KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt 1 , w szczególności jego art. 9 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewiduje się udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.
(2) Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie diklazurilu. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.
(3) Wniosek dotyczy zezwolenia na nowe zastosowanie diklazurilu jako dodatku paszowego dla perlic, celem sklasyfikowania go w kategorii "kokcydiostatyki i histomonostatyki".
(4) Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2430/1999 2 udzielono zezwolenia na dziesięć lat na stosowanie diklazurilu jako dodatku paszowego u kurcząt odchowywanych na kury nioski do 16 tygodnia życia i indyków do 12 tygodnia życia zgodnie z dyrektywą Rady 70/524/EWG 3 . Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1118/2010 4 udzielono zezwolenia na dziesięć lat na stosowanie preparatu u kurcząt rzeźnych.
(5) Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o zezwolenie na stosowanie diklazurilu u perlic. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") stwierdził w swojej opinii z dnia 5 października 2010 r. 5 , że w proponowanych warunkach stosowania diklazuril nie ma szkodliwego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko, a stosowanie tego preparatu pozwala na zwalczanie kokcydiozy u perlic. Zdaniem Urzędu istnieje potrzeba wprowadzenia szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu w celu kontrolowania ewentualnego rozwoju odporności na bakterie lub Eimeria spp. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez wspólnotowe laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.
(6) Ocena diklazurilu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.
2 Dz.U. L 296 z 17.11.1999, s. 3.
3 Dz.U. L 270 z 14.12.1970, s. 1.
4 Dz.U. L 317 z 3.12.2010, s. 5.
5 EFSA Journal 2010; 8(10):1866.
6 Załącznik:- zmieniony przez art. 4 rozporządzenia nr 160/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.49.50) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 marca 2013 r.
- zmieniony przez art. 6 rozporządzenia nr (UE) 2019/138 z dnia 29 stycznia 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.26.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lutego 2019 r.