KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych(1), w szczególności jej art. 8 ust. 2,
po konsultacji z Komitetem Naukowym ds. Bezpieczeństwa Konsumentów,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Po opublikowaniu w roku 2001 r. badania naukowego pod tytułem "Use of permanent hair dyes and bladder cancer risk" (Stosowanie trwałych farb do włosów a ryzyko wystąpienia raka pęcherza moczowego) Komitet Naukowy ds. Produktów Kosmetycznych i Produktów Nieżywnościowych Przeznaczonych dla Konsumentów, zastąpiony następnie przez Komitet Naukowy ds. Produktów Konsumenckich ("SCCP") na mocy decyzji Komisji 2004/210/WE(2), stwierdził występowanie potencjalnego ryzyka. SCCP zalecił, aby Komisja podjęła dalsze kroki mające na celu kontrolę stosowania substancji do farbowania włosów.
(2) SCCP zalecił ponadto ogólną strategię oceny bezpieczeństwa substancji do farbowania włosów, obejmującą wymogi testowania substancji stosowanych w produktach do farbowania włosów pod kątem ich ewentualnej genotoksyczności lub mutagenności.
(3) W nawiązaniu do opinii SCCP Komisja uzgodniła z państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami ogólną strategię mającą na celu wprowadzenie regulacji dotyczących substancji używanych w produktach do farbowania włosów, w której wymaga się od przemysłu dostarczenia dokumentacji zawierającej zaktualizowane dane naukowe dotyczące bezpieczeństwa substancji do farbowania włosów w celu dokonania oceny ryzyka przez SCCP.
(4) SCCP, zastąpiony następnie przez Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów ("SCCS") na mocy decyzji Komisji 2008/721/WE z dnia 5 sierpnia 2008 r. w sprawie utworzenia struktury doradczej komitetów naukowych i ekspertów w dziedzinie bezpieczeństwa konsumentów, zdrowia publicznego i środowiska oraz uchylającej decyzję 2004/210/WE(3), ocenił bezpieczeństwo poszczególnych substancji, dla których przemysł dostarczył zaktualizowaną dokumentację.
(5) Ostatnim etapem strategii oceny bezpieczeństwa była ocena ewentualnego zagrożenia dla zdrowia konsumentów w związku z produktami reakcji tworzonymi przez utleniające substancje do farbowania włosów podczas procesu farbowania włosów. W opinii wydanej w dniu 21 września 2010 r., opartej na dostępnych wówczas danych dotyczących bezpieczeństwa, SCCS nie znalazł żadnych istotnych powodów do obaw w odniesieniu do genotoksyczności i rakotwórczości stosowanych obecnie w UE farb do włosów i ich produktów reakcji.
(6) W świetle oceny ryzyka przeprowadzonej na podstawie przedstawionych danych dotyczących bezpieczeństwa oraz ostatecznych opinii SCCS w sprawie bezpieczeństwa poszczególnych substancji i produktów reakcji właściwe jest włączenie do części 1 załącznika III do dyrektywy 76/768/EWG 24 ocenionych farb do włosów, nieuregulowanych obecnie w ramach tej dyrektywy.
(7) Substancje Hydroxyethyl-2-Nitro-p-Toluidine oraz HC Red No. 10 + HC Red No. 11 były tymczasowo dopuszczone do stosowania w produktach do farbowania włosów do dnia 31 grudnia 2011 r. z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków określonych w pozycjach 10 i 50 części 2 załącznika III do dyrektywy 76/768/EWG. W oparciu o wnioski końcowe wydane przez SCCS, dotyczące bezpieczeństwa substancji Hydroxyethyl-2-Nitro-p-Toluidine oraz HC Red No. 10 + HC Red No. 11, substancje te mogą być uznane za bezpieczne składniki produktów do farbowania włosów i wymienione w części 1 załącznika III do dyrektywy 76/768/EWG.
(8) W następstwie oceny SCCS dotyczącej substancji 1-Naphthol i Resorcinol wymienionych w części 1 załącznika III do dyrektywy 76/768/EWG należy zmienić ich maksymalne dopuszczalne stężenia w gotowych produktach kosmetycznych.
(9) W odniesieniu do substancji HC Red No. 16 SCCS oświadczył w swojej opinii z dnia 14 grudnia 2010 r., że biorąc pod uwagę niski margines bezpieczeństwa podczas jej stosowania zarówno w utleniających, jak i nieutleniających preparatach do farbowania włosów, substancja ta stanowi zagrożenie dla zdrowia konsumentów. Dlatego też substancję HC Red No. 16 należy wymienić w załączniku II do dyrektywy 76/768/EWG.
(10) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 76/768/EWG.
(11) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Kosmetycznych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
______(1) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, s. 169.
(2) Dz.U. L 66 z 4.3.2004, s. 45.
(3) Dz.U. L 241 z 10.9.2008, s. 21.