Liberia-Unia Europejska. Dobrowolna umowa o partnerstwie dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej. Bruksela.2011.07.27.

DOBROWOLNA UMOWA O PARTNERSTWIE

pomiędzy Unią Europejską a Republiką Liberii dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej "Unią",

oraz

REPUBLIKA LIBERII, zwana dalej "Liberią"

łącznie zwane dalej "Stronami",

UWZGLĘDNIAJĄC ścisłą współpracę pomiędzy Unią a Liberią, w szczególności w kontekście Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisanej w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r.⁽¹⁾, zmienionej w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r., zwanej dalej "umową z Kotonu",

MAJĄC NA UWADZE, że komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego dotyczący planu działania UE w zakresie egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (Forest Law Enforcement, Governance and Trade - FLEGT)⁽²⁾ stanowi pierwszy krok na drodze do uregulowania pilnej kwestii nielegalnego pozyskiwania drewna i związanego z tym handlu,

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie zasad ustanowionych w deklaracji z Rio de Janeiro z 1992 r. w kontekście zrównoważonego zarządzania lasami, w szczególności zasady 10. dotyczącej znaczenia świadomości i udziału społeczeństwa w zakresie zagadnień środowiskowych i zasady 22. dotyczącej istotnej roli odgrywanej przez ludność tubylczą i inne wspólnoty lokalne w zakresie zarządzania środowiskiem i rozwoju,

MAJĄC NA UWADZE niewiążące prawnie oficjalne oświadczenie na temat zasad będących podstawą globalnego porozumienia w sprawie gospodarowania wszelkimi rodzajami lasów, ich ochrony i zrównoważonego rozwoju z 1992 r. oraz niedawno przyjęte przez Zgromadzenia Ogólne Narodów Zjednoczonych niewiążące prawnie instrumenty dotyczące wszelkich rodzajów lasów⁽³⁾,

UWZGLĘDNIAJĄC Konwencję o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), w szczególności wymóg, zgodnie z którym zezwolenie eksportowe wydane przez strony CITES w odniesieniu do okazów należących do gatunków wymienionych w załącznikach I, II lub III będzie można uzyskać jedynie po spełnieniu określonych warunków, w tym warunku, aby takie okazy nie zostały pozyskane z naruszeniem właściwych przepisów o ochronie zwierząt i roślin,

MAJĄC NA UWADZE znaczenie przypisywane przez Strony celom rozwoju przyjętym na szczeblu międzynarodowym i milenijnym celom rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych,

POTWIERDZAJĄC znaczenie, jakie Strony przywiązują do zasad i przepisów regulujących wielostronne systemy handlowe, w szczególności praw i obowiązków określonych w Układzie ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. i w innych umowach wielostronnych ustanawiających Światową Organizację Handlu (WTO), oraz do potrzeby stosowania ich w sposób przejrzysty i niedyskryminacyjny,

UWZGLĘDNIAJĄC rozporządzenie Rady (WE) nr 2173/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia systemu zezwoleń na przywóz drewna do Wspólnoty Europejskiej FLEGT⁽⁴⁾,

MAJĄC NA UWADZE strukturę ustanowioną na mocy liberyjskiej ustawy o krajowej reformie leśnej⁽⁵⁾, która równoważy aktualne konkurujące ze sobą priorytety handlowe, społeczności lokalnej i ochrony przyrody, zarządzanie i ochronę zasobów leśnych, tym samym wspierając efektywne bieżące wykorzystanie zasobów leśnych na potrzeby rozwoju gospodarczego, zapewniając jednocześnie, aby z zasobów leśnych mogły korzystać przyszłe pokolenia,

ODNOTOWUJĄC dalsze uznanie przez Liberię znaczenia przejrzystości zrównoważonej gospodarki leśnej i zrównoważonego korzystania z lasów oraz udziału społeczeństwa w tych procesach, obejmujących przydzielanie licencji leśnych, wspieranie przyjaznych środowisku operacji i monitorowanie zgodności z przepisami podatkowymi i innymi przepisami wykonawczymi,

UZNAJĄC, że funkcjonujący w Liberii system zapewniania legalności ma na celu zapewnienie zgodności z prawem wszystkich wywozów produktów z drewna z Liberii do jakiejkolwiek części świata, a w przyszłości zastosowanie lub rozszerzenie wymogu legalności na wszystkie produkty z drewna wykorzystywane na rynkach krajowych,

MAJĄC NA UWADZE starania Liberii w celu promowania zrównoważonego zarządzania lasami i zwierzętami na terytorium całego kraju, a w szczególności zapewniania legalności wszystkich przepływów drewna,

UZNAJĄC ponadto wkład, jaki wdrożenie dobrowolnej umowy o partnerstwie FLEGT wniesie w zapobieganie zmianom klimatu, zgodnie z wysiłkami podejmowanymi na rzecz redukcji emisji spowodowanych wylesianiem i degradacją lasów w krajach rozwijających się (REDD+) poprzez wspieranie egzekwowania prawa i zarządzania w dziedzinie leśnictwa,

MAJĄC NA UWADZE znaczenie, jakie Strony przywiązują do zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego, podmiotów sektora prywatnego oraz ludności lokalnej i okolicznej w powodzenie polityki w zakresie gospodarki leśnej, w szczególności poprzez konsultacje i informowanie społeczeństwa,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Cel

Celem niniejszej Umowy, zgodnym ze wspólnym zaangażowaniem Stron na rzecz zrównoważonego zarządzania wszelkimi rodzajami lasów, jest określenie ram prawnych mających na celu zagwarantowanie, że wszystkie objęte niniejszą Umową produkty z drewna przywożone z Liberii do Unii zostały wyprodukowane legalnie, i tym samym promowanie handlu produktami z drewna.

Niniejsza Umowa stanowi ponadto podstawę dla dialogu i współpracy Stron w celu ułatwienia i promowania pełnego wdrożenia niniejszej Umowy i usprawnienia egzekwowania prawa i zarządzania w dziedzinie leśnictwa.

Artykuł  2

Definicje

Na potrzeby niniejszej Umowy stosuje się następujące definicje:

a) "przywóz do Unii" oznacza dopuszczenie do swobodnego obrotu w Unii w rozumieniu art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny⁽⁶⁾ produktów z drewna, które to produkty nie mogą być sklasyfikowane jako "towary pozbawione charakteru handlowego", zdefiniowane w art. 1 pkt 6 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny⁽⁷⁾;

b) "wywóz" oznacza fizyczne opuszczenie przez produkty z drewna jakiejkolwiek części geograficznego terytorium Liberii lub odebranie ich z jakiejkolwiek części tego terytorium, poza produktami z drewna przewożonymi przez Liberię w tranzycie;

c) "drewno przewożone w tranzycie" oznacza wszelkie produkty z drewna pochodzące z państwa trzeciego, które trafiają do kontroli celnej na terytorium Liberii i opuszczają go w niezmienionej formie, zachowując swój kraj pochodzenia;

d) "produkty z drewna" oznaczają produkty wymienione w załączniku I;

e) "kod HS" oznacza cztero- lub sześciocyfrowy kod Zharmonizowanego Systemu Określania i Kodowania Towarów ustanowionego w Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów Światowej Organizacji Celnej;

f) "zezwolenie FLEGT" oznacza dokument, który potwierdza, że dostawa produktów pochodzi z legalnego źródła i była skontrolowana zgodnie z kryteriami ustalonymi w niniejszej Umowie. Zezwolenie FLEGT może mieć formę papierową lub elektroniczną;

g) "organ wydający zezwolenia" oznacza organ wyznaczony przez Liberię do wydawania i zatwierdzania zezwoleń FLEGT;

h) "właściwe organy" oznaczają organy wyznaczone przez państwa członkowskie Unii do przyjmowania, uznawania i weryfikacji zezwoleń FLEGT;

i) "dostawa" oznacza pewną ilość produktów z drewna objętą zezwoleniem FLEGT wysyłaną z Liberii przez wysyłającego lub przewoźnika, która jest zgłaszana w urzędzie celnym w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu w Unii;

j) "legalnie wyprodukowane drewno" oznacza produkty z drewna, które nabyto, wykonano i sprzedano w procesach zgodnych z wszystkimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi obowiązującymi w Liberii, jak określono w załączniku II;

k) "dopuszczenie do swobodnego obrotu" oznacza procedurę celną Unii nadającą status celny towaru z Unii towarowi, który nie pochodzi z Unii (w odniesieniu do rozporządzenia (EWG) nr 2913/92), co wiąże się z pobieraniem należności celnych z tytułu przywozu, pobieraniem w stosownych przypadkach innych opłat, zastosowaniem środków polityki handlowej, a także zakazów lub ograniczeń oraz dopełnieniem innych formalności przewidzianych dla celów przywozu towarów;

l) "Komisja Europejska" oznacza instytucję Unii, o której mowa w art. 13 ust. 1 i art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej, która, oprócz innych zadań, zapewnia reprezentację Unii na zewnątrz oraz pełni funkcje koordynacyjne, wykonawcze i zarządzające.

Artykuł  3

System zezwoleń FLEGT

1. Niniejszym ustanawia się pomiędzy Stronami system zezwoleń w zakresie egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (zwany dalej "systemem zezwoleń FLEGT"). Obejmuje on zestaw procedur i wymogów mających na celu zweryfikowanie i potwierdzenie za pomocą zezwoleń FLEGT, że produkty z drewna dostarczone do Unii zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2173/2005 i niniejszą Umową, Unia przyjmuje z Liberii takie dostawy przywożone do Unii tylko wtedy, gdy są one objęte zezwoleniami FLEGT.

2. System zezwoleń FLEGT ma zastosowanie do produktów z drewna wymienionych w załączniku I.

Artykuł  4

Organ wydający zezwolenia

1. Liberia wyznacza organ wydający zezwolenia (zwany dalej "organem wydającym zezwolenia"), a następnie podaje dane kontaktowe tego organu Komisji Europejskiej. Obie Strony podają te informacje do wiadomości publicznej.

2. Organ wydający zezwolenia weryfikuje, czy produkty z drewna zostały wyprodukowane legalnie, zgodnie z przepisami wyszczególnionymi w załączniku II. Zgodnie z warunkami określonymi w załączniku II wydaje on zezwolenia FLEGT na wywóz do Unii obejmujące dostawy wyprodukowanych lub nabytych legalnie produktów z drewna.

3. Organ wydający zezwolenia nie wydaje zezwolenia FLEGT na żadne produkty z drewna, na które składają się produkty z drewna lub które obejmują produkty z drewna przywiezione do Liberii z państwa trzeciego, chyba że zostanie udowodnione, że dany produkt z drewna wyprodukowano i wywieziono zgodnie z przepisami zainteresowanego państwa trzeciego, a także zgodnie z załącznikiem II do niniejszej Umowy oraz wszelkimi przepisami regulującymi przywóz produktów z drewna do Liberii.

4. Organ wydający zezwolenia ustanawia i podaje do wiadomości publicznej swoje procedury wydawania zezwoleń FLEGT. Prowadzi on także ewidencję wszystkich dostaw objętych zezwoleniami FLEGT i, zgodnie z przepisami krajowymi dotyczącymi ochrony danych, udostępnia tę ewidencję w celu przeprowadzenia niezależnego monitoringu z poszanowaniem poufności informacji zastrzeżonych przez eksporterów.

Artykuł  5

Właściwe organy Unii

1. Komisja Europejska informuje Liberię o danych kontaktowych właściwych organów wyznaczonych przez państwa członkowskie Unii. Obie Strony podają te informacje do wiadomości publicznej.

2. Przed dopuszczeniem dostawy do swobodnego obrotu w Unii właściwe organy weryfikują, czy każda taka dostawa posiada ważne zezwolenie FLEGT. Dopuszczenie dostawy można zawiesić, a dostawę zatrzymać, jeżeli istnieją wątpliwości co do ważności zezwolenia FLEGT. Procedury regulujące dopuszczenie dostaw objętych zezwoleniem FLEGT do swobodnego obrotu w Unii opisano w załączniku III.

3. Właściwe organy prowadzą i co roku publikują rejestr otrzymanych zezwoleń FLEGT.

4. Zgodnie z przepisami krajowymi dotyczącymi ochrony danych właściwe organy zapewniają dostęp do stosownych dokumentów i danych osobom lub organom wyznaczonym przez Liberię w charakterze niezależnego audytora.

5. Drewno i produkty z drewna pozyskane z gatunków wymienionych w załącznikach do Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES) i objęte zezwoleniem FLEGT przy wjeździe do Unii zostaną jednak poddane wyłącznie kontroli przewidzianej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi⁽⁸⁾. System zezwoleń FLEGT potwierdza jednak legalne pozyskanie tych produktów.

Artykuł  6

Zezwolenia FLEGT

1. Organ wydający zezwolenia wydaje zezwolenia FLEGT w celu potwierdzenia, że produkty z drewna zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie.

2. Zezwolenia FLEGT sporządza się i wypełnia w języku angielskim.

3. W drodze porozumienia Strony mogą ustanowić systemy elektroniczne służące do wydawania, przekazywania i przyjmowania zezwoleń FLEGT.

4. Procedury wydawania zezwoleń FLEGT i specyfikacje techniczne określa załącznik IV.

Artykuł  7

Definicja drewna wyprodukowanego legalnie

Na potrzeby niniejszej Umowy definicję drewna wyprodukowanego legalnie określa art. 2 oraz załącznik II. Definicja określa krajowe i towarzyszące przepisy Liberii, które muszą być przestrzegane, aby produkty z drewna mogły być objęte zezwoleniami FLEGT. Załącznik II zawiera także "matryce legalności" wraz ze "wskaźnikami legalności" i "weryfikatorami legalności", a także szczegółowe procedury weryfikacji, jakie należy stosować w celu ustalenia zgodności z prawem Liberii.

Artykuł  8

Weryfikacja drewna wyprodukowanego legalnie

1. Liberia ustanawia system służący weryfikacji, czy produkty z drewna zostały legalnie wyprodukowane lub nabyte i zapewnieniu, aby tylko zweryfikowane w ten sposób dostawy były wywożone do Unii. System weryfikacji legalności obejmuje kontrole zgodności mające na celu uzyskanie pewności, że produkty z drewna przeznaczone na wywóz do Unii zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie i że zezwolenia FLEGT nie są wydawane w odniesieniu do dostaw drewna, którego nie wyprodukowano lub nie nabyto legalnie lub które pochodzi z nieznanych źródeł. System obejmuje także procedury mające na celu zagwarantowanie, że do łańcucha dostaw nie trafia drewno z nielegalnego lub nieznanego źródła.

2. System weryfikacji, że dostawy produktów z drewna zostały wyprodukowane legalnie, opisano w załączniku II.

Artykuł  9

Stosowanie systemu zezwoleń FLEGT do produktów z drewna nie wywożonych do Unii

1. Liberia podejmuje starania zmierzające do weryfikacji legalności drewna sprzedawanego na rynki poza Unią, sprzedawanego na rynku krajowym i drewna importowanego, stosując w miarę możliwości systemy weryfikacji utworzone w celu wdrażania niniejszej Umowy.

2. Wspierając takie starania Unia, zachęca, w duchu dialogu z zainteresowanymi podmiotami, do stosowania systemów utworzonych w celu wdrażania niniejszej Umowy w handlu na innych rynkach międzynarodowych i z państwami trzecimi.

Artykuł  10

Konsultacje w sprawie ważności zezwoleń

1. Jeżeli ważność zezwolenia budzi wątpliwości, zainteresowany właściwy organ może natychmiast zwrócić się do organu wydającego zezwolenia o udzielenie dodatkowych informacji i prosić o dalsze wyjaśnienia. Jeżeli organ wydający zezwolenia nie udzieli odpowiedzi w ciągu 21 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku o dodatkowe informacje, właściwy organ postępuje zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi i nie uznaje zezwolenia. Jeżeli po udzieleniu dodatkowych informacji i po dalszym postępowaniu wyjaśniającym zostanie ustalone, że informacje na zezwoleniu nie odpowiadają dostawie, właściwy organ postępuje zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi i nie uznaje zezwolenia. Organ wydający zezwolenia musi bezzwłocznie otrzymać pisemną informację o każdym przypadku nieuznania zezwolenia FLEGT wraz z uzasadnieniem nieuznania.

2. Jeżeli w odniesieniu do konsultacji dotyczących zezwoleń FLEGT pojawiają się stałe rozbieżności lub trudności, kwestia ta może zostać skierowana do wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy.

Artykuł  11

Niezależny audytor

1. Strony są zgodne co do konieczności zamówienia usług niezależnego audytora w uzgodnionych okresach w celu zapewnienia wydajności i skuteczności systemu zezwoleń FLEGT, zgodnie z opracowaniem znajdującym się w załączniku V.

2. Liberia, w porozumieniu z Unią, zamawia usługi niezależnego audytora.

3. Niezależny audytor kieruje skargi powstające w związku z jego pracą do wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy.

4. Niezależny audytor przekazuje Stronom swoje uwagi za pośrednictwem sprawozdań zgodnie z procedurą opisaną w załączniku V. Sprawozdania niezależnego audytora są publikowane zgodnie z procedurami przewidzianymi w załączniku V.

5. Strony ułatwiają pracę niezależnemu audytorowi, między innymi poprzez zapewnienie mu na terytoriach każdej Strony dostępu do informacji niezbędnych do realizacji jego zadań. Zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony danych Strona może jednak odmówić udzielenia informacji, do udostępnienia których nie jest upoważniona.

Artykuł  12

Nieprawidłowości

Strony informują się wzajemnie o podejrzeniach lub dowodach dotyczących wszelkich sytuacji obejścia systemu zezwoleń FLEGT lub nieprawidłowości w tym systemie, w tym związanych z:

a) obejściem dotyczącym handlu, w tym przekierowaniem handlu z Liberii do Unii przez państwo trzecie, jeżeli są powody, by sądzić, że przekierowanie przeprowadzono z zamiarem uniknięcia obowiązku uzyskania zezwolenia;

b) zezwoleniami FLEGT wydawanymi na produkty z drewna, które obejmują przywóz z podejrzanych źródeł z państw trzecich; lub

c) oszustwem związanym z uzyskaniem zezwoleń FLEGT lub ich wykorzystywaniem.

Artykuł  13

Termin rozpoczęcia funkcjonowania systemu zezwoleń FLEGT

1. Strony uzgadniają datę, od której system zezwoleń FLEGT stanie się operacyjny.

2. Rozpoczęcie wydawania zezwoleń FLEGT poprzedzi wspólna ocena techniczna, której cele i kryteria określono w załączniku VI. Ocena pozwoli ustalić, czy zapewnienie legalności stanowiące podstawę systemu zezwoleń FLEGT właściwie spełnia swoje funkcje i czy funkcjonują systemy Unii dotyczące przyjmowania, weryfikacji i uznawania zezwoleń FLEGT.

Artykuł  14

Harmonogram wdrażania niniejszej Umowy

1. Strony zgadzają się na harmonogram wdrażania określony w załączniku VII.

2. Za pośrednictwem wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy Strony oceniają postępy we wdrażaniu w odniesieniu do harmonogramu określonego w załączniku VII.

Artykuł  15

Środki uzupełniające

1. Strony uznały, że do wdrożenia niniejszej Umowy obszary określone w załączniku VIII wymagają dodatkowych zasobów technicznych i finansowych.

2. Udostępnienie tych zasobów dodatkowych podlega zwykłym procedurom programowania wsparcia dla Liberii pochodzącego od Unii i jej państw członkowskich oraz procedurom budżetowym samej Liberii.

3. Strony uwzględniają konieczność wspólnego porozumienia, które umożliwiałoby koordynację finansowania i udziału technicznego Komisji Europejskiej i państw członkowskich Unii w celu wspierania tych środków.

4. Liberia zapewnia włączenie budowania potencjału w celu wdrażania niniejszej Umowy do krajowych instrumentów planowania, takich jak strategie na rzecz ograniczania ubóstwa i budżety.

5. Strony zapewniają, aby działania związane z wdrażaniem niniejszej Umowy były skoordynowane z odpowiednimi istniejącymi i przyszłymi inicjatywami na rzecz rozwoju, takimi jak m.in. inicjatywy na rzecz redukcji emisji spowodowanych wylesianiem i degradacją lasów (REDD+).

6. Udostępnienie zasobów dodatkowych podlega procedurom regulującym pomoc Unii zgodnie z umową z Kotonu i procedurom regulującym udzielanie Liberii dwustronnej pomocy przez państwa członkowskie Unii.

Artykuł  16

Udział zainteresowanych podmiotów we wdrażaniu niniejszej Umowy

1. Zgodnie z liberyjską ustawą o krajowej reformie leśnej dotyczącą zarządzania partycypacyjnego zasobami leśnymi, Liberia gwarantuje, że wdrażanie i monitorowanie niniejszej Umowy odbywa się w porozumieniu z właściwymi zainteresowanymi podmiotami, w tym z przedstawicielami przemysłu, społeczeństwa obywatelskiego, społeczności lokalnych i innych ludności, dla których lasy są podstawą bytu. Uczestnictwo zainteresowanych podmiotów odbywa się za pośrednictwem istniejących struktur gospodarki leśnej oraz za pośrednictwem członkostwa w organie krajowym, który ma zostać ustanowiony zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

2. W celu monitorowania wdrażania niniejszej Umowy Liberia ustanawia krajowy komitet składający się z przedstawicieli właściwych agencji rządowych oraz innych właściwych zainteresowanych podmiotów.

3. Uwzględniając swoje zobowiązania wynikające z Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska z Aarhus z 1998 r., Unia prowadzi z zainteresowanymi podmiotami regularne konsultacje dotyczące wdrażania niniejszej Umowy.

Artykuł  17

Zabezpieczenia społeczne

1. W celu zminimalizowania ewentualnych negatywnych skutków niniejszej Umowy Strony zobowiązują się osiągnąć lepsze zrozumienie potrzeb życiowych potencjalnie negatywnie dotkniętych osób i społeczności lokalnych, w tym prowadzących nielegalne pozyskiwanie drewna.

2. Strony monitorują wpływ niniejszej Umowy na społeczności, o których mowa w ust. 1, i podejmują uzasadnione działania w celu złagodzenia wszelkich negatywnych skutków. Strony mogą uzgodnić podjęcie dodatkowych środków w celu wyeliminowania negatywnych skutków.

Artykuł  18

Zachęty rynkowe

Uwzględniając zobowiązania międzynarodowe, Unia dąży do promowania dostępu na korzystnych warunkach do swojego rynku produktów z drewna objętych niniejszą Umową. Dążenia te obejmują:

a) wspieranie polityki udzielania zamówień publicznych i prywatnych uwzględniającej starania zmierzające do zapewnienia podaży produktów z drewna wyprodukowanych legalnie; oraz

b) promowanie na rynku Unii produktów posiadających zezwolenia FLEGT.

Artykuł  19

Wspólny komitet ds. wdrażania umowy

1. Aby ułatwić monitorowanie i przeglądy niniejszej Umowy, Strony ustanawiają wspólny komitet ds. wdrażania umowy (zwany dalej "wspólnym komitetem"). Wspólny komitet ułatwia także dialog i wymianę informacji między Stronami.

2. Każda ze Stron wyznacza swojego przedstawiciela we wspólnym komitecie, który podejmuje decyzje w drodze konsensusu. Wspólnemu komitetowi współprzewodniczy dwóch członków, jeden z Unii, a drugi z Liberii.

3. Wspólny komitet rozpatruje wszelkie sprawy związane ze skutecznym wdrażaniem niniejszej Umowy. W szczególności wspólny komitet:

a) zbiera się co najmniej dwa razy w roku w terminach i miejscach ustalonych przez Strony;

b) opracowuje harmonogram swoich prac oraz zakres zadań dotyczący wspólnych działań;

c) opracowuje własny regulamin wewnętrzny;

d) ustanawia zasadę współprzewodnictwa do celów przewodniczenia w posiedzeniach;

e) zapewnia przejrzystość prowadzonych prac oraz podawanie do wiadomości publicznej informacji i wyników dotyczących tych prac;

f) powołuje w razie potrzeby grupy robocze lub inne organy pomocnicze w obszarach pracy, w których wymagana jest szczególna wiedza fachowa;

g) publikuje sprawozdanie roczne. Szczegółowe informacje dotyczące treści sprawozdania przedstawiono w załączniku IX.

4. Poszczególne zadania wspólnego komitetu określono w załączniku X.

5. W celu ułatwienia wdrażania niniejszej Umowy, na okres między parafowaniem niniejszej Umowy a jej wejściem w życie ustanawia się wspólny mechanizm dialogu i monitorowania.

Artykuł  20

Wymiana informacji na temat wdrażania niniejszej Umowy

1. Przedstawicielami Stron odpowiedzialnymi za oficjalną wymianę informacji dotyczących wdrażania niniejszej Umowy są:

ze strony Liberii: ze strony Unii Europejskiej:

Minister Rolnictwa Kierownik Delegatury Unii w Liberii

2. Strony przekazują sobie wzajemnie w odpowiednich terminach informacje niezbędne do wdrażania niniejszej Umowy.

Artykuł  21

Sprawozdawczość i publiczne ujawnianie informacji

1. Publikacja informacji jest niezbędnym elementem poprawy zarządzania, dlatego też udzielanie informacji zainteresowanym podmiotom jest w kontekście niniejszej Umowy kwestią kluczową. Informacje publikuje się regularnie w celu ułatwienia wdrażania i monitorowania systemów, podniesienia przejrzystości, a co za tym idzie podniesienia zaufania zainteresowanych podmiotów i konsumentów oraz zapewnienia większej odpowiedzialności Stron. Szczegóły informacji, jakie mają być publikowane, wskazano w załączniku IX.

2. Każda ze Stron określa najwłaściwszy mechanizm publikowania informacji. Strony mają zwłaszcza dążyć do dostarczania zainteresowanym podmiotom w sektorze leśnym wiarygodnych i aktualnych informacji.

3. Publikuje się zakres zadań oraz procedury kierujące funkcjonowaniem wspólnego komitetu.

Artykuł  22

Informacje poufne

1. Każda ze Stron zobowiązuje się do nieujawniania, w zakresie wymaganym na mocy przepisów tej Strony, informacji poufnych wymienianych w ramach niniejszej Umowy. Żadna ze Stron nie ujawnia publicznie ani nie zezwala swoim organom zaangażowanym we wdrażanie niniejszej Umowy na ujawnianie informacji stanowiących tajemnicę handlową lub poufnych informacji handlowych, wymienianych w ramach niniejszej Umowy.

2. Z zastrzeżeniem ust. 1 następujące informacje nie są uznawane za poufne:

a) liczba i rodzaj zezwoleń FLEGT wydanych przez Liberię i otrzymanych przez Unię oraz ilość produktów z drewna wywiezionych z Liberii i odebranych przez Unię na podstawie tych zezwoleń;

b) nazwa i adres posiadacza właściwego zezwolenia FLEGT i importera;

c) kwota opłat i podatków płacona przez każdego eksportera;

d) nałożone kary pieniężne lub podjęte środki prawne przeciw jakiemukolwiek wykonawcy lub posiadaczowi zezwolenia FLEGT.

Artykuł  23

Terytorialny zakres zastosowania

Niniejsza Umowa jest stosowana, z jednej strony, na terytorium, na którym stosuje się Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zgodnie z warunkami określonymi w tym Traktacie, z drugiej strony, na terytorium Liberii.

Artykuł  24

Rozstrzyganie sporów

1. Strony starają się rozwiązywać wszelkie spory dotyczące stosowania lub wykładni niniejszej Umowy w drodze niezwłocznych konsultacji.

2. Jeżeli spór nie został rozstrzygnięty w drodze konsultacji w terminie dwóch miesięcy od daty pierwotnego wniosku o przeprowadzenie konsultacji, każda ze Stron może skierować spór do wspólnego komitetu, który postara się go rozstrzygnąć. Wspólny komitet otrzymuje wszelkie stosowne informacje potrzebne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia. W tym celu wymaga się od wspólnego komitetu zbadania wszelkich możliwości utrzymania skutecznego funkcjonowania niniejszej Umowy.

3. Jeżeli wspólny komitet nie jest w stanie rozstrzygnąć sporu w terminie dwóch miesięcy, Strony mogą wspólnie zwrócić się do strony trzeciej o dobre usługi lub wnieść o mediację strony trzeciej.

4. W przypadku gdy nie jest możliwe rozstrzygnięcie sporu zgodnie z ust. 3, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra; druga Strona musi następnie wyznaczyć drugiego arbitra w terminie 30 dni kalendarzowych od dnia wyznaczenia pierwszego arbitra. Strony wspólnie wyznaczają trzeciego arbitra w terminie dwóch miesięcy od wyznaczenia drugiego arbitra.

5. Decyzje arbitrów są podejmowane większością głosów w terminie sześciu miesięcy od wyznaczenia trzeciego arbitra.

6. Orzeczenie arbitrażowe jest wiążące dla Stron i nie przysługuje od niego odwołanie.

7. Wspólny komitet ustanawia procedury robocze dla arbitrażu.

Artykuł  25

Zawieszenie

1. Każda ze Stron może zawiesić stosowanie niniejszej Umowy w przypadku, gdy a) druga Strona nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań określonych na mocy niniejszej Umowy, b) druga Strona nie utrzymuje środków wykonawczych i administracyjnych koniecznych do wdrażania niniejszej Umowy lub c) gdy działanie lub zaniechanie działania drugiej Strony powoduje znaczne zagrożenie dla środowiska, zdrowia lub bezpieczeństwa ludności Unii albo Liberii. O decyzji w sprawie zawieszenia i powodach podjęcia tej decyzji zawiadamia się drugą Stronę na piśmie.

2. Warunki niniejszej Umowy przestają być stosowane po upływie 30 dni kalendarzowych od otrzymania takiego zawiadomienia.

3. Niniejsza Umowa zaczyna być ponownie stosowana po upływie 30 dni kalendarzowych od dnia, w którym Strona, która zawiesiła jej stosowanie, poinformuje drugą Stronę o ustaniu przyczyny zawieszenia i Strony wspólnie postanowią o wznowieniu niniejszej Umowy.

Artykuł  26

Zmiany

1. Strona pragnąca zmienić niniejszą Umowę przedkłada propozycję co najmniej trzy miesiące przed kolejnym posiedzeniem wspólnego komitetu. Wspólny komitet dyskutuje propozycję i, jeżeli osiągnięte zostanie porozumienie, formułuje zalecenie. Każda ze Stron rozpatruje zalecenie i, z zastrzeżeniem swojej zgody, zatwierdza je zgodnie ze swoimi wewnętrznymi procedurami.

2. Każda zmiana zatwierdzona w ten sposób przez obydwie Strony wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych w tym celu.

3. Wspólny komitet może przyjmować zmiany do załączników.

4. Powiadomienie o wszelkich zmianach wysyła się do depozytariuszy niniejszej Umowy, zaś zmiana wchodzi w życie w terminie i formie określonych w ust. 2.

Artykuł  27

Załączniki

Załączniki do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część i są wykonalne.

Artykuł  28

Czas trwania

Od dnia wejścia w życie niniejsza Umowa pozostaje w mocy przez czas nieokreślony.

Artykuł  29

Wypowiedzenie niniejszej Umowy

Niezależnie od przepisów art. 28 każda ze Stron może rozwiązać niniejszą Umowę, powiadamiając o tym na piśmie drugą Stroną. Niniejsza Umowa przestaje być stosowana po upływie 12 miesięcy od daty takiego powiadomienia.

Artykuł  30

Teksty autentyczne

Niniejszą umowę sporządzono w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, węgierskim, włoskim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim i szwedzkim, przy czym każdy z tych tekstów jest autentyczny. W przypadku rozbieżności pierwszeństwo ma wersja angielska.

Artykuł  31

Wejście w życie

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strony powiadomiły się wzajemnie na piśmie o zakończeniu procedur niezbędnych w tym celu.

2. Powiadomienie wysyła się do Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej i do Ministerstwa Spraw Zagranicznych Liberii, którzy są wspólnymi depozytariuszami niniejszej Umowy.

Съставено в Брюксел на двадесет и седми юли две хиляди и единадесета година.

Hecho en Bruselas, el veintisiete de julio de dos mil once.

V Bruselu dne dvacátého sedmého července dva tisíce jedenáct.

Udfærdiget i Bruxelles den syvogtyvende juli to tusind og elleve.

Geschehen zu Brüssel am siebenundzwanzigsten Juli zweitausendelf.

Kahe tuhande üheteistkümnenda aasta juulikuu kahekümne seitsmendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις είκοσι εφτά Ιουλίου δύο χιλιάδες έντεκα.

Done at Brussels on the twenty-seventh day of July in the year two thousand and eleven.

Fait à Bruxelles, le vingt-sept juillet deux mille onze.

Fatto a Bruxelles, addì ventisette luglio duemilaundici.

Briselē, divi tūkstoši vienpadsmitā gada divdesmit septītajā jūlijā.

Priimta du tūkstančiai vienuoliktų metų liepos dvidešimt septintą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenegyedik év július huszonhetedik napján.

Magħmul fi Brussell, fis-sebgħa u għoxrin jum ta' Lulju tas-sena elfejn u ħdax.

Gedaan te Brussel, de zevenentwintigste juli tweeduizend elf.

Sporządzono w Brukseli dnia dwudziestego siódmego lipca roku dwa tysiące jedenastego.

Feito em Bruxelas, em vinte e sete de Julho de dois mil e onze.

Întocmit la Bruxelles la douăzeci ș i ș apte iulie două mii unsprezece.

V Bruseli dvadsiateho siedmeho júla dvetisícjedenásť.

V Bruslju, dne sedemindvajsetega julija leta dva tisoč enajst.

Tehty Brysselissä kahdentenakymmenentenäseitsemäntenä päivänä heinäkuuta vuonna kaksituhattayksitoista.

Som skedde i Bryssel den tjugosjunde juli tjugohundraelva.

За Европейския съюз

Por la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l’Union européenne

Per l’Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

(podpis pominięto)

За Република Либерия

Por la República de Liberia

Za Liberijskou republiku

For Republikken Liberia

Für die Republik Liberia

Libeeria Vabariigi nimel

Για τη Δημοκρατία της Λιβερίας

For the Republic of Liberia

Pour la République du Liberia

Per la Repubblica di Liberia

Libērijas Republikas vārdā –

Liberijos Respublikos vardu

A Libériai Köztársaság részéről

Għar-Repubblika tal-Liberja

Voor de Republiek Liberia

W imieniu Republiki Liberii

Pela República da Libéria

Pentru Republica Liberia

Za Libérijskú republiku

Za Republiko Liberijo

Liberian tasavallan puolesta

För Republiken Liberia

(podpis pominięto)

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

⁽²⁾ COM(2003) 251 wersja ostateczna z 21.5.2003.

⁽³⁾ A/RES 62/98 z dnia 31 stycznia 2008 r.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 347 z 30.12.2005, s. 1.

⁽⁵⁾ Ustawa o krajowej reformie leśnej z 2006 r. [ang. National Forestry Reform Law of 2006 (NFRL)]

⁽⁶⁾ Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 61 z 3.3.1997, s. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

WYKAZ PRODUKTÓW OBJĘTYCH SYSTEMEM ZEZWOLEŃ FLEGT

Kody HS	Oznakowanie handlowe produktów
4401	Drewno opałowe w postaci kłód, szczap, wiązek chrustu lub w podobnych postaciach; drewno w postaci wiórów lub kawałków; trociny, drewno odpadowe i ścinki drewniane, nawet aglomerowane w kłody, brykiety, granulki lub w podobne formy, w tym wióry drewna kauczukowego
4403	Drewno surowe, nawet pozbawione kory lub bieli lub zgrubnie obrobione
4406	Podkłady kolejowe lub tramwajowe z drewna
4407	Drewno przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub okorowane, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo, o grubości przekraczającej 6 mm
4408	Arkusze na forniry (włącznie z otrzymanymi przez cięcie drewna warstwowego), na sklejkę lub na podobne drewno warstwowe i inne drewno, przetarte wzdłużnie, skrawane warstwami lub okorowane, nawet strugane, szlifowane, łączone na długość lub łączone stykowo, o grubości nieprzekraczającej 6 mm
4409	Drewno (włącznie z klepkami i listwami na parkiet, niepołączonymi), kształtowane w sposób ciągły (z wypustem, rowkiem, ze ściętymi krawędziami, zaokrąglone, ze złączami w jaskółczy ogon i podobne) wzdłuż dowolnej krawędzi, końców lub powierzchni, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo
4410	Płyta wiórowa, płyta o wiórach zorientowanych ("oriented strand board" - OSB) i podobna płyta (na przykład płyta płatkowa (płyta ze średnio dużych wiórów "waferboard")) z drewna lub pozostałych zdrewniałych materiałów, nawet aglomerowanych żywicami lub innymi organicznymi substancjami wiążącymi
4411	Płyta pilśniowa, z drewna lub pozostałych zdrewniałych materiałów, nawet związana za pomocą żywic lub innych substancji organicznych
4412	Sklejka, płyty fornirowane i podobne drewno warstwowe
4414	Ramy do obrazów, fotografii, luster lub podobnych przedmiotów, drewniane
4415	Skrzynie, pudła, klatki, bębny i podobne opakowania, z drewna; bębny do kabli, z drewna; palety, palety skrzyniowe i pozostałe platformy załadunkowe, z drewna; nadstawki do palet płaskich, z drewna
4416	Beczki, baryłki, kadzie, cebry i pozostałe wyroby bednarskie oraz ich części, z drewna, włącznie z klepkami
4417	Narzędzia, oprawy narzędzi, rękojeści narzędzi, oprawy lub trzonki mioteł, szczotek i pędzli, z drewna; kopyta lub prawidła do obuwia, z drewna
4418	Wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa, z drewna, włącznie z drewnianymi płytami komórkowymi, połączonymi płytami podłogowymi, dachówkami i gontami
9403.30	Meble drewniane, w rodzaju stosowanych w biurze
9403.40	Meble drewniane, w rodzaju stosowanych w kuchni
9403.50	Meble drewniane, w rodzaju stosowanych w sypialni
9403.60	Pozostałe meble drewniane

ZAŁĄCZNIK  II

SYSTEM ZAPEWNIANIA LEGALNOŚCI W LIBERII

1. WPROWADZENIE

System zapewniania legalności (LAS) w Liberii ma na celu zapewnienie legalności procesu przydzielania praw użytkowania lasu oraz pozyskiwania, transportowania, obróbki oraz sprzedaży drewna. Opiera się on na obowiązującym ustawodawstwie krajowym oraz istniejących systemach kontroli rządowej i został opracowany w ramach procesu, w którym uczestniczyło wiele krajowych zainteresowanych stron, w tym przedstawicieli społeczności, organizacji społeczeństwa obywatelskiego, agencji rządowych oraz sektora prywatnego. W drodze konsultacji i dyskusji zainteresowane strony uzgodniły opisane poniżej elementy LAS:

- definicja legalności,

- weryfikacja zgodności z definicją legalności,

- system kontroli pochodzenia produktu,

- system zezwoleń FLEGT,

- niezależny audyt.

Definicja legalności określa podstawowe wymagania w zakresie ustawodawstwa mające zastosowanie do sektora leśnego. Definicja legalności została ustalona i zatwierdzona przez krajowe zainteresowane strony podczas negocjacji w sprawie dobrowolnej umowy o partnerstwie.

Weryfikacja legalności polega na systematycznym określaniu zgodności z wymaganiami określonymi w definicji legalności. Organami odpowiedzialnymi za jej przeprowadzanie są organy rządowe wyznaczone ustawowo oraz w dobrowolnej umowie o partnerstwie.

System kontroli pochodzenia produktu (COCS) jest stosowany w celu kontrolowania łańcucha dostaw drewna od lasu do punktu wywozu lub sprzedaży na rynku krajowym. COCS obejmuje kontrole operacyjne przeprowadzane przez przedsiębiorstwa, proces weryfikacji przeprowadzany przez osobę zarządzającą COCS oraz system informacyjny, w którym dane dotyczące kontroli operacyjnych oraz działań weryfikacyjnych są przechowywane i analizowane. COCS, który jest w znacznym stopniu zgodny z wymaganiami LAS, funkcjonował jeszcze przed rozpoczęciem negocjacji w sprawie dobrowolnej umowy o partnerstwie. System został stworzony i jest obsługiwany przez zewnętrznego dostawcę usług i zostanie ostatecznie przekazany organowi ds. rozwoju leśnictwa (FDA).

Liberia wydaje zezwolenia FLEGT w odniesieniu do wszystkich wywożonych dostaw produktów z drewna, wyprodukowanych zgodnie z wymaganiami określonymi w definicji legalności oraz przy należytej kontroli ze strony COCS.

Niezależny audyt przyczynia się do zwiększenia wiarygodności LAS dzięki badaniu każdego elementu systemu, zapewniając jego funkcjonowanie zgodnie z założeniami. Audyt będzie przeprowadzany przez właściwy organ, niezależny od organów regulacyjnych sektora leśnego Liberii oraz od podmiotów sektora prywatnego. Wyniki audytu są przekazywane wspólnemu komitetowi ds. wdrażania umowy, a sprawozdania są udostępniane publicznie.

Funkcje weryfikacji legalności, licencjonowania oraz przeprowadzania niezależnego audytu zostały przedstawione w ogólnym zarysie przez grupę roboczą z udziałem zainteresowanych stron i będą dalej opracowywane i realizowane w ramach procesu wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie.

Niniejszy załącznik opisuje zasadniczy sposób działania LAS w praktyce.

2. ZAKRES

2.1. Źródła pozyskiwania drewna

Całość drewna i produktów z drewna produkowanych w kraju i kontrolowanych w ramach LAS musi pochodzić z prawnie wyznaczonych obszarów, w odniesieniu do których prawa do użytkowania zostały udzielone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi. Źródłami pozyskiwania drewna mogą być zarówno lasy naturalne, jak i plantacje leśne objęte jednym z następujących rodzajów zezwoleń przyznawanych przez organ ds. rozwoju leśnictwa (FDA):

- umową dotyczącą gospodarki leśnej (FMC),

- umową sprzedaży drewna (TSC),

- pozwoleniem na użytkowanie własne (PUP),

- pozwoleniem na użytkowanie leśne (FUP),

- pozwoleniem na stosowanie pił łańcuchowych.

Wymienione powyżej rodzaje pozwoleń zostały przewidziane w ramach ustawy o krajowej reformie leśnej, ustawy dotyczącej praw wspólnotowych, rozporządzenia w sprawie pił łańcuchowych oraz innych powiązanych przepisów. Przepisy dotyczące praw wspólnotowych oraz rozporządzenie w sprawie pił łańcuchowych są obecnie opracowywane, a po ich ukończeniu w LAS wprowadzone zostaną poprawki odzwierciedlające wszystkie dodane zmiany.

Drewno z drzewa kauczukowego i inne produkty z drewna pozyskiwane w ramach umów koncesji rolnej również będą objęte zakresem LAS.

Porzucone drewno zostanie włączone do systemu po jego sprzedaży na aukcji i ustanowieniu nowego właściciela prawnego.

W chwili obecnej drewno, które zostało zajęte w wyniku naruszenia przepisów, nie może zostać wprowadzone do systemu. Przepisy dotyczące zajętego drewna oraz sposobu jego włączania do LAS zostaną opracowane w ciągu dwóch lat, zanim system zezwoleń FLEGT stanie się operacyjny.

Wszystkie przywożone produkty z drewna wymienione w załączniku I również będą podlegały kontroli w ramach LAS. Dalsze szczegółowe informacje zostały przedstawione w sekcji 5.9 niniejszego załącznika.

2.2. Produkty

Kontrolą w ramach LAS objęte są następujące produkty:

- Kłody - Parkiety

- Zrębki - Ramy z drewna

- Podkłady kolejowe - Skrzynie/pudła do pakowania

- Tarcica - Wyroby stolarskie

- Fornir - Meble

- Sklejka

W załączniku I wymienione są produkty objęte zakresem obowiązywania niniejszej Umowy oraz ich kody według zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów (HS) stosowanego w handlu międzynarodowym.

W miarę wdrażania Umowy Liberia rozważy możliwość włączenia innych produktów, w tym węgla drzewnego, w zakres obowiązywania LAS.

2.3. Rynki docelowe

Weryfikacja legalności ma zastosowanie zarówno w odniesieniu do produktów z drewna sprzedawanych na rynku krajowym, jak i w odniesieniu do drewna wywożonego, niezależnie od kraju przeznaczenia. Kontrole produktów sprzedawanych na rynku krajowym będą przeprowadzane etapowo zgodnie z harmonogramem, który będzie zależał od wdrożenia ustawy dotyczącej praw wspólnotowych oraz rozporządzenia w sprawie pił łańcuchowych i będzie uwzględniał treść regionalnych traktatów handlowych ECOWAS oraz stopień ich zintegrowania z LAS.

3. STRUKTURA INSTYTUCJONALNA

Na potrzeby weryfikacji zgodności z definicją legalności (LD) i funkcjonowania COCS, FDA ustanowi nowy departament - liberyjski departament ds. weryfikacji (LVD). Umowa z dostawcą usług zostanie zawarta na zasadzie "budujobsługujprzekaż" (BOT) na okres pierwszych pięciu lat w celu opracowania niezbędnej metodologii w zakresie weryfikacji oraz zbudowania potencjału departamentów i wydziałów FDA zajmujących się wdrażaniem LAS.

LVD będzie współpracował z innymi departamentami i wydziałami FDA, agencji ochrony środowiska (EPA), ministerstwa handlu i przemysłu, ministerstwa finansów, ministerstwa pracy oraz innych właściwych agencji rządowych odpowiedzialnych za określone aspekty działalności związanej z regulacją sektora leśnego. Wymienione organy rządowe przedstawią LVD dowody świadczące o zgodności podmiotów z definicją legalności. Ponadto ustanowiony zostanie kanał komunikacji dla organizacji społeczeństwa obywatelskiego, za pomocą którego będą one mogły dostarczać LVD i innym odpowiednim organom zebrane w ramach procesu monitorowania dane dotyczące zgodności podmiotów z wymaganiami LAS.

Na potrzeby wydawania zezwoleń FLEGT dotyczących wywozu produktów z drewna, FDA ustanowi nowy departament - liberyjski departament ds. wydawania zezwoleń (LLD). Eksporterzy będą składali wnioski w sprawie wydania zezwoleń FLEGT do LLD (zob. rysunek 1).

Rysunek 1. Struktura instytucjonalna procesu weryfikacji i wydawania zezwoleń

grafika

4. WERYFIKACJA LEGALNOŚCI

4.1. Definicja legalności i powiązane procedury weryfikacji

Definicja legalności obejmuje 11 zasad, z których każda podzielona jest na szereg wskaźników przedstawiających wymogi prawne, które należy spełnić. Każdy wskaźnik obejmuje weryfikatory, które stosuje się w celu określenia, czy podmiot sektora prywatnego lub agencja rządowa spełnia wymogi prawne w odniesieniu do danego wskaźnika.

Dodatek A zawiera definicję legalności i przedstawia w ogólnym zarysie procedury weryfikacji, którymi odpowiedzialne ministerstwo, agencja rządowa oraz LVD powinny się kierować przy przeprowadzaniu oceny zgodności. Te ramy weryfikacyjne określają:

- cel pozwalający opisać przeznaczenie procedury weryfikacyjnej,

- kontrolę regulacyjną, aby uwzględnić normatywne lub regulacyjne wymagania i obowiązki w odniesieniu do danego wskaźnika,

- metodę weryfikacji, aby uwzględnić opis weryfikacji i sposób jej przeprowadzania, na co składać się będzie przegląd dokumentów, kontrola w terenie, potwierdzenie lub przeprowadzenie konsultacji,

- częstotliwość, aby określić jak często LVD musi przeprowadzać ocenę zgodności ze wskaźnikiem lub jego określonymi aspektami.

Bardziej szczegółowe procedury w zakresie przeprowadzania oceny zgodności z definicją legalności, w tym także listy kontrolne, zostaną opracowane w trakcie wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie.

4.2. Zarządzanie danymi

Wyniki weryfikacji będą rejestrowane w systemie zarządzania danymi, umożliwiającym przeprowadzanie natychmiastowych kontroli zgodności podmiotu z definicją legalności. Odpowiedzialność za zarządzanie danymi, w tym za aktualizację rejestrów z częstotliwością określoną w ramach procedur weryfikacji, spoczywać będzie na LVD.

System informacyjny kontroli pochodzenia produktu (COCIS) zawiera określone dane dotyczące zgodności z prawem, które zostaną zebrane w celu przeprowadzenia oceny zgodności z definicją legalności w całym łańcuchu produktu. Dane te są wykorzystywane jako czynniki inicjujące, umożliwiające funkcjonowanie łańcucha produktu, tzn. rozpoczęcie operacji pozyskiwania drewna lub przemieszczania kłód w łańcuchu dostaw. Przewiduje się, że COCIS będzie stanowił część systemu zarządzania danymi niezbędną dla celów weryfikacyjnych.

System zarządzania danymi powinien zostać opracowany w celu umożliwienia wymiany informacji w czasie rzeczywistym, tak aby każda niezgodna z określonymi wymaganiami partia drewna wykryta podczas weryfikacji mogła zostać zatrzymana z jednoczesnym prowadzeniem późniejszych kontroli na kolejnych etapach łańcucha dostaw.

Architektura i specyfikacje techniczne systemu zarządzania danymi oraz szczegółowe procedury zarządzania danymi zostaną opracowane w trakcie wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie.

4.3. Weryfikacja legalności podmiotów prowadzących działalność w ramach niezależnego programu certyfikacji gospodarki leśnej

Podmioty prowadzące działalność w ramach niezależnego programu certyfikacji zatwierdzonego przez rząd Liberii mogą wykazać zgodność z liberyjską definicją legalności, przedstawiając LVD oraz LLD ważny certyfikat programu.

Przed zatwierdzeniem programu certyfikacji rząd Liberii przeprowadzi ocenę zgodności by upewnić się, że wszystkie wskaźniki określone w liberyjskiej definicji legalności zostały uwzględnione w programie certyfikacji, kwestia zapewnienia zgodności z nimi podlega systematycznej kontroli, a cały proces certyfikacji jest wiarygodny. Wyłącznie systemy, które pomyślnie przejdą ocenę zgodności, mogą zostać włączone do funkcjonującego w Liberii LAS.

Zgodnie z ustawodawstwem liberyjskim krajowy system kontroli pochodzenia produktu będzie obowiązywał wszystkie podmioty, w tym również te, które posiadają swoje własne certyfikowane systemy kontroli pochodzenia produktu.

5. SYSTEM KONTROLI POCHODZENIA PRODUKTU

5.1. Standardowe procedury operacyjne

Zestaw standardowych procedur operacyjnych został opracowany w celu określenia a) sposobu, w jaki przedsiębiorstwa leśne przeprowadzają kontrolę swoich łańcuchów dostaw; oraz b) sposobu, w jaki działania podejmowane przez te przedsiębiorstwa są weryfikowane przy wsparciu ze strony COCS:

a) ogólna standardowa procedura operacyjna 01 (GSOP 01) przedstawia ogólny opis sposobu, w jaki prowadzone są działania z zakresu kontroli i weryfikacji w odniesieniu do drewna i produktów z drewna pozyskiwanych na podstawie TSC, FMC oraz PUP;

b) szczegółowe informacje dotyczące każdego działania są przedstawione w szeregu standardowych procedur operacyjnych;

c) ogólne standardowe procedury operacyjne i standardowe procedury operacyjne zostaną zmienione, aby dostosować ich treść do jakichkolwiek zmian w zakresie działań kontrolnych i weryfikacyjnych, w tym wprowadzenia nowych źródeł drewna w COCS.

Procedury dotyczące kontroli i weryfikacji drewna pochodzącego z następujących źródeł zostaną opracowane w ciągu dwóch lat od podpisania dobrowolnej umowy o partnerstwie:

a) lasów objętych zakresem obowiązywania przepisów ustawy dotyczącej praw wspólnotowych;

b) drewna pochodzącego z wyrębu za pomocą pił łańcuchowych;

c) drewna przywożonego;

d) drewna przewożonego w tranzycie;

e) drewna zajętego.

Kolejne sekcje oraz dodatek B opisują kluczowe punkty kontroli oraz podstawowe zasady obowiązujące w ramach COCS.

5.2. Okres przed rozpoczęciem pozyskiwania drewna

Odpowiedzialność za wytyczenie granic obszaru objętego umową oraz granic bloków, w których dokonuje się pozyskiwania, oraz przeprowadzenie spisu drzew (wykonanie szacunku brakarskiego) spoczywa na zleceniobiorcy. LVD sprawdza, czy mapa bloków i szacunek brakarski są dokładne i przekazuje działowi handlowemu FDA informacje, które mu są potrzebne do zatwierdzenia prac związanych z mapą szacunku brakarskiego bloków oraz wydania certyfikatu na potrzeby cięć rocznych (AHC).

Pracownicy FDA sprawdzają, czy mapa bloków i szacunek brakarski zostały sporządzone we właściwy sposób, oraz czy formularze i mapy zostały prawidłowo wypełnione przez zleceniobiorców. Proces ten obejmuje dwa etapy: najpierw przeprowadza się kontrolę urzędową, która ma na celu sprawdzenie, czy nie popełniono prostych błędów administracyjnych, a następnie, jeżeli wynik pierwszej kontroli zostanie uznany za zadowalający, przeprowadza się kontrolę w lesie na próbie, której wielkość wynosi co najmniej 5 % obszaru objętego szacunkiem brakarskim, w celu zweryfikowania informacji dotyczących lokalizacji, średnicy, gatunku oraz wysokości drzew.

COCIS automatycznie sprawdza, czy:

a) numer obszaru objętego umową pokrywa się z numerem identyfikacyjnym zleceniobiorcy;

b) wszystkie cztery rogi map bloków mieszczą się w obrębie powierzchni brutto obszaru objętego umową;

c) numery identyfikacyjne drzew zostały przydzielone określonemu zleceniobiorcy w celu ich wykorzystania na wskazanym obszarze objętym umową do oznakowania drzew.

Następnie pracownik terenowy COC ręcznie sprawdza mapę bloków, by upewnić się, że:

a) numer obszaru objętego umową oraz numer identyfikacyjny zleceniobiorcy pokrywają się z numerami na przedłożonych formularzach szacunków brakarskich;

b) daty przeprowadzenia szacunków pokrywają się z datami wskazanymi w formularzach szacunków brakarskich;

c) współrzędne geograficzne zapisane według układ UTM pokrywają się z danymi przedstawionymi w formularzach szacunków brakarskich;

d) skala została w odpowiedni sposób oznaczona na mapie, odległość między komórkami jest prawidłowa i odległości zostały w prawidłowy sposób oznaczone na mapie;

e) kierunek linii podstawowej został określony w odpowiedni sposób, a kierunek strzałki wskazującej północ jest prawidłowy względem linii podstawowej;

f) liczby określające linie szacunku brakarskiego oraz liczby określające odległości zostały prawidłowo podane;

g) granica bloków wyznaczona na mapie bloków odpowiada granicy wyznaczonej na mapie sytuacyjnej obszaru objętego umową i mieści się w ogólnych granicach obszaru objętego umową;

h) numery drzew na mapie są umieszczone w odpowiednich komórkach, zgodnie z formularzami szacunku brakarskiego;

i) kody gatunków zostały określone prawidłowo.

Pracownik terenowy COC wypełnia standardowy formularz COCIS zawierający szereg rubryk, który zostanie następnie przekazany urzędnikowi ds. wprowadzania danych lub operatorowi COCIS w celu wprowadzenia danych do COCIS.

W przypadku gdy którakolwiek z kontroli formularzy szacunków brakarskich lub ręcznych map bloków da negatywny wynik, operator COCIS wydrukuje formularze/mapy, które nie spełniły wymogów kontroli. Inspektor wprowadzania danych w ramach COC przekaże je zleceniobiorcy w celu wprowadzenia poprawek, a następnie procedura zostanie powtórzona z uwzględnieniem skorygowanych danych.

5.3. Pozyskiwanie drewna

Proces ten opisuje procedury dotyczące znakowania, pomiarów oraz rejestrowania, których zleceniobiorcy powinni przestrzegać podczas ścinki drzew. Mierzenie i znakowanie kłód i pniaków jest konieczne, by można było powiązać oryginalny numer drzewa (przypisany podczas szacunku brakarskiego) z kłodami uzyskanymi w wyniku ścięcia drzewa oraz pniakiem pozostałym w lesie, tym samym zapewniając identyfikowalność.

Po wydaniu rocznego certyfikatu pozyskiwania zleceniobiorca otrzymuje znaczniki z kodami kreskowymi przeznaczone do umieszczania na kłodach i uzyskuje zezwolenie na rozpoczęcie pozyskiwania drewna na obszarach wskazanych na mapie bloków:

a) przed ścięciem drzewa, zatrudniony przez zleceniobiorcę mierniczy zapisuje numer identyfikacyjny znacznika przydzielony podczas szacunku brakarskiego;

b) po ścięciu drzewa, mierniczy umieszcza nowy znacznik na grubszym końcu kłody, a drugi na pniaku i rejestruje je. Powstała w ten sposób kłoda mająca długość drzewa jest mierzona: dokonuje się pomiaru średnicy grubszego końca i wierzchołka oraz długości kłody do miejsca, z którego wychodzą gałęzie korony drzewa (w zaokrągleniu do 10 cm). Mierniczy zapisuje dane na w palmtopie (PDA) lub w odpowiednim formularzu.

Następnie mierniczy przechodzi do kolejnego drzewa, które ma zostać ścięte, i powtarza tę samą procedurę. Zebrane dane są przekazywane urzędnikowi ds. wprowadzania danych w ramach COC, który przetwarza je i przekazuje do COCIS.

5.4. Leśna składnica kłód/miejsce załadunku

Ten proces opisuje, w jaki sposób zleceniobiorca dokonuje pomiaru i etykietuje ścięte drzewa po ich przeniesieniu na miejsce załadunku i pocięciu poprzecznym na odcinki o odpowiedniej długości. Tę samą procedurę stosuję się również w przypadku, gdy na późniejszym etapie kłody są ponownie cięte poprzecznie na mniejsze kłody lub po prostu ociosywane (tj. usuwana jest warstwa wierzchnia o grubości kilku cali, by nadać kłodom lepszy wygląd na potrzeby sprzedaży lub wywozu). Podstawową zasadą jest przyczepianie znacznika z numerem identyfikacyjnym do każdej nowej kłody, by można było zidentyfikować pierwotną kłodę, drzewo i mapę bloków.

Osoby przeprowadzające pomiary kłód w ramach COCS na podstawie próbki sprawdzają, czy kłody zostały w odpowiedni sposób oznakowane i zmierzone przez podmiot. Dane dotyczące gatunku, średnicy oraz długości kłody zostaną zapisane w COCIS, który automatycznie porównuje dane dotyczące kłody z informacjami przechowywanymi przez zleceniobiorcę.

5.5. Przewóz kłód lub obrobionego drewna

Proces ten opisuje procedurę, którą należy stosować w przypadku, gdy kłody lub produkty z drewna są ładowane na samochód ciężarowy na miejscu załadunku w lesie, gdy kłody są ładowane na terenie magazynu znajdującym się niedaleko portu lub gdy tarcica jest ładowana przed jej przewiezieniem do portu i dalszym transportem. Ponieważ COCS został zaprojektowany w taki sposób, by umożliwić monitorowanie danych dotyczących aktualnej lokalizacji kłód lub produktów z drewna w łańcuchu dostaw w czasie rzeczywistym, stosuje się następujące środki:

a) gdy dostawa jest gotowa do załadunku, zatrudniani przez podmiot pracownicy (tj. mierniczy lub liczman tartaku) wypełniają formularz listu przewozowego:

- wypełniając odpowiednie pola (kod kreskowy, gatunek, średnica oraz długość),

- naklejając naklejki z kodem kreskowym w odpowiednich miejscach listu przewozowego,

- sporządzając wykaz wszystkich numerów znaczników z kodem kreskowym lub nalepek opatrzonych kodem kreskowym przyczepionych do produktów z drewna, z których składa się ładunek - numery te muszą zostać przepisane ręcznie,

- opatrując datą i podpisując list przewozowy;

b) kłody lub produkty z drewna muszą być ładowane w taki sposób, by zapewnić możliwość odczytania kodów kreskowych przez skaner PDA bez konieczności rozładowywania samochodu ciężarowego. W związku z tym należy zostawić wolne miejsce między końcem kłód a czołową burtą samochodu ciężarowego (w zależności od jego rodzaju), albo należy załadować wszystkie kłody w taki sposób, by etykiety były umieszczone na ich na tylnym końcu i były dobrze widoczne. Ma to na celu ułatwienie kontroli numerów etykiet przez osoby dokonujące pomiaru kłód w ramach COCS oraz FDA, gdy samochód ciężarowy jest w drodze.

LVD przeprowadza pełną weryfikację trasy listów przewozowych/wydanych i otrzymanych dowodów dostawy oraz dysponuje niestacjonarnymi zespołami osób przeprowadzających pomiary/inspektorów, którzy sprawdzają próbkę wybraną ze wszystkich przewożonych ładunków. Informacje dotyczące gatunku, średnicy oraz długości kłody są zapisywane. Jednocześnie liberyjska policja sprawdzi, czy do wszystkich ładunków przekraczających punkty kontrolne dołączone są wymagane listy przewozowe.

5.6. Obróbka drewna

Szczegółowe procedury opisujące sposób oceny obróbki drewna w tartakach i innych procesów obróbki, zostaną opracowane w ciągu pierwszych trzech lat od rozpoczęcia wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie. Kontrola operacyjna przeprowadzana przez podmiot oraz weryfikacja przeprowadzana w ramach COCS będzie zasadniczo obejmować (i) wprowadzanie surowców drzewnych na teren tartaku; (ii) przechowywanie surowców drzewnych; (iii) proces obróbki; (iv) przechowywanie produktów po obróbce oraz; (v) opuszczenie przez produkty terenu tartaku.

Stosowane będą następujące środki kontroli i weryfikacji:

a) podmiot prowadzi ewidencję wszystkich surowców drzewnych wprowadzanych na teren tartaku i przekazuje odpowiednie dane do COCIS;

b) podmiot prowadzi ewidencję wszystkich surowców drzewnych przechowywanych na terenie tartaku i przekazuje odpowiednie dane do COCIS. Podmiot musi korzystać z systemu zarządzania inwentaryzacją, który zapisuje informacje dotyczące surowców drzewnych wchodzących do magazynu i wychodzących z magazynu;

c) pracownicy zatrudniani przez podmiot zapisują informacje dotyczące surowców wprowadzanych do zakładu obróbki i wszystkich produktów opuszczających ten zakład, wprowadzając dane do standardowych formularzy. Będzie to stanowiło źródło podstawowych danych na potrzeby przeprowadzania oceny dotyczącej procesu odzyskania (w przypadku obróbki w tartaku oznaczałoby to objętość tarcicy wychodzącej z tartaku wyrażoną jako procentowy udział wprowadzanych do niego kłód; w innym przypadku może to oznaczać zwykły przelicznik, np. x m³ tarcicy stanowi ekwiwalent y sztuk nóg od krzeseł itd.);

d) podmiot prowadzi ewidencję wszystkich produktów poddanych obróbce przechowywanych na terenie tartaku i przekazuje odpowiednie dane do COCIS. Podmiot musi korzystać z systemu zarządzania inwentaryzacją, który zapisuje informacje dotyczące surowców drzewnych wprowadzanych do magazynu i opuszczających magazyn;

e) podmiot prowadzi ewidencję wszystkich surowców drzewnych opuszczających teren tartaku i przekazuje odpowiednie dane do COCIS;

f) próbka obejmująca całą partię produktów poddanych obróbce (na przykład produktów wytworzonych w ciągu jednej zmiany w tartaku) musi być monitorowana przez pracowników LVD od momentu, w którym tartak jest gotowy do rozpoczęcia produkcji. Próbka ta będzie stanowiła podstawę dla "zatwierdzonego przelicznika";

g) okresowo i w sposób wyrywkowy pracownicy LVD będą przeprowadzać ponowną ocenę "zatwierdzonego przelicznika". Tego rodzaju wizyty w zakładach obróbki powinny być niezapowiedziane;

h) COCIS monitoruje przelicznik na podstawie standardowych formularzy przekazanych przez podmiot porównując z "zatwierdzonym przelicznikiem". Każda istotna różnica będzie skutkowała wszczęciem dalszego dochodzenia lub sporządzeniem sprawozdania dotyczącego błędu;

i) LVD przeprowadza wyrywkowe kontrole w odniesieniu do wszystkich działań oraz systemów księgowych wykorzystywanych przez podmiot do kontrolowania przepływu surowca drzewnego oraz produktów poddanych obróbce na obszarze danego tartaku.

5.7. Wywóz

Proces ten przedstawia sposób, w jaki produkty już zatwierdzone do wywozu przez LVD są przewożone do portu i następnie ładowane na statek.

W punkcie wywozu COCS sprawdza wszystkie numery etykiet oraz specyfikacje produktu w ramach COCIS oraz wykonywane są fizyczne kontrole próbek z dostawy wywozowej.

Eksporter musi przekazać do COCS informację, że statek jest gotowy do załadunku, by COCS mógł wykonać swoje zadanie, wysyłając zespół, który ma nadzorować ostateczny załadunek statku. Podczas gdy poszczególne kłody lub pakiety są załadowywane na statek, inspektor COCS sprawdzi je w odniesieniu do specyfikacji by upewnić się, że są one objęte ważnym zezwoleniem FLEGT, oraz zapisze odpowiednie informacje w swoim PDA lub w odpowiednim formularzu. Dane zostaną wprowadzone do COCIS i uzgodnione z wcześniejszymi danymi dotyczącymi specyfikacji produktów, przechowywanymi w celu monitorowania, które produkty zostały faktycznie wywiezione.

5.8. Rynek krajowy

Procedury dotyczące kontroli i weryfikacji opisane w sekcjach 5.2-5.7 niniejszego załącznika mają zastosowanie do rynku krajowego, jeżeli drewno pochodzi ze stref produkcyjnych objętych FMC, TSC oraz PUP. Procedury w zakresie zarządzania łańcuchami dostaw drewna pochodzącego z wyrębu za pomocą pił łańcuchowych zostaną opracowane w okresie wskazanym w załączniku VII.

5.9. Drewno przywożone

Importer musi wykazać, że drewno przywożone pochodzi z legalnych źródeł i że zostało poddane odprawie celnej zgodnie z ustawodawstwem liberyjskim. Legalność drewna w kraju pozyskania można wykazać za pośrednictwem świadectw wydanych w ramach systemu certyfikacji legalności lub innych systemów weryfikacji legalności, które zostały ocenione i zatwierdzone przez rząd Liberii w porozumieniu z zainteresowanymi rządami. Przywożone drewno kontrolowane w ramach LAS innego kraju objętego dobrowolną umową o partnerstwie, które stosuje system zezwoleń FLEGT, będzie uznawane za legalne w ramach liberyjskiego LAS. Przywożone drewno, którego legalność zostanie wykazana, jest włączane do COCS na granicy i od tego momentu podlega kontroli i weryfikacji na takich samych zasadach, jak drewno krajowe.

5.10. Drewno przewożone w tranzycie

Drewno przewożone w tranzycie musi zostać fizycznie oddzielone od drewna krajowego lub przywożonego i musi być przewożone przez Liberię w tranzycie zgodnie z liberyjską kontrolą celną. Drewno przewożone w tranzycie nie zostanie włączone do COCS i nie będzie podlegało wydaniu liberyjskiego zezwolenia FLEGT w punkcie wywozu. Informacje dotyczące kraju pochodzenia oraz kraju pozyskania muszą zostać wyraźnie określone w listach przewozowych i innych dokumentach przewozowych. Liberia określi szczegółowo dokumenty prawne i powiązane szczególne kontrole celne w odniesieniu do drewna przewożonego w tranzycie. Szczegółowe procedury opracowane zostaną zanim system zezwoleń stanie się operacyjny.

5.11. Kauczukowiec

Standardowe procedury operacyjne w zakresie kontroli pozyskiwania, transportu, strugania oraz wywozu produktów z kauczukowca zostaną opracowane w trakcie wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie.

5.12. Uzgadnianie danych

COCIS jest wykorzystywany do uzgadniania danych ilościowych między różnymi etapami łańcucha dostaw i w obrębie tych etapów. Proces uzgadniania ma na celu zapewnienie zgodności danych dotyczących ilości drewna pod względem gatunku i wymiarów na całej długości łańcucha dostaw, w szczególności w celu wykazania, że wysłana ilość nie przekracza ilości otrzymanej, i że podczas obróbki proporcja między ilością surowca a ilością produktu poddanego obróbce utrzymuje się na racjonalnym poziomie.

Na potrzeby uzgodnienie skonsolidowanych danych w odniesieniu do szeregu łańcuchów dostaw i czasu opracowane będą protokoły mające dostarczyć dowodów legalności całego sektora leśnego na szczeblu regionalnym lub krajowym.

Poza uzgodnieniem danych ilościowych, COCS, wykorzystując bazę danych LVD, sprawdza przed dokonaniem każdej sprzedaży czy istnieje pełna zgodność z LD, niezależnie od tego, czy sprzedaż odbywa się w ramach wywozu, czy na terytorium Liberii

6. NIESPEŁNIENIE WYMAGAŃ OKREŚLONYCH W RAMACH LAS

Zezwolenia FLEGT nie zostaną wydane dopóki wszystkie wymagania określone w ramach LAS nie zostaną spełnione. Należy zająć się każdym przypadkiem niespełnienia wymagań określonych w ramach LAS. Istniejące procedury prawne i sankcje mają zastosowanie do przypadków niespełnienia wymagań określonych w ramach LAS zidentyfikowanych w trakcie przeprowadzania działań weryfikacyjnych. W zależności od rodzaju naruszenia mogą mieć zastosowanie grzywny administracyjne, działania naprawcze, zawieszenie działań lub może być wniesione oskarżenie przeciwko podmiotowi.

Szczegółowe wskazówki dotyczące sposobu postępowania w przypadku naruszeń i nakładania sankcji w związku z niezgodnością zostaną opracowane zanim system zezwoleń FLEGT stanie się operacyjny.

Wszystkie przypadki niespełnienia wymagań określonych w definicji legalności, a także niespełnienia wymagań w odniesieniu do COCS oraz informacje o odpowiednich sankcjach związanych z tym faktem zostaną zapisane w bazie danych dotyczącej weryfikacji (zob. sekcja 4.2).

7. WYDAWANIE ZEZWOLEŃ

Ustanowiony zostanie liberyjski departament ds. wydawania zezwoleń (LLD) w celu wydawania zezwoleń FLEGT na wywóz przesyłek produktów z drewna spełniających wszystkie wymagania określone w ramach LAS. Procedura wydawanie zezwoleń obejmuje następujące etapy:

a) Eksporter składa w LLD wniosek o wydanie zezwolenia FLEGT w odniesieniu do każdej przesyłki wywozowej. Standardowy formularz wniosku zostanie opracowany w ciągu dwóch lat od podpisania dobrowolnej umowy o partnerstwie w celu określenia wymaganych informacji i dokumentów. LLD zarejestruje wniosek i prześle do LVD wniosek o przeprowadzenie weryfikacji.

b) LVD sprawdza, czy eksporter i potencjalni dostawcy związani z określoną przesyłką wywozową spełniają wymagania określone w liberyjskiej definicji legalności, i czy produkty przeznaczone na wywóz pochodzą z legalnych źródeł i zostały prawidłowo wprowadzone do COCIS. Szczegółowe procedury oraz listy kontrolne wykorzystywane przez LVD w procesie weryfikacji zostaną opracowane w ciągu dwóch lat od podpisania dobrowolnej umowy o partnerstwie.

c) LVD prześle LLD na piśmie informację potwierdzającą wynik weryfikacji. Format i proces sporządzania informacji zostaną opracowane w ciągu dwóch lat od podpisania dobrowolnej umowy o partnerstwie.

- Jeżeli LVD potwierdzi, że wymagania określone w LD zostały w pełni spełnione, LLD niezwłocznie wyda zezwolenie FLEGT w odniesieniu do danej przesyłki wywozowej. Szczegółowe procedury w zakresie informowania wnioskodawcy oraz wydawania zezwoleń FLEGT zostaną opracowane w ciągu dwóch lat od podpisania dobrowolnej umowy o partnerstwie.

- W przypadku wykrycia jakiegokolwiek przypadku niezgodności na tym etapie LVD powiadomi LLD o braku możliwości wydania zezwolenia FLEGT, wskazując przyczyny wydania decyzji odmownej, i zarejestruje odmowę w COCIS. LLD powiadomi wnioskodawcę, że wniosek o wydanie zezwolenia został odrzucony i przedstawi przyczyny jego odrzucenia. Szczegółowe procedury dotyczące sposobu postępowania z przesyłkami nie spełniającymi wymagań oraz procedury w zakresie informowania wnioskodawcy zostaną opracowane w ciągu dwóch lat od podpisania dobrowolnej umowy o partnerstwie.

d) Po wydaniu zezwolenia FLEGT eksporter przesyła organowi celnemu oraz organowi zarządzającemu portem kopię zezwolenia wraz ze specyfikacją oraz powiadomienie zawierające informacje o proponowanej dacie załadunku. Organ celny i organ zarządzający portem sprawdza, czy zezwolenie jest zgodne z pozostałą urzędową dokumentacją wywozową i czy spełnia wymagania w zakresie standardowego formatu. LLD prowadzi ewidencję wszystkich otrzymanych wniosków o wydanie zezwolenia FLEGT, w tym także tych, które zostały odrzucone.

Specyfikacje techniczne określone w odniesieniu do zezwoleń FLEGT, w tym format zezwolenia oraz okres jego ważności, zostały przedstawione w załączniku IV.

8. NIEZALEŻNY AUDYT

Niezależny audyt (IA) ma na celu dokonanie oceny, czy funkcjonowanie LAS jest skuteczne, odpowiednie i wiarygodne, oraz wskazanie potencjalnych słabych punktów i zagrożeń w odniesieniu do struktury i procesu wdrażania systemu.

Zakres zadań określony w odniesieniu do IA, uwzględniający zadania, wymagane kwalifikacje oraz stosowane metody, został przedstawiony w załączniku V.

Dodatek  A

DEFINICJA LEGALNOŚCI, MATRYCA I PROCEDURY WERYFIKACYJNE

1. Plan dotyczący polityki i reformy prawa w sektorze leśnictwa

Przedstawiona poniżej definicja legalności została opracowana przy udziale wielu zainteresowanych stron. Podczas opracowywania definicji legalności liberyjskie zainteresowane strony zidentyfikowały szereg niejasności, luk oraz niespójności w istniejących ustawach, przepisach oraz strategiach leżących u podstaw definicji legalności, do których trzeba się odnieść w celu zapewnienia dobrych rządów oczekiwanych w liberyjskim sektorze leśnym. W związku z tym rząd Liberii planuje przeprowadzić reformy prawne oraz reformy polityki w odniesieniu do sektora leśnego w porozumieniu ze wszystkimi właściwymi zainteresowanymi stronami. Przewiduje się, że tego rodzaju reformy prawne zostaną zakończone do 2013 r., i że definicja legalności zostanie następnie zaktualizowana w celu uwzględnienia wszystkich wprowadzonych zmian. Następujące dziedziny wymagają zreformowania polityki i prawa:

a) umowy społeczne: ustanowienie procedur w zakresie zarządzania negocjacjami dotyczącymi warunków umów społecznych, w tym (i) terminu prowadzenia negocjacji; (ii) terminowego dokonywania płatności i przelewu środków na rzecz wspólnot; (iii) minimalnego zakresu umów społecznych oraz egzekwowania przepisów; (iv) praw członków wspólnot w odniesieniu do obszarów objętych obrębem; oraz (v) zatrudniania pracowników niewykwalifikowanych itd.;

b) promulgacja rozporządzenia w sprawie leśnictwa wspólnotowego w celu zapewnienia określonych wytycznych w zakresie zarządzania lasem wspólnotowym;

c) wykorzystanie porzuconych kłód, w tym procedury dotyczące ich sprzedaży aukcyjnej, rejestrowania właściciela prawnego oraz wprowadzania do LAS;

d) wykorzystanie kłód zajętych przez rząd z powodu ich pozyskania z naruszeniem prawa;

e) uwzględnienie niezależnych systemów certyfikacji w ramach LAS: prowadzenie dyskusji i osiąganie porozumienia z zainteresowanymi stronami w sprawie stosowania niezależnych systemów certyfikacji w Liberii oraz określania niezależnych systemów certyfikacji, które Liberia uznałaby w celu ustalania legalnego pochodzenia kłód przywożonych z państw, które nie podpisały dobrowolnej umowy o partnerstwie;

f) lista osób wykluczonych: ustanowienie listy osób wykluczonych, obejmującej osoby, które przyczyniły się do wybuchu wojny domowej w Liberii i w związku z tym otrzymały zakaz pracy w sektorze leśnictwa zgodnie z istniejącymi przepisami FDA;

g) zakłady obróbki: rozporządzenie dotyczące (i) ustanowienia zakładów obróbki przez zleceniobiorców FMC; oraz (ii) wytycznych w zakresie działalności zakładów obróbki;

h) dostęp stron trzecich oraz wykorzystanie produktów leśnych: przepisy dotyczące dostępu stron trzecich oraz wykorzystania zasobów leśnych na obszarze obrębu należącym do innej strony;

i) zatwierdzenie i promulgacja przepisów dotyczących pił łańcuchowych: w celu opracowania nowych procedur w zakresie współpracy z sektorem nieformalnym.

2. Matryca legalności

Przy określaniu, czy drewno lub produkty z drewna sprzedawane na rynku liberyjskim lub wywożone z Liberii spełniają standardy prawne ustanowione w definicji "legalnego drewna", stosuje się zasady i wskaźniki, a także szczegółowe procedury weryfikacji zgodnie z informacjami przedstawionymi w poniższej tabeli. Tabela opisuje format matrycy legalności (zasady, wskaźniki, weryfikatory oraz wskazówki dotyczące weryfikacji). Matryca jest podzielona na 11 zasad; wskaźniki i weryfikatory zostały wymienione poniżej każdej zasady, a wskazówki dotyczące weryfikacji pokazują, w jaki sposób należy przeprowadzać kontrolę zgodności wskaźników. Wskazówki dotyczące weryfikacji (określające cel, kontrolę regulacyjną, metodę weryfikacji oraz częstotliwość) odzwierciedlają aktualny tok rozumowania, ale mogą podlegać zmianom w miarę dalszego dopracowywania systemów i procedur.

grafika

WYKAZ SKRÓTÓW

AHC roczny tytuł prawny do pozyskiwania drewna

BOT umowa typu "budujobsługujprzekaż"

CEO dyrektor naczelny

CFDC komitet ds. rozwoju leśnictwa wspólnotowego

CNDRA krajowe centrum akt i dokumentów

COCIS system informacyjny obsługujący system kontroli pochodzenia produktu

COCS system kontroli pochodzenia produktu

CSO organizacja społeczeństwa obywatelskiego

OOŚ ocena oddziaływania na środowisko

EI zezwolenie dotyczące oddziaływania na środowisko

EIP decyzja o uwarunkowaniach środowiskowych

EPA agencja ochrony środowiska

EPAA ustawa w sprawie agencji ochrony środowiska

EPML ustawa w sprawie ochrony środowiska i zarządzania środowiskiem

FDA organ ds. rozwoju leśnictwa

FMC umowa dotycząca gospodarki leśnej

FUP pozwolenie na użytkowanie leśne

GBL ogólna ustawa w sprawie przedsiębiorstw

GSOP ogólna standardowa procedura operacyjna

IMCC międzyresortowy komitet ds. koncesji

LAS system zapewniania legalności

LEITI liberyjska Inicjatywa Przejrzystości w Branżach Wydobywczych

LLD liberyjski departament ds. wydawania zezwoleń

LLL liberyjskie prawo pracy

LVD liberyjski departament ds. weryfikacji, FDA

MIDB baza danych zawierająca informacje dotyczące rynku

MOCI Ministerstwo Handlu i Przemysłu

MOF Ministerstwo Finansów

MOFA Ministerstwo Spraw Zagranicznych

MOL Ministerstwo Pracy

MPEA Ministerstwo ds. Planowania i Spraw Gospodarczych

NFRL ustawa o krajowej reformie leśnej

NSSL ustawa dotycząca krajowego systemu zabezpieczeń społecznych

NSSWC państwowa korporacja ds. zabezpieczenia społecznego i opieki społecznej

PDA elektroniczny asystent osobisty

PPCA ustawa dotycząca zamówień publicznych i koncesji

PPCC komisja ds. zamówień publicznych i koncesji

PUP pozwolenie na użytkowanie własne

SOP standardowa procedura operacyjna

TSC umowa sprzedaży drewna

UTM układ UTM (Universal Transverse Mercator)

WTS system śledzenia drewna

USTAWODAWSTWO PRZYWOŁANE W LIBERYJSKIEJ DEFINICJI LEGALNOŚCI

Ustawodawstwo przywołane w definicji legalności:

ustawa w sprawie ochrony środowiska i zarządzania środowiskiem (2002)

ustawa w sprawie agencji ochrony środowiska (2002)

kodeks praktyk w zakresie pozyskiwania opracowany przez FDA (2007)

rozporządzenie FDA 111-10

dziesięć podstawowych rozporządzeń FDA (2007) (rozporządzenia od 101-07 do 110-07)

ustawa o wolności informacji (2010)

ogólna ustawa w sprawie przedsiębiorstw

ustawa dotycząca LEITI (2009)

liberyjskie standardowe procedury operacyjne w ramach COC

liberyjskie prawo pracy

ustawa o krajowej reformie leśnej (2006)

ustawa w sprawie krajowego systemu zabezpieczeń społecznych

ustawa w sprawie komisji ds. zamówień publicznych i koncesji (2005)

liberyjski kodeks podatkowy, z późniejszymi zmianami (2009)

Dodatkowe istotne dokumenty:

ustawa dotycząca praw wspólnotowych (2009)

liberyjska polityka leśna (2007)

krajowa strategia gospodarki leśnej

ustawa w sprawie sieci chronionych obszarów leśnych (2003)

Dodatek  B

PRZEGLĄD SYSTEMU KONTROLI POCHODZENIA PRODUKTU (COCS)

Etap	Zakres odpowiedzialności operatorów			Weryfikacja przez FDA
	Działania	Dane wprowadzane do COCIS	Kluczowe wyniki	Oceny i kontrole w terenie	Kontrola poprawności danych w COCIS(1)	Uzgadnianie między etapami łańcucha dostaw lub w ramach tych etapów(2)
Przed rozpoczęciem pozyskiwania drewna	Zarejestrowanie jednostki organizacyjnej zleceniobiorcy w COCIS Wyznaczenie granic oraz podział na bloki (siatka lokalizacyjna wyznaczona przy pomocy GPS) objętych umową obszarów przydzielonych przez FDA Sporządzenie wykazu wszystkich drzew o rozmiarach handlowych oraz opatrzenie drzew znacznikami z kodami kreskowymi COCIS Sporządzenie mapy lasu: Wyznaczenie lokalizacji drzew oraz naturalnych cech terenu	Numer TIN zleceniobiorcy (numer rejestracyjny wydawany przez Ministerstwo Handlu) Współrzędne bloków Dane dotyczące szacunku brakarskiego, w tym numery identyfikacyjne drzew, gatunek drzew, pierśnica, wysokość oraz umiejscowienie w bloku o powierzchni 2 500 m2	Mapy bloków Szkicowe mapki Wyniki szacunku brakarskiego oraz wnioski w sprawie drzew dorodnych Roczny plan operacyjny	Biuro: - Mapy bloków/oddziałów, - Formularze szacunku brakarskiego, - Szkicowe mapki, - Zatwierdzenie drzew wskazanych we wniosku o wycięcie. Teren: - 5 % obszaru bloku: lokalizacja drzewa, średnica, wysokość, gatunek. - Współrzędne rogów bloku	Numery identyfikacyjne drzew, gatunki drzew, pierśnica, wysokość oraz lokalizacja Zastosowanie znaczników z kodem kreskowym
Pozyskanie drewna	Ścinka drzew, produkcja całych drzew lub kłód Przyczepianie znaczników z kodem kreskowym COCIS do kłód i pniaków Pomiar całych pni drzew lub kłód Transport do leśnej składnicy kłód (na poboczu) Oznakowanie proponowanej trasy drogi oraz inwentaryzacja drzew na zaproponowanej trasie	Numer TIN zleceniobiorcy Dane dotyczące drzew: numer identyfikacyjny, gatunek, średnice oraz długość Numery identyfikacyjne pniaków	Formularze zawierające dane dotyczące drzew Formularze przebiegu trasy drogi	Miejsce ścinki: - weryfikacja 5 % danych dotyczących drzew - wyrywkowe sprawdzenie, czy dane dotyczące drzew są takie same w odniesieniu do kłody, pniaka oraz ściętego drzewa	Dane dotyczące drzew (przed ścięciem): numer identyfikacyjny, gatunek, średnice oraz szacowana długość Lokalizacja ściętego drzewa, gatunku oraz wymiarów kłody;	Między szacunkiem brakarskim a formularzami zawierającymi dane dotyczące drzew(3): - porównywanie liczby drzew dorodnych oraz liczby drzew faktycznie pozyskanych według gatunku - porównywanie miąższości drzew dorodnych z liczbą pni drzew (lub kłód) według gatunku Powiązanie numeru identyfikacyjnego pniaka, drzewa oraz odcinka drzewa/kłody
Leśna składnica kłód/jakakolwiek inna składnica kłód	Cięcie poprzeczne lub ociosanie całego pnia drzewa lub kłód Przyczepianie znaczników z kodami kreskowymi COCIS do pociętych poprzecznie lub przyciętych kłód Dokonywanie pomiaru kłód	Numer TIN zleceniobiorcy Dane dotyczące kłody: numer identyfikacyjny, gatunek, średnice, długość, miąższość oraz jakość kłody Zależność między pniami drzew, czy długimi kłodami a kłodami pociętymi poprzecznie lub ociosanymi	Formularz zawierający dane dotyczące kłody	Na miejscu załadunku kłód: - Wyrywkowa weryfikacja danych dotyczących kłód na podstawie próbek (intensywność próbkowania zależy od wyników działalności przedsiębiorstwa)	Dane dotyczące kłody: numer identyfikacyjny, gatunek, średnice, długość oraz miąższość kłody	Między formularzami zawierającymi dane dotyczące drzewa a formularzami zawierającymi dane dotyczące kłody: - porównywanie liczby całych pni drzew/kłód z liczbą kłód pociętych poprzecznie i przyciętych według gatunku - porównywanie miąższości pni drzew/każdej kłody - porównywanie pni drzew/ każdej kłody pod kątem zgodności ze średnicą i gatunkiem Powiązanie numeru identyfikacyjnego pniaka, pnia drzewa/ kłody z pociętymi poprzecznie lub ociosanymi kłodami Pozyskana miąższość oraz uiszczona opłata za wycięte drewno
Przeniesienie własności	Złożenie przez właściciela kłód wniosku o zmianę własności Rejestracja numerów identyfikacyjnych produktu z drewna przez nowego właściciela	Numery identyfikacyjne poprzednich i obecnych właścicieli Numery identyfikacyjne produktów z drewna zmieniających właściciela	Oświadczenie dotyczące zmiany własności			Spójność numerów identyfikacyjnych kłód oraz danych dotyczących kłód poprzedniego i obecnego właściciela
Transport	Załadunek kłód na samochód ciężarowy Transport kłód Wyładunek kłód	Niepowtarzalny numer identyfikacyjny listu przewozowego Miejsce pochodzenia i miejsce przeznaczenia Właściciel kłody Przewoźnik Wykaz przetransportowanych kłód, w tym ich numer identyfikacyjny, gatunek, wymiary oraz miąższość	Listy przewozowe (miejsce pochodzenia i miejsce przeznaczenia)	Wyrywkowe kontrole listów przewozowych na trasie transportu (np. w składzie kłód lub w punktach kontrolnych rozmieszonych przy trasie transportu)		Między formularzem zawierającym dane dotyczące kłód a listem przewozowym - porównywanie numerów identyfikacyjnych kłód - porównywanie liczby kłód według gatunku - porównywanie miąższości kłód według gatunku
Zakład obróbki	Przyjmowanie kłód lub innych produktów z drewna (surowców) Przechowywanie surowców Ociosywanie kłód i przyczepianie nowych znaczników z kodem kreskowym Przekazywanie surowców do obróbki Obsługa przetworzonych towarów, w tym przyczepianie znaczników z kodem kreskowym COCIS do partii produktów Przechowywanie przetworzonych towarów	Dane dotyczące otrzymanych i przechowywanych w tartaku surowców: numer identyfikacyjny, gatunek, wymiary, miąższość Wprowadzane dane dotyczące produktu: numer identyfikacyjny, gatunek, wymiary, miąższość Data Dane dotyczące produktu: Numer identyfikacyjny partii, gatunek, wymiary oraz miąższość (ilość) Dane dotyczące produktów przetworzonych przechowywanych w tartaku: numer identyfikacyjny partii, gatunek, wymiary, miąższość oraz klasa	Formularz surowców wprowadzanych do tartaku Prowadzenie ksiąg inwentaryzacji surowców Formularz dotyczący produkcji wymieniający produkty wejściowe i wyjściowe według linii produkcyjnej Prowadzenie ksiąg magazynowych	Monitoring próbek partii produkcyjnych Wyrywkowe audyty działalności tartaków i systemów księgowych	Współczynniki odzysku/ wydajność linii produkcyjnych	Między formularzem surowców wprowadzanych do tartaku, księgami inwentaryzacyjnymi surowców a formularzem dotyczącym produkcji - porównywanie numerów identyfikacyjnych surowców - porównywanie ilości surowców według gatunku - porównywanie miąższości surowców według gatunku Między produktami wejściowymi i wyjściowymi zgłoszonymi w formularzu dotyczącym produkcji Między formularzem dotyczącym produkcji a księgami magazynowymi - porównywanie numerów identyfikacyjnych - porównywanie liczby produktów według gatunku - porównywanie ilości produktów według gatunku
Transport	Załadunek produktów przetworzonych w pakietach na samochód ciężarowy Transport pakietów Rozładunek pakietów	Unikalny numer identyfikacyjny listu przewozowego Miejsce pochodzenia i miejsce przeznaczenia Właściciel kłody Przewoźnik Dane dotyczące produktów przetworzonych przechowywanych w tartaku: numer identyfikacyjny partii, gatunek, wymiary, ilość	Listy przewozowe	Wyrywkowe kontrole listów przewozowych na trasie transportu (np. w punktach kontrolnych rozmieszczonych przy trasie transportu)		Między księgami magazynowymi a listami przewozowymi - porównywanie numerów identyfikacyjnych pakietów - porównywanie liczby produktów według gatunku - porównywanie ilości produktów według gatunku Między egzemplarzami listów przewozowych z miejsca pochodzenia a listami przewozowymi z miejsca przeznaczenia Między punktami kontrolnymi znajdującymi się na wcześniejszym etapie łańcucha
Okres przed rozpoczęciem wywozu	Przypisywanie do określonej klasy Przycinanie i znakowanie Uiszczenie podatku Zgłoszenie celne Deklaracja handlowa Obróbka fitosanitarna	Numery identyfikacyjne produktów Specyfikacje produktów: rodzaj, gatunek oraz wymiary Informacje dotyczące umowy sprzedaży: informacje o nabywcy oraz cenach	Wniosek dotyczący wydania zezwolenia FLEGT Specyfikacje produktów Umowa sprzedaży	W punkcie wywozu: Wyrywkowa kontrola produktów przeznaczonych do wywozu (weryfikacja danych dotyczących specyfikacji)	Liczba, ilość i klasy	Między listami przewozowymi a zezwoleniem FLEGT - porównywanie numerów identyfikacyjnych pakietów - porównywanie liczby produktów według gatunku - porównywanie ilości produktów według gatunku
Załadunek i wywóz	Załadunek produktów objętych zezwoleniem FLEGT			W punkcie wywozu: Nadzór nad ostatecznym załadunkiem statku Kontrola specyfikacji produktów ładowanych na statek	Specyfikacje produktów wchodzących w skład dostawy wywozowej (numery identyfikacyjne, rodzaj produktu, gatunek oraz wymiary)	Między zezwoleniem FLEGT a fizyczną weryfikacją ładowanych produktów.
(1) Między treścią oświadczenia złożonego przez zleceniobiorcę a wynikami weryfikacji przeprowadzonej w ramach COCIS. (2) Na podstawie danych przedstawionych przez zleceniobiorców. (3) Formularze zawierające dane dotyczące drzew są wypełnianie po ścięciu drzew, przed ich pocięciem na wstępne długie kłody.

ZAŁĄCZNIK  III

Warunki regulujące dopuszczenie do swobodnego obrotu w Unii produktów z drewna wywożonych z Liberii i objętych zezwoleniem FLEGT

RAMY OGÓLNE

Rozporządzenie (WE) nr 2173/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia systemu zezwoleń na przywóz drewna do Wspólnoty Europejskiej FLEGT⁽¹⁾ i jego rozporządzenie wykonawcze⁽²⁾ regulują warunki wprowadzania na rynek europejski drewna i produktów z drewna objętych zezwoleniem FLEGT pochodzących z Liberii. W rozporządzeniach tych przewiduje się dostosowanie szczegółowych procedur do warunków krajowych, a w szczególności różne możliwości w odniesieniu do właściwych organów odpowiedzialnych za uznawanie zezwoleń FLEGT w momencie wejścia na rynek Unii, którymi mogą być organy celne lub inne organy krajowe. Z tego względu w opisie procesu przewiduje się dwa etapy weryfikacji: 1) kontrolę dokumentacji zezwoleń; i 2) fizyczną kontrolę zgodności rzeczywistej dostawy z zezwoleniem.

Niniejsza procedura ma na celu uzupełnienie kontroli przeprowadzanych w Liberii i sprawdzenie, czy zezwolenia FLEGT okazywane w momencie wejścia na terytorium Unii są faktycznie zezwoleniami należycie wystawionymi i zarejestrowanymi przez liberyjski organ wydający zezwolenia oraz że obejmują one dostawy zgodnie z założeniem władz liberyjskich. Właściwe organy nie posiadają uprawnień do zgłaszania sprzeciwów wobec liberyjskiego systemu weryfikacji legalności ani kwestionowania ważności zezwoleń. Kwestie te rozpatrywane są przez wspólny komitet ds. wdrażania umowy zgodnie z art. 10, 19 i 24 niniejszej Umowy.

Artykuł  1

Złożenie zezwolenia

1. Zezwolenie składa się we właściwym organie państwa członkowskiego Unii, w którym dostawa objęta zezwoleniem jest zgłaszana do dopuszczenia do swobodnego obrotu⁽³⁾. Można tego dokonać drogą elektroniczną lub inną szybką metodą.

2. Właściwe organy, o których mowa w ust. 1, informują organy celne zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami krajowymi, gdy tylko zezwolenie zostanie uznane.

Artykuł  2

Kontrola ważności dokumentacji zezwoleń

1. Zezwolenia w formie papierowej są zgodne ze wzorem zezwolenia określonym w załączniku IV. Zezwolenie, które nie spełnia wymogów i specyfikacji określonych w załączniku IV, jest nieważne.

2. Zezwolenie uznaje się za nieważne, jeżeli zostaje złożone po wskazanej w nim dacie wygaśnięcia.

3. Skreślenia lub zmiany w zezwoleniu nie są uznawane, chyba że zostały zatwierdzone przez organ wydający zezwolenia.

4. Przedłużenie ważności zezwolenia nie jest uznawane, chyba że zostało zatwierdzone przez organ wydający zezwolenia.

5. Duplikaty zezwoleń lub zezwolenia zastępcze nie są uznawane, chyba że zostały wydane i zatwierdzone przez organ wydający zezwolenia.

Artykuł  3

Wnioski o dodatkowe informacje

1. W razie wątpliwości dotyczących ważności lub autentyczności zezwolenia, duplikatu zezwolenia lub zezwolenia zastępczego właściwe organy mogą wystąpić do organu wydającego zezwolenia z wnioskiem o dodatkowe informacje.

2. Do wniosku można załączyć kopię zezwolenia, duplikatu zezwolenia lub zezwolenia zastępczego.

3. W razie konieczności organ wydający zezwolenia wycofuje zezwolenie i wydaje skorygowany egzemplarz, który zostaje uwierzytelniony opieczętowaną adnotacją "Duplikat" i przekazany właściwemu organowi.

Artykuł  4

Weryfikacja zgodności zezwolenia z dostawą

1. Jeżeli uznaje się, że konieczna jest dodatkowa weryfikacja dostawy, zanim właściwe organy podejmą decyzję, czy można uznać zezwolenie, można przeprowadzić kontrolę mającą na celu ustalenie, czy przedmiotowa dostawa odpowiada informacjom przedstawionym w zezwoleniu oraz zapisom odpowiadającym danemu zezwoleniu, będącym w posiadaniu organu wydającego zezwolenia.

2. W przypadku gdy objętość lub masa produktów z drewna w dostawie zgłoszonej do dopuszczenia do swobodnego obrotu nie różni się o więcej niż 10 % od objętości lub masy wskazanej w odnośnym zezwoleniu, uznaje się, że dostawa odpowiada informacjom przedstawionym w zezwoleniu odnośnie do objętości lub masy.

3. W przypadku wątpliwości, czy dostawa jest zgodna z zezwoleniem FLEGT, zainteresowany właściwy organ może ubiegać się o dalsze wyjaśnienia od organu wydającego zezwolenia.

4. Organ wydający zezwolenia może poprosić właściwy organ o przesłanie kopii przedmiotowego zezwolenia lub zezwolenia zastępczego.

5. W razie konieczności organ wydający zezwolenia wycofuje zezwolenie i wydaje skorygowany egzemplarz, który zostaje uwierzytelniony opieczętowaną adnotacją "Duplikat" i przekazany właściwemu organowi.

6. Jeżeli właściwy organ nie otrzyma odpowiedzi w terminie 21 dni kalendarzowych od wniosku o dalsze wyjaśnienia, zgodnie z art. 10 niniejszej Umowy, właściwy organ nie uznaje zezwolenia i działa zgodnie z obowiązującymi przepisami i procedurami.

7. Zezwolenie nie zostaje uznane, jeżeli stwierdzono, w razie konieczności po przekazaniu dodatkowych informacji zgodnie z art. 3 niniejszego załącznika lub po dalszym dochodzeniu zgodnie z art. 4 niniejszego załącznika, że zezwolenie nie odpowiada dostawie.

Artykuł  5

Weryfikacja przed przybyciem dostawy

1. Zezwolenie można złożyć przed przybyciem dostawy nim objętej.

2. Zezwolenie zostaje uznane, jeżeli spełnia wszystkie wymogi określone w załączniku IV i nie uznano za konieczne przeprowadzenia dalszej weryfikacji zgodnie z art. 3 i 4 niniejszego załącznika.

Artykuł  6

Pozostałe sprawy

1. Koszty poniesione w trakcie przeprowadzania weryfikacji obciążają importera, z wyjątkiem przypadków gdy obowiązujące prawodawstwo i procedury zainteresowanego państwa członkowskiego Unii przewidują inaczej.

2. Jeżeli w ramach weryfikacji zezwoleń FLEGT pojawiają się stałe rozbieżności lub trudności, dana kwestia może zostać skierowana do wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy.

Artykuł  7

Dopuszczenie do swobodnego obrotu

1. W polu 44 jednolitego dokumentu administracyjnego, za pomocą którego dokonywane jest zgłoszenie celne o dopuszczenie do swobodnego obrotu, należy wpisać numer zezwolenia obejmującego produkty z drewna podlegające zgłoszeniu.

2. Jeżeli zgłoszenie celne jest dokonywane komputerowo, wskazanie takie wpisuje się w odpowiednim polu.

3. Produkty z drewna są dopuszczone do swobodnego obrotu dopiero po zakończeniu procedur opisanych w niniejszym załączniku.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 347 z 30.12.2005, s. 1.

⁽²⁾Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1024/2008 z dnia 17 października 2008 r. ustanawiające szczegółowe środki wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2173/2005 w sprawie ustanowienia systemu zezwoleń na przywóz drewna do Wspólnoty Europejskiej FLEGT (Dz.U. L 277 z 18.10.2008, s. 23).

⁽³⁾ Dopuszczenie do swobodnego obrotu jest procedurą celną Unii. Zgodnie z art. 129 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 450/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks celny (zmodernizowany kodeks celny) dopuszczenie do swobodnego obrotu oznacza: a) pobranie wszelkich należnych należności celnych przywozowych; b) pobranie - w stosownych przypadkach - innych należności zgodnie z odnośnymi obowiązującymi przepisami dotyczącymi pobierania tych należności; c) zastosowanie środków polityki handlowej oraz zakazów i ograniczeń, o ile nie musiały one być stosowane na wcześniejszym etapie (w tym przypadku wśród wymienionych środków sprawdzane będzie istnienie zezwolenie FLEGT); oraz d) spełnienie pozostałych formalności wymaganych przy przywozie danych towarów. Dopuszczenie do swobodnego obrotu nadaje towarom niewspólnotowym status celny towarów wspólnotowych.

ZAŁĄCZNIK  IV

WYMOGI I SPECYFIKACJE TECHNICZNE DOTYCZĄCE ZEZWOLEŃ FLEGT

Artykuł  1

Ogólne wymogi dotyczące zezwoleń FLEGT

1. Zezwolenia FLEGT wydaje się w formie papierowej lub w formie elektronicznej.

2. Zarówno zezwolenia w formie papierowej, jak i zezwolenia w formie elektronicznej zawierają informacje określone w dodatku 1, zgodnie ze wskazówkami określonymi w dodatku 2.

3. Zezwolenia FLEGT są ważne od daty ich wydania.

4. Zezwolenia FLEGT są numerowane w sposób zachowujący rozróżnienie na zezwolenia przeznaczone na rynek Unii i zezwolenia przeznaczone na rynki poza Unią.

5. Okres ważności zezwoleń FLEGT nie przekracza sześciu miesięcy. Datę wygaśnięcia wskazuje się w zezwoleniu.

6. Po wygaśnięciu zezwolenie uważa się za nieważne. Organ wydający zezwolenia może, według własnego uznania, przedłużyć okres ważności na dodatkowe trzy miesiące. Po przedłużeniu okresu ważności organ wydający zezwolenia wprowadza i zatwierdza nową datę wygaśnięcia.

7. Zezwolenia FLEGT tracą ważność i zostają odesłane do organu wydającego zezwolenia, jeżeli produkty z drewna objęte zezwoleniem zostały utracone lub zniszczone przed dotarciem do Unii.

Artykuł  2

Specyfikacje techniczne dotyczące zezwoleń FLEGT w formie papierowej

1. Zezwolenia w formie papierowej są zgodne ze wzorem określonym w dodatku 1.

2. Papier ma rozmiary standardowego formatu A4. Papier zwiera znaki wodne ukazujące różne znaki logo, w tym godło Liberii, które jest wytłoczone na papierze wraz z pieczęcią.

3. Zezwolenia wypełnia się komputerowo lub pismem maszynowym. W razie konieczności zezwolenia mogą być wypełnione odręcznie.

4. Do wykonania odcisku pieczęci organu wydającego zezwolenia stosuje się metalową pieczęć, najlepiej wykonaną ze stali. Pieczęć organu wydającego zezwolenia można jednak zastąpić wytłoczonym odciskiem w połączeniu z literami i cyframi uzyskanymi poprzez perforację.

5. Organ wydający zezwolenia stosuje metodę zabezpieczającą przed sfałszowaniem, zapisując przydzielone ilości w sposób uniemożliwiający wstawienie cyfr lub adnotacji.

6. Formularz nie może zawierać żadnych skreśleń ani zmian, chyba że te skreślenia lub zmiany zostały uwierzytelnione za pomocą pieczęci i podpisu organu wydającego zezwolenia.

7. Zezwolenia drukuje się i wypełnia w języku angielskim.

Artykuł  3

Egzemplarze zezwoleń FLEGT

1. Zezwolenia sporządza się w pięciu egzemplarzach przy zastosowaniu papieru w kolorze zgodnie z poniższymi wskazaniami:

a) biały, formularz nr 1, z oznaczeniem "Oryginał";

b) żółty, egzemplarz nr 2, z oznaczeniem "Kopia dla organu celnego UE";

c) różowy, egzemplarz nr 3, z oznaczeniem "Kopia dla organu wydającego zezwolenia";

d) zielony, egzemplarz nr 4, z oznaczeniem "Kopia dla organów celnych Liberii";

e) niebieski, egzemplarz nr 5, z oznaczeniem "Kopia dla posiadacza zezwolenia".

2. Egzemplarz oznaczony jako "Oryginał" wydaje się posiadaczowi zezwolenia, który przekazuje ten egzemplarz importerowi w celu przedłożenia właściwemu organowi państwa członkowskiego Unii, w którym dostawę objętą zezwoleniem zgłasza się do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

3. Drugi egzemplarz, oznaczony jako "Kopia dla organu celnego UE" wydaje się posiadaczowi zezwolenia, który przekazuje ten egzemplarz importerowi w celu przedłożenia organom celnym państwa członkowskiego Unii, w którym dostawę objętą zezwoleniem zgłasza się do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

4. Trzeci egzemplarz, oznaczony jako "Kopia dla organu wydającego zezwolenia", zachowuje organ wydający zezwolenia w celu ewidencji i przyszłej weryfikacji wydanych zezwoleń.

5. Czwarty egzemplarz, oznaczony jako "Kopia dla organów celnych Liberii", wydaje się organom celnym Liberii w celach ewidencyjnych i związanych z wywozem.

6. Piąty egzemplarz, oznaczony jako "Kopia dla posiadacza zezwolenia", wydaje się posiadaczowi zezwolenia w celach ewidencyjnych.

Artykuł  4

Utracone, skradzione lub zniszczone zezwolenia FLEGT

1. W przypadku utraty, kradzieży lub zniszczenia "Oryginału" lub "Kopii dla organu celnego UE" posiadacz zezwolenia lub jego upoważniony przedstawiciel może wystąpić do organu wydającego zezwolenia o egzemplarz zastępczy, przedstawiając uzasadnienie dotyczące utraty oryginału lub kopii.

2. Organ wydając zezwolenia, wydaje egzemplarz zastępczy w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku posiadacza zezwolenia.

3. Egzemplarz zastępczy zawiera informacje i wpisy znajdujące się na zastępowanym zezwoleniu, w tym jego numer. Zezwolenie zastępcze zawiera adnotację "zezwolenie zastępcze".

4. W przypadku odzyskania utraconego lub skradzionego zezwolenia, nie wykorzystuje się go i należy je zwrócić do organu wydającego zezwolenia.

Artykuł  5

Specyfikacje techniczne dotyczące zezwoleń FLEGT w formie elektronicznej

1. Zezwolenia FLEGT mogą być wystawiane i przetwarzane z wykorzystaniem systemów elektronicznych.

2. W państwach członkowskich Unii, które nie mają połączenia z systemem elektronicznym, udostępniane są zezwolenia w formie papierowej.

Artykuł  6

Postępowanie w razie wątpliwości co do ważności zezwolenia

1. W razie wątpliwości co do ważności lub autentyczności zezwolenia, duplikatu lub zezwolenia zastępczego, właściwy organ w Unii może zwrócić się do organu wydającego zezwolenia o dodatkowe informacje.

2. Organ wydający zezwolenia może, jeżeli uzna to za konieczne, zwrócić się do właściwego organu o przesłanie kopii przedmiotowego zezwolenia lub zezwolenia zastępczego.

3. Jeżeli organ wydający zezwolenia uzna to za konieczne, wycofuje zezwolenie i wydaje skorygowany egzemplarz, który zostaje uwierzytelniony opieczętowaną adnotacją "Duplikat" i przekazany właściwemu organowi.

4. Jeżeli ważność zezwolenia zostaje potwierdzona, organ wydający zezwolenia niezwłocznie powiadamia właściwy organ, najlepiej drogą elektroniczną. Odesłane egzemplarze zawierają opieczętowaną adnotację "Zatwierdzone dnia".

5. Jeżeli przedmiotowe zezwolenie jest nieważne, organ wydający zezwolenia niezwłocznie powiadamia właściwy organ, najlepiej drogą elektroniczną.

Dodatek  1

WZÓR ZEZWOLENIA FLEGT

grafika

Dodatek  2

WSKAZÓWKI

Ogólne:

– Wypełnić drukowanymi literami.

– Kody ISO odnoszą się do standardowego dwuliterowego kodu danego kraju, zgodnie z normą międzynarodową.

Rubryka 1	Organ wydający zezwolenia	Podać nazwę i adres organu wydającego zezwolenia.
Rubryka 2	Numer identyfikacji podatkowej i cel wywozu	Podać liberyjski numer identyfikacji podatkowej i cel wywozu. Zezwolenia będą wystawiane na wszystkie rynki docelowe, nie tylko na rynek Unii.
Rubryka 3	Numer zezwolenia FLEGT	Podać numer zezwolenia.
Rubryka 4	Data wygaśnięcia	Okres ważności zezwolenia.
Rubryka 5	Kraj wywozu	Oznacza kraj partnerski (Liberię), z którego produkty z drewna wywieziono do Unii.
Rubryka 6	Kod ISO	Podać dwuliterowy kod Liberii.
Rubryka 7	Środek transportu	Podać środek transportu w punkcie wywozu.
Rubryka 8	Posiadacz zezwolenia	Podać nazwę i adres eksportera.
Rubryka 9	Oznakowanie handlowe	Podać nazwę handlową produktu (produktów) z drewna.
Rubryka 10	Pozycja HS	Cztero- lub sześciocyfrowy kod towaru ustalony zgodnie ze Zharmonizowanym Systemem Określania i Kodowania Towarów, opisany w załączniku I do niniejszej Umowy.
Rubryka 11	Nazwa pospolita lub naukowa	Podać nazwę pospolitą lub naukową gatunków drewna użytych w produkcie. W przypadku użycia w produkcie złożonym więcej niż jednego gatunku należy użyć osobnego wiersza. Można pominąć w przypadku złożonego produktu lub elementu, który składa się z wielu gatunków, których pochodzenie utracono (na przykład płyt wiórowych).
Rubryka 12	Kraje pozyskania	Wskazać kraje, w których pozyskano drewno, o którym mowa w rubryce 10. W przypadku produktów złożonych należy podać wszystkie źródła użytego drewna. Można pominąć w przypadku produktu złożonego składającego się z wielu gatunków, których pochodzenie utracono.
Rubryka 13	Kody ISO	Podać kody ISO krajów, o których mowa w rubryce 12. Można pominąć w przypadku złożonego produktu lub elementu, składającego się z wielu gatunków, których pochodzenie utracono.
Rubryka 14	Objętość (m3)	Podać łączną objętość w m3. Można ją pominąć, chyba że pominięto informacje, o których mowa w rubryce 15.
Rubryka 15	Masa netto (kg)	Podać masę w kilogramach. Określa się ją jako masę netto produktów z drewna bez masy opakowań bezpośrednich oraz innych opakowań innych niż wsporniki, przekładki, naklejki itd. Można pominąć, chyba że pominięto informacje, o których mowa w rubryce 14.
Rubryka 16	Liczba sztuk	Podać liczbę sztuk, jeżeli stanowi ona najlepszy wyznacznik ilości wytworzonego produktu. Można pominąć.
Rubryka 17	Oznakowanie odróżniające	W stosownych przypadkach podać wszelkie oznakowanie odróżniające, na przykład numer partii lub numer konosamentu. Można pominąć.
Rubryka 18	Podpis i pieczęć organu wydającego	W rubryce tej umieszcza się podpis upoważnionego urzędnika i urzędową pieczęć organu wydającego zezwolenia. Podać również należy imię i nazwisko osoby podpisującej oraz miejsce i datę.

ZAŁĄCZNIK  V

FUNKCJE NIEZALEŻNEGO AUDYTU: ZAKRES WYMAGAŃ I OBOWIĄZKÓW

1. WPROWADZENIE

W niniejszym zakresie wymagań i obowiązków opisano ramy kontrolowania systemów zapewnienia legalności ustanowionych w odniesieniu do dobrowolnej umowy o partnerstwie między rządem Liberii a Unią. W zakresie wymagań i obowiązków opisuje się funkcje niezależnego audytu systemu zapewnienia legalności, który służy zagwarantowaniu, że drewno pozyskane, przetworzone i wywiezione lub sprzedane na rynku krajowym jest zgodne z definicją legalności; weryfikowaniu, czy jest ono zgodne z wymogami łańcucha dowodowego; oraz weryfikowaniu, czy organ wydający zezwolenia wydał zezwolenia FLEGT jedynie w odniesieniu do partii towarów produkowanych zgodnie z wymogami systemu zapewnienia legalności.

W zakresie wymagań i obowiązków określono zatem szczegółowy wykaz zadań oraz protokół dotyczący pozyskiwania informacji i sprawozdawczości; zawarto w nim również wykaz głównych źródeł informacji i opisano kwalifikacje wymagane od niezależnego audytora.

2. CELE

Niezależny audyt ma następujące cele:

a) ocena efektywności i skuteczności systemu zapewnienia legalności; oraz

b) poprawa wiarygodności systemu zapewnienia legalności ustanowionego na mocy dobrowolnej umowy o partnerstwie.

3. ZADANIA

Ogólnym zadaniem niezależnego audytora jest monitorowanie wdrażania systemów stworzonych w celu weryfikacji zgodności prawnej z wszelkimi aspektami systemu zapewnienia legalności. Kluczowe kwestie podlegające kontroli obejmują zgodność z wymogami prawnymi określonymi w definicji legalności, łańcuch dowodowy i weryfikację prowadzaną przez liberyjski departament ds. weryfikacji i liberyjski departament ds. wydawania zezwoleń, opisane odpowiednio w załącznikach II i IV. Stosowana metoda musi być oparta na dowodach i obejmować kontrole dokumentów oraz kontrole w terenie lub na miejscu. Do szczegółowych zadań niezależnego audytora należą:

a) sprawdzenie, czy systemy działają skutecznie, a drewno pozyskane, przetworzone i znajdujące się w obrocie jest zgodne z wymogami tych systemów. Zadanie to obejmuje wymogi prawne dotyczące przedumownego przydziału praw do drewna, przydziału umownego, etapu przed ścinką, ścinki, przetwarzania i dostaw;

b) weryfikacja, czy system łańcucha dowodowego, kluczowy składnik systemu zapewnienia legalności, jest skuteczny i funkcjonuje prawidłowo, potwierdzając, że spełnione są wymogi, począwszy od działań przed pozyskaniem po wywóz lub sprzedaż na rynku krajowym;

c) ocena działania i skuteczności liberyjskiego departamentu ds. weryfikacji i powiązanych agencji rządowych zaangażowanych w proces weryfikacji w celu zagwarantowania zgodności z wymogami systemu zapewnienia legalności;

d) ocena systemu utworzonego w celu zagwarantowania, że liberyjski departament ds. wydawania zezwoleń wydaje zezwolenia FLEGT jedynie w odniesieniu do partii towarów produkowanych lub wywożonych z zachowaniem pełnej zgodności z systemem zapewnienia legalności;

e) ocena procesu stwierdzania ważności zezwoleń w celu zagwarantowania, że system weryfikacji zezwoleń jest efektywny i nadmiernie nie opóźnia ani nie obciąża posiadacza zezwolenia;

f) ocena, czy i jak właściwe organy radzą sobie ze zgłaszanymi naruszeniami;

g) ocena skuteczności wszelkich środków podejmowanych w celu eliminowania tych słabych punktów;

h) identyfikacja braków i słabych punktów w ogólnym systemie zapewnienia legalności, tj. w ramach funkcjonowania łańcucha dowodowego, elementów związanych z weryfikacją legalności i wydawaniem zezwoleń w systemie zapewnienia legalności, a także poziomu wpływu na wiarygodność systemu zapewnienia legalności;

i) sporządzanie sprawozdań zawierających ustalenia i zalecenia dla wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy, co jest konieczne w celu regularnego publikowania sprawozdań z audytu.

4. METODOLOGIA: METODY GROMADZENIA I OCENY INFORMACJI ORAZ SPRAWOZDAWCZOŚCI

Niezależny audytor musi wykazać się fachowością i rzetelnością w wykonywaniu swoich obowiązków. Niezależny audytor sporządza podręcznik procedur, w którym nakreślone są metody gromadzenia informacji, oceny dowodów i sporządzania sprawozdań. Zaproponowany przez niezależnego audytora podręcznik zostanie poddany analizie i zatwierdzeniu przez wspólny komitet ds. wdrażania umowy. Niezależny audytor stosuje procedury określone w podręczniku niezależnego audytora w celu prowadzenia audytów, kontroli w terenie i dochodzeń; w celu pozyskiwania informacji zwrotnych od zainteresowanych podmiotów; oraz w celu sporządzania dokumentacji i sprawozdań dotyczących swoich ustaleń dla wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy do kolejnej publikacji.

4.1. Program prac

a) W pierwszym roku działania systemu wydawania zezwoleń FLEGT, niezależny audytor przeprowadza dwa audyty. Pierwszy audyt ma na celu stwierdzenie, czy wszystkie wymogi systemu zapewnienia legalności są obecne i czy mogą być w pełni wprowadzone w życie. Drugi audyt oraz wszystkie inne audyty w przyszłości mają na celu ocenę skuteczności działania systemu zapewnienia legalności.

b) W kolejnych latach niezależny audytor przeprowadza przynajmniej coroczne audyty systemu zapewnienia legalności.

c) W razie konieczności niezależny audytor może również przeprowadzać doraźne audyty i kontrole na miejscu.

4.2. Zakres prac

a) Działania niezależnego audytora obejmują wszystkie aspekty systemu zapewnienia legalności, w tym zgodność z definicją legalności, system łańcucha dowodowego, weryfikację i wydawanie zezwoleń oraz wszelkie systemy certyfikacji, które zgodnie z zatwierdzeniem rządu wykazują zgodność z systemem zapewnienia legalności.

b) Niezależny audytor kontroluje stosowane działania wszystkich instytucji, w tym agencji państwowych, odpowiedzialnych za różne aspekty liberyjskiego systemu zapewnienia legalności.

c) Niezależny audytor kontroluje systemy wdrożone przez właściwe organy UE zajmujące się weryfikacją zezwoleń FLEGT wydawanych przez Liberię.

4.3. Gromadzenie dowodów

W podręczniku procedur niezależnego audytora opisane są procedury i praktyki w zakresie gromadzenia dowodów, które obejmują kontrole w terenie, dochodzenia, wywiady, dokumentację oraz sposób rozpatrywania skarg przez niezależnego audytora.

4.4. Ocena

W trakcie dochodzeń niezależny audytor zapewnia, aby dowody były oceniane zgodnie z normą ISO 19011 lub normą równoważną.

4.5. Systemy audytu

W ramach sporządzania dokumentacji audytowej, diagnozowania braków i naruszeń w którejkolwiek części systemu zapewnienia legalności oraz kontynuowania działań naprawczych, niezależny audytor:

a) prowadzi odpowiednią ewidencję dokumentów audytowych szczegółowo opisującą wykonanie, zgodność, niewykonanie i niezgodność;

b) rejestruje i ocenia wybraną na podstawie oceny ryzyka próbę stwierdzonych przypadków niewykonania lub niezgodności z różnymi aspektami systemu zapewnienia legalności, w tym wymogami w zakresie wydawania zezwoleń, a także działania podjęte w związku z tymi przypadkami niewykonania lub niezgodności;

c) rejestruje zaobserwowane, związane z systemem słabe punkty, luki i obszary wymagające poprawy w systemie zapewnienia legalności oraz zapewnia, aby każdy z takich elementów był odpowiednio odróżniany od innych;

d) rejestruje i ocenia skuteczność wszystkich środków naprawczych wdrożonych przez zainteresowane strony, w tym organ ds. rozwoju leśnictwa (FDA), inne organy państwowe i podmioty prywatne odpowiedzialne za inne aspekty systemu zapewnienia legalności.

5. SPRAWOZDANIA I ROZPOWSZECHNIANIE INFORMACJI

5.1. Niezależny audytor musi przestrzegać struktury i procedury sporządzania sprawozdań zgodnie z ustaleniami ze wspólnym komitetem ds. wdrażania umowy. Niezależny audytor:

a) składa sprawozdania z działalności zgodnie z programem prac uzgodnionym ze wspólnym komitetem ds. wdrażania umowy;

b) sporządza sprawozdanie zgodnie z przyjętymi międzynarodowymi zasadami audytu, określonymi w porozumieniu ze wspólnym komitetem ds. wdrażania umowy;

c) przedkłada wszystkie sprawozdania wspólnemu komitetowi ds. wdrażania umowy, który przedstawia uwagi dotyczące sprawozdań;

d) przygotowuje sprawozdania końcowe uwzględniające uwagi wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy.

5.2. Sprawozdania zatwierdzone przez wspólny komitet ds. wdrażania umowy staną się dokumentami publicznymi.

6. ŹRÓDŁA INFORMACJI

Do głównych źródeł informacji należą przeglądy dokumentów, kontrole w terenie i konsultacje/spotkania z istotnymi stronami wskazanymi w definicji legalności w matrycy weryfikacji legalności (por. załącznik II).

Rząd Liberii i Unia zagwarantują, aby niezależny audytor miał dostęp do wszystkich niezbędnych informacji, w tym dokumentów i baz danych, które uzna za istotne, w szczególności tych, które są potrzebne do oceny efektywności systemów utworzonych w celu weryfikacji zgodności z systemem zapewnienia legalności. Należy uwzględnić tu dostęp do informacji sporządzonych lub posiadanych przez oddziały i agencje organów publicznych, a także podmioty prywatne zaangażowane przez te organy publiczne.

Niezależny audytor ma również pełen dostęp do wszelkich obszarów gospodarki leśnej przed, w trakcie i po pozyskaniu drewna. Dotyczy to dostępu do miejsc wyrębu i innych obszarów, gdzie pozyskuje się i przetwarza zasoby leśne, a także do punktów wywozu. Tak szeroki dostęp ma umożliwić niezależnemu audytorowi wykrywanie słabych punktów, gdziekolwiek one istnieją w ramach systemu zapewnienia legalności.

W szczególności niezależny audytor ma dostęp do poniższych agencji rządowych, innych organów wyznaczonych lub zaangażowanych przez rząd w celu wykonywania funkcji związanych z dowolną częścią systemu zapewnienia legalności oraz innych stron, które mogą przekazać istotne informacje na temat działania systemu zapewnienia legalności:

6.1. Rząd Liberii i organy przez niego wyznaczone

a) Departamenty organu ds. rozwoju leśnictwa zaangażowane w różne aspekty komercyjnego pozyskiwania drewna. Uwzględnia się tu departamenty zaangażowane w procesy wstępnego przydziału, w tym zatwierdzanie zaproponowanych obrębów leśnych, wstępną klasyfikację pozyskiwania drewna i innych działalności w zakresie komercyjnego sektora leśnictwa oraz ogłaszanie przetargów, przyjmowanie i otwieranie ofert.

b) Departamenty organu ds. rozwoju leśnictwa zaangażowane w egzekwowanie prawa w sektorze komercyjnym.

c) Departamenty organu ds. rozwoju leśnictwa i inne właściwe instytucje zaangażowane we wdrażanie systemu zapewnienia legalności i związane z tym działania w zakresie egzekwowania prawa.

d) Inne agencje rządowe i wyznaczeni obywatele zaangażowani w procedury oceny ofert, w tym Panel Oceny Ofert, Komitet ds. Due Diligence oraz Międzyresortowy Komitet ds. Obrębów (IMCC).

e) Legislacyjne Komisje ds. Leśnictwa, Izba Reprezentantów i Senat w zakresie ich zadań w procesie ratyfikacji zezwoleń w zakresie zasobów leśnych.

f) Liberyjska agencja ochrony środowiska (EPA).

g) Rządowe ministerstwa odpowiedzialne za wywóz produktów leśnych, w tym Ministerstwo Finansów, Ministerstwo Handlu oraz Krajowy Zarząd Portów oraz ich wewnętrzne wydziały bezpośrednio odpowiedzialne za różne aspekty tego procesu.

h) Usługodawca, któremu zlecono obsługę systemu zapewnienia legalności.

6.2. Społeczeństwo obywatelskie i społeczności

a) Lokalne, krajowe, regionalne i międzynarodowe organizacje społeczeństwa obywatelskiego zaangażowane w monitorowanie sektora leśnictwa w Liberii.

b) Społeczności i osoby fizyczne zaangażowane w monitorowanie sektora leśnictwa.

c) Społecznościowe organy gospodarki leśnej oraz obywatelskie komitety ds. rozwoju leśnictwa zaangażowane w różne aspekty komercyjnego sektora leśnictwa.

6.3. Inne źródła

a) Przedsiębiorstwa leśne, w tym wynikające z prywatnych procesów certyfikacji.

b) Instytucje akademickie.

c) Władze lokalne.

d) Lokalne społeczności i ludność.

e) Organy certyfikacji w zakresie zrównoważonej gospodarki leśnej.

f) Osoby składające skargi.

g) Właściwe organy.

h) Zainteresowane strony i podmioty składające skargę lub wniosek o doraźny audyt niektórych aspektów systemu zapewnienia legalności.

i) Wszelkie inne źródła, które niezależny audytor uzna za istotne.

7. WYMAGANE KWALIFIKACJE

Niezależny audytor musi cechować się rzetelnością, mieć udokumentowane doświadczenie w zakresie prowadzenia podobnych audytów, być obiektywny i mieć kompetencje w zakresie prowadzenia systematycznej analizy. Niezależny audytor musi być wiarygodny i niezależny od liberyjskich podmiotów i liberyjskich instytucji, które pełnią funkcje komercyjne lub regulacyjne w sektorze leśnictwa. Do zadań niezależnego audytora należy zapewnienie, aby jego pracownicy zgłaszali wszelkie potencjalne konflikty interesów i, w przypadku ich wystąpienia, określenie, jakie podejmie środki w celu usunięcia takich konfliktów. Oprócz tego wymogu niezależny audytor spełnia pozostałe wymogi wymienione poniżej:

a) posiada udokumentowany wewnętrzny system zarządzania jakością, który spełnia wymogi normy ISO 17021⁽¹⁾ lub norm równoważnych, i przeprowadza audyty zgodnie z procedurami spełniającymi wymogi normy ISO 19011⁽²⁾ lub norm równoważnych;

b) ma doświadczenie w prowadzeniu audytów systemów zarządzania;

c) posiada funkcjonujący mechanizm przejrzystego rozpatrywania skarg lub zażaleń;

d) ma zakres kompetencji obejmujących audyt, najlepiej w zakresie gospodarki leśnej, i wystarczającą wiedzę fachową i doświadczenie w realizacji podobnych zadań w innych częściach świata, najlepiej w Afryce;

e) jest w stanie wykazać, że w jego zespołach znajdują się eksperci z wystarczającym doświadczeniem w Liberii lub innych krajach zachodniej Afryki. Oprócz zaangażowania ekspertów międzynarodowych należy wspierać angażowanie ekspertów z podregionu;

f) ma gruntowną wiedzę o komercyjnym sektorze leśnym, najlepiej w Afryce;

g) dysponuje pracownikami posiadającymi wiedzę fachową z różnych dziedzin leśnictwa, w tym w zakresie gospodarki leśnej, przetwarzania, identyfikowalności i systemów łańcucha dowodowego oraz międzynarodowego handlu drewnem i produktami z drewna.

Niezależny audytor może brać pod uwagę partnerstwo lub spółkę joint venture z organizacją liberyjską.

8. PROCES WYBORU I USTALENIA INSTYTUCJONALNE

Niezależny audytor zostanie wybrany w drodze procedury przetargowej (otwartej dla jednostek krajowych i międzynarodowych). Ocena ofert będzie przejrzysta, a wszystkie zainteresowane strony będą poinformowane o kryteriach, które zostaną zastosowane. W stosunku do konkurujących jednostek zachowana będzie należyta staranność, a sprawozdanie z oceny ofert zostanie podane do wiadomości publicznej.

9. INNE WYMOGI

Niniejsza sekcja dotyczy dodatkowych obowiązków niezależnego audytora, których nie wymieniono w innych częściach niniejszego zakresu wymagań i obowiązków.

9.1. Dostępność

Oczekuje się, że niezależny audytor będzie miał punkt kontaktowy w Liberii, dostępny dla podmiotów sektora prywatnego, organów rządowych i organizacji społeczeństwa obywatelskiego.

9.2. Budowanie potencjału i trwałość działań

Ponadto niezależny audytor:

a) nawiązuje kontakty ze społeczeństwem obywatelskim, sektorem prywatnym i agencjami rządowymi, tak aby umożliwić społeczeństwu liberyjskiemu solidne zrozumienie pracy niezależnego audytora, na przykład poprzez okazjonalne warsztaty i sesje informacyjne;

b) rekrutuje wykwalifikowanych Liberyjczyków i buduje ich indywidualne zdolności w zakresie prowadzenia niezależnych audytów w odniesieniu do systemu zapewnienia legalności.

______

⁽¹⁾ ISO/IEC 17021:2006. Ocena zgodności - Wymagania dotyczące jednostek prowadzących audyt i certyfikację systemów zarządzania.

⁽²⁾ ISO 19011:2002. Wytyczne dotyczące audytowania systemów zarządzania jakością lub zarządzania środowiskowego.

ZAŁĄCZNIK  VI

KRYTERIA OCENY SYSTEMU ZAPEWNIENIA LEGALNOŚCI

W niniejszej Umowie przewiduje się wdrożenie systemu zapewnienia legalności w celu zagwarantowania, aby wszystkie rodzaje drewna i produkty z drewna określone w niniejszej Umowie i wywożone z Liberii do Unii były produkowane w pełni legalnie. System zapewnienia legalności powinien obejmować następujące elementy:

- definicję legalnie wyprodukowanego drewna określającą przepisy, które muszą być przestrzegane, aby można było wydać zezwolenie,

- kontrolę łańcucha dostaw mającą na celu możliwość identyfikacji drewna od lasu do punktu wywozu,

- weryfikację zgodności ze wszystkimi elementami definicji legalności i kontroli łańcucha dostaw,

- procedury związane z wydawaniem zezwoleń FLEGT, oraz

- niezależny audyt mający na celu zagwarantowanie, że system działa zgodnie z założeniami.

System zapewnienia legalności będzie podlegał niezależnej ocenie technicznej przed osiągnięciem przez system zezwoleń FLEGT pełnej operacyjności; zakres wymagań i obowiązków zostanie wspólnie zatwierdzony przez zainteresowane Strony poprzez wspólny komitet ds. wdrażania umowy. Niniejsze kryteria oceny stanowią opis spodziewanych wyników systemu zapewnienia legalności i są podstawą zakresu wymagań i obowiązków na potrzeby oceny. Celem oceny będzie:

- przegląd zmian dokonanych w systemie po podpisaniu niniejszej Umowy, oraz

- zbadanie funkcjonowania systemu w praktyce i tego, czy przynosi on oczekiwane rezultaty.

1. DEFINICJA LEGALNOŚCI

Legalnie wyprodukowane drewno należy zdefiniować na podstawie przepisów obowiązujących w Liberii. Stosowana definicja musi być jednoznaczna, obiektywnie weryfikowalna i wykonalna w praktyce; ponadto musi obejmować przynajmniej przepisy, które dotyczą następujących obszarów:

a) prawa do poboru drewna: przyznawanie praw do poboru drewna w strefach prawnie określonych w tym celu;

b) pozyskiwania drewna: zgodność z wymogami prawnymi w zakresie gospodarki leśnej, w tym zgodność z odpowiednimi przepisami dotyczącymi środowiska i pracy;

c) opłat i podatków: zgodność z wymogami prawnymi dotyczącymi podatków i opłat bezpośrednio związanych z poborem drewna i prawami do poboru;

d) innych użytkowników: w stosownych przypadkach poszanowanie tytułów prawnych innych stron lub ich praw użytkowania ziemi i zasobów, na które mogą wpłynąć prawa do poboru drewna;

e) handlu i ceł: zgodność z wymogami prawnymi w zakresie procedur handlowych i celnych.

Czy można wyraźnie wskazać instrument prawny, który stanowi podstawę każdego elementu definicji?

Czy określono kryteria i wskaźniki, które umożliwiają zbadanie zgodności z każdym określonym elementem definicji?

Czy kryteria/wskaźniki są jasne, obiektywne i wykonalne w praktyce?

Czy wskaźniki i kryteria pozwalają jasno zidentyfikować role i obowiązki poszczególnych podmiotów i czy weryfikacja zgodności z przepisami pozwala na ocenę wyników działania wszystkich odnośnych podmiotów?

Czy definicja legalności obejmuje główne obszary istniejącego prawa wymienione powyżej? Jeżeli nie, dlaczego niektóre obszary prawa pominięto w definicji?

Czy w trakcie opracowania definicji zainteresowane strony uwzględniły wszystkie główne obszary prawa mającego zastosowanie?

Czy system zapewnienia legalności obejmuje główne przepisy prawne zidentyfikowane w trakcie wcześniejszych dyskusji między różnymi zainteresowanymi stronami?

Czy definicja legalności odnosi się do wszystkich możliwych źródeł drewna wprowadzanego do łańcucha dostaw przeznaczonego dla Unii i czy wypracowano odpowiednie wskaźniki dotyczące różnych źródeł/procedur przydziału praw?

Czy od czasu zawarcia niniejszej Umowy zmieniono definicję legalności i matrycę zapewnienia legalności? Czy określono wskaźniki i kryteria w celu zapewnienia weryfikacji tych zmian? Czy ze wszystkimi zainteresowanymi stronami przeprowadzono konsultacje dotyczące tych zmian w ramach procesu odpowiednio uwzględniającego ich punkt widzenia?

2. KONTROLA ŁAŃCUCHA DOSTAW

Systemy mające na celu kontrolę łańcucha dostaw muszą dawać gwarancję wiarygodności identyfikowalności produktów z drewna w całym łańcuchu dostaw, od miejsca poboru lub punktu przywozu do punktu wywozu. Utrzymanie fizycznej identyfikowalności kłód drewna, ładunku kłód lub produktu z drewna od punktu wywozu po las, z którego pochodzą, nie zawsze będzie konieczne, ale zawsze należy zapewnić identyfikowalność między lasem a pierwszym punktem mieszania (na przykład składnicą drewna lub zakładem obróbki).

2.1. Prawa pozyskiwania drewna

Istnieją jasno wyznaczone obszary, w których przyznano prawa do zasobów leśnych, a posiadacze tych praw są jasno określeni.

Czy system kontroli gwarantuje, że tylko drewno pochodzące z obszaru lasu o ważnych i dopuszczalnych prawach do użytkowania trafia do łańcucha dostaw?

Czy system kontroli gwarantuje przyznanie odpowiednich praw pozyskiwania dla danych obszarów leśnych przedsiębiorstwom dokonującym poboru drewna?

Czy procedury dotyczące przyznawania praw pozyskiwania drewna i informacje o wydanych prawach pozyskiwania i ich posiadaczach są publikowane zgodnie z wymogami określonymi w prawodawstwie Liberii?

2.2. Systemy kontroli łańcucha dostaw

Istnieją skuteczne mechanizmy identyfikowalności drewna w całym łańcuchu dostaw od poboru do punktu wywozu.

Metody stosowane do identyfikacji drewna mogą się różnić i polegać zarówno na stosowaniu etykiet dotyczących poszczególnych artykułów, jak i na korzystaniu z dokumentacji towarzyszącej ładunkowi lub partii. Wybrana metoda musi odzwierciedlać rodzaj i wartość drewna oraz ryzyko zanieczyszczenia drewnem nielegalnym lub niezweryfikowanym.

Czy wszystkie możliwe łańcuchy dostaw są zidentyfikowane i opisane w ramach systemu kontroli?

Czy wszystkie etapy łańcucha dostaw są zidentyfikowane i opisane w ramach systemu kontroli?

Czy zdefiniowano i udokumentowano metody umożliwiające: a) identyfikację pochodzenia produktu oraz b) zapobieganie łączeniu z drewnem z nieznanych źródeł na kolejnych etapach łańcucha dostaw, tj.:

- drewno w lesie,

- transport,

- tymczasowe składowanie,

- przybycie do zakładu obróbki pierwotnej,

- zakłady obróbki,

- tymczasowe składowanie,

- transport,

- przybycie do punktu wywozu?

Które organizacje odpowiadają za kontrolę przepływów drewna? Czy posiadają one odpowiednie zasoby ludzkie i inne zasoby do prawidłowego prowadzenia czynności kontrolnych?

Czy stworzono i zastosowano protokół w zakresie weryfikacji wyników procedur kontrolnych?

Czy wyraźnie określono procedury zastosowania i czy poinformowano o nich wszystkie zainteresowane strony?

2.3. Ilości

Istnieją solidne i skuteczne mechanizmy mierzenia i ewidencjonowania ilości drewna lub produktów z drewna na każdym etapie łańcucha dostaw, w szczególności wiarygodne i dokładne szacunki przed rozpoczęciem poboru drewna w odniesieniu do ilości drewna na pniu w każdym miejscu poboru.

Czy system kontroli pozwala na wytworzenie danych ilościowych dotyczących produktów wchodzących i wychodzących na następujących etapach łańcucha dostaw:

- drewno na pniu,

- kłody w lesie,

- drewno przewożone i składowane,

- przybycie do zakładu obróbki pierwotnej,

- kontrola w zakładach obróbki,

- przybycie do punktu wywozu?

Które organizacje odpowiadają za wprowadzanie danych ilościowych do systemu kontroli? Jak te organizacje są powiązane? Czy pracownicy tych organizacji przechodzą standardowe szkolenie w zakresie administrowania danymi? Czy organizacje te mają odpowiednie zasoby kadrowe i sprzętowe?

Jaka jest jakość kontroli danych?

Jeżeli odpowiedzialność spoczywa na różnych organizacjach, jak zagwarantowano, aby prowadzenie kontroli i administrowanie danymi odbywało się w każdej organizacji w ten sam sposób i według tych samych standardów?

2.4. Gromadzenie danych

Wszystkie dane rejestruje się w sposób umożliwiający ich terminowe uzgodnienie z wcześniejszymi i kolejnymi ogniwami łańcucha. Wiarygodne uzgadnianie jest prowadzone w odniesieniu do całego łańcucha dostaw.

Czy wszystkie dane ilościowe rejestruje się w sposób umożliwiający ich szybkie uzgodnienie z wcześniejszymi i kolejnymi ogniwami łańcucha dostaw?

Czy istnieją metody oceny korelacji między drewnem na pniu, pozyskanymi kłodami i drewnem wprowadzanym do zakładu / punktu wywozu?

Czy istnieją metody oceny spójności między wprowadzanymi surowcami a uzyskiwanymi produktami przetworzonymi w tartakach i innych zakładach?

Czy możliwe jest wiarygodne uzgadnianie według poszczególnych elementów lub według partii produktów z drewna w ramach całego łańcucha dostaw?

Jakie systemy i technologie informacyjne zastosowano w odniesieniu do przechowywania, uzgadniania i rejestrowania danych? Czy stosuje się solidne systemy zabezpieczania danych?

Jak przeciwdziała się nieupoważnionemu dostępowi do systemu (zabezpieczenie systemu)?

Jak zagwarantowano efektywność systemów zabezpieczenia?

Która organizacja jest odpowiedzialna za uzgadnianie danych? Czy posiada odpowiednie zasoby ludzkie i inne zasoby do prowadzenia działań w zakresie administrowania danymi?

Jakie informacje dotyczące kontroli łańcucha dostaw są podawane do publicznej wiadomości?

W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

2.5. Przywożone produkty z drewna

Przeprowadza się odpowiednie kontrole w celu zapewnienia, aby przywożone drewno i produkty z drewna przywiezione były zgodnie z prawnymi wymogami i procedurami ustanowionymi w celu zagwarantowania, że przywożone drewno zostało pozyskane legalnie z zachowaniem wymogów prawnych państwa pozyskania.

W jaki sposób wykazuje się legalność przywozu produktów z drewna?

Jakich dowodów wymaga się w celu wykazania, że przywożone produkty pochodzą z drzew z legalnego poboru w państwie trzecim?

Czy system zapewnienia legalności pozwala na identyfikację przywożonych produktów z drewna w całym łańcuchu dostaw?

Jeżeli wykorzystuje się drewno przywożone, czy w zezwoleniu FLEGT można zidentyfikować kraj pochodzenia drewna, w tym kraj, z którego pochodzą komponenty produktów złożonych?

Czy zastosowanie na przywożonym drewnie kodów kreskowych gwarantuje, że na podstawie zezwolenia FLEGT wywożone będą jedynie produkty leśne, które były legalnie pozyskane i przetworzone?

3. WERYFIKACJA

Weryfikacja polega na przeprowadzeniu odpowiedniej kontroli w celu zagwarantowania legalności drewna. Weryfikacja musi być wystarczająco rygorystyczna i skuteczna, aby pozwalała na wykrycie wszelkich niezgodności z wymogami zarówno w lesie, jak i w łańcuchu dostaw oraz na podjęcie w odpowiednim czasie środków naprawczych.

3.1. Organizacja

Weryfikację przeprowadza rząd, organizacja będąca osobą trzecią lub rząd i taka organizacja łącznie, przy czym dysponują one odpowiednimi zasobami, systemami zarządzania, wykwalifikowanym i przeszkolonym personelem oraz solidnymi i skutecznymi mechanizmami kontroli konfliktów interesów.

Czy rząd wyznaczył organ/organy w celu wykonania zadań weryfikacyjnych? Czy upoważnienie (i związane z nim obowiązki) jest jasne i podane do publicznej wiadomości?

Czy w sposób wyraźny przydzielono obowiązki oraz czy wyraźnie określono wymagane kompetencje związane z tymi obowiązkami? Jak się je wdraża?

W jaki sposób departamenty odpowiedzialne za weryfikację legalności gwarantują najwyższy poziom uzasadnionej współpracy i administrowania danymi między organami administracji zaangażowanymi w kontrolę sektora leśnego?

Czy instytucja odpowiedzialna za weryfikację posiada odpowiednie zasoby do przeprowadzenia weryfikacji definicji legalności i systemów kontroli łańcucha dostaw drewna?

Czy instytucja odpowiedzialna za weryfikację posiada udokumentowany system zarządzania, który:

- zapewnia odpowiednie kompetencje i doświadczenie pracowników instytucji odpowiedzialnej za weryfikację,

- obejmuje wewnętrzną kontrolę/nadzór,

- zawiera mechanizmy kontroli konfliktów interesów,

- zapewnia przejrzystość systemu,

- określa i stosuje metodę weryfikacji,

- stosuje ogólnodostępny system administrowania skargami?

3.2. Weryfikacja w odniesieniu do definicji legalności

Istnieje jasna definicja określająca, co należy weryfikować. Metoda weryfikacji jest udokumentowana i gwarantuje, że proces jest systematyczny, przejrzysty, oparty na dowodach; że jest przeprowadzany regularnie; i że obejmuje wszystkie elementy zawarte w definicji.

Czy metoda weryfikacji dotyczy wszystkich elementów definicji legalności i obejmuje sprawdzenie zgodności ze wszystkimi określonymi wskaźnikami?

Czy weryfikacja wymaga:

- kontroli dokumentów, rejestrów pozyskiwania drewna i działań w terenie (również kontroli niezapowiedzianych),

- gromadzenia informacji od zewnętrznych zainteresowanych stron,

- rejestrowania działań weryfikacyjnych umożliwiającego przeprowadzenie kontroli przez audytorów wewnętrznych i niezależnego audytora?

Czy role i obowiązki instytucjonalne są jasno określone i stosowane?

Czy wyniki weryfikacji definicji legalności są podawane do publicznej wiadomości? W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

3.3. Weryfikacja systemów kontroli łańcucha dostaw

Istnieje jasny zakres stosowania określający przedmiot weryfikacji, który obejmuje cały łańcuch dostaw od poboru drewna do wywozu. Metoda weryfikacji jest udokumentowana i gwarantuje, że proces jest systematyczny, przejrzysty, oparty na dowodach i przeprowadzany regularnie oraz że obejmuje wszystkie elementy zawarte w zakresie stosowania; metoda przewiduje również regularne i niezwłoczne uzgadnianie danych na każdym etapie łańcucha.

Czy metoda weryfikacji w pełni obejmuje weryfikację kontroli łańcucha dostaw?

Czy jest to określone w metodzie weryfikacji?

Jakie dowody pozwalają wykazać rzeczywiste przeprowadzenie weryfikacji kontroli łańcucha dostaw?

Czy obowiązki i role instytucjonalne są jasno określone i stosowane?

Czy wyniki weryfikacji dotyczące kontroli łańcucha dostaw są podawane do publicznej wiadomości? W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

3.4. Niezgodność

Mechanizm postępowania z przypadkami niezgodności umożliwia radzenie sobie z wszelkimi przypadkami niezgodności z wymogiem weryfikacji legalności. Istnieje funkcjonujący i skuteczny mechanizm w celu egzekwowania odpowiednich środków naprawczych w przypadku wykrycia wykroczeń.

Czy system weryfikacji określa powyższy wymóg?

Czy opracowano mechanizmy zaradcze w przypadku niezgodności? Czy stosuje się je w praktyce?

Czy dostępna jest odpowiednia ewidencja wykroczeń i podjętych środków naprawczych? Czy ocenia się skuteczność działań naprawczych?

Jakie informacje dotyczące zidentyfikowanych naruszeń są podawane do publicznej wiadomości?

3.5. Skargi

Mechanizm rozpatrywania skarg umożliwia rozpatrywanie wszelkich skarg związanych z weryfikacją legalności.

Czy istnieje udokumentowany mechanizm rozpatrywania skarg dostępny dla wszystkich zainteresowanych stron? Czy organy odpowiedzialne za weryfikację stosują mechanizmy przyjmowania zastrzeżeń od zainteresowanych stron i reagowania na nie oraz przyjmowania niezależnych uwag i reagowania na nie? Czy organy odpowiedzialne za weryfikację stosują mechanizmy przyjmowania informacji o wykroczeniach / naruszeniach stwierdzonych przez urzędników rządowych i reagowania na nie?

Czy jasno określono sposób przyjmowania, dokumentowania i przekazywania skarg na wyższy szczebel (w razie potrzeby) oraz sposób reagowania na nie?

4. ZEZWOLENIA

Liberia powierzyła organowi wydającemu zezwolenia pełną odpowiedzialność za wydawanie zezwoleń FLEGT. Zezwolenia FLEGT wydaje się w odniesieniu do poszczególnych dostaw.

4.1. Organizacja

Jakiej instytucji powierzono odpowiedzialność za wydawanie zezwoleń FLEGT?

Czy rola organu wydającego zezwolenia i jego personelu w zakresie wydawania zezwoleń FLEGT jest jasno określona i podana do publicznej wiadomości?

Czy określono wymogi w zakresie kompetencji i czy ustanowiono kontrole wewnętrzne w odniesieniu do pracowników organu wydającego zezwolenia?

Czy organ wydający zezwolenia posiada odpowiednie zasoby do wykonywania swoich zadań?

4.2. Wydawanie zezwoleń FLEGT

Czy organ wydający zezwolenia posiada udokumentowane procedury wydawania zezwoleń?

Czy procedury te, w tym ewentualne należne opłaty, są podane do publicznej wiadomości?

Jakie istnieją dowody na to, że procedury te są prawidłowo stosowane w praktyce?

Czy istnieje odpowiednia ewidencja wydanych zezwoleń i odmów wydania zezwoleń?

Czy ewidencja jasno przedstawia dowody, na podstawie których wydaje się zezwolenia?

Czy wymogi dotyczące zezwoleń są jasno określone i dostępne dla eksporterów?

Czy eksporterzy w pełni rozumieją kryteria dotyczące wydawania zezwoleń FLEGT?

Które informacje dotyczące wydawanych zezwoleń są podawane do publicznej wiadomości?

4.3. Procedury rozpatrywania zapytań w sprawie wydanych zezwoleń

Czy właściwe organy z państw członkowskich Unii mogą uzyskać wyjaśnienia dotyczące wydanych zezwoleń FLEGT?

Czy ustanowiono przejrzyste procedury komunikacji między organem wydającym zezwolenia a właściwymi organami w Unii?

Czy istnieją kanały, w ramach których inne krajowe lub międzynarodowe zainteresowane strony mogą składać zapytania w sprawie wydanych zezwoleń FLEGT?

4.4. Mechanizm rozpatrywania skarg

Istnieje mechanizm rozpatrywania skarg i rozwiązywania sporów wynikających z wydawania zezwoleń. Mechanizm ten pozwala na rozpatrzenie wszelkich skarg dotyczących funkcjonowania systemu zezwoleń.

Czy istnieje udokumentowany mechanizm rozpatrywania skarg dostępny dla wszystkich zainteresowanych stron?

Czy jasno określono sposób przyjmowania, dokumentowania i przekazywania skarg na wyższy szczebel (w razie potrzeby) oraz sposób reagowania na nie?

5. WYTYCZNE DOTYCZĄCE NIEZALEŻNEGO AUDYTU SYSTEMU

Niezależny audyt jest funkcją niezależną od organów regulacyjnych sektora leśnego Liberii. Ma na celu utrzymanie wiarygodności systemu zezwoleń FLEGT poprzez upewnienie się, że wszystkie aspekty systemu zapewnienia legalności funkcjonują zgodnie z założeniami.

5.1. Ustalenia instytucjonalne

5.1.1. Wyznaczenie organu

Liberia wydała oficjalne upoważnienie do pełnienia funkcji niezależnego audytora oraz umożliwia mu skuteczne i przejrzyste funkcjonowanie.

5.1.2. Niezależność w odniesieniu do innych elementów systemu zapewnienia legalności

Wprowadzono jasny rozdział między organizacjami i osobami zajmującymi się zarządzaniem zasobami leśnymi lub ich regulacją a organizacjami i osobami biorącymi udział w niezależnym audycie.

Czy rząd udokumentował wymogi dotyczące niezależności niezależnego audytora?

Czy w przepisach stwierdzono, że organizacje lub osoby reprezentujące obie strony mające interes gospodarczy związany z sektorem leśnym lub pełniące rolę instytucjonalną w tym sektorze nie kwalifikują się do pełnienia funkcji niezależnego audytora?

5.1.3. Wyznaczenie niezależnego audytora

Niezależnego audytora wyznaczono w ramach przejrzystego mechanizmu, a jego czynności podlegają jasnym i podanym do publicznej wiadomości zasadom.

Czy rząd podał do publicznej wiadomości zakres wymagań i obowiązków niezależnego audytora?

Czy rząd udokumentował i podał do publicznej wiadomości procedury wyznaczania niezależnego audytora?

5.1.4. Mechanizm rozpatrywania skarg

Istnieje mechanizm rozpatrywania skarg i rozwiązywania sporów wynikających z niezależnego audytu. Mechanizm ten pozwala na rozpatrzenie wszelkich skarg dotyczących funkcjonowania systemu zezwoleń.

Czy istnieje udokumentowany mechanizm rozpatrywania skarg dostępny dla wszystkich zainteresowanych stron?

Czy jasno określono sposób przyjmowania, dokumentowania i przekazywania skarg na wyższy szczebel (w razie potrzeby) oraz sposób reagowania na nie?

5.2. Niezależny audytor

5.2.1. Wymogi organizacyjne i techniczne

Niezależny audytor pełni funkcję niezależną od innych elementów systemu zapewnienia legalności i działa zgodnie z udokumentowaną strukturą zarządzania, założeniami programowymi i procedurami, które są zgodne z dobrymi praktykami zatwierdzonymi na szczeblu międzynarodowym.

Czy niezależny audytor działa zgodnie z udokumentowanym systemem zarządzania, który spełnia wymogi przewodnika ISO Guide 17021 lub podobnych norm?

5.2.2. Metoda audytu

Metoda niezależnego audytu opiera się na dowodach, a weryfikacje przeprowadza się w ściśle określonych i niewielkich odstępach czasu.

Czy metoda określa, że wszystkie ustalenia muszą być oparte na obiektywnych dowodach dotyczących funkcjonowania systemu zapewnienia legalności?

Czy metoda niezależnego audytu określa maksymalne odstępy czasu, w których każdy element systemu zapewnienia legalności zostanie poddany weryfikacji?

Czy rząd gwarantuje, że niezależny audytor ma dostęp do informacji i zasobów umożliwiających skuteczną realizację swoich zadań?

5.2.3. Zakres audytu

Niezależny audytor działa zgodnie z zakresem wymagań i obowiązków, który jasno określa przedmiot audytu i obejmuje wszystkie uzgodnione wymogi wydawania zezwoleń FLEGT.

Czy metoda niezależnego audytu obejmuje wszystkie elementy systemu zapewnienia legalności i określa główne testy skuteczności?

5.2.4. Wymogi w zakresie sprawozdawczości

Niezależny audytor składa wspólnemu komitetowi ds. wdrażania umowy sprawozdanie wstępne. Sprawozdania niezależnego audytora oraz wszelkie konieczne działania naprawcze będą omawiane w ramach wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy.

Czy w zakresie wymagań i obowiązków niezależnego audytora określa się wymogi dotyczące sprawozdawczości i częstotliwości sprawozdań?

Czy w zakresie wymagań i obowiązków audytora oraz regulaminie wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy opisuje się procedurę publikowania wyników audytu?

6. KRYTERIA OCENY USTANOWIONEGO W UNII SYSTEMU UZNAWANIA ZEZWOLEŃ FLEGT

W rozporządzeniu FLEGT i w ramach związanych z nim środków wykonawczych określa się procedury tworzenia systemu zezwoleń FLEGT, w tym procedury weryfikowania, czy liberyjskie produkty z drewna przeznaczone do dopuszczenia do swobodnego obrotu w Unii są odpowiednio opisane w zezwoleniu FLEGT. Procedury te wymagają również, aby państwa członkowskie wyznaczyły właściwy organ, któremu powierzą ten obowiązek.

Ponieważ są to nowe środki wprowadzone specjalnie celem wdrożenia systemu FLEGT, w ramach oceny zbadany zostanie poziom przygotowania Unii do weryfikacji zezwoleń FLEGT.

Czy w każdym państwie członkowskim Unii wskazano właściwe organy? Czy informacje te podano do publicznej wiadomości?

Czy w każdym państwie członkowskim Unii ustanowiono procedury przetwarzania zezwoleń FLEGT? Czy procedury te podano do publicznej wiadomości?

Czy ustanowiono odpowiednie prawa i przepisy w przypadku gdy państwa członkowskie Unii uznały to za konieczne?

Czy ustalono metody komunikacji między właściwymi organami a organami celnymi?

Czy ustanowiono procedury umożliwiające Unii bądź też osobie lub organowi wyznaczonej(-emu) przez Unię uzyskanie dostępu do istotnych dokumentów i danych oraz służące zapobieganiu wszelkim pojawiającym się problemom, które mogą utrudniać prawidłowe funkcjonowanie systemu zezwoleń FLEGT?

Czy ustanowiono procedury umożliwiające niezależnemu audytorowi uzyskanie dostępu do wszystkich istotnych dokumentów i danych?

Czy państwa członkowskie Unii i Komisja Europejska uzgodniły metody sprawozdawczości? Czy przyjęto procedury publikacji sprawozdań?

Czy procedury obejmują przypadki, gdy towary, których dotyczy zezwolenie FLEGT, nie są przyjęte? Czy ustanowiono procedury zgłaszania rozbieżności w zezwoleniach i postępowania z wykroczeniami?

Czy opublikowano informacje dotyczące grzywien za różnego rodzaju wykroczenia?

ZAŁĄCZNIK  VII

HARMONOGRAM WDRAŻANIA UMOWY

Niniejszy harmonogram wskazuje główne etapy procesu wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie. Opracowywanie systemów, dalsze rozwijanie ram prawnych, budowanie potencjału oraz tworzenie innych środków uzupełniających niezbędnych do ustanowienia skutecznego, w pełni funkcjonalnego krajowego systemu zapewniania legalności rozpocznie się po uzgodnieniu dobrowolnej umowy o partnerstwie i jej parafowaniu. Ratyfikacja dobrowolnej umowy o partnerstwie może jednak potrwać jakiś czas, a oficjalna struktura wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy i powiązane z nią zobowiązania w zakresie sprawozdawczości i monitorowania nie zostaną ustanowione, dopóki dobrowolna umowa o partnerstwie nie zostanie ratyfikowana przez obydwie Strony i nie wejdzie w życie, zgodnie z postanowieniami art. 31 niniejszej Umowy. W tym samym czasie utworzony zostanie mechanizm dialogu (art. 19). Jak wskazano w orientacyjnym harmonogramie, działania zaplanowane na 2011 r. rozpoczną się po parafowaniu dobrowolnej umowy o partnerstwie.

Kluczowe wyniki	Etapy (działania)	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017
		Etap przygotowawczy			Etap operacyjny
Ustanowienie struktur służących wdrażaniu dobrowolnej umowy o partnerstwie	Ustanowienie tymczasowej struktury uzgadniania warunków dobrowolnej umowy o partnerstwie między Unią a Liberią (przed ustanowieniem wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy)	X
	Ustanowienie tymczasowego komitetu, w którego skład wchodzą zainteresowane strony (np. komitet doradczy ds. negocjacji warunków dobrowolnej umowy o partnerstwie)	X
	Utworzenie wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy		X	X	X	X	X	X
	Rozpoczęcie prowadzenia sprawozdawczości przez wspólny komitet ds. wdrażania umowy		X
	Przygotowanie sprawozdań rocznych		X
	Ustanowienie procedur w ramach wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy		X
	Krajowe struktury wdrażania:			X
	Ustanowienie międzyresortowych mechanizmów koordynacji		X
	Ustanowienie krajowego komitetu zainteresowanych stron monitorującego wdrażanie dobrowolnej umowy o partnerstwie		X
	W pełni wyposażony, obsadzony pracownikami i gotowy do działania liberyjski departament ds. wydawania zezwoleń (LDD)
Zwiększenie potencjału	Kompleksowy pięcioletni plan szkoleń i inwestycji	X
	Wdrożenie planu inwestycji w budowanie potencjału			X	X	X	X	X
	Szkolenia dla podmiotów prywatnego sektora handlowego		X	X	X
	Nawiązanie współpracy zewnętrznej z małymi podmiotami wykorzystującymi piły łańcuchowe		X	X	X	X	X
	Nawiązanie współpracy zewnętrznej przez przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego w zakresie budowania potencjału społeczności	X	X	X	X	X	X
Ustanowiony mechanizm finansowy oraz zabezpieczone zasoby niezbędne do skutecznego wdrożenia dobrowolnej umowy o partnerstwie	Ustanowiony mechanizm koordynacji i zapewniania wsparcia ze strony darczyńców zewnętrznych oraz wsparcia krajowego w zakresie wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie	X	X
	Opracowanie krótkoterminowego i długoterminowego planu wdrażania, określającego potencjalne źródła wsparcia na rzecz działań związanych z wdrażaniem dobrowolnej umowy o partnerstwie Wsparcie zabezpieczone	X	X X	X
	Zabezpieczone długoterminowe zrównoważone finansowanie na potrzeby funkcjonowania LAS						X	X
System zapewniania legalności: ustanowiony mechanizm weryfikacji legalności	Opracowanie systemów
	Dokonany przegląd COCS w celu włączenia wymagań określonych w dobrowolnej umowie o partnerstwie		X	X
	Opracowane procedury weryfikacji legalności uwzględniające nowe wymagania zawarte w przepisach		X	X
	Opracowane systemy zarządzania danymi w celu włączenia wymagań określonych w dobrowolnych umowach o partnerstwie		X	X
	Opracowane szczegółowe procedury i wytyczne dotyczące porzuconych kłód i zajętego drewna		X	X
	Szczegółowe procedury i wytyczne dotyczące przywożonego drewna		X	X
	Rynek krajowy oraz sektor nieformalny włączone do LAS Produkty pochodzące z sektora rolnictwa włączone do LAS (drewno kauczukowca i innego rodzaju drewno pochodzące z plantacji)			X				X
	Wzmocnienie instytucji
	Zawarta umowa z usługodawcą zewnętrznym (ESP) Ustanowiony organ rządowy odpowiedzialny za sprawowanie nadzoru nad umową o świadczenie usług	X	X
	Utworzenie i zarządzanie LVD przez ESP (w tym współpraca z pracownikami FDA oddelegowanymi do ESP)		X	X	X	X	X
	Budowanie przez ESP potencjału różnych agencji rządowych w zakresie weryfikacji legalności, zgodnie ze szczegółowymi procedurami			X	X
	Przekazanie LVD funkcji weryfikacyjnych w ramach FDA (szczegóły przekazania na kluczowych etapach zostaną włączone do umowy)					X	X
System zapewniania legalności: ustanowiony system wydawania zezwoleń	Opracowanie procedur w zakresie wydawania zezwoleń przez LLD		X
	Stopniowo wycofane zezwolenia eksportowe i zastosowanie nowego systemu wydawania zezwoleń przez LLD			X
	Wydawanie zezwoleń FLEGT w odniesieniu do wywozu do Unii oraz na inne rynki				X	X	X	X
	Ustanowione mechanizmy komunikacji z właściwymi organami Unii			X
System zapewniania legalności: ustanowiony niezależny audyt	Zawarta umowa z niezależnym audytorem		X
	Opracowane i uzgodnione ze wspólnym komitetem ds. wdrażania umowy procedury operacyjne			X
	Rozpoczęte niezależne audyty oraz opublikowane sprawozdania			X	X	X	X	X
Uznawane zezwolenia FLEGT w Unii	Zewnętrzna ocena funkcjonowania LAS oraz procedur Unii; w razie potrzeby wprowadzone odpowiednie poprawki (zob. załącznik VI)			X
	Wspólny komitet ds. wdrażania umowy potwierdza datę, począwszy od której Unia zacznie uznawać zezwolenia FLEGT			X
	Prawidłowe funkcjonowanie LAS, uznawanie zezwoleń przez Unię				X
Ustanowiony mechanizm monitorowania przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego	Budowanie potencjału organizacji społeczeństwa obywatelskiego (SO) w zakresie monitorowania		X	X
	Szczegółowo zaprojektowany systemu monitoringu stosowany przez organizacje SO		X
	Ustanowienie systemu monitorowania stosowanego przez organizacje SO			X	X	X	X	X
Usprawnione egzekwowanie prawa oraz ramy prawne	Przyjęte przepisy w sprawie lasów wspólnotowych Zaktualizowana definicja legalności (LD)		X	X
	Przyjęte przepisy w sprawie stosowania pił łańcuchowych Zaktualizowana LD		X	X
	Przyjęte rozporządzenie w sprawie kłód porzuconych na obszarach objętych koncesją			X
	Przyjęte przepisy w sprawie drewna przewożonego w tranzycie		X	X
	Przyjęte szczegółowe procedury i wytyczne w sprawie drewna przewożonego w tranzycie			X
	Przyjęte przepisy w sprawie przywozu drewna			X
	Przyjęte przepisy w sprawie drewna zajętego			X
	Dopracowanie procedur dotyczących umów społecznych i innych obowiązujących przepisów socjalnych i środowiskowych		X	X
	Wprowadzenie zmian w LD			X
	Przegląd przepisów w ramach LD w oparciu o doświadczenie praktyczne zdobyte podczas wdrażania LAS						X
	Wzmocniony potencjał w zakresie egzekwowania prawa			X	X	X
Ustanowione mechanizmy regulacji i monitorowania rynku krajowego	Ustanowione procedury weryfikacji legalności odnoszących się do rynku krajowego w ramach LAS (włączenie do systemu weryfikacji legalności i do COCS)			X	X
	Ustanowienie systemu gromadzenia informacji							X
	Ocena udziału sektora nieformalnego w gospodarce krajowej (lokalnej) (następnie ustanowiony zostanie mechanizm regularnego monitorowania)						X
	Szkolenie operatorów pił łańcuchowych w zakresie wykonywania pracy zgodnie z nowymi przepisami i procedurami			X	X	X	X	X
Monitorowanie wpływu dobrowolnej umowy o partnerstwie	Zaangażowane organizacje monitorujące w celu przeprowadzania analiz stanu wyjściowego		X
	Ramy monitorowania uzgodnione przez wspólny komitet ds. wdrażania umowy		X
	Regularne monitorowanie i przesyłanie sprawozdań do wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy			X	X	X	X	X
Komunikacja	Przygotowany (P) i wdrożony (I) plan kosztów komunikacji mający na celu zwiększenie świadomości publicznej		P	I	I	I	I	I
	Organizowanie targów wspólnie z partnerami handlowymi w celu promowania korzyści wynikających z wykorzystywania drewna posiadającego zezwolenia FLEGT			X		X		X
	Ustalone punkty i możliwości udzielania informacji publicznej (zob. załącznik IX)	X	X	X
	Wytyczne dotyczące opracowywania umów społecznych	X	X
	Ukierunkowane wytyczne w zakresie zapewnienia zgodności z LAS skierowane do różnych zainteresowanych stron		X	X	X	X
	Opublikowane sprawozdania z monitorowania procesu wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie oraz sprawozdań wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy		X	X	X	X	X	X

ZAŁĄCZNIK  VIII

ŚRODKI UZUPEŁNIAJĄCE

1. KONTEKST

Sektor leśny w Liberii znajduje się obecnie w fazie odbudowy i przekształcania, która rozpoczęła się po zniesieniu w 2006 r. sankcji nałożonych przez ONZ w zakresie pozyskiwania drewna. Ustanowiono nowe ramy legislacyjne oraz wyznaczono chronione obszary lasu oraz obszary przeznaczone na prowadzenie handlowej i wspólnotowej działalności leśnej. Opracowywane są nowe przepisy w celu uregulowania kwestii związanych z sektorem nieformalnym określanym jako "pobieranie drewna przy zastosowaniu pił łańcuchowych", który zaopatruje głównie rynek krajowy.

Przeprowadzony w grudniu 2010 r. w ramach przygotowań do zawarcia dobrowolnej umowy o partnerstwie przegląd potencjału sektora usług publicznych, podmiotów sektora prywatnego oraz organizacji społeczeństwa obywatelskiego w zakresie wykonywania funkcji przewidzianych w nowych ramach prawnych i politycznych wykazał istnienie znacznej rozbieżności między zamierzonymi funkcjami a faktycznym potencjałem. Skuteczne funkcjonowanie systemu zapewniania legalności (LAS) opisanego w niniejszej Umowie będzie wymagało wzmocnienia potencjału w zakresie kluczowych funkcji regulacyjnych z jednoczesnym usprawnieniem systemów opisanych w załączniku II.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 niniejszej Umowy Liberia podejmie szereg środków uzupełniających w celu skutecznego wdrożenia niniejszej Umowy we współpracy z państwami członkowskimi Unii, Komisją Europejską oraz innymi partnerami rozwojowymi. Środki te obejmują:

a) ustanowienie struktur wdrażających, których celem jest zapewnienie skutecznej koordynacji;

b) budowanie potencjału kluczowych zainteresowanych stron;

c) ustanowienie systemu zapewniania legalności;

d) wzmocnienie ram prawnych;

e) monitorowanie krajowego handlu drewnem i jego znaczenia dla gospodarki krajowej;

f) monitorowanie wpływu dobrowolnej umowy o partnerstwie, w tym jej wpływu na społeczności i podmioty sektora prywatnego;

g) monitorowanie procesu wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie;

h) wymiana informacji z krajowymi i międzynarodowymi zainteresowanymi stronami;

i) aktualizowanie strategicznych ram w odniesieniu do sektora leśnego.

Ewentualne środki uzupełniające zostały opisane poniżej. Zostaną one później rozbudowane w formie szczegółowych planów działania, w tym także planów inwestycyjnych, na wczesnym etapie wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie.

2. STRUKTURY WDRAŻAJĄCE

Ustanowione zostaną struktury instytucjonalne umożliwiające sprawne funkcjonowanie i koordynację działań organów rządowych i pozarządowych biorących udział we wdrażaniu dobrowolnej umowy o partnerstwie. W szczególności w oparciu o istniejące struktury w ramach organu ds. rozwoju leśnictwa (FDA) utworzone zostaną dwa nowe departamenty: liberyjski departament ds. weryfikacji (LVD) oraz liberyjski departament ds. wydawania zezwoleń (LLD). Opracowanie mechanizmu służącego koordynowaniu działań pomiędzy agencjami rządowymi i zwiększaniu potencjału istniejących departamentów w zakresie wykonywania nowych funkcji będzie stanowiło jeden z priorytetowych celów wyznaczonych w pierwszym roku. W szczególności w pierwszym roku po rozpoczęciu wdrażania umowy ustanowiona zostanie struktura zarządzająca umową outsourcingu systemu weryfikacji/kontroli pochodzenia produktu (COCS). W ramach przygotowań do wdrażania celem priorytetowym będzie zapewnienie pomocy technicznej na potrzeby tworzenia planów i budowania niezbędnego potencjału (np. opisy stanowisk pracy, rekrutacja, angażowanie ekspertów i wymiana informacji między FDA a urzędami innych resortów, np. agencją ochrony środowiska oraz Ministerstwem Handlu i Przemysłu, Ministerstwem Pracy, Ministerstwem Rolnictwa oraz Ministerstwem Finansów (biuro ds. koncesji oraz biuro celne)).

3. BUDOWANIE POTENCJAŁU

Budowanie potencjału będzie wymagane w odniesieniu do wszystkich stron zaangażowanych we wdrażanie dobrowolnej umowy o partnerstwie. Plany tworzone w związku z tą kwestią powinny uwzględniać bieżące i planowane wsparcie sektorowe, jak wskazano w art. 15 niniejszej Umowy. Budowanie potencjału obejmuje: a) szkolenia techniczne dla agencji rządowych, w szczególności FDA, agencji ochrony środowiska oraz organów celnych; b) szkolenia dla personelu FDA współpracującego z usługodawcą zewnętrznym; c) szkolenia dla grup społeczeństwa obywatelskiego w celu umożliwienia im monitorowania operacji przeprowadzanych w ramach LAS i wspierania społeczności w uczestniczeniu w działaniach związanych z leśnictwem; d) udzielanie grupom podmiotów pozyskujących drewno przy wykorzystaniu pił łańcuchowych pomocy w zakresie nawiązywania współpracy oraz podnoszenia zdolności technicznych; e) regularne szkolenia w zakresie zarządzania informacjami oraz potencjałem w ramach LAS w celu analizowania i publikowania informacji dotyczących sektora; oraz f) zwiększenie potencjału dzięki technologii, w tym dzięki dostarczeniu odpowiedniego sprzętu, oprogramowania oraz wyposażenia komunikacyjnego.

W celu kierowania działaniami służącymi znacznemu zwiększeniu potencjału i opierając się na analizie dotyczącej rozbieżności w zakresie potencjału przeprowadzonej w grudniu 2010 r., Liberia opracuje oszacowany pod względem kosztów kompleksowy pięcioletni plan szkoleń odzwierciedlający realizowane lub planowane inicjatywy, z podziałem na zdobywaniem kwalifikacji w trakcie pracy przez usługodawcę w ramach procesu weryfikacji/COCS i innego rodzaju niezbędnym szkoleniem oraz wskazujący szkolenia, które mogą zostać objęte zakresem istniejących inicjatyw, a także te, w przypadku których konieczne jest uwzględnienie dodatkowych szkoleń dostosowanych do wymagań określonych w dobrowolnej umowie o partnerstwie.

Ponadto Liberia opracuje pięcioletni plan inwestycyjny, wskazujący niezbędne wyposażenie oraz związane z nim koszty operacyjne, działania w zakresie tworzenia infrastruktury lub remontowania i konserwacji, inwestycje, które zostaną zamówione przez usługodawcę w celu ich ostatecznego przekazania, inwestycje zamówione na mocy istniejących finansowanych inicjatyw oraz inwestycje, które będą wymagały dodatkowego finansowania. Jak wskazano w art. 15 niniejszej Umowy, Strony będą podejmowały współpracę na rzecz zabezpieczenia zasobów niezbędnych do budowania potencjału zgodnie z istniejącymi ustaleniami.

4. MECHANIZMY FINANSOWANIA

W odniesieniu do wszystkich środków opisanych w niniejszym załączniku konieczne będzie opracowanie szczegółowych budżetów oraz ustalenie finansowania. Ta druga kwestia będzie uwzględniała określenie wielkości wkładu, który Liberia może zapewnić z zasobów własnych, ustanowienie wymagań w odniesieniu do darczyńców oraz wskazanie i zaangażowanie potencjalnych darczyńców. Kluczowe środki mogą uwzględniać:

a) ustanowienie mechanizmu udostępniania środków finansowych;

b) opracowanie kompleksowego budżetu krótko- i długoterminowego oraz szczegółowych propozycji i źródeł w odniesieniu do finansowania dobrowolnej umowy o partnerstwie;

c) wskazanie wsparcia z zasobów Liberii oraz niezbędnego wsparcia ze strony Unii i innych partnerów rozwojowych, w tym w odpowiednich przypadkach koordynowanie istniejącego wsparcia ze strony darczyńców;

d) zabezpieczanie funduszy.

5. USTANOWIENIE LAS

LAS będzie opierał się na istniejących systemach i strukturach już funkcjonujących w Liberii. Wsparcie jest wymagane w celu usprawnienia systemów służących zapewnieniu przeprowadzenia weryfikacji zgodności z definicją legalności wskazaną w załączniku II za pośrednictwem procedur opisanych w tym załączniku. Środki uzupełniające będą koncentrowały się na działaniach, które muszą zostać przeprowadzone w celu ustanowienia zdolności funkcjonalnej w szeregu różnych agencji rządowych oraz w celu wprowadzenia niezależnego audytu. Uwzględniają one ustanowienie funkcji weryfikacji legalności, systemu wydawania zezwoleń FLEGT oraz funkcji niezależnego audytu, a także usprawnienia istniejącego COCS w celu spełnienia wymagań określonych w ramach LAS.

5.1. Ustanowienie systemu weryfikacji legalności

Liberia zatrudni zewnętrznego usługodawcę w celu zbudowania, obsługiwania i przekazania systemu weryfikacji legalności oraz COCS w okresie pięciu lat. Główną część tego zadania będzie stanowiło budowanie potencjału liniowych agencji rządowych w zakresie dostarczania wymaganych funkcji. Zewnętrzny usługodawca będzie współpracował bezpośrednio z personelem FDA oddelegowanym do wykonywania określonych zadań, który w perspektywie długoterminowej przekształci się w LVD. Kluczowe środki mogą uwzględniać:

a) włączenie przedstawiciela kwalifikującego się klienta do pomocy przy sporządzaniu szczegółowych specyfikacji oraz dokumentów umownych dla usługodawcy oraz pomocy przy wyborze procedur;

b) obwieszczenie w celu otrzymywania, selekcji wstępnej oraz oceny wniosków usługodawcy;

c) negocjowanie warunków umowy z usługodawcą na zasadzie budujobsługujprzekaż;

d) oddelegowanie odpowiedniego personelu FDA do usługodawcy;

e) ustanowienie struktury nadzorczej monitorującej usługodawcę;

f) działania w zakresie tworzenia i obsługiwania LAS opisane w załączniku II do niniejszej Umowy;

g) włączanie procesów przetwarzania w tartakach oraz produkcji zrębków z drewna kauczukowca do COCS;

h) włączanie przywiezionego drewna i drewna zajętego do COCS;

i) rozszerzenie LAS w celu uwzględnienia drewna wyprodukowanego na rynku krajowym;

j) przeniesienie systemów obsługiwanych przez usługodawcę do FDA.

5.2. Ustanowienie liberyjskiego departamentu ds. wydawania zezwoleń

FDA utworzy departament ds. wydawania zezwoleń, który będzie odpowiedzialny za wydawanie zezwoleń FLEGT na wszystkie wywożone towary. Departament ten opracuje szczegółowe procedury wydawania zezwoleń FLEGT oraz zapewni spójność tych zezwoleń z procedurami wywozu, stopniowo znosząc obecnie obowiązujący system pozwoleń wywozowych w miarę wdrażania systemu wydawania zezwoleń FLEGT. Na potrzeby realizacji tego celu kluczowe środki mogą uwzględniać:

a) opracowywanie dodatkowych ustalonych praktyk w zakresie dostosowywania obecnie obowiązującego systemu pozwoleń wywozowych do systemu wydawania zezwoleń FLEGT, w razie potrzeby korzystając z pomocy eksperckiej;

b) utworzenie odpowiedniego departamentu w ramach FDA;

c) rekrutowanie personelu oraz doradcy technicznego;

d) opracowywanie przepisów w zakresie wydawania zezwoleń na wywóz;

e) stopniowe znoszenie pozwoleń wywozowych;

f) wydawanie zezwoleń FLEGT;

g) ustanowienie mechanizmów wymiany informacji z właściwymi organami Unii.

5.3. Ustanowienie mechanizmu niezależnego audytu

Jak wskazano w załączniku V, Liberia zatrudni niezależnego audytora w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania LAS oraz zwiększenia wiarygodności systemów, w szczególności w odniesieniu do rynków międzynarodowych. Liberia zawrze umowę z niezależnym audytorem w porozumieniu z Unią zgodnie z liberyjskimi procedurami dotyczącymi zamówień i zgodnie z wytycznymi ustanowionymi w załączniku V. Na potrzeby realizacji tego celu kluczowe działania mogą uwzględniać:

a) obwieszczenie oferty pracy dla niezależnego audytora, selekcję wstępną, wybór i negocjacje z niezależnym audytorem;

b) opracowywanie szczegółowych procedur niezależnego audytu w celu ich uzgodnienia ze wspólnym komitetem ds. wdrażania umowy;

c) rozpoczynanie niezależnych audytów;

d) stworzenie potencjału w zakresie przeglądów i sprawozdawczości.

5.4. Zewnętrzny przegląd funkcjonującego LAS

Jak wskazano w załączniku VI, LAS będzie podlegał niezależnej ocenie technicznej zanim system udzielania zezwoleń zostanie w pełni wprowadzony w życie i zanim organy Unii zaczną uznawać zezwolenia FLEGT. Kluczowe środki mogą uwzględniać:

a) przeprowadzanie niezależnej oceny LAS, w razie potrzeby poprzez dokonanie przeglądu wyników oraz dostosowanie systemów;

b) informowanie wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy o wynikach oceny oraz uzgodnienie daty, począwszy od której system udzielania zezwoleń wejdzie w życie, a organy Unii będą zobowiązane do weryfikowania zezwoleń FLEGT przed dopuszczeniem towarów na rynek unijny.

6. WZMOCNIENIE EGZEKWOWANIA PRAWA ORAZ RAM PRAWNYCH

Równolegle z wdrażaniem LAS Liberia będzie badała skuteczność systemu regulacyjnego i systemu egzekwowania prawa, spójność ram prawnych stosowanych w odniesieniu do sektora leśnego oraz, w razie potrzeby, będzie wprowadzać usprawnienia. Opracowanie definicji legalności oraz konsultacje i kontrole terenowe, które przeprowadzono podczas jej opracowywania, ujawniły konieczność dalszego skorygowania pewnych obszarów istniejących przepisów, by zapewnić przejrzyste wskazówki dla podmiotów gospodarczych. Kluczowe środki mogą uwzględniać:

a) przeprowadzenie przeglądu ram prawnych po upływie pięciu lat od wdrożenia LAS, co zapewni wystarczającą ilość czasu na ustalenie praktycznych problemów związanych ze stosowaniem i weryfikacją zgodności prawnej;

b) wprowadzenie usprawnień w następujących obszarach ram prawnych: wytycznych dotyczących negocjowania warunków umów społecznych; przepisów dotyczących leśnictwa wspólnotowego; procedur postępowania z porzuconymi kłodami; procedur postępowania z drewnem zajętym w wyniku naruszenia przepisów prawa; wytycznych dotyczących sposobu włączenia niezależnych systemów certyfikacji do LAS; procedur tworzenia listy osób wykluczonych; procedur śledzenia drewna w różnych zakładach obróbki; przepisów dotyczących dostępu stron trzecich oraz wykorzystania zasobów na obszarze objętym koncesją; przepisów dotyczących wyrębu przy zastosowaniu pił łańcuchowych; przepisów dotyczących przywozu drewna oraz drewna przewożonego w tranzycie; usprawnienia procedur OOŚ oraz procedur zarządzania środowiskiem na obszarach objętych umową dotyczącą pozyskiwania drewna;

c) wzmocnienie przepisów dotyczących bezpieczeństwa fizycznego oraz komfortu psychicznego pracowników zatrudnionych w przemyśle pozyskiwania drewna;

d) każdą niezbędną korektę matrycy weryfikacji legalności opisanej w załączniku II w wyniku wprowadzenia zmian w obowiązujących przepisach.

7. MONITOROWANIE KRAJOWEGO RYNKU DREWNA

Krajowy rynek drewna stanowi bardzo ważny element gospodarki krajowej, ale poziom wiedzy na temat zasad jego funkcjonowania jest niski, a sam rynek jest w znacznym stopniu nieuregulowany. Liberia przyjmie nowe przepisy, mające na celu wsparcie funkcjonowania rynku w odniesieniu do małych podmiotów pozyskujących drewno przy zastosowaniu pił łańcuchowych. Produkcja na potrzeby handlu krajowego zostanie włączona do LAS, a w odniesieniu do tego obecnie nieformalnego sektora działającego poza systemem regulacyjnym zostaną przyjęte środki regulacyjne mające na celu zapewnienie lepszej regulacji, sprawiedliwego handlu oraz wprowadzenie zabezpieczeń środowiskowych. Kluczowe środki mogą uwzględniać:

a) organizowanie krajowego rynku drewna;

b) usprawnienie ram prawnych dotyczących krajowego rynku drewna;

c) ustanowienie systemu informacyjnego;

d) ustanowienie dostosowanego systemu identyfikowalności drewna sprzedawanego na rynku krajowym;

e) włączanie sprzedaży drewna krajowego do LAS.

8. MONITOROWANIE WPŁYWU DOBROWOLNEJ UMOWY O PARTNERSTWIE

Monitorowanie społecznego, środowiskowego i rynkowego wpływu dobrowolnej umowy o partnerstwie w sposób ogólny oraz ze szczególnym uwzględnieniem społeczności, których egzystencja zależy od lasów, jest konieczne dla zapewnienia realizacji celów wyznaczonych w ramach dobrowolnej umowy o partnerstwie. W tym celu kluczowe środki mogą obejmować: opracowywanie ram monitorowania, w tym scenariuszy odniesienia oraz uzgodnionych wskaźników obejmujące elementy takie jak: usprawnienia w zakresie struktur zarządzania; przydzielanie prawa do użytkowania lasu; umowy społeczne oraz podział korzyści z zainteresowanymi społecznościami; ilości zarejestrowanego drewna w odniesieniu do ilości drewna wciąż niezarejestrowanego; dowody w zakresie egzekwowania prawa; ilości drewna zajętego i jego zagospodarowanie; efektywność pozyskiwania przychodów; efektywność wypłacania przychodów zainteresowanym społecznościom; rynki zainteresowane drewnem liberyjskim oraz wpływ dobrowolnej umowy o partnerstwie na konkurencyjność tego drewna. Wspólny komitet ds. wdrażania umowy ustanowi skuteczne mechanizmy monitorowania zgodnie z postanowieniami załącznika X.

9. MONITOROWANIE PROCESU WDRAŻANIA DOBROWOLNEJ UMOWY O PARTNERSTWIE

Ogólna odpowiedzialności za monitorowanie wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie będzie spoczywała na wspólnym komitecie ds. wdrażania umowy. Monitorowanie będzie obejmowało przegląd i podejmowanie działań w odpowiedzi na sprawozdania z niezależnego audytu, a także przeglądy opisanego powyżej procesu monitorowania wpływu. Ponadto inne zainteresowane strony, w tym organizacje społeczeństwa obywatelskiego, będą monitorowały proces wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie, i tym samym będą przyczyniały się do skutecznego wdrażania LAS. Wspólny komitet ds. wdrażania umowy otrzyma sprawozdania od zainteresowanych stron i zagwarantuje ustanowienie skutecznego mechanizmu rozpatrywania skarg służącego rozwiązywaniu zidentyfikowanych problemów. Kluczowe środki mogą uwzględniać:

a) wspieranie krajowego komitetu monitorującego skupiającego wiele zainteresowanych stron, opisanego w art. 16 niniejszej Umowy, w prowadzeniu regularnych i otwartych konsultacji społecznych dotyczących procesu wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie, w ramach których zainteresowane strony będą mogły wyrazić swoją opinię;

b) monitorowanie przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego, w tym zapewnienie, by obawy pojawiające się na poziomie społeczności zostały wyartykułowane i przedstawione LVD, LLD oraz niezależnemu audytorowi, krajowemu komitetowi monitorującemu skupiającemu wiele zainteresowanych stron oraz wspólnemu komitetowi ds. wdrażania umowy.

10. KOMUNIKACJA

Proces komunikacji wspomaga wdrażanie dobrowolnej umowy o partnerstwie i ma kluczowe znaczenie dla zmiany negatywnego wizerunku sektora wynikającego z trudnych uwarunkowań historycznych Liberii i jej przemysłu drzewnego. Dobrowolna umowa o partnerstwie stwarza możliwość podjęcia działań na rzecz przejrzystości, rozliczalności oraz legalności. Trudno przecenić wartość przekazywanych informacji o działaniach rządu na rzecz poprawy zarządzania w sektorze leśnym. Dobrowolna umowa o partnerstwie będzie miała wpływ nie tylko na administrację, ale także na różne grupy zainteresowanych stron oraz na opinię publiczną i w związku z tym wymaga opracowania kompleksowej strategii komunikacyjnej, która pozwoli przekazać wszystkie niezbędne informacje dotyczące dobrowolnej umowy o partnerstwie, wywieranym przez nią wpływie i wynikających z niej korzyściach nie tylko z gospodarczego punktu widzenia, ale także pod względem środowiskowym i społecznym. Wymiana informacji w zakresie planowanych działań i osiągnięć w ramach dobrowolnej umowy o partnerstwie będzie miała na celu:

a) zachęcenie do angażowania się różnych zainteresowanych stron oraz zagwarantowanie spójności podejmowanych przez nie działań;

b) zapewnienie publicznego dostępu do informacji oraz ułatwienie monitorowania;

c) promowanie wizerunku drewna liberyjskiego na rynku międzynarodowym;

d) zabezpieczenie poparcia publicznego dla podejmowanych przez Liberię działań na rzecz zrównoważonej gospodarki zasobami leśnymi oraz rozwoju społeczności, które od niej zależą; oraz

e) promowanie korzyści wynikających z dobrowolnej umowy o partnerstwie wśród zainteresowanych stron oraz szerszej opinii publicznej.

W tym celu Liberia będzie wspierać środki zapewniające skuteczną wymianę informacji dotyczących celów dobrowolnej umowy o partnerstwie i skutków jej wdrożenia. Kluczowe środki mogą uwzględniać:

a) przygotowywanie i wdrażanie strategii komunikacyjnej mającej na celu zwiększenie świadomości społecznej za pośrednictwem nowoczesnych oraz tradycyjnych mediów, aby na bieżąco informować opinię publiczną oraz przedstawicieli przemysłu drzewnego o przebiegu procesu wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie, wywieranym przez nią wpływie oraz wynikających z niej korzyściach;

b) określenie odpowiednich grup docelowych i opracowywanie regularnie aktualizowanych, określonych drukowanych i elektronicznych komunikatów na temat dobrowolnej umowy o partnerstwie dla każdej docelowej grupy odbiorców;

c) ustanowienie platformy wymiany informacji służącej ciągłemu rozpowszechnianiu informacji wśród partnerów krajowych i międzynarodowych, w tym uwzględniając jej usytuowanie w ogólnej strukturze wdrażania;

d) organizowanie targów z udziałem perspektywicznych partnerów handlowych w celu promowania korzyści wynikających z wykorzystywania drewna, które uzyskało zezwolenie FLEGT;

e) wdrożenie systemów umożliwiających odpowiednim organom rządowym publikowanie informacje i odpowiadanie na wnioski o udzielenie informacji złożone zgodnie z przepisami ustawy o wolności informacji, jak wskazano w załączniku IX.

ZAŁĄCZNIK  IX

INFORMACJE PUBLICZNE ORAZ ŚRODKI ZWIĘKSZAJĄCE PRZEJRZYSTOŚĆ

Zgodnie z życzeniem rządu Liberii dotyczącym przyjęcia przejrzystej i odpowiedzialnej metody gospodarowania zasobami naturalnymi, co zostało potwierdzone skrupulatnym wdrożeniem Inicjatywy Przejrzystości w Branżach Wydobywczych (EITI), Strony uzgodniły, że publikowanie informacji i inne środki zwiększające przejrzystość są niezbędne do skutecznego wdrożenia dobrowolnej umowy o partnerstwie zgodnie z postanowieniami art. 21 niniejszej Umowy. W tym kontekście obydwie strony zobowiązały się do regularnego publikowania wszystkich istotnych dla zainteresowanych stron informacji oraz informacji służących usprawnieniu procesu wdrażania i monitorowania dobrowolnej umowy o partnerstwie. Niniejszy załącznik przedstawia informacje, za których publikację odpowiadać będzie rząd Liberii, lub które będzie mógł udostępnić opinii publicznej zgodnie z przepisami ustawy o wolności informacji.

1. KATEGORIE INFORMACJI, KTÓRE BĘDĄ PUBLIKOWANE NA BIEŻĄCO

Opisane poniżej informacje będą udostępniane opinii publicznej na bieżąco, zgodnie z przepisami sekcji 2.5 oraz 2.6 ustawy o wolności informacji z 2010 r. Informacje mogą zostać przedstawione w różny sposób, w zależności od ich charakteru oraz docelowej grupy odbiorców, na przykład za pośrednictwem:

a) stron internetowych;

b) platformy na rzecz wdrażania umowy skupiającej wiele zainteresowanych stron;

c) posiedzeń publicznych;

d) konferencji prasowych;

e) krajowego radia i gazet;

f) broszur i biuletynów informacyjnych.

Jak wskazano w załączniku VIII, opracowana zostanie kompleksowa strategia komunikacyjna w celu wsparcia procesu rozpowszechniania informacji wśród wszystkich zainteresowanych stron przy zastosowaniu najbardziej odpowiednich środków.

1.1. Informacje dotyczące w szczególności dobrowolnej umowy o partnerstwie

a) dobrowolna umowa o partnerstwie oraz wszystkie jej załączniki;

b) sprawozdania opracowane przez wspólny komitet ds. wdrażania umowy, które muszą zawierać następujące informacje:

– liczbę zezwoleń FLEGT wydanych przez Liberię,

– liczbę odrzuconych wniosków o udzielenie zezwolenia FLEGT,

– informacje dotyczące przypadków niezgodności z procesem wydawania zezwoleń FLEGT w Liberii oraz środków podjętych w odniesieniu do takich przypadków,

– informacje dotyczące ilości drewna i produktów z drewna wywożonych w skali roku do Unii,

– liczbę zezwoleń FLEGT otrzymanych przez Unię,

– informacje dotyczące ilości drewna i produktów z drewna przywożonych do Unii zgodnie z systemem wydawania zezwoleń FLEGT, w rozbiciu na państwa członkowskie Unii, do których towary są przywożone.

c) sprawozdania przygotowane przez niezależnego audytora;

d) procedury dotyczące funkcjonowania wspólnego komitetu ds. wdrożenia umowy;

e) protokoły i inne sprawozdania przygotowane przez wspólny komitet ds. wdrożenia umowy, w tym także te dotyczące monitorowania i badań wpływu, wskazane w załączniku X;

f) procedury i zakres zadań ukierunkowujące funkcjonowanie krajowego komitetu zainteresowanych stron monitorującego wdrażanie dobrowolnej umowy o partnerstwie;

g) wytyczne dotyczące zgodności z LAS skierowane do różnych zainteresowanych stron; h) wytyczne dotyczące opracowywania umów społecznych.

1.2. Informacje dotyczące zarządzania sektorem leśnym

a) informacje dotyczące agencji rządowych oraz dokumenty pochodzące od agencji rządowych sprawujących nadzór nad sektorem leśnym, które na mocy uzgodnień w zakresie publikowania informacji opisanych w sekcjach 2.1-2.3 ustawy o wolności informacji z 2010 r. są zobowiązane do publikowania tego rodzaju informacji na bieżąco, w tym informacji dotyczących:

– przepisów wykonawczych wydanych przez daną agencję rządową lub organ,

– obowiązującej polityki danej agencji rządowej, stosowanych przez nią procedur i zasad,

– budżetu danej agencji,

– rachunków finansowych danej agencji lub organu,

– schematu organizacyjnego danej agencji, w tym stosowanych procedur sprawozdawczych,

– zamówień na materiały,

– procedury odwoływania się od decyzji wydanych przez dany organ lub jego urzędników,

– rezolucji rady dyrektorów,

– sprawozdań z audytu,

– publicznych wypowiedzi, sprawozdań, strategii oraz podręczników dotyczących sektora leśnego, zgodnie z sekcją 18.15 ustawy o krajowej reformie leśnictwa.

b) ogół ustawodawstwa, przepisów oraz procedur operacyjnych, które zostały wprowadzone w życie przez rząd Liberii. Dotyczy to także wszystkich aspektów ram prawnych, o których mowa w liberyjskiej definicji legalności przedstawionej w załączniku II.

1.3. Informacje dotyczące przydziału zasobów leśnych

a) informacje dotyczące wydanych zezwoleń na eksploatację lasu, w tym umów sprzedaży drewna (TSC), umów dotyczących gospodarki leśnej (FMC), umów oraz zezwoleń na działalność oraz przetwarzanie produktów z drewna, w tym zezwoleń na użytkowanie leśne (FUP) oraz pozwoleń na użytkowanie własne (PUP);

b) umowy dotyczące rolnej umowy koncesyjnej w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku I;

c) dokumenty dotyczące postępowania przetargowego: sprawozdanie panelu przeprowadzającego ocenę w zakresie wstępnej kwalifikacji;

d) zawarte umowy koncesyjne;

e) umowy społeczne zawarte między społecznościami a wszystkimi zleceniobiorcami lub posiadaczami pozwoleń;

f) mapy lasów gminnych z ich powierzchniami;

g) wykaz i mapy wszystkich przyznanych TSC, PUP, FUP oraz FMC.

1.4. Informacje dotyczące produkcji zasobów leśnych

a) informacje dotyczące ilości oraz wartości pieniężnej (określonej na podstawie zatwierdzonych tabeli cen FOB) pozyskanych zasobów leśnych, poddanych obróbce produktów leśnych oraz wywiezionych produktów leśnych, zgłoszonych:

– jako całkowita produkcja roczna,

– według gatunku produkowanego z tytułu każdego zezwolenia na eksploatację zasobów leśnych;

b) ilość drewna oraz produktów z drewna przywożonych do Liberii lub przewożonych przez Liberię w tranzycie w ciągu roku.

1.5. Informacje dotyczące opłat i przychodów związanych z użytkowaniem lasu

a) harmonogram dotyczący wszystkich opłat i podatków związanych z leśnictwem;

b) ceny FOB.

1.6. Informacje dotyczące egzekwowania prawa na obszarach objętych koncesją

a) nałożone kary oraz lista podmiotów, które je uiściły oraz podmiotów, które ich nie uiściły lub nie spełniły wymagań;

b) ilość produktów z drewna sprzedawanych na aukcji publicznej i wartość pieniężna sprzedaży w ciągu roku.

2. INFORMACJE UDOSTĘPNIANE PUBLICZNIE PO ZŁOŻENIU WNIOSKU ZGODNIE Z PRZEPISAMI USTAWY O WOLNOŚCI INFORMACJI

Procedury udostępniania dostępu do informacji, ewidencji lub dokumentów, o których mowa w niniejszym załączniku, będą zgodne z procedurami przedstawionymi w rozdziale 3 sekcje 3.1-3.14 ustawy o wolności informacji.

2.1. Informacje dotyczące przydziału zasobów leśnych

a) dokumenty dotyczące kwalifikacji wstępnej, które zostaną udostępnione na wniosek po zakończeniu procesu kwalifikacji wstępnej:

– wykaz wstępnie zakwalifikowanych przedsiębiorstw;

b) dokumenty dotyczące postępowania przetargowego, które zostaną udostępnione na wniosek po dokonaniu wyboru zwycięskiej oferty i po powiadomieniu o tym fakcie wszystkich podmiotów, które złożyły ofertę:

– dokumenty ofertowe,

– sprawozdanie komisji oceniającej oferty;

c) lista osób objętych zakazem (tj. osób, które nie mogą posiadać udziałów w komercyjnych przedsiębiorstwach pozyskujących z uwagi na obecnie zajmowany urząd publiczny);

d) lista osób wykluczonych (tj. osób wykluczonych z liberyjskiego przemysłu pozyskiwania drewna ze względu na udział w procesie wykorzystywania, zarządzania lub pozyskiwania zasobów leśnych w celu wspierania zamieszek z wykorzystaniem broni lub podżegania do ich wywołania);

e) lista osób zawieszonych (tj. osób zawieszonych z powodu niewykonania zobowiązań finansowych związanych z eksploatacją lasu);

f) wszystkie dokumenty, dane oraz informacje dotyczące planów operacyjnych i planów urządzenia lasu;

g) lokalizacja i własność gruntów objętych zezwoleniem dotyczącym eksploatacji zasobów leśnych;

h) nazwy posiadaczy zasobów leśnych oraz krótki opis obszarów objętych posiadanym zezwoleniem dotyczącym eksploatacji zasobów leśnych (powierzchnia obszaru oraz rodzaj zasobów leśnych).

2.2. Informacje dotyczące produkcji zasobów leśnych

a) ilość i lokalizacja drewna udostępnionego do pozyskania w wyniku wyrzynki w ramach każdej koncesji w ciągu roku;

b) informacje przechowywane w liberyjskiej bazie danych LAS;

c) ilość produktów z drewna wykorzystywanych na rynku krajowym według rodzaj produktu oraz gatunku w ciągu roku.

2.3. Informacje dotyczące obróbki

a) lista zarejestrowanych spółek prowadzących obróbkę oraz ich dane kontaktowe;

b) zdolność produkcyjna każdego zakładu obróbki drewna w podziale na poszczególne spółki;

c) ilość kłód poddanych obróbce w podziale na gatunki i rodzaj produktu w ciągu roku w odniesieniu do każdego przetwórcy drewna.

2.4. Informacje dotyczące opłat i przychodów związanych z użytkowaniem lasu

a) kwota opłat i podatków nałożonych na podmioty prowadzące działalność gospodarczą w sektorze leśnym określona przez Ministerstwo Finansów oraz kwoty zapłacone przez każdego zleceniobiorcę w ramach umowy dotyczącej eksploatacji zasobów leśnych;

b) kwota pieniędzy otrzymana i wypłacona przez rząd na rzecz funduszy rozwojowych leśnictwa wspólnotowego;

c) kwota pieniędzy otrzymana i wypłacona przez krajowy fundusz powierniczy na rzecz podziału korzyści przeznaczonych dla społeczności;

d) kwota pieniędzy otrzymanych i wypłaconych przez fundusz powierniczy komitetom ds. rozwoju leśnictwa wspólnotowego, w podziale na projekty, daty oraz zainteresowane społeczności;

e) konsekwencje skarg społecznych dotyczących funduszu hrabstwa na rzecz rozwoju leśnictwa oraz krajowego funduszu powierniczego na rzecz podziału korzyści lub jakiegokolwiek komitetu ds. rozwoju leśnictwa wspólnotowego.

2.5. Informacje dotyczące egzekwowania prawa na obszarach objętych koncesją

a) zarzuty naruszenia przepisów prawa, przypadki aresztowania, zawarcia ugody oraz skazania związane z działaniami prowadzonymi w ramach zezwolenia na eksploatację zasobów leśnych;

b) faktury wystawione w związku z opłatami uiszczonymi w ramach zezwolenia na eksploatację zasobów leśnych oraz informacje dotyczące płatności.

3. PROCEDURA DOTYCZĄCA DOSTĘPU DO INFORMACJI PUBLICZNEJ, EWIDENCJI LUB DOKUMENTÓW

Niniejszy załącznik jest zgodny z liberyjską ustawą o wolności informacji, w myśl której każda instytucja publiczna lub podmiot prywatny korzystający ze środków lub świadczeń publicznych lub pełniący funkcję publiczną jest zobowiązany do ogólnego poinformowania społeczeństwa o możliwościach dostępu do różnych informacji.

FDA i wszystkie inne agencje publiczne opracowały lub są w trakcie opracowywania procedur udostępniania informacji społeczeństwu.

By niniejszy załącznik mógł funkcjonować, należy opracować i zatwierdzić procedury/wytyczne lub instrukcje dotyczące odpowiadania na wnioski o udzielenie informacji. Ponadto przepisy dotyczące sprawozdawczości oraz podawania informacji do wiadomości publicznej mające zastosowanie do LLD oraz LVD będą dalej opracowywane podczas wdrażania niniejszej Umowy.

ZAŁĄCZNIK  X

FUNKCJE WSPÓLNEGO KOMITETU DS. WDRAŻANIA UMOWY

Zgodnie z art. 19 niniejszej Umowy Strony ustanawiają strukturę monitorująco-decyzyjną zwaną "wspólnym komitetem ds. wdrażania umowy". Komitet ten odpowiada za sprawowanie nadzoru nad procesem wdrażania niniejszej Umowy i monitorowanie tego procesu. Ułatwia on prowadzenie dialogu i wymianę informacji dotyczących funkcjonowania niniejszej Umowy. W szczególności wspólny komitet ds. wdrażania umowy:

a) w odniesieniu do kwestii zarządzania niniejszą Umową:

1. publikuje sprawozdanie roczne dotyczące wdrażania niniejszej Umowy zgodnie z postanowieniami załącznika IX;

2. po przeprowadzeniu oceny funkcjonowania systemu zapewniania legalności i w oparciu o kryteria przeprowadzania oceny wskazane w załączniku VI, proponuje datę, od której system wydawania zezwoleń FLEGT zacznie funkcjonować;

3. dokonuje przeglądu postępu w osiąganiu celów i ograniczonego czasem działania w ramach niniejszej Umowy oraz spraw związanych z wdrażaniem niniejszej Umowy;

4. proponuje lub podejmuje działania mające na celu usprawnienie prawidłowego wykonania niniejszej Umowy;

5. wprowadza zmiany w załącznikach zgodnie z art. 26 niniejszej Umowy;

6. rozwiązuje problemy wskazane przez którąkolwiek ze Stron i stara się rozwiązywać wszelkie konflikty, które mogą pojawić się w trakcie wdrażania art. 10 niniejszej Umowy;

7. rozwiązuje problemy wskazane przez którąkolwiek ze Stron i zgodnie z art. 24 niniejszej Umowy stara się rozwiązywać wszelkie konflikty, które mogą pojawić się w przypadku wystąpienia różnicy zdań między Stronami;

8. publikuje sprawozdania oraz protokoły zapewniające możliwie jak największą przejrzystość prac prowadzonych przez wspólny komitet ds. wdrażania umowy;

b) w odniesieniu do procesu monitorowania i oceny niniejszej Umowy:

1. monitoruje ogólny postęp w ramach wdrażania niniejszej Umowy, w tym funkcjonowanie systemu zapewniania legalności;

2. na podstawie dostępnych informacji regularnie przeprowadza wspólne misje mające na celu dokonanie przeglądu skuteczności niniejszej Umowy oraz wywieranego przez nią wpływu;

3. regularnie monitoruje sytuację na rynku i opracowuje odpowiednie sprawozdania, w razie potrzeby zleca badania i zaleca podjęcie działań na podstawie sprawozdań z badań rynkowych;

4. ocenia wpływ niniejszej Umowy na społeczeństwo, gospodarkę i środowisko zgodnie z odpowiednią dobrą praktyką i kryteriami, które Strony mają uzgodnić, oraz rozwiązuje wszelkie problemy pojawiające się w wyniku przeprowadzenia przeglądu i oceny;

5. wskazuje trudności związane z wdrażaniem niniejszej Umowy i proponuje zastosowanie odpowiednich środków w celu ich rozwiązania;

c) w odniesieniu do przeprowadzania niezależnego audytu w zakresie warunków niniejszej Umowy:

1. zatwierdza podręcznik procedur niezależnego audytora zgodnie z załącznikiem V;

2. dokonuje przeglądu sprawozdań wydanych przez niezależnego audytora i wszelkich skarg dotyczących działania systemu wydawania zezwoleń FLEGT na terytorium którejkolwiek ze Stron;

3. dokonuje przeglądu sprawozdań lub skarg dotyczących funkcjonowania niezależnego audytora i uzgadnia odpowiednie działania, które należy podjąć;

4. publikuje sprawozdania opracowane przez niezależnego audytora, zgodnie z załącznikiem V i IX;

5. w stosownych przypadkach monitoruje działania podjęte w celu rozwiązania problemów wskazanych przez niezależnego audytora;

d) w odniesieniu do angażowania zainteresowanych stron w proces wdrażania i monitorowania niniejszej Umowy:

1. formułuje zalecenia dotyczące potrzeb w zakresie budowania potencjału niezbędnego do skutecznego wdrożenia niniejszej Umowy, a w stosownych przypadkach zalecenia dotyczące potrzeby zwiększenia zdolności i uczestnictwa sektora prywatnego i organizacji społeczeństwa obywatelskiego w monitorowaniu zgodności z przepisami prawa dotyczącymi gospodarki leśnej w Liberii;

2. podejmuje odpowiednie środki służące promowaniu udziału określonych zainteresowanych stron w procesie wdrażania niniejszej Umowy;

3. w razie potrzeby ustanawia grupy robocze lub inne organy pomocnicze w obszarach pracy, w których wymagana jest szczególna wiedza fachowa lub przyjęcie punktu widzenia zainteresowanej strony.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2012.191.3
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Liberia-Unia Europejska. Dobrowolna umowa o partnerstwie dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej. Bruksela.2011.07.27.
• Data aktu: 27/07/2011
• Data ogłoszenia: 19/07/2012
• Data wejścia w życie: 01/12/2013