a także mając na uwadze, co następuje:(1) Celem rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 jest zapewnienie podjęcia właściwych i skutecznych środków w zakresie wykrywania i kontroli m.in. salmonelli na wszystkich stosownych etapach produkcji, a w szczególności na poziomie produkcji pierwotnej, tj. w stadach, w celu ograniczenia rozpowszechniania odzwierzęcych czynników chorobotwórczych przenoszonych przez żywność i tym samym zagrożenia, jakie stanowią dla zdrowia publicznego.
(2) Art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 określa cele unijne, jakie mają być ustanowione w celu ograniczenia częstości występowania u brojlerów wszystkich serotypów salmonelli mających znaczenie dla zdrowia publicznego. Ograniczenie to jest konieczne, aby mogły zostać spełnione kryteria dotyczące salmonelli w świeżym mięsie brojlerów określone w części E załącznika II do ww. rozporządzenia oraz w rozdziale 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2073/2005 z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych 2 .
(3) Rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 stanowi, że cel unijny ma obejmować liczbowe wyrażenie maksymalnej wartości procentowej jednostek epidemiologicznych z wynikiem dodatnim lub minimalnej wartości procentowej ograniczenia liczby jednostek epidemiologicznych z wynikiem dodatnim, maksymalny termin, w jakim cel musi zostać osiągnięty, oraz określenie systemów badawczych koniecznych do sprawdzenia, czy cel został osiągnięty. W stosownych przypadkach ma również zawierać określenie serotypów o znaczeniu dla zdrowia publicznego.
(4) Rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 stanowi, że przy ustalaniu celu unijnego należy uwzględnić doświadczenie zdobyte w ramach obowiązujących środków krajowych, informacje przekazywane Komisji lub Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności w ramach obowiązujących wymagań unijnych, w szczególności w ramach informacji przewidzianych w dyrektywie 2003/99/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, zmieniającej decyzję Rady 90/424/EWG i uchylającej dyrektywę Rady 92/117/EWG 3 , w szczególności w jej art. 5.
(5) Art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 646/2007 z dnia 12 czerwca 2007 r. wykonującego rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wspólnotowego celu ograniczenia częstości występowania Salmonella enteritidis i Salmonella typhimurium u brojlerów i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1091/2005 4 ustanawia cel ograniczenia maksymalnej wartości procentowej stad brojlerów z wynikiem dodatnim na obecność Salmonella enteritidis i Salmonella typhimurium do nie więcej niż 1% do dnia 31 grudnia 2011 r.
(6) W sprawozdaniu podsumowującym w sprawie tendencji dotyczących chorób odzwierzęcych, odzwierzęcych czynników chorobotwórczych i ognisk przenoszonych przez żywność oraz ich źródeł w Unii Europejskiej w 2009 r. 5 stwierdzono, że z zachorowaniami u ludzi najczęściej mają związek serotypy Salmonella enteritidis i Salmonella typhimurium. W 2009 r. liczba zakażeń u ludzi spowodowanych przez Salmonella enteritidis znacznie spadła, odnotowano natomiast wzrost liczby zakażeń Salmonella typhimurium.
(7) W lipcu 2011 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął opinię naukową w sprawie ilościowej oceny wpływu, jaki ustanowienie nowego celu w zakresie ograniczenia występowania salmonelli u brojlerów będzie miało na zdrowie publiczne 6 . Stwierdzono w niej, że u drobiu zakażenie od organizmów rodzicielskich na potomstwo przekazywane jest najczęściej w przypadku serotypu salmonelli odzwierzęcej Salmonella enteritidis. Urząd zauważył również, że unijne środki kontroli dotyczące brojlerów przyczyniły się do znaczącego zmniejszenia występowania u ludzi przypadków salmonellozy związanej z brojlerami w porównaniu z sytuacją w roku 2006. Dlatego należy potwierdzić ten cel.
(8) 7 Jednofazowe szczepy Salmonella typhimurium stały się w ostatnich latach jednymi z najczęściej wykrywanych serotypów salmonelli u kilku gatunków zwierząt i w izolatach klinicznych od człowieka. W opinii naukowej z 2010 r. w sprawie monitorowania i oceny zagrożenia dla zdrowia publicznego stwarzanego przez szczepy podobne do Salmonella typhimurium, przyjętej przez EFSA w dniu 22 września 2010 r. 8 , również stwierdzono, że jednofazowe szczepy Salmonella typhimurium o wzorze antygenowym 1,4,[5],12:i:-, co obejmuje szczepy z antygenem O5 i bez tego antygenu, muszą być uważane za odmiany Salmonella typhimurium stanowiące zagrożenie dla zdrowia publicznego porównywalne do zagrożenia stwarzanego przez inne szczepy Salmonella typhimurium. Dlatego cel musi również obejmować szczepy Salmonella typhimurium o wzorze antygenowym 1,4,[5],12:i:-.
(9) Aby sprawdzić, czy cel unijny został spełniony, trzeba przeprowadzić wielokrotne pobieranie próbek ze stad brojlerów. Aby ocenić i porównać wyniki, trzeba opisać wspólny system badawczy do sprawdzania, czy cel unijny został osiągnięty.
(10) Krajowe programy zwalczania salmonelli służące osiągnięciu celu unijnego na 2012 r. w odniesieniu do stad brojlerów gatunku Gallus gallus przedłożono w celu współfinansowania przez Unię zgodnie z decyzją Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii 9 . Zmiany techniczne wprowadzone w załączniku do niniejszego rozporządzenia stosuje się bezpośrednio. W związku z powyższym Komisja nie musi ponownie zatwierdzać krajowych programów zwalczania salmonelli wykonujących niniejsze rozporządzenie. Tym samym nie jest wymagany okres przejściowy.
(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 1.
2 Dz.U. L 338 z 22.12.2005, s. 1.
3 Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 31.
4 Dz.U. L 151 z 13.6.2007, s. 21.
5 Dziennik EFSA (2011); 9(3):2090.
6 Dziennik EFSA (2011); 9(7):2106.
7 Motyw 8 zmieniony przez sprostowanie z dnia 13 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.68.90/3).
8 Dziennik EFSA (2010); 8(10):1826.
9 Dz.U. L 155 z 18.6.2009, s. 30.
10 Art. 1 ust. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 13 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.68.90/3).
11 Załącznik:- zmieniony przez sprostowanie z dnia 13 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.68.90/3).
- zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr (UE) 2019/268 z dnia 15 lutego 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.46.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 marca 2019 r.
12 Dz.U. L 250 z 18.9.2008, s. 1.
13 Dz.U. L 153 z 14.6.2007, s. 26.
14 Dz.U. L 226 z 25.6.2004, s. 22.
15 Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 31.