(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 1794)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2013/167/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 5 kwietnia 2013 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG(1), w szczególności jej art. 17 ust. 3 lit. a),
uwzględniając dyrektywę Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich(2), w szczególności jej art. 12 ust. 1 i 4 oraz formułę wprowadzającą w art. 19 i art. 19 lit. a) i b),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dyrektywie 92/65/EWG określono warunki mające zastosowanie do przywozu do Unii między innymi nasienia, komórek jajowych i zarodków koni. Warunki te muszą być co najmniej równoważne z warunkami mającymi zastosowanie do handlu między państwami członkowskimi.
(2) W dyrektywie 2009/156/WE ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt odnośnie do przywozu do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych. Stanowi ona, że przywóz zwierząt z rodziny koniowatych do Unii jest dozwolony jedynie z państw trzecich, które pozostawały wolne od wenezuelskiego zapalenia mózgu i rdzenia koni przez okres dwóch lat.
(3) W decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE(3) ustanowiono wykaz państw trzecich lub - w przypadku zastosowania regionalizacji - części ich terytoriów, z których państwa członkowskie mają zezwalać na przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz ich nasienia, komórek jajowych i zarodków, a także wskazano inne warunki mające zastosowanie do tego przywozu. Wykaz ten zamieszczono w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.
(4) W wykazie zamieszczonym w załączniku I do decyzji 2004/211/WE wskazano, że zezwala się na odprawę czasową zarejestrowanych koni, ponowny przywóz zarejestrowanych koni wyścigowych, biorących udział w zawodach i wykorzystywanych w wydarzeniach kulturalnych, po wywozie czasowym, przywóz zarejestrowanych koniowatych oraz koniowatych do hodowli i produkcji oraz przywóz nasienia, komórek jajowych i zarodków koni z Meksyku z wyjątkiem stanów Chiapas, Oaxaca, Tabasco i Veracruz.
(5) We wrześniu 2012 r. Komisja opublikowała sprawozdanie końcowe z audytu przeprowadzonego w Meksyku w dniach 17-27 kwietnia 2012 r. w celu dokonania przeglądu w zakresie kontroli zdrowia zwierząt i procedur certyfikacyjnych mających zastosowanie do wywozu żywych koniowatych i ich nasienia do Unii Europejskiej(4). W sprawozdaniu tym stwierdzono szereg znacznych niedociągnięć w odniesieniu do kontroli przemieszczania koniowatych w przedmiotowym państwie trzecim, a tym samym w odniesieniu do zgodności z ustaloną regionalizacją, gwarancji w zakresie pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej i niedokrwistości zakaźnej koni, jak również w odniesieniu do zatwierdzania centrów pozyskiwania nasienia koniowatych oraz nadzoru nad nimi. Właściwe organy w Meksyku nie zajęły się w wystarczający sposób tymi niedociągnięciami w reakcji na zalecenia określone w sprawozdaniu Komisji z audytu ani w ramach działań następczych.
(6) Ta sytuacja może stanowić zagrożenie dla zdrowia populacji zwierząt z rodziny koniowatych w Unii, dlatego nie należy zezwalać na przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz nasienia, komórek jajowych i zarodków koni z Meksyku.
(7) Należy zatem zmienić wpis dotyczący tego państwa trzeciego w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.
(8) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2004/211/WE.
(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
