a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa(1) przewidziano wymóg ustanawiania środków regulujących dostęp do wód i zasobów oraz prowadzenie działalności połowowej w sposób zrównoważony, z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, a w szczególności sprawozdań przygotowanych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF), jak również w świetle wszelkich opinii uzyskanych od regionalnych komitetów doradczych.
(2) Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym - w stosownych przypadkach - określonych warunków, które są funkcjonalnie z nimi związane. Uprawnienia do połowów należy rozdzielić między państwa członkowskie w taki sposób, aby każde państwo członkowskie miało zapewnioną względną stabilność działalności połowowej w przypadku każdego stada lub łowiska oraz z należytym uwzględnieniem celów wspólnej polityki rybołówstwa ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 2371/2002.
(3) W rozporządzeniu (UE) nr 44/2012(2) Rada ustaliła uprawnienia do połowów na rok 2012 w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach UE oraz - dla statków UE - na niektórych wodach nienależących do UE. Rozporządzeniami (UE) nr 39/2013(3) i (UE) nr 40/2013(4) Rada ustaliła uprawnienia do połowów w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach UE oraz - dla statków UE - na niektórych wodach nienależących do UE na rok 2013
(4) W rozporządzeniu (UE) nr 39/2013 nalezy wyjaśnić szczególne warunki określania uprawnień do połowów dla ostroboka w obszarach VIIIc i IX.
(5) Dodatkowe uprawnienia do połowów halibuta niebieskiego w NAFO 3LMNO stały się dostępne dla Unii w roku 2012 w wyniku przekazania kwot pomiędzy Unią a innymi umawiającymi się stronami Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO). W związku z tym, w odniesieniu do roku 2012, należy zmienić załącznik IC do rozporządzenia (UE) nr 44/2012 ze skutkiem od 1 stycznia 2012 r., aby odzwierciedlić te nowe uprawnienia do połowów. Zmiany te dotyczą wyłącznie roku 2012 i powinny pozostać bez uszczerbku dla zasady względnej stabilności.
(6) Uprawnienia do połowów dla statków UE i Norwegii oraz warunki wzajemnego dostępu do zasobów połowowych są ustalane corocznie w wyniku konsultacji w sprawie praw połowowych przeprowadzanych zgodnie z procedurą przewidzianą w dwustronnej umowie w sprawie rybołówstwa z Norwegią(5). Do czasu zakończenia konsultacji w sprawie ustaleń na 2013 r. rozporządzenie (UE) nr 40/2013 ustaliło tymczasowe uprawnienia do połowów dla odnośnych stad. W dniu 18 stycznia 2013 zakończono konsultacje z Norwegią i dokonano ustaleń w sprawie uprawnień do połowów na 2013 r. Należy w związku z tym zmienić odpowiednie przepisy rozporządzenia (UE) nr 40/2013.
(7) Limity połowowe dla dobijaka w obszarze IIIa Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) oraz w wodach UE obszarów IIa i IV ICES zostały tymczasowo określone w załączniku Ia do rozporządzenia (UE) nr 40/2013. W lutym 2013 r. ICES opublikowała opinię naukową dotyczącą stada dobijaków w wodach UE rejonów ICES IIa i IIIa oraz podobszaru ICES IV. Zgodnie z tą opinią limity połowowe dla obszarów zarządzania 1 i 2 powinny zostać ustalone na poziomie - odpowiednio - 224 544 ton i 17 544 ton. Dla obszaru zarządzania 3 ICES zaleca całkowity limit połowowy w wysokości 78 331 ton. Ponieważ na obszarze zarządzania 3 poławia zarówno UE, jak i Norwegia, limit przypadający na Unię w tym obszarze nie powinien być ustalony na poziomie wyższym niż 40 000 ton. Jeśli chodzi o obszary zarządzania 4 i 6, dane dotyczące połowów i dane z obserwacji były dla ICES niewystarczające, by przeprowadzić ocenę związaną z wiekiem. W związku z tym zgodnie z podejściem przyjętym w odniesieniu do innych stad w podobnych okolicznościach stosowne jest ustalenie limitów połowowych dla obszarów 4 i 6 w wysokości - odpowiednio - 4 000 ton i 336 ton, co oznacza 20-procentowe ograniczenie limitów połowowych dla tych obszarów w porównaniu z rokiem 2012. Zgodnie z opinią ICES dla obszarów zarządzania 5 i 7 stosowne jest ustalenie limitów połowowych równych 0. Ponieważ dobijak jest zasobem dzielonym z Norwegią i biorąc pod uwagę dostępność dobijaka w wodach UE w roku 2013, należy przewidzieć wymianę kwot z Norwegią. W związku z tym ilości przydzielone Norwegii z udziału Unii w całkowitym dopuszczalnym połowie (TAC) należy ustalić na poziomie 22 450 ton dobijaka w obszarze zarządzania 1 w zamian za 1 769 ton dorsza z północnych wybrzeży Norwegii, 131 ton plamiaka z północnych wybrzeży Norwegii, 250 ton gładzicy z Morza Północnego i 95 ton molwy z Morza Północnego. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IA do rozporządzenia (UE) nr 40/2013.
(8) Podczas dziewiątego corocznego posiedzenia Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC), które odbyło się w Manili w dniach 2-9 grudnia 2012 r., przyjęto nowe środki ochrony i zarządzania dla opastuna, tuńczyka żółtopłetwego i bonito w zakresie ograniczeń nakładu połowowego, jak również środki dotyczące obszarów zamkniętych dla połowów z udziałem urządzeń powodujących koncentrację ryb (FAD). WCPFC przyjęła również środki zarządzania dotyczące obszaru podlegającego jednocześnie WCPFC i Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC). Zgodnie z tymi środkami statki UE wpisane do rejestrów obu tych organizacji muszą przestrzegać jedynie środków ochrony i zarządzania IATTC określonych w rozporządzeniu (UE) nr 40/2013, kiedy poławiają w obszarze podległym obydwu organizacjom. Należy wprowadzić środki WCPFC do prawa Unii.
(9) W ramach przepisów Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) dotyczących włócznika atlantyckiego Unia może poławiać maksymalnie 200 ton włócznika w obszarze zarządzania Północnego Atlantyku zamiast niewykorzystanej przez siebie kwoty na włócznika w Południowym Atlantyku. Unia może również poławiać maksymalnie 200 ton włócznika w obszarze zarządzania Południowego Atlantyku zamiast niewykorzystanej przez siebie kwoty na włócznika w Północnym Atlantyku. Należy wprowadzić te przepisy do prawa Unii.
(10) Na swoim pierwszym corocznym spotkaniu w 2013 r. Regionalna Organizacja ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO) przyjęła uprawnienia do połowów składające się z TAC dla ostroboka peruwiańskiego, wraz ze zmianą związanego z tymi połowami raportowania, oraz ograniczenia połowowe dla połowów pelagicznych i dennych. Należy wprowadzić te przepisy do prawa Unii.
(11) Rozporządzenia (UE) nr 39/2013 i (UE) nr 40/2013 stosują się zasadniczo od dnia 1 stycznia 2013 r. Niniejsze rozporządzenie powinno stosować się od dnia 1 stycznia 2013 r., jako że dotyczy zmian wspomnianych rozporządzeń. Takie stosowanie z mocą wsteczną nie narusza zasad pewności prawa ani ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ odnośne uprawnienia do połowów nie zostały jeszcze w pełni wykorzystane. Zmiana w rozporządzeniu (UE) nr 44/2012 powinna mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2012 r. Jako że zmiany pewnych limitów połowowych mają wpływ na działalność gospodarczą oraz planowanie okresu połowu dla statków UE, konieczna jest pilna zmiana rozporządzeń (UE) nr 44/2012, (UE) nr 39/2013 i (UE) nr 40/2013. Z tego samego powodu niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 27 marca 2013 r.
|
W imieniu Rady |
|
E. GILMORE |
|
Przewodniczący |
______(1) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59.
(2)Rozporządzenie Rady (UE) nr 44/2012 z dnia 17 stycznia 2012 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2012 r. dostępne na wodach UE oraz - dla statków UE - na określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (Dz.U. L 25 z 27.01.2012, s. 55).
(3)Rozporządzenie Rady (UE) nr 39/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalające uprawnienia do połowów dla statków UE na 2013 r. w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które nie są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (Dz.U. L 23 z 25.1.2013, s. 1).
(4)Rozporządzenie Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz - dla statków UE - na określonych wodach nienależących do UE w odniesieniu do pewnych stad ryb oraz grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (Dz.U. L 23 z 25.1.2013, s. 54).
(5)Umowa w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii (Dz.U. L 226 z 29.8.1980, s. 48).