KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE 1 , w szczególności jej art. 11a ust. 8,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Protokół z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (protokół z Kioto) ustanowił dwa mechanizmy tworzenia międzynarodowych jednostek, które strony protokołu mogą wykorzystać do kompensowania emisji. Mechanizm wspólnego wdrożenia (JI) przewiduje tworzenie jednostek redukcji emisji (ERU), natomiast mechanizm czystego rozwoju (CDM) przewiduje tworzenie jednostek poświadczonej redukcji emisji (CER).
(2) Krajowe plany rozdziału uprawnień państw członkowskich przyjęte zgodnie z art. 9 dyrektywy 2003/87/WE przewidują stosowanie przez prowadzących instalacje pewnych ilości jednostek CER i ERU w celu wywiązania się ze swoich zobowiązań do umarzania uprawnień, o których mowa w art. 12 dyrektywy 2003/87/WE w odniesieniu do okresu 2008-2012.
(3) Artykuł 11a dyrektywy 2003/87/WE przewiduje stałe wykorzystywanie jednostek CER i ERU wydawanych w ramach protokołu z Kioto w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE w okresie 2013-2020, a także zawiera przepisy dotyczące poziomów dozwolonych na kategorię prowadzącego instalację i operatora statku powietrznego w celu wywiązania się ze swoich zobowiązań do umarzania uprawnień na podstawie art. 12 dyrektywy 2003/87/WE. Artykuł 11a ust. 8 określa pewne minimalne uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji, wyrażone w procentach, wykorzystywane przez prowadzących instalacje i operatorów statków powietrznych w okresie 2008-2020 i przewiduje środki mające na celu określenie dokładnej wartości procentowej limitów.
(4) Dyrektywa 2003/87/WE przewiduje powiązanie mechanizmów opartych na projektach z protokołu z Kioto z systemem handlu uprawnieniami do emisji w celu zwiększenia opłacalności osiągnięcia redukcji światowych emisji gazów cieplarnianych. Ze względu na liczbę ważnych uprawnień na okres 2013-2020 wydanych na podstawie art. 13 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2003/87/WE należy określić uprawnienia do stosowania międzynarodowych jednostek na minimalnych poziomach określonych w art. 11a ust. 8 akapit pierwszy i trzeci. Co za tym idzie, przestrzegane będzie ograniczenie ogólnego wykorzystania jednostek międzynarodowych przewidziane w art. 11a ust. 8 akapit piąty dyrektywy 2003/87/WE, a art. 11a ust. 8 akapit drugi i akapit czwarty zdanie drugie dyrektywy 2003/87/WE nie będzie mieć tu zastosowania. Wszelkie pozostałe uprawnienia na 2012 r. od operatorów statków powietrznych zostaną utrzymane zgodnie z art. 11a ust. 2, 3 i 4 dyrektywy 2003/87/WE.
(5) Prowadzący instalacje stacjonarne, które znacząco zwiększyły zdolności produkcyjne zgodnie z art. 20 decyzji Komisji 2011/278/UE z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 2 , powinni mieć prawo do bycia traktowanymi albo jako istniejący prowadzący instalacje, albo jako prowadzący nowe instalacje.
(6) Artykuły 58-61 rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiającego rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i (UE) nr 1193/2011 3 przewidują szczegóły praktycznego wdrażania limitów uprawnień określonych w niniejszym rozporządzeniu.
(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2013 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
1 Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.
2 Dz.U. L 130 z 17.5.2011, s. 1.
3 Dz.U. L 122 z 3.5.2013, s. 1.
4 Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 109.
5 Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 63.