(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 6658)(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2013/505/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 16 października 2013 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE 1 , w szczególności jego art. 129 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 14 sierpnia 2013 r. Republika Francuska poinformowała Komisję, Europejską Agencję Chemikaliów ("Agencję") i inne państwa członkowskie, zgodnie z art. 129 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (klauzula ochronna), że ma uzasadnione powody, by uważać, że konieczne jest pilne działanie w celu ochrony społeczeństwa przed narażeniem na działanie amoniaku uwalnianego z soli amonowych obecnych w materiałach z waty celulozowej stosowanych do izolacji budynków. Republika Francuska przyjęła środek przejściowy dnia 21 czerwca 2013 r. i opublikowała go w Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej dnia 3 lipca 2013 r.
(2) Rozporządzenie z dnia 21 czerwca 2013 r. w sprawie zakazu wprowadzania do obrotu, przywozu, sprzedaży, dystrybucji oraz produkcji materiałów izolacyjnych z waty celulozowej zawierających sole amonowe jako adiuwanty ("Rozporządzenie") zakazuje wprowadzania do obrotu, przywozu, posiadania w celu sprzedaży lub dystrybucji, sprzedaży lub dystrybucji i produkcji materiałów izolacyjnych z waty celulozowej zawierających sole amonowe jako dodatki. Produkty te muszą również zostać wycofane z obrotu we Francji i wycofane od użytkowników na koszt osób odpowiedzialnych za wprowadzenie ich do obrotu.
(3) Projekt Rozporządzenia został najpierw przedłożony Komisji na mocy dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 2 . Zgodnie z art. 9 ust. 7 tej dyrektywy Francja oświadczyła, że przyjęcie Rozporządzenia ma charakter pilny, a Komisja wyraziła opinię, że podane przez Francję powody podjęcia przyspieszonego działania są przekonujące.
(4) W związku z prośbą Komisji Francja ponownie złożyła projekt Rozporządzenia zgodnie z art. 129 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Komisja przeanalizowała Rozporządzenie oraz przedstawione razem z nim informacje naukowe i techniczne. Komisja przeprowadziła krótkie konsultacje z państwami członkowskimi i zainteresowanymi podmiotami.
(5) Ze względu na krótki termin, w jakim Komisja musi podjąć decyzję dotyczącą środków przejściowych na mocy art. 129 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, jej opinia musi opierać się głównie na informacjach przedstawionych przez Francję.
(6) Do września 2011 r. materiały izolacyjne z waty celulozowej we Francji zawierały kwas borowy, który zmniejsza palność i działa jako środek biobójczy. W związku z zakazem stosowania kwasu borowego jako środka biobójczego oraz w celu utrzymania właściwości zmniejszających palność niektórych materiałów izolacyjnych (w tym waty celulozowej) francuski przemysł zastąpił związki boru solami amonowymi.
(7) Francuski środek jest uzasadniony ze względu na incydenty zarejestrowane przez krajowe ośrodki toksykologiczne (kilka przypadków zatruć u ludzi od listopada 2011 r.) oraz skargi złożone przez zawodowe stowarzyszenie producentów izolacji z waty celulozowej (około 150 przypadków). Francuskie organy zmierzyły również stężenie amoniaku w domach, których dotyczyły otrzymane skargi, i pomiar ten wykazał, że poziomy narażenia na amoniak są wyższe niż toksykologiczne wartości odniesienia w przypadku bezpiecznego długotrwałego narażenia. Sole amonowe powinny zatem zostać zastąpione inną substancją.
(8) Według informacji przekazanych przez Francję sole amonowe w materiałach izolacyjnych z waty celulozowej powodują zagrożenie dla zdrowia ludzi, którego nie da się odpowiednio kontrolować i które należy uwzględnić. W tym szczególnym przypadku, w celu osiągnięcia sprawnej harmonizacji rynku wewnętrznego przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony zdrowia ludzkiego na wysokim poziomie, środek zastosowany przez Francję powinien zostać uznany za pilne działanie zgodnie z art. 129 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
(9) Ponieważ środek przejściowy zastosowany przez Francję polega na ograniczeniu wprowadzania do obrotu i stosowania substancji, na podstawie art. 129 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 wymaga się, aby Francja rozpoczęła unijną procedurę wprowadzania ograniczeń, przekazując Agencji dokumentację zgodną z załącznikiem XV w ciągu trzech miesięcy od daty niniejszej decyzji.
(10) Z wszystkich wymienionych wyżej powodów należy zezwolić na zastosowanie Rozporządzenia.
(11) W decyzji podjętej na mocy art. 129 ust. 2 w sprawie zezwolenia na zastosowanie środka tymczasowego należy wyznaczyć okres, w jakim obowiązuje takie zezwolenie; z uwagi na termin rozpoczęcia przez Unię procedury wprowadzania ograniczeń określonej w art. 129 ust. 3 oraz w celu zapewnienia odpowiednio długiego czasu na podjęcie decyzji w zwykłym procesie wprowadzania ograniczeń po złożeniu przez Francję dokumentacji zgodnej z załącznikiem XV, bez potrzeby przedłużania okresu zezwolenia, okres ten powinien wynosić 21 miesięcy.
(12) Niniejsza decyzja nie narusza w żaden sposób decyzji Komisji na mocy art. 73 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, jeżeli warunki ustanowione w art. 68 tego rozporządzenia są spełnione.
(13) Niniejsza decyzja jest zgodna z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
