a także mając na uwadze, co następuje:1. PROCEDURA
1.1. OBOWIĄZUJĄCE ŚRODKI
(1) Rozporządzeniem (WE) nr 598/2009 2 Rada nałożyła ostateczne cło wyrównawcze na przywóz monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych lub parafinowych olejów napędowych będących produktem syntezy lub hydrorafinacji o pochodzeniu niekopalnym, powszechnie nazywanych "biodieslem", w formie czystej lub w postaci mieszanki zawierającej wagowo ponad 20 % monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych lub parafinowych olejów napędowych będących produktem syntezy lub hydrorafinacji, o pochodzeniu niekopalnym ("produkt objęty przeglądem" lub "biodiesel"), objętych obecnie kodami CN ex 1516 20 98, ex 1518 00 91, ex 1518 00 99, ex 2710 19 43, ex 2710 19 46, ex 2710 19 47, ex 2710 20 11, ex 2710 20 15, ex 2710 20 17, ex 3824 90 97, 3826 00 10 i ex 3826 00 90, pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki ("obowiązujące środki").
(2) Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 443/2011 3 , w następstwie dochodzenia w sprawie obejścia środków, Rada rozszerzyła ostateczne cło antysubsydyjne na przywóz biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki na przywóz biodiesla wysyłanego z Kanady, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Kanady ("obowiązujące rozszerzone środki").
1.2. WNIOSEK O DOKONANIE PRZEGLĄDU
(3) Wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego ("wniosek o dokonanie przeglądu") zgodnie z art. 19 i art. 23 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 597/2009 ("rozporządzenie podstawowe") został złożony przez przedsiębiorstwo Ocean Nutrition Canada ("wnioskodawca"), producenta eksportującego z Kanady.
(4) Zakres wniosku o dokonanie przeglądu ograniczał się do zbadania możliwości udzielenia zwolnienia z obowiązujących rozszerzonych środków w odniesieniu do wnioskodawcy.
(5) We wniosku o dokonanie przeglądu wnioskodawca stwierdził, że jest rzeczywistym producentem biodiesla i że jest zdolny do produkcji całkowitej ilości biodiesla wysłanego przez niego do Unii od początku okresu objętego dochodzeniem w sprawie obejścia środków, które skutkowało wprowadzeniem obowiązujących rozszerzonych środków.
(6) Okres objęty dochodzeniem, który został uwzględniony przy dochodzeniu w sprawie obejścia środków, obejmował okres od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 30 czerwca 2010 r. ("pierwotny okres objęty dochodzeniem"). Okres objęty dochodzeniem dotyczący niniejszego dochodzenia obejmował okres od dnia 1 kwietnia 2012 r. do dnia 31 marca 2013 r. ("okres objęty dochodzeniem").
(7) Wnioskodawca przedstawił dowody prima facie potwierdzające, że był producentem biodiesla w Kanadzie długo przed wprowadzeniem obowiązujących środków. Ponadto wnioskodawca twierdził, że nie jest powiązany z żadnym producentem biodiesla w Stanach Zjednoczonych Ameryki.
1.3. WSZCZĘCIE CZĘŚCIOWEGO PRZEGLĄDU OKRESOWEGO
(8) Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że wniosek o dokonanie przeglądu zawierał wystarczające dowody prima facie uzasadniające wszczęcie częściowego przeglądu okresowego, w dniu 30 kwietnia 2013 r. Komisja wszczęła, w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 4 ("zawiadomienie o wszczęciu postępowania"), częściowy przegląd okresowy zgodnie z art. 19 i art. 23 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, którego zakres ograniczał się do zbadania możliwości udzielenia zwolnienia z obowiązujących rozszerzonych środków w odniesieniu do wnioskodawcy.
1.4. ZAINTERESOWANE STRONY
(9) Komisja oficjalnie poinformowała wnioskodawcę oraz przedstawicieli Kanady o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Zgłosił się jedynie wnioskodawca. Nie wnioskowano o przesłuchanie.
(10) Komisja otrzymała odpowiedź na kwestionariusz od wnioskodawcy, która została zweryfikowana na miejscu w siedzibie wnioskodawcy w Kanadzie.
2. USTALENIA Z DOCHODZENIA I ZAKOŃCZENIE PRZEGLĄDU
(11) W toku dochodzenia ustalono, że wnioskodawca jest rzeczywistym producentem biodiesla i że nie jest powiązany z żadnym producentem biodiesla w Stanach Zjednoczonych Ameryki.
(12) W wyniku ustaleń dokonanych podczas wizyt w siedzibie wnioskodawcy w Kanadzie, zwrócono się do wnioskodawcy o dostarczenie dodatkowych informacji potwierdzających, że jego zdolności produkcyjne są wystarczające, by zrealizować wielkość sprzedaży w okresie objętym dochodzeniem.
(13) Pomimo kilkukrotnie przedłużanego terminu wnioskodawca nie przekazał Komisji wymaganych informacji.
(14) Ponadto dochodzenie wykazało, że po wejściu w życie obowiązujących rozszerzonych środków mogło dojść do wywozu przez wnioskodawcę przedmiotowego produktu do Unii, objętego kodem CN niepodlegającym środkom. Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o uzasadnienie stosowania tego kodu CN. Wnioskodawca nie przedstawił jednak żadnych informacji ani innych dowodów wskazujących na to, że wywóz ten powinien być objęty kodem CN niepodlegającym obowiązującym rozszerzonym środkom.
(15) W związku z powyższym uważa się, że wnioskodawca nie wykazał, że był w stanie wyprodukować całkowitą ilość biodiesla, która została przez niego wysłana do Unii od początku pierwotnego okresu objętego dochodzeniem. Niezależnie od tego, że wnioskodawca nie przekazał informacji, o które zwróciła się Komisja, nie przedstawił on żadnych innych dowodów na to, że nie brał udziału w praktykach mających na celu obejście środków. W związku z tym należy zakończyć dochodzenie przeglądowe bez udzielenia wnioskodawcy zwolnienia z obowiązujących rozszerzonych środków.
(16) Zainteresowane strony zostały poinformowane o zamiarze zakończenia dochodzenia przeglądowego i miały możliwość przedstawienia uwag. Nie otrzymano żadnych uwag, które mogłyby zmienić decyzję o zakończeniu dochodzenia przeglądowego.
(17) Stwierdza się zatem, że należy zakończyć częściowy przegląd okresowy dotyczący środków antysubsydyjnych na przywóz biodiesla pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, rozszerzonych na przywóz biodiesla wysyłanego z Kanady, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Kanady, bez zmiany obowiązujących rozszerzonych środków,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Luksemburgu dnia 14 kwietnia 2014 r.
|
W imieniu Rady |
|
A. TSAFTARIS |
|
Przewodniczący |
