a także mając na uwadze, co następuje:(1) Dyrektywa 2003/41/WE nakłada na państwa członkowskie obowiązek przekazywania Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych ("EIOPA") sprawozdań odnoszących się do krajowych przepisów o charakterze ostrożnościowym dotyczących obszaru pracowniczych programów emerytalnych nieobjętych odniesieniem do krajowego prawa socjalnego i prawa pracy zawartym w art. 20 ust. 1 tej dyrektywy (zwanych dalej "krajowymi przepisami ostrożnościowymi"). Wymagania ustanowione w niniejszym rozporządzeniu nie wpływają na przewidziane w dyrektywie 2003/41/WE kompetencje państw członkowskich w odniesieniu do krajowego prawa socjalnego i prawa pracy mającego zastosowanie do instytucji pracowniczych programów emerytalnych.
(2) EIOPA powinien udostępniać na swojej stronie internetowej informacje zgłoszone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, aby stworzyć na poziomie unijnym scentralizowane źródło informacji o krajowych przepisach ostrożnościowych.
(3) Uznaje się, że państwa członkowskie mogą posiadać przepisy mające zastosowanie do pracowniczych programów emerytalnych w takich obszarach, jak prawo spółek, prawo powiernicze i prawo dotyczące niewypłacalności, które to przepisy wykraczają poza krajowe przepisy ostrożnościowe. Celem obowiązku sprawozdawczego ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu nie jest stworzenie wyczerpującego wykazu wszystkich norm prawnych i regulacyjnych, zgodnie z którymi działają pracownicze programy emerytalne.
(4) Zgodnie z art. 4 dyrektywy 2003/41/WE państwa członkowskie mogą wybrać stosowanie przepisów art. 9-16 i art. 18, 19 i 20 tej dyrektywy do działalności w zakresie pracowniczych programów emerytalnych prowadzonej przez zakłady ubezpieczeń objęte dyrektywą 2002/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 2 . Państwa członkowskie, które skorzystały z tej możliwości, stosują w odniesieniu do zakładów ubezpieczeń szereg krajowych przepisów ostrożnościowych różniących się od przepisów stosowanych wobec pracowniczych programów emerytalnych. W przypadku państw członkowskich, które wykorzystują tę możliwość, obowiązek sprawozdawczy powinien również obejmować informacje o aktywach i pasywach, o których mowa w art. 7 akapit drugi dyrektywy 2003/41/WE.
(5) W celu zapewnienia jednolitej sprawozdawczości właściwym władzom należy udostępnić wzór formularza do wykorzystania przy przekazywaniu do EIOPA wymaganych informacji. Aby umożliwić łatwy dostęp do przekazywanych informacji i ich porównywalność, wykaz we wzorze formularza powinien odpowiadać stosownym przepisom dyrektywy 2003/41/WE. Wzór formularza powinien również ułatwiać zgłaszanie krajowych przepisów ostrożnościowych nieujętych w wykazie, mających charakter ostrożnościowy, lecz niepowiązanych bezpośrednio z transpozycją dyrektywy 2003/41/WE.
(6) Z uwagi na to, że prawo Unii nie harmonizuje struktury instytucji pracowniczych programów emerytalnych, istnieją liczne rodzaje struktur organizacyjnych, w ramach których działają programy emerytalne w poszczególnych państwach członkowskich. W stosownych przypadkach właściwe władze powinny zgłaszać nazwy tych instytucji i wskazywać krajowe przepisy ostrożnościowe mające zastosowanie do różnych typów strukturalnych.
(7) Obowiązek sprawozdawczy nałożony na właściwe władze w odniesieniu do marginesów wypłacalności i funduszu gwarancyjnego, ustanowionych w art. 17a-17d dyrektywy 2003/41/WE, jest uwzględniony we wzorze formularza sprawozdawczego poprzez art. 17 ust. 2 tej dyrektywy.
(8) W niektórych państwach członkowskich krajowe przepisy ostrożnościowe nie mają zastosowania do całego terytorium danego państwa członkowskiego. Właściwe władze powinny zatem wskazywać we wzorze formularza, czy ich krajowe przepisy ostrożnościowe mają zastosowanie do różnych terytoriów w obrębie ich państwa członkowskiego, oraz określać zasięg terytorialny zgłaszanych przepisów.
(9) Informacje o krajowych przepisach ostrożnościowych należy aktualizować bez nakładania niewspółmiernych obciążeń na właściwe władze. Sprawozdań nie powinno się zatem składać częściej niż raz w roku. Aby zwiększyć spójność ujawnianych informacji, należy ustalić datę, do której odnoszą się sprawozdania, oraz datę przekazywania informacji do EIOPA. Właściwe władze powinny mieć możliwość dobrowolnej aktualizacji informacji między datami składania sprawozdań.
(10) Aby zapewnić, by informacje dotyczące krajowych przepisów ostrożnościowych były dostępne niedługo po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, pierwsze przekazanie informacji powinno mieć miejsce w okresie sześciu miesięcy od jego wejścia w życie.
(11) Jak określono w motywie 32 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE 3 , standardy techniczne opracowywane przez EIOPA powinny pozostawać bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w zakresie wymogów ostrożnościowych dotyczących wspomnianych instytucji, zgodnie z dyrektywą 2003/41/WE.
(12) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowią projekty wykonawczych standardów technicznych przedłożone Komisji przez EIOPA.
(13) EIOPA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne dotyczące projektów wykonawczych standardów technicznych stanowiących podstawę niniejszego rozporządzenia, przeanalizował koszty i korzyści, które mogą być z nimi związane, oraz wystąpił o ich zaopiniowanie do Grupy Interesariuszy z Sektora Pracowniczych Programów Emerytalnych powołanej w art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 4 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 16 czerwca 2014 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
