(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 4980)(Jedynie tekst w języku łotewskim i litewskim jest autentyczny)
(2013/427/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 8 sierpnia 2013 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii 1 , w szczególności jej art. 3 ust. 3 i 6 oraz art. 8,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 2 , w szczególności jego art. 84,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Jako że plan zatwierdzony decyzją wykonawczą Komisji 2013/90/UE 3 stanowi wystarczająco szczegółowe ramy w rozumieniu art. 94 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii 4 , niniejsza decyzja stanowi decyzję w sprawie finansowania w odniesieniu do wydatków przewidzianych w programie prac dotyczącym dotacji.
(2) Klasyczny pomór świń jest wirusową chorobą zakaźną świń domowych i zdziczałych, która powoduje zakłócenia w handlu wewnątrzunijnym i w wywozie do państw trzecich.
(3) W przypadku wystąpienia ogniska klasycznego pomoru świń zachodzi ryzyko rozprzestrzenienia się czynnika chorobotwórczego na inne gospodarstwa znajdujące się na obszarze danego państwa członkowskiego, w których utrzymywane są świnie, a także na inne państwa członkowskie i państwa trzecie w wyniku handlu żywymi świniami, otrzymanymi z nich produktami, ich nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami lub też w wyniku przeniesienia przez zdziczałe świnie.
(4) W dyrektywie Rady 2001/89/WE z dnia 23 października 2001 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania klasycznego pomoru świń 5 określono środki, które należy wprowadzić w przypadku wystąpienia ogniska choroby w celu zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się wirusa
(5) W przypadku potwierdzenia obecności wirusa klasycznego pomoru świń u zdziczałych świń oraz jeśli dostępne dane epidemiologiczne wskazują, że istnieje zagrożenie jego rozprzestrzenienia, najskuteczniejszym i najefektywniejszym środkiem weterynaryjnym w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się choroby są doustne szczepienia zdziczałych świń na zagrożonym obszarze.
(6) W dniu 20 listopada 2012 r. Łotwa notyfikowała dwa przypadki pierwotne klasycznego pomoru świń u zdziczałych świń w powiatach Dagda i Zilupe, bardzo blisko granicy z Białorusią i Rosją.
(7) W wyniku wykrycia tych ognisk Łotwa wprowadziła nadzór nad klasycznym pomorem świń u zdziczałych świń, a następnie - w celu określenia zakażonego obszaru - u świń domowych utrzymywanych w gospodarstwach przydomowych na obszarach przylegających do miejsca, w którym wystąpiły przypadki pierwotne.
(8) W decyzji wykonawczej 2013/90/UE zatwierdzono przedstawiony przez Łotwę plan zwalczania klasycznego pomoru świń i przeprowadzenia, w najbliższym możliwym ze względu na warunki środowiskowe terminie, szczepień interwencyjnych zdziczałych świń zgodnie z art. 16 ust. 1 i art. 20 ust. 2 akapit czwarty dyrektywy 2001/89/WE.
(9) Zgodnie z ustawodawstwem Łotwy ognisko klasycznego pomoru świń uznaje się za sytuację wyjątkową i za zgodą gabinetu ministrów zezwolono na wykorzystanie trybu pilnego przy zakupie szczepionki bez rozpisywania przetargu, co miało na celu zapewnienie dostępności szczepionki podczas kampanii wiosennej 2013 r.
(10) Ze względu na sąsiedztwo zakażonego obszaru z Białorusią nie można wykluczyć, że zakażone zdziczałe świnie przekraczają granicę Łotwy i Białorusi, a Interwencyjny Zespół Weterynaryjny Wspólnoty zalecił po wizytacji przeprowadzonej w lutym 2013 r., by rozszerzyć obszar szczepień na wynoszącą 50 km sferę buforową na terytorium Białorusi wzdłuż granicy z Łotwą.
(11) Aby ocenić rozwój epidemiologiczny choroby u zdziczałych świń i świń w zagrożonych gospodarstwach przydomowych, należało w trybie pilnym ustanowić zharmonizowane czynności nadzorcze i badania epidemiologiczne oparte na laboratoryjnych badaniach serologicznych i wirusologicznych na obecność wirusa klasycznego pomoru świń u świń domowych i zdziczałych na określonych obszarach wysokiego ryzyka otaczających zakażony obszar na terytorium Łotwy, Białorusi oraz Litwy.
(12) Łotwa przedstawiła szacunkowe koszty planu szczepień interwencyjnych zdziczałych świń przeciwko klasycznemu pomorowi świń, podając przybliżoną liczbę dawek szczepionki potrzebnych na terytorium Łotwy oraz w buforowej strefie szczepień na Białorusi oraz szacunkowe koszty wykonania tych szczepień Szacunkowe koszty szczepień interwencyjnych wynoszą 221.800 EUR.
(13) W pierwszym tygodniu kwietnia 2013 r. Łotwa i Litwa przedstawiły wstępne oszacowanie kosztów związanych z realizacją badań epidemiologicznych oraz środków nadzoru klasycznego pomoru świń w kontekście innych środków nadzwyczajnych wprowadzonych w celu zwalczania choroby na terytorium Łotwy, Litwy i Białorusi. Szacunkowe koszty środków nadzoru wynoszą 227.000 EUR na Łotwie i Białorusi oraz 17.000 EUR na Litwie.
(14) Uzasadniona jest retroaktywna kwalifikowalność kosztów poniesionych przez Łotwę ze skutkiem od dnia notyfikacji ognisk choroby oraz przez Litwę i Białoruś ze skutkiem od dnia rozpoczęcia działań nadzorczych, ponieważ działania te są kluczowe dla określenia obszaru szczepień, a zatem dla powodzenia zwalczania choroby.
(15) Art. 3 ust. 6 decyzji 2009/470/WE stanowi, że wkład finansowy Unii musi odpowiadać 100 % kosztów poniesionych na dostarczenie szczepionek i 50 % kosztów poniesionych przy wykonywaniu szczepień. Niemniej wobec potrzeby unikania nadmiernych wydatków z budżetu unijnego, należy ustalić kwoty maksymalne odpowiadające rozsądnym wypłatom związanym z kosztami poniesionymi na dostarczenie szczepionek i przy wykonywaniu szczepień. Rozsądne wypłaty to wypłaty związane z zakupem sprzętu lub usług po cenach proporcjonalnych do cen rynkowych. W oczekiwaniu na kontrole na miejscu przeprowadzane przez Komisję konieczne jest obecnie zatwierdzenie specjalnego wkładu finansowego Unii dla Łotwy oraz ustalenie kwoty, jaka ma być wypłacona w ramach pierwszej transzy wkładu finansowego Unii.
(16) Na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej 6 środki weterynaryjne mają być finansowane w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji. Do celów kontroli finansowej stosuje się przepisy art. 9, 36 i 37 wspomnianego rozporządzenia.
(17) Wypłatę wkładu finansowego należy uzależnić od spełnienia dwóch warunków - rzeczywistej realizacji zaplanowanych działań i przedłożenia Komisji przez władze wszystkich koniecznych informacji.
(18) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: