a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, jeśli państwo członkowskie uzna, że produkcja, wprowadzanie do obrotu lub stosowanie substancji w jej postaci własnej, jako składnika mieszaniny lub w wyrobie stanowi dla zdrowia człowieka lub dla środowiska ryzyko, które nie jest odpowiednio kontrolowane i któremu należy przeciwdziałać, państwo to zobowiązane jest przygotować dokumentację, powiadomiwszy o takim zamiarze Europejską Agencję Chemikaliów (zwaną dalej "Agencją").
(2) W dniu 15 kwietnia 2010 r. Francja przedłożyła Agencji dokumentację zgodnie z art. 69 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, aby zainicjować proces wprowadzania ograniczeń zgodnie z art. 69-73 tego rozporządzenia. W dokumentacji tej wykazano, że dzieci, szczególnie w wieku poniżej 36 miesięcy, ze względu na odruch wkładania przedmiotów do ust, mogą być stale narażone na działanie ołowiu uwalniającego się z biżuterii. Może to powodować poważne i nieodwracalne skutki neurobehawioralne i neurorozwojowe, na które dzieci są szczególnie wrażliwe, ponieważ ich ośrodkowy układ nerwowy jest wciąż w fazie rozwoju. W dokumentacji wykazano, że niezbędne są działania w skali całej Unii, wykraczające poza obecnie stosowane środki, w celu uniknięcia w możliwie największym stopniu narażenia na działanie ołowiu i jego związków w biżuterii. W związku z tym w dokumentacji proponuje się zakaz wprowadzania do obrotu i stosowania ołowiu i jego związków w biżuterii, jeśli migracja ołowiu przekracza 0,09 μg/cm2/h.
(3) W opinii z dnia 10 marca 2011 r. Komitet ds. Oceny Ryzyka stwierdził, że najwłaściwszym ogólnounijnym środkiem pod względem skuteczności w ograniczaniu stwierdzonego ryzyka jest zakaz wprowadzania do obrotu i stosowania ołowiu i jego związków w metalowych i niemetalowych częściach biżuterii, jeżeli zawartość ołowiu jest równa lub większa niż 0,05 % masy danej części, chyba że można wykazać, że szybkość uwalniania ołowiu nie przekracza limitu 0,05 μg/cm2/h (0,05 μg/g/h).
(4) W swojej opinii z dnia 15 września 2011 r. Komitet ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych rozważył zakaz wprowadzania do obrotu i stosowania ołowiu i jego związków w biżuterii, jeżeli zawartość ołowiu jest równa lub większa niż 0,05 % masy którejkolwiek części biżuterii. Środek ten został uznany za najwłaściwszy ogólnounijny środek przeciwdziałania stwierdzonemu ryzyku pod względem stosunku jego korzyści społeczno-ekonomicznych do kosztów w tym zakresie. Ponieważ obecnie nie jest dostępna metoda badania migracji naśladująca warunki powstające przy wkładaniu przedmiotu do ust, Komitet ds. Analiz SpołecznoEkonomicznych uważa, że ograniczenie powinno opierać się na zawartości ołowiu w każdej części biżuterii, nie zaś na szybkości migracji ołowiu uwalnianego z tych artykułów. Ponadto Komitet ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych zalecił wyłączenie z ograniczeń szkła kryształowego, emalii, wewnętrznych elementów mechanizmów zegarkowych, jak również niesyntetycznych lub odtworzonych kamieni szlachetnych i półszlachetnych.
(5) W dniu 23 września 2011 r. Agencja przekazała do Komisji opinie Komitetu ds. Oceny Ryzyka i Komitetu ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych.
(6) Ze względu na brak informacji na temat uwalniania ołowiu przy wkładaniu przedmiotu do ust oraz z uwagi na brak odpowiednich alternatyw dla wszystkich zastosowań w szkle kryształowym i emaliach, są one wyłączone z omawianego środka. Ponadto Komitet ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych zalecił wyłączenie z omawianego środka tylko kategorii 1 i 2 szkła kryształowego (odpowiednio "szkło kryształowe wysokoołowiowe" i "szkło kryształowe ołowiowe") zgodnie z ich definicjami w załączniku I do dyrektywy Rady 69/493/EWG z dnia 15 grudnia 1969 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do szkła kryształowego(2). Niemniej jednak kategorie 3 i 4 szkła kryształowego ("szkło kryształowe" "S", "szkło kryształowe") w rozumieniu wspomnianej dyrektywy powinny również zostać wyłączone z ograniczenia w celu zapewnienia spójności z wyłączeniem ustanowionym w załączniku do dyrektywy 2002/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym(3), zmienionej decyzją Komisji 2010/571/UE(4), ponieważ charakteryzują się one niższą zawartością ołowiu w porównaniu do kategorii 1 i 2.
(7) Z tych samych powodów, co w przypadku szkła kryształowego i emalii, wyłączone z ograniczeń powinny być niesyntetyczne lub odtworzone kamienie szlachetne i półszlachetne, w których ołów jest obecny jako naturalnie występujący składnik.
(8) Wewnętrzne części mechanizmów zegarkowych, niedostępne dla konsumentów, powinny być wyłączone z zakazu, ponieważ narażenie na ołów z tych elementów można wykluczyć.
(9) Ograniczenie wprowadzania do obrotu biżuterii używanej i zabytkowej miałoby daleko idące skutki społeczno-gospodarcze, ponieważ takie przedmioty straciłyby wartość rynkową w Unii; również egzekwowanie takiego ograniczenia napotkałoby trudności. Dlatego też biżuteria wprowadzona do obrotu po raz pierwszy w okresie 12 miesięcy po wejściu w życie tego ograniczenia oraz przywożona biżuteria zabytkowa powinny być wyłączone z przedmiotowego ograniczenia.
(10) Komisja powinna dokonać przeglądu wyłączenia szkła kryształowego, emalii oraz kamieni szlachetnych i półszlachetnych w świetle nowych dostępnych danych naukowych, w tym dotyczących migracji ołowiu w przypadku zastosowań objętych wyłączeniami, dostępności odpowiednich alternatyw, jak również rozwoju metod badania migracji.
(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego w art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 18 września 2012 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
______(1) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.
(2) Dz.U. L 326 z 29.12.1969, s. 36.
(3) Dz.U. L 37 z 13.2.2003, s. 19.
(4) Dz.U. L 251 z 25.9.2010, s. 28.
