a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 wdraża do prawa Unii zobowiązania Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwanej dalej "Konwencją") zatwierdzonej decyzją Rady 2006/507/WE z dnia 14 października 2004 r. dotyczącą zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych(2) oraz zobowiązania podjęte w 1998 r. w Protokole do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości dotyczącym trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwanym dalej "Protokołem") zatwierdzonym decyzją Rady 2004/259/WE z dnia 19 lutego 2004 r. dotyczącą zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Protokołu do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwaną dalej CLRTAP)(3).
(2) W trakcie 27. posiedzenia w dniach od 14 do 18 grudnia 2009 r. organ wykonawczy CLRTAP podjął decyzję o dodaniu do Protokołu heksachlorobutadienu(4), polichlorowanych naftalenów (zwanych dalej "PCN") oraz krótkołańcuchowych parafin chlorowanych(5) (zwanych dalej "chloroalkanami").
(3) W świetle decyzji podjętych przez CLRTAP konieczna jest aktualizacja części B załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004, aby włączyć trzy nowe substancje wymienione w Protokole.
(4) Wprowadzanie do obrotu i stosowanie chloroalkanów zostało ograniczone w Unii na mocy załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady(6) w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH). Istniejące w Unii ograniczenia w zakresie stosowania chloroalkanów obejmują jedynie dwa zastosowania i tym samym ich zakres jest o wiele węższy niż zakres ograniczenia w zakresie stosowania chloroalkanów ustanowionego decyzją organu wykonawczego CLRTAP. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem rozszerzyć zakres ograniczenia stosowania chloroalkanów w Unii poprzez zakazanie ich produkcji, wprowadzania do obrotu oraz stosowania, z wyjątkiem dwóch wyłączonych zastosowań.
(5) Nie należy traktować 1 % poziomu progu określonego w niniejszym rozporządzeniu dla chloroalkanów jako wdrożenia pojęcia "niezamierzonego śladowego skażenia" zawartego w art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 850/2004. Konieczne jest przeprowadzenie dalszej analizy naukowej, zanim Komisja będzie mogła przedstawić jasną opinię w kwestii "niezamierzonego śladowego skażenia" w odniesieniu do chloroalkanów.
(6) Odstępstwa dotyczące chloroalkanów podlegają, jeśli to stosowne, zastosowaniu najlepszych dostępnych technik. Komisja nadal dokonuje przeglądów tych odstępstw i dostępności bezpieczniejszych alternatywnych substancji lub technologii.
(7) Na 5. posiedzeniu w dniach od 25 do 29 kwietnia 2011 r. Konferencja Stron Konwencji wyraziła zgodę w decyzji SC-5/3(7), aby do wykazu trwałych zanieczyszczeń organicznych, które należy wyeliminować na całym świecie, dodać endosulfan, z kilkoma wyłączeniami.
(8) W związku z decyzją SC-5/3 należy uaktualnić załącznik I część A do rozporządzenia (WE) nr 850/2004, aby włączyć endosulfan. Jednak endosulfan był objęty decyzją Komisji 2005/864/WE z dnia 2 grudnia 2005 r. dotyczącą niewłączenia endosulfanu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję czynną(8). Endosulfan powinien zatem być wymieniony w wykazie w części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004 bez wyłączeń, ponieważ wszelkie wyłączenia, jakie dopuszcza decyzja SC-5/3, dotyczą zastosowania endosulfanu jako środka ochrony roślin.
(9) Należy wyjaśnić, że zakaz na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 850/2004 nie ma zastosowania do wyrobów zwierających endosulfan, heksachlorobutadien, PCN lub chloroalkany, wyprodukowanych przed dniem lub w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia przez sześć miesięcy od daty jego wejścia w życie.
(10) Należy wyjaśnić, że zakaz na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 850/2004 nie ma zastosowania do wyrobów zwierających endosulfan, heksachlorobutadien, PCN lub chloroalkany już stosowanych w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
(11) Niezbędne jest dostosowanie ze względu na postęp techniczny odniesienia do norm CEN opracowywanych obecnie w odniesieniu do kwasu perfluorooktanosulfonowego i jego pochodnych (PFOS), aby umożliwić stosowanie innych metod analitycznych o tym samym poziomie efektywności.
(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy dyrektywy Rady 67/548/EWG(9),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 19 czerwca 2012 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
______(1) Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 7.
(2) Dz.U. L 209 z 31.7.2006, s. 1.
(3) Dz.U. L 81 z 19.3.2004, s. 35.
(4) Decyzja 2009/1
(5) Decyzja 2009/2
(6) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.
(7) SC-5/3 wymieniająca techniczną postać endosulfanu i powiązane z nim izomery
(8) Dz.U. L 317 z 3.12.2005, s. 25.
(9) Dz.U. L 196 z 16.8.1967, s. 1.