(2013/116/UE)(Dz.U.UE L z dnia 7 marca 2013 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej(1), w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W pismach zarejestrowanych przez Komisję dnia 12 lipca 2012 r. i dnia 4 października 2012 r. Królestwo Niderlandów zwróciło się z wnioskiem o upoważnienie do wprowadzenia specjalnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE, w odniesieniu do podatnika zobowiązanego do zapłaty podatku od wartości dodanej (VAT).
(2) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE, pismem z dnia 17 października 2012 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Królestwo Niderlandów. Pismem z dnia 19 października 2012 r. Komisja zawiadomiła Królestwo Niderlandów, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.
(3) Artykuł 193 dyrektywy 2006/112/WE stanowi, że podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług obowiązany jest, co do zasady, do zapłaty VAT organom podatkowym. Celem odstępstwa, o które wystąpiło Królestwo Niderlandów, jest zobowiązanie w określonych okolicznościach odbiorcy dostawy niektórych towarów do zapłaty podatku VAT w odniesieniu do określonych towarów, w szczególności telefonów komórkowych, układów scalonych, konsoli do gier i komputerów osobistych do użytku przenośnego.
(4) Według Królestwa Niderlandów szereg przedsiębiorców handlujących tymi towarami popełnia oszustwa, sprzedając towary bez uiszczania podatku VAT na rzecz organów podatkowych. Ich klienci, będący w posiadaniu ważnej faktury, są jednak uprawnieni do odliczenia VAT. W najbardziej poważnych przypadkach tego oszustwa towary są dostarczane wielokrotnie bez zapłaty podatku VAT (tzw. oszustwo karuzelowe). W tym kontekście niderlandzkie służby kontroli skarbowej zwróciły uwagę na przeniesienie zjawiska oszustw z telefonów komórkowych i układów scalonych na konsole do gier i komputery osobiste do użytku przenośnego.
(5) Poprzez wskazanie w powyższych przypadkach osoby, której dostarczane są towary, jako osoby zobowiązanej do zapłaty VAT, odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE wyeliminowałoby możliwość dokonywania takiego rodzaju oszustw podatkowych.
(6) W celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania odstępstwa i przeciwdziałania przeniesieniu praktyki uchylania się od opodatkowania do sprzedaży detalicznej lub na inne produkty Królestwo Niderlandów powinno wprowadzić odpowiednie obowiązki w zakresie kontroli i sprawozdawczości. Ponadto ustalenie minimalnej wysokości podstawy opodatkowania powinno zmniejszyć ryzyko przeniesienia oszustw do handlu detalicznego.
(7) Upoważnienie powinno obowiązywać tylko przez bardzo krótki czas, ponieważ pozostają nierozstrzygnięte kwestie dotyczące w szczególności ewentualnego wpływu mechanizmu odwrotnego obciążenia na funkcjonowanie systemu VAT w państwach członkowskich, które go stosują, lub w innych państwach członkowskich. Termin zakończenia obowiązywania tego odstępstwa zbiega się z końcem obowiązywania podobnych odstępstw przyznanych w odniesieniu do telefonów komórkowych i układów scalonych, tak aby umożliwić opracowanie bardziej kompleksowej i lepiej zharmonizowanej polityki zwalczania nadużyć finansowych w przyszłości.
(8) Odstępstwo nie będzie miało negatywnego wpływu na zasoby własne Unii z tytułu podatku VAT,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
______(1) Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.
