(2013/268/UE)(Dz.U.UE L z dnia 7 czerwca 2013 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2 w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO na swoim 64. posiedzeniu w październiku 2012 r. oraz Komitet Bezpieczeństwa na Morzu IMO na swoim 91. posiedzeniu w listopadzie 2012 r. zatwierdziły Kodeks wdrażania instrumentów prawnych IMO (kodeks III). Oczekuje się, że na 28. Zgromadzeniu IMO w grudniu 2013 r. kodeks ten zostanie przyjęty.
(2) Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO na swoim 64. posiedzeniu oraz Komitet Bezpieczeństwa na Morzu IMO na swoim 91. posiedzeniu zatwierdziły również Kodeks uznanych organizacji IMO (kodeks UO). Oczekuje się, że Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO na swoim 65. posiedzeniu w maju 2013 r. i Komitet Bezpieczeństwa na Morzu IMO na swoim 92. posiedzeniu w czerwcu 2013 r. przyjmą ten kodeks.
(3) Komitet Bezpieczeństwa na Morzu IMO zatwierdził na swoim 91. posiedzeniu zmiany do Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych z 1966 r. (zwanej dalej "konwencją o liniach ładunkowych"), Konwencji w sprawie międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu z 1972 r. oraz Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r. w celu nadania kodeksowi III mocy obowiązującej wraz z powiązanym programem audytów państw bandery; zmiany te mają być rozpatrzone i przyjęte na 28. Zgromadzeniu IMO.
(4) Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO zatwierdził na swoim 64. posiedzeniu zmiany do protokołów z 1978 i 1997 r. odnoszących się do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki z 1973 r. (zwanej dalej "konwencją MARPOL") w celu nadania kodeksowi III mocy obowiązującej wraz z powiązanym programem audytów państw bandery. Oczekuje się, że komitet ten przyjmie te zmiany na swoim 66. posiedzeniu w 2014 r.
(5) Komitet Bezpieczeństwa na Morzu IMO zatwierdził na swoim 91. posiedzeniu zmiany do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r. (zwanej dalej "konwencją SOLAS") oraz do jej protokołu z 1988 r., a także do protokołu z 1988 r. odnoszącego się do konwencji o liniach ładunkowych w celu nadania kodeksowi III mocy obowiązującej wraz z powiązanym programem audytów państw bandery. Oczekuje się, że na swoim 92. posiedzeniu zaplanowanym na czerwiec 2013 r. komitet ten przyjmie w tym samym celu zmiany do Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht z 1978 r. (zwanej dalej "konwencją STCW"). Oczekuje się, że komitet ten przyjmie te zmiany do konwencji SOLAS i konwencji STCW na swoim 93. posiedzeniu w 2014 r.
(6) Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO zatwierdził na swoim 64. posiedzeniu zmiany do protokołu z 1978 r. odnoszącego się do konwencji MARPOL w celu nadania kodeksowi UO mocy obowiązującej. Oczekuje się, że komitet ten przyjmie te zmiany na swoim 65. posiedzeniu.
(7) Komitet Bezpieczeństwa na Morzu IMO zatwierdził na swoim 91. posiedzeniu zmiany do konwencji SOLAS oraz do protokołu z 1988 r. odnoszącego się do konwencji o liniach ładunkowych w celu nadania kodeksowi UO mocy obowiązującej. Oczekuje się, że komitet ten przyjmie te zmiany na swoim 92. posiedzeniu.
(8) Zmiany do tych konwencji i protokołów zostaną po przyjęciu przedłożone przez Sekretarza Generalnego IMO odpowiednim umawiającym się stronom w celu wyrażenia przez nie, w sposób dorozumiały lub wyraźny, zgody na związanie się tymi zmianami zgodnie z odpowiednimi postanowieniami każdej z konwencji lub każdego z protokołów.
(9) Konwencje i protokoły, o których mowa, nie zawierają postanowień wyłączających formułowanie zastrzeżeń dotyczących zmian.
(10) Projekt kodeksu III ma zastąpić rezolucję Zgromadzenia IMO A.1054(27) zawierającą aktualny Kodeks wdrażania obowiązkowych instrumentów prawnych IMO, która zastąpiła z kolei, wprowadzając do niej liczne zmiany, rezolucję Zgromadzenia IMO A.847(20), do stosowania której państwa członkowskie, jeżeli chodzi o ich obowiązki jako państw bandery, są zobowiązane na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/15/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich(1).
(11) Kwestia kodeksu UO została uregulowana w sposób wyczerpujący w dyrektywie 2009/15/WE i w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 391/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach(2) bezpośrednio albo poprzez odniesienia do różnych rezolucji IMO.
(12) Ponadto, zgodnie z dyrektywą 2009/15/WE, po przyjęciu nowych instrumentów lub protokołów do międzynarodowych konwencji wymienionych w tej dyrektywie Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, decyduje, uwzględniając procedury parlamentarne państw członkowskich oraz stosowne procedury wewnętrzne IMO, w sprawie szczegółowych regulacji dotyczących ratyfikacji tych nowych instrumentów lub protokołów, zapewniając jednocześnie ich jednolite i równoczesne stosowanie w państwach członkowskich. Termin "konwencje międzynarodowe" został zdefiniowany zarówno w dyrektywie 2009/15/WE, jak i w rozporządzeniu (WE) nr 391/2009 i obejmuje konwencje SOLAS, MARPOL i konwencję o liniach ładunkowych wraz z protokołami i zmianami do tych konwencji oraz powiązane kodeksy obowiązkowego stosowania w ich aktualnej wersji.
(13) Obowiązki ciążące na państwach bandery na podstawie konwencji STCW zostały objęte zakresem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy(3).
(14) W pewnych obszarach stwierdzono możliwe rozbieżności między kodeksem III i kodeksem UO, z jednej strony, a aktami prawnymi Unii, z drugiej strony. Należy zapewnić, aby obowiązki państw członkowskich wynikające ze stosowania kodeksu III i kodeksu UO na mocy konwencji STCW, SOLAS, MARPOL i konwencji o liniach ładunkowych, ich protokołów oraz innych konwencji i protokołów nadających kodeksowi III i kodeksowi UO moc obowiązującą dla umawiających się stron, były zgodne z prawem Unii.
(15) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/21/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie zgodności z wymaganiami dotyczącymi państwa bandery(4) ustanawia pewne obowiązki państw członkowskich jako państw bandery. Obejmują one w szczególności obowiązek, zgodnie z którym państwa członkowskie podejmują niezbędne środki umożliwiające przeprowadzenie audytu IMO swoich administracji co najmniej raz na siedem lat. Przepis ten traci jednak moc najpóźniej w dniu 17 czerwca 2017 r. lub wcześniej, w terminie ustalonym przez Komisję, po wejściu w życie obowiązkowego mechanizmu audytu państw członkowskich IMO.
(16) Z wyjątkiem obszarów, w których występują rozbieżności z prawem Unii, oba projekty kodeksów należy zasadniczo uznać za pozytywne osiągnięcie, ponieważ ustalą one wysokie globalne standardy dotyczące działalności zarówno państw bandery, jak i uznanych organizacji. To dlatego w motywie 4 rozporządzenia (WE) nr 391/2009 wyraźnie przewidziane zostało opracowanie Kodeksu uznanych organizacji IMO. W związku z tym Unia powinna poprzeć przyjęcie obydwu kodeksów jako obowiązkowych instrumentów prawnych IMO.
(17) Unia nie jest ani członkiem IMO, ani umawiającą się stroną odnośnych konwencji i protokołów. W związku z tym konieczne jest, aby Rada upoważniła państwa członkowskie do udzielenia zgody na związanie się w interesie Unii zmianami do tych konwencji i protokołów, które nadadzą kodeksowi III i kodeksowi UO moc obowiązującą wraz z powiązanym programem audytu państw bandery,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
______(1) Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 47.
(2) Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 11.
(3) Dz.U. L 323 z 3.12.2008, s. 33.
(4) Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 132.