Rozporządzenie 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 648/2012
z dnia 4 lipca 2012 r.
w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego 1 ,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2 ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 3 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W przygotowanym na wniosek Komisji i opublikowanym dnia 25 lutego 2009 r. raporcie grupy wysokiego szczebla pod przewodnictwem Jacques'a de Larosière'a stwierdzono, że należy wzmocnić ramy nadzorcze sektora finansowego Unii, aby zmniejszyć groźbę wystąpienia w przyszłości kryzysów finansowych i ograniczyć ich skutki. Zalecono w nim również daleko idące reformy struktury nadzoru tego sektora, w tym utworzenie europejskiego systemu organów nadzoru finansowego, złożonego z trzech europejskich organów nadzoru odpowiedzialnych, odpowiednio, za sektor bankowości, sektor ubezpieczeń i pracowniczych programów emerytalnych oraz sektor papierów wartościowych i rynków, a także ustanowienie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego.

(2) W komunikacie Komisji z dnia 4 marca 2009 r. pt. "Realizacja europejskiego planu naprawy" zaproponowano wzmocnienie unijnych ram prawnych regulujących usługi finansowe. W komunikacie z dnia 3 lipca 2009 r. pt. "Działania na rzecz sprawnych, bezpiecznych oraz należycie działających rynków instrumentów pochodnych" Komisja oceniła rolę instrumentów pochodnych w kontekście kryzysu finansowego, natomiast w komunikacie z dnia 20 października 2009 r. pt. "Działania na rzecz sprawnych, bezpiecznych oraz należycie działających rynków instrumentów pochodnych - przyszłe działania w ramach polityki" nakreśliła działania, jakie zamierza podjąć w celu ograniczenia ryzyka związanego z instrumentami pochodnymi.

(3) W dniu 23 września 2009 r. Komisja przyjęła wnioski w sprawie trzech rozporządzeń ustanawiających europejski system organów nadzoru finansowego, w tym powołanie trzech europejskich organów nadzoru (ESA), które mają się przyczyniać do jednolitego stosowania przepisów unijnych oraz do ustanowienia wysokiej jakości wspólnych standardów i praktyk w zakresie regulacji i nadzoru. ESA obejmują: europejski organ nadzoru (Europejski Organ Nadzoru Bankowego) (EBA) ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 4 , europejski organ nadzoru (Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) (EIOPA) ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 1094/2010 5  oraz europejski organ nadzoru (Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (ESMA) ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 6 . ESA odgrywają zasadniczą rolę w utrzymaniu stabilności sektora finansowego. W związku z tym istotne jest stałe dokładanie starań, by rozwijanie ich działalności było priorytetem politycznym oraz by dysponowały one należytymi zasobami.

(4) Instrumentom pochodnym będącym przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym (kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym) brakuje przejrzystości, gdyż są kontraktami negocjowanymi prywatnie i informacje ich dotyczące są zwykle dostępne wyłącznie stronom kontraktu. Tworzą one złożoną sieć współzależności, co może utrudniać określenie charakteru i poziomu ryzyka związanego z instrumentami pochodnymi. Kryzys finansowy ukazał, że takie właściwości zwiększają niepewność w okresach napięć rynkowych i w związku z tym stanowią ryzyko dla stabilności finansowej. Niniejsze rozporządzenie ustanawia warunki służące ograniczaniu tego ryzyka i zwiększaniu przejrzystości kontraktów pochodnych.

(5) W dniu 26 września 2009 r. na szczycie w Pittsburghu przywódcy państw grupy G-20 uzgodnili, że do końca 2012 r. wszystkie zestandaryzowane kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym powinny być rozliczane za pośrednictwem kontrahenta centralnego (CCP) oraz że kontrakty te należy zgłaszać repozytoriom transakcji. W czerwcu 2010 r. w Toronto przywódcy grupy G-20 potwierdzili swoje zobowiązanie i zobowiązali się również do przyspieszenia wdrażania zdecydowanych środków służących poprawie przejrzystości i nadzoru regulacyjnego nad kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w sposób spójny i niedyskryminujący w skali międzynarodowej.

(6) Komisja będzie prowadziła monitoring i podejmie starania w celu zapewnienia, by partnerzy międzynarodowi Unii realizowali te zadania w podobny sposób. Komisja powinna współpracować z organami państw trzecich w celu wypracowania rozwiązań korzystnych dla wszystkich zainteresowanych stron, tak aby zapewnić spójność niniejszego rozporządzenia z wymogami określonymi przez państwa trzecie, a tym samym zapobiec ewentualnemu dublowaniu w tym względzie. Komisja, we współpracy z ESMA, powinna przygotowywać sprawozdania dla Parlamentu Europejskiego i Rady na temat stosowania zasad ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu na szczeblu międzynarodowym i monitorować ich stosowanie. Aby uniknąć ewentualnego dublowania się lub sprzeczności wymogów, Komisja mogłaby podejmować decyzje w sprawie równoważności ram prawnych, nadzorczych i wykonawczych w państwach trzecich, o ile zostaną spełnione określone warunki. Ocena będąca podstawą tych decyzji nie powinna naruszać prawa kontrahenta centralnego mającego siedzibę w państwie trzecim, który został uznany przez ESMA i uzyskał prawo świadczenia usług rozliczeniowych członkom rozliczającym lub za pośrednictwem systemów obrotu mających siedzibę w Unii, ponieważ decyzja w sprawie uznania powinna być niezależna od jej oceny. Podobnie ani decyzje o równoważności, ani ocena nie powinny naruszać prawa repozytorium transakcji posiadającego siedzibę w państwie trzecim i uznanego przez ESMA do świadczenia usług podmiotom mającym siedzibę w Unii.

(7) W odniesieniu do uznawania CCP z państw trzecich i zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii w ramach Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu, w tym Układu ogólnego w sprawie handlu usługami, decyzje w sprawie uznawania systemów prawnych państw trzecich za równoważne z systemem prawnym UE powinny być przyjmowane wyłącznie wówczas, gdy system prawny danego państwa trzeciego przewiduje skuteczny, równoważny system uznawania CCP, którym udzielono zezwolenia w ramach obcych systemów prawnych, zgodnie z ogólnymi celami i standardami regulacyjnymi określonymi przez grupę G-20 we wrześniu 2009 r. dotyczącymi poprawy przejrzystości na rynkach instrumentów pochodnych, ograniczania ryzyka systemowego i ochrony rynków przed nadużyciami. System taki należy uznać za równoważny, jeżeli zapewnia on, że zasadniczy wynik mającego zastosowanie systemu regulacyjnego jest podobny do wymogów Unii, a za skuteczny należy go uznać, jeżeli uregulowania te są stosowane w sposób konsekwentny.

(8) W tym kontekście właściwe i konieczne jest - zważywszy na charakterystykę rynków instrumentów pochodnych i funkcjonowanie CCP - weryfikowanie rzeczywistej równoważności obcych systemów regulacyjnych w zakresie spełniania celów i standardów grupy G-20 w celu poprawy przejrzystości na rynkach instrumentów pochodnych, ograniczania ryzyka systemowego i ochrony rynków przed nadużyciami. Szczególna sytuacja CCP wymaga, aby przepisy odnoszące się do państw trzecich były zorganizowane i funkcjonowały zgodnie z uzgodnieniami specyficznymi dla podmiotów struktury rynkowej. Takie podejście nie stanowi zatem precedensu dla innych aktów prawnych.

(9) W konkluzjach z dnia 2 grudnia 2009 r. Rada Europejska potwierdziła potrzebę dużo skuteczniejszego ograniczania ryzyka kredytowego kontrahenta oraz znaczenie poprawy przejrzystości, skuteczności i integralności transakcji na instrumentach pochodnych. W rezolucji z dnia 15 czerwca 2010 r. "Rynki instrumentów pochodnych: przyszłe działania polityczne" Parlament Europejski wezwał do obowiązkowego rozliczania i zgłaszania kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

(10) Działając w ramach niniejszego rozporządzenia, ESMA powinien zabezpieczać stabilność rynków finansowych w sytuacjach nadzwyczajnych, zapewniać spójne stosowanie przepisów unijnych przez krajowe organy nadzoru, a także rozstrzygać spory między nimi. ESMA, który pełni główną rolę w udzielaniu zezwoleń CCP i repozytoriom transakcji oraz w ich monitorowaniu, powierza się również opracowywanie projektów regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych.

(11) Jednym z głównych zadań, które ma realizować Europejski System Banków Centralnych (ESBC), jest wspieranie niezakłóconego funkcjonowania systemów płatniczych. W tym względzie członkowie ESBC sprawują dozór poprzez zapewnianie sprawnych i solidnych systemów rozliczeń i systemów płatniczych, w tym CCP. Są oni zatem bezpośrednio zaangażowani w udzielanie zezwoleń i monitorowanie CCP, uznawanie CCP z krajów trzecich oraz zatwierdzanie uzgodnień interoperacyjnych. Są oni ponadto bezpośrednio zaangażowani w ustalanie regulacyjnych standardów technicznych, a także wytycznych i zaleceń. Niniejsze rozporządzenie nie narusza obowiązków Europejskiego Banku Centralnego (EBC) oraz krajowych banków centralnych (KBC) w zakresie zapewnienia sprawnych i solidnych systemów rozliczeń i systemów płatniczych w Unii oraz w relacjach z innymi państwami. W związku z tym, aby uniknąć tworzenia równoległych zbiorów zasad, ESMA i ESBC powinny ściśle ze sobą współdziałać przy opracowywaniu odnośnych projektów standardów technicznych. Dostęp EBC i KBC do informacji ma ponadto zasadnicze znaczenie dla wypełniania przez nie zadań związanych z dozorem nad systemami rozliczeń i systemami płatniczymi, a także z funkcjami centralnego banku emisyjnego.

(12) Niezbędne są jednolite przepisy dotyczące kontraktów pochodnych, określonych w sekcji C pkt 4-10 załącznika I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/39/WE z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych 7 .

(13) Zachęty promujące korzystanie z CCP okazały się niewystarczające, by zapewnić faktyczne rozliczanie centralne zestandaryzowanych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. Niezbędne jest zatem wprowadzenie wymogu rozliczania za pośrednictwem CCP kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które mogą być rozliczane centralnie.

(14) Poszczególne państwa członkowskie prawdopodobnie przyjmą różne środki krajowe, które mogłyby zakłócić sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, a także mieć niekorzystny wpływ na uczestników rynku i stabilność finansową. Jednolite stosowanie obowiązku rozliczania w Unii jest również niezbędne do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony inwestorów i równych szans wszystkim uczestnikom rynku.

(15) Zagwarantowanie, że obowiązek rozliczania ogranicza ryzyko systemowe, wymaga przeprowadzenia procesu identyfikacji klas instrumentów pochodnych, które powinny podlegać temu obowiązkowi. W procesie tym należy uwzględnić fakt, że nie wszystkie rozliczane za pośrednictwem CCP kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym można uznać za nadające się do obowiązkowego rozliczania za pośrednictwem CCP.

(16) Niniejsze rozporządzenie ustanawia kryteria ustalania, czy poszczególne klasy kontraktów pochodnych będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym powinny podlegać obowiązkowi rozliczania. Na podstawie projektu regulacyjnych standardów technicznych opracowanego przez ESMA Komisja powinna zadecydować, czy dana klasa kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym ma podlegać obowiązkowi rozliczenia i od kiedy obowiązek rozliczania ma zastosowanie, uwzględniając - w stosownych przypadkach - stopniowe wdrażanie i minimalny okres pozostały do zapadalności kontraktów zawartych lub przedłużonych przed dniem, od którego obowiązek rozliczania staje się skuteczny na mocy niniejszego rozporządzenia. Stopniowe wdrażanie obowiązku rozliczenia może być rozumiane w kategoriach rodzajów uczestników rynku, którzy muszą przestrzegać obowiązku rozliczania. Przy ustalaniu, które klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym mają podlegać obowiązkowi rozliczenia, ESMA powinien wziąć pod uwagę szczególny charakter kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które zostały zawarte z emitentami obligacji zabezpieczonych lub podstaw zabezpieczenia obligacji zabezpieczonych.

(17) Przy ustalaniu, które klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym powinny być objęte obowiązkiem rozliczania, ESMA powinien również brać pod uwagę inne stosowne względy, przede wszystkim wzajemne powiązania pomiędzy kontrahentami za pomocą odnośnych klas kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, wpływ na poziom ryzyka kredytowego kontrahenta, a także powinien stwarzać równe warunki konkurencji w ramach rynku wewnętrznego, o czym mowa w art. 1 ust. 5 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

(18) W przypadku gdy ESMA ustali, że dany produkt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym jest zestandaryzowany i nadaje się do rozliczania, jednak żaden CCP nie jest skłonny do rozliczenia tego produktu, ESMA powinien zbadać, jakie są tego powody.

(19) Przy ustalaniu, które klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym mają podlegać obowiązkowi rozliczania, należy uwzględniać specyfikę danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. W przypadku transakcji na niektórych klasach kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym główne ryzyko może być związane z ryzykiem rozrachunku, które reguluje się za pomocą odrębnych rozwiązań infrastrukturalnych i w oparciu o które można wyróżniać niektóre klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym (takie jak transakcje walutowe) spośród innych klas. System rozliczania za pośrednictwem CCP przewidziany jest do ograniczania ryzyka kredytowego kontrahenta i może nie być optymalnym rozwiązaniem w odniesieniu do ryzyka rozliczenia. Zasady dotyczące takich kontraktów powinny opierać się w szczególności na wstępnej spójności na skalę międzynarodową oraz wzajemnym uznawaniu odnośnej infrastruktury.

(20) Aby zapewnić jednolite i spójne stosowanie niniejszego rozporządzenia, a także równe szanse uczestnikom rynku, w przypadku gdy dana klasa kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zostanie uznana za podlegającą obowiązkowi rozliczania, obowiązek ten powinien mieć również zastosowanie do wszystkich kontraktów na tej klasy instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartych w dniu lub po dniu otrzymania przez ESMA powiadomienia o udzieleniu zezwolenia CCP do celów obowiązku rozliczenia, ale przed dniem, od którego obowiązek rozliczania staje się skuteczny, pod warunkiem że okresy pozostałe do zapadalności tych kontraktów przekraczają poziom minimalny ustalony przez Komisję.

(21) Podejmując decyzję o tym, czy dana klasa kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym powinna podlegać wymogom rozliczania, ESMA powinien dążyć do ograniczenia ryzyka systemowego. Oznacza to, że należy przy tym uwzględnić czynniki oceny, takie jak poziom standaryzacji warunków umownych i operacyjnych kontraktów, wolumen i płynność danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, a także dostępność uczciwych, rzetelnych i powszechnie uznanych informacji o wycenach w danej klasie kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

(22) Aby kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym mógł zostać rozliczony, obie strony muszą podlegać obowiązkowi rozliczania lub wyrazić zgodę na rozliczenie. Należy ściśle ograniczyć wyłączenia od obowiązku rozliczania, gdyż ograniczyłyby one skuteczność tego obowiązku i korzyści wynikające z rozliczania za pośrednictwem CCP; mogą one także prowadzić do arbitrażu regulacyjnego pomiędzy grupami uczestników rynku.

(23) Aby zapewnić stabilność finansową w Unii, konieczne może okazać się również nałożenie obowiązku rozliczania i obowiązku stosowania technik ograniczania ryzyka również na transakcje realizowane przez podmioty mające siedzibę w państwach trzecich, o ile transakcje te mają bezpośredni, znaczący i przewidywalny skutek wewnątrz Unii lub w przypadku gdy takie obowiązki są niezbędne lub stosowne, by uniemożliwić obchodzenie jakichkolwiek przepisów niniejszego rozporządzenia.

(24) Z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym uznanymi za nieodpowiednie do rozliczania za pośrednictwem CCP wiąże się ryzyko kredytowe i operacyjne kontrahenta i w związku z tym należy ustanowić przepisy dotyczące zarządzania tym ryzykiem. Aby ograniczyć ryzyko kredytowe kontrahenta uczestnicy rynku podlegający obowiązkowi rozliczania powinni posiadać procedury zarządzania ryzykiem przewidujące wymóg terminowej, precyzyjnej i odpowiednio wyodrębnionej wymiany zabezpieczeń. Opracowując projekty regulacyjnych standardów technicznych określające te procedury zarządzania ryzykiem, ESMA powinien brać pod uwagę wnioski międzynarodowych organów zajmujących się opracowywaniem standardów dotyczące depozytów zabezpieczających na instrumenty pochodne nierozliczane centralnie. Opracowując projekty regulacyjnych standardów technicznych określające ustalenia wymagane do precyzyjnej i odpowiedniej wymiany zabezpieczeń w celu zarządzania ryzykiem powiązanym z nierozliczonymi transakcjami, ESMA powinien wziąć pod uwagę przeszkody, na jakie napotykają emitenci obligacji zabezpieczonych lub podstaw zabezpieczenia zapewniając zabezpieczenie w szeregu jurysdykcji unijnych. ESMA powinien również uwzględnić fakt, że wierzytelności uprzywilejowane udzielane emitentom obligacji zabezpieczonych aktywami emitenta obligacji zabezpieczonych gwarantują analogiczną ochronę przed ryzykiem kredytowym kontrahenta.

(25) Przepisy regulujące rozliczanie kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, sprawozdawczość w zakresie transakcji na instrumentach pochodnych oraz techniki ograniczania ryzyka w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym nierozliczanych przez CCP powinny mieć zastosowanie do kontrahentów finansowych, tj. przedsiębiorstw inwestycyjnych, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE, instytucji kredytowych, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe 8 , zakładów ubezpieczeń, którym udzielono zezwolenia zgodnie z pierwszą dyrektywą Rady 73/239/EWG z dnia 24 lipca 1973 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do podejmowania działalności w dziedzinie ubezpieczeń bezpośrednich innych niż ubezpieczenia na życie 9 , zakładów ubezpieczeń, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2002/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. dotyczącą ubezpieczeń na życie 10 , zakładów reasekuracji, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2005/68/WE z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie reasekuracji 11 , przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) i odpowiednio, ich spółek zarządzających, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) 12 , instytucji pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami 13  oraz alternatywnych funduszów inwestycyjnych zarządzanych przez zarządców alternatywnych funduszów inwestycyjnych (ZAFI), którym udzielono zezwolenia lub które zarejestrowano zgodnie z dyrektywą 2011/61/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządców alternatywnych funduszów inwestycyjnych 14 .

(26) Podmioty prowadzące działalność w zakresie systemu programów emerytalnych, których zasadniczym celem jest zapewnianie świadczeń emerytalnych, na ogół w postaci dożywotnich wypłat, ale również w postaci wypłat realizowanych przez określony czas lub jako płatności jednorazowe, zwykle minimalizują swoje alokacje gotówkowe, aby zmaksymalizować efektywność i zyski dla ubezpieczonych. Dlatego nakładanie na takie podmioty wymogu centralnego rozliczania kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym doprowadziłoby do zamiany znacznej części ich aktywów na gotówkę, aby mogły one spełnić wymogi CCP dotyczące depozytów zabezpieczających. Aby uniknąć prawdopodobnego negatywnego wpływu takiego wymogu na przychody emerytalne przyszłych emerytów, nie należy stosować obowiązku rozliczania w odniesieniu do programów emerytalnych do czasu, kiedy CCP wypracują odpowiednie rozwiązanie techniczne dla przenoszenia zabezpieczenia niegotówkowego w formie zmiennych depozytów zabezpieczających. Takie rozwiązanie techniczne powinno uwzględniać szczególną rolę systemu programów emerytalnych i nie powinno mieć istotnego niekorzystnego wpływu na emerytów. W okresie przejściowym kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawarte w celu zmniejszenia ryzyka inwestycyjnego bezpośrednio związanego z wypłacalnością finansową systemu programów emerytalnych powinny podlegać nie tylko wymogom sprawozdawczości, ale również wymogom dotyczącym kolateralizacji bilateralnej. Celem ostatecznym jest jednak rozliczanie centralne, kiedy tylko stanie się ono realnym rozwiązaniem.

(27) Należy zapewnić, aby z tego szczególnego traktowania korzystały wyłącznie właściwe podmioty i systemy programów oraz uwzględnić różnorodność systemów emerytalnych w Unii, a jednocześnie zapewnić równe szanse wszystkim systemom programów emerytalnych. Dlatego czasowe odstępstwo powinno mieć zastosowanie do instytucji pracowniczych programów emerytalnych zarejestrowanych zgodnie z dyrektywą 2003/41/WE, w tym do wszelkich upoważnionych podmiotów odpowiadających za zarządzanie taką instytucją i działających w jej imieniu, o czym mowa w art. 2 ust. 1 tej dyrektywy, oraz do wszelkich podmiotów prawnych ustanowionych do celów inwestowania na rzecz takich instytucji i działających tylko i wyłącznie w ich interesie, oraz do prowadzonej przez instytucje działalności w zakresie pracowniczych programów emerytalnych, o której mowa w art. 3 dyrektywy 2003/41/WE.

(28) Tymczasowe odstępstwo powinno mieć również zastosowanie do działalności w zakresie pracowniczych programów emerytalnych prowadzonej przez przedsiębiorstwa ubezpieczeń na życie - pod warunkiem że wszystkie odnośne aktywa i pasywa są całkowicie wydzielone oraz odrębnie zarządzane i zorganizowane, bez możliwości przeniesienia. Powinno także mieć zastosowanie do wszelkich innych upoważnionych i nadzorowanych podmiotów działających wyłącznie w danym państwie lub do systemów programów, które są realizowane głównie na terytorium jednego z państw członkowskich, wyłącznie pod warunkiem że są one uznawane przez prawo krajowe, a ich zasadniczym celem jest zapewnianie świadczeń emerytalnych. Te podmioty i systemy programów, o których mowa w niniejszym motywie powinny podlegać obowiązkowi uzyskania decyzji odpowiedniego właściwego organu, a także - w celu zapewnienia spójności, usunięcia ewentualnych niezgodności i zapobiegania nadużyciom - opinii ESMA wydanej po konsultacji z EIOPA. Mogłyby one obejmować podmioty i systemy programów, które niekoniecznie są powiązane z programem emerytalnym oferowanym przez pracodawcę, ale których zasadniczym celem jest zapewnianie świadczeń emerytalnych, na zasadzie przymusowości lub dobrowolności. Jako przykłady można wymienić podmioty prawne prowadzące kapitałowe programy emerytalne, działające na podstawie prawa krajowego, pod warunkiem że inwestują one zgodnie z tzw. zasadą rozważnej osoby, a także programy emerytalne, do których osoby fizyczne przystępują indywidualnie, a które mogą być oferowane przez przedsiębiorstwa ubezpieczeń na życie. Zwolnienie w przypadku programów emerytalnych, do których osoby fizyczne przystępują indywidualnie, nie powinno obejmować kontraktów na transakcje na instrumentach pochodnych będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym związanych z innymi produktami o charakterze ubezpieczenia na życie oferowanymi przez tego ubezpieczyciela, w przypadku których zapewnienie świadczeń emerytalnych nie jest celem zasadniczym.

Dalsze przykłady to między innymi działalność w zakresie programów emerytalnych prowadzona przez przedsiębiorstwa ubezpieczeń objęte dyrektywą 2002/83/WE, pod warunkiem że wszystkie aktywa odpowiadające tej działalności są ujęte w specjalnym rejestrze, zgodnie z załącznikiem do dyrektywy 2001/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji zakładów ubezpieczeń 15 , oraz działalność w zakresie pracowniczych programów emerytalnych prowadzona przez przedsiębiorstwa ubezpieczeń na podstawie umów zawartych w ramach rokowań zbiorowych. Do celów niniejszego rozporządzenia instytucje powołane w celu realizacji świadczeń wyrównawczych na rzecz uczestników systemów programów emerytalnych w przypadku niewykonania zobowiązania należy również traktować jako program emerytalny.

(29) Przepisy mające zastosowanie do kontrahentów finansowych powinny, w stosownych przypadkach, mieć również zastosowanie do kontrahentów niefinansowych. Jak wiadomo, kontrahenci niefinansowi korzystają z kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem gospodarczym bezpośrednio związanym z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą lub działalnością w zakresie zarządzania aktywami i pasywami. W rezultacie przy ustalaniu, czy dany kontrahent niefinansowy powinien podlegać obowiązkowi rozliczania, należy uwzględniać cel, w jakim ten kontrahent niefinansowy wykorzystuje kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym i poziom ekspozycji, które wiążą się dla niego z tymi instrumentami. W celu zapewnienia instytucjom finansowym możliwości wyrażenia poglądów na temat progów rozliczenia ESMA powinien - przygotowując odnośne regulacyjne standardy techniczne - prowadzić otwarte konsultacje społeczne, w których zagwarantowane będzie uczestnictwo instytucji niefinansowych. ESMA powinien również skonsultować się ze wszystkimi właściwymi organami, na przykład Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki, w celu pełnego uwzględnienia cech szczególnych tych sektorów. Ponadto do dnia 17 sierpnia 2015 r. Komisja powinna ocenić znaczenie systemowe dokonywanych przez przedsiębiorstwa niefinansowe transakcji dotyczących kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w różnych sektorach, w tym w sektorze energetycznym.

(30) Przy ustalaniu, czy dany kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zmniejsza ryzyko bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą lub finansową kontrahenta niefinansowego, należy odpowiednio uwzględnić stosowane przez tego kontrahenta niefinansowego ogólne strategie hedgingu i ograniczania ryzyka. Należy w szczególności rozważyć, czy dany kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym jest ekonomicznie właściwy do ograniczania ryzyka w prowadzeniu działalności kontrahenta niefinansowego i zarządzaniu taką działalnością, w przypadku gdy ryzyko związane jest ze zmiennością stóp procentowych, kursów walutowych, stóp inflacji lub cen towarów.

(31) Próg rozliczania jest bardzo ważną wielkością dla kontrahentów niefinansowych. Przy ustalaniu tego progu należy uwzględnić znaczenie systemowe sumy pozycji i ekspozycji netto w podziale na kontrahentów i klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. W związku z tym należy podjąć właściwe kroki w kierunku uznania metod ograniczania ryzyka stosowanych przez kontrahentów niefinansowych w ich normalnej działalności.

(32) Członkowie ESBC oraz inne organy państw członkowskich pełniące podobne funkcje, a także inne unijne podmioty publiczne, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym, a także Bank Rozrachunków Międzynarodowych nie powinny być objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, tak by uniknąć ograniczania ich kompetencji do wykonywania zadań leżących we wspólnym interesie.

(33) Ze względu na to, że nie wszyscy uczestnicy rynku podlegający obowiązkowi rozliczania mogą stać się członkami rozliczającymi CCP, powinni oni mieć dostęp do CCP w charakterze klientów lub klientów pośrednich, z zastrzeżeniem spełnienia pewnych warunków.

(34) Wprowadzenie obowiązku rozliczania wraz z procesem mającym na celu ustalenie, z których CCP można korzystać w celu wywiązania się z tego obowiązku, może prowadzić do niezmierzonych zaburzeń konkurencji na nieregulowanym rynku instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. Przykładowo, dany CCP może sprzeciwić się rozliczaniu transakcji zawartych w pewnych systemach obrotu, jeśli jest on własnością innego systemu obrotu. W celu uniknięcia tego rodzaju dyskryminacyjnych praktyk CCP powinni akceptować rozliczanie transakcji zawartych w różnych systemach obrotu, pod warunkiem że te systemy obrotu spełniają wymogi operacyjnotechniczne ustanowione przez CCP i są niezależne od dokumentacji kontraktowej, na podstawie której kontrahenci zawarli transakcję dotyczącą odnośnych instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o ile dokumentacja ta jest zgodna ze standardami rynkowymi. Systemy obrotu powinny przekazywać CCP informacje dotyczące obrotu w sposób przejrzysty i niedyskryminacyjny. Prawo dostępu CCP do systemu obrotu powinno umożliwiać rozwiązania, w których większa liczba CCP korzysta z informacji o transakcjach pochodzących z jednego systemu obrotu.

Nie powinno to jednak prowadzić do interoperacyjności rozliczania instrumentów pochodnych ani do fragmentacji płynności.

(35) Niniejsze rozporządzenie nie powinno blokować równego i otwartego dostępu w relacji między systemami obrotu a CCP na rynku wewnętrznym z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz w regulacyjnych standardach technicznych opracowanych przez ESMA i przyjętych przez Komisję. Komisja powinna nadal ściśle monitorować rozwój rynku instrumentów pochodnych i w razie potrzeby interweniować, by zapobiegać występowaniu zakłóceń konkurencji na rynku wewnętrznym, mając na celu zapewnienie równych szans na rynkach finansowych.

(36) W niektórych dziedzinach w obrębie usług finansowych oraz obrotu kontraktami pochodnymi mogą również występować prawa handlowe i prawa własności intelektualnej. W przypadkach gdy takie prawa własności odnoszą się do produktów lub usług, które stają się normą w branży lub wywierają wpływ na normy branżowe, powinno się udostępniać licencje na warunkach, które są proporcjonalnie sprawiedliwe, uzasadnione i niedyskryminacyjne.

(37) W celu zidentyfikowania odpowiednich klas kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które powinny podlegać obowiązkowi rozliczania, oraz progów i kontrahentów niefinansowych o znaczeniu systemowym, niezbędne są wiarygodne dane. W związku z tym ważne jest - w celach regulacyjnych - ustanowienie na szczeblu Unii jednolitego wymogu przekazywania danych na temat instrumentów pochodnych. Ponadto w celu dostarczenia ESMA oraz odpowiednim właściwym organom danych porównawczych niezbędny jest retroaktywny obowiązek sprawozdawczy o jak najszerszym zakresie, obejmujący zarówno kontrahentów finansowych, jak i kontrahentów niefinansowych.

(38) Transakcja wewnątrzgrupowa jest transakcją pomiędzy dwoma przedsiębiorstwami objętymi w pełni tą samą konsolidacją i podlegającymi właściwym procedurom z zakresu scentralizowanej oceny, pomiaru i kontroli ryzyka. Przedsiębiorstwa te należą do tego samego systemu ochrony instytucjonalnej, o którym mowa w art. 80 ust. 8 dyrektywy 2006/48/WE, lub w przypadku instytucji kredytowych powiązanych z tym samym organem centralnym, o którym mowa w art. 3 ust. 1 tej dyrektywy, obydwa są instytucjami kredytowymi lub jeden jest instytucją kredytową, a drugi jest organem centralnym. Kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym mogą być uznawane w ramach grup niefinansowych lub finansowych, jak również w ramach grup składających się z przedsiębiorstw finansowych i niefinansowych, a w przypadku gdy taki kontrakt uznawany jest za transakcję wewnątrzgrupową w odniesieniu do jednego kontrahenta, musi on być również uznany za transakcję wewnątrzgrupową w odniesieniu do drugiego kontrahenta. Uznaje się, że transakcje wewnątrzgrupowe mogą być niezbędne, aby kumulować ryzyko w ramach struktury grupy, oraz że ryzyko wewnątrzgrupowe ma zatem charakter swoisty.

Ponieważ objęcie tych transakcji obowiązkiem rozliczania może doprowadzić do ograniczenia wydajności procesów zarządzania ryzykiem wewnątrzgrupowym, zwolnienie transakcji wewnątrzgrupowych z obowiązku rozliczania może być korzystne, o ile nie zwiększy ono ryzyka systemowego. Należy zatem rozliczanie CCP w odniesieniu do tych transakcji zastąpić odpowiednią wymianą zabezpieczeń w sytuacjach, w których będzie to właściwe dla ograniczenia wewnątrzgrupowego ryzyka kontrahenta.

(39) Niektóre transakcje wewnątrzgrupowe mogły by być jednak zwolnione - w pewnych przypadkach, na podstawie decyzji właściwych organów- z wymogu zabezpieczania, pod warunkiem że procedury w zakresie zarządzania ryzykiem są odpowiednio solidne, rzetelne oraz stosowne do stopnia złożoności transakcji i że nie ma przeszkód dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty zobowiązań między kontrahentami. Kryteria te, a także procedury, których powinni przestrzegać kontrahenci i właściwe organy przy stosowaniu zwolnień, powinny zostać wyszczególnione w regulacyjnych standardach technicznych przyjętych zgodnie z odnośnymi rozporządzeniami ustanawiającymi ESA. Przed opracowaniem projektu regulacyjnych standardów technicznych, ESA powinny przygotować ocenę skutków odnoszącą się do ich ewentualnego oddziaływania na rynek wewnętrzny oraz na uczestników rynku finansowego, w szczególności na działanie i strukturę danych grup. Wszystkie standardy techniczne mające zastosowanie do zabezpieczeń wymienianych w transakcjach wewnątrzgrupowych, w tym kryteria zwalniania, powinny uwzględniać typowe cechy charakterystyczne tych transakcji oraz różnice między kontrahentami finansowymi a niefinansowymi, a także ich cele i sposoby wykorzystywania kontraktów pochodnych.

(40) Kontrahenci powinni być uznawani za objętych tą samą konsolidacją co najmniej wtedy, gdy obaj są objęci konsolidacją zgodnie z dyrektywą Rady 83/349/EWG 16  lub międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej (MSSF) przyjętymi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady 17  lub - w odniesieniu do grupy, której jednostka dominująca posiada siedzibę w kraju trzecim - zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości kraju trzeciego uznanymi za ekwiwalentne do MSSF zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1569/2007 18  (lub standardami rachunkowości kraju trzeciego, których stosowanie jest dozwolone zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1569/2007) lub w przypadku, gdy obaj są objęci takim samym nadzorem skonsolidowanym zgodnie z dyrektywą 2006/48/WE lub dyrektywą 2006/49/WE

Parlamentu Europejskiego i Rady 19  lub - w odniesieniu do grupy, której jednostka dominująca posiada siedzibę w kraju trzecim - takim samym nadzorem skonsolidowanym sprawowanym przez właściwy organ kraju trzeciego, który w wyniku weryfikacji uznano za ekwiwalentny do tego podlegającego zasadom określonym w art. 143 dyrektywy 2006/48/WE lub art. 2 dyrektywy 2006/49/WE.

(41) Ważne jest, by uczestnicy rynku przekazywali repozytoriom transakcji wszystkie informacje dotyczące kontraktów pochodnych. W konsekwencji informacje na temat zagrożeń związanych z funkcjonowaniem rynków obrotu instrumentami pochodnymi będą przechowywane centralnie oraz łatwo dostępne dla, między innymi, ESMA, właściwych organów, Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) i odpowiednich banków centralnych ESBC.

(42) Usługi świadczone przez repozytorium transakcji charakteryzują się ekonomią skali, co może ograniczać konkurencję w tej konkretnej dziedzinie. Jednocześnie nałożenie na uczestników rynku obowiązku obszernej sprawozdawczości może podwyższyć wartość informacji będących w posiadaniu repozytoriów transakcji również dla stron trzecich świadczących usługi pomocnicze, takie jak potwierdzanie transakcji, kojarzenie transakcji, obsługę zdarzeń kredytowych, usługi uzgadniania lub kompresji portfela. Zasadne jest zapewnienie, aby równość szans podmiotów w bardziej ogólnie pojętym sektorze rozliczania i rozrachunku nie doznała uszczerbku ze względu na ewentualny naturalny monopol w zakresie świadczenia usług repozytorium transakcji. Dlatego od repozytoriów transakcji należy wymagać, by udzielały dostępu do przechowywanych przez siebie informacji na równych, rozsądnych i niedyskryminacyjnych warunkach - z zastrzeżeniem koniecznych środków ostrożności związanych z ochroną danych.

(43) Aby możliwe było uzyskanie kompleksowego obrazu sytuacji na rynku, a także dokonanie oceny ryzyka systemowego, do repozytoriom transakcji należy zgłaszać zarówno rozliczone przez CCP, jak i nierozliczone przez CCP kontrakty pochodne.

(44) ESA powinny otrzymać odpowiednie zasoby w celu umożliwienia im skutecznego wykonywania zadań przydzielonych im na mocy niniejszego rozporządzenia.

(45) Kontrahenci i CCP, którzy zawierają, zmieniają lub rozwiązują kontrakt pochodny, powinni zapewnić zgłoszenie w repozytorium transakcji szczegółowych informacji o tym kontrakcie. Powinni oni mieć możliwość powierzenia zgłoszenia transakcji innemu podmiotowi. Podmiot lub jego pracownicy przekazujący, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, repozytorium transakcji informacje na temat kontraktu pochodnego w imieniu kontrahenta nie powinni naruszać jakichkolwiek ograniczeń w zakresie ujawniania informacji. Opracowując projekt regulacyjnych standardów technicznych dotyczących sprawozdawczości, ESMA powinien wziąć pod uwagę postępy w opracowywaniu unikatowego numeru identyfikacyjnego kontraktu, a także wykaz wymaganych danych sprawozdawczych figurujący w tabeli 1 znajdującej się w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 20  wprowadzającego środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE oraz skonsultować się z innymi właściwymi organami, takimi jak Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki.

(46) Mając na uwadze zasady określone w komunikacie Komisji w sprawie wzmocnienia systemów sankcji w sektorze usług finansowych oraz ustawodawstwie unijnym przyjętym w następstwie tego komunikatu, państwa członkowskie powinny określić zasady dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie powinny stosować powyższe sankcje w sposób, który nie ogranicza skuteczności tych przepisów. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Powinny one opierać się na wytycznych przyjętych przez ESMA w celu wspierania konwergencji i międzysektorowej spójności systemów sankcji w sektorze finansowym. Państwa członkowskie powinny zagwarantować, że nakładane sankcje będą podawane do wiadomości publicznej oraz że - w stosownych przypadkach - sprawozdania z oceny skuteczności obowiązujących przepisów będą regularnie publikowane.

(47) Zgodnie z niniejszym rozporządzeniem CCP może mieć siedzibę w dowolnym państwie członkowskim. Nie można dyskryminować, bezpośrednio ani pośrednio, żadnego państwa członkowskiego ani grupy państw członkowskich jako miejsca świadczenia usług rozliczeniowych. Żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie powinien ograniczać lub wstrzymywać CCP w jednym systemie prawnym od rozliczania produktu wystawionego w walucie innego państwa członkowskiego lub w walucie państwa trzeciego.

(48) Udzielenie CCP zezwolenia powinno być uzależnione od posiadania przez CCP minimalnej kwoty kapitału założycielskiego. Kapitał danego CCP, w tym zysk niepodzielony i rezerwy, powinien w każdym momencie być proporcjonalny do ryzyka wynikającego z działalności CCP, tak aby zapewnić temu CCP odpowiednie zabezpieczenie kapitałowe przed ryzykiem kredytowym, kontrahenta, rynkowym, operacyjnym, prawnym lub ekonomicznym, które nie zostało do tego momentu pokryte celowymi zasobami finansowymi, oraz umożliwić mu, w razie potrzeby, sprawne przeprowadzenie likwidacji lub restrukturyzacji działalności.

(49) W związku z tym, że niniejsze rozporządzenie wprowadza do celów regulacyjnych prawny obowiązek rozliczania za pośrednictwem określonych CCP, należy zatem zapewnić bezpieczeństwo i solidność tych CCP, a także nieustanne spełnianie przez nie rygorystycznych wymogów organizacyjnych, w zakresie prowadzenia działalności ustanowionych niniejszym rozporządzeniem.

Aby zapewnić jednolite stosowanie niniejszego rozporządzenia, wymogi te powinny mieć zastosowanie do rozliczania wszystkich instrumentów finansowych obsługiwanych przez CCP.

(50) Do celów regulacyjnych i harmonizacyjnych należy zatem zadbać o to, by kontrahenci korzystali wyłącznie z CCP, które spełniają wymogi ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. Wymogi te nie powinny uniemożliwić państwom członkowskim przyjęcia lub dalszego stosowania dodatkowych wymagań w odniesieniu do CCP mających siedzibę na ich terytorium, w tym pewnych wymogów dotyczących obowiązku uzyskania zezwoleń nałożonych dyrektywą 2006/48/WE. Jednak nałożenie takich dodatkowych wymogów nie powinno wpływać na prawo CCP, którzy uzyskali zezwolenie lub zostali uznani w innych państwach członkowskich na mocy niniejszego rozporządzenia, do świadczenia usług rozliczeniowych członkom rozliczającym i ich klientom mającym siedziby w państwie członkowskim, które wprowadza dodatkowe wymogi, ponieważ te CCP nie podlegają tym dodatkowym wymogom i nie mają obowiązku ich spełniania. Do dnia 30 września 2014 r., ESMA powinien sporządzić projekt sprawozdania na temat wpływu stosowania dodatkowych wymogów przez państwa członkowskie.

(51) Niezbędnym uzupełnieniem obowiązku rozliczania kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym są bezpośrednie przepisy dotyczące udzielania zezwoleń CCP i sprawowania nad nimi nadzoru. Ze względu na to, że właściwe organy są w stanie najlepiej zbadać bieżące prowadzenie działalności przez CCP, przeprowadzać regularne przeglądy i podejmować, w stosownych przypadkach, odpowiednie działania, są one nadal odpowiedzialne za wszelkie aspekty udzielania zezwoleń CCP i sprawowanie nad nimi nadzoru, w tym są odpowiedzialne za sprawdzanie, czy CCP wnioskujący o udzielenie zezwolenia spełnia wymogi niniejszego rozporządzenia i dyrektywy 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych 21 .

(52) W przypadku gdy CCP grozi niewypłacalność, odpowiedzialność budżetowa może - w głównej mierze - spoczywać na państwie członkowskim, w którym ten CCP ma siedzibę. Oznacza to, że udzielenie zezwolenia temu CCP i sprawowanie nad nim nadzoru powinno leżeć w gestii właściwego organu tego państwa członkowskiego. Jednakże ze względu na to, że członkowie rozliczający CCP mogą mieć siedzibę w różnych państwach członkowskich i to oni w pierwszej kolejności będą narażeni na konsekwencje niewykonania zobowiązania przez dany CCP, wszystkie odpowiednie właściwe organy i ESMA powinni być zaangażowani w proces udzielania zezwolenia i nadzorowania. Pozwoli to na uniknięcie rozbieżnych środków bądź praktyk krajowych, a także zakłóceń w należytym funkcjonowaniu rynku wewnętrznego. Ponadto żadna propozycja ani polityka jakiegokolwiek członka kolegium organów nadzorujących nie powinna pośrednio lub bezpośrednio dyskryminować jakiegokolwiek państwa członkowskiego ani grupy państw członkowskich, jako miejsca świadczenia usług rozliczeniowych w jakiejkolwiek walucie. ESMA powinien uczestniczyć w każdym kolegium w celu zapewnienia spójnego i prawidłowego stosowania niniejszego rozporządzenia. ESMA powinien włączyć do przygotowywania zaleceń i decyzji pozostałe właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich.

(53) Mając na uwadze rolę przypisaną kolegiom ważne jest, by w wykonywaniu ich zadań uczestniczyły wszystkie odpowiednie właściwe organy oraz członkowie ESBC. Kolegium powinno składać się nie tylko z właściwych organów, które nadzorują CCP, ale również z organów nadzorujących podmioty, na które działania danego CCP mogłyby mieć wpływ; podmiotami tymi są wybrani członkowie rozliczający, systemy obrotu, interoperacyjni CCP oraz centralne depozyty papierów wartościowych. Członkowie ESBC, którzy odpowiadają za dozór nad CCP i interoperacyjnymi CCP, a także ci, którzy odpowiadają za emisję walut danych instrumentów finansowych rozliczanych przez CCP, powinni mieć możliwość zasiadania w kolegium. Jako że nadzorowane lub dozorowane podmioty zostałyby utworzone w ograniczonej liczbie państw członkowskich, w których działa CCP, za nadzór lub dozór nad większą liczbą tych podmiotów mógłby odpowiadać jeden właściwy organ lub członek ESBC. Aby zapewnić sprawną współpracę wszystkich członków kolegium, należy wdrożyć stosowne procedury i mechanizmy.

(54) Jako że zakłada się, że kolegium zostanie powołane i będzie funkcjonować w oparciu o pisemną umowę zawartą pomiędzy wszystkimi jego członkami, członkom tym należy przyznać uprawnienia do określenia procedur w zakresie podejmowania decyzji w kolegium - z uwagi na delikatny charakter tej kwestii. A zatem szczegółowe zasady dotyczące procedur głosowania powinny zostać określone w drodze pisemnej umowy zawartej przez wszystkich członków kolegium. Jednak w celu właściwego wyważenia interesów wszystkich odnośnych uczestników rynku i państw członkowskich kolegium powinno głosować zgodnie z ogólną zasadą, w myśl której każdy członek dysponuje jednym głosem, niezależnie od liczby funkcji pełnionych na podstawie niniejszego rozporządzenia. W przypadku kolegiów mających do 12 członków prawo głosu przysługuje maksymalnie dwóm członkom kolegium z tego samego państwa członkowskiego; każdy członek posiadający prawo głosu powinien dysponować jednym głosem. W przypadku kolegiów mających więcej niż 12 członków prawo głosu powinno przysługiwać maksymalnie trzem członkom kolegium z tego samego państwa członkowskiego; każdy członek posiadający prawo głosu powinien dysponować jednym głosem.

(55) Bardzo szczególna sytuacja CCP wymaga, aby kolegia były organizowane i funkcjonowały zgodnie z uzgodnieniami odnoszącymi się specyficznie do nadzoru nad CCP.

(56) Uzgodnienia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie stanowią precedensu dla jakichkolwiek innych przepisów dotyczących nadzoru nad infrastrukturą rynków finansowych, szczególnie jeżeli chodzi o metody głosowania w przypadku przekazania spraw do ESMA.

(57) CCP nie powinien uzyskać zezwolenie w przypadku, gdy wszyscy członkowie kolegium, z wyłączeniem właściwych organów państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, przyjmą wspólną opinię w drodze wzajemnej zgody, że dany CCP nie powinien uzyskać zezwolenia. Jeżeli jednak wystarczająca większość składu kolegium wyrazi opinię negatywną oraz dowolny z odnośnych właściwych organów, przy wsparciu większości dwóch trzecich kolegium, przekaże sprawę do ESMA, właściwy organ państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, powinien odroczyć decyzję w sprawie zezwolenia i czekać na jakąkolwiek decyzję, którą ESMA może podjąć odnośnie do zgodności z prawem unijnym. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę powinien podjąć decyzję zgodnie z tą decyzją ESMA. W przypadku gdy wszyscy członkowie kolegium, z wyłączeniem organów państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, przyjmą wspólną opinię, w której stwierdzą, iż ich zdaniem wymogi nie są spełnione i że dany CCP nie powinien uzyskać zezwolenia, właściwy organ państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, powinien mieć możliwość przekazania sprawy do ESMA, który podejmie decyzję dotyczącą przestrzegania prawa Unii.

(58) Za właściwe uznaje się wzmocnienie przepisów w sprawie wymiany informacji między właściwymi organami, ESMA i innymi właściwymi organami oraz wzmocnienie zobowiązania do udzielania pomocy i współpracy pomiędzy nimi. Z uwagi na rozwijającą się działalność transgraniczną organy te powinny przekazywać sobie wzajemnie informacje istotne do pełnienia ich funkcji, tak aby zapewnić skuteczne egzekwowanie przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym w okolicznościach, gdy ich naruszenia lub domniemane naruszenia mogą mieć znaczenie dla organów dwóch lub większej liczby państw członkowskich. Podczas wymiany informacji konieczne jest ścisłe zachowanie tajemnicy służbowej. Ze względu na szeroki zakres oddziaływania kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym niezbędne jest, by inne właściwe organy, takie jak organy podatkowe bądź organy regulacji energetyki, miały dostęp do informacji niezbędnych do pełnienia ich funkcji.

(59) Ze względu na globalny charakter rynków finansowych ESMA powinien być bezpośrednio odpowiedzialny za uznawanie CCP mających siedzibę w państwach trzecich, zezwalając im w ten sposób na świadczenie usług rozliczeniowych na terytorium Unii, pod warunkiem że Komisja uznała ramy prawne i nadzorcze danego państwa trzeciego za równoważne z ramami unijnymi oraz że spełnione zostały inne warunki. A zatem CCP mający siedzibę w państwie trzecim świadczący usługi rozliczeniowe na rzecz członków rozliczających lub systemów obrotu mających siedzibę w Unii powinien zostać uznany przez ESMA. Aby jednak nie utrudniać dalszego rozwoju działalności w zakresie zarządzania inwestycjami transgranicznymi w Unii, CCP z państwa trzeciego świadczący usługi na rzecz klientów mających siedzibę w Unii za pośrednictwem członków rozliczających mających siedzibę w kraju trzecim, nie musi zostać uznany przez ESMA. W tym kontekście szczególne znaczenie dla zapewnienia równych warunków prowadzenia działalności i stabilności finansowej będą miały umowy z głównymi partnerami międzynarodowymi Unii.

(60) W dniu 16 września 2010 r. Rada Europejska uzgodniła, że w stosunkach zewnętrznych Unia musi wspierać swoje interesy i wartości bardziej asertywnie, w duchu wzajemności i obopólnych korzyści oraz podjąć kroki, aby, między innymi, zapewnić przedsiębiorstwom europejskim lepszy dostęp do rynku i pogłębić współpracę regulacyjną z najważniejszymi partnerami handlowymi.

(61) Niezależnie od swojej struktury własności CCP powinny posiadać skuteczne zasady zarządzania, kierownictwo wyższego szczebla o nieposzlakowanej opinii oraz niezależnych członków zarządu. Co najmniej jedna trzecia członków zarządu, nie mniej jednak niż dwóch członków zarządu, powinna być członkami niezależnymi. Różne zasady zarządzania oraz struktury własności mogą mieć jednak wpływ na gotowość lub zdolność CCP do rozliczania pewnych produktów. Właściwe jest zatem, by niezależni członkowie zarządu oraz komisja ds. ryzyka, która ma zostać powołana przez CCP, rozwiązywali ewentualne konflikty interesów w CCP. Członkowie rozliczający i klienci muszą być odpowiednio reprezentowani, gdyż decyzje podejmowane przez CCP mogą mieć na nich wpływ.

(62) CCP może zlecić funkcje na zasadzie outsourcingu. Komisja ds. ryzyka CCP powinna udzielać informacji na temat outsourcingu. Główne działania związane z zarządzaniem ryzykiem nie podlegają outsourcingowi, chyba że zatwierdził to właściwy organ.

(63) Wymogi dotyczące uczestnictwa w danym CCP powinny być przejrzyste, proporcjonalne i niedyskryminacyjne; powinny także zezwalać na zdalny dostęp, pod warunkiem że nie naraża to tego CCP na dodatkowe ryzyko.

(64) Klientom członków rozliczających, którzy rozliczają kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym za pośrednictwem CCP, należy zapewnić wysoki poziom ochrony. Rzeczywisty poziom ochrony jest uzależniony od stopnia wyodrębnienia, który wybiorą wspomniani klienci. Pośrednicy powinni wyodrębnić swoje aktywa od aktywów klientów. Dlatego CCP powinien prowadzić ewidencję, która jest aktualizowana i umożliwia łatwą identyfikację, aby ułatwić przenoszenie pozycji i aktywów klientów członków rozliczających niewykonujących zobowiązań na członka wykonującego zobowiązania lub, odpowiednio do okoliczności, prawidłowe upłynnienie pozycji klientów i zwrot klientom nadwyżek zabezpieczeń. Wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu dotyczące wyodrębniania i przenoszenia pozycji i aktywów klientów powinny w związku z tym być nadrzędne wobec kolidujących przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, uniemożliwiających stronom spełnienie tych wymogów.

(65) CCP powinien dysponować solidnymi ramami zarządzania ryzykiem pozwalającymi mu na zarządzanie ryzykiem kredytowym, ryzykiem utraty płynności, ryzykiem operacyjnym i innymi rodzajami ryzyka, w tym ryzykiem, jakie ponosi lub jakie stanowi dla innych podmiotów w wyniku współzależności. CCP powinien dysponować odpowiednimi procedurami i mechanizmami dotyczącymi sposobu postępowania w przypadku niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego.

W celu ograniczenia do minimum efektu domina, który może wywołać niewykonanie zobowiązania, CCP powinien dysponować rygorystycznymi wymogami dotyczącymi uczestnictwa, uzyskać odpowiednie depozyty początkowe, utrzymywać fundusz na wypadek niewykonania zobowiązań i inne zasoby finansowe na pokrycie ewentualnych strat. W celu zapewnienia, aby CCP miał stale do dyspozycji odpowiedniej wysokości środki, powinien on ustalić minimalną kwotę, poniżej której wysokość funduszu na wypadek niewykonania zobowiązań nie powinna spaść. Nie powinno to jednak ograniczać możliwości wykorzystywania przez CCP całości funduszu na wypadek niewykonania zobowiązań w celu pokrycia strat wynikających z niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego.

(66) Określając solidne ramy zarządzania ryzykiem, CCP powinien wziąć pod uwagę związane z nimi potencjalne ryzyko i oddziaływanie ekonomiczne na członków rozliczających i ich klientów. Chociaż opracowanie bardzo solidnego systemu zarządzania ryzykiem powinno być nadrzędnym celem danego CCP, możliwe jest jednak dostosowanie tego systemu do rodzaju działalności i profilu ryzyka klientów członków rozliczających, a także - jeżeli zostanie to uznane za właściwe na podstawie kryteriów określonych w regulacyjnych standardach technicznych, które mają zostać opracowane przez ESMA - włączenie w zakres aktywów o wysokim stopniu płynności przyjmowanych jako zabezpieczenie co najmniej gotówki, obligacji rządowych, obligacji zabezpieczonych w rozumieniu dyrektywy 2006/48/WE po odpowiednim zredukowaniu ich wartości, udzielonych przez członka ESBC gwarancji wymagalnych na pierwsze żądanie, gwarancji banków komercyjnych na rygorystycznych warunkach, w szczególności dotyczących zdolności kredytowej gwaranta i powiązań kapitałowych gwaranta z członkami rozliczającymi CCP. W stosownych przypadkach ESMA może również wziąć pod uwagę przyjęcie złota jako aktywu stanowiącego zabezpieczenie. CCP powinny mieć możliwość przyjęcia, na rygorystycznych warunkach w zakresie zarządzania ryzykiem, gwarancji banków komercyjnych przedstawianych przez kontrahentów niefinansowych występujących w charakterze członków rozliczających.

(67) Strategie CCP odnoszące się do zarządzania ryzykiem powinny być na tyle pewne, aby nie stanowiły zagrożenia dla podatnika.

(68) Wezwanie do uzupełnienia zabezpieczenia i redukcja jego wartości mogą mieć skutki o charakterze cyklicznym. CCP, właściwe organy i ESMA powinny zatem przyjąć środki służące zapobieganiu ewentualnym skutkom o charakterze cyklicznym, wynikającym z praktyk dotyczących zarządzania ryzykiem przyjętych przez CCP, oraz kontroli tych skutków, pod warunkiem że nie wpływa to niekorzystnie na stabilność i zabezpieczenie finansowe CCP.

(69) Zarządzanie ekspozycjami jest zasadniczą częścią procesu rozliczania. Na potrzeby ogólnego świadczenia usług rozliczeniowych należy udzielić dostępu do odpowiednich źródeł informacji o kształtowaniu się cen i zezwolić na korzystanie z nich. Takie źródła informacji o kształtowaniu się cen powinny obejmować źródła związane z indeksami stosowanymi jako wskaźniki referencyjne dla instrumentów pochodnych lub innych instrumentów finansowych.

(70) Depozyty zabezpieczające są pierwszą linią obrony CCP. Mimo iż CCP powinny inwestować otrzymane depozyty w sposób bezpieczny i ostrożny, powinny jednak podjąć szczególne starania, by zapewnić odpowiednią ochronę depozytów zabezpieczających, aby zagwarantować, że zostaną terminowo zwrócone członkom rozliczającym wykonującym zobowiązania lub interoperacyjnemu CCP, w przypadku gdy CCP, który otrzymał te depozyty, nie wykonuje swojego zobowiązania.

(71) Dostęp do zasobów o odpowiedniej płynności ma zasadnicze znaczenie dla CCP. Płynność taką może zapewniać dostęp do płynności banku centralnego, do płynności mającego zdolność kredytową, rzetelnego banku komercyjnego lub do płynności obu tych podmiotów. Dostęp do płynności może wynikać z zezwolenia udzielonego zgodnie z art. 6 dyrektywy 2006/48/WE lub innych odpowiednich uzgodnień. Oceniając adekwatność zasobów płynności, w szczególności w sytuacjach kryzysowych, CCP powinien uwzględnić ryzyko związane z uzyskaniem płynności w oparciu wyłącznie o linie kredytowe banków komercyjnych.

(72) W "Europejskim kodeksie postępowania w zakresie rozliczeń i rozrachunków" z dnia 7 listopada 2006 r. ustanowiono dobrowolne ramy tworzenia powiązań pomiędzy CCP. Utrzymuje się jednak rozdrobnienie sektora rozliczania i rozrachunku wzdłuż granic państwowych, co sprawia, że transakcje transgraniczne są droższe i harmonizacja jest utrudniona. Należy zatem określić warunki zawierania uzgodnień interoperacyjnych pomiędzy poszczególnymi CCP, tak aby uzgodnienia te nie narażały poszczególnych CCP na ryzyko, które nie jest właściwie zarządzane.

(73) Uzgodnienia interoperacyjne mają znaczenie dla lepszej integracji rynku rozliczania i rozrachunku transakcji w Unii i należy zapewnić ich regulację. Ponieważ uzgodnienia interoperacyjne mogą jednak narażać CCP na dodatkowe ryzyko, CCP muszą posiadać, przez trzy lata, zezwolenie na dokonywanie rozliczeń lub zostać uznane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, lub posiadać zezwolenie w ramach istniejącego wcześniej krajowego systemu zezwoleń, przed zaaprobowaniem takich uzgodnień interoperacyjnych przez właściwe organy. Ponadto ze względu na większą złożoność wiążącą się z uzgodnieniem interoperacyjnym pomiędzy CCP rozliczającymi kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, na tym etapie należy ograniczyć zakres uzgodnień interoperacyjnych do zbywalnych papierów wartościowych oraz instrumentów rynku pieniężnego. Do dnia 30 września 2014 r. ESMA powinien jednak przedstawić Komisji sprawozdanie na temat tego, czy rozszerzenie zakresu na inne instrumenty finansowe byłoby wskazane.

(74) Repozytoria transakcji gromadzą do celów regulacyjnych dane istotne dla organów we wszystkich państwach członkowskich. ESMA powinien przejąć odpowiedzialność za rejestrowanie repozytoriów transakcji, wycofywanie ich rejestracji i nadzór nad nimi.

(75) Ze względu na to, że organy regulacyjne, CCP i inni uczestnicy rynku korzystają z danych przechowywanych przez repozytoria transakcji, należy zagwarantować, że te ostatnie podlegają rygorystycznym wymogom operacyjnym dotyczącym rejestrowania danych i zarządzania nimi.

(76) Przejrzystość cen, opłat i modeli zarządzania ryzykiem związanych z usługami świadczonymi przez CCP, ich członków i repozytoria transakcji jest niezbędna, aby zapewnić uczestnikom rynku możliwość dokonania świadomego wyboru.

(77) Aby ESMA mógł efektywnie wykonywać swoje obowiązki, musi mieć możliwość zwracania się w drodze zwykłego wniosku lub decyzji o wszystkie niezbędne informacje do repozytoriów transakcji, powiązanych stron trzecich oraz stron trzecich, którym repozytoria transakcji zleciły pewne zadania lub działania operacyjne na zasadzie outsourcingu. Jeżeli ESMA zwraca się o takie informacje za pomocą zwykłego wniosku, osoba będąca adresatem wniosku nie ma obowiązku dostarczenia informacji, ale w przypadku gdy zrobi to dobrowolnie, przedstawione informacje nie powinny być błędne ani mylące. Informacji takich należy udzielić bezzwłocznie.

(78) Bez uszczerbku dla przypadków podlegających przepisom prawa karnego lub prawa podatkowego, właściwe organy, ESMA, podmioty lub osoby fizyczne i prawne inne niż właściwe organy, uzyskujące poufne informacje, powinny wykorzystywać te informacje wyłącznie do wykonywania swych obowiązków oraz pełnienia swych funkcji. Nie powinno to jednak uniemożliwiać wykonywania funkcji organów krajowych odpowiedzialnych za zapobieganie, badanie lub naprawę skutków złej administracji zgodnie z przepisami prawa krajowego.

(79) W celu skutecznego wykonywania swoich uprawnień nadzorczych ESMA powinien mieć prawo do prowadzenia dochodzeń i kontroli w miejscu prowadzenia działalności.

(80) ESMA powinien mieć możliwość przekazania poszczególnych zadań związanych z nadzorem właściwym organom państwa członkowskiego, np. w przypadku, gdy zadanie związane z nadzorem wymaga wiedzy i doświadczenia dotyczącego warunków miejscowych, które są łatwiej dostępne na szczeblu krajowym. ESMA powinien mieć możliwość przekazania, wykonywania poszczególnych zadań dochodzeniowych i kontroli w miejscu prowadzenia działalności. Przed przekazaniem zadań ESMA powinien skonsultować się z odnośnym właściwym organem w sprawie szczegółowych warunków takiego przekazania zadań, w tym zakresu przekazywanego zadania, harmonogramu jego wykonania oraz przekazania niezbędnych informacji przez ESMA, jak i przekazania mu niezbędnych informacji. ESMA powinien wypłacić wynagrodzenie właściwym organom za realizację przekazanego zadania zgodnie z rozporządzeniem w sprawie opłat, które zostanie przyjęte przez Komisję w drodze aktu delegowanego. ESMA nie powinien mieć możliwości delegowania uprawnienia do podejmowania decyzji w sprawie rejestracji.

(81) Konieczne jest zagwarantowanie, by właściwe organy miały możliwość zwrócenia się do ESMA o zbadanie, czy spełnione są warunki wycofania rejestracji repozytorium transakcji. ESMA powinien rozpatrzyć takie wnioski i przedsięwziąć odpowiednie środki.

(82) ESMA powinien mieć możliwość nałożenia okresowych kar pieniężnych, aby nakłonić repozytoria transakcji do usunięcia naruszenia, do dostarczenia pełnych i prawidłowych informacji, o które wystąpiła, lub do poddania się dochodzeniu lub kontroli w miejscu prowadzenia działalności.

(83) ESMA powinien mieć również możliwość nakładania grzywien na repozytoria transakcji, w przypadku gdy stwierdzi, że dopuściły się one naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia celowo lub w wyniku zaniedbania. Grzywny powinny być nakładane odpowiednio do wagi naruszenia. Naruszenia powinny zostać podzielone na różne kategorie, do których należy przyporządkować konkretne grzywny. Aby obliczyć grzywnę za konkretne naruszenie, ESMA powinien skorzystać z dwuetapowej metodologii polegającej na określeniu kwoty podstawowej oraz dostosowaniu tej kwoty, w razie konieczności, przy pomocy pewnych współczynników. Kwotę podstawową należy ustalić, biorąc pod uwagę roczne obroty danego repozytorium transakcji, a korekty należy dokonać, podwyższając lub obniżając kwotę podstawową poprzez zastosowanie odnośnych współczynników zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(84) Niniejsze rozporządzenie powinno określać współczynniki związane z okolicznościami obciążającymi lub łagodzącymi, aby zapewnić ESMA niezbędne narzędzia do orzeczenia grzywny, która będzie proporcjonalna do wagi naruszenia popełnionego przez repozytorium transakcji, z uwzględnieniem okoliczności, w których doszło do naruszenia.

(85) Przed podjęciem decyzji o nałożeniu grzywny lub okresowych kar pieniężnych ESMA powinien zapewnić podmiotom będącym przedmiotem tego postępowania możliwość przedstawienia wyjaśnień w celu zagwarantowania im prawa do obrony.

(86) ESMA powinien powstrzymać się od nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych w przypadku gdy - wskutek postępowania karnego prowadzonego na mocy prawa krajowego - wyrok uniewinniający lub skazujący wynikający z identycznych faktów lub z faktów, które są zasadniczo takie same, uprawomocnił się.

(87) Nałożone przez ESMA grzywny i okresowe kary pieniężne powinny być możliwe do wyegzekwowania, a ich egzekucję powinny regulować przepisy z zakresu postępowania cywilnego obowiązujące w państwie, na którego terytorium jest ono prowadzone. Przepisy z zakresu postępowania cywilnego nie powinny obejmować przepisów postępowania karnego, mogą jednak zawierać przepisy z zakresu postępowania administracyjnego.

(88) W przypadku dopuszczenia się naruszenia przez repozytorium transakcji ESMA powinien posiadać uprawnienia do przyjęcia szeregu środków nadzorczych obejmujących wystąpienie do repozytorium transakcji o położenie kresu naruszeniu, a także - w ostateczności - wycofanie rejestracji, w przypadku gdy repozytorium transakcji poważnie lub wielokrotnie naruszyło przepisy niniejszego rozporządzenia. ESMA powinien stosować środki nadzorcze z uwzględnieniem charakteru i wagi naruszenia, szanując przy tym zasadę proporcjonalności. Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu środków nadzorczych ESMA powinien zapewnić możliwość wysłuchania osobom, wobec których prowadzone jest postępowanie, zgodnie z przysługującym tym osobom prawem do obrony.

(89) Niezbędne jest, by państwa członkowskie i ESMA chroniły prawo do prywatności osób fizycznych podczas przetwarzania danych osobowych zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych 22  i z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych 23 .

(90) Ważne jest zapewnienie spójności wymogów dotyczących CCP i repozytoriów transakcji w skali międzynarodowej. Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z dotychczasowymi zaleceniami opracowanymi przez Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku (CPSS) i Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO), mając na uwadze, iż zasady CPSS i IOSCO dotyczące infrastruktury rynku finansowego, w tym CCP, zostały ustanowione w dniu 16 kwietnia 2012 r. Ustanawia ono unijne ramy, w których CCP mogą bezpiecznie funkcjonować. Podczas opracowywania regulacyjnych standardów technicznych lub propozycji ich zmian ESMA powinien uwzględnić te istniejące standardy oraz ich rozwój w przyszłości, jak również wytyczne i zalecenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.

(91) Należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w odniesieniu do zmian wykazu podmiotów wyłączonych spoza zakresu niniejszego rozporządzenia, dalszych przepisów regulaminowych odnoszących się do nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych, w tym przepisów dotyczących prawa do obrony, terminów oraz pobierania grzywien lub okresowych kar pieniężnych oraz okresów przedawnienia w zakresie nakładania i egzekwowania grzywien lub kar pieniężnych; środków zmieniających załącznik II w celu uwzględnienia rozwoju sytuacji na rynkach finansowych; dodatkowego uściślenia rodzaju opłat, czynności, za które są one pobierane, wysokości opłat oraz sposobu ich uiszczania. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(92) Aby zapewnić spójną harmonizację, Komisja powinna otrzymać uprawnienia do przyjmowania projektów regulacyjnych standardów technicznych opracowanych przez ESA zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, nr (UE) nr 1094/2010 i nr (UE) nr 1095/2010 w celu stosowania - na użytek niniejszego rozporządzenia - pkt 4-10 sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE, a także aby określić: kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które uznaje się za mające bezpośredni, znaczący i przewidywalny skutek wewnątrz Unii, lub przypadki, w których niezbędne lub stosowne jest zapobieżenie obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia; rodzaje pośrednich stosunków umownych spełniających warunki określone w niniejszym rozporządzeniu; klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które powinny podlegać obowiązkowi rozliczania, datę lub daty, od których obowiązek rozliczenia staje się skuteczny, w tym stopniowe wprowadzanie oraz kategorie kontrahentów, do których odnosi się ten obowiązek, a także minimalny okres pozostały do zapadalności kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartych lub przedłużonych przed dniem, od którego obowiązek rozliczania staje się skuteczny; informacje, jakie powinny zostać umieszczone przez właściwy organ w powiadomieniu kierowanym do ESMA dotyczącym udzieleniu CCP zezwolenia na rozliczanie danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym; poszczególne klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, stopień standaryzacji warunków umownych i procesów operacyjnych, wolumen i płynność, a także dostępność uczciwych, rzetelnych i powszechnie akceptowanych informacji o wycenach; szczegółowe informacje, jakie mają być zawarte w prowadzonym przez ESMA rejestrze klas kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym podlegających obowiązkowi rozliczenia; szczegółowe informacje dotyczące poszczególnych klas instrumentów pochodnych oraz i rodzaj zgłoszeń dla nich; kryteria ustalania, co do których kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym można obiektywnie stwierdzić za pomocą pomiarów, że obniżają ryzyko bezpośrednio związane z daną działalnością gospodarczą lub działalnością w zakresie zarządzania aktywami i pasywami oraz wartości progowych dla obowiązku rozliczania, procedur i uzgodnień dotyczących technik ograniczania ryzyka w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym nierozliczanych przez CCP; procedury zarządzania ryzykiem, w tym wymagany poziom i rodzaj zabezpieczenia oraz uzgodnienia dotyczące wyodrębnienia, a także wymagany poziom kapitału; pojęcie fragmentacji płynności; wymogi dotyczące kapitału, niepodzielonego zysku i rezerw CCP; minimalny zakres zasad i rozwiązań, jeżeli chodzi o zarządzanie CCP; szczegóły dotyczące dokumentacji oraz informacji, które mają być przechowywane przez CCP; minimalny zakres i wymogi dotyczące polityki w zakresie ciągłości działania CCP oraz planów przywrócenia gotowości do pracy po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej; odpowiednie wskaźniki procentowe i horyzonty czasowe w odniesieniu do okresu likwidacji oraz obliczania zmienności historycznej, dla poszczególnych klas instrumentów finansowych, mając na uwadze cel, jakim jest ograniczenie procykliczności, oraz warunki, na jakich można wdrożyć praktyki uzupełniania depozytu zabezpieczającego dla portfela; ramy służące definiowaniu skrajnych, ale prawdopodobnych warunków rynkowych, które należy wykorzystywać przy określaniu wielkości funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania oraz zasobów CCP; metody obliczania i utrzymywania ilości zasobów własnych CCP; rodzaj zabezpieczenia, które może uznać za wysoce płynne, np. gotówka, złoto, obligacje rządowe i wysokiej jakości obligacje firm, obligacje zabezpieczone oraz redukcje wartości, a także warunki, na jakich można akceptować gwarancje banków komercyjnych jako zabezpieczenie; instrumenty finansowe, które można uznać za instrumenty wysoce płynne i instrumenty o minimalnym ryzyku kredytowym i rynkowym, wysoce bezpieczne uzgodnienia oraz granice koncentracji; rodzaj testów warunków skrajnych, jakie CCP powinny przeprowadzić dla poszczególnych klas instrumentów finansowych i portfeli, udział w testach członków rozliczających lub innych stron, częstotliwość i terminy testów, a także podstawowe informacje dotyczące modelu zarządzania ryzykiem oraz założeń przyjętych w celu prowadzenia testów warunków skrajnych, jakie powinny ujawniać CCP; szczegóły dotyczące składania w ESMA wniosku o rejestrację przez depozytorium transakcji; częstotliwość i szczegółowość, z jaką repozytoria transakcji mają ujawniać informacje dotyczące pozycji zagregowanych w podziale na klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym oraz standardy operacyjne niezbędne do agregowania i porównywania danych z różnych repozytoriów.

(93) Każde zobowiązanie nałożone w drodze niniejszego rozporządzenia, które ma zostać następnie dalej rozwinięte w drodze aktów delegowanych lub wykonawczych przyjmowanych na mocy art. 290 lub 291 TFUE, powinno być rozumiane jako mające zastosowanie dopiero od dnia, w którym akty te wchodzą w życie.

(94) W ramach ustalania wytycznych technicznych i regulacyjnych standardów technicznych, a zwłaszcza przy określaniu progu powodującego obowiązek rozliczania dla kontrahentów niefinansowych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, ESMA powinien skonsultować się z uczestnikami rynku.

(95) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję 24 .

(96) Komisja prowadzi monitoring i ocenia konieczność podjęcia odpowiednich środków mających zapewnić spójne i skuteczne stosowanie i rozwój regulacji prawnych, standardów i praktyk w dziedzinie objętej niniejszym rozporządzeniem, biorąc pod uwagę wyniki prac prowadzonych przez stosowne fora międzynarodowe.

(97) W świetle przepisów dotyczących systemów interoperacyjnych za właściwe uznano dokonanie zmiany dyrektywy 98/26/WE w celu ochrony praw operatora systemu, który dostarcza zabezpieczenie innemu operatorowi systemu, w wypadku wszczęcia postępowania upadłościowego wobec przyjmującego zabezpieczenie operatora systemu.

(98) W celu ułatwienia sprawnego rozliczania, rejestrowania, przeprowadzania rozrachunku i dokonywania płatności CCP i repozytoria transakcji powinny wykorzystywać w swoich procedurach komunikacji z uczestnikami i infrastrukturami rynkowymi, z którymi mają styczność, właściwe międzynarodowe procedury komunikacji i standardy dotyczące komunikatów i danych referencyjnych.

(99) Ze względu na to, że cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ustanowienie jednolitych wymogów w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu pora rynkiem regulowanym oraz w odniesieniu do prowadzenia działalności przez CCP i repozytoria transakcji, nie mogą zostać osiągnięte w dostateczny sposób przez państwa członkowskie, a ze względu na skalę działań możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na szczeblu unijnym, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z określoną w wymienionym artykule zasadą proporcjonalności niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia wspomnianych celów,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ  I

PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł  1

Przedmiot i zakres

1. 
Niniejsze rozporządzenie ustanawia wymogi w zakresie usług rozliczeniowych i dwustronnego zarządzania ryzykiem dotyczące kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, wymogi w zakresie zgłaszania kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych oraz jednolite wymogi dotyczące prowadzenia działalności przez kontrahentów centralnych ("CCP") i repozytoria transakcji.
2. 
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do CCP oraz ich członków rozliczających, kontrahentów finansowych i repozytoriów transakcji. W odniesieniu do kontrahentów niefinansowych i systemów obrotu ma ono zastosowanie, jeśli tak przewidziano.
3.  25
 (skreślony).
4. 
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:
a)
członków ESBC i innych organów państw członkowskich pełniących podobne funkcje oraz innych unijnych organów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu;
b)
Banku Rozrachunków Międzynarodowych.
c) 26
 banków centralnych i organów publicznych z następujących państw członkowskich, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu:
(i)
Japonii;
(ii)
Stanów Zjednoczonych;
(iii) 27
 Australia;
(iv) 28
 Kanada;
(v) 29
 Hongkong;
(vi) 30
 Meksyk;
(vii) 31
 Singapur;
(viii) 32
 Szwajcaria;
(ix) 33
 Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
5. 
Z wyjątkiem obowiązku zgłaszania przewidzianego w art. 9, niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do następujących podmiotów:
a)
wielostronnych banków rozwoju wymienionych w części 1 sekcja 4.2 załącznika VI do dyrektywy 2006/48/WE;
b)
podmiotów sektora publicznego w rozumieniu art. 4 pkt 18 dyrektywy 2006/48/WE, w przypadku gdy są one własnością rządów centralnych i dysponują wyraźnymi gwarancjami udzielonymi przez rządy centralne;
c)
Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej i europejskiego mechanizmu stabilności.
6. 
Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 82 w celu zmodyfikowania wykazu określonego w ust. 4 niniejszego artykułu.

W tym celu Komisja przedstawi do dnia 17 listopada 2012 r. Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające ocenę międzynarodowego traktowania podmiotów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, i banków centralnych.

Sprawozdanie to zawiera analizę porównawczą traktowania tych organów i banków centralnych w obrębie ram prawnych znacznej liczby państw trzecich, w tym co najmniej trzech najważniejszych jurysdykcji pod względem liczby kontraktów będących w obrocie, standardów zarządzania ryzykiem mających zastosowanie do transakcji na instrumentach pochodnych, jakich dokonały te organy, oraz banki centralne w tych jurysdykcjach. W sytuacji gdy w sprawozdaniu stwierdzi się - w szczególności w odniesieniu do analizy porównawczej - że wyłączenie zadań monetarnych tych banków centralnych państw trzecich z obowiązku rozliczenia i obowiązku sprawozdawczego jest konieczne, Komisja doda je do wykazu określonego w ust. 4.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)
"CCP" oznacza osobę prawną, która działa pomiędzy kontrahentami kontraktów będących w obrocie na co najmniej jednym rynku finansowym, stając się nabywcą dla każdego sprzedawcy i sprzedawcą dla każdego nabywcy;
2)
"repozytorium transakcji" oznacza osobę prawną zajmującą się gromadzeniem i przechowywaniem na szczeblu centralnym danych dotyczących instrumentów pochodnych;
3)
"rozliczanie" oznacza proces ustalania pozycji, w tym obliczania zobowiązań netto, oraz zapewniania dostępności instrumentów finansowych, środków pieniężnych lub obydwu na potrzeby zabezpieczenia ekspozycji wynikających z tych pozycji;
4)
"system obrotu" oznacza system użytkowany przez przedsiębiorstwo inwestycyjne lub podmiot gospodarczy w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 i art. 4 ust. 1 pkt 13 dyrektywy 2004/39/WE inny niż podmiot giełdowy prowadzący regularną działalność w oparciu o ustalone zasady w rozumieniu w art. 4 ust. 1 pkt 7 tej dyrektywy, w którym skupiają się interesy związane z nabywaniem lub zbywaniem instrumentów finansowych w tym systemie, w sposób skutkujący kontraktem zgodnym z tytułem II lub III tej dyrektywy;
5)
"instrument pochodny" lub "kontrakt pochodny" oznacza instrument finansowy wymieniony w sekcji C pkt 4)-10) załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE określony w art. 38 i 39 rozporządzenia (WE) nr 1287/2006;
6)
"klasa instrumentów pochodnych" oznacza podzbiór instrumentów pochodnych posiadających wspólne zasadnicze cechy charakterystyczne obejmujące, co najmniej, stosunek z aktywami bazowymi, rodzaj aktywów bazowych oraz walutę, w której wyrażona jest kwota referencyjna; instrumenty pochodne należące do tej samej klasy mogą mieć różne terminy zapadalności;
7) 34
 "instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym" lub "kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym" oznaczają kontrakty pochodne, które nie są zawierane na rynku regulowanym w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 dyrektywy 2004/39/WE lub na rynku państwa trzeciego, który uznaje się za równoważny rynkowi regulowanemu zgodnie z art. 2a niniejszego rozporządzenia;
8) 35
 "kontrahent finansowy" oznacza:
a)
firmę inwestycyjną, której udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE 36
b)
instytucję kredytową, której udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE 37
c)
zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 3839
d)
UCITS i, w stosownych przypadkach, jego spółkę zarządzającą, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE, chyba że dane UCITS ustanawia się wyłącznie do celów obsługi co najmniej jednego pracowniczego planu nabycia udziałów;
e)
instytucję pracowniczych programów emerytalnych (IORP) zdefiniowaną w art. 6 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2341 40 ;
f)
alternatywny fundusz inwestycyjny (AFI) zdefiniowany w art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2011/61/UE, który ma siedzibę w Unii albo który jest zarządzany przez zarządzającego alternatywnym funduszem inwestycyjnym (ZAFI) posiadającego zezwolenie lub zarejestrowanego zgodnie z tą dyrektywą 2011/61/UE, chyba że dany AFI ustanawia się wyłącznie do celów obsługi co najmniej jednego pracowniczego planu nabycia udziałów lub gdy dany AFI jest podmiotem specjalnego przeznaczenia utworzonym do celów sekurytyzacji, o którym mowa w art. 2 ust. 3 lit. g) dyrektywy 2011/61/UE, oraz, w stosownych przypadkach, jego ZAFI mający siedzibę w Unii;
g)
centralny depozyt papierów wartościowych, któremu udzielono zezwolenia zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 41 ;
9)
"kontrahent niefinansowy" oznacza przedsiębiorstwo mające siedzibę w Unii inne niż podmioty, o których mowa w pkt 1) oraz 8);
10)
"system programów emerytalnych" oznacza:
a)
instytucje pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu art. 6 lit. a dyrektywy 2003/41/WE, w tym wszelkie upoważnione podmioty odpowiadające za zarządzanie nimi i działanie w ich imieniu, o czym mowa w art. 2 ust. 1 tej dyrektywy, oraz wszelkie podmioty prawne utworzone do celów inwestowania na rzecz takich instytucji i działające tylko i wyłącznie w ich interesie;
b)
prowadzoną przez instytucje działalność w zakresie pracowniczych programów emerytalnych, o której mowa w art. 3 dyrektywy 2003/41/WE;
c)
działalność w zakresie pracowniczych programów emerytalnych prowadzona przez przedsiębiorstwa ubezpieczeń na życie podlegające dyrektywie 2002/83/WE, pod warunkiem że wszystkie aktywa i pasywa odpowiadające tej działalności są wydzielone, zarządzane i zorganizowane niezależnie od pozostałej działalności przedsiębiorstwa ubezpieczeń, bez możliwości przeniesienia;
d)
wszelkie inne upoważnione i nadzorowane podmioty lub systemy programów, działające w danym państwie, pod warunkiem że:
(i)
są uznawane przez prawo krajowe; oraz
(ii)
ich zasadniczym celem jest zapewnianie świadczeń emerytalnych;
11)
"ryzyko kredytowe kontrahenta" oznacza ryzyko niewykonania zobowiązania przez stronę transakcji przed ostatecznym rozrachunkiem przepływów środków pieniężnych związanych z tą transakcją;
12)
"uzgodnienie interoperacyjne" oznacza uzgodnienie pomiędzy dwoma kontrahentami centralnymi bądź większą ich liczbą dotyczące międzysystemowej realizacji transakcji;
13)
"właściwy organ" oznacza właściwy organ zdefiniowany w ustawodawstwie, o którym mowa w pkt 8 niniejszego artykułu, właściwy organ, o którym mowa w art. 10 ust. 5, lub organ wyznaczony przez każde z państw członkowskich zgodnie z art. 22;
14)
"członek rozliczający" oznacza przedsiębiorstwo uczestniczące w CCP, odpowiedzialne za zobowiązania finansowe wynikające z tego uczestnictwa;
15)
"klient" oznacza przedsiębiorstwo związane stosunkiem umownym z członkiem rozliczającym CCP, umożliwiającym temu przedsiębiorstwu rozliczanie jego transakcji za pośrednictwem tego CCP;
16)
"grupa" oznacza grupę przedsiębiorstw składającą się z jednostki dominującej i jej jednostek zależnych w rozumieniu art. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG lub grupę przedsiębiorstw, o których mowa w art. 3 ust. 1 oraz art. 80 ust. 7 i 8 dyrektywy 2006/48/WE;
17)
"instytucja finansowa" oznacza przedsiębiorstwo inne niż instytucja kredytowa, którego działalnością podstawową jest nabywanie udziałów kapitałowych lub realizacja co najmniej jednego rodzaju czynności wymienionych w pkt 2-12 załącznika I do dyrektywy 2006/48/WE;
18)
"finansowa spółka holdingowa" oznacza instytucję finansową, której przedsiębiorstwa zależne są wyłącznie albo głównie instytucjami kredytowymi lub instytucjami finansowymi, przy czym co najmniej jedno z tych przedsiębiorstw zależnych jest instytucją kredytową, oraz która nie jest finansową spółką holdingową o działalności mieszanej w rozumieniu art. 2 ust. 15 dyrektywy 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, przedsiębiorstwami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego 42 ;
19)
"przedsiębiorstwo usług pomocniczych" oznacza przedsiębiorstwo, którego podstawowa działalność polega na posiadaniu majątku lub zarządzaniu nim, zarządzaniu usługami w zakresie przetwarzania danych lub podobnej działalności o charakterze pomocniczym w stosunku do podstawowej działalności jednej lub więcej instytucji kredytowych;
20)
"znaczny pakiet akcji" oznacza każdy posiadany bezpośrednio lub pośrednio pakiet akcji lub udział w CCP lub repozytorium transakcji stanowiący co najmniej 10 % kapitału bądź praw głosu, zgodnie z art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym 43 , uwzględniając warunki dotyczące ich agregacji przewidziane w art. 12 ust. 4 i 5 tej dyrektywy, lub też taki, który umożliwia wywieranie znaczącego wpływu na kierownictwo danego CCP lub repozytorium transakcji, w którym ten pakiet akcji lub udział jest posiadany;
21)
"jednostka dominująca" oznacza jednostkę dominującą w rozumieniu art. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG;
22)
"jednostka zależna" oznacza jednostkę zależną w rozumieniu art. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG, w tym jednostkę zależną jednostki zależnej jednostki dominującej najwyższego szczebla;
23)
"kontrola" oznacza stosunek między jednostką dominującą a jednostką zależną w rozumieniu art. 1 dyrektywy 83/349/EWG;
24)
"bliskie powiązania" oznaczają sytuację, w której dwie osoby fizyczne lub prawne bądź większa liczba tych osób jest ze sobą powiązanych:
a)
udziałem, poprzez posiadanie bezpośrednio lub za pomocą stosunku kontroli co najmniej 20 % praw głosu lub kapitału przedsiębiorstwa;
b)
kontrolą lub podobnym związkiem między jakąkolwiek osobą fizyczną lub prawną a przedsiębiorstwem lub jednostką zależną danej jednostki zależnej również uważanej za jednostkę zależną przedsiębiorstwa dominującego najwyższego szczebla.

Sytuacja, w której dwie osoby fizyczne lub prawne bądź większa liczba tych osób jest trwale związanych z jedną i tą samą osobą przez stosunek kontroli, jest również uznawana za bliskie powiązanie tych osób;

25)
"kapitał" oznacza kapitał subskrybowany w rozumieniu art. 22 dyrektywy Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych 44 , w zakresie, w jakim został on wpłacony, łącznie z ażio emisyjnym, i w jakim w pełni pokrywa on straty w sytuacjach kontynuowania działalności, a w przypadku bankructwa lub likwidacji ma niższą pozycję niż wszystkie inne wierzytelności;
26)
"rezerwy" oznaczają rezerwy określone w art. 9 czwartej dyrektywy Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu, w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek 45 , oraz niepodzielone zyski i niepokryte straty z lat ubiegłych;
27)
"zarząd" oznacza organ zarządzający lub organ nadzorczy lub obydwa te organy, zgodnie z krajowym prawem spółek;
28)
"niezależny członek zarządu" oznacza członka zarządu nieposiadającego stosunków gospodarczych, więzów rodzinnych bądź innych relacji prowadzących do konfliktu interesów z zainteresowanym CCP lub akcjonariuszami posiadającymi pakiet kontrolny, jego kierownictwem bądź członkami rozliczającymi oraz który nie posiadał takich stosunków w ciągu pięciu lat poprzedzających członkostwo w zarządzie;
29)
"kierownictwo wyższego szczebla" oznacza osobę bądź osoby faktycznie kierujące działalnością CCP lub repozytorium transakcji oraz członka zarządzającego bądź członków zarządzających zarządu;
30) 46
 "obligacja zabezpieczona" oznacza obligację spełniającą wymogi art. 129 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;
31) 47
 "jednostka obligacji zabezpieczonych" oznacza emitenta obligacji zabezpieczonych lub pulę aktywów stanowiących zabezpieczenie obligacji zabezpieczonych.
Artykuł  2a  48  

Decyzje o równoważności na użytek definicji instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym

1. 
Na użytek art. 2 pkt 7 niniejszego rozporządzenia rynek państwa trzeciego uznaje się za równoważny rynkowi regulowanemu w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 dyrektywy 2004/39/WE, gdy rynek ten spełnia prawnie wiążące wymogi, które są równoważne z wymogami określonymi w tytule III tej dyrektywy, i na bieżąco podlega skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu prawa w tym państwie trzecim, co stwierdza Komisja zgodnie z procedurą, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.
2. 
Komisja może przyjąć akty wykonawcze stwierdzające, że rynek państwa trzeciego spełnia prawnie wiążące wymogi, które są równoważne z wymogami określonymi w tytule III dyrektywy 2004/39/WE, oraz na bieżąco podlega skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu prawa w tym państwie trzecim na użytek ust. 1.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 86 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

3. 
Komisja i EUNGiPW publikują na swoich stronach internetowych wykaz rynków, które należy uznać za równoważne zgodnie z aktem wykonawczym określonym w ust. 2. Wykaz ten uaktualnia się okresowo.
Artykuł  3  49  

Transakcje wewnątrzgrupowe

1. 
W odniesieniu do kontrahenta niefinansowego transakcja wewnątrzgrupowa jest kontraktem pochodnym będącym przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartym z innym kontrahentem będącym członkiem tej samej grupy, o ile spełnione są następujące warunki:
a)
obaj kontrahenci są w pełni objęci tą samą konsolidacją i podlegają odpowiednim procedurom z zakresu scentralizowanej oceny, pomiaru i kontroli ryzyka; oraz
b)
ten inny kontrahent ma siedzibę w Unii, a jeżeli ma siedzibę w państwie trzecim, to to państwo trzecie nie zostało wskazane w ust. 4 ani na mocy aktu delegowanego przyjętego na podstawie ust. 5.
2. 
W odniesieniu do kontrahenta finansowego transakcja wewnątrzgrupowa jest:
a)
kontraktem pochodnym będącym przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartym z innym kontrahentem będącym członkiem tej samej grupy, o ile spełnione są wszystkie następujące warunki:
(i)
kontrahent finansowy ma siedzibę w Unii, a jeżeli ma siedzibę w państwie trzecim, to to państwo trzecie nie zostało wskazane w ust. 4 ani na mocy aktu delegowanego przyjętego na podstawie ust. 5;
(ii)
drugi kontrahent jest kontrahentem finansowym, finansową spółką holdingową, instytucją finansową lub przedsiębiorstwem świadczącym usługi pomocnicze objętym odpowiednimi wymogami ostrożnościowymi;
(iii)
obaj kontrahenci są w pełni objęci tą samą konsolidacją; oraz
(iv)
obaj kontrahenci podlegają odpowiednim procedurom z zakresu scentralizowanej oceny, pomiaru i kontroli ryzyka;
b)
kontraktem pochodnym będącym przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartym z innym kontrahentem, w przypadku gdy obydwaj kontrahenci należą do tego samego systemu ochrony instytucjonalnej, o którym mowa w art. 113 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, jeżeli spełniony jest warunek określony w lit. a) pkt (ii) niniejszego ustępu;
c)
kontraktem pochodnym będącym przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartym między instytucjami kredytowymi powiązanymi z tym samym organem centralnym lub między taką instytucją kredytową a organem centralnym, jak przewiduje art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;
d)
kontraktem pochodnym będącym przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartym z kontrahentem niefinansowym będącym członkiem tej samej grupy, o ile spełnione są następujące warunki:
(i)
obaj kontrahenci kontraktu pochodnego są w pełni objęci tą samą konsolidacją i podlegają odpowiednim procedurom z zakresu scentralizowanej oceny, pomiaru i kontroli ryzyka; oraz
(ii)
kontrahent niefinansowy ma siedzibę w Unii, a jeżeli ma siedzibę w państwie trzecim, to to państwo trzecie nie zostało wskazane w ust. 4 ani na mocy aktu delegowanego przyjętego na podstawie ust. 5.
3. 
Do celów niniejszego artykułu kontrahenci uznawani są za objętych tą samą konsolidacją, w przypadku gdy obaj kontrahenci są:
a)
objęci konsolidacją zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE 50  lub z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej (MSSF) przyjętymi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 lub - w odniesieniu do grupy, której jednostka dominująca ma siedzibę w państwie trzecim - zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości państwa trzeciego uznanymi za równoważne MSSF zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1569/2007 51  (lub standardami rachunkowości państwa trzeciego, których stosowanie jest dozwolone zgodnie z art. 4 tego rozporządzenia); lub
b)
objęci takim samym skonsolidowanym nadzorem zgodnie z dyrektywą 2013/36/UE lub - w odniesieniu do grupy, której jednostka dominująca ma siedzibę w państwie trzecim - takim samym nadzorem skonsolidowanym sprawowanym przez właściwy organ państwa trzeciego, który to nadzór zweryfikowano jako równoważny nadzorowi podlegającemu zasadom ustanowionym w art. 127 tej dyrektywy.
4. 
Do celów niniejszego artykułu transakcje z kontrahentami mającymi siedzibę w jednym z następujących państw trzecich nie korzystają z żadnego z wyłączeń dotyczących transakcji wewnątrzgrupowych:
a)
jeżeli państwo trzecie jest państwem trzecim wysokiego ryzyka, o którym mowa w art. 29 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1624 52 ;
b)
jeżeli państwo trzecie jest wymienione w najnowszej wersji załącznika I do konkluzji Rady w sprawie zmienionego unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych.
5. 
W stosownych przypadkach ze względu na zidentyfikowane luki w rozwiązaniach prawnych, nadzorczych i wykonawczych państwa trzeciego, gdy te luki skutkują większym ryzykiem, w tym ryzykiem kredytowym kontrahenta i ryzykiem prawnym, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 82 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez zidentyfikowanie państw trzecich, których podmioty nie mają prawa korzystać z żadnego z wyłączeń dotyczących transakcji wewnątrzgrupowych, nawet jeśli te państwa trzecie nie zostały umieszczone w wykazie na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu.

TYTUŁ  II

ROZLICZANIE, ZGŁASZANIE I OGRANICZANIE RYZYKA INSTRUMENTÓW POCHODNYCH BĘDĄCYCH PRZEDMIOTEM OBROTU POZA RYNKIEM REGULOWANYM

Artykuł  4

Obowiązek rozliczania

1.  53
 Kontrahenci rozliczają wszystkie kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym należące do tych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które zostały uznane za podlegające obowiązkowi rozliczania zgodnie z art. 5 ust. 2, w przypadku gdy kontrakty te spełniają oba z poniższych warunków:
a)
zostały zawarte na jeden z następujących sposobów:
(i)
między dwoma kontrahentami finansowymi, którzy spełniają warunki określone w art. 4a ust. 1 akapit drugi;
(ii)
między kontrahentem finansowym, który spełnia warunki określone w art. 4a ust. 1 akapit drugi, a kontrahentem niefinansowym, który spełnia warunki określone w art. 10 ust. 1 akapit drugi;
(iii)
między dwoma kontrahentami niefinansowymi, którzy spełniają warunki określone w art. 10 ust. 1 akapit drugi;
(iv)
między - z jednej strony - kontrahentem finansowym, który spełnia warunki określone w art. 4a ust. 1 akapit drugi, lub kontrahentem niefinansowym, który spełnia warunki określone w art. 10 ust. 1 akapit drugi, z jednej strony, a - z drugiej strony - podmiotem mającym siedzibę w państwie trzecim, który podlegałby obowiązkowi rozliczania, gdyby miał siedzibę w Unii, z drugiej strony
(v)
między dwoma podmiotami mającymi siedzibę w jednym lub większej liczbie państw trzecich, które - gdyby miały siedzibę w Unii - podlegałyby obowiązkowi rozliczania, pod warunkiem że dany kontrakt ma bezpośredni, znaczący i przewidywalny skutek wewnątrz Unii, lub w przypadku gdy taki obowiązek jest niezbędny lub stosowny, by zapobiec obchodzeniu jakichkolwiek przepisów niniejszego rozporządzenia; oraz
b)
są zawierane lub przedłużane w dniu, w którym obowiązek rozliczania staje się skuteczny, lub po tej dacie, pod warunkiem, że w dniu zawierania lub przedłużania obaj kontrahenci spełniają warunki określone w lit. a).

Obowiązek rozliczania wszystkich kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym nie ma zastosowania do kontraktów zawartych w sytuacjach, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) ppkt (iv), między - z jednej strony - kontrahentem finansowym, który spełnia warunki określone w art. 4a ust. 1 akapit drugi, lub kontrahentem niefinansowym, który spełnia warunki określone w art. 10 ust. 1 akapit drugi, a - z drugiej strony - systemem programów emerytalnych ustanowionym w państwie trzecim i działającym w danym państwie, pod warunkiem że jest on upoważniony, nadzorowany i uznany na mocy prawa krajowego, a jego zasadniczym celem jest zapewnianie świadczeń emerytalnych i jest on wyłączony z obowiązku rozliczania na mocy tego prawa krajowego.

2. 
Bez uszczerbku dla technik ograniczania ryzyka określonych w art. 11 kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które są transakcjami wewnątrzgrupowymi w rozumieniu art. 3, nie podlegają obowiązkowi rozliczenia.

Wyłączenie określone w akapicie pierwszym ma zastosowanie wyłącznie:

a)
gdy dwaj kontrahenci posiadający siedzibę na terenie Unii i należący do tej samej grupy powiadomili uprzednio odnośne właściwe organy w formie pisemnej, że zamierzają skorzystać z wyłączenia dla zawartych pomiędzy nimi kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. Powiadomienie takie należy wystosować nie później niż na 30 dni kalendarzowych przed skorzystaniem z wyłączenia. W terminie 30 dni kalendarzowych od otrzymania powiadomienia właściwe organy mogą wyrazić sprzeciw co do skorzystania z tego wyłączenia, jeżeli transakcje pomiędzy kontrahentami nie spełniają warunków określonych w art. 3, bez uszczerbku dla prawa właściwych organów do wniesienia sprzeciwu po upływie tego okresu 30 dni kalendarzowych, jeżeli warunki te przestały być spełniane. Jeśli właściwe organy nie mogą dojść do porozumienia, w jego osiągnięciu może im pomóc ESMA zgodnie z uprawnieniami posiadanym na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010;
b)
w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartych pomiędzy dwoma kontrahentami należącymi do tej samej grupy posiadającymi siedzibę w państwie członkowskim lub kraju trzecim, w którym kontrahent posiadający siedzibę na terenie Unii uzyskał zezwolenie na zastosowanie wyłączenia ze strony właściwego organu w terminie 30 dni po otrzymaniu zawiadomienia od kontrahenta posiadającego siedzibę w Unii, pod warunkiem że spełniono warunki określone w art. 3. Właściwy organ zawiadamia ESMA o tej decyzji.
3. 
Kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które podlegają obowiązkowi rozliczania na mocy ust. 1, są rozliczane w CCP posiadającym zezwolenie na mocy art. 14 lub uznanym na mocy art. 25 do celów rozliczania danej klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym i figurują w rejestrze zgodnie z art. 6 pkt 2 lit. b).

W tym celu kontrahent staje się członkiem rozliczającym, klientem lub zawiera pośrednie uzgodnienia rozliczeniowe z członkiem rozliczającym, pod warunkiem że uzgodnienia te nie zwiększają ryzyka kontrahenta oraz gwarantują, że aktywa i pozycje kontrahenta korzystają z ochrony ze skutkiem równoważnym do tego, o którym mowa w art. 39 i art. 48.

3a.  54
 Nie podlegając obowiązkowi zawarcia umowy, członkowie rozliczający i klienci, którzy - bezpośrednio lub pośrednio - świadczą usługi rozliczeniowe, świadczą te usługi na uczciwych, rozsądnych, niedyskryminacyjnych i przejrzystych warunkach handlowych. Tacy członkowie rozliczający i klienci podejmują wszelkie rozsądne środki w celu zidentyfikowania konfliktów interesów, zapobiegania im, zarządzania nimi i ich monitorowania, w szczególności konfliktów interesów pomiędzy jednostką biorącą udział w transakcjach a jednostką rozliczającą, które to konflikty mogą niekorzystnie wpływać na uczciwe, rozsądne, niedyskryminacyjne i przejrzyste świadczenie usług rozliczeniowych. Środki takie podejmuje się również w przypadku, gdy usługi transakcyjne i rozliczeniowe są świadczone przez różne podmioty prawne należące do tej samej grupy.

Członkom rozliczającym i klientom zezwala się na kontrolowanie ryzyk związanych z oferowanymi usługami rozliczeniowymi.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 82 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez określenie warunków, zgodnie z którymi warunki handlowe, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, są uznawane za uczciwe, rozsądne, niedyskryminacyjne i przejrzyste na podstawie następujących elementów:

a)
wymogów dotyczących uczciwości i przejrzystości w odniesieniu do opłat, cen, zasad udzielania zniżek oraz innych ogólnych warunków umownych dotyczących wykazu cen, bez uszczerbku dla poufnego charakteru ustaleń umownych z poszczególnymi kontrahentami;
b)
czynników stanowiących rozsądne warunki handlowe w celu zapewnienia obiektywnych i racjonalnych ustaleń umownych;
c)
wymogów służących ułatwieniu świadczenia usług rozliczeniowych w sposób uczciwy i niedyskryminacyjny z uwzględnieniem powiązanych kosztów i ryzyka, tak by różnice w naliczanych cenach były proporcjonalne do kosztów, ryzyk i korzyści; oraz
d)
kryteriów mających zastosowanie do członka rozliczającego lub klienta i dotyczące kontroli ryzyka związanego z oferowanymi usługami rozliczeniowymi.
4. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych wyszczególniających kontrakty, które uznaje się za mające bezpośredni, znaczący i przewidywalny skutek wewnątrz Unii lub określających przypadki, w których niezbędne lub stosowne jest zapobieżenie obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt v), a także rodzaje bezpośrednich stosunków umownych spełniających warunki określone w akapicie drugim ust. 3.

ESMA przedkłada Komisji projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

5.  55
 Ust. 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które są zawierane przez jednostki obligacji zabezpieczonych w związku z obligacjami zabezpieczonymi lub przez jednostkę specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji w związku z sekurytyzacją, w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2402 *  pod warunkiem że:
a)
w przypadku jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji jednostka ta emituje wyłącznie sekurytyzacje, które spełniają wymogi art. 18 oraz art. 19-22 lub art. 23-26 rozporządzenia (UE) 2017/2402 [rozporządzenia w sprawie sekurytyzacji];
b)
kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym wykorzystywane są jedynie do zabezpieczenia przed niedopasowaniem stopy procentowej lub niedopasowaniem walutowym w ramach obligacji zabezpieczonych lub sekurytyzacji; oraz
c)
uzgodnienia w ramach obligacji zabezpieczonych lub sekurytyzacji odpowiednio ograniczają ryzyko kredytowe kontrahenta w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartych przez jednostkę obligacji zabezpieczonych lub jednostkę specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji w związku z obligacjami zabezpieczonymi lub sekurytyzacją.
6.  56
 W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu oraz biorąc pod uwagę potrzebę zapobiegania arbitrażowi regulacyjnemu, europejskie urzędy nadzoru opracowują projekty regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria oceny tego, które uzgodnienia w ramach obligacji zabezpieczonych lub sekurytyzacji odpowiednio ograniczają ryzyko kredytowe kontrahenta w rozumieniu ust. 5.

Europejskie urzędy nadzoru przedłożą Komisji projekt tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia 18 lipca 2018 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełniania niniejszego rozporządzenia, poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w niniejszym ustępie, zgodnie z art. 10-14 rozporządzeń (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 1094/2010 lub (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  4a  57  

Kontrahenci finansowi podlegający obowiązkowi rozliczania

1. 
Co 12 miesięcy kontrahent finansowy zajmujący pozycję w kontraktach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym może obliczać swoją zagregowaną średnią pozycję na koniec miesiąca za poprzednich 12 miesięcy zgodnie z ust. 3.

W przypadku gdy kontrahent finansowy nie oblicza swoich pozycji lub wynik tego obliczenia przekracza dowolny z progów wiążących się z obowiązkiem rozliczania określonych zgodnie z art. 10 ust. 4 lit. b), wówczas kontrahent finansowy:

a)
niezwłocznie powiadamia o tym ESMA i odpowiedni właściwy organ, oraz - w stosownych przypadkach - wskazując okres użyty do obliczenia;
b)
zawiera uzgodnienia rozliczeniowe w terminie czterech miesięcy od powiadomienia, o którym mowa w lit. a) niniejszego akapitu; oraz
c)
zostaje objęty obowiązkiem rozliczania, o którym mowa w art. 4, w odniesieniu do wszystkich kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, dotyczących jakiejkolwiek klasy instrumentów pochodnych będącej przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, która jest objęta obowiązkiem rozliczania, zawarta lub przedłużona po upływie ponad czterech miesięcy następujących po powiadomieniu, o którym mowa w lit. a) niniejszego akapitu.
2. 
Kontrahent finansowy, który podlega obowiązkowi rozliczania, o którym mowa w art. 4, na dzień 17 czerwca 2019 r. lub który zostaje objęty obowiązkiem rozliczania zgodnie z ust. 1 akapit drugi, pozostaje objęty tym obowiązkiem i w dalszym ciągu dokonuje rozliczenia do czasu, gdy ten kontrahent finansowy wykaże odpowiedniemu właściwemu organowi, że jego zagregowana średnia pozycja na koniec miesiąca za poprzednich 12 miesięcy nie przekracza progu wiążącego się z obowiązkiem rozliczania określonego na mocy art. 10 ust. 4 lit. b).

Kontrahent finansowy musi być w stanie wykazać odpowiedniemu właściwemu organowi, że obliczenie zagregowanej średniej pozycji na koniec miesiąca za poprzednich 12 miesięcy nie prowadzi do systematycznego niedoszacowania tej pozycji.

3. 
Obliczając pozycje, o których mowa w ust. 1, kontrahent finansowy uwzględnia wszystkie kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawarte przez tego kontrahenta finansowego lub przez inne podmioty w ramach grupy, do której należy dany kontrahent finansowy.

Niezależnie od akapitu pierwszego, w przypadku UCITS i AFI pozycje, o których mowa w ust. 1, oblicza się na poziomie danego funduszu.

Spółki zarządzające UCITS, które zarządzają co najmniej dwoma UCITS, oraz ZAFI, które zarządzają co najmniej dwoma AFI, muszą być w stanie wykazać odpowiednim właściwym organom, że obliczanie pozycji na poziomie funduszu nie prowadzi do:

a)
systematycznego niedoszacowania pozycji dowolnego z funduszy, którymi zarządzają, lub pozycji zarządzającego; ani
b)
obchodzenia obowiązku rozliczania.

Odpowiednie właściwe organy kontrahenta finansowego i pozostałych podmiotów w ramach grupy ustanawiają procedury współpracy w celu zapewnienia skutecznego obliczania pozycji na poziomie grupy.

Artykuł  4b  58  

Usługi posttransakcyjne w zakresie redukcji ryzyka

1. 
Bez uszczerbku dla technik ograniczania ryzyka wskazanych w art. 11, obowiązek rozliczania, o którym mowa w art. 4 ust. 1, nie ma zastosowania do kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, który jest inicjowany i zawierany w wyniku kwalifikującej się operacji posttransakcyjnej w zakresie redukcji ryzyka ("transakcja PTRR") realizowanej na podstawie ust. 2-4 niniejszego artykułu.
2. 
Transakcja PTRR jest zwolniona z obowiązku rozliczania, o którym mowa w art. 4 ust. 1, wyłącznie w przypadku, gdy:
a)
podmiot realizujący operację PTRR ("dostawca usług PTRR") spełnia wymogi określone w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu; oraz
b)
każdy uczestnik operacji PTRR spełnia wymogi określone w ust. 3 niniejszego artykułu.
3. 
Kwalifikująca się operacja PTRR musi:
a)
zostać zrealizowana przez podmiot posiadający zezwolenie zgodnie z art. 7 dyrektywy 2014/65/UE, który jest niezależny od kontrahentów kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym objętych operacją PTRR;
b)
uzyskać redukcję ryzyka kredytowego kontrahenta w każdym z portfeli poddanych operacji PTRR;
c)
zostać zaakceptowana w całości, w wyniku czego uczestnicy operacji PTRR nie mogą wybrać, które transakcje mają zostać wykonane w ramach operacji PTRR;
d)
umożliwiać uczestnictwo tylko tym podmiotom, które pierwotnie poddały portfel operacji PTRR;
e)
być neutralna pod względem ryzyka rynkowego;
f)
nie przyczyniać się do kształtowania cen;
g)
przybrać formę kompresji, zrównoważenia struktury lub optymalizacji, lub dowolnej ich kombinacji;
h)
zostać wykonana na zasadzie dwustronnej lub wielostronnej.
4. 
Dostawca usług PTRR:
a)
przestrzega wcześniej uzgodnionych zasad operacji PTRR, włącznie z metodami i algorytmami w uprzednio zaplanowanych cyklach, oraz działa w rozsądny, przejrzysty i niedyskryminacyjny sposób;
b)
gwarantuje, że podmioty uczestniczące w operacji PTRR nie mają wpływu na wynik tej operacji;
c)
przeprowadza regularne kompresje, gdy operacje PTRR skutkują nowymi transakcjami PTRR;
d)
prowadzi kompletną i dokładną dokumentację wszystkich transakcji wykonanych w ramach operacji PTRR, włączając w to:
(i)
informacje o transakcjach zawartych w ramach operacji PTRR;
(ii)
transakcje będące rezultatem operacji PTRR: albo jako transakcje zmienione, albo jako nowe transakcje; oraz
(iii)
informacje o ogólnej ewolucji ryzyka poszczególnych portfeli objętych operacją PTRR;
e)
na żądanie udostępnia bez zbędnej zwłoki dokumentację, o której mowa w lit. d), odpowiedniemu właściwemu organowi i ESMA; oraz
f)
monitoruje transakcje będące rezultatem operacji PTRR w celu zadbania o to, aby na ile to możliwe operacja PTRR nie skutkowała żadnym nadużyciem lub obejściem obowiązku rozliczenia.
5. 
Właściwy organ, który udzielił zezwolenia dostawcy usług PTRR zgodnie z art. 7 dyrektywy 2014/65/UE, zanim transakcja PTRR będąca rezultatem operacji PTRR zrealizowanej przez tego dostawcę usług PTRR będzie mogła zostać zwolniona z obowiązku rozliczania zgodnie z ust. 1, bez zbędnej zwłoki czyni, co następuje:
a)
powiadamia ESMA o tożsamości dostawcy usług PTRR; oraz
b)
przekazuje ESMA swoją ocenę tego, w jaki sposób dostawca usług PTRR spełnia wymogi, o których mowa w ust. 3 i 4.

Właściwy organ, o którym mowa w akapicie pierwszym, co najmniej raz do roku potwierdza ESMA, że dostawca usług PTRR nadal spełnia wymogi, o których mowa w ust. 3 i 4, lub że dostawca usług PTRR nie świadczy już usług PTRR, stosownie do przypadku.

ESMA przekazuje informacje otrzymane na mocy akapitu pierwszego i drugiego niniejszego ustępu organom każdego państwa członkowskiego posiadającym uprawnienia nadzorcze w odniesieniu do obowiązku rozliczania, o którym mowa w art. 4 ust. 1.

Właściwy organ, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, bez zbędnej zwłoki powiadamia ESMA, gdy dostawca usług PTRR przestaje spełniać wymogi, o których mowa w ust. 3 i 4. Po takim powiadomieniu ESMA usuwa dostawcę usług PTRR z wykazu, o którym mowa w akapicie piątym niniejszego ustępu. Od dnia, w którym dostawca usług PTRR zostanie usunięty z tego wykazu, transakcje PTRR będące rezultatem operacji PTRR zrealizowanej przez tego dostawcę usług PTRR przestają być zwolnione z obowiązku rozliczania zgodnie z ust. 1.

Co roku ESMA publikuje wykaz dostawców usług PTRR, o których go powiadomiono na podstawie akapitu pierwszego lit. a).

6. 
ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania elementów i wymogów określonych w ust. 3 i 4 oraz następujących innych warunków lub cech operacji PTRR:
a)
czym jest neutralne ryzyko rynkowe w ramach operacji PTRR;
b)
wymagana redukcja ryzyka w przedłożonych portfelach;
c)
ewentualne włączenie do tej samej operacji PTRR portfeli mieszanych zawierających zarówno transakcje rozliczone, jak i nierozliczone oraz warunki, na jakich takie włączenie byłoby dozwolone;
d)
wymogi dotyczące zarządzania operacją PTRR;
e)
wymogi dotyczące poszczególnych rodzajów usług PTRR;
f)
proces monitorowania stosowania przyznanego zwolnienia; oraz
g)
kryteria, które mają być stosowane przy ocenie, czy obowiązek rozliczania nie jest obchodzony.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  5

Procedura wypełniania obowiązku rozliczania

1.  59
 W przypadku gdy właściwy organ udzieli CCP zezwolenia na podstawie art. 14 lub 15 na rozliczanie danej klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym lub w przypadku gdy dana klasa instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, której rozliczanie CCP zamierza rozpocząć, jest objęta obowiązującym zezwoleniem udzielonym zgodnie z art. 14 lub 15, ten właściwy organ bezzwłocznie powiadamia ESMA o tym zezwoleniu lub o klasie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, której rozliczenie CCP zamierza rozpocząć.
2.  60
 W terminie sześciu miesięcy od otrzymania powiadomienia zgodnie z ust. 1 lub od zakończenia procedury uznawania, o której mowa w art. 25, ESMA, po przeprowadzeniu konsultacji społecznych oraz po konsultacji z ERRS, a także - w stosownych przypadkach - z właściwymi organami krajów trzecich, opracowuje i przedkłada Komisji do zatwierdzenia projekt regulacyjnych standardów technicznych określający następujące elementy:
a)
klasę instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które powinny podlegać obowiązkowi rozliczania, o którym mowa w art. 4;
b)
datę lub daty, od których obowiązek rozliczania staje się skuteczny, w tym każde stopniowe wprowadzanie w odniesieniu do kategorii kontrahentów, do których obowiązek rozliczania ma zastosowanie; oraz
c) 61
 (skreślona).

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Opracowując projekty regulacyjnych standardów technicznych na mocy niniejszego ustępu, EUNGiPW nie narusza przepisów przejściowych w odniesieniu do instrumentów pochodnych dotyczących energii C6 zgodnie z art. 95 dyrektywy 2014/65/UE 62 .

3. 
Z własnej inicjatywy, po przeprowadzeniu konsultacji społecznych i konsultacji z ERRS i - w stosownych przypadkach - z właściwymi organami państw trzecich, ESMA identyfikuje zgodnie z kryteriami określonymi w art. 4 lit. a), b) i c) klasy instrumentów pochodnych, które powinny podlegać obowiązkowi rozliczania, o którym mowa w art. 4 a na rozliczenie których żaden CCP nie otrzymał jeszcze zezwolenia, oraz powiadamia o nich Komisję.

Po powiadomieniu ESMA publikuje wezwanie do opracowania wniosków dotyczących rozliczania tych klas instrumentów pochodnych.

4. 
W celu zmniejszenia ryzyka systemowego, w projektach regulacyjnych standardów technicznych w odniesieniu do części, o której mowa w ust. 2 lit. a), bierze się pod uwagę następujące kryteria:
a)
stopień standaryzacji warunków umownych i procesów operacyjnych danych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;
b)
wolumen i płynność danej klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;
c)
dostępność rzetelnych, wiarygodnych i powszechnie akceptowanych informacji o wycenach w danej klasie kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

Opracowując projekt tych regulacyjnych standardów technicznych, ESMA może uwzględnić wzajemne powiązania pomiędzy kontrahentami za pomocą odnośnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, przewidywany wpływ na poziom ryzyka kredytowego kontrahenta występującego między kontrahentami oraz wpływ na konkurencję w Unii.

W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria, o których mowa w lit. a), b) i c) akapitu pierwszego.

ESMA przedkłada Komisji projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie trzecim niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

5. 
Projekt regulacyjnych standardów technicznych w odniesieniu do części, o której mowa w ust. 2 lit. b), bierze pod uwagę następujące kryteria:
a)
oczekiwany wolumen danej klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;
b)
czy tę samą klasę instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym rozlicza już więcej niż jeden CCP;
c)
zdolność danego CCP do obsługi oczekiwanego wolumenu i zarządzania ryzykiem wynikającym z rozliczania danej klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;
d)
rodzaj i liczbę kontrahentów, którzy są aktywni i od których można oczekiwać, że będą aktywni na rynku danej klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;
e)
okres, jakiego potrzebuje kontrahent podlegający obowiązkowi rozliczenia na wprowadzenie rozwiązań niezbędnych do rozliczania swoich kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym za pośrednictwem CCP;
f)
zdolność do zarządzania ryzykiem oraz zdolność prawna i zdolność operacyjna kontrahentów, którzy są aktywni na rynku w odniesieniu do danej klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym i którzy zostaliby objęci obowiązkiem rozliczania na mocy art. 4 ust. 1.
6. 
Jeżeli dana klasa kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym nie ma CCP, któremu zezwolono na przeprowadzenie rozliczenia tych kontraktów lub który jest uznawany za posiadający takie zezwolenie na mocy niniejszego rozporządzenia, nie podlega ona już obowiązkowi rozliczenia, o którym mowa w art. 4, i zastosowanie ma ust. 3 niniejszego artykułu.
Artykuł  6

Rejestr publiczny

1. 
ESMA ustanawia, prowadzi i aktualizuje publiczny rejestr wskazujący, w sposób prawidłowy i jednoznaczny, klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym podlegające obowiązkowi rozliczania. Rejestr publiczny jest dostępny za pośrednictwem strony internetowej ESMA.
2. 
Rejestr ten obejmuje:
a)
klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które podlegają obowiązkowi rozliczania na mocy art. 4;
b) 63
 CCP, którzy posiadają zezwolenie zgodnie z art. 17 lub zostali uznani zgodnie z art. 25, daty otrzymania - odpowiednio - zezwolenia lub uznania oraz wskazanie, że CCP posiadają zezwolenie lub zostali uznani do celów obowiązku rozliczania;
c)
daty, z którymi obowiązek rozliczania wchodzi w życie, w tym również w odniesieniu do jakiegokolwiek stopniowego wdrażania;
d)
klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym określone przez ESMA zgodnie z art. 5 ust. 3.
e) 64
 (skreślona).
f)
CCP, o których właściwy organ powiadomił ESMA do celów obowiązku rozliczenia oraz termin powiadomienia o każdym z nich;
g) 65
 odsetek, na koniec roku kalendarzowego, kontraktów pochodnych rozliczanych przez CCP posiadających zezwolenie udzielone zgodnie z art. 14 w porównaniu z kontraktami pochodnymi rozliczanymi przez CCP z państw trzecich uznanych zgodnie z art. 25, przedstawiony w ujęciu zbiorczym i w podziale na klasy aktywów.
3.  66
 W przypadku gdy CCP nie posiada już zezwolenia ani nie jest uznawany zgodnie z niniejszym rozporządzeniem do celów rozliczania konkretnej klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, ESMA bezzwłocznie usuwa danego CCP z rejestru publicznego w odniesieniu do tej klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.
4. 
W celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego artykułu ESMA może opracować projekt regulacyjnych standardów technicznych zawierający szczegółowe informacje, które mają być zawarte w rejestrze publicznym, o którym mowa w ust. 1.

ESMA przedstawia Komisji projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  6a  67  

Zawieszenie obowiązku rozliczania

1. 
ESMA może wystąpić do Komisji z wnioskiem o zawieszenie obowiązku rozliczania, o którym mowa w art. 4 ust. 1, w odniesieniu do konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym lub do konkretnego rodzaju kontrahentów, jeżeli spełniony jest jeden z poniższych warunków:
a)
konkretne klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym nie są już odpowiednie do rozliczania centralnego zgodnie z kryteriami, o których mowa w art. 5 ust. 4 akapit pierwszy i w art. 5 ust. 5;
b)
CCP prawdopodobnie zaprzestanie rozliczania tych konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, a żaden inny CCP nie jest w stanie rozliczać w sposób nieprzerwany tych konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;
c)
zawieszenie obowiązku rozliczania w odniesieniu do konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym lub do konkretnego rodzaju kontrahentów jest konieczne w celu uniknięcia poważnego zagrożenia dla stabilności finansowej lub prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych w Unii lub w celu zaradzenia takiemu zagrożeniu, a zawieszenie to jest proporcjonalne do tych celów.

Na potrzeby akapitu pierwszego lit. c) i przed złożeniem wniosku, o którym mowa w akapicie pierwszym, ESMA konsultuje się z ERRS i właściwymi organami wyznaczonymi zgodnie z art. 22.

Wnioskowi, o którym mowa w akapicie pierwszym, towarzyszą dowody na to, że spełniony jest co najmniej jeden z warunków tam określonych.

W przypadku gdy ESMA uzna zawieszenie obowiązku rozliczania za mającą nastąpić istotną zmianę w kryteriach dotyczących obowiązku obrotu, o której mowa w art. 32 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 600/2014, wniosek, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, może również obejmować wniosek o zawieszenie obowiązku obrotu ustanowionego w art. 28 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia w odniesieniu do tych samych konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które są przedmiotem wniosku o zawieszenie obowiązku rozliczania.

2. 
Na warunkach określonych w ust. 1 niniejszego artykułu właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad członkami rozliczającymi i właściwe organy wyznaczone zgodnie z art. 22 mogą zwrócić się do ESMA o przedłożenie Komisji wniosku o zawieszenie obowiązku rozliczania. We wniosku złożonym przez właściwe organy znajduje się uzasadnienie i dowody wskazujące na to, że spełniony jest co najmniej jeden z warunków określonych w ust. 1 akapit pierwszy niniejszego artykułu.

W terminie 48 godzin od otrzymania wniosku od właściwych organów, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, i na podstawie uzasadnienia i dowodów przedstawionych przez właściwy organ, ESMA kieruje do Komisji wniosek o zawieszenie obowiązku rozliczania, o którym mowa w art. 4 ust. 1, albo odrzuca wniosek, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu. ESMA informuje zainteresowany właściwy organ o swojej decyzji. W przypadku odrzucenia wniosku właściwego organu ESMA przedstawia pisemne uzasadnienie tej decyzji.

3. 
Wnioski, o których mowa w ust. 1 i 2, nie są podawane do wiadomości publicznej.
4. 
Bez zbędnej zwłoki po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, i na podstawie uzasadnienia i dowodów przedstawionych przez ESMA, Komisja zawiesza - w drodze aktu wykonawczego - obowiązek rozliczania w odniesieniu do konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym albo do konkretnego rodzaju kontrahentów, o których mowa w ust. 1, albo odrzuca wniosek o zawieszenie. W przypadku odrzucenia wniosku o zawieszenie Komisja przedstawia ESMA pisemne uzasadnienie tej decyzji. Komisja bezzwłocznie informuje o tym Parlament Europejski i Radę i przekazuje im uzasadnienie przekazane ESMA. Informacje takie nie są podawane do wiadomości publicznej.

Akt wykonawczy, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 86 ust. 3.

5. 
Jeżeli ESMA zwróci się ze stosownym wnioskiem zgodnie z ust. 1 akapit czwarty niniejszego artykułu, akt wykonawczy zawieszający obowiązek rozliczania w odniesieniu do konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym może również zawieszać obowiązek obrotu ustanowiony w art. 28 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 w odniesieniu do tych samych konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym podlegających zawieszeniu obowiązku rozliczania.
6. 
Zawieszenie obowiązku rozliczania oraz, w stosownych przypadkach, obowiązku obrotu zostaje przekazane ESMA i opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, na stronie internetowej Komisji oraz w rejestrze publicznym, o którym mowa w art. 6.
7. 
Zawieszenie obowiązku rozliczania, o którym mowa w ust. 4, obowiązuje przez początkowy okres nie dłuższy niż trzy miesiące od dnia rozpoczęcia stosowania tego zawieszenia.

Zawieszenie obowiązku obrotu, o którym mowa w ust. 5, obowiązuje przez taki sam początkowy okres.

8. 
W przypadku gdy przyczyny zawieszenia nadal mają zastosowanie, Komisja może - w drodze aktu wykonawczego - przedłużyć zawieszenie, o którym mowa w ust. 4, o dodatkowe okresy nie dłuższe niż trzy miesiące, przy czym łączny okres zawieszenia nie może być dłuższy niż 12 miesięcy. Informacja o przedłużeniach zawieszenia publikowana jest zgodnie z ust. 6.

Akt wykonawczy, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 86 ust. 3.

W odpowiednim czasie przed upływem okresu zawieszenia, o którym mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, lub okresu przedłużenia, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, ESMA wydaje opinię dla Komisji w kwestii tego, czy przyczyny zawieszenia nadal mają zastosowanie. Na potrzeby ust. 1 akapit pierwszy lit. c) niniejszego artykułu ESMA konsultuje się z ERRS i właściwymi organami wyznaczonymi zgodnie z art. 22. ESMA przesyła kopię tej opinii Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Opinia ta nie jest podawana do wiadomości publicznej.

Akt wykonawczy w sprawie przedłużenia zawieszenia obowiązku rozliczania może również przedłużać okres zawieszenia obowiązku obrotu, o którym mowa w ust. 7.

Przedłużenie zawieszenia obowiązku obrotu obowiązuje przez taki sam okres jak przedłużenie zawieszenia obowiązku rozliczania.

Artykuł  6b  68  

Zawieszenie obowiązku rozliczania w przypadku restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji

1. 
Jeżeli CCP spełnia warunki określone w art. 22 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/23 69 , organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji właściwy dla danego CCP wyznaczony na mocy art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia lub właściwy organ wyznaczony zgodnie z art. 22 ust. 1 niniejszego rozporządzenia mogą, z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwego organu odpowiedzialnego za nadzór nad członkiem rozliczającym CCP objętego restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją, zwrócić się do Komisji o zawieszenie obowiązku rozliczania, o którym mowa w art. 4 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym lub w odniesieniu do konkretnego rodzaju kontrahenta, jeżeli spełnione są następujące warunki:
a)
CCP objęty restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją uzyskał zezwolenie na rozliczanie konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, podlegających obowiązkowi rozliczania, których dotyczy wniosek o zawieszenie; oraz
b)
zawieszenie obowiązku rozliczania w odniesieniu do tych konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym lub w odniesieniu do konkretnego rodzaju kontrahenta jest konieczne w celu uniknięcia poważnego zagrożenia dla stabilności finansowej lub dla prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych w Unii, bądź zaradzenia takiemu zagrożeniu, w związku z restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją danego CCP, a to zawieszenie jest proporcjonalne do tych celów.

Wnioskowi, o którym mowa w akapicie pierwszym, towarzyszą dowody na spełnienie warunków określonych w akapicie pierwszym lit. a) i b).

Organ, o którym mowa w akapicie pierwszym, zgłasza swój uzasadniony wniosek ESMA i ERRS w tym samym czasie, w którym wniosek jest przedkładany Komisji.

2. 
W terminie 24 godzin od otrzymania powiadomienia o wniosku złożonym przez organ, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy niniejszego artykułu, oraz - w zakresie, w jakim jest to możliwe - po konsultacji z ERRS, ESMA wydaje opinię dotyczącą planowanego zawieszenia, uwzględniając konieczność uniknięcia poważnego zagrożenia dla stabilności finansowej lub dla prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych w Unii, bądź zaradzenia takiemu zagrożeniu, a także uwzględniając cele restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji określone w art. 21 rozporządzenia (UE) 2021/23 oraz kryteria określone w art. 5 ust. 4 i 5 niniejszego rozporządzenia.
3. 
W przypadku gdy ESMA uzna zawieszenie obowiązku rozliczania za istotną zmianę w kryteriach warunkujących obowiązek obrotu, o której mowa w art. 32 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 600/2014, ESMA może zwrócić się do Komisji o zawieszenie obowiązku obrotu ustanowionego w art. 28 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia w odniesieniu do tych samych konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które są objęte wnioskiem o zawieszenie obowiązku rozliczania.

ESMA przedkłada swój uzasadniony wniosek organowi, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy, i ERRS w tym samym czasie, w którym wniosek jest przedkładany Komisji.

4. 
Wnioski, o których mowa w ust. 1 i 3, oraz opinia, o której mowa w ust. 2, nie są podawane do wiadomości publicznej.
5. 
Bez zbędnej zwłoki po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, na podstawie uzasadnienia i dowodów przedstawionych przez organ, o którym mowa w ust. 1, Komisja zawiesza - w drodze aktu wykonawczego - obowiązek rozliczania w odniesieniu do konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, albo odrzuca wniosek o zawieszenie.

Przyjmując akt wykonawczy, o którym mowa w akapicie pierwszym, Komisja uwzględnia wydaną przez ESMA opinię, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, cele restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, o których mowa w art. 21 rozporządzenia (UE) 2021/23, kryteria określone w art. 5 ust. 4 i 5 niniejszego rozporządzenia dotyczące tych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym oraz konieczność zawieszenia w celu uniknięcia poważnego zagrożenia dla stabilności finansowej lub dla prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych w Unii, bądź zaradzenia takiemu zagrożeniu.

W przypadku gdy Komisja odrzuca wniosek o zawieszenie, przedstawia ona stosowne uzasadnienie na piśmie organowi, który wystąpił z wnioskiem i o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy, oraz ESMA. Komisja bezzwłocznie informuje o tym Parlament Europejski i Radę i przekazuje im uzasadnienie przekazane organowi, który wystąpił z wnioskiem i o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy, oraz ESMA. Informacje takie nie są podawane do wiadomości publicznej.

Akt wykonawczy, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 86 ust. 3.

6. 
Jeżeli ESMA zwróci się ze stosownym wnioskiem zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, akt wykonawczy zawieszający obowiązek rozliczania może również zawiesić obowiązek obrotu ustanowiony w art. 28 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 w odniesieniu do tych samych konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym podlegających zawieszeniu obowiązku rozliczania.
7. 
Informacja o zawieszeniu obowiązku rozliczania oraz, w stosownych przypadkach, obowiązku obrotu zostaje przekazana organowi, który wystąpił z wnioskiem i o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy niniejszego artykułu, oraz ESMA, i opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, na stronie internetowej Komisji oraz w rejestrze publicznym, o którym mowa w art. 6.
8. 
Zawieszenie obowiązku rozliczania na podstawie ust. 5 obowiązuje przez początkowy okres nie dłuższy niż trzy miesiące od dnia rozpoczęcia stosowania tego zawieszenia.

Zawieszenie obowiązku obrotu, o którym mowa w ust. 6, obowiązuje przez taki sam początkowy okres.

9. 
W przypadku gdy w dalszym ciągu występują przyczyny zawieszenia, Komisja może - w drodze aktu wykonawczego - przedłużyć zawieszenie, o którym mowa w ust. 5, o dodatkowe okresy nie dłuższe niż trzy miesiące, przy czym łączny okres zawieszenia nie może być dłuższy niż 12 miesięcy. Informacja o przedłużeniach zawieszenia publikowana jest zgodnie z ust. 7.

Akt wykonawczy, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 86 ust. 3.

10. 
Dowolny z organów, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy, może - w odpowiednim czasie przed upływem początkowego okresu zawieszenia, o którym mowa w ust. 5, lub okresu przedłużenia, o którym mowa w ust. 9 - wystąpić do Komisji z wnioskiem o przedłużenie zawieszenia obowiązku rozliczania.

Wnioskowi towarzyszą dowody wskazujące na to, że warunki określone w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i b) są nadal spełnione.

Organ, o którym mowa w akapicie pierwszym, zgłasza swój uzasadniony wniosek ESMA i ERRS w tym samym czasie, w którym o wniosku powiadamiana jest Komisja.

Wniosek, o którym mowa w akapicie pierwszym, nie jest podawany do wiadomości publicznej.

ESMA, bez zbędnej zwłoki po otrzymaniu powiadomienia o wniosku oraz - jeżeli uzna to za konieczne - po konsultacji z ERRS, kieruje do Komisji opinię na temat tego, czy przyczyny zawieszenia nadal mają zastosowanie, uwzględniając konieczność uniknięcia poważnego zagrożenia dla stabilności finansowej lub dla prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych w Unii, bądź zaradzenia takiemu zagrożeniu, a także uwzględniając cele restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji określone w art. 21 rozporządzenia (UE) 2021/23 oraz kryteria określone w art. 5 ust. 4 i 5 niniejszego rozporządzenia. ESMA przesyła kopię tej opinii Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Opinia ta nie jest podawana do wiadomości publicznej.

Akt wykonawczy w sprawie przedłużenia zawieszenia obowiązku rozliczania może również przedłużać okres zawieszenia obowiązku obrotu, o którym mowa w ust. 6.

Przedłużenie zawieszenia obowiązku obrotu obowiązuje przez taki sam okres jak przedłużenie zawieszenia obowiązku rozliczania.

Artykuł  7

Dostęp do CCP

1.  70
 CCP, któremu udzielono zezwolenia na rozliczanie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, przyjmuje takie instrumenty pochodne do rozliczenia w sposób niedyskryminujący i przejrzysty, w tym pod względem wymogów dotyczących zabezpieczenia i opłat związanych z dostępem, niezależnie od systemu obrotu. Zapewnia to systemowi obrotu w szczególności prawa do niedyskryminacyjnego traktowania, jeśli chodzi o sposób, w jaki kontrakty będące przedmiotem obrotu w tym systemie obrotu są traktowane pod względem:
a)
wymogów dotyczących zabezpieczenia i nettingu ekonomicznie równoważnych kontraktów, w przypadku gdy objęcie takich kontraktów nettingiem likwidacyjnym i innymi procedurami nettingu stosowanymi przez CCP w oparciu o obowiązujące prawo dotyczące niewypłacalności nie zagrażałoby sprawnemu i prawidłowemu funkcjonowaniu, ważności lub wykonalności takich procedur; oraz
b)
krzyżowego naliczania zabezpieczeń ze skorelowanymi kontraktami rozliczanymi przez tego samego CCP w ramach modelu ryzyka zgodnego z art. 41.

CCP może wymagać, aby dany system obrotu spełniał wymogi operacyjno-techniczne określone przez CCP, w tym wymogi dotyczące zarządzania ryzykiem.

2. 
CCP przyjmuje lub odrzuca oficjalny wniosek o dostęp ze strony systemu obrotu w terminie trzech miesięcy od daty złożenia wniosku.
3. 
W przypadku odrzucenia wniosku na mocy ust. 2 CCP szczegółowo informuje system obrotu o powodach takiej decyzji.
4. 
Z wyjątkiem przypadków, w których organ właściwy dla systemu obrotu oraz właściwy organ dla CCP odmawiają dostępu, CCP, z zastrzeżeniem akapitu drugiego, zapewnia dostęp w terminie trzech miesięcy od wydania decyzji przychylającej się do formalnego wniosku złożonego przez system obrotu zgodnie z ust. 2.

Organ właściwy dla systemu obrotu oraz organ właściwy dla CCP mogą odmówić dostępu do CCP po złożeniu formalnego wniosku przez system obrotu jedynie w przypadkach, gdy dostęp taki mógłby zakłócić sprawne i prawidłowe funkcjonowanie rynków lub mógłby wywrzeć negatywny wpływ na ryzyko systemowe.

5. 
W przypadku jakiegokolwiek sporu między właściwymi organami spory te są rozstrzygane przez ESMA zgodnie z uprawnieniami przyznanymi ESMA na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
6.  71
 Warunki określone w ust. 1 dotyczące niedyskryminacyjnego traktowania, jeśli chodzi o sposób, w jaki kontrakty będące przedmiotem obrotu w tym systemie obrotu są traktowane pod względem wymogów dotyczących zabezpieczenia i nettingu ekonomicznie równoważnych kontraktów oraz krzyżowego naliczania zabezpieczeń ze skorelowanymi kontraktami rozliczanymi przez tego samego CCP, zostaną dokładniej określone w standardach technicznych przyjętych zgodnie z art. 28 ust. 7 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 600/2014 72 .
Artykuł  7a  73  

Aktywny rachunek

1. 
Kontrahenci finansowi i kontrahenci niefinansowi, którzy podlegają obowiązkowi rozliczania zgodnie z art. 4a i 10 w dniu 24 grudnia 2024 r. lub zaczną od tego momentu podlegać obowiązkowi rozliczania i którzy przekraczają próg rozliczania w dowolnej z kategorii kontraktów pochodnych, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu, w indywidualnej kategorii kontraktów pochodnych lub łącznie we wszystkich kategoriach wymienionych w tym ustępie, muszą posiadać dla takich kategorii kontraktów pochodnych, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu, co najmniej jeden stały rachunek u CCP posiadającego zezwolenie na podstawie art. 14, za którego pośrednictwem ten CCP świadczy usługi rozliczeniowe dotyczące danych instrumentów pochodnych, oraz muszą rozliczać za pośrednictwem tego aktywnego rachunku co najmniej reprezentatywną liczbę transakcji.

Gdy kontrahent finansowy lub kontrahent niefinansowy zaczyna podlegać obowiązkowi posiadania aktywnego rachunku zgodnie z akapitem pierwszym, ten kontrahent finansowy lub kontrahent niefinansowy powiadamia o tym ESMA i swój odpowiedni właściwy organ oraz zakłada taki aktywny rachunek w terminie sześciu miesięcy od momentu podlegania temu obowiązkowi.

2. 
Ustalając swoje obowiązki w świetle ust. 1, kontrahent należący do grupy objętej nadzorem skonsolidowanym w Unii uwzględnia wszystkie kontrakty pochodne, o których mowa w ust. 6, rozliczane przez tego kontrahenta lub przez inne podmioty w ramach grupy, do której należy ten kontrahent, z wyjątkiem transakcji wewnątrzgrupowych.
3. 
Kontrahenci, którzy podlegają obowiązkowi określonemu w ust. 1 akapit pierwszy, dbają o spełnienie wszystkich następujących wymogów:
a)
rachunek jest stale operacyjny, w tym istnieją dokumentacja prawna, łączność informatyczna i wewnętrzne procedury związane z rachunkiem;
b)
kontrahent dysponuje systemami i zasobami, dzięki którym jest operacyjnie zdolny do korzystania z rachunku, nawet w krótkim czasie po uprzedzeniu, na potrzeby dużych wolumenów kontraktów pochodnych, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu, przez cały czas oraz jest zdolny do przyjęcia w krótkim czasie dużego przepływu transakcji z pozycji utrzymywanych w ramach usługi rozliczeniowej o istotnym znaczeniu systemowym na podstawie art. 25 ust. 2c;
c)
wszystkie nowe transakcje danego kontrahenta w kontraktach pochodnych, o których mowa w ust. 6, mogą być rozliczane na tym rachunku przez cały czas;
d)
kontrahent rozlicza na aktywnym rachunku transakcje, które są reprezentatywne dla kontraktów pochodnych, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu, rozliczanych w ramach usługi rozliczeniowej o istotnym znaczeniu systemowym zgodnie z art. 25 ust. 2c w okresie odniesienia.
4. 
Obowiązek reprezentatywności, o którym mowa w ust. 3 lit. d), ocenia się na podstawie następujących kryteriów:
a)
różne klasy kontraktów pochodnych;
b)
termin zapadalności transakcji;
c)
wielkości transakcji.

Obowiązek reprezentatywności, o którym mowa w ust. 3 lit. d) nie ma zastosowania do kontrahentów, w przypadku których wartość nominalna nierozliczonych kontraktów pochodnych, o których mowa w ust. 6 podlegających obowiązkowi rozliczenia, nie przekracza 6 mld EUR.

Ocena obowiązku reprezentatywności, o którym mowa w ust. 3 lit. d), opiera się na podkategoriach. Dla każdej klasy kontraktów pochodnych liczba podkategorii musi wynikać z kombinacji różnych wielkości transakcji i terminów zapadalności.

Wymogi, o których mowa w ust. 3 lit. a), b) i c), muszą zostać spełnione przez kontrahenta w terminie sześciu miesięcy od momentu, w którym zacznie on podlegać obowiązkowi określonemu w ust. 1 niniejszego artykułu; kontrahent ten regularnie zgłasza informacje zgodnie z art. 7b. Wymogi te są regularnie poddawane testom warunków skrajnych - co najmniej raz do roku.

W celu wywiązania się z obowiązku reprezentatywności, o którym mowa w ust. 3 lit. d), kontrahenci rozliczają średniorocznie co najmniej pięć transakcji z każdej z najistotniejszych podkategorii kontraktów pochodnych przypadających na daną klasę kontraktów pochodnych i w okresie odniesienia ustalonym zgodnie z ust. 8 akapit trzeci. Gdy uzyskana liczba transakcji przekracza połowę wszystkich transakcji tego kontrahenta w ciągu poprzednich 12 miesięcy, obowiązek reprezentatywności, o którym mowa w ust. 3 lit. d), uznaje się za spełniony, jeżeli ten kontrahent rozlicza co najmniej jedną transakcję z każdej z najistotniejszych podkategorii przypadających na daną klasę kontraktów pochodnych w okresie odniesienia.

Obowiązek reprezentatywności, o którym mowa w ust. 3 lit. d), nie ma zastosowania do świadczenia usług rozliczeniowych na rzecz klientów. Przy obliczaniu wartości nominalnej nierozliczonych kontraktów pochodnych kontrahenta, o którym mowa w ust. 8 akapit czwarty, podlegających obowiązkowi rozliczenia nie uwzględnia się jego działalności rozliczeniowej na rzecz klientów.

5. 
Kontrahenci finansowi i kontrahenci niefinansowi, którzy podlegają obowiązkowi, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, i którzy rozliczają co najmniej 85 % swoich kontraktów pochodnych należących do kategorii, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu, u CCP posiadającego zezwolenie na podstawie art. 14, są zwolnieni z wymogów, o których mowa w ust. 3 lit. a), b) i c) niniejszego artykułu, z wymogu, o którym mowa w ust. 4 akapit czwarty niniejszego artykułu, oraz z dodatkowego wymogu zgłaszania, o którym mowa w art. 7b ust. 2.
6. 
Do kontraktów pochodnych podlegających obowiązkowi, o którym mowa w ust. 1, należą dowolne kontrakty, które można przypisać do następujących kategorii:
a)
instrumenty pochodne na stopę procentową denominowane w euro lub w złotych polskich;
b)
instrumenty pochodne na krótkoterminową stopę procentową denominowane w euro.
7. 
Gdy ESMA przeprowadza ocenę na podstawie art. 25 ust. 2c i stwierdza, że określone usługi świadczone lub określona działalność prowadzona przez CCP Tier II mają istotne znaczenie systemowe dla Unii lub dla co najmniej jednego z jej państw członkowskich albo że usługi lub działalność, które zostały wcześniej określone przez ESMA jako mające istotne znaczenie systemowe dla Unii lub dla co najmniej jednego z jej państw członkowskich, nie mają już takiego znaczenia, wykaz kontraktów podlegających obowiązkowi posiadania aktywnego rachunku może zostać zmieniony.

W celu zmiany wykazu kontraktów podlegających obowiązkowi posiadania aktywnego rachunku ESMA, po konsultacji z ERRS i w porozumieniu z bankami centralnymi emisji, przedkłada Komisji dogłębną i kompleksową analizę kosztów i korzyści, w stosownym przypadku spójną z ilościową oceną techniczną określoną w art. 25 ust. 2c akapit pierwszy lit. c), w tym analizę skutków dla innych walut Unii, oraz ocenia ewentualne skutki rozszerzenia obowiązku posiadania aktywnego rachunku na nowe rodzaje kontraktów, a także przedkłada opinię w związku z tą oceną. Zgoda banku centralnego emisji odnosi się wyłącznie do kontraktów denominowanych w walucie, którą ten bank emituje.

Gdy ESMA przeprowadza ocenę i wydaje opinię stwierdzającą, że należy dokonać zmiany wykazu kontraktów, Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktu delegowanego zgodnie z art. 82 w celu zmiany wykazu kontraktów pochodnych na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu.

8. 
ESMA, we współpracy z EUNB, EIOPA i ERRS oraz po konsultacji z ESBC, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania wymogów określonych w ust. 3 lit. a), b) i c) niniejszego artykułu, warunków przeprowadzania testów warunków skrajnych względem tych wymogów oraz szczegółów zgłaszania zgodnie z art. 7b. Opracowując te regulacyjne standardy techniczne, ESMA bierze pod uwagę wielkość portfeli poszczególnych kontrahentów zgodnie z akapitem trzecim niniejszego ustępu, tak aby kontrahenci z większą liczbą transakcji w portfelach podlegali bardziej rygorystycznym warunkom operacyjnym i wymogom zgłaszania niż kontrahenci z mniejszą liczbą transakcji.

W odniesieniu do obowiązku reprezentatywności, o którym mowa w ust. 3 lit. d), ESMA określa poszczególne klasy kontraktów pochodnych, z limitem trzech klas, różne terminy zapadalności, z limitem czterech terminów zapadalności, oraz różne przedziały wielkości transakcji, z limitem trzech przedziałów wielkości transakcji, aby zapewnić reprezentatywność kontraktów pochodnych, które mają być rozliczane za pośrednictwem aktywnych rachunków.

ESMA ustala liczbę najistotniejszych podkategorii, która nie może być wyższa niż pięć, dla każdej klasy kontraktów pochodnych, które mają być reprezentowane na aktywnym rachunku. Najistotniejszymi podkategoriami są kategorie obejmujące największą liczbę transakcji w okresie odniesienia.

ESMA określa również czas trwania okresu odniesienia, który nie może być krótszy niż sześć miesięcy w przypadku kontrahentów, w przypadku których wartość nominalna nierozliczonych kontraktów pochodnych" o których mowa w ust. 6, podlegających obowiązkowi rozliczenia wynosi mniej niż 100 mld EUR, i nie krótszy niż jeden miesiąc w przypadku kontrahentów, w przypadku których wartość nominalna nierozliczonych kontraktów pochodnych, o których mowa w ust. 6 podlegających obowiązkowi rozliczenia, wynosi więcej niż 100 mld EUR.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 czerwca 2025 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

9. 
Właściwe organy monitorują i obliczają średni poziom działalności w zakresie kontraktów pochodnych, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu, w ujęciu jednostkowym, grupowym i zagregowanym i przekazują te informacje wspólnemu mechanizmowi monitorowania.

Bez uszczerbku dla prawa państw członkowskich do stanowienia i nakładania sankcji karnych w razie stwierdzenia, że kontrahent finansowy lub niefinansowy naruszył swoje obowiązki wynikające z niniejszego artykułu, jego właściwy organ nakłada w drodze decyzji kary administracyjne lub okresowe kary pieniężne albo zwraca się do właściwych organów sądowych o nałożenie kar lub okresowych kar pieniężnych, aby zmusić tego kontrahenta do zaprzestania naruszenia.

Okresowa kara pieniężna, o której mowa w akapicie drugim, musi być skuteczna i proporcjonalna i nie może przekraczać 3 % średniego dziennego obrotu w poprzednim roku obrotowym. Nakłada się ją za każdy dzień zwłoki i oblicza od dnia określonego w decyzji o nałożeniu okresowej kary pieniężnej.

Okresową karę pieniężną, o której mowa w akapicie drugim, nakłada się na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, licząc od momentu powiadomienia o decyzji właściwego organu. Po upływie tego okresu właściwy organ dokonuje przeglądu tego środka i w razie potrzeby przedłuża jego obowiązywanie.

10. 
Do dnia 25 czerwca 2026 r. ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC i ERRS oraz po konsultacji ze wspólnym mechanizmem monitorowania, oceni skuteczność niniejszego artykułu w łagodzeniu ryzyka dla stabilności finansowej Unii, które stanowią ekspozycje kontrahentów unijnych wobec CCP Tier II oferujących usługi o istotnym znaczeniu systemowym na podstawie art. 25 ust. 2c.

ESMA dołączy do oceny, o której mowa w akapicie pierwszym, sprawozdanie dla Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, w tym obszernie uzasadnioną ocenę skutków dotyczącą środków uzupełniających, w tym progów ilościowych.

Niezależnie od akapitu pierwszego w dowolnym momencie po otrzymaniu formalnego powiadomienia w ramach wspólnego mechanizmu monitorowania ESMA przedstawia ocenę i zalecenia, wskazując prawdopodobieństwo wystąpienia ryzyka dla stabilności finansowej dla Unii w wyniku szczególnych okoliczności powodujących zdarzenie o skutkach systemowych.

W ciągu sześciu miesięcy od otrzymania sprawozdania ESMA, o którym mowa w akapicie drugim, Komisja przygotowuje własne sprawozdanie, któremu w stosownych przypadkach może towarzyszyć wniosek ustawodawczy.

Artykuł  7b  74  

Monitorowanie obowiązku posiadania aktywnego rachunku

1. 
Kontrahenci finansowi lub kontrahenci niefinansowi podlegający obowiązkowi, o którym mowa w art. 7a, obliczają zasięg swojej działalności i ekspozycje na ryzyko w kategoriach kontraktów pochodnych, o których mowa w ust. 6 tego artykułu, oraz co sześć miesięcy przekazują swojemu właściwemu organowi informacje niezbędne do oceny zgodności z tym obowiązkiem. Ten właściwy organy bez zbędnej zwłoki przekazuje te informacje ESMA.

Kontrahenci, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, w stosownych przypadkach posiłkują się informacjami zgłoszonymi na podstawie art. 9. Obowiązek zgłaszania obejmuje również wykazanie właściwemu organowi, że istnieje dokumentacja prawna, łączność informatyczna i wewnętrzne procedury związane z aktywnymi rachunkami.

2. 
Kontrahenci finansowi i kontrahenci niefinansowi podlegający obowiązkowi określonemu w ust. 1 niniejszego artykułu, którzy na potrzeby kontraktów pochodnych, o których mowa w art. 7a ust. 6, oprócz aktywnych rachunków mają rachunki u CCP Tier II, co sześć miesięcy zgłaszają swojemu właściwemu organowi również informacje o zasobach i systemach, które mają do dyspozycji, by zapewnić spełnienie warunku, o którym mowa w art. 7a ust. 3 lit. b). Ten właściwy organ bez zbędnej zwłoki przekazuje te informacje ESMA.
3. 
Właściwe organy, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, dopilnowują, by kontrahenci finansowi i niefinansowi podlegający obowiązkowi, o którym mowa w art. 7a, podejmowali odpowiednie kroki, aby dopełnić tego obowiązku, w tym by w stosownych przypadkach korzystali ze swoich uprawnień nadzorczych wynikających z prawodawstwa sektorowego lub nakładali w razie potrzeby kary, o których mowa w art. 12. Właściwe organy mogą wymagać częstszego zgłaszania, zwłaszcza gdy na podstawie zgłoszonych informacji uznają, że kontrahent podjął niewystarczające kroki, by spełnić wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do aktywnych rachunków.
Artykuł  7c  75  

Informacje o świadczeniu usług rozliczeniowych

1.
Członkowie rozliczający i klienci, którzy świadczą usługi rozliczeniowe zarówno u CCP posiadającego zezwolenie na podstawie art. 14, jak i u CCP uznanego na podstawie art. 25, informują swoich klientów o możliwości rozliczania ich kontraktów przez CCP posiadającego zezwolenie na podstawie art. 14, gdy taka oferta jest dostępna.
2.
Niezależnie od przepisów art. 4 ust. 3a członkowie rozliczający i klienci, którzy świadczą usługi rozliczeniowe na rzecz klientów, informują w jasny i zrozumiały sposób w odniesieniu do każdego CCP, u którego świadczą usługi rozliczeniowe, o opłatach pobieranych od takich klientów za świadczenie usług rozliczeniowych oraz o wszelkich innych pobieranych opłatach, w tym o takich opłatach, które przenoszą koszty, oraz o innych kosztach powiązanych ze świadczeniem usług rozliczeniowych.
3.
Członkowie rozliczający i klienci świadczący usługi rozliczeniowe podają informacje, o których mowa w ust. 1:
a)
gdy nawiązują z klientem stosunek umowny w zakresie usług rozliczeniowych na rzecz klienta; oraz
b)
co najmniej raz na kwartał.
4.
ESMA w porozumieniu z EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania rodzaju informacji, o których mowa w ust. 2.

ESMA przedkłada Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  7d  76  

Informacje o działalności rozliczeniowej u CCP uznanych na podstawie art. 25

1.
Członkowie rozliczający i klienci, którzy rozliczają umowy przez CCP uznanego na podstawie art. 25, zgłaszają taką działalność rozliczeniową w następujący sposób:
a)
gdy mają siedzibę w Unii, lecz nie są częścią grupy objętej nadzorem skonsolidowanym w Unii, zgłaszają działalność rozliczeniową swojemu właściwemu organowi;
b)
gdy są częścią grupy objętej nadzorem skonsolidowanym w Unii, unijna jednostka dominująca tej grupy zgłasza taką działalność rozliczeniową w sposób skonsolidowany swojemu właściwemu organowi.

Zgłoszenia, o których mowa w akapicie pierwszym, obejmują informacje na temat zakresu działalności rozliczeniowej u uznanego CCP w ujęciu rocznym i podają w nich:

a)
rodzaj rozliczanych instrumentów finansowych lub instrumentów niefinansowych;
b)
średnie wartości rozliczone przez jeden rok w podziale na waluty unijne i według klasy aktywów;
c)
kwotę pobranych depozytów zabezpieczających;
d)
składki na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania; oraz
e)
największe zobowiązanie płatnicze.

Właściwe organy niezwłocznie przekazują informacje, o których mowa ustępie drugim ESMA i wspólnemu mechanizmowi monitorowania.

2.
ESMA, we współpracy z EUNB, EIOPA i ERRS i po konsultacji z członkami ESBC, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych, by doprecyzować zawartość informacji, które mają być zgłoszone, oraz poziom szczegółowości informacji, które mają być podane zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, z uwzględnieniem istniejących kanałów sprawozdawczości oraz informacji już dostępnych ESMA na podstawie obowiązujących ram zgłaszania, w tym na podstawie obowiązku zgłaszania na podstawie art. 9.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

3.
ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych, aby określić format informacji, które mają być przekazywane właściwemu organowi i o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem istniejących kanałów sprawozdawczości.

ESMA przedstawi Komisji projekty wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  7e  77  

Informacje o CCP z Unii

1. 
CCP posiadający zezwolenie na podstawie art. 14 co miesiąc przekazują ESMA za pośrednictwem centralnej bazy danych stworzonej przez ESMA na podstawie art. 17c ("centralna baza danych") co najmniej następujące informacje:
a)
rozliczane wartości i wolumeny według waluty i klasy aktywów, w tym wartość pozycji posiadanych przez uczestników rozliczających;
b)
inwestycje CCP;
c)
kapitał CCP, w tym własne zasoby celowe wykorzystywane przy kaskadowym pokrywaniu strat w przypadku niewykonania zobowiązania, o czym mowa w art. 45 ust. 4 niniejszego rozporządzenia i w art. 9 ust. 14 rozporządzenia (UE) 2021/23;
d)
wymogi dotyczące depozytów zabezpieczających członków rozliczających, składki na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania oraz zasoby, do których zobowiązano się na mocy umowy, w ramach zarządzania na wypadek niewykonania zobowiązania lub w ramach planów naprawy, o których mowa w art. 9 rozporządzenia (UE) 2021/23;
e)
adekwatność depozytu zabezpieczającego i składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania oraz zasobów wykorzystywanych przy kaskadowym pokrywaniu strat względem art. 41, 42 i 45;
f)
dostępne aktywa płynne CCP i wyniki testów warunków skrajnych dotyczących płynności;
g)
dane członków rozliczających i klientów posiadających indywidualnie wyodrębnione rachunki, osób trzecich, których główna działalność polega na zarządzaniu ryzykiem CCP, istotnych dostawców płynności powiązanych z CCP, a także interoperacyjnych i powiązanych CCP;
h)
wszelkie zmiany, które CCP bezpośrednio wprowadził zgodnie z art. 15a.

Członkowie kolegiów CCP, o których mowa w art. 18, mają dostęp do informacji przekazanych zgodnie z niniejszym artykułem za pośrednictwem centralnej bazy danych.

2. 
ESMA w ścisłej współpracy z EUNB i ESBC opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania szczegółów i zawartości informacji, które mają być przekazywane na podstawie ust. 1.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

3. 
ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia standardów i formatów danych na potrzeby informacji, które mają być zgłaszane zgodnie z ust. 1.

ESMA przedstawi Komisji projekty wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  8

Dostęp do systemu obrotu

1. 
Na wniosek CCP system obrotu dostarcza informacji o transakcjach na zasadach niedyskryminacji i przejrzystości każdemu CCP, który uzyskał zezwolenie na rozliczanie kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym znajdujących się w obrocie w tym systemie.
2. 
Jeżeli do systemu obrotu wpłynął formalny wniosek o dostęp od CCP, system obrotu udziela CCP odpowiedzi na ten wniosek w terminie trzech miesięcy.
3. 
W przypadku gdy system obrotu odmawia dostępu, musi on poinformować o tym CCP, podając pełne uzasadnienie takiej decyzji.
4. 
Bez uszczerbku dla decyzji organów właściwych dla systemu obrotu i CCP, system obrotu musi w terminie trzech miesięcy od pozytywnej odpowiedzi na wniosek o dostęp umożliwić taki dostęp.

CCP uzyskuje dostęp do systemu obrotu wyłącznie pod warunkiem, że dostęp taki nie wymaga interoperacyjności ani nie zagraża sprawnemu i poprawnemu funkcjonowaniu rynków, w szczególności ze względu na fragmentację płynności, a także pod warunkiem, że system obrotu wprowadzi odpowiednie mechanizmy zapobiegające takiej fragmentacji.

5. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających pojęcie fragmentacji płynności.

ESMA przedkłada Komisji projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  9

Obowiązek zgłaszania

1.  78
 Kontrahenci i CCP zapewniają zgłaszanie, w sposób zgodny z ust. 1a - 1f niniejszego artykułu, informacji szczegółowych na temat każdego zawartego przez siebie kontraktu pochodnego oraz na temat zmian lub rozwiązania tego kontraktu do repozytorium transakcji zarejestrowanego zgodnie z art. 55 lub uznanego zgodnie z art. 77. Te informacje szczegółowe są zgłaszane nie później niż w dniu roboczym następującym po zawarciu, zmianie lub rozwiązaniu kontraktu.

Kontrahenci finansowi, kontrahenci niefinansowi i CCP podlegający obowiązkowi zgłaszania wprowadzają odpowiednie procedury i mechanizmy w celu zagwarantowania wysokiej jakości danych, które przekazują zgodnie z niniejszym artykułem.

Gdy kontrahent niefinansowy będący częścią grupy spełnia warunki określone w art. 10 ust. 1 akapit drugi i korzysta z wyłączenia określonego w akapicie piątym niniejszego ustępu, unijna jednostka dominująca tego kontrahenta niefinansowego co tydzień zgłasza swojemu właściwemu organowi zagregowane pozycje netto tego kontrahenta niefinansowego w podziale na klasy instrumentów pochodnych. W przypadku kontrahenta mającego siedzibę w Unii organ właściwy dla jednostki dominującej przekazuje te informacje ESMA i organowi właściwemu dla tego kontrahenta.

Obowiązek zgłaszania ma zastosowanie do kontraktów pochodnych, które:

a)
zostały zawarte przed dniem 12 lutego 2014 r. i w dalszym ciągu obowiązują w tym dniu;
b)
zostały zawarte w dniu 12 lutego 2014 r. lub po tym dniu.

Niezależnie od art. 3 obowiązek zgłaszania nie ma zastosowania do kontraktów pochodnych w ramach tej samej grupy, jeżeli co najmniej jeden z kontrahentów jest kontrahentem niefinansowym lub zostałby zakwalifikowany jako kontrahent niefinansowy, gdyby miał siedzibę w Unii, pod warunkiem że:

a)
obaj kontrahenci objęci są w pełni tą samą konsolidacją;
b)
obaj kontrahenci podlegają właściwym procedurom z zakresu scentralizowanej oceny, pomiaru i kontroli ryzyka; oraz
c)
jednostka dominująca nie jest kontrahentem finansowym.

Kontrahenci powiadamiają swoje właściwe organy o swoim zamiarze zastosowania zwolnienia, o którym mowa w akapicie trzecim. Zwolnienie jest ważne, chyba że powiadomione właściwe organy uznają, w terminie trzech miesięcy od daty powiadomienia, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w akapicie trzecim.

1a.  79
 Kontrahenci finansowi ponoszą wyłączną odpowiedzialność, w tym odpowiedzialność prawną, za zgłaszanie w imieniu obu kontrahentów informacji szczegółowych na temat kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, zawartych z kontrahentem niefinansowym, który nie spełnia warunków, o których mowa w art. 10 ust. 1 akapit drugi, a także za zapewnienie prawidłowości zgłaszanych informacji szczegółowych.

W celu zapewnienia, aby kontrahent finansowy dysponował wszystkimi danymi, których potrzebuje do wypełnienia obowiązku zgłaszania, kontrahent niefinansowy dostarcza kontrahentowi finansowemu szczegółowe informacje dotyczące zawartych między nimi kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, którymi to informacjami dany kontrahent finansowy najprawdopodobniej nie dysponuje. Kontrahent niefinansowy jest odpowiedzialny za zapewnienie prawidłowości tych informacji.

Niezależnie od akapitu pierwszego kontrahenci niefinansowi, którzy już zainwestowali w system zgłaszania, mogą zdecydować się na zgłaszanie szczegółowych informacji na temat swoich kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawieranych z kontrahentami finansowymi do repozytorium transakcji. W takim przypadku kontrahenci niefinansowi informują o swojej decyzji kontrahentów finansowych, z którymi zawarli kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, przed zgłoszeniem tych szczegółowych informacji. W takiej sytuacji kontrahenci niefinansowi ponoszą odpowiedzialność, w tym odpowiedzialność prawną, za zgłaszanie tych informacji szczegółowych i zapewnienie ich prawidłowości.

Kontrahent niefinansowy, który nie spełnia warunków, o których mowa w art. 10 ust. 1 akapit drugi, a który zawiera kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym z podmiotem mającym siedzibę w państwie trzecim" nie jest zobowiązany do zgłaszania zgodnie z niniejszym artykułem i nie ponosi odpowiedzialności prawnej za zgłaszanie lub zapewnianie prawidłowości szczegółowych informacji na temat takich kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, jeżeli:

a) 80
 podmiot mający siedzibę w państwie trzecim zostałby zakwalifikowany jako kontrahent finansowy, gdyby miał siedzibę w Unii; oraz;
b) 81
 (skreślona);
c)
kontrahent finansowy z państwa trzeciego dokonał zgłoszenia takich informacji, zgodnie z regulacjami prawnymi tego państwa trzeciego dotyczącymi zgłaszania, do repozytorium transakcji, które podlega prawnie wiążącemu i możliwemu do wyegzekwowania obowiązkowi udzielenia podmiotom, o których mowa w art. 81 ust. 3, bezpośredniego i natychmiastowego dostępu do danych.
1b.  82
 Spółka zarządzająca UCITS ponosi odpowiedzialność, w tym odpowiedzialność prawną, za zgłaszanie informacji szczegółowych na temat kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, których kontrahentem jest dane UCITS, a także za zapewnienie prawidłowości zgłaszanych informacji szczegółowych.
1c.  83
 ZAFI ponosi odpowiedzialność, w tym odpowiedzialność prawną, za zgłaszanie informacji szczegółowych na temat kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, których kontrahentem jest dany AFI, a także za zapewnienie prawidłowości zgłaszanych informacji szczegółowych.
1d.  84
 Podmiot, któremu udzielono zezwolenia, odpowiedzialny za zarządzanie IORP i działanie w imieniu IORP, która zgodnie z prawem krajowym nie posiada osobowości prawnej, ponosi odpowiedzialność, w tym odpowiedzialność prawną, za zgłaszanie informacji szczegółowych na temat kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, których IORP jest stroną, a także za zapewnienie prawidłowości zgłaszanych informacji szczegółowych.
1e.  85
 Kontrahenci i CCP zobowiązani do zgłaszania szczegółowych informacji na temat kontraktów pochodnych zapewniają, by takie szczegółowe informacje były zgłaszane prawidłowo i bez powielania, również wtedy, gdy obowiązek zgłaszania został przekazany zgodnie z ust. 1f.
1f.  86
 Kontrahenci i CCP podlegający obowiązkowi zgłaszania, o którym mowa w ust. 1, mogą delegować wykonywanie tego obowiązku.
2. 
Kontrahenci prowadzą ewidencję wszystkich zawartych przez siebie kontraktów pochodnych oraz wszelkich zmian przez co najmniej pięć lat od daty rozwiązania kontraktu.
3. 
W przypadku gdy repozytorium transakcji nie jest dostępne, aby zarejestrować szczegółowe informacje dotyczące kontraktu pochodnego, kontrahenci i CCP zapewniają, aby te szczegółowe informacje zostały zgłoszone ESMA.

W takim przypadku ESMA zapewnia, aby wszystkie odnośne podmioty, o których mowa w art. 81 ust. 3 miały dostęp do wszelkich szczegółowych informacji na temat kontraktów pochodnych, które są im niezbędne do wykonywania swych obowiązków i uprawnień.

4. 
Uznaje się, że kontrahent lub CCP, który zgłasza repozytorium transakcji lub ESMA szczegółowe informacje na temat kontraktu pochodnego lub podmiot, który zgłasza takie informacje w imieniu kontrahenta lub CCP, nie narusza żadnego ograniczenia w zakresie ujawniania informacji nałożonego tym kontraktem lub nałożonego na mocy przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych.

Ujawnienie informacji nie naraża podmiotu dokonującego zgłoszenia, jego dyrektorów lub pracowników na jakikolwiek rodzaj odpowiedzialności wynikający z tego ujawnienia.

4a.  87
 Do dnia 25 grudnia 2025 r. ESMA we współpracy z EUNB i EIOPA opracuje projekt wytycznych zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 w celu doprecyzowania procedur i ustaleń, o których mowa w ust. 1 akapit drugi.
5. 
W celu zapewnienia spójności harmonizacji niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych, aby określić szczegóły i rodzaj zgłoszeń, o których mowa w ust. 1 i 3, dla poszczególnych klas instrumentów pochodnych.

Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1 i 3, określają co najmniej:

a)
tożsamość stron kontraktu pochodnego oraz, jeśli to inne podmioty, beneficjentów praw i obowiązków wynikających z tego kontraktu;
b)
zasadnicze elementy charakterystyczne kontraktów pochodnych, w tym ich rodzaj, zapadalność instrumentu podstawowego, wartość referencyjną, cenę i termin rozliczenia.

ESMA przedkłada Komisji projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

6.  88
 Aby zapewnić jednolite warunki stosowania przepisów ust. 1 i 3, ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC, opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określające:
a)
standardy i formaty danych dla zgłaszanych informacji, zawierające co najmniej następujące elementy:
(i)
globalne identyfikatory podmiotów prawnych (LEI);
(ii)
międzynarodowe kody identyfikujące papier wartościowy (kody ISIN);
(iii)
unikatowe identyfikatory transakcji (UTI);
b)
metody i uzgodnienia w zakresie zgłaszania informacji;
c)
częstotliwość zgłaszania informacji;
d)
termin, w którym mają być zgłaszane kontrakty pochodne.

Opracowując te projekty wykonawczych standardów technicznych, ESMA bierze pod uwagę zmiany na szczeblu międzynarodowym oraz standardy uzgodnione na poziomie Unii lub poziomie globalnym, a także ich spójność z wymogami dotyczącymi zgłaszania określonymi w art. 4 rozporządzenia (UE) 2015/2365 89  i art. 26 rozporządzenia (UE) nr 600/2014.

ESMA przedkłada Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 18 czerwca 2020 r.

Komisji przyznaje się uprawnienia do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  10  90  

Kontrahenci niefinansowi

1. 
Co 12 miesięcy kontrahent niefinansowy zajmujący pozycje w kontraktach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym może obliczać swoją zagregowaną średnią pozycję na koniec miesiąca z poprzednich 12 miesięcy zgodnie z ust. 3.

W przypadku gdy kontrahent niefinansowy nie oblicza swoich pozycji lub wynik tego obliczenia w odniesieniu do co najmniej jednej klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym przekracza progi wiążące się z obowiązkiem rozliczania określone zgodnie z ust. 4 akapit pierwszy lit. b), ten kontrahent niefinansowy:

a)
niezwłocznie powiadamia o tym ESMA i odpowiedni właściwy organ, w stosownych przypadkach wskazując okres, za który dokonał obliczenia;
b)
zawiera uzgodnienia rozliczeniowe w terminie czterech miesięcy od powiadomienia, o którym mowa w lit. a) niniejszego akapitu;
c)
zostaje objęty obowiązkiem rozliczania, o którym mowa w art. 4, w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, zawartych lub przedłużonych po upływie ponad czterech miesięcy następujących po powiadomieniu, o którym mowa w lit. a) niniejszego akapitu, dotyczących tych klas aktywów, w odniesieniu do których wynik obliczenia przekracza progi wiążące się z obowiązkiem rozliczania, lub - jeżeli kontrahent niefinansowy nie obliczył swojej pozycji - dotyczących wszystkich klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, podlegających obowiązkowi rozliczania.
2. 
Kontrahent niefinansowy, który podlega obowiązkowi rozliczania określonemu w art. 4 na dzień 17 czerwca 2019 r. lub który zostaje objęty obowiązkiem rozliczania zgodnie z ust. 1 akapit drugi niniejszego artykułu, pozostaje objęty tym obowiązkiem i w dalszym ciągu dokonuje rozliczenia do czasu, gdy ten kontrahent niefinansowy wykaże odpowiedniemu właściwemu organowi, że jego zagregowana średnia pozycja na koniec miesiąca za poprzednich 12 miesięcy nie przekracza progu wiążącego się z obowiązkiem rozliczania określonego na mocy ust. 4 lit. b) niniejszego artykułu.

Kontrahent niefinansowy musi być w stanie wykazać odpowiedniemu właściwemu organowi, że obliczenie zagregowanej średniej pozycji na koniec miesiąca za poprzednich 12 miesięcy nie prowadzi do systematycznego niedoszacowania pozycji.

2a. 
Odpowiednie właściwe organy kontrahenta niefinansowego i pozostałych podmiotów w ramach grupy ustanawiają procedury współpracy w celu zapewnienia skutecznego obliczania pozycji na poziomie grupy.
3. 
Obliczając pozycje, o których mowa w ust. 1, kontrahent niefinansowy ujmuje wszystkie kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawarte przez kontrahenta niefinansowego lub przez inne podmioty niefinansowe w ramach grupy, do której należy dany kontrahent niefinansowy, co do których nie można obiektywnie stwierdzić, że zmniejszają ryzyko bezpośrednio związane z daną działalnością gospodarczą lub działalnością w zakresie zarządzania aktywami i pasywami kontrahenta niefinansowego lub tej grupy.
4. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA - po przeprowadzeniu konsultacji społecznych oraz po konsultacji z ERRS i innymi właściwymi organami - opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających:
a)
kryteria oceny, które kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w obiektywny i mierzalny sposób ograniczają ryzyko bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą lub działalnością w zakresie zarządzania aktywami i pasywami, o której mowa w ust. 3; oraz
b)
wartości progowe rozliczania określane są, biorąc pod uwagę znaczenie systemowe sumy pozycji i ekspozycji netto w podziale na kontrahentów i klasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

Po przeprowadzeniu konsultacji społecznych ESMA przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 czerwca 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Po konsultacji z ERRS i innymi odpowiednimi organami ESMA dokonuje okresowego przeglądu progów wiążących się z obowiązkiem rozliczania, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), i, w razie potrzeby, w szczególności biorąc pod uwagę wzajemne powiązania między kontrahentami finansowymi, proponuje zmiany regulacyjnych standardów technicznych zgodnie z niniejszym ustępem.

Temu okresowemu przeglądowi towarzyszy sprawozdanie na ten temat sporządzone przez ESMA.

5. 
Każde państwo członkowskie wyznacza organ odpowiedzialny za zapewnienie wypełniania obowiązku przewidzianego w ust. 1.
Artykuł  11

Techniki ograniczania ryzyka kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, nierozliczanych przez CCP

1. 
Kontrahenci finansowi i kontrahenci niefinansowi, którzy zawierają kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym nierozliczany przez CCP zapewniają, z zachowaniem należytej staranności, wprowadzenie odpowiednich procedur i uzgodnień służących ocenie, monitorowaniu i ograniczaniu ryzyka operacyjnego i kredytowego kontrahenta, które obejmują co najmniej:
a)
zatwierdzenie w odpowiednim czasie, w stosownych przypadkach elektronicznie, warunków danego kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;
b)
solidne, odporne i podlegające kontroli sformalizowane procesy służące uzgadnianiu portfeli, zarządzaniu ryzykiem powiązanym oraz wczesnemu wykrywaniu sporów pomiędzy stronami i ich rozstrzyganiu, a także monitorowaniu wartości pozostających do uregulowania kontraktów.
2.  91
 Kontrahenci finansowi i kontrahenci niefinansowi, o których mowa w art. 10, codziennie dokonują wyceny aktywnych kontraktów według wartości rynkowej. W przypadku gdy warunki rynkowe uniemożliwiają dokonanie wyceny rynkowej, stosuje się rzetelną i ostrożnościową wycenę w oparciu o model.

Kontrahent niefinansowy, który zaczyna podlegać obowiązkom określonym w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, ustanawia rozwiązania niezbędne do wywiązania się z tych obowiązków w terminie czterech miesięcy od powiadomienia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 akapit drugi lit. a). Kontrahent niefinansowy jest zwolniony z tych obowiązków w odniesieniu do kontraktów zawartych w trakcie czterech miesięcy następujących po tym powiadomieniu.

3.  92
 Kontrahenci finansowi muszą mieć procedury zarządzania ryzykiem, które wymagają terminowej, precyzyjnej i odpowiednio wyodrębnionej wymiany zabezpieczeń w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartych w dniu wejścia w dniu 16 sierpnia 2012 r. lub po tej dacie. Kontrahenci niefinansowi, o których mowa w art. 10, muszą mieć procedury zarządzania ryzykiem, które wymagają terminowej, precyzyjnej i odpowiednio wyodrębnionej wymiany zabezpieczeń w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartych w dniu lub po dniu, w którym przekroczono próg obowiązku rozliczania.

Kontrahent niefinansowy, który zaczyna podlegać obowiązkom określonym w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, ustanawia rozwiązania niezbędne do wywiązania się z tych obowiązków w terminie czterech miesięcy od powiadomienia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 akapit drugi lit. a). Kontrahent niefinansowy jest zwolniony z tych obowiązków w odniesieniu do kontraktów zawartych w trakcie czterech miesięcy następujących po tym powiadomieniu.

Kontrahenci finansowi i kontrahenci niefinansowi, o których mowa w art. 10 ust. 1, składają do swoich właściwych organów wniosek o udzielenie zezwolenia przed zastosowaniem modelu obliczania początkowego depozytu zabezpieczającego lub przed przyjęciem w nim zmian w ramach procedur zarządzania ryzykiem określonych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu. Składając wniosek o udzielenie zezwolenia, kontrahenci ci przekazują swoim właściwym organom za pośrednictwem centralnej bazy danych wszystkie istotne informacje dotyczące tych procedur zarządzania ryzykiem. Te właściwe organy udzielają lub odmawiają takiego zezwolenia w terminie sześciu miesięcy od otrzymania wniosku dotyczącego nowego modelu oraz w terminie trzech miesięcy od otrzymania wniosku o zmianę w modelu już objętym zezwoleniem.

Jeżeli model, o którym mowa w akapicie trzecim niniejszego ustępu, opiera się na modelu pro forma, kontrahent składa do EUNB wniosek o walidację tego modelu i przekazuje EUNB za pośrednictwem centralnej bazy danych wszystkie istotne informacje, o których mowa w tym akapicie. Ponadto kontrahent przekazuje EUNB za pośrednictwem centralnej bazy danych informacje na temat nierozliczonej wartości nominalnej, o której mowa w ust. 12a niniejszego artykułu.

Jeżeli model, o którym mowa w akapicie trzecim niniejszego ustępu, opiera się na modelu pro forma, właściwe organy mogą udzielić zezwolenia wyłącznie w przypadku, gdy model pro forma został zwalidowany przez EUNB.

EUNB we współpracy z ESMA i EIOPA może wydać wytyczne bądź zalecenia służące zagwarantowaniu spójnego sposobu stosowania procedur zarządzania ryzykiem oraz procesu udzielania na nie zezwoleń, o których mowa w niniejszym akapicie, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

3a.  93
 W drodze odstępstwa od ust. 3 pojedyncze opcje na akcje i opcje na indeks giełdowy nierozliczane przez CCP są zwolnione z procedur zarządzania ryzykiem, które wymagają terminowej, dokładnej i odpowiednio wydzielonej wymiany zabezpieczenia.

Do celów akapitu pierwszego niniejszego ustępu ESMA we współpracy z EUNB i EIOPA monitoruje:

a)
zmiany regulacyjne w jurysdykcjach państw trzecich dotyczące traktowania pojedynczych opcji na akcje i opcji na indeks giełdowy;
b)
wpływ odstępstwa, o którym mowa w akapicie pierwszym, na stabilność finansową Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich; oraz
c)
rozwój ekspozycji z tytułu pojedynczych opcji na akcje i opcji na indeks giełdowy, które nie są rozliczane przez CCP.

Co najmniej raz na trzy lata od dnia 24 grudnia 2024 r. ESMA we współpracy z EUNB i EIOPA przedkłada Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie drugim.

W terminie jednego roku od daty otrzymania sprawozdania, o którym mowa w akapicie trzecim, Komisja ocenia, czy:

a)
rozwój sytuacji międzynarodowej doprowadził do większej zbieżności w traktowaniu pojedynczych opcji na akcje i opcji na indeks giełdowy; oraz
b)
odstępstwo, o którym mowa w akapicie pierwszym, zagraża stabilności finansowej Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktu delegowanego zgodnie z art. 82 w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez uchylenie odstępstwa ustanowionego akapitem pierwszym po upływie okresu dostosowawczego. Okres dostosowawczy nie może trwać dłużej niż dwa lata.

4. 
Kontrahenci finansowi utrzymują odpowiednie i proporcjonalne kwoty kapitału, aby zarządzać ryzykiem nieobjętym odpowiednią wymianą zabezpieczeń.
5. 
Wymóg określony w ust. 3 niniejszego artykułu nie ma zastosowania do transakcji wewnątrzgrupowej, o której mowa w art. 3, zawieranej przez kontrahentów mających siedzibę w tym samym państwie członkowskim, pod warunkiem że nie ma obecnie ani nie przewiduje się w przyszłości przeszkód praktycznych lub prawnych dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty zobowiązań między kontrahentami.
6. 
Transakcja wewnątrzgrupowa, o której mowa w art. 3 ust. 2 lit. a), b) lub c), zawarta przez kontrahentów, którzy mają siedzibę w różnych państwach członkowskich, jest zwolniona w całości lub w części z wymogu określonego w ust. 3 niniejszego artykułu, na podstawie pozytywnej decyzji obu właściwych organów, jeśli spełnione są następujące warunki:
a)
procedury kontrahentów w zakresie zarządzania ryzykiem są odpowiednio solidne, rzetelne oraz stosowne do stopnia złożoności transakcji na instrumentach pochodnych;
b)
nie ma obecnie ani nie przewiduje się w przyszłości przeszkód praktycznych lub prawnych dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty zobowiązań między kontrahentami.

Jeżeli właściwym organom nie uda się wypracować pozytywnej decyzji w terminie 30 dni kalendarzowych od otrzymania wniosku o zwolnienie, ESMA może podjąć działania mające na celu umożliwienie tym organom wypracowanie porozumienia zgodnie z uprawnieniami przyznanymi ESMA na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

7. 
Transakcja wewnątrzgrupowa, o której mowa w art. 3 ust. 1, zawarta przez kontrahentów niefinansowych, którzy mają siedzibę w różnych państwach członkowskich, jest zwolniona z wymogu określonego w ust. 3 niniejszego artykułu, jeśli spełnione są następujące warunki:
a)
procedury kontrahentów w zakresie zarządzania ryzykiem są odpowiednio solidne, rzetelne oraz stosowne do stopnia złożoności transakcji na instrumentach pochodnych;
b)
nie ma obecnie ani nie przewiduje się w przyszłości przeszkód praktycznych lub prawnych dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty zobowiązań między kontrahentami.

Kontrahenci niefinansowi informują właściwe organy, o których mowa w art. 10 ust. 5, o zamiarze zastosowania zwolnienia. Zwolnienie jest ważne, chyba że któryś z powiadomionych właściwych organów uzna, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) lub b), w terminie trzech miesięcy od daty powiadomienia.

8. 
Transakcja wewnątrzgrupowa, o której mowa w art. 3 ust. 2 lit. a)-d), zawarta przez kontrahenta, który ma siedzibę w Unii, z kontrahentem, który ma siedzibę na terenie jurysdykcji państwa trzeciego, jest zwolniona w całości lub w części z wymogu określonego w ust. 3 niniejszego artykułu na podstawie pozytywnej decyzji odpowiedniego właściwego organu odpowiadającego za nadzór nad kontrahentem mającym siedzibę w Unii, jeśli spełnione są następujące warunki:
a)
procedury kontrahentów w zakresie zarządzania ryzykiem są odpowiednio solidne, rzetelne oraz stosowne do stopnia złożoności transakcji na instrumentach pochodnych;
b)
nie ma obecnie ani nie przewiduje się w przyszłości przeszkód praktycznych lub prawnych dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty zobowiązań między kontrahentami.
9. 
Transakcja wewnątrzgrupowa, o której mowa w art. 3 ust. 1, zawarta przez kontrahenta niefinansowego, który ma siedzibę w Unii, z kontrahentem, który ma siedzibę na terenie jurysdykcji państwa trzeciego, jest zwolniona z wymogu określonego w ust. 3 niniejszego artykułu, jeśli spełnione są następujące warunki:
a)
procedury kontrahentów w zakresie zarządzania ryzykiem są odpowiednio solidne, rzetelne oraz stosowne do stopnia złożoności transakcji na instrumentach pochodnych;
b)
nie ma obecnie ani nie przewiduje się w przyszłości przeszkód praktycznych lub prawnych dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty zobowiązań między kontrahentami.

Kontrahent niefinansowy informuje właściwy organ, o którym mowa w art. 10 ust. 5, o zamiarze zastosowania zwolnienia. Zwolnienie jest ważne, chyba że któryś z powiadomionych właściwych organów uzna, w terminie trzech miesięcy od daty powiadomienia, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) lub b).

10. 
Transakcja wewnątrzgrupowa, o której mowa w art. 3 ust. 1, zawarta przez kontrahenta niefinansowego z kontrahentem finansowym, gdy obaj mają siedzibę w różnych państwach członkowskich jest zwolniona w całości lub w części z wymogu określonego w ust. 3 niniejszego artykułu, na podstawie pozytywnej decyzji odpowiedniego właściwego organu odpowiadającego za nadzór nad kontrahentem finansowym, jeśli spełnione są następujące warunki:
a)
procedury kontrahentów w zakresie zarządzania ryzykiem są odpowiednio solidne, rzetelne oraz stosowne do stopnia złożoności transakcji na instrumentach pochodnych;
b)
nie ma obecnie ani nie przewiduje się w przyszłości przeszkód praktycznych lub prawnych dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty zobowiązań między kontrahentami.

Odpowiedni właściwy organ odpowiadający za nadzór nad kontrahentem finansowym powiadamia o takiej decyzji właściwy organ, o którym mowa w art. 10 ust. 5. Zwolnienie jest ważne, chyba że powiadomiony właściwy organ uzna, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) lub b). Jeśli właściwe organy nie mogą dojść do porozumienia, w jego osiągnięciu może pomóc ESMA zgodnie z uprawnieniami przyznanymi ESMA na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

11. 
Kontrahent w transakcji wewnątrzgrupowej, która została zwolniona z wymogu określonego w ust. 3, podaje do wiadomości publicznej informację na temat tego zwolnienia.

Właściwy organ powiadamia ESMA o wszelkich decyzjach podjętych na mocy ust. 6, 8 lub 10 lub o wszelkich powiadomieniach otrzymanych na mocy ust. 7, 9 lub 10 i przedkłada ESMA szczegółowe informacje na temat danej transakcji wewnątrzgrupowej.

12. 
Obowiązki określone w ust. 1-11 mają zastosowanie do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartych między podmiotami z państw trzecich, które - gdyby miały siedzibę w Unii - podlegałyby tym obowiązkom, pod warunkiem że kontrakty te mają bezpośredni, znaczący i przewidywalny skutek wewnątrz Unii, lub w przypadku gdy taki obowiązek jest niezbędny lub stosowny, by zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia.
12a.  94
 EUNB ustanawia centralną funkcję zatwierdzania elementów i ogólnych aspektów modeli pro forma oraz zmian w nich, stosowanych lub do stosowania przez kontrahentów finansowych i kontrahentów niefinansowych, o których mowa w art. 10, do celów spełnienia wymogów określonych w ust. 3 niniejszego artykułu. EUNB gromadzi informacje zwrotne od ESMA, EIOPA i właściwych organów odpowiedzialnych za nadzór nad kontrahentami stosującymi modele pro forma podlegające zatwierdzeniu, w tym informacje o wydajności tych modeli pro forma, oraz koordynuje ich opinie, by wypracować konsensus w sprawie elementów i ogólnych aspektów modeli pro forma. EUNB pełni rolę głównego punktu kontaktowego w dyskusjach z uczestnikami rynku i twórcami tych modeli pro forma.

Pełniąc rolę centralnego podmiotu zatwierdzającego, EUNB zatwierdza elementy i ogólne aspekty tych modeli pro forma, w tym ich kalibrację, projekt i zakres instrumentów, klasy aktywów i czynniki ryzyka. EUNB dokonuje zatwierdzenia lub odmawia go w terminie sześciu miesięcy od otrzymania wniosku o zatwierdzenie, o którym mowa w ust. 3 akapit czwarty, dotyczącego nowego modelu pro forma oraz w terminie trzech miesięcy od otrzymania wniosku o zmianę w już zatwierdzonym modelu. Aby ułatwić EUNB prace walidacyjne, podmioty opracowujące modele pro forma przedkładają EUNB, na jego wniosek, wszystkie niezbędne informacje i dokumentację.

EUNB wspiera właściwe organy w prowadzonych przez nie procesach udzielania zezwoleń w odniesieniu do ogólnych aspektów wdrażania tych modeli na podstawie ust. 3. W tym celu EUNB sporządza roczne sprawozdanie na temat istotnych aspektów swoich prac walidacyjnych, w tym z weryfikacji kalibracji modeli na podstawie akapitu drugiego niniejszego ustępu oraz z analizy zgłoszonych problemów. Jeżeli EUNB uzna to za niezbędne, wydaje we współpracy z ESMA i EIOPA zalecenia skierowane do tych właściwych organów zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010. Aby pomóc EUNB w sporządzaniu sprawozdań i zaleceń, właściwe organy przekazują EUNB na jego wniosek informacje zgromadzone w trakcie pierwszego i bieżącego procesu udzielania zezwolenia danemu podmiotowi w odniesieniu do modeli, o których mowa w ust. 3, lub do zmian w tych modelach.

Właściwe organy ponoszą wyłączną odpowiedzialność za zezwolenie nadzorowanemu podmiotowi na stosowanie tych modeli na podstawie ust. 3 lub na wprowadzenie w nich zmian.

EUNB pobiera jednostkową roczną opłatę za każdy model pro forma od kontrahentów finansowych i kontrahentów niefinansowych, o których mowa w art. 10 ust. 1, wykorzystujących modele pro forma zatwierdzone przez EUNB na mocy akapitu drugiego niniejszego ustępu. Właściwe organy zgłaszają EUNB kontrahentów finansowych i kontrahentów niefinansowych, którzy wdrażają modele podlegające procedurze zatwierdzenia zgodnie z akapitem pierwszym. Opłata ta jest proporcjonalna do średniej miesięcznej wartości nominalnej nierozliczonych instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym rozliczanych niecentralnie w ciągu ostatnich 12 miesięcy u danych kontrahentów wykorzystujących modele pro forma zatwierdzone przez EUNB i przeznacza się ją na pokrycie wszystkich kosztów poniesionych przez EUNB w związku z wykonywaniem jego zadań zgodnie z akapitem pierwszym.

Do celów niniejszego artykułu "model pro forma" oznacza model początkowego depozytu zabezpieczającego tworzony, publikowany i zmieniany w drodze inicjatyw rynkowych.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktu delegowanego zgodnie z art. 82 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez określenie:

a)
metody ustalania wysokości opłat; oraz
b)
sposobów uiszczania opłat.
13. 
ESMA regularnie monitoruje działalność w zakresie instrumentów pochodnych, które nie kwalifikują się do rozliczenia, w celu wskazania przypadków, w których określona klasa instrumentów pochodnych może powodować ryzyko systemowe, oraz w celu zapobieżenia arbitrażowi regulacyjnemu między rozliczonymi i nierozliczonymi transakcjami na instrumentach pochodnych. W szczególności, ESMA, po konsultacji z ERRS, podejmuje działania zgodnie z art. 5 ust. 3 lub dokonuje przeglądu regulacyjnych standardów technicznych dotyczących depozytów zabezpieczających określonych w ust. 14 niniejszego artykułu oraz w art. 41.
14. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających:
a)
procedury i uzgodnienia, o których mowa w ust. 1;
b)
warunki rynkowe uniemożliwiające dokonanie wyceny rynkowej oraz kryteria stosowania wyceny w oparciu o model, o której mowa w ust. 2;
c)
szczegółowe informacje na temat zwolnionych transakcji wewnątrzgrupowych, jakie należy zamieścić w powiadomieniu, o którym mowa w ust. 7, 9 i 10;
d)
szczegółowe informacje na temat zwolnionych transakcji wewnątrzgrupowych, o których mowa w ust. 11;
e)
kontrakty uznawane za mające bezpośredni, znaczący i przewidywalny skutek wewnątrz Unii lub przypadki, w których niezbędne lub stosowne jest zapobieżenie obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, o których mowa w ust. 12.

ESMA przedkłada Komisji projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

15.  95
 W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu europejskie urzędy nadzoru opracowują wspólny projekt regulacyjnych standardów technicznych określających:
a)
procedury zarządzania ryzykiem, w tym poziomy i rodzaj zabezpieczenia oraz uzgodnienia dotyczące wyodrębnienia, o których mowa w ust. 3;
aa)
procedury nadzorcze mające na celu zapewnienie pierwszego i bieżącego zatwierdzania procedur zarządzania ryzykiem, o których mowa w ust. 3, stosowanych przez instytucje kredytowe posiadające zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2013/36/UE i firmy inwestycyjne posiadające zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2014/65/UE, w przypadku których, lub w przypadku grupy do której należą, średnia miesięczna wartość nominalna nierozliczonych instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym rozliczanych niecentralnie wynosi co najmniej 750 mld EUR, co oblicza się zgodnie z regulacyjnymi standardami technicznymi, które mają zostać opracowane przez Europejskie Urzędy Nadzoru zgodnie z niniejszym ustępem;
b)
procedury, jakich mają przestrzegać kontrahenci i odnośne właściwe organy przy stosowaniu zwolnień, o których mowa w ust. 6-10;
c)
mające zastosowanie kryteria, o których mowa w ust. 5-10, w tym w szczególności, co należy uznać za przeszkodę praktyczną lub prawną dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty zobowiązań między kontrahentami.

Poziom i rodzaj zabezpieczenia wymaganego w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które są zawierane przez jednostki obligacji zabezpieczonych w związku z obligacjami zabezpieczonymi lub przez jednostkę specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji w związku z sekurytyzacją w rozumieniu niniejszego rozporządzenia i spełniającą warunki art. 4 ust. 5 niniejszego rozporządzenia oraz wymogi określone w art. 18 i w art. 19-22 lub art. 23-26 rozporządzenia (UE) 2017/2402 [rozporządzenia w sprawie sekurytyzacji] określa się z uwzględnieniem wszelkich przeszkód napotykanych w trakcie wymiany zabezpieczeń w odniesieniu do istniejących uzgodnień dotyczących zabezpieczeń w ramach obligacji zabezpieczonych lub sekurytyzacji.

ESA przedkładają Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych, z wyjątkiem projektów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. aa), do dnia 18 lipca 2018 r..

EUNB we współpracy z ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym lit. aa), do dnia 25 grudnia 2025 r.

W zależności od formy prawnej kontrahenta, Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w niniejszym ustępie, zgodnie z art. 10-14 rozporządzeń (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 1094/2010 lub (UE) nr 1095/2010.

ESA przedstawiają Komisji wspólne projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

W zależności od formy prawnej kontrahenta Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzeń (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 1094/2010 albo (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  12

Sankcje

1. 
Państwa członkowskie określają zasady dotyczące sankcji za naruszanie przepisów niniejszego tytułu i podejmują wszystkie konieczne działania w celu zapewnienia ich wdrożenia. Sankcje te obejmują co najmniej grzywny administracyjne. Przewidziane sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
1a.  96
 Bez uszczerbku dla ust. 1 niniejszego artykułu i prawa państw członkowskich do ustanawiania i nakładania sankcji karnych właściwy organ w drodze decyzji nakłada kary administracyjne lub okresowe kary pieniężne albo zwraca się do właściwych organów sądowych o nałożenie kar lub okresowych kar pieniężnych na podmioty podlegające obowiązkowi zgłaszania na podstawie art. 9, gdy zgłaszane informacje zawierają powtarzające się oczywiste błędy.

Wysokość okresowej kary pieniężnej, o której mowa w akapicie pierwszym i którą w razie trwającego naruszenia podmiot jest zobowiązany zapłacić za każdy dzień trwania naruszenia do czasu ustanowienia lub przywrócenia zgodności z obowiązkiem, nie może przekraczać 1 % średniego dziennego obrotu za poprzedni rok obrotowy. Okresowa kara pieniężna może zostać nałożona na maksymalny okres sześciu miesięcy od daty określonej w decyzji właściwego organu nakazującej zaprzestanie naruszenia i nakładającej okresową karę pieniężną.

2. 
Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad kontrahentami finansowymi bądź w stosownych przypadkach kontrahentami niefinansowymi, podawały do wiadomości publicznej każdą sankcję nałożoną za naruszenia przepisów art. 4, 5 oraz 7-11, chyba że takie ujawnienie poważnie zagroziłoby rynkom finansowym lub zaszkodziłoby w niewspółmierny sposób zainteresowanym stronom. Państwa członkowskie regularnie publikują sprawozdania oceniające skuteczność stosowanych zasad dotyczących sankcji. Ujawniane i publikowane informacje nie mogą obejmować danych osobowych w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 95/46/WE.

W terminie do dnia 17 lutego 2013 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach, o których mowa w ust. 1. Powiadamiają one również niezwłocznie Komisję o wszelkich późniejszych zmianach tych zasad.

3. 
Naruszenie przepisów zawartych w niniejszym tytule nie wpływa na ważność kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym ani na możliwość wykonania przez strony postanowień kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. Naruszenie przepisów niniejszego tytułu nie uzasadnia żadnych roszczeń odszkodowawczych względem strony kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.
4.  97
 W drodze odstępstwa od ust. 1 i 1a, jeżeli system prawny państwa członkowskiego nie przewiduje kar administracyjnych, niniejszy artykuł można stosować w ten sposób, że o zastosowanie kary wnosi właściwy organ, a nakładają ją organy sądowe, o ile jest zapewniona skuteczność tych środków prawnych i równoważność ich skutku względem kar administracyjnych nakładanych przez właściwe organy. Nakładane kary muszą być w każdym przypadku skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. W takim przypadku państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach prawa, które przyjęły na podstawie niniejszego ustępu, do dnia 24 grudnia 2024 r., a następnie niezwłocznie o wszelkich późniejszych aktach zmieniających lub zmianach mających wpływ na te przepisy.
5.  98
 ESMA, w ścisłej współpracy z EUNB, EIOPA i ERRS, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania, czym są powtarzające się oczywiste błędy, o których mowa w ust. 1a.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  13  99  

Mechanizm zapobiegania powielaniu lub sprzeczności przepisów w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez CCP

1. 
EUN wspierają Komisję w monitorowaniu międzynarodowego stosowania zasad określonych w art. 11, w szczególności w odniesieniu do potencjalnie powielanych lub sprzecznych wymogów dotyczących uczestników rynku, a Komisja zaleca możliwe działania.
2. 
Komisja może przyjąć akty wykonawcze, w których stwierdza się, że rozwiązania prawne, nadzorcze i wykonawcze stosowane przez państwa trzecie:
a)
są równoważne wymogom określonym w art. 11;
b)
zapewniają ochronę tajemnicy zawodowej w stopniu równoważnym stopniowi określonemu w art. 83 oraz
c)
są skutecznie stosowane i egzekwowane w sposób sprawiedliwy i nieprowadzący do zakłóceń, aby zapewnić skuteczny nadzór i egzekwowanie przepisów w tym państwie trzecim.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 86 ust. 2.

3. 
Akt wykonawczy dotyczący równoważności, o którym mowa w ust. 2, oznacza uznanie, że kontrahenci zawierający kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym nierozliczany przez CCP podlegający niniejszemu rozporządzeniu wypełnili obowiązki zawarte w art. 11, jeżeli co najmniej jeden z kontrahentów podlega wymogom uznawanym za równoważne na mocy tego aktu wykonawczego dotyczącego równoważności.
Artykuł  13a  100  

Zmiany w odziedziczonych kontraktach w celu wdrożenia reform wskaźników referencyjnych

1. 
Kontrahenci mogą nadal stosować procedury zarządzania ryzykiem, o których mowa w art. 11 ust. 3, obowiązujące w dniu 13 lutego 2021 r. w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym nierozliczanych przez CCP, zawartych lub przedłużonych przed dniem, w którym obowiązek wprowadzenia procedur zarządzania ryzykiem zgodnie z art. 11 ust. 3 staje się skuteczny, jeżeli - po dniu 13 lutego 2021 r. - kontrakty te są zmieniane lub przedłużane w wyłącznym celu zastąpienia wskaźnika referencyjnego lub wprowadzenia klauzuli awaryjnej w odniesieniu do dowolnego wskaźnika referencyjnego, do którego te kontrakty zawierają odniesienie.
2. 
Kontrakty zawarte lub przedłużone przed dniem, w którym obowiązek rozliczania staje się skuteczny zgodnie z art. 4, i które po dniu 13 lutego 2021 r. są następnie zmieniane lub przedłużane w wyłącznym celu zastąpienia wskaźnika referencyjnego lub wprowadzenia klauzuli awaryjnej w odniesieniu do dowolnego wskaźnika referencyjnego, do którego te kontrakty zawierają odniesienie, nie podlegają z tego powodu obowiązkowi rozliczania, o którym mowa w art. 4.
3. 
Ust. 1 i 2 mają zastosowanie wyłącznie do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, których zmiana lub przedłużenie:
a)
jest konieczne do celów zastąpienia wskaźnika referencyjnego w kontekście reformy wskaźników referencyjnych;
b)
nie zmienia charakteru ekonomicznego ani czynnika ryzyka reprezentowanego przez odniesienie do wskaźnika referencyjnego w takim kontrakcie; oraz
c)
nie obejmuje innych zmian warunków prawnych tego kontraktu, które nie odnoszą się do wskaźnika referencyjnego stosowanego jako odniesienie i w związku z tym potencjalnie zmieniają kontrakt w sposób, który w rzeczywistości należy uznać za nowy kontrakt.

TYTUŁ  III

UDZIELANIE ZEZWOLEŃ CCP I NADZÓR NAD NIMI

ROZDZIAŁ  1

Warunki i procedury udzielania zezwolenia CCP

Artykuł  14

Zezwolenie na prowadzenie działalności przez CCP

1. 
W przypadku gdy osoba prawna mająca siedzibę w Unii zamierza świadczyć usługi rozliczeniowe jako CCP, składa ona wniosek o udzielenie zezwolenia do właściwego organu państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę (organu właściwego dla CCP) zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 17.
2. 
Od momentu, kiedy udzielono zezwolenia zgodnie z art. 17, jest ono skuteczne na całym terytorium Unii.
3.  101
 W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, udzielonym na usługi i działalność związane z rozliczaniem, wskazane są usługi, które może świadczyć CCP, lub działalność, którą może on prowadzić w tej dziedzinie, w tym klasy instrumentów pochodnych, papierów wartościowych, innych instrumentów finansowych lub niefinansowych objętych takim zezwoleniem.

Podmiot ubiegający się o zezwolenie jako CCP na rozliczanie instrumentów finansowych podaje we wniosku klasy instrumentów niefinansowych odpowiednie do rozliczania, które taki CCP zamierza rozliczać.

4. 
CCP jest zobowiązane spełniać w każdym czasie warunki wymagane dla uzyskania zezwolenia.

CCP bezzwłocznie informuje właściwy organ o wszelkich istotnych zmianach mających wpływ na warunki zezwolenia.

5. 
Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie uniemożliwia państwom członkowskim przyjęcia lub dalszego stosowania dodatkowych wymogów w odniesieniu do CCP mających siedzibę na ich terytorium, w tym pewnych wymogów dotyczących obowiązku uzyskania zezwoleń nałożonych dyrektywą 2006/48/WE.
6.  102
 ESMA opracowuje w ścisłej współpracy z ESBC projekty regulacyjnych standardów technicznych, aby określić wykaz wymaganych dokumentów, które należy dołączyć do wniosku o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, oraz informacje, które muszą zawierać takie dokumenty w celu wykazania, że CCP występujący z wnioskiem spełnia wszystkie odpowiednie wymogi niniejszego rozporządzenia.

ESMA przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

7.  103
 ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych, aby określić elektroniczny format wniosku o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, który to wniosek należy złożyć za pośrednictwem centralnej bazy danych.

ESMA przedstawi Komisji projekty wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  15

Rozszerzenie zakresu działalności i usług

1.  104
 CCP, który zamierza rozszerzyć działalność o dodatkowe usługi lub działalność, w tym instrumenty niefinansowe nadające się do centralnego rozliczania przez CCP posiadającego zezwolenie, nieobjęte obowiązującym zezwoleniem, składa wniosek o rozszerzenie zakresu tego zezwolenia o dodatkowe usługi lub działalność związane z rozliczaniem w co najmniej jednej klasie instrumentów pochodnych, papierów wartościowych, innych instrumentów finansowych lub niefinansowych do organu właściwego dla CCP, chyba że takie rozszerzenie zakresu działalności lub usług jest zwolnione z obowiązku uzyskania zezwolenia na mocy art. 15a.

Zakres zezwolenia rozszerza się zgodnie z procedurą określoną w art. 17 lub procedurą określoną w art. 17a, stosownie do przypadku.

2. 
W przypadku gdy CCP zamierza rozszerzyć swoją działalność na państwo członkowskie inne niż to, w którym ma siedzibę, organ właściwy dla CCP niezwłocznie informuje o tym fakcie właściwy organ tego drugiego państwa członkowskiego.
3.  105
 ESMA opracowuje w ścisłej współpracy z ESBC projekty regulacyjnych standardów technicznych, aby określić wykazy wymaganych dokumentów, które są dołączane do wniosku o rozszerzenie zakresu zezwolenia na podstawie ust. 1, oraz informacje, które muszą zawierać takie dokumenty. Wykazy wymaganych dokumentów i informacji są istotne i proporcjonalne do charakteru procedur rozszerzania zakresu zezwolenia, o których mowa w ust. 1, w celu wykazania, że CCP spełnia wszystkie odpowiednie wymogi niniejszego rozporządzenia.

ESMA przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4.  106
 ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych, aby określić elektroniczny format wniosku o rozszerzenie zakresu zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Wniosek ten należy złożyć za pośrednictwem centralnej bazy danych.

ESMA przedstawi Komisji projekty wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  15a  107  

Wyłączenie z obowiązku uzyskania zezwolenia w przypadku rozszerzenia usług rozliczeniowych lub działalności rozliczeniowej

1. 
Niezależnie od art. 15 CCP, który zamierza rozszerzyć działalność o dodatkową usługę lub działalność nieobjętą istniejącym zezwoleniem, nie jest zobowiązany uzyskać zezwolenia na takie rozszerzenie, jeżeli ta dodatkowa usługa lub działalność nie mają istotnego wpływu na profil ryzyka CCP.

CCP powiadamia zarejestrowanych odbiorców za pośrednictwem centralnej bazy danych, jeżeli postanowi skorzystać z wyłączenia przewidzianego w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, w tym o usłudze, którą zamierza świadczyć, lub działalności, którą zamierza prowadzić.

Zmiany wprowadzone przez CCP zgodnie z niniejszym artykułem podlegają przeglądowi i ocenie zgodnie z art. 21.

ESMA może dokonywać przeglądu świadczenia usług rozliczeniowych i prowadzenia działalności rozliczeniowej oraz składać sprawozdania kolegium, o którym mowa w art. 18, oraz Komisji na temat ryzyka wynikającego ze świadczenia usług i prowadzenia działalności przez CCP na podstawie niniejszego artykułu oraz na temat ich adekwatności.

2. 
ESMA opracowuje w ścisłej współpracy z członkami ESBC projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania:
a)
rodzaju rozszerzenia usług rozliczeniowych lub działalności rozliczeniowej, które to rozszerzenie nie miałoby istotnego wpływu na profil ryzyka CCP, oraz
b)
częstotliwości, z jaką CCP powiadamia o skorzystaniu z wyłączenia wymienionego w ust. 1, tj. nie częściej niż raz na trzy miesiące.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  16

Wymogi kapitałowe

1. 
CCP musi posiadać stały i rozporządzalny kapitał założycielski w wysokości co najmniej 7,5 mln EUR, aby uzyskać zezwolenie na mocy art. 14.
2. 
Kapitał danego CCP, obejmujący zysk niepodzielony i rezerwy, powinien być proporcjonalny do ryzyka wynikającego z działalności tego CCP. Powinien on być w każdym momencie wystarczający, by zapewnić sprawne przeprowadzenie likwidacji lub restrukturyzacji działalności w odpowiednim czasie oraz by zapewnić CCP odpowiednie zabezpieczenie przed ryzykiem kredytowym, kontrahenta, rynkowym, operacyjnym, prawnym i ekonomicznym, które nie zostały do tego momentu pokryte celowymi zasobami finansowymi, o których mowa w art. 41-44.
3. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu EBA, w ścisłej współpracy z ESBC i po konsultacji z ESMA, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi odnoszące się do kapitału, zysków zatrzymanych i rezerw CCP, o których mowa w ust. 2.

EBA przedstawia Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

Artykuł  17

Procedura udzielania zezwolenia i odrzucenia wniosku o udzielenie zezwolenia

1.  108
 CCP występujący z wnioskiem o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 14 ust. 1, lub z wnioskiem o rozszerzenie zakresu istniejącego zezwolenia, o którym mowa w art. 15 ust. 1, składa go w formacie elektronicznym za pomocą centralnej bazy danych. Wniosek jest niezwłocznie przekazywany za pośrednictwem centralnej bazy danych organowi właściwemu dla CCP, ESMA oraz kolegium, o którym mowa w art. 18.

CCP występujący z wnioskiem przekazuje wszystkie informacje niezbędne do stwierdzenia, że na dzień udzielenia pierwotnego zezwolenia spełnia wszystkie wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu. Jeżeli CCP składa wniosek o rozszerzenie zakresu istniejącego zezwolenia na podstawie art. 15, przekazuje wszystkie informacje niezbędne do wykazania, że w chwili wydania zgody na takie rozszerzenie wprowadził wszystkie dodatkowe ustalenia konieczne do spełnienia wszelkich wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do takiego rozszerzenia.

Zgodnie z art. 17c potwierdzenie otrzymania wniosku przesyła się za pośrednictwem centralnej bazy danych w ciągu dwóch dni roboczych od złożenia tego wniosku na mocy akapitu pierwszego niniejszego ustępu.

2.  109
 Po potwierdzeniu otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 1 akapit trzeci, organ właściwy dla CCP powiadamia CCP występującego z wnioskiem, czy wniosek zawiera wymagane dokumenty i informacje.

Powiadomienie wysyła się w ciągu:

a)
20 dni roboczych od potwierdzenia otrzymania wniosku, jeżeli CCP występujący z wnioskiem wystąpił o udzielenie zezwolenia na podstawie art. 14 ust. 1; lub
b)
10 dni roboczych od potwierdzenia otrzymania wniosku, jeżeli CCP występujący z wnioskiem wystąpił o rozszerzenie zakresu istniejącego zezwolenia na podstawie art. 15 ust. 1.

Jeżeli w mającym zastosowanie okresie określonym w akapicie drugim niniejszego ustępu organ właściwy dla CCP zdecyduje, że nie przedłożono wszystkich dokumentów ani informacji wymaganych zgodnie z art. 14 ust. 6 i 7 lub art. 15 ust. 3 i 4, zwraca się do CCP występującego z wnioskiem o dostarczenie takich dodatkowych dokumentów lub informacji za pośrednictwem centralnej bazy danych. Jeżeli organ właściwy dla CCP uzna, że CCP występujący z wnioskiem nie zastosował się do tego, wniosek o udzielenie zezwolenia lub wniosek o rozszerzenie zakresu zezwolenia zostaje odrzucony. Organ właściwy dla CCP powiadamia o tym CCP za pośrednictwem centralnej bazy danych.

3.  110
 Organ właściwy dla CCP przeprowadza ocenę ryzyka dotyczącą spełniania przez CCP odpowiednich wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu w terminie określonym w akapicie drugim ("okres oceny ryzyka").

Ocenę ryzyka przeprowadza się w ciągu:

a)
80 dni roboczych od potwierdzenia określonego w ust. 2 akapit drugi lit. a), jeżeli wniosek złożono na mocy art. 14 ust. 1; lub
b)
40 dni roboczych od potwierdzenia określonego w ust. 2 akapit drugi lit. b), jeżeli wniosek złożono na mocy art. 15 ust. 1.

Przed zakończeniem okresu oceny ryzyka organ właściwy dla CCP przekazuje ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, projekt decyzji i sprawozdanie za pośrednictwem centralnej bazy danych.

Po otrzymaniu projektu decyzji i sprawozdania, o których mowa w akapicie trzecim niniejszego ustępu, oraz na podstawie zawartych w nich ustaleń kolegium, o którym mowa w art. 18, w terminie 15 dni roboczych przyjmuje opinię na podstawie art. 19, w której stwierdza, czy CCP występujący z wnioskiem spełnia wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu, oraz przekazuje ją organowi właściwemu dla CCP i ESMA w formacie elektronicznym za pośrednictwem centralnej bazy danych.

Kolegium, o którym mowa w art. 18, może włączyć do tej opinii wszelkie warunki lub zalecenia, które uzna za niezbędne, aby wyeliminować niedociągnięcia w zarządzaniu ryzykiem przez CCP.

Po otrzymaniu projektu decyzji i sprawozdania, o których mowa w akapicie trzecim niniejszego ustępu, ESMA w terminie 15 dni roboczych przyjmuje opinię stwierdzającą, czy CCP występujący z wnioskiem spełnia wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu zgodnie z art. 23a ust. 1 lit. e), art. 23a ust. 2 i art. 24a ust. 7 akapit pierwszy lit. bc), oraz przekazuje ją organowi właściwemu dla CCP i kolegium, o którym mowa w art. 18.

ESMA może włączyć do tej opinii wszelkie warunki lub zalecenia, które uzna za niezbędne, aby wyeliminować niedociągnięcia w zarządzaniu ryzykiem przez CCP, w odniesieniu do zidentyfikowanego ryzyka transgranicznego lub ryzyka dla stabilności finansowej Unii.

3a.  111
 Bez uszczerbku dla opinii, o której mowa w ust. 3 akapit szósty niniejszego artykułu, po otrzymaniu projektu decyzji i sprawozdania, o których mowa w ust. 3 akapit trzeci niniejszego artykułu, ESMA może również w ciągu 15 dni roboczych od otrzymania projektu decyzji przedstawić właściwemu organowi opinię zgodnie z art. 23a i art. 24a ust. 7 w sprawie tego projektu decyzji, jeżeli jest to konieczne, by wspierać konsekwentne i spójne stosowanie odpowiedniego artykułu.

Jeżeli projekt decyzji przedłożony ESMA zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu wskazuje na brak konwergencji lub spójności w stosowaniu niniejszego rozporządzenia, ESMA wydaje wytyczne lub zalecenia, aby wspierać niezbędną spójność lub konsekwencję w stosowaniu niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Przyjęte opinie ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, przekazuje się odpowiednim odbiorcom w formacie elektronicznym za pośrednictwem centralnej bazy danych.

3b.  112
 W okresie oceny ryzyka organ właściwy dla CCP za pośrednictwem centralnej bazy danych:
a)
może kierować pytania do CCP występującego z wnioskiem i zwracać się do niego o informacje uzupełniające;
b)
koordynuje i przekazuje CCP występującemu z wnioskiem pytania ESMA lub któregokolwiek z członków kolegium, o którym mowa w art. 18, oraz
c)
przekazuje ESMA i członkom kolegium, o którym mowa w art. 18, wszystkie odpowiedzi udzielone przez CCP występującego z wnioskiem.

Jeżeli organ właściwy dla CCP nie przekazał wymaganych informacji ESMA ani żadnemu członkowi kolegium, o którym mowa w art. 18, w ciągu 10 dni roboczych od złożenia wniosku, ESMA lub którykolwiek z członków kolegium, o którym mowa w art. 18, może złożyć wniosek bezpośrednio do CCP za pośrednictwem centralnej bazy danych.

Jeżeli CCP występujący z wnioskiem nie odpowiedział na pytania, o których mowa w akapicie pierwszym, w terminie wyznaczonym przez organ występujący o udzielenie informacji, organ właściwy dla CCP, po konsultacji z organem występującym o udzielenie informacji, może podjąć decyzję o jednorazowym przedłużeniu odpowiedniego okresu oceny ryzyka o łącznie maksymalnie 10 dni roboczych, jeżeli jego zdaniem lub zdaniem organu występującego o udzielenie informacji którekolwiek z pytań jest istotne dla oceny. Właściwy organ informuje CCP występującego z wnioskiem o przedłużeniu za pośrednictwem centralnej bazy danych. Właściwy organ może podjąć decyzję w sprawie wniosku w przypadku braku odpowiedzi CCP.

3c.  113
 W ciągu 10 dni roboczych od otrzymania opinii ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, przyjętej odpowiednio na podstawie ust. 3 akapit czwarty i szósty niniejszego artykułu oraz, jeżeli wydana, opinii ESMA przyjętej na podstawie ust. 3a akapit pierwszy niniejszego artykułu, organ właściwy dla CCP przyjmuje swoją decyzję oraz przekazuje ją ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, za pośrednictwem centralnej bazy danych.

Jeżeli decyzja organu właściwego dla CCP nie odzwierciedla opinii kolegium, o którym mowa w art. 18, w tym zawartych w niej warunków lub zaleceń, musi zawierać w pełni uzasadnione wyjaśnienie wszelkich znacznych odstępstw od tej opinii bądź warunków lub zaleceń.

Jeżeli organ właściwy dla CCP nie stosuje się lub nie zamierza zastosować się do opinii ESMA ani zawartych w niej warunków lub zaleceń, ESMA informuje o tym Radę Organów Nadzoru zgodnie z art. 24a. Informacje te obejmują również uzasadnienie organu właściwego dla CCP dotyczące niezastosowania się do opinii lub zamiaru niezastosowania się do niej.

4.  114
 Organ właściwy dla CCP, po należytym uwzględnieniu opinii ESMA i kolegium, o których to opiniach mowa w ust. 3 i 3a niniejszego artykułu, w tym zawartych w nich warunków lub zaleceń, podejmuje decyzję o udzieleniu zezwolenia, o którym mowa w art. 14 i art. 15 ust. 1 akapit drugi, jedynie w przypadku, gdy ma całkowitą pewność, że CCP występujący z wnioskiem:
a)
spełnia wymogi ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, w tym - w stosownych przypadkach - dotyczące świadczenia usług rozliczeniowych lub prowadzenia działalności w odniesieniu do instrumentów niefinansowych, oraz
b)
został zgłoszony jako system zgodnie z dyrektywą 98/26/WE.

Jeżeli CCP występuje o rozszerzenie zakresu istniejącego zezwolenia na podstawie art. 15, ESMA, kolegium, o którym mowa w art. 18, i organ właściwy dla CCP mogą posiłkować się częścią oceny przeprowadzonej uprzednio na podstawie tego artykułu w zakresie, w jakim wniosek o rozszerzenie nie spowoduje zmiany ani w inny sposób nie wpłynie na wcześniejszą ocenę dotyczącą tej części. CCP potwierdza organowi właściwemu dla CCP, że nie nastąpiła żadna zmiana faktów leżących u podstaw tej części oceny.

Nie udziela się zezwolenia CCP występującemu z wnioskiem, jeżeli:

a)
organ właściwy dla CCP podjął decyzję o nieudzieleniu zezwolenia lub
b)
wszyscy członkowie kolegium, o którym mowa w art. 18, z wyłączeniem organów państwa członkowskiego, w którym CCP występujący z wnioskiem ma siedzibę, przyjmą w drodze wspólnego porozumienia na podstawie art. 19 ust. 1 wspólną opinię stwierdzającą, że CCP występujący z wnioskiem nie powinien uzyskać zezwolenia.

Wspólna opinia, o której mowa w akapicie trzecim lit. b) niniejszego ustępu, musi zawierać pełne i szczegółowe pisemne uzasadnienie powodów, dla których kolegium, o którym mowa w art. 18, uznało, iż nie spełniono wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu lub innych przepisach prawa Unii.

Jeżeli nie wydano takiej wspólnej opinii w drodze wspólnego porozumienia i gdy dwie trzecie członków kolegium, o którym mowa w art. 18, wyraziło opinię negatywną, którykolwiek z odnośnych właściwych organów, na podstawie tej większości, może przekazać sprawę do ESMA zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 w ciągu 30 dni kalendarzowych od przyjęcia opinii negatywnej.

Decyzja o przekazaniu sprawy ESMA musi zawierać pełne i szczegółowe pisemne uzasadnienie powodów, dla których odpowiedni członkowie kolegium, o którym mowa w art. 18, uznali, iż nie spełniono wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu lub innych przepisach prawa Unii. W takim przypadku organ właściwy dla CCP odracza decyzję w sprawie udzielenia zezwolenia do czasu wydania decyzji w sprawie udzielenia zezwolenia, którą ESMA może przyjąć zgodnie z art. 19 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. Organ właściwy dla CCP podejmuje decyzję zgodnie z decyzją ESMA. Po upływie 30-dniowego terminu, o którym mowa w akapicie piątym niniejszego ustępu, sprawa nie jest przekazywana ESMA.

Jeżeli wszyscy członkowie kolegium, o którym mowa w art. 18, z wyłączeniem organów państwa członkowskiego, w którym CCP występujący z wnioskiem ma siedzibę, przyjmą w drodze wspólnego porozumienia na podstawie art. 19 ust. 1 wspólną opinię stwierdzającą, że CCP występujący z wnioskiem nie powinien uzyskać zezwolenia, organ właściwy dla CCP może przekazać sprawę ESMA zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym CCP ma siedzibę, przekazuje tę decyzję pozostałym odnośnym właściwym organom.

Po podjęciu decyzji o udzieleniu lub odmowie udzielenia zezwolenia na mocy ust. 3c właściwy organ bez zbędnej zwłoki informuje CCP występującego z wnioskiem na piśmie o swojej decyzji za pośrednictwem centralnej bazy danych i załącza do niej pełne uzasadnienie.

5. 
W przypadku gdy organ właściwy dla CCP nie zastosował przepisów niniejszego rozporządzenia lub zastosował je w sposób, jaki wydaje się naruszać przepisy prawa unijnego, ESMA podejmuje działania zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Na wniosek dowolnego członka kolegium lub z własnej inicjatywy i po poinformowaniu właściwego organu ESMA może wszcząć dochodzenie w sprawie domniemanego naruszenia lub niezastosowania prawa Unii.

6. 
W wykonywaniu zadań członków kolegium żadne działanie jakiegokolwiek członka kolegium nie może, bezpośrednio ani pośrednio, dyskryminować jakiegokolwiek państwa członkowskiego ani grupy państw członkowskich jako miejsca prowadzenia usług rozliczeniowych w jakiejkolwiek walucie.
7.  115
 (skreślona).
Artykuł  17a  116  

Przyspieszona procedura wydawania zgody na rozszerzenie zakresu zezwolenia

1. 
Przyspieszona procedura wydawania zgody na rozszerzenie zakresu zezwolenia ma zastosowanie, jeżeli CCP zamierza rozszerzyć swoją działalność dodatkowych usług lub działalności, o których mowa w art. 15, i jeżeli takie rozszerzenie spełnia wszystkie następujące warunki:
a)
nie powoduje, że CCP musi znacząco dostosować swoją strukturę operacyjną w dowolnym momencie cyklu trwania kontraktu;
b)
nie obejmuje oferowania umów rozliczeniowych, których nie można upłynnić w ten sam sposób jak umów już rozliczanych przez CCP lub razem z nimi;
c)
nie powoduje, że CCP musi uwzględnić istotne nowe specyfikacje umów;
d)
nie prowadzi do wprowadzenia istotnych nowych rodzajów ryzyka ani nie zwiększa znacząco profilu ryzyka CCP;
e)
nie obejmuje oferowania nowego mechanizmu ani usługi rozrachunku lub dostawy, co wiąże się z ustanowieniem powiązań z innym systemem rozrachunku papierów wartościowych, centralnym depozytem papierów wartościowych lub systemem płatności, z którego CCP wcześniej nie korzystał.
2. 
CCP, który składa wniosek o rozszerzenie zakresu istniejącego zezwolenia na dodatkowe usługi rozliczeniowe lub dodatkową działalność rozliczeniową na podstawie procedury przyspieszonej określonej w niniejszym artykule, wykazuje, że proponowane rozszerzenie działalności o dodatkowe usługi rozliczeniowe lub dodatkową działalność rozliczeniową kwalifikuje się do oceny w ramach takiej procedury.

CCP składa wniosek o rozszerzenie w formacie elektronicznym za pośrednictwem centralnej bazy danych i przekazuje na podstawie art. 15 ust. 3 i 4 wszystkie informacje niezbędne do wykazania, że na dzień udzielenia zezwolenia wprowadził wszystkie ustalenia konieczne, by spełnić odpowiednie wymogi ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. Zgodnie z art. 17c potwierdzenie otrzymania wniosku wysyła się za pośrednictwem centralnej bazy danych w ciągu dwóch dni roboczych od złożenia tego wniosku.

3. 
W ciągu 15 dni roboczych od potwierdzenia otrzymania wniosku na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu organ właściwy dla CCP, po rozpatrzeniu informacji przekazanych przez ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, podejmuje decyzję:
a)
czy wniosek kwalifikuje się do oceny w ramach procedury przyspieszonej określonej w niniejszym artykule, oraz
b)
w przypadku gdy wniosek kwalifikuje się do oceny w ramach procedury przyspieszonej, określonej w niniejszym artykule, czy:
(i)
wydać zgodę na rozszerzenie zakresu zezwolenia, jeżeli CCP przestrzega przepisów niniejszego rozporządzenia, lub
(ii)
odmówić rozszerzenia zakresu zezwolenia, jeżeli CCP nie przestrzega przepisów niniejszego rozporządzenia.

Jeżeli CCP składa wniosek o rozszerzenie zakresu zezwolenia na podstawie art. 15, organ właściwy dla CCP może posiłkować się częścią oceny przeprowadzonej uprzednio na podstawie tego artykułu w zakresie, w jakim ten wniosek o rozszerzenie nie spowoduje zmiany ani w inny sposób nie wpłynie na wcześniejszą ocenę dotyczącą tej części. CCP potwierdza organowi właściwemu dla CCP, że nie nastąpiła żadna zmiana faktów leżących u podstaw tej części oceny.

Jeżeli właściwy organ zdecydował, że rozszerzenie zakresu zezwolenia nie kwalifikuje się do oceny w ramach procedury przyspieszonej, wniosek CCP zostaje odrzucony.

Jeżeli właściwy organ podjął decyzję o nieudzielaniu rozszerzenia zakresu zezwolenia, odmawia się rozszerzenia zakresu zezwolenia.

4. 
Organ właściwy dla CCP powiadamia pisemnie CCP występującego z wnioskiem o decyzjach podjętych na mocy tego ustępu, za pośrednictwem centralnej bazy danych, w terminie określonym w ust. 3.
5. 
ESMA opracowuje w ścisłej współpracy z ESBC projekty regulacyjnych standardów technicznych, aby doprecyzować warunki, o których mowa w ust. 1 lit. a)-e) niniejszego artykułu, oraz określić procedurę konsultacji z ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, w sprawie spełnienia lub niespełnienia tych warunków.

Doprecyzowując warunki na podstawie akapitu pierwszego, ESMA określa metodykę i parametry, które należy stosować przy podejmowaniu decyzji o uznaniu danego warunku za spełniony. ESMA wymienia również i określa, czy istnieją typowe rozszerzenia usług i działalności, które co do zasady można uznać za objęte procedurą przyspieszoną określoną w niniejszym artykule.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  17b  117  

Procedura przyjmowania decyzji, sprawozdań lub innych środków

1. 
Organ właściwy dla CCP składa w formacie elektronicznym za pośrednictwem centralnej bazy danych wniosek o wydanie opinii:
a)
przez ESMA, na podstawie art. 23a ust. 2, jeśli organ właściwy dla CCP zamierza przyjąć decyzję, sprawozdanie lub inny środek w odniesieniu do art. 7, 8, 20, 21, 29-33, 35, 36, 37, 41 i 54;
b)
przez kolegium, o którym mowa w art. 18, na podstawie art. 19, jeżeli organ właściwy dla CCP zamierza przyjąć decyzję, sprawozdanie lub inny środek w odniesieniu do art. 20, 21, 30, 31, 32, 35, 37, 41, 49, 51 i 54.

Wniosek o wydanie opinii, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, wraz z wszystkimi odpowiednimi dokumentami, jest niezwłocznie udostępniany ESMA oraz kolegium, o którym mowa w art. 18.

2. 
O ile w odpowiednim artykule nie określono inaczej, w ciągu 30 dni roboczych od złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, organ właściwy dla CCP ocenia, czy dany CCP spełnia odpowiednie wymogi. Przed zakończeniem okresu oceny organ właściwy dla CCP przekazuje ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, odpowiedni projekt decyzji, sprawozdania lub innego środka.
3. 
O ile w odpowiednim artykule nie określono inaczej, po otrzymaniu wniosku o wydanie opinii, o którym mowa w ust. 1, i projektów decyzji, sprawozdań lub innych środków, o których mowa w ust. 2:
a)
w odniesieniu do art. 20, ESMA przyjmuje opinię oceniającą, czy CCP spełnia odpowiednie wymogi zgodnie z art. 23a ust. 1 lit. e), art. 23a ust. 2 oraz art. 24a ust. 7 akapit pierwszy lit. bc); ESMA przekazuje swoją opinię organowi właściwemu dla CCP i kolegium, o którym mowa w art. 18; ESMA może zawrzeć w tej opinii wszelkie warunki lub zalecenia, które uzna za niezbędne, aby wyeliminować niedociągnięcia w zarządzaniu ryzykiem przez CCP, w odniesieniu do zidentyfikowanego ryzyka transgranicznego lub ryzyka dla stabilności finansowej Unii. W odniesieniu do art. 21 i 37 ESMA również przyjmuje opinię zgodnie z tymi artykułami oraz zgodnie z art. 23a ust. 2 i art. 24a ust. 7 akapit pierwszy lit. bc) i może w niej zawrzeć wszelkie warunki lub zalecenia, które uzna za niezbędne;
b)
w odniesieniu do art. 7, 8, 29-33, 35, 36, 41 i 54 ESMA może przyjąć opinię zgodnie z art. 23a i art. 24a ust. 7 akapit pierwszy lit. bc) w sprawie tego projektu decyzji, sprawozdania, lub innego środka, jeżeli jest to konieczne, by wspierać konsekwentne i spójne stosowanie odpowiedniego artykułu, oraz
c)
kolegium, o którym mowa w art. 18, przyjmuje na podstawie art. 19 opinię oceniającą, czy CCP spełnia odpowiednie wymogi, i przekazuje ją organowi właściwemu dla CCP oraz ESMA; opinia kolegium może zawierać wszelkie warunki lub zalecenia uznane za niezbędne, by wyeliminować niedociągnięcia w zarządzaniu ryzykiem przez CCP.

Do celu akapitu pierwszego lit. b) niniejszego ustępu, jeżeli projekt decyzji, sprawozdania lub innego środka przedłożony ESMA zgodnie z tą literą wskazuje na brak konwergencji lub spójności w stosowaniu niniejszego rozporządzenia, ESMA wydaje wytyczne lub zalecenia, aby wspierać niezbędną spójność lub konsekwencję w stosowaniu niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. Jeżeli ESMA przyjmuje opinię zgodnie z lit. b), właściwy organ bierze ją należycie pod uwagę i informuje ESMA o ewentualnych działaniach podjętych w jej następstwie lub o braku takich działań.

ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, przyjmują swoje opinie w terminie określonym przez organ właściwy dla CCP i wynoszącym co najmniej 15 dni roboczych od otrzymania odpowiednich dokumentów na mocy ust. 2 niniejszego artykułu.

4. 
W ciągu 10 dni roboczych od otrzymania opinii ESMA oraz kolegium, o którym mowa w art. 18, i, jeżeli wydana, opinii ESMA przyjętej na mocy ust. 3 akapit pierwszy lit. b) niniejszego artykułu, lub w odpowiednim terminie, jeżeli niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej, organ właściwy dla CCP - po należytym uwzględnieniu opinii ESMA i kolegium, w tym wszelkich zawartych w nich warunków lub zaleceń - przyjmuje swoją decyzję, sprawozdanie lub inny środek zgodnie z wymogami odpowiedniego artykułu i przekazuje je ESMA i kolegium.

Jeżeli decyzja, sprawozdanie lub inny środek nie odzwierciedlają opinii ESMA ani kolegium, o którym mowa w art. 18, w tym zawartych w nich warunków lub zaleceń, wówczas muszą zawierać pełne uzasadnienie oraz wyjaśnienie znacznych odstępstw od tej opinii bądź warunków lub zaleceń.

Do celu ust. 3 akapit pierwszy lit. a) i b) niniejszego artykułu, jeżeli organ właściwy dla CCP nie stosuje się lub nie zamierza zastosować się do opinii ESMA ani zawartych w niej warunków lub zaleceń, ESMA informuje o tym Radę Organów Nadzoru zgodnie z art. 24a. Informacje te obejmują również uzasadnienie organu właściwego dla CCP dotyczące niezastosowania się do opinii lub zamiaru niezastosowania się do niej.

Organ właściwy dla CCP przyjmuje decyzje, sprawozdania lub inne środki zgodnie z odpowiednimi artykułami określonymi w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł  17c  118  

Centralna baza danych

1.
ESMA tworzy i prowadzi centralną bazę danych zapewniającą właściwym organom dla CCP i ESMA (zarejestrowani odbiorcy) oraz członkom kolegium, o którym mowa w art. 18, w odniesieniu do danego CCP, jeżeli wymaga tego odpowiedni artykuł, dostęp do wszystkich dokumentów dotyczących tego CCP zarejestrowanych w bazie danych oraz innym odbiorcom zidentyfikowanym na podstawie niniejszego rozporządzenia. ESMA zapewnia, aby centralna baza danych pełniła funkcje określone w niniejszym artykule.

ESMA informuje o utworzeniu centralnej bazy danych na swojej stronie internetowej.

2.
CCP składa wnioski, o których mowa w art. 14, art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 49 i art. 49a, za pośrednictwem centralnej bazy danych. Potwierdzenie odbioru jest wysyłane za pośrednictwem centralnej bazy danych w ciągu dwóch dni roboczych od daty złożenia tych wniosków.

CCP bezzwłocznie wprowadza do centralnej bazy danych wszystkie dokumenty, które jest zobowiązany przedstawić w ramach procedur udzielania zezwolenia, o których mowa w art. 14 i 15, lub procesów walidacji, o których mowa w art. 49 i 49a, stosownie do przypadku. Zarejestrowani odbiorcy bezzwłocznie przesyłają wszystkie dokumenty, które otrzymują od CCP w związku z wnioskiem, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, o ile CCP jeszcze tego nie uczynił.

CCP ma dostęp do centralnej bazy danych w odniesieniu do dokumentów, które przekazał do tej centralnej bazy danych, lub dokumentów przekazanych CCP za pośrednictwem tej centralnej bazy danych przez któregokolwiek z zarejestrowanych odbiorców lub kolegium, o którym mowa w art. 18.

3.
Właściwy organ występuje z wnioskiem o wydanie opinii, o czym mowa w art. 17b, za pośrednictwem centralnej bazy danych.
4.
Pytania skierowane do CCP przez ESMA, organ właściwy dla CCP lub członków kolegium, o którym mowa w art. 18, w okresach oceny na mocy art. 17, 17a, 17b, 49 i 49a lub informacje, o które wystąpiły one do CCP, CCP przedstawia za pośrednictwem centralnej bazy danych i udziela na nie odpowiedzi.
5.
Organ właściwy dla CCP powiadamia dane CCP za pośrednictwem centralnej bazy danych o decyzji, sprawozdaniu lub innym środku, stosownie do przypadku, na podstawie art. 14, 15, 15a, 17, 17a, 17b, 20, 21, 30-33, 35, 37, 41, 49, 49a, 51 i 54 oraz o wszelkich decyzjach, które organ właściwy dla CCP postanowi dobrowolnie udostępnić CCP za pośrednictwem centralnej bazy danych.
6.
Centralna baza danych jest zaprojektowana w taki sposób, aby automatycznie informować zarejestrowanych odbiorców o zmianach w jej treści, w tym o zamieszczeniu, usunięciu lub zastąpieniu dokumentów, złożeniu pytań i wniosków o udzielenie informacji.
7.
Członkowie komitetu nadzorczego ds. CCP mają dostęp do centralnej bazy danych w celu wykonywania swoich zadań na podstawie art. 24a ust. 7. Przewodniczący komitetu nadzorczego ds. CCP może ograniczyć dostęp do niektórych dokumentów członkom komitetu nadzorczego ds. CCP, o których mowa w art. 24a ust. 2 lit. c) i lit. d) pkt (ii), jeśli jest to uzasadnione względami poufności.
Artykuł  18

Kolegium

1.  119
 W ciągu 30 dni kalendarzowych od otrzymania powiadomienia, o którym mowa w art. 17 ust. 2 akapit drugi lit. a), organ właściwy dla CCP powołuje kolegium w celu ułatwienia wykonywania zadań, o których mowa w art. 15, 17, 17a, 20, 21, 30, 31, 32, 35, 37, 41, 49, 51 i 54. Właściwy organ i którykolwiek z niezależnych członków komitetu nadzorczego ds. CCP, o których mowa w art. 24a ust. 2 lit. b), współprzewodniczą kolegium i nim zarządzają ("współprzewodniczący").
2.  120
 W skład kolegium wchodzą:
a) 121
 przewodniczący lub dowolny z niezależnych członków komitetu nadzorczego ds. CCP, o których mowa w art. 24a ust. 2 lit. a) i b);
b)
organ właściwy dla CCP;
c) 122
 właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad członkami rozliczającymi CCP mającymi siedzibę w trzech państwach członkowskich, które przekazują łącznie w okresie jednego roku największe składki do prowadzonego przez CCP funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, o którym mowa w art. 42 niniejszego rozporządzenia, w tym - w odpowiednich przypadkach - EBC w kontekście zadań dotyczących nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego, powierzonych mu zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 1024/2013(* ;
ca) 123
 właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad członkami rozliczającymi CCP inne niż te, o których mowa w lit. c), z zastrzeżeniem zgody organu właściwego dla CCP. Te właściwe organy zwracają się do organu właściwego dla CCP o zgodę na ich uczestnictwo w kolegium, uzasadniając wniosek swoją oceną skutków, jakie trudna sytuacja finansowa danego CCP może mieć dla stabilności finansowej ich odnośnego państwa członkowskiego. W przypadku odmownego rozpatrzenia wniosku przez organ właściwy dla CCP, organ ten przekazuje na piśmie pełne i szczegółowe uzasadnienie;
d)
właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad systemami obrotu obsługiwanymi przez CCP;
e)
właściwe organy sprawujące nadzór nad CCP, z którymi zostały zawarte uzgodnienia interoperacyjne;
f)
właściwe organy sprawujące nadzór nad centralnymi depozytami papierów wartościowych, z którymi dane CCP jest związane;
g)
członkowie ESBC odpowiedzialni za dozór nad danym CCP oraz właściwi członkowie ESBC odpowiedzialni za dozór nad tymi CCP, z którymi zostały zawarte uzgodnienia interoperacyjne;
h)
banki centralne emitujące waluty unijne o największym znaczeniu dla rozliczanych instrumentów finansowych.
i) 124
 banki centralne emitujące waluty unijne, w których wyrażone są instrumenty finansowe, które są lub mają być rozliczane przez CCP, inne niż banki centralne, o których mowa w lit. h), z zastrzeżeniem zgody organu właściwego dla CCP. Te emisyjne banki centralne zwracają się do organu właściwego dla CCP o zgodę na ich uczestnictwo w kolegium, uzasadniając wniosek swoją oceną skutków, jakie trudna sytuacja finansowa danego CCP mogłaby mieć dla waluty, którą emitują. W przypadku odmownego rozpatrzenia wniosku przez organ właściwy dla CCP, organ ten przekazuje na piśmie pełne i szczegółowe uzasadnienie;

Organ właściwy dla CCP publikuje na swojej stronie internetowej wykaz członków kolegium. Organ właściwy dla CCP aktualizuje wykaz bez zbędnej zwłoki po każdej zmianie w składzie kolegium. Organ właściwy dla CCP powiadamia o tym wykazie ESMA w terminie 30 dni kalendarzowych po powołaniu kolegium lub zmianie jego składu. Po otrzymaniu powiadomienia od organu właściwego dla CCP, ESMA bez zbędnej zwłoki publikuje na swojej stronie internetowej wykaz członków tego kolegium.

3. 
Właściwy organ państwa członkowskiego, który nie należy do kolegium, może zażądać od kolegium dostarczenia wszelkich informacji właściwych do wykonywania swoich obowiązków nadzorczych.
4.  125
 Bez uszczerbku dla obowiązków właściwych organów wynikających z niniejszego rozporządzenia kolegium zapewnia:
a)
opracowanie opinii, o której mowa w art. 19;
b)
wymianę informacji, w tym odnośnie do wniosków o udzielenie informacji zgodnie z art. 84;
c)
porozumienie w sprawie dobrowolnego podziału zadań pomiędzy członków kolegium;
d)
koordynację programów nadzoru na podstawie oceny ryzyka danego CCP; oraz
e)
określenie procedur i planów awaryjnych przewidujących sposób postępowania w sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w art. 24.

Współprzewodniczący decydują o terminach posiedzeń kolegium i ustalają porządek ich obrad.

Aby ułatwić wykonywanie zadań przydzielonych kolegiom na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu, członkowie kolegium, o których mowa w ust. 2, są uprawnieni do uczestniczenia w ustalaniu porządku posiedzeń kolegium, w szczególności przez dodawanie punktów do porządku obrad, z uwzględnieniem wyników prac przeprowadzonych przez wspólny mechanizm monitorowania.

5.  126
 Podstawą powołania i funkcjonowania kolegium jest umowa na piśmie zawarta pomiędzy wszystkimi jego członkami.

W umowie tej określone są praktyczne rozwiązania w zakresie funkcjonowania kolegium, w tym szczegółowe zasady dotyczące:

(i)
procedur głosowania, o których mowa w art. 19 ust. 3;
(ii)
procedur ustalania porządku posiedzeń kolegium;
(iii)
częstotliwości posiedzeń kolegium;
(iv)
formatu i zakresu informacji, które mają być przekazywane członkom kolegium przez organ właściwy dla danego CCP, zwłaszcza w odniesieniu do informacji przekazywanych zgodnie z art. 21 ust. 4;
(v)
stosownych minimalnych ram czasowych na ocenę odnośnej dokumentacji przez członków kolegium;
(vi)
sposobów komunikacji między członkami kolegium.

W umowie tej można również określić zadania, które należy powierzyć organowi właściwemu dla CCP, ESMA lub innemu członkowi kolegium. W przypadku braku porozumienia między współprzewodniczącymi ostateczną decyzję podejmuje właściwy organ, który przekazuje ESMA uzasadnienie swojej decyzji

6.  127
 Aby zapewnić konsekwentne i spójne funkcjonowanie kolegiów w całej Unii, ESMA - we współpracy z ESBC - opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających warunki, na jakich waluty unijne, o których mowa w ust. 2 lit. h), są uznawane za waluty o największym znaczeniu, oraz szczegóły praktycznych rozwiązań, o których mowa w ust. 5.

ESMA przedkłada Komisji projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 2 stycznia 2021 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  19

Opinia kolegium

1.  128
 Jeżeli kolegium, o którym mowa w art. 18, jest zobowiązane do wydania opinii na podstawie niniejszego rozporządzenia, wydaje wspólną opinię na temat tego, czy CCP spełnia wymogi ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

Bez uszczerbku dla art. 17 ust. 4 akapit trzeci lit. b), w przypadku niewydania wspólnej opinii zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu, kolegium, o którym mowa w art. 18, w takim samym terminie przyjmuje opinię większościową.

1a.  129
 W przypadku gdy kolegium wydaje opinię na podstawie niniejszego rozporządzenia, na wniosek dowolnego członka kolegium i po przyjęciu większością głosów kolegium zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, taka opinia może zawierać - oprócz stwierdzenia, czy dany CCP spełnia wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu - zalecenia służące wyeliminowaniu niedociągnięć w zarządzaniu ryzykiem przez CCP i zwiększeniu jego odporności.

W przypadku gdy kolegium może wydać opinię, dowolny emisyjny bank centralny, który jest członkiem kolegium na mocy art. 18 ust. 2 lit. h) oraz i), może przyjąć zalecenia dotyczące waluty, którą emituje.

2. 
ESMA podejmuje działania mające na celu umożliwienie przyjęcia wspólnej opinii zgodnie ze swoją ogólną rolą koordynacyjną ustanowioną w art. 31 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
3.  130
 Większościowa opinia kolegium przyjmowana jest zwykłą większością głosów jego członków.

W przypadku kolegiów mających do 12 członków prawo głosu przysługuje maksymalnie dwóm członkom kolegium z tego samego państwa członkowskiego; każdy członek posiadający prawo głosu dysponuje jednym głosem. W przypadku kolegiów mających więcej niż 12 członków prawo głosu przysługuje maksymalnie trzem członkom z tego samego państwa członkowskiego; każdy członek posiadający prawo głosu dysponuje jednym głosem.

W przypadku gdy EBC jest członkiem kolegium na mocy art. 18 ust. 2 lit. c) oraz h), dysponuje on dwoma głosami.

Członkowie kolegium, o których mowa w art. 18 ust. 2 lit. a), ca) oraz i), nie mają prawa głosu w sprawie opinii kolegium.

4.  131
 (uchylony).
Artykuł  20  132  

Cofnięcie zezwolenia

1. 
Bez uszczerbku dla art. 22 ust. 3 organ właściwy dla CCP cofa zezwolenie w całości lub w części, jeżeli CCP:
a)
nie skorzystał z zezwolenia w ciągu 12 miesięcy;
b)
nie skorzystał z zezwolenia na usługę rozliczeniową lub działalność rozliczeniową w jednej z klas instrumentów pochodnych, papierów wartościowych, innych instrumentów finansowych lub instrumentów niefinansowych w ciągu 12 miesięcy od dnia udzielenia zezwolenia lub od dnia, w którym CCP ostatnio oferował taką usługę rozliczeniową lub prowadził taką działalność rozliczeniową;
c)
wyraźnie zrzekł się zezwolenia;
d)
przez ostatnie 12 miesięcy nie świadczył usług ani nie prowadził działalności w danej klasie instrumentów pochodnych, papierów wartościowych, innych instrumentów finansowych lub instrumentów niefinansowych objętych zezwoleniem;
e)
uzyskał zezwolenie, składając fałszywe oświadczenia lub w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;
f)
nie spełnia już warunków, na podstawie których udzielono zezwolenia, i nie przedsięwziął w wyznaczonym terminie działania naprawczego lub
g)
poważnie i stale narusza którykolwiek z wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.
2. 
Jeżeli organ właściwy dla CCP cofa zezwolenie CCP zgodnie z ust. 1, może ograniczyć takie cofnięcie zezwolenia do konkretnej usługi rozliczeniowej lub działalności rozliczeniowej w co najmniej jednej klasie instrumentów pochodnych, papierów wartościowych, innych instrumentów finansowych lub instrumentów niefinansowych.
3. 
Zanim organ właściwy dla CCP podejmie decyzję o cofnięciu całości lub części zezwolenia dla CCP, w tym w odniesieniu do co najmniej jednej usługi lub działalności rozliczeniowej w co najmniej jednej klasie instrumentów pochodnych, papierów wartościowych, innych instrumentów finansowych lub instrumentów niefinansowych zgodnie z ust. 1, zwraca się do ESMA i kolegium, zgodnie z art. 17b, o wydanie opinii w kwestii konieczności cofnięcia całości lub części zezwolenia dla CCP, z wyjątkiem przypadków, gdy daną decyzję należy podjąć w trybie pilnym.
4. 
ESMA lub którykolwiek z członków kolegium, o którym mowa w art. 18, może w dowolnym momencie zwrócić się do organu właściwego dla CCP o zbadanie, czy dany CCP nadal spełnia warunki, na podstawie których udzielono zezwolenia.
5. 
Jeżeli organ właściwy dla CCP podejmuje decyzję o cofnięciu całości lub części zezwolenia dla CCP, w tym w odniesieniu do co najmniej jednej usługi lub działalności rozliczeniowej w co najmniej jednej klasie instrumentów pochodnych, papierów wartościowych, innych instrumentów finansowych lub instrumentów niefinansowych, decyzja ta staje się skuteczna w całej Unii, a organ właściwy dla CCP bez zbędnej zwłoki informuje o tym CCP za pośrednictwem centralnej bazy danych.
Artykuł  21

Przegląd i ocena

1.  133
 Właściwe organy, o których mowa w art. 22, przeprowadzają co najmniej wszystkie następujące czynności w stosunku do CCP:
a)
dokonują przeglądu uzgodnień, strategii, procesów i mechanizmów wdrożonych przez CCP, aby przestrzegać przepisów niniejszego rozporządzenia;
b)
dokonują przeglądu usług świadczonych lub działalności prowadzonej przez CCP, w szczególności usług świadczonych lub działalności prowadzonej po zastosowaniu procedury przyspieszonej na podstawie art. 17a lub 49a;
c)
oceniają ryzyko, w tym ryzyko finansowe i operacyjne, na jakie CCP jest lub może być narażony;
d)
dokonują przeglądu zmian wprowadzonych przez CCP zgodnie z art. 15a.
2.  134
 Przegląd i ocena, o których mowa w ust. 1, obejmują wszelkie wymogi dla CCP określone w niniejszym rozporządzeniu. Organ właściwy dla CCP może zwrócić się do ESMA o pomoc we wszelkich działaniach nadzorczych, w tym wymienionych w ust. 1.
3.  135
 Po uwzględnieniu opinii ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, właściwe organy ustalają częstotliwość i szczegółowość przeglądów i ocen, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, ze szczególnym uwzględnieniem wielkości, systemowego znaczenia, charakteru, skali, złożoności działalności i wzajemnych powiązań danych CCP z innymi elementami infrastruktury rynku finansowego oraz priorytetów w zakresie nadzoru ustanowionych przez ESMA zgodnie z art. 24a ust. 7 akapit pierwszy lit. ba). Właściwe organy aktualizują przegląd i ocenę co najmniej raz w roku.

CCP podlegają kontrolom w miejscu prowadzenia działalności przeprowadzanym przez organ właściwy dla CCP co najmniej raz w roku. Organ właściwy dla CCP informuje ESMA o wszelkich planowanych kontrolach w miejscu prowadzenia działalności na miesiąc przed planowaną kontrolą, chyba że decyzja o jej przeprowadzeniu zapadnie w sytuacji nadzwyczajnej. W takim przypadku organ właściwy dla CCP informuje ESMA niezwłocznie po podjęciu tej decyzji. ESMA może wystąpić o udział w kontrolach w miejscu prowadzenia działalności.

Jeżeli na wniosek ESMA na podstawie akapitu drugiego organ właściwy dla CCP odmówi ESMA udziału w takiej kontroli, przedstawia uzasadnienie tej odmowy.

Bez uszczerbku dla akapitów drugiego i trzeciego organ właściwy dla CCP przekazuje ESMA i członkom kolegium, o którym mowa w art. 18, wszelkie istotne informacje otrzymane od CCP w związku z wszystkimi przeprowadzanymi przez niego kontrolami w miejscu prowadzenia działalności.

4.  136
 Organ właściwy dla CCP regularnie, a co najmniej raz w roku, przekazuje ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, sprawozdanie na temat oceny i wyników przeglądu i oceny, o których mowa w ust. 1, zawierające informacje o tym, czy właściwy organ dla CCP wystąpił o jakiekolwiek działania naprawcze lub nałożył sankcje.

Sprawozdanie obejmuje rok kalendarzowy i jest przedkładane ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, do 30 marca następnego roku kalendarzowego. Sprawozdanie to podlega opinii kolegium, o którym mowa w art. 18, na podstawie art. 19 oraz opinii ESMA na podstawie art. 24a ust. 7 akapit pierwszy lit. bc), wydanej zgodnie z procedurą określoną w art. 17b.

ESMA może wystąpić o zorganizowanie spotkania ad hoc z udziałem CCP i jego właściwego organu. ESMA może wystąpić o takie posiedzenie w każdym z następujących przypadków:

a)
w razie wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej zgodnie z art. 24;
b)
jeżeli ESMA zidentyfikował istotne obawy dotyczące spełniania przez CCP wymogów niniejszego rozporządzenia;
c)
jeżeli ESMA uzna, że działalność CCP może mieć niekorzystny wpływ transgraniczny na jego członków rozliczających lub ich klientów.

Kolegium, o którym mowa w art. 18, jest informowane o zwołaniu posiedzenia i otrzymuje podsumowanie jego głównych wyników.

4a.  137
 ESMA może zażądać od właściwych organów, by dostarczyły mu informacji niezbędnych do wykonywania zadań na podstawie niniejszego artykułu zgodnie z procedurą określoną w art. 35 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
5. 
Właściwe organy zobowiązują dane CCP, które nie spełnia wymogów wynikających z niniejszego rozporządzenia, do szybkiego podjęcia działania lub czynności niezbędnych w danej sytuacji.
6.  138
 Do dnia 2 stycznia 2021 r., w celu zapewnienia spójności w zakresie formatu, częstotliwości i szczegółowości przeglądu przeprowadzanego przez właściwe organy krajowe zgodnie z niniejszym artykułem, ESMA wyda wytyczne zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 w celu doprecyzowania - w sposób odpowiedni do wielkości, struktury i organizacji wewnętrznej danych CCP oraz charakteru, zakresu i złożoności ich działalności - wspólnych procedur i metod odnoszących się do przeglądu nadzorczego i procesu oceny, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w ust. 3 akapit pierwszy niniejszego artykułu.

ROZDZIAŁ  2

Nadzór nad CCP

Artykuł  22

Właściwe organy

1. 
Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ odpowiedzialny za wykonywanie obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do udzielania zezwoleń CCP mającym siedzibę na jego terytorium i nadzoru nad nimi oraz informuje o tym fakcie Komisję i ESMA.

W przypadku gdy państwo członkowskie wyznacza więcej niż jeden właściwy organ, wyraźnie określa ono zadania poszczególnych organów i wyznacza jeden organ odpowiedzialny za koordynację współpracy i wymianę informacji z Komisją, ESMA, właściwymi organami innych państw członkowskich, EBA i odpowiednimi członkami ESBC, zgodnie z art. 23, 24, 83 i 84.

2. 
Każde państwo członkowskie zapewnia, aby właściwy organ posiadał uprawnienia nadzorcze i dochodzeniowe niezbędne do wykonywania swoich funkcji.
3. 
Każde państwo członkowskie zapewnia możliwość podjęcia lub nałożenia odpowiednich środków administracyjnych - zgodnie z prawodawstwem krajowym - wobec ponoszących odpowiedzialność osób fizycznych lub prawnych w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia.

Środki te powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające i mogą obejmować wnioski o działania naprawcze w określonych ramach czasowych.

4. 
ESMA publikuje na swojej stronie internetowej wykaz właściwych organów wyznaczonych zgodnie z ust. 1.

ROZDZIAŁ  3

Współpraca

Artykuł  23

Współpraca organów

1. 
Właściwe organy ściśle współpracują ze sobą i z ESMA oraz, o ile jest to konieczne, z ESBC.
2. 
Wykonując swoje ogólne obowiązki, właściwe organy należycie uwzględniają potencjalny wpływ swoich decyzji na stabilność systemu finansowego we wszystkich innych zainteresowanych państwach członkowskich, w szczególności w sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w art. 24, w oparciu o informacje dostępne w chwili podjęcia decyzji.
Artykuł  23a  139

Współpraca nadzorcza między właściwymi organami a ESMA w odniesieniu do CCP mających zezwolenie

1.
ESMA pełni rolę koordynatora między właściwymi organami i wśród kolegiów z myślą o:
a)
budowaniu wspólnej kultury nadzoru i spójnych praktyk nadzorczych;
b)
zapewnianiu jednolitych procedur i spójnych podejść;
c)
zwiększaniu spójności wyników nadzoru, w szczególności w odniesieniu do obszarów nadzorczych o wymiarze transgranicznym lub możliwym oddziaływaniu transgranicznym;
d)
zwiększeniu koordynacji w sytuacjach nadzwyczajnych zgodnie z art. 24;
e)
ocenie ryzyka przy wydawaniu właściwym organom opinii na podstawie ust. 2 na temat spełniania przez CCP wymogów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do zidentyfikowanego ryzyka transgranicznego lub ryzyka dla stabilności finansowej Unii oraz przy wydawaniu zaleceń dotyczących tego, jak CCP powinien ograniczać takie ryzyko.
2. 
Właściwe organy przedkładają ESMA projekty decyzji, sprawozdań lub innych środków w celu uzyskania opinii przed przyjęciem aktu lub środka na mocy art. 7, 8 i 14, art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 21, art. 29-33 i art. 35, 36, 37, 41, 54 oraz, z wyjątkiem przypadków, gdy daną decyzję należy podjąć w trybie pilnym, art. 20.

Właściwe organy mogą również przedłożyć ESMA projekty decyzji w celu uzyskania jego opinii przed przyjęciem dowolnego innego aktu lub środka zgodnie z ich obowiązkami na mocy art. 22 ust. 1.

Artykuł  23b  140  

Wspólny mechanizm monitorowania

1. 
ESMA ustanawia wspólny mechanizm monitorowania na potrzeby wykonywania zadań, o których mowa w ust. 2.

W skład wspólnego mechanizmu monitorowania wchodzą:

a)
przedstawiciele ESMA;
b)
przedstawiciele EUNB i EIOPA;
c)
przedstawiciele ERRS, EBC oraz EBC w kontekście zadań dotyczących nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego, powierzonych im zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1024/2013, oraz
d)
przedstawiciele banków centralnych emitujących waluty inne niż euro, w których denominowane są kontrakty pochodne, o których mowa w art. 7a ust. 6.

Oprócz podmiotów, o których mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, banki centralne emitujące waluty denominacji umów na instrumenty pochodne, o których mowa w art. 7a ust. 6, inne niż te wymienione w akapicie drugim lit. d), właściwe organy krajowe nadzorujące obowiązek wynikający z art. 7a, ograniczone do jednego z każdego państwa członkowskiego, oraz Komisja mogą również uczestniczyć we wspólnym mechanizmie monitorowania w charakterze obserwatorów.

ESMA organizuje posiedzenia wspólnego mechanizmu monitorowania i przewodniczy im. Przewodniczący wspólnego mechanizmu monitorowania może, na wniosek innych członków wspólnego mechanizmu monitorowania lub z własnej inicjatywy, zaprosić inne organy do udziału w posiedzeniach, jeżeli ich udział ma znaczenie w kontekście omawianych tematów.

2. 
Wspólny mechanizm monitorowania:
a)
monitoruje wdrażanie na unijnym poziomie zagregowanym wymogów określonych w art. 7a i 7c, uwzględniając wszystkie następujące kwestie:
(i)
ogólne ekspozycje i zmniejszenie ekspozycji na usługi rozliczeniowe o istotnym znaczeniu systemowym zidentyfikowane na podstawie art. 25 ust. 2c;
(ii)
zmiany związane z rozliczaniem w CCP, którzy uzyskali zezwolenie na mocy art. 14, oraz dostępem klientów do rozliczeń w takich CCP, z uwzględnieniem opłat pobieranych przez takich CCP za założenie rachunków na podstawie art. 7a oraz wszelkich opłat pobieranych przez członków rozliczających od ich klientów za założenie rachunków i dokonywanie rozliczeń na podstawie art. 7a;
(iii)
inne istotne zmiany w praktykach rozliczeniowych mające wpływ na poziom rozliczeń za pośrednictwem CCP, którzy uzyskali zezwolenie na mocy art. 14;
b)
monitoruje transgraniczne skutki stosunków między klientami w dziedzinie rozliczeń, z uwzględnieniem możliwości przenoszenia oraz współzależności między członkami rozliczającymi i klientami oraz ich interakcji z innymi infrastrukturami rynku finansowego;
c)
wnosi wkład w opracowywanie ogólnounijnych ocen odporności CCP, koncentrujących się na ryzyku utraty płynności, ryzyku kredytowym i operacyjnym dotyczącym CCP, członków rozliczających i klientów;
d)
określa ryzyko koncentracji, w szczególności w dziedzinie rozliczeń klientów, wynikające z integracji unijnych rynków finansowych, w tym jeżeli kilku CCP, członków rozliczających lub klientów korzysta z usług tych samych usługodawców;
e)
monitoruje skuteczność środków mających na celu zwiększenie atrakcyjności CCP z Unii, promowanie rozliczeń za pośrednictwem CCP z Unii oraz wzmocnienie monitorowania ryzyka transgranicznego.

Organy uczestniczące we wspólnym mechanizmie monitorowania, kolegium, o którym mowa w art. 18, oraz właściwe organy krajowe współpracują ze sobą i wymieniają się informacjami niezbędnymi do realizacji zadań, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

Jeżeli informacje te nie są dostępne w ramach wspólnego mechanizmu monitorowania, w tym informacje, o których mowa w art. 7a ust. 9, odpowiedni właściwy organ CCP, którzy uzyskali zezwolenie, ich członków rozliczających oraz ich klientów przekazuje niezbędne informacje umożliwiające ESMA i innym organom uczestniczącym we wspólnym mechanizmie monitorowania realizację zadań, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

3. 
Jeżeli odpowiedni właściwy organ nie ma wymaganych informacji, żąda od CCP, którzy uzyskali zezwolenie, ich członków rozliczających lub ich klientów przekazania tych informacji. Odpowiedni właściwy organy bez zbędnej zwłoki przekazuje te informacje ESMA.
4. 
Za zgodą odpowiedniego właściwego organu ESMA może również zwrócić się o informacje bezpośrednio do odpowiedniego podmiotu. ESMA bez zbędnej zwłoki przekazuje wszelkie informacje otrzymane od tego podmiotu odpowiedniemu właściwemu organowi.
5. 
Wymiana wniosków o udzielenie informacji kierowanych do CCP odbywa się za pośrednictwem centralnej bazy danych.
6. 
ESMA, we współpracy z pozostałymi organami uczestniczącymi we wspólnym mechanizmie monitorowania, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji roczne sprawozdanie dotyczące wyników swojej działalności na mocy ust. 2.

Sprawozdanie, o którym mowa w akapicie pierwszym, może zawierać zalecenia dotyczące potencjalnych działań na szczeblu unijnym, aby przeciwdziałać stwierdzonym zagrożeniom horyzontalnym.

7. 
ESMA podejmuje działania zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, jeżeli na podstawie informacji otrzymanych w ramach wspólnego mechanizmu monitorowania i po przeprowadzeniu rozmów z innymi organami uczestniczącymi w tym mechanizmie:
a)
uzna, że właściwe organy nie dopilnowują przestrzegania przez członków rozliczających i klientów wymogu określonego w art. 7a, lub
b)
stwierdzi wystąpienie ryzyka dla stabilności finansowej Unii w związku z domniemanym naruszeniem lub niestosowaniem prawa Unii.

Przed podjęciem działań zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu ESMA może wydać wytyczne lub zalecenia zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

8. 
Jeżeli ESMA, na podstawie informacji otrzymanych w ramach wspólnego mechanizmu monitorowania i po przeprowadzeniu rozmów z innymi organami uczestniczącymi w tym mechanizmie, uzna, że spełnienie wymogów określonych w art. 7a nie zapewnia skutecznego zmniejszenia nadmiernej ekspozycji unijnych członków rozliczających i klientów wobec CCP Tier II, dokonuje przeglądu regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 7a ust. 8, i w stosownych przypadkach wyznacza odpowiedni okres dostosowawczy nieprzekraczający 12 miesięcy.
Artykuł  24  141

Sytuacje nadzwyczajne

1. 
Organ właściwy dla CCP lub inny odpowiedni organ niezwłocznie informują ESMA, kolegium, o którym mowa w art. 18, odpowiednich członków ESBC, Komisję i inne odpowiednie organy o każdej sytuacji nadzwyczajnej dotyczącej CCP, w tym o:
a)
sytuacjach lub wydarzeniach mających lub mogących mieć wpływ na kondycję ostrożnościową lub stabilność finansową lub odporność CCP, którzy uzyskali zezwolenie zgodnie z art. 14, ich członków rozliczających lub ich klientów;
b)
przypadkach, gdy CCP zamierza uruchomić plan naprawy na podstawie art. 9 rozporządzenia (UE) 2021/23, właściwy organ zastosował środki wczesnej interwencji na podstawie art. 18 tego rozporządzenia lub gdy właściwy organ wymaga całościowego lub częściowego odwołania kierownictwa wyższego szczebla lub zarządu CCP na podstawie art. 19 tego rozporządzenia;
c)
zmianach na rynkach finansowych lub innych rynkach, na których CCP świadczy usługi rozliczeniowe, a zmiany te mogą mieć niekorzystny wpływ na płynność rynku, transmisję polityki pieniężnej, sprawne funkcjonowanie systemów płatności lub stabilność systemu finansowego w dowolnym z państw członkowskich, w których dany CCP lub jego członkowie rozliczający mają siedzibę.
2. 
W sytuacji nadzwyczajnej informacje są przekazywane i aktualizowane bez zbędnej zwłoki, aby umożliwić członkom kolegium, o którym mowa w art. 18, analizę wpływu tej sytuacji nadzwyczajnej, w szczególności na ich członków rozliczających i ich klientów. Członkowie kolegium, o którym mowa w art. 18, mogą przekazywać informacje organom publicznym odpowiedzialnym za stabilność finansową ich rynków, z zastrzeżeniem obowiązku zachowania tajemnicy służbowej określonego w art. 83. Obowiązek zachowania tajemnicy służbowej zgodnie z art. 83 ma zastosowanie do organów otrzymujących te informacje.
3. 
W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej u co najmniej jednego CCP, która to sytuacja ma lub może mieć destabilizujący wpływ na rynki transgraniczne, ESMA koordynuje właściwe organy, organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wyznaczone zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/23 oraz kolegia, o których mowa w art. 18 niniejszego rozporządzenia w celu wypracowania skoordynowanej odpowiedzi na sytuacje nadzwyczajne dotyczące CCP oraz zapewnienia skutecznej wymiany informacji między właściwymi organami, kolegiami, o których mowa w art. 18 niniejszego rozporządzenia oraz organami ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.
4. 
W sytuacji nadzwyczajnej, z wyjątkiem sytuacji, gdy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji podejmuje lub podjął działanie w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do CCP zgodnie z art. 21 rozporządzenia (UE) 2021/23 oraz w celu koordynacji odpowiedzi właściwych organów posiedzenia ad hoc komitetu nadzorczego ds. CCP:
a)
mogą zostać zwołane przez przewodniczącego komitetu nadzorczego ds. CCP;
b)
są zwoływane przez przewodniczącego komitetu nadzorczego ds. CCP na wniosek dwóch członków komitetu nadzorczego ds. CCP.
5. 
W stosownych przypadkach - w zależności od kwestii, które mają być omawiane na danym posiedzeniu - na posiedzenie ad hoc, o którym mowa w ust. 4, zaprasza się również każdy z poniższych organów:
a)
odpowiednie emisyjne banki centralne;
b)
odpowiednie właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad członkami rozliczającym, w tym - w stosownych przypadkach - EBC w kontekście zadań dotyczących nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego, powierzonych mu zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1024/2013;
c)
odpowiednie właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad systemami obrotu;
d)
odpowiednie właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad klientami, o ile dostępne są stosowne informacje na ich temat;
e)
odpowiednie organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wyznaczone zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/23;
f)
każdego członka kolegium, o którym mowa w art. 18, niewymienionego w lit. a)-d) niniejszego ustępu.
6. 
Jeżeli zwołano posiedzenie ad hoc komitetu nadzorczego ds. CCP zgodnie z ust. 4, przewodniczący komitetu informuje o tym EUNB, EIOPA, ERRS, Jednolitą Radę ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji ustanowioną na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 142  i Komisję, które to organy również zaprasza się do udziału w tym posiedzeniu na ich wniosek.

Jeżeli posiedzenie odbywa się w następstwie sytuacji nadzwyczajnej określonej w ust. 1 lit. c), przewodniczący komitetu nadzorczego ds. CCP zaprasza do udziału w nim odpowiednie emisyjne banki centralne.

7. 
ESMA może zwrócić się do wszystkich odpowiednich właściwych organów o dostarczenie mu informacji niezbędnych do wykonywania funkcji koordynacyjnej przewidzianej w niniejszym artykule.

Jeżeli odpowiedni właściwy organ dysponuje wymaganymi informacjami, bez zbędnej zwłoki przekazuje je ESMA.

Jeżeli odpowiedni właściwy organ nie ma wymaganych informacji, żąda od CCP, którzy uzyskali zezwolenie zgodnie z art. 14, ich członków rozliczających lub ich klientów, powiązanych infrastruktur rynku finansowego lub powiązanych stron trzecich, którym ci CCP zlecili na zasadzie outsourcingu funkcje lub działania operacyjne, stosownie do przypadku i w razie potrzeby, przekazania mu tych informacji, oraz informuje o tym ESMA. Po otrzymaniu wymaganych informacji odpowiedni właściwy organy bez zbędnej zwłoki przekazuje je ESMA.

Zamiast wymagać informacji, o których mowa w akapicie trzecim, odpowiedni właściwy organ może zezwolić ESMA, by zwrócił się o te informacje bezpośrednio do odpowiedniego podmiotu. ESMA bez zbędnej zwłoki przekazuje wszelkie informacje otrzymane od tego podmiotu odpowiedniemu właściwemu organowi.

Jeżeli ESMA nie otrzymał informacji, które wymagał zgodnie z akapitem pierwszym w ciągu 48 godzin, może w drodze zwykłego wezwania zwrócić się od CCP, którzy uzyskali zezwolenie, ich członków rozliczających i ich klientów, powiązanych infrastruktur rynku finansowego i powiązanych osób trzecich, którym ci CCP zlecili na zasadzie outsourcingu funkcje lub działania operacyjne, aby bez zbędnej zwłoki przekazali mu te informacje. ESMA bez zbędnej zwłoki przekazuje wszelkie informacje otrzymane od takich podmiotów odpowiedniemu właściwemu organowi.

8. 
ESMA może, na wniosek komitetu nadzorczego ds. CCP, wydać zalecenia na podstawie art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 skierowane do właściwego organu lub właściwych organów, zalecając im przyjęcie tymczasowych lub stałych decyzji nadzorczych zgodnie z wymogami określonymi w art. 16 oraz w tytułach IV i V niniejszego rozporządzenia w celu uniknięcia lub ograniczenia istotnych negatywnych skutków dla stabilności finansowej Unii. ESMA może wydawać takie zalecenia wyłącznie w przypadku, gdy sytuacja ta dotyczy więcej niż jednego CCP, który uzyskał zezwolenie zgodnie z art. 14, lub gdy wydarzenia na skalę unijną destabilizują transgraniczne rynki rozliczane.

ROZDZIAŁ  3A 143

Komitet nadzorczy ds. CCP

Artykuł  24a 

Komitet nadzorczy ds. CCP

1. 
ESMA ustanawia stały komitet wewnętrzny zgodnie z art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 przygotowujący projekty decyzji, które mają zostać przyjęte przez Radę Organów Nadzoru, oraz wykonujący zadania określone w ust. 7, 9 i 10 niniejszego artykułu (zwany dalej "komitetem nadzorczym ds. CCP").
2. 
W skład komitetu nadzorczego ds. CCP wchodzą:
a)
przewodniczący z prawem głosu;
b)
dwaj niezależni członkowie z prawem głosu;
c)
właściwe organy państw członkowskich, o których mowa w art. 22 niniejszego rozporządzenia, posiadających CCP mającego zezwolenie, dysponujące prawem głosu; w przypadku gdy państwo członkowskie wyznaczyło kilka właściwych organów, każdy z wyznaczonych właściwych organów tego państwa członkowskiego może podjąć decyzję o powołaniu jednego przedstawiciela w celu udziału na podstawie niniejszej litery, jednakże na potrzeby procedury głosowania określonej w art. 24c, przedstawiciele odnośnego państwa członkowskiego są wspólnie uznawani za jednego członka z prawem głosu;
d)
następujące emisyjne banki centralne:
(i)
w przypadku gdy komitet nadzorczy ds. CCP zbiera się w sprawie z CCP z państw trzecich, w odniesieniu do przygotowania wszystkich decyzji dotyczących artykułów, o których mowa w ust. 10 niniejszego artykułu w odniesieniu do CCP Tier II oraz w art. 25 ust. 2a - emisyjne banki centralne, o których mowa w art. 25 ust. 3 lit. f) i które zwróciły się o członkostwo w komitecie nadzorczym ds. CCP; nie mają one prawa głosu;
(ii) 144
 jeżeli komitet nadzorczy ds. CCP zbiera się w sprawie CCP, którzy uzyskali zezwolenie zgodnie z art. 14, w kontekście dyskusji dotyczących ust. 7 niniejszego artykułu - banki centralne emitujące waluty unijne, w których wyrażone są instrumenty finansowe rozliczane przez CCP posiadających zezwolenie, którzy wystąpili o członkostwo w komitecie nadzorczym ds. CCP, i nie mające prawa głosu.

Członkostwo zgodnie z ppkt (i) oraz (ii) przyznaje się automatycznie na jednorazowy pisemny wniosek skierowany do przewodniczącego.

3.  145
 Przewodniczący może zapraszać w charakterze obserwatorów na posiedzenia komitetu nadzorczego ds. CCP, w stosownych przypadkach, członków kolegiów, o których mowa w art. 18, przedstawicieli odpowiednich organów odpowiedzialnych za nadzór nad klientami, o ile dostępne są informacje na ich temat, oraz przedstawicieli odpowiednich instytucji i organów Unii.
4. 
Posiedzenia komitetu nadzorczego ds. CCP zwołuje przewodniczący z własnej inicjatywy lub na wniosek dowolnego z jego członków z prawem głosu. Komitet nadzorczy ds. CCP zbiera się co najmniej pięć razy w roku.
5. 
Przewodniczący i niezależni członkowie komitetu nadzorczego ds. CCP są niezależni i sprawują swoje funkcje w pełnym wymiarze czasu pracy. Są oni mianowani przez Radę Organów Nadzoru po przeprowadzeniu otwartego postępowania kwalifikacyjnego, na podstawie osiągnięć, umiejętności, znajomości zagadnień w dziedzinie rozliczania, systemów posttransakcyjnych, nadzoru ostrożnościowego i zagadnień finansowych, jak również doświadczenia w dziedzinie nadzoru nad CCP i regulacji CCP.

Przed mianowaniem przewodniczącego i niezależnych członków komitetu nadzorczego ds. CCP i nie później niż miesiąc po dokonaniu wyboru przez Radę Organów Nadzoru, która przedkłada swoją krótką listę wybranych kandydatów z poszanowaniem równowagi płci Parlamentowi Europejskiemu, Parlament Europejski - po wysłuchaniu wybranych kandydatów - zatwierdza ich lub odrzuca.

W przypadku gdy przewodniczący lub dowolny z niezależnych członków komitetu nadzorczego ds. CCP przestają spełniać warunki wymagane do wykonywania swoich obowiązków lub gdy zostaną uznani za winnych poważnego uchybienia, Rada może, na wniosek Komisji zatwierdzony przez Parlament Europejski, przyjąć decyzję wykonawczą o odwołaniu danej osoby z urzędu. Rada stanowi większością kwalifikowaną.

Parlament Europejski lub Rada mogą poinformować Komisję o tym, że uznają warunki usunięcia przewodniczącego lub jednego z niezależnych członków komitetu nadzorczego ds. CCP za spełnione, do czego Komisja musi się ustosunkować.

Kadencja przewodniczącego i niezależnych członków komitetu nadzorczego ds. CCP trwa pięć lat i może zostać jednokrotnie przedłużona.

6. 
Przewodniczący i niezależni członkowie komitetu nadzorczego ds. CCP nie mogą sprawować żadnych innych funkcji na szczeblu krajowym, unijnym ani międzynarodowym. Działają oni niezależnie i obiektywnie wyłącznie w interesie Unii jako całości oraz nie zwracają się o instrukcje do instytucji ani instytucji lub organów Unii, rządu któregokolwiek z państw członkowskich ani do innego podmiotu publicznego lub prywatnego, ani nie przyjmują takich instrukcji.

Państwa członkowskie, instytucje ani organy Unii ani inne podmioty publiczne lub prywatne nie mogą próbować wywierać wpływu na przewodniczącego i niezależnych członków komitetu nadzorczego ds. CCP w wykonywaniu ich zadań.

Zgodnie z regulaminem pracowniczym, o którym mowa w art. 68 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, po zakończeniu pełnienia funkcji przewodniczący i niezależni członkowie komitetu nadzorczego ds. CCP są nadal zobowiązani do uczciwego i rozważnego zachowania w odniesieniu do przyjmowania niektórych stanowisk lub pewnych korzyści.

7.  146
 W odniesieniu do CCP, którzy uzyskali zezwolenie lub ubiegają się o zezwolenie zgodnie z art. 14, komitet nadzorczy ds. CCP - do celów art. 23a - przygotowuje decyzje i wykonuje zadania powierzone ESMA w art. 23a i w następujących literach:
a)
co najmniej raz do roku przeprowadza wzajemną ocenę działań nadzorczych prowadzonych przez wszystkie właściwe organy w związku z udzielaniem zezwoleń CCP i sprawowaniem nad nimi nadzoru zgodnie z art. 30 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010;
b) 147
 co najmniej raz do roku inicjuje i koordynuje ogólnounijne oceny odporności CCP na niekorzystne zmiany na rynku zgodnie z art. 32 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, z uwzględnieniem w miarę możliwości łącznego wpływu uzgodnień dotyczących naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji CCP na stabilność finansową Unii;
ba) 148
 co najmniej raz do roku omawia i określa priorytety w zakresie nadzoru dla CCP, którzy uzyskali zezwolenie zgodnie z art. 14 niniejszego rozporządzenia, aby wnieść wkład w opracowywanie ogólnounijnych strategicznych priorytetów w dziedzinie nadzoru przez ESMA zgodnie z art. 29a rozporządzenia (UE) nr 1095/2010;
bb) 149
 rozważa, we współpracy z EUNB, EIOPA i EBC w zakresie wykonywania swoich zadań w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, wszelkie ryzyka transgraniczne wynikające z działalności CCP, w tym wynikające ze wzajemnych powiązań, współzależności i ryzyka koncentracji CCP wynikających z takich powiązań transgranicznych;
bc) 150
 przygotowuje projekty opinii, które Rada Organów Nadzoru ma przyjąć zgodnie z art. 17 i 17b, projekty walidacji, które Rada Organów Nadzoru ma przyjąć zgodnie z art. 49, oraz projekty decyzji, które Rada Organów Nadzoru ma przyjąć zgodnie z art. 49a;
bd) 151
 przekazuje informacje właściwym organom zgodnie z art. 17a;
be) 152
 informuje Radę Organów Nadzoru, jeżeli właściwy organ nie stosuje się lub nie zamierza stosować się do opinii ESMA ani jakichkolwiek zawartych w nich warunków bądź zaleceń, w tym uzasadnienia właściwego organu, zgodnie z art. 17 ust. 3c i art. 17b ust. 4.
c)
promuje regularną wymianę informacji i dyskusję pomiędzy właściwymi organami wyznaczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1 niniejszego rozporządzenia na temat:
(i)
stosownych nadzorczych działań i decyzji, które zostały przyjęte przez właściwe organy określone w art. 22 w toku wykonywania ich obowiązków zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w odniesieniu do udzielania zezwoleń CCP i nadzoru nad CCP mającymi siedzibę na ich terytorium;
(ii)
projektów decyzji przedłożonych ESMA przez właściwy organ zgodnie z art. 23a ust. 2 akapit pierwszy;
(iii)
projektów decyzji przedłożonych ESMA przez właściwy organ na zasadzie dobrowolności zgodnie z art. 23a ust. 2 akapit drugi;
(iv)
istotnych zmian na rynku, w tym sytuacji lub wydarzeń mających lub mogących mieć wpływ na kondycję ostrożnościową lub stabilność finansową lub odporność CCP, którym udzielono zezwolenia zgodnie z art. 14, lub ich członków rozliczających;
d)
jest informowany o wszystkich opiniach i zaleceniach przyjmowanych przez kolegia na mocy art. 19 niniejszego rozporządzenia i omawia je, aby w ten sposób przyczyniać się do spójnego i konsekwentnego funkcjonowania kolegiów oraz propagować między nimi spójność stosowania niniejszego rozporządzenia.

Do celów akapitu pierwszego lit. a)-d) właściwe organy bez zbędnej zwłoki przekazują ESMA wszystkie stosowne informacje i dokumenty.

ESMA co roku przedkłada Komisji sprawozdanie dotyczące ryzyk transgranicznych wynikających z działalności CCP, o których mowa w akapicie pierwszym lit. bb).

8. 
W przypadku gdy działania lub wymiana informacji, o których mowa w ust. 7 lit. a)-d), wykażą brak konwergencji i spójności w stosowaniu niniejszego rozporządzenia, ESMA wydaje niezbędne wytyczne lub zalecenia na mocy art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 lub wydaje opinie na mocy art. 29 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. W sytuacji gdy ocena, o której mowa w ust. 7 lit. b), wykaże niewystarczającą odporność co najmniej jednego CCP, ESMA wydaje niezbędne zalecenia zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
9. 
Ponadto komitet nadzorczy ds. CCP może:
a)
na podstawie wyników swoich działań zgodnie z ust. 7 lit. a)-d) - zwracać się do Rady Organów Nadzoru o przeanalizowanie konieczności przyjęcia przez ESMA wytycznych, zaleceń i opinii w celu wyeliminowania braku konwergencji oraz niespójności w stosowaniu niniejszego rozporządzenia przez właściwe organy i kolegia. Rada Organów Nadzoru należycie rozpatruje takie wnioski i udziela stosownej odpowiedzi;
b)
przedkładać Radzie Organów Nadzoru opinie na temat decyzji, które mają być podjęte zgodnie z art. 44 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, z wyjątkiem decyzji, o których mowa w art. 17 i 19 tego rozporządzenia, w odniesieniu do zadań powierzonych właściwym organom określonym w art. 22 niniejszego rozporządzenia.
10. 
Komitet nadzorczy ds. CCP przygotowuje, w odniesieniu do CCP z państw trzecich, projekty decyzji, które mają zostać przyjęte przez Radę Organów Nadzoru, i wykonuje zadania powierzone ESMA w art. 25, 25a, 25b, 25c, 25d, 25e, 25f-25q, oraz art. 85 ust. 6.
11. 
W odniesieniu do CCP z państw trzecich komitet nadzorczy ds. CCP udostępnia kolegium ds. CCP z państw trzecich, o którym mowa w art. 25c, porządki swoich posiedzeń, przed tymi posiedzeniami, protokoły tych posiedzeń, kompletne projekty decyzji, jakie przedkłada Radzie Organów Nadzoru, oraz ostateczne decyzje przyjęte przez Radę Organów Nadzoru.
12. 
Komitet nadzorczy ds. CCP jest wspomagany przez specjalny personel ESMA posiadający wystarczającą wiedzę, umiejętności i doświadczenie w celu:
a)
przygotowywania posiedzeń komitetu nadzorczego ds. CCP;
b)
przygotowywania analiz niezbędnych komitetowi nadzorczemu ds. CCP do wykonywania swoich zadań;
c)
wspierania komitetu nadzorczego ds. CCP w prowadzonej przezeń współpracy międzynarodowej na szczeblu administracyjnym.
13. 
Do celów niniejszego rozporządzenia ESMA zapewnia odrębność organizacyjną komitetu nadzorczego ds. CCP oraz innych funkcji, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 1095/2010.
Artykuł  24b

Konsultacje z emisyjnymi bankami centralnymi

1.  153
 W odniesieniu do ocen nadzorczych przeprowadzanych w związku z CCP Tier II oraz decyzji podejmowanych na mocy art. 41, 44, 46, 50 i 54 związanych z CCP Tier II, komitet nadzorczy ds. CCP konsultuje się z emisyjnymi bankami centralnymi, o których mowa w art. 25 ust. 3 lit. f). Każdy emisyjny bank centralny może udzielić odpowiedzi. Jeżeli emisyjny bank centralny postanowi udzielić odpowiedzi, ma na to 10 dni roboczych od otrzymania projektu decyzji. W sytuacjach nadzwyczajnych termin ten nie przekracza 24 godzin. Jeżeli emisyjny bank centralny proponuje zmiany w ocenach związanych z projektami decyzji przyjmowanymi na podstawie art. 41, 44, 46, 50 i 54 lub zmiany w tych projektach bądź wyraża wobec nich sprzeciw, musi przedstawić pełne i szczegółowe pisemne uzasadnienie. Po zakończeniu okresu konsultacji komitet nadzorczy ds. CCP należycie uwzględnia odpowiedź i wszelkie zmiany proponowane przez emisyjne banki centralne oraz przekazuje emisyjnemu bankowi centralnemu swoją ocenę.
2.  154
 Jeżeli komitet nadzorczy ds. CCP nie odzwierciedla w swoim projekcie decyzji zmian proponowanych przez emisyjny bank centralny, komitet nadzorczy ds. CCP informuje ten emisyjny bank centralny na piśmie, podając pełne uzasadnienie braku uwzględnienia zmian proponowanych przez ten bank i przedstawiając wyjaśnienie wszelkich odstępstw od tych zmian. Komitet nadzorczy ds. CCP przedkłada Radzie Organów Nadzoru otrzymane odpowiedzi i zmiany zaproponowane przez emisyjne banki centralne oraz swoje wyjaśnienia dotyczące braku uwzględnienia tych zmian wraz z projektem decyzji.
3. 
W odniesieniu do decyzji podejmowanych na mocy art. 25 ust. 2c i art. 85 ust. 6 komitet nadzorczy ds. CCP dąży do uzyskania zgody emisyjnych banków centralnych, o których mowa w art. 25 ust. 3 lit. f), w sprawach, które dotyczą walut emitowanych przez te banki. Uznaje się, że każdy emisyjny bank centralny wydał zgodę, chyba że w terminie 10 dni roboczych od dnia przekazania projektu decyzji bank taki zaproponuje zmiany lub wyrazi sprzeciw. Jeżeli emisyjny bank centralny zaproponuje zmiany w projekcie decyzji lub wyrazi wobec niego sprzeciw, przedstawia pełne i szczegółowe pisemne uzasadnienie. Jeżeli emisyjny bank centralny zaproponuje zmiany w odniesieniu do spraw, które dotyczą waluty przez niego emitowanej, komitet nadzorczy ds. CCP może przedłożyć Radzie Organów Nadzoru wyłącznie projekt decyzji ze zmianami odnoszącymi się do tych spraw. Jeżeli emisyjny bank centralny zgłosi sprzeciw w odniesieniu do spraw, które dotyczą waluty przez niego emitowanej, komitet nadzorczy ds. CCP nie ujmuje tych spraw w projekcie decyzji, którą przedkłada Radzie Organów Nadzoru do przyjęcia.
Artykuł  24c

Podejmowanie decyzji w komitecie nadzorczym ds. CCP

Komitet nadzorczy ds. CCP podejmuje decyzje zwykłą większością głosów swych członków z prawem głosu. W przypadku równego rozkładu głosów, decyduje głos przewodniczącego.

Artykuł  24d

Podejmowanie decyzji w Radzie Organów Nadzoru

W przypadku gdy komitet nadzorczy ds. CCP przedkłada projekty decyzji Radzie Organów Nadzoru na mocy art. 25 ust. 2, 2a, 2b, 2c, 5, art. 25p, art. 85 ust. 6 oraz art. 89 ust. 3b niniejszego rozporządzenia, a także - dodatkowo wyłącznie w odniesieniu do CCP Tier II - zgodnie z art. 41, 44, 46, 50 i 54 niniejszego rozporządzenia, Rada Organów Nadzoru podejmuje decyzje w sprawie tych projektów decyzji zgodnie z art. 44 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 w terminie 10 dni roboczych.

W przypadku gdy komitet nadzorczy ds. CCP przedkłada projekty decyzji Radzie Organów Nadzoru na podstawie artykułów innych niż artykuły, o których mowa w akapicie pierwszym, Rada Organów Nadzoru podejmuje decyzje w sprawie tych projektów decyzji zgodnie z art. 44 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 w terminie trzech dni roboczych.

Artykuł  24e

Rozliczalność

1. 
Parlament Europejski lub Rada mogą zwrócić się do przewodniczącego i niezależnych członków komitetu nadzorczego ds. CCP o złożenie oświadczenia, przy pełnym poszanowaniu ich niezależności. Przewodniczący i niezależni członkowie komitetu nadzorczego ds. CCP składają takie oświadczenie przed Parlamentem Europejskim i udzielają odpowiedzi na pytania posłów, gdy zostaną o to poproszeni.
2. 
Przewodniczący i niezależni członkowie komitetu nadzorczego ds. CCP składają Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, na ich żądanie i co najmniej 15 dni przed złożeniem oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, pisemne sprawozdanie z głównych działań komitetu nadzorczego ds. CCP.
3. 
Przewodniczący i niezależni członkowie komitetu nadzorczego ds. CCP przekazują również stosowne informacje, o które zwrócił się Parlament Europejski, w trybie ad hoc i z zachowaniem poufności. Sprawozdanie to nie obejmuje informacji poufnych dotyczących poszczególnych CCP.

ROZDZIAŁ  4

Stosunki z państwami trzecimi

Artykuł  25

Uznawanie CCP z państw trzecich

1.  155
 CCP mający siedzibę w państwie trzecim może świadczyć usługi rozliczeniowe na rzecz członków rozliczających lub systemów obrotu mających siedzibę w Unii wyłącznie gdy jest uznany przez ESMA.
2. 
ESMA, po konsultacji z organami, o których mowa w ust. 3, może uznać CCP mającego siedzibę w państwie trzecim, który wystąpił o uznanie w celu świadczenia niektórych usług rozliczeniowych lub prowadzenia niektórych działań rozliczeniowych, jeżeli:
a)
Komisja przyjęła akt wykonawczy zgodnie z ust. 6;
b)
CCP uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności w danym państwie trzecim i podlega w nim skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu prawa zapewniającemu pełną zgodność z wymogami ostrożnościowymi mającymi zastosowanie w tym państwie trzecim;
c)
zawarto uzgodnienia o współpracy zgodnie z ust. 7;
d)
CCP ma siedzibę lub uzyskał zezwolenie w państwie trzecim uznanym za posiadające systemy przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu równoważne z systemami unijnymi na podstawie kryteriów określonych we wspólnych ustaleniach państw członkowskich w sprawie równoważności podmiotów z państw trzecich na mocy dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu 156 .
e) 157
 CCP nie został uznany za podmiot mający lub mogący mieć znaczenie systemowe, zgodnie z ust. 2a, w związku z czym jest CCP Tier I.
2a.  158
 Po konsultacjach z ERRS i emisyjnymi bankami centralnymi, o których mowa w ust. 3 lit. f), ESMA ustala, czy CCP z państwa trzeciego ma lub może mieć systemowe znaczenie dla stabilności finansowej Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich (CCP Tier II), uwzględniając wszystkie następujące kryteria:
a)
charakter, wielkość i złożoność działalności CCP w Unii i poza Unią w zakresie, w jakim działalność ta może mieć systemowy wpływ na Unię lub co najmniej jedno z jej państw członkowskich, w tym:
2
(i)
wartość w ujęciu całościowym oraz w każdej unijnej walucie transakcji rozliczanych przez CCP, lub zagregowaną ekspozycję CCP prowadzącego działalność rozliczeniową wobec jego członków rozliczających oraz, w zakresie, w jakim stosowne informacje są dostępne, jego klientów i klientów pośrednich mających siedzibę w Unii, w tym w przypadkach, gdy zostali oni wyznaczeni przez państwa członkowskie jako inne instytucje o znaczeniu systemowym zgodnie z art. 131 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE; oraz
2
(ii)
profil ryzyka danego CCP pod względem m.in. ryzyka prawnego, operacyjnego i ekonomicznego;
b)
wpływ, jaki upadłość lub zakłócenie działalności CCP wywarłoby na:
2
(i)
rynki finansowe, w tym płynność obsługiwanych rynków;
2
(ii)
instytucje finansowe;
2
(iii)
szerzej rozumiany system finansowy; lub
2
(iv)
stabilność finansową Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich;
c)
strukturę członkostwa CCP, w tym w zakresie, w jakim stosowne informacje są dostępne, strukturę sieci klientów i klientów pośrednich jego członków rozliczających mających siedzibę w Unii;
d)
w zakresie, w jakim alternatywne usługi rozliczeniowe świadczone przez innych CCP istnieją w instrumentach finansowych wyrażonych w walutach unijnych dla członków rozliczających oraz, w zakresie, w jakim stosowne informacje są dostępne, ich klientów i klientów pośrednich mających siedzibę w Unii;
e)
relacje, współzależności lub inne interakcje CCP z innymi infrastrukturami rynku finansowego, innymi instytucjami finansowymi oraz szerzej rozumianym systemem finansowym w zakresie, w jakim powyższe może mieć wpływ na stabilność finansową Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich.

Do dnia 2 stycznia 2021 r. Komisja przyjmie akt delegowany zgodnie z art. 82 w celu doprecyzowania kryteriów określonych w akapicie pierwszym.

Bez uszczerbku dla wyniku procesu uznawania, ESMA - po przeprowadzeniu oceny, o której mowa w akapicie pierwszym - informuje CCP występującego z wnioskiem, czy uznaje się go za CCP Tier I, w terminie 30 dni roboczych od stwierdzenia, że wniosek tego CCP jest kompletny zgodnie z ust. 4 akapit drugi.

2b.  159
 W przypadku gdy zgodnie z ust. 2a ESMA stwierdzi, że CCP ma lub może mieć znaczenie systemowe (CCP Tier II), ESMA uznaje tego CCP na potrzeby świadczenia niektórych usług rozliczeniowych lub prowadzenia działalności rozliczeniowej tylko wtedy, gdy oprócz warunków, o których mowa w ust. 2 lit. a)-d), spełnione są także następujące warunki:
a)
w momencie uznania oraz przez cały czas po uznaniu dany CCP spełnia wymogi określone w art. 16 oraz tytułach IV i V. W odniesieniu do spełniania przez CCP wymogów art. 41, 44, 46, 50 i 54 ESMA konsultuje się z emisyjnymi bankami centralnymi, o których mowa w ust. 3 lit. f), zgodnie z procedurą określoną w art. 24b ust. 1. Zgodnie z art. 25a ESMA bierze pod uwagę, w jakim stopniu powyższe wymogi uznaje się za spełnione przez CCP, jeżeli spełnia on porównywalne wymogi mające zastosowanie w państwie trzecim;
b)
emisyjne banki centralne, o których mowa w ust. 3 lit. f), w terminie 30 dni roboczych od stwierdzenia, że dany CCP z państwa trzeciego nie jest CCP Tier I zgodnie z ust. 2a lub w następstwie przeglądu przeprowadzonego zgodnie z ust. 5, przedstawiły ESMA pisemne potwierdzenie, że dany CCP spełnia następujące wymogi, które te emisyjne banki centralne mogły nałożyć w toku wykonywania ich zadań z zakresu polityki pieniężnej:
2
(i)
wymóg przedłożenia informacji, których emisyjny bank centralny może zażądać na uzasadniony wniosek, jeżeli informacje takie nie zostały w inny sposób uzyskane przez ESMA;
2
(ii)
wymóg pełnej i należytej współpracy z emisyjnym bankiem centralnym w kontekście oceny odporności CCP na niekorzystne zmiany na rynku, przeprowadzonej zgodnie z art. 25b ust. 3;
2
(iii)
wymóg otwarcia lub zgłoszenia zamiaru otwarcia - zgodnie ze stosownymi kryteriami i wymogami dostępu - rachunku depozytowego overnight w emisyjnym banku centralnym;
2
(iv)
wymóg spełnienia wymogów, stosowanych w sytuacjach wyjątkowych przez emisyjny bank centralny, w ramach jego kompetencji w celu zaradzenia tymczasowym systemowym ryzykom płynności mającym wpływ na transmisję polityki pieniężnej lub sprawne funkcjonowanie systemów płatności oraz związanymi z kontrolą ryzyka płynności, wymogami dotyczącymi depozytów zabezpieczających, zabezpieczeniami, rozwiązaniami dotyczącymi rozrachunku lub uzgodnieniami interoperacyjnymi.

Wymogi, o których mowa w ppkt (iv), zapewniają efektywność, stabilność i odporność CCP oraz są dostosowane do wymogów określonych w art. 16 i w tytułach IV i V niniejszego rozporządzenia.

Uznanie jest uwarunkowane stosowaniem wymogów, o których mowa w ppkt (iv), przez czas ograniczony, nie dłuższy niż sześć miesięcy. W przypadku gdy na koniec tego okresu emisyjny bank centralny stwierdzi, że dana sytuacja wyjątkowa utrzymuje się, okres stosowania wymogów do celów uznawania może zostać jednokrotnie przedłużony o dodatkowy okres nieprzekraczający sześciu miesięcy.

Przed nałożeniem wymogów, o których mowa w ppkt (iv), lub przed przedłużeniem ich stosowania emisyjny bank centralny informuje ESMA, pozostałe emisyjne banki centralne, o których mowa w ust. 3 lit. f), a także członków kolegium ds. CCP z państw trzecich oraz przedstawia wszystkim tym podmiotom wyjaśnienie wpływu wymogów, jakie zamierza nałożyć, na efektywność, stabilność i odporność CCP, oraz uzasadnienie powodów, dla których odnośne wymogi są konieczne i proporcjonalne, by zapewnić transmisję polityki pieniężnej lub sprawne funkcjonowanie systemów płatności w odniesieniu do waluty, którą przedmiotowy emisyjny bank centralny emituje. ESMA przedkłada emisyjnemu bankowi centralnemu opinię w terminie 10 dni roboczych od dnia przekazania projektu wymogów lub projektu przedłużenia okresu ich stosowania. W sytuacjach nadzwyczajnych wyżej wymieniony termin nie przekracza 24 godzin. W swojej opinii ESMA bierze pod uwagę w szczególności skutki nakładanych wymogów dla efektywności, stabilności i odporności danego CCP. Pozostałe emisyjne banki centralne, o których mowa w ust. 3 lit. f), mogą przedłożyć opinię w tym samym terminie. Po zakończeniu okresu konsultacji dany emisyjny bank centralny należycie uwzględnia zmiany proponowane w opiniach ESMA lub emisyjnych banków centralnych, o których mowa w ust. 3 lit. f).

Emisyjny bank centralny informuje również Parlament Europejski i Radę o przedłużeniu okresu stosowania wymogów, o których mowa w ppkt (iv).

Emisyjny bank centralny na bieżąco współpracuje i wymienia informacje z ESMA oraz pozostałymi emisyjnymi bankami centralnymi, o których mowa w ust. 3 lit. f), w odniesieniu do wymogów, o których mowa w ppkt (iv), w szczególności w odniesieniu do oceny systemowych ryzyk płynności i skutków nakładanych wymogów dla efektywności, stabilności i odporności danych CCP.

W przypadku gdy emisyjny bank centralny nakłada dowolny z wymogów, o których mowa w niniejszej literze, po tym, jak dany CCP Tier II został uznany, spełnienie każdego takiego wymogu uznaje się za warunek uznania i emisyjne banki centralne w terminie 90 dni roboczych przedstawiają ESMA pisemne potwierdzenie, że dany CCP spełnia odnośny wymóg.

W przypadku gdy emisyjny bank centralny nie przedstawił ESMA pisemnego potwierdzenia w terminie, ESMA może uznać ten wymóg za spełniony;

c)
CCP dostarczył ESMA:
(i)
pisemne oświadczenie podpisane przez jego przedstawiciela prawnego, zawierające bezwarunkową zgodę CCP na:
-
dostarczenie w ciągu trzech dni roboczych od doręczenia stosownego wniosku ESMA -dokumentów, rejestrów, informacji i danych, które dany CCP posiadał w momencie doręczenia wniosku; oraz
-
umożliwienie ESMA dostępu do wszystkich obiektów CCP;
4
(ii)
uzasadnioną opinię prawną sporządzoną przez niezależnego eksperta prawnego potwierdzającą, że udzielona zgoda jest ważna i może być egzekwowana na podstawie odpowiednich mających zastosowanie przepisów;
d)
CCP wdrożył wszelkie niezbędne środki i ustanowił wszelkie niezbędne procedury w celu zapewnienia skutecznego przestrzegania wymogów określonych w lit. a) i c);
e)
Komisja nie przyjęła aktu wykonawczego zgodnie z ust. 2c.
2c.  160
 Na podstawie oceny zawierającej uzasadnienie ESMA może - po konsultacjach z ERRS i w porozumieniu z emisyjnymi bankami centralnymi, o których mowa w ust. 3 lit. f), zgodnie z art. 24b ust. 3 oraz proporcjonalnie do stopnia systemowego znaczenia danego CCP zgodnie z ust. 2a niniejszego artykułu - stwierdzić, że dany CCP lub niektóre ze świadczonych przezeń usług rozliczeniowych mają tak istotne systemowe znaczenie, że dany CCP nie powinien zostać uznany na potrzeby świadczenia niektórych usług rozliczeniowych lub prowadzenia działalności rozliczeniowej. Zgoda emisyjnego banku centralnego odnosi się wyłącznie do waluty, którą ten bank emituje, a nie do zalecenia w całości, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu. Ponadto w swojej ocenie ESMA:
a)
wyjaśnia, w jaki sposób spełnienie warunków określonych w ust. 2b w niewystarczającym stopniu zaradzałoby ryzyku dla stabilności finansowej Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich;
b)
opisuje cechy charakterystyczne usług rozliczeniowych świadczonych przez CCP, w tym wymogi dotyczące płynności i fizycznego rozliczania, związane ze świadczeniem takich usług;
c)
przedstawia ilościową ocenę techniczną kosztów i korzyści oraz skutków decyzji o odmowie uznania CCP na potrzeby świadczenia niektórych usług rozliczeniowych lub prowadzenia działalności rozliczeniowej, biorąc pod uwagę:
2
(i)
istnienie potencjalnych zamienników na potrzeby świadczenia odnośnych usług rozliczeniowych w danych walutach na rzecz członków rozliczających oraz, w zakresie, w jakim stosowne informacje są dostępne, ich klientów i klientów pośrednich mających siedzibę w Unii;
2
(ii)
potencjalne skutki objęcia zakresem aktu wykonawczego pozostających do uregulowania kontraktów będących w posiadaniu CCP.

Na podstawie swojej oceny ESMA zaleca Komisji przyjęcie aktu wykonawczego potwierdzającego, że dany CCP nie powinien zostać uznany na potrzeby świadczenia niektórych usług rozliczeniowych lub prowadzenia działalności rozliczeniowej.

Komisja ma co najmniej 30 dni roboczych na ocenę zalecenia ESMA.

Po przedłożeniu zalecenia, o którym mowa w akapicie drugim, Komisja może przyjąć w ostateczności akt wykonawczy określający:

a)
że po okresie dostosowawczym wskazanym przez Komisję zgodnie z lit. b) niniejszego akapitu niektóre lub wszystkie usługi rozliczeniowe tego CCP z państwa trzeciego mogą być przez niego świadczone na rzecz członków rozliczających i systemów obrotu mających siedzibę w Unii dopiero gdy ten CCP uzyska stosowne zezwolenie zgodnie z art. 14;
b)
odpowiedni okres dostosowawczy dla CCP, jego członków rozliczających i ich klientów. Okres dostosowawczy nie przekracza dwóch lat i może zostać jednorazowo przedłużony o sześć miesięcy, gdy wciąż istnieją powody przyznania takiego okresu;
c)
warunki, na podstawie których dany CCP może kontynuować świadczenie określonych usług rozliczeniowych lub prowadzenie działalności rozliczeniowej w okresie dostosowawczym, o którym mowa w lit. b);
d)
środki, które zostaną podjęte w okresie dostosowawczym w celu ograniczenia potencjalnych kosztów po stronie członków rozliczających i ich klientów, w szczególności tych, którzy mają siedzibę w Unii.

Określając usługi i okres dostosowawczy, o których mowa w akapicie czwartym lit. a) i b), Komisja bierze pod uwagę:

a)
cechy charakterystyczne usług oferowanych przez danego CCP oraz możliwość ich zastąpienia;
b)
fakt, czy i w jakim stopniu rozliczone transakcje pozostające do uregulowania zostaną objęte zakresem aktu wykonawczego, z uwzględnieniem prawnych i ekonomicznych skutków takiego objęcia;
c)
potencjalne koszty dla członków rozliczających i, o ile stosowne informacje są dostępne, dla ich klientów, w szczególności tych, którzy mają siedzibę w Unii.

Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 86 ust. 2.

3.  161
 Oceniając, czy warunki, o których mowa w ust. 2 lit. a)-d), zostały spełnione, ESMA konsultuje się z:
a)
właściwym organem państwa członkowskiego, w którym dany CCP świadczy lub zamierza świadczyć usługi rozliczeniowe i które zostało wybrane przez tego CCP;
b)
właściwymi organami odpowiedzialnymi za nadzór nad członkami rozliczającymi CCP mającymi siedzibę w trzech państwach członkowskich, które przekazują - lub po których CCP spodziewają się, że będą przekazywać - łącznie w okresie jednego roku największe składki do prowadzonego przez danego CCP funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, o którym mowa w art. 42;
c)
właściwymi organami odpowiedzialnymi za nadzór nad znajdującymi się w Unii systemami obrotu, które są obsługiwane lub mają być obsługiwane przez danego CCP;
d)
właściwymi organami sprawującymi nadzór nad CCP mającymi siedzibę w Unii, z którymi zostały zawarte uzgodnienia interoperacyjne;
e)
odpowiednimi członkami ESBC państw członkowskich, w których dany CCP świadczy lub zamierza świadczyć usługi rozliczeniowe, oraz z odpowiednimi członkami ESBC odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru nad CCP, z którymi zostały zawarte uzgodnienia interoperacyjne;
f) 162
 bankami centralnymi emitującymi wszystkie waluty unijne, w których wyrażone są instrumenty finansowe, które są lub mają być rozliczane przez odnośnego CCP.
4.  163
 CCP, o którym mowa w ust. 1, składa swój wniosek do ESMA.

CCP występujący z wnioskiem przekazuje ESMA wszelkie informacje niezbędne do jego uznania. W terminie 30 dni roboczych od otrzymania wniosku ESMA sprawdza wniosek pod kątem jego kompletności. Jeżeli wniosek jest niekompletny, ESMA wyznacza termin, w którym CCP występujący z wnioskiem ma przedłożyć dodatkowe informacje. ESMA niezwłocznie przekazuje kolegium ds. CCP z państw trzecich wszystkie informacje otrzymane od CCP występującego z wnioskiem.

Decyzja o uznaniu podejmowana jest na podstawie warunków określonych w ust. 2 w przypadku CCP Tier I oraz w ust. 2 lit. a)-d) i ust. 2b w przypadku CCP Tier II. W ciągu 180 dni roboczych od stwierdzenia, że wniosek jest kompletny zgodnie z akapitem drugim, ESMA informuje na piśmie CCP występującego z wnioskiem o uznaniu lub odmowie uznania i podaje wyczerpujące uzasadnienie.

ESMA publikuje na swojej stronie internetowej wykaz CCP uznanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, wskazując ich zaklasyfikowanie jako CCP Tier I lub CCP Tier II.

5.  164
 ESMA, po konsultacji z organami i podmiotami, o których mowa w ust. 3, dokonuje przeglądu decyzji o uznaniu CCP mającego siedzibę w państwie trzecim:
a)
jeżeli dany CCP zamierza rozszerzyć lub ograniczyć zakres swojej działalności i usług w Unii, w którym to przypadku CCP informuje o tym ESMA, przedkładając wszelkie niezbędne informacje; oraz
b)
w każdym przypadku co najmniej raz na pięć lat.

Przegląd ten przeprowadza się zgodnie z ust. 2-4.

Jeżeli przegląd przeprowadza się zgodnie z akapitem pierwszym lit. b) niniejszego ustępu, CCP nie jest zobowiązany do złożenia nowego wniosku o uznanie, lecz przekazuje ESMA wszystkie informacje, których potrzebuje on do przeglądu uznania. Jeżeli ESMA przeprowadza przegląd uznania CCP mającego siedzibę w państwie trzecim zgodnie z akapitem pierwszym lit. b) niniejszego ustępu, nie traktuje takiego przeglądu jako wniosku o uznanie odpowiedniego uznanego CCP.

Jeżeli w wyniku przeglądu, o którym mowa w akapicie pierwszym, ESMA stwierdzi, że CCP z państwa trzeciego, który został sklasyfikowany jako CCP Tier I, powinien zostać sklasyfikowany jako CCP Tier II, ESMA wyznacza odpowiedni okres dostosowawczy nieprzekraczający 18 miesięcy, w którym to okresie CCP musi spełnić wymogi określone w ust. 2b. Na uzasadniony wniosek CCP lub właściwego organu odpowiedzialnego za nadzór nad członkami rozliczającymi, ESMA może przedłużyć okres dostosowawczy o dodatkowe sześć miesięcy, w przypadku gdy takie przedłużenie jest uzasadnione wyjątkowymi okolicznościami i skutkami dla członków rozliczających mających siedzibę w Unii.

6.  165
 Komisja może przyjąć akt wykonawczy zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, stwierdzający, że:
a)
rozwiązania prawne i nadzorcze państwa trzeciego zapewniają ciągłe spełnianie przez CCP, którzy uzyskali zezwolenie w tym państwie trzecim, prawnie wiążących wymogów równoważnych z wymogami określonymi w tytule IV niniejszego rozporządzenia;
b)
ci CCP podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu prawa prowadzonym na bieżąco w tym państwie trzecim;
c)
ramy prawne tego państwa trzeciego przewidują skuteczny równoważny system uznawania CCP, którzy uzyskali zezwolenie na mocy systemów prawnych państw trzecich.

Komisja może uzależnić stosowanie aktu wykonawczego, o którym mowa w akapicie pierwszym, od skutecznego i ciągłego spełniania przez państwo trzecie dowolnego wymogu określonego w tym akcie oraz od zdolności ESMA w zakresie skutecznego wykonywania jego obowiązków w odniesieniu do CCP z państw trzecich uznanych na mocy ust. 2 i 2b lub w odniesieniu do monitorowania, o którym mowa w ust. 6b, w tym w drodze wypracowania i stosowania uzgodnień o współpracy, o których mowa w ust. 7.

Jeżeli leży to w interesie Unii i biorąc pod uwagę potencjalne ryzyko dla stabilności finansowej Unii wynikające z oczekiwanego udziału członków rozliczających i systemów obrotu mających siedzibę w Unii w CCP mających siedzibę w państwie trzecim, Komisja może przyjąć akt wykonawczy, o którym mowa w akapicie pierwszym, niezależnie od tego, czy spełniono wymogi określone w lit. c) tego akapitu.

6a.  166
 Komisja może przyjąć akt delegowany zgodnie z art. 82 w celu doprecyzowania kryteriów, o których mowa w ust. 6 lit. a), b) i c).
6b.  167
 ESMA monitoruje zmiany w zakresie regulacji i nadzoru w państwach trzecich, w stosunku do których przyjęto akty wykonawcze na mocy ust. 6.

W przypadku gdy ESMA stwierdzi w tych państwach trzecich zmiany w zakresie regulacji i nadzoru, które mogą mieć wpływ na stabilność finansową Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich, informuje o tym niezwłocznie Parlament Europejski, Radę, Komisję oraz członków kolegium ds. CCP z państw trzecich, o którym mowa w art. 25c. Wszystkie takie informacje są traktowane jako poufne.

ESMA co roku przedkłada Komisji i członkom kolegium ds. CCP z państw trzecich, o którym mowa w art. 25c, poufne sprawozdanie na temat zmian w zakresie regulacji i nadzoru w państwach trzecich, o których mowa w akapicie pierwszym.

7.  168
 ESMA zawiera skuteczne uzgodnienia dotyczące współpracy z odpowiednimi właściwymi organami państw trzecich, których ramy prawne i nadzorcze uznano za równoważne z niniejszym rozporządzeniem zgodnie z ust. 6.
7a.  169
 Jeżeli ESMA nie ustalił jeszcze poziomu CCP lub ustalił, że wszyscy lub niektórzy CCP w danym państwie trzecim są CCP Tier I, uzgodnienia o współpracy, o których mowa w ust. 7, uwzględniają ryzyko związane ze świadczeniem usług rozliczeniowych przez tych CCP oraz określają:
a)
mechanizm corocznej wymiany informacji między ESMA, emisyjnymi bankami centralnymi, o których mowa w ust. 3 lit. f), oraz właściwymi organami danych państw trzecich, aby ESMA mógł:
(i)
zapewnić, aby CCP spełniał warunki uznania, o których mowa w ust. 2;
(ii)
zidentyfikować potencjalny istotny wpływ na płynność rynku lub stabilność finansową Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich; oraz
(iii)
monitorować działalność rozliczeniową w co najmniej jednym CCP mającym siedzibę w takim państwie trzecim prowadzoną przez członków rozliczających mających siedzibę w Unii lub będących częścią grupy podlegającej nadzorowi skonsolidowanemu w Unii;
b)
w wyjątkowych sytuacjach mechanizm wymiany co kwartał informacji wymagający szczegółów uwzględniających aspekty, o których mowa w ust. 2a, a w szczególności informacji na temat istotnych zmian w modelach i parametrach ryzyka, rozszerzenia działalności i usług CCP oraz zmian w strukturze rachunków klienta w celu wykrycia, czy dany CCP jest potencjalnie bliski osiągnięcia systemowego znaczenia dla stabilności finansowej Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich lub potencjalnie może mieć takie znaczenie, jak również mechanizm wymiany informacji na temat zmian na rynku, które mogłyby mieć wpływ na stabilność finansową Unii;
c)
mechanizm szybkiego powiadamiania ESMA w przypadkach, gdy właściwy organ państwa trzeciego uzna, że CCP, nad którym sprawuje nadzór, narusza warunki udzielonego mu zezwolenia lub innych przepisów, którym podlega;
d)
mechanizm szybkiego powiadamiania ESMA przez właściwy organ państwa trzeciego, jeżeli CCP z państwa trzeciego nadzorowany przez ten właściwy organ zamierza rozszerzyć lub ograniczyć usługi rozliczeniowe lub działalność rozliczeniową;
e)
procedury niezbędne do skutecznego monitorowania zmian regulacyjnych i nadzorczych w danym państwie trzecim;
f)
procedury dla organów państw trzecich służące informowaniu bez zbędnej zwłoki ESMA, kolegium ds. CCP z państw trzecich, o którym mowa w art. 25c, oraz emisyjnych banków centralnych, o których mowa w ust. 3 lit. f), o sytuacjach nadzwyczajnych dotyczących danego uznanego CCP, w tym zmianach na rynkach finansowych, które mogą mieć niekorzystny wpływ na płynność rynku i stabilność systemu finansowego Unii lub jednego z jej państw członkowskich, a także procedury i plany awaryjne na potrzeby zaradzenia takim sytuacjom;
g)
procedury dla organów państw trzecich służące zapewnieniu skutecznego egzekwowania decyzji przyjętych przez ESMA zgodnie z art. 25f, 25j, art. 25k ust. 1 lit. b) oraz art. 25l, 25m i 25p;
h)
zgodę organów państwa trzeciego na dalsze przekazywanie informacji dostarczonych przez te organy ESMA na podstawie uzgodnień o współpracy z organami, o których mowa w ust. 3, i członkami kolegium ds. CCP z państw trzecich, z zastrzeżeniem wymogów tajemnicy służbowej określonych w art. 83.
7b.  170
 Jeżeli ESMA ustalił, że co najmniej jeden CCP w danym państwie trzecim jest CCP Tier II, w uzgodnieniach o współpracy, o których mowa w ust. 7, w odniesieniu do tych CCP Tier II określa się co najmniej:
a)
elementy, o których mowa w ust. 7a lit. a), c), e),
f)
i h), jeżeli nie zawarto jeszcze uzgodnień o współpracy z danym państwem trzecim zgodnie z tym ustępem;
b)
w stosowanych przypadkach mechanizm co najmniej comiesięcznej wymiany informacji między ESMA, emisyjnymi bankami centralnymi, o których mowa w ust. 3 lit. f), oraz właściwymi organami danych państw trzecich, w tym dostęp do wszystkich informacji, o które występuje ESMA, aby zapewnić przestrzeganie przez CCP wymogów, o których mowa w ust. 2b;
c)
procedury dotyczące koordynowania działań nadzorczych, obejmujące zgodę organów państwa trzeciego na przeprowadzanie dochodzeń i kontroli w miejscu prowadzenia działalności zgodnie z, odpowiednio, art. 25 g i 25h;
d)
procedury dla organów państw trzecich służące zapewnieniu skutecznego egzekwowania decyzji przyjętych przez ESMA zgodnie z art. 25b, 25f-25m, 25p oraz 25q;
e)
procedury dla organów państw trzecich służące:
(i)
zasięgnięciu opinii ESMA w kwestii opracowania i oceny planów naprawy oraz przygotowania planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do aspektów mających znaczenie dla Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich;
(ii)
informowaniu ESMA bez zbędnej zwłoki o ustanowieniu planów naprawy oraz planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, a także o późniejszym wprowadzeniu jakichkolwiek istotnych zmian w tych planach w odniesieniu do aspektów mających znaczenie dla Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich;
(iii)
informowaniu ESMA bez zbędnej zwłoki o sytuacji, gdy CCP Tier II zamierza uruchomić plan naprawy lub gdy organy państwa trzeciego ustaliły, że istnieją przesłanki świadczące o rozwijającej się sytuacji kryzysowej, która może wpłynąć na działalność tego CCP Tier II, w szczególności na jego zdolność do świadczenia usług rozliczeniowych, lub gdy organy państwa trzeciego przewidują podjęcie w najbliższej przyszłości działania w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.
7c.  171
 Jeżeli ESMA stwierdzi, że właściwy organ państwa trzeciego nie stosuje któregokolwiek z postanowień uzgodnienia o współpracy zawartego zgodnie z ust. 7, 7a i 7b, niezwłocznie informuje o tym Komisję w trybie poufnym. W takim przypadku Komisja może podjąć decyzję o przeglądzie aktu wykonawczego przyjętego zgodnie z ust. 6.
8. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających szczegółową treść informacji, jakie CCP musi przedstawić ESMA w swoim wniosku o uznanie.

ESMA przedkłada Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  25a  172

Spełnienie porównywalnych wymogów

1. 
CCP, o którym mowa w art. 25 ust. 2b, może złożyć uzasadniony wniosek z prośbą o ocenę przez ESMA, czy w przypadku spełniania przez dany CCP wymogów mających zastosowanie ram prawnych państwa trzeciego, z uwzględnieniem przepisów aktu wykonawczego przyjętego zgodnie z art. 25 ust. 6, można uznać, że ten CCP spełnia wymogi określone w art. 16 oraz tytułach IV i V. ESMA niezwłocznie przekazuje taki wniosek kolegium ds. CCP z państw trzecich.
2.  173
 Wniosek, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, określa faktyczną podstawę ustalenia porównywalności wymogów oraz powody, dla których spełnianie wymogów mających zastosowanie w państwie trzecim jest równoważne ze spełnieniem wymogów określonych w art. 16 oraz tytułach IV i V. CCP Tier II składa uzasadniony wniosek, o którym mowa w ust. 1, w formacie elektronicznym za pośrednictwem centralnej bazy danych.

ESMA uznaje spełnienie porównywalnych wymogów, częściowo lub w całości, jeżeli na podstawie uzasadnionego wniosku, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, uzna, że dany CCP Tier II spełniający odpowiednie wymogi mające zastosowanie w państwie trzecim zostaje uznany za spełniający wymogi określone w art. 16 oraz tytułach IV i V, a tym samym spełnia wymóg uznania określony w art. 25 ust. 2b lit. a).

ESMA cofa, w całości lub w odniesieniu do konkretnego wymogu, uznanie spełnienia porównywalnych wymogów, jeżeli CCP Tier II przestał spełniać warunki spełnienia porównywalnych wymogów i jeżeli taki CCP nie podjął w wyznaczonym terminie działań naprawczych wymaganych przez ESMA. Określając datę, z którą decyzja o cofnięciu uznania spełnienia porównywalnych wymogów staje się skuteczna, ESMA stara się zapewnić odpowiedni okres dostosowawczy nieprzekraczający sześciu miesięcy.

Jeżeli ESMA uzna spełnienie porównywalnych wymogów, nadal odpowiada za wykonywanie obowiązków i zadań wynikających dla niego z niniejszego rozporządzenia, w szczególności art. 25 i 25b, oraz nadal wykonuje uprawnienia, o których mowa w art. 25c,25d, 25f-25 m, 25p oraz 25q.

Bez uszczerbku dla zdolności ESMA do wykonywania zadań powierzonych mu na mocy niniejszego rozporządzenia, jeżeli ESMA uzna spełnienie porównywalnych wymogów, dokonuje uzgodnień administracyjnych z organem państwa trzeciego, aby zapewnić odpowiednią wymianę informacji i współpracę z ESMA w celu bieżącego monitorowania spełnienia porównywalnych wymogów.

3. 
W celu zapewnienia, aby ocena, o której mowa w ust. 1, skutecznie odzwierciedlała cele regulacyjne wymogów określonych w art. 16 i tytułach IV i V oraz uwzględniała interesy Unii jako całości, Komisja przyjmuje akt delegowany określający następujące elementy:
a)
minimum elementów, które mają być ocenione do celów ust. 1 niniejszego artykułu;
b)
sposoby i warunki przeprowadzenia oceny.

Komisja przyjmuje akt delegowany, o którym mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 82 do dnia 2 stycznia 2021 r.

Artykuł  25b  174

Ciągłe spełnianie warunków uznania

1.  175
 ESMA jest odpowiedzialny za wykonywanie obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia w zakresie bieżącego nadzoru nad przestrzeganiem przez uznanych CCP Tier II wymogów, o których mowa w art. 25 ust. 2b lit. a). W odniesieniu do decyzji podejmowanych na mocy art. 41, 44, 46, 50 i 54 ESMA konsultuje się z emisyjnymi bankami centralnymi, o których mowa w art. 25 ust. 3 lit. f), zgodnie z art. 24b ust. 1.

ESMA wymaga od każdego CCP Tier II wszystkich następujących działań:

a)
złożenia co najmniej raz w roku potwierdzenia, że wymogi, o których mowa w art. 25 ust. 2b lit. a), c) i d), są nadal spełniane;
b)
regularnego przekazywania informacji i danych w celu zapewnienia, aby ESMA był w stanie nadzorować przestrzeganie przez tych CCP wymogów, o których mowa w art. 25 ust. 2b lit. a).

W przypadku gdy emisyjny bank centralny, o którym mowa w art. 25 ust. 3 lit. f), uzna, że dany CCP Tier II przestał spełniać warunek określony w art. 25 ust. 2b lit. b), niezwłocznie powiadamia o tym ESMA.

2. 
Jeżeli CCP Tier II nie przedstawi ESMA potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi, lub jeżeli ESMA otrzyma powiadomienie na mocy ust. 1 akapit trzeci, uznaje się, że CCP nie spełnia już warunków uznania na mocy art. 25 ust. 2b, i zastosowanie ma procedura określona w art. 25p ust. 2, 3 i 4.
3. 
ESMA, we współpracy z ERRS, przeprowadza oceny odporności uznanych CCP Tier II na niekorzystne zmiany na rynku zgodnie z art. 32 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, w koordynacji z ocenami, o których mowa w art. 24a ust. 7 lit. b). Emisyjne banki centralne, o których mowa w art. 25 ust. 3 lit. f), mogą wnieść wkład w takie oceny w ramach wykonywania swoich zadań z zakresu polityki pieniężnej. W toku przeprowadzania takich ocen ESMA uwzględnia co najmniej ryzyko finansowe i ryzyko operacyjne oraz zapewnia spójność z ocenami odporności CCP z Unii przeprowadzanymi na podstawie art. 24a ust. 6 lit. b) niniejszego rozporządzenia.
Artykuł  25c  176

Kolegium ds. CCP z państw trzecich

1. 
ESMA ustanawia kolegium ds. CCP z państw trzecich, aby ułatwić wymianę informacji.
2. 
W skład kolegium wchodzą:
a)
przewodniczący komitetu nadzorczego ds. CCP, który przewodniczy kolegium;
b)
dwaj niezależni członkowie komitetu nadzorczego ds. CCP;
c)
właściwe organy, o których mowa w art. 22; w państwach członkowskich, w których więcej niż jeden organ został wyznaczony jako właściwy zgodnie z art. 22, organy te uzgadniają wspólnego przedstawiciela;
d)
właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad członkami rozliczającymi mającymi siedzibę w Unii;
e)
właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad mającymi siedzibę w Unii systemami obrotu, które są lub mają być obsługiwane przez danych CCP;
f)
właściwe organy sprawujące nadzór nad centralnymi depozytami papierów wartościowych mającymi siedzibę w Unii, z którymi to depozytami danych CCP są lub zamierzają być powiązani;
g)
członkowie ESBC.
3. 
Członkowie kolegium mogą zwrócić się do komitetu nadzorczego ds. CCP z wnioskiem o to, by komitet ten przedyskutował szczegółowe kwestie dotyczące CCP mającego siedzibę w państwie trzecim. Wniosek taki składany jest na piśmie i zawiera szczegółowe uzasadnienie. Komitet nadzorczy ds. CCP należycie rozpatruje takie wnioski i udziela stosownej odpowiedzi.
4. 
Podstawą ustanowienia i funkcjonowania kolegium jest pisemna umowa zawarta pomiędzy wszystkimi jego członkami. Obowiązek zachowania tajemnicy służbowej zgodnie z art. 83 ma zastosowanie do wszystkich członków kolegium.
Artykuł  25d  177

Opłaty

1. 
ESMA pobiera następujące opłaty od CCP mających siedzibę w państwie trzecim zgodnie niniejszym rozporządzeniem oraz zgodnie z aktem delegowanym przyjętym na podstawie ust. 3:
a)
opłaty związane z wnioskami o uznanie, zgodnie z art. 25;
b)
opłaty roczne związane z wykonywaniem przez ESMA zadań zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w odniesieniu do CCP uznanych zgodnie z art. 25.
2. 
Opłaty, o których mowa w ust. 1, są proporcjonalne do obrotów danego CCP i pokrywają wszystkie koszty poniesione przez ESMA w związku z procesem uznawania i z wykonywaniem jego zadań zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
3. 
Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 82 w celu doprecyzowania:
a)
rodzajów opłat;
b)
czynności, za które opłaty są pobierane;
c)
wysokości opłat;
d)
sposobu uiszczania opłat przez:
2
(i)
CCP występującego z wnioskiem o uznanie;
2
(ii)
uznanego CCP sklasyfikowanego jako CCP Tier I zgodnie z art. 25 ust. 2;
2
(iii)
uznanego CCP sklasyfikowanego jako CCP Tier II zgodnie z art. 25 ust. 2b.
Artykuł  25e  178

Wykonywanie uprawnień, o których mowa w art. 25f-25h

Uprawnienia przyznane ESMA lub urzędnikowi lub innej osobie upoważnionej przez nich na mocy art. 25f-25h nie mogą być wykorzystywane w celu żądania ujawnienia informacji lub dokumentów, które są objęte klauzulą poufności wymiany informacji między prawnikiem a klientem.

Artykuł  25f  179

Wniosek o udzielenie informacji

1.  180
 ESMA może - w drodze zwykłego wezwania lub decyzji - zażądać od uznanych CCP i powiązanych stron trzecich, którym ci CCP zlecili na zasadzie outsourcingu wykonywanie funkcji operacyjnych lub działalności, udzielenia wszelkich niezbędnych informacji umożliwiających ESMA monitorowanie świadczenia przez tych CCP usług rozliczeniowych i prowadzenia przez nich działalności rozliczeniowej w Unii oraz wykonywanie jego obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

Informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, o które zwrócono się w drodze zwykłego wezwania, mogą mieć charakter okresowy lub jednorazowy.

2. 
Wysyłając zwykłe wezwanie do udzielenia informacji zgodnie z ust. 1, ESMA zawiera w nim wszystkie następujące elementy:
a)
wskazanie niniejszego artykułu jako podstawy prawnej wezwania;
b)
cel wezwania;
c)
wymagane informacje;
d)
termin przekazania informacji;
e)
pouczenie dla osoby, do której zwraca się o informacje, że nie ma ona obowiązku ich przedstawienia, lecz że - w przypadku dobrowolnej odpowiedzi na wniosek - przedstawione informacje nie mogą być niezgodne z prawdą ani mylące;
f)
informacja o grzywnie przewidzianej w art. 25j w związku z załącznikiem III sekcja V lit. a), w przypadku gdy odpowiedzi na zadane pytania są niezgodne z prawdą lub mylące.
3. 
Wzywając do udzielenia informacji zgodnie z ust. 1 w drodze decyzji, ESMA zawiera w niej wszystkie następujące elementy:
a)
wskazanie niniejszego artykułu jako podstawy prawnej wniosku;
b)
cel wezwania;
c)
wymagane informacje;
d)
termin przekazania informacji;
e)
informacja o okresowych karach pieniężnych przewidzianych w art. 25k, w przypadku gdy udzielone informacje są niekompletne;
f)
informacja o grzywnie przewidzianej w art. 25j w związku z załącznikiem III sekcja V lit. a), w przypadku nieprzekazania żądanych informacji lub gdy odpowiedzi na zadane pytania są niezgodne z prawdą lub mylące; oraz
g)
informacja o prawie do odwołania się od decyzji do Komisji Odwoławczej ESMA i prawie do zaskarżenia tej decyzji do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ("Trybunał Sprawiedliwości") zgodnie z art. 60 i 61 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
4. 
Do udzielenia żądanych informacji zobowiązane są osoby, o których mowa w ust. 1, lub ich przedstawiciele oraz, w przypadku osób prawnych lub stowarzyszeń niemających osobowości prawnej, osoby upoważnione do ich reprezentowania zgodnie z ustawą lub statutem. Prawnicy należycie do tego upoważnieni mogą przedkładać informacje w imieniu swoich klientów. Klienci ci ponoszą pełną odpowiedzialność, jeżeli przekazane informacje są niekompletne, niezgodne z prawdą lub mylące.
5. 
ESMA niezwłocznie przesyła kopię zwykłego wezwania lub swojej decyzji odpowiedniemu właściwemu organowi państwa trzeciego, w którym osoby, o których mowa w ust. 1 i których dotyczy wezwanie lub decyzja, mają swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę.
Artykuł  25g  181

Dochodzenia ogólne

1. 
W celu wykonania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia ESMA może przeprowadzać niezbędne dochodzenia dotyczące CCP Tier II i powiązanych stron trzecich, którym ci CCP zlecili na zasadzie outsourcingu funkcje operacyjne, usługi lub działalność. W tym celu urzędnicy i inne osoby upoważnione przez ESMA mają prawo do:
a)
analizowania dokumentów, danych, procedur i innych materiałów, które są istotne dla wykonywaniem zadań ESMA niezależnie od nośnika, na jakim są one przechowywane;
b)
sporządzania lub uzyskania uwierzytelnionych kopii lub wyciągów z takich dokumentów, danych, procedur i innych materiałów;
c)
wzywania CCP Tier II lub ich przedstawicieli lub personelu i zwracania się do nich o udzielenie ustnych lub pisemnych wyjaśnień na temat faktów lub dokumentów związanych z przedmiotem i celem kontroli oraz rejestrowania ich odpowiedzi;
d)
prowadzenia rozmów z innymi osobami fizycznymi lub prawnymi, które wyrażą na to zgodę, w celu pozyskania informacji dotyczących przedmiotu dochodzenia;
e)
żądania rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych.

Emisyjne banki centralne, o których mowa w art. 25 ust. 3 lit. f), mogą, na uzasadniony wniosek przedłożony ESMA, uczestniczyć w takich dochodzeniach, w przypadku gdy dochodzenia te są istotne dla wykonywania ich zadań z zakresu polityki pieniężnej.

Kolegium ds. CCP z państw trzecich, o którym mowa w art. 25c, jest bez zbędnej zwłoki informowane o ustaleniach, które mogą być istotne dla wykonywania jego zadań.

2. 
Urzędnicy i inne osoby upoważnione przez ESMA na użytek dochodzeń, o których mowa w ust. 1, wykonują swoje uprawnienia po przedstawieniu pisemnego upoważnienia określającego przedmiot i cel danego dochodzenia. W upoważnieniu tym informuje się również o okresowych karach pieniężnych przewidzianych w art. 25k, które są nakładane w przypadku, gdy wymagane dokumenty, dane, procedury lub inne materiały lub odpowiedzi na pytania zadane CCP Tier II nie zostaną przedstawione lub są niekompletne, a także o grzywnach przewidzianych w art. 25j w związku z załącznikiem III sekcja V lit. b), które są nakładane w przypadku, gdy odpowiedzi na pytania zadane CCP Tier II są niezgodne z prawdą lub mylące.
3. 
CCP Tier II mają obowiązek poddać się dochodzeniom wszczętym na mocy decyzji ESMA. W decyzji określa się przedmiot i cel dochodzenia, okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 25k niniejszego rozporządzenia i środki odwoławcze przysługujące na mocy rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz wskazuje się na prawo do zaskarżenia decyzji do Trybunału Sprawiedliwości.
4. 
Przed powiadomieniem CCP Tier II o dochodzeniu ESMA informuje o dochodzeniu i o tożsamości upoważnionych osób odpowiedni właściwy organ państwa trzeciego, w którym ma być ono prowadzone. Na wniosek ESMA urzędnicy właściwego organu z państwa trzeciego mogą udzielić tym upoważnionym osobom pomocy w wykonywaniu ich zadań. Urzędnicy właściwego organu z państwa trzeciego mogą również uczestniczyć w dochodzeniu. Dochodzenia prowadzone w państwie trzecim zgodnie z niniejszym artykułem prowadzi się na mocy uzgodnień o współpracy dokonanych z odpowiednim właściwym organem państwa trzeciego.
Artykuł  25h  182

Kontrole w miejscu prowadzenia działalności

1. 
W celu wykonania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia ESMA może przeprowadzać wszystkie niezbędne kontrole w miejscu prowadzenia działalności w dowolnych obiektach, na dowolnym terenie lub składnikach majątku CCP Tier II i powiązanych osób trzecich, którym ci CCP zlecili na zasadzie outsourcingu funkcje operacyjne, usługi lub działalność.

Emisyjne banki centralne, o których mowa w art. 25 ust. 3 lit. f), mogą przedłożyć ESMA zawierający uzasadnienie wniosek o udział w takich kontrolach w miejscu prowadzenia działalności, gdy jest to istotne dla wykonywania ich zadań z zakresu polityki pieniężnej.

Kolegium ds. CCP z państw trzecich, o którym mowa w art. 25c, jest bez zbędnej zwłoki informowane o ustaleniach, które mogą być istotne dla wykonywania jego zadań.

2. 
Urzędnicy i inne osoby upoważnione przez ESMA do przeprowadzenia kontroli w miejscu prowadzenia działalności mogą wejść do dowolnych obiektów lub na dowolny teren lub składnik majątku osób prawnych, których dotyczy decyzja o kontroli przyjęta przez ESMA, i posiadają wszelkie uprawnienia określone w art. 25 g ust. 1. Mają oni również prawo do pieczętowania obiektów stanowiących miejsce prowadzenia działalności oraz ksiąg lub dokumentów na czas kontroli i w zakresie koniecznym do przeprowadzenia kontroli.
3. 
Z odpowiednim wyprzedzeniem przed kontrolą ESMA powiadamia o niej odpowiedni właściwy organ państwa trzeciego, w którym kontrola ta ma być przeprowadzona. Jeżeli jest to wymagane do celów odpowiedniego i efektywnego przeprowadzenia kontroli w miejscu prowadzenia działalności, ESMA może - po poinformowaniu odpowiedniego właściwego organu państwa trzeciego - przeprowadzić ją bez uprzedniego powiadomienia CCP. Kontrole prowadzone w państwie trzecim zgodnie z niniejszym artykułem prowadzi się na mocy uzgodnień dotyczących współpracy zawartych z odpowiednim właściwym organem państwa trzeciego.

Urzędnicy i inne osoby upoważnione przez ESMA do przeprowadzenia kontroli w miejscu prowadzenia działalności wykonują swoje uprawnienia po przedstawieniu pisemnego upoważnienia określającego przedmiot i cel kontroli, a także okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 25k i nakładane w przypadku, gdy odnośne osoby nie poddają się kontroli.

4. 
CCP Tier II poddają się kontrolom w miejscu prowadzenia działalności zarządzonym na mocy decyzji ESMA. W decyzji tej określa się przedmiot i cel kontroli, datę jej rozpoczęcia oraz okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 25k, jak również środki odwoławcze dostępne na mocy rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz prawo do zaskarżenia decyzji do Trybunału Sprawiedliwości.
5. 
Urzędnicy właściwego organu państwa trzeciego, w którym ma być przeprowadzana kontrola, a także osoby upoważnione lub mianowane przez ten organ, mogą - na wniosek ESMA - aktywnie pomagać urzędnikom i innym osobom upoważnionym przez ESMA. Urzędnicy odpowiedniego właściwego organu państwa trzeciego mogą być również obecni podczas kontroli w miejscu prowadzenia działalności.
6. 
ESMA może również zażądać od właściwych organów państwa trzeciego przeprowadzenia w jego imieniu poszczególnych zadań dochodzeniowych i kontroli w miejscu prowadzenia działalności zgodnie z niniejszym artykułem i art. 25 g ust. 1.
7. 
W przypadku gdy urzędnicy i inne osoby towarzyszące upoważnione przez ESMA stwierdzą, że dana osoba sprzeciwia się kontroli zarządzonej na mocy niniejszego artykułu, ESMA może zwrócić się do właściwego organu danego państwa trzeciego o udzielenie im niezbędnej pomocy, w tym, w stosownych przypadkach, o pomoc policji lub równorzędnego organu egzekwowania prawa, aby umożliwić tym urzędnikom i innymi osobom towarzyszącym przeprowadzenie kontroli w miejscu prowadzenia działalności.
Artykuł  25i  183

Przepisy proceduralne regulujące stosowanie środków nadzorczych i nakładanie grzywien

1. 
Jeżeli w trakcie wykonywania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia ESMA stwierdzi, że istnieją poważne przesłanki świadczące o możliwości istnienia faktów mogących stanowić co najmniej jedno z naruszeń wymienionych w załączniku III, ESMA wyznacza w swoich strukturach niezależnego urzędnika dochodzeniowego w celu zbadania tej sprawy. Wyznaczony nie może zostać urzędnik, który jest lub był bezpośrednio lub pośrednio zaangażowany w proces uznawania danego CCP lub nadzoru nad nim; wykonuje on swoje funkcje niezależnie od ESMA.
2. 
Urzędnik dochodzeniowy bada domniemane naruszenia, z uwzględnieniem uwag przedstawionych przez osoby, wobec których prowadzone jest dochodzenie, i przedkłada ESMA pełne akta sprawy zawierające dokonane przez niego ustalenia.

W ramach wykonywania swoich zadań urzędnik dochodzeniowy może korzystać z prawa do występowania o informacje zgodnie z art. 25f oraz do prowadzenia dochodzeń i kontroli w miejscu prowadzenia działalności zgodnie z art. 25 g i 25h. Korzystając z tych uprawnień, urzędnik dochodzeniowy przestrzega art. 25e.

W trakcie wykonywania swoich zadań urzędnik dochodzeniowy ma dostęp do wszystkich dokumentów i informacji zebranych przez ESMA w ramach prowadzonych przez ten urząd działań.

3. 
Urzędnik dochodzeniowy - po zakończeniu prowadzonego przez siebie dochodzenia i przed przekazaniem ESMA akt sprawy zawierających jego ustalenia - daje osobom, wobec których prowadzone jest to dochodzenie, możliwość przedstawienia swojego stanowiska na temat badanych spraw. Podstawę ustaleń urzędnika dochodzeniowego mogą stanowić wyłącznie fakty, do których osoby te miały możliwość się odnieść.

W trakcie dochodzeń prowadzonych na podstawie niniejszego artykułu w pełni przestrzega się prawa osób, wobec których prowadzone jest dochodzenie, do obrony.

4. 
Przedkładając ESMA akta sprawy zawierające jego ustalenia, urzędnik dochodzeniowy powiadamia o tym osoby, które są przedmiotem dochodzenia. Osoby, które są przedmiotem dochodzenia, mają prawo dostępu do akt sprawy, z zastrzeżeniem uzasadnionego interesu innych osób w zakresie ochrony ich tajemnicy handlowej. Prawo dostępu do akt sprawy nie obejmuje dostępu do informacji poufnych ani wewnętrznych dokumentów przygotowawczych ESMA.
5. 
Na podstawie akt sprawy zawierających ustalenia urzędnika dochodzeniowego oraz - na wniosek zainteresowanych stron - po wysłuchaniu stanowiska osób, które są przedmiotem dochodzenia, zgodnie z art. 25 l, ESMA decyduje, czy osoby, które są przedmiotem dochodzenia, popełniły co najmniej jedno z naruszeń wymienionych w załączniku III, a jeżeli tak - stosuje środek nadzorczy zgodnie z art. 25q i nakłada grzywnę zgodnie z art. 25j.
6. 
Urzędnik dochodzeniowy nie uczestniczy w obradach ESMA ani w żaden inny sposób nie bierze udziału w procesie decyzyjnym ESMA.
7. 
Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 82 w celu doprecyzowania przepisów proceduralnych dotyczących nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych, w tym przepisów dotyczących prawa do obrony, przepisów przejściowych oraz przepisów dotyczących pobierania grzywien lub okresowych kar pieniężnych, a także dotyczących okresów przedawnienia w zakresie nakładania i egzekwowania kar.
8. 
ESMA przekazuje sprawy organom właściwym do prowadzenia dochodzenia i ewentualnego postępowania karnego, jeżeli, wykonując swoje obowiązki wynikające z niniejszego rozporządzenia, stwierdzi, że istnieją poważne przesłanki, które zgodnie z jego wiedzą wskazują na możliwość popełnienia przestępstwa zgodnie z odpowiednimi przepisami państwa trzeciego. Ponadto ESMA nie nakłada grzywien ani okresowych kar pieniężnych, jeżeli wie, że w wyniku postępowania karnego prowadzonego zgodnie z prawem krajowym zapadł już prawomocny wyrok uniewinniający lub skazujący na podstawie tego samego lub zasadniczo takiego samego stanu faktycznego.
Artykuł  25j  184

Grzywny

1. 
Jeżeli zgodnie z art. 25j ust. 5 ESMA stwierdzi, że CCP dopuścił się umyślnie lub w wyniku zaniedbania jednego z naruszeń wymienionych w załączniku III, przyjmuje decyzję o nałożeniu grzywny zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

Uznaje się, że CCP dopuścił się naruszenia umyślnie, jeżeli ESMA znalazł obiektywne przesłanki wskazujące na to, że dany CCP lub jego kierownictwo wyższego szczebla działali celowo z myślą o popełnieniu naruszenia.

2. 
Podstawowe kwoty grzywien, o których mowa w ust. 1, mają wysokość maksymalnie dwukrotności kwoty zysków osiągniętych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia, jeżeli takie zyski lub straty mogą zostać określone, lub wysokość maksymalnie 10 % całkowitego rocznego obrotu - zgodnie z definicją w stosownym prawie Unii - danej osoby prawnej w poprzednim roku obrotowym.
3. 
Kwoty podstawowe określone w ust. 2 są w razie potrzeby korygowane z uwzględnieniem czynników obciążających lub łagodzących przy użyciu odpowiednich współczynników określonych w załączniku IV.

Odpowiednie współczynniki obciążające stosowane są w odniesieniu do kwoty podstawowej pojedynczo. Jeżeli zastosowanie ma więcej niż jeden współczynnik obciążający, różnica między kwotą podstawową a kwotą wynikającą z zastosowania każdego poszczególnego współczynnika obciążającego jest doliczana do kwoty podstawowej.

Odpowiednie współczynniki łagodzące stosowane są w odniesieniu do kwoty podstawowej pojedynczo. Jeżeli zastosowanie ma więcej niż jeden współczynnik łagodzący, różnica między kwotą podstawową a kwotą wynikającą z zastosowania każdego poszczególnego współczynnika łagodzącego jest odliczana od kwoty podstawowej.

4. 
Niezależnie od ust. 2 i 3 kwota grzywny nie może przekroczyć 20 % rocznego obrotu danego CCP w poprzedzającym roku obrotowym, ale w przypadku, gdy dany CCP bezpośrednio lub pośrednio uzyskał korzyść finansową z naruszenia, kwota grzywny jest przynajmniej równa tej korzyści.

Jeżeli działanie lub zaniechanie ze strony CCP stanowią więcej niż jedno naruszenie wymienione w załączniku III, nakładana jest tylko wyższa z tych grzywien, która jest wyliczana zgodnie z ust. 2 i 3 i dotyczy jednego z tych naruszeń.

Artykuł  25k  185

Okresowe kary pieniężne

1. 
ESMA w drodze decyzji nakłada okresowe kary pieniężne w celu zmuszenia:
a)
CCP Tier II do zaprzestania naruszenia, zgodnie z decyzją podjętą na mocy art. 25q ust. 1 lit. a);
b)
osoby, o której mowa w art. 25f ust. 1, do udzielenia kompletnych informacji, których zażądano w drodze decyzji na mocy art. 25f;
c)
CCP Tier II:
2
(i)
do poddania się dochodzeniu, a w szczególności do przedłożenia kompletnych dokumentów, danych, procedur lub innych żądanych materiałów, a także do uzupełnienia i skorygowania innych informacji udostępnionych w dochodzeniu wszczętym na podstawie decyzji podjętej na mocy art. 25 g; lub
2
(ii)
do poddania się kontroli w miejscu prowadzenia działalności zarządzonej decyzją na mocy art. 25h.
2. 
Okresowa kara pieniężna musi być skuteczna i proporcjonalna. Okresową karę pieniężną nakłada się za każdy dzień opóźnienia.
3. 
Niezależnie od ust. 2, stawka okresowej kary pieniężnej wynosi 3 % średniego dziennego obrotu w poprzedzającym roku obrotowym lub, w przypadku osób fizycznych, 2 % średniego dziennego dochodu w poprzedzającym roku kalendarzowym. Jest ona naliczana od dnia określonego w decyzji o nałożeniu okresowej kary pieniężnej.
4. 
Okresową karę pieniężną nakłada się na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy po powiadomieniu o decyzji ESMA. Po zakończeniu tego okresu ESMA dokonuje przeglądu tego środka.
Artykuł  25l  186

Wysłuchanie zainteresowanych stron

1. 
Przed podjęciem decyzji w sprawie nałożenia grzywny lub okresowej kary pieniężnej na mocy art. 25j i 25k ESMA zapewnia osobom, wobec których prowadzone jest postępowanie, możliwość przedstawienia swojego stanowiska odnośnie do swoich ustaleń. Podstawę decyzji ESMA stanowią wyłącznie ustalenia, co do których osoby, wobec których prowadzone jest postępowanie, mogły przedstawić swoje stanowisko.

Akapit pierwszy niniejszego ustępu nie ma zastosowania, jeżeli konieczne jest podjęcie pilnych działań w celu zapobieżenia istotnym i bezpośrednio zagrażającym szkodom dla systemu finansowego. W takim przypadku ESMA może przyjąć decyzję tymczasową i zapewnia osobom, wobec których prowadzone jest postępowanie, możliwość przedstawienia swojego stanowiska jak najszybciej po podjęciu decyzji.

2. 
W trakcie postępowania w pełni przestrzega się prawa osób, wobec których prowadzone jest postępowanie, do obrony. Mają one prawo dostępu do gromadzonych przez ESMA akt sprawy, z zastrzeżeniem uzasadnionego interesu innych stron w zakresie ochrony ich tajemnicy handlowej. Prawo dostępu do akt sprawy nie obejmuje dostępu do informacji poufnych oraz wewnętrznych dokumentów przygotowawczych ESMA.
Artykuł  25m  187

Powiadamianie o grzywnach i okresowych karach pieniężnych oraz ich charakter, egzekucja i przeznaczenie

1. 
ESMA podaje do wiadomości publicznej każdą grzywnę i każdą okresową karę pieniężną, które zostały nałożone zgodnie z art. 25j i 25k niniejszego rozporządzenia, chyba że takie publiczne ujawnienie zagrażałoby poważnie rynkom finansowym lub wyrządzało nieproporcjonalną szkodę zainteresowanym stronom. Ujawniane informacje nie mogą obejmować danych osobowych w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 45/2001.
2. 
Grzywny i okresowe kary pieniężne nałożone zgodnie z art. 25j i 25k mają charakter administracyjny.
3. 
Jeżeli ESMA postanowi nie nakładać grzywien ani kar pieniężnych, informuje o tym odpowiednio Parlament Europejski, Radę, Komisję i odpowiednie właściwe organy państwa trzeciego oraz podaje przyczyny swojej decyzji.
4. 
Grzywny i okresowe kary pieniężne nałożone zgodnie z art. 25j i 25k podlegają egzekucji.

Postępowanie egzekucyjne jest regulowane przepisami dotyczącymi postępowania cywilnego obowiązującymi w państwie członkowskim lub państwie trzecim, w którym postępowanie jest prowadzone.

5. 
Kwoty grzywien i okresowych kar pieniężnych są przekazywane do budżetu ogólnego Unii Europejskiej.
Artykuł  25n  188

Kontrola przez Trybunał Sprawiedliwości

Trybunał Sprawiedliwości ma nieograniczone prawo kontroli decyzji ESMA nakładających grzywnę lub okresową karę pieniężną. Trybunał może uchylić, obniżyć lub podwyższyć nałożoną grzywnę lub okresową karę pieniężną.

Artykuł  25o  189

Zmiany w załącznikach III i IV

W celu uwzględnienia zmian w art. 16 oraz tytułach IV i V Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 82 w celu zapewnienia, aby naruszenia, o których mowa w załączniku III, odpowiadały wymogom określonym w art. 16 oraz tytułach IV i V.

Aby uwzględnić zmiany sytuacji na rynkach finansowych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 82 w odniesieniu do środków mających na celu zmianę załącznika IV.

Artykuł  25p  190

Cofnięcie uznania

1. 
Bez uszczerbku dla art. 25q i z zastrzeżeniem następnych ustępów, ESMA - po konsultacjach z organami i podmiotami, o których mowa w art. 25 ust. 3 - cofa decyzję o uznaniu przyjętą zgodnie z art. 25 w sytuacji, gdy:
a)
dany CCP nie skorzystał z uznania w ciągu sześciu miesięcy, wyraźnie zrzekł się uznania lub nie prowadził działalności od ponad sześciu miesięcy;
b)
dany CCP uzyskał uznanie na podstawie fałszywych oświadczeń lub w inny niezgodny z prawem sposób;
c) 191
 dany CCP w sposób poważny i systematyczny naruszał którykolwiek z mających zastosowanie wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu lub przestał spełniać którykolwiek z warunków uznania określonych w art. 25 i nie podjął działań naprawczych wymaganych przez ESMA w odpowiednio wyznaczonym terminie nieprzekraczającym jednego roku;
d)
ESMA nie jest w stanie skutecznie wykonać swoich obowiązków w stosunku do danego CCP na mocy niniejszego rozporządzenia ze względu na to, że organ państwa trzeciego właściwy dla danego CCP nie udzielił ESMA wszystkich stosownych informacji lub nie współpracuje z ESMA zgodnie z art. 25 ust. 7;
e)
akt wykonawczy, o którym mowa w art. 25 ust. 6, został uchylony lub zawieszony lub dowolny z warunków w nim określonych przestał być spełniany.

ESMA może ograniczyć cofnięcie uznania do określonej usługi, działalności lub określonej klasy instrumentów finansowych.

Określając datę, z którą decyzja o cofnięciu uznania stanie się skuteczna, ESMA dokłada starań, żeby zminimalizować ewentualne zakłócenia rynku i przewiduje odpowiedni okres dostosowawczy, który nie przekracza dwóch lat.

2.  192
 Przed cofnięciem uznania zgodnie z ust. 1 lit. c) ESMA bierze pod uwagę możliwość zastosowania środków na podstawie art. 25q ust. 1 lit. a), b) i c).

W przypadku gdy ESMA stwierdzi, że działania naprawcze nie zostały podjęte w terminie wyznaczonym na podstawie ust. 1 lit. c) niniejszego artykułu lub że podjęte działania nie są odpowiednie, oraz po konsultacji z organami, o których mowa w art. 25 ust. 3, ESMA cofa decyzję o uznaniu.

3. 
ESMA niezwłocznie powiadamia odpowiedni właściwy organ państwa trzeciego o decyzji w sprawie cofnięcia uznania dla uznanego CCP.
4. 
Każdy z organów, o których mowa w art. 25 ust. 3, który uzna, że zachodzi jedna z okoliczności, o których mowa w ust. 1, może zwrócić się do ESMA o sprawdzenie, czy zostały spełnione warunki cofnięcia uznania dla uznanego CCP lub cofnięcia jego uznania w odniesieniu do określonej usługi, działalności lub określonej klasy instrumentów finansowych. W przypadku gdy ESMA zdecyduje, by nie cofać uznania danego CCP, przedstawia organowi, który wystąpił z wnioskiem, pełne uzasadnienie tej decyzji.
Artykuł  25q  193

Środki nadzorcze podejmowane przez ESMA

1. 
W przypadku gdy - zgodnie z art. 25j ust. 5 - ESMA stwierdzi, że CCP Tier II popełnił jedno z naruszeń wymienionych w załączniku III, podejmuje co najmniej jedną z poniższych decyzji:
a)
zobowiązuje CCP do zaprzestania danego naruszenia;
b)
nakłada grzywny zgodnie z art. 25j;
c)
wydaje publiczne ogłoszenie;
d)
cofa uznanie dla CCP lub w odniesieniu do oferowanej przez niego określonej usługi, działalności lub określonej klasy instrumentów finansowych zgodnie z art. 25p.
2. 
Podejmując decyzje, o których mowa w ust. 1, ESMA bierze pod uwagę charakter i wagę naruszenia, uwzględniając następujące kryteria:
a)
czas trwania i częstotliwość naruszenia;
b)
czy naruszenie ujawniło poważne lub systemowe słabości procedur stosowanych przez CCP lub jego systemów zarządzania lub kontroli wewnętrznej;
c)
czy naruszenie doprowadziło do przestępstwa finansowego lub ułatwiło przestępstwo finansowe lub w inny sposób jest z nim związane;
d)
czy naruszenie jest wynikiem działania umyślnego czy zaniedbania.

3. ESMA powiadamia niezwłocznie danego CCP o decyzji przyjętej na mocy ust. 1, a także przekazuje tę informację odpowiednim właściwym organom danego państwa trzeciego oraz Komisji. W terminie 10 dni roboczych od daty przyjęcia takiej decyzji ESMA podaje ją do wiadomości publicznej na swojej stronie internetowej.

Podając swoją decyzję do wiadomości publicznej zgodnie z akapitem pierwszym, ESMA podaje również do wiadomości publicznej informację o prawie danego CCP do odwołania się od tej decyzji, a w odpowiednim przypadku informację, że takie odwołanie zostało wniesione, precyzując, że ma ono skutku zawieszającego, oraz informację o tym, że Komisja Odwoławcza ESMA może zawiesić wykonanie zaskarżonej decyzji zgodnie z art. 60 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

TYTUŁ  IV

WYMOGI W ODNIESIENIU DO CCP

ROZDZIAŁ  1

Wymogi organizacyjne

Artykuł  26

Przepisy ogólne

1.  194
 CCP posiada solidne zasady zarządzania obejmujące jasną strukturę organizacyjną z dobrze określonymi, przejrzystymi i spójnymi obszarami odpowiedzialności, skuteczne procesy służące rozpoznawaniu ryzyka, na które jest lub może być narażony CCP, zarządzaniu ryzykiem, monitorowaniu i zgłaszaniu ryzyka oraz odpowiednie mechanizmy kontroli wewnętrznej obejmujące prawidłowe procedury administracyjne i rachunkowości.

Bez uszczerbku dla uzgodnień interoperacyjnych na mocy tytułu V lub prowadzenia swojej polityki inwestycyjnej zgodnie z art. 47, CCP nie może być ani stać się członkiem rozliczającym lub klientem, ani też nie może zawierać pośrednich uzgodnień rozliczeniowych z członkiem rozliczającym w celu podjęcia działalności rozliczeniowej u CCP.

2. 
CCP przyjmuje strategie i procedury dostatecznie skuteczne, aby zapewnić przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym przestrzeganie wszystkich tych przepisów przez zarządzających CCP i jego pracowników.
3.  195
 CCP utrzymuje i stosuje strukturę organizacyjną zapewniającą ciągłość działania oraz prawidłowe funkcjonowanie w zakresie świadczenia usług i prowadzenia działalności. Stosuje odpowiednie i proporcjonalne systemy, zasoby i procedury, w tym systemy ICT zarządzane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2554 196 .
4. 
CCP utrzymuje wyraźne rozgraniczenie między podległością służbową w odniesieniu do zarządzania ryzykiem a podległością służbową w odniesieniu do innych działań CCP.
5. 
CCP przyjmuje, wdraża i prowadzi politykę wynagrodzeń promującą rozważne i skuteczne zarządzanie ryzykiem oraz niesprzyjającą rozluźnianiu standardów ryzyka.
6.  197
 (uchylony).
7. 
CCP nieodpłatnie podaje do wiadomości publicznej zasady zarządzania oraz przepisy regulujące działalność CCP, a także kryteria dopuszczenia do członkostwa.
8.  198
 CCP podlega częstym i niezależnym audytom. Wyniki tych audytów przekazywane są zarządowi CCP i udostępniane ESMA i organowi właściwemu dla CCP.
9. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z członkami ESBC, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny zakres zasad i rozwiązań w zakresie zarządzania, o których mowa w ust. 1-8.

ESMA przedkłada Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  27

Kierownictwo wyższego szczebla i zarząd

1. 
Kierownictwo wyższego szczebla CCP musi cieszyć się odpowiednio nieposzlakowaną opinią i posiadać dostateczne doświadczenie pozwalające na zapewnienie prawidłowego i ostrożnego zarządzania CCP.
2. 
CCP posiada zarząd. Co najmniej jedna trzecia składu zarządu, jednak nie mniej niż dwóch członków, musi być niezależna. Przedstawiciele klientów członków rozliczających zapraszani są na posiedzenia zarządu dotyczące kwestii związanych z art. 38 i 39. Wynagrodzenie niezależnych i innych członków zarządu, niepełniących funkcji wykonawczych nie jest powiązane z wynikami działalności CCP.

Członkowie zarządu CCP, w tym członkowskie niezależni, muszą cieszyć się odpowiednio nieposzlakowaną opinią oraz posiadać odpowiednią wiedzę specjalistyczną z zakresu usług finansowych, zarządzania ryzykiem i usług rozliczeniowych.

2a.  199
 Skład zarządu CCP należycie uwzględnia zasadę równowagi płci.
3. 
CCP wyraźnie określa zadania i zakres odpowiedzialności zarządu oraz udostępnia protokoły posiedzeń zarządu właściwemu organowi i audytorom.
Artykuł  28

Komisja ds. ryzyka

1.  200
 CCP ustanawia komisję ds. ryzyka, w skład której wchodzą przedstawiciele jego członków rozliczających, niezależni członkowie zarządu oraz przedstawiciele klientów. Komisja ds. ryzyka może zaprosić pracowników CCP i niezależnych ekspertów zewnętrznych do uczestniczenia w posiedzeniach komisji bez prawa głosu. ESMA i właściwe organy mogą zwrócić się z wnioskiem o udział w posiedzeniach komisji ds. ryzyka bez prawa głosu oraz o należyte udzielenie informacji na temat działań i decyzji komisji ds. ryzyka. Opinie komisji ds. ryzyka są niezależne od bezpośredniego wpływu kierownictwa CCP. Żadna z grup przedstawicieli nie ma większości w komisji ds. ryzyka.
2. 
CCP wyraźnie określa zakres upoważnienia, zasady zarządzania służące zapewnieniu jego niezależności, procedury operacyjne, kryteria przyjmowania i mechanizm wyboru członków komisji ds. ryzyka. Zasady zarządzania są udostępniane publicznie i przewidują co najmniej, że komisji ds. ryzyka przewodniczy niezależny członek zarządu oraz że komisja ta bezpośrednio podlega zarządowi i odbywa regularne posiedzenia.
3.  201
 Komisja ds. ryzyka doradza zarządowi w zakresie wszelkich uzgodnień, które mogą wpłynąć na zarządzanie ryzykiem CCP, takich jak znacząca zmiana modelu ryzyka, procedury na wypadek niewykonania zobowiązania, kryteria przyjmowania członków rozliczających, rozliczanie nowych klas instrumentów lub zlecanie funkcji na zasadzie out- sourcingu. Komisja ds. ryzyka w odpowiednim czasie informuje zarząd o każdym nowym ryzyku mającym wpływ na odporność CCP. Doradztwo komisji ds. ryzyka nie jest wymagane w odniesieniu do bieżącej działalności CCP. Podejmuje się rozsądne wysiłki w celu zasięgnięcia opinii komisji ds. ryzyka na temat zdarzeń mających wpływ na zarządzanie ryzykiem CCP w sytuacjach nadzwyczajnych, w tym na temat zdarzeń istotnych z punktu widzenia ekspozycji członków rozliczających wobec CCP i wzajemnych zależności z innymi CCP.
4.  202
 Bez uszczerbku dla prawa ESMA i właściwych organów do uzyskania odpowiednich informacji, członków komisji ds. ryzyka obowiązuje poufność. W przypadku gdy przewodniczący komisji ds. ryzyka stwierdzi istnienie faktycznego lub potencjalnego konfliktu interesów danego członka w odniesieniu do określonej kwestii, członek ten nie może głosować w tej kwestii.
5.  203
 CCP niezwłocznie informuje ESMA, właściwy organ i komisję ds. ryzyka o wszelkich decyzjach, w których zarząd decyduje o nieuwzględnieniu opinii komisji ds. ryzyka, i podaje uzasadnienie takiej decyzji. Komisja ds. ryzyka lub dowolny jej członek mogą informować właściwy organ o wszelkich obszarach, w których - ich zdaniem - nie zastosowano się do opinii komisji ds. ryzyka.
Artykuł  29

Prowadzenie dokumentacji

1. 
Przez okres co najmniej dziesięciu lat CCP przechowuje pełną dokumentację dotyczącą świadczonych usług i prowadzonej działalności, tak aby umożliwić właściwemu organowi monitorowanie spełniania przez CCP zgodności z niniejszym rozporządzeniem.
2. 
Przez okres co najmniej dziesięciu lat po rozwiązaniu kontraktu CCP przechowuje kompletne informacje na temat wszystkich zrealizowanych przez siebie kontraktów. Informacje te umożliwiają co najmniej określenie pierwotnych warunków transakcji przed jej rozliczeniem przez CCP.
3. 
Na wniosek właściwego organu ESMA i odpowiednich członków ESBC CCP udostępnia im dokumentację i informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, a także wszelkie informacje na temat pozycji rozliczonych kontraktów, niezależnie od systemu obrotu, w którym transakcja została zawarta.
4. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące dokumentacji i informacji, które muszą być przechowywane zgodnie z ust. 1 do 3.

ESMA przedkłada Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

5. 
W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania ust. 1 i 2 ESMA opracowuje projekt wykonawczych standardów technicznych określających format dokumentacji i informacje, które mają być przechowywane.

ESMA przedstawia Komisji ten projekt wykonawczych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przyznaje się uprawnienia do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  30  204  

Akcjonariusze i udziałowcy posiadający znaczne pakiety akcji

1. 
Właściwy organ udziela zezwolenia CCP dopiero wtedy, gdy organowi temu zostaną przedstawione dane osobowe akcjonariuszy lub udziałowców, bezpośrednich lub pośrednich, osób fizycznych lub prawnych, posiadających znaczne pakiety akcji, a także dane na temat wartości takich pakietów.
2. 
Właściwy organ nie udziela zezwolenia CCP w przypadku, gdy nie jest przekonany o odpowiedniości - uwzględniając potrzebę zapewnienia prawidłowego i ostrożnego zarządzania CCP - udziałowców bądź akcjonariuszy posiadających znaczne pakiety akcji w CCP. W przypadku ustanowienia kolegium, o którym mowa w art. 18, kolegium to wydaje opinię na temat odpowiedniości udziałowców bądź akcjonariuszy posiadających znaczne pakiety akcji w CCP, zgodnie z art. 19 i zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17b.
3. 
W przypadku bliskich powiązań między CCP i innymi osobami prawnymi lub fizycznymi właściwy organ udziela zezwolenia tylko wówczas, gdy powiązania te nie uniemożliwiają skutecznego wykonywania funkcji nadzorczych.
4. 
W przypadku gdy osoby, o których mowa w ust. 1, wywierają wpływ, który może być niekorzystny dla prawidłowego i ostrożnego zarządzania CCP, właściwy organ podejmuje odpowiednie kroki służące ustaniu tej sytuacji, które mogą obejmować cofnięcie zezwolenia dla danego CCP. Kolegium, o którym mowa w art. 18, wydaje opinię na temat tego, czy wpływ ten może zaszkodzić prawidłowemu i ostrożnemu zarządzaniu CCP, oraz na temat środków przewidzianych w celu położenia kresu tej sytuacji, zgodnie z art. 19 i zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17b.
5. 
Właściwy organ nie udziela zezwolenia CCP, gdy skuteczne wykonywanie jego funkcji nadzorczych nie jest możliwe z powodu przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych państwa trzeciego mających zastosowanie do jednej osoby fizycznej lub prawnej bądź większej liczby tych osób, z którymi ten CCP posiada bliskie powiązania, bądź też z powodu trudności w egzekwowaniu takich przepisów.
Artykuł  31

Obowiązki informacyjne wobec właściwych organów

1. 
CCP informuje właściwy dla siebie organ o wszelkich zmianach kierownictwa i przekazuje temu organowi wszystkie informacje niezbędne do oceny zgodności z art. 27 ust. 1 i art. 27 ust. 2 akapit drugi.

W przypadku gdy postępowanie członka zarządu może niekorzystnie wpływać na prawidłowe i ostrożne zarządzanie CCP, właściwy organ podejmuje odpowiednie środki, które mogą obejmować usunięcie tego członka z zarządu.

2.  205
 Każda osoba fizyczna lub prawna bądź większa liczba takich osób działających w porozumieniu (potencjalny nabywca), która postanowiła (które postanowiły) nabyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji w CCP lub zwiększyć, bezpośrednio lub pośrednio, taki posiadany znaczny pakiet akcji w CCP, w wyniku czego udział posiadanych praw głosu lub posiadanego kapitału osiągnie bądź przekroczy 10 %, 20 %, 30 % lub 50 % albo CCP stanie się jednostką zależną takiej osoby (takich osób), (planowane nabycie), uprzednio informuje na piśmie organ właściwy dla CCP, w którym zamierza ona (zamierzają one) nabyć lub zwiększyć znaczny pakiet akcji, o wielkości tego pakietu oraz przekazuje odpowiednie informacje, o których mowa w art. 32 ust. 4.

Każda osoba fizyczna lub prawna, która postanowiła zbyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji w CCP (potencjalny zbywca), uprzednio informuje na piśmie właściwy organ o tym fakcie, informując go o wielkości tego pakietu. Osoba taka powiadamia również właściwy organ w przypadku podjęcia decyzji o zmniejszeniu posiadanego znacznego pakietu akcji w taki sposób, że udział praw głosu lub posiadanego przez nią kapitału spadłby wówczas poniżej poziomu 10 %, 20 %, 30 % bądź 50 % lub CCP przestałby być jednostką zależną tej osoby.

Bezzwłocznie po otrzymaniu powiadomienia określonego w niniejszym ustępie oraz informacji określonych w ust. 3 niniejszego artykułu, a najpóźniej w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania wspomnianego powiadomienia i tych informacji, właściwy organ potwierdza odbiór powiadomienia lub informacji potencjalnemu nabywcy lub zbywcy na piśmie i przekazuje te informacje ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18.

W terminie 60 dni roboczych od dnia pisemnego potwierdzenia odbioru powiadomienia i wszystkich dokumentów, których załączenie do powiadomienia jest wymagane na podstawie wykazu określonego w art. 32 ust. 4, i o ile terminu tego nie przedłużono zgodnie z niniejszym artykułem (»okres oceny«), właściwy organ przeprowadza ocenę, o której mowa w art. 32 ust. 1 (»ocena«). Podczas okresu oceny kolegium, o którym mowa w art. 18, wydaje opinię na podstawie art. 19, a ESMA wydaje opinię na podstawie art. 24a ust. 7 akapit pierwszy lit. bc) oraz zgodnie z procedurą określoną w art. 17b.

W chwili potwierdzenia odbioru właściwy organ powiadamia potencjalnego nabywcę lub zbywcę o terminie, w którym upływa okres oceny.

3.  206
 Podczas okresu oceny - lecz nie później niż pięćdziesiątego dnia roboczego okresu oceny - właściwy organ, we własnym imieniu i na wniosek ESMA lub kolegium, o którym mowa w art. 18, może bez zbędnej zwłoki, w razie potrzeby, zwrócić się o takie wszelkie dodatkowe informacje potrzebne do ukończenia oceny. Prośbę tę przekazuje się na piśmie z wyszczególnieniem dodatkowych niezbędnych informacji.

Bieg okresu oceny zostaje wstrzymany na okres od dnia przekazania prośby o informacje przez właściwy organ do dnia otrzymania odpowiedzi od potencjalnego nabywcy. Wstrzymanie to nie może przekroczyć dwudziestu dni roboczych. Właściwy organ może rozważyć wystąpienie z kolejnymi wnioskami o uzupełnienie lub wyjaśnienie informacji, jednak nie mogą one powodować wstrzymania biegu okresu oceny.

4. 
Właściwy organ może przedłużyć wstrzymanie, o którym mowa w ust. 3 akapit drugi, do 30 dni roboczych, w przypadku gdy potencjalny nabywca lub zbywca:
a)
ma siedzibę poza Unią albo jeśli nadzór nad nim sprawuje organ spoza Unii;
b)
jest osobą fizyczną albo prawną, która nie podlega nadzorowi na mocy niniejszego rozporządzenia lub dyrektywy 73/239/EWG, dyrektywy Rady 92/49/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do ubezpieczeń bezpośrednich innych niż ubezpieczenia na życie 207  lub dyrektyw 2002/83/WE, 2003/41/WE, 2004/39/WE, 2005/68/WE, 2006/48/WE, 2009/65/WE lub 2011/61/UE.
5. 
Jeśli po zakończeniu oceny właściwy organ postanawia wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia, informuje o tym potencjalnego nabywcę na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych, ale przed upływem okresu oceny, podając powody takiej decyzji. Właściwy organ odpowiednio informuje kolegium, o którym mowa w art. 18. Z zastrzeżeniem przepisów krajowych odpowiednie uzasadnienie takiej decyzji może zostać upublicznione na żądanie potencjalnego nabywcy. Państwa członkowskie mogą jednak zezwolić właściwemu organowi na ujawnienie uzasadnienia przy braku wniosku potencjalnego nabywcy.
6. 
Jeśli przed upływem okresu oceny właściwy organ nie wyrazi sprzeciwu wobec planowanego nabycia, uznaje się, że planowane nabycie zostało zatwierdzone.
7. 
Właściwy organ może ustalić maksymalny termin na sfinalizowanie planowanego nabycia i przedłużyć go w stosownych przypadkach.
8. 
Państwa członkowskie nie ustanawiają bardziej restrykcyjnych wymogów w odniesieniu do powiadomienia właściwego organu i zatwierdzenia przez niego bezpośredniego lub pośredniego nabycia praw głosu lub kapitału niż wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł  32

Ocena

1.  208
 W ramach oceny powiadomienia przewidzianego w art. 31 ust. 2 oraz informacji, o których mowa w art. 31 ust. 3, właściwy organ, dla zapewnienia prawidłowego i ostrożnego zarządzania CCP, w którym ma nastąpić nabycie, oraz mając na względzie prawdopodobny wpływ potencjalnego nabywcy na CCP, ocenia stosowność potencjalnego nabywcy oraz finansową solidność planowanego nabycia w oparciu o wszystkie poniższe elementy:
a)
reputację i finansową solidność potencjalnego nabywcy;
b)
reputację i doświadczenie wszelkich osób, które będą kierować działalnością CCP w wyniku planowanego nabycia;
c)
zdolność CCP do przestrzegania, aktualnie i w przyszłości, niniejszego rozporządzenia;
d)
istnienie wystarczających podstaw by podejrzewać, iż w związku z planowanym nabyciem dokonuje się, dokonano lub usiłowano dokonać prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu w rozumieniu art. 1 dyrektywy 2005/60/WE lub że planowane nabycie może zwiększyć takie ryzyko.

W ocenie solidności finansowej potencjalnego nabywcy właściwy organ poświęca szczególną uwagę rodzajowi prowadzonej i planowanej działalności w CCP, w którym ma nastąpić nabycie.

W ocenie zdolności CCP do przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia właściwy organ poświęca szczególną uwagę temu, czy grupa, w skład której wejdzie CCP, posiada strukturę umożliwiającą sprawowanie skutecznego nadzoru, skuteczną wymianę informacji pomiędzy właściwymi organami i ustalenie podziału odpowiedzialności pomiędzy tymi organami.

Dokonywana przez właściwy organ ocena dotycząca powiadomienia określonego w art. 31 ust. 2 oraz informacji, o których mowa w art. 31 ust. 3, podlega opinii kolegium, o którym mowa w art. 18, na podstawie art. 19 i opinii ESMA na podstawie art. 24a ust. 7 akapit pierwszy lit. bc), wydanej zgodnie z procedurą określoną w art. 17b.

2. 
Właściwe organy mogą wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia jedynie wówczas, gdy na podstawie kryteriów określonych w ust. 1 istnieją ku temu uzasadnione powody lub jeżeli informacje dostarczone przez potencjalnego nabywcę są niekompletne.
3. 
Państwa członkowskie nie narzucają żadnych wstępnych warunków dotyczących wielkości pakietów, jakie są nabywane, ani nie umożliwiają swoim właściwym organom oceny planowanego nabycia pod kątem potrzeb ekonomicznych rynku.
4. 
Państwa członkowskie publicznie udostępniają wykaz informacji, które są niezbędne do przeprowadzenia oceny i które są przekazywane właściwym organom w chwili dokonywania powiadomienia, o którym mowa w art. 31 ust. 2. Zakres wymaganych informacji musi być proporcjonalny i dostosowany do charakteru potencjalnego nabywcy i planowanego nabycia. Państwa członkowskie nie wymagają informacji, które nie są istotne dla przeprowadzenia oceny ostrożnościowej.
5. 
Nie naruszając przepisów art. 31 ust. 2, 3 i 4, w przypadku gdy właściwy organ otrzyma powiadomienia o dwóch lub więcej planach nabycia lub zwiększenia znacznych pakietów akcji w tym samym CCP, traktuje on potencjalnych nabywców w sposób niedyskryminujący.
6. 
Odpowiednie właściwe organy ściśle współpracują ze sobą podczas przeprowadzania oceny, w przypadku gdy potencjalny nabywca jest:
a)
innym CCP, instytucją kredytową, zakładem ubezpieczeń na życie, zakładem ubezpieczeń, zakładem reasekuracji, przedsiębiorstwem inwestycyjnym, operatorem rynku, operatorem systemu rozrachunku papierów wartościowych, spółką zarządzającą UCITS lub ZAFI posiadającym zezwolenie innego państwa członkowskiego;
b)
jednostką dominującą innego CCP, instytucji kredytowej, zakładu ubezpieczeń na życie, zakładu ubezpieczeń, zakładu reasekuracji, przedsiębiorstwa inwestycyjnego, operatora rynku, operatora systemu rozrachunku papierów wartościowych, spółki zarządzającej UCITS lub ZAFI posiadającego zezwolenie innego państwa członkowskiego;
c)
osobą fizyczną lub prawną kontrolującą inne CCP, instytucję kredytową, zakład ubezpieczeń na życie, zakład ubezpieczeń, zakład reasekuracji, przedsiębiorstwo inwestycyjne, operatora rynku, operatora systemu rozrachunku papierów wartościowych, spółkę zarządzającą UCITS lub ZAFI posiadającego zezwolenie innego państwa członkowskiego.
7. 
Właściwe organy dostarczają sobie nawzajem, bez zbędnej zwłoki, wszelkich informacji niezbędnych lub istotnych dla oceny. Właściwe organy przekazują sobie na wniosek wszelkie istotne informacje, a także przekazują wszelkie niezbędne informacje z własnej inicjatywy. Decyzja właściwego organu, który udzielił zezwolenia CCP, w którym ma nastąpić planowane nabycie, zawiera wszelkie opinie lub zastrzeżenia wyrażone przez właściwy organ odpowiedzialny za potencjalnego nabywcę.
Artykuł  33

Konflikty interesów

1. 
CCP wprowadza i stosuje skuteczne, utrwalone w formie pisemnej uzgodnienia organizacyjno-administracyjne na potrzeby wykrywania potencjalnych konfliktów interesów wewnętrznych i zarządzania nimi, w tym dotyczących jego kierownictwa, pracowników bądź wszelkich osób bezpośrednio lub pośrednio kontrolujących lub blisko z nimi powiązanych oraz dotyczących jego członków rozliczających lub ich klientów znanych temu CCP. CCP wprowadza odpowiednie procedury w celu rozstrzygania ewentualnych konfliktów interesów.
2. 
Jeżeli uzgodnienia organizacyjne lub administracyjne wprowadzone przez CCP w celu zarządzania konfliktami interesów nie są wystarczające, by z należytą pewnością zagwarantować, iż ryzyko naruszenia interesów członka rozliczającego lub klienta nie występuje, CCP wyraźnie informuje członka rozliczającego o ogólnym charakterze lub źródle konfliktów interesów przed zawarciem nowych transakcji w jego imieniu. Jeżeli klient jest znany CCP, CCP informuje o tym fakcie tego klienta i jego członka rozliczającego.
3. 
Jeśli CCP jest jednostką dominującą lub jednostką zależną, uzgodnienia pisemne uwzględniają również wszelkie okoliczności, o których CCP wie lub powinien wiedzieć i które mogą prowadzić do konfliktu interesów wynikającego ze struktury i działalności innych przedsiębiorstw, dla których CCP jest jednostką dominującą lub jednostką zależną.
4. 
Pisemne uzgodnienia ustanowione zgodnie z ust. 1 obejmują następujące kwestie:
a)
okoliczności, które stanowią lub mogą wywołać konflikt interesów zagrażający w istotny sposób interesom jednego członka rozliczającego bądź klienta lub większej ich liczbie;
b)
procedury, których należy przestrzegać, i środki, które należy przyjąć, w celu zarządzania takim konfliktem.
5. 
CCP podejmuje wszystkie uzasadnione kroki zapobiegające nieuprawnionemu wykorzystywaniu informacji przechowywanych w jego systemach i zapobiega wykorzystywaniu tych informacji na potrzeby innej działalności. Osoba fizyczna blisko powiązana z CCP lub osoba prawna, będąca dla CCP jednostką dominującą lub jednostką zależną, nie może wykorzystywać w jakichkolwiek celach komercyjnych informacji poufnych zarejestrowanych w tym CCP bez uprzedniej pisemnej zgody, do którego te informacje poufne należą.
Artykuł  34

Ciągłość działania

1.  209
 CCP ustanawia, wprowadza i utrzymuje odpowiednią strategię na rzecz ciągłości działania oraz plan przywracania sprawności po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej, które obejmują strategię na rzecz ciągłości działania w zakresie ICT oraz plany reagowania i przywracania sprawności ICT wprowadzone i wdrożone zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2022/2554, służące zapewnieniu zachowania pełnionych funkcji, szybkiego przywrócenie działalności i wywiązywanie się z obowiązków CCP.
2. 
CCP ustanawia, wdraża i utrzymuje odpowiednią procedurę zapewniającą terminowy i prawidłowy rozrachunek lub transfer aktywów i pozycji klientów i członków rozliczających w przypadku cofnięcia zezwolenia zgodnie z decyzją na mocy art. 20.
3.  210
 W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z członkami ESBC, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny zakres i minimalne wymogi dotyczące strategii na rzecz ciągłości działania oraz planu przywracania sprawności po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej, z wyjątkiem strategii na rzecz ciągłości działania w zakresie ICT i planów przywracania sprawności po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej w zakresie ICT.
Artykuł  35

Outsourcing

1.  211
 W przypadku gdy CCP zleca funkcje operacyjne, usługi czy działalność na zasadzie outsourcingu, pozostaje on w pełni odpowiedzialny za wywiązywanie się ze swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia i zapewnia w każdym czasie, aby:
a)
outsourcing nie prowadził do przekazania odpowiedzialności;
b)
nie uległy zmianie stosunek i obowiązki CCP wobec jego członków rozliczających lub, w stosownych przypadkach, wobec ich klientów;
c)
nie nastąpiła faktyczna zmiana warunków udzielenia zezwolenia CCP;
d)
outsourcing nie uniemożliwiał pełnienia funkcji związanych z nadzorem i dozorem, w tym dostępu na miejscu do stosownych informacji niezbędnych do wypełnienia tych zadań;
e)
outsourcing nie prowadził do pozbawienia CCP niezbędnych systemów i kontroli zarządzania ryzykiem, na jakie jest narażony;
f)
usługodawca stosował się do wymogów dotyczących ciągłości działania równorzędnych tym, które musi spełniać CCP zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;
g)
CCP zachowywał niezbędną wiedzę specjalistyczną i zasoby pozwalające na dokonanie oceny jakości świadczonych usług oraz zdolności organizacyjnej i adekwatności kapitałowej usługodawcy oraz nadzorowanie zleconych na zasadzie outsourcingu funkcji i zarządzanie ryzykiem związanym z outsourcingiem, a także na bieżąco nadzorował te funkcje i zarządzał tym ryzykiem;
h)
CCP posiadał bezpośredni dostęp do odpowiednich informacji dotyczących funkcji zleconych na zasadzie outsourcingu;
i)
usługodawca współpracował z właściwym organem w związku z działaniami będącymi przedmiotem outsourcingu;
j)
usługodawca zapewniał ochronę wszelkich informacji poufnych związanych z CCP oraz jego członkami rozliczającymi i klientami lub, w przypadku gdy ten usługodawca posiada siedzibę w kraju trzecim - zapewniał, aby standardy w zakresie ochrony danych w tym kraju trzecim lub standardy określone w porozumieniu między zainteresowanymi stronami były porównywalne ze standardami ochrony danych obowiązującymi w Unii.

CCP nie może zlecać na zasadzie outsourcingu głównych działań związanych z zarządzaniem ryzykiem, chyba że taki outsourcing został zatwierdzony przez właściwy organ. Ta decyzja właściwego organu podlega opinii kolegium, o którym mowa w art. 18, na podstawie art. 19 oraz opinii ESMA na podstawie art. 24a ust. 7 akapit pierwszy lit. bc), wydanej zgodnie z procedurą określoną w art. 17b

2. 
Właściwy organ wymaga od CCP wyraźnego podziału oraz określenia w pisemnej umowie praw i obowiązków CCP i usługodawcy.
3.  212
 CCP udostępnia właściwemu organowi na żądanie wszelkie informacje niezbędne temu organowi, ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18, do oceny, czy przy wykonywaniu działań będących przedmiotem outsourcingu zachowana jest zgodność z niniejszym rozporządzeniem.

ROZDZIAŁ  2

Zasady prowadzenia działalności

Artykuł  36

Przepisy ogólne

1. 
Podczas świadczenia usług członkom rozliczającym oraz, w stosownych przypadkach, ich klientom, CCP postępuje uczciwie i profesjonalnie w najlepszym interesie takich członków rozliczających i klientów oraz zgodnie z zasadami należytego zarządzania ryzykiem.
2. 
CCP dysponuje dostępnymi, przejrzystymi i równymi zasadami dotyczącymi szybkiego rozpatrywania skarg.
Artykuł  37

Wymogi dotyczące uczestnictwa

1.  213
 CCP ustanawia, w stosownych przypadkach według rodzaju produktu podlegającemu rozliczeniu, kategorie dopuszczalnych członków rozliczających i kryteria ich dopuszczenia, w myśl opinii komisji ds. ryzyka zgodnie z art. 28 ust. 3. Kryteria te są niedyskryminujące, przejrzyste i obiektywne, tak aby zapewnić sprawiedliwy i otwarty dostęp do CCP, oraz wymagają, by członkowie rozliczający posiadali wystarczające środki finansowe i zdolność operacyjną niezbędne do wywiązywania się z obowiązków wynikających z uczestnictwa w CCP. Kryteria ograniczające dostęp do CCP są dozwolone wyłącznie w zakresie, w jakim ich celem jest kontrola ryzyka, na jakie narażony jest CCP. Bez uszczerbku dla uzgodnień interoperacyjnych na mocy tytułu V lub prowadzenia polityki inwestycyjnej przez CCP zgodnie z art. 47 kryteria te zapewniają, aby CCP lub izby rozliczeniowe nie mogli być bezpośrednio ani pośrednio członkami rozliczającymi CCP.
1a.  214
 CCP przyjmuje kontrahentów niefinansowych w charakterze członków rozliczających tylko wtedy, jeżeli ci kontrahenci niefinansowi mogą wykazać, w jaki sposób zamierzają spełnić wymogi dotyczące depozytów zabezpieczających i składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, w tym w skrajnych warunkach rynkowych.

Organ właściwy dla CCP przyjmującego kontrahentów niefinansowych w charakterze członków rozliczających dokonuje regularnych przeglądów uzgodnień dokonanych przez CCP w celu monitorowania, czy spełniony jest warunek określony w akapicie pierwszym. Organ właściwy dla CCP co roku składa kolegium, o którym mowa w art. 18, sprawozdanie dotyczące produktów rozliczanych przez tych kontrahentów niefinansowych, ich łącznej ekspozycji i wszelkich zidentyfikowanych rodzajów ryzyka.

Kontrahent niefinansowy pełniący rolę członka rozliczającego CCP może świadczyć usługi rozliczeniowe na rzecz klientów wyłącznie na rzecz kontrahentów niefinansowych należących do tej samej grupy co ten kontrahent niefinansowy i może prowadzić rachunki w CCP wyłącznie w odniesieniu do aktywów i pozycji utrzymywanych na swój rachunek lub na rachunek tych kontrahentów niefinansowych.

ESMA może wydać opinię lub zalecenie w kwestii stosowności uzgodnień w tym zakresie po przeprowadzeniu wzajemnej oceny ad hoc.

2.  215
 CCP zapewnia stałe stosowanie kryteriów, o których mowa w ust. 1, oraz może w odpowiednim czasie uzyskać informacje niezbędne do oceny. Co najmniej raz w roku CCP dokonuje kompleksowego przeglądu przestrzegania niniejszego artykułu przez członków rozliczających.

CCP informuje właściwy organ o wszelkich istotnych negatywnych zmianach w profilu ryzyka dowolnego ze swoich członków rozliczających, stwierdzonych w kontekście oceny CCP, o której mowa w akapicie pierwszym, lub dowolnej innej oceny zakończonej podobnymi wnioskami, w tym o wszelkim wzroście ryzyka, jakie dowolny z tych członków wnosi do CCP, i które to zmiany mogą zdaniem CCP uruchomić procedurę na wypadek niewykonania zobowiązania.

3. 
Członkowie rozliczający, którzy rozliczają transakcje w imieniu swoich klientów, posiadają niezbędne dodatkowe środki finansowe i zdolności operacyjne na potrzeby realizacji tego działania. Zasady CCP obowiązujące członków rozliczających umożliwiają CCP gromadzenie istotnych podstawowych informacji w celu identyfikacji i monitorowania istotnych kumulacji ryzyka związanego ze świadczeniem usług na rzecz klientów, a także w celu zarządzania tym ryzykiem. Członkowie rozliczający informują na żądanie CCP o kryteriach i uzgodnieniach, jakie przyjmują, aby umożliwić swoim klientom dostęp do usług CCP. Członkowie rozliczający odpowiadają za wywiązywanie się przez klientów z ich zobowiązań.
4. 
CCP dysponuje obiektywnymi i przejrzystymi procedurami zawieszania członków rozliczających oraz występowania przez nich z CCP, jeśli nie spełniają oni już kryteriów, o których mowa w ust. 1.
5. 
CCP może odmówić dostępu członkom rozliczającym spełniającym kryteria, o których mowa w ust. 1, wyłącznie jeśli zostanie to należycie uzasadnione na piśmie, a podstawą odmowy jest kompleksowa analiza ryzyka.
6. 
CCP może nałożyć na członków rozliczających szczególne, dodatkowe obowiązki, m.in. uczestnictwo w aukcjach pozycji członka rozliczającego niewykonującego zobowiązania. Takie dodatkowe obowiązki są proporcjonalne do ryzyka, jakie niesie ze sobą członek rozliczający, i nie ograniczają uczestnictwa do określonych kategorii członków rozliczających.
7.  216
 ESMA, po konsultacji z EUNB i ESBC, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających elementy, które należy uwzględnić, gdy CCP:
a)
ustanawia swoje kryteria dopuszczenia, o których mowa w ust. 1;
b)
ocenia zdolność kontrahentów niefinansowych występujących w charakterze członków rozliczających do spełnienia wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających i składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, o których mowa w ust. 1a.

Opracowując regulacyjne standardy techniczne, ESMA uwzględnia:

a)
warunki i specyfikę, dzięki którym kontrahenci niefinansowi mogą korzystać lub już korzystają z usług rozliczeniowych, w tym jako bezpośredni członkowie rozliczający w modelach sponsorowanych;
b)
potrzebę ułatwienia odpowiedniego pod względem ostrożnościowym bezpośredniego dostępu kontrahentów niefinansowych do usług rozliczeniowych i działalności rozliczeniowej CCP;
c)
konieczność zapewnienia proporcjonalności;
d)
konieczność zapewnienia skutecznego zarządzania ryzykiem.

ESMA przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  38  217  

Przejrzystość

1. 
CCP i jego członkowie rozliczający ujawniają publicznie ceny i opłaty związane ze świadczonymi usługami. Ujawniają ceny i opłaty za każdą świadczoną odrębnie usługę, w tym zniżki i rabaty oraz warunki korzystania z tych zniżek i rabatów. CCP zapewnia członkom rozliczającym i, w stosownych przypadkach, ich klientom osobny dostęp do poszczególnych świadczonych przez niego usług.

CCP prowadzi odrębne rozliczenie kosztów i dochodów wynikających ze świadczonych usług i ujawnia te informacje ESMA i właściwym organom.

2. 
CCP ujawnia członkom rozliczającym i klientom ryzyko związane ze świadczonymi usługami.
3. 
CCP ujawnia ESMA, członkom rozliczającym i właściwemu organowi informacje o cenach służące do obliczania ekspozycji na koniec dnia wobec członków rozliczających.

CCP publicznie ujawnia wolumeny rozliczonych transakcji dla każdej klasy instrumentów rozliczanych przez CCP w sposób zagregowany.

4. 
CCP publicznie ujawnia wymogi operacyjnotechniczne związane z protokołami komunikacji obejmujące format i treść wiadomości stosowanych w kontaktach ze stronami trzecimi, z uwzględnieniem wymogów operacyjno-tech- nicznych, o których mowa w art. 7.
5. 
CCP publicznie ujawnia wszelkie przypadki naruszenia przez członków rozliczających kryteriów, o których mowa w art. 37 ust. 1, oraz wymogów ustanowionych w ust. 1 niniejszego artykułu, chyba że właściwy organ uzna, że takie ujawnienie stanowiłoby zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku, albo poważnie zagroziłoby rynkom finansowym lub spowodowałoby niewspółmierne szkody dla zaangażowanych stron.
6. 
CCP zapewnia swoim członkom rozliczającym narzędzie służące przeprowadzeniu symulacji, aby umożliwić im określenie na poziomie portfela kwoty dodatkowego początkowego depozytu zabezpieczającego, którego CCP może wymagać przy rozliczaniu nowej transakcji, w tym symulacji CCP wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających, którym mogą podlegać w różnych scenariuszach. Narzędzie to jest dostępne wyłącznie w sposób zapewniający bezpieczny dostęp, a wyniki symulacji nie są wiążące.
7. 
CCP w jasny i przejrzysty sposób przedstawia swoim członkom rozliczającym informacje o stosowanych przez siebie modelach początkowych depozytów zabezpieczających, w tym metodach ustalania wszelkich narzutów. Informacje te muszą:
a)
dokładnie wyjaśniać budowę modelu początkowego depozytu zabezpieczającego i sposób jego funkcjonowania, w tym w skrajnych warunkach rynkowych;
b)
jasno opisywać najważniejsze założenia i ograniczenia modelu początkowego depozytu zabezpieczającego oraz okoliczności, w których założenia te tracą ważność;
c)
być udokumentowane.
8. 
Członkowie rozliczający świadczący usługi rozliczeniowe i klienci świadczący usługi rozliczeniowe zapewniają swoim klientom co najmniej:
a)
informacje o sposobie działania modeli depozytów zabezpieczających CCP;
b)
informacje na temat sytuacji i warunków, które mogą uruchomić wezwania do uzupełnienia depozytów zabezpieczających;
c)
informacje na temat procedur stosowanych w celu ustalenia kwoty, która ma zostać przekazana przez klientów; oraz
d)
symulację wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających, którym klienci mogą podlegać w różnych scenariuszach.

Do celów lit. d) symulacja wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających ma obejmować zarówno depozyty zabezpieczające wymagane przez CCP, jak i wszelkie dodatkowe depozyty zabezpieczające wymagane przez samych członków rozliczających i klientów świadczących usługi rozliczeniowe. Wyniki takiej symulacji nie są ostateczne.

Na wniosek członka rozliczającego CCP bez zbędnej zwłoki przekazuje temu członkowi rozliczającemu informacje, o które wnosił, aby umożliwić temu członkowi rozliczającemu spełnienie wymogów akapitu pierwszego niniejszego ustępu, chyba że takie informacje zostały już przekazane zgodnie z ust. 1-7. W przypadku gdy członek rozliczający lub klient świadczy usługi rozliczeniowe, w stosownych przypadkach przekazują oni te informacje swoim klientom.

9. 
Członkowie rozliczający CCP i klienci świadczący usługi rozliczeniowe jasno informują swoich aktualnych i potencjalnych klientów o potencjalnych stratach lub innych kosztach, które mogą oni ponieść w wyniku zastosowania procedur dotyczących zarządzania skutkami niewykonania zobowiązania oraz uzgodnień dotyczących alokacji strat i pozycji na podstawie zasad operacyjnych CCP, w tym o rodzaju rekompensaty, którą mogą otrzymać, z uwzględnieniem art. 48 ust. 7. Klienci otrzymują wystarczająco szczegółowe informacje zapewniające, by byli świadomi strat lub innych kosztów, jakie w najgorszym przypadku mogą ponieść, jeżeli CCP podejmie środki naprawcze.
10. 
ESMA, konsultując się z EUNB i ESCB, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających bardziej szczegółowo:
a)
wymogi, które ma spełniać narzędzie służące przeprowadzeniu symulacji, oraz rodzaj wyników, który ma zostać udostępniony zgodnie z ust. 6;
b)
informacje, które CCP mają przekazywać członkom rozliczającym w odniesieniu do przejrzystości modeli depozytu zabezpieczającego zgodnie z ust. 7;
c)
informacje, które mają być przekazywane przez członków rozliczających i klientów świadczących usługi rozliczeniowe na rzecz swoich klientów zgodnie z ust. 7 i 8; oraz
d)
wymogi dotyczące symulacji depozytów zabezpieczających, które mają być dostarczane klientom, oraz rodzaj wyników, który ma zostać udostępniony zgodnie z ust. 8.

ESMA przedkłada Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  39

Wyodrębnianie i przenoszenie

1. 
CCP prowadzi oddzielną ewidencję i rachunki, które pozwalają mu na to, by - w dowolnym momencie i bez zwłoki - na prowadzonych przez CCP rachunkach odróżnić aktywa i pozycje utrzymywane na rachunek jednego członka rozliczającego od aktywów i pozycji utrzymywanych na rachunek innego członka rozliczającego oraz od swoich własnych aktywów.
2. 
CCP oferuje prowadzenie oddzielnej ewidencji i rachunków, które pozwalają każdemu członkowi rozliczającemu na to, by na rachunkach prowadzonych przez CCP wyraźnie odróżnić aktywa i pozycje utrzymywane na rachunek tego członka rozliczającego od aktywów i pozycji prowadzonych na rzecz klientów tego członka ("wyodrębnienie grupy klientów").
3. 
CCP oferuje prowadzenie oddzielnej ewidencji i rachunków, które pozwalają każdemu członkowi rozliczającemu na to, by na rachunkach prowadzonych przez CCP odróżnić aktywa i pozycje utrzymywane na rachunek jednego klienta od aktywów i pozycji prowadzonych na rzecz innych klientów ("wyodrębnienie indywidualnego klienta"). Na odpowiedni wniosek CCP oferuje członkom rozliczającym możliwość otwarcia większej liczby rachunków na ich rzecz lub na rzecz ich klientów.
4. 
Członek rozliczający prowadzi oddzielną ewidencję i rachunki, które pozwalają mu na odróżnienie zarówno w rachunkach CCP, jak i w swych własnych rachunkach swoich aktywów i pozycji od aktywów i pozycji utrzymywanych w CCP na rachunek swoich własnych klientów.
5. 
Członek rozliczający oferuje swoim klientom co najmniej wybór między wyodrębnieniem grupy klientów" a "wyodrębnieniem indywidualnego klienta" oraz informuje ich o kosztach i standardach bezpieczeństwa, o których mowa w ust. 7, związanych z każdą opcją. Klient potwierdza swój wybór na piśmie.
6. 
W przypadku gdy klient wybierze możliwość wyodrębnienia indywidualnego klienta, wszelkie depozyty zabezpieczające wykraczające poza wymogi odnośnie do tego klienta są również wnoszone do CCP i odróżnione od depozytów innych klientów lub członków rozliczających i nie są narażane na straty związane z pozycjami zapisanymi na innym rachunku.
7. 
CCP i członkowie rozliczający ujawniają publicznie standardy bezpieczeństwa i koszty związane z różnymi poziomami wyodrębnienia, które oferują; usługi te powinny być oferowane na rozsądnych warunkach komercyjnych. Informacje dotyczące poszczególnych poziomów wyodrębnienia obejmują opis głównych skutków prawnych odnośnych oferowanych poziomów wyodrębnienia, w tym informacje dotyczące właściwego prawa dotyczącego niewypłacalności w odnośnych jurysdykcjach.
8. 
CCP ma prawo korzystania w odniesieniu do depozytów zabezpieczających lub składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania złożonych na podstawie uzgodnienia dotyczącego zabezpieczenia finansowego w formie gwarancji, w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych 218 , pod warunkiem że zasady działania tego CCP przewidują stosowanie takich uzgodnień. Członek rozliczający potwierdza na piśmie akceptację tych zasad działania. CCP ujawnia publicznie, że posiada prawo korzystania, które jest wykonywane zgodnie z art. 47.
9. 
Wymóg dotyczący wyróżnienia aktywów i pozycji na rachunkach prowadzonych przez CCP jest spełniony, jeżeli:
a)
aktywa i pozycje są zapisywane na oddzielnych rachunkach;
b)
nie ma możliwości bilansowania pozycji zapisanych na różnych rachunkach;
c)
aktywa stanowiące pokrycie pozycji zapisanych na danym rachunku nie są narażone na straty związane z pozycjami zapisanymi na innym rachunku.
10. 
Aktywa odnoszą się do zabezpieczenia utrzymywanego w celu pokrycia pozycji i obejmują prawo do przeniesienia aktywów równoważnych temu zabezpieczeniu lub wpływów z realizacji dowolnego zabezpieczenia, ale nie obejmują składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania.
11.  219
 Przepisy państw członkowskich dotyczące niewypłacalności nie uniemożliwiają CCP działania zgodnie z art. 48 ust. 5, 6 i 7 w odniesieniu do aktywów i pozycji zapisanych na rachunkach, o których mowa w ust. 2-5 niniejszego artykułu.

ROZDZIAŁ  3

Wymogi ostrożnościowe

Artykuł  40  220  

Zarządzanie ekspozycją

W czasie bliskim rzeczywistemu CCP dokonuje pomiaru ekspozycji na ryzyko utraty płynności i ekspozycji kredytowej oraz ocenia te ekspozycje w odniesieniu do każdego członka rozliczającego, oraz, w stosownych przypadkach, w odniesieniu do innego CCP, z którym zawarł uzgodnienie dotyczące interoperacyjności. Na potrzeby skutecznego pomiaru swoich ekspozycji CCP dysponuje szybkim i niedyskryminującym dostępem do odpowiednich informacji o kształtowaniu się cen. Odbywa się to z zachowaniem rozsądnego poziomu kosztów.

Bez uszczerbku dla art. 1 ust. 4 i 5 oraz w celu ułatwienia rozliczania centralnego przez podmioty sektora publicznego, do dnia 25 czerwca 2026 r. ESMA wydaje wytyczne zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 określające metodę, która ma być stosowana przez CCP posiadających zezwolenie na mocy art. 14 niniejszego rozporządzenia do obliczania ekspozycji i ewentualnych wkładów podmiotów sektora publicznego uczestniczących w takich CCP na rzecz zasobów finansowych CCP, z należytym uwzględnieniem uprawnień podmiotów sektora publicznego.

Artykuł  41

Wymogi dotyczące depozytu zabezpieczającego

1.  221
 CCP ustala depozyty zabezpieczające, wzywa do ich wniesienia i pobiera je w celu ograniczenia ekspozycji kredytowych od swych członków rozliczających oraz, w stosownych przypadkach, od CCP, z którymi posiada uzgodnienia interoperacyjne. Depozyty zabezpieczające są wystarczające do pokrycia ewentualnych ekspozycji, które zdaniem CCP powstaną przed likwidacją odpowiednich pozycji. Depozyty te są również wystarczające do pokrycia strat wynikających z co najmniej 99 % zmian ekspozycji w odpowiednim horyzoncie czasowym i gwarantują, że co najmniej codziennie CCP w pełni zabezpiecza swoje ekspozycje wobec wszystkich swoich członków rozliczających oraz, w stosownych przypadkach, wobec CCP, z którymi posiada uzgodnienia interoperacyjne. CCP nieprzerwanie monitoruje i zmienia poziom swoich depozytów zabezpieczających, aby uwzględnić aktualne warunki rynkowe, biorąc pod uwagę wszelkie potencjalnie procykliczne skutki takich zmian.
2.  222
 Na potrzeby określenia wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających CCP przyjmuje modele i parametry uwzględniające charakterystykę ryzyka rozliczanych produktów oraz odstępy czasowe między poborem depozytów zabezpieczających, płynność rynku i możliwość zmian w okresie trwania transakcji. Te modele i parametry są zatwierdzane przez właściwy organ i podlegają opinii wydanej przez kolegium, o którym mowa w art. 18, na podstawie art. 19 oraz opinii ESMA na podstawie art. 24a ust. 7 akapit pierwszy lit. bc) wydanej zgodnie z procedurą określoną w art. 17b.
3.  223
 CCP wzywa do wniesienia depozytów zabezpieczających i pobiera je na podstawie notowań śróddziennych, co najmniej w przypadku przekroczenia określonych z góry progów. CCP uwzględnia wówczas w możliwym zakresie potencjalny wpływ pobieranych i wypłacanych przez siebie śróddziennych depozytów zabezpieczających na poziom płynności swoich członków oraz na odporność danego CCP. W miarę możliwości CCP nie zatrzymuje śróddziennych płatności z tytułu zmiennego depozytu zabezpieczającego po pobraniu wszystkich takich należnych płatności.
4. 
CCP wzywa do wniesienia depozytów zabezpieczających, które są w stanie pokryć ryzyko wynikające z pozycji zapisanych na każdym rachunku prowadzonym zgodnie z art. 39 w odniesieniu do konkretnych instrumentów finansowych, a także pobiera takie depozyty. CCP może obliczać wysokość depozytów zabezpieczających w odniesieniu do danego portfela instrumentów finansowych pod warunkiem, że wykorzystywana metodologia jest ostrożna i solidna.
5. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z EUNB i ESBC, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających odpowiednie wskaźniki procentowe i horyzonty czasowe w odniesieniu do okresu likwidacji oraz obliczania historycznej zmienności, o których mowa w ust. 1, dla poszczególnych klas instrumentów finansowych, mając na uwadze cel, jakim jest ograniczenie procykliczności, oraz warunki, na jakich można wdrożyć praktyki uzupełniania depozytu zabezpieczającego w odniesieniu do portfela, o których mowa w ust. 4.

ESMA przedkłada Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  42

Fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania

1. 
W celu dodatkowego ograniczenia swoich ekspozycji kredytowych wobec swoich członków rozliczających CCP utrzymuje fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania, któremu wcześniej zapewniono finansowanie, na potrzeby pokrycia strat przekraczających straty, które mają być pokryte z wymaganych depozytów zabezpieczających, ustanowionych w art. 41, wynikających z niewykonania zobowiązania, w tym wszczęcia postępowania upadłościowego co najmniej jednego członka rozliczającego.

CCP ustala minimalny poziom funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, poniżej którego wysokość funduszu nie może w żadnym wypadku spaść.

2. 
CCP ustala minimalną kwotę składki na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania i kryteria służące obliczaniu składek poszczególnych członków rozliczających. Składki są proporcjonalne do ekspozycji poszczególnych członków rozliczających.
3. 
Fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania umożliwia CCP co najmniej przetrzymanie - w skrajnych, ale prawdopodobnych warunkach rynkowych - niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego, w odniesieniu do którego ekspozycje są największe, lub drugiego i trzeciego największego członka rozliczającego, jeśli suma ich ekspozycji jest większa. CCP opracowuje scenariusze skrajnych, ale prawdopodobnych warunków rynkowych. Scenariusze te obejmują okresy charakteryzujące się największymi wahaniami na rynkach, dla których CCP świadczy usługi, a także szereg potencjalnych przyszłych scenariuszy. Uwzględnia się w nich nagłą wyprzedaż zasobów finansowych i szybki spadek płynności rynku.
4. 
CCP może ustanowić więcej niż jeden odrębny fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania dla różnych klas instrumentów, które rozlicza.
5. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC i po konsultacji z EUNB, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających ramy służące zdefiniowaniu skrajnych, ale prawdopodobnych warunków rynkowych, o których mowa w art. 3, które to ramy należy wykorzystać przy określaniu wielkości funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania oraz innych zasobów finansowych, o których mowa w art. 43.

ESMA przedkłada Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  43

Inne zasoby finansowe

1. 
CCP utrzymuje wystarczające prefinansowane zasoby finansowe, dostępne na pokrycie ewentualnych strat przekraczających straty, które mają być pokryte z wymaganych depozytów zabezpieczających, ustanowionych w art. 41, i z funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, o którym mowa w art. 42. Takie prefinansowane zasoby finansowe obejmują celowe zasoby CCP, są swobodnie dostępne dla CCP i nie wykorzystuje się ich do uzyskania kapitału wymaganego na mocy art. 16.
2. 
Fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania, o którym mowa w art. 42, i inne zasoby finansowe, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, umożliwiają CCP w każdym czasie przetrzymanie niewykonania zobowiązania przez co najmniej dwóch członków rozliczających, w odniesieniu do których ekspozycje są największe w skrajnych, ale prawdopodobnych warunkach rynkowych.
3. 
CCP może wymagać od wykonujących zobowiązania członków rozliczających udostępnienia dodatkowych środków w przypadku niewykonania zobowiązania przez innego członka rozliczającego. Członkowie rozliczający CCP mają ograniczone ekspozycje względem CCP.
Artykuł  44

Środki kontroli ryzyka utraty płynności

1.  224
 CCP musi mieć stały dostęp do odpowiedniej płynności, aby świadczyć usługi i prowadzić działalność. CCP uzyskuje w tym celu niezbędne linie kredytowe lub zapewniane są podobne rozwiązania służące spełnieniu jego potrzeb w zakresie płynności, w przypadku gdy zasoby finansowe, którymi dysponuje, nie są natychmiast dostępne. Dowolny członek rozliczający, jednostka dominująca lub jednostka zależna tego członka rozliczającego wspólnie nie mogą zapewnić więcej niż 25 % linii kredytowych, jakich potrzebuje CCP.

CCP dokonuje codziennie pomiaru swojego możliwego zapotrzebowania na płynność. Uwzględnia on ryzyko utraty płynności po niewykonaniu zobowiązania przez co najmniej dwa podmioty, wobec których ma największe ekspozycje i które są członkami rozliczającymi lub dostawcami płynności, z wyłączeniem banków centralnych.

2. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z odpowiednimi organami i członkami ESBC, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających ramy zarządzania ryzykiem utraty płynności, które to ryzyko CCP muszą być w stanie wytrzymać zgodnie z ust. 1.

ESMA przedkłada Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  45

Kaskadowe pokrywanie strat w przypadku niewykonania zobowiązania

1. 
Przy pokrywaniu strat CCP korzysta z depozytów zabezpieczających wniesionych przez niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego przed skorzystaniem z innych zasobów finansowych.
2. 
W przypadku gdy depozyty zabezpieczające wniesione przez niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego nie wystarczają do pokrycia strat poniesionych przez CCP, CCP wykorzystuje wniesioną przez tego członka składkę na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania do pokrycia tych strat.
3. 
CCP korzysta ze składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania wniesionych przez wykonujących zobowiązania członków rozliczających i wszelkich innych zasobów finansowych, o których mowa w art. 43 ust. 1, wyłącznie po wyczerpaniu środków ze składek niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego.
4. 
Przed skorzystaniem ze środków ze składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania wniesionych przez wykonujących zobowiązania członków rozliczających CCP wykorzystuje własne zasoby celowe. CCP nie może korzystać z depozytów zabezpieczających wniesionych przez wykonujących zobowiązanie członków rozliczających do pokrycia strat wynikających z niewykonania zobowiązania przez innego członka rozliczającego.
5. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z odpowiednimi właściwymi organami i członkami ESBC, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających metodologię obliczania i utrzymywania wielkości zasobów własnych CCP do wykorzystania zgodnie z ust. 4.

ESMA przedkłada Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  45a  225  

Tymczasowe ograniczenia w przypadku istotnego zdarzenia niezwiązanego z niewykonaniem zobowiązania

1. 
W przypadku istotnego zdarzenia niezwiązanego z niewykonaniem zobowiązania, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 9) rozporządzenia (UE) 2021/23, właściwy organ może nałożyć na CCP wymóg powstrzymania się od wszelkich z poniższych działań przez okres wskazany przez właściwy organ, który nie może przekroczyć pięciu lat:
a)
wypłaty dywidendy lub podjęcia nieodwołalnego zobowiązania do wypłaty dywidendy, z wyjątkiem praw do dywidend, o których mowa konkretnie w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/23, jako formy rekompensaty;
b)
wykupu akcji zwykłych;
c)
stworzenia obowiązku wypłaty zmiennych składników wynagrodzenia, zdefiniowanych w polityce wynagrodzeń CCP zgodnie z art. 26 ust. 5 niniejszego rozporządzenia, uznaniowych świadczeń emerytalnych lub pakietów odpraw dla kierownictwa wyższego szczebla, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 29) niniejszego rozporządzenia.

Właściwy organ nie ogranicza CCP możliwości podjęcia dowolnego z działań, o których mowa w akapicie pierwszym, jeżeli CCP jest prawnie zobowiązany do podjęcia danego działania, a obowiązek ten poprzedza zdarzenia, o których mowa w akapicie pierwszym.

2. 
Właściwy organ może podjąć decyzję o zniesieniu ograniczeń przewidzianych w ust. 1, jeżeli uzna, że takie zniesienie ograniczeń nie obniży ilości lub dostępności zasobów własnych CCP, w szczególności zasobów własnych dostępnych do wykorzystania w charakterze środka naprawczego.
3. 
Do dnia 12 lutego 2022 r. ESMA sporządzi wytyczne, zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, w celu doprecyzowania okoliczności, w których właściwy organ może zażądać od CCP powstrzymania się od podejmowania wszelkich działań, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.
Artykuł  46

Wymogi dotyczące zabezpieczenia

1.  226
 CCP przyjmuje wysoce płynne zabezpieczenia o minimalnym ryzyku kredytowym i rynkowym do pokrycia jego pierwotnej i bieżącej ekspozycji wobec jego członków rozliczających.

CCP może, pod warunkiem spełnienia odpowiednich warunków, akceptować gwarancje publiczne, gwarancje banków publicznych lub niezabezpieczone gwarancje banków komercyjnych, pod warunkiem że są one bezwarunkowo dostępne na żądanie w okresie likwidacji, o którym mowa w art. 41.

CCP określa w swoich zasadach działania minimalny akceptowalny poziom zabezpieczenia akceptowanych przez siebie gwarancji i może określić, że może akceptować w pełni niezabezpieczone gwarancje banków publicznych lub gwarancje banków komercyjnych. CCP może przyjmować gwarancje publiczne, gwarancje banków publicznych lub gwarancje banków komercyjnych wyłącznie w celu pokrycia swojej początkowej i bieżącej ekspozycji wobec swoich członków rozliczających będących kontrahentami niefinansowymi lub wobec klientów członków rozliczających, pod warunkiem że klienci ci są kontrahentami niefinansowymi.

W przypadku uzyskania aktywów, gwarancji publicznych, gwarancji banku publicznego lub gwarancji banku komercyjnego przez CCP dany CCP:

a)
uwzględnia gwarancje banku publicznego lub gwarancje banku komercyjnego przy obliczaniu ekspozycji względem banku wystawiającego te gwarancje, który jest jednocześnie członkiem rozliczającym;
b)
poddaje niezabezpieczone gwarancje banku publicznego lub komercyjnego limitom koncentracji;
c)
stosuje odpowiednie redukcje wartości aktywów, gwarancji publicznych, gwarancji banków publicznych i gwarancji banków komercyjnych w celu odzwierciedlenia potencjalnego spadku tych wartości w okresie pomiędzy ich ostatnią wyceną a datą, do której można w uzasadniony sposób oczekiwać ich upłynnienia lub wykonania, stosownie do przypadku;
d)
uwzględnia również ryzyko utraty płynności po niewykonaniu zobowiązania przez uczestnika rynku i ryzyko koncentracji dotyczące pewnych aktywów przy ustanawianiu odpowiedniego zabezpieczenia i odpowiedniej redukcji wartości dla CCP.
e)
uwzględnia potrzebę zminimalizowania wszelkich potencjalnych skutków procykliczności takich zmian, dokonując zmian poziomu redukcji wartości w wycenie, którą stosuje do aktywów i gwarancji publicznych, gwarancji banku publicznego lub komercyjnego przyjętych jako zabezpieczenie.
2. 
W stosownych przypadkach i przy zachowaniu wystarczającej ostrożności CCP może przyjąć jako zabezpieczenie służące pokryciu wymogów dotyczących depozytu zabezpieczającego instrument bazowy kontraktu pochodnego lub instrument finansowy generujący ekspozycję CCP.
3.  227
 ESMA, we współpracy z EUNB i po konsultacji z ERRS i członkami ESBC, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia:
a)
rodzajów zabezpieczenia, które mogłyby zostać uznane za wysoce płynne, takich jak środki pieniężne, złoto, obligacje rządowe i wysokiej jakości obligacje firm oraz, obligacje zabezpieczone;
b)
redukcji wartości, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze cel, jakim jest ograniczenie ich procykliczności, oraz
c)
odpowiednich warunków, na jakich gwarancje publiczne, gwarancje banków publicznych i gwarancje banków komercyjnych mogą być przyjmowane jako zabezpieczenie zgodnie z ust. 1, w tym odpowiednich limitów koncentracji, wymogów dotyczących jakości kredytowej i rygorystycznych wymogów dotyczących ryzyka niewłaściwego postępowania w przypadku gwarancji banków publicznych i gwarancji banków komercyjnych.

ESMA przedkłada Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  47

Polityka inwestycyjna

1. 
CCP inwestuje swoje zasoby finansowe wyłącznie w środki pieniężne lub wysoce płynne instrumenty finansowe o minimalnym ryzyku rynkowym i ryzyku kredytowym. Inwestycje CCP można szybko upłynnić przy minimalnym spadku ceny.
2. 
Kwota kapitału, obejmująca zyski niepodzielone i rezerwy CCP, które nie zostały zainwestowane zgodnie z ust. 1, nie są uwzględniane do celów art. 16 ust. 2 lub art. 45 ust. 4.
3. 
Instrumenty finansowe wniesione jako depozyty zabezpieczające lub składki na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania - o ile są one dostępne - składane są u operatorów systemów rozrachunku papierów zapewniających pełną ochronę tych instrumentów finansowych. Można również wykorzystać inne wysoce bezpieczne uzgodnienia z upoważnionymi instytucjami finansowymi.
4. 
Depozyty gotówkowe CCP należy składać na podstawie wysoce bezpiecznych uzgodnień z autoryzowanymi instytucjami finansowymi lub alternatywnie poprzez wykorzystanie stałych instrumentów depozytowych banków centralnych lub innych porównywalnych środków udostępnianych przez banki centralne.
5. 
Jeżeli CCP lokuje aktywa u strony trzeciej, dba on o to, aby aktywa należące do członków rozliczających można było odróżnić od aktywów należących do CCP i od aktywów należących do tej strony trzeciej poprzez odmiennie nazwane konta w księgach strony trzeciej lub poprzez inne równoważne środki zapewniające ten sam poziom ochrony. W razie potrzeby CCP dysponuje szybkim dostępem do instrumentów finansowych.
6. 
CCP nie inwestuje swojego kapitału ani kwot wynikających z wymogów ustanowionych w art. 41, 42, 43 lub 44, we własne papiery wartościowe ani w papiery wartościowe jego jednostki dominującej lub jego jednostki zależnej.
7. 
Podczas podejmowania decyzji inwestycyjnych CCP uwzględnia łączną ekspozycję na ryzyko kredytowe wobec poszczególnych dłużników i zapewnia, aby łączna ekspozycja na ryzyko wobec poszczególnych dłużników pozostawała w dopuszczalnych granicach koncentracji.
8. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z EUNB i ESBC, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających instrumenty finansowe, które można uznać za instrumenty wysoce płynne i instrumenty o minimalnym ryzyku rynkowym i ryzyku kredytowym, o których mowa w ust. 1, wysoce bezpieczne uzgodnienia, o których mowa w ust. 3 i 4, oraz granice koncentracji, o których mowa w ust. 7.

ESMA przedkłada Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  48

Procedury na wypadek niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego

1. 
CCP dysponuje szczegółowymi procedurami, które należy stosować w przypadku, gdy członek rozliczający nie spełnia wymogów CCP dotyczących uczestnictwa ustanowionych w art. 37 w terminie i zgodnie z procedurami ustanowionymi przez CCP. CCP szczegółowo określa procedury, które należy stosować w przypadku, gdy to nie CCP ogłasza niewykonanie zobowiązania przez członka rozliczającego. Procedury te są poddawane przeglądowi co roku.
2. 
CCP niezwłocznie podejmuje działania mające na celu ograniczenie strat i presji na płynność wynikających z niewykonania zobowiązania i zapewnia, aby zamknięcie pozycji członka rozliczającego nie zakłóciło działalności CCP ani nie naraziło wykonujących zobowiązania członków rozliczających na straty, których nie mogą przewidzieć ani kontrolować.
3. 
Jeżeli CCP uzna, że członek rozliczający nie będzie w stanie wywiązać się ze swoich przyszłych zobowiązań, niezwłocznie informuje właściwy organ, przed ogłoszeniem lub uruchomieniem procedury w związku z niewykonaniem zobowiązania przez tego członka. Właściwy organ niezwłocznie przekazuje tę informację ESMA, stosownym członkom ESBC i organowi odpowiedzialnemu za sprawowanie nadzoru nad niewykonującym zobowiązania członkiem rozliczającym.
4. 
CCP sprawdza, czy jego procedury na wypadek niewykonania zobowiązania są możliwe do wyegzekwowania. CCP podejmuje wszystkie uzasadnione kroki służące zagwarantowaniu, że posiada uprawnienia do likwidacji pozycji wynikających z transakcji na własny rachunek niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego oraz do przeniesienia bądź likwidacji pozycji niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego należących do klientów.
5.  228
 W przypadku gdy aktywa i pozycje są zapisywane w ewidencji i na rachunkach danego CCP jako utrzymywane na rachunek klientów niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego zgodnie z art. 39 ust. 2, CCP co najmniej zobowiązuje się na mocy umowy wszcząć procedury przeniesienia aktywów i pozycji utrzymywanych przez niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego na rachunek wszystkich jego klientów na innego członka rozliczającego wskazanego przez wszystkich tych klientów oraz przenosi takie aktywa i pozycje, chyba że wszyscy klienci sprzeciwią się takiemu przeniesieniu przed jego dokonaniem, bez zgody niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego. Wspomniany inny członek rozliczający jest zobowiązany do przejęcia tych aktywów i pozycji jedynie wówczas, jeśli uprzednio wszedł z tymi klientami w stosunek umowny, na mocy którego zobowiązał się do takiego działania. Jeżeli przekazanie aktywów i pozycji temu innemu członkowi rozliczającemu z jakiegoś powodu nie nastąpiło w określonym z góry okresie przeniesienia ustanowionym w zasadach działania danego CCP, taki CCP może podjąć wszelkie kroki dozwolone w zasadach działania w celu aktywnego zarządzania ryzykiem związanym z tymi pozycjami, wraz z upłynnieniem aktywów i pozycji prowadzonych przez niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego na rzecz tych klientów.
6. 
W przypadku gdy aktywa i pozycje są zapisywane w ewidencji i na rachunkach danego CCP jako utrzymywane na rachunek klienta niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego zgodnie z art. 39 ust. 3, CCP co najmniej zobowiązuje się na mocy umowy wszcząć - na żądanie tego klienta, bez zgody niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego - procedury przeniesienia aktywów i pozycji prowadzonych na rzecz tego klienta przez niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego na innego członka rozliczającego wskazanego przez tego klienta. Przejmujący aktywa i pozycje członek rozliczający jest zobowiązany do przejęcia tych aktywów i pozycji jedynie wówczas, jeśli uprzednio wszedł z tym klientem w stosunek umowny, na mocy którego zobowiązał się do takiego działania. Jeżeli przekazanie aktywów i pozycji temu drugiemu członkowi rozliczającemu z jakiegoś powodu nie nastąpiło w określonym z góry okresie przeniesienia ustanowionym w zasadach działania danego CCP, taki CCP może przyjąć wszelkie środki dozwolone w zasadach działania w celu aktywnego zarządzania ryzykiem związanym z tymi pozycjami, wraz z upłynnieniem aktywów i pozycji prowadzonych przez niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego na rzecz tego klienta.
7. 
Zabezpieczenie klientów wyróżnione zgodnie z art. 39 ust. 2 i 3 wykorzystuje się wyłącznie do pokrycia pozycji prowadzonych na rzecz tych klientów. Wszelkie pozostałe kwoty zabezpieczenia należne od CCP po zakończeniu przez CCP postępowania w sprawie zarządzania skutkami niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego należy szybko zwrócić tym klientom, o ile są oni znani CCP, lub, gdy nie są oni znani - członkowi rozliczającemu na rzecz tych klientów.
8.  229
 W przypadku niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego i gdy takie niewykonanie zobowiązania skutkuje przeniesieniem w całości lub w części aktywów i pozycji posiadanych przez klientów od niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego do innego członka rozliczającego zgodnie z ust. 5 i 6, ten inny członek rozliczający może, przez trzy miesiące od daty tego przeniesienia, polegać na analizie due diligence przeprowadzonej przez niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego zgodnie z rozdziałem II sekcja 4 dyrektywy (UE) 2015/849 w celu spełnienia wymogów tej dyrektywy.

W przypadku gdy członek rozliczający, na rzecz którego dokonano przeniesienia aktywów i pozycji, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu podlega rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, spełnia on wymogi kapitałowe dotyczące ekspozycji członków rozliczających wobec klientów zgodnie z tym rozporządzeniem w terminie uzgodnionym z jego właściwym organem, który nie przekracza trzech miesięcy od daty tego przeniesienia.

Artykuł  49

Przegląd modeli, stosowanie testu warunków skrajnych i weryfikacja historyczna

1.  230
 CCP dokonuje regularnych przeglądów modeli i parametrów przyjętych do obliczania wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających, składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, wymogów dotyczących zabezpieczenia i innych mechanizmów kontroli ryzyka. CCP poddaje modele rygorystycznym i częstym testom warunków skrajnych w celu oceny ich odporności w wyjątkowych, ale prawdopodobnych warunkach rynkowych, oraz dokonuje weryfikacji historycznej w celu sprawdzenia wiarygodności przyjętej metodyki. CCP uzyskuje niezależną walidację, informuje właściwy dla niego organ oraz ESMA o wynikach przeprowadzonych testów i uzyskuje zatwierdzenie od tych podmiotów zgodnie z ust. 1a-1e przed wprowadzeniem istotnych zmian do tych modeli i parametrów.

W przypadku gdy CCP zamierza przyjąć zmianę modelu lub parametru, o którym mowa w akapicie pierwszym, wykonuje jedną z poniższych czynności:

a)
w przypadku gdy CCP uzna, że zamierzona zmiana jest istotna zgodnie z ust. 1i, składa wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z procedurą określoną w niniejszym artykule;
b)
w przypadku gdy CCP uzna, że zamierzona zmiana nie jest istotna zgodnie z ust. 1i niniejszego artykułu, składa wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z procedurą określoną w art. 49a.
1a.  231
 Wszystkie zmiany modeli i parametrów, które nie zostały ocenione na podstawie art. 49a, ocenia się zgodnie z procedurą określoną w niniejszym artykule.

Przyjęte modele i parametry, w tym istotne zmiany w nich, podlegają opinii kolegium, o którym mowa w art. 18, zgodnie z niniejszym artykułem.

ESMA zapewnia, aby Europejskie Urzędy Nadzoru, ESBC oraz Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji otrzymywały informacje na temat wyników testów warunków skrajnych, tak aby umożliwić tym organom ocenę ekspozycji przedsiębiorstw finansowych wobec CCP niewykonujących zobowiązań.

1b.  232
 Jeśli CCP zamierza wprowadzić jakąkolwiek zmianę w modelu lub parametrze, o których mowa w ust. 1, składa wniosek o zatwierdzenie takiej zmiany w formacie elektronicznym za pośrednictwem centralnej bazy danych. Wniosek ten jest niezwłocznie udostępniany organowi właściwemu dla CCP, ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18. CCP dołącza do swojego wniosku niezależną walidację proponowanej zmiany.

W terminie dwóch dni roboczych od złożenia takiego wniosku do CCP wysyłane jest potwierdzenie otrzymania wniosku za pośrednictwem centralnej bazy danych.

1c.  233
 Organ właściwy dla CCP i ESMA oceniają, w terminie 10 dni roboczych od potwierdzenia otrzymania wniosku, czy wniosek zawiera wymagane dokumenty i czy dokumenty te zawierają wszystkie informacje wymagane zgodnie z ust. 5 lit. d).

W przypadku gdy organ właściwy dla CCP lub ESMA stwierdzi, że nie wszystkie wymagane dokumenty lub informacje zostały przedłożone, organ właściwy dla CCP zwraca się do CCP składającego wniosek o przedłożenie dodatkowych dokumentów lub informacji, których brak został stwierdzony przez ten organ lub ESMA, za pośrednictwem centralnej bazy danych. Ramy czasowe określone w akapicie pierwszym niniejszego ustępu mogą w takim przypadku zostać przedłużone o maksymalnie 10 dni roboczych. Wniosek zostaje odrzucony, jeżeli organ właściwy dla CCP lub ESMA stwierdzi, że CCP nie spełnił takiego żądania, a w takim przypadku organ, który stwierdził, że wniosek ma być odrzucony, informuje o tym drugi organ. Organ właściwy dla CCP informuje CCP o decyzjach o odrzuceniu wniosku za pośrednictwem centralnej bazy danych, a także informuje CCP o dokumentach lub informacjach, których brak stwierdzono.

1d.  234
 W terminie 40 dni roboczych od stwierdzenia, że wszystkie dokumenty i informacje zostały przedłożone zgodnie z ust. 1c:
a)
właściwy organ przeprowadza ocenę ryzyka związanego z istotną zmianą i przedstawia swoje sprawozdanie ESMA i kolegium, o którym mowa w art. 18; oraz
b)
ESMA przeprowadza ocenę ryzyka związanego z istotną zmianą i przedstawia swoje sprawozdanie organowi właściwemu dla CCP i kolegium, o którym mowa w art. 18.

W okresie, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, organ właściwy dla CCP, ESMA lub dowolny z członków kolegium, o którym mowa w art. 18, może kierować, za pośrednictwem centralnej bazy danych, pytania bezpośrednio do CCP składającego wniosek i żądać od niego informacji uzupełniających oraz wyznacza termin, w którym CCP składający wniosek ma przekazać takie informacje.

W terminie 15 dni roboczych od otrzymania sprawozdań, o których mowa w akapicie pierwszym, kolegium, o którym mowa w art. 18, przyjmuje opinię zgodnie z art. 19 i przekazuje ją ESMA i właściwemu organowi. Niezależnie od tymczasowego przyjęcia zgodnie z ust. 1g właściwy organ i ESMA nie przyjmują decyzji o zatwierdzeniu lub odmowie zatwierdzenia istotnych zmian w modelach lub parametrach, dopóki taka opinia nie zostanie przyjęta przez kolegium, o którym mowa w art. 18, chyba że kolegium nie przyjmie opinii w wyznaczonym terminie.

1e.  235
 W terminie 10 dni roboczych od otrzymania opinii kolegium, o którym mowa w art. 18, lub po upływie terminu na wydanie tej opinii, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej, zarówno organ właściwy dla CCP, jak i ESMA dokonują zatwierdzenia lub odmawiają go, uwzględniając sprawozdania, o których mowa w ust. 1d akapit pierwszy niniejszego artykułu, i tę opinię, oraz informują się wzajemnie na piśmie o podjętej decyzji, przedstawiając w pełni uzasadnione wyjaśnienie zatwierdzenia lub odmowy zatwierdzenia. W przypadku niezatwierdzenia zmiany przez organ właściwy dla CCP i ESMA odmawia się zatwierdzenia zmiany.

W przypadku gdy organ właściwy dla CCP lub ESMA nie zgadza się z opinią kolegium, o którym mowa w art. 18, w tym z żadnym z warunków lub zaleceń w niej zawartych, jego decyzja zawiera pełne uzasadnienie i wyjaśnienie wszelkich istotnych odstępstw od tej opinii lub tych warunków lub zaleceń.

1f.  236
 Organ właściwy dla CCP informuje CCP w terminie, o którym mowa w ust. 1e, o zatwierdzeniach lub odmowie zatwierdzeń, podając wyczerpujące uzasadnienie tej decyzji.
1g.  237
 CCP nie może przyjąć żadnej istotnej zmiany w modelu lub parametrze, o którym mowa w ust. 1, przed uzyskaniem zatwierdzenia zarówno od właściwego dla niego organu, jak i ESMA.

W należycie uzasadnionych przypadkach, w drodze odstępstwa od akapitu pierwszego, na wniosek CCP, właściwy organ, w porozumieniu z ESMA, może zezwolić na tymczasowe przyjęcie istotnej zmiany w modelu lub parametrze przed zatwierdzeniem takiej zmiany. Taka tymczasowa zmiana jest dozwolona wyłącznie przez pewien okres określony wspólnie przez organ właściwy dla CCP i ESMA. Po upływie tego okresu CCP nie może stosować takiej zmiany, chyba że została ona zatwierdzona zgodnie z niniejszym artykułem.

1h.  238
 Zmiany w parametrach, które są wynikiem zastosowania metodologii będącej częścią zatwierdzonego modelu, ze względu na wkład zewnętrzny lub ze względu na regularny przegląd lub kalibrację, nie są uznawane za zmiany w modelach i parametrach do celów niniejszego artykułu i art. 49a.
1i.  239
 Zmianę uważa się za istotną, jeżeli spełniony jest co najmniej jeden z następujących warunków:
a)
zmiana prowadzi do znacznego zmniejszenia lub zwiększenia całkowitych prefinansowanych zasobów finansowych CCP, w tym wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających, funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania oraz własnych zasobów celowych, o których mowa w art. 45 ust. 4;
b)
zmienia się strukturę lub elementy strukturalne modelu depozytu zabezpieczającego;
c)
składnik modelu depozytu zabezpieczającego, w tym parametr depozytu zabezpieczającego lub dodatek, wprowadza się, usuwa lub zmienia w sposób, który prowadzi do znacznego zmniejszenia lub zwiększenia wyniku modelu depozytu zabezpieczającego na poziomie CCP;
d)
zmienia się metodę obliczania bilansów portfeli, co prowadzi do znacznego zmniejszenia lub zwiększenia łącznych wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających w przypadku instrumentów finansowych w ramach portfela;
e)
zmienia się metodologię definiowania i kalibracji scenariuszy testów warunków skrajnych do celów określania wielkości funduszy CCP na wypadek niewykonania zobowiązania oraz wielkości składek poszczególnych członków rozliczających do tych funduszy na wypadek niewykonania zobowiązania, co prowadzi do znacznego zmniejszenia lub zwiększenia wielkości któregokolwiek z funduszy na wypadek niewykonania zobowiązania lub jakiejkolwiek indywidualnej składki do funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania;
f)
zmienia się metodę oceny ryzyka utraty płynności, co prowadzi do znacznego zmniejszenia lub zwiększenia szacowanego zapotrzebowania na płynność w którejkolwiek walucie lub całkowitego zapotrzebowania na płynność;
g)
zmienia się metodę określenia ryzyka koncentracji, jakie CCP ponosi wobec indywidualnego kontrahenta, w taki sposób, że ogólna ekspozycja CCP wobec tego kontrahenta znacznie spada lub wzrasta;
h)
zmienia się metodę wyceny zabezpieczenia lub kalibracji redukcji wartości zabezpieczenia, w wyniku czego całkowita wartość zabezpieczenia zmniejsza się lub zwiększa znacznie;
i)
zmiana mogłaby mieć istotny wpływ na ogólne ryzyko CCP.
2. 
CCP przeprowadza regularne testy kluczowych aspektów procedur na wypadek niewykonania zobowiązania i podejmuje wszelkie uzasadnione kroki gwarantujące, że wszyscy członkowie rozliczający rozumieją te procedury oraz dysponują odpowiednimi rozwiązaniami umożliwiającymi reagowanie na przypadki niewykonania zobowiązania.
3. 
CCP podaje do publicznej wiadomości podstawowe informacje dotyczące swojego modelu zarządzania ryzykiem i założeń przyjętych w celu przeprowadzania testów warunków skrajnych, o których mowa w ust. 1.
4. 
W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z EUNB, innymi odpowiednimi właściwymi organami oraz członkami ESBC, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających:
a)
rodzaj testów, jakie mają być przeprowadzane dla poszczególnych klas instrumentów finansowych i portfeli;
b)
udział w testach członków rozliczających lub innych stron;
c)
częstotliwość przeprowadzania testów;
d)
horyzont czasowy zakładany dla przeprowadzanych testów;
e)
podstawowe informacje, o których mowa w ust. 3.

ESMA przedkłada Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 30 września 2012 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

5.  240
 ESMA, w ścisłej współpracy z członkami ESBC, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania:
a)
co stanowi znaczący wzrost lub spadek do celów ust. 1i lit. a) i c)-h);
b)
elementów, które należy uwzględnić przy ocenie, czy spełniony jest jeden z warunków, o których mowa w ust. 1i;
c)
innych zmian w modelach, które można uznać za już objęte zatwierdzonym modelem, a zatem nie są uważane za zmianę w modelu i nie podlegają procedurom ustanowionym w niniejszym artykule lub art. 49a; oraz
d)
wykazów wymaganych dokumentów dołączanych do wniosku o zatwierdzenie na podstawie ust. 1 lit. c) niniejszego artykułu i art. 49a, oraz informacji, które podaje się w takich dokumentach w celu wykazania, że CCP spełnia wszystkie odpowiednie wymogi niniejszego rozporządzenia.

Wymagane dokumenty i poziom informacji powinny być proporcjonalne do rodzaju zatwierdzenia modelu, ale zawierać wystarczającą ilość szczegółów, aby zapewnić właściwą analizę zmiany.

Do celów akapitu pierwszego lit. a) ESMA może ustalić różne wartości dla poszczególnych punktów ust. 1i.

ESMA przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

6.  241
 ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określających elektroniczny format wniosku, który ma zostać przekazany do centralnej bazy danych na potrzeby zatwierdzenia, o którym mowa w ust. 1b niniejszego artykułu i art. 49a.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  49a  242  

Przyspieszona procedura w przypadku nieistotnych zmian w modelach i parametrach CCP

1. 
W przypadku gdy CCP uzna, że zmiana w modelu lub parametrze, o którym mowa w art. 49 ust. 1, którą zamierza przyjąć, nie spełnia warunków określonych w ust. 1i tego artykułu, może zwrócić się o poddanie wniosku o zatwierdzenie zmiany procedurze przyspieszonej na mocy niniejszego artykułu.
2. 
Procedura przyspieszona ma zastosowanie do proponowanej zmiany w modelu lub parametrze, gdy spełnione są poniższe warunki:
a)
CCP wniósł o zatwierdzenie zmiany podlegającej ocenie na mocy niniejszego artykułu; oraz
b)
organ właściwy dla CCP i ESMA stwierdziły, że proponowana zmiana nie jest istotna zgodnie z ust. 4.
3. 
CCP składa wniosek zawierający wszystkie dokumenty i informacje wymagane zgodnie z art. 49 ust. 5 lit. d) w formacie elektronicznym za pośrednictwem centralnej bazy danych. CCP dostarcza wszelkie informacje niezbędne do wykazania, dlaczego proponowana zmiana ma zostać uznana za nieistotną i w związku z tym kwalifikuje się do oceny w ramach procedury przyspieszonej na mocy niniejszego artykułu.

Potwierdzenie otrzymania wniosku jest wysyłane do CCP za pośrednictwem centralnej bazy danych w ciągu dwóch dni roboczych od złożenia tego wniosku.

4. 
W ciągu 10 dni roboczych od potwierdzenia otrzymania wniosku organ właściwy dla CCP i ESMA podejmują decyzję, czy proponowana zmiana jest istotna czy nieistotna.
5. 
W przypadku gdy zgodnie z ust. 4 organ właściwy dla CCP lub ESMA uznają zmianę za istotną, informują się o tym wzajemnie na piśmie, a wniosek o zatwierdzenie tej zmiany nie podlega procedurze przyspieszonej na mocy niniejszego artykułu.

Organ właściwy dla CCP powiadamia CCP składającego wniosek za pośrednictwem centralnej bazy danych o decyzji podjętej na mocy ust. 4, podając wyczerpujące uzasadnienie, w terminie dwóch dni roboczych. W ciągu 10 dni roboczych od otrzymania powiadomienia CCP wycofuje wniosek lub uzupełnia go w celu spełnienia wymogów dotyczących wniosku zgodnie z art. 49.

6. 
Jeżeli zgodnie z ust. 4 organ właściwy dla CCP i ESMA postanowią, że zmiana nie jest istotna, każdy z nich, w terminie trzech dni roboczych od podjęcia tej decyzji:
a)
dokonuje zatwierdzenia, jeśli CCP spełnia wymogi niniejszego rozporządzenia, lub odmawia zatwierdzenia, jeśli CCP nie spełnia wymogów niniejszego rozporządzenia; oraz
b)
informuje drugi organ na piśmie, podając w pełni uzasadnione wyjaśnienie, czy dokonano zatwierdzenia, czy odmówiono go.

W przypadku gdy którykolwiek z nich nie wyrazi zgody na zatwierdzenie modelu, odmawia się zatwierdzenia.

7. 
Organ właściwy dla CCP informuje wnioskującego CCP na piśmie, za pośrednictwem centralnej bazy danych, wraz z wyczerpującym uzasadnieniem, w terminie dwóch dni roboczych od podjęcia decyzji na mocy ust. 6, czy dokonano zatwierdzenia, czy odmówiono go.
Artykuł  50

Rozrachunek

1. 
Do rozrachunku transakcji CCP korzysta z pieniądza banku centralnego, o ile jest to wykonalne i o ile jest on dostępny. W przypadku nieskorzystania z pieniądza banku centralnego podejmowane są kroki służące ścisłemu ograniczeniu ryzyka związanego z rozrachunkiem gotówkowym.
2. 
CCP wyraźnie określa swoje obowiązki w odniesieniu do dostaw instrumentów finansowych, w tym czy ma obowiązek dokonania lub odebrania dostawy instrumentu finansowego oraz czy wypłaca uczestnikom odszkodowanie za straty poniesione w trakcie dostawy.
3. 
Jeżeli CCP ma obowiązek dokonania lub odebrania dostaw instrumentów finansowych, wyłącza on ryzyko podstawowe dzięki korzystaniu w jak najszerszym zakresie z mechanizmów "dostawa za płatność".

ROZDZIAŁ  4  243

Obliczenia i sprawozdawczość do celów rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Artykuł  50a

Obliczanie KCCP

1. 
Do celów art. 308 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych kontrahent centralny oblicza K CCP określone w ust. 2 niniejszego artykułu dla wszystkich umów i transakcji, które rozlicza w odniesieniu do wszystkich swoich uczestników rozliczających objętych danym funduszem na wypadek niewykonania zobowiązania.
2.  244
 Kontrahent centralny oblicza hipotetyczny kapitał w następujący sposób:

gdzie:

KCCP = centralny hipotetyczny kapitał;

i = indeks oznaczający uczestnika rozliczającego;

EADi = wartość ekspozycji CCP wobec uczestnika rozliczającego "i", obejmująca transakcje własne uczestnika rozliczającego realizowane z CCP, transakcje klienta gwarantowane przez uczestnika rozliczającego oraz wszystkie wartości zabezpieczenia posiadanego przez CCP, w tym wniesiony z góry przez uczestnika rozliczającego wkład do funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania w odniesieniu do tych transakcji, odnosząca się do wyceny na koniec regulacyjnego dnia sprawozdawczego przed uzupełnieniem depozytu zabezpieczającego po ostatnim wezwaniu do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego tego dnia;

RW = waga ryzyka równa 20 %; oraz

współczynnik kapitałowy = 8 %.

3. 
Kontrahent centralny dokonuje obliczenia wymaganego w ust. 2 co najmniej raz na kwartał lub częściej, jeżeli wymagają tego właściwe organy jego uczestników rozliczających będących instytucjami.
4. 
EUNB opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych, aby określić następujące elementy do celów ust. 3:
a)
częstotliwość i terminy obliczeń określonych w ust. 2;
b)
sytuacje, w których właściwe organy instytucji pełniącej rolę uczestnika rozliczającego mogą wymagać większej częstotliwości obliczeń i przekazywania informacji od częstotliwości określonej w lit. a).

EUNB przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2014 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

Artykuł  50b  245  

Ogólne zasady obliczania KCCP

Do celu obliczania KCCP, o którym mowa w art. 50a ust. 2, stosuje się następujące postanowienia:

a)
CCP obliczają wartość swoich ekspozycji wobec uczestników rozliczających w następujący sposób:
(i)
w odniesieniu do ekspozycji wynikających z umów i transakcji wymienionych w art. 301 ust. 1 lit. a) i c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 CCP obliczają wartość zgodnie z metodą określoną w części trzeciej tytuł II rozdział 6 sekcja 3 tego rozporządzenia, stosując okres ryzyka w związku z uzupełnieniem zabezpieczenia wynoszący 10 dni roboczych;
(ii)
w odniesieniu do ekspozycji wynikających z umów i transakcji wymienionych w art. 301 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 CCP obliczają wartość (EADi) zgodnie z następującym wzorem:

gdzie:

EADi = wartość ekspozycji

i = indeks oznaczający uczestnika rozliczającego;

EBRMi = wartość ekspozycji przed ograniczeniem ryzyka, która jest równa wartości ekspozycji CCP wobec uczestnika rozliczającego "i" z tytułu wszystkich umów i transakcji z tym uczestnikiem rozliczającym, obliczonej bez uwzględniania zabezpieczenia wniesionego przez tego uczestnika rozliczającego;

IMi = początkowy depozyt zabezpieczający przekazany kontrahentowi centralnemu przez uczestnika rozliczającego "i";

DFi = wniesiony z góry przez uczestnika rozliczającego "i" wkład do funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania.

Wszystkie wartości we wzorze odnoszą się do wyceny na koniec dnia przed uzupełnieniem depozytu zabezpieczającego po ostatnim wezwaniu do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego tego dnia;

(iii)
w sytuacjach, o których mowa w art. 301 ust. 1 akapit drugi zdanie trzecie rozporządzenia (UE) nr 575/2013, CCP oblicza wartość transakcji, o których mowa w pierwszym zdaniu tego akapitu, zgodnie ze wzorem w lit. a) ppkt (ii) niniejszego artykułu i określa wartość EBRMi zgodnie z częścią trzecią tytuł V tego rozporządzenia;
b)
w odniesieniu do instytucji objętych zakresem stosowania rozporządzenia (UE) nr 575/2013 pakiety kompensowania są takie same jak pakiety kompensowania określone w art. 272 pkt 4 tego rozporządzenia;
c)
CCP, który posiada ekspozycje wobec co najmniej jednego CCP, traktuje te ekspozycje jako ekspozycje wobec uczestników rozliczających i przy obliczaniu KCCP uwzględnia wszelkie depozyty zabezpieczające lub wniesione z góry wkłady otrzymane od takich CCP;
d)
CCP posiadający wiążące ustalenia umowne ze swoimi uczestnikami rozliczającymi, które pozwalają temu CCP na wykorzystanie całości lub części początkowego depozytu zabezpieczającego otrzymanego od jego uczestników rozliczających w taki sam sposób, jak gdyby stanowił wniesione z góry wkłady, do celów obliczenia przewidzianego w ust. 1 uznaje ten początkowy depozyt zabezpieczający za wniesione z góry wkłady, a nie za początkowy depozyt zabezpieczający;
e)
w przypadku gdy zabezpieczenie jest utrzymywane w odniesieniu do rachunku zawierającego co najmniej jeden rodzaj umów i transakcji, o których mowa w art. 301 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, CCP przypisuje początkowy depozyt zabezpieczający uzyskany od swoich uczestników rozliczających lub klientów - stosownie do przypadku - w sposób proporcjonalny do EAD odpowiednich rodzajów umów i transakcji obliczonego zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, nie uwzględniając w obliczeniu początkowego depozytu zabezpieczającego;
f)
CCP posiadający więcej niż jeden fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania przeprowadza obliczenie oddzielnie dla każdego funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania;
g)
jeżeli uczestnik rozliczający świadczy usługi rozliczeniowe na rzecz klientów, a transakcje i zabezpieczenia klientów uczestnika rozliczającego są przechowywane na subkontach odrębnych od subkonta działalności własnej uczestnika rozliczającego, CCP oblicza EADi oddzielnie dla każdego subkonta oraz całkowite EADi uczestnika rozliczającego jako sumę EAD subkont klientów i EAD subkonta działalności własnej uczestnika rozliczającego;
h)
do celów lit. f), w przypadku gdy DFi nie jest rozdzielone między subkonta klientów i subkonta działalności własnej uczestnika rozliczającego, CCP przydziela DFi do każdego subkonta w części odpowiadającej odsetkowi początkowego depozytu zabezpieczającego tego subkonta w odniesieniu do całkowitego początkowego depozytu zabezpieczającego przekazanego przez danego uczestnika rozliczającego lub na rzecz danego uczestnika rozliczającego;
i)
CCP nie przeprowadza obliczenia zgodnie z art. 50a ust. 2, jeżeli fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania pokrywa wyłącznie transakcje o charakterze gotówkowym.

Do celów lit. a) ppkt (ii) niniejszego artykułu CCP stosuje metodę określoną w art. 223 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 z nadzorczymi korektami z tytułu zmienności określonymi w art. 224 tego rozporządzenia do obliczania wartości ekspozycji.

Artykuł  50c

Przekazywanie informacji

1. 
Do celów art. 308 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, kontrahent centralny przekazuje tym spośród swoich uczestników rozliczających, którzy są instytucjami, oraz ich właściwym organom następujące informacje:
a)
kapitał hipotetyczny (KCCP);
b)
sumę wniesionych z góry wkładów (DFCM);
c)
kwotę wniesionych z góry zasobów finansowych, które ma on obowiązek - prawny lub wynikający z ustaleń umownych zawartych z uczestnikami rozliczającymi - wykorzystać na pokrycie strat poniesionych wskutek niewykonania zobowiązania przez uczestnika rozliczającego lub uczestników rozliczających przed wykorzystaniem wkładów do funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania od pozostałych uczestników rozliczających (DFCCP);
d) 246
 (uchylona).
e) 247
 (uchylona).
f)
(skreślona).

Jeżeli kontrahent centralny ma więcej niż jeden fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania, przekazuje informacje określone w akapicie pierwszym w odniesieniu do każdego funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania.

2. 
Kontrahent centralny powiadamia tych spośród swoich uczestników rozliczających, którzy są instytucjami, co najmniej raz na kwartał lub częściej, jeżeli wymagają tego właściwe organy tych uczestników rozliczających.
3. 
EUNB opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia następujących elementów:
a)
jednolity wzór do celów sprawozdawczych określonych w ust.1;
b)
częstotliwość i terminy składania sprawozdań określone w ust. 2;
c)
sytuacje, w których właściwe organy instytucji pełniącej rolę uczestnika rozliczającego mogą wymagać większej częstotliwości przekazywania informacji niż częstotliwość określona w lit. b).

EUNB przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2014 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

Artykuł  50d

Obliczanie konkretnych pozycji, które ma zgłaszać kontrahent centralny

Do celów art. 50c zastosowanie ma, co następuje:

a)
jeżeli regulamin kontrahenta centralnego przewiduje, że kontrahent centralny wykorzystuje część lub całość swoich zasobów finansowych równolegle z wkładami wniesionymi z góry przez jego uczestników rozliczających w sposób, który sprawia, że zasoby te stają się równoważne z wkładami wniesionymi z góry przez uczestnika rozliczającego pod względem sposobów, w jakie pokrywają straty poniesione przez kontrahenta centralnego w przypadku niewykonania zobowiązania przez uczestnika rozliczającego lub większą ich liczbę lub w przypadku ich niewypłacalności, kontrahent centralny dodaje do DFCM odpowiednią kwotę tych zasobów;
b)
jeżeli regulamin kontrahenta centralnego przewiduje, że kontrahent centralny wykorzystuje część lub całość swoich zasobów finansowych do pokrycia strat poniesionych wskutek niewykonania zobowiązania przez uczestnika rozliczającego lub większą ich liczbę po wyczerpaniu funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, ale przed wezwaniem uczestników rozliczających do wniesienia wkładów wynikających z zobowiązań umownych, kontrahent centralny dodaje odpowiednią kwotę takich dodatkowych zasobów finansowych (DFaCCP) do całkowitej kwoty wniesionych z góry wkładów (DF), jak następuje:

DF = DFCcp + DFCM + DFaCCP.

c) 248
 (uchylona).

TYTUŁ  V

UZGODNIENIA INTEROPERACYJNE

Artykuł  51

Uzgodnienia interoperacyjne

1. 
CCP może zawrzeć uzgodnienie interoperacyjne z innym CCP, jeśli spełnione są wymogi ustanowione w art. 52, 53 i 54.
2. 
Ustanowiwszy uzgodnienie interoperacyjne z innym CCP do celów świadczenia usług określonemu systemowi obrotu, CCP dysponuje niedyskryminującym dostępem do danych tego systemu obrotu, których potrzebuje do pełnienia swoich funkcji, w zakresie, w jakim CCP spełnia operacyjne i techniczne wymogi ustanowione przez dany system obrotu, oraz do odpowiedniego systemu rozrachunku.
3. 
Zawarcie uzgodnienia interoperacyjnego lub uzyskanie dostępu do systemu udostępniania danych lub systemu rozrachunku, o których mowa w ust. 1 i 2, jest uniemożliwiane lub ograniczane, bezpośrednio bądź pośrednio, wyłącznie na potrzeby kontroli ryzyka wynikającego z tego uzgodnienia bądź dostępu.
Artykuł  52

Zarządzanie ryzykiem

1. 
CCP zawierający uzgodnienie interoperacyjne:
a)
wprowadzają odpowiednie strategie, procedury i systemy służące skutecznemu wykrywaniu i monitorowaniu ryzyka oraz zarządzaniu tym ryzykiem, jakie wynika ze wspomnianego uzgodnienia, tak aby mogli terminowo wywiązywać się ze swoich obowiązków;
b)
uzgadniają swoje prawa i obowiązki, w tym prawo właściwe regulujące ich stosunki;
c)
wykrywają i monitorują ryzyko kredytowe i ryzyko utraty płynności oraz zarządzają tymi ryzykami, tak aby niewykonanie zobowiązania przez członka rozliczającego jednego CCP pozostało bez wpływu na CCP, z którym wiąże je uzgodnienie interoperacyjne;
d)
wykrywają, monitorują i uwzględniają potencjalne współzależności i korelacje wynikające z uzgodnienia interoperacyjnego, które mogą wpłynąć na ryzyko kredytowe i ryzyko utraty płynności związane z koncentracjami poszczególnych członków rozliczających oraz na połączone zasoby finansowe.

Do celów akapitu pierwszego lit. b) CCP stosują te same zasady dotyczące odpowiednio momentu wprowadzenia zlecenia przeniesienia do swoich odpowiednich systemów i momentu nieodwołalności, określone w dyrektywie 98/26/WE.

Do celów ust. 1 lit. c) w warunkach uzgodnienia określony jest proces zarządzania konsekwencjami niewykonania zobowiązania, w przypadku gdy jeden z CCP, który zawarł uzgodnienie interoperacyjne, nie wykonuje zobowiązania.

Do celów ust. 1 lit. d) CCP ściśle kontrolują ponowne wykorzystywanie zabezpieczenia złożonego przez członków rozliczających na mocy uzgodnienia, z zastrzeżeniem zezwolenia właściwych organów. W uzgodnieniu określony jest sposób ochrony przed tym ryzykiem, przy uwzględnieniu wystarczającego pokrycia i potrzeby ograniczenia efektu domina.

2. 
W przypadku gdy modele zarządzania ryzykiem stosowane przez CCP do pokrycia ich ekspozycji wobec ich członków rozliczających lub ich wzajemnych ekspozycji, są różne, CCP identyfikują te różnice, oceniają ryzyko potencjalnie z nich wynikające i podejmują środki, w tym poprzez zapewnienie dodatkowych zasobów finansowych, ograniczające ich wpływ na uzgodnienie interoperacyjne, a także ewentualnie konsekwencje pod względem ryzyka wystąpienia efektu domina oraz zapewniają, aby różnice te pozostały bez wpływu na zdolność każdego CCP do zarządzania konsekwencjami niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego.
3. 
Wszelkie koszty powiązane wynikające z ust. 1 i 2 ponosi CCP występujący o umożliwienie interoperacyjności lub dostępu, chyba że strony uzgodniły inaczej.
Artykuł  53

Przekazywanie depozytów zabezpieczających między CCP

1. 
CCP wyróżnia na rachunkach aktywa i pozycje utrzymywane na rachunek CCP, z którymi zawarł uzgodnienie interoperacyjne.
2. 
Jeżeli CCP, który zawrze uzgodnienie interoperacyjne z innym CCP, przekaże temu CCP tylko początkowe depozyty zabezpieczające na mocy uzgodnienia dotyczącego zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji, CCP, który otrzymuje zabezpieczenie, nie ma prawa korzystania w odniesieniu do depozytów zabezpieczających przekazanych przez drugiego CCP.
3. 
Zabezpieczenie otrzymane w formie instrumentów finansowych jest przechowywane przez operatorów systemów rozrachunku papierów wartościowych zgłoszonych na mocy dyrektywy 98/26/WE.
4. 
Aktywa, o których mowa w ust. 1 i 2, są dostępne dla CCP, który otrzymał zabezpieczenie, wyłącznie w przypadku niewykonania zobowiązania przez CCP, który wniósł zabezpieczenie w ramach uzgodnienia interoperacyjnego.
5. 
W przypadku niewykonania zobowiązania przez CCP, który otrzymał zabezpieczenie w ramach uzgodnienia interoperacyjnego, zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest niezwłocznie zwracane CCP, który wniósł zabezpieczenie.
Artykuł  54

Zatwierdzanie uzgodnień interoperacyjnych

1.  249
 Uzgodnienie interoperacyjne lub jakakolwiek istotna zmiana uzgodnienia interoperacyjnego zatwierdzonego na mocy tytułu V podlega uprzedniemu zatwierdzeniu przez organy właściwe dla zawierających je CCP. Organy właściwe dla CCP zwracają się o opinię do ESMA zgodnie z art. 24a ust. 7 akapit pierwszy lit. bc) i do kolegium, o którym mowa w art. 18, zgodnie z art. 19, wydawane zgodnie z procedurą określoną w art. 17b.
2. 
Właściwe organy zatwierdzają uzgodnienie interoperacyjne, wyłącznie jeśli zainteresowani CCP mają zezwolenie na rozliczanie na mocy procedury określonej w art. 17, uznanej w art. 25, lub mają zezwolenie na okres co najmniej trzech lat wydane zgodnie z istniejącym wcześniej systemem udzielania zezwoleń, wymogi ustanowione w art. 52 są spełnione, a warunki techniczne rozliczania transakcji na mocy uzgodnienia umożliwiają sprawne i prawidłowe funkcjonowanie rynków finansowych, natomiast samo uzgodnienie nie zmniejsza skuteczności nadzoru.
3. 
Jeżeli właściwy organ uzna, że wymogi ustanowione w ust. 2 nie są spełnione, przedstawia innym właściwym organom i zainteresowanym CCP pisemne wyjaśnienie swoich ustaleń dotyczących ryzyka. Powiadamia on również ESMA, który wydaje opinię w sprawie zasadności ustaleń dotyczących ryzyka jako podstawy odmowy zatwierdzenia uzgodnienia interoperacyjnego. Opinia ESMA udostępniana jest wszystkim zainteresowanym CCP. W przypadku gdy opinia ESMA różni się od oceny odpowiedniego właściwego organu, ten właściwy organ rozważy ponownie swoje stanowisko, uwzględniając opinię ESMA.
4.  250
 Do dnia 25 czerwca 2026 r. ESMA wydaje wytyczne lub zalecenia w celu ustanowienia spójnych, wydajnych i skutecznych ocen uzgodnień interoperacyjnych przez właściwe organy krajowe, zgodnie z procedurą określoną w art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. ESMA opracowuje projekty tych wytycznych lub zaleceń po konsultacji z członkami ESBC.
5.  251
 ESMA, po konsultacji z członkami ESBC i ERRS, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania wymogów dla CCP w zakresie odpowiedniego zarządzania ryzykiem wynikającym z uzgodnień interoperacyjnych. W tym celu ESMA uwzględnia wytyczne wydane na podstawie ust. 4 i ocenia, czy zawarte w nich przepisy są odpowiednie w przypadku uzgodnień interoperacyjnych obejmujących wszystkie rodzaje produktów lub kontraktów, w tym kontrakty pochodne oraz instrumenty niefinansowe.

ESMA przedkłada Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 25 grudnia 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010

TYTUŁ  VI

REJESTRACJA REPOZYTORIÓW TRANSAKCJI I NADZÓR NAD NIMI

ROZDZIAŁ  1

Warunki i procedury rejestracji repozytorium transakcji

Artykuł  55

Rejestracja repozytorium transakcji

1. 
ESMA rejestruje repozytoria transakcji do celów art. 9.
2. 
Warunkiem kwalifikowania się do uzyskania rejestracji na mocy niniejszego artykułu jest posiadanie przez repozytorium transakcji statusu osoby prawnej z siedzibą w Unii i spełnianie wymogów ustanowionych w tytule VII.
3. 
Rejestracja repozytorium transakcji jest ważna na całym terytorium Unii.
4. 
Zarejestrowane repozytorium transakcji spełnia w każdej sytuacji warunki rejestracji. Repozytorium transakcji powiadamia niezwłocznie ESMA o wszelkich istotnych zmianach warunków rejestracji.
Artykuł  56  252  

Wniosek o rejestrację

1. 
Do celów art. 55 ust. 1 repozytorium transakcji składa do ESMA jeden z następujących wniosków:
a)
wniosek o rejestrację;
b)
wniosek o rozszerzenie rejestracji, w przypadku gdy dane repozytorium transakcji jest już zarejestrowane na podstawie rozdziału III rozporządzenia (UE) 2015/2365.
2. 
W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania wniosku ESMA sprawdza jego kompletność.

Jeśli wniosek nie jest kompletny, ESMA wyznacza termin, w którym repozytorium transakcji ma przedłożyć dodatkowe informacje.

Po stwierdzeniu, że wniosek jest kompletny, ESMA powiadamia o tym odpowiednio repozytorium transakcji.

3.  253
 W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających szczegółowe informacje, inne niż informacje w przypadku wymogów w zakresie zarządzania ryzykiem związanym z ICT, dotyczące wniosku o rejestrację, o którym mowa w ust. 1.

ESMA przedkłada Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 18 czerwca 2020 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4. 
Aby zapewnić jednolite warunki stosowania ust. 1, ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określających:
a)
format wniosku o rejestrację, o którym mowa w ust. 1 lit. a);
b)
format wniosku o rozszerzenie rejestracji, o którym mowa w ust. 1 lit. b).

W odniesieniu do akapitu pierwszego lit. b) ESMA opracowuje format uproszczony.

ESMA przedkłada Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 18 czerwca 2020 r.

Komisji przyznaje się uprawnienia do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  57

Poprzedzające rejestrację powiadomienie właściwych organów i konsultacje z nimi

1. 
Jeżeli repozytorium transakcji występujące o rejestrację jest podmiotem, który otrzymał zezwolenie lub został zarejestrowany przez właściwy organ w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę, ESMA przed zarejestrowaniem przedmiotowego repozytorium transakcji niezwłocznie powiadamia ten właściwy organ i konsultuje się z nim.
2. 
ESMA i odpowiedni właściwy organ wymieniają się wszelkimi informacjami niezbędnymi do zarejestrowania repozytorium transakcji oraz do nadzoru nad spełnianiem przez ten podmiot warunków rejestracji lub uzyskania zezwolenia w państwie członkowskim, w którym ma on siedzibę.
Artykuł  58

Rozpatrzenie wniosku

1. 
W ciągu 40 dni roboczych od powiadomienia, o którym mowa w art. 56 ust. 2 akapit trzeci, ESMA rozpatruje wniosek o rejestrację w oparciu o to, czy repozytorium transakcji jest zgodne z art. 78-81 i przyjmuje decyzję o rejestracji lub odmowie rejestracji oraz w pełni ją uzasadnia.
2. 
Decyzja wydana przez ESMA na mocy ust. 1 wchodzi w życie piątego dnia roboczego po jej przyjęciu.
Artykuł  59

Powiadomienie o decyzji ESMA w sprawie rejestracji

1. 
Po przyjęciu decyzji o rejestracji, lub odmowie rejestracji lub jej cofnięciu ESMA informuje o niej repozytorium transakcji w ciągu pięciu dni roboczych i podaje pełne uzasadnienie swojej decyzji.

ESMA niezwłocznie powiadamia o swojej decyzji odpowiedni właściwy organ, o którym mowa w art. 57 ust. 1.

2. 
ESMA informuje Komisję o każdej decyzji podjętej zgodnie z ust. 1.
3. 
ESMA publikuje na swojej stronie internetowej wykaz repozytoriów transakcji zarejestrowanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Wykaz ten jest aktualizowany w terminie pięciu dni roboczych po podjęciu decyzji zgodnie z ust. 1.
Artykuł  60

Wykonywanie uprawnień, o których mowa w art. 61-63

Uprawnienia przyznane ESMA lub jakiemukolwiek urzędnikowi lub innej osobie upoważnionej przez ESMA na mocy art. 61-63 nie mogą być wykorzystywane w celu żądania ujawnienia informacji lub dokumentów, które są objęte klauzulą poufności wymiany informacji między prawnikiem a klientem.

Artykuł  61

Wniosek o udzielenie informacji

1. 
ESMA może w drodze zwykłego wniosku lub decyzji zobowiązać repozytoria transakcji i związane z nimi strony trzecie, którym repozytoria transakcji zleciły na zasadzie outsourcingu wykonywanie funkcji lub działań operacyjnych, do udzielenia wszelkich informacji niezbędnych ESMA do wykonywania jego obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.
2. 
Wysyłając zwykły wniosek o udzielenie informacji, o którym mowa w ust. 1, ESMA:
a)
odwołuje się do niniejszego artykułu jako podstawy prawnej wniosku;
b)
podaje cel wniosku;
c)
określa rodzaj wymaganych informacji;
d)
ustala termin dostarczenia informacji;
e)
informuje osobę, do której zwraca się o informacje, że nie jest ona zobowiązana do ich przedstawienia, lecz w przypadku dobrowolnej odpowiedzi na wniosek przedstawione informacje nie mogą być niezgodne z prawdą ani mylące; oraz
f)
informuje o grzywnie przewidzianej w art. 65 w związku z sekcją IV lit. a) załącznika I w przypadku udzielenia niezgodnych z prawdą lub mylących odpowiedzi na pytania.
3. 
Zwracając się o udzielenie informacji zgodnie z ust. 1 w drodze decyzji, ESMA:
a)
odwołuje się do niniejszego artykułu jako podstawy prawnej wniosku;
b)
podaje cel wniosku;
c)
określa rodzaj wymaganych informacji;
d)
ustala termin dostarczenia informacji;
e)
wskazuje okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 66, w przypadku gdy przedstawione wymagane informacje są niekompletne;
f)
informuje o grzywnie przewidzianej w art. 65 w związku z sekcją IV lit. a) załącznika I w przypadku udzielenia niezgodnych z prawdą lub mylących odpowiedzi na pytania; oraz
g)
informuje o prawie do odwołania od decyzji do Komisji Odwoławczej ESMA i prawie do zaskarżenia tej decyzji do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ("Trybunał Sprawiedliwości") zgodnie z art. 60 i 61 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
4. 
Do udzielenia informacji zobowiązane są osoby, o których mowa w ust. 1, lub ich przedstawiciele, a w przypadku osób prawnych lub stowarzyszeń niemających osobowości prawnej, osoby powołane do ich reprezentacji zgodnie z ustawą lub statutem. Prawnicy należycie upoważnieni do działania mogą przedkładać informacje w imieniu swoich klientów. Jednak klienci pozostają w pełni odpowiedzialni za informacje, jeśli przekazane informacje są niepełne, niezgodne z prawdą lub mylące.
5. 
ESMA niezwłocznie wysyła kopię zwykłego wniosku lub swej decyzji właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym osoby objęte wnioskiem, o których mowa w ust. 1, mają swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę.
Artykuł  62

Dochodzenia ogólne

1. 
W celu wypełniania swych obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia ESMA może przeprowadzać niezbędne dochodzenia względem osób, o których mowa w art. 61 ust. 1. W tym celu urzędnicy i inne osoby upoważnione przez ESMA mają prawo do:
a)
wglądu we wszelkie dokumenty, dane, procedury i inne materiały związane z wykonywaniem zadań ESMA niezależnie od nośnika, na jakim są one przechowywane;
b)
wykonania lub uzyskania uwierzytelnionych kopii lub wyciągów z takich dokumentów, danych, procedur i innych materiałów;
c)
wzywania osób, o których mowa w art. 61 ust. 1, lub ich przedstawicieli lub personelu, i zwracania się do nich o udzielenie ustnych lub pisemnych wyjaśnień na temat faktów lub dokumentów związanych z przedmiotem i celem kontroli oraz rejestrowania ich odpowiedzi;
d)
prowadzenia rozmów z wszelkimi innymi osobami fizycznymi lub prawnymi, które wyrażą na to zgodę, dla potrzeb pozyskania informacji dotyczących przedmiotu dochodzenia;
e)
żądania rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych.
2. 
Urzędnicy i inne osoby upoważnione przez ESMA do prowadzenia dochodzeń, o których mowa w ust. 1, wykonują swoje uprawnienia po przedstawieniu pisemnego upoważnienia określającego przedmiot i cel tego dochodzenia. To upoważnienie określa również okresowe kary pieniężne, o których mowa w art. 66, nakładane w przypadku gdy wymagane dokumenty, dane, procedury lub inne materiały albo odpowiedzi na pytania zadane osobom, o których mowa w art. 61 ust. 1, nie zostaną udzielone lub są niepełne, a także grzywny, o których mowa w art. 65 w związku z sekcją IV lit. b) załącznika I, w przypadku gdy odpowiedzi na pytania zadane osobom, o których mowa w art. 61 ust. 1, są niezgodne z prawdą lub mylące.
3. 
Osoby, o których mowa w art. 61 ust. 1, mają obowiązek poddać się dochodzeniom wszczętym na mocy decyzji ESMA. W decyzji określa się przedmiot i cel dochodzenia, wskazuje na okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 66, środki odwoławcze dostępne na mocy rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz prawo do zaskarżenia decyzji do Trybunału Sprawiedliwości.
4. 
Z odpowiednim wyprzedzeniem przed rozpoczęciem dochodzenia ESMA informuje właściwy organ państwa członkowskiego, w którym ma być prowadzone dochodzenie, o samym postępowaniu i o tożsamości upoważnionych osób. Na żądanie ESMA urzędnicy zainteresowanego właściwego organu udzielają tym upoważnionym osobom pomocy w wykonywaniu ich zadań. Na życzenie urzędnicy zainteresowanego właściwego organu również mogą być obecni podczas dochodzeń.
5.  254
 Jeżeli żądanie przedstawienia rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych, o którym mowa w ust. 1 lit. e), wymaga uzyskania zezwolenia dla krajowego właściwego organu od organu wymiaru sprawiedliwości zgodnie z prawem krajowym, ESMA również występuje o takie zezwolenie. ESMA może również wystąpić o wydanie takiego zezwolenia zapobiegawczo.
6. 
W przypadku gdy zostanie złożony wniosek o zezwolenie, o którym mowa w ust. 5, krajowy organ wymiaru sprawiedliwości sprawdza, czy decyzja ESMA jest autentyczna i czy przewidziane środki przymusu nie są arbitralne ani nadmierne, uwzględniając przedmiot dochodzeń. Sprawdzając, czy środki przymusu są proporcjonalne, krajowy organ wymiaru sprawiedliwości może zwrócić się do ESMA o szczegółowe wyjaśnienia, w szczególności w odniesieniu do przesłanek, na podstawie których ESMA podejrzewa, że miało miejsce naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, a także do powagi domniemanego naruszenia oraz sposobu, w jaki osoba, wobec której stosowane są środki przymusu, uczestniczyła w danym zdarzeniu. Jednakże krajowy organ wymiaru sprawiedliwości nie może dokonywać oceny konieczności przeprowadzania dochodzenia ani żądać dostępu do informacji zawartych w aktach sprawy ESMA. Zgodność z prawem decyzji ESMA może być przedmiotem kontroli jedynie ze strony Trybunału Sprawiedliwości zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu (UE) nr 1095/2010.
Artykuł  63

Kontrole w miejscu prowadzenia działalności

1.  255
 W celu wykonywania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia ESMA może przeprowadzać wszelkie niezbędne kontrole w miejscu prowadzenia działalności w dowolnych obiektach, na dowolnym terenie lub składnikach majątku osób prawnych, o których mowa w art. 61 ust. 1. Jeżeli jest to niezbędne do odpowiedniego i efektywnego przeprowadzenia kontroli w miejscu prowadzenia działalności, ESMA może przeprowadzić ją bez zapowiedzi.
2.  256
 Urzędnicy i inne osoby upoważnione przez ESMA do przeprowadzenia kontroli w miejscu prowadzenia działalności mogą wejść do dowolnych obiektów, na dowolne tereny lub uzyskać dostęp do składników majątku osób prawnych, których dotyczy decyzja o dochodzeniu przyjęta przez ESMA, i posiadają wszelkie uprawnienia, o których mowa w art. 62 ust. 1. Mają również prawo do pieczętowania obiektów w miejscu prowadzenia działalności oraz ksiąg lub dokumentów na czas i w zakresie koniecznym do przeprowadzenia kontroli.
3. 
Urzędnicy i inne osoby upoważnione przez ESMA do przeprowadzenia kontroli w miejscu prowadzenia działalności wykonują swoje uprawnienia po przedstawieniu pisemnego upoważnienia określającego przedmiot i cel kontroli, a także okresowe kary pieniężne określone w art. 66, w przypadku gdy zainteresowane osoby nie poddają się kontroli. Z odpowiednim wyprzedzeniem przed kontrolą ESMA powiadamia o niej właściwy organ państwa członkowskiego, w którym kontrola ta ma być przeprowadzona.
4. 
Osoby, o których mowa w art. 61 ust. 1, poddają się kontrolom w miejscu prowadzenia działalności zarządzonym na mocy decyzji ESMA. W decyzji tej określa się przedmiot i cel kontroli, datę jej rozpoczęcia oraz okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 66, środki odwoławcze dostępne na mocy rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz prawo do zaskarżenia decyzji do Trybunału Sprawiedliwości. ESMA podejmuje takie decyzje po skonsultowaniu się z właściwym organem państwa członkowskiego, w którym ma być przeprowadzana kontrola.
5. 
Urzędnicy właściwego organu państwa członkowskiego, w którym ma być przeprowadzana kontrola, a także osoby upoważnione bądź wyznaczone przez ten organ, na żądanie ESMA aktywnie pomagają urzędnikom i innym osobom upoważnionym przez ESMA. W tym celu posiadają uprawnienia określone w ust. 2. Urzędnicy właściwego organu zainteresowanego państwa członkowskiego mogą również na żądanie brać udział w kontrolach w miejscu prowadzenia działalności.
6. 
ESMA może również zażądać od właściwych organów państw członkowskich przeprowadzenia w jego imieniu poszczególnych zadań dochodzeniowych i kontroli w miejscu prowadzenia działalności zgodnie z niniejszym artykułem i art. 62 ust. 1. W tym celu właściwe organy posiadają te same uprawnienia co ESMA, określone w niniejszym artykule i w art. 62 ust. 1.
7. 
W przypadku gdy urzędnicy i inne osoby towarzyszące upoważnione przez ESMA stwierdzą, że osoba sprzeciwia się kontroli zarządzonej na mocy niniejszego artykułu, właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego udziela im niezbędnej pomocy, zwracając się w razie potrzeby o pomoc policji lub równorzędnego organu egzekwowania prawa, aby umożliwić im przeprowadzenie kontroli w miejscu prowadzenia działalności.
8.  257
 Jeżeli kontrola w miejscu prowadzenia działalności przewidziana w ust. 1 lub pomoc przewidziana w ust. 7 wymagają uzyskania zezwolenia dla krajowego właściwego organu wydawanego przez organ wymiaru sprawiedliwości zgodnie z prawem krajowym, ESMA również składa wniosek o takie zezwolenie. ESMA może również wystąpić o wydanie takiego zezwolenia zapobiegawczo.
9. 
W przypadku złożenia wniosku o zezwolenie, o którym mowa w ust. 8, krajowy organ wymiaru sprawiedliwości sprawdza, czy decyzja ESMA jest autentyczna i czy przewidziane środki przymusu nie są arbitralne ani nadmierne, uwzględniając przedmiot kontroli. Kontrolując proporcjonalność środków przymusu, krajowy organ wymiaru sprawiedliwości może zwrócić się do ESMA o szczegółowe wyjaśnienia. Taki wniosek o szczegółowe wyjaśnienia może w szczególności dotyczyć przesłanek, na podstawie których ESMA podejrzewa, że doszło do naruszenia niniejszego rozporządzenia, oraz wagi podejrzewanego naruszenia i charakteru udziału osoby objętej środkami przymusu. Krajowy organ wymiaru sprawiedliwości nie może jednak podważać konieczności kontroli ani żądać dostępu do informacji zawartych w aktach sprawy ESMA. Zgodność z prawem decyzji ESMA może być przedmiotem kontroli jedynie ze strony Trybunału Sprawiedliwości zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu (UE) nr 1095/2010.
Artykuł  64

Przepisy proceduralne regulujące podejmowanie działań nadzorczych i nakładanie grzywien

1. 
Jeżeli w trakcie wykonywania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia ESMA stwierdzi, że istnieją wiarygodne przesłanki świadczące o możliwości istnienia okoliczności, które stanowią naruszenie albo naruszenia wymienione w załączniku I, ESMA powołuje w swoich strukturach niezależnego urzędnika dochodzeniowego, który wyjaśnia tę sprawę. Powołany urzędnik nie był ani nie jest bezpośrednio bądź pośrednio związany z nadzorem nad repozytorium transakcji ani z procesem rejestracji tego repozytorium i wykonuje swoje funkcje niezależnie od ESMA.
2. 
Urzędnik dochodzeniowy bada domniemane naruszenia, z uwzględnieniem wszelkich uwag przedstawionych przez osoby, które są przedmiotem dochodzeń, i przedkłada ESMA pełne akta sprawy zawierające dokonane przez niego ustalenia.

Aby wykonywać swoje zadania, urzędnik dochodzeniowy może korzystać z prawa do występowania o informacje zgodnie z art. 61 i do prowadzenia dochodzeń i kontroli w miejscu prowadzenia działalności zgodnie z art. 62 i 63. Korzystając z tych uprawnień, urzędnik dochodzeniowy przestrzega art. 60.

W trakcie wykonywania swych zadań urzędnik dochodzeniowy ma dostęp do wszystkich dokumentów i informacji zebranych przez ESMA w czasie działań nadzorczych.

3. 
Urzędnik dochodzeniowy - po zakończeniu dochodzenia i przed przekazaniem ESMA akt sprawy zawierających jego ustalenia - daje osobom będącym przedmiotem tego dochodzenia możliwość przedstawienia swojego stanowiska na temat wyjaśnianych spraw. Podstawę ustaleń urzędnika dochodzeniowego mogą stanowić wyłącznie fakty, do których zainteresowane strony miały możliwość się odnieść.

W trakcie dochodzeń prowadzonych na podstawie niniejszego artykułu w pełni przestrzega się prawa zainteresowanych osób do obrony.

4.  258
 Przedkładając ESMA akta sprawy zawierające ustalenia, o których mowa w ust. 3, urzędnik dochodzeniowy powiadamia o tym fakcie osoby, których dotyczy dochodzenie. Osoby te mają prawo dostępu do akt sprawy, z zastrzeżeniem uzasadnionego interesu innych stron w zakresie ochrony ich tajemnicy handlowej. Prawo dostępu do akt sprawy nie obejmuje dostępu do informacji poufnych ani wewnętrznych dokumentów przygotowawczych ESMA.
5. 
Na podstawie akt sprawy zawierających ustalenia urzędnika dochodzeniowego i - na wniosek zainteresowanych stron - po wysłuchaniu stanowiska osób, które są przedmiotem dochodzenia, zgodnie z art. 67, ESMA decyduje, czy osoby, które są przedmiotem dochodzenia, popełniły co najmniej jedno naruszenie wymienione w załączniku I, a jeżeli tak - stosuje środek nadzorczy zgodnie z art. 73 i nakłada grzywnę zgodnie z art. 65.
6. 
Urzędnik dochodzeniowy nie uczestniczy w obradach ESMA ani nie uczestniczy w żaden inny sposób w procesie decyzyjnym ESMA.
7. 
Komisja przyjmuje dalsze przepisy regulaminowe dotyczące wykonywania prawa do nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych, w tym przepisy dotyczące prawa do obrony, przepisy tymczasowe oraz przepisy dotyczące pobierania grzywien lub okresowych kar pieniężnych, a także szczegółowe przepisy dotyczące okresów przedawnienia w zakresie nakładania i egzekwowania sankcji.

Przepisy, o których mowa w akapicie pierwszym, przyjmuje się za pomocą aktów delegowanych zgodnie z art. 82.

8.  259
 ESMA przekazuje sprawy organom właściwym do prowadzenia postępowania przygotowawczego i ewentualnego postępowania karnego, jeżeli, wykonując swoje obowiązki wynikające z niniejszego rozporządzenia, stwierdzi, że istnieją poważne przesłanki, które zgodnie z jego wiedzą wskazują na możliwość zajścia okoliczności stanowiących przestępstwo zgodnie z mającym zastosowanie prawem. Ponadto ESMA wstrzymuje się od nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych, jeżeli wie, że w wyniku postępowania karnego prowadzonego zgodnie z prawem krajowym wydano już wcześniej prawomocną decyzję uniewinniającą lub skazującą na podstawie tego samego faktu lub faktów, które są zasadniczo takie same.
Artykuł  65

Grzywny

1. 
Jeżeli zgodnie z art. 64 ust. 5 ESMA stwierdzi, że repozytorium transakcji w sposób zamierzony lub w wyniku zaniedbania dopuściło się jednego z naruszeń wymienionych w załączniku I, podejmuje decyzję o nałożeniu grzywny zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

Uznaje się, że repozytorium transakcji dopuściło się naruszenia celowo, jeśli ESMA znalazła obiektywne dowody wskazujące na to, że dane repozytorium transakcji lub jego kierownictwo wyższego szczebla działało umyślnie w celu dopuszczenia się naruszenia.

2.  260
 Podstawowe kwoty grzywien, o których mowa w ust. 1, mieszczą się w następujących przedziałach:
a)
za naruszenia, o których mowa w sekcji I lit. c) załącznika I i w sekcji II lit. c)-g) załącznika I oraz w sekcji III lit. a) i b) załącznika I, kwoty grzywien wynoszą od 10 000 do 200.000 EUR;
b)
za naruszenia, o których mowa w załączniku I sekcja I lit. a), b) oraz d)-k) i w załączniku I sekcja II lit. a), b) i h), kwoty grzywien wynoszą co najmniej 5 000 EUR i nie przekraczają 100 000 EUR;
c)
za naruszenia, o których mowa w załączniku I sekcja IV, kwoty grzywien wynoszą co najmniej 5 000 EUR i nie przekraczają 10 000 EUR.

Aby zdecydować, czy podstawowa wysokość grzywien powinna znajdować się w dolnej, środkowej, czy górnej części przedziału określonego w akapicie pierwszym, ESMA uwzględnia roczny obrót zainteresowanego repozytorium transakcji w poprzedzającym roku obrotowym. Podstawowa kwota znajduje się w dolnej części przedziału dla repozytoriów transakcji, których roczny obrót nie przekracza 1 miliona EUR; w środkowej części przedziału dla repozytoriów transakcji, których obrót wynosi od 1 do 5 milionów EUR; w górnej części przedziału dla repozytoriów transakcji, których roczny obrót przekracza 5 milionów EUR.

3. 
Kwoty podstawowe określone w ust. 2 są w razie potrzeby korygowane z uwzględnieniem czynników obciążających lub łagodzących przy użyciu odpowiednich współczynników określonych w załączniku II.

Odpowiednie współczynniki obciążające stosowane są wobec kwoty podstawowej pojedynczo. Jeżeli zastosowanie ma więcej niż jeden współczynnik obciążający, różnica między podstawową kwotą a kwotą wynikającą z zastosowania każdego poszczególnego współczynnika obciążającego jest doliczana do kwoty podstawowej.

Odpowiednie współczynniki łagodzące stosowane są wobec kwoty podstawowej pojedynczo. Jeżeli zastosowanie ma więcej niż jeden współczynnik łagodzący, różnica między podstawową kwotą a kwotą wynikającą z zastosowania każdego poszczególnego współczynnika łagodzącego jest odliczana od kwoty podstawowej.

4. 
Niezależnie od przepisów ust. 2 i 3 wysokość grzywny nie może przekroczyć 20 % rocznego obrotu danego repozytorium transakcji w poprzedzającym roku obrotowym, ale w przypadku gdy dane repozytorium transakcji bezpośrednio lub pośrednio uzyskało korzyść finansową z naruszenia, wysokość grzywny jest przynajmniej równa tej korzyści.

Jeżeli działanie lub zaniechanie ze strony repozytorium transakcji stanowi więcej niż jedno naruszenie wymienione w załączniku I, nakładana jest tylko wyższa z tych grzywien, która jest wyliczana zgodnie z ust. 2 i 3 i dotyczy jednego z tych naruszeń.

Artykuł  66

Okresowe kary pieniężne

1. 
ESMA w drodze decyzji nakłada okresowe kary pieniężne, w celu przymuszenia:
a)
repozytorium transakcji do usunięcia naruszenia, zgodnie z decyzją podjętą na mocy art. 73 ust. 1 lit. a); lub
b)
osoby, o których mowa w art. 61 ust. 1:
(i)
do dostarczenia kompletnych informacji, których zażądano w drodze decyzji zgodnie z art. 61;
(ii)
do poddania się dochodzeniu, a w szczególności do przedłożenia kompletnych dokumentów, danych, procedur i wszelkich innych żądanych materiałów, a także do uzupełnienia i skorygowania innych informacji udostępnionych w dochodzeniu wszczętym na podstawie decyzji podjętej na mocy art. 62; lub
(iii)
do poddania się kontroli w miejscu prowadzenia działalności zarządzonej decyzją na mocy art. 63.
2. 
Okresowa kara pieniężna musi być skuteczna i proporcjonalna. Okresową karę pieniężną nakłada się za każdy dzień opóźnienia.
3. 
Niezależnie od przepisów ust. 2, kwota okresowych kar pieniężnych wynosi 3 % średniego dziennego obrotu w poprzedzającym roku obrotowym lub, w przypadku osób fizycznych, 2 % średniego dziennego dochodu w poprzedzającym roku kalendarzowym. Jest ona obliczana od dnia określonego w decyzji o nałożeniu okresowej kary pieniężnej.
4. 
Okresową karę pieniężną nakłada się na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy po powiadomieniu o decyzji ESMA. Po zakończeniu tego okresu ESMA dokonuje przeglądu tego środka.
Artykuł  67

Wysłuchanie zainteresowanych stron

1.  261
 Przed podjęciem decyzji na podstawie art. 73 ust. 1 w sprawie okresowej kary pieniężnej na mocy art. 66 ESMA zapewnia osobom, które są objęte postępowaniem, możliwość przedstawienia swojego stanowiska w odniesieniu do ustaleń ESMA. Podstawę decyzji ESMA mogą stanowić wyłącznie ustalenia, co do których osoby, których dotyczy postępowanie, mogły przedstawić swoje stanowisko.

Akapit pierwszy niniejszego ustępu nie ma zastosowania do decyzji, o których mowa w art. 73 ust. 1 lit. a), c) i d), jeżeli konieczne jest podjęcie pilnych działań w celu zapobieżenia istotnym i bezpośrednio zagrażającym szkodom dla systemu finansowego lub zapobieżenia istotnym i bezpośrednio zagrażającym szkodom dla integralności, przejrzystości, skuteczności i uporządkowanego funkcjonowania rynków finansowych, w tym dla stabilności lub prawidłowości danych zgłaszanych do repozytorium transakcji. W takim przypadku ESMA może przyjąć decyzję tymczasową i zapewnia osobom objętym postępowaniem możliwość przedstawienia swojego stanowiska jak najszybciej po podjęciu decyzji.

2. 
W postępowaniu w pełni przestrzega się prawa do obrony osób, których dotyczy postępowanie. Mają one prawo do dostępu do gromadzonych przez ESMA akt sprawy, z zastrzeżeniem uzasadnionego interesu innych stron w zakresie ochrony ich tajemnicy handlowej. Prawo dostępu do akt sprawy nie obejmuje dostępu do informacji poufnych oraz wewnętrznych dokumentów ESMA.
Artykuł  68

Powiadamianie o grzywnach i okresowych karach pieniężnych oraz ich charakter, egzekucja i przypisywanie

1. 
ESMA podaje do wiadomości publicznej każdą grzywnę i każdą okresową karę pieniężną, które zostały nałożone zgodnie z art. 65 i 66, chyba że takie publiczne powiadomienie zagrażałoby poważnie rynkom finansowym lub wyrządziło nieproporcjonalną szkodę zainteresowanym stronom. Ujawniane informacje nie mogą obejmować danych osobowych w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 45/2001.
2. 
Grzywny i okresowe kary pieniężne nałożone zgodnie z art. 65 i 66 mają charakter administracyjny.
3. 
Jeżeli ESMA postanowi nie nakładać grzywien ani kar pieniężnych, informuje o tym odpowiednio Parlament Europejski, Radę, Komisję i właściwe organy państw członkowskich oraz podaje przyczyny swojej decyzji.
4. 
Grzywny i okresowe kary pieniężne nałożone zgodnie z art. 65 i 66 podlegają egzekucji.

Postępowanie egzekucyjne jest regulowane przepisami postępowania cywilnego obowiązującego w państwie, na terytorium którego ma ono miejsce. Decyzji nadawana jest klauzula wykonalności bez jakichkolwiek innych formalności niż weryfikacja jej autentyczności przez organ wyznaczony w tym celu przez rząd danego państwa członkowskiego; o wyznaczonym organie powiadamiane są ESMA i Trybunał Sprawiedliwości.

Zainteresowana strona może po dopełnieniu tych formalności, na własny wniosek, przystąpić do dochodzenia swoich praw zgodnie z ustawodawstwem krajowym, wnosząc sprawę bezpośrednio do właściwego organu.

Postępowanie egzekucyjne może być zawieszone wyłącznie na mocy orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości. Jednak do rozpatrywania skarg na prawidłowość czynności egzekucyjnych właściwe są sądy danego państwa członkowskiego.

5. 
Kwoty grzywien i okresowych kar pieniężnych są przypisywane do budżetu ogólnego Unii Europejskiej.
Artykuł  69

Kontrola przez Trybunał Sprawiedliwości

Trybunał Sprawiedliwości ma nieograniczone prawo orzekania w sprawie decyzji ESMA nakładających grzywnę lub okresową karę pieniężną. Może on uchylić, obniżyć lub podwyższyć nałożoną grzywnę bądź okresową karę pieniężną.

Artykuł  70

Zmiana załącznika II

Aby uwzględniać zmiany sytuacji na rynkach finansowych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 82 w odniesieniu do środków mających na celu zmianę załącznika II.

Artykuł  71

Wycofanie rejestracji

1. 
Nie naruszając art. 73, ESMA wycofuje rejestrację repozytorium transakcji, jeśli to repozytorium transakcji:
a)
wyraźnie zrzeka się rejestracji lub nie świadczyło usług w poprzednich sześciu miesiącach;
b)
uzyskało rejestrację na podstawie fałszywych oświadczeń lub w inny niezgodny z prawem sposób;
c)
przestało spełniać warunki, na podstawie których zostało zarejestrowane.
2. 
ESMA niezwłocznie powiadamia odpowiedni właściwy organ, o którym mowa w art. 57 ust. 1, o decyzji w sprawie cofnięcia rejestracji repozytorium transakcji.
3. 
W przypadku gdy właściwy organ państwa członkowskiego, w którym repozytorium transakcji świadczy usługi i prowadzi działalność, stwierdzi, że jeden z warunków, o których mowa w ust. 1, został spełniony, może zwrócić się do ESMA o sprawdzenie, czy zostały spełnione warunki cofnięcia rejestracji danemu repozytorium transakcji. Jeżeli ESMA podejmuje decyzję o niewycofaniu rejestracji zainteresowanego repozytorium transakcji, przedstawia pełne uzasadnienie tej decyzji.
4. 
Właściwy organ, o którym mowa w ust. 3, to organ wyznaczony na mocy art. 22.
Artykuł  72

Opłaty nadzorcze

1. 
ESMA pobiera od repozytoriów transakcji opłaty zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i aktami delegowanymi przyjętymi zgodnie z ust. 3. Opłaty te w pełni pokrywają niezbędne wydatki ESMA związane z rejestracją i nadzorem repozytoriów transakcji oraz zwrotem wszelkich kosztów, jakie mogą ponieść właściwe organy podczas wykonywania prac na mocy niniejszego rozporządzenia, w szczególności w wyniku przekazania zadań zgodnie z art. 74.
2.  262
 Wysokość opłaty pobieranej od repozytorium transakcji pozwala na pokrycie wszystkich rozsądnych kosztów administracyjnych ponoszonych przez ESMA w związku z rejestracją danego repozytorium i działaniami nadzorczymi ESMA oraz jest proporcjonalna do obrotu danego repozytorium transakcji oraz rodzaju rejestracji i sprawowanego przez ESMA nadzoru.
3. 
Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 82 w celu dodatkowego uściślenia rodzaju opłat, czynności, za które są one pobierane, wysokości opłat oraz sposobu ich uiszczania.
Artykuł  73

Środki nadzorcze stosowane przez ESMA

1. 
Jeżeli zgodnie z art. 64 ust. 5 ESMA stwierdzi, że repozytorium transakcji dopuściło się jednego z naruszeń wymienionych w załączniku I, podejmuje co najmniej jedną z poniższych decyzji:
a)
zobowiązującą repozytorium transakcji do usunięcia danego naruszenia;
b)
nakładającą grzywny zgodnie z art. 65;
c)
wydającą publiczne ogłoszenia;
d)
jeśli nie ma innego rozwiązania, wycofującą rejestrację repozytorium transakcji.
2. 
Podejmując decyzje, o których mowa w ust. 1, ESMA bierze pod uwagę charakter i wagę naruszenia, uwzględniając następujące kryteria:
a)
czas trwania i częstotliwość naruszenia;
b)
kwestię, czy naruszenie ujawniło istotne lub systemowe słabości procedur stosowanych przez przedsiębiorstwo bądź jego systemów zarządzania lub kontroli wewnętrznej;
c)
kwestię, czy naruszenie doprowadziło do przestępstwa finansowego bądź też ułatwiło przestępstwo finansowe lub w inny sposób jest z nim związane;
d)
kwestię, czy naruszenie jest wynikiem celowego działania lub zaniedbania.
3. 
ESMA powiadamia niezwłocznie zainteresowane repozytorium transakcji o każdej decyzji podjętej na mocy ust. 1, a także przekazuje tę informację właściwym organom danego państwa członkowskiego oraz Komisji. W terminie 10 dni roboczych od daty podjęcia decyzji ogłasza ją publicznie na swojej stronie internetowej.

Ogłaszając publicznie swoją decyzję zgodnie z akapitem pierwszym, ESMA podaje również do wiadomości publicznej informację o prawie danego repozytorium transakcji do odwołania się od tej decyzji, a w odpowiednim przypadku informację, że takie odwołanie zostało złożone, precyzując, że takie odwołanie nie ma skutku zawieszającego oraz że Komisja Odwoławcza ESMA może zawiesić wykonanie zaskarżonej decyzji zgodnie z art. 60 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  74

Przekazywanie zadań przez ESMA właściwym organom

1. 
Jeżeli jest to niezbędne do odpowiedniego wykonania zadania nadzorczego, ESMA może przekazać określone zadania nadzorcze właściwym organom państwa członkowskiego zgodnie z wytycznymi wydanymi przez ESMA na mocy art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. Takie określone zadania nadzorcze mogą w szczególności obejmować prawo do wystosowywania wniosków o udzielenie informacji zgodnie z art. 61 i do prowadzenia dochodzeń i kontroli w miejscu prowadzenia działalności zgodnie z art. 62 i art. 63 ust. 6.
2. 
Przed przekazaniem danego zadania ESMA konsultuje się z odpowiednim właściwym organem. Konsultacje te dotyczą:
a)
zakresu zadania, które ma zostać przekazane;
b)
harmonogramu wykonania tego zadania; oraz
c)
przekazania niezbędnych informacji ESMA i przez ESMA.
3. 
Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie opłat przyjętym przez Komisję zgodnie z art. 72 ust. 3 ESMA zwraca właściwemu organowi koszty poniesione w wyniku wykonywania przekazanych mu zadań.
4. 
ESMA w odpowiednich odstępach czasu dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1. Przekazanie zadań może zostać w każdej chwili odwołane.
5. 
Przekazanie zadań nie wpływa na odpowiedzialność ESMA i nie ogranicza możliwości prowadzenia i nadzorowania przez ESMA przekazanych czynności. Obowiązki nadzorcze wynikające z niniejszego rozporządzenia, w tym decyzje o rejestracji, oceny końcowe i dalsze decyzje dotyczące naruszeń, nie mogą być przekazywane.

ROZDZIAŁ  2

Stosunki z państwami trzecimi

Artykuł  75

Równoważność i porozumienia międzynarodowe

1. 
Komisja może przyjąć akt wykonawczy określający, że rozwiązania prawne i nadzorcze państwa trzeciego dają pewność, że:
a)
repozytoria transakcji posiadające zezwolenie w tym państwie trzecim spełniają prawnie wiążące wymogi równoważne wymogom ustanowionym w niniejszym rozporządzeniu;
b)
repozytoria transakcji podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu prawa prowadzonemu na bieżąco w tym państwie trzecim; oraz
c)
istnieją gwarancje zachowania tajemnicy służbowej, w tym ochrony przez stosowne organy tajemnic handlowych wymienianych ze stronami trzecimi, które to gwarancje są co najmniej równoważne gwarancjom ustanowionym w niniejszym rozporządzeniu.

Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 86 ust. 2.

2. 
W stosownych przypadkach, a w każdym razie po przyjęciu aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 1, Komisja przedkłada Radzie zalecenia w sprawie negocjowania porozumień międzynarodowych z odnośnymi państwami trzecimi w zakresie wzajemnego udostępniania i wymiany informacji na temat kontraktów pochodnych przechowywanych w repozytoriach transakcji mających siedzibę w odnośnym państwie trzecim, w sposób gwarantujący, że organy Unii - w tym ESMA - będą miały bezpośredni i stały dostęp do wszystkich informacji niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków.
3. 
Po zawarciu porozumień, o których mowa w ust. 2, i w zgodzie z nimi ESMA zawiera uzgodnienia dotyczące współpracy z właściwymi organami w odnośnych państwach trzecich. Uzgodnienia te określają co najmniej:
a)
mechanizm wymiany informacji między ESMA i wszelkimi innymi organami Unii wykonującymi obowiązki ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, z jednej strony, a odnośnymi właściwymi organami przedmiotowych państw trzecich, z drugiej strony; oraz
b)
procedury dotyczące koordynowania działań nadzorczych.
4. 
W odniesieniu do przekazywania danych osobowych do państwa trzeciego ESMA stosuje rozporządzenie (WE) nr 45/2001.
Artykuł  76

Uzgodnienia o współpracy

Właściwe organy państw trzecich, które nie mają w swojej jurysdykcji żadnego repozytorium transakcji, mogą skontaktować się z ESMA w celu zawarcia uzgodnień o współpracy w zakresie dostępu do informacji dotyczących kontraktów pochodnych przechowywanych w unijnych repozytoriach transakcji.

ESMA może zawrzeć uzgodnienia o współpracy z tymi właściwymi organami w odniesieniu do dostępu do informacji na temat kontraktów pochodnych przechowywanych w unijnych repozytoriach transakcji, aby organy te mogły wykonywać swoje prawa i obowiązki, pod warunkiem istnienia gwarancji zachowania tajemnicy służbowej, w tym ochrony tajemnicy handlowej ujawnianej stronom trzecim przez te organy.

Artykuł  76a  263  

Wzajemny bezpośredni dostęp do danych

1. 
Jeżeli jest to konieczne do wykonywania ich obowiązków, odpowiednie organy państw trzecich, w których siedzibę ma co najmniej jedno repozytorium transakcji, mają bezpośredni dostęp do informacji w repozytoriach transakcji mających siedzibę w Unii, pod warunkiem że Komisja przyjęła w tym celu akt wykonawczy zgodnie z ust. 2.
2. 
Na wniosek organów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Komisja może przyjąć akty wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 86 ust. 2, określające, czy ramy prawne państwa trzeciego danego organu, który wystąpił z wnioskiem, spełniają wszystkie następujące warunki:
a)
repozytoriom transakcji mającym siedzibę w tym państwie trzecim udzielono odpowiedniego zezwolenia;
b)
w danym państwie trzecim na bieżąco sprawuje się skuteczny nadzór nad repozytoriami transakcji i skutecznie egzekwuje się ich obowiązki;
c)
istnieją gwarancje dochowania tajemnicy służbowej, w tym ochrony tajemnic handlowych wymienianych przez te organy ze stronami trzecimi, oraz są co najmniej równoważne gwarancjom określonym w niniejszym rozporządzeniu;
d)
repozytoria transakcji, którym udzielono zezwolenia w danym państwie trzecim, podlegają prawnie wiążącemu i możliwemu do wyegzekwowania obowiązkowi udzielenia podmiotom, o których mowa w art. 81 ust. 3, bezpośredniego i natychmiastowego dostępu do danych.
Artykuł  77

Uznawanie repozytoriów transakcji

1. 
Repozytorium transakcji mające siedzibę w państwie trzecim może świadczyć usługi i prowadzić działalność na rzecz podmiotów mających siedzibę w Unii do celów art. 9 wyłącznie wtedy, gdy zostało uznane przez ESMA zgodnie z ust. 2.
2. 
Repozytorium transakcji, o którym mowa w ust. 1, składa w ESMA wniosek o uznanie wraz z wszelkimi niezbędnymi informacjami, w tym co najmniej informacjami niezbędnymi do stwierdzenia, czy dane repozytorium transakcji posiada zezwolenie i podlega skutecznemu nadzorowi w państwie trzecim, które:
a)
zostało uznane przez Komisję, w drodze aktu wykonawczego zgodnie z art. 75 ust. 1, za państwo mające równoważne i egzekwowalne ramy regulacyjne i nadzorcze;
b)
zawarło z Unią porozumienie międzynarodowe zgodnie z art. 75 ust. 2; oraz
c)
zawarło z Unią uzgodnienia zgodnie z art. 75 ust. 3, tak aby zapewnić organom Unii - w tym ESMA - natychmiastowy i stały dostęp do wszelkich niezbędnych informacji.

W terminie 30 dni roboczych od otrzymania wniosku ESMA sprawdza jego kompletność. Jeśli wniosek nie jest kompletny, ESMA wyznacza termin, w którym dane repozytorium transakcji ma przedłożyć dodatkowe informacje.

W terminie 180 dni roboczych od złożenia kompletnego wniosku ESMA informuje na piśmie składające wniosek repozytorium transakcji o uznaniu lub odmowie uznania, podając wyczerpujące uzasadnienie.

ESMA podaje do wiadomości publicznej na swojej stronie internetowej wykaz repozytoriów transakcji uznanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

TYTUŁ  VII

WYMOGI DOTYCZĄCE REPOZYTORIUM TRANSAKCJI

Artykuł  78

Wymogi ogólne

1. 
Repozytorium transakcji posiada solidne zasady zarządzania obejmujące jasną strukturę organizacyjną z dobrze określonymi, przejrzystymi i spójnymi obszarami odpowiedzialności oraz odpowiednie mechanizmy kontroli wewnętrznej obejmujące prawidłowe procedury administracyjne i rachunkowości, zapobiegające jakiemukolwiek ujawnianiu informacji poufnych.
2. 
Repozytorium transakcji utrzymuje i stosuje skuteczne, utrwalone w formie pisemnej uzgodnienia organizacyjno-administracyjne na potrzeby wykrywania wszelkich potencjalnych konfliktów interesów, w tym dotyczących jego kierownictwa, pracowników bądź wszelkich osób bezpośrednio lub pośrednio powiązanych z nimi bliskimi powiązaniami, a także na potrzeby radzenia sobie z tymi konfliktami.
3. 
Repozytorium transakcji ustanawia odpowiednie strategie i procedury zapewniające przestrzeganie wszystkich przepisów niniejszego rozporządzenia przez to repozytorium, jego kierownictwo i pracowników.
4. 
Repozytorium transakcji utrzymuje i stosuje odpowiednią strukturę organizacyjną zapewniającą ciągłość działania oraz prawidłowe funkcjonowanie repozytorium transakcji w zakresie świadczenia usług i prowadzenia działalności. Repozytorium transakcji stosuje odpowiednie i proporcjonalne systemy, zasoby i procedury.
5. 
Jeżeli repozytorium transakcji oferuje usługi dodatkowe, takie jak potwierdzanie transakcji, kojarzenie transakcji, obsługa zdarzeń kredytowych, uzgadnianie portfela lub kompresji portfela, repozytorium transakcji oddziela takie usługi dodatkowe pod względem operacyjnym od pełnionej przez to repozytorium funkcji centralnego gromadzenia i przechowywania danych dotyczących instrumentów pochodnych.
6. 
Kierownictwo wyższego szczebla i członkowie zarządu repozytorium transakcji cieszą się odpowiednio nieposzlakowaną opinią i posiadają dostateczne doświadczenie pozwalające na zapewnienie prawidłowego i ostrożnego zarządzania repozytorium transakcji.
7. 
Repozytorium transakcji stosuje obiektywne, niedyskryminujące i podawane do publicznej wiadomości wymogi w zakresie dostępu przedsiębiorstw podlegających obowiązkowi zgłaszania na mocy art. 9. Repozytorium transakcji udziela usługodawcom niedyskryminacyjnego dostępu do informacji przechowywanych w repozytorium transakcji, pod warunkiem wyrażenia zgody przez stosownych kontrahentów. Kryteria ograniczające dostęp do repozytorium transakcji są dozwolone wyłącznie pod warunkiem, że ich celem jest kontrola ryzyka, na jakie narażone są dane przechowywane w repozytorium transakcji.
8. 
Repozytorium transakcji ujawnia publicznie ceny i opłaty związane z usługami świadczonymi na mocy niniejszego rozporządzenia. Repozytorium transakcji ujawnia ceny i opłaty za każdą usługę świadczoną odrębnie, w tym zniżki i rabaty oraz warunki korzystania z tych zniżek i rabatów. Repozytorium transakcji zapewnia podmiotom dokonującym zgłoszeń odrębny dostęp do poszczególnych usług. Ceny i opłaty pobierane przez repozytorium transakcji są uzasadnione kosztami.
9.  264
 Repozytorium transakcji ustanawia następujące procedury i zasady:
a)
procedury uzgadniania danych między repozytoriami transakcji;
b)
procedury w celu sprawdzenia kompletności i prawidłowości zgłaszanych danych;
c)
zasady prawidłowego przekazywania danych do innych repozytoriów transakcji, na wniosek kontrahentów lub CCP, o których mowa w art. 9, lub w przypadku gdy jest ono z innych względów konieczne.
10.  265
 W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:
a)
procedury uzgadniania danych między repozytoriami transakcji;
b)
procedury, które mają być stosowane przez repozytorium transakcji w celu sprawdzenia, czy kontrahent dokonujący zgłoszenia lub podmiot przedkładający informacje spełniają wymogi dotyczące zgłaszania, oraz w celu sprawdzenia kompletności i prawidłowości danych zgłaszanych zgodnie z art. 9.

ESMA przedkłada Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 18 czerwca 2020 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  79

Niezawodność działania

1.  266
 Repozytorium transakcji określa źródła ryzyka operacyjnego i minimalizuje je również dzięki opracowaniu odpowiednich systemów, kontroli i procedur, w tym systemów ICT zarządzanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2022/2554.
2.  267
 Repozytorium transakcji ustanawia, wprowadza i utrzymuje odpowiednią strategię na rzecz ciągłości działania oraz plan przywracania sprawności po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej, które obejmują strategię na rzecz ciągłości działania w zakresie ICT i plany reagowania i przywracania sprawności ICT ustanowione zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2022/2554, służące zapewnieniu zachowania pełnionych funkcji, szybkiego przywrócenia działalności i wywiązywania się z obowiązków repozytorium transakcji.
3. 
Repozytorium transakcji, któremu cofnięto zezwolenie, zapewnia należyte zastępstwo, w tym przeniesienie danych do innych repozytoriów transakcji oraz przekierowanie przepływów sprawozdawczych do innych repozytoriów transakcji.
Artykuł  80

Ochrona i rejestrowanie danych

1.  268
 (uchylony).
2. 
Repozytorium transakcji może wykorzystywać do celów handlowych dane otrzymane na podstawie niniejszego rozporządzenia tylko za uprzednią zgodą odnośnych kontrahentów.
3. 
Repozytorium transakcji bezzwłocznie rejestruje dane otrzymane na mocy art. 9 i przechowuje je przez co najmniej dziesięć lat po rozwiązaniu danych kontraktów. Repozytorium transakcji stosuje szybkie i wydajne procedury rejestrowania w celu udokumentowania zmian zarejestrowanych informacji.
4. 
Repozytorium transakcji oblicza pozycje w podziale na klasy instrumentów pochodnych i na podmioty dokonujące zgłoszeń, w oparciu o dane dotyczące kontraktów pochodnych przekazane zgodnie z art. 9.
5. 
Repozytorium transakcji zapewnia stronom danego kontraktu w terminowy sposób dostęp do informacji na temat tego kontraktu oraz możliwość skorygowania tych informacji.
5a.  269
 Repozytorium transakcji - na wniosek - udziela kontrahentom, którzy nie są zobowiązani do zgłaszania informacji szczegółowych na temat ich kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym na mocy art. 9 ust. 1a-1d, oraz kontrahentom i CCP, którzy delegowali obowiązek zgłaszania na mocy art. 9 ust. 1f, dostępu do informacji zgłoszonych w ich imieniu.
6. 
Repozytorium transakcji podejmuje stosowne kroki w celu zapobiegania wszelkim przypadkom niewłaściwego wykorzystania informacji przechowywanych w swoich systemach.

Osoba fizyczna, mająca bliskie powiązania z repozytorium transakcji lub osoba prawna, będąca dla repozytorium transakcji jednostką dominującą lub jednostką zależną nie może wykorzystywać w jakichkolwiek celach komercyjnych informacji poufnych zarejestrowanych w repozytorium transakcji w celach komercyjnych.

Artykuł  81

Przejrzystość i dostępność danych

1. 
Repozytorium transakcji regularnie i w łatwo dostępny sposób publikuje pozycje zagregowane w kontraktach zgłoszonych temu repozytorium transakcji, w podziale na klasy instrumentów pochodnych.
2. 
Repozytorium transakcji gromadzi i przechowuje dane oraz dba o to, aby podmioty, o których mowa w ust. 3, miały bezpośredni i natychmiastowy dostęp do szczegółowych informacji na temat kontraktów pochodnych, które to informacje są im potrzebne do wykonywania ich praw i obowiązków.
3.  270
 Repozytorium transakcji udostępnia niezbędne informacje następującym podmiotom, aby umożliwić im wykonywanie ich odnośnych obowiązków i uprawnień:
a)
EUNGiPW;
b)
EUNB;
c)
EUNUiPPE;
d)
ERRS;
e)
właściwy organ nadzorujący CCP mających dostęp do repozytoriów transakcji;
f)
właściwy organ nadzorujący systemy obrotu, w których zawierane są zgłaszane umowy;
g)
stosowni członkowie ESBC, w tym EBC w trakcie wykonywania jego zadań w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego na mocy rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 271 ;
h)
odpowiednie organy państwa trzeciego, które zawarło z Unią porozumienie międzynarodowe, o którym mowa w art. 75;
i)
organy nadzoru wyznaczone na mocy art. 4 dyrektywy 2004/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 272 ;
j)
stosowne unijne organy nadzoru giełd i papierów wartościowych, których odnośne obowiązki i uprawnienia nadzorcze obejmują kontrakty, rynki, uczestników i aktywa bazowe wchodzące w zakres niniejszego rozporządzenia;
k)
odpowiednie organy państwa trzeciego, które zawarły z EUNGiPW uzgodnienia o współpracy, o których mowa w art. 76;
l)
Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ustanowiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 273 ;
m)
organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wyznaczone na mocy art. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE 274 ;
n)
Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji ustanowiona rozporządzeniem (UE) nr 806/2014;
o)
właściwe organy lub właściwe organy krajowe w rozumieniu rozporządzeń (UE) nr 1024/2013 i (UE) nr 909/2014 oraz dyrektyw 2003/41/WE, 2009/65/WE, 2011/61/UE, 2013/36/UE i 2014/65/UE oraz organy nadzoru w rozumieniu dyrektywy 2009/138/WE;
p)
właściwe organy wyznaczone zgodnie z art. 10 ust. 5 niniejszego rozporządzenia;
q) 275
 odpowiednie organy państwa trzeciego, w odniesieniu do którego przyjęto akt wykonawczy na mocy art. 76a;
r) 276
 organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wyznaczone na mocy art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/23;
t) 277
 organom krajowym, którym powierzono prowadzenie polityki makroostrożnościowej

Repozytorium transakcji przekazuje dane właściwym organom zgodnie z wymogami art. 26 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 278

4. 
ESMA przekazuje innym odpowiednim organom Unii informacje niezbędne do pełnienia ich obowiązków.
5.  279
 W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, po konsultacji z członkami ESBC, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:
a)
informacje, które mają być publikowane lub udostępniane zgodnie z ust. 1 i 3;
b)
częstotliwość publikacji informacji, o których mowa w ust. 1;
c)
standardy operacyjne niezbędne do agregowania i porównywania danych z różnych repozytoriów transakcji, jak również umożliwiające podmiotom, o których mowa w ust. 3, dostęp do tych informacji;
d)
warunki i uzgodnienia, zgodnie z którymi repozytoria transakcji udzielają dostępu do danych podmiotom, o których mowa w ust. 3, a także wymagane w tym celu dokumenty.

ESMA przedkłada Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 18 czerwca 2020 r.

Opracowując te projekty regulacyjnych standardów technicznych, ESMA zapewnia, by publikacja informacji, o których mowa w ust. 1, nie pozwalała na zidentyfikowanie stron kontraktu.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  82  280  

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. 
Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych przyznaje się Komisji na warunkach określonych w niniejszym artykule.
2.  281
 Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 1 ust. 6, art. 3 ust. 5, art. 4 ust. 3a, art. 7a ust. 7, art. 11 ust. 3a, art. 11 ust. 12a, art. 25 ust. 2a, art. 25 ust. 6a, art. 25a ust. 3, art. 25d ust. 3, art. 25i ust. 7, art. 25°, art. 64 ust. 7, art. 70 i art. 72 ust. 3, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia 24 grudnia 2024 r.
3.  282
 Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 1 ust. 6, art. 3 ust. 5, art. 4 ust. 3a, art. 7a ust. 7, art. 11 ust. 3a, art. 11 ust. 12a, art. 25 ust. 2a, art. 25 ust. 6a, art. 25a ust. 3, art. 25d ust. 3, art. 25i ust. 7, art. 25°, art. 64 ust. 7, art. 70 i art. 72 ust. 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.
4.  283
 Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja podejmuje starania w celu przeprowadzenia konsultacji z ESMA i konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.
5. 
Z chwilą przyjęcia aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.
6.  284
 Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 1 ust. 6, art. 3 ust. 5, art. 4 ust. 3a, art. 7a ust. 7, art. 11 ust. 3a, art. 11 ust. 12a, art. 25 ust. 2a, art. 25 ust. 6a, art. 25a ust. 3, art. 25d ust. 3, art. 25i ust. 7, art. 25°, art. 64 ust. 7, art. 70 lub art. 72 ust. 3 wchodzą w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Okres ten jest przedłużany o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

TYTUŁ  VIII

PRZEPISY WSPÓLNE

Artykuł  83

Tajemnica służbowa

1. 
Obowiązek zachowania tajemnicy służbowej ma zastosowanie do wszystkich osób, które pracują lub pracowały dla właściwych organów wyznaczonych zgodnie z art. 22 i dla organów, o których mowa w art. 81 ust. 3, dla ESMA bądź audytorów i ekspertów powołanych przez właściwe organy lub ESMA. Informacji poufnych, w których posiadanie osoby te wchodzą w trakcie pełnienia swoich obowiązków, nie ujawnia się żadnej osobie ani organowi, chyba że w formie skrótowej lub zbiorczej, która uniemożliwia zidentyfikowanie poszczególnych CCP, repozytoriów transakcji lub innych osób, bez uszczerbku dla przypadków objętych prawem karnym lub podatkowym, bądź też dla niniejszego rozporządzenia.
2. 
Jeżeli CCP ogłosił upadłość lub podlega przymusowej likwidacji, informacje poufne, które nie dotyczą osób trzecich, mogą zostać ujawnione w postępowaniu cywilnym lub handlowym, jeżeli są one niezbędne do przeprowadzenia postępowania.
3. 
Bez uszczerbku dla przypadków podlegających przepisom prawa karnego lub podatkowego, właściwe organy, ESMA, podmioty lub osoby fizyczne i prawne inne niż właściwe organy, uzyskujące poufne informacje na mocy niniejszego rozporządzenia, mogą wykorzystywać te informacje wyłącznie do wykonywania obowiązków oraz pełnienia funkcji, w przypadku właściwych organów - w zakresie stosowania niniejszego rozporządzenia, a w przypadku innych organów, podmiotów lub osób fizycznych i prawnych - do celów, do których przekazano im takie informacje, lub w kontekście postępowania administracyjnego lub sądowego odnoszącego się do wykonywania powierzonych im funkcji, bądź w obydwu tych przypadkach. Jeżeli ESMA, właściwy organ lub inny organ, podmiot lub osoby przekazujące informacje wyrażają na to zgodę, organ otrzymujący informacje może je wykorzystać do innych niekomercyjnych celów.
4. 
Wszelkie poufne informacje otrzymywane, wymieniane lub przekazywane na mocy niniejszego rozporządzenia podlegają warunkom tajemnicy służbowej ustanowionym w ust. 1, 2 i 3. Warunki te nie zabraniają jednak ESMA, właściwym organom lub odpowiednim bankom centralnym wymieniania lub przekazywania poufnych informacji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i innym prawodawstwem mającym zastosowanie do przedsiębiorstw inwestycyjnych, instytucji kredytowych, funduszy emerytalnych, UCITS, zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, pośredników ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, zakładów ubezpieczeń, rynków regulowanych lub podmiotów gospodarczych, albo innych, za zgodą właściwego organu lub innego organu lub podmiotu, albo osób fizycznych lub prawnych, które przekazały te informacje.
5. 
Ustępy 1, 2 i 3 nie uniemożliwiają właściwym organom wymiany lub przekazywania informacji poufnych, zgodnie z prawodawstwem krajowym, które nie zostały otrzymane od właściwego organu innego państwa członkowskiego.
Artykuł  84

Wymiana informacji

1. 
Właściwe organy, ESMA i inne odpowiednie organy bez zbędnej zwłoki wymieniają między sobą informacje wymagane do celów wykonywania ich obowiązków.
2. 
Właściwe organy, ESMA, inne odpowiednie organy i inne podmioty bądź osoby fizyczne i prawne otrzymujące informacje poufne w ramach obowiązków wykonywanych na mocy niniejszego rozporządzenia wykorzystują je wyłącznie do celów służbowych.
3. 
Właściwe organy przekazują informacje odpowiednim członkom ESBC, w przypadku gdy informacje te dotyczą wykonywanych przez nich obowiązków.

TYTUŁ  IX

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł  85  285  

Sprawozdania i przeglądy

1.  286
 Do dnia 25 grudnia 2029 r. Komisja przeprowadzi ocenę stosowania niniejszego rozporządzenia i sporządzi ogólne sprawozdanie na ten temat. Komisja przedkłada to sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wraz z wszelkimi stosownymi wnioskami.
1a. 
Do dnia 17 czerwca 2023 r. ESMA przedkłada Komisji sprawozdanie dotyczące:
a)
wpływu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/834 287  na poziom rozliczania przez kontrahentów finansowych i niefinansowych oraz rozkład rozliczania w obrębie każdego rodzaju kontrahentów finansowych, w szczególności w odniesieniu do kontrahentów finansowych, których wolumen działalności dotyczącej instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym jest niewielki, oraz w odniesieniu do stosowności progów wiążących się z obowiązkiem rozliczania, o których mowa w art. 10 ust. 4;
b)
wpływu rozporządzenia (UE) 2019/834 na jakość i dostępność danych zgłaszanych repozytoriom transakcji, a także jakości informacji udostępnianych przez repozytoria transakcji;
c)
zmian w ramach sprawozdawczości, w tym realizacji i wdrażania delegowanego zgłaszania, jak określono w art. 9 ust. 1a, w szczególności jego wpływu na obciążenia w zakresie zgłaszania dla kontrahentów niefinansowych niepodlegających obowiązkowi rozliczania;
d)
dostępności usług rozliczeniowych, w szczególności czy wymóg świadczenia usług rozliczeniowych, bezpośrednio lub pośrednio, na uczciwych, rozsądnych, niedyskryminacyjnych i przejrzystych warunkach handlowych, o których mowa w art. 4 ust. 3a, skutecznie ułatwia dostęp do rozliczania.
2.  288
 (uchylony).
3. 
Do dnia 18 grudnia 2020 r. Komisja sporządzi sprawozdanie oceniające:
a)
czy obowiązki zgłaszania transakcji na podstawie art. 26 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 oraz na mocy niniejszego rozporządzenia tworzą powielający się obowiązek zgłaszania transakcji na instrumentach pochodnych niebędących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym oraz czy zgłaszanie takich transakcji można by ograniczyć lub uprościć dla wszystkich kontrahentów bez zbędnej utraty informacji;
b)
konieczność i stosowność dostosowania obowiązku obrotu dla instrumentów pochodnych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 600/2014 do zmian wprowadzonych na mocy rozporządzenia (UE) 2019/834 w odniesieniu do obowiązku rozliczania dla instrumentów pochodnych, w szczególności zakres podmiotów podlegających obowiązkowi rozliczania;
c)
czy transakcje bezpośrednio wynikające z usług posttransakcyjnych w zakresie redukcji ryzyka, w tym kompresji portfela, powinny być wyłączone z obowiązku rozliczania, o którym mowa w art. 4 ust. 1, z uwzględnieniem zakresu, w jakim usługi te ograniczają ryzyka, w szczególności ryzyko kredytowe kontrahenta i ryzyko operacyjne, oraz potencjalne możliwości obejścia obowiązku rozliczania i potencjalny czynnik zniechęcający do rozliczania centralnego.

Komisja przedkłada sprawozdanie, o którym mowa w akapicie pierwszym, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wraz ze stosownymi wnioskami.

3a. 
Do dnia 18 maja 2020 r. ESMA przedkłada Komisji sprawozdanie. W sprawozdaniu tym ocenia się:
a)
spójność wymogów dotyczących zgłaszania w odniesieniu do instrumentów pochodnych niebędących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym na mocy rozporządzenia (UE) nr 600/2014 oraz na mocy art. 9 niniejszego rozporządzenia, zarówno pod względem informacji szczegółowych na temat kontraktów pochodnych, które mają być zgłoszone, jak i dostępu do danych przez odpowiednie podmioty, oraz w zależności od tego, czy te wymogi powinny być dostosowane;
b)
wykonalność dalszego uproszczenia ścieżek sprawozdawczych dla wszystkich kontrahentów, w tym dla wszystkich klientów pośrednich, z uwzględnieniem potrzeby terminowej sprawozdawczości oraz z uwzględnieniem środków przyjętych zgodnie z art. 4 ust. 4 niniejszego rozporządzenia oraz art. 30 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 600/2014;
c)
dostosowanie obowiązku obrotu dla instrumentów pochodnych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 600/2014 do zmian wprowadzonych na mocy rozporządzenia (UE) 2019/834 w odniesieniu do obowiązku rozliczania dla instrumentów pochodnych, w szczególności do zakresów podmiotów podlegających obowiązkowi rozliczania;
d)
we współpracy z ERRS, czy transakcje bezpośrednio wynikające z usług posttransakcyjnych w zakresie redukcji ryzyka, w tym kompresji portfela, powinny być wyłączone z obowiązku rozliczania, o którym mowa w art. 4 ust. 1. W sprawozdaniu tym:
(i)
zbadane zostaną kompresja portfela i inne dostępne pozacenowe usługi posttransakcyjne w zakresie redukcji ryzyka, które redukują ryzyka niezwiązane z rynkiem w portfelach instrumentów pochodnych, nie zmieniając ryzyka rynkowego w portfelach, takie jak transakcje równoważenia;
(ii)
wyjaśnione zostaną cele funkcjonowania takich posttransakcyjnych usług w zakresie redukcji ryzyka, zakres w jakim ograniczają one ryzyka, w szczególności ryzyko kredytowe kontrahenta i ryzyko operacyjne, oraz ocenione zostanie, czy konieczne jest rozliczanie takich transakcji lub czy należy je wyłączyć z obowiązku rozliczania w celu zarządzania ryzykiem systemowym; oraz
(iii)
ocenione zostanie, w jakim zakresie ewentualne wyłączenie z obowiązku rozliczania w przypadku takich usług zniechęca do centralnego rozliczania i może prowadzić do obchodzenia obowiązku rozliczania przez kontrahentów;
e)
czy wykaz instrumentów finansowych, które uznaje się za wysoce płynne o minimalnym ryzyku rynkowym i ryzyku kredytowym, zgodnie z art. 47, mógłby zostać rozszerzony i czy wykaz ten mógłby obejmować co najmniej jeden fundusz rynku pieniężnego, który uzyskał zezwolenie zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1131 289290
4.  291
 (uchylony).
5. 
ESMA przedstawia co roku Komisji, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat kar nałożonych przez właściwe organy, w tym środków nadzorczych, grzywien i okresowych kar pieniężnych.
6.  292
 We współpracy z ERRS i w porozumieniu - zgodnie z art. 24b ust. 3 - z bankami centralnymi emitującymi wszystkie waluty unijne, w których wyrażone są instrumenty finansowe, które są lub mają być rozliczane przez CCP z państwa trzeciego, do którego skierowany jest akt wykonawczy określony w art. 25 ust. 2c akapit drugi, ESMA przedkłada Komisji sprawozdanie dotyczące stosowania przepisów tego aktu wykonawczego, w szczególności oceniające, czy ryzyko dla stabilności finansowej Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich zostało w wystarczającym stopniu ograniczone. ESMA przedkłada Komisji swoje sprawozdanie w terminie 12 miesięcy od zakończenia okresu dostosowawczego określonego zgodnie z art. 25 ust. 2c akapit czwarty lit. b). Zgoda emisyjnego banku centralnego odnosi się wyłącznie do waluty, którą ten bank emituje, a nie do sprawozdania jako całości.

W terminie 12 miesięcy od przekazania sprawozdania, o którym mowa w akapicie pierwszym, Komisja przygotowuje sprawozdanie ze stosowania tego aktu wykonawczego. Komisja przedkłada swoje sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, wraz ze stosownymi wnioskami.

7.  293
 Do dnia 25 grudnia 2026 r. ESMA przedstawia Komisji sprawozdanie na temat możliwości i wykonalności wymogu rozdzielności księgowej w całym łańcuchu rozliczeniowym kontrahentów niefinansowych i finansowych. Do sprawozdania dołącza się ocenę kosztów i korzyści.
8.  294
 Do dnia 25 grudnia 2026 r. ESMA przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie w sprawie zasadności i skutków rozszerzenia definicji CCP, o której mowa w art. 2 pkt 1 niniejszego rozporządzenia, na rynki inne niż rynki finansowe, takie jak rynki towarowe, w tym hurtowe rynki energii, lub rynki kryptoaktywów na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 295 .
9.  296
 Do dnia 25 grudnia 2026 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające równe warunki działania i względy stabilności finansowej w odniesieniu do ogólnego dostępu CCP z Unii do banku centralnego bez obowiązku spełnienia warunku posiadania licencji bankowej. W tym kontekście Komisja uwzględnia również sytuację w jurysdykcjach państw trzecich.
10.  297
 Do dnia 25 grudnia 2027 r. ESMA przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie na temat ogólnej działalności w zakresie transakcji na instrumentach pochodnych kontrahentów finansowych i kontrahentów niefinansowych podlegających niniejszemu rozporządzeniu, zawierające między innymi następujące informacje na temat tych kontrahentów finansowych i kontrahentów niefinansowych, z rozróżnieniem na ich charakter finansowy i niefinansowy:
a)
potencjalne ryzyka dla stabilności finansowej Unii, które mogą wystąpić wskutek prowadzenia tego rodzaju aktywności;
b)
pozycje w towarowych instrumentach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym przekraczające 1 mld EUR, ze wskazaniem dokładnej kwoty danych pozycji;
c)
łączny wolumen kontraktów pochodnych dotyczących produktów energetycznych, w stosownych przypadkach z rozróżnieniem na kontrakty pochodne dotyczące produktów energetycznych, które są wykorzystywane do zabezpieczenia i te kontrakty pochodne dotyczące produktów energetycznych, które nie są wykorzystywane do zabezpieczenia;
d)
łączny wolumen kontraktów pochodnych na towary rolne będących przedmiotem obrotu, z rozróżnieniem, w stosownych przypadkach, między tymi kontraktami pochodnymi na towary rolne będącymi przedmiotem obrotu, które są wykorzystywane do zabezpieczenia, a tymi kontraktami pochodnymi na towary rolne będącymi przedmiotem obrotu, które nie są wykorzystywane do zabezpieczenia;
e)
udział kontraktów pochodnych dotyczących produktów energetycznych lub towarów rolnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym oraz giełdowych kontraktów pochodnych, które są fizycznie rozliczane, w całkowitym wolumenie kontraktów pochodnych dotyczących produktów energetycznych lub towarów rolnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, będących przedmiotem obrotu.
11.  298
 Do dnia 25 grudnia 2026 r. ESMA, we współpracy z ERRS, przedkłada Komisji sprawozdanie. Sprawozdanie to:
a)
szczegółowo definiuje pojęcie procykliczności w kontekście art. 41 w odniesieniu do depozytów zabezpieczających wymaganych przez CCP oraz art. 46 w odniesieniu do redukcji wartości stosowanych do zabezpieczeń posiadanych przez CCP;
b)
ocenia, w jaki sposób przepisy dotyczące antycykliczności zawarte w niniejszym rozporządzeniu i rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 153/2013 299  były stosowane na przestrzeni lat i czy konieczne są dalsze środki w celu poprawy stosowania narzędzi antycykliczności;
c)
informuje o tym, w jaki sposób narzędzia antycykliczności mogą lub nie mogą skutkować wzrostem depozytu zabezpieczającego, który byłby większy niż bez zastosowania tych narzędzi, biorąc pod uwagę potencjalne narzuty lub kompensacje, które CCP może stosować na mocy niniejszego rozporządzenia.

Przygotowując sprawozdanie, ESMA ocenia również zasady mające zastosowanie do CCP z państw trzecich i stosowane przez nich praktyki, a także zmiany sytuacji międzynarodowej w zakresie procykliczności.

12.  300
 Do dnia 25 grudnia 2027 r. ESMA, w ścisłej współpracy z ERRS i wspólnym mechanizmem monitorowania, ocenia sposób stosowania art. 15a, 17, 17a, 17b, 49 i 49a.

W szczególności ocena ta obejmuje ustalenie:

a)
czy zmiany wprowadzone rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/2987 301  odniosły pożądany skutek w odniesieniu do zwiększenia konkurencyjności CCP z Unii i zmniejszenia obciążeń regulacyjnych, z którymi się borykają;
b)
czy zmiany wprowadzone rozporządzeniem (UE) 2024/2987 skróciły czas wprowadzania na rynek nowych usług i produktów rozliczeniowych bez negatywnego wpływu na ryzyko ponoszone przez CCP, ich członków rozliczających lub ich klientów;
c)
czy umożliwienie bezpośredniego wprowadzania przez CCP zmian, o których mowa w art. 15a, miało negatywny wpływ na ich profil ryzyka lub zwiększyło ogólne ryzyko dla stabilności finansowej w Unii, oraz czy możliwość tę należy zmienić.

ESMA przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie z wyników tej oceny.

13.  302
 Do dnia 25 grudnia 2026 r. ESMA przedłoży Komisji sprawozdanie dotyczące tego, czy zmiany w art. 9 wprowadzone rozporządzeniem (UE) 2024/2987 doprowadziły do wystarczająco wyraźnej poprawy w wykonywaniu zadań nadzorczych ESMA i czy nie miały one nadmiernie negatywnego wpływu na uczestników rynku. Do sprawozdania zostanie dołączona ocena kosztów i korzyści.
14.  303
 Do dnia 25 grudnia 2028 r. ESMA przedkłada Komisji sprawozdanie. W sprawozdaniu tym, we współpracy z ERRS, ocenia się, czy:
a)
usługi PTRR należy uznać za mające znaczenie systemowe;
b)
świadczenie usług PTRR przez dostawców usług PTRR spowodowało zwiększone ryzyko dla unijnego ekosystemu finansowego; oraz
c)
zwolnienie doprowadziło do obejścia obowiązku rozliczania, o którym mowa w art. 4.

W terminie 18 miesięcy od przekazania sprawozdania, o którym mowa w akapicie pierwszym, Komisja przygotowuje sprawozdanie dotyczące aspektów przedstawionych przez ESMA w swoim sprawozdaniu. Komisja przedkłada swoje sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, wraz ze stosownymi wnioskami.

Artykuł  86

Procedura komitetowa

1. 
Komisję wspomaga Europejski Komitet Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2001/528/WE 304 . Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2. 
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
3.  305
 W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.
Artykuł  87

Zmiana w dyrektywie 98/26/WE

1. 
W art. 9 ust. 1 dyrektywy 98/26/WE dodaje się akapit w brzmieniu:

"W przypadku gdy operator systemu dostarczył zabezpieczenie innemu operatorowi systemu w związku z systemem interoperacyjnym, prawa operatora systemu dostarczającego zabezpieczenie do tego zabezpieczenia w przypadku wszczęcia postępowania upadłościowego wobec operatora systemu przyjmującego zabezpieczenie pozostają nienaruszone.".

2. 
Państwa członkowskie przyjmują i publikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania ust. 1 do dnia 17 sierpnia 2014 r. Niezwłocznie informują o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do dyrektywy 98/26/WE lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł  88

Strony internetowe

1. 
ESMA prowadzi stronę internetową zawierającą następujące szczegółowe informacje:
a)
kontrakty będące przedmiotem obowiązku rozliczania na mocy art. 5;
b)
sankcje nakładane w przypadku naruszenia postanowień art. 4, art. 5 oraz art. 7-11;
c)
CCP, którzy uzyskali zezwolenia na świadczenie usług lub prowadzenie działalności w Unii i którzy są osobami prawnymi mającymi siedzibę w Unii, a także usługi, które mogą świadczyć, i działalność, którą mogą prowadzić, w tym klasy instrumentów finansowych objętych uzyskanym przez nich zezwoleniem;
d)
sankcje nakładane w przypadku naruszenia postanowień tytułów IV i V;
e)
CCP, którzy uzyskali zezwolenia na świadczenie usług lub prowadzenie działalności w Unii i którzy mają siedzibę w państwie trzecim, a także usługi, które mogą świadczyć, i działalność, którą mogą prowadzić, w tym klasy instrumentów finansowych objętych uzyskanym przez nich zezwoleniem;
f)
repozytoria transakcji, które uzyskały zezwolenie na świadczenie usług i prowadzenie działalności w Unii;
g)
grzywny i okresowe kary pieniężne nakładane zgodnie z art. 65 i 66;
h)
rejestr publiczny, o którym mowa w art. 6.
2. 
Do celów ust. 1 lit. b), c) i d) właściwe organy państw członkowskich prowadzą strony internetowe, które muszą być połączone ze stroną ESMA.
3. 
Wszystkie strony internetowe, o których mowa w niniejszym artykule, są publicznie dostępne i regularnie aktualizowane oraz zawierają informacje podane w jasnej formie.
Artykuł  89

Przepisy przejściowe

1.  306
 Do dnia 18 czerwca 2021 r. obowiązek rozliczania określony w art. 4 nie ma zastosowania do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, co do których można obiektywnie stwierdzić za pomocą pomiarów, że redukują ryzyka inwestycji bezpośrednio związane z wypłacalnością finansową systemów programów emerytalnych, ani do podmiotów utworzonych w celu realizacji świadczeń wyrównawczych na rzecz uczestników takich systemów w przypadku niewykonania zobowiązania.

Obowiązek rozliczania określony w art. 4 nie ma zastosowania do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zawartych przez systemy programów emerytalnych od dnia 17 sierpnia 2018 r. do dnia 16 czerwca 2019 r.

Zawierane przez te podmioty w tym okresie kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które podlegałyby w innym przypadku obowiązkowi rozliczania na mocy art. 4, podlegają wymogom ustanowionym w art. 11.

2. 
W odniesieniu do systemów programów emerytalnych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c) i d), zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jest udzielane przez organ właściwy dla danych rodzajów podmiotów lub systemów programów. Po otrzymaniu wniosku właściwy organ powiadamia ESMA i EIOPA. W terminie 30 dni kalendarzowych po otrzymaniu powiadomienia ESMA, po konsultacji z EIOPA, wydaje opinię, w której ocenia spełnianie przez dany rodzaj podmiotów lub systemów programów wymogów określonych w art. 2 ust. 10 lit. c) lub d) oraz konieczność przyznania zwolnienia z uwagi na trudności ze spełnieniem wymogów dotyczących zmiennego depozytu zabezpieczającego. Właściwy organ przyznaje zwolnienie wyłącznie wtedy, gdy jest w pełni przekonany, że dany rodzaj podmiotów lub systemów programów spełnia wymogi określone w art. 2 ust. 10 lit. c) lub d) oraz że te podmioty lub systemy napotykają na trudności w spełnieniu wymogów dotyczących zmiennego depozytu zabezpieczającego. Właściwy organ wydaje decyzję w terminie dziesięciu dni roboczych od otrzymania opinii ESMA, z należytym uwzględnieniem tej opinii. W przypadku gdy właściwy organ nie zgadza się z opinią ESMA, jego decyzja powinna wyczerpująco podawać tego powody i powinna zawierać wyjaśnienie wszelkich znaczących odstępstw względem tej opinii.

ESMA publikuje na swojej stronie internetowej wykaz rodzajów podmiotów lub systemów programów, o których mowa w art. 2 ust. 10 lit. c) i d) i którym przyznano zwolnienie zgodnie z akapitem pierwszym. Aby jeszcze bardziej zwiększyć spójność w zakresie wyników nadzoru, ESMA przeprowadza co roku wzajemną ocenę podmiotów zamieszczonych w wykazie zgodnie z art. 30 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

3. 
CCP, który przed przyjęciem przez Komisję wszystkich regulacyjnych standardów technicznych zgodnie z art. 4, 5, 8-11, 16, 18, 25, 26, 29, 34, 41, 42, 44, 45, 46, 47, 49, 56 i 81 uzyskał w państwie członkowskim swojej siedziby zezwolenie na świadczenie usług rozliczeniowych zgodnie z prawem krajowym tego państwa członkowskiego, występuje o zezwolenie na mocy art. 14 do celów niniejszego rozporządzenia w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie wszystkich regulacyjnych standardów technicznych zgodnie z art. 16, 25, 26, 29, 34, 41, 42, 44, 45, 47 i 49.

CCP z siedzibą w państwie trzecim, który przed przyjęciem przez Komisję wszystkich regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 16, 26, 29, 34, 41, 42, 44, 45, 47 i 49 został uznany w państwie członkowskim za podmiot mogący świadczyć usługi rozliczeniowe na mocy prawa krajowego tego państwa członkowskiego, składa wniosek o uznanie zgodnie z art. 25 do celów niniejszego rozporządzenia w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie wszystkich regulacyjnych standardów technicznych zgodnie z art. 16, 26, 29, 34, 41, 42, 44, 45, 47 i 49.

3a.  307
 ESMA nie wykonuje swoich uprawnień wynikających z art. 25 ust. 2a, 2b i 2c do dnia wejścia w życie aktu delegowanego, o którym mowa w art. 25 ust. 2a akapit drugi oraz w art. 25a ust. 3 i, w odniesieniu do CCP, dla których ESMA nie przyjęła decyzji o uznaniu na podstawie art. 25 ust. 1 przed dniem 1 stycznia 2020 r., aż do dnia wejścia w życie odpowiedniego aktu wykonawczego, o którym mowa w art. 25 ust. 6.
3b.  308
 ESMA ustanawia i zarządza kolegium zgodnie z art. 25c w odniesieniu do wszystkich CCP uznanych zgodnie z art. 25 przed dniem 1 stycznia 2020 r. w terminie czterech miesięcy od daty wejścia w życie aktu delegowanego, o którym mowa w art. 25 ust. 2a akapit drugi.
3c.  309
 W terminie 18 miesięcy od daty wejścia w życie aktu delegowanego, o którym mowa w art. 25 ust. 2a akapit drugi, ESMA dokonuje zgodnie z art. 25 ust. 5 przeglądu decyzji w sprawie uznania przyjętych na podstawie art. 25 ust. 1 przed dniem wejścia w życie aktów delegowanych, o których mowa w art. 25 ust. 2a akapit drugi i w art. 25a ust. 3.

Jeżeli w wyniku przeglądu, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, ESMA stwierdzi, że CCP uznany przed dniem 1 stycznia 2020 r. powinien zostać sklasyfikowany jako CCP Tier II zgodnie z art. 25 ust. 2a, ESMA wyznacza odpowiedni okres dostosowawczy nieprzekraczający 18 miesięcy, w którym to okresie CCP musi spełnić wymogi określone w art. 25 ust. 2b. Na uzasadniony wniosek CCP lub któregokolwiek z właściwych organów odpowiedzialnych za nadzór nad członkami rozliczającymi mającymi siedzibę w Unii, ESMA może przedłużyć okres dostosowawczy o dodatkowe sześć miesięcy, w przypadku gdy takie przedłużenie jest uzasadnione wyjątkowymi okolicznościami i wpływem na członków rozliczających mających siedzibę w Unii.

4. 
Do momentu wydania na mocy niniejszego rozporządzenia decyzji o wydaniu zezwolenia lub uznaniu CCP, odpowiednie przepisy krajowe dotyczące wydawania zezwoleń CCP i uznawania CCP nadal obowiązują, a CCP nadal jest nadzorowany przez właściwy organ państwa członkowskiego, w którym znajduje się jego siedziba lub w którym został uznany.
5. 
Jeżeli przed przyjęciem przez Komisję wszystkich regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 16, 26, 29, 34, 41, 42, 45, 47 i 49, właściwy organ wydał CCP zezwolenie na rozliczanie danej klasy instrumentów pochodnych zgodnie z prawem krajowym jego państwa członkowskiego, właściwy organ tego państwa członkowskiego informuje ESMA o tym zezwoleniu w terminie jednego miesiąca od daty wejścia w życie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 5 ust. 1.

Jeżeli przed przyjęciem przez Komisję wszystkich regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 16, 26, 29, 34, 41, 42, 45, 47 i 49, właściwy organ uznał CCP mającego siedzibę w państwie trzecim za podmiot mogący świadczyć usługi rozliczeniowe zgodnie z prawem krajowym jego państwa członkowskiego, właściwy organ tego państwa członkowskiego informuje ESMA o tym uznaniu w terminie jednego miesiąca od daty wejścia w życie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 5 ust. 1.

5a.  310
 W okresie przejściowym określonym w art. 497 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 CCP, o którym mowa w tym artykule, dołącza do informacji zgłaszanych zgodnie z art. 50c ust. 1 niniejszego rozporządzenia informacje na temat całkowitej kwoty początkowego depozytu zabezpieczającego zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt (140) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 otrzymanego od swoich uczestników rozliczających, jeżeli spełnione zostały oba poniższe warunki:
a)
CCP nie posiada funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania;
b)
CCP nie posiada wiążącego porozumienia ze swoimi uczestnikami rozliczającymi, które pozwala mu na wykorzystanie całości lub części początkowego depozytu zabezpieczającego otrzymanego od tych uczestników rozliczających w taki sposób jakby były to wniesione z góry składki.
6. 
Repozytorium transakcji, któremu udzielono zezwolenia lub które zarejestrowano w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę, aby mogło gromadzić i przechowywać dane dotyczące instrumentów pochodnych zgodnie z prawem krajowym tego państwa członkowskiego przed przyjęciem przez Komisję wszystkich regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w art. 9, 56 i 81, składa wniosek o rejestrację zgodnie z art. 55 w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie tych regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych.

Repozytorium transakcji, które ma siedzibę w państwie trzecim i któremu przed przyjęciem przez Komisję wszystkich regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w art. 9, 56 i 81, udzielono zezwolenia na gromadzenie i przechowywanie danych dotyczących instrumentów pochodnych w państwie członkowskim zgodnie z prawem krajowym tego państwa członkowskiego, składa wniosek o uznanie zgodnie z art. 77 w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie tych regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych.

7. 
Do momentu wydania na mocy niniejszego rozporządzenia decyzji o rejestracji lub uznaniu repozytorium transakcji, odpowiednie przepisy krajowe dotyczące wydawania zezwoleń repozytoriom transakcji, oraz rejestracji i uznawania repozytoriów transakcji nadal obowiązują, a repozytorium transakcji nadal jest nadzorowane przez właściwy organ państwa członkowskiego, w którym znajduje się jego siedziba lub w którym został uznany.
8. 
Repozytorium transakcji, któremu udzielono zezwolenia lub które zarejestrowano w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę, aby mogło gromadzić i przechowywać dane dotyczące instrumentów pochodnych zgodnie z prawem krajowym tego państwa członkowskiego przed przyjęciem przez Komisję wszystkich regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w art. 56 i 81, może być wykorzystane w celu spełnienia wymogu zgłaszania na mocy art. 9 do momentu podjęcia decyzji o rejestracji tego repozytorium transakcji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Repozytorium transakcji, które ma siedzibę w państwie trzecim i któremu przed przyjęciem przez Komisję wszystkich regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w art. 56 i 81, udzielono zezwolenia na gromadzenie i przechowywanie danych dotyczących instrumentów pochodnych zgodnie z prawem krajowym tego państwa członkowskiego, może być wykorzystane w celu spełnienia wymogu zgłaszania na mocy art. 9 do momentu podjęcia decyzji o uznaniu tego repozytorium transakcji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

9. 
Bez uszczerbku dla art. 81 ust. 3 lit. f), jeżeli państwo trzecie i Unia nie zawarły umowy międzynarodowej, o której mowa w art. 75, repozytorium transakcji może udostępnić niezbędne informacje odpowiednim organom tego państwa trzeciego przez okres do dnia 17 sierpnia 2013 r., pod warunkiem że poinformuje ESMA.
10.  311
 W przypadku gdy CCP jest członkiem rozliczającym lub klientem innego CCP lub ustanowił pośrednie uzgodnienia rozliczeniowe przed dniem 24 grudnia 2024 r., podlega on art. 26 ust. 1 w dniu 25 grudnia 2026 r.

W drodze odstępstwa od art. 37 ust. 1 CCP może zezwolić innym CCP lub izbom rozliczeniowym, które były jego członkami rozliczającymi, bezpośrednio lub pośrednio, na dzień 31 grudnia 2023 r., na pozostanie jego członkami rozliczającymi najpóźniej do dnia 25 grudnia 2026 r.

11.  312
 Do dnia 25 grudnia 2025 r. lub 30 dni po ogłoszeniu, o którym mowa w art. 17c ust. 1 akapit drugi, w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza, wymiana informacji, przekazywanie informacji i dokumentacji oraz powiadomienia, które są wymagane do korzystania z centralnej bazy danych, odbywają się z wykorzystaniem rozwiązań alternatywnych.
12.  313
 CCP posiadający zezwolenie na podstawie art. 14, który zawarł uzgodnienie interoperacyjne dotyczące instrumentów finansowych innych niż zbywalne papiery wartościowe w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 44 dyrektywy 2014/65/UE oraz instrumentów rynku pieniężnego z innym CCP posiadającym zezwolenie na mocy art. 14 lub CCP z państwa trzeciego uznanym na podstawie art. 25 przed dniem 24 grudnia 2024 r. występuje do swoich właściwych organów o zatwierdzenie zgodnie z art. 54 przed dniem 25 grudnia 2026 r.

Uzgodnienie interoperacyjne zawarte pomiędzy CCP posiadającym zezwolenie na mocy art. 14 a CCP, który nie posiada zezwolenia na mocy art. 14 ani nie jest uznawany na podstawie art. 25, wygasa przed dniem 25 czerwca 2025 r. Jeżeli CCP, z którym zawarto to uzgodnienie interoperacyjne, uzyska zezwolenie na mocy art. 14 lub zostanie uznany na podstawie art. 25 przed dniem 25 czerwca 2025 r., CCP będący stroną tego uzgodnienia interoperacyjnego występuje do swoich właściwych organów o zgodę zgodnie z art. 54 przed dniem 25 czerwca 2027 r.

13.  314
 W drodze odstępstwa od art. 11 ust. 3, akapit czwarty i piąty oraz art. 11 ust. 12a, dopóki EUNB nie ogłosi publicznie, że ustanowił centralną funkcję walidacji, walidacja modeli pro forma jest przeprowadzana przez właściwe organy
Artykuł  90  315

Personel i zasoby ESMA

Do dnia 25 grudnia 2027 r. ESMA dokonuje oceny potrzeb odnoszących się do personelu i zasobów związanych z przejęciem przez ten organ uprawnień i obowiązków zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji.

Artykuł  91

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu dnia 4 lipca 2012 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
M. SCHULZ A. D. MAVROYIANNIS
Przewodniczący Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I  316  

Wykaz naruszeń, o których mowa w art. 65 ust. 1

I.
Naruszenia dotyczące wymogów organizacyjnych lub konfliktów interesów:
a)
repozytorium transakcji narusza art. 78 ust. 1, jeżeli nie stosuje solidnych zasad zarządzania obejmujących jasną strukturę organizacyjną z dobrze określonymi, przejrzystymi i spójnymi obszarami odpowiedzialności oraz odpowiednie mechanizmy kontroli wewnętrznej obejmujące prawidłowe procedury administracyjne i rachunkowe, zapobiegające ujawnianiu informacji poufnych;
b)
repozytorium transakcji narusza art. 78 ust. 2, jeżeli nie zapewnia lub nie stosuje utrwalonych w formie pisemnej skutecznych uzgodnień organizacyjno-administracyjnych na potrzeby wykrywania potencjalnych konfliktów interesów i radzenia sobie z nimi, w tym konfliktów interesów dotyczących jego kierownictwa, pracowników bądź jakichkolwiek osób bezpośrednio lub pośrednio powiązanych z nimi bliskimi powiązaniami;
c)
repozytorium transakcji narusza art. 78 ust. 3, jeżeli nie ustanawia odpowiednich strategii i procedur zapewniających przestrzeganie wszystkich przepisów niniejszego rozporządzenia przez to repozytorium, jego kierownictwo i pracowników;
d)
repozytorium transakcji narusza art. 78 ust. 4, jeżeli nie zapewnia i nie stosuje odpowiedniej struktury organizacyjnej zapewniającej ciągłość działania oraz prawidłowe funkcjonowanie repozytorium transakcji w zakresie świadczenia usług i prowadzenia działalności;
e)
repozytorium transakcji narusza art. 78 ust. 5, jeżeli nie oddziela pod względem operacyjnym usług pomocniczych od funkcji centralnego prowadzenia i przechowywania ewidencji instrumentów pochodnych;
f)
repozytorium transakcji narusza art. 78 ust. 6, jeżeli nie zapewnia sobie kierownictwa wyższego szczebla i członków zarządu o wystarczająco dobrej opinii i dostatecznym doświadczeniu pozwalającym na zagwarantowanie prawidłowego i ostrożnego zarządzania repozytorium transakcji;
g)
repozytorium transakcji narusza art. 78 ust. 7, jeżeli nie stosuje obiektywnych, niedyskryminujących i podawanych do wiadomości publicznej wymogów w zakresie dostępu usługodawców i przedsiębiorstw podlegających obowiązkowi zgłaszania na mocy art. 9;
h)
repozytorium transakcji narusza art. 78 ust. 8, jeżeli nie podaje do wiadomości publicznej cen i opłat związanych z usługami świadczonymi na mocy niniejszego rozporządzenia, nie zapewnia podmiotom dokonującym zgłoszeń odrębnego dostępu do poszczególnych usług lub nakłada ceny i opłaty niepowiązane z kosztami;
i)
repozytorium transakcji narusza art. 78 ust. 9 lit. a), jeżeli nie ustanawia odpowiednich procedur skutecznego uzgadniania danych między repozytoriami transakcji;
j)
repozytorium transakcji narusza art. 78 ust. 9 lit. b), jeżeli nie ustanawia odpowiednich procedur w celu sprawdzenia kompletności i prawidłowości zgłaszanych danych;
k)
repozytorium transakcji narusza art. 78 ust. 9 lit. c), jeżeli nie ustanawia odpowiednich zasad prawidłowego przekazywania danych do innych repozytoriów transakcji, na wniosek kontrahentów i CCP, o których mowa w art. 9, lub w przypadku gdy jest to z innych względów konieczne.
II.
Naruszenia dotyczące wymogów operacyjnych:
a)
repozytorium transakcji narusza art. 79 ust. 1, jeżeli nie identyfikuje źródeł ryzyka operacyjnego lub nie minimalizuje tego ryzyka poprzez opracowywanie odpowiednich systemów, mechanizmów kontroli i procedur, w tym systemów ICT zarządzanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2022/2554;
b)
repozytorium transakcji narusza art. 79 ust. 2, jeżeli nie ustanawia, nie wprowadza ani nie utrzymuje odpowiedniej strategii na rzecz ciągłości działania i planu przywracania sprawności po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej ustanowionych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2022/2554, które służą zapewnieniu zachowania pełnionych funkcji, szybkiego przywrócenia działalności i wywiązywania się z obowiązków repozytorium transakcji;
c)
(uchylony);
d)
repozytorium transakcji narusza art. 80 ust. 2, jeżeli wykorzystuje dane otrzymane na podstawie niniejszego rozporządzenia do celów handlowych bez uprzedniej zgody odnośnych kontrahentów;
e)
repozytorium transakcji narusza art. 80 ust. 3, jeżeli nie rejestruje bezzwłocznie informacji otrzymanych na mocy art. 9 lub nie przechowuje ich przez co najmniej dziesięć lat po rozwiązaniu danych kontraktów lub nie stosuje punktualnych i sprawnych procedur prowadzenia ewidencji w celu dokumentowania zmian w zarejestrowanych informacjach;
f)
repozytorium transakcji narusza art. 80 ust. 4, jeżeli nie oblicza pozycji w podziale na klasy instrumentów pochodnych i na podmioty dokonujące zgłoszenia w oparciu o dane dotyczące kontraktów pochodnych zgłoszonych zgodnie z art. 9;
g)
repozytorium transakcji narusza art. 80 ust. 5, jeżeli nie zezwala stronom danego kontraktu na dostęp w sposób terminowy do informacji na temat tego kontraktu ani na terminowe skorygowanie tych informacji;
h)
repozytorium transakcji narusza art. 80 ust. 6, jeżeli nie podejmuje wszelkich stosownych kroków zapobiegających nieuprawnionemu wykorzystywaniu informacji przechowywanych w jego systemach.
III.
Naruszenia dotyczące przejrzystości i dostępności informacji:
a)
repozytorium transakcji narusza art. 81 ust. 1, jeżeli nie publikuje regularnie, w łatwo dostępnej formie, pozycji zagregowanych w kontraktach zgłoszonych temu repozytorium transakcji, w podziale na klasy instrumentów pochodnych;
b)
repozytorium transakcji narusza art. 81 ust. 2, jeżeli nie umożliwia organom, o których mowa w art. 81 ust. 3, bezpośredniego i natychmiastowego dostępu do szczegółowych informacji na temat kontaktów pochodnych, które są im potrzebne do wykonywania ich praw i obowiązków.
IV.
Naruszenia związane z utrudnianiem działalności w zakresie nadzoru:
a)
repozytorium transakcji narusza art. 61 ust. 1, jeżeli udziela niezgodnych z prawdą lub mylących informacji w odpowiedzi na zwykły wniosek ESMA o udzielenie informacji zgodnie z art. 61 ust. 2 lub w odpowiedzi na decyzję ESMA wymagającą udzielenia informacji zgodnie z art. 61 ust. 3;
b)
repozytorium transakcji udziela niezgodnych z prawda lub mylących odpowiedzi na pytania zadane zgodnie z art. 62 ust. 1 lit. c);
c)
repozytorium transakcji nie spełnia w odpowiednim terminie wymogów środka nadzorczego przyjętego przez ESMA zgodnie z art. 73;
d)
repozytorium transakcji narusza art. 55 ust. 4, jeżeli nie powiadamia w odpowiednim czasie ESMA o istotnych zmianach warunków jego rejestracji.

ZAŁĄCZNIK  II

Wykaz współczynników związanych z okolicznościami obciążającymi i łagodzącymi do celów stosowania art. 65 ust. 3

Do kwot podstawowych, o których mowa w art. 65 ust. 2, stosuje się kumulatywnie następujące współczynniki:
I.
Współczynniki korygujące związane z czynnikami obciążającymi:
a)
jeżeli naruszenie popełniono wielokrotnie, w odniesieniu do każdego powtórzenia naruszenia stosuje się dodatkowy współczynnik równy 1,1;
b)
jeżeli naruszenie trwa dłużej niż sześć miesięcy, stosuje się współczynnik równy 1,5;
c)
jeżeli naruszenie ujawniło systemową słabość w organizacji repozytorium transakcji, w szczególności w zakresie jego procedur, systemów zarządzania lub środków kontroli wewnętrznej, stosuje się współczynnik w wysokości 2,2;
d)
jeżeli naruszenie ma negatywny wpływ na jakość danych przechowywanych w repozytorium, stosuje się współczynnik w wysokości 1,5;
e)
jeżeli naruszenia dopuszczano się umyślnie, stosuje się współczynnik równy 2;
f)
jeżeli od momentu stwierdzenia naruszenia nie podjęto żadnych działań naprawczych, stosuje się współczynnik równy 1,7;
g)
jeżeli kierownictwo wyższego szczebla repozytorium transakcji nie współpracowało z ESMA w trakcie dochodzeń, stosuje się współczynnik w wysokości 1,5.
II.
Współczynniki korygujące związane z czynnikami łagodzącymi:
a)
jeżeli naruszenie trwa krócej niż 10 dni roboczych, stosuje się współczynnik w wysokości 0,9;
b)
jeżeli kierownictwo wyższego szczebla repozytorium transakcji jest w stanie wykazać, że podjęło wszystkie niezbędne działania, aby zapobiec naruszeniu, stosuje się współczynnik w wysokości 0,7;
c)
jeżeli repozytorium transakcji w sposób szybki, skuteczny i pełny powiadomiło ESMA o naruszeniu, stosuje się współczynnik w wysokości 0,4;
d)
jeżeli repozytorium transakcji dobrowolnie podjęło działania, aby zapewnić, że w przyszłości nie dojdzie do podobnego naruszenia, stosuje się współczynnik w wysokości 0,6.

ZAŁĄCZNIK  III  317  

Wykaz naruszeń, o których mowa w art. 25j ust. 1

I.
Naruszenia dotyczące wymogów kapitałowych:
a)
CCP Tier II narusza art. 16 ust. 1, jeżeli nie ma stałego i rozporządzalnego kapitału założycielskiego w wysokości co najmniej 7,5 mln EUR;
b)
CCP Tier II narusza art. 16 ust. 2, jeżeli nie ma kapitału, w tym zysku niepodzielonego i rezerw, który jest proporcjonalny do ryzyka wynikającego z jego działalności i w każdym momencie wystarczający, by zapewnić sprawne przeprowadzenie likwidacji lub restrukturyzacji działalności w odpowiednim czasie oraz by zapewnić CCP odpowiednie zabezpieczenie przed ryzykiem kredytowym, kontrahenta, rynkowym, operacyjnym, prawnym i ekonomicznym, które nie zostały do tego momentu pokryte celowymi zasobami finansowymi, o których mowa w art. 41-44.
II.
Naruszenia dotyczące wymogów organizacyjnych lub konfliktów interesów:
a)
CCP Tier II narusza art. 26 ust. 1, jeżeli nie posiada solidnych uzgodnień w zakresie zarządzania, które obejmują jasną strukturę organizacyjną z dobrze zdefiniowanymi, przejrzystymi i spójnymi zakresami odpowiedzialności, skutecznymi procesami identyfikacji, zarządzania, monitorowania i zgłaszania ryzyka, na które jest lub może być narażony, oraz odpowiednimi mechanizmami kontroli wewnętrznej, w tym należytymi procedurami administracyjnymi i księgowymi, lub jeżeli nie staje się członkiem rozliczającym, klientem lub nie zawiera pośrednich uzgodnień rozliczeniowych z członkiem rozliczającym w celu podjęcia działań rozliczeniowych w innym CCP, chyba że takie działania rozliczeniowe są podejmowane na podstawie uzgodnienia interoperacyjnego zgodnie z tytułem V lub w przypadku prowadzenia polityki inwestycyjnej zgodnie z art. 47;
b)
CCP Tier II narusza art. 26 ust. 2, jeżeli nie przyjmuje strategii i procedur, które są dostatecznie skuteczne, by zapewnić przestrzeganie - w tym przez zarządzających CCP i jego pracowników - niniejszego rozporządzenia;
c)
CCP Tier II narusza art. 26 ust. 3, jeżeli nie utrzymuje ani nie stosuje struktury organizacyjnej zapewniającej ciągłość działania oraz prawidłowe funkcjonowanie w zakresie świadczenia usług i prowadzenia działalności lub jeżeli nie stosuje odpowiednich i proporcjonalnych systemów, zasobów lub procedur, w tym systemów ICT zarządzanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 22022/2554;
d)
CCP Tier II narusza art. 26 ust. 4, jeżeli nie utrzymuje wyraźnego rozgraniczenia między podległością służbową w odniesieniu do zarządzania ryzykiem a podległością służbową w odniesieniu do innych działań CCP;
e)
CCP Tier II narusza art. 26 ust. 5, jeżeli nie przyjmuje, nie wdraża lub nie prowadzi polityki wynagrodzeń promującej rozważne i skuteczne zarządzanie ryzykiem oraz niesprzyjającej rozluźnianiu standardów ryzyka;
f)
(uchylona);
g)
CCP Tier II narusza art. 26 ust. 7, jeżeli nie podaje nieodpłatnie do wiadomości publicznej zasad zarządzania, przepisów regulujących działalność CCP lub kryteriów dopuszczenia do członkostwa;
h)
CCP Tier II narusza art. 26 ust. 8, jeżeli nie podlega częstym i niezależnym audytom lub nie przekazuje wyników tych audytów zarządowi lub nie udostępnia ich ESMA;
i)
CCP Tier II narusza art. 27 ust. 1 lub art. 27 ust. 2 akapit drugi, jeżeli nie zapewnia, aby jego kierownictwo wyższego szczebla i członkowie zarządu cieszyli się odpowiednio nieposzlakowaną opinią i posiadali dostateczne doświadczenie pozwalające na zapewnienie prawidłowego i ostrożnego zarządzania CCP;
j)
CCP Tier II narusza art. 27 ust. 2, jeżeli nie zapewnia, aby co najmniej jedna trzecia, jednak nie mniej niż dwóch członków jego zarządu, była niezależna, lub jeżeli nie zaprasza przedstawicieli klientów członków rozliczających na posiedzenia zarządu dotyczące kwestii związanych z art. 38 i 39, lub jeżeli wiąże wynagrodzenie niezależnych i innych członków zarządu, niepełniących funkcji wykonawczych, z wynikami działalności CCP;
k)
CCP Tier II narusza art. 27 ust. 3, jeżeli nie określa wyraźnie zadań i zakresu odpowiedzialności zarządu lub nie udostępnia protokołów posiedzeń zarządu ESMA lub audytorom;
l)
CCP Tier II narusza art. 28 ust. 1, jeżeli nie ustanawia komisji ds. ryzyka lub jeżeli w skład ustanowionej komisji ds. ryzyka nie wchodzą przedstawiciele jego członków rozliczających, niezależni członkowie zarządu lub przedstawiciele jego klientów lub jeżeli skład komisji ds. ryzyka ustala w taki sposób, że jedna ze wspomnianych grup przedstawicieli ma większość w komisji ds. ryzyka, lub jeżeli nie informuje należycie ESMA o działaniach i decyzjach komisji ds. ryzyka pomimo tego, że ESMA tego zażądał;
m)
CCP Tier II narusza art. 28 ust. 2, jeżeli nie określa wyraźnie zakresu upoważnienia, zasad zarządzania służących zapewnieniu jego niezależności, procedur operacyjnych, kryteriów przyjmowania lub mechanizmu wyboru członków komisji ds. ryzyka lub jeżeli nie udostępnia publicznie tych zasad zarządzania, lub jeżeli nie przewidują one, że komisji ds. ryzyka przewodniczy niezależny członek zarządu oraz że komisja ta bezpośrednio podlega zarządowi i odbywa regularne posiedzenia;
n)
CCP Tier II narusza art. 28 ust. 3, jeżeli nie pozwala komisji ds. ryzyka na doradzanie zarządowi w zakresie uzgodnień, które mogą wpłynąć na zarządzanie ryzykiem CCP, lub jeżeli w sytuacjach nadzwyczajnych nie podejmuje rozsądnych wysiłków w celu zasięgnięcia opinii komisji ds. ryzyka na temat zdarzeń mających wpływ na zarządzanie ryzykiem CCP;
o)
CCP Tier II narusza art. 28 ust. 5, jeżeli nie informuje niezwłocznie ESMA o decyzjach, w których zarząd decyduje o nieuwzględnieniu opinii komisji ds. ryzyka;
p)
CCP Tier II narusza art. 29 ust. 1, jeżeli nie przechowuje przez okres co najmniej dziesięciu lat pełnej dokumentacji dotyczącej usług świadczonych i działalności prowadzonej przez danego CCP, niezbędnej do tego, by umożliwić ESMA monitorowanie przestrzegania przez CCP przepisów niniejszego rozporządzenia;
q)
CCP Tier II narusza art. 29 ust. 2, jeżeli nie przechowuje przez okres co najmniej dziesięciu lat po rozwiązaniu kontraktu kompletnych informacji na temat wszystkich zrealizowanych przez siebie kontraktów w sposób umożliwiający określenie pierwotnych warunków transakcji przed jej rozliczeniem przez CCP;
r)
CCP Tier II narusza art. 29 ust. 3, jeżeli na wniosek ESMA i odpowiednich członków ESBC nie udostępnia im dokumentacji lub informacji, o których mowa w art. 29 ust. 1 i 2, lub wszelkich informacji na temat pozycji rozliczonych kontraktów, niezależnie od systemu obrotu, w którym transakcja została zawarta;
s)
CCP Tier II narusza art. 30 ust. 1, jeżeli nie przedstawia ESMA danych osobowych swoich akcjonariuszy lub udziałowców, bezpośrednich lub pośrednich, osób fizycznych lub prawnych, posiadających znaczne pakiety akcji, lub danych na temat wartości takich pakietów, lub jeżeli przedstawia nieprawdziwe lub niekompletne dane;
t)
CCP Tier II narusza art. 30 ust. 4, jeżeli pozwala osobom, o których mowa w art. 30 ust. 1, wywierać wpływ, który może być niekorzystny dla prawidłowego i ostrożnego zarządzania CCP;
u)
CCP Tier II narusza art. 31 ust. 1, jeżeli nie informuje ESMA o zmianach kierownictwa lub nie przekazuje ESMA wszystkich informacji niezbędnych do oceny zgodności z art. 27 ust. 1 lub art. 27 ust. 2 akapit drugi, lub jeżeli przekazuje nieprawdziwe lub niekompletne informacje;
v)
CCP Tier II narusza art. 33 ust. 1, jeżeli nie wprowadza lub nie stosuje skutecznych, utrwalonych w formie pisemnej uzgodnień organizacyjnoadministracyjnych na potrzeby wykrywania potencjalnych konfliktów interesów wewnętrznych lub zarządzania nimi, w tym dotyczących jego kierownictwa, pracowników bądź osób bezpośrednio lub pośrednio kontrolujących lub blisko z nimi powiązanych oraz dotyczących jego członków rozliczających lub ich klientów znanych temu CCP lub jeżeli nie posiada lub nie wprowadza odpowiednich procedur w celu rozstrzygania ewentualnych konfliktów interesów;
w)
CCP Tier II narusza art. 33 ust. 2, jeżeli wyraźnie nie informuje członka rozliczającego lub danego klienta tego członka rozliczającego, który jest znany CCP, o ogólnym charakterze lub źródle konfliktów interesów przed zawarciem nowych transakcji w jego imieniu, w przypadku gdy uzgodnienia organizacyjne lub administracyjne wprowadzone przez CCP w celu zarządzania konfliktami interesów nie są wystarczające, by z należytą pewnością zagwarantować, iż ryzyko naruszenia interesów członka rozliczającego lub klienta nie występuje;
x)
CCP Tier II narusza art. 33 ust. 3, jeżeli w swoich uzgodnieniach pisemnych nie uwzględnia okoliczności, o których wie lub powinien wiedzieć i które mogą prowadzić do konfliktu interesów wynikającego ze struktury i działalności innych przedsiębiorstw, dla których CCP jest jednostką dominującą lub jednostką zależną;
y)
CCP Tier II narusza art. 33 ust. 5, jeżeli nie podejmuje wszystkich uzasadnionych kroków zapobiegających nieuprawnionemu wykorzystywaniu informacji przechowywanych w jego systemach lub nie zapobiega wykorzystywaniu tych informacji na potrzeby innej działalności lub jeżeli za pośrednictwem osoby fizycznej blisko powiązanej z CCP lub osoby prawnej będącej dla CCP jednostką dominującą lub jednostką zależną wykorzystuje w jakichkolwiek celach komercyjnych informacje poufne zarejestrowane w tym CCP bez uprzedniej zgody klienta, do którego te informacje poufne należą;
z)
CCP Tier II narusza art. 36 ust. 1, jeżeli nie postępuje uczciwie i profesjonalnie w najlepszym interesie swoich członków rozliczających i ich klientów;
aa)
CCP Tier II narusza art. 36 ust. 2, jeżeli nie dysponuje dostępnymi, przejrzystymi i równymi zasadami dotyczącymi szybkiego rozpatrywania skarg;
ab)
CCP Tier II narusza art. 37 ust. 1 lub 2, stosując w sposób ciągły dyskryminujące, nieprzejrzyste lub subiektywne kryteria dopuszczenia lub w inny sposób nie zapewniając w sposób ciągły sprawiedliwego i otwartego dostępu do tego CCP lub nie zapewniając w sposób ciągły, że jego członkowie rozliczający posiadają wystarczające zasoby finansowe i zdolność operacyjną, aby wywiązać się z obowiązków wynikających z uczestnictwa w tym CCP, lub nie posiadając kryteriów przyjęcia, które zapewniają, że CCP lub izby rozliczeniowe nie mogą być członkami rozliczającymi, bezpośrednio lub pośrednio, CCP, lub nie przeprowadzając corocznego kompleksowego przeglądu przestrzegania przepisów przez swoich członków rozliczających;
aba)
CCP Tier II narusza art. 37 ust. 1a, jeżeli przyjmuje kontrahentów niefinansowych jako członków rozliczających, w przypadku gdy tacy kontrahenci nie wykazali, w jaki sposób zamierzają spełnić wymogi dotyczące depozytu zabezpieczającego i składek do funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, lub jeżeli nie dokonuje przeglądu uzgodnień ustanowionych w celu monitorowania, czy spełniony jest warunek działania takich kontrahentów niefinansowych jako członków rozliczających;
ac)
CCP Tier II narusza art. 37 ust. 4, jeżeli nie dysponuje obiektywnymi i przejrzystymi procedurami zawieszania członków rozliczających oraz występowania przez nich z CCP, w przypadku gdy nie spełniają oni już kryteriów, o których mowa w art. 37 ust. 1;
ad)
CCP Tier II narusza art. 37 ust. 5, jeżeli odmawia dostępu członkom rozliczającym spełniającym kryteria, o których mowa w art. 37 ust. 1, bez należytego uzasadnienia na piśmie, a podstawą odmowy nie jest kompleksowa analiza ryzyka;
ae)
CCP Tier II narusza art. 38 ust. 1, jeżeli nie zapewnia klientom swoich członków rozliczających osobnego dostępu do poszczególnych świadczonych przez niego usług;
af)
CCP Tier II narusza art. 39 ust. 7, jeżeli nie oferuje różnych poziomów wyodrębnienia, o których mowa we wspomnianym ustępie, na rozsądnych warunkach komercyjnych.
III.
Naruszenia dotyczące wymogów operacyjnych:
a)
CCP Tier II narusza art. 34 ust. 1, jeżeli nie ustanawia, nie wprowadza ani nie utrzymuje odpowiedniej strategii na rzecz ciągłości działania lub planu reagowania i przywracania sprawności utworzonych zgodnie z rozprowadzeniem (UE) 2022/2554, które służą zapewnieniu zachowania pełnionych funkcji, szybkiego przywrócenia działalności i wywiązywania się z obowiązków CCP, przy czym taki plan musi pozwalać co najmniej na odtworzenie wszystkich transakcji w chwili wystąpienia zakłócenia, tak aby umożliwić CCP dalsze niezawodne prowadzenie działalności oraz ukończenie rozrachunku w wyznaczonym terminie;
b)
CCP Tier II narusza art. 34 ust. 2, jeżeli nie ustanawia, nie wdraża i nie utrzymuje odpowiedniej procedury zapewniającej terminowy i prawidłowy rozrachunek lub transfer aktywów i pozycji klientów i członków rozliczających w przypadku cofnięcia uznania zgodnie z decyzją na mocy art. 25;
c)
CCP Tier II narusza art. 35 ust. 1 akapit drugi, jeżeli zleca na zasadzie outsourcingu główne działania związane z zarządzaniem ryzykiem CCP bez uzyskania zatwierdzenia tego przez ESMA;
d)
CCP Tier II narusza art. 39 ust. 1, jeżeli nie prowadzi oddzielnej ewidencji i rachunków, które pozwalają mu na to, by - w dowolnym momencie i bez zwłoki - na prowadzonych przez CCP rachunkach odróżnić aktywa i pozycje utrzymywane na rachunek jednego członka rozliczającego od aktywów i pozycji utrzymywanych na rachunek innego członka rozliczającego oraz od swoich własnych aktywów;
e)
CCP Tier II narusza art. 39 ust. 2, jeżeli nie oferuje prowadzenia lub nie prowadzi - pomimo że wystąpiono do niego z takim wnioskiem - oddzielnej ewidencji i rachunków, które pozwalają każdemu członkowi rozliczającemu na to, by na rachunkach prowadzonych przez CCP odróżnić aktywa i pozycje utrzymywane na rachunek tego członka rozliczającego od aktywów i pozycji prowadzonych na rzecz jego klientów;
f)
CCP Tier II narusza art. 39 ust. 3, jeżeli nie oferuje prowadzenia lub nie prowadzi - pomimo że wystąpiono do niego z takim wnioskiem - oddzielnej ewidencji i rachunków, które pozwalają każdemu członkowi rozliczającemu na to, by na rachunkach prowadzonych przez CCP odróżnić aktywa i pozycje utrzymywane na rachunek jednego klienta od aktywów i pozycji utrzymywanych na rachunek innych klientów, lub jeżeli nie oferuje na wniosek swoim członkom rozliczającym możliwości otwarcia większej liczby rachunków na ich rzecz lub na rzecz ich klientów;
g)
CCP Tier II narusza art. 40, jeżeli nie dokonuje w czasie bliskim rzeczywistemu pomiaru swoich ekspozycji na ryzyko utraty płynności i ekspozycji kredytowej wobec każdego członka rozliczającego lub, w stosownych przypadkach, wobec innego CCP, z którym zawarł uzgodnienie interoperacyjne, lub nie ocenia tych ekspozycji, lub jeżeli na potrzeby skutecznego pomiaru swoich ekspozycji nie dysponuje dostępem do odpowiednich informacji o kształtowaniu się cen z zachowaniem rozsądnego poziomu kosztów;
h)
CCP Tier II narusza art. 41 ust. 1, jeżeli nie ustala depozytów zabezpieczających, nie wzywa do ich wniesienia lub nie pobiera ich w celu ograniczenia swoich ekspozycji kredytowych od swoich członków rozliczających lub, w stosownych przypadkach, od CCP, z którymi posiada uzgodnienie interoperacyjne, lub jeżeli ustala depozyty zabezpieczające, wzywa do ich wniesienia lub pobiera depozyty zabezpieczające niewystarczające do pokrycia ewentualnych ekspozycji, których wystąpienie CCP przewiduje przed likwidacją odpowiednich pozycji, lub niewystarczające do pokrycia strat wynikających z co najmniej 99 % zmian ekspozycji w odpowiednim horyzoncie czasowym, lub które nie gwarantują, że co najmniej codziennie CCP w pełni zabezpiecza swoje ekspozycje wobec wszystkich swoich członków rozliczających oraz, w stosownych przypadkach, wobec wszystkich CCP, z którymi posiada uzgodnienie interoperacyjne, lub jeżeli nie monitoruje stale i nie koryguje poziomu depozytów zabezpieczających w celu odzwierciedlenia aktualnych warunków rynkowych, z uwzględnieniem potencjalnych procyklicznych skutków takich zmian;
i)
CCP Tier II narusza art. 41 ust. 2, jeżeli na potrzeby określenia wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających nie przyjmuje modeli lub parametrów uwzględniających charakterystykę ryzyka rozliczanych produktów oraz odstępy czasowe między poborem depozytów zabezpieczających, płynność rynku i możliwość zmian w okresie trwania transakcji;
j)
CCP Tier II narusza art. 41 ust. 3, jeżeli nie wzywa do wniesienia i nie pobiera depozytów zabezpieczających na podstawie notowań śróddziennych, co najmniej w przypadku przekroczenia wcześniej określonych progów, lub jeżeli zatrzymuje śróddzienne płatności z tytułu zmiennych depozytów zabezpieczających po pobraniu wszystkich należnych płatności, zamiast przekazywać je w miarę możliwości dalej;
k)
CCP Tier II narusza art. 42 ust. 3, jeżeli nie utrzymuje funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, który co najmniej umożliwia mu przetrzymanie - w skrajnych, ale prawdopodobnych warunkach rynkowych - niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego, w odniesieniu do którego jego ekspozycje są największe, lub drugiego i trzeciego największego członka rozliczającego, jeśli suma ekspozycji wobec nich jest większa, lub jeżeli opracowuje scenariusze, które nie obejmują okresów charakteryzujących się największymi wahaniami na rynkach, dla których CCP świadczy usługi, a także szeregu potencjalnych przyszłych scenariuszy, które uwzględniają nagłą wyprzedaż zasobów finansowych i szybki spadek płynności rynku;
l)
CCP Tier II narusza art. 43 ust. 2, jeżeli jego fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania, o którym mowa w art. 42, i jego inne zasoby finansowe, o których mowa w art. 43 ust. 1, nie umożliwiają mu przetrzymania niewykonania zobowiązania przez dwóch członków rozliczających, w odniesieniu do których jego ekspozycje są największe w skrajnych, ale prawdopodobnych warunkach rynkowych;
m)
CCP Tier II narusza art. 44 ust. 1, jeżeli nie ma stałego dostępu do odpowiedniej płynności, aby świadczyć usługi i prowadzić działalność, lub jeżeli nie dokonuje codziennie pomiaru swojego możliwego zapotrzebowania na płynność;
n)
CCP Tier II narusza art. 45 ust. 1, 2 i 3, jeżeli przy pokrywaniu strat nie korzysta z depozytów zabezpieczających wniesionych przez niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego przed skorzystaniem z innych zasobów finansowych;
o)
CCP Tier II narusza art. 45 ust. 4, jeżeli przed skorzystaniem ze środków ze składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania wniesionych przez wykonujących zobowiązania członków rozliczających CCP nie wykorzystuje własnych zasobów celowych;
oa)
CCP Tier II narusza art. 45a ust. 1, jeżeli podejmuje którekolwiek z działań wymienionych w lit. a), b) i c) tego ustępu, w przypadku gdy ESMA zobowiązał CCP do niepodejmowania takich działań przez okres określony przez ESMA;
p)
CCP Tier II narusza art. 46 ust. 1, jeżeli przyjmuje środki inne niż wysoce płynne zabezpieczenia o minimalnym ryzyku kredytowym i rynkowym do pokrycia swojej pierwotnej i bieżącej ekspozycji wobec swoich członków rozliczających, w przypadku gdy inne zabezpieczenie jest niedozwolone na mocy aktu delegowanego przyjętego przez Komisję na podstawie art. 46 ust. 3;
pa)
CCP Tier II narusza art. 46 ust. 1, jeżeli przyjmuje gwarancje publiczne, gwarancje banków publicznych lub gwarancje banków komercyjnych, w przypadku gdy takie gwarancje nie są bezwarunkowo dostępne na żądanie w okresie likwidacji, o którym mowa w art. 41, lub jeżeli nie określa w swoich zasadach działania minimalnego dopuszczalnego poziomu zabezpieczenia przyjmowanych przez siebie gwarancji, lub jeżeli przyjmuje gwarancje publiczne, gwarancje banków publicznych lub gwarancje banków komercyjnych w celu pokrycia ekspozycji innych niż jego początkowa i bieżąca ekspozycja wobec jego członków rozliczających, którzy są kontrahentami niefinansowymi, lub wobec klientów członków rozliczających, pod warunkiem że ci klienci członków rozliczających są kontrahentami niefinansowymi, lub jeżeli nie spełnia wymogów określonych w akapicie trzecim lit. a)-e) tego ustępu, w przypadku gdy gwarancje publiczne, gwarancje banków publicznych lub gwarancje banków komercyjnych są udzielane CCP;
q)
CCP Tier II narusza art. 47 ust. 1, jeżeli inwestuje swoje zasoby finansowe gdzie indziej niż w środki pieniężne lub wysoce płynne instrumenty finansowe o minimalnym ryzyku rynkowym i ryzyku kredytowym, które to inwestycje można szybko upłynnić przy minimalnym spadku ceny;
r)
CCP Tier II narusza art. 47 ust. 3, jeżeli nie składa instrumentów finansowych wniesionych jako depozyty zabezpieczające lub składki na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania - o ile są one dostępne - u operatorów systemów rozrachunku papierów zapewniających pełną ochronę tych instrumentów finansowych lub jeżeli nie wykorzystuje innych wysoce bezpiecznych uzgodnień z upoważnionymi instytucjami finansowymi;
s)
CCP Tier II narusza art. 47 ust. 4, jeżeli depozyty gotówkowe składa w sposób inny niż na podstawie wysoce bezpiecznych uzgodnień z autoryzowanymi instytucjami finansowymi lub poprzez wykorzystanie stałych instrumentów depozytowych banków centralnych lub innych porównywalnych środków udostępnianych przez banki centralne;
t)
CCP Tier II narusza art. 47 ust. 5, jeżeli lokuje aktywa u strony trzeciej, nie dbając o to, aby aktywa należące do członków rozliczających można było odróżnić od aktywów należących do CCP i od aktywów należących do tej strony trzeciej poprzez odmiennie nazwane konta w księgach strony trzeciej lub poprzez inne równoważne środki zapewniające ten sam poziom ochrony, lub jeżeli w razie potrzeby nie dysponuje szybkim dostępem do instrumentów finansowych;
u)
CCP Tier II narusza art. 47 ust. 6, jeżeli inwestuje swój kapitał lub kwoty wynikające z wymogów ustanowionych w art. 41-44 we własne papiery wartościowe lub w papiery wartościowe swojej jednostki dominującej lub swojej jednostki zależnej;
v)
CCP Tier II narusza art. 48 ust. 1, jeżeli nie dysponuje szczegółowymi procedurami, które należy stosować w przypadku, gdy członek rozliczający nie spełnia wymogów dotyczących uczestnictwa ustanowionych w art. 37 w terminie i zgodnie z procedurami ustanowionymi przez CCP, lub jeżeli nie określa szczegółowo procedur, które należy stosować w przypadku, gdy to nie CCP ogłasza niewykonanie zobowiązania przez członka rozliczającego, lub jeżeli nie poddaje tych procedur przeglądowi co roku;
w)
CCP Tier II narusza art. 48 ust. 2, jeżeli nie podejmuje niezwłocznie działań mających na celu ograniczenie strat i presji na płynność wynikających z niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego lub nie zapewnia, aby zamknięcie pozycji członka rozliczającego nie zakłóciło działalności CCP ani nie naraziło wykonujących zobowiązania członków rozliczających na straty, których nie mogą przewidzieć ani kontrolować;
x)
CCP Tier II narusza art. 48 ust. 3, jeżeli nie udziela niezwłocznie informacji ESMA przed ogłoszeniem lub uruchomieniem procedury w związku z niewykonaniem zobowiązania przez członka;
y)
CCP Tier II narusza art. 48 ust. 4, jeżeli nie sprawdza, czy jego procedury na wypadek niewykonania zobowiązania są możliwe do wyegzekwowania, lub nie podejmuje wszystkich uzasadnionych kroków służących zagwarantowaniu, że posiada uprawnienia do likwidacji pozycji wynikających z transakcji na własny rachunek niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego oraz do przeniesienia bądź likwidacji pozycji niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego należących do klientów;
z)
CCP Tier II narusza art. 49 ust. 1, jeżeli nie dokonuje regularnych przeglądów swoich modeli i parametrów przyjętych do obliczania wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających, składek na rzecz funduszu na wypadek niewykonania zobowiązania, wymogów dotyczących zabezpieczenia lub innych mechanizmów kontroli ryzyka lub jeżeli nie poddaje tych modeli rygorystycznym i częstym testom warunków skrajnych w celu oceny ich odporności w wyjątkowych, ale prawdopodobnych warunkach rynkowych; jeżeli nie dokonuje weryfikacji historycznej w celu sprawdzenia wiarygodności przyjętej metodyki; jeżeli nie uzyskuje niezależnej walidacji lub jeżeli nie informuje ESMA o wynikach przeprowadzonych testów; jeżeli nie uzyskuje walidacji od ESMA przed wprowadzeniem jakichkolwiek istotnych zmian do tych modeli i parametrów w przypadku gdy ESMA nie zezwoliła na tymczasowe wprowadzenie tej zmiany przed jej walidacją;
aa)
CCP Tier II narusza art. 49 ust. 2, jeżeli nie przeprowadza regularnych testów kluczowych aspektów swoich procedur na wypadek niewykonania zobowiązania lub jeżeli nie podejmuje wszelkich uzasadnionych kroków gwarantujących, że wszyscy członkowie rozliczający rozumieją te procedury oraz dysponują odpowiednimi rozwiązaniami umożliwiającymi reagowanie na przypadki niewykonania zobowiązania;
ab)
CCP Tier II narusza art. 50 ust. 1, jeżeli do rozrachunku swoich transakcji nie korzysta z pieniądza banku centralnego, o ile jest to wykonalne i o ile jest on dostępny, lub jeżeli w przypadku nieskorzystania z pieniądza banku centralnego nie podejmuje kroków służących ścisłemu ograniczeniu ryzyka związanego z rozrachunkiem gotówkowym;
ac)
CCP Tier II narusza art. 50 ust. 3, jeżeli nie wyłącza ryzyka podstawowego dzięki korzystaniu w jak najszerszym zakresie z mechanizmów "dostawa za płatność", w przypadku gdy CCP ma obowiązek dokonania lub odebrania dostaw instrumentów finansowych;
ad)
CCP Tier II narusza art. 50a lub art. 50b, jeżeli nie oblicza KCCP w sposób określony w tych artykułach lub jeżeli nie stosuje zasad obliczania KCCP określonych w art. 50a ust. 2, art. 50b i 50d;
ae)
CCP Tier II narusza art. 50a ust. 3, jeżeli oblicza KCCP rzadziej niż raz na kwartał lub rzadziej niż wymaga tego ESMA zgodnie z art. 50a ust. 3;
af)
CCP Tier II narusza art. 51 ust. 2, jeżeli nie dysponuje niedyskryminującym dostępem do danych systemu obrotu, których potrzebuje do pełnienia swoich funkcji, w zakresie, w jakim CCP spełnia operacyjne i techniczne wymogi ustanowione przez dany system obrotu, oraz do odpowiedniego systemu rozrachunku;
ag)
CCP Tier II narusza art. 52 ust. 1, jeżeli zawiera uzgodnienie interoperacyjne bez spełnienia któregokolwiek z wymogów określonych w lit. a)-d) tego ustępu;
ah)
CCP Tier II narusza art. 53 ust. 1, jeżeli nie wyróżnia na rachunkach aktywów i pozycji utrzymywanych na rachunek innego CCP, z którym zawarł uzgodnienie interoperacyjne;
ai)
CCP Tier II narusza art. 54 ust. 1, jeżeli zawiera uzgodnienie interoperacyjne lub dokonuje istotnej zmiany w uzgodnieniu interoperacyjnym zatwierdzonym na mocy tytułu V bez uprzedniej zgody ESMA.
IV.
Naruszenia dotyczące przejrzystości i dostępności informacji:
a)
CCP Tier II narusza art. 38 ust. 1, jeżeli nie ujawnia publicznie cen i opłat za każdą usługę świadczoną odrębnie, w tym zniżek i rabatów oraz warunków korzystania z tych zniżek i rabatów;
b)
CCP Tier II narusza art. 38 ust. 1, jeżeli nie ujawnia ESMA informacji dotyczących kosztów i dochodów wynikających ze świadczonych usług;
c)
CCP Tier II narusza art. 38 ust. 2, jeżeli nie ujawnia swoim członkom rozliczającym i ich klientom ryzyka związanego ze świadczonymi usługami;
d)
CCP Tier II narusza art. 38 ust. 3, jeżeli nie ujawnia swoim członkom rozliczającym lub ESMA informacji o cenach służących do obliczania jego ekspozycji na koniec dnia wobec członków rozliczających lub jeżeli nie ujawnia publicznie w sposób zagregowany wolumenów rozliczonych transakcji dla każdego instrumentu rozliczanego przez CCP;
e)
CCP Tier II narusza art. 38 ust. 4, jeżeli nie ujawnia publicznie wymogów operacyjnotechnicznych związanych z protokołami komunikacji obejmujących format i treść wiadomości stosowanych w kontaktach ze stronami trzecimi, z uwzględnieniem wymogów operacyjnotechnicznych, o których mowa w art. 7;
f)
CCP Tier II narusza art. 38 ust. 5, jeżeli nie ujawnia publicznie przypadków naruszenia przez członków rozliczających kryteriów, o których mowa w art. 37 ust. 1, lub wymogów ustanowionych w art. 38 ust. 1, chyba że ESMA uzna, że takie ujawnienie stanowiłoby zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku lub poważnie zagroziłoby rynkom finansowym lub spowodowałoby niewspółmierne szkody dla zaangażowanych stron;
g)
CCP Tier II narusza art. 38 ust. 6, jeżeli nie zapewnia swoim członkom rozliczającym narzędzia służącego przeprowadzeniu symulacji, aby umożliwić im określenie na poziomie portfela kwoty dodatkowego początkowego depozytu zabezpieczającego, którego CCP może wymagać przy rozliczaniu nowej transakcji, w tym symulacji CCP wymogów dotyczących depozytów zabezpieczających, którym mogą podlegać w różnych scenariuszach, lub jeżeli nie udostępnia tego narzędzia na zasadzie zabezpieczonego dostępu;
h)
CCP Tier II narusza art. 38 ust. 7, jeżeli nie przedstawia swoim członkom rozliczającym w jasny i przejrzysty sposób informacji o stosowanych przez siebie modeli początkowych depozytów zabezpieczających, wyszczególnionych w lit. a), b) i c) tego ustępu;
ha)
CCP Tier II narusza art. 38 ust. 8, jeżeli nie udziela lub udziela ze znacznym opóźnieniem, w odpowiedzi na wniosek członka rozliczającego, informacji wymaganych w celu umożliwienia temu członkowi rozliczającemu spełnienia wymogów określonych w akapicie pierwszym tego ustępu, o ile takie informacje nie zostały jeszcze udzielone.
i)
CCP Tier II narusza art. 39 ust. 7, jeżeli nie ujawnia publicznie standardów bezpieczeństwa i kosztów związanych z różnymi poziomami wyodrębnienia, które oferuje;
j)
CCP Tier II narusza art. 49 ust. 3, jeżeli nie podaje do publicznej wiadomości podstawowych informacji dotyczących swojego modelu zarządzania ryzykiem lub założeń przyjętych w celu przeprowadzania testów warunków skrajnych, o których mowa w art. 49 ust. 1;
k)
CCP Tier II narusza art. 50 ust. 2, jeżeli nie określa wyraźnie swoich obowiązków w odniesieniu do dostaw instrumentów finansowych, w tym tego, czy ma obowiązek dokonania lub odebrania dostawy instrumentu finansowego oraz czy wypłaca uczestnikom odszkodowanie za straty poniesione w trakcie dostawy;
l)
CCP Tier II narusza art. 50c ust. 1, jeżeli nie przekazuje informacji, o których mowa w art. 50c ust. 1 lit. a), b), c), d) i e), swoim członkom rozliczającym, którzy są instytucjami, lub ich właściwym organom;
m)
CCP Tier II narusza art. 50c ust. 2, jeżeli powiadamia swoich członków rozliczających, którzy są instytucjami, rzadziej niż raz na kwartał lub rzadziej niż wymaga tego ESMA zgodnie z art. 50c ust. 2.
V.
Naruszenia związane z utrudnianiem działań nadzorczych:
a)
CCP narusza art. 25f, jeżeli nie udziela informacji w odpowiedzi na decyzję zobowiązującą do udzielenia informacji na mocy art. 25f ust. 3 lub jeżeli udziela niezgodnych z prawdą lub mylących informacji w odpowiedzi na zwykłe wezwanie ESMA do udzielenia informacji zgodnie z art. 25f ust. 2 lub w odpowiedzi na decyzję ESMA zobowiązującą do udzielenia informacji zgodnie z art. 25f ust. 3;
b)
CCP Tier II lub jego przedstawiciele udzielają niezgodnych z prawdą lub mylących odpowiedzi na pytania zadane zgodnie z art. 25g ust. 1 lit. c);
c)
CCP Tier II narusza art. 25 g ust. 1 lit. e), jeżeli nie stosuje się do żądania ze strony ESMA dotyczącego przedstawienia rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych;
d)
CCP Tier II nie stosuje się w odpowiednim terminie do środka nadzorczego zarządzonego decyzją przyjętą przez ESMA zgodnie z art. 25q;
e)
CCP Tier II nie poddaje się kontroli w miejscu prowadzenia działalności zarządzonej decyzją o kontroli przyjętą przez ESMA zgodnie z art. 25h.

ZAŁĄCZNIK  IV  318  

Wykaz współczynników związanych z okolicznościami obciążającymi i łagodzącymi na potrzeby stosowania art. 25j ust. 3

Do kwot podstawowych, o których mowa w art. 25j ust. 2, stosuje się kumulatywnie następujące współczynniki:
I.
Współczynniki korygujące związane z okolicznościami obciążającymi:
a)
jeżeli naruszenie popełniono wielokrotnie, w odniesieniu do każdego powtórzenia naruszenia stosuje się dodatkowy współczynnik w wysokości 1,1;
b)
jeżeli naruszenie trwa dłużej niż sześć miesięcy, stosuje się współczynnik w wysokości 1,5;
c)
jeżeli naruszenie ujawniło systemowe słabości w organizacji CCP, w szczególności w zakresie jego procedur, systemów zarządzania lub środków kontroli wewnętrznej, stosuje się współczynnik w wysokości 2,2;
d)
jeżeli naruszenie ma negatywny wpływ na jakość działalności i usług CCP, stosuje się współczynnik w wysokości 1,5;
e)
jeżeli naruszenia dopuszczano się umyślnie, stosuje się współczynnik w wysokości 2;
f)
jeżeli od momentu stwierdzenia naruszenia nie podjęto żadnych działań naprawczych, stosuje się współczynnik w wysokości 1,7;
g)
jeżeli kierownictwo wyższego szczebla CCP nie współpracowało z ESMA w trakcie dochodzeń, stosuje się współczynnik w wysokości 1,5.
II.
Współczynniki korygujące związane z okolicznościami łagodzącymi:
a)
jeżeli naruszenie trwa krócej niż 10 dni roboczych, stosuje się współczynnik w wysokości 0,9;
b)
jeżeli kierownictwo wyższego szczebla CCP jest w stanie wykazać, że podjęło wszystkie niezbędne działania, aby zapobiec naruszeniu, stosuje się współczynnik w wysokości 0,7;
c)
jeżeli CCP w sposób szybki, skuteczny i pełny powiadomił ESMA o naruszeniu, stosuje się współczynnik w wysokości 0,4;
d)
jeżeli CCP dobrowolnie podjął działania w celu zapewnienia, by w przyszłości nie doszło do podobnego naruszenia, stosuje się współczynnik w wysokości 0,6.
1 Dz.U. C 57 z 23.2.2011, s. 1.
2 Dz.U. C 54 z 19.2.2011, s. 44.
3 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r., (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 4 lipca 2012 r.
4 Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.
5 Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48.
6 Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.
7 Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.
8 Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 1.
9 Dz.U. L 228 z 16.8.1973, s. 3
10 Dz.U. L 345 z 19.12.2002, s. 1.
11 Dz.U. L 323 z 9.12.2005, s. 1
12 Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32.
13 Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10.
14 Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1.
15 Dz.U. L 110 z 20.4.2001, s. 28.
16 Siódma dyrektywa Rady 83/349/WE z dnia 13 czerwca 1983 r. wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych (Dz.U. L 193 z 18.7.1983, s. 1).
17 Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1).
18 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1569/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające zgodnie z dyrektywami 2003/71/WE i 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady mechanizm ustalenia równoważności standardów rachunkowości stosowanych przez emitentów papierów wartościowych z krajów trzecich (Dz.U. L 340 z 22.12.2007, s. 66).
19 Dyrektywa 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych (Dz. U. 177, 30.6.2006, s. 201).
20 Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1.
21 Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 45.
22 Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
23 Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.
24 Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.
25 Art. 1 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
26 Art. 1 ust. 4 lit. c) dodana przez art. 1 rozporządzenia nr 1002/2013 z dnia 12 lipca 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.279.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 listopada 2013 r.
27 Art. 1 ust. 4 lit. c) pkt iii) dodany przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/979 z dnia 2 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.148.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 czerwca 2017 r.
28 Art. 1 ust. 4 lit. c) pkt iv) dodany przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/979 z dnia 2 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.148.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 czerwca 2017 r.
29 Art. 1 ust. 4 lit. c) pkt v) dodany przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/979 z dnia 2 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.148.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 czerwca 2017 r.
30 Art. 1 ust. 4 lit. c) pkt vi) dodany przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/979 z dnia 2 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.148.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 czerwca 2017 r.
31 Art. 1 ust. 4 lit. c) pkt vii) dodany przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/979 z dnia 2 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.148.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 czerwca 2017 r.
32 Art. 1 ust. 4 lit. c) pkt viii) dodany przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/979 z dnia 2 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.148.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 czerwca 2017 r.
33 Art. 1 ust. 4 lit. c) pkt 9 dodany przez art. 1 rozporządzenia nr 2019/460 z dnia 30 stycznia 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.80.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lutego 2020 r.
34 Art. 2 pkt 7 zmieniony przez art. 32 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.337.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 2016 r.
35 Art. 2 pkt 8 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
36 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).
37 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
3839  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1).

 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1).

40 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2341 z dnia 14 grudnia 2016 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (IORP) (Dz.U. L 354 z 23.12.2016, s. 37).
41 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1).
42 Dz.U. L 35 z 11.2.2003, s. 1.
43 Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38.
44 Dz.U. L 372 z 31.12.1986, s. 1.
45 Dz.U. L 222 z 14.8.1978, s. 11.
46 Art. 2 pkt 30 dodany przez art. 42 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.347.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
47 Art. 2 pkt 31 dodany przez art. 42 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.347.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
48 Art. 2a dodany przez art. 32 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.337.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 2016 r.
49 Art. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
50 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).
51 Rozporządzenie Komisji (WE) nr1569/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające zgodnie z dyrektywami 2003/71/WE i 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady mechanizm ustalenia równoważności standardów rachunkowości stosowanych przez emitentów papierów wartościowych z krajów trzecich (Dz. U. L 340 z 22.12.2007, s. 66).
52 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1624 z dnia 31 maja 2024 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu (Dz. U. L, 2024/1624, 19.6.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/1624/oj).
53 Art. 4 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

54 Art. 4 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 2021 r.
55 Art. 4 ust. 5 dodany przez art. 42 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.347.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie ustanowienia ogólnych ram dla sekurytyzacji oraz utworzenia szczególnych ram dla prostych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji, a także zmieniające dyrektywy 2009/65/WE, 2009/138/WE i 2011/61/UE oraz rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 35).".
56 Art. 4 ust. 6 dodany przez art. 42 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.347.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.
57 Art. 4a dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
58 Art. 4b dodany przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
59 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
60 Art. 5 ust. 2 zmieniony przez art. 53 pkt 1 rozporządzenia nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.173.84) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 stycznia 2018 r.
61 Art. 5 ust. 2 lit. c) skreślona przez art. 1 pkt 4 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
62 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).
63 Art. 6 ust. 2 lit. b zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
64 Art. 6 ust. 2 lit. e) skreślona przez art. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
65 Art. 6 ust. 2 lit. g dodana przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
66 Art. 6 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
67 Art. 6a dodany przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
68 Art. 6b dodany przez art. 87 pkt 1 rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 sierpnia 2022 r.
69 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/23 z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie ram na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do kontrahentów centralnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, (UE) nr 648/2012, (UE) nr 600/ 2014, (UE) nr 806/2014 i (UE) 2015/2365 oraz dyrektywy 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2007/36/WE, 2014/59/UE i (UE) 2017/1132 (Dz.U. L 022 z 22.1.2021, s. 1).
70 Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 53 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.173.84) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 stycznia 2018 r.
71 Art. 7 ust. 6 dodany przez art. 53 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.173.84) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 stycznia 2018 r.
72 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (EU) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).
73 Art. 7a dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
74 Art. 7b dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
75 Art. 7c dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
76 Art. 7d dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
77 Art. 7e dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
78 Art. 9 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

79 Art. 9 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 2020 r.
80 Art. 9 ust. 1a lit. a zmieniona przez art. 1 pkt 8 lit. b ppkt i rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
81 Art. 9 ust. 1a lit. b skreślona przez art. 1 pkt 8 lit. b ppkt ii rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
82 Art. 9 ust. 1b dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 2020 r.
83 Art. 9 ust. 1c dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 2020 r.
84 Art. 9 ust. 1d dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 2020 r.
85 Art. 9 ust. 1e:

- dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. c rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

86 Art. 9 ust. 1f dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
87 Art. 9 ust. 4a dodany przez art. 1 pkt 8 lit. d rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
88 Art. 9 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
89 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1).
90 Art. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
91 Art. 11 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
92 Art. 11 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
93 Art. 11 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 10 lit. c rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
94 Art. 11 ust. 12a dodany przez art. 1 pkt 10 lit. d rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
95 Art. 11 ust. 15:

- zmieniony przez art. 42 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.347.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. e rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

96 Art. 12 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 11 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
97 Art. 12 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 11 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
98 Art. 12 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 11 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
99 Art. 13 zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
100 Art. 13a:

- dodany przez art. 87 pkt 2 rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lutego 2021 r.

- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 168/2021 z dnia 10 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.49.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lutego 2021 r.

101 Art. 14 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 13 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
102 Art. 14 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 13 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
103 Art. 14 ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 13 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
104 Art. 15 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
105 Art. 15 ust. 3:

- dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

106 Art. 15 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 14 lit. c rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
107 Art. 15a dodany przez art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
108 Art. 17 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
109 Art. 17 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
110 Art. 17 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

111 Art. 17 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 16 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
112 Art. 17 ust. 3b dodany przez art. 1 pkt 16 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
113 Art. 17 ust. 3c dodany przez art. 1 pkt 16 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
114 Art. 17 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
115 Art. 17 ust. 7 skreślony przez art. 1 pkt 16 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
116 Art. 17a dodany przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
117 Art. 17b dodany przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
118 Art. 17c dodany przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
119 Art. 18 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 18 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

120 Art. 18 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. f rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
121 Art. 18 ust. 2 lit. a zmieniona przez art. 1 pkt 4 lit. b rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
122 Art. 18 ust. 2 lit. c zmieniona przez art. 1 pkt 4 lit. c rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
*) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63).
123 Art. 18 ust. 2 lit. ca) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. d rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
124 Art. 18 ust. 2 lit. i dodana przez art. 1 pkt 4 lit. e rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
125 Art. 18 ust. 4:

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. g rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 18 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

126 Art. 18 ust. 5:

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. h rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 18 lit. c rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

127 Art. 18 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. i rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
128 Art. 19 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
129 Art. 19 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
130 Art. 19 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
131 Art. 19 ust. 4 uchylony przez art. 1 pkt 19 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
132 Art. 20 zmieniony przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
133 Art. 21 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. a rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

134 Art. 21 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
135 Art. 21 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. b rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

136 Art. 21 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
137 Art. 21 ust. 4a dodany przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
138 Art. 21 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. c rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
139 Art. 23a:

- dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 22 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

140 Art. 23b dodany przez art. 1 pkt 23 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
141 Art. 24:

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 24 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

142 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 225 z 30.7.2014, s. 1)
143 Rozdział 3A dodany przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
144 Art. 24a ust. 2 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 25 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
145 Art. 24a ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 25 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
146 Art. 24a ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 25 lit. c ppkt i i ii rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
147 Art. 24a ust. 7 lit. b) zmieniona przez art. 87 pkt 3 rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 sierpnia 2022 r.
148 Art. 24a ust. 7 lit. ba dodana przez art. 1 pkt 25 lit. c ppkt ii rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
149 Art. 24a ust. 7 lit. bb dodana przez art. 1 pkt 25 lit. c ppkt ii rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
150 Art. 24a ust. 7 lit. bc dodana przez art. 1 pkt 25 lit. c ppkt ii rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
151 Art. 24a ust. 7 lit. bd dodana przez art. 1 pkt 25 lit. c ppkt ii rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
152 Art. 24a ust. 7 lit. be dodana przez art. 1 pkt 25 lit. c ppkt ii rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
153 Art. 24b ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 26 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
154 Art. 24b ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 26 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
155 Art. 25 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. a rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
156 Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15.
157 Art. 25 ust. 2 lit. e dodana przez art. 1 pkt 10 lit. b rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
158 Art. 25 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 10 lit. c rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
159 Art. 25 ust. 2b dodany przez art. 1 pkt 10 lit. c rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
160 Art. 25 ust. 2c dodany przez art. 1 pkt 10 lit. c rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
161 Art. 25 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. d ppkt i rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
162 Art. 25 ust. 3 lit. f zmieniona przez art. 1 pkt 10 lit. d ppkt ii rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
163 Art. 25 ust. 4:

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. e i f rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

164 Art. 25 ust. 5:

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. g rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

165 Art. 25 ust. 6:

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. h rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. c rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

166 Art. 25 ust. 6a dodany przez art. 1 pkt 10 lit. i rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
167 Art. 25 ust. 6b dodany przez art. 1 pkt 10 lit. i rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
168 Art. 25 ust. 7:

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. j ppkt i i v rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. d rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

169 Art. 25 ust. 7a dodany przez art. 1 pkt 27 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
170 Art. 25 ust. 7b dodany przez art. 1 pkt 27 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
171 Art. 25 ust. 7c dodany przez art. 1 pkt 27 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
172 Art. 25a dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
173 Art. 25a ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 28 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
174 Art. 25b dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
175 Art. 25b ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 29 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
176 Art. 25c dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
177 Art. 25d dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
178 Art. 25e dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
179 Art. 25f dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
180 Art. 25f ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 30 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
181 Art. 25g dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
182 Art. 25h dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
183 Art. 25i dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
184 Art. 25j dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
185 Art. 25k dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
186 Art. 25l dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
187 Art. 25m dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
188 Art. 25n dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
189 Art. 25o:

- dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 31 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

190 Art. 25p dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
191 Art. 25p ust. 1 lit. c zmieniona przez art. 1 pkt 32 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
192 Art. 25p ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 32 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
193 Art. 25q dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
194 Art. 26 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 33 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
195 Art. 26 ust. 3 zmieniony przez art. 60 pkt 1 lit. a rozporządzenia nr 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.333.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 stycznia 2025 r.
196 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. w sprawie operacyjnej odporności cyfrowej sektora finansowego i zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, (UE) nr 648/2012, (UE) nr 600/2014, (UE) nr 909/2014 oraz (UE) 2016/1011 (Dz.U. L 333 z 27.12.2022, s. 1).
197 Art. 26 ust. 6 uchylony przez art. 60 pkt 1 lit. b rozporządzenia nr 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.333.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 stycznia 2025 r.
198 Art. 26 ust. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 33 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
199 Art. 27 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 34 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
200 Art. 28 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 35 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
201 Art. 28 ust. 3 zmieniony przez art. 87 pkt 4 rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 sierpnia 2022 r.
202 Art. 28 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 35 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
203 Art. 28 ust. 5:

- zmieniony przez art. 87 pkt 5 rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 sierpnia 2022 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 35 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

204 Art. 30 zmieniony przez art. 1 pkt 36 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
205 Art. 31 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 37 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
206 Art. 31 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 37 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
207 Dz.U. L 228 z 11.8.1992, s. 1.
208 Art. 32 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 38 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

209 Art. 34 ust. 1 zmieniony przez art. 60 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.333.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 stycznia 2025 r.
210 Art. 34 ust. 3 zmieniony przez art. 60 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.333.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 stycznia 2025 r.
211 Art. 35 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 39 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

212 Art. 35 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 39 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
213 Art. 37 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 40 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
214 Art. 37 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 40 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
215 Art. 37 ust. 2 zmieniony przez art. 87 pkt 6 rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 sierpnia 2022 r.
216 Art. 37 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 40 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
217 Art. 38 zmieniony przez art. 1 pkt 41 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
218 Dz.U. L 168 z 27.6.2002, s. 43.
219 Art. 39 ust. 11 dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 grudnia 2019 r.
220 Art. 40 zmieniony przez art. 1 pkt 42 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
221 Art. 41 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 43 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
222 Art. 41 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 43 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
223 Art. 41 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 43 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
224 Art. 44 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 44 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
225 Art. 45a dodany przez art. 87 pkt 8 rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 sierpnia 2022 r.
226 Art. 46 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 45 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
227 Art. 46 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 45 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
228 Art. 48 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 46 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
229 Art. 48 ust. 8 dodany przez art. 1 pkt 46 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
230 Art. 49 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. a rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

231 Art. 49 ust. 1a:

- dodany przez art. 1 pkt 14 lit. b rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

232 Art. 49 ust. 1b:

- dodany przez art. 1 pkt 14 lit. b rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

233 Art. 49 ust. 1c:

- dodany przez art. 1 pkt 14 lit. b rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

234 Art. 49 ust. 1d:

- dodany przez art. 1 pkt 14 lit. b rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

235 Art. 49 ust. 1e:

- dodany przez art. 1 pkt 14 lit. b rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

236 Art. 49 ust. 1f dodany przez art. 1 pkt 47 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
237 Art. 49 ust. 1g zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
238 Art. 49 ust. 1h zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
239 Art. 49 ust. 1i dodany przez art. 1 pkt 47 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
240 Art. 49 ust. 5:

- dodany przez art. 1 pkt 14 lit. c rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

241 Art. 49 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 47 lit. c rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
242 Art. 49a dodany przez art. 1 pkt 48 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
243 Rozdział 4 dodany przez art. 520 pkt 1 rozporządzenia nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U.UE.L.13.176.1) z dniem 1 stycznia 2014 r.
244 Art. 50a ust. 2 zmieniony przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/876 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 czerwca 2021 r.
245 Art. 50b zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/876 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 czerwca 2021 r.
246 Art. 50c ust. 1 lit. d) uchylona przez art. 2 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2019/876 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 czerwca 2021 r.
247 Art. 50c ust. 1 lit. e) uchylona przez art. 2 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2019/876 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 czerwca 2021 r.
248 Art. 50d lit. c) uchylona przez art. 2 pkt 4 rozporządzenia nr (UE) 2019/876 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 czerwca 2021 r.
249 Art. 54 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 49 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
250 Art. 54 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 49 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
251 Art. 54 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 49 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
252 Art. 56 zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
253 Art. 56 ust. 3 zmieniony przez art. 60 pkt 3 rozporządzenia nr 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.333.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 stycznia 2025 r.
254 Art. 62 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
255 Art. 63 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
256 Art. 63 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
257 Art. 63 ust. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
258 Art. 64 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
259 Art. 64 ust. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
260 Art. 65 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
261 Art. 67 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
262 Art. 72 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 18 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
263 Art. 76a dodany przez art. 1 pkt 19 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
264 Art. 78 ust. 9 dodany przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 2021 r.
265 Art. 78 ust. 10 dodany przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 2021 r.
266 Art. 79 ust. 1 zmieniony przez art. 60 pkt 4 rozporządzenia nr 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.333.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 stycznia 2025 r.
267 Art. 79 ust. 2 zmieniony przez art. 60 pkt 4 rozporządzenia nr 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.333.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 stycznia 2025 r.
268 Art. 80 ust. 1 uchylony przez art. 60 pkt 5 rozporządzenia nr 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.333.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 stycznia 2025 r.
269 Art. 80 ust. 5a dodany przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
270 Art. 81 ust. 3:

- zmieniony przez art. 32 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.337.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 2016 r.

- zmieniony przez art. 53 pkt 3 rozporządzenia nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.173.84) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 stycznia 2018 r.

271 Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63).
272 Dyrektywa 2004/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ofert przejęcia (Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 12).
273 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 1).
274 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).
275 Art. 81 ust. 3 lit. h) pkt i) lit. q) dodana przez art. 1 pkt 22 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
276 Art. 81 ust. 3 lit. h) pkt i) lit. r) dodana przez art. 87 pkt 9 rozporządzenia nr 23/2021 z dnia 16 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.22.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 sierpnia 2022 r.
277 Art. 81 ust. 3 pkt i lit. t dodana przez art. 1 pkt 50 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
278 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (EU) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).
279 Art. 81 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 22 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
280 Art. 82 zmieniony przez art. 1 pkt 23 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
281 Art. 82 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. a rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 51 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

282 Art. 82 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. a rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 51 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

283 Art. 82 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. a rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
284 Art. 82 ust. 6:

- zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. b rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 51 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

285 Art. 85 zmieniony przez art. 1 pkt 24 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
286 Art. 85 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 52 lit. a rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
287 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do obowiązku rozliczania, zawieszania obowiązku rozliczania, wymogów dotyczących zgłaszania, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego, rejestracji repozytoriów transakcji i nadzoru nad nimi, a także wymogów dotyczących repozytoriów transakcji (Dz.U. L 141 z 28.5.2019, s. 42).
288 Art. 85 ust. 2 uchylony przez art. 1 pkt 52 lit. b rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
289290 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1131 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie funduszy rynku pieniężnego (Dz.U. L 169 z 30.6.2017, s. 8).

 Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45.

291 Art. 85 ust. 4 uchylony przez art. 1 pkt 52 lit. c rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
292 Art. 85 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
293 Art. 85 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 52 lit. e rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
294 Art. 85 ust. 8 dodany przez art. 1 pkt 52 lit. e rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
295 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 z dnia 31 maja 2023 r. w sprawie rynków kryptoaktywów zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010 oraz dyrektyw 2013/36/UE i (UE) 2019/1937 (Dz.U. L 150 z 9.6.2023, s. 40).
296 Art. 85 ust. 9 dodany przez art. 1 pkt 52 lit. e rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
297 Art. 85 ust. 10 dodany przez art. 1 pkt 52 lit. e rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
298 Art. 85 ust. 11 dodany przez art. 1 pkt 52 lit. e rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
299 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 153/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów obowiązujących kontrahentów centralnych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 41).
300 Art. 85 ust. 12 dodany przez art. 1 pkt 52 lit. e rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
301 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 648/2012, (UE) nr 575/2013 i (UE) 2017/1131 w zakresie środków mających na celu ograniczenie nadmiernych ekspozycji wobec kontrahentów centralnych z państw trzecich oraz zwiększenie efektywności unijnych rynków usług rozliczeniowych (Dz.U. L, 2024/2987, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/ 2024/2987/oj).
302 Art. 85 ust. 13 dodany przez art. 1 pkt 52 lit. e rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
303 Art. 85 ust. 14 dodany przez art. 1 pkt 52 lit. e rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
304 Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45.
305 Art. 86 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 25 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.
306 Art. 89 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2015/1515 z dnia 5 czerwca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.239.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 września 2015 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/610 z dnia 20 grudnia 2016 r. (Dz.U.UE.L.2017.86.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 26 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.

Z dniem 1 października 2022 r. okres przejściowy określony w niniejszym artykule został przedłużony do dnia 18 czerwca 2023 r., zgodnie z art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2022/1671 z dnia 9 czerwca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.252.4).

307 Art. 89 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
308 Art. 89 ust. 3b dodany przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
309 Art. 89 ust. 3c dodany przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
310 Art. 89 ust. 5a:

- dodany przez art. 520 pkt 3 rozporządzenia nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U.UE.L.13.176.1) z dniem 1 stycznia 2014 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2019/876 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 czerwca 2021 r.

311 Art. 89 ust. 10 dodany przez art. 1 pkt 53 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
312 Art. 89 ust. 11 dodany przez art. 1 pkt 53 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
313 Art. 89 ust. 12 dodany przez art. 1 pkt 53 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
314 Art. 89 ust. 13 dodany przez art. 1 pkt 53 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.
315 Art. 90:

- zmieniony przez art. 1 pkt 18 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 54 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

316 Załącznik I:

- zmieniony przez art. 1 pkt 27 rozporządzenia nr (UE) 2019/834 z dnia 20 maja 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.141.42) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 czerwca 2019 r.

- zmieniony przez art. 60 pkt 6 rozporządzenia nr 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.333.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 stycznia 2025 r.

317 Załącznik III:

- dodany przez art. 1 pkt 19 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 55 rozporządzenia nr 2024/2987 z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2987) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2024 r.

- zmieniony przez art. 60 pkt 7 rozporządzenia nr 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.333.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 stycznia 2025 r.

318 Załącznik IV dodany przez art. 1 pkt 19 rozporządzenia nr 2019/2099 z dnia 23 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.322.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.

Zmiany w prawie

Rząd zostawił przedsiębiorców na lodzie

Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.

Grażyna J. Leśniak 27.02.2025
Wyższe kary dla pracodawców - sejmowa wrzutka na ostatniej prostej

Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.

Grażyna J. Leśniak 25.02.2025
Jaka wysokość diety dla członków komisji wyborczych w wyborach Prezydenta

500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia

Robert Horbaczewski 20.01.2025
Zmiany w podatkach 2025 - przybędzie obowiązków sprawozdawczych

1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.

Monika Pogroszewska 02.01.2025
Nowy Rok - jakie zmiany czekają nas w prawie

W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.

Renata Krupa-Dąbrowska 31.12.2024
Zmiana kodów na PKD 2025 rodzi praktyczne pytania

1 stycznia 2025 r. zacznie obowiązywać nowa Polska Klasyfikacja Działalności – PKD 2025. Jej ostateczny kształt poznaliśmy dopiero w tygodniu przedświątecznym, gdy opracowywany od miesięcy projekt został przekazany do podpisu premiera. Chociaż jeszcze przez dwa lata równolegle obowiązywać będzie stara PKD 2007, niektórzy już dziś powinni zainteresować się zmianami.

Tomasz Ciechoński 31.12.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2012.201.1

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Rozporządzenie 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji
Data aktu: 04/07/2012
Data ogłoszenia: 27/07/2012
Data wejścia w życie: 16/08/2012