uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 291,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 232/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające Europejski Instrument Sąsiedztwa 1 , w szczególności jego art. 12,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające wspólne zasady i procedury wdrażania unijnych instrumentów na rzecz finansowania działań zewnętrznych 2 , w szczególności jego art. 6 ust. 2,
(1) Jednym z elementów ujętych w rozporządzeniu (UE) nr 232/2014 jest współpraca między co najmniej jednym państwem członkowskim Unii Europejskiej, z jednej strony, a co najmniej jednym krajem partnerskim wymienionym w załączniku I do tego rozporządzenia lub z Federacją Rosyjską, z drugiej strony, realizowana przy ich wspólnej części zewnętrznej granicy Unii w celu wzmocnienia współpracy transgranicznej.
(2) Rozporządzenie (UE) nr 236/2014 ustanawia zasady udzielania pomocy wspólne dla wszystkich instrumentów na rzecz działań zewnętrznych.
(3) Rozporządzenie (UE) nr 232/2014 przewiduje przyjęcie przepisów wykonawczych określających przepisy szczegółowe dotyczące wdrożenia współpracy transgranicznej. Wspomniane przepisy wykonawcze obejmują przepisy szczegółowe dotyczące między innymi stawki i metod współfinansowania; treści, przygotowania, zmiany i zamknięcia wspólnych programów operacyjnych; roli i funkcji struktur programu, w tym ich pozycji, skutecznej identyfikacji, rozliczalności i odpowiedzialności, opisu systemów zarządzania i kontroli oraz warunków technicznego i finansowego zarządzania unijnym wsparciem; procedur odzyskiwania środków we wszystkich krajach uczestniczących; monitorowania i oceny; działalności promocyjnej i informacyjnej; zarządzania dzielonego i pośredniego.
(4) Dokument programowy przewidziany w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 232/2014 określa strategiczne cele, na których realizację jest ukierunkowana współpraca transgraniczna oraz cele tematyczne i spodziewane indykatywne wyniki takiej współpracy i zawiera wykaz wspólnych programów operacyjnych, które mają zostać sporządzone.
(5) Współpraca transgraniczna powinna być wdrażana przy pomocy wieloletnich wspólnych programów operacyjnych obejmujących współpracę dotyczącą jednej granicy lub grupy granic i wieloletnie priorytety służące realizacji spójnego zestawu celów tematycznych, które to priorytety mogą zostać wdrożone przy unijnym wsparciu.
(6) Należy ustanowić przepisy wykonawcze określające szczegółowe zasady dotyczące wdrożenia programów współpracy transgranicznej finansowanych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 232/2014, a jednocześnie należy zostawić krajom uczestniczącym pewien stopień elastyczności co do szczegółowych zasad organizacji i wdrażania programów szczegółowych w zależności od indywidualnego charakteru każdego programu. Zgodnie z tą zasadą i w myśl przepisów niniejszego rozporządzenia kraje uczestniczące powinny wspólnie przedkładać Komisji propozycje dotyczące wspólnych programów operacyjnych, które Komisja powinna przyjąć zgodnie z art. 10 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 232/2014.
(7) Mając na względzie fakt, że wszystkie kraje uczestniczące muszą być włączone w struktury decyzyjne programu, podczas gdy za jego wdrażanie odpowiada zazwyczaj instytucja zarządzająca z siedzibą w jednym z państw członkowskich, niezbędne jest ustanowienie zasad regulujących strukturę organizacyjną, w tym obowiązki instytucji zarządzającej i podział obowiązków między wszystkimi organami wchodzącymi w skład struktur programu oraz w obrębie tych organów.
(8) Opierając się na doświadczeniach zdobytych w okresie programowania 2007-2013, Komisja nie będzie automatycznie ponosić ostatecznej odpowiedzialności za odzyskiwanie środków w krajach partnerskich. Ustanowiono zatem nowe zasady w przepisach wykonawczych, zwiększające poziom odpowiedzialności krajów uczestniczących w zakresie zarządzania, kontroli i audytu. W oparciu o te zasady programy będą musiały określać własne systemy zarządzania i kontroli. Kraje partnerskie będą zobowiązane wspierać instytucje zarządzające we wdrażaniu programów poprzez powoływanie organów krajowych, punktów kontaktowych zajmujących się kontrolą i grupy audytorów.
(9) Zgodnie z art. 10 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 232/2014 w razie konieczności kraje uczestniczące i instytucja zarządzająca zawierają umowy w celu określenia zasad, które nie zostały zawarte w umowach finansowych podpisanych z krajami partnerskimi lub Federacją Rosyjską.
(10) Opierając się na doświadczeniach zdobytych w okresie programowania 2007-2013, zdecydowano, że procedury przyznawania dotacji i opracowane przez Komisję zasady dotyczące działań zewnętrznych nie będą już obowiązkowe. W przypadku programów należy zapewnić możliwość stosowania procedur opracowanych przez kraje uczestniczące, pod warunkiem spełnienia określonych norm zawartych w niniejszym rozporządzeniu.
(11) Zgodnie z art. 7 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 232/2014 środki finansowe przyznawane na podstawie niniejszego rozporządzenia można połączyć ze środkami objętymi innymi odpowiednimi rozporządzeniami unijnymi. Umożliwi to przeniesienie finansowania z rozporządzenia (UE) nr 232/2014 do programów finansowanych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 3 . Równoważna zasada obowiązuje w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 231/2014 4 , umożliwiając przenoszenie finansowania do rozporządzenia (UE) nr 232/2014 w celu sfinansowania udziału beneficjantów wymienionych w tym rozporządzeniu w programach współpracy transgranicznej podlegających niniejszemu rozporządzeniu. Te nowe zasady pozwolą uprościć procedury zarządzania uczestnictwem tych krajów w programach.
(12) Ze względu na fakt, że programy realizuje się zwykle metodą zarządzania dzielonego, systemy zarządzania i kontroli powinny być zgodne z przepisami unijnymi, w szczególności przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 5 i rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1268/2012 6 oraz rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 7 . Komisja powinna dopilnować, aby środki unijne były wykorzystywane zgodnie z obowiązującymi przepisami podczas realizacji programów.
(13) Środki te są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego rozporządzeniem (UE) nr 232/2014.
(14) Aby umożliwić terminowe programowanie i wdrożenie programów, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
PRZEDMIOT I DEFINICJE
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy szczegółowe dotyczące wdrażania programów współpracy transgranicznej zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) nr 232/2014 oraz art. 6 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 236/2014.
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
WSPÓLNE PRZEPISY
OGÓLNE RAMY WDROŻENIA
Programy
Przygotowanie
Każdy program jest przygotowywany za wspólnym porozumieniem wszystkich krajów uczestniczących zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 232/2014, dokumentem programowym oraz niniejszym rozporządzeniem.
Treść
Każdy program zawiera w szczególności następujące informacje:
Przyjęcie
Korekty i zmiany
Zmiany planu finansowego programu, o których mowa w lit. a), mogą być dokonywane bezpośrednio przez instytucję zarządzającą po uprzednim zatwierdzeniu przez wspólny komitet monitorujący. Instytucja zarządzająca informuje Komisję o wszelkich takich zmianach najpóźniej w kolejnym sprawozdaniu rocznym i przekazuje Komisji wszystkie niezbędne dodatkowe informacje.
W przypadku zmian planu finansowego programu, o których mowa w lit. b), instytucja zarządzająca występuje o uprzednie zatwierdzenie zarówno przez wspólny komitet monitorujący, jak i Komisję.
Używanie języków
Umowy finansowe
Umowy finansowe z krajami partnerskimi uczestniczącymi we współpracy transgranicznej
Umowy finansowe z krajami partnerskimi uczestniczącymi we współpracy transgranicznej zapewniającymi współfinansowanie
Inne umowy lub protokoły ustaleń
Treść
Instytucja zarządzająca może podpisać protokół ustaleń lub inne umowy z krajami uczestniczącymi określające zasady programu, w szczególności dotyczące krajowego współfinansowania, szczegółowych obowiązków finansowych, audytów i odzyskiwania środków.
Treść wspomnianych protokołów ustaleń lub innych umów musi być zgodna z przepisami niniejszego rozporządzenia i postanowieniami umowy finansowej (umów finansowych).
Wdrażanie
Metody realizacji
Programy są zwykle realizowane w ramach zarządzania dzielonego z państwami członkowskimi zgodnie z art. 59 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012. Kraje uczestniczące mogą zaproponować realizację programu w ramach zarządzania pośredniego przez kraj partnerski uczestniczący we współpracy transgranicznej lub organizację międzynarodową zgodnie z art. 60 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.
Programy realizowane w ramach zarządzania pośredniego podlegają przepisom części trzeciej niniejszego rozporządzenia.
WSPÓŁFINANSOWANIE
Wskaźnik współfinansowania
Źródła współfinansowania
Wkłady rzeczowe
OKRES REALIZACJI
Okres realizacji
Okres realizacji każdego programu rozpoczyna się najwcześniej z dniem przyjęcia programu przez Komisję i kończy najpóźniej w dniu 31 grudnia 2025 r.
Etap uruchamiania programu
Wstrzymanie programu
Już ujęte w zobowiązaniach roczne transze z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego pozostają dostępne przez normalnie przewidziany okres, jednak mogą zostać wykorzystane jedynie na działania realizowane wyłącznie w danych państwach członkowskich i zakontraktowane przed wydaniem przez Komisję decyzji o wstrzymaniu programu. Instytucja zarządzająca przekazuje Komisji sprawozdanie końcowe w terminie trzech miesięcy od zamknięcia umów, a Komisja postępuje zgodnie z ust. 2 i 3.
Opcjonalnie może zostać podjęta decyzja o redukcji środków budżetowych programu zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. c).
Wsparcie na podstawie rozporządzenia (UE) nr 232/2014 odpowiadające jeszcze nieujętym w zobowiązaniach transzom rocznym lub transzom rocznym ujętym w zobowiązaniach i umorzonym w całości lub częściowo w tym samym roku budżetowym wykorzystuje się na finansowanie innych programów lub projektów kwalifikujących się na podstawie rozporządzenia (UE) nr 232/2014.
Projekty
Zakończenie programu
STRUKTURY PROGRAMU
Wyznaczenie organów i instytucji zarządzających
Wspólny komitet monitorujący
Wspólny komitet monitorujący
W ciągu trzech miesięcy od daty przyjęcia programu przez Komisję kraje uczestniczące powołują wspólny komitet monitorujący.
Skład wspólnego komitetu monitorującego
Funkcjonowanie
Funkcje wspólnego komitetu monitorującego
Instytucja zarządzająca
Wyznaczenie
Niezależnym organem audytowym jest instytucja audytowa bądź inny podmiot prawa publicznego lub prywatnego, który posiada niezbędne zdolności audytowe i jest funkcjonalnie niezależny od instytucji zarządzającej. Wykonuje on swoją pracę zgodnie z uznawanymi w skali międzynarodowej standardami audytu.
W przypadku gdy wyznaczona instytucja nie podejmie wymaganych działań naprawczych w trakcie okresu próbnego ustalonego przez dane państwo członkowskie, państwo to, na odpowiednim poziomie, wycofuje wyznaczenie dla tej instytucji.
Dane państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia Komisję o:
Powiadomienie dotyczące objęcia wyznaczonej instytucji okresem próbnym przez państwo członkowskie, bez uszczerbku dla stosowania art. 61, nie przerywa rozpatrywania wniosków o płatności.
W przypadku zakończenia wyznaczenia instytucji zarządzającej kraje uczestniczące wyznaczają, zgodnie z art. 20 ust. 1, nową instytucję lub podmiot w celu przejęcia funkcji instytucji zarządzającej. Taki podmiot lub instytucja przechodzi procedurę wyznaczenia przewidzianą w ust. 2, o czym powiadamia się Komisję zgodnie z ust. 4. Wspomniana zmiana wymaga zmiany programu zgodnie z art. 6.
Funkcje instytucji zarządzającej
Częstotliwość i zakres kontroli na miejscu są proporcjonalne do kwoty dotacji dla projektu oraz do poziomu ryzyka stwierdzonego w toku takich kontroli i audytów przeprowadzanych przez instytucję audytową w odniesieniu do systemów zarządzania i kontroli jako całości.
Wspólny sekretariat techniczny i oddziały
Instytucja audytowa
Funkcje instytucji audytowej
W przypadku gdy wspólny system zarządzania i kontroli ma zastosowanie do więcej niż jednego programu, informacje wymagane zgodnie z lit. b) można ująć w jednym sprawozdaniu.
Współpraca z instytucją audytową
Komisja współpracuje z instytucją audytową w celu koordynowania jej planów i metod audytów oraz udostępnia jej wyniki przeprowadzonych audytów systemów zarządzania i kontroli danego programu.
SYSTEMY ZARZĄDZANIA I KONTROLI
Ogólne zasady funkcjonowania systemów zarządzania i kontroli
Organy krajowe i obowiązki krajów uczestniczących
Dla krajów partnerskich uczestniczących we współpracy transgranicznej organ krajowy jest podmiotem ponoszącym ostateczna odpowiedzialność za wdrażanie postanowień umowy finansowej, o której mowa w art. 8 i 9.
Struktury audytu i kontroli
Badanie to przeprowadza się w oparciu o uzgodnioną procedurę, która jest stosowana zgodnie z:
W przypadku urzędników państwowych procedury i normy te są określane na poziomie krajowym z uwzględnieniem norm międzynarodowych.
Audytor musi spełniać co najmniej jedno z następujących wymagań:
Urzędnik publiczny musi posiadać specjalistyczną wiedzę techniczną niezbędną do przeprowadzenia działań związanych z badaniem.
Kraje uczestniczące podejmują wszelkie możliwe działania, aby wspierać instytucję zarządzającą w realizacji jej zadań kontrolnych.
Każdy kraj uczestniczący może upoważnić instytucję audytową do bezpośredniej realizacji obowiązków na jego terytorium.
Kontrole prowadzone przez Unię
POMOC TECHNICZNA
Budżet pomocy technicznej
Cel
Kwalifikowalność
Zasady udzielania zamówień
PROJEKTY
Przepisy ogólne
Charakter wsparcia
Warunki finansowania
Zaproszenia do składania wniosków
W przypadku każdego zaproszenia do składania wniosków instytucja zarządzająca zapewnia wnioskodawcom dokument określający warunki uczestnictwa w postępowaniu, wyboru i realizacji projektu. Dokument ten zawiera również szczegółowe wymagania dotyczące rezultatów projektu, planu finansowego i terminu realizacji.
Bezpośrednie udzielanie
Wkłady na rzecz instrumentów finansowych
Treść projektów
Publikacja wykazu projektów
Beneficjenci
Uczestnictwo w projektach
Obowiązki beneficjentów
Kwalifikowalność wydatków
Formy dotacji
Kwalifikowalność kosztów
Dotacji nie można udzielić z mocą wsteczną na projekty już zakończone.
Koszty niekwalifikowalne
Płatności ryczałtowe, koszty jednostkowe i finansowanie według stawek zryczałtowanych
Koszty pośrednie
Udzielanie zamówień
Obowiązujące zasady
Procedury udzielania zamówień na usługi
Procedury udzielania zamówień na dostawy
Procedury udzielania zamówień na roboty
Wsparcie finansowe dla osób trzecich
Wsparcie finansowe dla osób trzecich
PŁATNOŚCI, PRZEDSTAWIANIE I PRZYJMOWANIE SPRAWOZDAŃ FINANSOWYCH, KOREKTY FINANSOWE I ODZYSKIWANIE ŚRODKÓW
Płatności
Zobowiązania roczne
Wspólne zasady płatności
Wspólne zasady obliczania zaliczek
Wstrzymanie biegu terminu płatności
Instytucja zarządzająca może zgodzić się na przedłużenie okresu wstrzymania biegu terminu płatności na kolejne trzy miesiące.
Zawieszenie płatności
Płatności na rzecz beneficjentów wiodących
Płatność salda końcowego
Wkład Unii w postaci płatności salda końcowego w ostatnim roku obrotowym nie może przekraczać całkowitego wkładu Unii na rzecz każdego programu określonego w decyzji wykonawczej Komisji zatwierdzającej dany program.
Wyjątki dotyczące umorzenia zobowiązania
Procedura umorzenia
Stosowanie euro
Przedstawianie i przyjmowanie sprawozdań finansowych
Przedstawianie sprawozdań finansowych
Przyjmowanie sprawozdań finansowych
Okres przechowywania dokumentacji
Korekty finansowe i odzyskiwanie środków
Korekty finansowe
Korekty finansowe dokonywane przez instytucję zarządzającą
Instytucja zarządzająca dokonuje korekt finansowych wymaganych w związku z pojedynczymi lub systemowymi nieprawidłowościami stwierdzonymi w projektach, pomocy technicznej lub w programie. Korekty finansowe polegają na anulowaniu całości lub części wkładu Unii w projekt lub w pomoc finansową. Instytucja zarządzająca bierze pod uwagę charakter i wagę nieprawidłowości oraz straty finansowe i stosuje proporcjonalną korektę finansową. Instytucja zarządzająca odnotowuje korekty finansowe w rocznych sprawozdaniach finansowych za rok obrotowy, w którym podjęto decyzję o anulowaniu.
Korekty finansowe dokonywane przez Komisję
Komisja dokonuje korekt finansowych na podstawie indywidualnych przypadków stwierdzonych nieprawidłowości oraz bierze pod uwagę, czy nieprawidłowość jest systemowa. Jeżeli nie jest możliwe precyzyjne określenie kwoty nieprawidłowych wydatków, Komisja przyjmuje za podstawę korekty finansowej stawkę zryczałtowaną lub ekstrapolowaną.
Procedura
Akapit pierwszy nie ma zastosowania w przypadku poważnych niedociągnięć w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli, które przed datą wykrycia przez Komisję lub Europejski Trybunał Obrachunkowy:
Podstawą oceny poważnych defektów w skutecznym funkcjonowaniu systemów zarządzania i kontroli powinny być obowiązujące przepisy prawa mające zastosowanie wtedy, kiedy przedłożono odpowiednie deklaracje zarządcze, roczne sprawozdania z kontroli i opinie pokontrolne.
Podejmując decyzję dotyczącą korekty finansowej, Komisja:
Odzyskiwanie środków
Odpowiedzialność finansowa i odzyskiwanie środków
Zwrot środków do instytucji zarządzającej
Zwrot środków do Komisji
SKŁADANIE SPRAWOZDAŃ, MONITOROWANIE I OCENA
Sprawozdania roczne instytucji zarządzającej
Monitorowanie i ocena
DZIAŁANIA PROMOCYJNE
Działania promocyjne
PRZEPISY SZCZEGÓLNE
ZARZĄDZANIE POŚREDNIE Z UDZIAŁEM ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH
Organizacje międzynarodowe jako instytucja zarządzająca
Zasady mające zastosowanie do programów zarządzanych przez organizację międzynarodową
ZARZĄDZANIE POŚREDNIE Z UDZIAŁEM KRAJU PARTNERSKIEGO UCZESTNICZĄCEGO WE WSPÓŁPRACY TRANSGRANICZNEJ
Kraj partnerski uczestniczący we współpracy transgranicznej jako instytucja zarządzająca
PRZEPISY KOŃCOWE
Przepisy przejściowe
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2007 29 ma nadal zastosowanie do aktów prawnych i zobowiązań realizujących budżet na lata poprzedzające rok 2014.
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.
W imieniu Komisji | |
José Manuel BARROSO | |
Przewodniczący |
Kryteria wyznaczenia dla instytucji zarządzającej
Uwzględniając zasadę proporcjonalności, system zapewniający przeprowadzanie przynajmniej raz w roku odpowiedniego działania związanego z zarządzaniem ryzykiem, w szczególności w przypadku istotnych modyfikacji działań.
Udokumentowane procedury, weryfikacje i oceny w celu wykazania istnienia i funkcjonowania elementów kontroli wewnętrznej.
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
Grażyna J. Leśniak 27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
Grażyna J. Leśniak 25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
Robert Horbaczewski 20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
Monika Pogroszewska 02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
Renata Krupa-Dąbrowska 31.12.20241 stycznia 2025 r. zacznie obowiązywać nowa Polska Klasyfikacja Działalności – PKD 2025. Jej ostateczny kształt poznaliśmy dopiero w tygodniu przedświątecznym, gdy opracowywany od miesięcy projekt został przekazany do podpisu premiera. Chociaż jeszcze przez dwa lata równolegle obowiązywać będzie stara PKD 2007, niektórzy już dziś powinni zainteresować się zmianami.
Tomasz Ciechoński 31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2014.244.12 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie wykonawcze 897/2014 ustanawiające przepisy szczegółowe dotyczące wdrażania programów współpracy transgranicznej finansowanych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 232/2014 ustanawiającego Europejski Instrument Sąsiedztwa |
Data aktu: | 18/08/2014 |
Data ogłoszenia: | 19/08/2014 |
Data wejścia w życie: | 22/08/2014, 01/01/2014 |