którego inwestorzy posiadają wierzytelność uprzywilejowaną w przypadku niewykonania zobowiązania. Obligacje zabezpieczone są instrumentami charakteryzującymi się stosunkowo małym ryzykiem i przynoszącymi dochód, odgrywającymi kluczową rolę w finansowaniu na rynkach kredytów hipotecznych większości państw członkowskich, co wynika z gwarancyjnego charakteru obligacji zabezpieczonych i ich określonych dodatkowych cech w zakresie bezpieczeństwa, takich jak wymóg zastąpienia przez emitenta aktywów zagrożonych w zbiorze aktywów i wymóg utrzymania zbioru aktywów stanowiących zabezpieczenie według wartości przekraczającej wartość nominalną obligacji ("wymóg pokrycia aktywów"). W niektórych państwach członkowskich kwota otwartych pozycji w emitowanych obligacjach zabezpieczonych przekracza kwotę zbioru otwartych pozycji w obligacjach skarbowych. Określone obligacje zabezpieczone objęte stopniem jakości kredytowej równym 1 w szczególności wykazywały doskonałe wyniki pod względem płynności w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 30 czerwca 2012 r. objętym analizą przeprowadzoną przez EUNB w swoim sprawozdaniu. EUNB zalecił jednak, aby takie obligacje zabezpieczone traktowano jako aktywa poziomu 2A do celów dostosowania do standardów Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego. W związku z powyższymi rozważaniami dotyczącymi jakości kredytowej przedmiotowych obligacji, ich wyników pod względem płynności i roli na unijnych rynkach finansowania odpowiednie jest jednak traktowanie takich obligacji zabezpieczonych objętych stopniem jakości kredytowej równym 1 jako aktywów poziomu 1. W celu uniknięcia ryzyka nadmiernej koncentracji i w odróżnieniu od innych aktywów poziomu 1 w odniesieniu do obligacji zabezpieczonych objętych stopniem jakości kredytowej równym 1, posiadanych w ramach zabezpieczenia przed utratą płynności, należy stosować ograniczenie ogólnego zabezpieczenia wynoszące 70 %, redukcję wartości równą co najmniej 7 % oraz wymóg dywersyfikacji.

(9) Obligacje zabezpieczone objęte stopniem jakości kredytowej równym 2 należy uznać za aktywa poziomu 2A objęte tym samym ograniczeniem (40 %) i redukcją wartości (15 %) co ograniczenie i redukcja wartości stosowane w odniesieniu do innych aktywów płynnych należących do tego poziomu. Można to uzasadnić na podstawie dostępnych danych rynkowych, z których wynika, że obligacje zabezpieczone objęte stopniem jakości kredytowej równym 2 charakteryzują się większą płynnością w porównaniu z innymi porównywalnymi aktywami poziomu 2A i 2B, takimi jak papiery wartościowe zabezpieczone spłatami mieszkaniowych kredytów hipotecznych objęte stopniem jakości kredytowej równym 1. Ponadto umożliwienie uwzględniania przedmiotowych obligacji zabezpieczonych w zabezpieczeniu przed utratą płynności przyczyniłoby się do dywersyfikacji zbioru dostępnych aktywów w ramach zabezpieczenia i uniemożliwiłoby nieuzasadnione nierówne traktowanie przedmiotowych obligacji i obligacji zabezpieczonych objętych stopniem jakości kredytowej równym 1 lub powstanie efektu klifu między nimi. Należy jednak zauważyć, że znaczna część takich obligacji zabezpieczonych została objęta stopniem jakości kredytowej równym 2 w wyniku obniżenia ratingu rządu centralnego państwa członkowskiego, w którym siedzibę posiada emitent danych obligacji. Odzwierciedlało to pułap krajowy uwzględniany zwykle w metodach agencji ratingowych, w ramach którego określa się, że instrumentom finansowym nie można nadawać ratingu powyżej określonego poziomu odpowiadającego im ratingu państwa. W związku z powyższym pułapy krajowe uniemożliwiały obligacjom zabezpieczonym emitowanym w tych państwach członkowskich uzyskanie stopnia jakości kredytowej równego 1, niezależnie od ich jakości kredytowej, co z kolei ograniczało ich płynność w porównaniu z obligacjami zabezpieczonymi o podobnej jakości emitowanymi w państwach członkowskich nieobjętych obniżeniem ratingu. W związku z tym rynki finansowania w Unii uległy znacznemu rozdrobnieniu, co podkreśla konieczność znalezienia odpowiedniego rozwiązania alternatywnego w stosunku do ratingów zewnętrznych jako jednego z kryteriów, w ramach regulacji ostrożnościowej, klasyfikacji płynności i ryzyka kredytowego związanego z obligacjami zabezpieczonymi i innymi kategoriami aktywów. Zgodnie z art. 39b ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1060/2009 2 do dnia 31 grudnia 2015 r. Komisja musi przedstawić sprawozdanie na temat narzędzi alternatywnych w stosunku do ratingów kredytowych celem wyeliminowania wszelkich odniesień do ratingów kredytowych w prawie unijnym do celów regulacyjnych do dnia 1 stycznia 2020 r.

(10) W odniesieniu do papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami ("papierów typu ABS") EUNB zalecił, aby za aktywa poziomu 2B uznawano jedynie papiery wartościowe zabezpieczone spłatami mieszkaniowych kredytów hipotecznych objęte stopniem jakości kredytowej równym 1 przy zastosowaniu redukcji wartości równej 25 %, co jest zgodnie z ustaleniami empirycznymi EUNB i standardem Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego. Odpowiednim rozwiązaniem jest także odejście od przedmiotowego zalecenia i rozszerzenie zakresu kwalifikowalności do poziomu 2B poprzez dodanie określonych papierów typu ABS opartych na innych aktywach. Szerszy zakres kwalifikowalnych podkategorii aktywów spowodowałby dywersyfikację w ramach zabezpieczenia przed utratą płynności i ułatwiłby finansowanie gospodarki realnej. Ponadto, ponieważ dostępne dane wskazują na małą korelację między papierami typu ABS i innymi aktywami płynnymi, takimi jak obligacje skarbowe, doszłoby do osłabienia więzi bank-państwo i ograniczenia fragmentacji na rynku wewnętrznym. Ponadto istnieją dowody wskazujące, że w okresach braku stabilności finansowej inwestorzy często gromadzą wysokiej jakości papiery typu ABS o krótkim średnim ważonym okresie trwania i wysokich zaliczkach, ponieważ można je szybko spieniężyć i można mieć pewność, że stanowią one bezpieczne źródło płynności. Dotyczy do w szczególności papierów typu ABS opartych na kredytach i leasingu na sfinansowanie pojazdów silnikowych ("papiery typu ABS oparte na kredytach na zakup samochodu"), które w latach 2007-2012 wykazały zmienność cenową i średnie marże porównywalne z papierami wartościowymi zabezpieczonymi spłatami mieszkaniowych kredytów hipotecznych. Określone pozycje papierów typu ABS opartych na kredytach konsumenckich, takie jak karty kredytowe, także wykazały porównywalne, dobre poziomy płynności. Ponadto dopuszczenie papierów typu ABS opartych na aktywach gospodarki realnej, takich jak aktywa już wymienione oraz kredyty dla MŚP, może przyczynić się do osiągnięcia wzrostu gospodarczego, ponieważ takie działania stanowiłoby pozytywny sygnał dla inwestorów w odniesieniu do przedmiotowych aktywów. W ramach odpowiednich zasad za aktywa poziomu 2B należy zatem uznać papiery typu ABS oparte nie tylko na mieszkaniowych kredytach hipotecznych, ale także na kredytach na zakup samochodu, kredytach konsumenckich oraz kredytach dla MŚP. W celu zachowania integralności i funkcjonalności zabezpieczenia przed utratą płynności kwalifikowalność takich instrumentów powinna jednak podlegać określonym wymogom wysokiej jakości zgodnym z kryteriami stosowanymi wobec zwykłych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji w innych sektorowych przepisach finansowych. W szczególności w odniesieniu do papierów wartościowych zabezpieczonych spłatami mieszkaniowych kredytów hipotecznych wymogi wysokiej jakości powinny obejmować przestrzeganie określonego współczynnika pokrycia należności zabezpieczeniem lub współczynnika kredytu do dochodu, przy czym współczynniki te nie powinny mieć zastosowania do papierów wartościowych zabezpieczonych spłatami mieszkaniowych kredytów hipotecznych wyemitowanych przed datą rozpoczęcia stosowania wymogu pokrycia wypływów netto. Aby uwzględnić fakt, że płynność odnotowywana w przypadku papierów typu ABS opartych na kredytach konsumenckich i kredytach dla MŚP jest niższa w stosunku do płynności papierów wartościowych zabezpieczonych spłatami mieszkaniowych kredytów hipotecznych i papierów typu ABS opartych na kredytach na zakup samochodu, w odniesieniu do pierwszej grupy papierów należy stosować większą redukcję wartości (35 %). Tak jak w przypadku innych aktywów poziomu 2B w odniesieniu do wszystkich papierów typu ABS należy stosować ogólne ograniczenie zabezpieczenia przed utratą płynności równe 15 % oraz wymóg dywersyfikacji.

(11) Zasady dotyczące klasyfikacji, wymogów, ograniczeń i redukcji wartości w odniesieniu do pozostałych aktów poziomu 2A i 2B powinny ściśle odpowiadać zaleceniom Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego i Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego. Udziały i jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania należy natomiast traktować jako aktywa płynne tego samego poziomu i tej samej kategorii co aktywa bazowe danego przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania.

(12) Określając wskaźnik pokrycia wypływów netto, należy także uwzględnić scentralizowane zarządzanie płynnością w spółdzielczych i instytucjonalnych systemach ochrony, w których instytucja lub jednostka centralna odgrywa rolę równoważną bankowi centralnemu, ponieważ członkowie sieci zazwyczaj nie mają dostępu do banku centralnego. W ramach odpowiednich zasad za aktywa płynne należy zatem uznać depozyty na żądanie, które są składane przez członków sieci w instytucji centralnej, a także inne instrumenty finansowania płynności, które instytucja centralna udostępnia członkom sieci. Wobec depozytów niekwalifikujących się jako aktywa płynne należy stosować preferencyjne wskaźniki wypływów dopuszczone dla depozytów operacyjnych.

(13) O ile wskaźnik wypływów dla stabilnych depozytów detalicznych należy ustalić według wskaźnika domyślnego równego 5 %, to jednak należy dopuścić stosowanie preferencyjnego wskaźnika wypływów równego 3 % dla wszystkich instytucji kredytowych powiązanych z systemem gwarantowania depozytów w danym państwie członkowskim, który to system spełnia określone, rygorystyczne kryteria. Po pierwsze, należy uwzględnić wdrożenie przez państwa członkowskie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE 3 w sprawie systemów gwarancji depozytów. Po drugie, system danego państwa członkowskiego powinien spełniać wymogi szczegółowe dotyczące terminu wypłaty, finansowania ex ante i dostępu do dodatkowych środków finansowych w przypadku konieczności wypłaty dużej kwoty z ich rezerw. Ponadto stosowanie preferencyjnego wskaźnika równego 3 % powinno podlegać wcześniejszemu zatwierdzeniu przez Komisję, które należy udzielać tylko, jeżeli Komisja ma pewność, że system gwarantowania depozytów danego państwa członkowskiego spełnia powyższe kryteria i nie występują żadne nadrzędne problemy dotyczące funkcjonowania rynku wewnętrznego depozytów detalicznych. W każdym razie preferencyjnego wskaźnika równego 3 % dla stabilnych depozytów detalicznych nie należy stosować przed datą 1 stycznia 2019 r.

(14) Instytucje kredytowe powinny być w stanie określić inne depozyty detaliczne podlegające wyższym wskaźnikom wypływów. W ramach odpowiednich zasad opartych na wytycznych EUNB dotyczących depozytów detalicznych objętych różnymi wypływami należy określić kryteria w celu określenia takich depozytów detalicznych na podstawie ich szczególnych cech, tj. łącznej wartości depozytu, charakteru depozytu, wynagrodzenia, prawdopodobieństwa wycofania i kwestii, czy deponent jest rezydentem czy nierezydentem.

(15) Nie należy przyjmować za pewnik, że w przypadku trudności z wywiązaniem się z zobowiązań płatniczych instytucje kredytowe będą zawsze otrzymywały wsparcie na utrzymanie płynności od innych instytucji należących do tej samej grupy lub do tego samego instytucjonalnego systemu ochrony. Jeżeli jednak nie przyznano żadnego odstępstwa od stosowania wskaźnika pokrycia wypływów netto na poziomie indywidualnym zgodnie z art. 8 lub 10 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w odniesieniu do przepływów płynności pomiędzy dwiema instytucjami kredytowymi należącymi do tej samej grupy lub do tego samego instytucjonalnego systemu ochrony zasadniczo należy stosować symetryczne wskaźniki wpływów i wypływów w celu uniknięcia utraty płynności na rynku wewnętrznym, pod warunkiem że zapewnione zostały wszystkie niezbędne gwarancje i wyłącznie jeżeli właściwe organy udzieliły wcześniejszej zgody. Takim preferencyjnym traktowaniem należy objąć wyłącznie przepływy transgraniczne na podstawie dodatkowych, obiektywnych kryteriów, w tym niskiego profilu ryzyka płynności dostawcy i odbiorcy.

(16) Aby uniknąć sytuacji, w której instytucje kredytowe polegają wyłącznie na przewidywanych wpływach w celu osiągnięcia ich wskaźnika pokrycia wypływów netto, a także aby zapewnić minimalny poziom posiadanych aktywów płynnych, należy ograniczyć ilość wpływów, którymi można kompensować wypływy, do 75 % łącznych oczekiwanych wypływów. Biorąc pod uwagę istnienie specjalistycznych modeli biznesowych, należy jednak dopuścić określone całkowite lub częściowe wyłączenia z przedmiotowego ograniczenia, aby miała zastosowanie zasada proporcjonalności, oraz z zastrzeżeniem wcześniejszego zatwierdzenia przez właściwe organy. Powinny one uwzględniać wyłączenie przepływów wewnątrzgrupowych i przepływów w ramach międzyinstytucjonalnych systemów ochrony oraz instytucji kredytowych specjalizujących się w udzielaniu kredytów hipotecznych pass through lub w leasingu i faktoringu. Ponadto instytucjom kredytowym specjalizującym się w finansowaniu zakupu pojazdów silnikowych lub w udzielaniu kredytów konsumenckich należy umożliwić stosowanie ograniczenia na wyższym poziomie równym 90 %. Przedmiotowe wyłączenia powinny być dostępne zarówno na poziomie indywidualnym, jak i na poziomie skonsolidowanym, jednak wyłącznie w przypadku spełnienia określonych kryteriów.

(17) Wskaźnik pokrycia wypływów netto powinien mieć zastosowanie wobec instytucji kredytowych zarówno na zasadzie indywidualnej, jak i na zasadzie skonsolidowanej, chyba że właściwe organy odstąpią od stosowania na poziomie indywidualnym zgodnie z art. 8 lub 10 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. W ramach konsolidacji jednostek zależnych w państwach trzecich należy odpowiednio uwzględnić wymogi pokrycia wypływów netto stosowanych w takich państwach. Odpowiednio w ramach zasad dotyczących konsolidacji w Unii aktywa płynne oraz wypływy lub wpływy płynności w jednostkach zależnych w państwach trzecich nie mogą być traktowanie w sposób korzystniejszy w porównaniu ze sposobem ich traktowania określonym w prawie krajowym danych państw trzecich.

(18) Zgodnie z art. 508 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 najpóźniej do dnia 31 grudnia 2015 r. Komisja musi przedstawić współprawodawcom sprawozdanie dotyczące tego, czy i w jakim stopniu należy wobec firm inwestycyjnych stosować wymóg pokrycia wypływów netto określony w części szóstej. Do czasu rozpoczęcia stosowania przedmiotowego przepisu firmy inwestycyjne powinny nadal podlegać wymogowi pokrycia wypływów netto określonemu w prawie krajowym państw członkowskich. Firmy inwestycyjne powinny jednak podlegać wskaźnikowi pokrycia wypływów netto określonemu w niniejszym rozporządzeniu na poziomie skonsolidowanym, jeżeli firmy te należą do grupy bankowej.

(19) Instytucje kredytowe są zobowiązane do zgłaszania swoim właściwym organom wymogu pokrycia wypływów netto, jak szczegółowo określono w niniejszym rozporządzeniu zgodnie z art. 415 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

(20) W celu zapewnienia instytucjom kredytowym wystarczającego czasu na pełne spełnienie szczegółowego wymogu pokrycia wypływów netto wprowadzenie tego wymogu powinno przebiegać stopniowo według harmonogramu określonego w art. 460 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, począwszy od minimalnego poziomu równego 60 % od dnia 1 października 2015 r., aż do 100 % w dniu 1 stycznia 2018 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

WSKAŹNIK POKRYCIA WYPŁYWÓW NETTO

Artykuł 2

Zakres i stosowanie

Jeżeli do grupy należy co najmniej jedna instytucja kredytowa, unijna instytucja dominująca, instytucja kontrolowana przez unijną dominującą finansową spółkę holdingową lub instytucja kontrolowana przez unijną dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej wypełnia obowiązki określone w niniejszym rozporządzeniu na zasadzie skonsolidowanej zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz stosuje wszystkie następujące przepisy:

(ii)

aktywa te nie spełniają określonego w tytule II niniejszego rozporządzenia szczególnego wymogu w odniesieniu do ich wielkości emisji, ale spełniają wszystkie pozostałe wymogi w nim określone.

Aktywa, które kwalifikują się do uznania na podstawie ppkt (ii), mogą zostać uznane jedynie do wysokości wypływów płynności netto w warunkach skrajnych poniesionych w tej samej walucie, w której aktywa te są denominowane, i wynikających z tej samej jednostki zależnej;

w odniesieniu do firm inwestycyjnych należących do danej grupy stosuje się art. 4 niniejszego rozporządzenia na zasadzie skonsolidowanej oraz art. 412 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w związku z definicją aktywów płynnych, wypływów i wpływów płynności zarówno na zasadzie indywidualnej, jak i na zasadzie skonsolidowanej. W przypadkach nieokreślonych w niniejszej literze firmy inwestycyjne nadal podlegają szczegółowemu wymogowi dotyczącemu wskaźnika pokrycia wypływów netto dla firm inwestycyjnych, określonemu w prawie krajowym państw członkowskich, do czasu określenia wymogu dotyczącego wskaźnika pokrycia wypływów netto zgodnie z art. 508 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

10)

"przedsiębiorstwo inwestowania indywidualnego" oznacza przedsiębiorstwo lub fundusz powierniczy, którego właścicielem lub właścicielem rzeczywistym, odpowiednio, jest osoba fizyczna lub grupa ściśle powiązanych osób fizycznych, przy czym wyłącznym celem ustanowienia takiego przedsiębiorstwa lub funduszu jest zarządzanie majątkiem właścicieli i w ich ramach nie prowadzi się żadnej innej działalności o charakterze handlowym, przemysłowym lub zawodowym. Cel przedsiębiorstwa inwestowania indywidualnego może obejmować inne działania pomocnicze, takie jak oddzielenie aktywów właścicieli od aktywów przedsiębiorstwa, ułatwienie przekazywania aktywów w rodzinie lub uniemożliwienie rozdziału aktywów po śmierci członka rodziny, pod warunkiem że działania te są powiązane z głównym celem polegającym na zarządzaniu majątkiem właścicieli;

Artykuł 4

Wskaźnik pokrycia wypływów netto

Zgodnie z art. 412 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 szczegółowy wymóg pokrycia wypływów netto jest równy stosunkowi posiadanego przez instytucję kredytową zabezpieczenia przed utratą płynności do jej wypływów płynności netto przez okres występowania warunków skrajnych trwający 30 dni kalendarzowych; wymóg ten jest wyrażony procentowo. Instytucje kredytowe obliczają swój wskaźnik pokrycia wypływów netto według następującego wzoru:

Zabezpieczenie przed utratą płynności	=	Wskaźnik pokrycia wypływów netto (%)
Wypływy płynności netto przez okres występowania warunków skrajnych wynoszący 30 dni kalendarzowych

Jeżeli w dowolnym czasie wskaźnik pokrycia wypływów netto instytucji kredytowej spadł poniżej poziomu 100 % lub jeżeli można oczekiwać, że spadnie poniżej tego poziomu, zastosowanie ma wymóg określony w art. 414 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Do czasu przywrócenia wskaźnika pokrycia wypływów netto do poziomu, o którym mowa w ust. 2, instytucja kredytowa zgłasza właściwemu organowi wskaźnik pokrycia wypływów netto zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 680/2014 15 .

5. 16

Instytucje kredytowe obliczają i monitorują swój wskaźnik pokrycia wypływów netto w walucie sprawozdawczej w odniesieniu do wszystkich pozycji bez względu na to, w jakiej walucie pozycje te są faktycznie denominowane.

Ponadto instytucje kredytowe odrębnie obliczają i monitorują swój wskaźnik pokrycia wypływów netto w odniesieniu do niektórych pozycji w następujący sposób:

w odniesieniu do pozycji denominowanych w walucie sprawozdawczej, jeżeli zagregowana wartość zobowiązań denominowanych w walutach innych niż waluta sprawozdawcza wynosi co najmniej 5 % łącznych zobowiązań instytucji kredytowej, z wyłączeniem kapitału regulacyjnego i pozycji pozabilansowych - instytucje kredytowe odrębnie obliczają i monitorują swój wskaźnik pokrycia wypływów netto w walucie sprawozdawczej.

Instytucje kredytowe zgłaszają swojemu właściwemu organowi wskaźnik pokrycia wypływów netto zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 680/2014.

Artykuł 5

Scenariusze warunków skrajnych do celów wskaźnika pokrycia wypływów netto

Następujące scenariusze można uznać za wskaźniki okoliczności, w których można uznać, że dana instytucja kredytowa podlega warunkom skrajnym:

TYTUŁ II

ZABEZPIECZENIE PRZED UTRATĄ PŁYNNOŚCI

ROZDZIAŁ 1

Przepisy ogólne

Artykuł 7

Wymogi ogólne dotyczące aktywów płynnych

2. 18

Aktywa stanowią własność, prawo, uprawnienie lub udział posiadane przez instytucję kredytową lub wchodzące w skład puli, o której mowa w lit. a), i wolne od wszelkich obciążeń. Do tych celów uznaje się, że składnik aktywów jest wolny od obciążeń, jeżeli nie podlega żadnemu prawnemu, umownemu, regulacyjnemu ani innemu ograniczeniu uniemożliwiającemu instytucji kredytowej upłynnienie, sprzedaż, przekazanie lub przeniesienie danego składnika aktywów lub ogólnie zbycie go w drodze zwykłej sprzedaży lub w drodze zwykłej umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu w terminie kolejnych 30 dni kalendarzowych. Za wolne od obciążeń uznaje się następujące aktywa:

aktywa wchodzące w skład puli, które są dostępne do natychmiastowego wykorzystania jako zabezpieczenie w celu pozyskania dodatkowego finansowania w ramach przyznanych, lecz jeszcze niezasilonych linii kredytowych dostępnych dla instytucji kredytowej lub, jeżeli pula jest obsługiwana przez bank centralny, w ramach warunkowych i jeszcze niezasilonych linii kredytowych dostępnych dla tej instytucji kredytowej. Przepis ten obejmuje aktywa złożone przez instytucję kredytową w instytucji centralnej w ramach sieci współpracy lub instytucjonalnego systemu ochrony. Instytucje kredytowe zakładają, że aktywa należące do puli są obciążane w porządku wzrastającej płynności na podstawie klasyfikacji płynności określonej w rozdziale 2, począwszy od aktywów niekwalifikujących się do zabezpieczenia przed utratą płynności;

2a. 19

Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 aktywa płynne utrzymywane jako część zabezpieczenia przed utratą płynności dla zbioru aktywów stanowiących zabezpieczenie uznaje się za wolne od obciążeń przez okres występowania warunków skrajnych trwający 30 dni kalendarzowych, określony w art. 4, do kwoty wypływów płynności netto obliczonej zgodnie z tytułem III niniejszego rozporządzenia, które wynikają z powiązanych programów emisji obligacji zabezpieczonych, pod warunkiem że aktywa te spełniają wszystkie pozostałe wymogi określone w tytule II niniejszego rozporządzenia.

2b. 20

W przypadku gdy aktywów płynnych utrzymywanych w zabezpieczeniu przed utratą płynności dla zbioru aktywów stanowiących zabezpieczenie nie uznaje się za wolne od obciążeń zgodnie z ust. 2a niniejszego artykułu, niemniej uznaje się je za wolne od obciążeń przez okres występowania warunków skrajnych trwający 30 dni kalendarzowych, określony w art. 4, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

4. 21

Aktywa nie zostały wyemitowane przez żaden z poniższych podmiotów:

(iii)

składnik aktywów należy do kategorii określonej w art. 10 ust. 1 lit. e);

Do celów niniejszego artykułu uznaje się, że jednostka specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji i oficjalne agencje kredytów eksportowych w państwach członkowskich nie należą do podmiotów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. g).

Aktywa są notowane na uznanej giełdzie lub są zbywalne na aktywnych rynkach umów zwykłej sprzedaży lub w drodze zwykłych transakcji z udzielonym przyrzeczeniem odkupu na powszechnie zatwierdzonych rynkach odkupu. Kryteria te należy ocenić oddzielnie dla każdego rynku. Składnik aktywów dopuszczony do obrotu w zorganizowanym systemie obrotu, który nie stanowi uznanej giełdy, w państwie członkowskim albo w państwie trzecim, uznaje się za składnik aktywów płynnych wyłącznie, jeżeli dany system obrotu stanowi aktywny i duży rynek umów zwykłej sprzedaży aktywów. Instytucja kredytowa uwzględnia następujące elementy jako minimalne kryteria do oceny kwestii, czy dany system obrotu stanowi aktywny i duży rynek do celów niniejszego ustępu:

Wymogi określone w ust. 5 i 6 nie mają zastosowania do:

Artykuł 8

Wymagania operacyjne

Instytucje kredytowe posiadają zasady i limity służące zapewnieniu, aby posiadane przez nie aktywa płynne stanowiące ich zabezpieczenie przed utratą płynności zawsze pozostawały odpowiednio zdywersyfikowane. Do tych celów instytucje kredytowe uwzględniają stopień dywersyfikacji pomiędzy różnymi kategoriami aktywów płynnych oraz w obrębie tej samej kategorii aktywów płynnych, o których mowa w niniejszym tytule rozdział 2, oraz wszystkie inne istotne czynniki dywersyfikacji, takie jak rodzaje emitentów, kontrahentów lub lokalizacja geograficzna takich emitentów i kontrahentów.

Właściwe organy mogą nakładać szczególne ograniczenia lub wymogi w odniesieniu do aktywów płynnych posiadanych przez instytucję kredytową w celu zapewnienia zgodności z wymogiem określonym w niniejszym ustępie. Żadne tego rodzaju ograniczenie ani żaden taki wymóg nie ma jednak zastosowania do:

kategorii aktywów poziomu 1 stanowiących należności od rządu centralnego lub samorządu regionalnego, władz lokalnych lub podmiotów sektora publicznego, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. c) i d), albo gwarantowanych przez takie podmioty, pod warunkiem że dana instytucja kredytowa posiada dany składnik aktywów w celu pokrycia wypływów płynności netto w warunkach skrajnych poniesionych w walucie danego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, lub dany składnik aktywów został wyemitowany przez rząd centralny lub samorząd regionalny, władze lokalne lub podmioty sektora publicznego państwa członkowskiego pochodzenia danej instytucji kredytowej;

Instytucje kredytowe mają łatwy dostęp do posiadanych przez siebie aktywów płynnych i są w stanie je spieniężyć w dowolnym momencie w okresie występowania warunków skrajnych wynoszącym 30 dni kalendarzowych na rynkach umów zwykłej sprzedaży lub w drodze zwykłych umów z udzielonym przyrzeczeniem odkupu na powszechnie zatwierdzonych rynkach odkupu. Aktywa płynne uznaje się za łatwo dostępne dla instytucji kredytowej, jeżeli nie istnieją żadne przeszkody prawne lub praktyczne w zakresie zdolności instytucji kredytowej do spieniężenia danego składnika aktywów w odpowiednim terminie.

Za aktywa łatwo dostępne dla instytucji kredytowej nie uznaje się aktywów wykorzystywanych do zapewnienia wsparcia jakości kredytowej w ramach strukturyzowanych transakcji lub do pokrycia kosztów operacyjnych instytucji kredytowych.

Aktywa posiadane w państwie trzecim, w którym obowiązują ograniczenia dotyczące możliwości ich swobodnego przenoszenia, uznaje się za łatwo dostępne jedynie w stopniu, w jakim dana instytucja kredytowa wykorzystuje takie aktywa do pokrycia wypływów płynności w danym państwie trzecim. Aktywa posiadane w walucie niewymiennej uznaje się za łatwo dostępne jedynie w stopniu, w jakim dana instytucja kredytowa wykorzystuje takie aktywa do pokrycia wypływów płynności w tej walucie.

Instytucje kredytowe zapewniają, aby ich aktywa płynne były kontrolowane przez szczególną funkcję zarządzania płynnością w danej instytucji kredytowej. Przestrzeganie przedmiotowego wymogu wykazuje się właściwemu organowi w jeden z następujących sposobów:

b) 26

przez wprowadzenie wewnętrznych systemów i kontroli tak, aby funkcja zarządzania płynnością posiadała faktyczną kontrolę operacyjną w celu spieniężenia posiadanych aktywów płynnych w dowolnym momencie w okresie występowania warunków skrajnych wynoszącym 30 dni kalendarzowych oraz w celu uzyskania dostępu do funduszy warunkowych w sposób niebędący bezpośrednio sprzeczny z jakąkolwiek strategią biznesową lub strategią zarządzania ryzykiem. W szczególności dany składnik aktywów nie może zostać włączony do zabezpieczenia przed utratą płynności, jeżeli jego spieniężenie bez zastąpienia w całym okresie występowania warunków skrajnych wynoszącym 30 dni kalendarzowych spowodowałoby utratę ochrony, która skutkowałaby utworzeniem otwartej pozycji ryzyka wykraczającej poza wewnętrzne limity danej instytucji kredytowej;

4. 27

Instytucje kredytowe regularnie, i co najmniej raz w roku, spieniężają wystarczająco reprezentatywną próbę posiadanych przez nie aktywów płynnych na rynkach umów zwykłej sprzedaży lub w drodze zwykłych umów z udzielonym przyrzeczeniem odkupu na powszechnie zatwierdzonym rynku odkupu. Instytucje kredytowe opracowują strategie dotyczące rozdysponowania prób aktywów płynnych, które są odpowiednie do:

Wymóg określony w akapicie pierwszym nie ma zastosowania do aktywów poziomu 1, o których mowa w art. 10, innych niż obligacje zabezpieczone charakteryzujące się wyjątkowo wysoką jakością, do przyznanych instrumentów wsparcia płynności o ograniczonym zastosowaniu, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. d), ani do depozytów i innego finansowania w ramach sieci współpracy i instytucjonalnych systemów ochrony, o których mowa w art. 16.

W przypadku aktywów płynnych utrzymywanych w zabezpieczeniu przed utratą płynności dla zbioru aktywów stanowiących zabezpieczenie wymóg określony w akapicie pierwszym uznaje się za spełniony, jeżeli instytucja kredytowa regularnie, a co najmniej raz w roku spienięża aktywa płynne stanowiące wystarczająco reprezentatywną próbę posiadanych przez nią aktywów w zabezpieczeniu przed utratą płynności dla puli aktywów stanowiących zabezpieczenie bez konieczności bycia częścią tego zabezpieczenia.

Wymóg określony w ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom kredytowym zabezpieczenie się przed ryzykiem rynkowym związanym z ich aktywami płynnymi, pod warunkiem że spełnione zostaną następujące warunki:

Instytucje kredytowe zapewniają, aby waluta, w jakiej denominowane są ich aktywa płynne, była zgodna z rozkładem wypływów płynności netto z podziałem na waluty. W stosownych przypadkach właściwe organy mogą jednak zobowiązać instytucje kredytowe do ograniczenia niedopasowania walutowego, ustanawiając limity dotyczące części wypływów płynności netto w danej walucie, które w okresie występowania warunków skrajnych mogą zostać pokryte przez aktywa płynne niedenominowane w tej walucie. Ograniczenie to można stosować wyłącznie w odniesieniu do waluty sprawozdawczej lub waluty, która może podlegać oddzielnemu zgłaszaniu zgodnie z art. 415 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Określając poziom jakiegokolwiek ograniczenia dotyczącego niedopasowania walutowego, które można stosować zgodnie z niniejszym ustępem, właściwe organy uwzględniają przynajmniej następujące kwestie:

kwestię, czy instytucja kredytowa ma zdolność do wykonania któregokolwiek z poniższych działań:

Uznaje się, że każde ograniczenie dotyczące niedopasowania walutowego nałożone zgodnie z niniejszym ustępem stanowi szczególny wymóg w zakresie płynności, o którym mowa w art. 105 dyrektywy 2013/36/UE.

ROZDZIAŁ 2

Aktywa płynne

Artykuł 10

Aktywa poziomu 1

Do aktywów poziomu 1 należą wyłącznie aktywa kwalifikujące się co najmniej do jednej z następujących kategorii i spełniające w każdym przypadku kryteria kwalifikowalności określone poniżej:

następujące ekspozycje wobec banków centralnych:

(iii) 28

rezerwy posiadane przez instytucję kredytową w banku centralnym, o którym mowa w ppkt (i) lub (ii), pod warunkiem że dana instytucja kredytowa posiada zezwolenie na wycofanie tych rezerw w dowolnym czasie w okresach występowania warunków skrajnych, a warunki takiego wycofania zostały określone w umowie między właściwym organem właściwym dla instytucji kredytowej a bankiem centralnym, w którym te rezerwy są utrzymywane, lub w mających zastosowanie przepisach państwa trzeciego.

Do celów niniejszego podpunktu zastosowanie mają następujące przepisy:

aktywa stanowiące należności od następujących rządów centralnych lub samorządów regionalnych, władz lokalnych lub podmiotów sektora publicznego albo gwarantowanych przez takie podmioty:

(ii)

rezerwy posiadane przez instytucję kredytową w banku centralnym, o którym mowa w ppkt (i), pod warunkiem że dana instytucja kredytowa posiada zezwolenie na wycofanie tych rezerw w dowolnym czasie w okresach występowania warunków skrajnych oraz pod warunkiem że warunki takiego wycofania zostały określone albo w umowie między właściwymi organami tego państwa trzeciego a bankiem centralnym, w którym te rezerwy są utrzymywane, albo w mających zastosowanie przepisach tego państwa trzeciego.

Do celów ppkt (ii) zastosowanie mają następujące przepisy:

Zagregowana wartość aktywów objętych zakresem akapitu pierwszego ppkt (i) i (ii) i denominowanych w danej walucie, które instytucja kredytowa może uznać jako składniki aktywów poziomu 1, nie może przekraczać kwoty wypływów płynności netto w warunkach skrajnych instytucji kredytowej poniesionych w tej samej walucie.

Ponadto w przypadku gdy część lub całość aktywów objętych zakresem akapitu pierwszego ppkt (i) i (ii) jest denominowana w walucie, która nie jest walutą krajową danego państwa trzeciego, instytucja kredytowa może uznać te składniki aktywów jako składniki aktywów poziomu 1 wyłącznie do wysokości kwoty równej kwocie wypływów płynności netto w warunkach skrajnych instytucji kredytowej poniesionych w tej walucie obcej, odpowiadającej operacjom instytucji kredytowej w jurysdykcji, w której ponoszone jest ryzyko płynności;

aktywa emitowane przez instytucje kredytowe, które spełniają przynajmniej jeden z następujących dwóch wymogów:

(i)

emitentem jest instytucja kredytowa zarejestrowana lub utworzona przez rząd centralny państwa członkowskiego lub samorząd regionalny lub władze lokalne w państwie członkowskim, a rząd lub władze lokalne są prawnie zobowiązane do ochrony gospodarczych podstaw danej instytucji kredytowej i utrzymywania jej rentowności finansowej przez cały okres jej funkcjonowania, a w stosownych przypadkach każdą ekspozycję wobec takiego samorządu regionalnego lub takich władz lokalnych traktuje się jak ekspozycję wobec rządu centralnego danego państwa członkowskiego zgodnie z art. 115 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

(ii)

instytucja kredytowa jest wierzycielem uprzywilejowanym, co oznacza - do celów niniejszego artykułu - instytucję kredytową, której celem jest osiąganie celów dotyczących porządku publicznego wyznaczanych przez Unię lub rząd centralny, samorząd regionalny lub władze lokalne w państwie członkowskim w głównej mierze poprzez udzielanie kredytów preferencyjnych w sposób niekonkurencyjny i nienastawiony na zysk, pod warunkiem że co najmniej 90 % kredytów udzielonych przez daną instytucję jest pośrednio lub bezpośrednio gwarantowanych przez dany rząd centralny lub samorząd regionalny, lub dane władze lokalne, a w stosownych przypadkach każdą ekspozycję wobec takiego samorządu regionalnego lub takich władz lokalnych traktuje się jak ekspozycję wobec rządu centralnego danego państwa członkowskiego zgodnie z art. 115 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

ekspozycje w postaci obligacji zabezpieczonych charakteryzujących się wyjątkowo wysoką jakością, które muszą spełniać wszystkie następujące wymogi:

Artykuł 11

Aktywa poziomu 2A

Do aktywów poziomu 2A należą wyłącznie aktywa kwalifikujące się co najmniej do jednej z następujących kategorii i spełniające w każdym przypadku kryteria kwalifikowalności określone poniżej:

ekspozycje w postaci obligacji zabezpieczonych charakteryzujących się wysoką jakością, które muszą spełniać wszystkie następujące wymogi:

(vi)

zbiór aktywów stanowiących zabezpieczenie zawsze spełnia wymóg pokrycia aktywów wynoszący co najmniej 7 % ponad kwotę wymaganą do pokrycia należności związanych z obligacjami zabezpieczonymi. Jeżeli jednak obligacje zabezpieczone, którym w ramach oceny kredytowej został przypisany stopień jakości kredytowej równy 1, nie osiągają minimalnej wielkości emisji dla obligacji zabezpieczonych charakteryzujących się wyjątkowo wysoką jakością zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. f) ppkt (iv), natomiast spełniają wymogi określone w ppkt (i), (ii), (iii) i (iv) dotyczące obligacji zabezpieczonych charakteryzujących się wysoką jakością, takie obligacje zabezpieczone podlegają minimalnemu wymogowi pokrycia aktywów wynoszącemu 2 %;

ekspozycje w postaci obligacji zabezpieczonych emitowanych przez instytucje kredytowe w państwach trzecich, które muszą spełniać wszystkie następujące wymogi:

(i)

stanowią one obligacje zabezpieczone zgodnie z prawem krajowym danego państwa trzeciego, w którym muszą one być określone jako dłużne papiery wartościowe emitowane przez instytucje kredytowe lub przez jednostkę zależną, w której całościowy udział posiada instytucja kredytowa, która gwarantuje emisję, oraz muszą one być zabezpieczone zbiorem aktywów stanowiących zabezpieczenie, w odniesieniu do których obligatariusze mają bezpośrednie prawo regresu w zakresie zwrotu kwoty głównej i odsetek na zasadzie pierwszeństwa w przypadku niewykonania zobowiązania przez emitenta;

papiery dłużne przedsiębiorstw, które spełniające wszystkie następujące wymogi:

Artykuł 12

Aktywa poziomu 2B

Do aktywów poziomu 2B należą wyłącznie aktywa kwalifikujące się co najmniej do jednej z następujących kategorii i spełniające w każdym przypadku kryteria kwalifikowalności określone poniżej:

papiery dłużne przedsiębiorstw, które spełniają wszystkie następujące wymogi:

akcje, pod warunkiem że spełniają wszystkie następujące wymogi:

(i)

wchodzą one w skład głównego indeksu giełdowego w państwie członkowskim lub w państwie trzecim, określanego jako taki do celów niniejszej litery przez właściwy organ państwa członkowskiego lub odpowiedni organ publiczny w państwie trzecim. W przypadku braku jakiejkolwiek decyzji ze strony właściwego organu lub organu publicznego w odniesieniu do głównych indeksów giełdowych, instytucje kredytowe uznają tego rodzaju indeks giełdowy za złożony z wiodących przedsiębiorstw w danej jurysdykcji;

ekspozycje w postaci wysokiej jakości obligacji zabezpieczonych, które spełniają wszystkie następujące wymogi:

w przypadku instytucji kredytowych, które zgodnie z ich aktem założycielskim nie mogą, ze względów religijnych, posiadać aktywów oprocentowanych, aktywów nieoprocentowanych stanowiących należności od banków centralnych lub rządu centralnego lub banku centralnego państwa trzeciego lub samorządu regionalnego, władz lokalnych lub podmiotu sektora publicznego w państwie trzecim lub gwarantowanych przez te instytucje, pod warunkiem że aktywa te posiadają ocenę kredytową sporządzoną przez wyznaczoną ECAI o stopniu jakości kredytowej równym co najmniej 5 zgodnie z art. 114 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 lub o równoważnym stopniu jakości kredytowej w przypadku krótkoterminowej oceny kredytowej.

Wartość rynkowa wszystkich aktywów poziomu 2B podlega następującej minimalnej redukcji wartości:

W przypadku instytucji kredytowych, które zgodnie z ich aktem założycielskimi nie mogą, ze względów religijnych, posiadać aktywów oprocentowanych, właściwy organ może zezwolić na odstępstwo od ust. 1 lit. b) ppkt (ii) i (iii) niniejszego artykułu, pod warunkiem że istnieją dowody na niewystarczającą dostępność aktywów nieoprocentowanych spełniających te wymagania, a aktywa nieoprocentowane wykazują odpowiednią płynność na rynkach prywatnych.

Przy ustalaniu, czy aktywa nieoprocentowane wykazują odpowiednią płynność do celów akapitu pierwszego, właściwy organ uwzględnia następujące czynniki:

Artykuł 13

Sekurytyzacje poziomu 2B

1. 43

Ekspozycje w postaci papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a), kwalifikują się jako sekurytyzacje poziomu 2B, jeżeli spełnione są następujące warunki:

Pozycja sekurytyzacyjna i ekspozycje bazowe pozycji spełniają wszystkie następujące wymogi:

b) 45

pozycja znajduje się w transzy lub transzach sekurytyzacji o najwyższym stopniu uprzywilejowania i posiada najwyższy poziom uprzywilejowania przez cały czas trwania transakcji. Do wymienionych celów uznaje się, że transza posiada najwyższy poziom uprzywilejowania, gdy po doręczeniu oświadczenia o wymagalności i, w stosownych przypadkach, oświadczenia o przyspieszeniu wymagalności, transza nie jest podporządkowana innym transzom w tej samej transakcji sekurytyzacyjnej lub systemie sekurytyzacyjnym, jeżeli chodzi o otrzymanie spłaty odsetek i kwoty głównej, bez uwzględniania kwot należnych z tytułu kontraktów pochodnych na stopę procentową lub walutowych instrumentów pochodnych, opłat lub innych podobnych płatności zgodnie z art. 242 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

g) 50

pozycję sekurytyzacyjną zabezpiecza pula ekspozycji bazowych, które to ekspozycje bazowe albo wszystkie należą wyłącznie do jednej z następujących podkategorii, albo składają się z kombinacji kredytów na nieruchomości mieszkalne, o których mowa w ppkt (i), i kredytów na nieruchomości mieszkalne, o których mowa w ppkt (ii):

(i)

kredyty na nieruchomości mieszkalne zabezpieczone hipoteką pierwszego stopnia udzielone osobom fizycznym na zakup mieszkania na potrzeby stałego miejsca pobytu, pod warunkiem spełnienia jednego z dwóch następujących warunków:

prawo krajowe państwa członkowskiego, w którym kredyty zostały udzielone, przewiduje ograniczenie współczynnika kredytu do dochodu w odniesieniu do kwoty, jaką dłużnik może pożyczyć w formie kredytu na nieruchomość mieszkalną, a dane państwo członkowskie powiadomiło Komisję i EUNB o istnieniu takiego przepisu. Ograniczenie współczynnika kredytu do dochodu oblicza się na podstawie rocznego dochodu brutto dłużnika, uwzględniając obowiązki podatkowe i inne zobowiązania dłużnika oraz ryzyko zmiany stóp procentowych w całym okresie spłaty kredytu. W odniesieniu do każdego kredytu na nieruchomość mieszkalną w puli odsetek dochodu brutto dłużnika, który można przeznaczyć na obsługę kredytu, w tym spłatę odsetek i kwoty głównej oraz uiszczenie opłat, nie przekracza 45 %;

(iii)

kredyty komercyjne, leasing i instrumenty kredytowe na rzecz przedsiębiorstw posiadających siedzibę w państwie członkowskim, służące do finansowania wydatków kapitałowych lub działalności gospodarczej innej niż nabycie lub rozwój nieruchomości komercyjnych, pod warunkiem że co najmniej 80 % kredytobiorców w danej puli zalicza się pod względem salda portfela do małych i średnich przedsiębiorstw w momencie emisji sekurytyzacji, a żaden z kredytobiorców nie jest instytucją określoną w art. 4 ust. 1 pkt 3) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

(iv)

kredyty na zakup samochodów i leasing dla kredytobiorców lub leasingobiorców posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie członkowskim. Do tych celów kredyty na zakup samochodów i leasing obejmują kredyty lub leasing służące sfinansowaniu pojazdów silnikowych lub przyczep określonych w art. 3 pkt 11 i 12 dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 51 , ciągników rolniczych lub leśnych, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 167/2013 52 , motocykli dwukołowych lub trzykołowych pojazdów silnikowych, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 53 lub pojazdów szynowych, o których mowa w art. 2 ust. 2 lit. c) dyrektywy 2007/46/WE. Tego rodzaju kredyty lub leasing mogą obejmować ubezpieczenie dodatkowe i usługi serwisowe lub dodatkowe części pojazdów oraz w przypadku leasingu wartość końcową pojazdów będących przedmiotem leasingu. Wszystkie kredyty i leasingi w puli zabezpiecza się zastawem lub zabezpieczeniem z pierwszeństwem zaspokojenia na pojeździe lub za pomocą odpowiedniej gwarancji na rzecz SSPE, takiej jak klauzula zastrzeżenia własności;

Artykuł 14

Przyznane instrumenty wsparcia płynności o ograniczonym zastosowaniu

Aby przyznane instrumenty wsparcia płynności o ograniczonym zastosowaniu, które bank centralny może zapewnić zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. d), kwalifikowały się jako aktywa poziomu 2B, muszą one spełniać wszystkie poniższe kryteria:

w trakcie okresu, w którym nie występują warunki skrajne, instrument objęty jest opłatą za zaangażowanie naliczaną od łącznej przyznanej kwoty, która jest co najmniej większą z poniższych:

W okresie występowania warunków skrajnych bank centralny może obniżyć opłatę za zaangażowanie opisaną w akapicie pierwszym niniejszej litery, o ile spełnione zostaną minimalne wymogi mające zastosowanie do instrumentów wsparcia płynności w ramach alternatywnych podejść w zakresie płynności zgodnie z art. 19;

instrument posiada zabezpieczenie w postaci aktywów wolnych od obciążeń, z rodzaju określonego przez bank centralny. Aktywa stanowiące zabezpieczenie spełniają wszystkie z następujących kryteriów:

Artykuł 15

Przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania

Udziały lub jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania kwalifikują się jako aktywa płynne tego samego poziomu co aktywa płynne stanowiące instrument bazowy danego przedsiębiorstwa do bezwzględnej wysokości 500 mln EUR (lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej) indywidualnie dla każdej instytucji kredytowej, pod warunkiem że:

Instytucje kredytowe stosują następujące minimalne redukcje wartości w odniesieniu do wartości ich udziałów lub jednostek uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania, w zależności od kategorii bazowych aktywów płynnych:

Podejście, o którym mowa w ust. 2, stosuje się w następujący sposób:

b) 65

jeżeli instytucja kredytowa nie ma wiedzy na temat ekspozycji bazowych przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, zakłada ona, do celów określenia poziomu płynności aktywów bazowych i do celów przypisania tym aktywom odpowiedniej redukcji wartości, że przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania inwestuje w aktywa płynne do maksymalnej kwoty dozwolonej w ramach swoich uprawnień, w tym samym porządku rosnącym, w jakim aktywa płynne są sklasyfikowane do celów ust. 2, począwszy od aktywów, o których mowa w ust. 2 lit. h), aż do osiągnięcia maksymalnego łącznego limitu inwestycyjnego.

4. 66

Instytucje kredytowe opracowują solidne metody i procesy obliczania i przedstawiania w sprawozdaniach wartości rynkowej i redukcji wartości udziałów lub jednostek uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania. Jeżeli ekspozycje nie są wystarczająco istotne dla instytucji kredytowej, aby mogła opracować własne metody oraz jeżeli w każdym przypadku właściwy organ stwierdzi spełnienie tego warunku, instytucja kredytowa może skorzystać wyłącznie z usług następujących osób trzecich w zakresie obliczeń i sprawozdań dotyczących redukcji wartości udziałów lub jednostek uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania:

Poprawność obliczeń przeprowadzonych przez instytucję przyjmującą depozyty lub przez przedsiębiorstwo zarządzające przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania przy ustalaniu wartości rynkowej oraz redukcji wartości udziałów lub jednostek uczestnictwa w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania jest zatwierdzana przez audytora zewnętrznego co najmniej raz w roku.

Artykuł 16 67

Depozyty i inne rodzaje finansowania w ramach sieci współpracy i instytucjonalnych systemów ochrony

Jeżeli instytucja kredytowa należy do instytucjonalnego systemu ochrony w rodzaju tego, o którym mowa w art. 113 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, do sieci, która kwalifikowałaby się do uzyskania odstępstwa przewidzianego w art. 10 tego rozporządzenia, lub do sieci współpracy w danym państwie członkowskim, depozyty na żądanie, które instytucja kredytowa utrzymuje w instytucji centralnej, mogą być uznawane za aktywa płynne, chyba że instytucja centralna przyjmująca te depozyty uznaje je za depozyty operacyjne. Jeżeli depozyty uznaje się za aktywa płynne, uznaje się je zgodnie z jednym z następujących przepisów:

Jeżeli zgodnie z prawem państwa członkowskiego lub prawnie wiążącymi dokumentami regulującymi jedną z sieci lub jeden z systemów opisanych w ust. 1 instytucja kredytowa otrzymała od instytucji centralnej lub innej instytucji w ramach tej samej sieci lub tego samego systemu dostęp do niewykorzystanego finansowania płynności w ciągu 30 dni kalendarzowych, tego rodzaju finansowanie uznaje się za aktywa poziomu 2B w zakresie, w jakim nie jest ono zabezpieczone aktywami płynnymi i nie postępuje się z nim w sposób zgodny z przepisami art. 34. Redukcję wartości w wysokości co najmniej 25 % stosuje się do niewykorzystanej przyznanej kwoty głównej finansowania płynności.

Artykuł 17

Struktura zabezpieczenia przed utratą płynności według poziomu aktywów

Instytucje kredytowe stosują we wszystkich przypadkach następujące wymogi dotyczące struktury zabezpieczenia przed utratą płynności:

2. 68

Wymogi określone w ust. 1 mają zastosowanie po uwzględnieniu wpływu na zapasy aktywów płynnych finansowania zabezpieczonego, zabezpieczonych transakcji kredytowych lub transakcji zabezpieczających swap wykorzystujących aktywa płynne w przypadku przynajmniej jednej części transakcji, jeżeli termin zapadalności tych transakcji upływa w ciągu 30 dni kalendarzowych, po odliczeniu wszelkich mających zastosowanie redukcji wartości i pod warunkiem że dana instytucja kredytowa spełnia wymogi operacyjne określone w art. 8.

4. 69

Właściwy organ może w indywidualnych przypadkach odstąpić od stosowania ust. 2 i 3 w całości lub w części w odniesieniu do jednej lub większej liczby transakcji finansowania zabezpieczonego, zabezpieczonych transakcji kredytowych lub transakcji zabezpieczających swap wykorzystujących aktywa płynne w przypadku przynajmniej jednej części transakcji, których termin zapadalności przypada w ciągu 30 dni kalendarzowych, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

5. 70

EUNB przedstawia Komisji, do dnia 19 listopada 2020 r. sprawozdanie dotyczące technicznej przydatności "mechanizmu zamknięcia" określonego w ust. 2-4 oraz dotyczące tego, czy mechanizm ten może mieć negatywny wpływ na działalność i profil ryzyka instytucji kredytowych z siedzibą w Unii, na stabilność i prawidłowe funkcjonowanie rynków finansowych, na gospodarkę lub na transmisję polityki pieniężnej do gospodarki. Sprawozdanie to zawiera ocenę możliwości zmiany "mechanizmu zamknięcia" określonego w ust. 2-4 oraz, w przypadku gdy EUNB stwierdzi, że obecny "mechanizm zamknięcia" nie jest technicznie przydatny lub że ma negatywny wpływ, zawiera ono zalecenia dotyczące alternatywnych rozwiązań oraz ocenę ich skutków.

Komisja uwzględnia sprawozdanie EUNB, o którym mowa w poprzednim akapicie, przygotowując wszelkie kolejne akty delegowane na mocy uprawnienia zawartego w art. 460 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Artykuł 18

Naruszenie wymogów

Artykuł 19

Alternatywne podejścia w zakresie płynności

Jeżeli aktywa płynne w danej walucie instytucji kredytowej są niewystarczające, aby osiągnąć wskaźnik pokrycia wypływów netto określony w art. 4, zastosowanie ma co najmniej jeden z poniższych przepisów:

instytucja kredytowa może pokryć deficyt aktywów płynnych w danej walucie instrumentami kredytowymi z banku centralnego w państwie członkowskim lub państwie trzecim, w którym stosuje się daną walutę, pod warunkiem że instrument jest zgodny z wszystkimi następującymi wymogami:

jeżeli brakuje aktywów poziomu 1, ale istnieje wystarczająca liczba aktywów poziomu 2A, instytucja kredytowa może dysponować dodatkowymi aktywami poziomu 2A w zabezpieczeniu przed utratą płynności a ograniczenia udziału aktywów danego poziomu określone w art. 17 uznaje się za odpowiednio zmienione. Przedmiotowe dodatkowe aktywa poziomu 2A podlegają redukcji wartości równej co najmniej 20 %. Wszelkie aktywa poziomu 2B, jakimi dysponuje instytucja kredytowa, w dalszym ciągu objęte są redukcją wartości mającą zastosowanie w każdym przypadku zgodnie z niniejszym rozdziałem.

TYTUŁ III

WYPŁYWY I WPŁYWY PŁYNNOŚCI

ROZDZIAŁ 1

Wypływy płynności netto

Artykuł 20

Definicja wypływów płynności netto

Wypływy płynności netto stanowią sumę wypływów płynności wskazaną w lit. a), pomniejszoną o sumę wpływów płynności wskazaną w lit. b), ale nie mogą być mniejsze niż zero, i oblicza się je w następujący sposób:

suma wpływów płynności określona w rozdziale 3; obliczana w następujący sposób:

Artykuł 21 71

Kompensowanie transakcji na instrumentach pochodnych

Do celów niniejszego artykułu za wartość w ujęciu netto uznaje się wartość po odliczeniu zabezpieczenia, które ma zostać przekazane lub otrzymane w okresie kolejnych 30 dni kalendarzowych. Jednakże w przypadku zabezpieczenia, które ma zostać otrzymane w okresie kolejnych 30 dni kalendarzowych, wartość w ujęciu netto uznaje się za wartość po odliczeniu tego zabezpieczenia wyłącznie wówczas, gdy spełnione są oba następujące warunki:

ROZDZIAŁ 2

Wypływy płynności

Artykuł 22

Definicja wypływów płynności

Wypływy płynności, o których mowa w ust. 1, obejmują, w każdym przypadku pomnożone przez obowiązujący wskaźnik wypływów:

Artykuł 23

Dodatkowe wypływy płynności w odniesieniu do innych produktów i usług

1. 75

Instytucje kredytowe regularnie oceniają prawdopodobieństwo i potencjalną wielkość wypływów płynności w ciągu 30 dni kalendarzowych w odniesieniu do produktów lub usług, których nie objęto art. 27-31a, i które te instytucje oferują lub sponsorują lub które potencjalni nabywcy mogliby uznać za związane z nimi. Te produkty lub usługi obejmują między innymi:

2. 76

Wypływy, o których mowa w ust. 1, ocenia się przy założeniu scenariusza łączącego idiosynkratyczne warunki skrajne i warunki skrajne obejmujące cały rynek zgodnie z art. 5. W ramach tej oceny instytucje kredytowe uwzględniają w szczególności poważne szkody dla reputacji, jakie mogłoby spowodować niedostarczenie wsparcia płynności dla takich produktów lub usług. Nie rzadziej niż raz do roku instytucje kredytowe zgłaszają właściwym organom te produkty i usługi, w przypadku których prawdopodobieństwo i potencjalna wielkość wypływów płynności, o których mowa w ust. 1, są istotne, a właściwe organy określają wypływy, które należy im przypisać. Właściwe organy mogą stosować wskaźnik wypływów wynoszący do 5 % w odniesieniu do produktów związanych z pozabilansowym finansowaniem handlu, o których mowa w art. 429 i w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Artykuł 24

Wypływy z tytułu stabilnych depozytów detalicznych

Jeżeli kryteria dotyczące wyższego wskaźnika wypływów zgodnie z art. 25 ust. 2, 3 lub 5 nie zostaną spełnione, kwotę depozytów detalicznych objętych systemem gwarantowania depozytów zgodnie z dyrektywą 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 77 lub dyrektywą 2014/49/UE lub równoważnym systemem gwarantowania depozytów w państwie trzecim uznaje się za stabilną i mnoży się przez 5 %, jeżeli depozyt spełnia jeden z następujących warunków:

Do celów ust. 1 lit. a) depozyt detaliczny uznaje się za element stałej relacji z klientem, jeżeli deponent spełnia co najmniej jedno z następujących kryteriów:

Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 od dnia 1 stycznia 2019 r. właściwe organy mogą zezwolić instytucjom kredytowym na pomnożenie przez 3 % kwoty stabilnych depozytów detalicznych, o których mowa w ust. 1, objętych systemem gwarantowania depozytów zgodnie z dyrektywą 2014/49/UE do kwoty nie większej niż 100 000 EUR, jak określono w art. 6 ust. 1 przedmiotowej dyrektywy, o ile Komisja potwierdziła, że oficjalnie uznany system gwarantowania depozytów spełnia wszystkie poniższe kryteria:

Właściwe organy udzielają zezwolenia, o którym mowa w ust. 4, wyłącznie po wcześniejszym uzyskaniu zgody Komisji. Tego rodzaju zgoda jest wymagana w drodze uzasadnionego powiadomienia, w którym uwzględnia się dowody, że wskaźniki wypływów w odniesieniu do stabilnych depozytów detalicznych byłyby niższe niż 3 %, w dowolnym okresie występowania warunków skrajnych zgodnym ze scenariuszami, o których mowa w art. 5. Uzasadnione powiadomienie przekazuje się Komisji co najmniej trzy miesiące przed datą, od kiedy wymagane jest zezwolenie. Komisja ocenia odpowiedni system gwarantowania depozytów pod kątem zgodności z warunkami określonymi w ust. 4 lit. a), b) i c). Jeżeli warunki te zostały spełnione, Komisja zatwierdza wniosek właściwego organu w sprawie udzielenia zezwolenia, chyba że istnieją nadrzędne powody, aby odmówić udzielenia zezwolenia, z uwagi na funkcjonowanie rynku wewnętrznego depozytów detalicznych. Wszystkie instytucje kredytowe powiązane z takim zatwierdzonym systemem gwarantowania depozytów są upoważnione do stosowania wskaźnika wypływów wynoszącego 3 %. Komisja zasięga opinii EUNB na temat zgodności odpowiedniego systemu gwarantowania depozytów z warunkami określonymi w ust. 4 lit. a), b) i c).

Artykuł 25

Wypływy z tytułu innych depozytów detalicznych

Inne depozyty detaliczne podlegają wyższym wskaźnikom wypływów, jak określiła instytucja kredytowa, zgodnie z ust. 3, jeżeli spełniają następujące warunki:

Instytucje kredytowe stosują wyższy wskaźnik wypływów określony w następujący sposób:

W poszczególnych przypadkach właściwe organy mogą stosować wyższy wskaźnik wypływów, gdy uzasadniają to szczególne okoliczności danej instytucji kredytowej. Instytucje kredytowe stosują wskaźnik wypływów, o którym mowa w ust. 3 lit. b) w odniesieniu do depozytów detalicznych, gdy ocena, o której mowa w ust. 2, nie została przeprowadzona lub ukończona.

Instytucje kredytowe mogą wyłączyć z obliczania wypływów pewne wyraźnie określone kategorie depozytów detalicznych, o ile w każdym przypadku instytucja rygorystycznie stosuje następujące warunki w odniesieniu do całej kategorii tych depozytów, chyba że dany wyjątek można uzasadnić trudnym położeniem deponenta:

Jeżeli część depozytu, o której mowa w pierwszym akapicie, można wycofać bez ponoszenia tego rodzaju kary, jedynie tę część uznaje się za depozyt na żądanie a pozostałe saldo uznaje się za depozyt terminowy, o którym mowa w niniejszym ustępie. Wskaźnik wypływów wynoszący 100 % stosuje się w odniesieniu do anulowanych depozytów, których rezydualny termin zapadalności jest krótszy niż 30 dni kalendarzowych, oraz gdy zatwierdzono wypłatę na rzecz innej instytucji kredytowej.

Artykuł 26 80

Wypływy z tytułu współzależnych wpływów

Z zastrzeżeniem uprzedniej zgody właściwego organu, instytucje kredytowe mogą obliczyć wypływ płynności netto z współzależnego wpływu, który spełnia wszystkie poniższe warunki:

Właściwe organy informują EUNB o tym, które instytucje korzystają z kompensowania wypływów ze współzależnymi wpływami na podstawie niniejszego artykułu. EUNB może zażądać dokumentacji uzupełniającej.

Artykuł 27

Wypływy z tytułu depozytów operacyjnych

Instytucje kredytowe mnożą przez 25 % zobowiązania wynikające z depozytów, które utrzymuje się w następujący sposób:

w kontekście podziału obowiązków w ramach instytucjonalnego systemu ochrony spełniającego wymogi określone w art. 113 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 lub w ramach grupy współpracujących instytucji kredytowych stale powiązanych z jednostką centralną spełniającą wymogi określone w art. 113 ust. 6 przedmiotowego rozporządzenia, lub jako prawnie lub umownie ustanowiony depozyt przez inną instytucję kredytową, która jest członkiem tego samego instytucjonalnego systemu ochrony lub sieci współpracy, pod warunkiem że danych depozytów nie uznaje się za aktywa płynne w odniesieniu do deponującej instytucji kredytowej, o której mowa w ust. 3 i art. 16;

Depozyty instytucji kredytowych złożone w instytucjach centralnych, uznane za aktywa płynne w odniesieniu do deponującej instytucji kredytowej zgodnie z art. 16 mnoży się przez wskaźnik wypływów wynoszący 100 % dla instytucji centralnej stanowiący kwotę tych aktywów płynnych po redukcji wartości. Te płynne aktywa nie są wliczane do pokrycia wypływów innych niż wypływ, o którym mowa w zdaniu pierwszym niniejszego ustępu, i nie są brane pod uwagę do celów obliczenia struktury pozostałego zabezpieczenia przed utratą płynności na mocy art. 17 w odniesieniu do instytucji centralnej na poziomie indywidualnym.

Usługi rozliczeniowe, powiernicze, zarządzania płynnością lub inne porównywalne usługi, o których mowa w ust. 1 lit. a) i d), obejmują takie usługi jedynie w zakresie, w jakim są one świadczone w kontekście utrwalonej relacji z klientem, która jest niezwykle ważna dla deponenta. Depozyty, o których mowa w ust. 1 lit. a), c) i d), mają znaczne ograniczenia prawne lub operacyjne, zgodnie z którymi istotne wycofanie w terminie 30 dni kalendarzowych jest nieprawdopodobne. Środki przekraczające środki wymagane na świadczenie usług operacyjnych uznaje się za depozyty nieoperacyjne.

Aby zidentyfikować depozyty, o których mowa w ust. 1 lit. c), instytucja kredytowa uznaje, że istnieje utrwalona relacja operacyjna z klientem niefinansowym, z wyłączeniem depozytów terminowych, oszczędnościowych, brokerskich, gdy wszystkie poniższe kryteria zostaną spełnione:

Za depozyt operacyjny uznaje się jedynie tę część depozytu, niezbędną do skorzystania z usługi, której produktem ubocznym jest depozyt. Nadwyżkę środków uznaje się za depozyt nieoperacyjny.

Artykuł 28

Wypływy z tytułu innych zobowiązań

Instytucje kredytowe mnożą przez 40 % zobowiązania wynikające z depozytów klientów niefinansowych, państw, banków centralnych i wielostronnych banków rozwoju, podmiotów sektora publicznego, spółdzielni kredytowych upoważnionych przez właściwy organ, przedsiębiorstw inwestowania indywidualnego lub klientów, którzy są brokerami depozytowymi, w zakresie, w jakim nie są objęci art. 27.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, jeżeli zobowiązania określone w tym akapicie objęte są systemem gwarantowania depozytów zgodnie z dyrektywą 94/19/WE lub dyrektywą 2014/49/WE lub równoważnym systemem gwarantowania depozytów w państwie trzecim, dane zobowiązania mnoży się przez 20 %.

3. 81

Instytucje kredytowe mnożą zobowiązania o terminie zapadalności przypadającym w ciągu 30 dni kalendarzowych i wynikające z transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych lub transakcji opartych na rynku kapitałowym przez:

wartość procentową minimalnej redukcji wartości określonej zgodnie z art. 15 ust. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia, jeżeli są zabezpieczone udziałami lub jednostkami uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania, które to udziały lub jednostki uczestnictwa - gdyby nie były wykorzystywane jako zabezpieczenie do celów tych transakcji - kwalifikowałyby się zgodnie z art. 7 i 15 niniejszego rozporządzenia jako aktywa płynne tego samego poziomu co bazowe aktywa płynne;

100 %, jeżeli są zabezpieczone aktywami, które nie są objęte zakresem żadnej z liter a)-h) niniejszego akapitu.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, jeżeli kontrahentem będącym stroną transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych lub transakcji opartej na rynku kapitałowym jest krajowy bank centralny instytucji kredytowej, wskaźnik wypływów wynosi 0 %. Jednakże w przypadkach, gdy transakcja jest dokonywana za pośrednictwem oddziału z bankiem centralnym państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym oddział ma siedzibę, wskaźnik wypływów wynoszący 0 % stosuje się tylko wówczas, gdy oddział posiada taki sam dostęp do płynności banku centralnego, w tym w okresach występowania warunków skrajnych, jaki mają instytucje kredytowe z siedzibą w tym państwie członkowskim lub państwie trzecim.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, w odniesieniu do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych lub transakcji opartych na rynku kapitałowym, które na podstawie tego akapitu wymagałyby wskaźnika wypływów większego niż 25 %, wskaźnik wypływów wynosi 25 %, jeżeli kontrahentem będącym stroną transakcji jest uprawniony kontrahent.

4. 82

Transakcje zabezpieczające swap i inne transakcje o podobnej formie, których termin zapadalności przypada w ciągu najbliższych 30 dni kalendarzowych, prowadzą do wypływu, jeżeli składnik aktywów będący przedmiotem zaciągniętej pożyczki podlega niższej redukcji wartości zgodnie z rozdziałem 2 niż składnik aktywów będący przedmiotem udzielonej pożyczki. Wypływ oblicza się, mnożąc wartość rynkową składnika aktywów będącego przedmiotem zaciągniętej pożyczki przez różnicę między wskaźnikiem wypływów mającym zastosowanie do składnika aktywów będącego przedmiotem udzielonej pożyczki i wskaźnikiem wypływów mającym zastosowanie do składnika aktywów będącego przedmiotem zaciągniętej pożyczki ustalonymi zgodnie z wartościami określonymi w ust. 3. Do celów tego obliczenia do aktywów, które nie kwalifikują się jako aktywa płynne, stosuje się redukcję wartości w wysokości 100 %.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, jeżeli kontrahentem będącym stroną transakcji zabezpieczającej swap lub innej transakcji o podobnej formie jest krajowy bank centralny instytucji kredytowej, wskaźnik wypływów, który należy zastosować do wartości rynkowej składnika aktywów będącego przedmiotem zaciągniętej pożyczki, wynosi 0 %. Jednakże w przypadkach, gdy transakcja jest dokonywana za pośrednictwem oddziału z bankiem centralnym państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym oddział ma siedzibę, wskaźnik wypływów wynoszący 0 % stosuje się tylko wówczas, gdy oddział posiada taki sam dostęp do płynności banku centralnego, w tym w okresach występowania warunków skrajnych, jaki mają instytucje kredytowe z siedzibą w tym państwie członkowskim lub państwie trzecim.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, w odniesieniu do transakcji zabezpieczających swap lub innych transakcji o podobnej formie, które na podstawie tego akapitu pierwszego wymagałyby wskaźnika wypływów większego niż 25 %, wskaźnik wypływów, który należy zastosować do wartości rynkowej składnika aktywów będącego przedmiotem zaciągniętej pożyczki, wynosi 25 %, jeżeli kontrahentem będącym stroną transakcji jest uprawniony kontrahent.

Instytucje kredytowe stosują wskaźnik wypływów równy 100 % wobec wszystkich papierów dłużnych, obligacji i innych dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez instytucję kredytową, chyba że obligacje sprzedaje się wyłącznie na rynku detalicznym i przechowuje na rachunku detalicznym, w takim przypadku dane instrumenty uznaje się za właściwą kategorię depozytu detalicznego. Wprowadza się ograniczenia uniemożliwiające nabycie i przechowywanie tych instrumentów przez strony niebędące klientami detalicznymi.

9. 85

Do celów niniejszego artykułu "uprawniony kontrahent" oznacza każdy z następujących podmiotów:

Jednakże podmioty sektora publicznego, samorządy regionalne i władze lokalne są uznawane za uprawnionego kontrahenta wyłącznie w przypadku, gdy przypisano im wagę ryzyka równą 20 % lub niższą zgodnie z, stosownie do przypadku, art. 115 lub art. 116 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Artykuł 29

Wypływy w ramach grupy lub instytucjonalnego systemu ochrony

Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 31 właściwe organy mogą udzielić zezwolenia na stosowanie niższego wskaźnika wypływów w poszczególnych przypadkach w odniesieniu do niewykorzystanych instrumentów kredytowych lub instrumentów wsparcia płynności, gdy wszystkie z poniższych warunków zostały spełnione:

kontrahent jest instytucją dominującą lub zależną instytucji kredytowej lub inną instytucją zależną tej samej instytucji dominującej lub jest powiązany z instytucją stosunkiem w rozumieniu art. 12 ust. 1 dyrektywy 83/349/EWG 86 lub jest członkiem tego samego instytucjonalnego systemu ochrony, o którym mowa w art. 113 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, lub instytucją centralną lub członkiem sieci lub grupy współpracy, o których mowa w art. 10 tego rozporządzenia;

Właściwe organy mogą odstąpić od warunków określonych w ust. 1 lit. d), jeżeli stosowany jest art. 20 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013. W takim przypadku spełnione muszą zostać następujące dodatkowe obiektywne kryteria:

Jeżeli dopuszcza się stosowanie niższego wskaźnika wypływów, właściwe organy powiadamiają EUNB o wyniku procesu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) NR 575/2013. Wypełnianie warunków takich niższych wypływów podlega regularnemu przeglądowi przez właściwy organ.

Artykuł 30

Dodatkowe wypływy

Zabezpieczenie inne niż środki pieniężne i aktywa, o których mowa w art. 10, składane przez instytucję kredytową w odniesieniu do umów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i kredytowych instrumentów pochodnych podlega dodatkowemu wypływowi w wysokości 20 %.

Zabezpieczenie w aktywach, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. f), przekazane przez instytucję kredytową w odniesieniu do umów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i kredytowych instrumentów pochodnych podlega dodatkowemu wypływowi w wysokości 10 %.

2. 89

Instytucja kredytowa oblicza dodatkowy wypływ w odniesieniu do wszystkich zawartych umów, których warunki prowadzą - w ciągu 30 dni kalendarzowych i w przypadku znacznego pogorszenia jakości kredytowej danej instytucji - do dodatkowych wypływów płynności lub skutkują potrzebami w zakresie dodatkowego zabezpieczenia, oraz powiadamia o nim właściwy organ. Instytucja kredytowa powiadamia właściwy organ o tym wypływie nie później niż w terminie przewidzianym na złożenie sprawozdania zgodnie z art. 415 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Jeżeli właściwy organ uznaje ten wypływ za istotny w stosunku do potencjalnych wypływów płynności instytucji kredytowej, wymaga on, by instytucja kredytowa dodała dodatkowy wypływ w przypadku umów odpowiadających potrzebom w zakresie dodatkowego zabezpieczenia lub wypływom środków pieniężnych wynikających z istotnego pogorszenia jakości kredytowej instytucji kredytowej, odpowiadającego obniżeniu jej zewnętrznej oceny kredytowej o co najmniej trzy stopnie. Instytucja kredytowa stosuje wobec tych dodatkowych zabezpieczeń lub wypływów środków pieniężnych wskaźnik wypływów w wysokości 100 %. Instytucja kredytowa poddaje regularnemu przeglądowi zakres takiego istotnego pogorszenia w świetle tego, co jest właściwe w kontekście zawartych przez nią umów, i informuje właściwy organ o wynikach tego przeglądu.

4. 92

Wypływy i wpływy oczekiwane w perspektywie 30 dni kalendarzowych z tytułu umów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i z tytułu kredytowych instrumentów pochodnych uwzględnia się w kwocie netto zgodnie z art. 21 niniejszego rozporządzenia. W przypadku wypływu netto instytucja kredytowa mnoży wynik przez wskaźnik wypływów wynoszący 100 %. Instytucje kredytowe wykluczają z takich obliczeń te wymogi w zakresie płynności, które wynikają ze stosowania ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu.

5. 93

Jeżeli instytucja kredytowa posiada pozycję krótką, która jest pokryta niezabezpieczoną pożyczką papierów wartościowych, instytucja kredytowa dodaje dodatkowy wypływ odpowiadający 100 % wartości rynkowej papierów wartościowych lub innych aktywów, które były przedmiotem krótkiej sprzedaży, chyba że instytucja kredytowa pożyczyła je na warunkach wymagających ich zwrotu dopiero po upływie 30 dni kalendarzowych. Jeżeli pozycja krótka jest pokryta zabezpieczoną transakcją finansowaną z użyciem papierów wartościowych, instytucja kredytowa zakłada, że pozycja krótka zostanie utrzymana przez okres 30 dni kalendarzowych i otrzyma wypływ w wysokości 0 %.

Instytucja kredytowa dodaje dodatkowy wypływ odpowiadający 100 %:

Artykuł 31

Wypływy z tytułu instrumentów kredytowych i instrumentów wsparcia płynności

Do celów niniejszego artykułu jako instrument wsparcia płynności rozumie się wszelkie przyznane, niewykorzystane instrumenty wsparcia, które wykorzystano by na refinansowanie zobowiązań dłużnych klienta w sytuacjach, gdy taki klient nie byłby w stanie refinansować tego długu na rynkach finansowych. Kwotę instrumentu oblicza się jako bieżącą kwotę zadłużenia wyemitowanego przez klienta, pozostającą do spłaty, której termin zapadalności upływa w ciągu 30 dni kalendarzowych i która zabezpieczona jest tym instrumentem. Część instrumentu wsparcia płynności stanowiącego zabezpieczenie długu, którego termin zapadalności nie upływa w ciągu 30 dni kalendarzowych, wyklucza się z zakresu definicji tego instrumentu. Wszelką dodatkową zdolność instrumentu uznaje się za przyznany instrument kredytowy z powiązaną stopą wykorzystania środków określoną w niniejszym artykule. Ogólne robocze instrumenty kapitałowe dla podmiotów będących przedsiębiorstwami nie zostaną zaklasyfikowane jako instrumenty wsparcia płynności, ale jako instrumenty kredytowe.

Instytucje kredytowe obliczają wypływy z tytułu instrumentów kredytowych i instrumentów wsparcia płynności, mnożąc kwotę instrumentów kredytowych i instrumentów wsparcia płynności przez odpowiadające wskaźniki wypływów określone w ust. 3-5. Wypływy z tytułu przyznanych instrumentów kredytowych i przyznanych instrumentów wsparcia płynności określa się jako odsetek maksymalnej kwoty, jaką można wykorzystać w ciągu 30 dni kalendarzowych, po odliczeniu wszelkich wymogów dotyczących płynności, jakie zostałyby nałożone na podstawie art. 23 w odniesieniu do pozycji pozabilansowych związanych z finansowaniem handlu oraz po odliczeniu wszelkich zabezpieczeń udostępnionych instytucji kredytowej, których wartość określono zgodnie z art. 9, pod warunkiem że zabezpieczenie spełnia wszystkie następujące warunki:

Jeżeli instytucja kredytowa ma dostęp do niezbędnych informacji, maksymalną kwotę, jaką można wykorzystać na instrumenty kredytowe i instrumenty wsparcia płynności, określa się jako maksymalną kwotę, która może być wykorzystana, szacując na podstawie zobowiązań własnych tego kontrahenta - lub wcześniej określonego planu żądań wypłat na mocy zobowiązań umownych - które stają się wymagalne w ciągu 30 dni kalendarzowych.

Maksymalną kwotę, którą można wykorzystać z niewykorzystanych przyznanych instrumentów kredytowych w ciągu 30 dni kalendarzowych, mnoży się przez 10 %, jeżeli spełniają one następujące warunki:

Instytucja kredytowa mnoży maksymalną kwotę, którą można wykorzystać z innych niewykorzystanych przyznanych instrumentów kredytowych i niewykorzystanych przyznanych instrumentów wsparcia płynności w ciągu 30 dni kalendarzowych, przez odpowiadający wskaźnik wypływów w następujący sposób:

9. 98

Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1-8, instytucje kredytowe, które zostały ustanowione i są finansowane przez rząd centralny lub samorząd regionalny co najmniej jednego państwa członkowskiego, mogą stosować sposoby traktowania określone w ust. 3 i 4 w odniesieniu do instrumentów kredytowych i instrumentów wsparcia płynności, przyznawanych kredytodawcom preferencyjnym wyłącznie w celu bezpośredniego lub pośredniego finansowania kredytów preferencyjnych, pod warunkiem że dane kredyty spełniają wymogi w zakresie wskaźników wypływów, o których mowa w ust. 3 i 4.

Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 32 ust. 3 lit. g), jeżeli takie kredyty preferencyjne przyznaje się jako kredyty pass through za pośrednictwem innej instytucji kredytowej pełniącej rolę pośrednika, instytucja kredytowa pełniąca rolę pośrednika może zastosować symetryczny wpływ i wypływ. Ten wpływ i wypływ oblicza się przez zastosowanie w odniesieniu do niewykorzystanego przyznanego instrumentu kredytowego lub instrumentu wsparcia płynności, otrzymanego i udzielonego, wskaźnika mającego zastosowanie do tego instrumentu na mocy akapitu pierwszego niniejszego ustępu, z poszanowaniem warunków i wymogów w inny sposób nałożonych w odniesieniu do niego na mocy niniejszego ustępu.

Kredyty preferencyjne, o których mowa w niniejszym ustępie, są dostępne jedynie dla osób niebędących klientami finansowymi i udzielane są w sposób niekonkurencyjny i nienastawiony na zysk, aby propagować cele dotyczące porządku publicznego wytyczane przez Unię bądź rząd centralny lub samorząd regionalny takiego państwa członkowskiego. Skorzystanie z tych instrumentów jest możliwe wyłącznie na podstawie racjonalnie oczekiwanego popytu na kredyt preferencyjny oraz do wysokości tego popytu, pod warunkiem że przedstawione zostanie później sprawozdanie z wykorzystania wydanych środków.

Artykuł 31a 100

Wypływy z tytułu zobowiązań i należności nieobjętych innymi przepisami niniejszego rozdziału

Jeżeli łączna wartość wszystkich zobowiązań umownych do udzielenia finansowania klientom niefinansowym w okresie 30 dni kalendarzowych, innych niż zobowiązania, o których mowa w art. 24-31, przekracza kwotę wpływów od tych klientów niefinansowych obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3 lit. a), nadwyżka podlega wskaźnikowi wypływów wynoszącemu 100 %. Do celów niniejszego ustępu do klientów niefinansowych zalicza się między innymi osoby fizyczne, MŚP, przedsiębiorstwa, państwa, wielostronne banki rozwoju i podmioty sektora publicznego, natomiast nie zalicza się do nich klientów finansowych i banków centralnych.

ROZDZIAŁ 3

Wpływy płynności

Artykuł 32

Wpływy

2. 101

Instytucje kredytowe stosują wskaźnik wpływów w wysokości 100 % w odniesieniu do wpływów, o których mowa w ust. 1, obejmujących w szczególności następujące wpływy:

środki pieniężne należne z tytułu pozycji wchodzących w skład głównych indeksów instrumentów kapitałowych, pod warunkiem że nie liczy się ich podwójnie z aktywami płynnymi. Te środki pieniężne obejmują środki pieniężne należne zgodnie z umową w ciągu 30 dni kalendarzowych, takie jak dywidendy pieniężne z tych głównych indeksów i środki pieniężne należne z tytułu tych instrumentów kapitałowych, sprzedanych, ale jeszcze nierozliczonych, jeżeli nie uznaje się ich za aktywa płynne zgodnie z tytułem II.

3. 102

Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 2 wpływy określone w niniejszym ustępie podlegają następującym wymogom:

środki pieniężne należne od klientów niefinansowych o rezydualnym terminie zapadalności nie dłuższym niż 30 dni kalendarzowych, z wyjątkiem środków pieniężnych należnych od tych klientów z tytułu transakcji finansowania handlu lub zapadających papierów wartościowych, pomniejsza się do celów płatności kwoty głównej o 50 % ich wartości. Do celów niniejszej litery wyrażenie "klienci niefinansowi" ma takie samo znaczenie jak w art. 31a ust. 2. Jednakże instytucje kredytowe pełniące rolę pośrednika, które otrzymały zobowiązanie, o którym mowa w art. 31 ust. 9 akapit drugi, od instytucji kredytowej ustanowionej i finansowanej przez rząd centralny lub samorząd regionalny co najmniej jednego państwa członkowskiego w celu wypłaty przez nie kredytu preferencyjnego ostatecznemu odbiorcy, lub które otrzymały podobne zobowiązanie od wielostronnego banku rozwoju lub podmiotu sektora publicznego, mogą uwzględnić wpływ do wysokości kwoty wypływu, który stosują do odpowiadającego mu zobowiązania do udzielenia tych kredytów preferencyjnych;

(ix)

100 %, jeżeli są zabezpieczone aktywami, które nie są objęte zakresem żadnego z podpunktów (i)-(viii) niniejszej litery.

Nie uznaje się jednak żadnego wpływu, jeżeli instytucja kredytowa wykorzystuje zabezpieczenie w celu pokrycia pozycji krótkiej zgodnie z art. 30 ust. 5 zdanie drugie;

środki pieniężne należne z tytułu kredytów na przewidziany w umowie depozyt zabezpieczający, których termin zapadalności przypada w ciągu najbliższych 30 dni kalendarzowych, udzielonych w oparciu o zabezpieczenie w postaci aktywów niepłynnych, mogą otrzymać wskaźnik wpływów wynoszący 50 %. Te wpływy można uwzględnić jedynie wtedy, gdy instytucja kredytowa nie wykorzystuje zabezpieczenia, które otrzymała pierwotnie z tytułu tych kredytów, w celu pokrycia jakichkolwiek pozycji krótkich;

transakcje zabezpieczające swap i inne transakcje o podobnej formie, których termin zapadalności przypada w ciągu 30 dni kalendarzowych, prowadzą do wpływu, jeżeli składnik aktywów będący przedmiotem udzielonej pożyczki podlega niższej redukcji wartości zgodnie z rozdziałem 2 niż składnik aktywów będący przedmiotem zaciągniętej pożyczki. Wpływ oblicza się, mnożąc wartość rynkową składnika aktywów będącego przedmiotem udzielonej pożyczki przez różnicę między wskaźnikiem wpływów mającym zastosowanie do składnika aktywów będącego przedmiotem zaciągniętej pożyczki i wskaźnikiem wpływów mającym zastosowanie do składnika aktywów będącego przedmiotem udzielonej pożyczki zgodnie z wartościami określonymi w lit. b). Do celów tego obliczenia do aktywów, które nie kwalifikują się jako aktywa płynne, stosuje się redukcję wartości w wysokości 100 %;

jeżeli zabezpieczenie uzyskane w ramach umów z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu, transakcji zaciągania pożyczek papierów wartościowych, transakcji zabezpieczających swap lub innych transakcji o podobnej formie, których termin zapadalności przypada w ciągu 30 dni kalendarzowych, jest wykorzystywane w celu pokrycia pozycji krótkich, które można przedłużyć poza okres 30 dni kalendarzowych, instytucja kredytowa zakłada, że tego rodzaju umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu, transakcje zaciągania pożyczek papierów wartościowych, transakcje zabezpieczające swap lub inne transakcje o podobnej formie zostaną refinansowane i nie doprowadzą do żadnych wpływów pieniężnych odzwierciedlających potrzebę dalszego pokrywania pozycji krótkiej lub odkupu odpowiednich papierów wartościowych. Pozycje krótkie obejmują zarówno przypadki, gdy w zrównoważonym portfelu instytucja kredytowa, w drodze zwykłej krótkiej sprzedaży, sprzedała papiery wartościowe w ramach strategii handlowej lub strategii zabezpieczania, jak i przypadki, gdy w dostosowanym portfelu instytucja kredytowa zaciągnęła pożyczkę papierów wartościowych na dany okres i udzieliła pożyczki tych papierów wartościowych na dłuższy okres;

4. 104

Ust. 3 lit. a) nie ma zastosowania do środków pieniężnych należnych z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i transakcji opartych na rynku kapitałowym, które są zabezpieczone aktywami płynnymi zgodnie z tytułem II, o których mowa w ust. 3 lit. b). Wpływy z uwolnionych kwot posiadanych na oddzielnych rachunkach zgodnie z wymogami regulacyjnymi w zakresie ochrony aktywów klienta przeznaczonych do obrotu uwzględnia się w całości, pod warunkiem że przedmiotowe kwoty na oddzielnych rachunkach utrzymuje się w aktywach płynnych zdefiniowanych w tytule II.

Artykuł 33

Ograniczenie wpływów

Z zastrzeżeniem uprzedniego zatwierdzenia przez właściwy organ, instytucja kredytowa może całkowicie lub częściowo wyłączyć z ograniczenia, o którym mowa w ust. 1, następujące wpływy płynności:

Instytucje kredytowe, o których mowa w ust. 3, można wyłączyć z ograniczenia wpływów, a instytucje kredytowe, o których mowa w ust. 4, mogą stosować ograniczenie na wyższym poziomie równym 90 %, o ile spełniają następujące warunki:

Właściwe organy powiadamiają EUNB o wyłączonych z ograniczenia wyspecjalizowanych instytucjach kredytowych lub wyspecjalizowanych instytucjach kredytowych podlegających wyższemu ograniczeniu wraz z uzasadnieniem. EUNB publikuje i prowadzi wykaz wyłączonych z ograniczenia wyspecjalizowanych instytucji kredytowych i wyspecjalizowanych instytucjach kredytowych podlegających wyższemu ograniczeniu. EUNB może zażądać dokumentacji uzupełniającej.

Artykuł 34

Wpływy w ramach grupy lub instytucjonalnego systemu ochrony

Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 32 ust. 3 lit. g) właściwe organy mogą udzielić zezwolenia na stosowanie wyższego wskaźnika wpływów w poszczególnych przypadkach w odniesieniu do niewykorzystanych instrumentów kredytowych lub instrumentów wsparcia płynności, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

kontrahent jest instytucją dominującą lub zależną danej instytucji kredytowej lub inną instytucją zależną tej samej instytucji dominującej lub jest powiązany z instytucją kredytową stosunkiem w rozumieniu art. 12 ust. 1 dyrektywy 83/349/EWG lub jest członkiem tego samego instytucjonalnego systemu ochrony, o którym mowa w art. 113 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, lub instytucją centralną lub członkiem sieci lub grupy współpracy, o których mowa w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

Jeżeli instytucja kredytowa i kontrahent instytucji kredytowej mają siedziby w różnych państwach członkowskich, właściwe organy mogą odstąpić od warunku określonego w ust. 1 lit. d), w przypadku gdy oprócz kryteriów określonych w ust. 1, następujące dodatkowe obiektywne kryteria określone w lit. a)-c) są spełnione:

Właściwe organy współpracują ze sobą w pełnym porozumieniu zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w celu ustalenia, czy dodatkowe kryteria określone w niniejszym ustępie zostały spełnione.

Jeżeli dodatkowe kryteria określone w ust. 2 są spełnione, właściwemu organowi odbiorcy płynności zezwala się na stosowanie preferencyjnego wskaźnika wpływów do wysokości 40 %. Zatwierdzenie przez oba właściwe organy jest jednak wymagane w przypadku wszelkiego preferencyjnego wskaźnika wyższego niż 40 %, stosowanego symetrycznie.

Jeżeli dopuszcza się stosowanie preferencyjnego wskaźnika wpływów o wysokości powyżej 40 %, właściwe organy powiadamiają EUNB o wyniku procesu, o którym mowa w ust. 2. Właściwe organy regularnie sprawdzają, czy warunki dotyczące takich wyższych wpływów nadal są spełniane.

TYTUŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 35

Stosowanie zasady praw nabytych w odniesieniu do aktywów bankowych gwarantowanych przez państwo członkowskie

Aktywa, o których mowa w ust. 1 i 2, w dalszym ciągu kwalifikują się jako aktywa poziomu 1, dopóki gwarancja pozostaje w mocy w stosunku do odpowiedniego emitenta lub jego aktywów, która, w stosownych przypadkach, jest niekiedy zmieniana lub zastępowana. Jeżeli kwota gwarancji udzielonej na rzecz emitenta lub jego aktywów wzrośnie w dowolnym momencie po dniu 30 czerwca 2014 r., aktywa kwalifikują się wyłącznie jako aktywa płynne do maksymalnej kwoty gwarancji, którą przyznano przed tą datą.

Artykuł 36

Przepis przejściowy dotyczący agencji zarządzania aktywami o obniżonej jakości, sponsorowanych przez państwo członkowskie

Obligacje uprzywilejowane wyemitowane przez następujące agencje zarządzania aktywami o obniżonej jakości, sponsorowane przez państwo członkowskie, kwalifikują się jako aktywa poziomu 1 do dnia 31 grudnia 2023 r.:

Artykuł 37

Przepis przejściowy dotyczący sekurytyzacji zabezpieczonych kredytami na nieruchomości mieszkalne

Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 13 sekurytyzacje wyemitowane przed dniem 1 października 2015 r., których ekspozycjami bazowymi są kredyty na nieruchomości mieszkalne, o których mowa w art. 13 ust. 2 lit. g) ppkt (i), kwalifikują się jako aktywa poziomu 2B, jeżeli spełniają wszystkie wymogi określone w art. 13 inne niż wymóg w zakresie pokrycia należności zabezpieczeniem lub wymóg dotyczący relacji wysokości kredytu do dochodu określone w art. 13 ust. 2 lit. g) ppkt (i).

Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 13 sekurytyzacje wyemitowane po dniu 1 października 2015 r., których ekspozycjami bazowymi są kredyty na nieruchomości mieszkalne, o których mowa w art. 13 ust. 2 lit. g) ppkt (i), niespełniającymi wymogu w zakresie średniego pokrycia należności zabezpieczeniem lub wymogu dotyczącego relacji wysokości kredytu do dochodu, określonych w tej literze, kwalifikują się jako aktywa poziomu 2B do dnia 1 października 2025 r., o ile ekspozycje bazowe obejmują kredyty na nieruchomości mieszkalne, które nie podlegały prawu krajowemu regulującemu ograniczenia współczynnika wysokości kredytu do dochodu w momencie udzielenia tych kredytów, a tego rodzaju kredytów na nieruchomości mieszkalne udzielono w dowolnym momencie przed dniem 1 października 2015 r.

Artykuł 38

Przepis przejściowy dotyczący wprowadzania wskaźnika pokrycia wypływów netto

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 października 2014 r.

	W imieniu Komisji
	José Manuel BARROSO
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I 108

Wzory do określania struktury zabezpieczenia przed utratą płynności

Obliczanie zabezpieczenia przed utratą płynności: na dzień dokonania obliczenia zabezpieczenie przed utratą płynności posiadane przez instytucję kredytową jest równe:

Kwota "nadwyżki aktywów płynnych": na kwotę tę składają się następujące kwoty składowe:

skorygowana kwota aktywów poziomu 1 stanowiących obligacje niezabezpieczone, równa wartości - po dokonaniu redukcji wartości - wszystkich aktywów płynnych poziomu 1, z wyjątkiem obligacji zabezpieczonych poziomu 1, które dana instytucja kredytowa posiadałaby w momencie zamknięcia dowolnej transakcji finansowania zabezpieczonego, zabezpieczonej transakcji kredytowej lub transakcji zabezpieczającej swap, której termin zapadalności upływa w ciągu 30 dni kalendarzowych od dnia obliczenia, a instytucja kredytowa i kontrahent wymieniają aktywa płynne przynajmniej w przypadku jednej części transakcji;

skorygowana kwota aktywów poziomu 1 stanowiących obligacje zabezpieczone, równa wartości - po dokonaniu redukcji wartości - wszystkich obligacji zabezpieczonych poziomu 1, które dana instytucja kredytowa posiadałaby w momencie zamknięcia dowolnej transakcji finansowania zabezpieczonego, zabezpieczonej transakcji kredytowej lub transakcji zabezpieczającej swap, której termin zapadalności upływa w ciągu 30 dni kalendarzowych od dnia obliczenia, a instytucja kredytowa i kontrahent wymieniają aktywa płynne przynajmniej w przypadku jednej części transakcji;

skorygowana kwota aktywów poziomu 2 A, równa wartości - po dokonaniu redukcji wartości - wszystkich aktywów poziomu 2 A, które dana instytucja kredytowa posiadałaby w momencie zamknięcia dowolnej transakcji finansowania zabezpieczonego, zabezpieczonej transakcji kredytowej lub transakcji zabezpieczającej swap, której termin zapadalności upływa w ciągu 30 dni kalendarzowych od dnia obliczenia, a instytucja kredytowa i kontrahent wymieniają aktywa płynne przynajmniej w przypadku jednej części transakcji; oraz

skorygowana kwota aktywów poziomu 2B, równa wartości - po dokonaniu redukcji wartości - wszystkich aktywów poziomu 2B, które dana instytucja kredytowa posiadałaby w momencie zamknięcia dowolnej transakcji finansowania zabezpieczonego, zabezpieczonej transakcji kredytowej lub transakcji zabezpieczającej swap, której termin zapadalności upływa w ciągu 30 dni kalendarzowych od dnia obliczenia, a instytucja kredytowa i kontrahent wymieniają aktywa płynne przynajmniej w przypadku jednej części transakcji.

Obliczanie "kwoty nadwyżki aktywów płynnych": kwota ta jest równa:

ZAŁĄCZNIK II

Wzór do obliczania wypływów płynności netto

NLO (Net liquidity outflow)	= Wypływy płynności netto
TO (Total outflows)	= Wypływy razem
TI (Total inflows)	= Wpływy razem
FEI (Fully exempted inflows)	= Wpływy całkowicie wyłączone
IHC (Inflows subject to higher cap of 90 % outflows)	= Wpływy podlegające ograniczeniu na wyższym poziomie równym 90 % wypływów
IC Inflows subject to cap of 75 % of outflows	= Wpływy podlegające ograniczeniu wynoszącemu 75 % wypływów

Wypływy płynności netto są równe wypływom razem pomniejszonym o redukcję wpływów całkowicie wyłączonych, pomniejszonym o redukcję wpływów podlegających ograniczeniu wynoszącemu 90 % i pomniejszonym o redukcję wpływów podlegających ograniczeniu wynoszącemu 75 %:

NLO = TO - MIN(FEI, TO) - MIN(IHC, 0,9*MAX(TO - FEI, 0)) - MIN(IC, 0,75*MAX(TO - FEI - IHC/0,9, 0))

1 Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.

2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 1).

3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 149).

4 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

5 Art. 2 ust. 3 lit. a zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

6 Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36.

7 Art. 3 pkt 8 uchylony przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

8 Art. 3 pkt 9 uchylony przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

9 Art. 3 pkt 11 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

10 Art. 3 pkt 13 dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

11 Art. 3 pkt 14 dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

12 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2162 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie emisji obligacji zabezpieczonych i nadzoru publicznego nad obligacjami zabezpieczonymi oraz zmieniająca dyrektywy 2009/65/WE i 2014/59/UE (Dz.U. L 328 z 18.12.2019, s. 29).

13 Art. 3 pkt 15 dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

14 Art. 3 pkt 16 dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

15 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 680/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 191 z 28.6.2014, s. 1).

16 Art. 4 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

17 Art. 4 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

18 Art. 7 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

19 Art. 7 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

20 Art. 7 ust. 2b dodany przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

21 Art. 7 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

22 Art. 7 ust. 4 lit. a zmieniona przez art. 1 pkt 4 lit. b lit. i rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

23 Art. 7 ust. 4 lit. g zmieniona przez art. 1 pkt 4 lit. b ppkt ii rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

24 Art. 7 ust. 7 lit. aa) dodany przez art. 1 pkt 4 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

25 Art. 8 ust. 1 lit. a) ppkt ii zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

26 Art. 8 ust. 3 lit. b zmieniona przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

27 Art. 8 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

28 Art. 10 ust. 1 lit. b) pkt iii zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

29 Art. 10 ust. 1 lit. d zmieniona przez art. 1 pkt 6 lit. b rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

30 Art. 10 ust. 1 lit. f) ppkt i) zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

31 Art. 10 ust. 1 lit. f ppkt ii:

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

32 Art. 10 ust. 1 lit. f) ppkt 3 uchylony przez art. 1 pkt 4 lit. b rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

33 Art. 10 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. d rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

34 Art. 11 ust. 1 lit. c) pkt i) zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. a ppkt (i) rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

35 Art. 11 ust. 1 lit. c) pkt ii:

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. a ppkt (i) rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

36 Art. 11 ust. 1 lit. c) pkt 3 uchylony przez art. 1 pkt 5 lit. a ppkt (ii) rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

37 Art. 11 ust. 1 lit. d) pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

38 Art. 11 ust. 1 lit. d) pkt iv:

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

39 Art. 11 ust. 1 lit. d) pkt v) zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

40 Art. 12 ust. 1 lit. e) pkt i) zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. a rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

41 Art. 12 ust. 1 lit. e) pkt 2 uchylony przez art. 1 pkt 6 lit. b rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

42 Art. 12 ust. 1 lit. e) pkt 3 uchylony przez art. 1 pkt 6 lit. b rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

43 Art. 13 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie ustanowienia ogólnych ram dla sekurytyzacji oraz utworzenia szczególnych ram dla prostych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji, a także zmieniające dyrektywy 2009/65/WE, 2009/138/WE i 2011/61/UE oraz rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 35).

44 Art. 13 ust. 2 lit. a zmieniona przez art. 1 pkt 8 lit. b lit. i rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

45 Art. 13 ust. 2 lit. b zmieniona przez art. 1 pkt 8 lit. b lit. i rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

46 Art. 13 ust. 2 lit. c) uchylona przez art. 1 pkt 7 lit. b ppkt ii rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

47 Art. 13 ust. 2 lit. d) uchylona przez art. 1 pkt 7 lit. b ppkt ii rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

48 Art. 13 ust. 2 lit. e) uchylona przez art. 1 pkt 7 lit. b ppkt ii rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

49 Art. 13 ust. 2 lit. f) uchylona przez art. 1 pkt 7 lit. b ppkt ii rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

50 Art. 13 ust. 2 lit. g) zmieniona przez art. 1 pkt 7 lit. b ppkt iii rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

51 Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywa ramowa) (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).

52 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 167/2013 z dnia 5 lutego 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów rolniczych i leśnych (Dz.U. L 60 z 2.3.2013, s. 1).

53 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów dwu- lub trzykołowych oraz czterokołowców (Dz.U. L 60 z 2.3.2013, s. 52).

54 Art. 13 ust. 2 lit. h) uchylona przez art. 1 pkt 7 lit. b ppkt ii rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

55 Art. 13 ust. 2 lit. i) uchylona przez art. 1 pkt 7 lit. b ppkt ii rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

56 Art. 13 ust. 2 lit. j) uchylona przez art. 1 pkt 7 lit. b ppkt ii rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

57 Art. 13 ust. 2 lit. k) uchylona przez art. 1 pkt 7 lit. b ppkt ii rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

58 Art. 13 ust. 3 uchylony przez art. 1 pkt 8 lit. b ppkt iii lit. c rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

59 Art. 13 ust. 4 uchylony przez art. 1 pkt 8 lit. b ppkt iii lit. c rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

60 Art. 13 ust. 5 uchylony przez art. 1 pkt 8 lit. b ppkt iii lit. c rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

61 Art. 13 ust. 6 uchylony przez art. 1 pkt 8 lit. b ppkt iii lit. c rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

62 Art. 13 ust. 7 uchylony przez art. 1 pkt 8 lit. b ppkt iii lit. c rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

63 Art. 13 ust. 8 uchylony przez art. 1 pkt 8 lit. b ppkt iii lit. c rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

64 Art. 13 ust. 9 uchylony przez art. 1 pkt 8 lit. b ppkt iii lit. c rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

65 Art. 15 ust. 3 lit. b zmieniona przez art. 1 pkt 9 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

66 Art. 15 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

67 Art. 16 zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

68 Art. 17 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 11 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

69 Art. 17 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 11 lit. b rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

70 Art. 17 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 11 lit. c rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

71 Art. 21 zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

72 Art. 22 ust. 2 lit. a zmieniona przez art. 1 pkt 13 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

73 Art. 22 ust. 2 lit. b zmieniona przez art. 1 pkt 13 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

74 Art. 22 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 13 lit. b rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

75 Art. 23 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 14 rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

76 Art. 23 ust. 2 zmieniony przez sprostowanie z dnia 4 lutego 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.28.18/2) zmieniające nin. rozporządzenie z dniem 4 lutego 2016 r.

77 Dyrektywa 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz.U. L 135 z 31.5.1994, s. 5).

78 Art. 25 ust. 2 lit. b zmieniona przez art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

79 Art. 25 ust. 2 lit. c) zmieniona przez sprostowanie z dnia 4 lutego 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.28.18/2) zmieniające nin. rozporządzenie z dniem 4 lutego 2016 r.

80 Art. 26 zmieniony przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

81 Art. 28 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 17 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

82 Art. 28 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 17 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

83 Art. 28 ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 17 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

84 Art. 28 ust. 8 dodany przez art. 1 pkt 17 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

85 Art. 28 ust. 9 dodany przez art. 1 pkt 17 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

86 Siódma dyrektywa Rady z dnia 13 czerwca 1983 r. wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych (Dz.U. L 193 z 18.7.1983, s. 1).

87 Art. 29 ust. 2 lit. a zmieniona przez art. 1 pkt 18 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

88 Art. 29 ust. 2 lit. c zmieniona przez art. 1 pkt 18 lit. b rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

89 Art. 30 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

90 Art. 30 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

91 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/208 z dnia 31 października 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących dodatkowych wypływów płynności odpowiadających potrzebom w zakresie zabezpieczenia wynikającym z wpływu scenariusza niekorzystnych warunków rynkowych na operacje instytucji w ramach transakcji na instrumentach pochodnych (Dz.U. L 33 z 8.2.2017, s. 14).

92 Art. 30 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

93 Art. 30 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

94 Art. 30 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. b rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

95 Art. 30 ust. 11 uchylony przez art. 1 pkt 19 lit. c rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

96 Art. 30 ust. 12 zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. d rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

97 Art. 31 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 20 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

98 Art. 31 ust. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 20 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

99 Art. 31 ust. 10 uchylony przez art. 1 pkt 20 lit. c rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

100 Art. 31a dodany przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

101 Art. 32 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 22 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

102 Art. 32 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 22 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

103 Art. 32 ust. 3 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 8 lit. a rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

104 Art. 32 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. b rozporządzenia nr 2022/786 z dnia 10 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.141.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2022 r.

105 Art. 32 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 22 lit. b rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

106 Art. 34 ust. 2 lit. a zmieniona przez art. 1 pkt 23 lit. a rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

107 Art. 34 ust. 2 lit. c zmieniona przez art. 1 pkt 23 lit. b rozporządzenia nr 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

108 Załącznik I:

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 4 lutego 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.28.18/2) zmieniające nin. rozporządzenie z dniem 4 lutego 2016 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 24 rozporządzenia nr (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.271.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 2020 r.

Zmiany w prawie

Jaka wysokość diety dla członków komisji wyborczych w wyborach Prezydenta

500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia

Robert Horbaczewski 20.01.2025

Zmiany w podatkach 2025 - przybędzie obowiązków sprawozdawczych

1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.

Monika Pogroszewska 02.01.2025

Nowy Rok - jakie zmiany czekają nas w prawie

W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.

Renata Krupa-Dąbrowska 31.12.2024

Zmiana kodów na PKD 2025 rodzi praktyczne pytania

1 stycznia 2025 r. zacznie obowiązywać nowa Polska Klasyfikacja Działalności – PKD 2025. Jej ostateczny kształt poznaliśmy dopiero w tygodniu przedświątecznym, gdy opracowywany od miesięcy projekt został przekazany do podpisu premiera. Chociaż jeszcze przez dwa lata równolegle obowiązywać będzie stara PKD 2007, niektórzy już dziś powinni zainteresować się zmianami.

Tomasz Ciechoński 31.12.2024

Co się zmieni w prawie dla osób z niepełnosprawnościami w 2025 roku

Dodatek dopełniający do renty socjalnej dla niektórych osób z niepełnosprawnościami, nowa grupa uprawniona do świadczenia wspierającego i koniec przedłużonych orzeczeń o niepełnosprawności w marcu - to tylko niektóre ważniejsze zmiany w prawie, które czekają osoby z niepełnosprawnościami w 2025 roku. Drugą część zmian opublikowaliśmy 31 grudnia.

Beata Dązbłaż 28.12.2024

Stosunek prezydenta Dudy do wolnej Wigilii "uległ zawieszeniu"

Prezydent Andrzej Duda powiedział w czwartek, że ubolewa, że w sprawie ustawy o Wigilii wolnej od pracy nie przeprowadzono wcześniej konsultacji z prawdziwego zdarzenia. Jak dodał, jego stosunek do ustawy "uległ niejakiemu zawieszeniu". Wyraził ubolewanie nad tym, że pomimo wprowadzenia wolnej Wigilii, trzy niedziele poprzedzające święto mają być dniami pracującymi. Ustawa czeka na podpis prezydenta.

kk/pap 12.12.2024

Identyfikator:	Dz.U.UE.L.2015.11.1
Rodzaj:	Rozporządzenie
Tytuł:	Rozporządzenie delegowane 2015/61 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych
Data aktu:	10/10/2014
Data ogłoszenia:	17/01/2015
Data wejścia w życie:	06/02/2015, 01/10/2015

Rozporządzenie delegowane 2015/61 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Tekst mający znaczenie dla EOG)

TYTUŁ I WSKAŹNIK POKRYCIA WYPŁYWÓW NETTO

TYTUŁ II ZABEZPIECZENIE PRZED UTRATĄ PŁYNNOŚCI

ROZDZIAŁ 1 Przepisy ogólne

ROZDZIAŁ 2 Aktywa płynne

TYTUŁ III WYPŁYWY I WPŁYWY PŁYNNOŚCI

ROZDZIAŁ 1 Wypływy płynności netto

ROZDZIAŁ 2 Wypływy płynności

ROZDZIAŁ 3 Wpływy płynności

TYTUŁ IV PRZEPISY KOŃCOWE

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK I 108 Wzory do określania struktury zabezpieczenia przed utratą płynności

ZAŁĄCZNIK II Wzór do obliczania wypływów płynności netto

Zmiany w prawie

Dz.U.UE.L.2015.11.1

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/61

z dnia 10 października 2014 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

TYTUŁ I

WSKAŹNIK POKRYCIA WYPŁYWÓW NETTO

TYTUŁ II

ZABEZPIECZENIE PRZED UTRATĄ PŁYNNOŚCI

ROZDZIAŁ 1

Przepisy ogólne

ROZDZIAŁ 2

Aktywa płynne

TYTUŁ III

WYPŁYWY I WPŁYWY PŁYNNOŚCI

ROZDZIAŁ 1

Wypływy płynności netto

ROZDZIAŁ 2

Wypływy płynności

ROZDZIAŁ 3

Wpływy płynności

TYTUŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

ZAŁĄCZNIK I 108

Wzory do określania struktury zabezpieczenia przed utratą płynności

ZAŁĄCZNIK II

Wzór do obliczania wypływów płynności netto