UNIA EUROPEJSKA ("Unia" lub "UE")z jednej strony oraz
REPUBLIKA KOLUMBII
z drugiej strony,
zwane dalej łącznie "Stronami",
mając na uwadze, co następuje:
(1) W ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unia Europejska może decydować o rozpoczęciu operacji zarządzania kryzysowego, które mogą obejmować, zgodnie z decyzją Rady, zadania określone w art. 42 ust. 1 i art. 43 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej.
(2) Republika Kolumbii i UE uznają znaczenie pokoju na świecie dla rozwoju wszystkich państw i nadal są zaangażowane w przyczynianie się do utrzymywania pokoju i bezpieczeństwa w ich sąsiedztwie i na całym świecie, na podstawie zasad zawartych w Karcie Narodów Zjednoczonych.
(3) Uwzględniając zaangażowanie obu Stron w umocnienie współpracy w kwestiach dotyczących pokoju i bezpieczeństwa oraz uznając fakt, że potencjał i zdolności sił bezpieczeństwa Republiki Kolumbii mogą być wykorzystywane w operacjach zarządzania kryzysowego prowadzonych przez UE.
(4) Republika Kolumbii i UE pragną określić ogólne warunki udziału Republiki Kolumbii w operacjach zarządzania kryzysowego prowadzonych przez UE w drodze umowy ustanawiającej ramy takiego ewentualnego przyszłego udziału, zamiast określać te warunki oddzielnie dla każdej operacji.
(5) Umowa taka powinna pozostawać bez uszczerbku dla autonomii podejmowania decyzji przez Unię oraz nie powinna przesądzać o indywidualnym charakterze decyzji Republiki Kolumbii dotyczących udziału w operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE.
(6) Unia zdecyduje, czy państwa trzecie zostaną zaproszone do udziału w operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE. Republika Kolumbii może przyjąć zaproszenie Unii i zaoferować swój wkład. W takim przypadku Unia zdecyduje, czy przyjąć proponowany wkład,
UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE: