a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem (WE) nr 834/2007 ustanowiono podstawowe wymogi dotyczące ekologicznej produkcji wodorostów morskich i zwierząt akwakultury. Szczegółowe zasady wdrażania tych wymogów są określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 889/2008 2 .
(2) W okresie między listopadem 2012 r. a kwietniem 2013 r. niektóre państwa członkowskie złożyły wnioski o zmianę zasad dotyczących produktów, substancji, źródeł paszy i technik dopuszczonych do stosowania w produkcji w sektorze akwakultury ekologicznej. Wnioski te zostały ocenione przez grupę ekspertów ds. doradztwa technicznego w zakresie produkcji ekologicznej (EGTOP), ustanowioną decyzją Komisji 2009/427/WE 3 . Biorąc pod uwagę opinię EGTOP, Komisja stwierdziła konieczność aktualizacji i uspójnienia istniejących zasad wdrażania wymogów dotyczących ekologicznej produkcji wodorostów morskich i zwierząt akwakultury.
(3) Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 834/2007 zwierzęta produkowane w sposób nieekologiczny mogą być wprowadzone do gospodarstwa pod określonymi warunkami, jeśli niedostępne są młode osobniki pochodzące od osobników hodowanych ekologicznie lub z gospodarstw ekologicznych. W rozporządzeniu (WE) nr 889/2008 ustanowiono szczegółowe ograniczenia w odniesieniu do poławianych na wolności zwierząt akwakultury, w tym zbieranych dziko żyjących młodych osobników zwierząt akwakultury. Niektóre tradycyjne praktyki ekstensywnego chowu i hodowli ryb na terenach podmokłych, takich jak stawy ze słonawą wodą, obszary pływowe i laguny przybrzeżne, zamykane wałami przeciwpowodziowymi i nasypami, istnieją od wieków i stanowią cenny wkład w dziedzictwo kulturowe, zachowanie różnorodności biologicznej i perspektywy ekonomiczne dla społeczności lokalnych. Przy zachowaniu pewnych warunków praktyki te nie mają negatywnego wpływu na stan stada danego gatunku.
(4) W związku z tym pozyskiwanie dzikiego narybku do celów odchowu w ramach tych tradycyjnych praktyk stosowanych w akwakulturze uznaje się za zgodne z celami, kryteriami i zasadami produkcji w sektorze akwakultury ekologicznej, pod warunkiem że wdrożone zostały środki zarządzania zatwierdzone przez właściwy organ odpowiedzialny za zarządzanie przedmiotowymi stadami w celu zapewnienia zrównoważonej eksploatacji danych gatunków, zgodnego z tymi środkami zarybiania, oraz karmienia ryb wyłącznie pożywieniem naturalnie dostępnym w środowisku.
(5) EGTOP wyraził zaniepokojenie, że źródła paszy i dodatków dozwolone w produkcji w sektorze akwakultury ekologicznej nie zaspokajają w wystarczającym stopniu potrzeb żywieniowych mięsożernych gatunków ryb. Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. d) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 834/2007 zwierzęta powinny być karmione paszami zaspokajającymi ich potrzeby żywieniowe na różnych etapach rozwoju. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie całych ryb jako źródła paszy dla mięsożernych zwierząt w akwakulturze ekologicznej. Nie powinno to jednak skutkować dodatkową presją dla zagrożonych lub przełowionych stad. Z tego powodu do produkcji pasz dla mięsożernych zwierząt w ekologicznej akwakulturze powinny być stosowane jedynie produkty rybołówstwa certyfikowane przez stronę trzecią jako zapewniające zrównoważoną eksploatację. W tym kontekście ważna jest wiarygodność systemu zrównoważonej eksploatacji, aby upewnić konsumentów co do ogólnego zrównoważenia zasobów akwakultury ekologicznej. W związku z tym właściwe organy powinny określić systemy certyfikacji, które ich zdaniem, w świetle zasad zrównoważonego rybołówstwa określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 4 , są odpowiednie, aby potwierdzić zrównoważoną eksploatację produktów rybołówstwa stosowanych jako pasza w akwakulturze ekologicznej. Przy tej ocenie systemów certyfikacji jako punkt odniesienia mogą być wykorzystane wytyczne FAO z 2009 r. dotyczące ekologicznego oznakowania ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z połowów morskich 5 .
(6) EGTOP podkreślił także konieczność dostarczania odpowiedniej ilości histydyny w diecie rybom łososiowatym, aby zapewnić wysoki poziom zdrowia i dobrostanu tych gatunków. Biorąc pod uwagę znaczne zróżnicowanie zawartości histydyny w surowcach morskich w zależności od gatunku i sezonu, a także od warunków produkcji, przetwarzania i przechowywania, należy zezwolić na stosowanie histydyny wytwarzanej w procesie fermentacji, aby zaspokoić potrzeby żywieniowe ryb łososiowatych.
(7) Maksymalna ilość mączki rybnej obecnie dozwolona w paszy dla krewetek, nie wystarcza do zaspokojenia ich potrzeb żywieniowych, należy ją zatem zwiększyć. Zgodnie z zaleceniami sprawozdania EGTOP, w razie potrzeby, do zaspokojenia ilościowych wymogów żywieniowych dopuszczalna powinna być również suplementacja pasz cholesterolem. W tym celu należy stosować ekologiczny cholesterol, jeżeli jest on dostępny. Jeżeli ekologiczny cholesterol nie jest dostępny, można również stosować cholesterol pochodzący z wełny, skorupiaków, mięczaków i innych bezkręgowców wodnych lub z innych źródeł.
(8) Zwolnienie przewidziane w art. 25k ust. 2 wygasa w dniu 31 grudnia 2014 r., ustęp ten należy więc skreślić.
(9) W celu zapewnienia zgodności z art. 15 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do hodowli młodych osobników pochodzących od osobników hodowanych ekologicznie i z gospodarstw ekologicznych, za konieczne i zgodne ze sprawozdaniem EGTOP uznaje się wprowadzenie szczegółowych zasad stosowania planktonu w żywieniu młodych ekologicznych osobników. Plankton jest niezbędny do hodowli młodych osobników i nie jest produkowany zgodnie z zasadami produkcji ekologicznej.
(10) EGTOP zaleciła również uaktualnienie wykazu substancji dozwolonych do czyszczenia i dezynfekcji w akwakulturze ekologicznej, w szczególności w odniesieniu do możliwości stosowania niektórych substancji już wymienionych również w obecności zwierząt. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik VII do rozporządzenia (WE) nr 889/2008.
(11) Zakres załącznika XIIIa do rozporządzenia (WE) nr 889/2008, jak określono w art. 25f ust. 2, należy sformułować w jaśniejszy sposób, w szczególności w odniesieniu do praktyk gospodarskich.
(12) Należy zwiększyć najwyższą dopuszczalną gęstość obsady dla golca zwyczajnego, aby umożliwić lepsze zaspokojenie potrzeb tego gatunku. Należy również określić najwyższą dopuszczalną gęstość obsady dla raków. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XIIIa do rozporządzenia (WE) nr 889/2008.
(13) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 889/2008.
(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Produkcji Ekologicznej,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2014 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Jean-Claude JUNCKER |
|
Przewodniczący |